Sunday, June 14, 2015

Ζητούνται φερέλπιδες νέοι για εργασία ως Paladin

Η είδηση έσκασε στα μούτρα μου σαν την ιερή χειροβομβίδα της Αντιόχειας. Ξέρετε, αυτή που προσπάθησαν να χρησιμοποιήσουν οι Ιππότες για να νικήσουν το φοβερό ανθρωποφάγο κουνέλι του Caerbannog (προφέρουμε "Κερμπάνοχχ" το χ με φλέμα). Ναι ξέρω, πολλές αναφορές σε Monty Python ήδη.
Η είδηση λοιπόν είναι ότι ο πολυχρονεμένος μας υπουργός παιδείας (ο οποίος βαράει και τιλτ στο αριστερόμετρο, μην ξεχνιόμαστε. Έχει επικ λέβελ χάϊ σκορ και λοιπά) μαζί με τον έτερο υπουργό Πανούση, βγάλαν φιρμάνι με χρυσόβουλο για να προσλάβουν "ιερείς-αστυνομικούς".
Κατ'αρχήν να διαμαρτυρηθώ για τον τίτλο που είναι πολύ ολντ σκουλ. "Ιερέας-αστυνομικός"; 
Paladin ρε. Ή έστω, Inquisitor. Ή μπορεί να κάνεις το inquisitor βαθμό του Paladin. Sub-class. Specialization class, κάτι τέτοιο τέλος πάντων. (τώρα αρχίσαμε τις αναφορές σε d&d και ζήτω που καήκαμε ε;)
Oι πάλαντιν που λέτε, είναι η πιο σπαστική class που μπορεί να παίξει κανείς στο D&D. Συγκεντρώνουν πάνω τους όλα τα εμετικά χαρακτηριστικά ενός αρθουριανής/βαγνκερικής/καρλομαγνικής-λέγε-με-Ρολάνδο κοπής ιππότη, τουτέστην είναι γλυκερά καλοί (lawful good. Ακόμα και οι lawful evil πιο συμπαθητικοί είναι σου λέω), σου σπάνε τα νεύρα όλη μέρα με το τι πρέπει και το τι δεν πρέπει να κάνεις, είναι με την απαγόρευση στο στόμα και με το ηθικόμετρο στο χέρι. Στις μάχες δε λέω, τους βάζεις μπροστά να τρώνε το ξύλο -και αντέχουν- αλλά μόλις τελειώσει η μάχη καλό είναι να φοράς ωτασπίδες για να μην ακούς την ιερή τους κλάψα.
Έτσι λοιπόν, μια και δεν είχαμε τι να προσλάβουμε αποφασίσαμε να προσλάβουμε παπάδες-αστυνομικούς.
Προφανώς έχει διερρεύσει κανας μυστικός φάκελος στη ΓΑΔΑ ότι παίζει επιδρομή από vampires,changelings, wraith, zombies και λοιπούς απέθαντους οπότε χτίζεται σιγα σιγά ένα σώμα αντιμετώπισης υπερφυσικών απειλών (Σ.ΑΝΤ.Υ.Α) που θα απαρτίζεται από απλούς ένστολους αστυνομικούς, εξοπλισμένους όμως με παραλλαγμένα όπλα (σκόρδα, παλούκια, ασημένιες σφαίρες και αλάτι) οι οποίοι θα υποστηρίζονται υπηρεσιακά από warrior-priests οι οποίοι θα είναι υπεύθυνοι να ρίχνουν τίποτα buffs (holy aura και τέτοια) , κανα smite evil κλπ στο πεδίο της μάχης για να μην πηγαίνουν οι απλοί φάϊτερς σαν το σκυλί στο αμπέλι. Προαπαιτούμενο για τους warrior-priests είναι υψηλά στατιστικά σε wisdom και charisma (τα θέλουμε για το turn undead) και σε strength για να μπορούν να κουβαλάνε κανα holy mace +4.

Ψιλιάζομαι δε ότι ο Μπαλτάς είναι φανατικός του A song of ice and fire μια και η ιδέα των αστυνομοπαπάδων ή παπαδονόμων παίζει και εκεί, με τη γνωστή οργάνωση του στρατιωτικού σκέλους των πιστών των 7 (δηλαδή της faith militant ) οι οποίοι τριγυρνούν στα σοκάκια του King's Landing και μπουζουριάζουν στην ψειρού τους αμαρτωλοί αφού πρώτα τους κάνουν τα παϊδια μπλε με κάτι ματσούκια και δεν κάνουν και διακρίσεις κιόλας. Φτωχός είσαι, πλούσιος είσαι, βασιλιάς είσαι, άμα κάνεις ματσαράγγα πέφτει ματσούκωμα μετά εκκλησιαστικής μουσικής που πάει στεφάνι.
Ετσι λογικά εμπνεύστηκε και ο Μπαλτάς, μεγαλοπαράγων όπως προείπαμε αριστερής κυβέρνησης η οποία όπως είναι γνωστό είναι υπέρ του διαχωρισμού κράτους εκκλησίας, τουλάχιστον όσο ήταν έξω από το χορό. Αλλά εγώ θέλω οι παπαδονόμοι να σκάνε με φουλ ιερή εξάρτυση.
Φαντάσου κάτι τέτοιους τύπους δηλαδή να περιπολάρουν στη νυχτερινή Αθήνα
Οπότε φίλε νέε, αν νομίζεις ότι έχεις τα προσόντα, δήλωσε και συ συμμετοχή στη νεοσύστατη ΣΑΝΤΥΑ και βάλε και συ ένα λιθαράκι στη μάχη κατά του Κακού στο Neverwint..στην Αθήνα.
O Lathander μαζί σου

Monday, May 25, 2015

Μας μπλοκάρανε

Αγαπητέ φαν από το φουμπού, να σε ενημερώσω ότι σε κάποιον δεν άρεσαν τα λεγόμενα της αφεντομουτσουνάρας μας οπότε έριξε ριπόρτ στο Μάρκο το Ζούκι και έπεσε τρελλό κόψιμο στο ακάου. Τώρα το φουμπου ζητάει να του δώκω κανονική σκαναρισμένη ταυτότητα , λογαριασμό τράπεζας, λογαριασμό νερού, ομάδα αίματος, δείγμα σπέρματος, περιφέρεια μέσης και μήκος παχέος εντέρου για να με ταυτοποιήσει. Προφανώς και ούτε το δείγμα σπέρματος δε χαλάω για αυτούς οπότε εις το επανιδείν φεισμπουκικώς. 

Υ.Γ: Προς τους  ρεπόρτερς, όχι ρουφιάνοι δεν είστε -σοβαρά τώρα το λέω αυτό, δε σας θεωρώ ρουφιάνους γιατί η καταγγελία τύποις είναι σωστή. Δεν είναι το κανονικό μου όνομα-  αλλά ρε κατσίφλωρα, βρωμογλίτσα, σου θίξαμε το κόμμα και κάνεις καταγγελία; Ε οκ με έκοψες από το φουμπού. Έχασε η βενετιά βελόνι. Βλαμμένοι υπάρχουν πολλοί, εσείς όμως είστε παγκόσμια απαστράπτοντα μνημεία μαλακίας ρε αδερφέ.

Saturday, May 23, 2015

Δώστε μου και μένα φράγκα να διαφημίσω τις μαλακίες σας

ΟΚ.

ΟΧΙ

Μου ανέβηκε η πίεση πάλι πριν λίγο. Ναι ξέρω , "στην ηλικία σου παλιόγερε" και μπλα μπλα μπλα μπλα #βάλτε εδώ γελοίο αστείο που έχω ήδη ακούσει 10^googol φορές και που με εντυπωσιάζει λιγότερο και από τη χιλιοστή γελοία ζωγραφιά του 3χρονου Θανασάκη που πλασάρεται από τη βλαμμένη μάνα του ως ο μεθεπόμενος Βανγκογκ. (Ο επόμενος είναι ήδη πιασμένος).
Γιατί μου ανέβηκε η πίεση;
Γιατί για άλλη μια φορά είδα -στο χαζοκούτι αυτή τη φορά, ούτε καν στο ιντερνέτς- μια κλασσική εκπρόσωπο της κατηγορίας "μανούλα-φουντ-μπλογκερ" να διαφημίζει με χάρη, φινέτσα και αυτάρεσκο χαμόγελο το πρωινό που τρώνε οι κόρες της και είναι πολύ γαμάτο και υγιεινό και κοιτάχτε πόσο έξυπνες είναι οι κόρες μου που τρώνε δαχτυλιδάκια από ζάχαρη, διογκωτικά, βελτιωτικά γεύσης και βενζινόκολλα. 
Ίδια φάση ακριβώς με αυτό που περιέγραφα εδώ πριν καιρό.
Πάμε λοιπόν να ξανακράξουμε λίγο; 

Αγαπητοί φίλοι, θα το πω απλά, ξεκάθαρα και σταράτα, έτσι ώστε και αναγνώστες των ιδίων αυτών ιντερνετοδιασημοτήτων να είναι σε θέση να το καταλάβουν : 
Μην εμπιστεύεστε τις μαμαδομπλόγκερζ. Όχι, σβήστο. Γράψε λάθος. Πιο γενικά: Μην εμπιστεύεστε τους μπλόγκερζ που κάνουν αντβερτόριαλ. Αυτούς που διαφημίζουν κάτι και καλά από την καλή τους την καρδιά. Ξέρω, το ειδυλλιακό σκηνικό με τα λίγο θολά εφέ στις άκρες του κάδρου και τα κοκκινομάγουλα κοριτσάκια στη λιακάδα να τρώνε τις μαλακίες που μια εταιρεία πλήρωσε τη μαμά τους να διαφημίσει είναι πολύ δελεαστικά. Γιατί λες "ε δε μπορεί, η www.μανούλασούλα.gr είναι μία από μας. Μια καθημερινή, απλή γυναίκα-μάνα-εργαζόμενη-σύζυγος, μια από τις χιλιάδες ανώνυμες ηρωίδες (όπως εγώ ας πούμε) που έχει τόσο μεγάλη ψυχάρα που μοιράζεται μαζί μας με παρρησία και αυταπάρνηση το πως μεγαλώνει αυτά τα αγγελούδια τις κόρες της. Και για να είναι τόσο ζηλευτή, δε μπορεί θα ξέρει τι πρωινό να τους δώσει για να συνεχίσουν να είναι τόσο έξυπνα".
Και αχ, κοίτα τη πέτυχε. Άνοιξε μια μέρα ένα μπλογκ έτσι για να περνάει η ώρα της. Και μετά από χρόνια σκληρής δουλειάς, να πέτυχε. Είναι τρεντ σεττερ. Είναι γνωστή. Βγαίνει στην τηλεόραση. Βγαίνει στις ειδήσεις. Βγαίνει στσι ρούγες και τα καλντερίμια. Την ξέρουν. Δε μπορεί, δίκιο θα έχει. Και αχ τι καλά που κατάφερε να κάνει το χόμπι της επάγγελμα και να ζει από αυτό.
Και ΕΔΩ αγαπητέ μου φίλε, είναι η παγίδα.
Πώς ζει; Από διαφημίσεις. Το οποίο σημαίνει, όποιος της δώσει λεφτά, θα πει ο,τι μαλακίες της πει ο πελάτης να πει. (Αυτό σημαίνει η υποσημείωση που βλέπεις σε πολλά ποστ, με τετοια γραμματάκια ότι "το συγκεκριμμένο ποστ έγινε σε συνεργασία με την εταιρεία παραγωγής ντίλντο Μπετόβεργα Α.Ε")
Όταν γράφει ή λέει αυτές τις παπάτζες λοιπόν, δεν είναι μανούλα, δεν είναι η "ιντερνετική σου φίλη" που εμπιστεύεσαι, είναι ένας επαγγελματίας που σκοπό έχει να σε κάνει να αγοράσεις το προϊόν που πουλάει. Το περιτύλιγμά του είναι η μανούλα, η καθημερινή και η απλή σύζυξ. Και συ τρως αμάσητο το παραμύθι επειδή μέχρι προχτές έγραφε τσάμπα για την καβλάντα της.
Θα μου πεις τώρα, "ρε μεγάλε, δουλίτσα κάνουν οι άνθρωποι, να βγει η μεσημεριανή χιψτερομπολονέζ να ανεβάσουν στο ινσταγκραμ, τι ζόρι τραβάς;"
Και θα ξαναπώ εγώ για να μην ξεχνιόμαστε: Δε με χαλάει η δουλειά. Ούτε καν αυτή η συγκεκριμένη δουλειά. Με χαλάει το υποκριτικό περιτύλιγμα. Έχω γνωστούς διαφημιστές και φυσικά δεν τους κράζω ούτε τους κοροϊδεύω τους ανθρώπους. Θεωρώ ότι κάνουν μια δημιουργική δουλειά, μια απαιτητική δουλειά και πάνω απο όλα μια τίμια δουλειά. Ναι και όταν μου πουλάνε φύκια για μεταξωτές κορδέλες. Γιατί το κάνουν "επίσημα" . Χωρίς καμία "κουκούλα". Και επιπλέον γιατί όσο και αν φαίνεται παράδοξο, πλέον σε μια διαφήμιση επίσημη δε μπορείς να ισχυριστείς ο,τι στομπούτσο θες. Δε μπορεί ο αδερφός ο Καλτσόβρακος ας πούμε να βγάλει διαφήμιση που να λέει οτι η βρώμη τάδε θεραπεύει τον καρκίνο. Θα του τη βάλουν εκεί που δεν πιάνει ήλιος και τη βρώμη και τη διαφήμιση.
Ενώ η τάδε μανούλα-μπλόγκερ-σύζυγος-εργαζόμενη-γυναίκα, μπορεί να πει ο,τι μαλακία θέλει γιατί δεν το κάνει ως επίσημη εταιρεία που βγάζει μια διαφήμιση, το κάνει ως, έλα, πάμε όλοι μαζί, το κάνει ως μανούλα-μπλόγκερ-σύζυγος-εργαζόμενη-γυναίκα. Οπότε και μαλακίες να πει, ε τι; Έχει έτοιμη τη δικαιολογία: Εγώ είμαι απλά μια -έλα, παραδέξου το, ξέρεις που θα καταλήξει αυτό- , εγώ είμαι απλά μια μανούλα-μπλόγκερ-σύζυγος-εργαζόμενη-γυναίκα.
ΑΥΤΟ μου τη σπάει. Το ελάτε να κρυφτούμε πίσω από το δάχτυλό μας. Εγώ να πάρω λεφτά για να σας πουλήσω μαματζιλίκι (δική μου έκφραση, την κατοχυρώνω εδώ. Συνδυασμός από τις λέξεις μαμά και παπατζιλίκι) και εσείς επειδή είστε φαν θα με πιστέψετε. Και θα πιστέψετε ότι τα δημητριακά που δίνω στις κόρες μου έχουν 22 γραμμάρια φυτικές ίνες στα 30 γραμμάρια προϊόντος, πράγμα που δε γίνεται με καμία δύναμη, αλλά για να το γράφω εγώ, ε αλήθεια θα ναι ε; 
Και θα μου πεις, καλά ρε φίλε, αυτή πως μπορεί και κάνει παραπλανητική διαφήμιση και δεν τρέχει κάστανο; Ιδεά δεν έχω. Δεν ξέρω αν υπάρχει νομικό πλαίσιο για το αν μπορείς να ισχυρίζεσαι ό,τι γουστάρεις με μοναδική προϋπόθεση κάποτε να έκανες σεξ  στην ωορηξία και μετά από ν χρόνια λογαριασμό στο blogger. Φαντάζομαι ότι κανείς δε μπορεί να ρίξει πρόστιμο στη www.μανούλασούλα.gr όταν ισχυρίζεται ότι τα πατσούριος είναι το πιο υγιεινό πράγμα στο σύμπαν μετά τα ω-3 λιπαρά και η μεγαλύτερη εφεύρεση μετά το αυτοκαθαριζόμενο υδραυλικό μαρκαλευτήρι rabbit.
Και ξανάδα που λές σήμερα και άλλη να διαφημίζει το πόσο υγιεινά είναι τα πατσούριος και πόσες βιταμίνες έχουν και πόσο ευχαριστημένα είναι τα υπεργαμάτα παιδιά της που τρώνε αυτά και τα άλλα τα μπαλάκια με σοκολάτα. 
Και με βουρλίζει αυτό περισσότερο γιατί είναι παγίδα για παιδάκια. Άκου να δεις κυρά μου, άμα διαφήμιζες ως υγιεινό ένα πιτόγυρο με 80% περιεκτικότητα σε καμμένος λίπος, 30 γραμμάρια αλάτι στα 100 και φτιαγμένο από μύτες γουρουνιών που μεγάλωσαν στο Τσερνομπιλ ως υγιεινή τροφή για ενήλικες δε θα χα πρόβλημα. Αλήθεια. Ο ενήλικας είναι είτε το θέλει είτε όχι δέσμιος των συνεπειών των αποφάσεών του σε όλα τα επίπεδα. Οπότε εγώ προσωπικά, αν ο συγκεκριμένος γύρος μου άρεσε, θα του άλλαζα τα πατριαρχεία. Αλλά το γεγονός ότι εκμεταλλεύεσαι την αναγνωρισημότητά σου στο χώρο των βλογς (ξέρασα λίγο από τα αυτιά τώρα με αυτή την πρόταση) για να πουλήσεις μαλακίες σε "φανς" που ψάχνουν να δώσουν κάτι υγιεινό στα παιδιά τους, με κάνει να θέλω να σε κοπανάω με το καινούριο σχαροτήγανο που πήραμε, αφού τηγανίσω πρώτα πάνω του χαλασμένους κολιούς και ασφαλτόστρωση.
Εγώ στο γιό μου δε θα δώσω ούτε γραμμάριο από τέτοιες μαλακίες μέχρι να είναι αρκετά μεγάλος να αποφασίσει να καταστρέψει ο ίδιος τη συκωταριά του. Όσο αποφασίζω εγώ, το παιδί μαλακίες που διαφημίζουν μανουλομπλόγκερζ θα τις βλέπει μόνο από μακριά.
Και συ κυρία μου, οκ καταλαβαίνω. Διαβάζεις τη Μανούλα Σούλα που είναι γλυκύτατη και γαμάτη και πολύ τη συμπαθείς γιατί γράφει όπως θα ήθελες να γράφεις εσύ αν ο άχρηστος ο ρεμπεσκές ο άντρας σου δε σε είχε χωμένη όλη μέρα να φροντίζεις τα παιδιά και πολύ το χαίρεσαι που υπάρχουν άλλες μανούλες που ζουν τη ζωή που θα θελες να ζεις και αχ μια μέρα σκέφτεσαι να τα παρατήσεις όλα να γνωρίσεις έναν ιταλό δάσκαλο ισπανικών (ο,τι να ναι) με θεληματικό πηγούνι, λιοκαμμένο δέρμα και κοιλιακούς φέτες, να σε πάρει να πάτε σε μια χασιέντα μακριά να πουλάτε γλυκιά σανγκρία στο ηλιοβασίλεμα και να κάνετε παθιασμένο έρωτα στις σκάλες της Αλάμπρα αλλά αχ ποτάνα ζωή. Ναι οκ, συμπαθής η Μανούλα Σούλα, αλλά ξέρεις, παίρνει λεφτά για να σου πουλάει. Που είπαμε δεν είναι κακό. Αλλά παίρνει λεφτά για να σου πουλάει πράγματα χωρίς να παραδέχεται ότι δουλειά της είναι να πουλάει πράγματα και στα παρουσιάζει ως προσωπική της επιλογή λέγοντας ταυτόχρονα και απαράδεκτα ψέμματα για το πόσο καλά είναι αυτά τα γαμωπράγματα. Και συ τα χάφτεις αμάσητα. Ε τι να σου πω και σένα, πρόσεχε λίγο το κέρατό μου το τράγιο. Και βάλε και το ρημάδι το μυαλό σου να δουλέψει. Είναι δυνατόν τόσο επεξεργασμένες παπαριές να είναι πιο υγιεινές από ένα γαμωγιαούρτι, ένα γαμωγάλα και μια γαμωπορτοκαλάδα; (ναι ξέρω, φυτοφάρμακα, αντιβιωτικά στο γάλα, συντηρητικά στο γιαούρτι και γάμησέ μας. Ε τότε χέσε μας και δίνε στο παιδί σου αγνό σιρόπι καλαμποκιού, ζάχαρη και βελτιωτικά γεύσης που είπε η Μανούλα Σούλα ότι είναι πιο υγιεινά)
Έχει η άλλη ένα σκασμό ποστ που διαφημίζει πράγματα "από προσωπική της εμπειρία" και καλά. Και δεν σου κόφτει μωρή μπορδόχα, δεν ψιλιάζεσαι τίποτα, ότι δεν είναι γαμωδυνατόν σε όσα έχει "κρίνει ανιδιοτελώς και ειλικρινώς" να μην έχει πετύχει ποτέ κάτι που να μην της άρεσε; Σε ένα να πει "αχ το πήραμε αυτό και μας βγήκε μάπα". Όλα είναι αβυσσαλέα, επικά και συμπαντικώς υπεργαμάτα και ΠΑΡΤΑ ΚΑΙ ΕΣΥ ΤΩΡΑ ΓΙΑΤΙ ΑΛΛΙΩΣ ΔΕΝ ΕΙΣΑΙ ΚΑΛΗ ΜΑΝΟΥΛΑ ΣΑΝ ΚΑΙ ΕΜΕΝΑ.
Οπότε, αν είσαι εκπρόσωπος μιας εταιρείας και θες να διαφημιστείς από το μπλογκ μου, στείλε μου ένα μήνυμα. Ειδικά αν προωθείς μπύρες, τσιγάρα και πιτόγυρα. Το προϊόν σου θα διαφημιστεί καταλλήλως. Αλλά ειλικρινώς. Ε, εσύ εκεί στην Αθηναϊκή ζυθοποιία, μη χαίρεσαι. Μπύρες είπα όχι τις κίτρινες σόδες που πουλάς.
Οπότε να αγαπητέ αναγνώσθα γιατί δεν πρόκειται ποτέ να βγάλω λεφτά από διαφήμιση. Γιατι αν ο χ πάσα εις έκαστος τυχαίος αποφασίσει να διαφημιστεί εδώ μέσα, αν μου στείλει κάτι και δε μου αρέσει, ξέρεις τι θα ακολουθήσει. (Και δε θέλω να βγάλω λεφτά από διαφήμιση, δεν έχω καμία όρεξη να μου υπαγορεύει ένας χαρτογιακάς που σπούδασε σοσιαλ μιντια μαρκετινγκ μανατζερ στο Down Trachanoplagia University of Wolverhamperdinston τι θα λέω. Έχω δουλειά, πληρώνομαι καλά, ευχαρισθώ).
Μανουλομπλόγκερζ κόφτε τα αντβερτόριαλ επιτελους γιατί θα οργανώσω εκστρατεία στα μπλογκ σας να πέφτει κράξιμο αρκουδέϊκο σε κάθε ποστ που διαφημίζετε παπαριές.
(χμμμμ....)




** Αυτό με το γιο το φαγες αμάσητο και ήσουν έτοιμος να γράψεις στο σχόλιο πότε έκανα παιδί ε; Θυματάρα. Έτσι την πατάς στο ιντερνετ ρε. Γιατί πιστεύεις ο,τι μαλακία σου πουν αν ο άλλος είναι "έμπιστος".


Thursday, May 07, 2015

H ζωή που ναι κει έξω #2

Στο πλαίσιο του προηγούμενου ποστ, να πούμε και κάτι σοβαρό. Ναι ρε αλάνια, σοβαρό. Μόνο για κράξιμο με έχετε δηλαδής;
Προειδοποιώ, μια και εμένα προσωπικά μου χρειάστηκε χαρτομαντηλάκι μέχρι να τελειώσει το βίντεο που θα παρατεθεί -και μια και είμαι γνωστό αναίσθητο γομάρι- πάρτε καμια ντάνα δίπλα να χετε γιατί θα κλάψετε περισσότερο και από τότε που σας ήρθε ο τελευταίος λογαριασμός της ΔΕΗ την ίδια μέρα με το ΤΣΜΕΔΕ (το βαλα όχι γιατί είμαι μηχανικός αλλά γιατί ειναι το πιο ακριβό και τσούζει), τα κοινόχρηστα και τον ΕΝΦΙΑ. Και ήταν και τα γενέθλια του έτερου οπότε έπρεπε να τα σκάσετε.
Τέλος πάντων.
Πραγματικά την παρακάτω ιστορία δεν ξέρω πως να την προλογίσω. Το "έχω μείνει κάγκελο" είναι πολύ λίγο, το "πω ρε τι κάνω εγώ με τη ζωή μου" είναι πολύ ηττοπαθές και μεμψίμοιρο, το "πόσα κιλά κοχόνες έχει ο άνθρωπος" είναι υποτιμητικό για αυτόν κλπ.
Αλλά το "πάρτα στα μούτρα μωρή ατυχία που μου σκασες και εγώ δε θα το βάλω κάτω", το "άντε ρε γαμηθείτε που θα κάθομαι να κλαίω τη μοίρα μου", το "εμείς είμαστε επιστήμονες και χρέος μας είναι να κάνουμε τη ζωή καλύτερη και να εξελίσσουμε συνεχώς την τεχνολογία και τη γνώση προς όφελος του ανθρώπου" και η απύθμενη αγάπη και αφοσίωση τόσο στην επιστήμη αλλά όσο και στο συνάνθρωπο που αποπνέει ο λόγος του καθηγητή Herr είναι αρκετά.
Όχι δες και πες.
Και μετά έλα ξαναπές μου αν μήπως αυτή είναι η ζωή που ναι εκεί έξω και όχι αυτή που νομίζεις εσύ κάθε φορά που κοροϊδεύεις αυτούς που τα κάνουν αυτά, επειδή βλέπεις Σέλντον Κούπερ και νομίζεις ότι οι μεγάλοι επιστήμονες είναι βλαμμένοι σαν αυτόν.
Ξαναλέω, χαρτομαντηλάκι. Εμένα μου έφτιαξε τη μέρα πάντως..

"Α δεν έχω πόδια. Ε οκ θα φτιάξω". "Και θα φροντίσω να τα πάρουν και άλλοι. Και να έχουν πρόσβαση όλοι μετά."





(θα έλεγα καμιά κακία για περιφορά παντοφλών τώρα, αλλά άστο. Δε χρειάζεται)

Monday, May 04, 2015

Η "πραγματική" ζωή που ναι "εκεί έξω"

Αγαπημένα μου παιδιγιά,
καιρό έχω να γράψω το ξέρω, αλλά τι να κάνουμε, το χα ρίξει σε συγγραφή σοβαρών πονημάτων και συγγραμμάτων και τέτοια και δεν είχα χρόνο , ούτε όρεξη να κάτσω να ρίξω κανα κράξιμο.
Όχι πως δεν έκραζα από μέσα μου βέβαια. Αφού ξέρεις τώρα, ο άνθρωπος ο πικρόχολος, ο μισάνθρωπος, ο γκρίνιας, ποτέ δε σταματά να κράζει. Έστω και εσωτερικό επίπεδο, μην ανησυχείτε, έχω κατεβάσει κάτι καντήλια και ειρωνίες που το φχαριστήθηκε η κατάμαυρη καρδούλα μ.

Το σημερινό μας θέμα είναι η επική ατάκα ασχετοσύνης/αμάθειας και προσπάθειας συγκάλυψης ιδίων ελλείψεων σε βασικές γνώσεις δημοτικού η οποία έχει ως εξής:
"Πφφ.. τι ασχολείσαι με αυτά, η πραγματική ζωή είναι εκεί έξω, ξύπνα"
Ας το πάρουμε από την αρχή λοιπόν, να στήσουμε το σκηνικό του εγκλήματος. 
(να προειδοποιήσομεν πως η παρακάτω αφήγηση αποτελεί συρραφή διαφορετικών καταστάσεων, απλά επειδή είμεθα και μάστορες της πένας ασούμε έχουμε το τάλαντο να τα κάνουμε όλα έναν υπέροχο αχταρμά)
Είσαι σε μια παρέα. Χαλαρότης. Ήλιος, μπυρίτσα, μεζεδάκι περιποιημένο στο κέντρο, το αγέρι σου χαϊδεύει ηδονικά το μαλλί και για πρώτη φορά εδώ και κανα μήνα δε χρειάζεσαι μααλόξ για το στομάχι. Μεταξύ τυρού και αχλαδιού, ή για την ακρίβεια μεταξύ λουκάνικου και τυροκαυτερής για κάποιο λόγο κάποιος εκφέρει απορία "επιστημονικής" υφής οπότε η κάμερα γυρνάει προς τα σένα που εκείνη την ώρα κοντεύεις να κοιμηθείς όρθιος επειδή η χοληστερίνη έχει πάει 800, η πίεση 3 απο το τζατζίκι και έχεις κοπανήσει και μισό καφάσι κοκορετσόμπυρες* και σε ρωτάνε ξερωγώ κάτι που έχουμε κανονικά ξεμπερδέψει επιστημονικά μαζί του στο δημοτικό αλλά που προφανώς ο ερωτών ήταν πολύ απασχολημένος με το να τρώει τα κακάδια του τότε για να κάτσει να διαβάσει "εμείς και ο γαμημένος ο κόσμος" - Ε Δημοτικού - ΟΕΔΒ. Μιλάμε τώρα για ερωτήσεις από επίπεδο "α δεν το ξερα οτι τα φυτά είναι πράσινα λόγω χλωροφύλλης, δεν ξέρω για φωτοσύνθεση /χρειάζεσαι φως για να φωτοσυνθέσεις/που να σκεφτώ οτι τα μαρούλια δε γίνεται να φυτρώνουν υπόγεια γιατί ειναι πράσινα" <= Αυτό έχει γίνει όντως, δεν είναι μούφα. Μπορεί να μην ήταν μαρούλια τώρα δε θυμάμαι, αλλά ήταν κάτι τόσο γελοίο.
Οπότε αφού εξηγείς και απαντάς τη γαμωερώτηση -πάντα με την ανάλογη ευγένεια και ευπρέπεια που αρμόζει σε έναν άνθρωπο που χει 3 πτυχία και δεν μπορεί να καταλάβει τι είναι η φωτοσύνθεση και το νοητικό πλαίσιο μιας λογικής αλληλουχίας αλληλοαποκλειόμενων ενδεχόμενων σου σκάει η απάντηση φασόν, η απάντηση κόπιραϊτ των απανταχού "γω έχω φάει τη ζωή με το κουτάλι, τι να μου πειτε και σεις γατάκια":
"Πφφ.. τι ασχολείσαι με αυτά, η πραγματική ζωή είναι εκεί έξω, ξύπνα"
Εγώ όμως, τέρας ψυχραιμίας: 
Η ατάκα αυτή έχει φτάσει στα ταλαιπωρημένα -από τις κακουχίες και τα τραγούδια του Παντελίδη που άκουσα μια μέρα απο αυτοκίνητο που περνούσε από κάτω - αυτιά μου αρκετές φορές, προερχόμενη κυρίως -και εδώ είναι η έκπληξη- από στόματα "μορφωμένων" ανθρώπωνε.
Το "μορφωμένων" δεν το βάζω σε εισαγωγικά με τον ίδιο τρόπο που το βάζει ένας τύπος που ποστάρει νυχθημερόν στο φεισμπουκ για ομαδες λάμδα, προφητείες, κοίλες γαίες, φεγγάρια από τουλουμοτύρι κλπ και θεωρεί όποιον έχει ακόμα και πτυχίο ειδικού απόξεσης σωλήνων αποχέτευσης πράκτορα των σκοτεινών δυνάμεων και "μορφωμένο", όχι. Το βάζω σε εισαγωγικά γιατί όπως το χουμε ξαναπεί εκατομμύρια φορές, κανένα ρημαδοπτυχίο δεν εγγυάται ότι είσαι και μορφωμένος. Έχει κει έξω κάτι αστροπελέκια με διδακτορικό που πάνε σύννεφο. Θα μου πεις πως το πήραν; ε τι να σου πω, άμα ήταν στο δικό μου χέρι δε θα χαν πάρει ούτε απολυτήριο λυκείου. (ώπα ρε υπέρτατε γαμάω επιστημονάρα Εστάριαν. Ναι σκάσε, τουλάχιστον ξέρω τι έμαθα στο γαμημένο το εμείς και ο γαμημένος ο κόσμος και δεν πιστεύω στους μονόκερους). Θα το ξαναβροντοφωνάξω δυνατά ότι δε με ενόχλησε ποτέ να μην είχε κάποιος την ευκαιρία, τη δυνατότητα ή τη θέληση να σπουδάσει κάτι, ούτε υποτιμώ αυτούς τους ανθρώπους. Υποτιμώ ιδιαιτέρως όμως τα βόϊδια που καυχιούνται ότι σπούδασαν αλλά δεν ξέρουν να χωρίσουν 1 κιλό σανό στα 2 και που οι εγκυκλοπαιδικές τους γνώσεις φτάνουν μέχρι το ποιος νίκησε στο πρώτο ριαλιτι. A ναι και αυτούς που παίρνουν την αμάθειά τους, την κάνουν ρόπαλο και σε κοπανάνε με αυτήν προσπαθώντας να της δώσουν ίση αξία με την κανονική γνώση επειδή "δημοκρατία έχουμε" ή κάπως έτσι. Το χει πει και ο Ασίμοφ.
Ενιγουει, η ατάκα αυτη ακούγεται με εκνευριστικά μεγάλη συχνότητα όποτε:
Α. Κάποιος οικειοθελώς ρωτάει τη γνώμη σου ως ειδικού σε ο,τιδήποτε, αλλά η απάντηση δε συμφωνεί με την προαποφασισμένη παπαριά που έχει στο μυαλό του, οπότε πρέπει να υποτιμήσει με κάποιο τρόπο την άρνησή σου. Οπότε πρέπει εσύ να φανείς οτι δεν έχεις ζωή κλπ κλπ κλπο και εισαι ενα κακόμοιρο χαμένο ενώ αυτός ο υπεργαμάω που τρώει σίδερα και βαράει σφαλιάρες στο Χουλκ και του μαυρίζει τα μάτια.
Β. Κάποιος ξαναρωτάει ξαναοικειοθελώς τη γνώμη σου, αλλά δε μπορεί να καταλάβει ούτε τις αντωνυμίες από την απάντησή σου και ας απάντησες με ορολογία και παραδείγματα β γυμνασίου (είπαμε, ο ερωτών έχει 3 πτυχία) οπότε αισθάνεται άσχημα που κατάφερε να πάρει 3 πτυχία και δε νοιώθει απάντηση επιπέδου "άμα πηδήξεις από το μπαλκόνι θα πέσεις κάτω και όχι δεξιά γιατί η συνισταμένη των δυνάμεων που ασκούνται πάνω σου είναι προς τα γαμημένα κάτω και όχι προς τα γαμημένα δίπλα". Αφού λοιπόν προσβάλλεται που δε σκαμπάζει γρυ, δε γίνεται πρέπει να στην πει κάπως μη γίνει ρόμπα οπότε να ξαναμανα "ππφφφφ τι ασχολείσαι η πραγματική ζωη είναι κει έξω κλπ κλπ κλπ" και να ξαναμανα κρόσσια τα νεύρα του Εσταρινάκη.
Γ. Το χειρότερό μου είναι δε, συνάδελφοι. Των θετικών επιστημών. Που όχι μόνο πέρασαν και δεν ακούμπησαν, όχι μόνο διδάσκουν παιδάκια αλλά τα διδάσκουν και αναχρονιστικές μαλακίες, δεισιδαιμονίες, προφητείες και μαγικά ξόρκια (ναι μη γελάς, δεν το λεω τυχαία) αντιμετωπίζοντας τη γαμωεπιστήμη τους σαν τι; δεν έχω ιδέα. Σαν απλά σχηματάκια σε χαρτί. Χωρίς νόημα. Χωρίς σύνδεση. Και λυπάμαι αλλά αν είσαι μαθηματικός, φυσικός, βιολόγος, χημικός κλπ κλπ και δε μπορείς να διακρίνεις τη σχέση της επιστήμης σου με την "πραγματική ζωή εκεί έξω", σε παρακαλώ φέρε το πτυχιάκι σου πίσω, (γιατί μεταξύ μας το πήρες μάλλον νύχτα) και πήγαινε κάνε ένα άλλο επάγγελμα , τίμια (όχι τίμιο, τίμια.) να προσφέρεις κάτι στην κοινωνία και στους συνανθρώπους σου γιατί τώρα είσαι βαρίδι.
Απορώ συνεχώς και αδιαλλείπτως (καλός βλαμμένος είμαι και εγώ, μυαλό δε βάζω) με το πόσο τείνει να διακωμωδείται η οποιαδήποτε γνώση, είτε "εγκυκλοπαιδική" που λέμε, είτε εξειδικευμένη. Με το που πεις τετρασύλλαβη λέξη, θα γελάσουν. Γιατί η πραγματική ζωή είναι εκεί έξω και συ δεν τη χαίρεσαι μια και την περνάς άσκοπα.
Αναφέρεις ξερωγώ το Σαβοναρόλα και τη Φλωρεντία κλπ, θρήνος. Πάει η πραγματική ζωή εκεί έξω, Ο κακομοίρης πιτσιρικάς διάβαζε "Μια φορά και εναν καιρό ήταν ο άνθρωπος" αντί να παίζει πετροπόλεμο να γίνει χρήσιμος.
Οι μισές μου ιστορικές γνώσεις π.χ είναι από τα βιβλία του Τσιφόρου, οι άλλες μισές από το "Μια φορα..". Και ο,τι αρπάξω απο δω και από κει κατά καιρούς. Δεν το λέω για να παινευτώ, το λέω γιατί νομίζουν διάφοροι οτι για να ξέρεις 5 βασικα γαμωπράγματα πρέπει να έχεις πτυχίο (του επιπέδου, έγιναν σταυροφορίες, έγιναν θρησκευτικοί πόλεμοι, έγιναν μερικές επαναστάσεις απο δω και απο κει, η Αλαμπρα ειναι μουσουλμανικό μνημείο στην Ισπανία, τέτοια. Εύκολα. Όχι υπεραναλύσεις και εμβαθύνσεις. Δε γίνεται, ειναι τεραστια η πληροφορία που υπάρχει, δε γίνεται να εντρυφήσεις στα παντα. Μάλλον γίνεται αλλά θες πιο πολύ χρόνο απο οσο έχεις.Αλλα 2 βασικα πραγματα ρε μουρχούτη, όχι μόνο με ποιον γαμιέται αυτή που παρουσιαζει το σεξιον για τις τυροπιτες στο πρωιναδικο. Και μετά είναι και οι βασικές γνώσεις που άπτονται και της ειδικότητάς σου. Δε γίνεται ρε να σαι δικηγόρος και να μην ξέρεις τι ειναι ο ουμανισμός. Είναι σα να είσαι ηλεκτρολόγος και να μην καταλαβαίνεις τους κανόνες του Κίρχοφ).
Και επιτέλους, η περίφημη "ζωή εκεί έξω" είναι ΚΑΙ η διασκέδαση, και ο έρωτας και το αραλίκι και ο χαβαλές ΑΛΛΑ ρε καρμπόγυφτα, είναι ΚΑΙ η γνώση, η λογική, η κατανόηση της φύσης και του κόσμου, του ανθρώπινου σώματος, της ανθρώπινης ψυχολογίας, της ζωής , του σύμπαντος και των πάντων. Και δεν είναι μονο 42. Έχει και άλλα.

Αλλά απο όσο έχω καταλάβει τα περιεχόμενα της "πραγματικής ζωή που ναι εκεί έξω" και μας πρήζουν τα παπάρια για αυτήν, αυτό που εννοούν όλοι αυτοί που μου την κοπανάνε στη μούρη όποτε αναφέρονται πραγματικά δυσνόητες ένοιες όπως "ισοσκελές τρίγωνο"  βρίσκονται όλα στη φράση 
"του μαλάκα ο καημός, λούσα-πούτσα και χορός"
(Η έκφραση διορθώθηκε από την αρχική και αποδόθηκε με αρσενικό υποκείμενο για να μη γίνουν τρίγκερντ υπερ-πολιτικαλι κορρεκτ τρολλζ και μας τα πρήξουν εδώ μέσα)

Αντε και May the forth** be with you αλάνια

*κοκορετσόμπυρες: Οι κλασσικές χάλια λάγκερ άγευστες του κώλου μπύρες που πίνεις 5-5 καραπαγωμένες την ώρα που γυρνά το κοκορέτσι

** επειδή η Eskarina νόμισε οτι ξαφνικά έγινα ανορθόγραφος, να σημειώσω εδώ ότι στο κεφάλι μου μέσα ακούγεται "May the forth be with you" γιατι το φαντάζομαι σα να το λέει ένας ψευδός Rodian οποτε εξακολουθεί να ειναι force αλλα ψευδό :P

Wednesday, February 11, 2015

Kαλά κρασά

Λοιπόν, αποφάσισα να γράψω "πολιτικό" ποστ.
Κοσμοϊστορικό γεγονός, γιατί όπως θα χετε μάλλον καταλάβει, ιστολογικώς δεν ανήκω στους "πολιτικούς" σχολιαστές εκτός από τις λίγες φορές που κράζω πράματα. Και τότε προσπαθώ να τους κράξω όλους όσο μπορώ και εγώ ο ερίφης.
Πριν ξεκινήσω να κάνουμε μερικές παραδοχές, για να ξέρετε με τι έχετε να κάνετε.
Δεν θα το παίξω ιντερνετικός ταρίφας.
Το οποίον σημαίνει ότι ξέρω τι δεν ξέρω οπότε δε μπορώ να πουλήσω μουράκλα περί των οικονομικών και των εξωτερικών πολιτικών μια και
α. Το κομμάτι του εγκεφάλου που είναι υπεύθυνο για την κατανόηση μίκρο- και μάκρο- οικονομικών εννοιών, μάλλον κάηκε στις επικές διακοπές του 2005 στην Ίο με το Ζάφοντ οπότε μην περιμένετε να σας πω τεκιτσάνικα πράματα
β. Θα σας σοκάρω μια και όλοι είναι ειδήμονες στα πάντα, αλλά δεν έχω σαφή γνώμη για το ποιος είναι "ο καλός" της υπόθεσης στο ουκρανικό  ΓΙΑΤΙ ΔΕΝ ΕΧΩ ΙΔΕΑ ΓΙΑ ΤΗ ΓΑΜΗΜΕΝΗ ΤΗ ΓΕΩΠΟΛΙΤΙΚΗ ΤΗΣ ΠΕΡΙΟΧΗΣ, το ίδιο και για την ιστορία της.-όχι πως θα με απασχολήσει το θέμα στο ποστ, αλλά έτσι το λέω γιατί γεμίσαμε ψαγμένους.

Μια πέτρα να πετάξεις, τσουπ, ψαγμένο θα χτυπήσεις. Πώς ήταν παλιά με τους προέδρους; ε τώρα με το ιντερνέτς ειναι με τους παντογνώστες.
Τεσπα ας πάει και το παλιάμπελον.
Προχωράμε στο ψητό, μέρες που ναι κιόλας.
Κοσμοϊστορικές αλλαγές βλέπω στο Ελλάντα.
Όχι λάθος, ψέμματα. Κοσμοϊστορικές αττάκες για υποσχόμενες αλλαγές βλέπω και επειδή έχω συνηθίσει από γνωστούς που όλο σεξ έκαναν αλλά γυναίκα δεν είχαμε δει ποτέ, λέω να είμαι επιφυλακτικός και να μην βγάλω συμπέρασμα μέχρι να δω κανα απτό αποτέλεσμα.
(Να πω ότι δε χάρηκα με μερικά δείγματα γραφής, ψέμματα θα πω. Χάρηκα. Και ας μην τους πίστεψα προεκλογικώς. Επίσης εύχομαι να ήμουν ο μαλάκας της υπόθεσης που δεν τους πίστεψα, πραγματικά. Και όποιος θέλει να αποτύχει η οποιαδήποτε κυβέρνηση μόνο και μόνο επειδή δεν είναι "οι δικοί του", έχω κάτι καλούς ψυχολόγους να συστήσω, αλλά δεν ξέρω αν ο ιδεολογικός μικροτσουτσουνισμός θεραπεύεται).
Οπότε, κρίση περί κυβέρνησης δεν κάνω, πολιτική ανάλυση δεν κάνω ,ε ΤΙ ΣΚΑΤΑ κάνω;
Μα, κράξιμο στον κόσμο ρε τσόλια. Τι άλλο;
Εννοείται πως ο κόσμος έχει χωριστεί σε πολλά στρατόπεδα και βγαίνει μεγάλο γέλιο στο ίντερνετς -αν δεν είσαι καταθλιπτικός ή αν δεν τους παίρνεις όλους 10000% σοβαρά, οπότε βγαίνει κλάμμα.

Αναμενόμενο κατ'αρχήν ήταν το φαινόμενο των ιντερνετικών απολογητών.
3 βδομάδες κυβέρνηση, βγήκαν ήδη στην πιάτσα οι επαγγελματίες απολογητές.
Αν κάτσεις και πάρεις σοβαρά μερικά σχόλια θα σχηματίσεις την πεποίθηση πως στο ΣΥΡΙΖΑ κλάνουν σανέλ 5 από διαμαντένιες κωλοχαράδρες. 
"Ο πρωθυπουργός σήμερα ξύπνησε και πήρε το πρωινό του". 
"ΟΑΑΑΑ ΤΙ ΕΚΑΝΕ ΠΑΛΙ Ο ΗΓΕΤΗΣ, ΤΟΥΣ ΑΠΟΣΤΟΜΩΣΕ ΟΛΟΥΣ".
"Έτσι πρέπει, ο σωστός πολιτικός να παίρνει ένα γερό πρωινό με καοτόνικ και χέμο με οβομαλτίνη για να έχει δύναμη να τσακίζει μνημονιακά τάδε".
"Ο υπουργός τάδε δήλ..."
"ΤΙ ΕΙΠΕ ΡΕ Ο ΑΝΘΡΩΠΟΣ" -κάτσε ρε μαλάκα να τελειώσω να πω τι δήλωσε και μετά πανηγυρίζεις.
Το γέλιο βέβαια πέφτει όταν κάποιος ψιλοπάρει πίσω κάτι (έχουν γίνει ήδη μερικά τέτοια νομίζω αλλά μάλλον σε λογικά πλαίσια. Γιατί αν συγκρούεσαι με την πραγματικότητα, ε ναι οκ, λίγο νερό στο κρασί δε βλάπτει. Και ούτε και είναι μεμπτο σαφώς. Η ιδεολογία δεν πρέπει να γίνεται ιδεοληψία, σωστά; σωστά)
Οπότε εκεί, τρέχουμε να προλάβουμε τα κομμεντς παλλικάρια για να μη χάσει η βενετιά βελόνι.
Ανάλογα το τι έγινε και τι λέγεται, ή δεν καταλάβαμε καλά, ή είμαστε μέσες άκρες πληρωμένοι πράκτορες, ή είμαστε ζαβοί, ή βαλτοί ή διάφοροι συνδυασμοί, ενώ ο συντάξας τη δήλωση-κωλοτούμπα (και ξαναλέω, με μερικές κωλοτούμπες συμφωνείς, άσε που μια μεταστροφή άποψης με την είσοδο νέων δεδομένων, δεν είναι κατακριτέα. Προσαρμοσιμότητα=ευελιξία ρε) αποθεώνεται και πλήθος πουκαμισοσκιζόντων οπαδών αυτομαστιγώνεται ιδεολογικώς για την αγνότητα των προθέσεων.
Όχι δεν είναι όλοι έτσι. Και χαίρομαι που βλέπω το Ζάφοντα να μην ανήκει σε αυτή την κατηγορία-αυτό περίμενα άλλωστε.
Αλλά υπάρχουν κάτι σπαζοκλαμπάνηδες, πωω ρε αδερφέ.. νταξει, φτάνει σταμάτα. Ούτε να σε πληρών..χμμ..γουέϊτ..γουάτ;... Δηλαδή οκ, ΟΧΙ δε θα μου βγάλεις τον Καμμένο Χάϊζενμπεργκ και Μπόρ και Τέσλα και Φάινμαν επειδή τώρα αναγκαστικά συνεργάζεσαι μαζί του. Τέλος. Και ναι, έχει συμβεί.
Και παράκληση να σταματήσουν οι απανταχού απολογητές (καλά ναι εμένα μου λες) να σκυλοβρίζουν ή να μειώνουν όποιον τολμά να εκφράσει απλή ανησυχία και δυσπιστία. Ναι με τα όσα έχουν συμβεί σε αυτό το κωλοχώρι, έχω κάθε δικαίωμα να μην πιστεύω τίποτα μέχρι να το δω. Ναι και από τον "δικό σου". Που ναι, ξέρω, είναι διαφορετικός.
Επίσης να κοπει επιτέλους το "μονά ζυγά δικά μας". Κοινώς, μια συμπεριφορά που είναι κατακριτέα για τον πολιτικό αντίπαλο, είναι κατακριτέα και για τους δικούς μας. Α σιχτίρ πια δηλαδή.

Από την άλλη υπάρχουν οι πικραμένοι που δε φχαριστιούνται με τίποτα. 
Με αυταπάρνηση και πόνο μανιάτισσας μοιρολογίστρας, κλαψομανάνε ολημερίς και ολονυχτίς. Και οκ, καταλάβαμε , δεν είσαι πλέον κυρίαρχος, είσαι δευτεροτρίτοόγδοος. Και φοβάσαι. ΠΟΛΥ ΦΟΒΑΣΑΙ. ΠΑΡΑ ΠΟΛΥ ΦΟΒΑΣΑΙ.
Και εγώ φοβάμαι αλάνι, αλλά απο εκεί μέχρι να κακαρίζω γελώντας κάθε φορά που βγαίνει μια αρνητική ή ψιλοαρνητική είδηση και να λέω καλά να πάθετε και καλα να πάθουμε και τέτοια, έχει δρόμο. Ακόμα χειρότερο είναι το να εύχομαι να μας πηδήξουσι. Εκει είπαμε.. του γιατρού. Τόσο άγχος να μας τον φορέσουν, τι να πω. Ούτε μπαμπουϊνα σε κάψες. Αλλά οκ, όταν έχεις πρότυπα συμπεριφοράς σαμαροτέτοια, ε τέτοιος θα σαι. (Ρε τι αγενής καρμπόγυφτας ο Αντωνάκης..παπαπα λίγη στοιχειώδη ευγένεια ρε. Για την παράδωση των κλειδιών λέω).
Εννοείται πως και εδώ υπάρχουν τα πληρωμένα σχόλια, δε λέω καμία δουλειά δεν είναι ντροπή, εκτός αν σε πληρώνει κόμμα για να κάνεις κλίμα υπέρ του στο ιντερνετς. (Όλα τα κόμματα, μη χαίρεσαι). Πρόσεξε, υπάρχει χαοτική διαφορά μεταξύ του "πω ρε δεν τους πιστεύω με την καμία, σκατά θα τα κάνουν και αυτοί" και άλλο το "αααχ, να αποτύχουν τα βόδια να γουστάρουμε". 
Εν τω μεταξύ, ενώ ακόμα ούτε ο Γκοτζίλα μας έφαγε, ούτε μετεωρίτης έπεσε, ούτε πυρηνικά μας έριξε κανείς ούτε τίποτα, άλλοι τον περιμένουν και τον εύχονται το Γκοτζίλα διακαώς. Άμα θες Γκοτζίλα, πήγαινε στο κοντινότερο κέντρο νεοσυλλέκτων Πέμπτη που χει μοσχαράκι και φχαριστήσου τον τι να πω πια ο μαύρος;

Μετά είναι οι κουκουέδες.
Ε δεν έχω κανα σχόλιο, δεν άλλαξαν καθόλου και ποτέ και το αναγνωρίζω. Τίμια συμπεριφορά το όχι-πάντα. Και αναμενόμενη. Είναι σα να με προβληματίζει το οτι δεν αλλάζει άποψη η εκκλησία για το σύμφωνο συμβίωσης. Εσύ το βρίσκεις περίεργο δηλαδή; όχι πε ρε.

Που και που βλέπεις και κανα σοβαρό σχόλιο αλλά μην το παραχέσουμε κιόλας ε;

Είχα και άλλα να πω αλλά βαριέμαι και εγώ, βαριέσαι και συ, τι κάνω εδώ πέρα και τέτοια..
οπότε αντε πουλάκι μου και συ σπιτάκι σου να φας λίγο να ξαποστάσεις να δεις τι θα γινει με το γιούρογκρουπ..






Thursday, January 08, 2015

Άκυρες συνεπαγωγές

Πριν τον πρόλογο και πριν καν το κυρίως θέμα, να αφήσω εδώ αυτό:

και αυτό


Απάνθρωποι. Κτήνη. Ψυχάκηδες ταλιμπαν. 
Πάντα θα φοβάστε και θα τρέμετε το γέλιο. 


Βαθιά ανάσα. Γέλιο. Το φάρμακο δια πάσα νόσο και πάσα μαλακία πλην της δικιάς τους.

Θέλω να γράψω εκλογικό ποστ κατά βάθος. Ίσως ακολουθήσει μετά από αυτό, καθότι ο τρυφηλός βίος των τελευταίων ημερών με οδήγησε στην κλίνη του πόνου. ΟΚ όλος ο κόσμος είναι άρρωστος και ξεροβήχει, οπότε μια και εγώ ειμαι θύμα πάντα της εκάστοτε μόδας είπα να ακολουθήσω και να φτύσω τα πνευμόνια μου όξω. Το θετικό είναι πως έχω ιδιαίτερα σέξι φωνή (εικάζω πως είμαι 1 1/2 οκτάβα κάτω από τη συνηθισμένη μου) (ναι ΚΑΤΩ αμόρφωτα γίδια, ΠΑΝΩ είναι οι τσιρίδες) αυτή τη στιγμή οπότε πάρτε με τηλέφωνο να σας τσουτσουρώσω τσι τρίχες
Ήθελα καιρό να το γράψω το ποστ που ακολουθεί, τις άκυρες συνεπαγωγές δηλαδή γιατί παίζει πολλή τρικυμία εν κρανίω τριγύρω και ως συνήθως, μου ανάβουσι οι λαμπτήρες. Θα καταλάβεις τι εννοώ από το πρώτο παράδειγμα κιόλας:

1. Το ότι έκανες παιδί δε σημαίνει πως είσαι καλός/ικανός γονιός. Σημαίνει απλά ότι δουλεύουν τα αναπαραγωγικά όργανα 2 ατόμων. Πήξαμε στο "δεν έχεις παιδί, δεν ξέρεις από παιδιά, μη μιλάς" κάθε φορά που παρακαλάς μια "μάνα" να μαζέψει την κούκλα του σατανά που γέννησε γιατί το παιχνίδι του είναι να πάρει βενζίνη και αναπτήρα, να σε περιλούσει και να παίξει "μια βραδιά στην κου κλουξ κλαν" με τα μπούτια σου την ώρα που εσύ απλά προσπαθείς να φας ένα γαμημένο τηγανιτό λουκάνικο και να πιεις ένα ρημαδοτσίπουρο. Όχι κυρία μου, ούτε εσύ ξέρεις. Εσύ απλά γέννησες. Το οποίο ναι είναι μια θαυμάσια εμπειρία, η χαρά της μητρότητας, το μικρό σπίτι στο λιβάδι, η μελωδία της ευτυχίας και τα λοιπά, αλλά το ότι βγήκε κάτι από μέσα σου δεν έχει καμία σχέση με το αν έχεις ή όχι την ικανότητα να μετατρέψεις αυτό το κάτι που βγήκε από μέσα σου σε κανονικό άνθρωπο και όχι σε μια εγωκεντρική νευρόσπαστη γεννήτρια παραγωγής τσιρίδων. Ακόμα και ο Πατούχας και ο Μόγλης, είχαν περισσότερους τρόπους και ευγένεια από μερικά βλαστάρια σας. 

2. Το ότι είσαι "νέος" δε σημαίνει ότι έχεις πάντα δίκιο. Ιδιαίτερα ενοχλητικό μιμήδιο, όπως έχω ξαναπεί εδώ. Το ότι είσαι νέος σημαίνει μόνο πως γεννήθηκες σχετικά πρόσφατα. (τα ξανάπαμε, ξαναλέω). Από κει και πέρα, όλα τα στοιχήματα είναι κλειστά (;;; τι λέει ρε ο μαλάκας ο Εστάριαν, γκουγκλ τρανσλεϊτ έριξε και δεν το διόρθωσε;). Η ιδέα του "είμαι μικρός άρα ό,τι μαλακία ξεστομίσω πρέπει να αντιμετωπίζεται με μεγαλύτερο σεβασμό και από ιερό κείμενο θρησκείας" είναι ιδιαίτερα διάχυτη ιδεοληψία των ημερών μας, εξαιρετικά υποδαυλιζόμενη από ηγήτορες της κοινής γνώμης όπως π.χ ο εθνικός μας Λάκης. Μην τύχει και πει καμιά αρχιδιά 17χρονος, ελάτε να προσκηνύσουμε. Μεγαλύτερο και εμετικότερο πατρονάρισμα συνειδήσεων δεν υπάρχει, αγαπητοί μου 17χρονοι. Γιατί όχι, δεν έχετε πάντα δίκιο. Ναι, μερικές φορές ΛΕΤΕ ΜΑΛΑΚΙΕΣ. Όχι γιατί είστε ζώα και βόδια εξ'ορισμού (αν και μερικοί προφανώς είστε, αυτό δεν το γλυτώνεις). Αλλά γιατί είστε παιδιά. Όσο ώριμοι και να είστε για την ηλικία σας (και μερικοί είστε), θα πρέπει να ξέρετε ότι η παραγωγή ορθής σκέψης, η κριτική ικανότητα και η "εξυπνάδα" εξαρτώνται από πολλούς παράγοντες. Ο ηλικιακός/χρονικός παράγοντας δε, σημαίνει πως όσο περναν τα χρόνια, αποκτάς εμπειρίες και ΑΝ έχεις καλλιεργήσει το υπόβαθρο, έχεις και την ικανότητα να τις επεξεργάζεσαι και να βγάζεις συμπέρασμα. Αυτό λεγόταν παλιά "σοφία" και είναι διαφορετικό από τη νοημοσύνη. Και ένα βασικό συμπέρασμα απο δω είναι πως όταν αποκτήσεις τη γαμημένη εμπειρία και έχεις το κατάλληλο υπόβαθρο για να την εκτιμήσεις, θα καταλάβεις ότι ΔΕ ΓΙΝΕΤΑΙ ΝΑ ΕΧΕΙΣ ΠΑΝΤΑ ΔΙΚΙΟ. Οπότα σταμάτα να απαιτείς να δέχομαι τη γνώμη σου χωρίς αντιρρήσεις μόνο και μόνο επειδή γεννήθηκες μετά την αποχώρηση του Γκάλη απο την ενεργό δράση. Και κατακλείδα σε αυτό: Να φοβάσαι ιδιαίτερα αυτούς που σου χαϊδεύουν τα αυτουλάκια και σου λένε πόσο υπεργαμάτος και πανέξυπνος είσαι. Και να αντιμετωπίζεις με σεβασμό όποιον έχει το θάρρος να σου πει ότι "καλά όλα αυτά, αλλά αυτό που λες είναι παπαριά γιατί το και το". (όχι αυτόν που σου λέει οτι εισαι μαλάκας επειδή είσαι μικρός. Αυτόν που σου αντικρούει το συλλογισμό σου. Όχι το άτομό σου)

3. Το ότι είσαι αριστερός δε σημαίνει ότι δεν είσαι μαλάκας. Ναι εδώ αρχίζω και βλέπω τις πρώτες σοβαρές ενστάσεις αν και οι δικοί μου οι άνθρωπες θα καταλάβουν τι εννοώ. Είναι περίπου ίδιας ποιότητας μιμήδιο με το από πάνω. "Επειδή οι άλλοι είναι βλαμμένοι -όλοι ξέρουμε ποιοι είναι οι άλλοι-, αυτό μας κάνει αναγκαστικά υπεργαμάτους φωτεινούς παντογνώστες". Σε αντίστοιχο υποθετικό διαφημιστικό φυλλάδιο γυράδικου θα ήταν κάτι σε "Ο ΘΑΝΑΣΗΣ ΑΠΕΝΑΝΤΙ ΦΤΙΑΧΝΕΙ ΧΑΛΙΑ ΓΥΡΟ, ΑΡΑ Ο ΔΙΚΟΣ ΜΟΥ ΓΑΜΑΕΙ". Όχι. Ξέρεις, σε μια κατάσταση κοινωνικο-πολιτικο-οικονομική, δεν έχουμε δυαδικό μοντέλο. Δεν πάει έτσι. Μπορεί άνετα σε μια τέτοια κατάσταση/κουβέντα/γουατέβα να έχουν όλα τα μέλη ταυτόχρονα άδικο, να είναι όλα τα μέλη εξίσου μαλάκες, με διαφορετικό τρόπο. Δεν κερδίζεις διαφωνία με το έτερο με τη λογική "έχεις άδικο άρα εγώ έχω δίκιο". ΟΚ, αν είσαι άντρας, ξέχνα το αυτό. Λάθος παράδειγμα. Αν είσαι άντρας, δεν κερδίζεις διαφωνία με το έτερο, τελεία. Επιστρέφουμε. Αν είσαι σήμερα αριστερός, δε αποκλείεται να είσαι μαλακοπίτουρας του κερατά. Υπάρχουν μυριάδες τρόποι να είσαι παπάρας και οι λαϊκοδεξιούρες δεν έχουν το ISO. ΟΚ έχουν, αλλά έχουν ένα από τα πολλά ISO. Έχεις και συ στην παράταξή σου, (όποια και αν είναι αυτή). Για να σου δώσω ένα παράδειγμα: Αν δεν έχεις βρει κανένα λάθος, ποτέ, αν δεν έχεις πει ποτέ για κάποιο μέλος του κόμματος (του όποιου λέμε) "Μα τι μαλακίες λέει ο πανίβλακας, ρόμπα μας κάνει", ψάχτο λίγο, πας με τα χίλια για απολογητισμό και κανείς ποτέ δεν κατηγόρησε τους απολογητές ότι είναι παγκόσμια μνημεία εξυπνάδας. Και έχει πέσει δυστυχώς πολύς κόσμος στην παγίδα "α εντάξει, δεν είμαι χίτης ή σαμαρικός, άρα ό,τι και να πω, δίκιο θα χω".  Παπάρια με σαφράν και αρμπαρόριζα σύντροφε.

4. Κόπι/πέιστ το από πάνω με αλλαγή του "αριστερός" σε "οποιαδήποτε μειονότητα που κάνει τζιζ από διαστρεβλωμένη πολιτική ορθότητα".
Εύκολα παραδείγματα, γκέι,μετανάστης,φεμινίστρια κλπ κλπ κλπ. Όχι φίλοι μου, οι ιδιότητές αυτές δεν προστατεύουν έναντι στη μαλακία. Γιατί αυτών των ιδιοτήτων υπερισχύει η ιδιότητα του "είμαι ανθρώπινο ον" η οποία εμπεριέχει στατιστικά αναγκαστικά ένα ποσοστό του "είμαι μαλάκας με περικεφαλαία". Έχουν δει και αν εχουν δει τα μάτια μας ιντερνετικά μαλλιοτραβήγματα του στυλ 
"ρε φιλαράκι, τι μαλακία είναι αυτή που είπες τώρα;"
"μου επιτίθεσαι γιατί είμαι γκέϊ/μετανάστης/φεμινίστρια/κρεπατζής" (ανάστροφο ad hominem)
"όχι, δεν σου επιτέθηκα, είπα ότι είπες μαλακία. Χέστηκα για το τι είσαι"
και μετά σκάνε οι απολογητές "δε ντρέπεσαι φασίστα να διαφωνείς με γκέι/μετανάστη/φεμινίστρια/τεχνικό απόξεσης σωλήνων/ο,τιδήποτε).
Πάρτο αλλιώς. Η μοναδική ιδιότητα που αποκλείει να είσαι βλαμμένος, είναι να μην είσαι βλαμμένος. Όλα τα άλλα παίζουν.

5. Το ότι έχεις πτυχίο,μεταπτυχιακό,διδακτορικό και ποστντοκ, ΔΥΣΤΥΧΩΣ δε σημαίνει πως δεν είσαι ζώο, αμόρφωτος και απαίδευτος. (ενίοτε και πανηλίθιος, πραγματικά)
Δυστυχώς. Το θέμα είναι εξαιρετικά πολύπλοκο. Και δεν εννοώ πτυχία μόνο από τα δικά μας πανεπιστήμια που είναι πολύ της μόδας να τα εξευτελίζουμε τόσο οι έξω από αυτά αλλά και οι μέσα. Όχι. Η μόρφωση και η παιδεία, από ένα σημείο και μετά είναι εντελώς προσωπική υπόθεση (νομίζω). Έχω αναφερθεί πολλές φορές εδώ μέσα (βλ. και προηγούμενο ) σε ανθρώπους που βόδια μπαίνουν, μοσχάρια βγαίνουν από τα πανεπιστήμια. Και σε αυτό ΔΕ φταίνε πάντα τα πανεπιστήμια. Θα σε εκπλήξω ίσως τώρα, αλλά υπάρχουν μέχρι και απόφοιτοι τεράστιων πανεπιστημίων που ναι ΖΩΑ. Και ξαναλέω, αυτό με προσωπική τους ευθύνη. Υπάρχουν άνθρωποι που η γνώση και η εμπειρία περνάνε από πάνω τους όπως η βροχή στο αδιάβροχο και δεν τους ακουμπάει. Αντιμετωπίζουν την επιστήμη τους, όποια και αν είναι αυτή σαν κάτι ξεχωριστό και αποκομμένο από αυτό που στην κεφάλα τους είναι η "κανονική ζωή" και συνεπώς, αποτυγχάνουν ως επιστήμονες. Για αυτό π.χ βλέπεις μαθηματικούς να πιστεύουν στα ζώδια, φυσικούς σε προφητείες και πάει λέγοντας. Από ένα σημείο και μετά η πληροφορία δε γίνεται γνώση και αυτό έχει ως συνέπεια όσες ασκήσεις και να χεις λύσει, όσα και αν ξέρεις, να μη γνωρίζεις την τύφλα σου. Η παιδεία είναι άλλο πράγμα, ανεξάρτητο αι έχει να κάνει με την κοινωνικοποίηση κυρίως (πάλι νομίζω). Αν έχεις καταφέρει να περάσεις από πανεπιστήμια και σχολές, να χεις κάνει έρευνα και να χεις δουλέψει με άλλους ανθρώπους γενικότερα και να είσαι ένα μονοκόματο μοσχάρι που δε μπορεί να παραγγείλει ούτε πίτσα χωρίς να τσακωθεί, να το χέσω. Αστερίσκος εδώ στο εξής: Αν είσαι ένας από τους 10 ξερωγω μεγαλύτερους επιστήμονες στο γκόσμο και οι ανακαλύψεις σου έχουν σώσει εκατομμύρια ζωές κλπ κλπ κλπ, εγώ προσωπικά σου συγχωρώ οποιαδήποτε μαλακία σε δέρνει ως άνθρωπο, δεν πα να σαι ο χειρότερος μίζερος, ματζίρης, αγενής και υπερόπτης κλάμπανος στο γαλαξία. Το χρέος σου το κανες και με το παραπάνω. 

6. Το ότι κάποιος είναι δημοφιλής, έβγαλε λεφτά και έχει οπαδούς, ΔΕΝ τον κάνει αξιόλογο,καλό άνθρωπα, άξιο εκτίμησης κλπ. Το ίδιο ισχύει για τη δουλειά του. Η δημοφιλία δεν εγγυάται "ποιότητα". (Μη χαίρεστε οι της κουλτούρας, ούτε η μη-δημοφιλία την εγγυάται)
Από που να το πιάσω και που να τελειώσω. Μην πάτε και μακριά. Πάρτε όλο τον εγχώριο συρφετό που περιφέρεται στις τηλεοράσεις. Είτε ώς "διασκεδαστές", είτε ως "παρουσιαστές", είτε ως "εκδότες" είτε ως "παρουσιαστεςεκδοτεςδιασκεδαστεςηθοποιοι" κλπ. Βλέπεις κάποιος κάνει μια παπαριά, τον κράζεις και αρχίζουν τα οπαδά "ποιος είσαι συ που θα κράξεις αυτόν που γεμίζει θέατρα και γελάει ο κόσμος". Ε τι ποιος είμαι; εγώ είμαι. Έχουμε 2 περιπτώσεις εδωπαδά:
α. Είναι δημοφιλής άρα η δουλειά του γαμάει: Όχι. Προφανές. Μάτσο τα παραδείγματα δημοφιλέστατων ανθρώπωνε που επιεικώς η δουλειά τους είναι χάλια, τα αστεία τους/η μουσική τους/οι πίνακές τους/το ο,τιδήποτέ τους υποτιμούν τη νοημοσύνη ανθρώπων που έχουν τη δυνατότητα να χειριστούν κουζίνα χωρίς κίνδυνο για τη ζωή τους. (ίδιο και στο ανάποδο: δεν τον ξέρει ούτε η μάνα του, τον ακούω μόνο εγώ και ο ξάδερφός του άρα γαμάει. Μπεεεεε)
β. Είναι δημοφιλής άρα είναι καλός άνθρωπος και αποκλείεται να ναι μαλάκας και ο,τι και να κάνει εγώ θα βγω να τον υποστηρίξω γιατί δε μπορεί, του την πέφτουν επειδή είναι πιτυχημένος στη δουλειά του. ΞαναΜΠΕΕΕΕΕΕΕ.. Άκου μαναμ, Και ο Μότσαρτ να σαι, άμα είσαι παπάρας, είσαι παπάρας. Τα 2 είναι ασύνδετα. Μάθε να ξεχωρίζεις καταστάσεις. Ακόμα και μεγαλοφυϊα να ναι ο άλλος, τίποτα δεν αποκλείει ότι μπορεί να ναι καρμπόγυφτας επικών διαστάσεων. Ξεχώρισέ τα. Δεν ειναι κακό, άνθρωπος είναι. Αν όμως στο μυαλό σου, κάποιος που σου αρέσει ως ο,τιδήποτε (μουσικός,συγγραφέας,ποιητής,ηθοποιός κλπ) πρέπει να ναι ταυτόχρονα και άγιος, σου χω κακά μαντάτα. Βγες από το συννεφάκι και κατέβα λίγο να πατήσεις το ποδαράκι στο έδαφος γιατί γίνεσαι πιο γραφικός και από 40ρα χωρισμένη που χορεύει με πάθος το "It's raining men" παραμονή πρωτοχρονιάς με τις φίλες της. Εκεί έχεις 2 επιλογές βέβαια (όταν ανακαλύψεις τον κόσμο δηλαδή): Είτε αποφασίζεις ότι επειδή ο Χεμινγουέη ήταν μεθύστακας του κερατά, σιχαίνεσαι τα βιβλία του , είτε αποφασίζεις ότι τα βιβλία του Χεμινγουέη γαμάνε και ο ίδιος ας αυνανιζόταν φορώντας τα εσώρουχα της προγιαγιάς του. Το να σου πουν όμως "πω μαλάκα, ο Οζι ο βρωμοπρεζάκιας" και να απαντήσεις "ναι αλλά τον ακούν 40 χρόνια εφτακόσαγκαζίλιον κόσμος, σκάσε και μη μιλάς", έχουμε θέμα. Ναι ο Οζι έχει καπνίσει,χτυπήσει, ρουθουνίσει και πασαλείψει το λέσι του με ο,τι παραισθησιογόνο είχε, έχει και ΘΑ ανακαλυφθεί. Χεστήκαμαν. Δεν τον ακούμε γιατί είναι τζάνκι. Τον ακούμε γιατί το War Pigs.. ε είναι το War Pigs...κατάλαβες;

είχα και 7 και 8 αλλά επειδή όπως είπαμε είμαι άρρωστος, λέω να μπουσουλήσω στην καναπεδιά με την κουβέρτα και να προσπαθήσω να πεθάνω κάνοντας όσο πιο πολύ θόρυβο μπορώ. Και λείπει και το έτερον να της σπάσω τα νεύρα "φτιαξε τσάι, μη φτιάχνεις τσάι, φέρε αυτό, φερε το άλλο, πεινάω,δεν πεινάω,που ναι το σιρόπι, που ναι οι καραμέλες, το τσάι μας τελειώνει.." δικό σας.
Καλά κρασά.

Υ.Γ: Γενικός μπούσουλας και κατακλείδα: Δεν είσαι παπάρας ΜΟΝΟ αν δεν είσαι παπάρας.

Wednesday, December 17, 2014

Αυτός θα μάθει γράμματα στο παιδί σου

Αααα, παιδεία. Αυτή η τόσο γοητευτική άγνωστη.
Τι να' ναι η παιδεία άρραγες φίλθαθε αναγνώσθα; 
Μην είναι η γνώση; Μην είναι τα βουν..όχι από αλλού είναι αυτό. Μην είναι οι υπουργέοι; Μην είναι οι διευθυνταί και τμηματάρχαι; Μην είναι οι καθηγηταί πανεπισθημίου; Μην είναι οι εκπαιδευτικοί και οι μαθηταί; Μην είναι η απόκτηση κριτικής σκέψουις;
Ο καθείς έχει τη γνώμη του, ως άλλωστε ο καθείς διαθέτει έξοδο κινδύνου εις τα μεσονότια μέρη του σώματός του.
Σύσσωμη η κενωνία όμως συμφωνεί (από τη στομάχα μου το βγαλα αυτό, δεν έχω ιδέα τι συμφωνεί) ότι το βασικό κύτταρο της παιδείας είναι ο απλός ταπεινός καθημερινός εκπαιδευτικός. Αυτός ο μικρός ήρως των σχολικών κτιρίων που καθημερινά ως νέος Γιώργος Θαλάσσης (διαβάζατε μικρό ήρωα μικροί ρε ή το ρίξατε από τα 5 στον Καμύ και το Νετσάγιεφ μη καμύσω ;) προτάσσει τα θαραλλέα στήθια του ομπρός στο τέρας της αμορφωσιάς και καθημερινά παλεύει να μορφώσει τα μόγγολά σας που δε μπορούν να χωρίσουν 2 γαϊδάρων άχυρα αλλά μπορούν να εκπονήσουν στρατηγικά σχέδια πολιορκίας και κατάληψης κάστρου στο WoW στο δίλεπτο.
Ο εκπαιδευτικός που λες είναι ένας σύγχρονος ήρωας και αν πιστέψεις κάτι ανακοινώσεις που διαβάζεις κατά καιρούς τριγύρω, είναι και λίγο ιερή αγελάς. Γιατί ΜΟΡΦΩΝΕΙ ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ ΜΑΣ ΜΕΣΑ ΣΕ ΑΝΤΙΞΟΕΣ ΣΥΝΘΗΚΕΣ.
Όλοι; ΟΛΟΙ. 
Εχμ. Όχι όλοι.
Αντιθέτως με την τσουβαλιαστική λογική που θέλει όλους τους χ να είναι ψ, ανάλογα με το ποια πολιτική πλευρά υποστηρίζεις αν δεν έχεις ιδέα από στατιστική ,μια βασική γαμωγκαουσσιανή κατανομή έστω, το "όλοι οι χ είναι ψ" ισχύει για λίγα πράγματα κυρίως καταστάσεις που έχουν να κάνουν με φυσικές-βιολογικές ιδιότητες και όχι με επίκτητα χαρακτηριστικά όπως η μόρφωση, η ικανότητα να χειρίζεσαι αιχμηρά αντικείμενα χωρίς να είσαι επικίνδυνος και το να μπορείς να ξεχωρίσεις πότε κάτι είναι μαλακία και πότε όχι.
Έτσι λοιπόν φτάνουμε στο λόγο της σημερινής ποστάρας που είναι αυτός
Σίγουρα είστε εκπαιδευτικός;
Τα γεγονότα:
Το κουλούρι δημοσιεύει άρθρο σύμφωνα με το οποίο "Η ΝASA αγοράζει σαϊτα μαθητή δημοτικού από το Καστελλόριζο".
Το άρθρο γίνεται viral σε διάφορα "μπλογκ" και "ενημερωτικά site" που διαχειρίζονται απαστράπτοντα μνημεία εγκεφαλικής κενότητας και τα πιστεύουν όποιοι είναι ακόμα πιο πανγαλαξιακές διανοητικές ανυπαρκτότητες.
Ένα από αυτά τα site είναι και το "ekpaideytikos.gr" το οποίο από τον τίτλο ΥΠΟΘΕΤΩ ότι δημιουργήθηκε, διαχειρίζεται και διαβάζεται ως επί το πλείστον από εκπαιδευτικούς.
(η φωτογραφία παρατίθεται επειδή υποψιάζομαι κατέβασμα συντόμως).

Πάμε ένα ομαδικό φέισπαλμ όλοι μαζίιιιιι.. 3..2..1... γκαπ..γκαπ..γκαπ..γκαπ (ήχος από σφαλιάρες και κρανία που συγκρούονται με 12m/sec με πληκτρολόγια).

Σε αντίθεση με μανιχαϊστές (ή τους binary για τους ποιο γκομπγιούτερ εντζινιρινγκ αναγνώσθας) από δω και απο κεί εγώ δε θα γενικεύσω, θα στοχεύσω με χειρουργική ακρίβεια βόμβας που κατευθύνεται από GPS και φεμτολέιζερ με ακρίβεια πικομέτρων.
Στόχοι είναι οι εξής: Ο δημοσιεύσας, ο εγκρίνων, οι αναγνώστες του συγκεκριμένου site που το πίστεψαν και είναι εκπαιδευτικοί. Αν τα κάνεις όλα αυτά ένα διάγραμμα Venn, μαζί με την αρχική μου υπόθεση, καταλήγεις στο σύνολο: "Άνθρωποι που πίστεψαν αυτή τη μαλακία και ασχολούνται επαγγελματικά με τη διδασκαλία παιδιών". Το οποίο είναι ΥΠΟσύνολο του "άνθρωποι που ασχολούνται με τη διδασκαλία παιδιών" και -ελπίζω για να μην αρχίσω να παίρνω ψυχοφάρμακα- με σαφώς πολύ μικρότερο πληθάριθμο από αυτό.

Κατ'αρχήν, για να είμαι τίμιος και ξεκάθαρος να πω αυτό:
ΟΛΟ αυτό το υποσύνολο, πρέπει να ΑΠΟΛΥΘΕΙ χθές.

Άνθρωποι που επιδεικνύουν τέτοια έλλειψη κριτικής ικανότητας και αναλυτικής σκέψης, θα έπρεπε στην καλύτερη των περιπτώσεων να έχουν δουλειές όπως "Κρατάω διαφημιστική πινακίδα ΜΠΕΡΤΣΙΝΑ 100 ΜΕΤΡΑ ΣΑΠΕΡΑ, σε κάποια διασταύρωση χωματόδρομου με επαρχιακή οδό πριν από χωριό 4 κατοίκων το πολύ", για να μην κάνουν ζημιά στο κοινωνικό σύνολο. Να έχουν το σπιτάκι τους, το μποστανάκι τους, την περίθαλψή τους, δε λέω, να ζουν κανονικά, να ναι υγιείς και το κράτος να τους παρέχει ό,τι παρέχει (ιδανικά, όχι εδώ) ενα ευνομούμενο κράτος στους πολίτες του, νορμάλ και ηλίθιους δεν έχει σημασία. 
Αλλά να μην πλησιάζουν σχολείο και παιδιά ούτε στο χιλιόμετρο.
Ένας γαμημένος βασικός στόχος της παιδείας και του σχολείου εκτός από την γαμημένη την κοινωνικοποίηση (που είναι πολύ βασικός και κάπως κρυμμένος από τα προφανή) είναι η γαμημένη η ανάπτυξη κριτικής σκέψης στα παιδιά, το τσίγκλιμα της περιέργειάς τους, το γαργάλημα της παραγωγικής και επαγωγικής ικανότητας επεξεργασίας δεδομένων. Ναι ξέρω, "και εύχομαι να τελειώσει η πείνα και ειρήνη σε όλο το γκόσμο".
Σκέφτομαι π.χ τον τύπο που το αναδημοσίευσε αυτό να διαμαρτύρεται γιατί το σχολικό πρόγραμμα προάγει την παπαγαλία και την άκριτη κατανάλωση πληροφορίας, χωρίς αυτή η πληροφορία να μετουσιώνεται σε γνώση και μου ρχεται να τραβήξω τα πλούσια και πολύ μαύρα για την ηλικία μου μαλλιά μου αλλά φοβάμαι, δε θέλω να τα αδυνατίσω.
Για όποιον μπερδεύτηκε με τη διαφορά γνώσης και πληροφορίας, πάρε ένα χιντ:

Και επειδή μας τα πρήζουν τα τσιμπιρδόνια κάτι τέτοιοι που τους "καταπλακώνει" το σύστημα και δε μπορούν να το καταφέρουν, να πω ότι και από τις προσωπικές και από τις σχολικές εμπειρίες φίλων, υπάρχουν πολλοί καθηγητές που αυτό το κάνουν πράξη άσχετα με το τι "προάγει ο κατηραμένος όφις του συστήματος". Και εδώ να στείλω ένα βαθύ και ειλικρινές ευχαριστώ, 19 χρόνια μετά την αποφοίτησή μου σε 2 μαθηματικούς, 2 φυσικούς , μια βιολόγο και 2 φιλολόγους που ήταν τέτοιοι πραγματικοί καθηγητές και με έμαθαν να σκέφτομαι όπως σκέφτομαι τέλος πάντων γαμώ την καταδίκη μου. (Οι πανεπιστημιακοί είναι άλλου παπά ευαγγέλιο. Και εκεί υπήρχαν τέτοιοι, αλλά εντύπωσή μου είναι πως αν δεν έρθεις ψιλοέτοιμος και ανοιχτός από το λύκειο, παπάρια θα σου δώσουν να καταλάβεις. Θέλει να το ρίξεις το γαμημένο το σπόρο στο χωράφι πριν αρχίσεις το πότισμα- τι είπα πάλι ρε πούστη μου, υγραίνονται βρακάκια, αμ σουρ).
Θυμάμαι π.χ το ρημάδη το φυσικό που είχα σε όλο το λύκειο. Με ένα "γιατί" ήταν συνέχεια. Μας τσίγκλαγε. Δεν έμενε στο "α πήραμε τον τύπο, κάναμε 2 πράξεις, βγάλαμε αποτέλεσμα, τέλος". Ναι οκ το βγαλες το αποτέλεσμα μαλάκα Estarian. ΓΙΑΤΙ είναι έτσι. Λέγε. Γιατί, γιατί, γιατί , γιατί, μου πρηξε το παπάρι με τα γιατί του. Αλλά έτσι είναι οι θετικές επιστήμες μαλάκα μου. Εκτός από το πως βγήκε αυτό, να ξέρεις ρε βόϊδι και ΓΙΑΤΙ. Τι σκατά σημαίνει το νουμεράκι που έβγαλες το κέρατό μου το τράγιο.
Και επανέρχομαι στο υποσύνολο που λέγαμε πριν.
Φύγατε. Χθες. Δεν κάνετε. Απλά τα πράγματα. Δε με νοιάζει τι είστε, πόσα χρόνια είστε καθηγητές, τι ζόρια τραβάτε, τι ψυχολογικά έχετε (άλλη μάστιγα απο κει.. κάποια φάση είχαμε την εντύπωση πως το σχολείο μας ήταν λόχος ανεπιθυμήτων και είχαμε μαζέψει όλες τις κλινικές περιπτώσεις. Με μια πρόχειρη ανασκαφή σε αναμνήσεις θυμάμαι 1 θεολόγο, 1 μαθηματικό και 2 γυμναστές που ήταν με χάπια και δεν έπρεπε όχι να διδάσκουν, ούτε να τους αφήνουν μόνους με ψαλίδια). Δρόμο. 
..και καλή σταδιοδρομία

Σκληρό; "Νεοφιλελέ"; Ζμπούτσαμ.
ΑΞΙΟΛΟΓΗΣΗ προχτές. Ναι ξέρω, τσιγκλάω τα -λογικότατα ως ένα σημείο- αντανακλαστικά πλείστων φίλων που θα διαβάσουν αυτό. Όχι δεν εννοώ αξιολόγηση τύπου "είσαι δικός μας, μείνε".
Εννοώ κανονική αξιολόγηση. Με 2 βασικές κατηγορίες: "Κάνεις-δεν κάνεις". Το πως θα υλοποιηθεί αυτό δεν ξέρω, δεν είναι ειδικότης μου αλλά φαντάζομαι πως ένα αξιόλογο τεστ είναι το εξής:
Διπλό τυφλό πείραμα. 20 διαδικτυακές δημοσιεύσεις. Με τέτοιες όπως του κουλουριού μέσα.
Το ερώτημα θα είναι να τις χωρίσουν σε κατηγορίες "προφανώς αληθής, πιθανόν, τιλεςτωραρεμαλακατικαραμούφαείναιαυτή".
Όποιος βάλει του κουλουριού στην πρώτη κατηγορία, μπογαλάκια, πινακιδούλα "Μπερτσίνα στα 100 μέτρα σαπέρα" και ευχαριστούμε πολύ για τη συνεργασία. Λέω γω τώρα, έτσι μια ιδέα.
Ο Κονσερβοκούτης και ο Ζάφοντας στο ποστ στο φατσομπούκι, επεσήμαναν και υπονόησαν ότι τέτοιοι που αναδημοσιεύουν αυτά προφανώς ανήκουν στην κατηγορία "ψεκασμένοιαναγνωστεςστοχουκατοχικωννεων" κλπ, αλλά θα μου επιτρέψετε παίδες να διαφωνήσω. Όχι, δεν είναι μόνο τέτοιοι που θα πίστευαν μια τέτοια μούφα από 100 χιλιόμετρα και μην κοροϊδευόμαστε. Είναι και άνθρωποι από την άλλη μεριά και μην κρυβόμαστε πίσω από δάχτυλα. Δέχομαι ότι ναι ίσως να μην την πατούσαν με κάτι τόσο προφανώς μούφα όπως η σαϊτα, την πάτησαν όμως στεγνά και διέδωσαν με αλαλαγμούς χαράς π.χ  αυτό το 2012 και άλλα πολλά που σιγά μην κάθομαι να τα καταγράφω ένα ένα, έχουμε και δουλειές. 
Το πρόβλημα εδώ, καταλήγει λοιπόν στο να είναι η επιβεβαίωση του συνεπούς. Να πιστεύεις δηλαδή χωρίς κανέναν έλεγχο κάτι που επιβεβαιώνει μια προ-αποφασισμένη σου αντίληψη για το ο,τιδήποτε.
Και καταλήγουμε λοιπόν στο:
ΑΝ ΔΕΝ ΕΧΕΙΣ ΑΡΚΕΤΑ ΑΝΕΠΤΥΓΜΕΝΗ ΑΝΑΛΥΤΙΚΗ ΚΑΙ ΚΡΙΤΙΚΗ ΣΚΕΨΗ ΚΑΙ ΚΑΝΕΙΣ ΣΥΝΕΧΩΣ ΛΟΓΙΚΑ ΣΦΑΛΜΑΤΑ ΕΠΙΒΕΒΑΙΩΣΗΣ ΤΟΥ ΣΥΝΕΠΟΥΣ, ΔΕΝ ΚΑΝΕΙΣ ΓΙΑ ΝΑ ΔΙΔΑΣΚΕΙΣ Ο,ΤΙΔΗΠΟΤΕ, ΟΥΤΕ ΚΑΝ ΧΑΡΤΟΚΟΠΤΙΚΗ.
(οκ ίσως χαρτοκοπτική στο νηπιαγωγείο, μην είμαι και υπερβολικός)

Συμφωνάς αναγνώσθα;

Συγχίστηκα να με πάρει ο διάολος να με πάρει

Υ.Γ: Δικαιολογίες του τύπου "το αναδημοσιεύσαμε για πλάκα και δεν το πήρατε χαμπάρι" δεν περνάνε μετά την απομάκρυνση από το ταμείο.
Υ.Γ: Πρέπει να απολυθεί αρκετός κόσμος. Ο καθηγητής/διευθυντής σε σχολείο της Θεσσαλονίκης που δεν άφηνε να πάνε στο πλανητάριο επειδή υπάρχει έκθεση για την εξέλιξη, η άλλη η δασκάλα που μπέρδεψε τους φθόγγους με τα γράμματα, αυτός από πάνω.. έχει σαβούρα κάργα...



Friday, December 05, 2014

Αντβερτόργιαλ #2 - Η επιστροφή

Έχω πολλές φορές εκφράσεις με ιδιαίτερα ήπιους τρόπους (φήμες ότι χρησιμοποίησα λέξεις όπως "αίσχος", "ξερνάω", "τιμαλακίεςειναιαυτές" και "δεντρέπονταιγαμωτιςπαντόφλεςτουσαρπηδόνα" ελέγχονται ως δάκτυλος της αντιπολίτευσης) την αντίθεσή μου σε κάτι αντβερτόριαλ των οπισθίων.
Ντάξει, δε θα αλλάξω και το γκόσμο προφανώς, αλλά μπορώ να ξερνάω ελευθέρως.
Επειδή είμαι καφρογκουρμές όμως (ναι εδώ τον είδατε τον όρο πρώτη φορά) ξερνάω εις την γκούγκολ (όχι τη google αμόρφωτε καβουροβοσκέ) όταν βλέπω κάτι "συνταγές" σε "μαμαδίστικα" ηλεκτρονικά μαγαζιά οι οποίες είναι "απλές και γρήγορες" και "μας λύνουν τα χέρια". Που βασικά σε ειλικρινή απόδοση σημαίνει "πως να προσποιηθείτε ότι μαγειρέψατε πιο εύκολα και από ο,τι προσποιείστε οργασμό". Ή "δεν ξέρω να μαγειρέψω,αλλα πιστεύω ότι πρέπει να κρατάμε τα προσχήματα και το κόλπο παραγγέλνω απέξω και τα βάζω σε πιάτα δεν πιάνει πλέον". Ωπ, βασικά οι συνταγές αυτές είναι ελεεινά κοντά στο δεύτερο.

Οπότε, σας παρουσιάζω και εγώ εδώ τη δική μου γρήγορη, εύκολη και απλή συνταγή στο ύφος που πρέπει.

(Προειδοποίηση: Όποιος νομίσει ότι τα παρακάτω αποτελούν υπερβολή ή κοροϊδία, δεν έχει δει μάλλον τις συνταγές που εννοώ).
(δεν χάνει τίποτα)
(οκ κοροϊδία είναι. Αλλά δεν την ξεκίνησα εγώ)

 Αυθεντικά κινέζικα νουντλς αυγού με κοτόπουλο και αρωματικά, σε έναν υπέροχο μυρωδάτο ζωμό που θα κάνει τους αγαπημένους σας να γλείψουν τα πιάτα.

Κορίτσια μου καλησπέρα. Σας έχει τύχει όπως και σε εμένα, να γυρνάτε πολλές φορές από τη δουλειά, να είστε πτώματα και να μην έχετε κουράγιο για τίποτα; Και στο σπίτι να έχετε να μαγειρέψετε για τα αγγελούδια σας και τον Άνθρωπό σας που και αυτός σκοτώνεται στη δουλειά σαν εσάς άλλωστε; (μόνο που αυτός δεν ξέρει τα μυστικά της κουζίνας σαν εσάς..χιχιχι). Είναι πολλές φορές που μου τυχαίνει, το ομολογώ. Άλλωστε πρέπει να φάω και εγώ. Και στο σπίτι σιχαινόμαστε τα έτοιμα ντιλίβερι που είναι τίγκα σε λάδια, λίπη,γλουτένη,φορμόλη,φορμόζα και κατεψυγμένα. Οπότε τι κάνουμε αν θέλουμε να δώσουμε στο σύζυγο και τα αγγελούδια μας κάτι ελαφρύ και υγιεινό αλλά ταυτόχρονα χορταστικό και γρήγορο; 
Ε λοιπόν σας έχω τη λύση. Από τότε που πήγαμε γαμήλιο ταξίδι στην Ταϋλάνδη, εγώ και ο Ναπολέων-Αλέξανδρος-Τουταγχαμών (ναι καλέ ο άνδρας μου) έχουμε ξετρελλαθεί με τις εξωτικές γεύσεις. Ξέρω τα μικρά δεν τα προτιμάνε συνήθως γιατι είναι καυτερά, αλλά όταν είναι να φάνε και αυτά, δεν προσθέτουμε τέτοια και καθαρίζουμε. Το καλό με τις εξωτικές συνταγές και ειδικά με αυτή που θα σας προτείνω τώρα, είναι ότι δε χρειάζονται πολλά σκεύη (λιγότερο πλύσιμο μετά χιχιχιχ) και γίνονται πραγματικά στο ΠΙ ΚΑΙ ΦΙ.
Ιδού λοιπόν τι κάνω εγώ για το Ναπολέωντα-Αλέξανδρο-Τουταγχαμώντα και τους μικρούς Σεβαστιανό, Σιγισμούνδο και Σιγφρίδο.
Βήμα πρώτο: Πάμε στο κοντινότερο και λατρεμένο Γ.Δ Αυτοκρατορόπουλος και παίρνουμε 4 συσκευασίες  "Snack Noodles" με γεύση "chicken & spring onion"
Snack Noodles Oriental, πάντα από τον Γ.Δ Αυτοκρατορόπουλο

Ακολούθως γεμίζουμε το βραστήρα μας νερό και τον βάζουμε στο "ΟΝ" (<== το κουμπί που τον ανοίγει).
Ο πολύ χρήσιμος βραστήρας μου από την αγαπημένη εταιρεία οικιακών συσκευών Χώσον

Ανοίγουμε τη συσκευασία και βλέπουμε ότι η ΚΑ-ΤΑ-ΠΛΗ-ΚΤΙ-ΚΗ καινοτόμα εταιρεία που φτιάχνει τα νουντλς, έχει σκεφτεί τις κουρασμένες μανούλες και εκτός από τα υπέροχα,μυρωδάτα μπαχαρικά, έχει σκεφτεί να προσθέσει ΚΑΙ πηρουνάκια, για να μην πλένουμε ΑΠΟΛΥΤΩΣ ΤΙΠΟΤΑ κορίτσια χιχιχιχχι.
Μα δεν είναι ΦΑΝΤΑΣΤΙΚΗ ιδέα το πηρουνάκι κορίτσια;
Μετά, απλά ανοίγουμε τα φακελάκια με τα μπαχαρικά, τα ρίχνουμε από πάνω, προσθέτουμε βραστό νερό μέχρι τη γραμμούλα και περιμένουμε 3 μόνο λεπτουδάκια

Εκπληκτικό;

Αυτό ήταν. Παίρνετε τα μπωλάκια με τα πηρουνάκια, τα δίνετε στους λατρεμένους σας και απολαμβάνετε μαζί τους ένα γρήγορο, απολαυστικό, υγιεινό ΚΑΙ φτηνό (αχ όλοι ζοριζόμαστε, ξέρω) γεύμα.

Tips σερβιρίσματος:
1. Ο Ναπολέων-Αλέξανδρος-Τουταγχαμών λατρεύει τα καυτερά, οπότε προσθέτει πάντα λίγο μαλαισιανό τσίλι από πάνω. Μόνο μαλαισιανό όμως, που βρίσκουμε στο εκλεκτό μπακάλικο "Ο νταβραντισμένος Μουτσος" στην Ακτή Νταραβέρη 2 στο Γκστααντ.
2. Ο Σιγισμούνδος ο Σεβαστιανός και ο Σιγφρίδος τρελλαίνονται για τόφου οπότε αν δεν έχω πετάγομαι στα γρήγορα στο περίφημο deli "Πουτάνα κάνατε το Ναγκασάκι" στα Χαυτεία και αρπάω λίγο να τους τρίψω από πάνω. Αχ δε μπορώ να τους αντισταθώ όταν μου το ζητάνε με τα χαριτωμένα μουτράκια τους
3. Εσείς αν έχετε καλεσμένους μπορείτε να το βάλετε σε κανονικά μπολάκια και να το σερβίρετε είτε με κανονικά μαχαιροπίρουνα είτε ακόμα με παραδοσιακά chopsticks, όπως κάναμε στο Λατζόι Ηλείας όταν ήμουν μικρή. Να μην προδοθούμε κιόλας κορίτσια, ε, χιχιχιχιχ.

Άντε, πάλι εγώ σας έσωσα.
Τα φιλάκια μου μέχρι την επόμενη φορά και μην ξεχνάτε, η μαγειρική είναι αγάπη και φαντασία.




Thursday, November 27, 2014

ΙντερΣτέλλα. Μια κριτική

Ναι λείπω καιρό γιατί δεν έχω χρόνο να γράφω. Οπότε πάρε και μη γκρινιάζεις



Προειδοποιούμε για σπόϊλερζ. Διάσπαρτα. Οπότε διάβασε με δική σου ευθύνη.

Ρεζουμέ άποψης: Δεν ξετρελλάθηκα. Ήταν μια άλλη ταινία από αυτή που περίμενα να δω. Εδώ φταίω εγώ αλλά και η διαφήμιση. Μου άρεσε βαριά ένα μισάωρο από όλο το τρίωρο. Α και δε μπορώ να βλέπω τη Χάθαγουέϊ. Χάθαγουέϊ γκό αγουέϊ. Και περί ορέξεως κολοκυθόπιτα που είναι και της μέρας λόγω θενξγκίβιν στο ΓιουΕσΈϊ.
Πάμε πιο αναλυτικά.
Η Γη παίρνει μπούλο σιγά σιγά λόγω ενός «περονόσπορου» (λολ μεταφραστή, γουστάρω) που καταστρέφει ένα ένα τα διάφορα παραγωγικά φυτά, έχουμε πολλή σκόνη κλπ και μάλλον κάτι έχει γίνει και έχουν καταρρεύσει κυβερνήσεις και τέτοια και δεν υπάρχει φράγκο, όλα είναι μπουρδέλο. Θυμίζει Ελλάδα δηλαδή, στο πιο πιστευτό, γιατί εμείς ούτε κυβέρνηση έχουμε ούτε να φάμε. Ευτυχώς δεν έχουμε τόση πολλή σκόνη βέβαια.
Η λύση είναι να πάρουμε πόδι και να πάμε να αποικήσουμε σε καναν άλλο πλανήτη μπας και ξεστραβωθούμε, αλλά –σποιλερ- ψιλοφαίνεται ότι ακόμα και σε άλλο πλανήτη, πάλι θα πλακωνόμαστε στα χαστούκια επειδή κάποιοι από μας είναι αρχοντομαλάκες –αλλά αιτιολογημένοι γιατί έχουν pms επειδή κανείς δεν τους κάνει παρέα-. Ή ότι κατά βάση οι άντρες πάντα θα πλακώνονται στα χαστούκια, ακόμα και στην άλλη άκρη του συμπαντος δίπλα σε μια μαύρη τρύπα.
Ε και αφού έχουμε στείλει κάτι επιστημονάρες μόνους τους μέσα σε μια σκουληκότρυπα στην άλλη άκρη του γαλαξία δίπλα σε μια μαύρη τρύπα (κάτσε, θα τα πιάσω μετά τα wtf του σκηνικού), αποφασίζουμε να στείλουμε και άλλους να ξεκινήσουν οι αποικίες, όσον εδώ προσπαθούμε να λύσουμε το πρόβλημα «πως να μας μεταφέρουμε όλους εδώ εκεί».
Και κάπως έτσι πάει η ταινία, είπαμε μην το παραχέσω σε σποιλερ. Νταξει.
Το πρόβλημά της δεν είναι η «κακή» επιστήμη. Μέχρι εκεί που μπορώ να καταλάβω λόγω περιορισμένων γνώσεων πάνω σε γενική και ειδική σχετικότητα (εννοώ τις εξισώσεις, όχι την περιγραφή της θεωρίας), μάλλον καλά τα πήγαν, ίσως και πολύ καλά. Τουλάχιστον σε αρκετά πράγματα. Ή τουλάχιστον στο να εξηγήσουν προφορικά τι συμβαίνει στον ορίζοντα γεγονότων μιας μαύρης τρύπας, τι είναι η διαστολή και συστολή του χρόνου και πως αυτό έχει να κάνει με τη γαμωβαρύτητα. Το ότι ο σκηνοθέτης έκανε σε  σημεία μάλλον την πάπια σε αυτά που του είπε ο σύμβουλος Kip Thorne μάλλον είναι πιθανό-αν και δεν ε΄χω κάτσει να λύσω εξισώσεις για να υπολογίσω θερμοκρασία και ακτινοβολία γ τόσο κοντά σε υπερμαύρη τρύπα που περιστρέφεται –άσε που για να το κάνω πρέπει να κάτσω να διαβάσω, δεν είμαι φυσικός ρε, δεν τα χω αυτά στο τσεπάκι- (όχι πως είναι δύσκολο να βρεις τους τύπους). Ακόμα και αν το πρόβλημα ήταν «κακή» επιστήμη, δεν περιμένω να δω ντοκιμανταίρ, περιμένω να δω sci-fi ταινία, το οποίο σημαίνει ποιος γαμεί τη φυσική αν η ταινία γαμεί; Και το Star Trek μου αρέσει. Και χεστήκαμε για την απεικόνιση της φυσικής εκεί. (Ναι οκ,μεταξύ μας να μείνει αλλά χεστήκαμε).
Μου άρεσε και η απεικόνιση της σκουληκότρυπας. Και είχε καλή εξήγηση. Το πως είναι από μέσα, προφανώς και δεν το ξέρουμε και ούτε θα το μάθουμε σύντομα. Η απεικόνιση του Γαργαντούα φαντάζομαι –ας με διορθώσει ο Vagelford- είχε τα θεματάκια της. Το ίδιο και το τι συμβαίνει αμα πλησιάσεις, όπως και το ΠΩΣ ΣΚΑΤΑ ΥΠΑΡΧΕΙ ΑΥΤΟΣ Ο ΚΩΛΟΠΛΑΝΗΤΗΣ ΔΙΠΛΑ ΤΗΣ ΧΩΡΙΣ ΝΑ ΔΙΑΛΥΕΤΑΙ. (Ίσως υπερβάλλω που το φωνάζω έτσι και να βγαίνει ο υπολογισμός, αλλά έχω την αίσθηση ότι τόσο κοντα σε μαύρη τρύπα οι βαρυτικες δυναμεις θα έκαναν αδύνατο το να συμπυκνωθεί αστρική ύλη σε πλανήτη και μετά να διατηρηθεί ως πλανήτης. Η βαρύτητα εξαρτάται από την απόσταση και όταν η βαρύτητα στη μια πλευρά του πλανήτη είναι –τυχαίο τώρα έτσι το πεταω- ν τάξεις μεγέθους απο τη βαρύτητα στην άλλη, τρέχα άντεξε εσύ και μη γίνεσαι μπίλιες.Μπορεί, λέω. Δεν ΞΕΡΩ)
Ένα κύριο από αυτά που με ενοχλούν είναι οι ορδές που νομίζουν ότι βλέπουν ντοκιμανταίρ και μας πρήζουν για το πόσο ακριβής επιστημονικά είναι η ταινία, ενώ η μόνη επιστημονική ανακρίβεια που μπορούν να ξεχωρίσουν είναι η κλασσική «δεν έχουμε ήχο στο κενό του διαστήματος». Όχι. Η ταινία δεν είναι ακριβής σε διάφορα μικρά ή μεγάλα και ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ Ο ΡΟΛΟΣ της να είναι ακριβής γιατί είναι ταινία. Ο,τι «επιστημονική πραγματικότητα» μπαίνει στο δρόμο της πλοκής κόβεται και καλά κάνει ΓΙΑΤΙ ΕΙΝΑΙ ΤΑΙΝΙΑ ΕΠΙΣΤΗΜΟΝΙΚΗΣ ΦΑΝΤΑΣΙΑΣ. Δε γκρινιάζω για αυτά, άλλο που μπορεί να τα επισημάνω σε φίλους και γνωστούς που θα ρωτήσουν (όταν τα μάθω όλα με στοιχεία.Προς το παρόν δεν έχω για αρκετά). Και σε σένα που θα μπεις εδώ μέσα.
Α ναι ένα τελευταίο: Ποιος παπάρας είχε την εντύπωση ότι είναι καλή ιδέα να μένεις κολλητά σε μαύρη τρύπα;;;;;;!!!;;;!!
Τα προβλήματά μου είναι άλλα:
1. Η κλάψα. Περίμενα να δω μια ταινία για πρωτοπόρους εξερευνητές επιστήμονες που βάζουν τον κώλο τους στον τάκο και τρέχουν στην άλλη άκρη του διαστήματος για να σώσουν τον κόσμο. Αλλά είδα διαφήμιση της ζέβασοφτ. Ναι οκ ξέρω, έχουμε και ανθρώπινες στιγμές και τέτοια, αλλά σε 3 ώρες ταινίας, οι 2 ½ ήταν βασικά αυτό. Κλάψα.
2. Το «πεταω Κοελιές» για να ακουστώ βαθύς. Παπάργια. Η πιο βαθιά ατάκα της ταινίας ήταν το ποίημα «Do not go gentle into that good night». Μετά αναλώνονται σε βαρυσήμαντες μπουσκαλιακές παπάτζες. Έλεος με τους βαθείς διαλόγους και 19 καντήλια στον ξανθό για την χωρίς κανένα νόημα μαλακία που είπε για την εξέλιξη. Όχι λάθος. Πρόσεξε. Χωρίς νόημα. Κάτι στο πνεύμα «πως θα ξεπεράσουμε το γεγονός ότι το μπλε είναι μπλε»
3. Οι νιου έϊτζ παπάτζες σε συνδυασμό με αφόρητες κλισεδιές. Αυτό που χαντάκωσε για μένα την ταινία ήταν ο μονόλογος της ατάλαντης για το πως η αγάπη είναι σαν τη βαρύτητα και διαπερνάει χώρο και χρόνο και το εννοούσε κανονικά όχι μεταφορικά. Λειτουργεί σα μετρήσιμη δύναμη (αναφέρθηκε) που μπλα μπλα μπλα μπλα και μήπως βρούμε κάποτε τι παίζει γιατί πολλές φορές η επιστήμη δεν έχει βρει και ψάχνει και τέτοια.Βασικά η ίδια ακριβώς παπαρολογία όλων των ειδών απάτης που όταν ζορίζονται να προβάλλουν επιχειρήματα καταλήγουν στο «ναι αλλά άμα το βρούμε μετά; Ας το πιστέψουμε τότε από τώρα». Μπουλσιτ.
Ναι φίλο αναγνώστη. Πήγα σε μια ταινία που νόμιζα ότι θα δω πως θα κατακτήσουμε έναν άλλο κόσμο και κατέληξα να βλέπω 2 ½ ώρες πώς η αγάπη νικά το χώρο και το χρόνο.

..Και μισή ώρα τον ΜακΚόναχι να προσπαθεί να πιλοτάρει ενώ έξω γίνεται της πουτάνας το κάγκελο (καλή φάση) και άλλη μισή ώρα να ρίχνει βιβλία από το μέλλον στο παρελθόν αντί για κώδικα μορς. Όπου σκάει η απορία, αφού μπορείς και ρίχνεις βιβλία, άρα να αλληλεπιδράς με το περιβάλλον εκείνη τη χρονική στιγμή γιατί δεν κάνεις κάτι πιο χρήσιμο όπως το να βγάλεις το γαμωχέρι σου και να ζητήσεις ενα στυλο. Ή να φωνάξεις . Το χέρι σου που είναι ύλη μπορεί να περάσει το χωροχρονικό εμπόδιο και να μετακινήσει ύλη, αλλά η φωνη σου που είναι ήχος δε μπορεί- ενώ ειναι μηχανικά το ίδιο πράμα;; αλλα φαίνεται η αγάπη δε μπορεί να μεταδώσει ήχο, είναι μόνο για βουβό κινηματογράφο. Να μην πω για το ρολόι και τη μετάδωση δυαδικού κώδικα (που αποκρυπτογραφείται χωρίος να ξέρουμε την κωδικοποίηση) ή για το πόσα γαμω τικ τικ θα χρειαζόντουσαν για να μεταδωθούν 800 paper με εξισωσεις. Χέσε μας τώρα, αυτά είναι πταίσματα.
Το κύριο πρόβλημα είναι οι νιου έϊτζ παπάτζες αναγνώστα. Που υπάρχουν σχεδόν παντού. Και οι καλλιτέχνες, είτε είναι σκηνοθέτες είτε ο,τιδήποτε είναι ιδιαίτερα ευαίσθητοι σε αυτές, τις μεταδίδουν και μετά ο άλλος που το βλέπει και νομιζει ότι είδε ντοκιμανταίρ κάθεται και τις πιστεύει και μας λέει μαλακίες και μας σπάει τα νεύρα και αναγκαζόμαστε να τραβάμε τα δασύτριχα βυζιά μας μεσημεριάτικα αντί να κάνουμε τίποτα πιο παραγωγικό.
Ναι οκ, δεν είναι κακή ταινία. Δεν είναι όμως αυτό που διαφημίστηκε. Είναι κάτι άλλο. Και όποιος περιμένει να δει ταινία με ατέλειωτα εφέ στο διάστημα, μαγευτικά τοπία κλπ, χαρ χαρ χαρ. Ήθελαν ρεαλισμό μάλλον οπότε δεν έχουμε και πολλά από τέτοια. Τα βασικά. ΟΚ ο Γαργαντούας είναι ωραίος.
Θα φάτε πολύ μύξα και δάκρυ και συγκίνηση στη μάπα. Και σχεδόν καθόλου εξερεύνηση ενός άγνωστου πλανήτη.


Τι να σου πω αναγνώσθα, εγώ αν το ξερα, θα το κατέβαζα να το δω σπίτι. Αν και νταξει, το τραβάει το σινεμά κυρίως λόγω ήχου. Όχι εικόνας.

Update

Σύμφωνα με τον ειδικό μας ανταποκριτή επί αστροφυσικής και σχετικοτήτων Vagelford, οι υποψίες που είχα περί βαρυτικών πεδίων κοντά σε μαύρη τρύπα, δυνατότητας ύπαρξη πλανήτη εκει περα κλπ, είναι αβάσιμες. Οι εξισώσεις και τα νούμερα βγαίνουν. (ουάου). Ο σκηνοθέτας ακολούθησε όσο πιστά μπορούσε τις συμβουλές του επιστημονικού συμβούλου και δι'αυτόν του βγάζουμε τα καπέλα μας. Ανάλυση εδώ

Thursday, September 04, 2014

Επιστροφή στα όπλα

Αναγνωστόνια μου. Πουλάκια μου. Μικροί καθημερινοί είρωνες του διαδικτύου. 
Επέστρεψα. Ω ναι, έφυγα, χαρήκατε, πανηγυρίσατε, κάνατε λιτανείες, πορείες και ψήσατε ανίερα μαντζούνια υπό το σεληνόφως μπας και σας λυπηθεί κάποια σατανική θεότητα και με πάρει μια για πάντα, αλλα ως γνωστόν σατανικές θεότητες δεν υπάρχουν οπότε τον ήπιατε με αριστερά φάλτσα.

Έχουν συμβεί πολλά αυτό το καλοκαίρι στη χώρα. Σημαντικά και ασήμαντα. Και εγώ δε σχολίασα επιμελώς τίποτα. Γιατί περίμενα να γεμίσει χολή η χοληδόχος μου δεξαμενή (η οποία ως γνωστόν δεν λέγεται πια "κύστη", γιατί κάτι τόσο μεγαλοπρεπές, τεράστιο και απύθμενο, δε μπορεί απλά να ονομάζεται "κύστη". ). Το κακό είναι ότι τα μισά πλέον τα έχω ξεχάσει αλλά θα προσπαθήσω εδώ και τώρα να πετάξω μερικά -ως συνήθως- πνευματώδη του κερατά σχόλια για μερικά πράγματα που διάβασα, είδα, άκουσα και με έκαναν να θέλω να καρφώσω μπετόβεργα στο μετωπιαίο μου λοβό (οκ μερικές φορές και στους μετωπιαίους λοβούς άλλων).

Σε περίπτωση που δεν το πήρατε χαμπάριον, μια εταιρία έκανε δώρο σε 5 παραλίες, συσκευές που βοηθούν ανάπηρους να κάνουν και αυτοί το μπανάκι τους στη θάλασσα όπως όλοι εμείς οι υπόλοιποι που τυχαίνει να μπορούμε ακόμα να χρησιμοποιούμε τα ποδαράκια μας και τα χεράκια μας. Έτσι, πήγαν στη Νέα Μάκρη να το εγκαταστήσουν, αλλά εκεί βρέθηκαν αντιμέτωποι με μια στρατιά ενεργών πολιτών που δεν ήθελαν να τους χαλάει τη μόστρα στην παραλία ΤΟΥΣ ένα τέτοιο άσχημο μηχάνημα, άλλωστε "ποιος θα το χρησιμοποιεί;" και άλλα τέτοια. Εφεραν το λιμενικό, έκαναν τη φασαριάρα τους και σα γνήσιοι εϊτίλες ελληνάρες, κατάφεραν να τους διώξουν. Καλοκαιρινό βραβείο λοιπόν Υπανθρωπότητας και Καθαρματοσύνης στην τσακαλοπαρέα της Νέας Μάκρης με τα υψηλά αισθητικά στάνταρ και την έντονη αίσθηση της ευθύνης του πολίτη. Έτσι παλλικάρια και κυρίες μου! Έτσι! Έξω η κακογουστιά από τις παραλίες μας. Δε φτάνει που είναι κακόγουστες οι πόλεις μας, δε φτάνει που είναι κακόγουστα τα αυθαίρετά μας, τώρα θέλουν και κακόγουστες ράμπες για ανάπηρους στις παραλίες ΜΑΣ. Και που θα πετάμε εμείς τα ποτηράκια του καφέ; Τα αποτσίγαρα; Τις πάνες από τα εγγόνια; Τα μπουκαλάκια του νερού; ΣΤΟΥΣ ΚΑΔΟΥΣ; Τι είμαστε ρε κοθώνια; Μερκελικοί; (Πόυ κακοχρονοναχεις Αγγέλα, από τα 33 μου είχα συνταξάρα από τον ΟΤΕ μετά από 10 ολόκληρα χρόνια σκληρής εργασίας και συνδικαλιστικών αγώνων -φάγαμε γλυκό ψωμί- και ήρθες και μου την πετσόκοψες). 
Που να σας γκρεμίσουν τα αυθαίρετα, αναίσχυντοι. Δε μπορώ πραγματικά να φανταστώ το ποιόν ανθρώπων που θα έκαναν κάτι τέτοιο. Μου διαφεύγει τελείως η ψυχοσύνθεση τέτοιων αρουραίων. Δεν έχω όρεξη ούτε να σας βρίσω. Επίσης το χειρότερο είναι πως δε διάβασα πουθενά αν τους έκραξε κανείς στην παραλία και φρίττω. Βέβαια αν ήταν "ηλικιωμένοι" και λογικά ήταν για μπάνιο από τις 5:30 το πρωί και εξίσου λογικά η εταιρία πήγε νωρίς νωρίς να βάλει το μηχάνημα, όχι κατά τις 12, τότε δεν υπήρχε κανας νέος άνθρωπος εκεί πέρα (που θέλω να ελπίζω ότι θα αντιδρούσε, αν και οι ελπίδες αυτές δεν είναι και τόσο βάσιμες) να τους δώσει φραστική κλωτσιά στις μασέλες. Η απορία μου η μεγάλη όμως είναι άλλη (ώπα σημείωσέ το για σκυλοσουξέ αυτό) : Το λιμενικό γιατί τους έκανε τη χάρη; Τι σκατά σας είπαν ρε λιμενικοί και τους κάνατε το χατήρι ενώ ήταν εξώφθαλμο ότι ήταν ένα τσούρμο ξεπλένηδες με οξεία γκρινίτιδα; ΟΚ εδώ θα δεχτώ ότι μπορεί μεταξύ τους να ήταν κάποιος από την Κορώνη και να σας είπε το σύνθημα "Θα πας να φυλάς τα βράχια στα Ίμια" οπότε πάσο. 
Εν κατακλείδι, να χαρώ εγώ τιμημένα γηρατειά με σοφία, εμπειρία και καλή καρδιά. (Το συμβάν χρησιμεύει ως άλλη μια απόδειξη ότι η ηλικία δεν είναι ικανή και αναγκαία συνθήκη για να μην είσαι ξεφτίλας).

2. Οι μανάδες με τα παιδάκια τους
Φιλοσοφούσαμε με το Ζάφοντα τον Αύγουστο περί παιδακίων και γονέων κλπ και καταλήξαμε στο εξής, το οποίο βέβαια ήταν δική μου υπόθεση, απλά ο Ζαφ έκανε την επαλήθευση: 
Σημαντικό ποσοστό των ελληνακίων μπόμπιρων, είναι τραγικοί πυρήνες χάους και καταστροφής επειδή οι γονέοι τους αρνούνται να τους μάθουν -ναι από μικρή ηλικία ρε μούσκαροι- ότι υπάρχουν συνέπειες για τα πάντα. Πρόσθεσε και τις κενές γονεϊκες απειλές και έχεις τη βασική μαγιά για να εξελιχθεί το παιδί σου από αγγελούδι σε Τσάκι.  Έτσι λοιπόν για παράδειγμα, μπορεί να είσαι κάπου και να τρώς με την παρέα σου και να έρθει ένα τρίχρονο ξαφνικά, να σου πετάξει κάτω το ποτήρι σου, να σου ρίχνει πατάτες στη μούρι και να αρχίσει να τσιρίζει στο αυτί σου (τραβηγμένο παράδειγμα, δεν έγινε αλλά ξέρεις τι λέω). Σε περίπτωση δε που τολμήσεις και πεις στη ΜΑΝΟΥΛΑ του "σας παρακαλώ κυρία μου, μπορείτε να πάρετε το παιδί γιατί μας ενοχλεί;", τότε η ΜΑΝΑ παίρνει το ύφος 
Τι είπες για το παιδί μου ρε;
Ηλέκτρα-Ειρήνη Παπά και σου αρχίζει έναν κλασσικό εξάψαλμο του στυλ "εσύ δεν έχεις παιδιά και δεν ξέρεις / παιδιά είναι αστα να παίξουν / δε θα γίνεις ποτέ γονιός " και άλλα τέτοια γραφικότερα και από καλντερίμι στην Πάρο. Αγαπητή μανούλα, αν το παιδί σου δε μάθει από μικρό να σέβεται τους συνανθρώπους του έξω, αν δε μάθει από μικρό ότι ο κόσμος δεν είναι το τσιφλίκι του, ότι ο κόσμος δεν του ανήκει, ότι οι τριγύρω του δεν είναι υποχρεωμένοι να δέχονται τις καβλάντες του, ότι υπάρχουν όρια και συνέπειες στην κοινωνική μας συμπεριφορά, όταν μεγαλώσει θα γίνει με τρομακτική ακρίβεια, ο τραγικός βλαχομπαρόκ μυζηθρότατος γκρινιάρης μαμάκιας και απάλευτος που όλοι ξέρουμε και όλοι αντιπαθούμε. Πες του ένα ρημαδοόχι μια φορά. Πες του ότι είναι γαμημένη αγένεια να τσιρίζει σαν αιρετικός που τον περνάν Ιερά Εξέταση. Θα καταλάβει μη νομίζεις. Ο 2 1/2 χρονών γιος του κολλητού και ο 5 1/2 χρονών βαφτισιμιός μου πως κατάφεραν και το μαθαν το γαμημένο το "ξέρεις αγόρι μου, εδώ είμαστε με παρέα, δεν κάνει να φωνάζεις και να μας ενοχλείς συνέχεια. Αν θες κατι, ελληνικά ξέρεις, μίλα μου, πες μου". Και δε σου λέω μωρή μπορδόχα, παιδάκι είναι, φυσικά και θα κάνει τη μαλακία του, φυσικά και θα ξεφύγει, ειδικά στις διακοπές. Αλλά από το παιδάκι στον Tσάκι, είναι μεγάλος ο δρόμος. Και επίσης μια ρημάδα φορά όταν θα πεις "Θανασάκη, αν το ξανακάνεις αυτό σηκωθήκαμε και φύγαμε", ΣΗΚΩ ΚΑΙ ΦΥΓΕ. Αν νομίζεις ότι το πιτσιρίκι είναι ηλίθιο και δεν καταλαβαίνει ότι του κάνεις κενές απειλές και ότι ό,τι και να κάνει εσύ δε θα χαλάσεις τη ζαχαρένια σου και θα προτιμήσεις να το αφήσεις να σπάει τα νεύρα του κόσμου, από το να το μαζέψεις και να πας στο δωμάτιο, είσαι γελασμένη. Και ναι, υπάρχει κόσμος που το κάνει. Και στις 2 φορές που το κανε, το παιδί έμαθε να μην κάνει μαλακίες. Και μην ακούσω "μα έτσι δημιουργείς ψυχολογικά προβλήματα στο παιδί και το καταπιέζεις". Όχι δεν του δημιουργείς ψυχολογικά προβλήματα. Το μόνο που του δημιουργείς είναι το "υπάρχουν συνέπειες άμα κάνω μαλακίες, δεν είμαστε ξέφραγο αμπέλι εδώ πέρα". Μετά περιμένεις από το σχολείο να στο κοινωνικοποιήσει το τζιέρι σου. Ναι αμέ, αν στα 5 έχει μάθει ότι βρέξει χιονίσει, αυτός θα κάνει του κεφαλιού του, όταν πάει στο νήπιο ξερωγώ θα περάσουν εξαιρετικά οι συμμαθητές του μαζί του. (Εκτός από τον ψηλότερο-παχύτερο-πιο νταβραντισμένο, που θα τον κοπανάει για να ηρεμήσει)

3. Οι πανελλήνιες και η κουλτούρα της λατρείας ή του φόβου της αποτυχίας.
Σύμφωνα με την αυτού αλανθαστότητά μου, η αποτυχία δεν είναι κακό πράγμα. Είναι εξαιρετικός μοχλός και κίνητρο για να πεισμώσεις, να προσπαθήσεις περισσότερο και να καταφέρεις το στόχο σου. Όλοι αποτυγχάνουμε κάμποσες φορές. Μα σε εξετάσεις, μα σε σχέσεις, μα σε αθλητισμό, στα όλα. Και από κει και πέρα υπάρχουν δύο μεγάλες κατηγορίες αντιδράσεων: Αυτός που κατακεραυνώνεται και τον παίρνει από κάτω και αυτός που συνεχίζει να προσπαθεί. Μάντεψε ποιος βγαίνει κερδισμένος. Η αποτυχία δεν είναι τέλος. Είναι ένα εμπόδιο. Και πρέπει να μάθεις ότι στη ζωή σου δεν είναι όλα ευθεία και όπως θες. Θα σου σκάσουν και σφαλιάρες. Και πρέπει να μάθεις να τις τρως με αξιοπρέπεια και να συνεχίζεις με πείσμα. Ναι ξέρω, κοελική κλισεδιά αλλά έτσι είναι. Α και τώρα που είπα κοελιά. Όχι, οταν θες κάτι το σύμπαν δε συνωμοτεί (τα χουμε ξαναπεί). Το σύμπαν για την ακρίβεια στις τεράστιες, χωροχρονικές του τσιμπιρδονάρες. Όταν θες κάτι, στρώσε κώλο και πολέμα. Και όποτε τρως σφαλιάρα, σακ ιτ απ και συνέχισε. Και έτσι, ΙΣΩΣ, το καταφέρεις. Ναι δεν είναι σίγουρο ότι θα το καταφέρεις. Αλλά ξέρεις, είναι καλύτερο να προσπαθήσεις και να αποτύχεις παρά να σέρνεσαι σαν το σκουλήκι και να κλαις πιπιλώντας τον αντίχειρά σου.
Από κει και πέρα τώρα. Μερικοί φτάνουν στο άλλο άκρο. Και εμμέσως πλην σαφώς, ουσιαστικά ενθαρρύνουν τον κόσμο να μην παλεύει για τους στόχους του, να μην έχει στόχους βασικά. Είναι στα πλαίσια του anti-intellectualism που έλεγε και ο Ασίμωφ. Το επιχείρημα πάει κάπως έτσι:
"Δεν πέρασες στις πανελλήνιες; Στις αρχιδάρες σου αγοράρα μου. Τι; Ήθελες να πας να ¨ΜΟΡΦΩΘΕΙΣ όπως όλοι αυτοί οι ξεπλένηδες οι φοιτητές; Και τι θα καταλάβεις; ε; ε; Άντε δούλεψε από τα 18 σου να βγάζεις τα λεφτά σου, να είσαι ανεξάρτητος και ας τους αυτούς, θα γίνουν δασκαλάκοι και θα παίρνουν 3&60 μια ζωή. Και τι να σου κάνει η μόρφωση; ε ; ε; εσύ να σαι καλά μη μου αγχώνεσαι για τίποτα".
2  ζητήματα: α.Δεν είναι προφανώς κακό να μη σπουδάσεις κάτι και να ξεκινήσεις να δουλεύεις στα 18 σου κανονικότατα, να βγάζεις τα λεφτά σου, να είσαι ανεξάρτητος κλπ. Για όνομα. Άλλωστε η παιδεία και η μόρφωση δεν είναι αποκλειστικά προνόμια των πανεπιστημίων. ΑΛΛΑ αν είναι ο στόχος σου να σπουδάσεις και το θέλει η καρδούλα σου (όχι του μπαμπά σου που δεν έγινε δικηγόρος και σου τα χει πρήξει να γίνεις εσύ), ναι είναι κακό. Γιατί δε θα είσαι καλά με τον εαυτό σου. Γιατι θα σου βγει στο μέλλον. "Εγώ ήθελα να γίνω Χ αλλά με την πρώτη αποτυχία τα παράτησα και το γύρισα στο Ψ". Και πίστεψέ με, μπορεί αυτή η σκέψη να μη σου περάσει από το μυαλό στα 18, ειδικά αν έχεις πιάσει δουλειά και βγάζεις κανα φράγκο και κάνεις τη ζωάρα σου, αλλά ενδεχομένως να σου σκάσει πολύ πιο μετά και να βλαστημάς την ώρα και τη στιγμή που τα παράτησες.
β. Το ότι θα περάσεις πανεπιστήμιο δε σημαίνει ούτε ότι θα μορφωθείς ,ούτε ότι θα αποκτήσεις παιδεία. Και δεν εννοώ την κλασσική πιπίλα "τα πανεπιστήμιά μας είναι του κώλου'. Εννοώ ότι θέλει ΠΡΟΣΩΠΙΚΟ κωλοστρώσιμο. Και όρεξη. Και κάβλα. Και να γουστάρς. Παιδεία εννοώ τη σωστή κοινωνικοποίηση, τους καλούς τρόπους, το σεβασμό στους γύρω σου και την υγιή εναντίωση στη μαλακία και τη χαζομάρα. Μόρφωση εννοώ την απόκτηση εμπειριών, τη σοβαρή ανάπτυξη κριτικής σκέψης και την απόκτηση γενικών και ειδικών γνώσεων. Μόρφωση είναι να ανοίγει το μυαλό σου στην ομορφιά του κόσμου και να μπορεί να αναγνωρίζει τις παπαριές και τις απατεωνιές. Γιατί και άλλοι "μορφώθηκαν" σε θετικές σχολές μάλιστα, αλλά πιστεύουν σε ό,τι απατεωνιά θες, άκριτα. Και έχω παραδείγματα.
Η αποτυχία, το ξαναλέμε, δεν πρέπει να σε αποθαρρύνει από το στόχο σου. Είτε αυτός είναι να γίνεις αστροφυσικός (αχχχχχ....) είτε είναι να γίνεις φούρναρης. Και οι δύο είναι χρήσιμοι στην κοινωνία -υπό προϋποθέσεις να είναι σωστοί και τίμιοι στη δουλειά τους. Και να το αγαπάνε. Ζορισμένος (για να μην πω το βαρύ "δυστυχισμένος") θα ξυπνήσεις μια μέρα αν ήθελες να γίνεις αστροφυσικός και έγινες φούρναρης επειδή δεν έγραψες καλά την πρώτη χρονιά, ζορισμένος θα ξυπνήσεις αν ήθελες να γίνεις φούρναρης και έγινες αστροφυσικός επειδή το θελε ο μπαμπάς. Το κατάλαβες; (Να σηκώσει εδώ το χέρι η κοπελιά που ξέραμε στην Πάτρα που πήγε και πέρασε Ηλεκτρολόγος ενώ το σιχαινόταν, επειδή το θέλαν οι γονείς. Φαντάζομαι περνάει εξαιρετικά καλά τώρα).
Οπότε, για τέλος : Η αποτυχία είναι καλή σαν κίνητρο, κακή σαν αυτοσκοπός. Το "δεν πειράζει" έχει και όριο. 

Είχα και κανα δυο άλλα αλλά τώρα τα ξέχασα αλήτη Αλτσχάϊμερ.
Καλημέρα και καλό Σεπτέμβρη.
Και όποιος πει "Wake me up when September ends" (αν και τραγουδάρα), θα του πω ότι το τραγούδι το γραψε ο Armstrong γιατί οταν πέθανε ο πατέρας του, Σεπτέμβρη, κλείστηκε στο δωμάτιό του. Όταν του χτύπησε την πόρτα του η μάνα του, της είπε "wake me up when September ends". Όχι γιατί είχε μουτράκια και γκρινίτσα επειδή ξαναπήγε στο γραφείο/σχολείο και "ζε σέλω μανουλίτα μου να πάω σκολείοοοο". Κοινώς, δεν ταιριάζει. :P