Πλατεία Αει Σιχτίρ

(κλεμμένη από τον μεγάλο καλλιτέχνη, εργαζόμενο, ποιητή, οραματιστή και χαζομπαμπά Καλτσώβρακο - γνωστό στους περισσότερους ως "ο άντρας της Κωνσταντίνας" . Ναι καλέ αυτής με το ψιλικατζίδικο. Ναι που να στα λέω. Κοίτα να δεις, ναι, αυτή. Ήταν και στο Σύνταγμα με το μωρό. Δεν του βαλε ένα κασκολάκι θα κρυώσει το καημένο, αλλά μαναδεςσουλεειμεταδενπροσεχουνοινεεςτωραπιακαιαςταναπανγαμωτοκερατομου)

Ο Αλέκος το είχε πάρει τελικά στραβά. Τον θυμάστε πριν λίγο καιρό που μυξόκλαιγε στα κανάλια και παρακάλαγε τους πολίτες να κάνουν το Σύνταγμα "δικιά μας πλατεία Ταχρίρ". Φυσικά υπό τη δική του διεύθυνση, διαχείριση και οργάνωση διότι μπορεί να διαθέτωμεν πλείστας όσας χρυσάς λίρας και διαμερίζματα, αλλά η καρδιά μας χτυπά αριστερά και αν κοιτάξουμε ψηλά θα δούμε ουρανό. (Δικό του σύνθημα, μη γελάτε).

Δυστυχώς ο Αλέκος και ο κάθε Αλέκος (μη νομίζετε ότι το λέω προσωπικά, δεν είναι ο μόνος υποψήφιος αυτόκλητος αρχηγός επανάστασης) έκαναν ένα βασικό συλλογιστικό λάθος :

Πίστεψαν ακράδαντα πως ο κόσμος τους θεωρεί λύση, έστω και αν χρειάζεται καιρό να ψηθεί.

Πίστεψαν πως αυτοί είχαν την υπέρτατη απάντηση στο ερώτημα για τη ζωή, το σύμπαν και τα πάντα αλλά ξέχασαν πως την απάντηση και σε αυτό την έχουμε. Την ερώτηση δεν έχουμε "σύντροφοι" (αριστεροί, δεξιοί,κεντρώοι κλπ)

Ξέχασαν οι αυτόκλητοι επαναστάτες που μας καλούσαν στα άρματα πως και αυτοί με τον τρόπο τους είναι μέρος του προβλήματος. Όχι κατ ανάγκη επειδή έφαγαν και αυτοί. Αλλά επειδή μια ζωή το μόνο που είχαν να αντιτάξουν στις κλεψιές των άλλων ήταν καλοφτιασιδωμένη γκρίνια και λύσεις του στυλ "να ξεσηκωθούμε για να φέρουμε θάλασσα στον Τύρναβο". Και όπως λέει ο που και που σοφός λαός "με κλανιές, αυγά δε βάφεις".

Γιατί μέρος του προβλήματος δεν είσαι μόνο όταν το προκαλείς και το διαιωνίζεις, αλλά και όταν αντί να στρώσεις κώλο να δεις πως θα το λύσεις, νομίζεις πως θα ξεπεραστεί με χαμόγελα θετικής ενέργειας και χαρούμενες σκέψεις. Το προσπάθησα αυτό μια φορά σε ένα μάθημα, όσο και αν χαμογέλαγα στην κόλλα, ο καθίκης ο γεωμετρικός τόπος, δεν έβγαινε.

Έτσι λοιπόν φτάσαμε σε αυτό που γίνεται τώρα. Ο κόσμος ειρηνικά, ακομμάτιστα, ανεξάρτητα, στις πλατείες. Ή τουλάχιστον μέχρι τώρα έτσι φαίνεται (πάντα μια πισινή, κρατάς, δε μπορεί)

Χωρίς τσιτάτα, χωρίς "κεντρική οργάνωση", χωρίς ιδεολογικό πλαίσιο, χωρίς -ακόμα- κάποια συγκεκριμένη πρόταση. Είδα αριστερούς, είδα δεξιούς, είδα φρικιά, είδα κοστούμια, είδα τρέντι, είδα και έναν emo νομίζω, είδα μεταλλάδες, είδα σκυλάδες, είδα από όλα. 

Και ερωτώ : Ποιον χαλάει; Ή μάλλον, γιατί μας χαλάει αφού ΑΥΤΟ ζητάγαμε, τουλάχιστον όλοι όσοι αποφεύγαμε να κατέβουμε σε διαδηλώσεις τόσα χρόνια.

Προσωπικά, δεν έχω ξανακατέβει πουθενά.

Γιατί δεν ήθελα κανένας πούστης να μεταφράσει τη συμμετοχή μου σε πολιτικό του όφελος. Γιατί δεν ήθελα να με καπελώσει ούτε ο Συριζας, ούτε το ΚΚΕ, ούτε η ΑΔΕΔΥ, ούτε η ΓΣΕΕ, ούτε ο ΟΦΗ, ούτε καν ο Σύλλογος Άνω Κατωραχιωτών Έξω Κατωράχης.

Επίσης δεν ήθελα να καπελώσουν την αντίδρασή μου τα μπάχαλα.

Α τώρα που είπα μπάχαλα, που έχουν κρυφτεί κάτι συνδικαλοεπαναστάτες που πάντα υποστήριζαν ότι "τα μπάχαλα είναι αδύνατο να τα αποφύγεις, δε μπορούμε να κάνουμε κάτι για αυτό;"

Βέβαια το πολύ εύκολο συμπέρασμα είναι : Σε κάθε "οργανωμένη" διαδήλωση, ΠΑΝΤΑ έχουμε μπάχαλα. ΑΡΑ αφού τώρα δεν έχουμε, τα μπάχαλα λειτουργούν υπό την αιγίδα αν μη τι άλλο των εκάστοτε οργανωτών.

Όχι όμως, δε θα βγάλω αυτό το συμπέρασμα. Αλλά θα βγάλω το συμπέρασμα πως για οποιονδήποτε λόγο και αν εμφανίζονται τα μπάχαλα, προτιμώ αυτό που γίνεται τώρα και πρόθυμος να πω στην καλύτερη "Να ρε άχρηστοι πως γίνεται διαδήλωση. Τουμπεκί και μην ξανακούσω τίποτα".

Θα μου πεις τώρα, ναι δεν υπάρχουν αιτήματα, δεν υπάρχουν ιδέα, δεν υπάρχουν προτάσεις και τα λοιπά. Ούτε εμενα μου αρέσει πως είμαστε λίγο χύμα.

Και δίκιο θα χεις. Πρός το παρόν, δεν υπάρχει κάτι το ιδιαίτερο εκτός από απλή, ειρηνική, ογκώδη, διαμαρτυρία πολιτών που από ο,τι φαίνεται έχουν σιχαθεί τους πολιτικούς ταγούς και τους ντουντουκιστές της επανάστασης.

Και για αυτό πάω και εγώ. Γιατί μέχρι τώρα, όποιος προσπάθησε να καπελώσει έφαγε ομαδική γιούχα.

Είδατε τι έγινε με τους ΔΕΗτζήδες. Φάγαν τόσο κράξιμο που τους έχω ικανούς να απαιτήσουν ειδικό επίδομα "επί δημοσίω ευτελισμώ και πρόγκα"

Είμαστε διαφορετικοί; με διαφορετικά "κίνητρα"; σαφώς. Υπάρχουν μέσα πασόκοι, νεοδημοκράτες, κομμουνιστές, συριζαίοι, λεβεντικοί ΑΚΟΜΑ και ex-μπάχαλα; Εννοείται. Υπάρχουν γαύροι, παόκια,χανούμια, βαζέλες και άλλα τέτοια ; εννοείται.

ΕΠΙΤΕΛΟΥΣ όμως γαμωτημπουτάνα μου, καταφέραμε να μαζευτούμε ένα κάρο κόσμος εστιάζοντας στο τι έχουμε κοινό (το αγγούρι που τρώμε ποικιλοτρόπως) και ξεχνώντας την κάθε μαλακία που μας χωρίζει. Και ας έχει ο καθένας τα δικά του "συντεχνιακά" στο μυαλό. 

Έστω και για λίγο, έστω και αν δεν κρατήσει, θα έχουμε να λέμε ότι καταφέραμε ρε διάολε τσ'απολειμάρες μας να μαζευτούμε πόσες χιλιάδες κόσμος σε μια γαμωπλατεία, να φωνάξουμε "ΕΕΕΕΕΕΕΕΕΕΕΕΕΕΕΕΕΕΕΕΕΕΕΕΕΕΕΕ,, ΜΠΡΡΡΡΡΡΡΡΡΡΡΡΡΡΡΡΡΡΡΡΡ" όλοι μαζί.

Το λες λίγο; μπορεί. Το λες αναποτελεσματικό; μαζί σου και εγώ. Αυτά δεν είναι για να βγάλουν αποτέλεσμα. Ακόμα. Αλλά δε θα μπορεί κανείς πλέον να πει ότι "να μαζεύονται δέκα μαλάκες και 5 υποκινούμενοι και σπάνε 5 βιτρίνες και θα σας κάνουμε ντα". 

Αλλά το να μη μπορείς να κατανοήσεις την αξία που έχει για την κοινωνία -έστω και απλά ως περαστικό, αναποτελεσματικό φαινόμενο- αυτή η εκδήλωση μου φαίνεται λίγο περίεργο.

Συνήθως σε μια διαδήλωση άκουγες από τους μπροστά τα συνθήματα του μπλόκου τους, από τους μεσαίους τα συνθήματα του ΔΙΚΟΥ τους μπλόκου και από τους πίσω τα συνθήματα του τρίτου.

Στην κόντρα διαδήλωση που οργανωνόταν εκείνη την ώρα από αλλού, ακούγονταν άλλα συνθήματα και στην κόντρα της κόντρας, άλλα. 

Τώρα ακούς από παντού ένα ομαδικό σιχτίρισμα.

Και βλέπεις πως τσούζει τους γνωστούς και μη εξαιρεταίους που κάθε φορά που ανοίγουν το στόμα τους ξεφτιλίζονται ακόμα περισσότερο. Τα βρωμόγελα που ρίχνω όταν ακούω δηλώσεις είναι άλλο πράμα.

Ο ένας λέει πως είναι μόδα και μαλακίες και ανοργάνωτα και χωρίς παλμό. Προφανώς αναπολεί τα γιαούρτια.

Ο άλλος κλαίγεται που δε μπορεί να το οικειοποιθεί και το κατηγορεί ως σεχταρισμό, μόρφωμα και άλλα τέτοια γραφικά που θέλουν λεξικό για να καταλάβεις τα μισά.

Ο τρίτος το πάει λάου λάου γλείφοντας και συγχαίροντας αλλά και αυτός πρόγκα θα φάει.

Παράκληση προς όλους που κατεβαίνουν :

Κρατήστε φωτογραφίες, υλικό τα πάντα και φτιάχτε ένα αρχειάκι. Έτσι ώστε όταν σε καμιά 20ριά χρόνια κάποιος έξυπνος θα πάει να πει ότι το οργάνωσε αυτός, να πάει το κράξιμο στεφάνι.

Τα λέμε στη δικιά μας πλατεία Σιχτίρ.

Υ.Γ : Παιδιά που είστε στην πλατεία Ελευθερίας στο Ηράκλειο, λίγο με τη μουσική να είστε πιο ευγενικοί, γιατί το 90% του κόσμου, πριόνια και τρανς/goa/psychedelic και δεν ξέρω και εγώ πως λεγόταν αυτό που άκουγα το Σάββατο, δεν ακούει και είναι λίγο ενοχλητικό στον 70αρη που θα ρθει. Με ρέγγε οι περισσότεροι είναι ευχαριστημένοι, και με τα κρητικά που βάλατε για ένα 5λεπτο.

Υ.Γ2 και σημαντικό : Έμαθα από κοπελιά που ήταν στη συνέλευση πως έσκασε μύτη Αλέκος και ήρθε να συντονίσει κάτι κομματόσκυλά του που προσπαθούν να τρυπώσουν. ΕΧΕΤΕ ΤΟ ΝΟΥ σας. Να φάνε πόρτα μαζί με το κάσωμα.

Υ.Γ3 : Εκτός από τους πολιτικούς, πετυχημένους και μη, μην τολμήσει κανένας να καλέσει τίποτα Νταλάρες, θα χεστούμε :p

Υ.Γ4 : Κάνατε ζημιά και στο Λαζό που ξεκινήσατε Τετάρτη. Άμα είχατε ξεκινήσει Τρίτη, θα σας είχε συγχαρεί ζωντανά και με δάκρυα στα μάτια. Αλλά, Τρίτες υπάρχουν.  ΑΣΕ που μπορεί και να ισχυριστεί ότι επειδή έγινε Τετάρτη το σκηνικό, ο κόσμος τον άκουσε την Τρίτη και για αυτό ξεσηκώθηκε. Τί; δεν τον έχεις ικανό; Αλήθεια; Σίγουρα; ΟΚ ίσως όχι με αυτά τα λόγια αλλά με ένα "χαίρομαι που ίσως και εγώ συνέβαλα λίγο να αποκτήσει ο κόσμος τέτοιο παλμό";;;;

Update
Για αυτούς που θα με "βρουν" πρώτη φορά. Δεν είμαι από αυτούς τους τύπους με τις "αυτοοργανώσεις" τις "άμεσες δημοκρατίες" κλπ. Δεν πιστεύω ότι μπορούν να λειτουργήσουν γιατί όσα δείγματα-πειράματα έχω δει, έχουν ξεκινήσει με τις καλύτερες των προδιαγραφών και έχουν καταλήξει σε μικρές ολιγαρχίες.
Δεν είμαι κομματόσκυλο. Νέος είχα μπλέξει αλλά είδα τη σαπίλα και την έκανα τρέχοντας πριν κλείσω τα 22.  Δεν είμαι δημόσιος υπάλληλος, δεν πληρώνομαι από το κράτος, δεν έχω πάρει ποτέ ένα φράγκο από το ελληνικό κράτος - αν εξαιρέσεις τις επιστροφές της εφορία που φυσικά είναι λεφτά από το μισθό μου που παρακρατούνται έτσι και αλλιώς. Βέβαια ακόμα περιμένω την επιστροφή για το '09. Δεν είμαι βολεμένος. Ξοδεύω το 30% των εσόδων μου σε βενζίνη γιατί δεν έχω άλλο τρόπο να πάω στη δουλειά μου. Το φταίξιμό μου είναι ότι υπήρξα καναπές. Εγώ τουλάχιστον το παραδέχομαι. Πολλές φορές είχα λύσεις αλλά καθόμουν σπίτι και τις συζητούσα με τους φίλους μου. Και διαφωνούσαμε απο δω, συμφωνούσαμε από κει, ο καθένας είχε τη δικιά του λύση, που προφανώς ήταν προσαρμοσμένη στις δικές του ανάγκες. Τις κρατάγαμε όμως για τον εαυτό μας, άντε γράφαμε τίποτα σε κανα blog. (Όχι δεν πιστεύω ότι τα blog θα σώσουνε τον κόσμο)

Τώρα ρε πούστη μου που δεν έχω σίγουρη λύση αλλά φωνάζω για να βρεθεί μία, τώρα πάλι μαλάκας;
Όταν δεν κατέβαινα στις διαδηλώσεις, ήμουν καναπές.
Τώρα που κατεβαίνω, δεν έχω σχέδιο.
Άμα βγάλω σχέδιο, δε θα είμαι οικονομολόγος.
Άμα πάρω πτυχίο οικονομολόγου ΚΑΙ βγάλω σχέδιο θα είμαι ελιτιστής;

Κεγαμώ!

Update #2
Έχουμε και καινούριο ψόγο :
Δεν ήμουν αρκετά αγωνισταράς παλιότερα οπότε δε δικαιούμαι να διαμαρτύρομαι τώρα.
Πιστοποιητικά αγωνιστικών φρονημάτων και προτέρου επαναστατικού βίου θα βγάλετε ή απλά θα έχετε πόρτα στην πλατεία Συντάγματος τίποτα παλιούς που θα κόβουν φάτσες;;
Έχει λέει και χαβαλέ στην πλατεία. Συγγνώμη σύντροφοι, ξεχάσαμε να είμαστε αρκετά κατηφείς, ως θαμώνες καμμένου μεζεδοτσιππουρορακάδικου (με φτηνό τσίπουρο - 0.23 λεπτά ο τόνος- αλλά "καλό") που στοχάζονται τις επιπτώσεις της λογικής του Ντεριντά πάνω στο στρουχτουραλιστικό φορμαλισμό της μετα-επαναστατικής προτσεσιακής αποτέτοιας. Συγγνώμη που σκάμε και κανα χαμόγελο ρε!

Ρε δεν πάμε καλά..

Αποκρυπτογράφηση αγγελιών θέσεων εργασίας

Αγαπημένε μου φίλε. Ψάχνεις δουλειά; Είσαι χαμένος στο δάσος των χιλιάδων αγγελιών με ζηλευτές θέσεις εργασίας; Είσαι έτοιμος να ριχτείς στον εύκολο στίβο της μάχης για μια καλή δουλειά; Μικρή μου πριγκηπέσσα, απόφοιτη ΙΕΚ Διοίκησης Επιχειρήσεων και Μανατζμεντ, η μανούλα σου σε έχει αναθρέψει ως μέλλουσα πριγκήπισσα και τώρα που αποφοίτησες ψάχνεις την ονειρεμένη δουλειά που σου αξίζει και που αποτελεί προτελευταίο σκαλί πριν την εύρεση του γνωστού γαμπρού πρίγκηπα, με την πόρσε, τη βίλλα στην Εκάλη και τα σαββατοκύριακα για σκούμπα στον Άγιο Δομίνικο; Μέλλοντα μεγαλοδιευθυντή πολυεθνικής, με πτυχίο από το University of Lower Southern Santa Barbara πάνω σε Executive Master Administration of Inter-fuckin-national commerce and equity, είσαι έτοιμος να φορέσεις το κοστούμι σου, να ξυριστείς κόντρα και να πας να διεκδικήσεις τη θέση στο όνειρο; τη θέση που θα σε οδηγήσει στην παγκόσμια κυριαρχία , την πολυπόθητη βίλα στη Μύκονο και τα πάρτυ με μοντέλα- όλα όσα διάβαζες στα περιοδικά του Κλάμπανου και έβλεπες στις εκπομπές ξεφτιλοκάναλων; Μην ψαρώνεις, εγώ μαζί σου. Σκέφτηκα να σου προσφέρω όμως μερικές συμβουλές αποκρυπτογράφησης αγγελιών ευρέσεως εργασίας ώστε να είσαι πιο στοχευμένος στις επιλογές σου και να ξέρεις τι περιμένεις. Οι περιπτώσεις αυτές εβρέθησαν στο διαδίκτυο, η ανάλυση όμως είναι εμού και του ιδίου- όπως θα λεγε και μία εκ των μελλοντικών σου στόχων.

Ξεκινάμε; Ξεκινάμε να λες : 

Απαιτείται γνώση του Office :

Η βασική σου δουλειά θα είναι να παίρνεις εξελόφυλλα με 432547648134 δεκαδικά νούμερα με 18 ψηφία και να τα "συμμαζεύεις". 

Η τενοντίτιδα μαζί σου τέκνο μου. Τέτοιες δουλειές γραφείου, είναι το αντίστοιχο του "καθαρίζω βουλωμένους υπονόμους" στον έξω κόσμο. 

Μισθός από 600€ - 2000€ 

Εσύ θα παίρνεις 600 ευρώ (προ κρατήσεων, φόρων κλπ κλπ κλπ). Μαζί με σεξ, μπορεί να φτάσεις στα 800, αλλά αφού έχεις εμπειρία τουλάχιστον 10ετίας σε ορθοκωλομπρούμητο, 17ωρα, Σαββατοκύριακα και φύλαξη των μούλικων του αφεντικού. 

Συστάσεις 

Συνίσταται η αρλουμπολογία στο βιογραφικό σου, όπου το "Απόφοιτος Μανατζερίστικου ΙΕΚ Τζιβιτζιλοραχούλας" μεταφράζεται σε "Απόφοιτος ΜΙΤ". Η προϋπηρεσία σου ως πωλητής γαρδενιών νεκροταφείου σε φανάρια, μεταφράζεται σε "3 χρόνια executive flora distribution manager" και το 6μηνο που έκανες μαζεύοντας γόπες από πατώματα σκυλάδικων μεταφράζεται σε "Tobacco Industry after sales executive manager".

Mη χωλοσκάς όμως, γιατί συνήθως με το "συστάσεις" εννοούμε "Συστάσεις από τον κολλητό δήμαρχο/αντιδήμαρχο/κουμπαροδήμαρχο/βουλευτή/βενζινά/κολλητό για τσίπουρα", όπερ σημαίνει πως άμα δεν είσαι αυτός ο ίδιος που θένε, κάνε το πτυχίο του "ΜΙΤ"  swiffer για τα έπιπλα.

Συγκεκριμένες απαιτήσεις θέσης 

Αυτό απαντάται κυρίως σε κουλές προκηρύξεις που έχουν σχέση με κάποιο άκυρο ανθυποϋποκλάδο του δημοσίου. Είναι οι λεγόμενες "φωτογραφικές προκηρύξεις"

Το οποίο σημαίνει πως αποκλείεται να σε προσλάβουν αν δεν έχεις πτυχίο π.χ Φυσικού, μεταπτυχιακό στη Διαχείριση Ενέργειας με διπλωματική στις Κβαντικές Πλασματικές Ανεμογεννήτριες (από συγκεκριμένο πανεπιστήμιο), σε λένε Μήτσο, είσαι 1.76 και 68 κιλά, καπνίζεις Κάμελ μπλε, τον πατέρα σου τον λένε Τανάση και το επώνυμό σου αρχίζει από "Ω".

Πας παρακάτω

 Εργοδότης ίσων ευκαιριών 

Αυτό εξαρτάται από τον εργοδότη. Συνήθως βέβαια σημαίνει πως άμα δεν έχεις ωραίο βυζί, είσαι πάνω από 25 και ο κώλος σου δεν περιγράφεται με διαβήτη, τον έχεις πιεί.

Χρειάζονται ικανότητες επικοινωνίας 

Δηλαδή κατά πάσα πιθανότητα, η δουλειά σου θα είναι να παίρνεις τηλέφωνο τον κόσμο σε ώρες που συνήθως κοιμάται για να του πουλήσεις τις μαγικές θερμαντικές κάλτσες, το μαγικό φίλτρο νερού, το μαγικό βραχιολάκι που φτιάχνει την ισορροπία ή τη μαγική κατσαρόλα που καταφέρνει να βράσει μακαρόνια. Σε ακόμα χειρότερη περίπτωση ηθικής και πνευματικής κατρακύλας, η δουλειά σου θα είναι να παίρνεις τον κόσμο τηλέφωνο και να του ζαλίζεις τον έρωτα  για δάνεια, κάρτες, κλπ κλπ. 

"Σας παρακαλούμε κύριε Ταδόπουλε, έχετε δόση κάρτας 17 ευρώ και δεν τα βάλατε χτες, πότε θα τα βάλετε;" 

"Χτες πέθανε το μισό μου σόϊ σε ένα τραγικό αυτοκινητιστικό με μια νταλίκα, ένα τραίνο, ένα μετεωρίτη και μια σκούνα, δεν πρόλαβα"

"Αύριο μπορείτε; όχι για να ξέρουμε. Να σας πάρω κατά τις 4;" " %%$$!$^%#^%$& %$#%#^%$"

Μισθός διαπραγματεύσιμος 

Έλα αυτό είναι ευκολάκι. Είσαι ελεύθερος να διαπραγματευτείς ο,τι λεφτά θέλεις. Με άνω όριο τα 600 ευρώ. Υπερωρίες κλπ δεν υπάρχουν γιατί ο εκδοροσφαγέας που θα σε προσλάβει να σφουγγαρίζεις αίματα, "δε βγαίνει μαναμ". 

Δυνατότητες εξέλιξης 

Η δουλειά είναι τόσο χάλια που σε ένα μήνα θα έχεις πάθει χρόνια κατάθλιψη και θα διαβάζεις βιβλία για την αυτοκτονία. "500 τρόποι να αυτοκτονήσετε ανώδυνα", "ακόμα 500 τρόποι να αυτοκτονήσετε- γενικότερα", "Μα γιατί δεν έχετε αυτοκτονήσει ακόμα" , καθώς και το μπεστ σέλλερ "Τελικά μόνο οι δειλοί δεν αυτοκτονούν". Η εξέλιξη που προσφέρεται συνήθως σε αυτές τις δουλειές, είναι να σου πάρουν καινούρια καρέκλα με ορίζοντα 10ετίας. Γιατί στην καρέκλα που είναι κλεμμένη από το διπλανό σχολείο, δεν την παλεύεις με το αυχενικό και το καρπιαίο που σου χουν σκάσει.

 Δεν απαιτείται εμπειρία

Και αυτό είναι ευκολάκι. Είσαι ο τελευταίος τροχός της αμάξης. Η τελευταία τρύπα του ζουρνά. Υπάρχουν καταραμένες ψυχές στον 9ο κύκλο της κολάσεως, που η ζωή τους σε σχέση με τη δική σου μοιάζει με διακοπές στο κότερο του Χιου Χέφνερ στο Μαϊάμι παρέα με όλα τα centerfolds των 5 τελευταίων ετών. Μεθυσμένα. Και με τρελλές κάψες.. Δουλειές που δεν απαιτούν εμπειρία είναι και οι :  "βοηθός χειριστού ζαμπονοκόφτη" (αυτό απαιτεί πτυχίο όμως, νομίζω υπάρχει αντίστοιχο TEI σε κάποιο χωριό), "ειδικός απόξεσης περιττωμάτων από σωλήνες αποχέτευσης", "καθαριστής/απολυμαντής εργαλείων κωλόνοσκόπησης", "υπεύθυνος αποκομιδής και υγειονομικής ταφής ζώων από εθνική οδό" και το πραγματικά τελευταίο σκαλοπάτι στην ατελείωτη σκάλα καθόδου πρός την έλλειψη αξιοπρέπειας "ρεπόρτερ Σιτάρ τσάννελ".

Βοηθός Διοίκησης 

Α, εδώ μπορεί να σε γαμούν στο ξενύχτι, να μην έχεις προσωπική ζωή, να μη πληρώνεσαι καλά, να καταντήσεις να βγαίνεις μονο παραμονή Πρωτοχρονιάς και 15αύγουστο, να ξύνεις την κατάψυξη και να μαγειρεύεις ο,τι πέφτει αλλά τουλάχιστον έχεις τίτλο ψαρωτικό. Και επαγγελματική κάρτα. Και δωρεάν ξύδια στο ετήσιο πάρτυ της εταιρείας, που όχι, λυπάμαι που στο λέω, ΠΟΤΕ δε θα χουφτώσεις τη δίμετρη γραμματέα από το δεύτερο όροφο. (Αυτές τις έχουν καβατζωμένες οι κανονικοί μανατζαραίοι του πάνω ορόφου. Για σένα, έχουμε το μπάζο του τρίτου, που είναι τόσο άσχημη που δε μπαίνει κανείς στο γραφείο της χωρίς στολή προστασίας από βιολογικά/ραδιενεργά απόβλητα.)

Προοδευτική εταιρεία 

Αυτό δεν είμαι σίγουρος τι σημαίνει αλλά φαντάζομαι ότι κατά πάσα πιθανότητα, μία φορά το εξάμηνο, θα οργανώνεται πάρτυ στο γραφείο (μετά τις 11 που τελειώνει η δουλειά) στο οποίο ο μεγαλοδιευθυντής θα σας κερνάει ένα μπουκάλι Τσίβας και θα σας μοιράζει πούρα που πήρε από το τελευταίο του ταξίδι στην Κούβα. (Τα πούρα τα πήρε από τη στάση στο Παρίσι, 20 ευρώ τη χιλιάδα). Ισως δε να επιτρέπεται να φορέσεις αθλητικό παπούτσι και μία Τρίτη του μήνα και φυσικά μη ξεχάσουμε και την καθιερωμένη επετειακή "Δευτέρα χωρίς γραβάτα", που οργανώνεται την πρώτη Δευτέρα μετά τη Δευτέρα Παρουσία.

 Ομαδικό πνεύμα 

Όλες οι ομάδες χρειάζονται γερούς ομαδικούς παίχτες. Ειδικά αν είσαι εσύ για την ομάδα ό,τι είναι η αποχέτευση για το σπίτι. Εκεί καταλήγουν όλες οι άχρηστες βρωμιές όλων των από πάνω σου και μια που είσαι νέος, θα πρέπει να αποδείξεις την αξία σου. Επίσης, ομαδικό πνεύμα σημαίνει πως όταν κάποιος κάνει  μαλακία, εσύ πρέπει να έχεις το θάρρος των πράξεών του και να ομολογήσεις με παρρησία ότι ναι, εσύ το έκανες. Η θέση συνήθως συνοδεύεται με διακοσμητική νέον πινακίδα πάνω από το γραφείο σου. Δηλαδή ένα βελάκι που σε δείχνει και δίπλα τη λέξη "Ο μαλάκας".

Δημόσιες Σχέσεις

Στην καλύτερη Ρεσεψιόν, στη χειρότερη, ρεσεψιόν σε μπουρδέλο.

Σημαντική η ενδυμασία

Ζιγκολό, πουτάνα και οποιοσδήποτε συνδυασμός τους κυριολεκτικός ή μεταφορικός. Ενίοτε βέβαια σημαίνει πως παίρνεις 600 ευρώ, αλλά για να πιάσεις πελάτη, πρέπει τα ρούχα σου να δείχνουν ότι παίρνεις 25χιλιάρικα. Έτσι καταλήγεις θύμα της μόδας και ντύνεσαι σαν παρανοϊκός παπαγάλος υπό την επίρρεια κοκταίηλ ψυχοτρόπων (και τζακ ντάνιελς), αλλά , όλα και όλα, είσαι μέσα στη μόδα, φοράς τα τελευταία από όλες τις κολλεξιόν. Μη σου πω ότι η αξία των περιεχομένων της παπουτσοθήκης σου είναι ίση με το δημόσιο χρέος κάποιας τριτοκοσμικής χώρας. Α και μην ξεχάσεις το ρολόι, γιατί (ξανά αντιγράφω) quo vadis Kαραμήτρο, χωρίς Rolex στο χέρι να πιάσεις πελάτες; 

Ευχάριστη τηλεφωνική απασχόληση 

[βλ. ικανότητες επικοινωνίας] με επιπλέον σοβαρή πιθανότητα να δουλέψεις σε χοτλάϊν παίζοντας το ρόλο της Τερέζας της Αρπάχτρας για μοναχικούς αυτό-χειρες. Θέλει μια προσοχή βέβαια η δουλειά, αν και είναι επικερδής. Επειδή συνήθως την κάνεις από το σπίτι, θέλει μια αυτοσυγκράτηση μη χτυπήσει το τηλέφωνο και συ απαντήσεις στη μάνα σου με την αττάκα "γεια σου. Το κωλί μου είναι ζουμερό σα ροδάκινο και αχόρταγο σαν τον Πάγκαλο. Σε θέλω να ταξιδέψουμε μαζί στα υγρά μονοπάτια της απόλυτης ηδονής, νταβραντισμένε τσολιά μου"

Γιατί η μάνα κατά πάσα πιθανότητα θα πάθει 28 εγκεφαλικά.

 Ενδυμασία σπορ 

Εκκενώσεις "Ο φαταούλας", ή γραφείο τελετών "Και στα δικά σας". Εκτός αν είσαι τυχερός και μιλάμε για συνεργείο καθαρισμού σε παιδικό σταθμό (ξέρεις πόσο ξερνάνε τα μούλικα άμα είναι τιγκα στο μαλλί της γριάς και τα αναψυκτικά και χοροπηδάνε πάνω κάτω;). Ή σε κινηματογράφο, όπου ναι, εκεί είσαι θεός. Σπάνια ξερνάνε οι καννίβαλοι που πετάνε -και πατάνε-όλα τα ποπ κορν κάτω αντί για το στόμα τους. 

Θα εκπαιδευτείτε 

Α, το αγαπημένο μου. Εκπαίδευση στο 99% των εταιρειών σημαίνει "ο παλιός συνάδελφος σου στέλνει κάμποσα mail με 200Tb pdf με μάνουαλ, αναφορές, σχεδιαγράμματα και άλλα ασυνάρτητα παλιά mail" και σου λέει να τα διαβάσεις μέχρι αύριο. Και μεθαύριο να ξέρεις να το λειτουργείς λες και το φτιαξες ο ίδιος. Άλλες φορές σημαίνει "σου κάνουμε μια παρουσίαση 12 λεπτών σε powerpoint όπου σου δείχνουμε το κεντρικό μενού του προγράμματος, άρα είσαι έτοιμος να χειριστείς το πιο στρυφνό λογιστικό πρόγραμμα που φτιάχτηκε ποτές"

 Απολυτήριο απαραίτητο, πτυχίο προτιμάται 

18 πτυχία να χεις, θα πληρώνεσαι με μισθό αποφοίτου Λυκείου. ( - κρατήσεις, φόροι, φπα, ατα, σατα, μαπα, κατεε, σελετε, εδηκ, κοδησσο, κκε, μλ κκε, λ-κκε-μ, μ-κκε-λ, κκε μπουλκουμέ, ε μπουλκουμέ κουκού, κουκού μπουλκουέ με,κλπ)

 Τρομερό πακέτο παροχών

Καρέκλα, γραφείο, δύο στυλό, ένα blancο, 3μηνη σύμβαση, ΤΕΒΕ.

Ανεξάρτητη συνεργασία

Κατηγορία "Επαγγελματίας Έκτακτης Ανάγκης", δηλαδή, επίσημο επάγγελμα : βουλωνωτρύπες. Επίσης μοιραζωφυλλαδιάς, ξεβουλωτής πλυντηρίων πιάτων, σαββατοκυριακοαργιοσερβιτόρος, γιουροβυζιονοτελικοτσαμπιονςλιγκντιλίβερι, ταριχευτής διασήμων κλπ 

 Ελεύθερο ωράριο 

Και ελαστικό. Από 14 μέχρι 24 ώρες τη μέρα, όταν πήζει το γραφείο δε, μπορεί να δουλέψεις και 36 ώρες το 24ωρο άμα θες, για το καλό βέβαια της ομάδας και "πάμε ρε ομάδα να τους πάρουμε τα σώβρακα". Αν και ξέρω αρκετές δουλειές με "ελεύθερο ωράριο", τείνω να πιστέψω πως το τοπ τους είναι περιοδικοτέτοια, όπου όταν π.χ κλάσει η Βίσση δεξιόστροφα : Εσύ πρέπει να κάτσεις στο γραφείο από την Τετάρτη το πρωί μέχρι το Σάββατο τα ξημερώματα συνέχεια. Να βγάλεις έξτρα πανηγυρικό τεύχος, με συνεντεύξεις από τη Βίσση, τον προσωπικό της Γαστρεντερολόγο, το στρινκγ που την έφαγε, την καρέκλα που την απορρόφησε, μια ιστορική αναδρομή σε πορδές διασήμων, ένα τρίστηλο με διατροφικές συμβουλές για να αποφεύγετε τις δυσκολες καταστάσεις και φυσικά "τι λένε τα άστρα για το κωλάντερό σας αυτό το 15θήμερο + έκτακτο παράρτημα της Μανδάμ Ζαϊρα με αποκαλυπτικές προβλέψεις για τις στομαχικές διαταραχές  - μεγάλο ταξίδι θα κάνεις, σκορδαλιά, αζαλέα, τσιμούχα" ΟΛΑ στο νέο "Για τον Πουλοκλέοντα Καβάλα" που κυκλοφορεί!!

Ποικιλία 

Χαμάλης. Ό,τι βαριούνται οι άλλοι να κάνουν, το τρώς εσύ, οποιαδήποτε ώρα. Συνδυάζεται δε και με ελεύθερο ωράριο, και με ανεξάρτητη συνεργασία και με ομαδικό πνεύμα εννοείται. Για να λες πάντα ναι.

Νέες εγκαταστάσεις 

Αυθαίρετη ISOBOX ξελότζα στον πάτο του Ασωπού, δίπλα σε μια βιοτεχνία που παράγει -με μεγάλη επιτυχία- απόβλητα που προκαλούν τυχαίες μεταλλάξεις άμα εισπνεύσεις 1 femtoliter το χρόνο. Αν είσαι τυχερός και όντως έχουμε νέες εγκαταστάσεις, αυτές θα είναι σε τελείως απρόσιτο από συγκοινωνίες σημείο, (που να το χτίσεις το αυθαίρετο παλάτι εντός πόλεως άλλωστε; κοστίζει, ενώ στα λαγγάδια..) στο οποίο για να φτάσεις θα θες περίπου 2 ώρες με ηλεκτρικό, 4 λεωφορεία, 1 ελικόπτερο και 20 λεπτά κολύμπι. Το βράδυ για να φύγεις δε, μόνο συνοδεία ΕΚΑΜ και μιας μεραρχίας πυροβολικού, γιατί οι λύκοι και οι μαχαιρόδοντες, είναι νυκτόβια ζώα.

Αφοσίωση 

Ξενοίκιασε το σπίτι σου, πάρε ένα ράντσο και στήστο στο υπόγειο, δίπλα σε αυτά των συναδέλφων. Μια φορά το εξάμηνο θα σου επιτρέπουμε 10λεπτο διάλειμμα για ύπνο, τουαλέτα, (μπάνιο όμως θα κάνεις κάθε βράδυ, γιατί δίνουμε σημασία στην εμφάνιση, μην είμαστε και γύφτοι) και ξεκούραση. Έλα ρε ομάδα, πάμε γερά!!! (άνευρα χειροκροτήματα συνοδευόμενα από ανέκφραστες κενές φάτσες που μοιάζουν λες και τις έχουν παστώσει με diazepam, haloperidol, lsd και διάφορα άλλα ενδιαφέροντα αντικαταθιπτικά/αντιψυχωτικά )

Ανταγωνιστικός μισθός 

Κάθε 5 χρόνια παίρνεις 4 ευρώ άυξηση και δώρο ένα μπουκάλι κρασί τα Χριστούγεννα μαζί με ένα κουτί με 8 ντελικατέσσεν κουραμπιέδες από το φούρνο απέναντι.

Ανταγωνιστικός αρχικός μισθός 

Σε σχέση με άνεργο, παίρνεις τρελλά φράγκα. Και σταμάτα να διαβάζεις blogs με μαλακίες μη σου σκάσει μείωση.

Ευχάριστη ατμόσφαιρα 

Ουρλιαχτά, κραυγές αγωνίας, καντήλια, γαμωσταυρίδια, κρίσεις πανικού συναδέλφων, κλάμματα, οιμωγές, θρήνοι, και μια τεράστια ταμπέλα "Arbeit Macht Frei" με καλλιτεχνική γοτθική γραμματοσειρά στην είσοδο του γραφείου.

The taxi driver effect

Ναι! Είμαστε όλοι ταξιτζήδες. Και εγώ. Και εσύ. Και ο Χατζηπετρής (πως έμεινε αυτό το μιμίδιο, πρέπει να το ψάξω..)

Γιατί τα ξέρουμε όλα. Όλοι. Απαξάπαντες. Ενδελεχώς. Και διαμπερώς. Και ευάερο, ευήλιο. Αχμ οχι.

Κάποτε, επί συστήματος δεσμών, γράφαμε κατεβατά εκθέσεις για τα αρνητικά και τα θετικά της εξειδίκευσης. Ξέρεις εσύ, συνομήλικε. Πρόλογος, ιστορική αναδρομή, κυρίως θέμα, άλλες παράγραφοι τα θετικά, άλλες τα αρνητικά και τέτοια.

Τώρα πλέον οι εκθέσεις αυτές σκονίζονται σε κάποια κούτα και τα επιχειρήματά μας είναι πιο αναχρονιστικά και από το "κουνάω παρδαλό φτερό και καίω λιβάνι για να θεραπεύσω τον πονόδοντο".

Γιατί το πρόβλημα της εξειδίκευσης το λύσαμε. Τελειωτικά. Αφού όλοι ξέρουμε τα πάντα. Τιμημένο διαδίκτυο έχουμε γίνει όλοι φωστήρες.

Είμαστε όλοι ταξιτζήδες. Έχουμε (εμπεριστατωμένη εννοείται) γνώμη για τα πάντα, η οποία όχι μόνο δεν επιδέχεται κριτικής, αλλά δεν επιδέχεται καν την ύπαρξη άλλης γνώμης. Ο οποιοσδήποτε διαφωνών πρέπει να αλείφεται με λάδι και να ρίπτεται στα Τάρταρα κατά προτίμηση φλεγόμενος και με ένα παλούκι χωμένο εκεί που ο ήλιος δε θα φέξει ποτέ.

Πότε προλάβαμε ρε παιδιά; Εδώ πέρα στα ιντερνέτια ειδικά, είμαστε όλοι ειδικοί. Και έχω πέσει και εγώ σε αυτό το λάθος ενίοτε, το παραδέχομαι. Αλλά ευτυχώς, δεν έχω πιάσει και πολλές ειδικότητες. Και το αποφεύγω όσο μπορώ.

Το χειρότερο αποπαίδι του "the taxi driver effect" είναι και ο υπερβάλλον ζήλος, ο οποίος πολλές φορές καταλήγει σε έναν άνευ προηγουμένου φανατισμό, πολλές φορές εντελώς από το πουθενά.

Βλέπεις κόσμο να αρπάζεται τόσο εύκολα και γρήγορα και να επιτίθεται -έστω ιντερνετικά- με μια αγριότητα που σε πραγματικές συνθήκες θα μεταφραζόνταν σε "σου χώνω τσεκουριά στο κεφάλι, σου κόβω το συκώτι με τα δόντια και πασαλείβω το μέτωπό μου με το αχνιστό σου αίμα ενώ χορεύω το χορό του Φλεγόμενου Συννέφου, του υπέρτατου πολεμιστή της φυλής"

Quo Vadis Καραμήτρο; (Το κλεψα αυτό το παραδέχομαι και ζηλεύω ιδιαιτέρως τη Δώρα η οποία τόλμησε να το σκεφτεί πρίν από μένα)

Καταννοώ απόλυτα ότι ζούμε σε ιδιαίτερα δύσκολη και περίεργη περίοδο. Υπάρχουν τρομερά αδιέξοδα και ο κόσμος είναι τρομερά πιεσμένος. Εκ των πραγμάτων υπάρχουν διαφορετικές απόψεις και προσεγγίσεις στα πράγματα, ειδικά όταν το αντικείμενο δεν είναι μια επιστημονική χαρντκοριά, που είτε είναι έτσι είτε αλλιώς.

Όταν τα οικονομικά μπλέκονται με την πολιτική και την κοινωνία, το σύστημα επιδέχεται πολλές ερμηνείες.

Δυστυχώς το φαινόμενο του ταξιτζή, δε μπορεί να το λάβει υπόψη αυτό. Βλέπεις ανθρώπους να είναι χωρισμένοι σε χ πλευρές οι οποίες είναι αποκομμένες με ένα τείχος το οποίο αν υπήρχε θα ήταν ορατό από το Α του Κενταύρου.

Ο σκοπός θα έπρεπε να είναι να βγει ένα λογικό συμπέρασμα, μέσω σύνθεσης απόψεων και όχι με τη συνταγή της επιτυχίας "Σκοτάδι+Ημιμάθεια+Ιδεοληψίες+Λίγο από "Εγώ κατέχω την Απόλυτη Αλήθεια καριόλη κι αν έχεις πρόβλημα θα σε γαμήσω" , όπως έγραψε πολύ σωστά και ο Βιολόγος εδώ πέρα.

Και δε μιλάω αναγκαστικά μόνο για τα πολιτικοκοινωνικά, μιλάω γενικά.

Σαφώς και υπάρχει οργή, σαφώς και υπάρχει απόγνωση, απογοήτευση και αγωνία. Τι κερδίζεις όμως όταν είσαι οργισμένος με όλους και με όλα και εκτοξεύοντας διαδικτυακές απειλές προς πάντα διαφωνούντα, επικαλούμενος το Υπέρτατο Δίκιο και το Αλάθητο που προφανώς κάποιος Πάπας σου μεταβίβασε; Σε αυτό το ημερολόγιο χαζομάρας, δυστυχώς δεν υπάρχουν "πλευρές".

Με την ίδια ευκολία που ο Α θα σε χαρακτηρίσει "αναρχικό, παλιοκομμούνι, εθνοπροδότη, ακροαριστερό, κουκουλοφόρο, πληρωμένο καθήκι, κλπ", ο Β θα σε χαρακτηρίσει "πληρωμένο λαμόγιο του ΠΑΣΟΚ και της νέας τάξης πραγμάτων, μίσθαρνο όργανο των συμφερόντων," κλπ, πάντα με το ολ τάϊμ κλάσσικ απαύγασμα απειλών για ξυλοκοπήματα, γρονθοκοπήματα, πίσσα και πούπουλα, εκτελέσεις με κρεμάλες, με ντουφέκια, με σπαθιά, με κανόνια, με ομαδικό βιασμό από νταβραντισμένους παλαιστές, με τηγάνισμα, ψήσιμο, κάψιμο, με μεσαιωνικά βασανιστήρια και τα συναφή.

Βέβαια το "πληρωμένο" παίζει πάντα και σε όλες τις εκδοχές, και εγώ απορώ :

Ρε μαλάκες, άμα οι μισοί είναι πληρωμένοι εθνοπροδότες αριστεροί και οι άλλοι μισοί είναι πληρωμένοι εθνοπροδότες δεξιοί, γιατί σε όλους λείπουν 99 ευρώ για να βάλουν στην άκρη κατοστάρικο;

Τελικά, λεφτά υπάρχουν και όλοι τα παίρνουν.

Άσε που έχουμε πήξει στη θεωρία συνωμοσίας. Τα πάντα συνωμοσία. Τα πάντα όμως. Είναι και η εύκολη εξήγηση, δε λέω, δε χρειάζεται να το ψάξεις και πολύ. 10 λινκξ από δω, 10 λινκξ απο κει, να η 100% ασφαλής και αλάθητη γουικιπήντια, τσουπ, βγαίνει το συμπέρασμα.

Είναι τα μήλα στο μανάβικο σκληρά; Συνωμοσία

Δεν ήταν καλά παγωμένη η μπύρα; Συνωμοσία

Έκλασες δις το πρωί αντί μία; Αυτό και αν είναι συνωμοσία και μάλιστα με περίεργα ανύπαρκτα χημικά που σου μεταφυτεύουν στο κωλάντερο με μυστικές υπεριώδεις ακτίνες ψι, βιομαγνητικούς κρυστάλλους υψηλής κβαντικής στάθμης και το αιδοίο της Χάϊδως. (Πραγματικά όσες φέρουν αυτό το όνομα, πρέπει να περνάνε πολύ δύσκολα ρε αδερφέ- Συγγνώμη ρε Χάϊδω)

Και ειδικά όταν αφορά συνωμοσία, πω ρε διάολε, το τάριφ εφφέκτ, χτυπάει κόκκινο, τιλτάρει το μηχάνημα και φτάνουμε σε αστρονομικά επίπεδα παράνοιας. Αν και βλέποντας το πόσα χρωστάμε, προτείνω πλέον το "αστρονομικά επίπεδα" να μετονομαστεί σε "χρεωστικά επίπεδα".

Κάτσε να σου φτιάξω π.χ ένα παράδειγμα μιας ωραίας συνωμοσίας να δεις το τάριφ εφφέκτ σε δράση :

" Οι αμερικάνοι και οι μεγαλοτραπεζίτες της Κένυας, σε μυστική συνεργασία με τη Λαϊκή Δημοκρατία της Κίνας, στη βάση ενός σχεδίου για κατακρήμνιση της Ευρώπης από τον οικονομικό χάρτη, σχεδίασαν και έθεσαν σε εφαρμογή το εξής σχέδιο : Δημιούργησαν μυστικά υβρίδια ντομάτας, η οποία αρχικά φαίνεται ότι είναι απρόσβλητη από το κρύο και τις αρρώστιες, αλλά από κάτω, προκαλεί αέρια και δυσκοιλιότητα -όχι υπερβολικά όμως, αλλά αρκετά. Έτσι,πλήττεται πρώτα η γεωργία των κυριοτέρων ντοματοπαραγωγικών χωρών μια και ο κόσμος αποκτά αποστροφή για τα προϊόντα τους. Έτσι η Πορτογαλία, η Ισπανία, η Ιταλία και η Ελλάδα, κύριοι ντοματοφάγοι και ντοματοπαραγωγοί της ΕΕ -βάζουμε και λινκ με ντοματοπαραγωγικά στοιχεία- τρώνε μια τρελλή σφαλιάρα στα εξαγώγιμα οπωροκηπευτικά τους, μια και εδώ ισχύει ο κανόνας της γεωργικής αλυσίδας (λινκ στο ανύπαρκτο άρθρο των Quack, Crack και Oldholbornitz στη Wikipedia, όπου αναλύεται το πως αν ο κόσμος δε σε εμπιστεύεται σε ένα προϊόν,θα σταματήσει να εισάγει/καταναλώνει σιγά σιγά και όλα σου τα προϊόντα.) Άρα, όταν ο κόσμος σταματήσει να τρώει ντομάτες από τις παρακάτω χώρες, θα σταματήσει σιγά σιγά να καταναλώνει και τα υπόλοιπα -οποιαδήποτε προϊόντα και να ναι αυτά-. Έτσι οι πωλήσεις ελαιολάδου, αντσούγιας, πίτσας, μακαρονιών, καφέ, χαμόν σερράνο, μπακαλιάρου, ούζου, κρασιού και σαρδέλας πέφτουν κατακόρυφα. Αντιστοίχως, οι τουρίστες που το καλοκαίρι σαπίζουν στα παράλια της Μεσογείου, επειδή κλάνουν και ρεύονται και δε χωνεύουν με τίποτα, το άλλο καλοκαίρι πηγαίνουν σε άλλες ασφαλέστερες χώρες όπου μπορούν να φαν άνετα το κινεζικάκι τους ή το μπεργκεράκι τους (τυχαίο; δε νομίζωωωωω). Συνεπώς αυτό οδηγεί σε ένα chaotic domino effect (δικός μου όρος, ο οποιος όμως άνετα μπορεί να αποδοθεί οπουδήποτε γουστάρω, και αν  η θεωρία αυτή αναδημοσιευτεί 900 φορές, θα έχει εμπλουτιστεί ήδη μέσω του broken telephone effect( όχι δικός μου όρος παλιογιδοβοσκοί) το οποίο και αναγκάζει τις οικονομίες των χωρών σε ένα οικονομικό auto-implosion (γαμήθηκα στους κατασκευασθέντες όρους σήμερα) κλπ κλπ κλπ κλπ."

Ωραία, την έχει αυτή τη θεωρία ο πρώτος φαρσέρ που τη σκέφτεται (και που μου πήρε να τη σκεφτώ, όση ώρα ακριβώς μου πήρε να την πληκτρολογήσω, δηλαδή περίπου 3 λεπτά)και την πετάει σε 10-15 μεριές. Σε 1 μήνα, η θεωρία έχει γιγαντωθεί, έχει εμπλουτιστεί με τρελλό υλικό, το οποίο είναι από εντελώς άσχετο μέχρι οριακά σχετικό (υπό την ένοια ότι περιέχει όρους όπως οικονομία κλπ) και κυκλοφορεί.

Και πας εσύ ο πας εις ένας τυχάρπαστος ανήρ και το διαβάζεις καλοπροαίρετα σε ένα blog. Και λες στον ιδιοκτήτη κάτι του στυλ

"Χμ.. κοίτα να δεις, αυτό ακούγεται πολύ συνωμοσιολογικό και μπάζει από 10 μεριές, νομίζω ότι δεν είναι αλήθεια".

Eκεί τη γάμησες.

Taxi Driver Effect on. Beam us up Scottie

"Γαμημένε πουλημένε προδότη, παλιοτάδε -όπου τάδε, το κόμμα της προτίμησής μας- που τα παίρνεις χοντρά παλιοβολεμμένε λακέ της τάδε - όπου τάδε η κατηγορία της προτίμησής μας- , που όταν θα έρθουμε στα πράγματα οι εμείς -όπου εμείς.. καταλαβαίνεις που το πάω- θα σας αφαλοκόψουμε, θα βιάσουμε τις ξαδέρφες σας και θα σας αλείψουμε με πίσσα και πούπουλα το κωλί να μοιάζετε με κότες, σαν κότες που είστε και κρύβεστε και .. και .. και .. και"

Και εκεί τι να πεις; Παίρνεις τα κουβαδάκια σου, σκας και πας παραπέρα γιατί ο,τι και να απαντήσεις, το ίδιο είναι.

Σαν πολύ δε γαμάμε πλέον στο δίκτυο; Άμα πέσεις σε ιντερνετική διαφωνία η εικονα που σχηματίζεις είναι του τσαντισμένου Γκοτζίλα που έρχεται να σε δείρει επειδή του πήρες τα αυγά και του χούφτωσες τη Μαρίκα τη Γκοτζίλαινα.

Για αυτό, ένα από τα πρώτα πράγματα που πρέπει να κάνουμε, είναι να βάλουμε κάτω τους υποφέροντας από το Taxi driver effect και να τους ρημάξουμε στο ξύλο γιατί είναι πουλημένα τομάρια, μίσθαρνα όργανα των Σαυρόμορφων εξωγήινων και μας χαλάνε τη μπύρα.

Και όποιος διαφωνήσει, αύριο με τον πουλημένο προδότη εργοδότη του που του τα σκάει για να διαφωνεί μαζί μου, άλλη όρεξη δεν είχε ο ερίφης...

Υ.Γ : Για τη συγγραφή του παρόντος πονήματος, δεν πειράχτηκε κανένας ταξιτζής, κάστορας και αμερικανός βίσωνας.

Υ.Γ2 : O συγγραφεύς δεν έχει προβλήματα με τους ταξιτζήδες καθότι μαζί τους έχει κανει μερικές από τις ωραιότερες και σουρρεαλιστικότερες συζητήσεις της ζωής του. Ακόμα θυμάμαι τον ταξιτζή που μου λεγε πόσο μούνος είναι η 24χρονη κόρη του (με αυτή τη λέξη) και πόσο καλή σχέση είχε με τον πατέρα της και πόσο δεν θα του την πηδήξει κανένας μαλάκας λαμόγιος.

Γ... γιατί χανόμαστε

Αντιγράφω από skai.gr :

Ένας υπήκοος των Ηνωμένων Αραβικών Εμιράτων μηνύθηκε από τη σύζυγό του, η οποία ζητεί αποζημίωση ύψους 12 εκατομμυρίων δολαρίων για ηθική βλάβη, κατηγορώντας τον ότι δεν μπόρεσε να ασκήσει τα συζυγικά του καθήκοντα, γράφει την Τετάρτη η εφημερίδα Gulf News. 
Η γυναίκα, της οποίας η εθνικότητα δεν έχει διευκρινιστεί, εξήγησε σε δικαστήριο του Ντουμπάι ότι το ζευγάρι δεν είχε έρθει σε σεξουαλική επαφή κατά τους τέσσερις πρώτους μήνες του γάμου του το 2008, προσθέτοντας ότι αργότερα ανακάλυψε ότι ο σύζυγός της έπασχε από στυτική δυσλειτουργία, σύμφωνα με την εφημερίδα. 
Η σύζυγος, εγκαταλελειμμένη, δήλωσε ότι ο σύζυγός της δεν είχε ικανοποιήσει τις ανάγκες της. Αλλά "λόγω των συντηρητικών αξιών και της κατάστασης της γυναίκας στην κοινωνία, παρέμεινα σιωπηλή και προσπάθησα να προσαρμοστώ προσευχόμενη να βελτιωθεί η κατάσταση", πρόσθεσε. 
Η μηνύτρια ζητεί 45 εκατομμύρια ντίρχαμ (12,25 εκατ. δολάρια) ως αποζημίωση, υποστηρίζοντας ότι ο σύζυγός της την είχε αναγκάσει να εγκαταλείψει την εργασία της και της είχε στερήσει τα κοσμήματά της. 

Σύντροφοι, γ...πηδ... κάντε σεξ γιατί χανόμαστε. Αν έρθει εδώ πέρα αυτή η μόδα, την γ.. και μάλιστα από τη λάθος πλευρά. Γυρνάς σπίτι μετά από 18 ώρες δουλειά και η Πέγκυ Μπάντυ που έχεις παντρευτεί και που πριν 20 χρόνια ήταν σαν την Άργουεν, ενώ τώρα είναι σαν τροχαίο με 20 νεκρούς θέλει παιχνιδάκια; Βουρ. Κούραση, άγχος, προβλήματα, στηθάγχη, νεφρά, ζάχαρο, Ζαχάρω και λοιπές δικαιολογίες δεν υπάρχουν.

Προβλέπω 85χρονους να καταπίνουν τα βιάγκρα στα καφενεία σαν ηλιόσπορους (μαύρα σπόρια για τους βόρειοι ρε) από το φόβο μη γυρίσουν σπίτι και δε μπορούν να ανταπεξέλθουν στις άγριες 30χρονια-μετακλιμακτιριακές ορέξεις της αειθαλούς βάβως τους.

Γιατί μπορεί η σεβάσμια υπερήλιξ να είναι με το μπαρμπα-Θανάση από τότε που έβγαλαν τη φωτογραφία της αποφοίτησής τους (η οποία και βρίσκεται σε περίοπτη θέση στο σπήλαιο του Λασκό ) αλλά ως γνωστόν οι γυναίκαι είναι ο μεγαλύτερος χρηματοαπορροφητικός παράγων στο γνωστό (και σε καναδυό άγνωστα) σύμπαν.

Οπότε αν η τύπισα εκεί κάτω, με όλους τους περιορισμούς που επιβάλλει η Σαρία, μπορεί να το κάνει αυτό, φαντάσου εδώ, που είμαστε μπροστά και μπολιτιζμένοι και τα λοιπά, τι έχουμε να πάθουμε. Θα ξυπνήσουν οι οργιαστικές τελετές της Αφροδίτης στο κορμί της γιαγιάς (σε μερικές ήταν και παρούσα) και άντε να τη μαζέψεις. Και συ γαμπρέ βασανισμένε, που χεις να δεις φρέσκο απαυτό από τότε που ήταν στη μόδα οι κορινθιακοί χιτώνες, θα πρέπει να ανασύρεις τον εναπομείναντα ανδρισμό σου από το χρονοντούλαπο της ιστορίας και να σταθείς κυριολεκτικά στο ύψος των περιστάσεων, αλλιώς η βάβω μπορεί να σου φάει τα χωράφια στο νησί και να το σκάσει με το δάσκαλο του Λάτιν, έναν δίμετρο σοκολατί τζαμαϊκανοβραζιλιάνο που λέγεται -και προφέρεται- Ρρρρραμόν.

Και πάμε τώρα στις ηλικίες τις δικές μας, τις όχι-ακόμα-γερομπισμπίκης-αλλά-όπου-ναναι.

Εμείς σύντροφοι, έχουμε πρόβλημα. Ή ΘΑ έχουμε.

Γιατί οι δικές μας, δεν είναι σαν τις γιαγιάδες μας, που μεγάλωσαν με Μεταξά (όχι κονιάκ εσύ, εσένα η γιαγιά σου είναι αλκοόλα το ξέρουμε), φάγαν και μια κατοχή στο γκρόβερ και ξέρουν από καλό λάδι και φύλο πίτας. Οι δικές μας είναι η γενιά των άφτερ-σεβεντις, που μεγάλωσαν με τις ευλογίες της καταπιεσμένης (αλλά ενημερωμένης περί τα απελευθερωτικοφεμινιστικά) μητέρας που θέλει να τις δει βασίλισσες στο πλάϊ ενος μεγαλο-γιατρού, ενός μεγαλο-δικηγόρου, ενός μεγαλο-ο,τιδήποτε ρε αδερφέ, αρκεί να χει λεφτά και να είναι μεγαλό- (έστω και μεγαλοπρεζέμπορας, αλλά να χει κούτελο).

Στο μύθο περί πριγκήπισσας και μελλοντα πρίγκηπα υποβοηθούσε βέβαια και ο πατήρ, αλλά σε λιγότερο βαθμό καθότι έπρεπε να "κρατάμε και λίγο τα μπόσικα".

Οπότε, έχεις ένα ικανοποιητικά μεγάλο ποσοστό υποψήφιων εγχώριων εστεμμένων που όπως δηλώνουν ακόμα και σήμερα (δεν κάνω πλάκα) "περιμένουν τον πρίγκηπα". (Το ότι οι πρίγκηπες ιστορικώς ήταν αμόρφωτοι, άπλυτοι, βρωμιάρηδες έκφυλοι που τους θέριζε η μαλαφράντζα και δεν είχαν πλύνει ποτέ τα δόντια τους -και μερικοί και τίποτα απολύτως-, τους διαφεύγει παντελώς. Αλλά άμα υπάρχει χρυσάφι...). Αυτές λοιπόν, για να τελειώνω με αυτό το συλλογισμό μου επιτέλους - ξέρω τι σκέφτεσαι αναγνώστριά μου "αυτός άμα κρατάει τόση ώρα στο οριζόντιο όση ώρα παρεκτρέπεται από το κυρίως θέμα του, μου κάνει". Άνθρακες ο θησαυρός όμως καθότι είμαι χοντρός,καραφλός, άσκημος, και κρατάω 3 δευτερόλεπτα, εκτός αν μετρήσεις και τα τσιγάρα πριν και μετά οπότε φτάνουμε στο ηρωικό 5λεπτο - καπνίζω γρήγορα-.

Και μετά από άλλη μια τεράστια παρένθεση προχωρώ με τον ρημάδη το συλλογισμό μου : 

Αυτές λοιπόν, άμα έχουν μάθει ότι ο κόζμος τους χρωστάει τα πάντα απλά και μόνο επειδή υπάρχουν μέσα του, άμα δουν ευκαιρία για κοκό, θα χυμήσουν σα 15χρονα στο Ρουβά. Φαντάζεσαι τώρα να μπορούν να βγάζουν φράγκα άμα εσένα δε σου σηκωθεί κανα δυό φορές; Την κάτσαμε τη βάρκα και τη λεν και Μαριγώ.

Αλλά σε όλα αυτά υπάρχει ένας λάκκος, όπως και στη διάσημη φάβα. Υπάρχει κάτι σάπιο στο βασίλειο της Δανιμαρκίας - και δε μιλώ για τις ρέγγες τους.

Πρέπει να είσαι παντρεμένος.

Χεχ..

Κοινώς, ανακαλύφθηκε άλλος ένας τρόπος για να κάνεις παντρεμένος δημόσιο σεξ.

Τί; δεν ξέρετε πως κάνει ο παντρεμένος σεξ δημοσια;

Εύκολο.

Είναι αυτό το σεξ που η γυναίκα σου σε γαμεί ορθοκωλομπρούμητα στο δικαστήριο και σου παίρνει τα πάντα.

Για αυτό αδέρφια, η λύση όπως σε όλα, είναι η πρόληψη !!

Αντίο

Συνήθως δε με πολυαγγίζουν οι θάνατοι διάφορων διάσημων. Και όταν ακούω μμετζίδικες φούσκες για γειτονιές αγγέλων και λοιπά, με πιάνει ναυτία.
Ο Βέγγος όμως είναι άλλη περίπτωση.
Δε γίνεται να πω πολλά, γιατί πολλοί θα πούν πάρα πολλά.
Ένα απλό γεια και ένα απλό ευχαριστώ, νομίζω φτάνει.
Λυπάμαι μόνο που πεθαίνοντας και αφήνοντας πίσω παράλληλα με το άπειρο γέλιο, μια μεγάλη κληρονομιά αξιοπρέπειας, ήθους και -όχι ταπεινοφροσύνης- αλλά βαθιάς σεμνότητας, εμείς -το συλλογικό εμείς- δείχνουμε να την εκτιμούμε μόνο στα λόγια. Εδώ οι άλλοι πέρισυ τον βραβεύσαν επειδή δεν ήταν σαν τα μούτρα τους ο άνθρωπος..τώρα θα λυσσάξουν βέβαια, αλλά..
 κοράκια μακριά, για μια φορά, έλα, σωπάστε...


Y.Γ : Αληθινή ιστορία από παραστάσεις στο Ρέθυμνο : Έχει πάει ένας κολλητός να τον δει και στο τέλος έχει πάει έξω από το καμαρίνι να ζητήσει αυτόγραφο. Του δίνει τα συγχαρητήριά του, "τι θα ήθελες ;"
του λέει ο Μανώλης "θα ήθελα ένα αυτόγραφο κ.Βέγγο"
"Την αγάπη σου την έχω;"
"..βέβαια.."
"Ε τότε τι το θέλεις το αυτόγραφο;"

Όχι που δε θα γκρίνιαζα ΚΑΙ αναδρομικά! - Πάσχα εντίσιον

Ε ναι λοιπόν, το παραδέχομαι. Έχω καιρό να γράψω. Όχι γιατί έχω στερέψει από ιδέες! (τα μεγάλα μυαλά, όπως εγώ είναι σαν κάτι-που-δεν-στερεύει-ποτέ-από-ιδέες)
Γιατί δούλευα ως κυν και έτρωγα ως βους. Επίσης είχα να καθαρίσω και αρκετούς εχθρούς σε κάτι γαμωπαίχνιδα, είχα να φυτέψω τα καινούρια ζαρζαβατικά στον κήπο, να φτιάξω την καινούρια μπύρα, είχα θέματα ρε αδερφέ. Είχαμε και τις "διακοπές" του Πάσχατος, που κακοχρονονάχουν (ποιοί; δεν ξέρω, γενικά το λέω) μαύρες διακοπές ήταν. Αν εξαιρέσεις την Κυριακή βέβαια που και πάλι, μια μέρα που σηκώνεσαι από τις 6 να προετοιμάσεις τα δέοντα για τους κλασσικούς που θα ρθουν κατά τη 1 και θα αρχίσουν τις παρατηρήσεις, δεν είναι ακριβώς διακοπές.
Αλήθεια, εσύ Αναγνώσθα, δεν τους απεχθάνεσαι αυτούς τους πασχαλιάτικους καλεζμένους;
Και έτσι πιάνομαι και ξεκινώ το κυρίως μέρος του θέματός μου, αν και ξεκίνησα για να γράψω κάτι παντελώς διαφορετικό και άσχετο από αυτό.

Θα μιλήσω το λοιπόν για παρελθόντα Πάσχατα, στα οποία μαζευόμασταν λαός. Τώρα έχουν τεζάρει οι μισοί από αυτούς, έχουν χωρίσει οι άλλοι μισοί και έχουν τσακωθεί και όλοι με όλους, οπότε ο καθένας τα κάνει χωριστά τώρα. Το παλιό "οικογενειακό" Πάσχα, έχει συρρικνωθεί ιδιαιτέρως και περιέχει μόνο τον πολύ στενό πυρήνα πλέον, αντε και κανα φιλικό ζευγάρι. Πράγμα που εμένα με χαροποιεί . Γιατί; θα σου εξηγήσω..
Και πάμε στις ευχάριστες αναμνήσεις από τα Πάσχατα κυρίως της μισητής δεκαετίας του 80, όπου ο μικρός ανήλιξ Εστάριαν νήστευε το κρέας (το κρέας είπαμε. Πάλι καλά που υπάρχουν παππούδογιαγιάδια με κατοχικό σύνδρομο και δεν επέτρεπαν ποτέ να σκυλοπεινάσεις) τη Μεγάλη Εβδομάδα και κοινώναγε αν καταφέρναν να τον σηκώσουν πρωί, το Μεγάλο Σάββατο.)

Το Πάσχα τότε για τους περισσότερους ήταν μια ανάπαυλα από το σχολείο και χαιρόμανε, όχι βέβαια γιατί δεν πήγαινα σχολείο, αλλά γιατί δεν αναγκαζόμουν να περνάω πολύτιμο χρόνο με τους συμμαθητές μου, ειδικά με αυτούς που στην έκτη δημοτικού δεν είχαν καταφέρει ακόμα να τιθασσέψουν την ορθογραφία της λέξης "και".
Ήταν όμως και μια γιορτή τίγκα στις υποχρεώσεις, όχι όπως τα Χριστούγεννα (που έμαθα να τα απεχθάνομαι πολύ αργότερα, δηλαδή όταν άρχισα να πληρώνω εγώ για αυτά), αλλά ακόμα πιο ψυχαναγκαστική και ακριβή.
Τα Χριστούγεννα δεν "έπρεπε" να κάνεις τίποτα αν ήσουν παιδί. Απλά άραζες, μασαμπούκωνες και ξυνόσουν ολημερίς και ολονυχτίς.
Το Πάσχα δεν είχε τέτοια. Το Πάσχα είχε πολλά "ΠΡΕΠΕΙ". Τα οποία κανονικά στους περισσότερους θα έπρεπε να δημιουργούν αισθήματα απέχθειας, αλλά βλέπω ότι αυτό δε συμβαίνει. Ένας συμμαθητής μου π.χ που ήταν "παπαδάκι", μας έλεγε σχεδόν κλαίγοντας για τις ατέλειωτες ώρες ορθοστασίας πίσω στο ιερό τη μεγάλη Πέμπτη. Ορθοστασία που επέβαλλε η Μάργκαρετ Θάτσερ του Άμβωνα, η κυρα-Τάδε ένα γραϊδιο αιώνων, ισχνό, λιπόσαρκο και με όψη ανησυχητικά κοντά σε κάτι που μετά θα μάθαινα πως λέγεται Lich. Όμως η κυρα-Τάδε παρ'όλο που ήταν ένα και τίποτα και 28 γραμμάρια, είχε σιδερένια πυγμή και τα "παπαδάκια" τα είχε στο βούρδουλα. Οπότε αν δεν είχαν κάτι να κάνουν, τα στηνε τα παιδιά πίσω από την τράπεζα να κάθονται όρθια. Κάτσε εσύ κανα 5ωρο όρθιος και σχεδόν ακίνητος (γιατί το με-καταράκτη-μάτι-του-θεού-σε-έβλεπε-λέγε-με-Τάδε και εκτός από καντήλια σου κατέβαζε και κατραπακιές). Αυτός ο συμμαθητής μου που τράβαγε αυτά που λες, με είδε και με ρώτησε αν θα πάω στη λειτουργία, "δε σε βλέπουμε και ποτέ". Τι του λες τώρα;
Έτσι που λες,το Πάσχα τότε είχε υποχρεώσεις. Και αντε, στη ζούλα, ξέθαβες και κανα μπριζολίδι (που και καλά ήταν εντέχνως κρυμμένο στην κατάψυξη - άσε ρε μάνα, μπορεί να με γέννησες, αλλά αν ξέρω κάτι καλά είναι να βρίσκω κρέας) και το τσάκιζες μέχρι να ρθουν από τα ψώνια. Αλλά αυτή η Παρασκευή με τη μουντίλα, την απαλεψιά και τους επιτάφιους πέρα-δώθε, ήταν πίκρα για τον ανήλικο Κθούλου (εμένα λέω).
Ναι αλλά μετά ερχόταν το Σάββατο και μπορούσες να φας φανερά. (Ευτυχώς δε μεγάλωσα σε πολύ φανατική οικογένεια, θα χαμε πρόβλημα)
Και η μεγαλύτερη χαρά ήταν όταν ο Πατήρ σου λεγε "άντε φόρα τη φόρμα σου, πάμε πάνω στον παππού να φτιάξουμε για αύριο τα πράματα". Γιατί σου έδινε υθύνες, σου δειχνε εμπιστοσύνη, σου δειχνε οτι χρειάζεται τη βοήθειά σου.
Είχες το αρνάκι ή το κατσικάκι, συκωταριές, αλατοπίπερα, σούβλες, κάρβουνα, ενα κάρο καλαμπαλίκια. Και τότε δεν είχες και την κυριλλέ τη χτιστή ψησταριά (γεια σου ρε πατέρα), είχες να σκάψεις και κανα λάκο, να φέρεις στα ίσα τα πασαλάκια κλπ κλπ.

Και σου φευγε (ευχάριστα μεν, σαφώς δε) ο πάτος το Σάββατο να πλύνεις, να καθαρίσεις, να κόψεις κλπ ένα κάρο συκωταριές και αντεριές για να φτιάξεις το κοκορέτσι. Όποιος δεν το φτιάχνει ΚΑΘΕ χρόνο τα τελευταία 27-28 χρόνια (δγιάολε γέρασα), μη μου πει πως είναι εύκολο ή ότι "σιγά μωρέ νταξ πόση ώρα παίρνει" (όπως έκανε φίλος τώρα το Σάββατο, μέχρι να καταλάβει ότι το μπλεξε με το κοντοσούβλι. Τόσο άσχετος). Και μετά σου φευγε και λίγο ο πάτος για να φτιάξεις το αρνί. Και αυτό θέλει τέχνη ρε κνώδαλα, γιατί αν δε το φτιάξεις σωστά, θα το κυνηγάς το αρνί μετά από δύο γύρες.Δεν υπήρχαν τότε δε και αυτά τα βολικά τα μεταλλικά-με-τα-παξιμαδια-που-το-δένουμε-πάνω-στη-σούβλα-γρήγορα-και-δεν-μασάει-τίποτα. Το κάναμε χειροκίνητο, με σύρμα κλπ κλπ και άντε τρέχα γύρευε. Έτρωγες ώρες που λες για να τα κάνεις όλα αυτά.

Και έφτανε η Κυριακή το πρωί. Και ξύπναγες μαζί με τον πατέρα, κατά τις 6 το πρωί, να ανέβεις να βάλεις μπρος σιγά σιγά. Καρβουνάκι, φωτίτσα->θράκα, αρνάκι/κοκορετσάκι-γύρω γύρω. Και ποια είναι η χαρά του ψησίματος αγαπητέ αναγνώστη; (θα γίνει και άρθρο στο Σουβλακέα αυτό);
Ποια είναι η χαρά του ψησίματος λέω ρε;
Ακριβώς. Η παρέα.

Παπάρεα!
Ξύπναγες εσύ και ο πατέρας σαν τα βόδια από τις 6, έβαζες φωτιά, έβαζες τα κοκορέτσια και τα αρνιά, γύρναγες, γύρναγες γύρναγες (ρε συ, ούτε μοτέρια παίζανε τότε; τι σκατά; αλλά σίγουρα υπήρχαν, γιατί δεν παίρναμε;). Παρέα; Μόνο ο παππούς στη γωνιά, με τη μπυρίτσα και το πιατάκι με το αυγό και λαδόξιδο να τσιμπάει. Και τυρί από το χωριό.
Σου έφευγε ο τάκος λέμε. Κρύο-ζέστη-ήλιος-βροχή, ο κόσμος να μπηδιότανε, το αρνί και το κοκορέτσι, δουλειά για δύο.

Και μόλις έσκαγε 12-12:30, αρχίζαν και ερχόνταν οι πατρίκιοι, οι συγκλητικοί, οι μαρκήσιοι και οι κόμητες.
Με τα κυριλλέ τα ρουχαλάκια τους (μέρες απ'οναι να φοράμε τα καλά μας), με τσι κολώνιες τους και τα λιλιά τους, οι κυρίες λούσο και παραλλαγή κετέτχοια σου λέω.
Και εντάξει, δε παστοδιάλο, ήταν οι λιμοκοντόροι, οι κλασσικοί τελευταίοι που έρχονται πάντα για να φάνε τσάμπα και να φύγουν με το που θα φάνε και το γιαουρτάκι με το γλυκό σταφύλι.
Δεν είναι μόνο ότι τα γαϊδουρομούλαρα ερχόντουσαν τσίμα τσίμα να φαρμακώσουν τον άμπακο, ήταν ότι ερχόντουσαν και κάνανε και παρατηρήσεις!
Ω ΝΑΙ!
Σου σκαγε ο άλλος "θέλει λίγο περισσότερη φωτιά στα μπούτια"
(άμα σου βάλω κανα κάρβουνο εκεί που δε θα λάμψει ποτέ φώς, πως το βλέπεις;)
πεταγόταν και ο άλλος
"ρε συ, το κοκορέτσι είναι πολύ λεπτό, γιατί το κάνατε έτσι;"
(σε αντίθεση με εσένα ενοχλητικό παχύδερμο, είναι λεπτό για να ψήνεται εύκολα και να μην έχει αίματα μέσα, όπως αυτό το πράμα που έφτιαξες πέρσι που δε μας είχες έρθει και είχε διάμετρο 40 πόντους και το κάψατε απ΄εξω και ήταν ωμό από μέσα. Και το τηγανίζατε μετά για να το φάτε)
και έσκαγε και ο τελευταίος (κλασσική, αγαπημένη αττάκα)
"ρε συ, γιατί δεν του κλείνετε τον κώλο με κουκουνάρι; θα στεγνώσει"
(τώρα δε σχολιάζω εδώ, αφού είναι πολύ εύκολο. Σα να πυροβολάς χρυσόψαρο σε γυάλα.Με κανόνι. Εξ επαφής.)
Και  που λες κάαααθε χρόνο γινόταν το ίδιο, αυτοί ερχόντουσαν αργά, κάναν παρατηρήσεις (δεν τις ακούγαμε ποτέ) και μετά στραβομουτσούνιαζαν που δεν τις ακούγαμε, αλλά αν δεν ήσουν ευλύγιστος και γρήγορος, αρνί δεν προλάβαινες να φας. Είχα μάθει από 7 χρονώνε να είμαι κομμάντο.
Για αυτό ρε αλάνι το αρνί και το κοκορέτσι -όπως λέει ο σοφός λαός- τρώγονται καλύτερα πάνω στη σούβλα.
Γιατί και το τρώς όπως πρέπει (ζεστό και λαχταριστό), πίνεις τις μπυρίτσες σου και τα κρασάκια σου, χώνεις και καμια φέτα ψωμί στη θράκα να τη λαδώσεις να βουτήξεις στο τζατζίκι το φονικό..
και κυρίως γιατί είσαι καλή παρέα εκεί πέρα.

Η παρέα η καλή είναι πάντα γύρω από τη θράκα, στο τραπέζι συνέχεια,κάθονται οι ανήμποροι, οι τρακαδόροι και οι τεμπέληδες που έρχονται αργά.

Ρε καθήκι..

Ρε αλήτη, ρε παλιοκαμμένε του κερατά... Μου άνοιξες το αυτοκίνητο, ξεκώλιασες την κουκούλα για να μπεις μέσα, το κανες κώλο και τι έβγαλες; Ένα πακέτο τσιγάρα και την πρόσοψη του cd; (που ΑΝ την πήρες και αυτή, μπορεί να είναι πεταμένη κάπου μέσα και να μην την έχω δει ακόμα.. μόλις τελειώσουμε με τη σήμανση θα δούμε τι λείπει) 2 μπουφάν είχε μέσα ρε ανίκανε κλέφτη και τα άφησες... Ούτε καν τα cd δε σου αρέσανε παλιοφλώρε, δεν ακούς Sabbath και AC/DC φαίνεται.. Α σιχτίρ παλιοκαρμπόγυφτα,τι περίμενες να βρεις μέσα σε αυτό το αυτοκίνητο ρε μαλάκα; δεν το έβλεπες πως είναι απ'έξω;; χάλια το χω.. Πάλι καλά που δε μου σπασες τα τζάμια, δε λες.. Έχω κάτι νεύρα.. Όχι τίποτα άλλο, αλλά αισθάνεσαι πολύ παραβιασμένος ρε παιδί μου.. Είναι τώρα κάποιος εκεί έξω που ξέρει ποιος είμαι, που μένω, που δουλεύω, τα τηλέφωνά μου, τα πάντα..


 Update : Ήρθε η σήμανση, όλα καλά... πάω στην αντιπροσωπεία να μου πουν ζημιά.. Το κοιτάει ο μάστορας, κρεμάει μούτρα. Κρεμάω και εγώ μούτρα..
"Φιλαράκι, αυτό αν θυμάμαι καλά, είναι κανα τριχίλιαρο.. θες να παραγγείλω ανταλλακτικά;"
 Μετά από 6-7 εμφράγματα και κάτι ψιλοεγκεφαλικά, του λέω όχι ασε, θα σου πω.
Πάω σε ένα φίλο του πατέρα μου που χει φαναρτζίδικο. Το κοιτάει ο άνθρωπος, παίρνει την αντιπροσωπεία τηλέφωνο, του στέλνουν το σχεδιάγραμμα με τα ανταλλακτικά της κουκούλας, βλέπει τι έχει σπάσει και τι όχι, οπότε παραγγέλνει μόνο τα ανταλλακτικά που έχουν σπάσει (μπροστά ,εκεί που κουμπώνει η κουκούλα με το αμάξωμα.) Λογαριασμός; Κανα 150άρι ευρουλάκια.. Α ναι, η ασφάλεια δε δίνει τίποτα. Κοινώς, ΔΕΝ είσαι ασφαλισμένος άμα σου ανοίξουν το αυτοκίνητο ,στο ξεκωλιάσουν μέσα και σου κάνουν ο,τι ζημιά να ναι, αρκεί να μη σου πάρουν τη μηχανή. Εκεί θα σε πληρώσει. Αυτό, φταίω εγώ που δεν το χα προσέξει στο συμβόλαιο, απλά θεωρούσα αυτονόητο οτι θα με είχε ασφαλίσει και για διάρρηξη κλπ ζημιές ο ασφαλιστής..Τέλος πάντων.. τη γλυτώσαμε

Η γυμνή αλήθεια

Λοιπόν αναγνωστόνια μου, επειδή είμαι σίγουρος ότι έχετε μπλέξει τα μπούτια σας-και όχι με τον καλό τρόπο- τώρα τελευταία, ήρθα για άλλη μια φορά να σας ανοίξω τα μάτια. Διαβάστε λοιπόν την απόλυτη αλήθεια για να μην ακούτε τους όποιους τυχάρπαστους με λειψές πληροφορίες και διάφορες ερμηνείες των οπισθίων. Θα το πω μια φορά και καταλάβετέ το καλά.

 Ο σεισμός στην Ιαπωνία οφείλεται στον Polsemannen.


Δυστυχώς δεν έγινε επίτηδες, ήταν ένα τραγικό λάθος, που συνέβη μετά από μια μικρή αλλά σημαντική έκρηξη στον τρίτο δεξιά όπως μπαίνεις διαλιθικό-τρινιτρικό κινητήρα πλασμονίων της διαστημικής μας βάσης που βρίσκεται πίσω από το φεγγάρι.
Η έκρηξη αυτή πυροδότησε μια αλυσιδωτή αντίδραση στα συστήματα άμυνας της διαστημικής βάσης. Εκείνη την ώρα ο Polsemannen έβλεπε γιαπωνέζικες τσόντες στο δωμάτιο που βρίσκονται οι γεννήτριες κβαντικών λουκάνικων, με αποτέλεσμα το σύστημα άμυνας να αναγνωρίσει ως εχθρό την Ιαπωνία. Έτσι, το  Ultra-Mega-Fuck-Yeah-Gun εκπυρσοκρότησε κατα λάθος και κατέκλυσε την Ιαπωνία με 17π/3 δέσμες ταχυονικών εσταρινίων (σωματίδιο στο οποίο πολύ μετριοφρόνως έχω ονομάσει με το όνομά μου, μια και είμαι ο μοναδικός που το χει δει, πιάσει, χαϊδέψει και ανακαλύψει).
Τα αποτελέσματα τα ξέρετε.

Ιδού μια φωτογραφία που πήρε ο Zaphod λίγο πριν το ατύχημα, για να μη λέτε ότι λέω μπαρούφες. Εγώ μιλάω με αποδείξεις

Η οπισθοσελήνια αστρική μας αμυντική βάση που τα σκάτωσε επειδή ο Polse έβλεπε τσόντες

Και τώρα θα με ρωτήσεις άπιστε και σκεπτικιστή αναγνώστη : Καλά ρε φιλαράκι, και τι να την κάνεις εσύ τη βάση στη σκοτεινή πλευρά του φεγγαριού; Μήπως άκουγες πολύ Pink Floyd και είσαι λίγο γιούχου;

Και θα απαντήσω : Μα για την άμυνα και υπεράσπιση των ιδανικών του Έθνους.

Πριν λίγα χρόνια στρατολογήθηκα στην ομάδα Ύψιλον, που σκοπό έχει να φέρει πίσω στην Ελλάδα την πανάρχαια δόξα της, με την επιστροφή των Πελασγών από τον Ρίγκελ. Φυσικά δεν έχει καμία σημασία ότι ο Ρίγκελ είναι άστρο και όχι πλανήτης και συνεπώς είναι λίγο δύσκολο για τους Πελασγούς να ζουν εκεί πέρα αλλά εδώ πιστεύετε άλλα και άλλα, σε αυτό θα κολλήσετε;

Οι Πελασγοί, γνωστοί και στη γλώσσα που μιλάνε στο Omicron2 Eridani (άμα βάζεις 10 ψέμματα μέσα σε μια αλήθεια σε πιστεύουν πολύ πιο εύκολα) ως Ankh'Mor (Οι Κόκκινοι Χιτώνες) θα επιστρέψουν κάποια στιγμή στη Γη και θα μας δώσουν ξανά τις απέραντες τεχνολογικές τους γνώσεις, σώζοντας την Ελλάδα από τους σκοτεινούς οχτρούς της, τη φοροδιαφυγή και τα αυθαίρετα στις παραλίες.

Ευτυχώς οι Πελασγοί ήδη έχουν μια ασπίδα προστασίας πάνω από την Ελλάδα, την οποία είδα ο ίδιος να υπερίπταται της Ακρόπολης, το απόγευμα που με τσίμπησαν και με έγραψαν στην οργάνωση.(Είχε και δώρο ένα μπλουζάκι και δύο σφηνοπότηρα).
Αυτή είναι η τελευταία γραμμή άμυνας για γήινους εχθρούς, ενώ αυτή πίσω από τη Σελήνη είναι κάτι σα σκοπιά μην τυχόν έρθει κανας ερπετόμορφος από αυτό τον κωλοπλανήτη το Ζ-Οφιούχου. Όχι τίποτα άλλο αλλά με αυτούς τρωγόμαστε συνέχεια. Για καλό και για κακό λοιπόν μας χώσαν στον αμυντικό σταθμό σελήνης με βάρδιες να φυλάμε καραούλι μη μας την πέσουν αποξω.

Θα μου πείτε τώρα, "Ποια ασπίδα ρε απατεώνα, αφού δεν υπάρχει τίποτα πάνω από την Ακρόπολη"

Ε ΟΧΙ! Είστε τόσο αφελείς που πιστεύετε ότι θα ήταν έτσι, χύμα από πάνω ένα πράμα; Και να το πάρουν χαμπάρι οι οχτροί;; Όοοοχι. Η ασπίς είναι αόρατη και μόνο μέσα από ειδικό σαρωτή (σκάννερ στη γλώσσα των Πελασγών) μπορείς να τη δεις.

Ευτυχώς, την ώρα που μου την έδειχναν προλαβα να τραβήξω μια φωτό με το κινητό μου,

ΓΙΑ ΝΑ ΠΕΙΣΤΕΙ Ο ΚΑΘΕ ΚΑΚΟΠΡΟΑΙΡΕΤΟΣ ΣΚΕΠΤΙΚΙΣΤΗΣ.

Γιατί δεν τα λέω εγώ, να μπροστά σου είναι. Εμένα μη με ακούς. Τα μάτια σου δεν τα πιστεύεις;;

Η ασπίδα προστασίας πάνω από την Ακρόπολη. 

Στη φωτογραφία φαίνεται καθαρά η παραμόρφωση του χωροχρονικού πεδίου (πράσινο πλέγμα) του σαρωτή, ενώ κάτω αριστερά βλέπουμε τις ενεργειακές ενδείξεις ανίχνευσης κβαντικών υπερχορδικών  μεσονικών τριδιαγώνιων διαφορικών ιόντων οι οποίες χτυπάνε κόκκινο! (Είναι το Invisibility cloak, μη μασάς). Οι μπλε στήλες αριστερά και δεξιά είναι  οι ενδείξεις των υπερενεργειακών κανονιών αντιπρωτονίων/τριταχυονίων τα οποία βρίσκονται σε επιφυλακή, για αυτό είναι χαμηλά.

Έτσι κοιμάστε ήσυχοι. Οι Πελασγοί μας προστατεύουν.

Άμα σταμάταγε και ο Polse τις γιαπωνέζικες τσόντες...

Αναζητείται ελαφρότης

Υπάρχει καλό και κακό χιούμορ. Αυτό δεν το αμφισβητεί κανείς. Εκτός από μένα. Εγώ δεν το ορίζω ακριβώς ως "καλό" και "κακό". Το χιούμορ θέμα κυρίως του δέκτη, όχι του πομπού. Αυτό που είναι πολύ πιο εύκολο να καταλάβεις είναι η έλλειψη χιούμορ και όχι η ποιότητά του τόσο πολύ. Γιατί ναι, υπάρχει "χιούμορ" που εγώ προσωπικά μπορεί να το θεωρώ κακό, άκυρο, χαζό κλπ κλπ (όπως για παράδειγμα ένας από τους κλασσικούς μας "εθνικούς" κωμωδιάρχες που επί σειρά ετών είχε εκπομπές στην τηλεόραση και αντέγραφε με μεγάλη αποτυχία το Fawlty Towers), αλλά υπάρχει και κόσμος που βλέπει π.χ Black Adder ή Monty Pythons και δε σκάει ούτε χαμόγελο. Ναι αλλά ο συγκεκριμένος μεγάλος κωμικός τυγχάνει να είναι από τους υπεραγαπημένους του κόσμου. Οπότε; Μπορώ να πω εγώ ότι δεν έχει χιούμορ; Αφού ο κόσμος γελάει. Θα μου πεις τώρα "θα σου λεγα κάτι για τον κόσμο" -και θα σε σταμάταγα γιατί το θέμα μου τώρα δεν είναι το επίπεδο του κόσμου, αν και θα θελα πολύ. Το θέμα μου είναι όλη αυτή η βαβούρα που έγινε με τη διαφήμιση για τις μπάμ...εεε για το Γερμανό. Δηλαδή αυτή :
 

 Ρε τι κακός χαμός έγινε. Επαναστάτησαν όλοι. Γιατί; για μια διαφήμιση. Καλή κακή, δεν το εξετάζω. Εμένα προσωπικά δε μου προξένησε κανένα αίσθημα αποτροπιασμού και αηδίας. Απλά θα την θεωρούσα πιο πετυχημένη αν διαφήμιζε μπάμιες και είχε στο τέλος μηνυματάκι του τύπου "Εμ δε του φτιαξε μπάμιες Τάδε- Σίγουρη επιτυχία κλπ". Δε θεωρώ τη διαφήμιση προσβλητική ή σεξιστική ή οτιδήποτε γιατί δεν περιμένω από τη διαφήμιση να έχει καμία απολύτως προσφορά στην κοινωνία πέραν της διάδοσης ενός μηνύματος που σκοπό έχει να δώσει αέρα-αξία σε κάποιο προϊόν. Ίσα ίσα που το παίξιμο των ηθοποιών σε αυτή τη διαφήμιση ήταν ξεκάθαρα κωμικό και υπερβολικό και δε σου μένει καμία υπόνοια για το ότι μπορεί να προωθεί κακομεταχείριση της γυναίκας και μπλα μπλα μπλα. Μου προκάλεσε τεράστια εντύπωση η έντονη αντίδραση του κόσμου στα γουέμπια. Γιατί φοβάμαι ότι έτσι όπως έχουμε μπλέξει, θα χάσουμε οποιοδήποτε αίσθηση χιούμορ που μπορεί να μας έχει απομείνει. Όταν σφίγγουν οι κώλοι συμβαίνει αυτό άλλωστε. Μας πήζει η καθημερινότητα άσχημα και παραπαίρνουμε σοβαρά τα πάντα. Το βλέπω καθημερινά γύρω μου. Επικρατεί μια συμπεριφορά στο στυλ "οκ, τι θα μας ενοχλήσει σήμερα". Και λυπάμαι που βλέπω ανθρώπους επί καθημερινής βάσεως να γκρινιάζουν για τα ΠΑΝΤΑ. Για τα ΠΑΝΤΑ όμως. Κάθε πρόταση και μια γκρίνια, μια διαμαρτυρία, ένας φόβος, μια μιζέρια, ένα βάρος.. Είπαμε μην καταντήσουμε χαζοχαρούμενοι σαν παρουσιαστές πρωινάδικου, αλλά όχι ρε αδερφέ να σταυρώσουμε χέρια στο στήθος και να ξαπλώσουμε στον τάφο. Ε α σιχτίρ δηλαδή! Και αναρωτιέμαι, πως την παλεύουν αυτοί οι άνθρωποι; Προσωπικά, διαθέτων EQ (αν υπάρχει αυτή η παπαριά) περίπου -26, δε μπορώ να δεχτώ ότι μπορεί να ζει κάποιος φορτωμένος την πίκρα και τα προβλήματα ΟΛΟΥ του κόσμου επί καθημερινής βάσεως. Για μένα, θα φόραγε πουκαμισέτο με έξτρα μακρύ μανίκι εντός εβδομάδος. Κοινώς, φιλαράκι, έλα παραδέξου το, δε νοιάζεσαι αλήθεια για όοοοοολα αυτά που μας πρήζεις το παπάρι, απλά σου αρέσει να γκρινιάζεις. Και το βράδυ που πέφτεις για υπνάκι, μια χαρά νταγκλιάζεις. Προσωπική άποψη. Και πάμε πίσω στη διαφήμιση. Άντε να δεχτώ πως είναι αποτυχημένη και κακό χιούμορ. (Αν και δεν το δέχομαι και όποιος διαφωνεί ας δει το επόμενο βιντεάκι και να μου πει αν το βρει προσβλητικό ή εξαιρετικά συγκινητικά αστείο - και πως θα το έβλεπε πολύς κόσμος που θα σοκαριζόταν για τις "ασχήμιες" που ειπώθηκαν σε μια κηδεία).

   

 Kαι μια και μας προσβάλλει τις γυναίκες και τους ευαισθητοποιημένους άντρες τόοοοσο πολύ η διαφήμιση του Γερμανού, αυτή η διαφήμιση γιατί δεν προσέβαλλε κανέναν;

Και τι εννοείς ότι δεν έχει τίποτα προσβλητικό; "Ναι ,ναι ,ναι, όχι όχι όχι" επιλέγει τα κομμάτια κρέατος ο γαμίκος πιτσιρικάς. Εδώ δεν υποβιβάζεται η γυναίκα; (για μένα όχι, διαφήμιση είναι, αν θες είναι και ένα είδος τέχνης). 

Και τώωωρα που το θυμήθηκα, μια και πολλοί ευαίσθητοι καλλιτεχνικά στα ιντερνέτια, δεν προσβάλλονται ποσώς με κάτι "καλλιτέχνες" που βγάζουν κάτι εικαστικά εκτρώματα με κάτι κομμάτια της γυναικείας ανατομίας γεμιστά με σελινόριζες και μπρόκολα , γιατί δεν αντιμετωπίζουν και τη διαφήμιση ως τέχνη να χαλαρώσουν λίγο; Όχι τίποτα άλλο, γιατί οι ίδιοι την παρουσιάζουν ως τέχνη συνήθως. Δεν ξέρω αν είναι, μπορεί. Αλλά χρησιμοποιώ αττάκες άλλων τώρα. 

 Γιατί είναι εντάξει οι διαφημίσεις που παρουσιάζουν τις γυναίκες ως ηλίθιες νοικοκυρές που δε μπορούν καν να διαβάσουν την επιγραφή του απορρυπαντικού να δουν αν απολυμαίνει ή όχι;; (χλωρίνη) 

Μια και δύο είναι οι διαφημίσεις που προσβάλλουν τον οποιονδήποτε; -ΑΝ αρχίσουμε και τα παίρνουμε όλα σοβαρά; 

Η άλλη που λέει στον ευνουχισμένο μαλάκα άντρα της "τι θα κανες χωρίς εμένα", δίνοντάς του ένα γαμωτόστ με σκέτο τυρί; Αυτή δεν προσβάλλει και τους άντρες; 

 Διαφημίσεις αποσμητικών έχετε δει ποτέ ρε; Που ψεκάζει ο άλλος τη μασκάλη και του σκάει η ...θύελλα στη μάπα; 

 Δε σου λέω πως η συγκεκριμένη ήταν καν αριστούργημα. 

Σου λέω απλά πως η αντίδραση ήταν αμετροεπής. 

Και δε θυμάμαι και πολλές τώρα μια και άνευ κεραίας έχω καιρό να δω τηλεόραση.

 Εδώ δεν είχε ενοχλήσει τον κόσμο τόοοοτε παλιά στο Τέξας η κορυφαία διαφήμιση "Για να μην τον παίρνετε από πίσω, πάρτε του μια πίπα". 

 Έχουμε ζοριστεί τόσο πολύ, που χάνουμε το χιούμορ μας. Αν υπήρχε έλληνας κωμικός με επίπεδο και στυλ Monty Pythons, Black Adder, Yes Minister κλπ κλπ κλπ τι θα του χαμε κάνει δηλαδή; (όχι, μην το πεις ΚΑΝ, μην το πεις το όνομα που ΞΕΡΩ ότι μπορεί να σκέφτεσαι, θα χεστούμε). 

 Πλάκα μπορείς να κάνεις για τα πάντα. Και ΠΡΕΠΕΙ. Ακόμα και για πράγματα που σέβεσαι και αγαπάς και εκτιμάς. Εδώ έχουμε αρχίσει και μπλεκόμαστε και νομίζουμε ότι το να κάνεις πλάκα με κάτι σημαίνει ότι το μειώνεις και δεν το σέβεσαι. Λάθος. 

 Και μην ξεχάσετε να την πείτε στον πατέρα σας, που σίγουρα σε κάποιο οικογενειακό τραπέζι, μεταξύ τύρου και αχλαδιού είπε στη μητέρα σας "Γυναίκα! ΣΗΚΩ! Κρασί! Άντε μη σε στείλω στη μάνα σου!" (πιο συχνό πείραγμα σε ζευγάρια 30ετίας και βάλε, δεν έχω ακούσει). 

* Αυτό δε σημαίνει πως πρέπει αν δικαιολογούμε την οποιαδήποτε παπαριά πει ο καθένας αν στο τέλος προσθέσει "πλάκα κάνω". (Όταν χρειάζεται να το κάνεις αυτό, δεν κάνεις πλάκα, απλά είπες μαλακία και πας να το μαζέψεις) 

 Ψάχνοντας ρήσεις για το χιούμορ τώρα, βρήκα μερικές εξαιρετικές, τις οποίες και βάζω αντί επιλόγου γιατί βαριέμαι να σκέφτομαι κάτι έξυπνο και πιασάρικο ως συνήθως. (Το "ως συνήθως" πάει στο "σκέφτομαι κάτι έξυπνο και πιασάρικο" και όχι στο "βαριέμαι". Κνώδαλα)..

(Μας Γ&^%&*&*%^ το formatting)

Defining and analyzing humor is a pastime of humorless people.


Humor is a rubber sword - it allows you to make a point without drawing blood.


Humor is our way of defending ourselves from life's absurdities by thinking absurdly about them.


What's the point of havin' a rapier wit if I can't use it to stab people?


The world is a tragedy to those who feel, but a comedy to those who think. (ουάου, ο Walpole έδωσε ρέστα εδώ..)


All I need to make a comedy is a park, a policeman and a pretty girl. (ο ασεβής για τις  ωραίες γυναίκες, Chaplin)

Μια νέα πρόταση για το ΙΚΥ και τις υποτροφίες

Τα έχουμε πει, τα έχουμε ξαναματαπει για τις αηδίες του Υπουργείου Παιδείας και τα ξεφτιλίκια με τη Eurovision, βγάλαμε και τα μπλουζάκια που σπάνε ταμεία (έπεται ανανέωση και με τόσο κόσμο που βλέπω ότι έχει σκάσει, θα αρχίσω να μοιράζω τα high-res psd να μπορείτε να τα τυπώνετε).
Αυτό που δεν έχω πει όμως ακόμα, είναι μια πρόταση-λύση. Γιατί ο σωστός ο μάγκας ο επιστήμονας, ο ντελικανής, το ντερβισόπαιδο, ο μερακλής, τσίφτης και καραμπουζουκλής, δεν περιγράφει απλά το πρόβλημα και θέτει ερωτήματα (τα ακούτε αυτά εσείς της φιλοσοφίας, που πάτε και παίρνετε διδακτορικά επειδή ρωτάτε; - έλα ρε μη βαράς πλάκα κάνουμε) ΑΛΛΑ προτείνει μελετημένη και εμπεριστατωμένη λύση.
Για αυτό λοιπόν παρουσιάζω εδώ την ιδέα της κατηγορίας των Scienceality ή Υποτροριάλιτι -δεν έχω καταλήξει ακόμα σε πιασάρικο τίτλο. (Υποτροφίζιον, Υποτροφίκυ, ΙΚΥβίζιον, Επιστημάλιτι, το ψάχνω)
Η ιδέα είναι απλή, κομψή, λειτουργική και με τεράστιες πιθανότητες κέρδους. Για όλους.
Πρόσεξε να δεις. Χωρίζουμε τις επιστήμες ανά κατηγορία και ίσως υπο-κατηγορία (θα ακολουθήσουν παραδείγματα). Για κάθε κατηγορία δημιουργούμε ένα scienceality-talent show στο οποίο λαμβάνουν μέρος Υ.Δ οι οποίοι περνάνε διάφορες δοκιμασίες για να κερδίσουν στο τέλος υποτροφίες της τάξεως των 15000 ευρώ ανά χρόνο. Σε κάθε κατηγορία δίνονται 5-10 υποτροφίες ανάλογα με το πόσα θα σκάσει ο χορηγός. Μαζεύονται που λες οι υποψήφιοι και κλείνονται ανά ειδικότητα σε ένα εργαστήριο για 3 μήνες. Κάθε βδομάδα περνάνε από μια κριτική επιτροπή (peer review το λέμε αυτό κνώδαλα) και ο χειρότερος την πουλεύει. Στο τέλος μένουν οι επικρατέστεροι και ο πρώτος πρώτος παίρνει και ένα bonus στην υποτροφία του, 4-5 χιλιάρικα παραπάνω.
Έτσι θα μπορούσαμε και να προάγουμε την επιστήμη στο ευρύ κοινό, να τους κάνουμε να μας συμπαθήσουν περισσότερο. Γιατί άμα δει ο άλλος ότι ο βιολόγος π.χ δεν είναι ο σατανικός Dr.Evil που κάθεται στο εργαστήριο και απεργάζεται σχέδια παγκόσμιας κυριαρχίας, όπως πολύ συχνά πασσάρεται σε εκπομπές "ανοίγματος ματιών" (ονόματα δε λέμε, κατάλαβες), αλλά είναι απλά ένας μύωψ 30άρης με μουσάκι και υποψία καράφλας που του λείπουν 99 ευρώ για να βάλει κατοστάρικο στην άκρη. Θα ήταν μια ευχάριστη αλλαγή να ρωτήσεις ένα πιτσιρίκι τι θέλει να γίνει και να σου πει "φυσικός" αντί για "τραγουδιάρα".

Έχω λοιπόν και να προτείνω συγκεκριμένα Επιστημάλιτι :

1. Next Τop Αugmentation Mendel - Ένα ριάλιτι για βιολόγους.
Σε αυτό το ριάλιτι μια ομάδα από n βιολόγους μαζεύεται σε ένα υπερσύγχρονο εργαστήριο και μένουν εκεί μέσα καθ'όλη τη διάρκεια του παιχνιδιού. Τους παρέχεται άφθονη ποσότητα εσπρέσσο, φραπέ και κατεψυγμένης πίτσας καθώς και όλα τα απαραίτητα γκατζέτια με τα οποία ένας μέγκλα βιολόγος θα ήθελε να περνάει όλη τη μέρα του. Και επιτέλους έναν σοβαρό φασματογράφο μάζας γιατί το καβουρδιστήρι που είχε από τότε που ήταν πρωτοετής δεν έπιανε μία. Το γενικότερο project είναι ποιος θα σχεδιάσει και υλοποιήσει το καλύτερο και πιο χρήσιμο mod για το ανθρώπινο σώμα.
Μια νέα ενισχυμένη καρδιά που δε μασάει με τίποτα; Μια μετατροπή στα μάτια για να βλέπεις και κάτω από τα ρούχα; Μια υπερενισχυμένη τσουτσού που θα ανταποκρίνεται σε κάθε πρόκληση; Έναν άτρωτο προστάτη; Σούπερ-σάλπιγγες και ανθεκτικά ωάρια;; Αλλαγές στις τελομεράσες για αιώνια νεότητα;;; Πνευμόνια που αποβάλλουν την πίσσα αυτόματα (κράτα μου 2) ;; Συκώτι που μεταβολίζει 25 λίτρα αλκοόλ την ώρα (και από αυτά κράτα μου 2); Οι πιθανότητες είναι απλά άπειρες.
Κάθε βδομάδα οι υποψήφιοι γράφουν μια αναφορά και προς το μέσον του παιχνιδιού δημοσιεύουν και paper. Στο τέλος της εβδομάδας αυτός που έχει κάνει τη λιγότερη πρόοδο παίρνει το μπούλο και γυρνάει στο εργαστήριό του στη σχολή όπου αν είναι τυχερός θα βρει και μερικά αντιδραστήρια για να παίξει με το σετ χημείας μετρώντας το ph σε αλατόνερο.

2. Κάτι χειρουργείται - Ένα ριάλιτι για γιατρούς
Ίδιος πρόλογος με το πρώτο : Σε αυτό το ριάλιτι μια ομάδα από n γιατρούς μαζεύεται σε ένα υπερσύγχρονο χειρουργείο και μένουν εκεί μέσα καθ'όλη τη διάρκεια του παιχνιδιού. Τους παρέχεται άφθονη ποσότητα εσπρέσσο, φραπέ και κατεψυγμένης πίτσας καθώς και όλα τα απαραίτητα γκατζέτια (συμπεριλαμβάνονται οι "φιλόξενες" νοσοκόμες) με τα οποία ένας μέγκλα γιατρός θα ήθελε να περνάει όλη τη μέρα του. Το γενικότερο project είναι ποιος θα φέρει εις πέρας τις πιο δύσκολες και με χάλια πιθανότητες επιβίωσης εγχειρήσεις. Κουλές περιπτώσεις με ξεγραμμένους ασθενείς με καρκίνους στα πιο απίθανα μέρη, η αναζήτηση μιας νέας επαναστατικής τεχνικής για μεταμόσχευση εγκεφάλου, για αφαίρεση του χοντοσεντερινικού αδένα από γυναίκες, για αφαίρεση του ποδοσφαιρικοοπαδικού αγώνα από άντρες, για αφαίρεση του μαζιταφαγαμεϊκού αδένα από τον Πάγκαλο και άλλα τέτοια απίστευτα και όμως αληθινά.
Και φυσικά το ιερό δισκοπότηρο του χειρουργού, μεταμόσχευση εγκεφάλου ή/και reanimation (ο Herbert West θα υπομειδιά σατανικά στον υγρό του τάφο). H αξιολόγηση είναι πολύ απλή, όποιου ο ασθενής ψοφάει, λος πούλος και πίσω στην ιατρική να ψάχνει για ασπιρίνες στις κλινικές.

3. The X factor - Ένα ριάλιτι για μαθηματικούς ΠΡΟΦΑΝΕΣΤΑΤΑ.
Πάλι ίδιος πρόλογος, μην κουραζόμαστε. Οι μαθηματικοί συγκεντρώνονται σε ένα τεράστιο σπίτι (παγίδα, ΧΩΡΙΣ υπολογιστές, Mathematica κλπ), τους δίνεται ένα τεράστιο γραφείο, τόνοι χαρτί, ένας σεβαστός αριθμός από Pilot V5 Hi-Techpoint, μαυροπίνακες και κιμωλίες τριγύρω σε όλους τους τοίχους. Φυσικά παραδίπλα υπάρχει μια εκτενής βιβλιοθήκη. Επίσης τους δίνονται προβλήματα από τους παρακάτω τομείς : Αλγεβρική Τοπολογία, Διαφορίσιμες πολλαπλότητες, Συναρτησιακή Ανάλυση, Μαθηματική Λογική, Θεωρία Αριθμών και φυσικά Θεωρία Συνόλων. (θα προσέξατε την παντελή έλλειψη θεμάτων σχετικών με πιθανότητες, μαρκοβιανές αλυσίδες και λοιπές αηδίες, επειδή ο υποφαινόμενος πάντα τα βαριόταν). Με τη συνοδεία πάλι άπειρου καφέ και τσιγάρων (δωρεάν), οι περιπετειώδεις μαθηματικοί κάθονται να λύσουν τα καυτά αυτά προβλήματα τα οποία δυστυχώς δεν ενδιαφέρουν κανέναν εκτός από εμάς τους ίδιους άσχετα αν μετά έρχονται οι μηχανικοί και οι φυσικοί και μας κλέβουν τη δουλειά και τους καλούν στα καλύτερα πάρτι με γκόμενε επειδή είναι πιο "κατανοητοί" λέει. Ποιοι; οι μηχανικοί, που όταν τους συμφέρει αλλάζουν ακόμα και τον ορισμό της μετρικής για να τους βγει το αποτέλεσμα! .Που πα ρε μπακάλη, εδώ έχουμε κανόνες .Για τους φυσικούς δεν το συζητάω, όχι μόνο μας παίρνουν τα αποτελέσματα, αλλά μας νικάγαν και στο Age μη χέσω. Εμείς μετράγαμε πολύγωνα και βγάζαμε βέλτιστη συνάρτηση παραγωγής Britons και αυτοί απλά βγάζανε όσους ακοντιστές μπορούσαν και με νίκαγαν.  (Και μετά από αυτό το χαριτωμένο παραλήρημα συνεχίζουμε). Κάθε βδομάδα φεύγει αυτός που έχει την πιο πατάτα ιδέα ή κρίση μεγαλομανίας, όπως ο κλασσικός παπάρας που κάποτε είχε ανακοινώσει στους συμφοιτητές του "Μαλάκες, αν έχω λύσει σωστά αυτή την άσκηση, καταρρίπτω όλη τη θεωρία Zermelo-Fraenkel". Aφήνεται στην κρίση του αναγνώστη το αν είχε λύσει σωστά την άσκηση ή όχι.

4. Big Historian - Ένα ριάλιτι για ιστορικούς
Έλα το ξέρεις το κόλπο. Μαζεύονται ιστορικοί με τον ίδιο εξοπλισμό με τους μαθηματικούς. Σκοπός είναι να επιλύσουν διάφορους ιστορικούς γρίφους, με στοιχεία και αποδείξεις που θα κάνουν τους διάφορους ερασιτέχνες ιστοριοδίφες να φάνε τις κομματικές τους εκδόσεις ιστορίας και να βάλουν τις προκατειλημμένες θεωρήσεις τους εκεί που ο ήλιος δυσκολεύεται να μπει (εκτός αν κάθεσαι σε πολύ άβολη στάση, Αύγουστο μήνα ακριβώς στις 12 το μεσημέρι). Σκοπός είναι όχι αριστερή, δεξιά, κεντρώα ή ό,τι να ναι θεώρηση, αλλά κυνική, στρατηγική και χωρίς σκιώδεις "ερμηνείες". Ως εγχειρίδιο βοήθειας θα δίνεται και ένας τόμος του Foundation του Asimov για να διαβάσουν τα περί ψυχοϊστορίας. Δυστυχώς εδώ δε μπορώ να γράψω κάτι παραπάνω λόγω έλλειψης επαφής με τους ιστορικούς (μου την είχε φάει φυσικός, ως συνήθως) (πρόσεξε το disclaimer, λέω και ψέμματα ενίοτε, μη σκάσει καμιά απάλευτη να μου πει ότι καλά μου κάναν και μου τρώγαν τα κοριτσούδια οι φυσικοί).

5. Bob ο μάστορας - Ένα ριάλιτι για πολ.μηχανικούς
Ίδιος πρόλογος. Ένας στόχος :
Να φτιάξετε ρε παπάρηδες ένα σπίτι που δε μπάζει νερά όποτε ψιχαλίζει. Τέλος!

6. Bob o πάστορας - Ένα ριάλιτι για θεολόγους
Ίδιος πρόλογος, ένας στόχος : Να αποδείξετε ότι η Γη είναι επίπεδη και 6000 ετών. Προφανώς υποτροφία δεν θα πάρει κανείς οπότε μη δηλώσετε καν συμμετοχή, καλύτερα να τα δώσουμε στη Eurovision

Updates


7. Η μεγάλη αθώωση - Ένα ριάλιτι για δικεόρους
Δικηγόροι καλούνται να υπερασπιστούν έναν κατηγορούμενο σε δικαστήριο, με δικαστές, εισαγγελείς κλπ τους κριτές. Ο κατηγορούμενος βρέθηκε από 50 μάρτυρες με βιντεοκάμερες πάνω από ένα ματωμένο πτώμα, με αίμα στα χέρια και στο πρόσωπο, κρατώντας ένα ματωμένο μαχαίρι και φωνάζοντας υστερικά "πάρτα καργιόλη, ψόφα τώρα".
Υποτροφίες κερδίζουν όσοι πετύχουν την αθώωσή του, με παράλληλο εξώδικο στους συγγενείς του πτώματος για να πληρώσουν το λογαριασμό του καθαριστηρίου για τους λεκέδες αίματος στο πουκάμισό του.

Και επειδή κάπου εδώ ξέμεινα από ιδέες, πρέπει να πάω έξω να κάνω κανα τσιγάρο και να πιω κανα τζουρέττο εσπρέσσο γιατί το μάτι δεν ανοιγει με τίποτα

Αναμένω τις ιδέες σας με αγωνία!

Μια ωραία ομιλία του James Randi

Ο James Randi είναι πολύ γνωστός γενικότερα, στην Ελλάδα όχι ιδιαίτερα από όσο γνωρίζω.
Ο τύπος με λίγα λόγια έχει αφιερώσει τη ζωή του στο να ξεσκεπάζει τους διάφορους τσαρλατάνους.
1 εκατομμύριο δολλάρια δίνει το ίδρυμά του σε όποιον αποδείξει.. θα δεις στην ομιλία...
Εδώ, δίνει μια πολύ απλή και ωραία ομιλία περί απατεωνίσκων που βγάζουν λεφτά από τον πόνο και την ανασφάλεια του ανθρώπου.
Και όσοι δεν ξέρετε περί TedTalks σπεύσατε, διαλέχτε αντικείμενο και ακούστε. Προσωπικά προφανώς προτιμώ τις κατηγορίες "science" και "technology" αλλά φαντάζομαι υπάρχει καλό υλικό και στις άλλες.
(Update : Μόλις είδα ότι το χει βγάλει πιο πριν από εμένα και ο Διαγόρας. Κοίτα σύμπτωση :D )
Για να δείτε υπότιτλους στα ελληνικά (ή όποια γλώσσα γουστάρετε, δε θα σας περιορίσω κιόλας)
πηγαίνετε στο "view subtitles" και επιλέξτε τα.

Τα νέα μπλουζάκια που θα κάνουν θραύση

Μια και οι περισσότεροι αυστραλοπίθηκοι σε αυτό τον κόσμο έχουν στενή σχέση με τη μόδα, είπα να βγάλω και εγώ τη δική μου κωλλεξιόν, Άνοιξη-Καλοκαίρι 2011, η οποία προβλέπω ότι θα κάνει θραύση στα ελληνικά πανεπιστήμια και πολυτεχνεία.
Η κωλλεξιόν αποτελείται από 2 διάφορα μπλουζάκια,με το πρώτο εμπνεύσεως 2009, τότε που μας είχαν κόψει την πρόσβαση σε επιστημονικά περιοδικά, τα υπόλοιπα εμπνεύσεως 2011, τώρα που μας έκοψαν τις υποτροφίες του ΙΚΥ.

Για αυτό φίλε έλληνα διδάκτορα, ναι εσύ άχρηστε φοιτητίσκε που τολμούσες και απομυζούσες από τον κρατικό κορβανά τρελλά ποσά της τάξεως των 450 ευρώ το μήνα, οδηγώντας έτσι αναγκαστικά τα βουλευτόνια μας σε κρίση μια και τόσο κάνει ένα ολόκληρο τραπέζωμα 2 ατόμων στο Πρυτανείο στο Κολωνάκι..
για αυτό λέω φίλε έλληνα διδάκτορα, σου προσφέρω ανιδιοτελώς και τσάμπα τα σχέδια αυτά, να τα τυπώσεις και να τα φοράς στο πανεπιστήμιό σου με δόξα και τιμή, για να ξέρουν όλοι τι ξεφτίλες που είμαστε.
Μια ευγενική προσφορά των Ανώδυνων Ημερολογίων στην επιστημονική κοινότητα της χώρας

Μπλουζάκι #1 (πρώτη εμφάνιση εδώ)

και η φετινή προσθήκη

Και επειδή το αφεντικό έχει κέφια και μόλις τελείωσε να γράφει κάτι παπατζιλίκια άχρηστα, ιδού και οι νέες, φρέσκιες, σπαρταριστές δημιουργίες

                               

Για τη διδάκτορα που ξέρει να περπατάει στο γραφείο και να ξεσηκώνει τον κόσμο. Για τη διδάκτορα που δε μασάει τα λόγια της. Για τη γυναίκα μέσα στη διδάκτορα. Για τον άντρα που θέλει να μπει μέσα στη γυναίκα μέσα στη διδάκτορα. Για την απέναντι διδάκτορα που θέλει να τους κάνει παρέα αλλά ντρέπεται να το ζητήσει. Για να βγάλετε από μέσα σας το ζώο, γιατί με αυτά που γίνονται, θα αισθάνεστε και πολύ ζώον..

Είσαι ροκ, ανεξάρτητη και προκλητική. Ξέρεις να ξεπερνάς τα εσκαμμένα και να βγάζεις τη γλώσσα στο σαπρό κατεστημένο των μορφωμένων συμμαθητριών σου που διάβαζαν στο Λύκειο, αντί να βλέπουν την ανατολή στα 4 στο Λυκαβηττό. Η συμμαθήτριά σου τώρα ξέμεινε χωρίς τα 450 ευρώ που της χάριζε το κράτος για να ξύνεται στο εργαστήριο χαριεντιζόμενη με τους άλλους φύτουλες εκεί μέσα. Φόρα το μπλουζάκι και κάνε της τα μούτρα κρέας. Α, ΙΚΥ σημαίνει Ίδρυμα Κρατικών Υποτροφιών, δεν είναι καμιά νέα μπουζουξού.

Αυτή τη δημιουργία την ονομάζω "Η πίκρα του φτωχομπινέ διδάκτορα" και προβλέπω ότι θα  φορεθεί πάρα πολύ στα εργαστήρια των απανταχού πανεπιστημίων. Είναι κομψό, έχει μήνυμα, έχει στυλ, έχει αέρα, τα έχει όλα. Λέω να το στείλω και σε κανένα διεθνή διαγωνισμό μόδας και όνειρό μου είναι να το δω να το φοράει κάποια διάσημη κρεάτινη κρεμάστρα.

Άλλη μια σεμνή αλλά στιβαρή διαμαρτυρία. Και αυτό το μπλουζάκι θα φορεθεί πολύ στα αμφιθέατρα των πανεπιστημίων και προτείνω στους συναδέλφους να το φοράνε κυρίως σε καμιά επιτήρηση για να παίρνουν και το μήνυμα οι επόμενες γενιές. Όποιος π.... τολμήσει να γελάσει,  να αναγκάζεται σε μια βδομάδα σίτισης αποκλειστικά από τη φοιτητική λέσχη του πανεπιστημίου του, να δεις πως του κόβεται το γέλιο.

Updates


Ένα νέο μπλουζάκι , εμπνευσμένο από την τηλεοπτική σειρά Scrubs. Μπρος πίσω αυτή τη φορά.. Απολαύστε υπεύθυνα :