Saturday, February 16, 2008

Παρασκευή βράδυ..

..και εγώ πονάω σχεδόν αφόρητα, με έχει πιάσει η δισκοπάθεια και νοιώθω λες και καίγεται το σύμπαν μέσα μου..
Αναγκαστικά ξάπλα εδώ και κάτι μέρες , μου την έχει καρφώσει.
Έχω απίστευτα νεύρα, τρομερή απαλεψιά, και όρεξη για γκρίνια ολυμπιακών διαστάσεων. Για αυτό, μουσική..
1. Limp Bizkit - Behind blue eyes
Μια απο τις διαχρονικές κομματάρες των who, διασκευασμένη για το Gothica.


2.Kristin Hersh - Your ghost
Ευτυχώς που δεν έχω όπλο. Γίνεται και με χάπια όμως..


3. Billy Boyd - The Steward of Gondor (LOTR OST)
Μια απο τις πιο συγκινητικές στιγμές στην ταινία, εκπληκτικός στίχος


4. Lord of the Rings - Evenstar
Ε ναι θα το ομολογήσω..Τα χα μπήξει σε αυτή τη φάση..


5. Bruce Dickinson - Acoustic song
Πές τα ρε θείε Βρασίδα...


6.Theater of tragedy - Venus
Circa mea pectora, multa sunt suspiria..Ξανθοπουλικό αλλά γαμεί!


7.Paradise Lost - Say just words
Πολύ τους πάω λέμε..

8. John Lee Hooker - One burbon one scotch one beer
...και μια τεκίλα..

Αυτά για σήμερα.. περαστικά

13 comments:

Niemandsrose said...

Περαστικά!
Άσε τη γκρίνια να τρέξει πάνω στο πληκτρολόγιο, ντε! :)

Anonymous said...

Περαστικά σου, ξάδελφε. Κράτα γερά με τσαμπουκά! :)

Hades said...

Δισκοπάθεια; Ωχ, αχ και βαχ...
Ζόρι όντως, αλλά τι το αφήνεις να σε παρασέρνει κιόλας; Περαστικά και ταχεία ανάρρωση εύχομαι προφήτα...
Και μην σε παίρνει από κάτω ρε.

Aurelia Aurita said...

Η μουσική βοηθάει στην ανάρρωση..:)
Το δικό μου αγαπημένο http://www.youtube.com/watch?v=wdGUpQNFBu8

Anonymous said...

Καλησπέρα και περατικά...δεν κατάλαβα την σύνδεση John Lee Hooker μαζί με Paradise Lost και Lord of the Rings...έχω χάσει κάτι;Μήπως αυτέ τις μίξεις στις προκαλούν οι πόνοι και η ακινησία;

Πάντς μην το βάζεις κάτω...θα έρθουν καλύτερες μέρες(δεν είμαι σίγουρος αλλά τουλάχιστον είμαι λίγο απαισιόδοξος και όχι πολύ)...

diva said...

Και κοίτα να δεις που σήμερα ειδικά ήθελα πάρα πολύ να ακούσω μουσική..
άντε ..περαστικά σου..σιδερένιος:-)

Anonymous said...

Εγώ και τ' αυχενικό μου, σου ευχόμεθα ταχείαν ανάρρωσιν!

Pastaflora said...

Θα περάσει! Κιας γίνεις χρυσός ολυμπιονίκης της γκρίνιας. Δίνω τα 12 πόιντς στην Kristin Hersh.

Stefanos said...

@Νiemand : Δε θες να αρχίσω να γκρινιάζω , δε θες!!! :)
@Ξαδέρφη : Κάνω ό,τι μπορώ, αλλά πιστεύω ότι μια τσάρκα στο χωριό θα ήτο καλή θεραπεία :)
@hades : Μερικές φορές δεν την παλεύω καθόλου ρε αδερφέ..αλλα τι να κάνουμε, η ζωή σας συνεχίζεται :)
@Αurelia : Φοβερό κομμάτι αν και για να πούμε την αλήθεια ο συγκεκριμένος δίσκος δεν είναι και αριστούργημα. Είσαι διαμάντι πάντως, το έχω καταλάβει!!
@Island : Ποια σύνδεση; σάμπως την ξέρω εγώ; κομμάτια που γουστάρω έβαλα.. βέβαια να το δει ψυχολόγος αυτό κάτι θα χει να πει, είμαι σίγουρος! :P
@Diva : Τι σιδερένιος, σε λίγο με βλέπω με σκαλωσιές για να μπορώ να υποστηριχθώ :P
@Ι-fallos : ΣΥΝΑΔΕΛΦΕ!!! Χρόνια και ζαμάνια. Άσε απο ο,τι φαίνεται από τον πατέρα μου κονόμησα την εμορφάδα και τα αυχενοδισκοπαθικά.. (Ειναι στον αυχένα η δισκοπάθεια...)
@Pasta : Το συγκεκριμένο χρυσό το χει απονείμει ο Zaphod αλλού εδώ καιπ ολύ καιρό :) αλλά την παλεύω!
Ευχαριστώ παίδες!!!
(πάλι το ξημέρωσα αλλά δε γινεται..)

Hades said...

Μα γι'αυτό είμαστε κι εμείς εδώ ρε αδελφέ. Γιατί να καταβαραθρωθείς μόνος σου αν μπορούμε να σε σπρώξουμε οι υπόλοιποι; Δώσε χαρά στο λαό... :):):)

Όλα θα παν' καλά. Σκέψου θετικά, φερ'ειπείν ότι το μέηλ σου θα μπορούσε να είχε κατακλιστεί από λούγκρες αι οποίαι να είχαν βρει πολύ πιασάρικο το προηγούμενο ποστ... Για όλα υπάρχει η θετικη΄πλευρά! :):):)

χαρίδημος said...

Τρελλέ όλα καλά?

Aurelia Aurita said...

Διατί να το κρύψωμεν άλλωστε:)
(αν και σοκαριστικός για το σύνολο των φαν τους,εμένα μ'άρεσε ο δίσκος-κιακόμα πιο πολύ το permanent solution,αλλά δε βρήκα γιουτουμπάκι)
Hope you're feeling better:)

Stefanos said...

Δυστυχώς για πολύ κόσμο, ΖΩ!!
Πέρασαν οι πόνοι και έχω στρώσει αρκετά.
Ετοιμάζομαι κιολας για βόλτα στην Αθήνα να το ρίξω λίγο έξω!!!