Showing posts with label μπλογκοπαίχνιδα. Show all posts
Showing posts with label μπλογκοπαίχνιδα. Show all posts

Thursday, October 16, 2008

Μπλογκοπαίχνιδο - Το υπερΒιογραφικό

Α. Διαβάστε πρώτα το Κάτω τα χέρια από το Βασιλάκο στης Ντίβας. Ακολουθήστε και το link για τα βιογραφικά
B. Πηγαίντε στο blog σας και γράψτε αντίστοιχης μορφής βιογραφικό.
Γ. Καλέστε κατά προτίμηση 5 άτομα να το κάνουν και αυτοί. (το 5 είναι συμβολικό, όσα και τα δάχτυλα της μούτζας)..
Ξεκινάμε :
Κουρκουρίκουλουμ Βίταε
Όνομα : Εσταρινάκης
Επώνυμο : Ουδείς σταρ που σέβεται τον εαυτό του δεν έχει επώνυμο
Γεννήθηκα στην Αθήνα, στην Κατεχάκη. Περνώντας τα φανάρια της Κηφισίας και ανηφορίζοντας, αριστερά. Ιούνιος ήταν θυμάμαι, πρωί πρωί. Είμαι και εφταμηνίτικο και ευαίσθητο αγόρι. Μετά πήγα νήπιο όπου και εκεί ανεκάλυψα την ανώτερη πνευματική μου στάθμη συγκριτικά με τους ημινεάντερταλ κάφρους που με περιτριγύριζαν. Πολλοί από αυτούς δε, δεν έχουν ξεπεράσει ακόμα το πνευματικό στάδιο του "κολλάω τσόφλια από φυστίκια Αιγίνης πάνω σε ένα σχεδιάγραμμα περιστεριού ως σουρρεαλιστικά φτερά" . Μετά πήγα και Δημοτικό. Οι συμμαθητές μου εκεί πέρα παρέμειναν επί σειρά ετών στο "Λόλα να ένα μήλο" ενώ εγώ ξύπνησα νωρίς και πήγα στο "Βασούλα να ο φισφιρίγκος". Το σωτήριο έτος 1986 απέκτησα το πρώτο μου γκομπιούτερεζ, έναν Amstrad 6128, με έγχρωμη οθόνη και ντισκ ντράιβ, ουχί την μπανάλ κασσέτα που μέχρι τότε είχαν όλοι. Αρίστευσα στο Afterburner, το Saboteur και το Ikari warriors, και έφτιαξα το πρώτο μου παιχνίδι σε Basic to 1988. To παιχνίδι ήταν μια εξομοίωση εξομοίωσης ξυλικιού, όπου δύο τελείες χτυπούσαν μετά μανίας άλλες δύο τελείες που προσπαθούσαν να την κάνουν αγωνιωδώς. Είχα και 8μπιτο χρώμα (άσπρο, μαύρο και 6 αποχρώσεις του γκρί :p) και μονόμπιτο ήχο (μπλιπ-οχι μπλιπ). Το κακό από όλη αυτή την κομπιουτεροενασχόληση ήταν ότι έβαλα γυαλιά και έβγαλα σπυράκια. Έτρωγα πολλά γαριδάκια, έπινα καφέδες και δεν είχα γκόμενα. Μετά πήγα γυμνάσιο όπου τα πράγματα χειροτέρεψαν. Ήμουν ο περίγελος του σχολείου επειδή τόλμησα να καταλάβω το πυθαγόρειο θεώρημα και έπαιζα την παραγοντοποίηση στα δάχτυλα. Στο Λύκειο είχα περισσότερα σπυράκια και μεγαλύτερη μυωπία, αλλά βρήκα επιτέλους γκόμενα, επειδή είχα παίξει πρωταγωνιστικό ρόλο σε ένα θεατρικό του σχολείου και για κανα χρόνο ήμουν ποπιουλαρ αν και αντιπαθέστατος. Απολύθηκα από το Λύκειο με τον χαμηλότερο βαθμό μου έβερ,18, επειδή έδωσα λευκή κόλλα στις εξετάσεις στη φιλοσοφία. Ζήτω που χεστήκαμε δηλαδή. Μετά σπούδασα σε γνωστό ευαγές ίδρυμα των Βαλκανίων. Εκεί επιδόθηκα μανιωδώς σε σπόρ όπως το φραπελίκι (αραλίκι + φραπές), η γευσιγνωσία οινοπνευματωδών, στην οποία ειδικεύτηκα εις ρετσίνας και Σίβας και ο κνησμός βουβωνικής χώρας. Αποφοίτησα μετά βαϊων και κλάδων από το πανεπιστήμιο και η μαμά ήταν πολύ συγκινημένη στην ορκομωσία μου,γιατί με είδε να μιλάω για πρώτη φορά με γκόμενα και χάρηκε που ο γιόκας της εκτός από σοβαρός επιστήμων μίλαγε και σε γυναίκες. Μετά τις σπουδές μου έκανα μεταπτυχιακό σε μεγάλο πανεπιστήμιο, με ειδίκευση στις κλάιεντ σέρβερ εφαρμογές χειρισμού μηχανημάτων ζαμπονοκόφτη-τυροκόφτη καθώς και στον προγκραμματισμό fpga’s για το πήξιμο τυρόγαλου. Δούλεψα σε γνωστά τυροκομεία της περιφέρειας καθώς και σε πιτσαρίες, καφετέριες και ως διαχειριστής ανακυκλώσιμου υλικού δίπλα σε γνωστό ρακοσυλλέκτη των Πετραλώνων. Μετά πήγα στρατό όπου είχα βύσμα τον μπαμπά μου και βγήκα Γιώτα4 λόγω ποδάγρας και έκανα 12 μήνες ως ιδιαίτερος οδηγός γνωστού ηγουμένου της Αττικής ο οποίος με μύησε και σε τελευταίες τεχνολογικές εξελίξεις όπως ηλεκπορνικές απάτες, διεκδίκηση οικοπέδων και παρασκευή βιολογικών κολλύβων για εναλλακτικές κηδείες. Απολύθηκα από το στρατό με το βαθμό του ταξίναρχου. Εκτοτε δουλεύω σε γνωστή μεγαλοεταιρεία συντάσσοντας επιστημονικά κείμενα αμφιβόλου αξίας και με κάκιστο συντακτικό, και είμαι πρόεδρος της Ένωσης Ελλήνων Χρηστών Λιπάσματος Για Φίκους Μπέντζαμιν. Στον ελεύθερο χρόνο μου ασχολούμαι με το κέρλινγκ, τη συλλογή γραμματοσήμων Μοζαμβίκης, καθώς και με την όσφρηση φρεσκοπλυμμένων στρινγκ από την απέναντι. Η γυναίκα μου επίσης είναι ...άρα και ο μπαμπάς της τρελλό μέσον για τις μέλλουσες επαγγελματικές μου επιδιώξεις. Ενδιαφερομαι μόνο για διοικητική θέση.

Μετά από αυτό το εντυπωσιακό πραγματικά βιογραφικό, καλώ να ακολουθήσουν : Ζάφοντ. Πολσεμάννεν. Πατσιούρι. Hades και Gigi Gaga Kouni Beli ή όπως αλλιώς τον λένε και αυτόν... α φυσικά και η εμπνεύστρια του μπλογκοπαίχνιδου...

Tuesday, June 10, 2008

Το διπλοφάσκελο

Χτές ήπια περίπου 6.436 τόνους ρακή και σήμερα ξύπνησα με n σφυριά να με βαράνε πατοκόρφως, οπότε δεν έχω ούτε όρεξη ούτε έμπνευση να γράψω κανα αριστούργημα. Ευτυχώς με ξελάσπωσε η Offshore προσκαλώντας με σε blogοπαίχνιδο, με 5 πράγματα που μου αρέσουν και 5 μου δε μου αρέσουν. Πάμε :
5 πράγματα που μου αρέσουν :
1. Παραλία-μπύρα: Δεν είναι δύο πράγματα, είναι μια σχέση συνεπαγωγής. Αν πάω παραλία παίρνω μπύρα. Αν πάρω μπύρα όμως δε σημαίνει ότι θα πάω παραλία.
2. Οι ροκιές. Λετς ροκ και τα λοιπά. Του ολντ του ροκ, του γιάνγκ του νταϊ μαδαφάκα.
3. Τα μαθηματικά. Ειδικά τώρα που ξανάρχισα να ασχολούμαι με αυτά, τα ξανααγάπησα από την αρχή. Ζήτω οι άλγεβρες, ο προτασιακός λογισμός και τα πρώτα σώματα.
4. Τα θηλυκά. Άνευ εξηγήσεων
5. Το διάβασμα : Από τη φαντασία των Jordan, Martin, Goodking, Tolkien κλπ, στον τρόμο του Lovecraft, του Poe,του Machen,του Derleth,του Poe,του King. Από τον Hawking και τον Feynmann στον Αριστοτέλη και τον Επίκτητο. Τα πάντα καταβροχθίζονται αρκεί να υπάρχει χρόνος.

5 πράγματα που ΔΕ μου αρέσουν :
1. Οι ντομάτες: Για κάποιο περίεργο λόγο, απεχθάνομαι, σιχαίνομαι και αποφεύγω την ωμή ντομάτα. Δε μπορώ να το φάω αυτό το πράγμα
2. Το λιβάνι : Όχι λόγω των θρησκευτικών μου πεποιθήσεων. Δεν αντέχω τη μυρωδιά. Με τίποτα
3. Οι κολλημένοι που βλέπουν τα πράγματα "σφαιρικά" : Παπάρια. Οι περισσότεροι από αυτούς βλέπουν τα πράγματα παντελώς μονοδιάστατα και είναι σπασαρχιδαίοι, γκρινιάρηδες και μαλακοπίτουρες.
4. Οι κατ ιδεολογίαν αποτυχημένοι και μίζεροι άνθρωποι : Άλλη μεγάλη κλάση. Μονίμως μέσα στη μίρλα και τη γκρίνια για την κωλοζωή, την κωλοκοινωνία, την κωλοδουλειά, τις κωλοσπουδές και πάει λέγοντας. Σταμάτα μωρέ επιτέλους, άμα πια..Κλάψα,κλάψα,κλάψα, έ σκάσε επιτέλους
5. To life style: Μας τα κάνατε τσουρέκια με το πόσες πρέπει να χουμε πηδήξει μέχρι τα 30 (πέρασα και δεν ακούμπησα), πόσα σπίτια και πόσα κότερα πρέπει να χουμε μέχρι τα 35 (θα ακουμπήσω αλλά όχι και πολύ,επιπλέον βαριέμαι την ιστιοπλοϊα), πόσα σετ ΚΑΛΑ ιταλικά παπούτσια πρέπει να έχουμε (τι να τα κάνω τοσα παπούτσια ρε μαλάκα, πρέσβης είμαι;),πόσα κοστούμια πρέπει να έχουμε (άμα τα πάρω όλα αυτά θα πρέπει να φοράω κοστούμι και στον ύπνο μου, και να αλλάζω 3 φορές τη μέρα), τι αυτοκίνητο πρέπει να έχουμε (ρε πρεζέμπορος πρέπει να γίνω για να τα αγοράσω ολα αυτά.. μπα θα προτιμούσα έμπορος λευκής σαρκός. Πιο ενδιαφέρον) και γενικά πόσο γαμάτοι πρέπει να είμαστε για να είμαστε κάποιοι σε αυτή την κοινωνία. Καλά, δε θα πάρω, θα φάμε γλάρο..
Αυτά τα ολίγα, γιατί δεν είναι επ ουδενί ΜΟΝΟ αυτά..
Προσκαλεστείτε μόνοι σας ρε, αν και θα κάνω την αρχή με τα στανταράκια :
Zaphod και Humma
Aurelia
Androhoristra
Sissy
Osela
Σπιθας
Οι υπόλοιποι ελεύθερα, απλά ειδοποιήστε άμα το κάνετε να έρθω να σας κοροιδέψω :P

Άσχετο σχόλιο που δεν το κανα στο προηγούμενο θέμα : Δε θα εκπλαγώ ΚΑΘΟΛΟΥ αν τον έχει φάει κάποιος πολύ πολύ γνωστός...

Tuesday, October 30, 2007

Μπλογκοπαίχνιδο

Εκβίασα το Πατσιούρι να με καλέσει σε μπλογκοπαίχνιδο και ιδού τα αποτελέσματα : Το θέμα είναι "5 αγαπημένα πράγματα" :
1.Το βιβλίο με τους στίχους: Ένα κλασσικό τετράδιο "Μέλισσα",με το εξώφυλλο διακοσμημένο με διάφορα γκοθικ πράματα και τον τίτλο "Dreamkeeper", παρατσούκλι που είχα στα 15 μου. Εκεί μέσα υπάρχει το απαύγασμα του γέλιου, της χαρας, της πίκρας και της απογοήτευσης απο τότε που άρχισα να γράφω. Τα περισσότερα είναι για γέλια αλλά μερικά αρέσουν ακόμα
2.Το παλιό μου ημερολόγιο :Θέλει και ανάλυση; εκεί να δείς τι γράφει...σταματα κάπου στο 96, στο τέλος του πρώτου έτους στη σχολή. Έχει μέσα πράγματα που δεν τα έλεγα ούτε στον εαυτό μου φωναχτά..
3.Ένα άλμπουμ με φωτογραφίες : Ξεκινά απο την 6η Δημοτικού και φτάνει μεχρι το Λύκειο.Εχει μέσα μεγάλα ξεφτιλίκια και τραγικές στιγμές. Έχει στην τελευταία σελίδα μια υπέροχη φωτογραφία, με εμένα και τον πρώτο μεγάλο έρωτα.2 παιδάκια. Το ένα άσχημο, με ακμή, πατομπούκαλα και μπλούζα Guns n roses, το άλλο ενα γλυκύτατο κοριτσάκι...(τι μου χε βρει ρε διάολε..)Αμα το χάσω ποτε θα φρικάρω
4.Η κιθάρα μου. Μια Alhambra 3c, αγορασμένη το 85.Εχει πιτσικάρει πλέον ο καβαλάρης και δεν είναι για πολύ παίξιμο, αλλά είναι μουσειακό κομμάτι. Κουβαλάει πλέον 22 χρόνια μουσικής πάνω της. Με αυτήν έλιωνα όταν χαιρομουν, με αυτήν όταν στεναχωριόμουν. Παράτησα τα μαθήματα ένα χρόνο πριν το πτυχίο γιατί έφυγε απο τη ζωή ο δάσκαλός μου. Από τότε όποτε την πιάνω, υπάρχει μια ιδιαίτερη φόρτιση...
5. Το νεκροτάμπελο του στρατού. Δεν το χω εγώ μεν, το χάρισα λιγο πρίν απολυθώ. Και αυτό πολύ ιδιαίτερο κομμάτι. Σου ρχεται λίγο κάπως να ξέρεις οτι αν τύχαινε κάτι ποτε, αυτό ήταν απο τα πράγματα που θα παίρναν οι δικοί σου..Είναι σε καλά χέρια
καλώ να απαντήσει ο σύντροφος Zaphod!!!