Αι δύο μονόλογοι - και κάτι τσίπουρα

Ήταν ένα Σάββατο του Νοέμβρη. Οι μετεωρολόγοι είχαν πει οτι θα βρέξει αλλά δεν έβρεχε.
Κοιτούσα θλιμμένος τα πεύκα να ασθμαίνουν από το τζάμι της μπαλκονόπορτας και ένα καυτό δάκρυ έτρεξε στις παγωμένες γωνίες του προσώπου μου. Ένας σιγανός αλλά βαθύς στεναγμός συντάραξε το δασύτριχο στήθος μου. Και το τηλέφωνο χτύπησε. Ήταν ο Humma Kavula.
"Έλα ρι μιλίκι, τι κάνεις;"
"Τί κάνω, τι κάνεις εσύ; τί κάνουμε άραγε όλοι μας σε αυτό τον πλανήτη;"
"Oουάουζ, σου φερε ο Zaphod πράμα από Πύργο και το μασουλάς ρε;"
"Oχι απλά βαριέμαι"
"Ωραία. Πάμε stand up το βράδυ;"
"Πλάκα κανεις, φύγαμεεεεεεεε"
Και πήγαμε.
"Αι δύο μονόλογοι", στο θέατρο Παραμυθιάς, στην ομώνυμη οδό, στο Μεταξουργείο. Σίλας Σεραφείμ και το καμάρι της Αττικοβοιωτίας, Γιώργος Χατζηπαύλου.
Αυτό είναι διασκέδαση ρε τσόλια! Μάλιστα! Δυόμισι ώρες. ΛΙΩΣΑΜΕ. Όταν λέω λιώσαμε, δε μας έμεινε άντερο. Καινούρια σκώτια κάναμε. Οι τύποι είναι απίστευτοι, με χιούμορ αιχμηρό, καυστικό, περνάνε και νοήματα. Ειδικά ο Σεραφείμ. Ο Χατζηπαύλου είναι πιο δικός μου άνθρωπος. Το παλλικάρι ξέρει γιατί έγινε κωμικός. Θέλει να πηδήξει. Ο άλλος το ριξε και στην πολιτική και τη θρησκεία. Εμ βέβαια Σίλα αγόρι μου, όταν πιάνεις τα 40 όπως είπες, ε τα υδραυλικά αρχίζουν και χάνουν. Να μια τσιμούχα από δω, μια φλάντζα απο κει, να θέλεις και λίγο γράσσο..απομακρύνεσαι λίγο από το σπορ. Βέβαια δε μπορώ να πω, έκανες φιλότιμες προσπάθειες με την ξανθιά εκεί δεξιά όπως έβλεπες εσύ, αριστερά από μένα. Αλλά τι να το κάνεις, έμπλεξες τα θρησκευτικά μετά και μάλλον τη φρίκαρες. Εγώ πάντως με αυτά κόντεψα να πέσω απο την καρέκλα. Μπράβο σας και πάλι μπράβο σας και ξανα μπράβο.
Και σε σένα Χατζηπαύλου παιδί μου χίλια μπράβο. Οτι θα έδινα 15 ευρώ για σταντ απ και θα μάθαινα και για το μεσολόβιο, δεν το περίμενα ποτέ. Είσαι πηγή γνώσης.
Να πάτε να τους δείτε. Τα παιδιά αξίζουν, το χουν. Τα λένε καλά. Και μη φοβηθείτε ότι θα είναι του στυλ "Σκερτσάκια" που τους αδικούσαν τρελλά. Μιλάμε για ποιοτική, εξυπνη, καταιγιστική κωμωδία. Παίζουν Παρασκευή και Σάββατο. Εγώ θα ξαναπάω πάντως. Και θα κάτσω και πρώτη σειρά κιόλας.. Το μόνο μελανό σημείο είναι ο κακός εξαερισμός εκεί μέσα, αλλά εντάξει, παραβλέπεται άνετα άμα δεν είσαι στρίντζης.
Μετά βέβαια την παράσταση, είπαμε να τιμήσουμε και τις παραδόσεις και να πάμε για ένα τσιπουράκι. Με πήγε η κουφάλα ο Καβούλας σε ένα τσιπουράδικο στην Πανόρμου. Λέγεται "Στο καπάκι". Εξαιρετικό τσίπουρο, οι πιο ωραίοι τυροκεφτέδες που χω φάει εδώ και χρόνια, παστουρμαδοπιτάκια κολασμένα και τιμές γεια σου. Να το ψάξετε και αυτό. Έχει και ρακόμελα.
Ήπιαμε μονο μισό κιλάκι τσίπουρο και φύγαμε ωραίοι. Ευτυχώς που δεν είχα πάρει αυτοκίνητο. Το χω κόψει τελείως βασικά. Στην Αθήνα πλέον με αυτοκίνητο βράδυ εγώ δεν κυκλοφορώ. Να μη μπορώ να πιω μια μπύρα σαν ανθρωπος; Άσε το παρκάρισμα μετά.. δε λέει..Τώρα βέβαια παρακάλα να μην καβατζωθώ με καμιά καψούρα και άντε να πείσεις γυναίκα ότι δεν παίρνεις αυτοκίνητο για εντελώς λογικούς λόγους.. την πάτησες. Τέσπα..
Να πάτε να δείτε το Σεραφείμ και τον Χατζηπαύλου. Συγχαρητήρια!!!
Y.Γ1 : Περιττό να πω πως μετά από αυτή την τσάμπα διαφήμιση και φεισμπουκική επαφή με τον Σεραφείμ , βοήθειά μας, θα απαιτήσω να μου παράσχουν 2-3 τζαμπέ προσκλήσεις να πάω κανα γκομενάκι.
Υ.Γ2: Τώρα που το θυμήθηκα, ήταν μια κοπελιά το Σάββατο...μαύρο μαλλί, πράσινο μάτι, άσπρο δέρμα. Καθόταν πίσω στη σκηνή (εμ ήρθες αργά καλή μου, τι να σου κάνουμε)..Εξαιρετική. Ήμουν στο τσακ να μην κολώσω να πάω να της μιλήσω για τα μυστικά του οργασμού της γυναίκας. Αλλά εκείνη τα ξερε απο πριν, οποτε δεν πήγα. Μόνο που έμπαιναν αυτοί οι δύο αχρείοι στη μέση και μου έκοβαν τη θέα ενίοτε.
Υ.Γ3 : Ρε σεις, εκεί με το Πλοίο της Αγάπης κοντεψα να βγάλω τα πλεμόνια μου να τα απλώσω..
Υ.Γ4: Να πείτε στον Χατζηπαύλου οτι το τι απάντησε το υπολοιπο 2% στο γκάλοπ το ξέρω εγώ. Θα του το πω οταν ξαναπάω.

Τόση βαρεμάρα, που είδα τηλεόραση!

Πέτυχα πριν λίγο αυτό το παιχνίδι που και καλά ξεφτιλίζει τον κόσμο και τον «αναγκάζει» να λέει τις λαμογιές του δημόσια.
Είναι λέει αυτοί που λένε ότι ξεφτιλίζει τους παίχτες με αυτά που ρωτάει, αυτοί που λένε ότι δεν τρέχει μία εφόσον τα κονομήσει ο παίχτης και λογικά θα ναι και αυτοί που πιστεύουν οτι το παιχνίδι είναι υπεύθυνο για την κατάντια της κοινωνίας μας, την καταστροφή των δασών του αμαζονίου και την τρύπα του όζοντος.
Λοιπόν έχω να προσθέσω τα εξής :
Ο ξεφτίλας, ο χαμηλός, αυτός που το κούτελό του το χει χεσμένο, είναι έτσι ανεξαρτήτως χρημάτων. Ήταν ξεφτίλας και πριν τα αποκτήσει, είναι τώρα που τα απέκτησε και θα είναι και μετά είτε συνεχίσει να τα έχει είτε όχι. Αυτό για αυτούς που υποστηρίζουν ότι άμα τα κονομήσεις δεν τρέχει μία όσο χυδαίος και αν είσαι. Οτι σε σέβονται και καλά.
Η αντίρρηση έγκειται ότι τον κ.Τάδε που παντρεύτηκε μια πλούσια νύφη για να κάνει γερή μπάζα, πάντα ζιγκολό θα τον λέω. Το ίδιο και όλοι οι υπόλοιποι. Και αν μείνει ποτέ χωρίς την προστασία των μπικικινίων του, θα του πετάμε και λαχανόφυλλα.
Η αντίρρηση έγκειται ότι την κ.Τάδε που έψαχνε τον πλούσιο γαμπρό μια ζωή για να μπορεί να κυκλοφορεί στα σαλόνια, πάντα πόρνη θα τη λέω. Και πάντα θα ξέρω και εγώ και οι υπόλοιποι την ξεφτίλα της, όσο και αν κρύβεται κάτω από ακριβά μεικ άπ και πράντα.
Η αντίρρηση έγκειται στο οτι τον πρεζέμπορο, μια ζωή πρεζέμπορο θα τον λέω και θα εύχομαι να βρει βασανιστικό θάνατο και ιδιαίτερα αργό. Και ας του κάνουν τεμενάδες οι σελέμπριτις στα κότερά του. Και ας είναι εξέχουσα προσωπικότητα τση κενωνίας.
Ο σεβασμός που εξαγοράζεται με χρήματα είναι μεγαλύτερη φούσκα και από το χρηματιστήριο το 99.
Ο σεβασμός που εξαγοράζεται με αστραφτερά χαμόγελα σε ιλλουστρασιόν σελίδες διαρκεί μέχρι την επόμενη έκδοση.
Στα του παιγνίου τώρα
Το να κερδίσεις 200000 ευρώ και να σε κυνηγάνε να σε δείρουν όσοι σε ξέρουν στη χειρότερη ή απλά να εύχονται να τα φας στους γιατρούς και στους δικηγόρους στην καλύτερη, για μένα τουλάχιστον δε συνιστά και ιδιαίτερο κέρδος. Θα προτιμούσα να κερδίσω 200000 ευρώ και να τα φάω με τους φιλαράκια μου στις Μαλδίβες παρά να κερδίσω 20000 ευρώ και να μην ξέρω από που θα μου ρθει κανα λοστάρι στο ξεράδι. Δεύτερον, το ότι οι συγκεκριμένοι τύποι ξεφτιλίζονται στο πανελλήνιο δε λέει απολύτως τίποτε, γιατί δε νομίζω και πρίν το παιχνίδι να έχαιραν και γενικής εκτίμησης από τον περίγυρό τους.
Τρίτον, αυτός που πάει επειδή το βλέπει ως τελευταία λύση να πληρώσει τα χρέη του στον υπόκοσμο για να μην του τσιμεντώσουν τα πόδια και τον φουντάρουν σε καμιά λίμνη (τελειώνουν και οι λίμνες τώρα τελευταία, τις έχουν ιδιώτες) καλά κάνει, αλλά αφού ξεχρεώσει, εγώ πάλι ξεφτίλα θα τον λέω.
Τέταρτον, με έχει πιάσει μια απίστευτη λιγούρα για σοκολατίνα ή σιροπιαστό και έχει πάει 11 και που να τρέχω τώρα σε ζαχαροπλαστεία σαν το σύζυγο της εγκύου.
Πέμπτον, η κατάντια της κοινωνίας μας δεν έγκειται στο οποιοδήποτε τηλεπαιχνίδι με το οποιοδήποτε περιεχόμενο. Έγκειται στο οτί υπάρχει κόσμος που αυτά τα βλέπει. Και πρίν ρίξουμε ευθύνες στην οποιαδήποτε κυρία που το παρουσιάζει, καλό θα ήταν να ρίξουμε ευθύνες στους γονείς που επιτρέπουν στα βλαστάρια τους να το δούνε.
Έκτον αυτή η κυρία είναι κούκλα και θα έλεγα και κάτι για το γούστο της στο αντρικό φύλο, αλλά περί ορέξεως κολοκυθόπιτα. Εδώ υπάρχουν γυναίκες που γουστάρουν μέχρι και εμένα.
Έβδομον και απάντηση στη βρώμα που κυκλοφορεί ότι εκτός από ανιχνευτή ψεύδους χρησιμοποιούν και πεντοθάλη. Από όσο ξέρω η χρήση πεντοθάλης αποτελεί επίσημα βασανιστήριο και είναι εξίσου απαγορευμένη με το βγάλσιμο των νυχιών και τη Σιδηρά Παρθένα. Κοινώς, μη λέτε αηδίες.
Όγδοον, ναι μπορείς να το ξεγελάσεις το μηχάνημα και μάλιστα ιδιαίτερα εύκολα. Κάντε μια αναζήτηση στο google. Όλα εγώ θα τα λέω;
Ένατον, είμαι σπασμένος σήμερα, επειδή ήρθε μεν το ασύρματο το μοντεμάκι και η πολυπόθητη σύνδεση σπίτι, αλλά δε συγχρονίζει το ρημάδι με τίποτα. Θα περιμένω λέει μέχρι τη Δευτέρα να δούμε ποσα απίδια βάζει ο σάκος.
Δέκα το καλό, ρε καλή μου κυρία πραγματικά, δε σου τη σπάει η φωνή του ; Ακόμα και αν ήταν ο πιο μετριοπαθής άνθρωπος στον κόσμο. Ακόμα και αν ήταν ο πιο ήρεμος άνθρωπος στον κόσμο. Ακόμα και αν δεν είχε τις απόψεις που έχει –με τις οποίες μπορεί να διαφωνώ και τις οποίες μπορεί να κοροιδεύω ελεύθερα, αλλά είναι δικαίωμά του να τις έχει- και είχε πιο..πως να το πω, πιο μέσες απόψεις. Ακόμα και αν ήταν ωραιότερος από τον Πιτ στην Τροία. ΠΩΣ ΤΗΝ ΠΑΛΕΥΕΙΣ ΤΗ ΦΩΝΗ ΤΟΥ ΟΛΗ ΜΕΡΑ ΣΤΟ ΣΠΙΤΙ.. Και είσαι και υψίφωνος. Ξέρεις από ωραία φωνή. Πραγματικά δηλαδή το πρωί που ξυπνάς και σου λέει καλημέρα με αυτή την καραμούζα, εσύ δε χαλιέσαι; Ο τύπος είναι 5 οκτάβες πιο ψηλά από νυχτερίδα σε κρίση υστερίας! Και ένρινος. Υπερβολικά. Πρέπει κάποια στιγμή να του δώσετε να ρουφήξει ήλιο. Θα ρίξετε μεγάλα γέλια, αν μείνουν τα ώτα σας σώα.
Α ωραία, μόλις άρχισε και το Gray’s anatomy. Πριν χώσω το dvdακι με την πρώτη περίοδο του Poirot, θα ομολογήσω το κρίμα μου. Το βλεπα μέχρι πριν τρεις εβδομάδες. Μετά δεν την πάλεψα. Κυρίως γιατί ο House σπέρνει. Μετά, ήταν και μια μικρή λεπτομέρεια που μου την έσπαγε στη σειρά. Δεν κατάφερα να συμπαθήσω απολύτως κανέναν εκεί μέσα, πλην του ασυμπάθηστου καθηκιού. Ίσως και την ψηλή. Αλλά για προφανώς σεξουαλικούς λόγους.
Οι γκόμενες είναι απάλευτα εγωϊστικά ξέκωλα που βρίσκουν πάντα μια υπεράνω δικαιολογία για να δικαιολογήσουν τον ξεκωλισμό τους. Του στυλ “γιατί μωρή χαμούρα ενώ είμαι σπαθί μαζί σου εσύ έπαιξες μαζί μου και μου σκισες την ψυχούλα μου;” “γιατί είμαι γιατρός και εκείνη τη μέρα δε μου πέτυχε το ακαζού στην κασίδα μου”. Οι άντρες είναι από χαζοί έως ηλίθιοι, πράγμα που δεν απέχει και ιδιαίτερα από την πραγματικότητα, για αυτό και δεν μου αρέσουν. Θέλω επιστημονική φαντασία. Θέλω σειρά με τους άντρες υπεργαμάτους, έξυπνους, αττακαδόρους, γκομενάκηδες, ξυδάκηδες, και τις κυρίες να κάνουν γαργάρες. Για αυτό μου αρέσει ο House. Δεν του τη βγαίνει καμία. Και κανένας. Και έχει κάνει και την καυστική ειρωνία ολυμπιακό άθλημα. Ρισπέκτ λέμε.
Η σειρά γενικά με απογοήτευσε ενώ στην αρχή μου άρεσε.. Μπλα μπλα μπλα μπλα, ποιος θα φυστικώσει ποιαν, ποια θα φυστικώσει ποιον και πως θα δικαιολογηθεί καλύτερα για να φυστικώσει και το γείτονα. Άσε που ψοφάει πολύς κόσμος εκεί πέρα. Με κρυολόγημα να πας, 4 θα σε κουβαλήσουν. Αφού όταν καταφέρνει κανένας να ζήσει από τα χέρια τους, αποσυντονίζονται μετά και δε μπορούν να κάνουν σεξ στα χειρουργεία.
Για αυτό και τώρα που θα τελειώσω αυτή την αηδία που γράφω, θα βάλω το φιλαράκι μου τον Poirot και θα δω πάλι ποιον εξαιρετικά πρωτότυπο τρόπο βρήκε κάποιος για να καθαρίσει τη σπαστική πλούσια θεία του πριν 100 χρόνια.
Πρέπει να κατεβάσω και Dexter.. και τα πρώτα επεισόδια του Legend of the Seeker..
Τελειώνοντας θα πω κάτι το οποίο θα καταρρίψει ολο το μάτσο μαν, Κόναν δε μπαρμπάριαν, σέξυ μπηστ ίματζ που χτίζω με κόπο τα τελευταία 23 ΓΚΝΤΑΠ 25 ΓΚΝΤΑΠ 27 ; ΓΚΡΑΟΥ καλά καλά.. 31 χρόνια.
Είδα το Wall-E και μου άρεσε. Πολύ όμως.

Πρωινή τσαντίλα

Είναι μερικές φορές που σε πιάνει η μίρλα.
Είναι μερικές φορές που σου φταίει το σύμπαν για άσχετους λόγους.
Είναι μερικές φορές που ακούς ΜΙΑ ρημάδα αττάκα και σου ανάβουν όλα τα φυτίλια που έχεις πάνω σου.
Είναι μερικές φορές που από μέσα σου σκέφτεσαι με άφατη ηδονή ότι κουτουλάς ακριβώς στην καμπούρα της μύτης αυτόν/ην που σου είπε τη συγκεκριμένη αττάκα και μετά παρακολουθείς το θέαμα.
Είναι μερικές φορές που αισθάνεσαι τόσο μαλάκας που κάνεις κάτι για να χαρείς και εσύ και ο κόσμος και ακούς ΚΑΤΙ μαλακίες άλλο πράμα..
Ε μα πια ρε διάολε γαμώ τα ψώνια μου μέσα δηλαδή!!
Τέλος πρωινής τσαντίλας.
Και δεν έχω πιεί και καφέ ακόμα..

Παρακμιακό κλάμπινγκ και κυριλλέ βρώμικα

Είσαι ρε αλάνι Σάββατο βράδυ τώρα λέμε δηλαδή και λοιπά και λοιπά. Έχεις βγεί στα κλάμπια σου και ακούς τους ύμνοι της νεοελληνικής μούζικας αφού φυσικά έχεις κάνει ντου για να μπεις με στο κλαμπ (όπου “κλαμπ” χώρος μικρότερος από τη ντουζιέρα πυγμαίου) και να ακούσεις το ραπ, έχεις πέσει σε ανώμαλο ντισκ τζόκευ που μια νομίζει ότι είναι στο πατρινό καρναβάλι για πάντα και είμαστε τρελλοί εμείς οι πατρινοί, μια το χει δει τρέντουλας και ψαγμένος και βαράει τσικ μάγκικες διασκευές απο γνωστούς ύμνους περασμένης δεκαετίουας κλπ κλπ.. Και πάνω που έχεις πιεί το τέταρτον πετρέλαιο-τόνικ με φλύδα προπέρσινης λεμονόκουπας, τσαααααααααααακ σκάνε τα γαβγίσματα..
‘ Γάου γάου γάου αλλοπαρμένη μου τσιγκάνα
με μάτια τόσο πλάνα
που θα ρίχνουν και αγεροπλάνα,
μπορεί να σαι φακλάνα
μα εγώ για σένα έχω πλάνα,
στου Πολύδωρα τη γράνα,
που οργώνεις με τσουγκράνα
και με τη χαροκαμένη μάνα
γάου γάου γάου γάου
Μα εγώ σε αγαπώ
και θα πέσω στο γκρεμό
και βαθιά θα βυθιστώ
στης αγάπης το χαμό
και ψηλά σε αστερισμό
με το δάχτυλο κυρτό
θα σου γράψω το σκοπό
που θα λέει πως πονώ
σαν τα μάτια σου κοιτώ
γάου γάου γάου γάου‘....
Ε μετά από τέτοιονα οχετόνε ποιητικής έξαρσης και αβανταδόρικης καντάδας σε ανυποψίαστες ημιανήλικες κορασίδες που επιχειρούσαν οι εγχώριοι α-ηδοί (η ανορθογραφία είναι εντελώς τυχαία :P) εκ των ηχείων, δεν την πάλεψα και για πολλή ώρα παραπάνω. Βέβαια ομολογώ πως η παρέα είχε ένα κάποιο ενδιαφέρον μια και ξεκίνησα να βγώ με μία και κατέληξα με πέντε, αλλά όταν λέμε ενδιαφέρον μη νομίζουμε κιόλας τίποτα σημαντικό. Ενδιαφέρον του στύλ “στους τυφλούς ο μονόφθαλμος” κάτι αναβροχιές και χαλάζια και κάτι τέτοια. Ευτυχώς βασικά γιατί όπως θα παρετηρήσατε στο προηγούμενον θέμα, το μεσημέρι του Σαββάτου με είχαν πιάσει κάτι απαλεψιές και κάτι υπαρξιακές παλινδρομήσεις. Οπότε το βράδυ με ξύδια, σφηνάκια με άρωμα αντιβίωσης (τους είπα να πιούμε το γνωστό δυναμίτη Jack-κονιάκ-Καλούα αλλά τρόμαξε το μάτι τους), σκυλάδικα και δυό εικοσάχρονα ελαφρώς ενδεδυμένα να κουνιούνται στο τραπέζι (τα άλλα ήταν 3 χρόνια μεγαλύτερα απο ..μεγάλα), ε μου φυγαν οι αναστολές και εβυθίστηκα στην παρακμή. Βέβαια καλή η παρακμή και το σκυλάδικο αλλά είναι σαν ταινία του Αγγελόπουλου. Πρέπει να έχεις πιεί τα κέρατά σου για να αντέξεις, και πάλι μετά τους τίτλους της αρχής θες απεγνωσμένα να κόψεις το δεξί σου χέρι και να αρχίσεις να το μασουλάς. Και επειδή με το δεξί μου χέρι –και με το αριστερό- είμαι συναισθηματικά δεμένος και πολύ μου αρέσει που το χω πάνω μου, μια και έχω και ωραία κιθαριστικά δάχτυλα –και νυχάκι με πένθος-, προτίμησα να βγώ από αυτό το άντρο τση ακολασίας και να πάω να χτυπήσω ένα βρώμικο. Το κακό όμως με τις μικρές πόλεις είναι ότι δεν υπάρχει αξιοπρεπές βρώμικο συνήθως. Ειδικά στις 4 το πρωί. Αν δεν ήμουν σίγουρος οτι δε μπορούσα να οδηγήσω το αυτοκίνητο για παραπάνω από τα 500 μέτρα που ήθελα για να πάω σπίτι, θα είχα πάει Μαβίλη ή Μιχαλακοπούλου να τσακίσω ένα βραστό και ένα ψητό με μπόλικο ταμπάσκο.. Αλλά φευ! Μόλις μπήκα στο αυτοκίνητο και έβαλα κατευθείαν να παίζει το cd’ακι που είχα μέσα –για αποτοξίνωση- κατάλαβα ότι ούτε και οι Sabbath δε μπορούσαν να με ξυπνήσουν από το λήθαργο της αμόλυβδης που είχα πιεί στο “κλαμπ”. Οπότε τι να κάνω, κατέληξα σε “καθαρή” γνωστή αλυσίδα φατς φου (που έλεγε και η γιαγιούλα μου) με όνομα που παραπέμπει σε αψηλο βουνό. Το φαγα το “βρώμικο” αλλά.. απογοήτευση και πίκρα.. Τελικά, άμα δε φοβάσαι ότι μέσα στο σάντουιτς θα βρεις κανα δάχτυλο με καμια βέρα ή κανα αυτί, δεν καταλαβαίνεις νοστιμιά.. τελείωσε..

..ψηλά και αγνάντευε

Με έπιασε ποιητική και ρομαντική διάθεση σήμερα.. Για αυτό ανέβηκα στο Ναό στο Σούνιο να κοιτάξω το πέλαο.. θα πάρω δυό ντεπόν και θα μου περάσει πάντως..

Ο,τι να ναι παρτ #1400

Ημέρα : Ηλιόλουστη
Διάθεση : Εξίσου ηλιόλουστη, με κάποια παραλία να ακούγεται στο μπαγκράου
Μουσική υπόκρουση : Nightwish - Sleeping sun
Υποβόσκουσα μουσική υπόκρουση : Khacaturian - Sabre dance
Υποβόσκειν στην υποβόσκουσα : Μetallica - For whom the bell tolls
Υποβόσκουσα αττάκα : ..for the moon never beams without bringing me dreams
Αγαπημένο μου ημερολόγιο,
σήμερα είναι μια όμορφη μέρα, ο ήλιος λάμπει στον βαθυγάλανο ουρανό, τα λουλουδάκια ανθίζουν στους κάμποι και τα λαγγάδια, τα γατιά γουργουρίζουν χαρούμενα στις ρούγες, τα περιστέρια χέζουν ευτυχισμένα στα μπαλκόνια μας, και οι μασχάλες βρωμάνε ασύστολα στο μετρό -πάρτε κανα σαπούνι ρε κνώδαλα. Για αυτό δεν παίρνω ποτέ μετρό. Καλά οκ, περίπου.-
Που λες αγαπημένο μου ημερολόγιο, δε στα πα για τη Δευτέρα. Καλά δε στα πα ούτε και για σήμερα, που οι κουτόφραγκοι (ναι εντάξει, το ξέρεις ότι κουτόφραγκους λέμε όλο το σύμπαν εκτός από τα μουτσούνια μας) οι αμερικάνοι βγάλαν πρόεδρα σκουρόχρωμο. Βέεεεεεεεεεβαια. Δεν είναι και σαν καμμένο δέντρο που λέμε, αλλά το σοκολατί του το χει. Φαντάζομαι οι γυναίκες θα ξέρουν ΑΚΡΙΒΩΣ τι χρώμα είναι αυτός και θα του χουν δώσει και καμιά από τις κλασσικές ονομασίες του στυλ "βρεγμένη καρυδιά", "καφέ του Τζαμαϊκανού Αράμπικα χαρμάνι με ελληνικό λουμίδη με κάρδαμο", "σάπιο όσχεο κάστορα" και τα λοιπά...
Για το συγκεκριμένο γεγονός τι να πω, δε θα σχολιάσω γιατί γενικότερα εδώ μέσα δε θέλω να ασχολούμαι με πολιτική. Εγώ πραγματεύομαι υψηλότερες ιδέες αγάπες μου, πως να το κάνουμε. Εδώ ασχολούμεθα με :
1. Φαϊ ..έχετε προσπαθήσει να φτιάξετε παστίτσιο με χανγκόβερ; έφτιαξα χτες..θα μπορούσε να είναι και πιο πετυχημένο. Αλλά δε μπορούσα, το βλεπα στον ύπνο μου λέμε το ταψί με την ξεροψημένη κρούστα και το ζουμερό κιμά..,
2. Ποτά ...τη Δευτέρα το βράδυ κατάφερα να μπλέξω κρασί, μπύρα, Jack Daniels με κονιακ και Καλούα-θανατερό σφηνάκι-, και για τέλος κάτι αναμμένα σφηνάκια σαμπούκας με κοκους καφέ. Το ότι κατάφερα να παώ σπίτι σε ένα κομμάτι και να μην σκορπιστώ στη διαδρομή από το κέντρο στα Ιλίσια ήταν εντυπωσιακά εντυπωσιακός άθλος..
3. Σεξ .. σε φιλολογικό επίπεδο όμως τώρα τελευταία. Πρέπει να ξαναπάω στη Γαλλία διάολε.. και βαριέμαι τώρααααααααααα....
4. Βιβλία .. Είχαμε μια εξαιρετική συζήτηση για λογοτεχνία τρόμου κλπ τη Δευτερα με το Βαγγέλη. Πριν αρχίσουμε να τραγουδάμε. Το πιάσαμε από την αρχή, από Shelley εποχή, του είπα για το Melmoth the wanderer (Robert Maturin) και το άρρωστο The Monk (Matthew Lewis) που δεν ήξερε, πιάσαμε μετά τα πιο χιτάκια, Castle Of Otranto (Horace Walpole), The Vampyre (Πολυδούρης) κλπ κλπ.. ε προφανώς και φτάσαμε και στον άρχοντα Πόε, και είδαμε ότι θυμόμασταν αρκετούς στίχους και από το The Raven, και το αγαπημένο μου Dream within a dream. Η ώρα προχωρούσε και επειδή ο Βαγγέλης το τσούζει και αυτός, το ριξε στον Μπουκόφσκι και σε έναν άλλον που γράφει λέει σαν Μπουκόφσκι, αλλά σαν Μπουκόφσκι που έχει πιεί λιγότερο. Κάτι τέτοιο. Εγώ τον βαριόμουν τον Μπουκόφσκι πάντα, δε μπορώ να πω. Αλλά εκτιμούσα την ικανότητά του να είναι ενας σιχαμερα απωθητικός μεθύστακας βρωμόγερος που του κάθονταν κάτι κομμάτια άλλο πράμα. Για αυτό και άμα ζούσε θα τον έλεγα Μάστερ και θα αφιέρωνα το συκώτι μου στον ευγενή σκοπό που υπηρετούσε. Ευτυχώς μετά κατάφερα να τον απομακρύνω απο τον Μπουκόφσκι και να τον φέρω στον Lovecraft, όπου και αγανακτήσαμε χορωδιακά για τις ελληνικές μεταφράσεις και δηλώσαμε τον ασύμμετρα κατάπληκτο ενθουσιασμό μας για τα πρωτότυπα, ειδικά ιστορίες όπως το The shambler in the dark και το At the mountains of madness. Χμμμ είπαμε και για άλλα και σίγουρα του κανα λίγη διαφήμιση για το Song of Ice and Fire, αλλά είχε αρχίσει ήδη η κατάρρρευση..
5. Μουσική ... Μετά την 545η μπύρα το γυρίσαμε και στη μουσική προχτές. Ήμασταν στο Underground στα Εξάρχεια, όπου και πιάσαμε κολλητηλίκια με μπαργουμάνα και ντιτζέι και παίζαμε και παραγγελιές. Και εκεί που ακούγαμε από Paradise Lost μέχρι Uriah Heep και από Jethro Tull μέχρι Ted Nugent, το ρίξαμε στην κλασσική, έχοντες και οι δύο κλασσική παιδεία ως πρώην πιανίστας και πρώην κιθαρίστας. Με εξέπληξε ο άλλος δηλώνοντάς μου ότι του αρέσει ο Σούμπερτ τον οποίο εγώ βρίσκω γλυκανάλατο. Αλλά ευτυχώς μου το γύρισε και παραδέχτηκε τον Λουδοβίκο βαν. Τον ξενέρωσα εγώ με τον Βάγκνερ (αυτές οι αριστερές καταβολές, έλεος πια..), αλλά ξανασυμφωνήσαμε στον μεταλλά Παγκανινι. Ε μετά πιάσαμε τις κιθαριστικές απαλεψιές. Rodrigo, Tarrega, Villa Lobos, Albeniz κλπ κλπ κλπ κλπ.. Κλαψ συγκινήθηκα που τα έπαιζα στη μισή ταχύτητα όλα κάποτε και τώρα μόνο κάτι μινουετάκια μπορώ να καταφέρω άνετα..πρέπει να ξαναεξασκηθώ όπως έλεγα και σε μια ψυχή τις προαλλες... γιατί μπορεί να μην μπορώ να χορέψω tango, αλλά όταν έπαιζα το Verano Porteno στις εξετάσεις, τρίζαν τα δάπεδα δικέ μου! :P αλλά πρέπει να θυμηθώ να του στείλω μερικά κομματάκια γιατί δεν έχει υλικο.. τεσπα.. Αυτές είναι ασχολίες τώρα καλή μου, όχι με το αν βγήκε πρόεδρας ο γελαδάρης ή ο μπαμπακοκουβαλητής .. λες και θα αλλάξουν και πολλάααααααα; δε νομίζω.. είμαι περίεργος να δω που θα βομβαρδίσει αυτός. Γιατί αυτοί εκεί πέρα, όπως το χουν οι Γάλλοι που ο κάθε πρόεδρας χτίζει κάτι στο Παρίσι, το χουν ο κάθε πρόεδρας να την πέφτει και κάπου.. ας ελπίσουμε να διαψευστώ πάντως γιατί έχει συμπαθητικό μουτσούνι και καλά τα λέει προς το παρόν.. ουφ.. αυτά.. καφε!

Πυρετός το Σαββατοκύριακο

Καλημέρα και καλή εβδομάδα.
Δεν την παλεύω που λέγαμε και στο στρατό. Από την Τετάρτη χάλια είμαι. Χάλια.. ε οκ δεν ψοφάω κιόλας - δυστυχώς για κάποιους και κάποιες- αλλά οκ, θα μπορούσα να είμαι και πολύ καλύτερα.
Κατ'αρχήν ο λαιμός μου ακόμα αρνείται να συνεργαστεί και να μιλήσει με ανθρώπινη φωνή. Με τη φωνή που έχω τώρα, δυό φίλες μου μου έχουν δηλώσει πως από το τηλέφωνο ρίχνω άνετα και τη Μπελλούτσι (υποννοώντας πως live δε ρίχνω ούτε παραπληγική σεξουαλικά στερημένη ιγκουάνα) αν και λέει είναι λίγο απειλητική ενίοτε -όχι η Μπελλούτσι, η φωνή μου. Προφανώς και είναι απειλητική αγάπη μου, τόσες μέρες με το γρέζι στο λαιμό, νισάφι πια..
Πήγα και την Παρασκευή με τον Λαλάκη (τον Humma Kavula δλδ...) για ρακόμελα στο Τσιτσιμπίρδι στου Ζωγράφου, μπας και μου στρώσει ο λαιμός. Ρωτήστε τον. 3 250αρια ήπια. Και όχι μόνο δεν την άκουσα. Αλλά ούτε ο λαιμός μου έστρωσε. Καλά ήταν και ρακόμελο χάλια εδώ που τα λέμε.. να μην πω τι θύμιζε στο χρώμα γιατί είναι και πρωί και με διαβάζουν και κυρίες.Τίποτα και από κει. Τα πήραμε και ομαδικώς στο Τσιτσιμπίρδι δε, με την χαζομάρα του κόσμου (για τριςχιλιοστή φορά ομολογώ). Εκεί πέρα που λέτε, στο μαγαζί, έχει τη συνήθεια ο κόσμος να γράφει στους τοίχοι. Τίγκα στην αττάκα. Του στυλ "αχ εξεταστική δεν την παλεύουμε", "το πήρα κουφάλες το πτυχίο", "Η Ελενίτσα είναι κούκλα όταν τα χώνει" (δεν έλεγε κούκλα, κάτι άλλο έλεγε αλλά αυτολογοκρίνομαι) και γενικά κάτι τέτοια χαριτωμένα. Και ανάμεσα σε όλα τα μηνυματάκια για γκομενάκια καψουρεμένα ή καψουρεύσιμα, για εξεταστικές άπατες για αγάπες και λουλούδια και ξύδια και ξενύχτια και παρέες κλπ, σκάνε μύτη και οι δύο μαλάκες. Ο ένας "ΠΑΣΟΚ για πάντα", ο άλλος "Ο μονος δρόμος είναι η ανυπακοή - KKE" κλπ κλπ κλπ.. Ρε παιδιά, ρε αλάνια, ρε ζώα, πήγατε με την παρέα σας σε φοιτητομάγαζο να φάτε και να πιείτε και το μοναδικό έξυπνο που κατέβασε η κούτρα σας να γράψετε στον τοίχο ήταν ΠΑΣΟΚ και ΚΚΕ; Πόσο καμμένοι είστε δηλαδή; Κανα κοριτσάκι δεν είχατε στην παρέα να της γράψετε κανα στιχάκι; (πιάνει, ακούστε τον παλιό). Ή έστω και αν δεν είχατε κοριτσάκι στην παρέα και είχατε βγει οι μπάκουροι, δε ΓΟΥΣΤΑΡΕΤΕ κανα κοριτσάκι να της γράψετε έστω και εν απουσία της κανα στιχάκι στον τοίχο; Έστω κανα "Αχ βαχ Αντιγονάκι".. Έστω κανα χυδαιο του στυλ "Βάσω θέλω να στο μπάσσο" (Η ανορθογραφία επίτηδες, μη βγει κανείς και πει οτι δεν ξέρω να κλίνω ρήματα..:p). Τίποτα εκεί οι κολλημένοι. Δε λέω ρε φιλαράκι στα 20 που είσαι, είναι λογικό να έχεις και την ιδεολογία σου, να θες να σώσεις λίγο τον κόσμο και τα λοιπά. Νταξ. Αλλά πραγματικά το πρώτο πράμα που σου ρχεται στο μυαλό να γράψεις στον τοίχο μιας ταβέρνας είναι για ανυπακοή και το ΚΚΕ; Τι διάολο τους ποτίζουν εκεί μέσα ρε διάολε τσ’απολειμάρες τους και γίνονται έτσι;.. παπαππαπα...Σύντροφοι χουφτώστε καμιά συντρόφισσα γιατί χανόμαστε!!!!
Πάει και η Παρασκευή.. Το Σάββατο ξαναβγήκα με Λαλάκη και πήγαμε Γκάζι όπου και ήμουν στο τσακ για ένα διάστημα να τα παρατήσω και να τρέχω να βρω νοσοκομείο καθότι άρχισε να με πονάει αρκετά έντονα το αυτί μου... Για κάποιο περίεργο λόγο στην τρίτη μπύρα μου πέρασε ως δια μαγείας. Καλή φάση. Ξεκινήσαμε απο το Tapas Bar και καταλήξαμε Hoxton. Απογοητεύτηκα από τον εαυτό μου. Είχα όρεξη για γνωριμίες και δε μου βγήκε κουβέντα. Ναι, κιότεψα. Τι να κάνω ρε, συμβαίνει και στους καλύτερους και δεν είμαι καν από τους καλούς! Επίσης αποφάσισα πως αυτή την περίοδο μάλλον μου ταιριάζουν οι ξανθιές -όλως παραδόξως... Ήταν μια στο Hoxton...το κέρατό μου το τράγιο, δεν είχα πιεί αρκετά. Πόναγε και το αυτί, με πιάσαν και οι ντροπές άστα να παν στον Σεϊτάν...δεν πειράζει όμως, είμαι σε καλό δρόμο.
Χτές πάλι το ριξα στο Μοναστηράκι για καφεδιά και κεμπάπ. Καλά περάσαμε πάλι. Πρέπει να κόψω το φαϊ γιατί πως θα κάνω σκι τα Χριστούγεννα άμα έχω γίνει σα μπόγος!Φταίνε όμως και τα φάρμακα που παίρνω για το λαιμό, μου ανοίγουν την όρεξη.. Και απο νοσοκόμα τίποτα. Ντροπή! :P

Μπλογκοπαίχνιδο - Το υπερΒιογραφικό

Α. Διαβάστε πρώτα το Κάτω τα χέρια από το Βασιλάκο στης Ντίβας. Ακολουθήστε και το link για τα βιογραφικά
B. Πηγαίντε στο blog σας και γράψτε αντίστοιχης μορφής βιογραφικό.
Γ. Καλέστε κατά προτίμηση 5 άτομα να το κάνουν και αυτοί. (το 5 είναι συμβολικό, όσα και τα δάχτυλα της μούτζας)..
Ξεκινάμε :

Κουρκουρίκουλουμ Βίταε
Όνομα : Εσταρινάκης
Επώνυμο : Ουδείς σταρ που σέβεται τον εαυτό του δεν έχει επώνυμο

Γεννήθηκα στην Αθήνα, στην Κατεχάκη. Περνώντας τα φανάρια της Κηφισίας και ανηφορίζοντας, αριστερά. Ιούνιος ήταν θυμάμαι, πρωί πρωί. Είμαι και εφταμηνίτικο και ευαίσθητο αγόρι. Μετά πήγα νήπιο όπου και εκεί ανεκάλυψα την ανώτερη πνευματική μου στάθμη συγκριτικά με τους ημινεάντερταλ κάφρους που με περιτριγύριζαν. Πολλοί από αυτούς δε, δεν έχουν ξεπεράσει ακόμα το πνευματικό στάδιο του "κολλάω τσόφλια από φυστίκια Αιγίνης πάνω σε ένα σχεδιάγραμμα περιστεριού ως σουρρεαλιστικά φτερά" . Μετά πήγα και Δημοτικό. Οι συμμαθητές μου εκεί πέρα παρέμειναν επί σειρά ετών στο "Λόλα να ένα μήλο" ενώ εγώ ξύπνησα νωρίς και πήγα στο "Βασούλα να ο φισφιρίγκος". Το σωτήριο έτος 1986 απέκτησα το πρώτο μου γκομπιούτερεζ, έναν Amstrad 6128, με έγχρωμη οθόνη και ντισκ ντράιβ, ουχί την μπανάλ κασσέτα που μέχρι τότε είχαν όλοι. Αρίστευσα στο Afterburner, το Saboteur και το Ikari warriors, και έφτιαξα το πρώτο μου παιχνίδι σε Basic to 1988. To παιχνίδι ήταν μια εξομοίωση εξομοίωσης ξυλικιού, όπου δύο τελείες χτυπούσαν μετά μανίας άλλες δύο τελείες που προσπαθούσαν να την κάνουν αγωνιωδώς. Είχα και 8μπιτο χρώμα (άσπρο, μαύρο και 6 αποχρώσεις του γκρί :p) και μονόμπιτο ήχο (μπλιπ-οχι μπλιπ). Το κακό από όλη αυτή την κομπιουτεροενασχόληση ήταν ότι έβαλα γυαλιά και έβγαλα σπυράκια. Έτρωγα πολλά γαριδάκια, έπινα καφέδες και δεν είχα γκόμενα. Μετά πήγα γυμνάσιο όπου τα πράγματα χειροτέρεψαν. Ήμουν ο περίγελος του σχολείου επειδή τόλμησα να καταλάβω το πυθαγόρειο θεώρημα και έπαιζα την παραγοντοποίηση στα δάχτυλα. Στο Λύκειο είχα περισσότερα σπυράκια και μεγαλύτερη μυωπία, αλλά βρήκα επιτέλους γκόμενα, επειδή είχα παίξει πρωταγωνιστικό ρόλο σε ένα θεατρικό του σχολείου και για κανα χρόνο ήμουν ποπιουλαρ αν και αντιπαθέστατος. Απολύθηκα από το Λύκειο με τον χαμηλότερο βαθμό μου έβερ,18, επειδή έδωσα λευκή κόλλα στις εξετάσεις στη φιλοσοφία. Ζήτω που χεστήκαμε δηλαδή. Μετά σπούδασα σε γνωστό ευαγές ίδρυμα των Βαλκανίων. Εκεί επιδόθηκα μανιωδώς σε σπόρ όπως το φραπελίκι (αραλίκι + φραπές), η γευσιγνωσία οινοπνευματωδών, στην οποία ειδικεύτηκα εις ρετσίνας και Σίβας και ο κνησμός βουβωνικής χώρας. Αποφοίτησα μετά βαϊων και κλάδων από το πανεπιστήμιο και η μαμά ήταν πολύ συγκινημένη στην ορκομωσία μου,γιατί με είδε να μιλάω για πρώτη φορά με γκόμενα και χάρηκε που ο γιόκας της εκτός από σοβαρός επιστήμων μίλαγε και σε γυναίκες. Μετά τις σπουδές μου έκανα μεταπτυχιακό σε μεγάλο πανεπιστήμιο, με ειδίκευση στις κλάιεντ σέρβερ εφαρμογές χειρισμού μηχανημάτων ζαμπονοκόφτη-τυροκόφτη καθώς και στον προγκραμματισμό fpga’s για το πήξιμο τυρόγαλου. Δούλεψα σε γνωστά τυροκομεία της περιφέρειας καθώς και σε πιτσαρίες, καφετέριες και ως διαχειριστής ανακυκλώσιμου υλικού δίπλα σε γνωστό ρακοσυλλέκτη των Πετραλώνων. Μετά πήγα στρατό όπου είχα βύσμα τον μπαμπά μου και βγήκα Γιώτα4 λόγω ποδάγρας και έκανα 12 μήνες ως ιδιαίτερος οδηγός γνωστού ηγουμένου της Αττικής ο οποίος με μύησε και σε τελευταίες τεχνολογικές εξελίξεις όπως ηλεκπορνικές απάτες, διεκδίκηση οικοπέδων και παρασκευή βιολογικών κολλύβων για εναλλακτικές κηδείες. Απολύθηκα από το στρατό με το βαθμό του ταξίναρχου. Εκτοτε δουλεύω σε γνωστή μεγαλοεταιρεία συντάσσοντας επιστημονικά κείμενα αμφιβόλου αξίας και με κάκιστο συντακτικό, και είμαι πρόεδρος της Ένωσης Ελλήνων Χρηστών Λιπάσματος Για Φίκους Μπέντζαμιν. Στον ελεύθερο χρόνο μου ασχολούμαι με το κέρλινγκ, τη συλλογή γραμματοσήμων Μοζαμβίκης, καθώς και με την όσφρηση φρεσκοπλυμμένων στρινγκ από την απέναντι. Η γυναίκα μου επίσης είναι ...άρα και ο μπαμπάς της τρελλό μέσον για τις μέλλουσες επαγγελματικές μου επιδιώξεις. Ενδιαφερομαι μόνο για διοικητική θέση.

Μετά από αυτό το εντυπωσιακό πραγματικά βιογραφικό, καλώ να ακολουθήσουν : Ζάφοντ. Πολσεμάννεν. Πατσιούρι. Hades και Gigi Gaga Kouni Beli ή όπως αλλιώς τον λένε και αυτόν... α φυσικά και η εμπνεύστρια του μπλογκοπαίχνιδου...

Ο δικηγόρος του διαβόλου, μέρος 2 : Η επιστροφή του Ντέμιαν

Κατ αρχήν να πω ότι το έχουμε παρασοβαρέψει τώρα τελευταία με τα επιστημονικά και τα φιλοσοφικά και πρέπει να αλλάξουμε λίγο ύφος, έτσι να ευθυμήσουμε ρε αδερφέ. Οπότε με αφορμή δύο σκηνικά στο δρόμο, θα επιδοθώ στο αγαπημένο μου σπορ (μετά τον κοντοσουβλισμό και την άρση μπυρών και φυσικά το κοκό), τη γκρίνια. Της οποίας το copyright πηγε κάποτε να μου το πάρει ο Zaphod αλλά τώρα τελευταία ο δικαστικός μου αγών για την κατοχύρωση της Π.Ο.Π γκρίνιας που παράγω κορυφώνεται και θα νικήσω. Γκρίνιας συνέχεια λοιπόν για γενικού περιεχομένου πράγματα που με εκνευρίζουν όποτε καταφέρουν να μου αποσπάσουν την προσοχή - γιατί γενικότερα τελευταία έχω γίνει λίγο ζαμαν φου (θα το γραφα γαλλικά αλλά προτιμώ να μην ξεφτιλιστώ άλλο). Λοιπόν έχουμε και λέμε, και ξεκινάμε απο τα χτεσινοσημερινά :
1. Ξύλο με σιδερόβεργες στους οικολόγους εναλλακτικούς συμπολίτες μου που με το που περάσουν τα διόδια στην Αττική οδό πετάνε την απόδειξη στο δρόμο. Οι ίδιοι βέβαια είναι πολύ πιθανό με την πρώτη ευκαιρία να σου κάνουν κήρυγμα επειδή το αλουμινοχαρτάκι από το βούτυρο το πέταξες στα κανονικά σκουπίδια.
2. Ξύλο μετά μουσικής στον τύπο που το πρωί στην Κοκκινοπούλου, πριν τη στροφή για Γουδί, είχε παρκάρει αριστερά με αποτέλεσμα να φρακάρει το λεωφορείο μπροστά μου και να κάτσουμε εκεί πέρα κανα μισάωρο κατεβάζοντας καντήλια. Ο ίδιος τύπος βέβαια θα φωνάξει την αστυνομία να σου πάρει το αυτοκίνητο αν περιμένεις με τα αλάρμ αναμμένα έξω από το πάρκινγ της πολυκατοικίας του για 1 1/2 λεπτό.
3. Σεξ και βία στον ταβερνιάρη που σου σερβίρει τηγανιά από γκοτζίλα (νομίζετε ότι μόνο στο στρατό κυκλοφορούν αυτά ρε ζαγάρια;), τηγανισμένη σε βαρβολίνες και μετά παραπονιέται στα κανάλια ότι φταίει ο χ πολιτικός και η οικονομική του στρατηγική επειδή στο μαγαζί του πλέον δεν πατάνε ούτε οι μύγες που βόσκουν στα ψυγεία του.
4. Κατάρα και μήνυση στους απανταχού απάλευτους και ιδεολόγους άεργους που γκρινιάζουν πως δεν έχουν δουλειά, αλλά παραιτούνται από όλες τις θέσεις που έχουν με τη δικαιολογία ότι δεν αναγνωρίζουν την ταλεντάρα τους, ότι δεν αντέχουν την εξουσία του διευθυντή -γιατί είναι πολύ καλύτεροι από αυτόν βασικά-, και ότι τους βάζουν να κάνουν άλλα από αυτά που γράφει η σύμβασή τους. Όπως πχ σε σύμβαση γραμματέως που δεν έγραφε συγκεκριμένα ότι "θα φέρνεις και καφέ στον διευθυντή", πράγμα που αποτελεί και αιτία για μεγάλης κλίμακος συνδικαλιστικό επεισόδιο, μια και ως γνωστόν είναι τραγικά υποτιμητικό για μια κοτζάμ γραμματέα, ένα ανθρώπινο ον, να φτιάξει έναν καφέ.
5. Τώρα που είπα καφέ, κατάρα και μήνυση και πρόστιμο στις και στους τραγικούς τύπους που η απάντησή τους όταν το ταίρι τους τους πει "ρε μωρό θα μου φτιάξεις έναν καφέ;" είναι "να σηκωθείς να φτιάξεις μόνος/η σου, εγώ δεν είμαι καφετζής". Σιγά ρε πρίγκηπα, σιγά ρε πριγκηπέσσα. Καφέ σου ζήτησαν να φτιάξεις και μάλιστα ευγενικά. Δε σου είπαν να ανέβεις το Έβερεστ πρωτοχρονιά και με αδαμιαία περιβολή.
6. Καφέ συνέχεια. (Μισό λεπτό να πιώ γουλίτσα από τον εξαιρετικό καφέ που φτιάχνουν εδώ πάνω). Ουστ και τσαπρρρρ στους ιδιοκτήτες καφέ μπαρ που την έχουν δει ιδιοκτήτες πολυτελούς εστιατορίου στη Νέα Υόρκη, πως στρίβεις από το Central Park και πιάνεις φανάρια; δεξιά απέναντι. 175000% κέρδος ανά καφέ δεν καλύπτει απλά τα λειτουργικά σου έξοδα και τις πάγιες δαπάνες ρε παλιοκοπρίτη. Και μη μου κλαίγεσαι για την εφορία γιατί είδαμε κάτι δηλώσεις ιδιοκτητών κυριλλέ καφετεριών στην παραλία της Θεσσαλονίκης (κυκλοφόρησε σε mail) και φρίξαμε. Δήλωναν το 1/8 από αυτά που δηλώνω εγώ έτσι, ανερυθρίαστα. Και όχι, ακόμα και ο Escoffie (νομίζω έτσι γράφεται αλλά δεν βάζω και στοίχημα) να μου έφτιαχνε φραπέ, 6 ευρώ δεν θα του δινα.
7. Ένα μεγάλο ΟΞΩΩΩΑΑΑΑΑΑΑΑΑ επίσης σε δύο κατηγορίες μουσικόφιλων, σε μία μάλιστα από τις οποίες ανήκω και εγώ: Πρώτον στους έλληνες χιπ χόππερζ ή όπως αλλιώς λέγονται, που ντύνονται, μιλανε και φέρονται λες και γεννήθηκαν στο Μπρονξ και όταν ήταν μικροί παίζαν στη γειτονιά με magnum 357, uzi και κουβάλαγαν desert eagles στο δημοτικό. Στις Κουκουβάουνες μεγάλωσες και σε βάφτισαν Σπυρίδωνα αγόρι μου, δε μεγάλωσες στο Χαρλεμ με πατέρα νταβατζή, μάνα πρεζάκι και με όνομα M.C Pimp! Δεύτερη κατηγορία οι μεταλλάδες που 18 χρόνια μετά το τέλος των 80's φοράνε ακόμα παπούτσια Pony με κάλτσα πετσετέ (αλήθεια, το χω απορία, ΠΩΛΟΥΝΤΑΙ ΑΚΟΜΑ ΤΑ PONY ΣΕ ΜΑΓΑΖΙΑ;;;), παντελόνι σωλήνα και ραφτό Manowar στο μπράτσο. Για να μη μιλήσω για το ξασμένο μαλλί-αφάνα. Ρε σεις, πάσο. Και γω τέτοια ακούω, περίπου. Αλλά το να κυκλοφορώ σα να άνοιξε το χρονοντούλαπο της ιστορίας και να βγήκαν από το video clip του Crazy Train ο Ozzy και ο Roads είναι λίγο υπερβολή. Και μη μου πείτε και οι δύο κατηγορίες τα περι διαφορετικότητας, γιατί ο σκοπός δεν είναι να είμαστε διαφορετικοί στο ντύσιμο. Άλλα έχουν σημασία.
8. Ουστ και σε αυτούς που επιμένουν να τριγυρνάνε γύρω γύρω απο πλατείες με τα κωλοφτιαγμένα και το ο,τιδήποτε στη διαπασών. Μπράβο, έχεις ωραίο ηχοσύστημα αλλά το κασσετόφωνο του Yugo σου είναι φτιαγμένο το πολύ για Καζαντζίδη. Όχι για τρανς. Τουλάχιστον βγάλε λεφτά και πάρε καλύτερα ηχεία. Ή μην το κάνεις 4 το πρωί. Θα φας γλάστρα με φίκο μπέντζαμιν που θα πάει σύννεφο την άλλη φορά. Και μεις αγαπήσαμε αλλά δεν ενοχλούσμε τους γείτονές της. Απλά κάναμε απειλητικά τηλεφωνήματα σπίτι της και στείλαμε στον πατέρα της βίντεο με τις ερωτικές μας σκηνές. Πολιτισμένα πράγματα.
9. Και τέλος ένα κορυφαίο μου παράπονο και γκρίνια, το χει πει και ο Zaphod νομίζω, τουλάχιστον αν οχι στο blog, σε πριβέ κουβέντα : Ντροπή στο "ροκάδικο" που δεν παίζει Ramones! Ναι, δεν ήταν βιρτουόζοι. Ναι, τις κιθάρες τις περνάγαν για σκερπάνια. Αλλά παρ'όλα αυτά βγάζαν και γαμώ τα κομματάκια, χαρούμενα, γκαγκαγκαγκάδικα, ο,τι πρέπει για χαλάρωση με την παρεούλα με παγωμένες μπυρίτσες και χαζοκουβέντες για ωραία γκομενάκια. Άμα θέλω να προβληματιστώ, κάθομαι σπίτι και βάζω βιρτουόζους. Malmsteen, Paganini και τα λοιπά. ουφ..
πωπω γκρινια σήμερααααααααα... το φχαριστήθηκα όμως :D

Θα πιώ, εχτές, το φεγγάρι

Είχε εχτές ένα φεγγάρι (όχι δύο, ένα), άλλο πράμα λέμε.. Μιλάμε για βραδιά τεφαρίκι. Ο Μικρός Κθούλου (εγώ) γούσταρε απίστευτα. Τον έπιασαν οι καλοσύνες του και οι ενδοσκοπήσεις του.
Οπότε, πήρε το ποτάκι του, βγήκε έξω -το δάγκωσε το πλοκάμι ελαφρώς- , άραξε σε κάτι κατσάβραχα σε παραλία και έβαλε μουσικούλα στο μαπατρία κινητό τελευταίας τεχνολογίας (για την ακρίβεια προτελευταίας, γιατί είναι προπέρσινο).. Αυτό θα πει ηρεμία ρε...
Άσε που μου κατέβηκαν κάτι καλές ιδέες..
Πάρτε και μερικά κομμάτια από το χθεσινοβραδινό πλεϊλίστ.








Μιλάμε για κουλτούρα όχι αστεία...
Καλημέρα

Zeitgeist και ξανά Zeitgeist και κάτι άλλα

Λοιπόν,για να τα έχουμε όλα μαζί, συγκεντρωτικά
Zeitgeist Movie site Zeitgeist ελληνικά
Zeitgeist Addendum
Torrent για το πρώτο zeitgeist
EMBEDDED KAI TA ΔΥΟ :

Το πρώτο :


Tο δεύτερο :
Αξίζει να δείτε :
Moore και οπλοχρησία (Bowling for Columbine) torrent

What the BLEEP down the rabbit hole
Αυτά προς το παρόν. Καλημέρα

O δικηγόρος του διαβόλου

Λοιπόν παιδιά, έχω την εντύπωση πως άμα γράψω αυτά που έχω στο μυαλό μου θα φάω πολύ μπινελίκι. Αλλά θα τα γράψω γιατί έτσι γουστάρω. Σε όλες τις κουβέντες που κάνω, προσπαθώ να κρατάω μια ισορροπία. Ειδικά στις πολιτικές κουβέντες. Και πάντα επαναλαμβάνω όπου σταθώ και όπου βρεθώ, πως υπάρχει σε μεγάλο ποσοστό ατομική ευθύνη για πολλά πράγματα κλπ κλπ και πως όλοι θέλουμε να αλλάξει όλος ο κόσμος, αλλά κανείς δε θέλει να αλλάξει τον εαυτό του. Για αυτά μου τα κολλήματα συχνά χαρακτηρίζομαι ως "αντεαποδωρεμαλακα" αλλα τουλάχιστον έχω το θάρρος της γνώμης μου.Μπορεί και να μαι και μαλακάκος βέβαια, αλλά δε βαριέσαι, δε θα ξεμείνω ποτέ από παρέα τουλάχιστον..
Επίσης μερικές φορές παρεξηγούμαι ως κομματικό στέλεχος του απο δώ, του απο κει, του παραπέρα. Και μερικές φορές με αλλάζουν και παράταξη κατά τη διάρκεια της ίδιας κουβέντας. Ιδεολογικά προφανώς και ανήκω κάπου. Αλλά στις μαλακίες τους τους κατεβάζω Παναγίες, δεν τους δικαιολογώ. Και ρωτήστε και το Zaphod.. τεσπα..Επίσης να πω ότι τα παρακάτω που θα γράψω δεν λαμβάνουν υπόψην τους τίμιους και συνεπείς εργαζόμενους κλπ κλπ κλπ.. μιλάω για τα λαμόγια ανάμεσά μας. - Που ψιλιάζομαι ότι είναι περισσότερα από τους άλλους στατιστικά..-Και τονίζω και το ξανατονίζω. Μην μου πειτε στα σχολια άλλα ντ’άλλων.. Οπότε παίρνω βαθιά ανάσα και αρχίζω και χώνω για :
1. Την Ολυμπιακή Να σας πω ρε αλάνια της Ολυμπιακής. Γιατί ζητάτε τη συμπαράστασή μου τώρα, εμού του απλού έλληνα πολίτη. Ε; E; Μήπως τη ζητάτε επειδή τις 4 φορές που έχω πετάξει στη ζωή μου με την Ολυμπιακή με εξυπηρετήσατε παρά τις αντίξοες συνθήκες; Ή μήπως ζητάτε την υποστήριξή μου επειδή στις 4 φορές είχαμε 2 ματαιώσεις και 2 6ωρες καθυστερήσεις, κατά τις οποίες οι συνδικαλιστάρες σας μας αντιμετώπιζαν με ΑΠΙΣΤΕΥΤΗ ειρωνία και γραψαρχιδισμό; Θυμάμαι χαρακτηριστικά, μια κυρία υπάλληλο, 45αρα, κατάξανθη, πολύ καλοβαλμένη, πολύ έτσι ντίβα στυλ. Εγώ τότε τελείωνα τη σχολή και ήθελα να ανέβω Θεσσαλονίκη γιατί την επόμενη το πρωί έδινα μάθημα. Λοιπόν όταν ρώτησα την κυρία εκεί πέρα, μου είπε με ένα ειρωνικό χαμόγελο "είσαι πολύ μικρός για να βιάζεσαι". Μετά που άρχισα να γίνομαι μικρός μεν, αγενής δε, μου είπαν μέσες άκρες να κάτσω στα αυγά μου για να μην έχουμε άλλα.. Γιατί λοιπόν εγώ, τώρα να υποστηρίξω ένα μάτσο επί 20ετία και βάλε κρατικοδίαιτα κομματικά ημιστελέχη, που έτρωγαν με χρυσά κουτάλια και έκλεβαν τα κρασιά και τους σολωμούς από τις αποθήκες της Olympic Catering και έκαναν τραπεζώματα στα σπιτια τους. Το χουμε δει και αυτο.. Κάποτε λέει, αεροσυνοδός ήταν επάγγελμα με τρελλό πρεστίζ. Παίρναν τρελλά λεφτά (μισθούς καθηγητή πανεπιστημίου λέμε και τέτοια), τα άπειρα μπόνους, κλπ κλπ κλπ κλπ.. Και ο σολωμός σολωμός.. Και η ταλαιπωρία ταλαιπωρία.
Καθίστε ζώα να περιμένετε πότε θα τους σηκωθεί να σηκωθούμε από το έδαφος... Ε όχι κύριε, δε σας υποστηρίζω. Καλά φάγατε τόσα χρόνια. Εσείς τη βάλατε μέσα την εταιρία. Όχι μόνο οι κυβερνήσεις..
2. Για το γενικότερο οικονομικό πρόβλημα. Σε μια χώρα που οι πολίτες της και ειδικά οι νέοι έχουν τόσο μεγάλο οικονομικό πρόβλημα όσο λένε, είναι παράλογο σε καθημερινή βάση να είναι τίγκα οι καφετέριες με τον καφέ των 4 και των 5 ευρώ, και το βράδυ να είναι τίγκα τα ταβερνάκια και τα μπαράκια. Νέκρα δεν έχω δει ποτέ τον τελευταίο καιρό, παρόλο που όλοι από ό,τι λένε σφίγγονται. Όταν δεν έχεις λεφτά και καλά να πληρώσεις το νοικι σου και τους λογαριασμούς σου, 5 ευρώ δεν δίνεις για καφέ. Οπότε ή μου λέτε μαλακίες ή είστε τόσο ηλίθιοι που για να συντηρήσετε τη λάϊφ στάϊλ εικόνα που σας επέβαλλαν τα κωλοπεριοδικά και τα χαζοκάναλα, δανείζεστε από τις τράπεζες. Τίγκα το Μοναστηράκι, τίγκα του Ψυρρή, τίγκα το Γκάζι, τίγκα το Θησείο, τίγκα το Κολωνάκι. Χλιδάνεργοι σου λέει μετά. Εγώ πέρισυ που δεν είχα δουλειά για ένα εξάμηνο ρε μαλάκες και που έπρεπε να πληρώνω σπίτι και λογαριασμούς, ξέρετε για πόσους καφέδες πήγα σε 6 μήνες; ..άσε μη σου πω..
3. Για τη φορολογία Μίλαγα προχτές με άνθρωπο που κάνει φροντιστήρια. Μαύρα. Και βγάζει κανα δυομισάρι το μήνα. Μαύρα. Μπλοκάκι έχει βέβαια. Παίρνει και επίδομα ανεργίας. Και μου βριζε σκαιότατα τον Αλογοσκούφη που τον θεωρεί φοροφυγά. Μάλιστα. Ρε πάτε καλά; Δε λέω ότι το συγκεκριμενο μέτρο είναι καλό. Γιατί με πιάνει και εμένα. Και δεν κλέβω κιόλας ο μαλάκας, γιατί δε μπορώ. Και γιατί δεν κάνω και ιδιαίτερα. Αλλά ρε φίλε, παίρνεις 2.5 το μήνα. Επί 12, 30000 το χρόνο. Και τα επιδόματα ανεργίας -που τα κλέβεις ουσιαστικά-... πόσο πάει δεν ξέρω. Και παραπονιέσαι και βρίζεις που θα σου κόψει ένα χιλιάρικο ; Αφού μόνο από το επίδομα ανεργίας του το κλέβεις επί 3!.. Ρε πάτε καλά;
4. Συνδικαλιστάρες, εργατοπατέρες και τα λοιπά Δε αντέχω να βλέπω ανθρώπους που δεν έχουν δουλέψει ποτέ στη ζωή τους -και άμα ρωτήσετε κανα ΔΕΗτζή, καναν ΟΤΕτζη κλπ κλπ, τα ίδια θα σας πουν, είναι κοινό μυστικό- να αγωνίζονται για το "εργατικό κίνημα" και να μου το παίζουν Ξανθόπουλοι 'μάνα δε μου κολλάν τα ένσημα'. Ρε αλάνι, αφού ούτε ξέρεις που πέφτει το γραφείο σου, τι μαλακίες μου λες για τα δικαιώματά σου. Άαααασε τα ξέρουμε.. Σε πήρε ο Γερμανός και έκλασες μέντες ότι τώρα θα χρειαστεί να δουλέψεις ε; εμ βέβαια, με τις κυβερνησούλες εδώ πέρα, έκανες ό,τι ήθελες. Τώρα που θα μπει το αγγούρι στον απαυτό σου, σου πω εγώ..
5. Τους απεργούς που ζητάνε την κατανόησή μου Δεν έχω παιδιά άλλη κατανόηση. Πραγματικά. 31 χρόνια ζω, 28 χρόνια αναμνήσεις έχω, πάντα κάποιος πούστης ζητάει την κατανόησή μου και κανείς ποτέ δεν κατανοεί εμένα. Κανείς από αυτούς επίσης που έχουν καραμέλα το "αγωνιζόμαστε και για σας που βαριέστε" δεν έχει καταφέρει τίποτα παραπάνω εκτός απο το να με ταλαιπωρήσει και να με εκνευρίσει, να μου στερήσει πράγματα τα οποία ήθελα να κάνω εκείνη τη στιγμή που αυτού του την κάρφωσε να αγωνιστώ εγώ δι’αντιπροσώπου. Δεν καταννοώ κανέναν πλέον. Γιατί στα @@ του του φορτηγατζή με το βυτίο καυσίμων που μου κλείνει το δρόμο, τι ζόρια τραβάω εγώ στη δική μου τη δουλειά. Στην οποία δε μπορώ να απεργήσω ή και να απεργήσω δε θα του φάω το μεροκάματο το δικό του. Η και αν πάω να του το φάω, θα με τσακίσει στο ξύλο. Άσε που ο ίδιος φορτηγατζής που ζητάει την κατανόησή μου στο δρόμο την ώρα που με πήζει, έρχεται μετά στο σπίτι μου να μου βάλει πετρέλαιο και ΜΕ ΚΛΕΒΕΙ ΑΙΣΧΡΟΤΑΤΑ. Δεν καταννοώ κανένα λαμόγιο πλέον ρε, βαρέθηκα!
6- μπονους. Τα χω και με τον Τσίπρα (αν και άσχετο με τα προηγούμενα, απλά τώρα έτσι μου ρθε) Έχει πάντα ύφος και λόγο δευτεροετή φοιτητοπατέρα που ξέρει ότι θα πάρει αξίωμα από το κόμμα όταν μεγαλώσει. Τον βαριέμαι αφόρητα και απορώ γιατί τον χειροκροτάνε. Λάδια πολλά και τηγανίτες τίποτα.
Τελειώνοντας επαναλαμβάνω, πως αυτά πάνε για τα λαμόγια σε όλες αυτές τις περιπτώσεις, όχι για τους σοβαρούς ανθρώπους που εργάζονται κανονικά, που δεν κλέβουν, που δεν λαμογιάρουν με πολιτικούς, παπάδες και δημοσιογράφους και μετά σκούζουν στα κανάλια οτι πεινάνε. Αυτό πήγαινε για τα απανταχού λαμόγια..

Θεσσαλονίκη μου μεγάλη φτωχομάνα

Χτες το βράδυ βγήκα με έναν κολλητό από τα φοιτητικά χρόνια της Θεσσαλονίκης. Πήγαμε σε ένα ρακάδικο στο Γουδί έτσι να μεζεδιάσουμε λίγο.

Ξεκινήσαμε με ένα φροντιστήριο οικονομικής φύσεως, καθότι ο Κ είναι αναλογιστής και τα κατέχει αυτά. Καθώς όμως έρρεε το κρασί, και μετά το ρακόμελο, περάσαμε σε πιο ενδιαφέροντα θέματα, όπως τα κοριτσούδια γύρω μας και μετά σκηνικά απείρου κάλλους και κάλου από Θεσσαλονίκη. Το γυρίσαμε στη νοσταλγία, σαν μπαρμπάδια που μιλάνε για τα νιάτα τους. Και όσο κατέβαιναν τα ρακόμελα τόσο θυμόμασταν. Λάθος, θυμόμουν γιατί ο άλλος κοντεύει να ξεχάσει πως τον λένε. Ο γερο μπισμπίκης..

Θυμηθήκαμε τη φάση στο πάρτυ των γενεθλίων του Γιάννη, που η Δ γούσταρε τον Κ και είχε φάει φρίκη. Και είχε αρχίσει και κατέβαζε τις τεκίλες σαν καραμέλες γάλακτος. Βέβαια είχε βοηθήσει και ο Γιάννης που την πότιζε αδειαλείπτως. Σε κάποια φάση λοιπόν και σε ημιλιπόθυμη κατάσταση η Δ γέρνει προς τα μπρός και ο κάφρος της λέει "Μη μου ξεράσεις στο χαλί θα σε κουτουλήσω". Μετά την πήραμε και την πετάξαμε σε ένα κρεβάτι, και αναγκάσαμε το αντικείμενο του πόθου της να πάει να την νταντέψει....δε μάθαμε ποτέ όμως αν έγινε τίποτα εκεί μέσα ή όχι καθώς αυτός ο αλήτης ο Κ είναι πολύ στρείδι και δε μιλάει με τίποτα.

Θυμηθήκαμε τη φάση στους καλοκαιρινούς Υπνοβάτες, τη μέρα που είχαν τελειώσει μάλιστα οι πανελλήνιες και γινόταν ... τεσπα. Είχαμε μαζευτεί ένα κάρο νοματαίοι. Πρέπει να ήμασταν καμιά 30αριά άτομα. Είχαμε πλακώσει τα Σίβας (τρομάρα μας, ψωμί δεν είχαμε να φάμε, Σίβας πίναμε – για αυτό κάθε φορά μόλις βλέπαμε το λογαριασμό μας έφευγε το γέλιο. Μιλάμε τώρα το 97 πχ να σκας 15-20 χιλιαρικα για μια έξοδο φοιτητής άνθρωπος, ήταν καλά λεφτά..- )και είχαμε γίνει πίτα. Σε κάποια φάση, θυμόμαστε αμυδρά τον Χ να χορεύει ζεμπέκικο πάνω στην πλάτη του καναπέ (ζογκλερ λέμε) και να τσακίζεται στα πατώματα μονοκόμματος , σα να φαγε σφαίρα στο δοξα πατρί. Χαμπάρι δεν πήραμε και θυμάμα λίγο μετά τα μούτρα μου και το Μ να έχουμε ανέβει στο μπαρ, μέρα πλέον και να χορεύουμε κάτι τραγικό και άθλιο. Αφού πήγαμε σπίτια μας (μετά από ώωρες καθοτι έπρεπε να πάρουμε το λεωφορείο απο αεροδρόμιο, να πάμε κέντρο, να φάμε τις μπουγάτσες μας και μετά 40 εκκλησιές...άστα) , κοιμηθήκαμε και ξυπνήσαμε, πήραμε χαμπάρι οτι ο άλλος είχε τσακιστεί, και μάλιστα έσπασε και το πόδι του. Ο,τι ναναι...

Θυμηθήκαμε επίσης το σκηνικό μετά από ένα αποκριάτικο πάρτυ στο μαθηματικό που είχα την τύχη να είμαι στο μπαρ –όπως καταλαβαίνετε μιλάμε για πολύ λάθος επιλογή τσεκαδόρου- και την επόμενη είχαμε δεύτερο πάρτυ στο Catanu (το στέκι μας)... Είχε γίνει σε εκείνα τα δύο πάρτυ της απαυτής το κάγκελο. Δεν ξέραμε ποιος είχε φασωθεί με ποια. Αυτός ο καναπές του Catanu ειδικά, άμα είχε στόμα να μιλήσει, δε θα είχαμε μούτρα νακυκλοφορήσουμε..Να με δείτε ντυμένο Πουλί του Παραδείσου με πούλιες, χρωματιστά φτερά και φάτσα μακιγιαρισμένη, να με φτύνετε δυό χρόνια λέμε.. Ήταν τότε ενα σουκού κόλαση. Πάρτυ την Παρασκευή, ούζα το Σάββατο το μεσημέρι –και δε μιλάω για ένα ουζάκι-, πάρτυ και το Σάββατο. Την Κυριακή ψοφήσαμε. Ή μάλλον, πέσαμε σε χειμερία νάρκη.

Θυμηθήκαμε και το κλασσικό σκηνικό στο Πήλιο, με εμένα στο ρόλο του κινηματογραφικού Αρτέμη Μάτσα να ξεπροβάλλω μέσα από τις ομίχλες της Πορταριάς, με μαλλούρα λυμμένη, μούσι και μακρύ παλτό και να παίζω αξέχαστες γερμανοφιλικές σκηνές.. Και φυσικά το μετά όπου στο μπαράκι της Πορταριάς ο κόσμος λιποθυμούσε κατά τόπους και τους κουβαλάγαμε στο ξενοδοχείο γιατί ούτε να περπατήσουν δε μπορούσαν (πως την πάτησα εγώ τότε και ήμουν από τους κουβαλητές και όχι τους κουβαλημενους, ακόμα απορία το χω). Και φυσικά τον Κ πίτα να κρύβεται στη ντουλάπα και να τον ψάχνουμε μήπως τσακίστηκε από κανα παράθυρο....

Ε θυμηθήκαμε και τα γκομενικά μας που πραγματικά τα περισσότερα είναι ιδιαιτέρως εξευτελιστικά και θέλω επειγόντως να τα ξεχάσω. Ειδικά τη φάση με τη Χ και τη Ν, στον τάφο θα την πάρω μαζί μου ο ξεφτίλας!! Και όχι δεν μιλάω για τρίο!

Θυμηθήκαμε και το επικό σκηνικό αντιγραφής στη C++ : Γράφουμε στο μεγάλο αμφιθέατρο του μαθηματικού. Είμαστε καμιά 15αριά άτομα. Ο μοναδικός που έχει επαφή με το αντικείμενο είμαι εγώ, γιατί ο μαλέκος ο Γιάννης που ξέρει και αυτός δεν έχει ξυπνήσει να ρθει να δώσει! Οπότε έχουμε πρόβλημα. Πως θα αντιγράψουν 14 από έναν, αλλά να γράψει και αυτός ο κακομοίρης.. ; Τη λύση τη βρίσκει ο Μανώλης . Κόλλες αναφοράς κομμένες σε όγδοα, συρραμένες με καρμπόν ανάμεσά τους. Οπότε έχουμε 5-6 συστοιχίες από χαρτάκια τα οποία βγαίνουν αμέσως σε 14 αντίγραφα ώστε να μοιράζονται άμεσα στους ενδιαφερόμενους. Τι να κάνω ο κακομοίρης, παίρνουμε τα θέματα, γράφω τα 3 προγράμματα που μας είχαν βάλει και τα μοιράζω. Μου κόβει κιόλας να τους βάλω υποσημείωση "Μαλάκες αλλάχτε τα ονόματα των μεταβλητών, μη δώσουμε 15 γραπτά ίδια. ΚΑΙ ΜΗ ΠΑΜΕ ΝΑ ΔΩΣΟΥΜΕ ΟΛΟΙ ΜΑΖΙ ΤΙΣ ΚΟΛΛΕΣ" . Λες και τους είπα "αλλαξτε τα ονόματα των εντολών και μολις με δείτε να σηκώνομαι, ελάτε και δώστε τα γραπτά σας μαζι μου". Υπήρχαν άνθρωποι που το πάλεψαν δε μπορώ να πω. Αλλά ήταν τόσο άσχετοι που αλλάξαν τις εντολές και αφήσαν ίδιες τις μεταβλητές!! Και ήρθαν και τα ζώα και δώσαν τα γραπτά τους όλοι μαζί! Και η πλάκα είναι ότι οι μισοί περάσαν και εγώ κόπηκα ως ύποπτος αντιγραφής!! Βέβαια από ό,τι έμαθα μετά, το μισό αμφιθέατρο έγραψε από τις λύσεις μου, οπότε σώθηκε πολύς κόσμος. Αλλά εγώ κόπηκα ρε διάολε!!

Θυμηθήκαμε και τη μέρα στο Ούζου Μελαθρο που ο Κ έφευγε για Αγγλία την επόμενη. Βάλαμε στοίχημα με το σερβιτόρο, ότι θα μας κεράσει και άλλα 2 κιλά κρασί άμα καταφέρουμε να φάμε μια έξτρα τυροκαυτερή χωρίς να πιούμε νερό. Φυσικά κερδίσαμε, αλλα 4 κιλά κρασί, 2 άτομα... άστα να παν..Πλάκα πλάκα ο συγκεκριμένος σερβιτόρος δουλεύει πλέον στο Μέλαθρο στο Μοναστηράκι. Τον είδα και συγκινήθηκα λέμε..

Βασικά θυμηθήκαμε και άλλα αλλά είναι ακατάλληλα και δεν τα λέω... άσε που πρέπει να δουλέψω και λίγο..

Υ.Γ : Το σύνθημα της εποχής ήταν το "Ο πιο καλός ο φοιτητής χρωστάει τ'αντερά του, και το πτυχίο του θα πάρει μαζί με τα παιδιά του". Καθώς και το "Πτυχίο, πτυχίο, το 2002...." –ναι τότε ήταν μακριά..

Οι ουφοκουκίδες

Λοιπόν για να μη σας κοροϊδεύουν και σας πουλάνε φύκια για μεταξωτές κορδέλες και κεριά ή φακούς για διαστημόπλοια. Πριν λίγο (Σάββατο βράδυ) άκουσα άνθρωπο στην τηλεόραση να λέει "Ήμασταν εκεί και είδαμε να βγαίνει από μια χαράδρα ένα μεγάλο ΟΥΦΟ, με 2 Ε αντικριστά ζωγραφισμένα από κάτω του, έκατσε δίπλα μας λίγο και μετά εξαφανίστηκε" και δε σηκώθηκε κανείς να τον κουτουλήσει (γιατί φυσικά φωτογραφία δεν υπήρχε), ούτε καν να του ζητήσει αποδείξεις, παρά το θεώρησαν μια χαρά φυσιολογικό. Όπως καταλαβαίνετε έχω βγει από τα ρούχα μου. Και καλά έκανα γιατί έχει μια υγρασία ας τα να παν και έχω σκάσει ο ερίφης.

Μετά έβγαλε και φωτογραφίες με "διαστημόπλοια". Ξέρετε, τις γνωστές κουκκίδες. Αυτός έδωσε και την αληθινή φωτογραφία και τη "μεγένθυσή" της. Στην οποία μεγένθυση φαινόταν ένα περίεργο σχήμα ξεκάθαρα. Σα ραβδί φωτεινό, με δυό πράσινους δίσκους στις άκρες του.

Και εδώ περνάμε στο μάθημα επεξεργασίας εικόνας. Θα ξεκινήσω από εκεί που θα έπρεπε να καταλήξω, ώστε κάποιος που βαριέται να διαβάσει να μην ασχοληθεί παραπάνω :

ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΑ ΠΟΥ ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΕΙ ΣΤΗΝ ΑΡΧΙΚΗ ΕΙΚΟΝΑ ΔΕ ΦΑΙΝΕΤΑΙ ΜΕ ΜΕΓΕθΥΝΣΗ.

Μιλάμε για φωτογραφίες και όχι για τον πραγματικό κόσμο, που βλέπουμε μια κουκκίδα στο χιλιόμετρο, βάζουμε κυάλι και βλέπουμε άνθρωπο.

Την αποκάλυψη περίεργων λεπτομερειών με ζουμάρισμα σε περιοχή φωτογραφίας, ξεχάστε το. Ένα θολό πρόσωπο σε μια φωτογραφία ανθρώπου από μακριά, δεν καθαρίζει άμα μεγενθύνεις τη φωτογραφία 37 εκατομμύρια φορές.

Για παράδειγμα οι παρακάτω δύο φωτογραφίες : Πρόκειται για το ναό του Ποσειδώνα στο Σούνιο. Η πρώτη είναι η κανονική φωτογραφία, όπως τραβήχτηκε, όπως φαίνεται κιόλας από απόσταση 10 περίπου μέτρων από το αντικείμενο. Προσέχτε, είναι και κοντινή απόσταση. Και η φωτό είναι 4MP, οχι 640x480…Ναι ξέρω, πλέον είναι λίγα, αλλά αυτή τη φωτογραφική είχα πριν 4 χρόνια που την έβγαλα, μη με πρήζετε. Για αυτό που θέλω να δείξω μια χαρά κάνει.

Βλέπετε την πινακίδα αριστερά; Ωραία. Διαβάζετε τι γράφει; Όχι ε; μια χαααρά...

Δείτε τώρα και το συγκεκριμένο σημείο σε αρκετά μεγάλη μεγένθυση...

Για διαβάστε τι λέει. Τι; Μπα, σοβαρά; Δε μπορείτε εεεεεεεεεεεεεε;;;;

Λοιπόν αυτό συμβαίνει ακριβώς γιατί η μεγένθυση μιας φωτογραφίας δεν έχει επ ουδενί να κάνει με το να "φέρουμε το χ σημείο πιο κοντά μας". Για να φανεί κάτι ΠΑΡΑΠΑΝΩ σε μια φωτογραφία με μεγένθυση, πρέπει –αυτο το παραπάνω- να υπάρχει από πριν εκεί πέρα.

Το οποίον σημαίνει πως αν βάλω εγώ πάλι στην αρχική φωτογραφία ένα κάτι θολό πχ έτσι :

Και το μεγενθύνω αρκετές φορές, θα έχω αυτό το αποτέλεσμα :

Όχι ΑΥΤΟ :

Τώρα αν κάποιος διαφωνεί με όλα αυτά, να μου το πει, να του εξηγήσω πως ΑΚΡΙΒΩΣ γίνεται η μεγένθυση μιας φωτογραφίας ψηφιακά –που σημαίνει ακόμα καλύτερα ποιοτικά από ο,τι σε μια αναλογική φωτογραφία- και να μου πει αν απο κει μπορούμε να βγάλουμε ΠΑΡΑΠΑΝΩ πληροφορία από αυτή που αρχικά είχαμε. Όποιος δεν πείθεται με τίποτα των τιπότων, τον προκαλώ να βγάλει μια φωτογραφία ενός αυτοκινήτου πχ από μια α απόσταση, και να τη μεγενθύνει μετά όσο θέλει να δει αν μπορεί να δει λεπτομέρειες που δεν φαίνονται στην αρχική. Π.χ πήγαινε βγάλε ένα αυτοκίνητο από 10 μέτρα απόσταση. Και μετά προσπάθησε όσο θες να δούμε αν θα μπορέσεις να ξεχωρίσεις τις δαχτυλιές στο καπώ, δεν πα να το μεγενθύνεις 17 εκατομμύρια φορές. Α και να είναι αναγνωρίσιμα τα αποτυπώματα ε.. Γιατί σε κάτι τέτοιο αντιστοιχεί το κουκίδα->διαστημόπλοιο, από απόσταση 500 και βάλε μέτρων, που ειναι βγαλμένες οι περισσότερες τέτοιες φωτογραφίες. Ή ο άπιστος και επιστημοφοβικός χ ας ψάξει από μόνος του για παρεμβολή εικόνας (interpolation αγγλιστί) και ειδικά την zero-order hold interpolation, που ειναι μια κλασσική μέθοδος . Άντε να κοιτάξει και για πρώτης τάξης παρεμβολή ή ακόμα και για πολυωνυμική παρεμβολή που αποδίδουν ομαλότερες εικόνες σε μεγαλύτερα μεγέθη.

Και πάλι όμως, κάτι που δεν ήταν εκεί από την αρχή, ΔΕ ΘΑ ΦΑΝΕΙ ΠΟΤΕ. Ή μάλλον καλύτερα, αν φαίνεται μόνο μια θολή κουκκίδα, ή ένα θολό και απροσδιόριστο κάτι τέλος πάντων, ΔΕΝ θα γίνει ΠΟΤΕ ένα συγκεκριμένο κάτι. Η μεγένθυση δεν αποκαλύπτει κρυμμένη πληροφορία.

Ααααα τώρα που θυμήθηκα τι φωτογραφία έχω.Κάνει ΑΚΡΙΒΩΣ για το παράδειγμα. Έχει και κουκίδες και από όλα. Για μισό να τη βρώ..να τηηηηηηη... Λοιπόν πάρτε παράδειγμα να γελάσετε :

Η συγκεκριμένη φωτογραφία είναι τραβηγμένη από μηχανή 10mp. Είναι από το γάμο κολλητού προ δύο εβδομάδων (γίναμε με το Zaphod λέμε, άσε.. καστανόχωμα..).

Το ζευγάρι δε μας ενδιαφέρει για αυτό και το κοψα...Όπως βλέπετε φαίνονται μέχρι και τα σπυριά του ρυζιού που πετάω στο ζεύγος (1.5 κιλό φάγαν στα ξεράδια τους). Ωραία. Το «ουφο» με το βελάκι το βλέπετε και αυτό. Στην αρχική φωτογραφία των 10mp, είχε μέγεθος 133x128.. Από κάτω παρτε το και σε 10x μεγένθυση, δηλαδή σε 1330x1280..

Τι ωραία που ξεχωρίζει το ούφο ε ε;... Τώρα αυτό ή κάποιος προβολέας πιιισω πίσω στο βάθος ήταν, μπορεί και το φεγγάρι αν και δε νομίζω γιατι σε άλλη μεριά το θυμάμαι εκείνο το βράδυ. Βέβαια κρασί,ρακί και Σίβας δεν εγγυώνται και πολλά πολλά όσον αφορά τέτοιες λεπτομέρειες.. (παρεπιπτόντως, το μπλε/μωβ περίγραμμα είναι ένα από τα κλασσικά θέματα των ψηφιακών όταν έρχονται αντιμέτωπες με απευθείας λευκό φως. Στη G3 να δείτε πόσο έντονο ήταν..)

Τώρα που το σκέφτομαι για κάτσε ρε.. Με τέτοια φωτογραφία άνετα πάω να ισχυριστώ ότι είδαμε ούφο στο γάμο του γερο μπισμπίκη...

Προσέχτε : Δεν πάω να εξηγήσω τι είναι όλες οι κουκίδες σε ολες τις ουφοφωτογραφίες. Εξηγώ τι είναι οι κουκίδες που γίνονται άσχετα πράγματα με μεγένθυση. Απάτη είναι, αυτό είναι.

Υ.Γ : Και μην παραμυθιάζεστε και από σειρές τηλεόρασης όπως πχ το "24" που έχουν μια φωτογραφία τύπου παρμένη από το ενάμιση χιλιόμετρο, τη μεγενθύνουν και την καθαρίζουν και τσουπ, βλέπεις και τις τρίχες στη μύτη του.

Υ.Γ 2: Επίσης δεν είμαι από αυτούς που δε δέχονται την πιθανότητα ύπαρξης ζωής αλλού. Μια χαρά τη δέχομαι. Αλλά από κει μέχρι το "προχτές τα είδαμε τα παιδιά παραπέρα, τα κεράσαμε και λουκουμάκι", υπάρχει πολύυυς δρόμος..

Issalos : Oι άνθρωποι των σκουπιδιών

Ο Issalos στο σημερινό του θεματάκι, απεκάλυψε μια οπτική των πραγμάτων την οποία, εγώ τουλάχιστον, δεν είχα σκεφτεί ποτέ. Διαβάστε το ΟΠΩΣΔΗΠΟΤΕ... Οι άνθρωποι των σκουπιδιών

Η τέχνη του να είσαι σουρρεαλιστής

Ενώ είμαι κρεββατωμένος απο χτές και το δωμάτιο μυρίζει αρρωστίλα, βιταμίνες, ντεπόν και οινόπνευμα, και μου χουν σπάσει και τα νεύρα, ανακάλυψα πως ο Zaphod παίζει παιχνιδάκια που του μαθε ο Polsemannen . Και μπορεί να είμαι άρρωστος, αλλά είμαι και παιχνιδιάρης και τσίφτης και καραμπουζουκλής και μου πεσε και ο πυρετος επιτέλους σήμερα, οποτε θα παιτσω και εγώ μαζί σας, με θέτε δε με θέτε.. Οι οδηγίες για το παίγνιον έχουν έχουν εξής: Πρέπει να χρησιμοποιήσουμε φράσεις από πέντε μπλόγκερ της επιλογής μας και να σχηματίσουμε με τις φράσεις αυτές μια καινούργια φράση Επίσης! Α. Η επιλογή της κάθε φράσης από τον κάθε μπλόγκερ να μην ξεπερνά τις τρεις λέξεις και να επιλέγεται από τους χρήστες με όσο το δυνατόν τυχαίο copy/paste. Β. Δεν έχει σημασία αν στο τέλος η πρόταση ή η παράγραφος βγάζει νόημα. Αυτό είναι και η πλάκα! Αποφύγετε να "ωραιοποιήσετε" το αποτέλεσμα, και αφήστε την ως έχει. Γ. Αποφεύγετε να χρησιμοποιείτε φράσεις από ήδη επιλεγμένους μπλόγκερ." Οπότε έτρεξα σε Osela, Patsiouri, Σουβλακέα Μέγιστο ,Brexians, Αιρετικό και κοιτα να δεις τι βγήκε : Παθαίνω εγκεφαλικό, γκρινιάζω,Τι υπέροχες στιγμές! Βασικά εμποτισμού του κρέατος αναψυκτικά ή οποιοδήποτε κατέστρεψε πάμπολλους ελαιώνες Κολλώντας το δε στο συνονθύλευμα του Zaphod, έχουμε : .. όπως η παλλόμενη καρδιά μια δημόσια εκδήλωση χάνεται η Ερμού αναρχικούς από στημένα κανάλια Κράμερ εναντίον Κράμερ ...Mrs Petrochilos απολαμβάνει έβγαλε πέρυσι διαβατήριο ΜΕΓΙΣΤΗΣ ΜΕΤΑΡΡΥΘΜΙΣΤΡΩΝΗΣ ΚΑΡΑΜΑΝΛΑΡΗΣ ανοίξει το σπίτι το κολλητό παντελόνι... Όλα στην ώρα, θρησκομανία, αμετροέπεια και υπερβολές o Χίτλερ, δεν βρίσκω νόστιμα κι από τις ταυτότητες μόνο χρήσιμοι για να ανατέμνουν ποντίκια, δεν φαίνεται να πιστεύει στις θρησκευτικές ελευθερίες, ο καλός Θεός θα της δώσει τη φώτιση, η αυτάρκεια του χωριού διαβρώθηκε, ψεύδεσθαι διά των αριθμών. Παθαίνω εγκεφαλικό, γκρινιάζω,Τι υπέροχες στιγμές! Βασικά εμποτισμού του κρέατος αναψυκτικά ή οποιοδήποτε κατέστρεψε πάμπολλους ελαιώνες

Επιτέλους, δικαίωση

Διάβασα προ ολίγου το αρθράκι αυτό και ενεθουσιάσθην ο πολυγαμικός.. (Ναι καλά, πρόσεχε μη σχίσεις κανα καλεσόν ωρέ..) ΕΠΙΤΕΛΟΥΣ μετά από γενιές επί γενεών, οι βιολόγοι απέδειξαν την πραγματική τους αξία, δικαιώνοντας τους απανταχού επί γης αρσενικούς που..χμμ... πετούσι από λουλουδάκιον εις λουλουδάκιον, αφήνοντας τον σπόρον τους εδώ και εκεί. Περιττό να σας πω ότι αυτή η ανακάλυψη αποτελεί τη μεγαλύτερη συμβολή της βιολογίας στη σύγχρονη επιστήμη αλλα ΚΑΙ κοινωνιολογία, μια και μέχρι τώρα ήτο μόνο χρήσιμοι για να ανατέμνουν ποντίκια, σαύρες και τσιπούρες, και να δίνουν περίεργα ονόματα όπως balaenoptera musculus και canis lupus lupus (πως φαίνεται ότι κάποτε παραέκανα παρέα με τέτοιους) σε συνηθισμένα ζώα όπως η φάλαινα και ο λύκος. Συγχαρητήρια λοιπόν στους βιολόγοι που αποκάλυψαν ότι πρέπει να ...χμμ.. έχομεν στενάς σχέσεις και να τεκνοποιούμε με πολλάς γυναίκας, δια να έχομεν -and I quote- "diversity in the X chromosome". Μπορεί από βιολογία να μην είμαι και πολύ εξπέρ, αλλά τα βασικά τα κατάλαβα. Το νόημα είναι "παίδες, για να έχουμε ποικιλία στο εμπόρευμα είστε υποχρεωμένοι να συνουσιάζεσθε και να τεκνοποιείτε με όσες περισσότερες μπορείτε". Βέβαια προς το παρόν ας φροντίσουμε το πρώτο μισό της πρότασης, και για το δεύτερο βλέπουμε!! Βιολόγε ελπίζω να δεχτείς τα συγχαρητήριά μου ως άξιος εκπρόσωπος του επιστημονικού σου πεδίου! ΕΥΓΕ ΝΕΕ ΜΟΥ! Υ.Γ : Διαβάστε το άρθρο, λέει. Και κάντε και bookmark το site. Επίσης λέει..

Φοβάμαι την τεχνολογία και μηπως ανατιναχτεί, η καφετιέρα όταν πατήσω το κουμπί

Ζήλεψα το εξαιρετικό ποστ του Zaphod και είπα να δευτερολογήσω.. Έλεος αδέρφια, έλεος... Τεχνοφοβία, επιστημοφοβία, αρνητισμός, μεσαίωνας. Ήθελα να ήξερα αν ο αθεόφοβος συντάξας του κειμένου που αναφέρεται χρησιμοποιεί φάρμακα, αυτοκίνητο, υπολογιστή (προφανώς) και αν έχει ρεύμα σπίτι του... Περνάω ευθύς εις δευτερολογίαν. Με bold τα δικά μου.. Σε εμπόλεμη κατάσταση βρίσκεται εδώ και λίγες δεκαετίες γη και ουρανός. Της πόπης γίνεται μιλάμε, σεραφείμ, χερουβείμ,Βόγκον και λοιπές δημοκρατικές δυνάμεις μάχονται λυσσαλέα εναντίον των τρομοκρατικών ατάκτων της ΙΕΕΕ, της Μαθηματικής Εταιρείας και της Ένωσης Ελλήνων Φυσικών. Οι άνθρωποι μεθυσμένοι από τις επιστημονικές αποκαλύψεις επιχειρούν διακαώς να κατακτήσουν το άβατο του Παντοκράτορα. Αφού οι εκπρόσωποί του δε μας έχουν αφήσει οικόπεδο για οικόπεδο, που θα χτίσουμε κανα εξοχικό εμείς; Αποσκοπούν να διαπεράσουν το απόρθητο κέλυφος της δημιουργίας του Σύμπαντος κόσμου και να δημιουργήσουν ολοταχώς μια νέα Βαβέλ στο όνομα της ανεξέλεγκτης πλέον και ασεβούς επιστημονικής έρευνας, η οποία αποτελεί και το βασικό προμήνυμα της εποχής που θα ακολουθήσει. Εποχής μεγάλης θλίψης και πείνας σύμφωνα με τα λεγόμενα σοφών γερόντων της Ορθοδοξίας. Σωστά. Αυτοί οι ασεβέστατοι στρατιώτες της έρευνας προσπαθούν να δουν τι παίζει με κατι σωματίδια. Άρα θα πεινάσει ο κοσμάκης. Μάστα. Αχ ευλογημένε μεσαίωνα, τοτε που ο λαουτζίκος τσάκιζε γουρουνόπουλα μετά χρυσών κουταλιών, τα οποία βέβαια προμήθευαν οι πάντα πένητες κληρικοί. Στην ουσία ως οι κλέπτες και οι ληστές της ανάλογης περιγραφής του Ευαγγελίου οι ανόητοι αυτοί «διαφωτιστές» επιδιώκουν να εισέλθουν στον απόρθητο οίκο του Θεού από τη μάνδρα και τα παράθυρα και όχι από την είσοδο και μέσω του Ποιμένα Ιησού Χριστού. Να προσέχουμε παιδιά μόνο μη χτυπήσει ο συναγερμός και μας μπουζουριάσουν οι μπάτσοι. Θα βάλουμε τους κβαντικούς να φυλάνε τσίλιες στον κήπο, τους σωματιδιακούς να ρίξουν τα υπνωτικά τα σκυλιά, και οι μαθηματικοί θα μπουκάρουν απο το φωταγωγό. Αποτέλεσμα αυτής της φοβερής ανθρώπινης ματαιοδοξίας θα είναι να βυθιστούν στο σκότος τόσο όλοι αυτοί που επιχειρούν να βεβηλώσουν και να λεηλατήσουν τον οίκο του Κυρίου όσο και εκατομμύρια αθώες ανθρώπινες ψυχές που θα «γευτούν» τις επιπτώσεις των αλλόκοτων πειραμάτων μέσα από μια πιθανή σειρά νέων ασθενειών που ως επιδημία θα εξαπλωθούν στον πλανήτη. Κάτω οι ψευτοδιαφωτιστές της επιστήμης. Ζήτω οι πραγματικοί διαφωτιστές του καψίματος μαγισσών, της 6000 ετών γης, της επίπεδης γής, του γαιοκεντρικού σύμπαντος, της Ιεράς Εξέτασης, των αφορισμών της Επανάστασης, των αφορισμών του αρχαίου ελληνικού πνεύματος, της μάσας και του Real Estate. Τη στιγμή λοιπόν που οι περισσότερες κοιμισμένες, ως αποδεικνύονται, κυβερνήσεις του πλανήτη ασχολούνται με το πως θα πιέσουν τη Βόρεια Κορέα και το Ιράν να μην προβούν σε πυρηνικές δοκιμές που θα μολύνουν ακόμη περαιτέρω τη γη. Την στιγμή που οι αποβλακωμένες κυβερνήσεις ασχολούνται με προϋπολογισμούς και απολογισμούς και με την ευημερία των αριθμών, -ενώ οι κληρικοί απο αριθμούς, προϋπολογισμούς, απολογισμούς και οικοπεδικά αλισβερίσια έχουν μαύρα μεσάνυχτα- κάποιοι ανεγκέφαλοι εκφραστές του μυστηρίου της ανομίας, νεο-διαφωτιστές του Ευρωπαϊκού Κέντρου Πυρηνικής Έρευνας (CERN) με τη χρηματοδότηση των 19 ευρωπαϊκών χωρών, μεταξύ αυτών και η Ελλάδα, ετοιμάζουν να βυθίσουν την ανθρωπότητα σε βαθύ σκότος. Μην ανησυχείτε, δε θα κοπεί το ρεύμα, το πείραμα ηλεκτροδοτείται από ξεχωριστές γεννήτριες, δεν το χουν συνδέσει με την κεντρική παροχή. Ετοιμάζονται να αμφισβητήσουν το Θεό συνεπικουρούμενοι και υποβοηθούμενοι από τον Σατανά και τα επί γης όργανά του. Όταν λες τα όργανά του εννοείς τους υπολογιστές ε; Ναι και εγώ πιστεύω ότι οι υπολογιστές έιναι τα όργανα του σατανά. Όποτε δουλεύω και κρασάρει το σύμπαν, εγώ αρχίζω τα καντήλια.. άρα.... Επιδιώκουν να ληστέψουν το φως και να κατασπαράξουν την ποίμνη του Παντοκράτορα και Δημιουργού Θεού εισερχόμενοι στην άβυσσο ως φοβεροί λύκοι όχι από την πύλη αλλά από το παράθυρο... Ρε μανία με το φώς.. Τόσα κεριά έχετε αγάπη μου, δε θα ξεμείνουμε απο φως. Βέβαια έτσι και γίνει καμιά στραβή και κοπεί το ρεύμα, μάντεψε ποιοι θα πουλάνε 10 ευρώ το κερί στους δρόμοι..Και αμάν με τα παράθυρα και τις πόρτες. Επίσης ο λύκος δύσκολο να περάσει από το παράθυρο. Δεν έχει αντιτακτούς αντίχειρες για να ανοίξει τα κουφώματα. Ετοιμάζονται να προβούν τους επόμενους μήνες –λέγεται πως θα γίνει μέσα στο καλοκαίρι- στο μεγαλύτερο πείραμα στην ιστορία της ανθρωπότητας για να ανακαλύψουν –άκουσον-άκουσον- το «σωματίδιο»του Θεού!!! Εννοείς το μποζόνιο του Χιγκς; Ναι, μιλάμε για εκπληκτικές ιδιότητες. Δε χαίρεστε βρε κουτά που άμα ανακαλύψουμε το σωματίδιο του Θεού, θα έχετε άλλη μια απόδειξη ότι υπάρχει Θεός; Γιατί άμα υπάρχει το σωματίδιό του, θα υπάρχει και αυτος. Τουλάχιστον ΑΥΤΟ ΣΤΑΝΤΑΡ θα ισχυριστείτε όταν και εάν πετύχει το πείραμα...Μετά θα κάνετε μηνύσεις στον Χιγκς για να κατοχυρώσετε πνευματικά δικαιώματα στο σωματίδιο που οι μισοί θα λένε ότι είναι δικό του, οι άλλοι μισοί του Θεού. Οι άλογοι και υπερόπτες σιωνιστές επιστήμονες ακολουθώντας τυφλά τα χνάρια των αποβλακωμένων δύσμοιρων συναδέλφων τους που έκτισαν πριν από χιλιάδες χρόνια τη Βαβέλ έχουν κατασκευάσει σε βάθος 175 μέτρων κάτω από τις ελβετικές Άλπεις έναν τεράστιο δοκιμαστικό σωλήνα μήκους 26,7 χιλιομέτρων (Mεγάλος Επιταχυντής Συγκρουόμενων Δεσμών Αδρονίων, LHC) μέσα στον οποίο θα επιχειρήσουν να δημιουργήσουν μια κοσμική σύγκρουση ελευθερώνοντας ασύλληπτα ποσά ενέργειας. Κατ αρχήν να σας υπενθυμίσω ότι και ο δικός σας Θεός ορθόδοξοι φίλοι μου είναι ακριβώς ο ίδιος με το θεό των “σιωνιστών”. Απλά εσείς κάνατε μερικές προσθήκες στη θεωρία για να γίνει πιο ευρέως αποδεκτός από το ... κοινό..Δεύτερον, όπως καταλαβαίνετε η σύγκριση κβαντομηχανικών φυσικών, σωματιδιακών φυσικών, μαθηματικών κλπ, με 10 ρακένδυτους οικοδόμους που δε μπορούσαν να χτίσουν ούτε στάνη για γιδοπρόβατα κάποιες χιλιάδες χρόνια πριν, είναι μάλλον ατυχής. Ασε που οι άνωθεν φυσικοί και λοιποι υπάρχουν και τους βλέπουμε ενώ αυτή η ιστορία με το Πυργάκι είναι λίγο μούφα.... Παρεπιπτόντως, όντως ο Μόζες ξέχασε στις 10 εντολές να συμπεριλάβει το ου κάνεις ενεργειακά πειράματα κβαντομηχανικής στο Cern. Βέβαια τα προβλέψαν αυτά κάτι κληρικοί 1000 χρόνια πριν, όταν ο κόσμος άρχισε να ψιλοξυπνάει και αμέσως έβγαλαν εκτός εκκλησιαστικής τάξης την επιστήμη και την έρευνα. Σου λέει ρε αυτοί αρχίζουν και σκέφτονται. Θα πάρουν πρέφα τι γίνεται και θα χάσουμε τα μπικικίνια. Κόφτε τα αυτά γιατί την πατήσαμε. Δυστυχώς κύριοι η ηρωική αυτή για σας εποχή, έχει παρέλθει προ πολλού. Είναι εύκολο να κοροιδέψεις λίγους για πολύ, και πολλούς για λίγο. Όλους αιωνίως, δεν παίζει να τους κοροιδέψεις. Κάποια στιγμή θα τα βάλουν κάτω και θα δουν ότι πήγαν στην άκρη της γης και δεν έπεσαν απ οξω.. οποτε... Στην ουσία οι εγκεφαλικά χτυπημένοι και αλλοπρόσαλλοι αυτοί ερευνητές, ως νέοι σκοταδιστές της ανθρωπότητας και ζηλωτές της δόξας του ματαιόδοξου Γάλλου Ναπολέοντα Βοναπάρτη θα προσπαθήσουν με εφαλτήριο τη Γαλλία να αναπαραστήσουν συμπαντικές εκρήξεις ( Big- Bang) μέσα από συγκρούσεις σωματιδίων με ταχύτητα του φωτός στον ανωτέρω σωλήνα. Ένα τεράστιο κυκλοτρόνιο είναι βασικά όχι ακριβώς σωλήν. Είναι σα να λες μια Φεράρι γιούγκο. Εγκεφαλικά χτυπημένοι επιστήμονες που θέλουν να τεστάρουν μια θεωρία. Που άμα αποτύχει το πείραμα θα πουν, ώπα κάναμε λάθος πάλι από την αρχή. Σε αντιθεση με κάποιους πεφωτισμένους των οποίων οι ‘θεόπνευστες’ γνώσεις αποκαλύπτονται ως πομφόλυγες εδώ και χιλιετίες, παρ’ολ αυτά εκείνοι επιμένουν πως έχουν δίκιο. Ή ισχυρίζονται ινα μην εξευτελιστούν πως είναι θέμα ερμηνείας... Σχεδιάζουν λοιπόν εδώ και σειρά ετών στην υπόγεια πόλη που έχουν κατασκευάσει μια εκστρατεία κατά του ίδιου του Θεού παραβλέποντας τις επιπτώσεις της θεϊκής οργής και τον πέλεκυ που θα πέσει στο κεφάλι όλης της ανθρωπότητας από την ανοησία τους... Αυτή η χριστιανική αγάπη κάθε φορά με συγκλονίζει. Ρε αγαπάτε αλλήλους είπε από ό,τι λέτε, όχι αγαπάτε ομοϊδεάτας, και τας υπολοίπους κάφτε τους.. Όπως λοιπόν, οι συνάδελφοι τους την εποχή της Βαβέλ θέλησαν να συναγωνιστούν το Δημιουργό-Θεό και να εξισωθούν με τον Παντοκράτορα, έτσι και αυτοί οι σύγχρονοι άφρονες βέβηλοι της δημιουργίας και ανελέητοι υλιστές, αγνοώντας και περιφρονώντας τη ρήση των προπατόρων μας (το δις εξαμαρτείν ουκ ανδρός σοφού) πράττουν το ίδιο κατ’εντολή του μιαρού Σατανά. Καλά και οι άλλοι, μια πολυκατοικία πήγαν να χτίσουν.. σιγά τις αμαρτίες. Παρεπιπτόντως ας κάψει ο δικός σας πρώτα μερικούς μερικούς λειτουργούς του που χτίζουν ξενοδοχεία,πολυκατοικίες και που έχουν εκτάσεις αξίας δισεκατομμυρίων και όταν τελειώσει το συζητάμε. «Και είπον΄ έλθετε ας οικοδομήσωμεν εις εαυτούς πόλιν και πύργον, του οποίου η κορυφή να φθάνη έως του ουρανού, και ας αποκτήσωμεν εις εαυτούς όνομα, μήπως διασπαρώμεν επί του προσώπου πάσης της γης» (Γεν 11, 4). Προστατεύουν δε την αφροσύνη τους αυτή με την άγνοια των σύγχρονων και άτολμων στην πλειονότητά ηγετών που κυβερνούν τους λαούς σε συνδυασμό με την τύφλωση που έχουν επιβάλλει μέσω του δικού τους δημιουργήματος της τηλοψίας. Μέσω της τηλεόρασης σπέρνουν την απογοήτευση, την κατάθλιψη, την απόγνωση και την απελπισία στις ανύποπτες ακαλλιέργητες και ατροφικές κατά κοινή ομολογία ψυχές των ανθρώπων. Εσείς μιλάτε για ακαλλιέργητες καρδιές; Συγχαρητήρια. Πάλι καλά που εσείς οι καλλιεργημένοι και πεφωτισμένοι μας φωτίζετε το σκοτεινό δρόμο στον οποίο θέλουν να μας ρίξουν οι επιστήμονες. Σπέρνουν και άγνοια οι επιστήμονες.. και απόγνωση.. Ενώ εσείς που λέτε πίστεψε αλλιώς θα γίνεις μπριτζολάκι για την αιωνιότητα, γεμίζετε ελπίδα τον παραστρατημένο κόσμο.. Σπρώχνουν επίτηδες την ανθρωπότητα στην ηδονή και στην επικράτηση μιας κτηνώδους απάνθρωπης συμπεριφοράς που εκδηλώνεται σ’ όλες τις πτυχές της ζωής μέσα από μια επιβολή αρνητικών συμπεριφορών. Το πείραμα του CERN σπρώχνει την ανθρωπότητα στην ηδονή... όχι παιδιά εγώ σας διαβεβαιώ ότι μου αρέσαν οι γυναίκες και το σεξ και πριν απο αυτό... Στην ουσία η ίδια η γέφυρα που επιχειρούν να στήσουν για να κατακτήσουν το άβατο του τριαδικού Θεού θα τους γκρεμίσει μέσα στη θεϊκή λαύρα που σιγοβράζει. Να προσέξεις μη φουσκώσει και χυθεί απο το μπρίκι... Και την ευθύνη αυτή φέρουν οι δύο νέες μεγάλες δυνάμεις του πλανήτη, οι ΗΠΑ και η Ε.Ε, οι οποίες τις τελευταίες δεκαετίες απροκάλυπτα μολύνουν την ουράνια σφαίρα και καταστρέφουν τον πλανήτη. Η συνεχιζόμενη ασυδοσία τους καταστρέφει ότι με κόπο δημιούργησε ο άνθρωπος ενώ η ματαιοδοξία τους δημιουργεί δηλητηριώδη φίδια που κατατρώγουν τα εντόσθια της ανθρώπινης υπάρξεως. ...την ίδια στιγμή που οι λειτουργοί του κατατρώγουν τα οικόπεδα της ανθρώπινης υπάρξεως.. Οι αθεόφοβοι λησμονούν ότι όποιος θέλει να φθάσει στον έβδομο ουρανό δεν έχει από το να πάρει ένα τσεκούρι και να αρχίσει μ’ αυτό να αφαιρεί τα ελαττώματά του και να πελεκά τα λέπια από πάνω του που δημιούργησε η απομάκρυνση τους από τις εντολές του τριαδικού Θεού μας. Λέπια, τσεκούρια, πελεκήματα.. Μήπως εννοείτε να κάνουμε όλοι πλαστικές με νυστέρια για να διορθώσουμε τις στραβές μας μύτες και τις μπυροκοιλιές; όχι γιατι το χασα.. Λησμονούν ότι ο νόμος της βαρύτητας εξαλείφεται στις καρδιές εκείνων που μέσα τους κατοικεί κατ’ αποκλειστικότητα ο Χριστός. Οι άθεοι εκφραστές του μυστηρίου της ανομίας έχουν ηθελημένα ξεγυμνωθεί μπροστά στον μιαρό Σατανά και επιφέρουν με γοργό ρυθμό τιμωρίες που ήδη παρουσιάζονται ενώπιον μας με τη μορφή εντόνων καιρικών φαινομένων που διαπιστώνονται (ξηρασίες-πλημμύρες) αλλά και σεισμούς... Ποιος νόμος εξαλείφεται ρε ψεύτη; δεν έχω δει κανέναν πιστό να πετάει! Ναι το πείραμα μας φταίει για τις πλημμύρες. Και τους σεισμούς. Καθε φορα τα ίδια. Κάποιος σας φταίει εκτός απο τις μουτσούνες σας. Στην αρχή ήταν οι Ρωμαίοι, μετά οι Έλληνες, μετά οι Εβραίοι, μετά οι σιωνιστές .. Δια τούτο οι νέοι υποτιθέμενοι ερευνητές κατά κυριολεξία σκοταδιστές με το πείραμα αυτό, που επιβάλλεται τάχιστα να ξεσηκώσει τη διαμαρτυρία όλης της ανθρωπότητας, θα προσπαθήσουν να εντοπίσουν το λεγόμενο μποζόνιο του higgs ή διαφορετικά «σωματίδιο» του Θεού, από το οποίο πιστεύουν ότι προέκυψαν τα γνωστά σωματίδια στο σύμπαν. Πρόκειται, όπως αναγράφεται στην αντίστοιχη ιστοσελίδα του Ευρωπαϊκού Κέντρου Πυρηνικών Ερευνών (CERN) για ένα μυστηριώδες υποατομικό σωματίδιο που διαπερνά ολόκληρο το σύμπαν και εξηγεί με ποιόν τρόπο απέκτησε μάζα οτιδήποτε υπάρχει στον κόσμο. Το υποατομικό αυτό «σωματίδιο του Θεού» λένε οι φυσικοί θεωρείται υπεύθυνο για τη βαρύτητα και τη δημιουργία της μάζας. Αρκεί να φαντασθεί κανείς ότι κανείς μέχρι σήμερα δεν έχει παρατηρήσει το «σωματίδιο του Θεού» και η παρατήρησή του είναι ιδιαίτερα δύσκολη αφού η ζωή του δεν διαρκεί πάνω από 1 δεκάκις του χιλιοστού του τετράκις εκατομμυριοστού του δευτερολέπτου. Ε και τωρα τι μας είπες δηλαδή; Απαγορεύτεται ρε φιλαράκι σε καμια γραφή η ανίχνευση σωματιδίων; Και εσύ τι εννοείς δηλαδή με το οτι κανεις δεν το χει παρατηρησει μεχρι σήμερα; και οτι ειναι δύσκολη η ανίχνευση; Ε είτε θα το παρατηρήσουν είτε όχι. Αμα ΔΕΝ το παρατηρήσουν όμως, ξέρεις ε, θα ψάξουν να βρουν που έκαναν λάθος. Δε θα προσπαθήσουν να πείσουν τον κόσμο ότι δεν το παρατήρησαν επειδή δεν ερμήνευσαν σωστά τις γραφές.. γκέκε; (...) Ένα όμως είναι πλέον βέβαιο. Το πείραμα των σύγχρονων τυφλοπόντικων αναμένεται να αλλοιώσει ακόμη και τον ορυκτό πλούτο της γης και θα αποτελέσει το αίτιο μιας σειράς φυσικών καταστροφών μεγαλυτέρων απ’ αυτών που προκαλεί η μόλυνση του περιβάλλοντος. Απαιτείται λοιπόν η άμεση και ταυτόχρονη αντίδραση όλης της ανθρωπότητας, η οποία οφείλει με κάθε τρόπο να δώσει τέλος στη ματαιοδοξία των αδίστακτων οργάνων της ανομίας και να προφυλάξει τον πλανήτη μας από τις καταστροφικές συνέπειες της υπεροψίας τους και το ανηλεές παιχνίδι με τη συμπαντική φωτιά. Οι κυβερνήσεις οφείλουν να εγκαταλείψουν το λήθαργο και να παρέμβουν αμέσως για να συνετίσουν τους άφρονες τη καρδία ερευνητές που επιχειρούν να εξισώσουν τον Δημιουργό με το δημιούργημα. Γιατί οι καιροί ου μενετοί... Και άλλη Δευτέρα παρουσία; Πόσες έχετε κάνει ρε παιδιά μέχρι τώρα;.... Παρεπιπτόντως, το πείραμα ξεκίνησε και δεν ξέρω αν το παρατηρήσατε αλλά ακόμα εδώ είμαστε...Δεν πάει και πολύ καλά αυτή τη στιγμή βέβαια λόγω μιας διαρροής ηλίου, αλλά διαβόλοι, τριβόλοι, δαίμονες, η Lloth και οι Baatezu δε σκάσαν μύτη ακομα.. λέω γω τώρα..

Μονή Καπέλο

Μονή καπέλο τα κάναμε. Ρε τι γίνεται εδώ πέρα! Ρε τί οικόπεδο παίζει;

Θέλω και εγώ οικόπεδο! Χαρίστε μου κάτι αλλιώς θα ρθω να τα διεκδικήσω!

Εδώ χάνει η μάνα τη μονή και η μονή τη μάνα! Οι άλλοι λέει διεκδικούν οικόπεδο στην κόκκινη πλατεία. Τους τα φαγε λέει ο Στάλιν. Τι να το κάνεις το οικόπεδο στην κόκκινη πλατεία αγάπη μου; Να φυτέψεις λάχανα; Να χτίσεις στάβλο για τα μουλάρια σου; Να ανοίξεις SanctDonalds που θα σερβίρουν μόνο λαδόπιτες, καλαμάρια κονσέρβα, τουρσί και ταραμοσαλάτα;

Γιατί οι άλλοι που ζητάνε λέει το μισό Περιστέρι; Μέχρι και πλατείες ζητάνε. Είπαμε διακονία και διάκονοι και τα λοιπά και αυτό σημαίνει ζητουλιά, αλλά σε λίγο θα μας ζητήσετε και τα σώβρακά μας. Αφήστε και κανα οικόπεδο για μας καλέ. Όοολα θα τα πάρετε; Βέβαια στην τηλεόραση χτες, την ώρα που μίλαγε ο δήμαρχος Περιστερίου, είχαμε μουσική υπόκρουση απο χριστεπώνυμο πλήθος που φώναζε "Δε ντρέπεστε, με τους παπάδες βρήκατε να τα βάλετε;". Εμείς τα βάλαμε με τους παπάδες καλή μου; Αυτοί ζητάνε ό,τι τους φωτίσει η αφεντιά τους, εμείς πρέπει να τους τα δώσουμε δηλαδή; Και να λεγα ότι ό,τι κερδίζουν το δίνουν πίσω στην κοινωνία, άντε. Αλλά ούτε τους μισθούς τους δεν πληρώνουν από τα κέρδη. Εμείς τους πληρώνουμε. 160 εκ. Έουρος το χρόνο λέει μας κοστίζουν. Και θέλουν να μας πάρουν και τα οικόπεδα. Χαλαρώστε καλέ. Ο έχων δύο χιτώνας δίνει τον έναν έλεγε ο Χριστούλης. Και μη μου πείτε ότι μίλαγε για χιτώνες και όχι για οικόπεδα γιατί θα πιαστούμε μαλλί με μαλλί. Ο έχων δύο δίνει το ένα, όχι ο έχων 100 οικόπεδα ζητάει 1000!!!!

Έτσι μου ρχεται να αφήσω μούσι, να φορέσω ράσο και να πάω σε κανα δικαστήριο να διεκδικήσω ολο το Σούνιο. Ειδικά το φιλετάκι απέναντι απο το Ναό και μέχρι τα Λεγραινά πολύ το λιγουρεύομαι. Και είναι και αναξιοποίητο. Ήταν κάποτε ένα ξενοδοχείο εκεί πέρα και είναι ρημάδι τώρα. Έχει και ενα ξωκλήσι παραδίπλα. Θα το διεκδικήσω ο ερίφης. Θα φτιάξω και όχι χρυσόβουλο, θα φτιάξω μαρμάρινη πλάκα αρχαιοελληνική, σκαλιστή στο χέρι με τίτλους ιδιοκτησίας. Θα ισχυριστώ ότι εκεί πέρα έσκαβε μεταλλωρύχος ο εις-την-ν παππούς μου και ήταν δικά του τα οικόπεδα. Βέβαια θα σκάσει κανας δικηγόρος σαϊνι και θα μου πει αφού ο παππούς σου ήταν μεταλλωρύχος θα πάρεις εσύ το υπέδαφος και μεις το απο πάνω(υπήρχε αντίστοιχη υπόθεση στην περιοχή, με αντίστοιχο επιχείρημα, μη γελάτε καθόλου). Εκεί μπορεί να χουμε πρόβλημα αλλά θα βρώ άκρη.

Αλλά ξέρω τι είναι αυτά. Σκοτεινό σχέδιο είναι για να διεκδικήσουν όλη την Ελλάδα και μετά να κηρυχτούν ανεξάρτητο κράτος λογω χρησικτισίας. Το Άγιο Όρος θα ξεκινάει από τη Χαλκιδική και θα φτάνει μέχρι τη Λιβύη στο νότο και –μην ξεχνάμε- την Κόκκινη Πλατεία στο βορρά. Ευτυχώς οι Ρώσσοι δε μασάνε και τους είπανε "Κομμαν; Θέλετε οικοπεδόφσκι; Ρε αεί πρεννέ λε πουλ ε παρτίρ φρομ ισι ταβάριτς".

Ευτυχώς που ξυπνάει ο κόσμος σιγά σιγά και τα παίρνει με όλα αυτά. Τουλάχιστον έτσι φαίνεται. Βέβαια από μια ηλικία και πάνω, δύσκολα. Έχω δει και κάτι αντιδράσεις του στυλ "δε φταίνε μωρέ οι κακομοίρηδες οι παπάδες, μη χάσουμε την πίστη μας". Αυτό το αφήνω ασχολίαστο. Ειδικά για τους ανθρώπους που εξαρτούν την πίστη τους από τους παπάδες.

Τέλος πάντων.

Εν κατακλείδι, ένα έχω μόνο να πω

EΛΑ ΜΟΝΗ ΣΤΟΝ ΤΟΠΟ ΣΟΥ!

 

Gourmet δημοσιότης

Ο Antonis.X μου σφύριξε πως την περασμένη Κυριακή η αφεντομουτσουνάρα μου είχε την τιμητική της στο περιοδικό Gourmet της Ελευθεροτυπίας, σε ένα άρθρο της αγαπημένης κ.Κρεμεζή, για την ύπαρξη gourmet blogs στην Ελλάδα.

Κατ αρχήν ευχαριστώ την κ. Κρεμεζή, όχι για την τσαμπέ διαφήμιση, αλλά για μερικές από τις φοβερές συνταγές της που έχω δοκιμάσει και πραγματικά γλείφαμε και τα νυχοποδαράκια μας. Ειδικά μια ισπανική, ένα κουνελάκι με δαμάσκηνα και κουκουνάρι και μια σάλτσα από αμύγδαλα και σκόρδο, κυρία Αγλαϊα μου, τι να σας πω, να στε καλά.
Επίσης να σας διαβεβαιώσω κυρία Κρεμεζή μου, πως όντως μπορεί να μην είμαι ούτε προφήτης, ούτε διαδικτυακός πολιτευτής, αλλά πραγματικά το σουτζουκάκι το σμυρνέϊκο που φτιάχνω έχει εξυμνηθεί από μια πλειάδα τσαμπατζήδων αχαϊρευτων και χαραμοφάηδων φίλων που ταϊζω συχνά για μια 8ετία. Γενικά το προσπαθώ το πράμα και δοκιμάζω ό,τι προλαβαίνω. Αφήστε που -μεταξύ μας τώρα- για μας τους ασχημομούρηδες κ. Κρεμεζή μου, η μαγειρική είναι ένας πολύ καλός τρόπος για να ..χμμ.. έρθουμε πιο κοντά με τα εκάστοτε αντικείμενα του πόθου μας. -Το μοσχαράκι μπουργκινιόν είναι στατιστικά το πιο επιτυχημένο πιάτο, ακολουθούμενο από το χουνκιάρ μπεγερντί-
Επί των gourmet θεμάτων τώρα. Δυστυχώς τουλάχιστον εδώ μέσα, δεν υπάρχει κανένας "ειδικός" ή επαγγελματίας. Τουλάχιστον εγώ, ναι είμαι απλά ένας ερασιτέχνης της κουζίνας, που όμως το έχει πάρει σοβαρά το χόμπι και προσπαθεί να μαθαίνει συνεχώς πράγματα. Βέβαια ο καθένας έχει τις δικές του προσωπικές προτιμήσεις και τη δική του "κουλτούρα" της γεύσης. Π.χ η αφεντιά μου δεν είναι ιδιαίτερα ενθουσιασμένη με την λεγόμενη fusion κουζίνα και απεχθάνεται τα αποτελέσματα της μοριακής γαστρονομίας. Το ομολογώ, είμαι πιο ρουστίκ τύπος. Πιο χωριάτης. Ο ουρανίσκος μου δεν είναι εκπαιδευμένος να τρώει πιάτα όπως "πούδρα ούζου με σάλτσα κοκορετσιού και μυαλά αρνιού κονφί". Να μιλήσουμε για πάπια κονφί, να φάω ένα κοπάδι πάπιες, ναι. Που λέτε κυρία Κρεμεζή μου, και εγώ και οι γνωστοί και φίλοι μου όταν βγαίνουμε να φάμε, βγαίνουμε για να ικανοποιήσουμε τους ουρανίσκους μας, τα στομάχια μας, και να διασκεδάσουμε καθισμένοι γύρω από ένα τραπέζι, με τα ωραία τα κρασάκια μας, καλαμπουρίζοντας συνεχώς. Έχουμε παρατηρήσει όμως, πως αρκετός κόσμος όταν βγαίνει για να φάει, έχει μια διαφορετική αντίληψη, η οποία μπορεί και να ναι σωστή μπορεί και λάθος, δε θέλω να κρίνω επί του παρόντος (αν και τρώγομαι). Υπάρχει κόσμος που βγαίνει για να φάει, ώστε την άλλη μέρα να μπορεί να πει "Πήγαμε στο Χ εστιατόριο, καλά ε... 500 ευρώ χαλάσαμε". Εμείς από την άλλη λέμε "Πήγαμε στο Χ εστιατόριο, φάγαμε ένα χουνκιάρ, άλλο πράμα. Αφρός ο πουρές μελιτζάνας, έλιωνε το μοσχαράκι, και το μπαχάρι με την κανέλα μύριζε 3 τετράγωνα μακριά. Και είχε και ένα κοκκινο κρασί, διαμάντι."
Δυστυχώς όμως, ΓΝΩΣΕΙΣ επί του θέματος δεν έχουμε. Ούτε και εγώ. Έχω ένα κάρο βιβλία μαγειρικής σπίτι, παίρνω κάααθε Κυριακή τα 2 πιο αξιοπρεπή -κατ εμέ- περιοδικά μαγειρικής, και όποτε βλέπω κανα περίεργο στην τηλεόραση, βουρ στυλό και χαρτί. Αλλά ελπίζω να μη φρίξετε τώρα, ακόμα και Kobe beef να μου έφερναν, εγώ δε μπορώ να το φάω σενιάν. Δε θέλω το αιματάκι του μέσα, πως να το κάνουμε. Ο ουρανίσκος και το στομαχάκι μου επαναστατούν. Τι να κάνουμε τώρα. Ναι, παραβιάζω αρκετούς γαστρονομικούς "κανόνες". Αλλά αφού δε μπορώ να τα φάω, δε μου πάει η γεύση, τι να κάνω;
Και να σας πω και μια άλλη σκέψη κ. Κρεμεζή μου; Δεν είμαι σίγουρος κατά πόσο μπορούμε να οριοθετήσουμε στενά το θέμα γεύση. Όπως λέει και η γνωστή παροιμία, "περί ορέξεως, κολοκυθόπιτα". Αφού η μαγειρική είναι τέχνη, είναι δημιουργία, είναι φαντασία και μεράκι. Είναι δυνατόν να πούμε "αυτό είναι σωστή τέχνη, αυτό λάθος;". Δε μιλάω βέβαια για κάτι γαστρονομικά εγκλήματα που κυκλοφορούν, προφανώς. Τα υλικά πρέπει να είναι αλφάδι πάντα. Αλλά, από κει και πέρα, ο καθένας τον ουρανίσκο του. Είχα εκνευριστεί απίστευτα κάποτε, σε ένα τραπέζι, που δύο "connoisseurs" συνδαιτημόνες, πραγματικά με είχαν εξοργίσει επιμένοντας να μου υποδείξουν τι ΠΡΕΠΕΙ να μου αρέσει για να θεωρηθώ και εγώ άνθρωπος και άξιος να κάτσω στο τραπέζι τους. ΟΧΙ ρε παιδιά, δε μου αρέσει η ρόκα. ΕΛΕΟΣ με τη ρόκα. ΟΥΤΕ μπορώ να φάω φιλέτο με αίμα. Πείτε με βλάχο, πείτε με αδαή, πείτε με αμόρφωτο, αλλά νισάφι πια. Εσείς θα κάνετε κουμάντο στο τι θα σαβουρώσει ο καταπιώνας μου; Ε μα πια. Αφήστε που οι μισοί από αυτούς που λυσσάνε για ρόκα και φιλέτο αιματηρό, πρίν μερικά χρόνια τρώγανε χαρούπια και μπομποτάλευρο και δεν είχανε που την κεφαλή όχι κλίναι, αλλά πλύναι. Και τώρα ξαφνικά μου την είδαν πρωτευουσιάνοι και γευσιγνώστες.
Μακρυγορώ και θα έλεγα και άλλα, αλλά τώρα πρέπει να πάω για το ουζάκι μου, το οποίο θα συνοδευτεί από -ελπίζω να έχει σήμερα- σαρδελίτσα στα κάρβουνα, γαριδούλα σκορδάτη και γαυράκι. Τρέχει ήδη το σαλάκι.
Κυρία Κρεμεζή μου την καλημέρα μου και συνεχίστε να μας δίνετε τέτοιες ωραίες συνταγές.
Υ.Γ : Ενδεχομένως και να μη σας ενδιαφέρει, αλλά ανακάλυψα μερικά site τα οποία έχουν συνταγές μεσαιωνικής ευρωπαϊκής κουζίνας και ετοιμάζομαι για την πρώτη δοκιμή :
http://www.godecookery.com/goderec/grec46.htm
A Boke of Gode Cookery Presents
Tartes de Chare .iij. A-nother manere
PERIOD: England, 15th century | SOURCE: Harleian MS. 279 | CLASS: Authentic
DESCRIPTION: Pork pie with eggs, honey, & spices.
ORIGINAL RECEIPT:
.iij. A-nother manere. Tak fayre porke y-broylid, & grynd it smal with yolkys of Eyroun; þan take Pepir, Gyngere, & grynd it smal, & melle it with-al, & a lytel hony, & floryssche þin cofyns with-ynne & with-owte, & hele hem with þin ledys, & late hem bake, & serue forth.
- Austin, Thomas. Two Fifteenth-Century Cookery-Books. Harleian MS. 279 & Harl. MS. 4016, with extracts from Ashmole MS. 1429, Laud MS. 553, & Douce MS 55. London: for The Early English Text Society by N. Trübner & Co., 1888.
GODE COOKERY TRANSLATION:
Pies of Baked Meat - 3rd variation. Take broiled pork, & grind it into small pieces and add egg yolks; then add pepper, ginger, and a little honey, & place in pie shells, & add lids, & bake, and serve.
MODERN RECIPE:
* one 9" pie shell with lid
* 1 1/2 # broiled pork, either minced, ground, or cut into small pieces
* 1/2 t. salt
* 6 egg yolks
* 2 t. ginger
* 1/4 t. pepper
* 1/3 c. honey
Mix together all ingredients, making sure the mixture is slightly runny. (If not, add more egg yolks.) Place mixture in pie shell, add lid, add some decorative steam holes or slashes to the lid, then bake at 375° F for 30 - 45 minutes, or until a golden brown. Serves 8.
Option: Add 1/2 cup of either currants, chopped dates, raisins, or pine nuts, or any combination of these ingredients.
This recipe is a variation, or "a-nother manere" of a pie called Tartes de chare, which appears on the same page as a-nother manere. The original Tartes de chare is a more complex recipe, and contains, among other ingredients, currants, dates, raisins, & pine nuts, which is why I have included them as an option in the redacted recipe. The addition of any or all of these items will dramatically improve the taste of the pie, so feel free to play with these ingredients in any combination that you find the tastiest. Personally, I find that the juice released by the currants as they bake greatly accentuates the flavor of the pork, and so almost always include them when I make this dish.