The taxi driver effect

Ναι! Είμαστε όλοι ταξιτζήδες. Και εγώ. Και εσύ. Και ο Χατζηπετρής (πως έμεινε αυτό το μιμίδιο, πρέπει να το ψάξω..)

Γιατί τα ξέρουμε όλα. Όλοι. Απαξάπαντες. Ενδελεχώς. Και διαμπερώς. Και ευάερο, ευήλιο. Αχμ οχι.

Κάποτε, επί συστήματος δεσμών, γράφαμε κατεβατά εκθέσεις για τα αρνητικά και τα θετικά της εξειδίκευσης. Ξέρεις εσύ, συνομήλικε. Πρόλογος, ιστορική αναδρομή, κυρίως θέμα, άλλες παράγραφοι τα θετικά, άλλες τα αρνητικά και τέτοια.

Τώρα πλέον οι εκθέσεις αυτές σκονίζονται σε κάποια κούτα και τα επιχειρήματά μας είναι πιο αναχρονιστικά και από το "κουνάω παρδαλό φτερό και καίω λιβάνι για να θεραπεύσω τον πονόδοντο".

Γιατί το πρόβλημα της εξειδίκευσης το λύσαμε. Τελειωτικά. Αφού όλοι ξέρουμε τα πάντα. Τιμημένο διαδίκτυο έχουμε γίνει όλοι φωστήρες.

Είμαστε όλοι ταξιτζήδες. Έχουμε (εμπεριστατωμένη εννοείται) γνώμη για τα πάντα, η οποία όχι μόνο δεν επιδέχεται κριτικής, αλλά δεν επιδέχεται καν την ύπαρξη άλλης γνώμης. Ο οποιοσδήποτε διαφωνών πρέπει να αλείφεται με λάδι και να ρίπτεται στα Τάρταρα κατά προτίμηση φλεγόμενος και με ένα παλούκι χωμένο εκεί που ο ήλιος δε θα φέξει ποτέ.

Πότε προλάβαμε ρε παιδιά; Εδώ πέρα στα ιντερνέτια ειδικά, είμαστε όλοι ειδικοί. Και έχω πέσει και εγώ σε αυτό το λάθος ενίοτε, το παραδέχομαι. Αλλά ευτυχώς, δεν έχω πιάσει και πολλές ειδικότητες. Και το αποφεύγω όσο μπορώ.

Το χειρότερο αποπαίδι του "the taxi driver effect" είναι και ο υπερβάλλον ζήλος, ο οποίος πολλές φορές καταλήγει σε έναν άνευ προηγουμένου φανατισμό, πολλές φορές εντελώς από το πουθενά.

Βλέπεις κόσμο να αρπάζεται τόσο εύκολα και γρήγορα και να επιτίθεται -έστω ιντερνετικά- με μια αγριότητα που σε πραγματικές συνθήκες θα μεταφραζόνταν σε "σου χώνω τσεκουριά στο κεφάλι, σου κόβω το συκώτι με τα δόντια και πασαλείβω το μέτωπό μου με το αχνιστό σου αίμα ενώ χορεύω το χορό του Φλεγόμενου Συννέφου, του υπέρτατου πολεμιστή της φυλής"

Quo Vadis Καραμήτρο; (Το κλεψα αυτό το παραδέχομαι και ζηλεύω ιδιαιτέρως τη Δώρα η οποία τόλμησε να το σκεφτεί πρίν από μένα)

Καταννοώ απόλυτα ότι ζούμε σε ιδιαίτερα δύσκολη και περίεργη περίοδο. Υπάρχουν τρομερά αδιέξοδα και ο κόσμος είναι τρομερά πιεσμένος. Εκ των πραγμάτων υπάρχουν διαφορετικές απόψεις και προσεγγίσεις στα πράγματα, ειδικά όταν το αντικείμενο δεν είναι μια επιστημονική χαρντκοριά, που είτε είναι έτσι είτε αλλιώς.

Όταν τα οικονομικά μπλέκονται με την πολιτική και την κοινωνία, το σύστημα επιδέχεται πολλές ερμηνείες.

Δυστυχώς το φαινόμενο του ταξιτζή, δε μπορεί να το λάβει υπόψη αυτό. Βλέπεις ανθρώπους να είναι χωρισμένοι σε χ πλευρές οι οποίες είναι αποκομμένες με ένα τείχος το οποίο αν υπήρχε θα ήταν ορατό από το Α του Κενταύρου.

Ο σκοπός θα έπρεπε να είναι να βγει ένα λογικό συμπέρασμα, μέσω σύνθεσης απόψεων και όχι με τη συνταγή της επιτυχίας "Σκοτάδι+Ημιμάθεια+Ιδεοληψίες+Λίγο από "Εγώ κατέχω την Απόλυτη Αλήθεια καριόλη κι αν έχεις πρόβλημα θα σε γαμήσω" , όπως έγραψε πολύ σωστά και ο Βιολόγος εδώ πέρα.

Και δε μιλάω αναγκαστικά μόνο για τα πολιτικοκοινωνικά, μιλάω γενικά.

Σαφώς και υπάρχει οργή, σαφώς και υπάρχει απόγνωση, απογοήτευση και αγωνία. Τι κερδίζεις όμως όταν είσαι οργισμένος με όλους και με όλα και εκτοξεύοντας διαδικτυακές απειλές προς πάντα διαφωνούντα, επικαλούμενος το Υπέρτατο Δίκιο και το Αλάθητο που προφανώς κάποιος Πάπας σου μεταβίβασε; Σε αυτό το ημερολόγιο χαζομάρας, δυστυχώς δεν υπάρχουν "πλευρές".

Με την ίδια ευκολία που ο Α θα σε χαρακτηρίσει "αναρχικό, παλιοκομμούνι, εθνοπροδότη, ακροαριστερό, κουκουλοφόρο, πληρωμένο καθήκι, κλπ", ο Β θα σε χαρακτηρίσει "πληρωμένο λαμόγιο του ΠΑΣΟΚ και της νέας τάξης πραγμάτων, μίσθαρνο όργανο των συμφερόντων," κλπ, πάντα με το ολ τάϊμ κλάσσικ απαύγασμα απειλών για ξυλοκοπήματα, γρονθοκοπήματα, πίσσα και πούπουλα, εκτελέσεις με κρεμάλες, με ντουφέκια, με σπαθιά, με κανόνια, με ομαδικό βιασμό από νταβραντισμένους παλαιστές, με τηγάνισμα, ψήσιμο, κάψιμο, με μεσαιωνικά βασανιστήρια και τα συναφή.

Βέβαια το "πληρωμένο" παίζει πάντα και σε όλες τις εκδοχές, και εγώ απορώ :

Ρε μαλάκες, άμα οι μισοί είναι πληρωμένοι εθνοπροδότες αριστεροί και οι άλλοι μισοί είναι πληρωμένοι εθνοπροδότες δεξιοί, γιατί σε όλους λείπουν 99 ευρώ για να βάλουν στην άκρη κατοστάρικο;

Τελικά, λεφτά υπάρχουν και όλοι τα παίρνουν.

Άσε που έχουμε πήξει στη θεωρία συνωμοσίας. Τα πάντα συνωμοσία. Τα πάντα όμως. Είναι και η εύκολη εξήγηση, δε λέω, δε χρειάζεται να το ψάξεις και πολύ. 10 λινκξ από δω, 10 λινκξ απο κει, να η 100% ασφαλής και αλάθητη γουικιπήντια, τσουπ, βγαίνει το συμπέρασμα.

Είναι τα μήλα στο μανάβικο σκληρά; Συνωμοσία

Δεν ήταν καλά παγωμένη η μπύρα; Συνωμοσία

Έκλασες δις το πρωί αντί μία; Αυτό και αν είναι συνωμοσία και μάλιστα με περίεργα ανύπαρκτα χημικά που σου μεταφυτεύουν στο κωλάντερο με μυστικές υπεριώδεις ακτίνες ψι, βιομαγνητικούς κρυστάλλους υψηλής κβαντικής στάθμης και το αιδοίο της Χάϊδως. (Πραγματικά όσες φέρουν αυτό το όνομα, πρέπει να περνάνε πολύ δύσκολα ρε αδερφέ- Συγγνώμη ρε Χάϊδω)

Και ειδικά όταν αφορά συνωμοσία, πω ρε διάολε, το τάριφ εφφέκτ, χτυπάει κόκκινο, τιλτάρει το μηχάνημα και φτάνουμε σε αστρονομικά επίπεδα παράνοιας. Αν και βλέποντας το πόσα χρωστάμε, προτείνω πλέον το "αστρονομικά επίπεδα" να μετονομαστεί σε "χρεωστικά επίπεδα".

Κάτσε να σου φτιάξω π.χ ένα παράδειγμα μιας ωραίας συνωμοσίας να δεις το τάριφ εφφέκτ σε δράση :

" Οι αμερικάνοι και οι μεγαλοτραπεζίτες της Κένυας, σε μυστική συνεργασία με τη Λαϊκή Δημοκρατία της Κίνας, στη βάση ενός σχεδίου για κατακρήμνιση της Ευρώπης από τον οικονομικό χάρτη, σχεδίασαν και έθεσαν σε εφαρμογή το εξής σχέδιο : Δημιούργησαν μυστικά υβρίδια ντομάτας, η οποία αρχικά φαίνεται ότι είναι απρόσβλητη από το κρύο και τις αρρώστιες, αλλά από κάτω, προκαλεί αέρια και δυσκοιλιότητα -όχι υπερβολικά όμως, αλλά αρκετά. Έτσι,πλήττεται πρώτα η γεωργία των κυριοτέρων ντοματοπαραγωγικών χωρών μια και ο κόσμος αποκτά αποστροφή για τα προϊόντα τους. Έτσι η Πορτογαλία, η Ισπανία, η Ιταλία και η Ελλάδα, κύριοι ντοματοφάγοι και ντοματοπαραγωγοί της ΕΕ -βάζουμε και λινκ με ντοματοπαραγωγικά στοιχεία- τρώνε μια τρελλή σφαλιάρα στα εξαγώγιμα οπωροκηπευτικά τους, μια και εδώ ισχύει ο κανόνας της γεωργικής αλυσίδας (λινκ στο ανύπαρκτο άρθρο των Quack, Crack και Oldholbornitz στη Wikipedia, όπου αναλύεται το πως αν ο κόσμος δε σε εμπιστεύεται σε ένα προϊόν,θα σταματήσει να εισάγει/καταναλώνει σιγά σιγά και όλα σου τα προϊόντα.) Άρα, όταν ο κόσμος σταματήσει να τρώει ντομάτες από τις παρακάτω χώρες, θα σταματήσει σιγά σιγά να καταναλώνει και τα υπόλοιπα -οποιαδήποτε προϊόντα και να ναι αυτά-. Έτσι οι πωλήσεις ελαιολάδου, αντσούγιας, πίτσας, μακαρονιών, καφέ, χαμόν σερράνο, μπακαλιάρου, ούζου, κρασιού και σαρδέλας πέφτουν κατακόρυφα. Αντιστοίχως, οι τουρίστες που το καλοκαίρι σαπίζουν στα παράλια της Μεσογείου, επειδή κλάνουν και ρεύονται και δε χωνεύουν με τίποτα, το άλλο καλοκαίρι πηγαίνουν σε άλλες ασφαλέστερες χώρες όπου μπορούν να φαν άνετα το κινεζικάκι τους ή το μπεργκεράκι τους (τυχαίο; δε νομίζωωωωω). Συνεπώς αυτό οδηγεί σε ένα chaotic domino effect (δικός μου όρος, ο οποιος όμως άνετα μπορεί να αποδοθεί οπουδήποτε γουστάρω, και αν  η θεωρία αυτή αναδημοσιευτεί 900 φορές, θα έχει εμπλουτιστεί ήδη μέσω του broken telephone effect( όχι δικός μου όρος παλιογιδοβοσκοί) το οποίο και αναγκάζει τις οικονομίες των χωρών σε ένα οικονομικό auto-implosion (γαμήθηκα στους κατασκευασθέντες όρους σήμερα) κλπ κλπ κλπ κλπ."

Ωραία, την έχει αυτή τη θεωρία ο πρώτος φαρσέρ που τη σκέφτεται (και που μου πήρε να τη σκεφτώ, όση ώρα ακριβώς μου πήρε να την πληκτρολογήσω, δηλαδή περίπου 3 λεπτά)και την πετάει σε 10-15 μεριές. Σε 1 μήνα, η θεωρία έχει γιγαντωθεί, έχει εμπλουτιστεί με τρελλό υλικό, το οποίο είναι από εντελώς άσχετο μέχρι οριακά σχετικό (υπό την ένοια ότι περιέχει όρους όπως οικονομία κλπ) και κυκλοφορεί.

Και πας εσύ ο πας εις ένας τυχάρπαστος ανήρ και το διαβάζεις καλοπροαίρετα σε ένα blog. Και λες στον ιδιοκτήτη κάτι του στυλ

"Χμ.. κοίτα να δεις, αυτό ακούγεται πολύ συνωμοσιολογικό και μπάζει από 10 μεριές, νομίζω ότι δεν είναι αλήθεια".

Eκεί τη γάμησες.

Taxi Driver Effect on. Beam us up Scottie

"Γαμημένε πουλημένε προδότη, παλιοτάδε -όπου τάδε, το κόμμα της προτίμησής μας- που τα παίρνεις χοντρά παλιοβολεμμένε λακέ της τάδε - όπου τάδε η κατηγορία της προτίμησής μας- , που όταν θα έρθουμε στα πράγματα οι εμείς -όπου εμείς.. καταλαβαίνεις που το πάω- θα σας αφαλοκόψουμε, θα βιάσουμε τις ξαδέρφες σας και θα σας αλείψουμε με πίσσα και πούπουλα το κωλί να μοιάζετε με κότες, σαν κότες που είστε και κρύβεστε και .. και .. και .. και"

Και εκεί τι να πεις; Παίρνεις τα κουβαδάκια σου, σκας και πας παραπέρα γιατί ο,τι και να απαντήσεις, το ίδιο είναι.

Σαν πολύ δε γαμάμε πλέον στο δίκτυο; Άμα πέσεις σε ιντερνετική διαφωνία η εικονα που σχηματίζεις είναι του τσαντισμένου Γκοτζίλα που έρχεται να σε δείρει επειδή του πήρες τα αυγά και του χούφτωσες τη Μαρίκα τη Γκοτζίλαινα.

Για αυτό, ένα από τα πρώτα πράγματα που πρέπει να κάνουμε, είναι να βάλουμε κάτω τους υποφέροντας από το Taxi driver effect και να τους ρημάξουμε στο ξύλο γιατί είναι πουλημένα τομάρια, μίσθαρνα όργανα των Σαυρόμορφων εξωγήινων και μας χαλάνε τη μπύρα.

Και όποιος διαφωνήσει, αύριο με τον πουλημένο προδότη εργοδότη του που του τα σκάει για να διαφωνεί μαζί μου, άλλη όρεξη δεν είχε ο ερίφης...

Υ.Γ : Για τη συγγραφή του παρόντος πονήματος, δεν πειράχτηκε κανένας ταξιτζής, κάστορας και αμερικανός βίσωνας.

Υ.Γ2 : O συγγραφεύς δεν έχει προβλήματα με τους ταξιτζήδες καθότι μαζί τους έχει κανει μερικές από τις ωραιότερες και σουρρεαλιστικότερες συζητήσεις της ζωής του. Ακόμα θυμάμαι τον ταξιτζή που μου λεγε πόσο μούνος είναι η 24χρονη κόρη του (με αυτή τη λέξη) και πόσο καλή σχέση είχε με τον πατέρα της και πόσο δεν θα του την πηδήξει κανένας μαλάκας λαμόγιος.

Γ... γιατί χανόμαστε

Αντιγράφω από skai.gr :

Ένας υπήκοος των Ηνωμένων Αραβικών Εμιράτων μηνύθηκε από τη σύζυγό του, η οποία ζητεί αποζημίωση ύψους 12 εκατομμυρίων δολαρίων για ηθική βλάβη, κατηγορώντας τον ότι δεν μπόρεσε να ασκήσει τα συζυγικά του καθήκοντα, γράφει την Τετάρτη η εφημερίδα Gulf News. 
Η γυναίκα, της οποίας η εθνικότητα δεν έχει διευκρινιστεί, εξήγησε σε δικαστήριο του Ντουμπάι ότι το ζευγάρι δεν είχε έρθει σε σεξουαλική επαφή κατά τους τέσσερις πρώτους μήνες του γάμου του το 2008, προσθέτοντας ότι αργότερα ανακάλυψε ότι ο σύζυγός της έπασχε από στυτική δυσλειτουργία, σύμφωνα με την εφημερίδα. 
Η σύζυγος, εγκαταλελειμμένη, δήλωσε ότι ο σύζυγός της δεν είχε ικανοποιήσει τις ανάγκες της. Αλλά "λόγω των συντηρητικών αξιών και της κατάστασης της γυναίκας στην κοινωνία, παρέμεινα σιωπηλή και προσπάθησα να προσαρμοστώ προσευχόμενη να βελτιωθεί η κατάσταση", πρόσθεσε. 
Η μηνύτρια ζητεί 45 εκατομμύρια ντίρχαμ (12,25 εκατ. δολάρια) ως αποζημίωση, υποστηρίζοντας ότι ο σύζυγός της την είχε αναγκάσει να εγκαταλείψει την εργασία της και της είχε στερήσει τα κοσμήματά της. 

Σύντροφοι, γ...πηδ... κάντε σεξ γιατί χανόμαστε. Αν έρθει εδώ πέρα αυτή η μόδα, την γ.. και μάλιστα από τη λάθος πλευρά. Γυρνάς σπίτι μετά από 18 ώρες δουλειά και η Πέγκυ Μπάντυ που έχεις παντρευτεί και που πριν 20 χρόνια ήταν σαν την Άργουεν, ενώ τώρα είναι σαν τροχαίο με 20 νεκρούς θέλει παιχνιδάκια; Βουρ. Κούραση, άγχος, προβλήματα, στηθάγχη, νεφρά, ζάχαρο, Ζαχάρω και λοιπές δικαιολογίες δεν υπάρχουν.

Προβλέπω 85χρονους να καταπίνουν τα βιάγκρα στα καφενεία σαν ηλιόσπορους (μαύρα σπόρια για τους βόρειοι ρε) από το φόβο μη γυρίσουν σπίτι και δε μπορούν να ανταπεξέλθουν στις άγριες 30χρονια-μετακλιμακτιριακές ορέξεις της αειθαλούς βάβως τους.

Γιατί μπορεί η σεβάσμια υπερήλιξ να είναι με το μπαρμπα-Θανάση από τότε που έβγαλαν τη φωτογραφία της αποφοίτησής τους (η οποία και βρίσκεται σε περίοπτη θέση στο σπήλαιο του Λασκό ) αλλά ως γνωστόν οι γυναίκαι είναι ο μεγαλύτερος χρηματοαπορροφητικός παράγων στο γνωστό (και σε καναδυό άγνωστα) σύμπαν.

Οπότε αν η τύπισα εκεί κάτω, με όλους τους περιορισμούς που επιβάλλει η Σαρία, μπορεί να το κάνει αυτό, φαντάσου εδώ, που είμαστε μπροστά και μπολιτιζμένοι και τα λοιπά, τι έχουμε να πάθουμε. Θα ξυπνήσουν οι οργιαστικές τελετές της Αφροδίτης στο κορμί της γιαγιάς (σε μερικές ήταν και παρούσα) και άντε να τη μαζέψεις. Και συ γαμπρέ βασανισμένε, που χεις να δεις φρέσκο απαυτό από τότε που ήταν στη μόδα οι κορινθιακοί χιτώνες, θα πρέπει να ανασύρεις τον εναπομείναντα ανδρισμό σου από το χρονοντούλαπο της ιστορίας και να σταθείς κυριολεκτικά στο ύψος των περιστάσεων, αλλιώς η βάβω μπορεί να σου φάει τα χωράφια στο νησί και να το σκάσει με το δάσκαλο του Λάτιν, έναν δίμετρο σοκολατί τζαμαϊκανοβραζιλιάνο που λέγεται -και προφέρεται- Ρρρρραμόν.

Και πάμε τώρα στις ηλικίες τις δικές μας, τις όχι-ακόμα-γερομπισμπίκης-αλλά-όπου-ναναι.

Εμείς σύντροφοι, έχουμε πρόβλημα. Ή ΘΑ έχουμε.

Γιατί οι δικές μας, δεν είναι σαν τις γιαγιάδες μας, που μεγάλωσαν με Μεταξά (όχι κονιάκ εσύ, εσένα η γιαγιά σου είναι αλκοόλα το ξέρουμε), φάγαν και μια κατοχή στο γκρόβερ και ξέρουν από καλό λάδι και φύλο πίτας. Οι δικές μας είναι η γενιά των άφτερ-σεβεντις, που μεγάλωσαν με τις ευλογίες της καταπιεσμένης (αλλά ενημερωμένης περί τα απελευθερωτικοφεμινιστικά) μητέρας που θέλει να τις δει βασίλισσες στο πλάϊ ενος μεγαλο-γιατρού, ενός μεγαλο-δικηγόρου, ενός μεγαλο-ο,τιδήποτε ρε αδερφέ, αρκεί να χει λεφτά και να είναι μεγαλό- (έστω και μεγαλοπρεζέμπορας, αλλά να χει κούτελο).

Στο μύθο περί πριγκήπισσας και μελλοντα πρίγκηπα υποβοηθούσε βέβαια και ο πατήρ, αλλά σε λιγότερο βαθμό καθότι έπρεπε να "κρατάμε και λίγο τα μπόσικα".

Οπότε, έχεις ένα ικανοποιητικά μεγάλο ποσοστό υποψήφιων εγχώριων εστεμμένων που όπως δηλώνουν ακόμα και σήμερα (δεν κάνω πλάκα) "περιμένουν τον πρίγκηπα". (Το ότι οι πρίγκηπες ιστορικώς ήταν αμόρφωτοι, άπλυτοι, βρωμιάρηδες έκφυλοι που τους θέριζε η μαλαφράντζα και δεν είχαν πλύνει ποτέ τα δόντια τους -και μερικοί και τίποτα απολύτως-, τους διαφεύγει παντελώς. Αλλά άμα υπάρχει χρυσάφι...). Αυτές λοιπόν, για να τελειώνω με αυτό το συλλογισμό μου επιτέλους - ξέρω τι σκέφτεσαι αναγνώστριά μου "αυτός άμα κρατάει τόση ώρα στο οριζόντιο όση ώρα παρεκτρέπεται από το κυρίως θέμα του, μου κάνει". Άνθρακες ο θησαυρός όμως καθότι είμαι χοντρός,καραφλός, άσκημος, και κρατάω 3 δευτερόλεπτα, εκτός αν μετρήσεις και τα τσιγάρα πριν και μετά οπότε φτάνουμε στο ηρωικό 5λεπτο - καπνίζω γρήγορα-.

Και μετά από άλλη μια τεράστια παρένθεση προχωρώ με τον ρημάδη το συλλογισμό μου : 

Αυτές λοιπόν, άμα έχουν μάθει ότι ο κόζμος τους χρωστάει τα πάντα απλά και μόνο επειδή υπάρχουν μέσα του, άμα δουν ευκαιρία για κοκό, θα χυμήσουν σα 15χρονα στο Ρουβά. Φαντάζεσαι τώρα να μπορούν να βγάζουν φράγκα άμα εσένα δε σου σηκωθεί κανα δυό φορές; Την κάτσαμε τη βάρκα και τη λεν και Μαριγώ.

Αλλά σε όλα αυτά υπάρχει ένας λάκκος, όπως και στη διάσημη φάβα. Υπάρχει κάτι σάπιο στο βασίλειο της Δανιμαρκίας - και δε μιλώ για τις ρέγγες τους.

Πρέπει να είσαι παντρεμένος.

Χεχ..

Κοινώς, ανακαλύφθηκε άλλος ένας τρόπος για να κάνεις παντρεμένος δημόσιο σεξ.

Τί; δεν ξέρετε πως κάνει ο παντρεμένος σεξ δημοσια;

Εύκολο.

Είναι αυτό το σεξ που η γυναίκα σου σε γαμεί ορθοκωλομπρούμητα στο δικαστήριο και σου παίρνει τα πάντα.

Για αυτό αδέρφια, η λύση όπως σε όλα, είναι η πρόληψη !!

Αντίο

Συνήθως δε με πολυαγγίζουν οι θάνατοι διάφορων διάσημων. Και όταν ακούω μμετζίδικες φούσκες για γειτονιές αγγέλων και λοιπά, με πιάνει ναυτία.
Ο Βέγγος όμως είναι άλλη περίπτωση.
Δε γίνεται να πω πολλά, γιατί πολλοί θα πούν πάρα πολλά.
Ένα απλό γεια και ένα απλό ευχαριστώ, νομίζω φτάνει.
Λυπάμαι μόνο που πεθαίνοντας και αφήνοντας πίσω παράλληλα με το άπειρο γέλιο, μια μεγάλη κληρονομιά αξιοπρέπειας, ήθους και -όχι ταπεινοφροσύνης- αλλά βαθιάς σεμνότητας, εμείς -το συλλογικό εμείς- δείχνουμε να την εκτιμούμε μόνο στα λόγια. Εδώ οι άλλοι πέρισυ τον βραβεύσαν επειδή δεν ήταν σαν τα μούτρα τους ο άνθρωπος..τώρα θα λυσσάξουν βέβαια, αλλά..
 κοράκια μακριά, για μια φορά, έλα, σωπάστε...


Y.Γ : Αληθινή ιστορία από παραστάσεις στο Ρέθυμνο : Έχει πάει ένας κολλητός να τον δει και στο τέλος έχει πάει έξω από το καμαρίνι να ζητήσει αυτόγραφο. Του δίνει τα συγχαρητήριά του, "τι θα ήθελες ;"
του λέει ο Μανώλης "θα ήθελα ένα αυτόγραφο κ.Βέγγο"
"Την αγάπη σου την έχω;"
"..βέβαια.."
"Ε τότε τι το θέλεις το αυτόγραφο;"

Όχι που δε θα γκρίνιαζα ΚΑΙ αναδρομικά! - Πάσχα εντίσιον

Ε ναι λοιπόν, το παραδέχομαι. Έχω καιρό να γράψω. Όχι γιατί έχω στερέψει από ιδέες! (τα μεγάλα μυαλά, όπως εγώ είναι σαν κάτι-που-δεν-στερεύει-ποτέ-από-ιδέες)
Γιατί δούλευα ως κυν και έτρωγα ως βους. Επίσης είχα να καθαρίσω και αρκετούς εχθρούς σε κάτι γαμωπαίχνιδα, είχα να φυτέψω τα καινούρια ζαρζαβατικά στον κήπο, να φτιάξω την καινούρια μπύρα, είχα θέματα ρε αδερφέ. Είχαμε και τις "διακοπές" του Πάσχατος, που κακοχρονονάχουν (ποιοί; δεν ξέρω, γενικά το λέω) μαύρες διακοπές ήταν. Αν εξαιρέσεις την Κυριακή βέβαια που και πάλι, μια μέρα που σηκώνεσαι από τις 6 να προετοιμάσεις τα δέοντα για τους κλασσικούς που θα ρθουν κατά τη 1 και θα αρχίσουν τις παρατηρήσεις, δεν είναι ακριβώς διακοπές.
Αλήθεια, εσύ Αναγνώσθα, δεν τους απεχθάνεσαι αυτούς τους πασχαλιάτικους καλεζμένους;
Και έτσι πιάνομαι και ξεκινώ το κυρίως μέρος του θέματός μου, αν και ξεκίνησα για να γράψω κάτι παντελώς διαφορετικό και άσχετο από αυτό.

Θα μιλήσω το λοιπόν για παρελθόντα Πάσχατα, στα οποία μαζευόμασταν λαός. Τώρα έχουν τεζάρει οι μισοί από αυτούς, έχουν χωρίσει οι άλλοι μισοί και έχουν τσακωθεί και όλοι με όλους, οπότε ο καθένας τα κάνει χωριστά τώρα. Το παλιό "οικογενειακό" Πάσχα, έχει συρρικνωθεί ιδιαιτέρως και περιέχει μόνο τον πολύ στενό πυρήνα πλέον, αντε και κανα φιλικό ζευγάρι. Πράγμα που εμένα με χαροποιεί . Γιατί; θα σου εξηγήσω..
Και πάμε στις ευχάριστες αναμνήσεις από τα Πάσχατα κυρίως της μισητής δεκαετίας του 80, όπου ο μικρός ανήλιξ Εστάριαν νήστευε το κρέας (το κρέας είπαμε. Πάλι καλά που υπάρχουν παππούδογιαγιάδια με κατοχικό σύνδρομο και δεν επέτρεπαν ποτέ να σκυλοπεινάσεις) τη Μεγάλη Εβδομάδα και κοινώναγε αν καταφέρναν να τον σηκώσουν πρωί, το Μεγάλο Σάββατο.)

Το Πάσχα τότε για τους περισσότερους ήταν μια ανάπαυλα από το σχολείο και χαιρόμανε, όχι βέβαια γιατί δεν πήγαινα σχολείο, αλλά γιατί δεν αναγκαζόμουν να περνάω πολύτιμο χρόνο με τους συμμαθητές μου, ειδικά με αυτούς που στην έκτη δημοτικού δεν είχαν καταφέρει ακόμα να τιθασσέψουν την ορθογραφία της λέξης "και".
Ήταν όμως και μια γιορτή τίγκα στις υποχρεώσεις, όχι όπως τα Χριστούγεννα (που έμαθα να τα απεχθάνομαι πολύ αργότερα, δηλαδή όταν άρχισα να πληρώνω εγώ για αυτά), αλλά ακόμα πιο ψυχαναγκαστική και ακριβή.
Τα Χριστούγεννα δεν "έπρεπε" να κάνεις τίποτα αν ήσουν παιδί. Απλά άραζες, μασαμπούκωνες και ξυνόσουν ολημερίς και ολονυχτίς.
Το Πάσχα δεν είχε τέτοια. Το Πάσχα είχε πολλά "ΠΡΕΠΕΙ". Τα οποία κανονικά στους περισσότερους θα έπρεπε να δημιουργούν αισθήματα απέχθειας, αλλά βλέπω ότι αυτό δε συμβαίνει. Ένας συμμαθητής μου π.χ που ήταν "παπαδάκι", μας έλεγε σχεδόν κλαίγοντας για τις ατέλειωτες ώρες ορθοστασίας πίσω στο ιερό τη μεγάλη Πέμπτη. Ορθοστασία που επέβαλλε η Μάργκαρετ Θάτσερ του Άμβωνα, η κυρα-Τάδε ένα γραϊδιο αιώνων, ισχνό, λιπόσαρκο και με όψη ανησυχητικά κοντά σε κάτι που μετά θα μάθαινα πως λέγεται Lich. Όμως η κυρα-Τάδε παρ'όλο που ήταν ένα και τίποτα και 28 γραμμάρια, είχε σιδερένια πυγμή και τα "παπαδάκια" τα είχε στο βούρδουλα. Οπότε αν δεν είχαν κάτι να κάνουν, τα στηνε τα παιδιά πίσω από την τράπεζα να κάθονται όρθια. Κάτσε εσύ κανα 5ωρο όρθιος και σχεδόν ακίνητος (γιατί το με-καταράκτη-μάτι-του-θεού-σε-έβλεπε-λέγε-με-Τάδε και εκτός από καντήλια σου κατέβαζε και κατραπακιές). Αυτός ο συμμαθητής μου που τράβαγε αυτά που λες, με είδε και με ρώτησε αν θα πάω στη λειτουργία, "δε σε βλέπουμε και ποτέ". Τι του λες τώρα;
Έτσι που λες,το Πάσχα τότε είχε υποχρεώσεις. Και αντε, στη ζούλα, ξέθαβες και κανα μπριζολίδι (που και καλά ήταν εντέχνως κρυμμένο στην κατάψυξη - άσε ρε μάνα, μπορεί να με γέννησες, αλλά αν ξέρω κάτι καλά είναι να βρίσκω κρέας) και το τσάκιζες μέχρι να ρθουν από τα ψώνια. Αλλά αυτή η Παρασκευή με τη μουντίλα, την απαλεψιά και τους επιτάφιους πέρα-δώθε, ήταν πίκρα για τον ανήλικο Κθούλου (εμένα λέω).
Ναι αλλά μετά ερχόταν το Σάββατο και μπορούσες να φας φανερά. (Ευτυχώς δε μεγάλωσα σε πολύ φανατική οικογένεια, θα χαμε πρόβλημα)
Και η μεγαλύτερη χαρά ήταν όταν ο Πατήρ σου λεγε "άντε φόρα τη φόρμα σου, πάμε πάνω στον παππού να φτιάξουμε για αύριο τα πράματα". Γιατί σου έδινε υθύνες, σου δειχνε εμπιστοσύνη, σου δειχνε οτι χρειάζεται τη βοήθειά σου.
Είχες το αρνάκι ή το κατσικάκι, συκωταριές, αλατοπίπερα, σούβλες, κάρβουνα, ενα κάρο καλαμπαλίκια. Και τότε δεν είχες και την κυριλλέ τη χτιστή ψησταριά (γεια σου ρε πατέρα), είχες να σκάψεις και κανα λάκο, να φέρεις στα ίσα τα πασαλάκια κλπ κλπ.

Και σου φευγε (ευχάριστα μεν, σαφώς δε) ο πάτος το Σάββατο να πλύνεις, να καθαρίσεις, να κόψεις κλπ ένα κάρο συκωταριές και αντεριές για να φτιάξεις το κοκορέτσι. Όποιος δεν το φτιάχνει ΚΑΘΕ χρόνο τα τελευταία 27-28 χρόνια (δγιάολε γέρασα), μη μου πει πως είναι εύκολο ή ότι "σιγά μωρέ νταξ πόση ώρα παίρνει" (όπως έκανε φίλος τώρα το Σάββατο, μέχρι να καταλάβει ότι το μπλεξε με το κοντοσούβλι. Τόσο άσχετος). Και μετά σου φευγε και λίγο ο πάτος για να φτιάξεις το αρνί. Και αυτό θέλει τέχνη ρε κνώδαλα, γιατί αν δε το φτιάξεις σωστά, θα το κυνηγάς το αρνί μετά από δύο γύρες.Δεν υπήρχαν τότε δε και αυτά τα βολικά τα μεταλλικά-με-τα-παξιμαδια-που-το-δένουμε-πάνω-στη-σούβλα-γρήγορα-και-δεν-μασάει-τίποτα. Το κάναμε χειροκίνητο, με σύρμα κλπ κλπ και άντε τρέχα γύρευε. Έτρωγες ώρες που λες για να τα κάνεις όλα αυτά.

Και έφτανε η Κυριακή το πρωί. Και ξύπναγες μαζί με τον πατέρα, κατά τις 6 το πρωί, να ανέβεις να βάλεις μπρος σιγά σιγά. Καρβουνάκι, φωτίτσα->θράκα, αρνάκι/κοκορετσάκι-γύρω γύρω. Και ποια είναι η χαρά του ψησίματος αγαπητέ αναγνώστη; (θα γίνει και άρθρο στο Σουβλακέα αυτό);
Ποια είναι η χαρά του ψησίματος λέω ρε;
Ακριβώς. Η παρέα.

Παπάρεα!
Ξύπναγες εσύ και ο πατέρας σαν τα βόδια από τις 6, έβαζες φωτιά, έβαζες τα κοκορέτσια και τα αρνιά, γύρναγες, γύρναγες γύρναγες (ρε συ, ούτε μοτέρια παίζανε τότε; τι σκατά; αλλά σίγουρα υπήρχαν, γιατί δεν παίρναμε;). Παρέα; Μόνο ο παππούς στη γωνιά, με τη μπυρίτσα και το πιατάκι με το αυγό και λαδόξιδο να τσιμπάει. Και τυρί από το χωριό.
Σου έφευγε ο τάκος λέμε. Κρύο-ζέστη-ήλιος-βροχή, ο κόσμος να μπηδιότανε, το αρνί και το κοκορέτσι, δουλειά για δύο.

Και μόλις έσκαγε 12-12:30, αρχίζαν και ερχόνταν οι πατρίκιοι, οι συγκλητικοί, οι μαρκήσιοι και οι κόμητες.
Με τα κυριλλέ τα ρουχαλάκια τους (μέρες απ'οναι να φοράμε τα καλά μας), με τσι κολώνιες τους και τα λιλιά τους, οι κυρίες λούσο και παραλλαγή κετέτχοια σου λέω.
Και εντάξει, δε παστοδιάλο, ήταν οι λιμοκοντόροι, οι κλασσικοί τελευταίοι που έρχονται πάντα για να φάνε τσάμπα και να φύγουν με το που θα φάνε και το γιαουρτάκι με το γλυκό σταφύλι.
Δεν είναι μόνο ότι τα γαϊδουρομούλαρα ερχόντουσαν τσίμα τσίμα να φαρμακώσουν τον άμπακο, ήταν ότι ερχόντουσαν και κάνανε και παρατηρήσεις!
Ω ΝΑΙ!
Σου σκαγε ο άλλος "θέλει λίγο περισσότερη φωτιά στα μπούτια"
(άμα σου βάλω κανα κάρβουνο εκεί που δε θα λάμψει ποτέ φώς, πως το βλέπεις;)
πεταγόταν και ο άλλος
"ρε συ, το κοκορέτσι είναι πολύ λεπτό, γιατί το κάνατε έτσι;"
(σε αντίθεση με εσένα ενοχλητικό παχύδερμο, είναι λεπτό για να ψήνεται εύκολα και να μην έχει αίματα μέσα, όπως αυτό το πράμα που έφτιαξες πέρσι που δε μας είχες έρθει και είχε διάμετρο 40 πόντους και το κάψατε απ΄εξω και ήταν ωμό από μέσα. Και το τηγανίζατε μετά για να το φάτε)
και έσκαγε και ο τελευταίος (κλασσική, αγαπημένη αττάκα)
"ρε συ, γιατί δεν του κλείνετε τον κώλο με κουκουνάρι; θα στεγνώσει"
(τώρα δε σχολιάζω εδώ, αφού είναι πολύ εύκολο. Σα να πυροβολάς χρυσόψαρο σε γυάλα.Με κανόνι. Εξ επαφής.)
Και  που λες κάαααθε χρόνο γινόταν το ίδιο, αυτοί ερχόντουσαν αργά, κάναν παρατηρήσεις (δεν τις ακούγαμε ποτέ) και μετά στραβομουτσούνιαζαν που δεν τις ακούγαμε, αλλά αν δεν ήσουν ευλύγιστος και γρήγορος, αρνί δεν προλάβαινες να φας. Είχα μάθει από 7 χρονώνε να είμαι κομμάντο.
Για αυτό ρε αλάνι το αρνί και το κοκορέτσι -όπως λέει ο σοφός λαός- τρώγονται καλύτερα πάνω στη σούβλα.
Γιατί και το τρώς όπως πρέπει (ζεστό και λαχταριστό), πίνεις τις μπυρίτσες σου και τα κρασάκια σου, χώνεις και καμια φέτα ψωμί στη θράκα να τη λαδώσεις να βουτήξεις στο τζατζίκι το φονικό..
και κυρίως γιατί είσαι καλή παρέα εκεί πέρα.

Η παρέα η καλή είναι πάντα γύρω από τη θράκα, στο τραπέζι συνέχεια,κάθονται οι ανήμποροι, οι τρακαδόροι και οι τεμπέληδες που έρχονται αργά.

Ρε καθήκι..

Ρε αλήτη, ρε παλιοκαμμένε του κερατά... Μου άνοιξες το αυτοκίνητο, ξεκώλιασες την κουκούλα για να μπεις μέσα, το κανες κώλο και τι έβγαλες; Ένα πακέτο τσιγάρα και την πρόσοψη του cd; (που ΑΝ την πήρες και αυτή, μπορεί να είναι πεταμένη κάπου μέσα και να μην την έχω δει ακόμα.. μόλις τελειώσουμε με τη σήμανση θα δούμε τι λείπει) 2 μπουφάν είχε μέσα ρε ανίκανε κλέφτη και τα άφησες... Ούτε καν τα cd δε σου αρέσανε παλιοφλώρε, δεν ακούς Sabbath και AC/DC φαίνεται.. Α σιχτίρ παλιοκαρμπόγυφτα,τι περίμενες να βρεις μέσα σε αυτό το αυτοκίνητο ρε μαλάκα; δεν το έβλεπες πως είναι απ'έξω;; χάλια το χω.. Πάλι καλά που δε μου σπασες τα τζάμια, δε λες.. Έχω κάτι νεύρα.. Όχι τίποτα άλλο, αλλά αισθάνεσαι πολύ παραβιασμένος ρε παιδί μου.. Είναι τώρα κάποιος εκεί έξω που ξέρει ποιος είμαι, που μένω, που δουλεύω, τα τηλέφωνά μου, τα πάντα..


 Update : Ήρθε η σήμανση, όλα καλά... πάω στην αντιπροσωπεία να μου πουν ζημιά.. Το κοιτάει ο μάστορας, κρεμάει μούτρα. Κρεμάω και εγώ μούτρα..
"Φιλαράκι, αυτό αν θυμάμαι καλά, είναι κανα τριχίλιαρο.. θες να παραγγείλω ανταλλακτικά;"
 Μετά από 6-7 εμφράγματα και κάτι ψιλοεγκεφαλικά, του λέω όχι ασε, θα σου πω.
Πάω σε ένα φίλο του πατέρα μου που χει φαναρτζίδικο. Το κοιτάει ο άνθρωπος, παίρνει την αντιπροσωπεία τηλέφωνο, του στέλνουν το σχεδιάγραμμα με τα ανταλλακτικά της κουκούλας, βλέπει τι έχει σπάσει και τι όχι, οπότε παραγγέλνει μόνο τα ανταλλακτικά που έχουν σπάσει (μπροστά ,εκεί που κουμπώνει η κουκούλα με το αμάξωμα.) Λογαριασμός; Κανα 150άρι ευρουλάκια.. Α ναι, η ασφάλεια δε δίνει τίποτα. Κοινώς, ΔΕΝ είσαι ασφαλισμένος άμα σου ανοίξουν το αυτοκίνητο ,στο ξεκωλιάσουν μέσα και σου κάνουν ο,τι ζημιά να ναι, αρκεί να μη σου πάρουν τη μηχανή. Εκεί θα σε πληρώσει. Αυτό, φταίω εγώ που δεν το χα προσέξει στο συμβόλαιο, απλά θεωρούσα αυτονόητο οτι θα με είχε ασφαλίσει και για διάρρηξη κλπ ζημιές ο ασφαλιστής..Τέλος πάντων.. τη γλυτώσαμε

Η γυμνή αλήθεια

Λοιπόν αναγνωστόνια μου, επειδή είμαι σίγουρος ότι έχετε μπλέξει τα μπούτια σας-και όχι με τον καλό τρόπο- τώρα τελευταία, ήρθα για άλλη μια φορά να σας ανοίξω τα μάτια. Διαβάστε λοιπόν την απόλυτη αλήθεια για να μην ακούτε τους όποιους τυχάρπαστους με λειψές πληροφορίες και διάφορες ερμηνείες των οπισθίων. Θα το πω μια φορά και καταλάβετέ το καλά.

 Ο σεισμός στην Ιαπωνία οφείλεται στον Polsemannen.


Δυστυχώς δεν έγινε επίτηδες, ήταν ένα τραγικό λάθος, που συνέβη μετά από μια μικρή αλλά σημαντική έκρηξη στον τρίτο δεξιά όπως μπαίνεις διαλιθικό-τρινιτρικό κινητήρα πλασμονίων της διαστημικής μας βάσης που βρίσκεται πίσω από το φεγγάρι.
Η έκρηξη αυτή πυροδότησε μια αλυσιδωτή αντίδραση στα συστήματα άμυνας της διαστημικής βάσης. Εκείνη την ώρα ο Polsemannen έβλεπε γιαπωνέζικες τσόντες στο δωμάτιο που βρίσκονται οι γεννήτριες κβαντικών λουκάνικων, με αποτέλεσμα το σύστημα άμυνας να αναγνωρίσει ως εχθρό την Ιαπωνία. Έτσι, το  Ultra-Mega-Fuck-Yeah-Gun εκπυρσοκρότησε κατα λάθος και κατέκλυσε την Ιαπωνία με 17π/3 δέσμες ταχυονικών εσταρινίων (σωματίδιο στο οποίο πολύ μετριοφρόνως έχω ονομάσει με το όνομά μου, μια και είμαι ο μοναδικός που το χει δει, πιάσει, χαϊδέψει και ανακαλύψει).
Τα αποτελέσματα τα ξέρετε.

Ιδού μια φωτογραφία που πήρε ο Zaphod λίγο πριν το ατύχημα, για να μη λέτε ότι λέω μπαρούφες. Εγώ μιλάω με αποδείξεις

Η οπισθοσελήνια αστρική μας αμυντική βάση που τα σκάτωσε επειδή ο Polse έβλεπε τσόντες

Και τώρα θα με ρωτήσεις άπιστε και σκεπτικιστή αναγνώστη : Καλά ρε φιλαράκι, και τι να την κάνεις εσύ τη βάση στη σκοτεινή πλευρά του φεγγαριού; Μήπως άκουγες πολύ Pink Floyd και είσαι λίγο γιούχου;

Και θα απαντήσω : Μα για την άμυνα και υπεράσπιση των ιδανικών του Έθνους.

Πριν λίγα χρόνια στρατολογήθηκα στην ομάδα Ύψιλον, που σκοπό έχει να φέρει πίσω στην Ελλάδα την πανάρχαια δόξα της, με την επιστροφή των Πελασγών από τον Ρίγκελ. Φυσικά δεν έχει καμία σημασία ότι ο Ρίγκελ είναι άστρο και όχι πλανήτης και συνεπώς είναι λίγο δύσκολο για τους Πελασγούς να ζουν εκεί πέρα αλλά εδώ πιστεύετε άλλα και άλλα, σε αυτό θα κολλήσετε;

Οι Πελασγοί, γνωστοί και στη γλώσσα που μιλάνε στο Omicron2 Eridani (άμα βάζεις 10 ψέμματα μέσα σε μια αλήθεια σε πιστεύουν πολύ πιο εύκολα) ως Ankh'Mor (Οι Κόκκινοι Χιτώνες) θα επιστρέψουν κάποια στιγμή στη Γη και θα μας δώσουν ξανά τις απέραντες τεχνολογικές τους γνώσεις, σώζοντας την Ελλάδα από τους σκοτεινούς οχτρούς της, τη φοροδιαφυγή και τα αυθαίρετα στις παραλίες.

Ευτυχώς οι Πελασγοί ήδη έχουν μια ασπίδα προστασίας πάνω από την Ελλάδα, την οποία είδα ο ίδιος να υπερίπταται της Ακρόπολης, το απόγευμα που με τσίμπησαν και με έγραψαν στην οργάνωση.(Είχε και δώρο ένα μπλουζάκι και δύο σφηνοπότηρα).
Αυτή είναι η τελευταία γραμμή άμυνας για γήινους εχθρούς, ενώ αυτή πίσω από τη Σελήνη είναι κάτι σα σκοπιά μην τυχόν έρθει κανας ερπετόμορφος από αυτό τον κωλοπλανήτη το Ζ-Οφιούχου. Όχι τίποτα άλλο αλλά με αυτούς τρωγόμαστε συνέχεια. Για καλό και για κακό λοιπόν μας χώσαν στον αμυντικό σταθμό σελήνης με βάρδιες να φυλάμε καραούλι μη μας την πέσουν αποξω.

Θα μου πείτε τώρα, "Ποια ασπίδα ρε απατεώνα, αφού δεν υπάρχει τίποτα πάνω από την Ακρόπολη"

Ε ΟΧΙ! Είστε τόσο αφελείς που πιστεύετε ότι θα ήταν έτσι, χύμα από πάνω ένα πράμα; Και να το πάρουν χαμπάρι οι οχτροί;; Όοοοχι. Η ασπίς είναι αόρατη και μόνο μέσα από ειδικό σαρωτή (σκάννερ στη γλώσσα των Πελασγών) μπορείς να τη δεις.

Ευτυχώς, την ώρα που μου την έδειχναν προλαβα να τραβήξω μια φωτό με το κινητό μου,

ΓΙΑ ΝΑ ΠΕΙΣΤΕΙ Ο ΚΑΘΕ ΚΑΚΟΠΡΟΑΙΡΕΤΟΣ ΣΚΕΠΤΙΚΙΣΤΗΣ.

Γιατί δεν τα λέω εγώ, να μπροστά σου είναι. Εμένα μη με ακούς. Τα μάτια σου δεν τα πιστεύεις;;

Η ασπίδα προστασίας πάνω από την Ακρόπολη. 

Στη φωτογραφία φαίνεται καθαρά η παραμόρφωση του χωροχρονικού πεδίου (πράσινο πλέγμα) του σαρωτή, ενώ κάτω αριστερά βλέπουμε τις ενεργειακές ενδείξεις ανίχνευσης κβαντικών υπερχορδικών  μεσονικών τριδιαγώνιων διαφορικών ιόντων οι οποίες χτυπάνε κόκκινο! (Είναι το Invisibility cloak, μη μασάς). Οι μπλε στήλες αριστερά και δεξιά είναι  οι ενδείξεις των υπερενεργειακών κανονιών αντιπρωτονίων/τριταχυονίων τα οποία βρίσκονται σε επιφυλακή, για αυτό είναι χαμηλά.

Έτσι κοιμάστε ήσυχοι. Οι Πελασγοί μας προστατεύουν.

Άμα σταμάταγε και ο Polse τις γιαπωνέζικες τσόντες...

Αναζητείται ελαφρότης

Υπάρχει καλό και κακό χιούμορ. Αυτό δεν το αμφισβητεί κανείς. Εκτός από μένα. Εγώ δεν το ορίζω ακριβώς ως "καλό" και "κακό". Το χιούμορ θέμα κυρίως του δέκτη, όχι του πομπού. Αυτό που είναι πολύ πιο εύκολο να καταλάβεις είναι η έλλειψη χιούμορ και όχι η ποιότητά του τόσο πολύ. Γιατί ναι, υπάρχει "χιούμορ" που εγώ προσωπικά μπορεί να το θεωρώ κακό, άκυρο, χαζό κλπ κλπ (όπως για παράδειγμα ένας από τους κλασσικούς μας "εθνικούς" κωμωδιάρχες που επί σειρά ετών είχε εκπομπές στην τηλεόραση και αντέγραφε με μεγάλη αποτυχία το Fawlty Towers), αλλά υπάρχει και κόσμος που βλέπει π.χ Black Adder ή Monty Pythons και δε σκάει ούτε χαμόγελο. Ναι αλλά ο συγκεκριμένος μεγάλος κωμικός τυγχάνει να είναι από τους υπεραγαπημένους του κόσμου. Οπότε; Μπορώ να πω εγώ ότι δεν έχει χιούμορ; Αφού ο κόσμος γελάει. Θα μου πεις τώρα "θα σου λεγα κάτι για τον κόσμο" -και θα σε σταμάταγα γιατί το θέμα μου τώρα δεν είναι το επίπεδο του κόσμου, αν και θα θελα πολύ. Το θέμα μου είναι όλη αυτή η βαβούρα που έγινε με τη διαφήμιση για τις μπάμ...εεε για το Γερμανό. Δηλαδή αυτή :
 

 Ρε τι κακός χαμός έγινε. Επαναστάτησαν όλοι. Γιατί; για μια διαφήμιση. Καλή κακή, δεν το εξετάζω. Εμένα προσωπικά δε μου προξένησε κανένα αίσθημα αποτροπιασμού και αηδίας. Απλά θα την θεωρούσα πιο πετυχημένη αν διαφήμιζε μπάμιες και είχε στο τέλος μηνυματάκι του τύπου "Εμ δε του φτιαξε μπάμιες Τάδε- Σίγουρη επιτυχία κλπ". Δε θεωρώ τη διαφήμιση προσβλητική ή σεξιστική ή οτιδήποτε γιατί δεν περιμένω από τη διαφήμιση να έχει καμία απολύτως προσφορά στην κοινωνία πέραν της διάδοσης ενός μηνύματος που σκοπό έχει να δώσει αέρα-αξία σε κάποιο προϊόν. Ίσα ίσα που το παίξιμο των ηθοποιών σε αυτή τη διαφήμιση ήταν ξεκάθαρα κωμικό και υπερβολικό και δε σου μένει καμία υπόνοια για το ότι μπορεί να προωθεί κακομεταχείριση της γυναίκας και μπλα μπλα μπλα. Μου προκάλεσε τεράστια εντύπωση η έντονη αντίδραση του κόσμου στα γουέμπια. Γιατί φοβάμαι ότι έτσι όπως έχουμε μπλέξει, θα χάσουμε οποιοδήποτε αίσθηση χιούμορ που μπορεί να μας έχει απομείνει. Όταν σφίγγουν οι κώλοι συμβαίνει αυτό άλλωστε. Μας πήζει η καθημερινότητα άσχημα και παραπαίρνουμε σοβαρά τα πάντα. Το βλέπω καθημερινά γύρω μου. Επικρατεί μια συμπεριφορά στο στυλ "οκ, τι θα μας ενοχλήσει σήμερα". Και λυπάμαι που βλέπω ανθρώπους επί καθημερινής βάσεως να γκρινιάζουν για τα ΠΑΝΤΑ. Για τα ΠΑΝΤΑ όμως. Κάθε πρόταση και μια γκρίνια, μια διαμαρτυρία, ένας φόβος, μια μιζέρια, ένα βάρος.. Είπαμε μην καταντήσουμε χαζοχαρούμενοι σαν παρουσιαστές πρωινάδικου, αλλά όχι ρε αδερφέ να σταυρώσουμε χέρια στο στήθος και να ξαπλώσουμε στον τάφο. Ε α σιχτίρ δηλαδή! Και αναρωτιέμαι, πως την παλεύουν αυτοί οι άνθρωποι; Προσωπικά, διαθέτων EQ (αν υπάρχει αυτή η παπαριά) περίπου -26, δε μπορώ να δεχτώ ότι μπορεί να ζει κάποιος φορτωμένος την πίκρα και τα προβλήματα ΟΛΟΥ του κόσμου επί καθημερινής βάσεως. Για μένα, θα φόραγε πουκαμισέτο με έξτρα μακρύ μανίκι εντός εβδομάδος. Κοινώς, φιλαράκι, έλα παραδέξου το, δε νοιάζεσαι αλήθεια για όοοοοολα αυτά που μας πρήζεις το παπάρι, απλά σου αρέσει να γκρινιάζεις. Και το βράδυ που πέφτεις για υπνάκι, μια χαρά νταγκλιάζεις. Προσωπική άποψη. Και πάμε πίσω στη διαφήμιση. Άντε να δεχτώ πως είναι αποτυχημένη και κακό χιούμορ. (Αν και δεν το δέχομαι και όποιος διαφωνεί ας δει το επόμενο βιντεάκι και να μου πει αν το βρει προσβλητικό ή εξαιρετικά συγκινητικά αστείο - και πως θα το έβλεπε πολύς κόσμος που θα σοκαριζόταν για τις "ασχήμιες" που ειπώθηκαν σε μια κηδεία).

   

 Kαι μια και μας προσβάλλει τις γυναίκες και τους ευαισθητοποιημένους άντρες τόοοοσο πολύ η διαφήμιση του Γερμανού, αυτή η διαφήμιση γιατί δεν προσέβαλλε κανέναν;

Και τι εννοείς ότι δεν έχει τίποτα προσβλητικό; "Ναι ,ναι ,ναι, όχι όχι όχι" επιλέγει τα κομμάτια κρέατος ο γαμίκος πιτσιρικάς. Εδώ δεν υποβιβάζεται η γυναίκα; (για μένα όχι, διαφήμιση είναι, αν θες είναι και ένα είδος τέχνης). 

Και τώωωρα που το θυμήθηκα, μια και πολλοί ευαίσθητοι καλλιτεχνικά στα ιντερνέτια, δεν προσβάλλονται ποσώς με κάτι "καλλιτέχνες" που βγάζουν κάτι εικαστικά εκτρώματα με κάτι κομμάτια της γυναικείας ανατομίας γεμιστά με σελινόριζες και μπρόκολα , γιατί δεν αντιμετωπίζουν και τη διαφήμιση ως τέχνη να χαλαρώσουν λίγο; Όχι τίποτα άλλο, γιατί οι ίδιοι την παρουσιάζουν ως τέχνη συνήθως. Δεν ξέρω αν είναι, μπορεί. Αλλά χρησιμοποιώ αττάκες άλλων τώρα. 

 Γιατί είναι εντάξει οι διαφημίσεις που παρουσιάζουν τις γυναίκες ως ηλίθιες νοικοκυρές που δε μπορούν καν να διαβάσουν την επιγραφή του απορρυπαντικού να δουν αν απολυμαίνει ή όχι;; (χλωρίνη) 

Μια και δύο είναι οι διαφημίσεις που προσβάλλουν τον οποιονδήποτε; -ΑΝ αρχίσουμε και τα παίρνουμε όλα σοβαρά; 

Η άλλη που λέει στον ευνουχισμένο μαλάκα άντρα της "τι θα κανες χωρίς εμένα", δίνοντάς του ένα γαμωτόστ με σκέτο τυρί; Αυτή δεν προσβάλλει και τους άντρες; 

 Διαφημίσεις αποσμητικών έχετε δει ποτέ ρε; Που ψεκάζει ο άλλος τη μασκάλη και του σκάει η ...θύελλα στη μάπα; 

 Δε σου λέω πως η συγκεκριμένη ήταν καν αριστούργημα. 

Σου λέω απλά πως η αντίδραση ήταν αμετροεπής. 

Και δε θυμάμαι και πολλές τώρα μια και άνευ κεραίας έχω καιρό να δω τηλεόραση.

 Εδώ δεν είχε ενοχλήσει τον κόσμο τόοοοτε παλιά στο Τέξας η κορυφαία διαφήμιση "Για να μην τον παίρνετε από πίσω, πάρτε του μια πίπα". 

 Έχουμε ζοριστεί τόσο πολύ, που χάνουμε το χιούμορ μας. Αν υπήρχε έλληνας κωμικός με επίπεδο και στυλ Monty Pythons, Black Adder, Yes Minister κλπ κλπ κλπ τι θα του χαμε κάνει δηλαδή; (όχι, μην το πεις ΚΑΝ, μην το πεις το όνομα που ΞΕΡΩ ότι μπορεί να σκέφτεσαι, θα χεστούμε). 

 Πλάκα μπορείς να κάνεις για τα πάντα. Και ΠΡΕΠΕΙ. Ακόμα και για πράγματα που σέβεσαι και αγαπάς και εκτιμάς. Εδώ έχουμε αρχίσει και μπλεκόμαστε και νομίζουμε ότι το να κάνεις πλάκα με κάτι σημαίνει ότι το μειώνεις και δεν το σέβεσαι. Λάθος. 

 Και μην ξεχάσετε να την πείτε στον πατέρα σας, που σίγουρα σε κάποιο οικογενειακό τραπέζι, μεταξύ τύρου και αχλαδιού είπε στη μητέρα σας "Γυναίκα! ΣΗΚΩ! Κρασί! Άντε μη σε στείλω στη μάνα σου!" (πιο συχνό πείραγμα σε ζευγάρια 30ετίας και βάλε, δεν έχω ακούσει). 

* Αυτό δε σημαίνει πως πρέπει αν δικαιολογούμε την οποιαδήποτε παπαριά πει ο καθένας αν στο τέλος προσθέσει "πλάκα κάνω". (Όταν χρειάζεται να το κάνεις αυτό, δεν κάνεις πλάκα, απλά είπες μαλακία και πας να το μαζέψεις) 

 Ψάχνοντας ρήσεις για το χιούμορ τώρα, βρήκα μερικές εξαιρετικές, τις οποίες και βάζω αντί επιλόγου γιατί βαριέμαι να σκέφτομαι κάτι έξυπνο και πιασάρικο ως συνήθως. (Το "ως συνήθως" πάει στο "σκέφτομαι κάτι έξυπνο και πιασάρικο" και όχι στο "βαριέμαι". Κνώδαλα)..

(Μας Γ&^%&*&*%^ το formatting)

Defining and analyzing humor is a pastime of humorless people.


Humor is a rubber sword - it allows you to make a point without drawing blood.


Humor is our way of defending ourselves from life's absurdities by thinking absurdly about them.


What's the point of havin' a rapier wit if I can't use it to stab people?


The world is a tragedy to those who feel, but a comedy to those who think. (ουάου, ο Walpole έδωσε ρέστα εδώ..)


All I need to make a comedy is a park, a policeman and a pretty girl. (ο ασεβής για τις  ωραίες γυναίκες, Chaplin)

Μια νέα πρόταση για το ΙΚΥ και τις υποτροφίες

Τα έχουμε πει, τα έχουμε ξαναματαπει για τις αηδίες του Υπουργείου Παιδείας και τα ξεφτιλίκια με τη Eurovision, βγάλαμε και τα μπλουζάκια που σπάνε ταμεία (έπεται ανανέωση και με τόσο κόσμο που βλέπω ότι έχει σκάσει, θα αρχίσω να μοιράζω τα high-res psd να μπορείτε να τα τυπώνετε).
Αυτό που δεν έχω πει όμως ακόμα, είναι μια πρόταση-λύση. Γιατί ο σωστός ο μάγκας ο επιστήμονας, ο ντελικανής, το ντερβισόπαιδο, ο μερακλής, τσίφτης και καραμπουζουκλής, δεν περιγράφει απλά το πρόβλημα και θέτει ερωτήματα (τα ακούτε αυτά εσείς της φιλοσοφίας, που πάτε και παίρνετε διδακτορικά επειδή ρωτάτε; - έλα ρε μη βαράς πλάκα κάνουμε) ΑΛΛΑ προτείνει μελετημένη και εμπεριστατωμένη λύση.
Για αυτό λοιπόν παρουσιάζω εδώ την ιδέα της κατηγορίας των Scienceality ή Υποτροριάλιτι -δεν έχω καταλήξει ακόμα σε πιασάρικο τίτλο. (Υποτροφίζιον, Υποτροφίκυ, ΙΚΥβίζιον, Επιστημάλιτι, το ψάχνω)
Η ιδέα είναι απλή, κομψή, λειτουργική και με τεράστιες πιθανότητες κέρδους. Για όλους.
Πρόσεξε να δεις. Χωρίζουμε τις επιστήμες ανά κατηγορία και ίσως υπο-κατηγορία (θα ακολουθήσουν παραδείγματα). Για κάθε κατηγορία δημιουργούμε ένα scienceality-talent show στο οποίο λαμβάνουν μέρος Υ.Δ οι οποίοι περνάνε διάφορες δοκιμασίες για να κερδίσουν στο τέλος υποτροφίες της τάξεως των 15000 ευρώ ανά χρόνο. Σε κάθε κατηγορία δίνονται 5-10 υποτροφίες ανάλογα με το πόσα θα σκάσει ο χορηγός. Μαζεύονται που λες οι υποψήφιοι και κλείνονται ανά ειδικότητα σε ένα εργαστήριο για 3 μήνες. Κάθε βδομάδα περνάνε από μια κριτική επιτροπή (peer review το λέμε αυτό κνώδαλα) και ο χειρότερος την πουλεύει. Στο τέλος μένουν οι επικρατέστεροι και ο πρώτος πρώτος παίρνει και ένα bonus στην υποτροφία του, 4-5 χιλιάρικα παραπάνω.
Έτσι θα μπορούσαμε και να προάγουμε την επιστήμη στο ευρύ κοινό, να τους κάνουμε να μας συμπαθήσουν περισσότερο. Γιατί άμα δει ο άλλος ότι ο βιολόγος π.χ δεν είναι ο σατανικός Dr.Evil που κάθεται στο εργαστήριο και απεργάζεται σχέδια παγκόσμιας κυριαρχίας, όπως πολύ συχνά πασσάρεται σε εκπομπές "ανοίγματος ματιών" (ονόματα δε λέμε, κατάλαβες), αλλά είναι απλά ένας μύωψ 30άρης με μουσάκι και υποψία καράφλας που του λείπουν 99 ευρώ για να βάλει κατοστάρικο στην άκρη. Θα ήταν μια ευχάριστη αλλαγή να ρωτήσεις ένα πιτσιρίκι τι θέλει να γίνει και να σου πει "φυσικός" αντί για "τραγουδιάρα".

Έχω λοιπόν και να προτείνω συγκεκριμένα Επιστημάλιτι :

1. Next Τop Αugmentation Mendel - Ένα ριάλιτι για βιολόγους.
Σε αυτό το ριάλιτι μια ομάδα από n βιολόγους μαζεύεται σε ένα υπερσύγχρονο εργαστήριο και μένουν εκεί μέσα καθ'όλη τη διάρκεια του παιχνιδιού. Τους παρέχεται άφθονη ποσότητα εσπρέσσο, φραπέ και κατεψυγμένης πίτσας καθώς και όλα τα απαραίτητα γκατζέτια με τα οποία ένας μέγκλα βιολόγος θα ήθελε να περνάει όλη τη μέρα του. Και επιτέλους έναν σοβαρό φασματογράφο μάζας γιατί το καβουρδιστήρι που είχε από τότε που ήταν πρωτοετής δεν έπιανε μία. Το γενικότερο project είναι ποιος θα σχεδιάσει και υλοποιήσει το καλύτερο και πιο χρήσιμο mod για το ανθρώπινο σώμα.
Μια νέα ενισχυμένη καρδιά που δε μασάει με τίποτα; Μια μετατροπή στα μάτια για να βλέπεις και κάτω από τα ρούχα; Μια υπερενισχυμένη τσουτσού που θα ανταποκρίνεται σε κάθε πρόκληση; Έναν άτρωτο προστάτη; Σούπερ-σάλπιγγες και ανθεκτικά ωάρια;; Αλλαγές στις τελομεράσες για αιώνια νεότητα;;; Πνευμόνια που αποβάλλουν την πίσσα αυτόματα (κράτα μου 2) ;; Συκώτι που μεταβολίζει 25 λίτρα αλκοόλ την ώρα (και από αυτά κράτα μου 2); Οι πιθανότητες είναι απλά άπειρες.
Κάθε βδομάδα οι υποψήφιοι γράφουν μια αναφορά και προς το μέσον του παιχνιδιού δημοσιεύουν και paper. Στο τέλος της εβδομάδας αυτός που έχει κάνει τη λιγότερη πρόοδο παίρνει το μπούλο και γυρνάει στο εργαστήριό του στη σχολή όπου αν είναι τυχερός θα βρει και μερικά αντιδραστήρια για να παίξει με το σετ χημείας μετρώντας το ph σε αλατόνερο.

2. Κάτι χειρουργείται - Ένα ριάλιτι για γιατρούς
Ίδιος πρόλογος με το πρώτο : Σε αυτό το ριάλιτι μια ομάδα από n γιατρούς μαζεύεται σε ένα υπερσύγχρονο χειρουργείο και μένουν εκεί μέσα καθ'όλη τη διάρκεια του παιχνιδιού. Τους παρέχεται άφθονη ποσότητα εσπρέσσο, φραπέ και κατεψυγμένης πίτσας καθώς και όλα τα απαραίτητα γκατζέτια (συμπεριλαμβάνονται οι "φιλόξενες" νοσοκόμες) με τα οποία ένας μέγκλα γιατρός θα ήθελε να περνάει όλη τη μέρα του. Το γενικότερο project είναι ποιος θα φέρει εις πέρας τις πιο δύσκολες και με χάλια πιθανότητες επιβίωσης εγχειρήσεις. Κουλές περιπτώσεις με ξεγραμμένους ασθενείς με καρκίνους στα πιο απίθανα μέρη, η αναζήτηση μιας νέας επαναστατικής τεχνικής για μεταμόσχευση εγκεφάλου, για αφαίρεση του χοντοσεντερινικού αδένα από γυναίκες, για αφαίρεση του ποδοσφαιρικοοπαδικού αγώνα από άντρες, για αφαίρεση του μαζιταφαγαμεϊκού αδένα από τον Πάγκαλο και άλλα τέτοια απίστευτα και όμως αληθινά.
Και φυσικά το ιερό δισκοπότηρο του χειρουργού, μεταμόσχευση εγκεφάλου ή/και reanimation (ο Herbert West θα υπομειδιά σατανικά στον υγρό του τάφο). H αξιολόγηση είναι πολύ απλή, όποιου ο ασθενής ψοφάει, λος πούλος και πίσω στην ιατρική να ψάχνει για ασπιρίνες στις κλινικές.

3. The X factor - Ένα ριάλιτι για μαθηματικούς ΠΡΟΦΑΝΕΣΤΑΤΑ.
Πάλι ίδιος πρόλογος, μην κουραζόμαστε. Οι μαθηματικοί συγκεντρώνονται σε ένα τεράστιο σπίτι (παγίδα, ΧΩΡΙΣ υπολογιστές, Mathematica κλπ), τους δίνεται ένα τεράστιο γραφείο, τόνοι χαρτί, ένας σεβαστός αριθμός από Pilot V5 Hi-Techpoint, μαυροπίνακες και κιμωλίες τριγύρω σε όλους τους τοίχους. Φυσικά παραδίπλα υπάρχει μια εκτενής βιβλιοθήκη. Επίσης τους δίνονται προβλήματα από τους παρακάτω τομείς : Αλγεβρική Τοπολογία, Διαφορίσιμες πολλαπλότητες, Συναρτησιακή Ανάλυση, Μαθηματική Λογική, Θεωρία Αριθμών και φυσικά Θεωρία Συνόλων. (θα προσέξατε την παντελή έλλειψη θεμάτων σχετικών με πιθανότητες, μαρκοβιανές αλυσίδες και λοιπές αηδίες, επειδή ο υποφαινόμενος πάντα τα βαριόταν). Με τη συνοδεία πάλι άπειρου καφέ και τσιγάρων (δωρεάν), οι περιπετειώδεις μαθηματικοί κάθονται να λύσουν τα καυτά αυτά προβλήματα τα οποία δυστυχώς δεν ενδιαφέρουν κανέναν εκτός από εμάς τους ίδιους άσχετα αν μετά έρχονται οι μηχανικοί και οι φυσικοί και μας κλέβουν τη δουλειά και τους καλούν στα καλύτερα πάρτι με γκόμενε επειδή είναι πιο "κατανοητοί" λέει. Ποιοι; οι μηχανικοί, που όταν τους συμφέρει αλλάζουν ακόμα και τον ορισμό της μετρικής για να τους βγει το αποτέλεσμα! .Που πα ρε μπακάλη, εδώ έχουμε κανόνες .Για τους φυσικούς δεν το συζητάω, όχι μόνο μας παίρνουν τα αποτελέσματα, αλλά μας νικάγαν και στο Age μη χέσω. Εμείς μετράγαμε πολύγωνα και βγάζαμε βέλτιστη συνάρτηση παραγωγής Britons και αυτοί απλά βγάζανε όσους ακοντιστές μπορούσαν και με νίκαγαν.  (Και μετά από αυτό το χαριτωμένο παραλήρημα συνεχίζουμε). Κάθε βδομάδα φεύγει αυτός που έχει την πιο πατάτα ιδέα ή κρίση μεγαλομανίας, όπως ο κλασσικός παπάρας που κάποτε είχε ανακοινώσει στους συμφοιτητές του "Μαλάκες, αν έχω λύσει σωστά αυτή την άσκηση, καταρρίπτω όλη τη θεωρία Zermelo-Fraenkel". Aφήνεται στην κρίση του αναγνώστη το αν είχε λύσει σωστά την άσκηση ή όχι.

4. Big Historian - Ένα ριάλιτι για ιστορικούς
Έλα το ξέρεις το κόλπο. Μαζεύονται ιστορικοί με τον ίδιο εξοπλισμό με τους μαθηματικούς. Σκοπός είναι να επιλύσουν διάφορους ιστορικούς γρίφους, με στοιχεία και αποδείξεις που θα κάνουν τους διάφορους ερασιτέχνες ιστοριοδίφες να φάνε τις κομματικές τους εκδόσεις ιστορίας και να βάλουν τις προκατειλημμένες θεωρήσεις τους εκεί που ο ήλιος δυσκολεύεται να μπει (εκτός αν κάθεσαι σε πολύ άβολη στάση, Αύγουστο μήνα ακριβώς στις 12 το μεσημέρι). Σκοπός είναι όχι αριστερή, δεξιά, κεντρώα ή ό,τι να ναι θεώρηση, αλλά κυνική, στρατηγική και χωρίς σκιώδεις "ερμηνείες". Ως εγχειρίδιο βοήθειας θα δίνεται και ένας τόμος του Foundation του Asimov για να διαβάσουν τα περί ψυχοϊστορίας. Δυστυχώς εδώ δε μπορώ να γράψω κάτι παραπάνω λόγω έλλειψης επαφής με τους ιστορικούς (μου την είχε φάει φυσικός, ως συνήθως) (πρόσεξε το disclaimer, λέω και ψέμματα ενίοτε, μη σκάσει καμιά απάλευτη να μου πει ότι καλά μου κάναν και μου τρώγαν τα κοριτσούδια οι φυσικοί).

5. Bob ο μάστορας - Ένα ριάλιτι για πολ.μηχανικούς
Ίδιος πρόλογος. Ένας στόχος :
Να φτιάξετε ρε παπάρηδες ένα σπίτι που δε μπάζει νερά όποτε ψιχαλίζει. Τέλος!

6. Bob o πάστορας - Ένα ριάλιτι για θεολόγους
Ίδιος πρόλογος, ένας στόχος : Να αποδείξετε ότι η Γη είναι επίπεδη και 6000 ετών. Προφανώς υποτροφία δεν θα πάρει κανείς οπότε μη δηλώσετε καν συμμετοχή, καλύτερα να τα δώσουμε στη Eurovision

Updates


7. Η μεγάλη αθώωση - Ένα ριάλιτι για δικεόρους
Δικηγόροι καλούνται να υπερασπιστούν έναν κατηγορούμενο σε δικαστήριο, με δικαστές, εισαγγελείς κλπ τους κριτές. Ο κατηγορούμενος βρέθηκε από 50 μάρτυρες με βιντεοκάμερες πάνω από ένα ματωμένο πτώμα, με αίμα στα χέρια και στο πρόσωπο, κρατώντας ένα ματωμένο μαχαίρι και φωνάζοντας υστερικά "πάρτα καργιόλη, ψόφα τώρα".
Υποτροφίες κερδίζουν όσοι πετύχουν την αθώωσή του, με παράλληλο εξώδικο στους συγγενείς του πτώματος για να πληρώσουν το λογαριασμό του καθαριστηρίου για τους λεκέδες αίματος στο πουκάμισό του.

Και επειδή κάπου εδώ ξέμεινα από ιδέες, πρέπει να πάω έξω να κάνω κανα τσιγάρο και να πιω κανα τζουρέττο εσπρέσσο γιατί το μάτι δεν ανοιγει με τίποτα

Αναμένω τις ιδέες σας με αγωνία!

Μια ωραία ομιλία του James Randi

Ο James Randi είναι πολύ γνωστός γενικότερα, στην Ελλάδα όχι ιδιαίτερα από όσο γνωρίζω.
Ο τύπος με λίγα λόγια έχει αφιερώσει τη ζωή του στο να ξεσκεπάζει τους διάφορους τσαρλατάνους.
1 εκατομμύριο δολλάρια δίνει το ίδρυμά του σε όποιον αποδείξει.. θα δεις στην ομιλία...
Εδώ, δίνει μια πολύ απλή και ωραία ομιλία περί απατεωνίσκων που βγάζουν λεφτά από τον πόνο και την ανασφάλεια του ανθρώπου.
Και όσοι δεν ξέρετε περί TedTalks σπεύσατε, διαλέχτε αντικείμενο και ακούστε. Προσωπικά προφανώς προτιμώ τις κατηγορίες "science" και "technology" αλλά φαντάζομαι υπάρχει καλό υλικό και στις άλλες.
(Update : Μόλις είδα ότι το χει βγάλει πιο πριν από εμένα και ο Διαγόρας. Κοίτα σύμπτωση :D )
Για να δείτε υπότιτλους στα ελληνικά (ή όποια γλώσσα γουστάρετε, δε θα σας περιορίσω κιόλας)
πηγαίνετε στο "view subtitles" και επιλέξτε τα.

Τα νέα μπλουζάκια που θα κάνουν θραύση

Μια και οι περισσότεροι αυστραλοπίθηκοι σε αυτό τον κόσμο έχουν στενή σχέση με τη μόδα, είπα να βγάλω και εγώ τη δική μου κωλλεξιόν, Άνοιξη-Καλοκαίρι 2011, η οποία προβλέπω ότι θα κάνει θραύση στα ελληνικά πανεπιστήμια και πολυτεχνεία.
Η κωλλεξιόν αποτελείται από 2 διάφορα μπλουζάκια,με το πρώτο εμπνεύσεως 2009, τότε που μας είχαν κόψει την πρόσβαση σε επιστημονικά περιοδικά, τα υπόλοιπα εμπνεύσεως 2011, τώρα που μας έκοψαν τις υποτροφίες του ΙΚΥ.

Για αυτό φίλε έλληνα διδάκτορα, ναι εσύ άχρηστε φοιτητίσκε που τολμούσες και απομυζούσες από τον κρατικό κορβανά τρελλά ποσά της τάξεως των 450 ευρώ το μήνα, οδηγώντας έτσι αναγκαστικά τα βουλευτόνια μας σε κρίση μια και τόσο κάνει ένα ολόκληρο τραπέζωμα 2 ατόμων στο Πρυτανείο στο Κολωνάκι..
για αυτό λέω φίλε έλληνα διδάκτορα, σου προσφέρω ανιδιοτελώς και τσάμπα τα σχέδια αυτά, να τα τυπώσεις και να τα φοράς στο πανεπιστήμιό σου με δόξα και τιμή, για να ξέρουν όλοι τι ξεφτίλες που είμαστε.
Μια ευγενική προσφορά των Ανώδυνων Ημερολογίων στην επιστημονική κοινότητα της χώρας

Μπλουζάκι #1 (πρώτη εμφάνιση εδώ)

και η φετινή προσθήκη

Και επειδή το αφεντικό έχει κέφια και μόλις τελείωσε να γράφει κάτι παπατζιλίκια άχρηστα, ιδού και οι νέες, φρέσκιες, σπαρταριστές δημιουργίες

                               

Για τη διδάκτορα που ξέρει να περπατάει στο γραφείο και να ξεσηκώνει τον κόσμο. Για τη διδάκτορα που δε μασάει τα λόγια της. Για τη γυναίκα μέσα στη διδάκτορα. Για τον άντρα που θέλει να μπει μέσα στη γυναίκα μέσα στη διδάκτορα. Για την απέναντι διδάκτορα που θέλει να τους κάνει παρέα αλλά ντρέπεται να το ζητήσει. Για να βγάλετε από μέσα σας το ζώο, γιατί με αυτά που γίνονται, θα αισθάνεστε και πολύ ζώον..

Είσαι ροκ, ανεξάρτητη και προκλητική. Ξέρεις να ξεπερνάς τα εσκαμμένα και να βγάζεις τη γλώσσα στο σαπρό κατεστημένο των μορφωμένων συμμαθητριών σου που διάβαζαν στο Λύκειο, αντί να βλέπουν την ανατολή στα 4 στο Λυκαβηττό. Η συμμαθήτριά σου τώρα ξέμεινε χωρίς τα 450 ευρώ που της χάριζε το κράτος για να ξύνεται στο εργαστήριο χαριεντιζόμενη με τους άλλους φύτουλες εκεί μέσα. Φόρα το μπλουζάκι και κάνε της τα μούτρα κρέας. Α, ΙΚΥ σημαίνει Ίδρυμα Κρατικών Υποτροφιών, δεν είναι καμιά νέα μπουζουξού.

Αυτή τη δημιουργία την ονομάζω "Η πίκρα του φτωχομπινέ διδάκτορα" και προβλέπω ότι θα  φορεθεί πάρα πολύ στα εργαστήρια των απανταχού πανεπιστημίων. Είναι κομψό, έχει μήνυμα, έχει στυλ, έχει αέρα, τα έχει όλα. Λέω να το στείλω και σε κανένα διεθνή διαγωνισμό μόδας και όνειρό μου είναι να το δω να το φοράει κάποια διάσημη κρεάτινη κρεμάστρα.

Άλλη μια σεμνή αλλά στιβαρή διαμαρτυρία. Και αυτό το μπλουζάκι θα φορεθεί πολύ στα αμφιθέατρα των πανεπιστημίων και προτείνω στους συναδέλφους να το φοράνε κυρίως σε καμιά επιτήρηση για να παίρνουν και το μήνυμα οι επόμενες γενιές. Όποιος π.... τολμήσει να γελάσει,  να αναγκάζεται σε μια βδομάδα σίτισης αποκλειστικά από τη φοιτητική λέσχη του πανεπιστημίου του, να δεις πως του κόβεται το γέλιο.

Updates


Ένα νέο μπλουζάκι , εμπνευσμένο από την τηλεοπτική σειρά Scrubs. Μπρος πίσω αυτή τη φορά.. Απολαύστε υπεύθυνα :

Ένα ωραίο Σάββατο πρωί

Με ξύπνησε ο Κέρβερος (αν ήταν μαύρος, έτσι θα τον έλεγα) που ήρθε και γαύγιζε έξω από το δωμάτιό μου γιατί πήγε 9 και ήθελε μασαμπούκα...
Δεν πειράζει, ξύπνησα με κέφι γιατί χτες βράδυ έπαιξα  μια επανάληψη Fallout 3 και λίγο Dragon Age και λίγο Medal of Honor και τα φονικά μου ένστικτα ηρέμησαν λίγο.
Ξυπνάω που λες, φτιάχνω ένα μισόλιτρο φράπα και μπαίνω στα ιντεργουέμπια να δω τι παίζει.
Και βρίσκω αυτό του Vagelford και ρίχνω το γέλιο της αρκούδας. Ειδικά αυτό με τον "πλανήτη Κασσιόπεια που συνετρίβη" .. μου έφυγε ο φραπές σε μορφή δακρύων από τα μάτια σου λέω Αναγνώστη. Υπάρχουν διαμάντια όπως "Ο αστερισμός του Ορίζοντα" (βλέπε Ορίωνα) και κορυφαίο "το υδρογόνο και το Ίλιο".. ναι καλή μου, άλλοι λένε ότι το σύμπαν δημιουργήθηκε από το υδρογόνο και από το Ίλιο, αλλά μερικοί διαφωνούν και υποστηρίζουν ότι δημιουργήθηκε από το υδρογόνο και τα Πατήσια.....Διάβασε το άρθρο του Βαγγέλα να καταλάβεις..
Ναι αλλά μου χουν τελειώσει τα τσιγάρα οπότε έπρεπε να πάω όξω να πάρω. Μέγας άθλος.
Και βγαίνω. Και τρομάζω
Τίγκα ο δρόμος στους νίντζα. Σχόλασε κάποιο ντότζο μάλλον, ή κάποιος από τη γειτονιά αποφάσισε να πάει εις τόπο χλοερό και τα λοιπά. Μιλάμε για λεφούσι από μαυροντυμένες γριές - που όταν πάνε τα παιδιά και τα εγγόνια σπίτι παραπονιούνται "αχ τα πόδια μου, η μέση μου, τα χέρια μου, ο αγκών μου, δε μπορώ να περπατήσω από το κρεβάτι στο σαλόνι", αλλά μόλις κάποιος φορέσει ξύλινη κοστουμιά, τρέχουν σαν τον Κεντέρη με διπλή δόση μαγικού ζωμού.
Και εκεί μου ρθε.. Ρε συ, αυτοί -κυρίως παντρεμένοι- που σου λένε ότι "ο γάμος κάνει καλό στον άντρα", δεν έχουν δει ότι εκεί έξω κυκλοφορούν κυρίως γριές με μαύρα;  Τι διάτανο; τί καλό τους κάνει; ότι παίρνουν πιο εύκολα εξιτήριο;  Παντρέψου και θα δεις. Θα ζήσει η γριά καμιά 20ριά χρόνια παραπάνω και θα σου κάνει κάτι τρισάγια, με κάτι κόλλυβα, μούρλια. Α το ξέρεις και αυτό ε; ότι αφού αναχωρήσεις μετά στη γειτονιά παίζουν κόντρες; Βέεεβαια..Παίζει ριάλιτι κανονικό στη γειτονιά "Next Top Mnimosino".Με κριτική επιτροπή, γευσιγνωσία κολλύβων και ψωμακίων, στολισμού, κριτική επιπέδου ψαλτών και παπάδων και πολύ προχώ αρχιτεκτονική μνημάτων. Μέχρι τέντες βάζουν πλέον στον αποχωρήσαντα, μάλλον για να μην βγάζει τη μπέμπελη τον Αύγουστο. Φαντάζομαι κάποια στιγμή θα βάζουν και αρκουδίσιο, αλλά κάτσε να περάσει η κρίση και μετά.
Ας αφήσουμε τα μακάβρια τώρα γιατί δε λέει πρωινιάτικα...
Σηκώθηκα που λες, έσκασα και τον Ριχάρδο τον Μαυροπερισσότερο στα Klipsch και γουστάρω. Να περάσει λίγο η ώρα και θα κάνω τους γειτόνοι να αιμορραγούν από τα ώτα. Γιατί ο απέναντι προψές είχε κέφια και μου βαζε κάτι τσικουλάτες τσικιντάι στη διαπασών και αυτό επισύρει ποινή Maiden Live at Donington. (Θα έβαζα Slayer αλλά τους έχω βαρεθεί πλέον). Ή μήπως να τους βάλω τίποτα πιο πειραματικό, του στυλ Apocalyptica, να μην ξέρουν τι σκατά όργανο βγάζει αυτό τον ήχο;  Δεν ξέρω θα δω, γιατί τώρα καλοβλέπω και τους Therapy? που τους έχω παραμελήσει τώρα τελευταία και μου θυμίζουν και την πρώτη Λυκείου που έβαζα το Screamager να το ακούει η τότε καψούρα  και της ξυπνούσαν τα μητρικά ένστικτα (το τραγούδι ξεκινάει με το στίχο "With a face like this I wont break any hearts and thinking like that I wont make any friends")..
Ω ναι, Therapy? .. πάω να χώσω τώρα!! μισό, επιστρέφω...
Οκ πορώθηκα. Παρατάω την ανάρτηση ατελή και πάω να θυμηθώ τις ωραίες μέρες που ήμουν μακρυμάλλης.
Την καλημέρα μου.

"Δεν πληρώνω" και τα λοιπά...

Το κακό με εμένα και εσένα φιλαράκι ξέρεις ποιο είναι; Ότι ως γνήσιοι Έλληνες, έχουμε στο ρημάδι το DNA μας, ενδιάμεσα στις κλασσικές GATTTCAAG αλυσίδες που έχουν οι υπόλοιποι άνθρωποι (ναι 'Αντονι, και οι μαύροι, σκάσε) , αλυσίδες που γράφουν ISOPEDOSI.

Αυτές λοιπόν οι αλυσίδες που περιέχουν κάποιες διαφορετικές βάσεις από τις 4 κλασσικές των υπολοίπων, οδηγούν στη δημιουργία κάποιων χημικών αναστολέων σκέψης στον εγκέφαλο που λειτουργούν ως ψευδοδιαβιβαστές στους νευρώνες και αποκλείουν τα κέντρα της λογικής και της συμπερασματολογίας, ενεργώντας όπως περίπου μια Denial of Service επίθεση σε ένα σέρβερα.

Έτσι λοιπόν, ο σωστός ο λούμπεν αντιρρησίας των πάντων σε αυτή τη χώρα, έχει την εκνευριστική τάση, για να βγάλει ένα συμπέρασμα, να λειτουργεί ως λογικός Προκρούστης. Ό,τι περισσεύει κόβεται και ότι είναι μικρό επεκτείνεται, για να χωρέσει ακριβώς στο ωραιότατα φτιαγμένο από λογικοστεγανά δογματικά υλικά, κουτί που έχει φτιάξει στο τσερβέλο του.

Το αποτέλεσμα όπως καταλαβαίνεις σε όλα αυτά είναι με λογικές αρχικές συνθήκες να καταλήγουμε σε σουρρεάλ συμπεράσματα.

Είναι σαν το κλασσικό ανέκδοτο με το ενυδρείο, όπου ο χρησιμοποιών την ισοπεδωτική Προκρούστεια προσέγγιση, καταλήγει στο συμπέρασμα πως αν δεν έχεις ενυδρείο, λαδώνεις τον κολλιό κόντρα.

Έτσι το "Δεν πληρώνω" ενώ μέχρι τώρα είχε μια λογική εκκίνηση, θα καταλήξει σε "δε γουστάρω να πληρώσω τίποτα, να μου δίνεις τα πάντα τσάμπα".

Ποια είναι η λογική αρχή; Αυτή:

(1). "Μου ζητάς ρε ρεμπεσκέ εδώ και 20 χρόνια διόδια για ένα δρόμο που ΘΑ φτιάξεις; Που ναι ο δρόμος; Αυτός εδώ ο δρόμος είναι κάτι παραπάνω από κατσικόδρομος, και κοίτα και το (2) για να δεις τι απατεώνας που είσαι.Να πα να κόψεις το λαρύγγι σου, δε σου δίνω μία"

(2). "Η ευρωπαϊκή ένωση έχει συγκεκριμένους κανόνες για το που μπορείς να ζητήσεις διόδια. ΑΥΤΟΣ ο δρόμος, δεν τους πληροί. Δε σου δίνω φράγκο"

(3). "Είσαι υποχρεωμένος να μου παρέχεις εναλλακτικό δρόμο να χρησιμοποιώ, σε περίπτωση που δεν έχω φράγκα να πληρώσω διόδια. Δε γίνεται να είναι η μοναδική μου επιλογή. Δεν παίρνεις σέντσι"...

Και ξεκινώντας από κει, πέφτουμε στη λούμπα και παραπαίρνουμε σοβαρά τον εαυτό μαααας... Είναι να μην ξυπνήσεις ένα πρωί και τη δεις επανάσταση. Από κει και πέρα, μπορεί να πάρεις την κάτω βόλτα και να σκάσεις μύτη Δελαπατρίδης σου λέω, από την ανάποδη.

Είναι μερικοί ρε παιδί μου που βλέπεις, γυαλίζει το μάτι. Τους λες 

-"Καλημέρα Βαγγέλα"  και σου απαντάει

-"ΟΧΙ. Δε μπορεί να είναι καλή η μέρα. Γιατί η αστική τάξη, εξακολουθεί να..."

Όταν λοιπόν αρχίσεις και είσαι τέτοια περίπτωση, οι αναστολείς σκέψης στον εγκέφαλο αρχίζουν και κάνουν πάρτυ. Έτσι άκουσα "ατράνταχτα" επιχειρήματα γιατί δεν πρέπει να πληρώνουμε στην Αττική Οδό (σωστά, είναι ένας άψογος δρόμος, ο οποίος έχει χ διόδια και τον οποίο έχω την επιλογή να παρακάμψω αν δε γουστάρω - με όχι και ιδιαίτερο χρονικό κόστος, αν είμαι τυχερός). Όπως επίσης είδα και σε ένα μετρό κάτι παλλικάρια που είχαν βάλει ταινία στα μηχανήματα ακύρωσης και απαγόρευαν στους συμπολίτες μας να ακυρώσουν τα εισιτήρια.

ΩΩΩΩΩΩΩΩΩΩΩ.... Μπρρρρρρρρρρρρρρρρρρρρρ...γκιτς γκιτς γκιτς!!!

Πάμε πάλι μια; Υπήρχαν τύποι που με το έτσι θέλω, απαγόρευαν στον κόσμο να χτυπήσει το εισιτήριο.

Δεν ξέρω αν ανήκαν σε κάποιον πολιτικό χώρο, αλλά τις υποψίες μου τις έχω. Παρ'όλα αυτά, δε θα πω κάτι. Θεωρώ ότι ήταν ανεξάρτητοι αγανακτισμένοι πολίτες (εεεε; σου θυμίζει κάτι αυτό Αναγνώσθα;)

που δρούσαν αυθορμήτως και ηρωϊκώς εναντίον του σαθρού κατεστημένου που διαιωνίζουν οι ρουφηχτές του αιμάτου του λαού και τα λοιπά.

Αλλά για κάτσε ρε φίλε!

Συμφωνώ, το 1.40 που πήγε εισιτήριο, είναι πανάκριβο. Συμφωνώ. Και επαυξάνω. Και κακώς αυξήθηκε αυτή την περίοδο που ο κόσμος είναι ζορισμένος και λογικά τα 40 λεπτά αύξηση δε θα πάνε όλα στην ενίσχυση του κρατικού κορβανά, αλλά θα τα φάει κανένας κακομοίρης πάσχων από παχυσαρκία μαζί με τους πελάτες του πολιτικού του γραφείου πάλι.

Αλλά για κάτσε από την άλλη. Εγώ μπορεί να γουστάρω να τα πληρώσω γιατί ΠΡΟΣΩΠΙΚΑ θεωρώ ότι το 1.40 για το μετρό πχ, με την ποιότητα και την ταχύτητα της εξυπηρέτησης που προσφέρει καθώς και με την κατάσταση στον οποία βρίσκονται τα πάντα εκεί μέσα, τα αξίζει. (όλα αυτά όταν λειτουργεί. Γιατί και στο Παρίσι έλιωσαν στην απεργία, αλλά το μετρό ερχόταν κάθε 8 λεπτά-αντί για κάθε 4. Ναι, όταν είχε απεργία, γιατί οι εργαζόμενοι θέλαν να πλήξουν την κυβέρνηση, όχι τους συμπολίτες τους.Αυτό βέβαια δε μας το είπαν οι σκούζοντες επαναστάτες του διαδικτύου, απλά μας έλεγαν "κοιτάτε και στο Παρίσι απεργούν στο μετρό και κανείς δε λέει για τους τουρίστες".)

Το λεωφορείο π.χ το 1.40 δεν το αξίζει. Ούτε φυσικά το τρόλλεϊ. Και εκεί ποιος είναι ο τρόπος να βελτιωθούν; Να τα χρησιμοποιείς μεν, να μην τα πληρώνεις δε.

Παρένθεση για σύντομο μάθημα οικονομικών, θα πω και εγώ το παράδειγμα με το τυροπιτάδικο, λίγο αλλαγμένο : (το παράδειγμα κυκλοφόρησε σε mail,blogs κλπ, βρείτε το)

Έχω ένα τυροπιτάδικο. Το οποίο δεν είναι και το καλύτερο της πόλης αλλά είναι σε καλό σημείο και έχει κόσμο. Κανα δυό υπάλληλοι με κλέβουν, η καθαρίστρια βουτάει καμια τυρόπιτα, μου ζητάνε αυξήσεις για υπερωρίες που δεν κάνουν κλπ. Είμαι και εγώ λαμόγιο, αλλά οκ, ψιλοπάει το καράβι. Μια μέρα, επειδή θέλω να τα κονομήσω, αποφασίσω να ακριβύνω την τυρόπιτα. Από εκείνη τη μέρα, η πελατεία μου δε μειώνεται, απλά έρχεται και μου βουτάει τις τυρόπιτες, με τη λογική ότι "να πα να γ.. ρε αλήτη, που θα ακριβύνεις την τυρόπιτα. Δεν έχουμε και λεφτά για πίτσα".

Εγώ, ως σωστός  επιχειρηματίας, βλέπω ότι αντί να έχω κέρδη, έχω ζημία. Μπαίνω ταχύτατα μέσα. Πρέπει να πείσω τους πελάτες ότι το προιόν μου είναι καλύτερο. Βάζω καλύτερη ζύμη και καλύτερο τυρί. Και περισσότερο. Ναι αλλά οι άλλοι το ξαναβρίσκουν ακριβό και πάλι μου τις βουτάνε τσάμπα.

ΟΠΑ ΣΤΑΚΑ. Είπαμε είμαι λαμόγιος επιχειρηματίας.

Οπότε στα @@ μου. Απολύω τους υπαλλήλους και πουλάω την επιχείρηση σε έναν Ρώσο πρώην Σπετζνατζ, που άμα πας να του βουτήξεις τυρόπιτα, σε πυροβολεί στο δοξαπατρί.  (Αυτό θα γίνει έτσι και αλλιώς στο μέλλον, απλά άμα πας και βουτάς και συ τις τυρόπιτες συνέχεια, ε θα το κάνω νωρίτερα. Θα φταίω. Δε λέω. Αλλά και συ δε βοήθησες και ιδιαίτερα τους συμπολίτες σου που δούλευαν στο τυροπιτάδικό μου)

Τέρμα παρένθεσης.

Το θέμα είναι πως θα απαλλαγούμε από τα τρελλολαμόγια παράλληλα κάνοντας καλύτερη τη ζωή μας. Όχι πως θα απαλλαγούμε από τους κλέφτες για να βάλουμε να μας κάνουν κουμάντο οι ζαβοί!

Α ξέχασα.

Δεν είδα πολλές αναφορές στον λόγο χρημάτων/υπηρεσία, οπότε υπέθεσα πως κανείς δεν ισχυρίστηκε πως "το τρόλλει είναι πανάκριβο για αυτό που προσφέρει, κάντο καλύτερο να στα δίνω τα λεφτά".

Υποθέτω, χωρίς να είμαι 100% σίγουρος, ότι η γενική λογική είναι η κλασσική "εσείς μου τα τρώτε τόσα χρόνια, εγώ δε σας δίνω τίποτα τώρα".

Και να σου πω κάτι; Μαζί σου και σε αυτό.

Μη χρησιμοποιείς ΜΜΜ. Έτσι και αλλιώς, συνήθως τις καθημερινές έχουν απεργία πλέον.

Όχι ΚΑΙ να χρησιμοποιείς ΚΑΙ να μην πληρώνεις.

Θα μου πεις "ναι ρε αδερφέ, αλλά η βενζίνη έχει 1.60, δε βγαίνω".

Και θα σου απαντήσω

"Ούτε εγώ βγαίνω."

Δεύτερο : Μην πληρώνεις ρεύμα. Η ΔΕΗ δεν είναι μια από τις μεγάλες μαύρες τρύπες; Ε μην πληρώνεις ρεύμα. Πόσα έχουν φάει και δεν έχουν φάει εκεί μέσα. Μέχρι που χουν κανονίσει να πληρώνονται στις απεργίες.

Τρίτο : Μην πληρώνεις νερό. Τα ίδια με άνω.

Τέταρτο : Μην πληρώσεις τηλέφωνο. (Ειδικά το κινητό, γιατί πραγματικά ξετρελλαίνομαι να βλέπω στο δίκτυο μηνύματα του τύπου "Viva la Revolucion- sent from my iPhone"). Α και που σαι, θα σου ρθει ταμπλάς τώρα : Οι εταιρίες κινητής τηλεφωνίας (καλά και σταθερής), είναι.. ΙΔΙΩΤΙΚΕΣ. Δίνεις τα λεφτά σου στους διαπλεκόμενους μεγαλοεργολάβους! Προδότη της επανάστασης. Όχι τι νόμιζες; δε θα σε τσάκωνα; Όχι ρε Κώστα, τσάκωνα είπα, όχι Τσάκωνα!

Τώρα θα μου πεις, "ρε φιλαράκι, μην τα ισοπεδώνεις όλα!"

Ε α γεια σου!

Μια παλιά ιστορία

Πάνε πολλά χρόνια, αλλά θα προσπαθήσω να θυμηθώ.
Λογικά, αυτή η ιστορία έπαιξε κάπου μεταξύ 1988-1990 γιατί ή τελείωνα το δημοτικό ή ήμουν πρώτη γυμνασίου.Μάλλον ξεκίνησε η ιστορία λίγο πριν την πτώση του καθεστώτος Τσαουσέσκου γιατί έτσι εξηγείται πιο εύκολα η συνέχεια. Θα δεις..
Δίπλα από το σπίτι μας, είχε γκρεμιστεί ένα μεγάλο νεοκλασσικό και οι καννίβαλοι ιδιοκτήτες έχτιζαν ένα τεράστιο τετράγωνο κλουβί.
Μια μέρα λοιπόν, η γιαγιά ξεκίναγε να πάει στη λαϊκή και είδε στο γιαπί έναν άνθρωπο να κοιμάται. Γνωστή φαν των απανταχού κατατρεγμένων, των σήριαλ με "φυλακομένες" και άξιο τέκνο της γενιάς της Κατοχής, η γιαγιά συγκινήθηκε και πήγε να δει τι παίζει.
Έτσι, μπήκε στη ζωή μας ο Γκεόργκι. Είχε έρθει με τα πόδια από τη Ρουμανία και μια και ήταν ηλεκτρολόγος -αν θυμάμαι καλά- ο εργολάβος που έχτιζε την οικοδομή τον είχε προσλάβει πριν μερικές μέρες. Ο Γκεόργκι όμως δεν είχε που να μείνει μια και δεν του φτάναν ακόμα τα λεφτά. Οπότε την έπεφτε στο γιαπί το βράδυ, ξυπνούσε το πρωί και δούλευε, και δεν έχω ιδέα τι και που έτρωγε.
Μέχρι που τον πέτυχε η γιαγιά. Ο Γκεόργκι από ελληνικά ήταν ακόμα ψιλοάκυρος, αλλά από αγγλικά σκάμπαζε περισσότερα. Το απόγευμα, μετά τη δουλειά, ήταν στο σπίτι της γιαγιάς. Η γιαγιά του μαγείρεψε τη σπεσιαλιτέ (κοκκινιστό κρέας με χοντρό μακαρόνι) να φάει να την κάνει ταράτσα, του έδωσε ρούχα και παπούτσια και με κατέβασε για διερμηνέα να ακούσουμε την ιστορία του.
Όλοι την πειράζαμε τη γιαγιά πάντα για το πόσο πονόψυχη ήταν. Την πείραζαν οι δυό γαμπροί ότι "για να νοικιάσεις το σπίτι τι διάολο προϋπόθεση έχεις; να μην έχουν μία να πληρώσουν;" . Από το συγκεκριμένο σπίτι είχαν -και έχουν- περάσει μέχρι τώρα, όλοι οι κατατρεγμένοι της γης. Τέλος πάντων.
Η γιαγιά άκουσε λοιπόν την ιστορία του Γκεόργκι και της έφυγε η μαγκιά. Δεν την πάλεψε μία. Από τα λίγα που θυμάμαι και εγώ, θυμάμαι κυνηγητά σε τραίνα, ύπνο στα βουνά, ποδαρόδρομο μέχρι εδώ και τα λοιπά. Εκεί που λύγισε όμως ήταν όταν μάθαμε πως ο Γκεόργκι δεν ήταν μόνος, είχε και μια γυναίκα και ένα παιδί που έπρεπε να φέρει μαζί του γιατί στη Ρουμανία...
Από κείνη τη μέρα, τον καβατζώσαμε σώγαμπρο τον Γκεόργκι. Το σπίτι που νοίκιαζε η γιαγιά ήταν άδειο -αν θυμάμαι καλά- και του το έδωσε. Ούτε νοίκια ούτε τίποτα. Τα μεσημέρια ο Γκεόργκι έτρωγε -που αλλού- στη γιαγιά και τα απογεύματα τράβαγε διπλοβάρδιες. Του έψαξε και ο πατέρας μου καναδυό δουλειές, άρχισε να τη βολεύει σιγά σιγά.
Ένας εξαιρετικός κύριος, συμπαθέστατος, σοβαρότατος και αγωνιστής του κερατά. Τον βοηθήσαμε όπως μπορούσαμε και όποτε έλεγε να μας "ντώσει κάτι γκια ευκάριστω"  η γιαγιά έβγαζε νύχια.
Μετά από κάποιους μήνες, που είχε ψοφήσει στη δουλειά, και μάλλον είχε πέσει και το καθεστώς, ήρθαν και η γυναίκα του και ο πιτσιρικάς, ο Μπογντάν; κάπως έτσι. Τότε ο Γκεόργκι λοιπόν είπε στη γιαγιά ότι "άκου να δεις, με τάισες, με φιλοξένησες, με βοήθησες, αλλά εγώ κοπρίτης δεν είμαι, τώρα που στάθηκα στα πόδια μου θα πάω να νοικιάσω ένα σπίτι να μείνουμε κανονικά. Και όχι δε θα μείνω εδώ γιατί ξέρω ότι θα μου πεις νοίκι το 10% από αυτό που θα πλήρωνα κανονικά."
Έτσι λοιπόν, μετακόμισαν δυό δρόμους παρακάτω. Φυσικά οι σχέσεις μας δεν χάλασαν και η γυναίκα με τον πιτσιρικά ήταν πολύ συχνά σπίτι μας ή η γιαγιά στο δικό τους.
Κάποια στιγμή μας είπαν ότι μπορούν πλέον να φύγουν από την Ελλάδα και την έκαναν για Καναδά.
Πριν δύο χρόνια μας ήρθε μια κάρτα από το Τορόντο. Με ευχές, ευχαριστίες και "ποτέ δε θα σας ξεχάσουμε" κλπ.
Δυστυχώς η γιαγιά δεν ζούσε πλέον για να τη δει να χαρεί.
Η ιστορία, διαβεβαιώ οποιονδήποτε θα μπορούσε να δυσπιστήσει πως είναι 100% αληθινή και προσωπικότατη και δε δέχομαι κουβέντα.

Γιατί την είπα τώρα εδώ;

Για να μπορώ να πω ελεύθερα και χωρίς κανείς να μπορέσει να με κατηγορήσει για ρατσισμό, ότι με αυτό το πανηγύρι που έστησαν οι επαναστατικοί φωστήρες στη Νομική διαφωνώ κάθετα, οριζόντια, διαγώνια και σε βάθος.
Και για να μπορώ να πω και χωρίς να γίνω γραφικός, ότι άμα έχεις κότσια, πάρτον σπίτι σου αλάνι και βοήθησέ τον έμπρακτα. Όπως έκανε η κακομοίρα η γιαγιά μου. Ντάξει;

Update : Και επειδή θυμήθηκα μετά από πολλά χρόνια όλη αυτή την ιστορία, είπα να τους ψάξω στο FB. Τον βρήκα τον πιτσιρικά και πιάσαμε κουβέντα. Αυτός δε θυμάται και πολλά πολλά, γιατί ήταν 5-6 χρονών τότε αλλά θυμήθηκε όλο το σκηνικό. Η οικογένεια ζει ακόμα στο Τορόντο και περιμένω να μου πουν λεπτομέρειες πως την παλεύουν. :D

O,τι ζητήσει η αγορά

Οκ, είναι γνωστό και προφανές. Ο,τι πουλάει, αυτό προωθούμε. Μια επιχείρηση, ένας οργανισμός που θέλει να βγάλει κέρδη, κοιτάει να πουλήσει ό,τι έχει πέραση.
Τρώει ο κόσμος σαν τρελλός ρόκα-παρμεζάνα στα εστιατόρια; Ε εγώ που είμαι μανάβης θα πουλήσω ραδίκι και μπρόκολα; 2 τονους Ρόκα στη βιτρίνα θα πουλήσω.
Θέλει ο κόσμος tablet pc και μικρά εντυπωσιακά μπλιμπλίκια; Εγώ τι θα πουλήσω; Άβακες και κομπιουτεράκια;
Όχι βέβαια.

Έτσι λοιπόν και το "Υπουργείο" Αμάθειας και Εθνικής Κατρακύλας που λειτουργεί τώρα τελευταία μάλλον ως σουπερ μάρκετ, αποφάσισε να κόψει τις παχυλές υποτροφίες διδακτόρων και μεταδιδακτορικών του έτους 2011 που έδινε μέσω του ΙΚΥ. Τα ρετιρέ των 450-600 ευρώ έπρεπε να κοπούν άλλωστε. Γιατί όλοι μας ξέρουμε κάποιον υποψήφιο διδάκτορα απο δώ ή απο κει και βλέπουμε τον τρυφηλόν βίον που διάγει.

Αι αποδείξεις δεξά

Κότερα, μερσεντέδες, μπουζούκια, Μύκονοι, Ίμπιζες κλπ κλπ. Αφού να φανταστείς στο Άσπεν τώρα τα Χριστούγεννα, πέτρα να πέταγες στην τύχη, 3-4 διδάκτορες έλληνες θα πετύχαινες. Χαμός σου λέω.
Να τις προάλλες λέει, ήταν ένα ωραίο πάρτυ στο St. Moritz και μιλάμε ένα τσουπ να κάναμε, μια σημαία θα βάζαμε και θα το παίρναμε το χωριό. Μιλάμε 100% έλληνες διδάκτορες στο Φορ Σίζονζ. Να μας κυνηγάνε ρε με τα φουα γκρα και τις μπελλούγκες να φάμε -είμαστε και βλάχοι και δεν το συνηθίζεις εύκολα το φουα γκρα, πρέπει να εκπαιδευτεί ο ουρανίσκος σου. Και να τα σατώ Λαφίτ, και να οι Μοέτ και να οι αστακοί αμερικαίν, να τα μενταγιόν ελαφιού με σως παπάγια, να τα ανάκλιντρα, χαμός σου λέω.

Καταννοώ βέβαια τη λογική της υπουργού που είναι υπεύθυνη για τη διάλυση της παιδείας καθώς και των εξαίρετων συμβούλων της. "Τι θέλει ο κόσμος". Αυτό.
Έχεις ρωτήσει κανένα 15χρονο τι θέλει να γίνει όταν μεγαλώσει και σου πε "θέλω να κάνω διδακτορικό στη φυσική"; "θέλω να κάνω διδακτορικό στη γενετική"; "θέλω να γίνω αστροφυσικός;" "θέλω να κάνω τεχνητή νοημοσύνη σε ιατρικές εφαρμογές"; όχι. Τραγουδιστής θα θέλει να γίνει το παιδί, μοντέλο, ηθοποιός, παρουσιαστής, αστρολόγος, πρωινατζής, τέτοια.
Για αυτό λοιπόν τι να τις κάνουμε τις παχυλές υποτροφίες στο ΙΚΥ, όταν οι έλληνες διδάκτορες δεν απολαμβάνουν ούτε δευτερόλεπτο προβολής από τα κανάλια και τα περιοδικά;
Έχεις δει το κοινό των ριάλιτι; Ποιος δε θέλει να μπει σε ένα Μπιγκ Μπρόδελ, ένα Εργαστήρι Δόξας, ένα Γραικο-είδωλο ένα παράθυρο ρε αδερφέ στη διασημότητα, τη γκλαμουριά και το χαϊλίκι.
Και κάθεται ο άλλος και μας τσαμπουνά για υποτροφίες για επιστήμονες και παπάρια μάντολες. Όταν υπάρχουν δουλειές όπως του αστρολόγου, του χειρομάντη, του παρουσιαστή, του πρωινατζή κλπ που χωρίς πολύ κόπο λαμβάνεις πολλή δόξα και χρήμα, θα πάει το άλλο το παλλικαράκι να σπουδάσει ν χρόνια και μετά να παίρνει 800; και να μην τον ξέρει ο θυρωρός της πολυκατοικίας του;
Ε όχι! ΑΙΣΧΟΝ! Έπρεπε να παρθούν άμεσα και ρηξικέλευθα μέτρα για να αντιμετωπιστεί αυτή η κατρακύλα.

Έτσι το κονδύλι που κόπηκε από το ΙΚΥ, θα μεταφερθεί στο κονδύλι υποστήριξης της Γιουροβύζιον για άλλη μια φορά. Γιατί μην το γελάς Αναγνώστη, η Γιουροβύζιον δεν είναι παίξον-κάγχασον. Είναι μεγάλη εθνική ιστορία. Μιλάμε για αβυσσαλέα προβολή του ελληνικού πολιτιζμού στα εξωτερικά. Σκαμπάζουν νομίζεις οι κουτόφραγκοι από θετικές επιστήμες και τέτοιες αηδίες; ΟΥΧΙ ! Θέλουν και αυτοί, όπως και εμείς, να ξεσκάσουν, να λικνίσουν τα αποτριχωμένα οπίσθιά τους, να το ρίξουν έξω ρε αδερφέ, γιατί ως γνωστόν "και αυτά χρειάζονται". Δε χαίρεσαι, δεν αισθάνεσαι εθνικά και προσωπικά υπερήφανος όταν αλαλλάζοντα πλήθη φωνάζουν  ΓΚΡΙΣ-ΓΚΡΙΣ-ΓΚΡΙΣ σε μεγάλα στάδια της Ευρώπης; Δεν πορώνεσαι και συ μαζί με τα μόγγολα του Σταρ; Δεν τα παίρνεις όταν υπάρχει κάποιος καλύτερος από σένα; Δεν ρίχνεις επικές τσιρίδες όταν βγαίνει ο Σάκης, ο Μάκης, ο Σούλης, ο Λούλης και άλλα εθνικά ινδάλματα και κάνουν τα τσαλίμια τους υπό το φως των προβολέωνε - με τα πλήθη από κάτω να παραληρούσι; Ε ποιος τις γαμεί τις υποτροφίες τώρα αδερφέεεε!!

Αυτό το κόψιμο των τρισεκατομμυρίων που μοιράζονταν δε σε έλληνες επιστήμονες που τους φεύγει ο τάκος για 600 ευρώ (ναι ξέρω υπάρχουν και λαμόγια και τεμπέληδες και χασοχρόνηδες.
Αλλά άμα δε βγάλεις παπέρι, δεν πέφτει το κασέρι) έρχεται μερικούς μήνες μετά από μεγαλοπρεπείς ανακοινώσεις από την Κοιλάδα της Σιλικόνης, ότι "θα δώσουμε κίνητρα στους έλληνες επιστήμονες να γυρίσουν πίσω. Να ερευνήσουν, να μεγαλουργήσουν, να δώσουν στην πατρίδα το φως της γνώσης".

Ναι φυσικά. Θα παρατήσει ο Παναγιώτης (δεν έχει σημασία ποιος Παναγιώτης, ένας Παναγιώτης) τα 4 χιλιαρικάκια που παίρνει στη Φινλανδία, με φουλ συνταξιοδοτικο, ασφάλιση, περίθαλψη κλπ και θα έρθει κολυμπώντας μη σου πω στην πατρίδα, να παίρνει βαριά βαριά 800 και να του κόβουν και τις χρηματοδοτήσεις κάθε τρείς και λίγο. Το ίδιο θα κάνει και ο κάθε Παναγιώτης.
Γιατί πως να το κάνουμε, όταν είσαι 35 χρονών, έχεις 17 πτυχία , τεράστια προϋπηρεσία και μια εξαιρετική δουλειά σε ένα υπεργαμάτο ερευνητικό ινστιτούτο, αυτό που ονειρεύεσαι είναι να έρθεις στην Ελλάδα, να παίρνεις 800 και να στα κόβουν και αυτά κάθε τρεις και λίγο, για να κάνουν κάστινγκ για ευρωπαϊκές γιορτές τραγουδιού.

Θα με αποστόμωνε τώρα κάποιος ιθύνων λέγοντας "ναι αλλά εδώ έχουμε ήλιο, θάλασσα, το δροσερό αγέρι και τις νοσταλγικές βόλτες στην παραλία τα φεγγαρόλουστα βράδια του Αυγούστου".
Και θα του απαντούσα μεγαλοπρεπώς "Μην ανησυχείς, θα έρχομαι τον Αύγουστο να σας βλέπω και εσάς και τις παραλίες σας"

Στο αεροδρόμιο αδελφές μου, στο αεροδρόμιο!!!

Εκεί στην Ελευθεροτυπία, σε λίγο θα αρχίσω να ζητάω λεφτά..

Update


Η πεφωτισμένη γκλάβα μου κατέβασε μέγκλα ιδέα! Θα καταθέσω πρόταση στο σύλλογο Υ.Δ , θα τη στείλω και στα άλλα πανεπιστήμια τση Ελλάδος. Να οργανώσουμε γκρουπάκια ανά τμήμα και να κατεβαίνουμε υποψήφιοι στα ριάλιτι τραγουδιού. Θα χουμε και πιασάρικα ονόματα... στυλάκι "Mike and the Mechanics" οι μηχανολόγοι, "Starry Night" οι αστρονόμοι , "Infinity" οι μαθηματικοί, "Cubic spheres" οι αρχιτέκτονες, και δε συμμαζεύεται.. Χαμός θα γίνει σου λέω. Και ειδικά αν πάρουμε και τίποτα έξτρα μέλη από ιστορικό-αρχαιολογικό ή ΦΠΨ, θα έχουμε και "θέμα" να κουνιέται να γουστάρουν οι κάγκουρες..

Η δεύτερη ιδέα, έρχεται από την Esp0ir και είναι να κόψουμε τα 4 ευρώ που δίνουμε στην ΕΡΤ (παλιό το "κινημα") και να τα καταθέσουμε στο λογαριασμό του ΙΚΥ.. Να σου πω, δεν είναι καθόλου κακή ιδέα


Υ.Γ : Κυρία Άννα, έλα παραδέξου το. Δε θες να αναβαθμίσεις τίποτα. Να μειώσεις κόστος θες και να κάνεις το σχολείο πάρκινγκ παιδιών, το πανεπιστήμιο χώρο αναψυχής. Αλλά βέβαια το δικό σου το παιδάκι μπακαλορεά έχει, όχι απολυτήριο ελληνικού λυκείου.. Θα λεγα τον πόνο μου τώρα, αλλά φοβάμαι. Αλήθεια.

Ελλάδα η χώρα του πράσινου ήλιου

..που έλεγε παλιά και ο Χαρούλης.. επικό τραγουδάκι σε κάποιο δίσκο του (δε θυμάμαι ποιον).

Καλή χρονιά κατ'αρχήν,, υπομονή σε αυτούς που θα μπλέξουν στην κίνηση σήμερα  και καλά ευρώ στις τσέπες σας. (Βγάλτε και καμια φωτοτυπία κανα 50αρικο που χει περισσέψει, να χετε να το θυμάστε).

Επιστρέψαμε από τις διακοπές μας κεφάτοι και ορεξάτοι και τα λοιπά και τα λοιπά , κυρίως δε γιατί είχαμε μια ολόκληρη εβδομάδα να ακούσουμε ελληνικές ειδήσεις. Με το που περάσαμε τα σύνορα μαύρισε ο τόπος σου λέω (όχι με την Ανθιμική σημασιολογία).

Έμαθα λέει η πρωθυπουργάρα μας έριξε πάλι τις λεβέντικες ζεμπεκιές της.

Αυτό το παλλικάρι έχει ένα σκάλωμα με τα ζεϊμπέκικα. Από ο,τι βλέπω δε, είναι και φιγουρατζής και ατζέμης στο χορό, καθότι τη φιγούρα με τον αστράγαλο στο χέρι δεν την έχω ξαναδεί -δε με λες και ειδήμονα βέβαια. Αυτή η συγκεκριμένη φωτό από την πρωτοχρονιάτικη έξοδο του iGAP, μου κάνει περισσότερο κάτι σε γιόγκα παρά σε χορό. Κάτι σαν "Η Στάση του Χαζού" , "Ο Ευλύγιστος Επαίτης που Χαιρετά Το Σύμπαν", "Ο Οργασμός του Παραπληγικού Καρπαζοεισπράχτορα", τέτοια .
Κάποιος κακεντρεχής θα έλεγε "εδώ ο κόσμος καίγεται και αυτός βγαίνει την πρωτοχρονιά;" . Εδώ ψιλο-διαφωνώ. Σχεδόν όλοι βγήκαν την πρωτοχρονιά, έστω και να πιουν ένα ποτήρι κρασί σε πλαστικό ποτήρι, καθισμένοι σε ένα παγκάκι. Δεν είναι σωστό να ψέξεις το Γιωργάκη για αυτό.
Στο κάτω κάτω, κάτσε ρε αδερφέ, ΑΥΤΟΣ και το σκυλολόϊ του ΤΙ ΑΝΑΓΚΗ ΕΧΕΙ; Θα χάσει τη δουλειά του; Όχι. Θα χάσει τις καταθέσεις του; Όχι. Θα χάσει το σπίτι του; Όχι. Θα χάσει κανένα εισόδημα; Όχι. Δε θα έχει να πληρώσει αύριο τέλη κυκλοφορίας, ΤΕΒΕ, ασφάλεια αυτοκινήτου, σουπερ μαρκετ κλπ; Ε όχι. Με συγχωρείς αλλά εγώ με πολύ λιγότερα "όχι" στις ίδιες απαντήσεις, έκανα αλλαγή χρόνου σε μια γέφυρα στο Σηκουάνα πίνοντας σαμπάνια με το Zaphod και κρυώνοντας σφόδρα. Αυτός να μην πάει να ρίξει μια γυροβολιά δίπλα στο σπίτι του; Γιατί το παιδί; .. Καλό παιδί και αγαθιάρης δε λέω.. Όπως ο Λουδοβίκος ο ΙΣΤ'. Και αυτόν έτσι, τον συμπαθούσε ο κόσμος.. (Τρέχτε ΤΩΡΑ, πάρτε "Ιστορία της Γαλλίας" του Νίκου Τσιφόρου και διαβάστε το κεφάλαιο με τη Γαλλική επανάσταση. Θα καταλάβετε γιατί - όχι δεν ευαγγελίζομαι επανάσταση, δεν αντέχω το ξύλο και το αίμα εκτός αν παίζω Dragon Age ή Medal of Honor, άλλο είναι το ζουμί. Οι πολύ πολύ εύκολοι παραλληλισμοί καταστάσεων).

Με το που σκάσαμε μύτη που λες Αναγνώσθα μου, έσκασε η μαυρίλα. Μια μιζέρια, μια κατάθλιψη, μια απαλεψά, ένας βραχνάς, ένας σφάχτης στη μέση, ένα πλάκωμα ρε αδερφέ. Δε λέω, τα πράγματα έχουν πάρει αυτή την άρρωστη καφεκίτρινη απόχρωση που θυμίζει περιττώματα φθισικής αγριόχηνας και μυρίζουν σαν θάλαμος σε κέντρο εκπαίδευσης το χειμώνα μετά από φασολάδα. Ναι, το μέλλον μας δεν προβλέπεται πολύ σόι και αν ζούσε η μακαρίτισσα η Κασσάνδρα θα ήταν πολύ βαρυσήμαντο στέλεχος τση κενωνίας μας. Αλλά dum spiro spero. Αν και το spero είναι το καρότο που κρεμιέται μπροστά από το γαϊδούρι για να συνεχίσει να προχωρά, κάτι είναι και αυτό σε τέτοια ζόρια.

Ξέρεις τι με χαλάει πολύ ρε συ Αναγνώσθα; Η οικειοποίηση της επανάστασης. Και αν και η ανατροφή μου δε θα έπρεπε να μου επιτρέπει να ξεστομίζω τέτοιες ασχήμιες, ο Πάγκαλος. (βάλε μπιπ στο "Πάγκαλος").
Βλέπω ιντερνετικώς κυρίως, πολύ πορωμένο επαναστατισμό. Σε σημείο να ροβεσπιερίζουν επικινδύνως. [ σ.τ.μ Ροβεσπιερίζω : Εκ του γνωστού και μη εξαιρεταίου μεσσιέ Ροβεσπιέρου που πήρε τόσο ψηλά τον αμανέ και έγινε τόσο μανιχαϊστής που έσκισε τα ράμματα δικαίων και αδίκων.]
Άκου αδερφέ, όλοι τσαντισμένοι είμαστε και αρχίζει και βράζει πολύ πολύ άσχημα το καζάνι. ΑΛΛΑ, το κριτικό μάτι εκτός από τους απέναντι πρέπει να πέφτει και πάνω μας. Πάντα. Όταν χωρίσουμε με στεγανά τον κόσμο σε κακούς και καλούς, θεωρήσουμε εξ ορισμού τη θέση μας στους "καλούς" και όποιος ψιλοδιαφωνεί μαζί μας απειλείται με κρεμάλα, ντουφέκι και θεωρείται και προδότης, τότε είμαστε μισό βήμα μακριά από αυτούς που θεωρούμε "κακούς". Η ευθύνη της όποιας "επανάστασης" απέναντι στον εαυτό της είναι μεγαλύτερη από ο,τι απέναντι στον αντίπαλό της. Ναι Zaphod σκάσε, αφού κατάλαβες τι εννοώ μην αρχίζεις. Είπαμε, να αντισταθούμε, αλλά άμα είναι να γίνω κακέκτυπο του Γεωργίου Θάμνου του νεότερου, να λείπει το βύσσινο.

Πολύ το σοβάρεψα.
Πάμε Πάγκαλο; (συγγνώμη μαμά, δε θα ξαναπώ τέτοιες βρωμιές).
Έχει πλάκα ο απύθμενος. Είναι μεγάλος σουρρεαλιστής σου λέω, παραδέξου το. Αν ζούσε ο Ντάγκλας Άνταμς θα ξαναπάθαινε καρδιακό από τα γέλια.
"Είστε κοπρίτες"
"Ναι αλλά εσύ μας διόρισες"
"Ναι αλλά άμα δε σας διόριζα δε θα έβγαινα βουλευτής, τέτοιοι αχάριστοι είστε"
"Ναι αλλά τότε είσαι και συ κοπρίτης που έβαλες τους κοπρίτες να κοπρίζουν στο δημόσιο"
"Ναι αλλά εγώ είμαι κοπρίτης με μεγάλο πόστο ενώ εσείς κοπρίτες πλέμπα. Όχι ίσα και όμοια"
"Στις άλλες εκλογές τι θα γίνει θα κάνουμε τίποτα; Το παιδί μου έχει τελειώσει βοηθός απόξεσης κήρου από μανουάλια και θέλω να βολευτεί κάπου"
"ΑΠΟΚΛΕΙΕΤΑΙ. Τελειώσαν αυτά. Πόσα ψηφαλάκια έχει η οικογένεια;"
"Καμιά 30αριά"
"Έχουμε μια θέση συμβούλου στη βουλή. Είναι και η κόρη μου εκεί, κάτι θα κάνουμε"
"Είσαι άρχων Θόδωρα, έλα να φάμε κάτι"
"Και συ κοπρίτης, αλλά έχε χάρη που έχεις 30. Κεφτεδάκια κάνετε;"
"Βεβαίως. Και πολύ ταμάμ κεφτέ φτιάχνει η Φρόσω. Με δυόσμο και σάλτσα ντοματούλα"
"Μπόλικο το σκόρδο;"
"Ναι ρε Θόδωρα. Έχουμε και ένα γιοματάρι κοκκινέλι, ΑΑ..Μεσογείων"
"Αντε καλά, τα λέμε Κυριακή. Λος πούλος τώρα γιατί έχω και άλλον πελάτη να περιμένει"
"Και που σαι, τσιμουδιά ε, γιατί έχει πολύ βαρύνει το κλίμα"

Τον έχουν για παπαγαλάκι τον Θόδωρο μου φαίνεται. Ή μάλλον Παπαγκαλάκι. Τον έχει βάλει ο Τζέφρι iGAP να λέει χοντράδες για να κόβουν αντιδράσεις. Και μετά βγαίνουν και αρνούνται ότι συμφωνούν με τις θέσεις του.
Τι λε ρε Καραμήτρο; Βγαίνει ο αντιπρόεδρος του γκουβέρνου και λέει ό,τι γουστάρει και συ μου βγάζεις εκ των υστέρων ντισκλέϊμερ "Οι απόψεις και συνεντεύξεις των στελεχών σε αυτό το dvd δεν απηχούν κατ ανάγκη τις απόψεις της Sony Entertainment ως εταιρεία"; Δε φτάνει ρε αχόρταγοι που χετε άφεση αμαρτιών στα πάντα, τώρα μπορείτε και να λέτε ό,τι θέλετε; Και πως πάει δηλαδή η ερμηνεία;
"Α ο Μητσάρας είναι εξαιρετικό και ικανότατο στέλεχος της κυβερνήσεώς μας, με δυνατές απόψεις και επιχειρήματα αλλά σε προσωπικό επίπεδο είναι ένας παλιοξεπλένης που δεν ξέρει τι του γίνεται";
Γιο, σουρρεαλισμός.
Το ιματζινάριουμ του δόκτορως Τζέφρι : Μέσα είσαι θεός/γίγαντας/ο μεθεπόμενος Αϊνστάιν, με το που σκάσεις μύτη όξω μειώνεις το μέσο IQ δέκα μονάδες σε ακτίνα 3 χιλιομέτρων. Πάρε γκόσμε.

Τελειώνω με μια παρατήρηση , στο πνεύμα "τι παρτάκηδες που είμαστε" :
Σε παραθαλάσσιο δήμο της επικρατείας, που βγάζει ΠΑΣΟΚ με κάτι ποσοστά άνω του 60% πλέον (στις δημοτικές παίζει να πήρε ένα 75άρι χαλαρά) ο κόσμος γκρινιάζει ασύστολα. Κλείνουν δουλειές, απολύσεις κάργα, σκάνε ακάλυπτες επιταγές, της Πόπης γίνεται. Έχει αρχίσει να πέφτει πείνα. Τα μαγαζιά ανήμερα Χριστούγεννα ήταν 3 and the koukos band από ό,τι μου είπαν. Η ατμόσφαιρα μυρίζει μπαρούτι. Την περασμένη Πέμπτη στον αγιασμό, μου είπαν ότι κατέβηκαν 5-6 βουλευτόνια των δύο μεγάλων κομμάτων. Περίμενα να μου συνεχίσουν την πρόταση με "και τους έριξαν κάτι γιαούρτια..."..
Η πρόταση συνεχίστηκε όμως με "να δεις πως έτρεχαν να τους χαιρετήσουν..."
Όπερ σημαίνει Αναγνώσθα, πως ακόμα και τώρα που παίζει να τον πιούμε ομαδικώς, φανερά είναι οι περισσότεροι στο "ρε θα πάρουμε τα κουμπούρια και θα πάμε στη Βουλή", αλλά μόλις μυρίσει βύσμα κάνουνε σαν τα Όρκ για φρέσκο κρέας.
Και καταλήγουμε σε μια γενική παρατήρηση που έκανε και ο Zaphod στο Παρίσι -αρχικά για την απαγόρευση του καπνίσματος, μετά για τις ουρές και μετά γενικά:
"Ρε συ, το βλέπεις; Το σύστημα δε δουλεύει γιατί το επιβάλλει ο νόμος με ελεγκτές και ποινές. Το σύστημα δουλεύει γιατί όλοι το ελέγχουν και το διατηρούν. Χωρίς εξαιρέσεις."

Αυτό μας λείπει εδώ : Το "διατηρώ τη νομιμότητα και ως σύνολο και κατά μονάδες και δεν περιμένω βούρδουλα για να μου γίνει συνείδηση ότι δεν πρέπει να πετάω το γαμημένο το απόκομμα των διοδίων από το παράθυρο μόλις τα περάσω".
Άμα πεις σε κανέναν
"ρε φιλαράκι, γιατί πέταξες τη χαρτοπετσέτα κάτω;". Η απάντηση θα είναι
"και συ τί είσαι ρε μάγκα; μπάτσος;"

κατάλαβες;



Live Update :
Μόλις πήρε το μάτι μου ότι υπάρχει πρόταση;απόφαση;ψήνεται; η αφαίρεση του μαθήματος της Ιστορίας από υποχρεωτικό, στις 2 τελευταίες τάξεις του Λυκείου.
Το πρώτο μου σχόλιο είναι απλό, λιτό και περιεκτικό ( θα επανέλθω) :

ΖΩΑ