Friday, October 03, 2008
Issalos : Oι άνθρωποι των σκουπιδιών
Tuesday, September 30, 2008
Η τέχνη του να είσαι σουρρεαλιστής
Friday, September 26, 2008
Επιτέλους, δικαίωση
Thursday, September 25, 2008
Φοβάμαι την τεχνολογία και μηπως ανατιναχτεί, η καφετιέρα όταν πατήσω το κουμπί
Tuesday, September 23, 2008
Μονή Καπέλο
Μονή καπέλο τα κάναμε. Ρε τι γίνεται εδώ πέρα! Ρε τί οικόπεδο παίζει;
Θέλω και εγώ οικόπεδο! Χαρίστε μου κάτι αλλιώς θα ρθω να τα διεκδικήσω!
Εδώ χάνει η μάνα τη μονή και η μονή τη μάνα! Οι άλλοι λέει διεκδικούν οικόπεδο στην κόκκινη πλατεία. Τους τα φαγε λέει ο Στάλιν. Τι να το κάνεις το οικόπεδο στην κόκκινη πλατεία αγάπη μου; Να φυτέψεις λάχανα; Να χτίσεις στάβλο για τα μουλάρια σου; Να ανοίξεις SanctDonalds που θα σερβίρουν μόνο λαδόπιτες, καλαμάρια κονσέρβα, τουρσί και ταραμοσαλάτα;
Γιατί οι άλλοι που ζητάνε λέει το μισό Περιστέρι; Μέχρι και πλατείες ζητάνε. Είπαμε διακονία και διάκονοι και τα λοιπά και αυτό σημαίνει ζητουλιά, αλλά σε λίγο θα μας ζητήσετε και τα σώβρακά μας. Αφήστε και κανα οικόπεδο για μας καλέ. Όοολα θα τα πάρετε; Βέβαια στην τηλεόραση χτες, την ώρα που μίλαγε ο δήμαρχος Περιστερίου, είχαμε μουσική υπόκρουση απο χριστεπώνυμο πλήθος που φώναζε "Δε ντρέπεστε, με τους παπάδες βρήκατε να τα βάλετε;". Εμείς τα βάλαμε με τους παπάδες καλή μου; Αυτοί ζητάνε ό,τι τους φωτίσει η αφεντιά τους, εμείς πρέπει να τους τα δώσουμε δηλαδή; Και να λεγα ότι ό,τι κερδίζουν το δίνουν πίσω στην κοινωνία, άντε. Αλλά ούτε τους μισθούς τους δεν πληρώνουν από τα κέρδη. Εμείς τους πληρώνουμε. 160 εκ. Έουρος το χρόνο λέει μας κοστίζουν. Και θέλουν να μας πάρουν και τα οικόπεδα. Χαλαρώστε καλέ. Ο έχων δύο χιτώνας δίνει τον έναν έλεγε ο Χριστούλης. Και μη μου πείτε ότι μίλαγε για χιτώνες και όχι για οικόπεδα γιατί θα πιαστούμε μαλλί με μαλλί. Ο έχων δύο δίνει το ένα, όχι ο έχων 100 οικόπεδα ζητάει 1000!!!!
Έτσι μου ρχεται να αφήσω μούσι, να φορέσω ράσο και να πάω σε κανα δικαστήριο να διεκδικήσω ολο το Σούνιο. Ειδικά το φιλετάκι απέναντι απο το Ναό και μέχρι τα Λεγραινά πολύ το λιγουρεύομαι. Και είναι και αναξιοποίητο. Ήταν κάποτε ένα ξενοδοχείο εκεί πέρα και είναι ρημάδι τώρα. Έχει και ενα ξωκλήσι παραδίπλα. Θα το διεκδικήσω ο ερίφης. Θα φτιάξω και όχι χρυσόβουλο, θα φτιάξω μαρμάρινη πλάκα αρχαιοελληνική, σκαλιστή στο χέρι με τίτλους ιδιοκτησίας. Θα ισχυριστώ ότι εκεί πέρα έσκαβε μεταλλωρύχος ο εις-την-ν παππούς μου και ήταν δικά του τα οικόπεδα. Βέβαια θα σκάσει κανας δικηγόρος σαϊνι και θα μου πει αφού ο παππούς σου ήταν μεταλλωρύχος θα πάρεις εσύ το υπέδαφος και μεις το απο πάνω(υπήρχε αντίστοιχη υπόθεση στην περιοχή, με αντίστοιχο επιχείρημα, μη γελάτε καθόλου). Εκεί μπορεί να χουμε πρόβλημα αλλά θα βρώ άκρη.
Αλλά ξέρω τι είναι αυτά. Σκοτεινό σχέδιο είναι για να διεκδικήσουν όλη την Ελλάδα και μετά να κηρυχτούν ανεξάρτητο κράτος λογω χρησικτισίας. Το Άγιο Όρος θα ξεκινάει από τη Χαλκιδική και θα φτάνει μέχρι τη Λιβύη στο νότο και –μην ξεχνάμε- την Κόκκινη Πλατεία στο βορρά. Ευτυχώς οι Ρώσσοι δε μασάνε και τους είπανε "Κομμαν; Θέλετε οικοπεδόφσκι; Ρε αεί πρεννέ λε πουλ ε παρτίρ φρομ ισι ταβάριτς".
Ευτυχώς που ξυπνάει ο κόσμος σιγά σιγά και τα παίρνει με όλα αυτά. Τουλάχιστον έτσι φαίνεται. Βέβαια από μια ηλικία και πάνω, δύσκολα. Έχω δει και κάτι αντιδράσεις του στυλ "δε φταίνε μωρέ οι κακομοίρηδες οι παπάδες, μη χάσουμε την πίστη μας". Αυτό το αφήνω ασχολίαστο. Ειδικά για τους ανθρώπους που εξαρτούν την πίστη τους από τους παπάδες.
Τέλος πάντων.
Εν κατακλείδι, ένα έχω μόνο να πω
EΛΑ ΜΟΝΗ ΣΤΟΝ ΤΟΠΟ ΣΟΥ!
Sunday, September 14, 2008
Gourmet δημοσιότης
Κατ αρχήν ευχαριστώ την κ. Κρεμεζή, όχι για την τσαμπέ διαφήμιση, αλλά για μερικές από τις φοβερές συνταγές της που έχω δοκιμάσει και πραγματικά γλείφαμε και τα νυχοποδαράκια μας. Ειδικά μια ισπανική, ένα κουνελάκι με δαμάσκηνα και κουκουνάρι και μια σάλτσα από αμύγδαλα και σκόρδο, κυρία Αγλαϊα μου, τι να σας πω, να στε καλά.
Επίσης να σας διαβεβαιώσω κυρία Κρεμεζή μου, πως όντως μπορεί να μην είμαι ούτε προφήτης, ούτε διαδικτυακός πολιτευτής, αλλά πραγματικά το σουτζουκάκι το σμυρνέϊκο που φτιάχνω έχει εξυμνηθεί από μια πλειάδα τσαμπατζήδων αχαϊρευτων και χαραμοφάηδων φίλων που ταϊζω συχνά για μια 8ετία. Γενικά το προσπαθώ το πράμα και δοκιμάζω ό,τι προλαβαίνω. Αφήστε που -μεταξύ μας τώρα- για μας τους ασχημομούρηδες κ. Κρεμεζή μου, η μαγειρική είναι ένας πολύ καλός τρόπος για να ..χμμ.. έρθουμε πιο κοντά με τα εκάστοτε αντικείμενα του πόθου μας. -Το μοσχαράκι μπουργκινιόν είναι στατιστικά το πιο επιτυχημένο πιάτο, ακολουθούμενο από το χουνκιάρ μπεγερντί-
Επί των gourmet θεμάτων τώρα. Δυστυχώς τουλάχιστον εδώ μέσα, δεν υπάρχει κανένας "ειδικός" ή επαγγελματίας. Τουλάχιστον εγώ, ναι είμαι απλά ένας ερασιτέχνης της κουζίνας, που όμως το έχει πάρει σοβαρά το χόμπι και προσπαθεί να μαθαίνει συνεχώς πράγματα. Βέβαια ο καθένας έχει τις δικές του προσωπικές προτιμήσεις και τη δική του "κουλτούρα" της γεύσης. Π.χ η αφεντιά μου δεν είναι ιδιαίτερα ενθουσιασμένη με την λεγόμενη fusion κουζίνα και απεχθάνεται τα αποτελέσματα της μοριακής γαστρονομίας. Το ομολογώ, είμαι πιο ρουστίκ τύπος. Πιο χωριάτης. Ο ουρανίσκος μου δεν είναι εκπαιδευμένος να τρώει πιάτα όπως "πούδρα ούζου με σάλτσα κοκορετσιού και μυαλά αρνιού κονφί". Να μιλήσουμε για πάπια κονφί, να φάω ένα κοπάδι πάπιες, ναι. Που λέτε κυρία Κρεμεζή μου, και εγώ και οι γνωστοί και φίλοι μου όταν βγαίνουμε να φάμε, βγαίνουμε για να ικανοποιήσουμε τους ουρανίσκους μας, τα στομάχια μας, και να διασκεδάσουμε καθισμένοι γύρω από ένα τραπέζι, με τα ωραία τα κρασάκια μας, καλαμπουρίζοντας συνεχώς. Έχουμε παρατηρήσει όμως, πως αρκετός κόσμος όταν βγαίνει για να φάει, έχει μια διαφορετική αντίληψη, η οποία μπορεί και να ναι σωστή μπορεί και λάθος, δε θέλω να κρίνω επί του παρόντος (αν και τρώγομαι). Υπάρχει κόσμος που βγαίνει για να φάει, ώστε την άλλη μέρα να μπορεί να πει "Πήγαμε στο Χ εστιατόριο, καλά ε... 500 ευρώ χαλάσαμε". Εμείς από την άλλη λέμε "Πήγαμε στο Χ εστιατόριο, φάγαμε ένα χουνκιάρ, άλλο πράμα. Αφρός ο πουρές μελιτζάνας, έλιωνε το μοσχαράκι, και το μπαχάρι με την κανέλα μύριζε 3 τετράγωνα μακριά. Και είχε και ένα κοκκινο κρασί, διαμάντι."
Δυστυχώς όμως, ΓΝΩΣΕΙΣ επί του θέματος δεν έχουμε. Ούτε και εγώ. Έχω ένα κάρο βιβλία μαγειρικής σπίτι, παίρνω κάααθε Κυριακή τα 2 πιο αξιοπρεπή -κατ εμέ- περιοδικά μαγειρικής, και όποτε βλέπω κανα περίεργο στην τηλεόραση, βουρ στυλό και χαρτί. Αλλά ελπίζω να μη φρίξετε τώρα, ακόμα και Kobe beef να μου έφερναν, εγώ δε μπορώ να το φάω σενιάν. Δε θέλω το αιματάκι του μέσα, πως να το κάνουμε. Ο ουρανίσκος και το στομαχάκι μου επαναστατούν. Τι να κάνουμε τώρα. Ναι, παραβιάζω αρκετούς γαστρονομικούς "κανόνες". Αλλά αφού δε μπορώ να τα φάω, δε μου πάει η γεύση, τι να κάνω;
Και να σας πω και μια άλλη σκέψη κ. Κρεμεζή μου; Δεν είμαι σίγουρος κατά πόσο μπορούμε να οριοθετήσουμε στενά το θέμα γεύση. Όπως λέει και η γνωστή παροιμία, "περί ορέξεως, κολοκυθόπιτα". Αφού η μαγειρική είναι τέχνη, είναι δημιουργία, είναι φαντασία και μεράκι. Είναι δυνατόν να πούμε "αυτό είναι σωστή τέχνη, αυτό λάθος;". Δε μιλάω βέβαια για κάτι γαστρονομικά εγκλήματα που κυκλοφορούν, προφανώς. Τα υλικά πρέπει να είναι αλφάδι πάντα. Αλλά, από κει και πέρα, ο καθένας τον ουρανίσκο του. Είχα εκνευριστεί απίστευτα κάποτε, σε ένα τραπέζι, που δύο "connoisseurs" συνδαιτημόνες, πραγματικά με είχαν εξοργίσει επιμένοντας να μου υποδείξουν τι ΠΡΕΠΕΙ να μου αρέσει για να θεωρηθώ και εγώ άνθρωπος και άξιος να κάτσω στο τραπέζι τους. ΟΧΙ ρε παιδιά, δε μου αρέσει η ρόκα. ΕΛΕΟΣ με τη ρόκα. ΟΥΤΕ μπορώ να φάω φιλέτο με αίμα. Πείτε με βλάχο, πείτε με αδαή, πείτε με αμόρφωτο, αλλά νισάφι πια. Εσείς θα κάνετε κουμάντο στο τι θα σαβουρώσει ο καταπιώνας μου; Ε μα πια. Αφήστε που οι μισοί από αυτούς που λυσσάνε για ρόκα και φιλέτο αιματηρό, πρίν μερικά χρόνια τρώγανε χαρούπια και μπομποτάλευρο και δεν είχανε που την κεφαλή όχι κλίναι, αλλά πλύναι. Και τώρα ξαφνικά μου την είδαν πρωτευουσιάνοι και γευσιγνώστες.
Μακρυγορώ και θα έλεγα και άλλα, αλλά τώρα πρέπει να πάω για το ουζάκι μου, το οποίο θα συνοδευτεί από -ελπίζω να έχει σήμερα- σαρδελίτσα στα κάρβουνα, γαριδούλα σκορδάτη και γαυράκι. Τρέχει ήδη το σαλάκι.
Κυρία Κρεμεζή μου την καλημέρα μου και συνεχίστε να μας δίνετε τέτοιες ωραίες συνταγές.
Υ.Γ : Ενδεχομένως και να μη σας ενδιαφέρει, αλλά ανακάλυψα μερικά site τα οποία έχουν συνταγές μεσαιωνικής ευρωπαϊκής κουζίνας και ετοιμάζομαι για την πρώτη δοκιμή :
http://www.godecookery.com/goderec/grec46.htm
A Boke of Gode Cookery Presents
Tartes de Chare .iij. A-nother manere
PERIOD: England, 15th century | SOURCE: Harleian MS. 279 | CLASS: Authentic
DESCRIPTION: Pork pie with eggs, honey, & spices.
ORIGINAL RECEIPT:
.iij. A-nother manere. Tak fayre porke y-broylid, & grynd it smal with yolkys of Eyroun; þan take Pepir, Gyngere, & grynd it smal, & melle it with-al, & a lytel hony, & floryssche þin cofyns with-ynne & with-owte, & hele hem with þin ledys, & late hem bake, & serue forth.
- Austin, Thomas. Two Fifteenth-Century Cookery-Books. Harleian MS. 279 & Harl. MS. 4016, with extracts from Ashmole MS. 1429, Laud MS. 553, & Douce MS 55. London: for The Early English Text Society by N. Trübner & Co., 1888.
GODE COOKERY TRANSLATION:
Pies of Baked Meat - 3rd variation. Take broiled pork, & grind it into small pieces and add egg yolks; then add pepper, ginger, and a little honey, & place in pie shells, & add lids, & bake, and serve.
MODERN RECIPE:
* one 9" pie shell with lid
* 1 1/2 # broiled pork, either minced, ground, or cut into small pieces
* 1/2 t. salt
* 6 egg yolks
* 2 t. ginger
* 1/4 t. pepper
* 1/3 c. honey
Mix together all ingredients, making sure the mixture is slightly runny. (If not, add more egg yolks.) Place mixture in pie shell, add lid, add some decorative steam holes or slashes to the lid, then bake at 375° F for 30 - 45 minutes, or until a golden brown. Serves 8.
Option: Add 1/2 cup of either currants, chopped dates, raisins, or pine nuts, or any combination of these ingredients.
This recipe is a variation, or "a-nother manere" of a pie called Tartes de chare, which appears on the same page as a-nother manere. The original Tartes de chare is a more complex recipe, and contains, among other ingredients, currants, dates, raisins, & pine nuts, which is why I have included them as an option in the redacted recipe. The addition of any or all of these items will dramatically improve the taste of the pie, so feel free to play with these ingredients in any combination that you find the tastiest. Personally, I find that the juice released by the currants as they bake greatly accentuates the flavor of the pork, and so almost always include them when I make this dish.
Wednesday, September 10, 2008
Το πείραμα του αιώνα
Αδρόνια : Ένα αδρόνιο είναι ένα σωματίδιο αποτελούμενο από quarks και/ή gluons-αυτή την πρόταση την έχω αλλάξει 1897 φορές σήμερα-. Τώρα μη μπούμε σε μεγάλη ανάλυση γιατί δεν έχω και τις κβαντομηχανικές πρόχειρες στο γραφείο. Τα αδρόνια οκ, συγκρατούνται μαζί από πυρηνικές δυνάμεις.Κατηγορίες τους είναι τα μεσόνια και τα βαρυόνια, και εδώ σταματάω γιατί α. ε μην το παραβαρύνουμε το πράγμα και β. μην το παίζω και μάγκας, πρέπει να τα ξανακοιτάξω αυτά. Βασικά πιο απλά, παραδείγματα αδρονίων είναι τα πρωτόνια και τα νετρόνια. Τέλος πάντων.
Αυτό που θα γίνει τώρα εκεί μέσα είναι κατά βάση απλό : Θα τρακάρουν κάτι τέτοια πραγματάκια μεταξύ τους και να δούμε τι θα γίνει. Βασικός στόχος είναι η πειραματική απόδειξη ή μή θεωρητικών αποτελεσμάτων. Θέλουμε να δούμε αν υπάρχει κυρίως το σωματίδιο του Χιγκς που -θεωρητικά μέχρι τώρα- δίνει μάζα στην ύλη. Αυτό αν υπάρχει τώρα, θα αποδείξει και την ύπαρξη της σκοτεινής ύλης και σκοτεινής ενέργειας. Αν αυτά μας κάτσουν έχει καλώς, τα κοσμολογικά μας μοντέλα είναι μια χαρά. Αν δε μας κάτσουν ΑΚΟΜΑ ΚΑΛΥΤΕΡΑ, έχουμε κάνει λάθος και πρέπει να κάτσουμε να τα ξανασκεφτούμε από την αρχή! Κοινώς, πολλοί επιστημοναραίοι επικού μεγέθους, ουσιαστικά παρακαλάν το πείραμα να αποτύχει για να κάτσουν να βάλουν τις επικές μυαλάρες τους να δουλέψουν να κατεβάσουν καμιά καινούρια ιδέα. Αυτό βασικά είπε και ο Χοκινγκ. Οτι μάλλον δε θα μας κάτσει το πράμα και "γουστάρω, άμα είναι όλα λάθος θα γ... στη δουλειά μετα".
Τώρα, τι ΔΕΝ θα γίνει στο πείραμα :
1. ΔΕΝ θα δημιουργηθεί καμία μαύρη τρύπα ΙΚΑΝΗ να μας ρουφήξει όλους πατίκορφα. Φυσικά όλοι ΕΛΠΙΖΟΥΝ πως θα δημιουργηθούν μερικές τριγύρω και μάλιστα το επιθυμούν διακαώς. Αυτές οι μαύρες τρύπες όμως δεν θα έχουν καμία σχέση με τις γνωστές μέχρι τώρα, όσον αφορά το μέγεθος και παλι ΑΝ δημιουργηθούν θα ψοφήσουν σε τρισεκατομμυριοστά του δευτερολέπτου λόγω έλλειψης ικανής ενέργειας. Κοινώς, από μαύρη τρύπα δε θα πάμε. Εκτός αν λέμε αυτή της οικονομίας.
2. ΔΕΝ θα ανατραπεί η κβαντική ισορροπία του σύμπαντος μετά από παραγωγή "μυστηριωδών" σωματιδίων τα οποία θα διαρρήξουν το χωροχρονικό συνεχές και θα καταστρέψουν -κυριολεκτικά- το σύμπαν.
3. ΔΕΝ θα ξεπεταχτούν μαύροι δράκοι, behemoths, tanar'ri, η Lloth και λοιποί φανταστικοί χαρακτήρες μέσα από τον επιταχυντή. Αν αυτό γίνει να είστε σίγουροι πως θα ξεπεταχτούν και τίποτα ξωτικά, μάγοι, νάνοι, halflings και γενικά όλος αυτός ο συρφετός. Σε αυτή την περίπτωση δε, κοντά τα χέρια από τις silver elves, είναι ολες δικές μου! Βέβαια ανάλογα τον κόσμο που θα σκάσει μύτη. Αν έχουμε επισκέπτες απο Toril ή απο Krynn, κάτι κάνουμε. Άμα σκάσουν τίποτα απάλευτες Aes Sedai, άστα να παν, την πατήσαμε μάγκες.
4. Δε θα ανοιξουν οι πύλες της κολάσεως. Ούτε καν οι πίσω πόρτες.
5. Το ίδιο ισχύει και για τις πύλες του παραδείσου. Φερμέ.
ΦΥΣΙΚΑ, πάντα, μα πάντα μα πάντα, υπάρχει και η πιθανότητα λάθους στους υπολογισμούς. Η πιθανότητα αυτή όσο κοντά και αν είναι στο 0, δεν είναι ποτε ακριβώς 0. Το οποίον και σημαίνει αγαπητοί φίλοι, πως στην απειροελάχιστη περίπτωση που κάτι πάει στραβά (και δεν εννοώ απλά να σκάσει κανα μηχάνημα ή να καεί κανα κύκλωμα), χαρήκατε που με γνωρίσατε, και θα τα πούμε σε κάποιο άλλο σημείο του χωροχρονικού συνεχούς. Αν παραμείνει συνεχές και δε γίνει μπάτε σκύλοι αλέστε. Αλλά μην ανησυχείτε. Δεν πρόκειται.
Θα προτιμούσα βέβαια να ψοφήσω έτσι θεαματικά παρά να πάθω κανα Αλτσχάϊμερ και να με υπομένουν οι συγγενείς μου αλλάζοντας τα "λερωμένα" μου σεντόνια για καμιά 20ετία.. Για πιο αναλυτικές πληροφορίες
http://public.web.cern.ch/public/
Update 1 : Ξέχασα να αναφέρω πως τέτοιες συγκρούσεις συμβαίνουν αρκετά συχνά στη φύση και δε μας έχει καταπιεί κανα πηγάδι ακόμα
Update 2 : Δεν ξέρω αν το παρατήρησε κανείς, αλλά εξακολουθούμε να υπάρχουμε ε..
Υ.Γ : Από αύριο μέχρι Κυριακή θα είμαι σε κατάσταση μέθης. Έχωμεν δυό γάμους. Παρασκευή και Σάββατο. Έχει να γίνει...
Ζαφοντάκο και λοιποί κοπριταρέοι τα λέμε αύριο το βράδυ στο Ξυλόκαστρο. ΓΙΟΥΡΓΙΑΑΑ
Tuesday, September 09, 2008
Φέρτε πίσω τα κτήματα ρε!!
Λοιπόν, έχω μεγάλα και σημαντικά νέα. Ψάχνοντας στη βιβλιοθήκη μου προψές, ανακάλυψα σε ένα σκονισμένο ράφι πίσω από τις τσόντες του προπάππου μου (καλά πρέπει να σας δείξω σέξυ περιοδικό του 1905..θα γελάνε μέχρι και τα κάδρα). Τέλος πάντων, ψάχνοντας που λέτε σε κάτι οικογενειακά κειμήλια, βρήκα ένα έγγραφο μισοκαμμένο και καρασκονισμένο και ξεσκισμένο. Το έγγραφο ήταν γραμμένο στα αραβικά και φαινόταν παμπάλαιο. Το πήγα σε ένα φίλο που ξέρει αραβικά και έμεινα κατάπληκτος από τα περιεχόμενά του. Ναι πλέον έχω και εγώ δικαιώματα σε γή από μεσαιωνικό φιρμάνι κάποιου σουλτάνου. ΔΩΣΤΕ ΜΟΥ ΠΙΣΩ ΤΑ ΚΤΗΜΑΤΑ ΤΟΥ ΠΡΟΠΡΟΠΡΟΠΡΟΠΡΟΠΡΟΠΡΟΠΑΠΠΟΥ ΜΟΥ!!!!
Παραθέτω στο αναγνωστικό κοινό μετάφραση του κειμένου καθώς και σκανναρισμένο το πρωτότυπο το οποίο φυλασσεται σε χρηματοκιβώτιο στο 7ο υπόγειο πίσω απο μια ταμπέλα που λέει “Προσοχή οι Τίγρεις δαγκώνουν”.
Ακολoυθεί σκαν του πρωτότυπου και μετάφραση εις την ελληνικήν :
Βεζύρ Φιρμάν
Ημείς, η Αυτού Μεγαλειότης Σουλτάνος Σουλεϊμάν Σελίμ Γιαβούζ Κανουνί,τέταρτος παντισάχ της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας, τρισέγγονος του Μεχμέτ Β’ του Πορθητού, το Ξίφος της Οργισμένης Ειρήνης, ο επονομαζόμενος και Αμείλικτος Δικαστής και Νομοθέτης, αποφασίζω σήμερον την 4η Ιουλίου 1564 μετά γεννέσεως του γιού του Θεού των Γκιαούρηδων, και εις το όνομα του Αλλάχ και του Ενός Προφήτου του ότι :
Εξαιτίας των εξαιρετικών υπηρεσιών που προσέφερε στην αχανή Αυτοκρατορία μας, των αμέτρητων μπαξισιών που μας έχωσε στας τσέπας, των εκατοντάδων χανουμακίων που εισήγαγε εις το πεφιλημένον μας χαρέμιον –τα οποία και χαίρομαι καθημερινώς εν νυκτί αφού μασαμβουκώσω το ιτς πιλάφ και τα κεμπάπ μου- και εξαιτίας γενικότερα της εξαιρετικής παρουσίας του ως πολίτου μας,
ΑΠΟΝΕΜΟΥΜΕ ΕΙΣ ΤΟΝ ΡΑΓΙΑ ΣΤΕΦΑΝΟΝ ΕΣΤΑΡΙΝΑΚΗΝ ΤΟΝ 1ον ΤΟΥ ΟΝΟΜΑΤΟΣ ΤΟΥ ΤΑ ΚΑΤΩΘΙ :
1. Τον τίτλον του Βεζύρη με δύο ουράς και αυτόν του Βοεβόδα του βιλαετίου της Μακεδονίας
2. Μετά του τίτλου ταύτου του μεταβιβάζονται και τα κάτωθι οικοπεδάκια ίνα κάμνει τας βόλτας του, να φυτεύει ζαρζαβατικά και εσπεριδοειδή και ελεάς, ίνα αποφεύγει τα σύγχρονα λαχανικά που είναι τίγκα εις τας ορμόνας και τα φυτοφάρμακα :
a. Τον πρώτο και δεύτερο πόδα της Χαλκιδικής. Ενταύθα προτείνομεν όπως αναπτύξει τουριστικώς τας περιοχάς ταύτας καθοτι προβλέπομεν εις τους επόμενους αιώνας να γίνεται της πουτάν χανούμ το κιγκλίδωμα τα καλοκαίρια. Ιδιαιτέρα προσοχή εφιστούμε στας περιοχάς της Φούρκας, της Καλλιθέας, του Ποσειδίου και του Αρμενιστή διότι προβλέπομεν εκεί πέρα να συναθροίζονται τα ωραιότερα χανουμάκια της Μακεδονίας.
b. Άπασα την πόλην της Θεσσαλονίκης, από Ωραιόκαστρον έως και Καραμβουρνάκιον και από παραλίαν έως Πανόραμα, ίνα κτίσει τινά βιλίτσαν. Προφανώς θα πρέπει το κτίσμα να είναι αρκούντως μεγάλο –θα προτιμούσαμεν ινα κτισθεί αψηλά εις το Σεϊχ Σου και πλησίον του Γεντί Κουλέ, όπου όταν το επισκέπτεται ο πολυχρονεμένος Παντισάχ, να έχει και ωραία θέα και να ευφραίνεται η πολυχρονεμένη καρδία του εκ των κλαυθμών και οδυρμών των βασανιζόμενων ραγιάδων-
c. Τας περιοχάς της Επανωμής και Μηχανιώνος ίνα πηγαίνει το καλοκαίριον να κάνει τα μπάνια του εις περίπτωση που βαριέται να εκδράμει έως τους πόδας της Χαλκιδικής.
d. Άπαν το τσιφλίκιον του κάμπου της Λαρίσης ίνα το χρησιμοποιήσει για να σπείρει τα χρειώδη ινα ταίζει το σπιτικόν του. Και εις περίπτωση που οι ραγιάδες αγρόται κατέβουσι εις την δημοσιάν και την αποκλείσουσι μετά των κάρων τους, θα σκάσουσι μύτην τα ΜΑΤ των γενίτσαρων και θα τους δείξουσι τι εστί οθωμανικόν δίκαιον.
e. Επίσης, ως τελευταία παραχώρηση επειδή σήμερα το ατζέμ πιλάφ ήτο εξαιρετικό και ο Παντισάχ αισθάνεται γενναιόδωρος, παραχωρεί στον προαναφερθέντα, την περιοχή του κέντρου των Αθηνών, από Λόφο Φιλοπάππου έως Εξάρχεια, με όρια τας οδούς Διονυσίου Αρεοπαγίτου, Πειραιώς και Λεωφόρου Αλεξάνδρας, μέχρι βορείως την Αμερικάνικην πρεσβείαν, πιάνομεν Βασιλίσσης Σοφίας και κλείνουμε εις Καλλιμάρμαρον.Μια μικρά παρατήρησις μόνον, να κτίσει καφετέριας εις πλατεία Κολωνακίου και πλατεία Μοναστηρακίου. Είμεθα βέβαιοι πως οι εν λόγω επιχειρήσεις θα αποδειχθούν σωστά χρυσορυχεία εις το μέλλον, καθώς θα βρίθουσι από ιτς ογλάν τα οποία θα ρουφώσι τον καϊβέ των βαρύ γλυκύν και όχι με δυο φουσκάλας την μεσημβρίαν, και τα ξύδια των υπό των ήχο τσιφτετελίων τας εσπέρας.
f. Τέλος, η μεγαλειότης του ο Πολυχρονεμένος Παντισάχ δωρίζει στο νέο του Βεζύρη χαρέμιον απαρτιζόμενον από 120 χανούμ, 18-21 ετών από όλας τας δημοφιλάς χώρας της αυτοκρατορίας του, ίνα του ζεσταίνουσι τους πόδας τας κρύας νύκτας του χειμώνα, και να του κάνουσι πιο καυτάς τας ζεστάς νύχτας του θέρους
Υπό το άγρυπνον βλέμμα του Αλλάχ, εις την σκιάν των ιερών μιναρέδων της Μπουγιούκ Αγιάς Σοφιάς, εν Ισταμπούλ
Βασιλικαί σφραγίδαι και υπογραφαί αξιωματούχων
Παντισάχ
Σουλεϊμαν Σελίμ Γιαβούζ
Μέγας Θησαυροφύλαξ - Παρά Μπαξέ Βεζύρ
Μέγας Δραγουμάνος - Μήτσος
Μέγας Φύλαξ Αξεσουάρ Χαρεμίου -Τσουτσου Φερετζέ Βεζύρ
Μέγας Υπουργός Τεθωρακισμένων - Σαματά Ντουλάπ Βεζύρ
Μέγας Ευνούχος - Γιόκ Τσουτσού Βεζύρ
Μέγας Μάγειρος - Μασαμπούκ Πρεπαρασιόν Τσογλάν
Μέγας Δικαστής - Γκισδάν Βεζύρ
Κλπ κλπ κλπ..
Tuesday, September 02, 2008
Bushfield κτηματομεσιτική
Bushfield Real Estate
Αξιοπιστία – Παράδοση – Σεβασμός στους πελάτας
Bushfield Real Estate.
Σε μια καταπράσινη έκταση, σε έναν επίγειο παράδεισο στη βόρεια Ελλάδα, έχει τη βάση του η Bushfield Real Estate Ltd. Με αφοσίωση, πίστη και σεβασμό στο περιβάλλον και στον άνθρωπο, η Bushfield Real Estate Ltd εδώ και αιώνες παρέχει σταθερά και αδιάλειπτα τις υπηρεσίες της στο ευρύ καταναλωτικό κοινό.
Παραθαλάσσια οικόπεδα για να χτίσετε το σπιτάκι των ονείρων σας, μια ανάσα από το κύμα. Να μεγαλώσετε τα σκασμένα σας δίπλα στις χαρές τις θάλασσας, το αλμυρό αγέρι και την απεραντοσύνη του γαλάζιου. Να αναπνέουν καθαρό αγέρα να τους κοκκινίσουν τα μαγουλάκια τους ζωή να χουν. Το καλοκαίρι θα τσαλαβουτάτε όλη μέρα στα καταγάλανα νερά, θα πηγαίνετε στο αρχοντικό σας και θα ψήνετε τις προβατίνες σας. Το χειμώνα, αγκαλιά με την καλή σας, θα ανάβετε το τζακάκι σας και θα αγναντεύετε τα μανιασμένα κύματα να σκάνε με οργή στον κυματοθραύστη. Ρομαντζάδα παρα θιν αλός.
Οικόπεδα στο βουνό, για τους πελάτες μας που αποζητούν τη μοναξιά των βουνοκορφών και την ελευθερία των αψηλών οροπεδίων. Για τους περιπετειώδεις και ανεξάρτητους τύπους που θέλουν απλά την καλή τους και μια καλύβην. Ας είναι αυτή η καλύβη σε οικόπεδο αγορασμένο από εμάς και δε θα το μετανοιώσετε ούτε εσείς, ούτε η καλή σας. Οικόπεδα με πανοραμική θέα απέραντων εκτάσεων. Μαγευτικές τοποθεσίες. Το χειμώνα θα βγαίνετε στην αυλή του σαλέ σας και θα σας χτυπάει στο ξεράδι η αντανάκλαση του ήλιου, θα κατεβαίνετε τις πλαγιές με απαράμιλλο στυλ πάνω στα σκι σας. Το καλοκαίρι θα ταίζετε τα προβατάκια και τα κατσικάκια που θα πιλαλάνε τριγύρα και θα αράζετε κάτω από υπεραιωνόβιες βαλανιδιές. Ζωή μέγκλα
Πολυτελείς μεζονέτες σε αστικές περιοχές, για τον σύγχρονο νεοέλληνα γιάπι που σέβεται τον εαυτό του. Φοράς κοστούμι Boss για να πας το πρωί στη δουλειά σου; Πας στη δουλειά σου μόνο με το Cayenne ή την 911; Η δουλειά σου σου ανήκει κιόλας; Η γκόμενά σου είναι ξανθιά, ψηλή, γαλανομάτα, κορμάρα και σε ερωτεύτηκε επειδή είσαι φαλακρός και χοντρός και ανακάλυψε τα ψυχικά σου χαρίσματα; ΚΑΙ ΔΕΝ ΕΧΕΙΣ ΣΠΙΤΙ ΑΠΟ ΜΑΣ; Αμαρτία τέκνο μου! Εμείς είμαστε εδώ. Bushfield Real Estate Ltd λέμε! Σπιταρόνες ΒουΠου, με αυτόνομη θέρμανση, εντοιχισμένη κουζίνα, φουλ χομ θίατερ με μπλουρεϊ πλέιερ, magnepan ηχεία, προενισχυτές και τελικούς, 42αρα lcd στα 100 Hz, 1080p, dlp προτζέκτορα, δύο κρεβατοκάμμαρες, μπάνιο με γρανίτη, πισίνα θερμαινόμενη, υπόγειο πάρκινγκ και αποθηκευτικό χώρο για τα ναρκωτικά σας. Σε τιμές ευκαιρίας
Χώροι για επαγγελματική χρήση , για εταιρίες που σέβονται το ίματζ τους. Πρώην ιδιοκτησίες δημοσίου, αποκτηθείσες με τίμια και διαφανή μέσα. Άνετοι χώροι, μοδέρνα αρχιτεκτονική, δίκτυα και ασύρματα και με οπτικές ίνες –ακόμα και το packet switching με light switches γινεται γαμώ την τεχνολογία μου-, δορυφορική πρόσβαση, οικολογικές τουαλέτες, ηλιακοί συλλέκτες και ανεμογεννήτριες, γιατί πάνω από όλα σεβόμεθα ΚΑΙ το περιβάλλον. Σύγχρονα κτίρια για σύγχρονες εταιρίες με σύγχρονους ανθρώπους και δυναμικό όραμα για το μέλλον
Bushfield Real Estate Ltd, με σήμα την καιόμενη βάτο πάνω από πράσινο πεδίο.
Bushfield Real Estate Ltd, μια εικόνα, μια κτηματομεσιτική, ένα όραμα.
Ένας κτηματομεσιτικός κολοσσός στα Βαλκάνια, τώρα και κάποιο υποκατάστημα κοντά σας.
Δωρεές δεκτές και επιθυμητές μπας και σωθείτε.
Είμαστε οι καλύτεροι, οι σοφότεροι, οι ανθεκτικότεροι, οι πιο μοδάτοι και οι πιο τρέντυ μεσίτες.
Χτυπάμε τον ανταγωνισμό κατάμουτρα
Χτυπάμε τις τιμές αλύπητα.
Και δεν πληρώνουμε και φόρους.
Tuesday, August 26, 2008
Γύρισε ο τουρίστας!
Από που να αρχίσω και που να τελειώσω..
Ε ας το πάρω από την αρχή..
St Tropez
Λίγο πολύ το χουμε όλοι ξαναδεί το μέρος. Ίσως όχι το ίδιο αλλά παρόμοια, παραπλήσια και άλλα συνώνυμα του “περίπου ίδιος”. Κόσμος, κότερα (ΚΟΤΕΡΑ όχι η ψαρόβαρκα του καπετάν Αντρέα Ζέπου), χλίδα, σολωμοί και μύδια και σαμπάνιες και τρελλή περαντζάδα.
Ωραίο μέρος. Περιποιημένο. Ένα πρώην ψαροχώρι που έγινε το πιο κοσμοπολίτικο θέρετρο της Γαλλίας. Μια πανέμορφη παλιά πόλη, μικρά εστιατοριάκια στους πεζόδρομους, μικρές και ωραίες παραλίες μπροστά στις βιλλάρες (που σε αντίθεση με εδώ, δε σου απαγόρευαν την πρόσβαση στη θάλασσα, μια και γνωρίζουν ότι δεν τους ανήκει ούτε η άμμος ούτε το νερό..).
Βέβαια το ταξίδι ξεκίνησε με μια μικρή γκαντεμιά, καθότι οι βαλίτσες μου δεν ήρθαν μαζί μου στη Νίκαια από τις Βρυξέλλες και για δυό μέρες φόραγα ξένα ρούχα. Ευτυχώς εκεί που έμενα το ζευγάρι που είχε την πανσιόν ήταν και οι δύο μουρλά και τρελλά φιλόξενοι και μου δωσαν τα πάντα. Ευτυχώς που φόραγα περίπου το ίδιο μέγεθος με τον Chico, αν και το ροζ μπλουζάκι δε μπορώ να πω ότι με ενθουσίασε. Τέσπα, δεν παραπονιέμαι κιόλας.
Κάναμε και ένα τρελλό μπάρμπεκιου ένα βράδυ όπου οι ξένοι ήπιαν για πρώτη φορά ούζο και δεν άκουσαν τις προειδοποιήσεις μου (τώρα, να μπλέξεις σαμπάνια με κρασί και ούζο...αυτοκτονία) και αποχαιρέτησαν τα εγκόσμια συντόμως και χωρίς πολλά πολλά. Ούτε βοήθεια δεν πρόλαβαν να πουν.
Το μέρος αξίζει πάντως, το προτείνω.
Bordeaux
5 μέρες μετά , μάζεψα τα μπογαλάκια μου που ευτυχώς είχαν έρθει και ξεκίνησα για το Bordeaux. Είχα ακούσει ότι ήταν ωραία πόλη. Ε αυτό που είδα δεν το περίμενα. Ένα από τα πιο όμορφα μέρη που έχω δει ποτέ. Τύφλα να χει η Κυψέλη, το Παγκράτι και τα κάτω Πατήσια λέμε. Όχι , εντάξει, όντως είναι μια πανεμορφη πόλη, μεσαιωνικότατη, με όοοολα τα παλιά κτίρια διατηρημένα και περιποιημένα, τίγκα στον πεζόδρομο και στην τσάρκα. Είχα την τύχη να μείνω σε ένα ωραιότατο ξενοδοχειάκι, πίσω ακριβώς από την κεντρική πλατεία , την απίστευτη Place de la Bourse που μπορείτε να δείτε σε ναιτ φότο καθρεφτιζόμενη στον Miroire de l’eau ή όπως αλλιώς γράφεται αυτό το πράμα, καταλάβατε τέλος πάντων.
To Bordeaux απο τ'αψηλά
Έλιωσα στη βόλτα δίπλα στο ποτάμι, στο κρασί (πολύ κρασί ρε παιδί μου. Αλλά πολύ κρασί..), πλακώθηκα στα confit de canard και γενικά στα παπιοπροϊόντα, έφαγα και τις φιλετιές μου με τα φουα γκρα μου και τα συναφή ο βλάχος και ήρθα και ένιωσα αριστοκράτης ρε παιδί μου. Είχα και στο χωριό μου φουα γκρά ο μπουρτζόβλαχος. Ναι ναι, αφου θυμάμαι στο δημοτικό το πρωί με κυνήγαγε η μάνα μου απο πίσω με το πλαστικό ταπεράκι του κολατσιού, που είχε φουα γκρα και χαβιάρι μπελούγκα. Ενίοτε είχε και margrete de canard, αλλα κυρίως στις εθνικές εορτές, όχι κάθε μέρα. Τέλος πάντωνε.
Ρε συ Νικόλα, κρίμα δεν είδα το comment σου εκείνη τη μέρα, θα σε είχα πάρει τηλεφωνάκι να πάμε για κρασί. Αλλά δυστυχώς το είδα όταν ήμουν πλέον Παρίσι..
Από παρέα πάντως στο Bordeaux καλά τα πήγα μη νομίζεις....Είμαι πολύ ωραίος στο εξωτερικό ρε :P Εντός FIR Αθηνών ασχημαίνω, δεν ξέρω γιατί!!!
Και πάμε στο Παρίσι τώρααα..
Ε καλά για το Παρίσι τι να πω, λίγο πολύ γνωστά είναι. Πολύ όμορφο, πολύ το ένα πολύ το άλλο, η πόλη του φωτός, μπλα μπλα μπλα μπλα και τα λοιπά.
Ile de la Cite κλπ
3 πράγματα μου κάναν εντύπωση, τουλάχιστον από την τελευταία φορά που είχα πάει, προ αμνημονεύτων..
Πρώτον, ανακάλυψα την Αγία Τσαπέλλα (βασικά Sainte Chapelle το λένε, αλλά μου αρέσει να εξελληνίζω τα πράγματα). Η Αγία Τσαπέλλα είναι στην Cite, στο νησάκι, πίσω από το μέγαρο της Δικαιοσύνης. Εκεί λοιπόν, πάω το μεσημέρι να μπω μέσα και βλέπω ότι το βράδυ έχει κονσέρτο εκεί. Ώπα δικέ μου λέω, εδώ είμαστε, θα το παίξουμε κουλτούρα, θα πάω το βράδυ να παρακολουθήσω μούζικα να εξημερωθεί το ζώο μέσα μου και έξω μου.
Πάω το βράδυ, μπαίνουμε στο ξωκλήσι, τίγκα στο βιτρό δικέ μου. Με κάτι φάτσες απάλευτες, κάτι βασανισμένους κάτι ταλαιπωρημένους κάτι σφαγμένου σε έπιανε η ψυχή σου αδερφέ. Καθόμαστε στις καρέκλες, κάτι δε μου πήγαινε καλά ρε μάγκα. Πιάνω την ταξιθέτρια
“έλα δω μωρή τσόντα” της λέω ,
“που είναι τα ξηροκάρπια και η μπουκάλα το Τσίβας, γιατί ο Estarinakis μόνο Τσίβας πίνει στα μαγαζιά το βράδυ”.
΄΄Οχι κύριε μου λέει, δε σερβίρουμε ποτά εδώ” .
“Και τι σκατά θα πιω μωρή να βραχεί ο λάρυγξ να πάνε τα φαρμάκια κάτω; ε; τι θα πιώ; “.
“όχι κύριε δυστυχώς δεν έχουμε ποτά”.
“Ωραία, τουλάχιστον φώναξέ μου τη λουλουδού να πάρω καμιά 15αριά πανέρια γαρύφαλλο να πετάξω στους οργανοπαίχτες να έρθουμε στ οκέφι “.
Ε ούτε λουλούδια είχαν οι άθλιοι..
H Αγία Τσαπέλλα
Και συνεχίζω να ψιλιάζομαι οτι δε θα ακούσω μουσική. Σκάνε κάτι τύποι με κάτι βιολιά, και αρχίζουν και παίζουν κάτι κλαψες, κάτι μοιρολόγια, κάτι ανατριχιαστικά, που ήρθε η τρίχα μου και καγκέλωσε και σκιάχτηκα ο ερίφης. Ξαναπιάνω την ταξιθέτρια.
“Τι είναι αυτά τα φρικουλιάρικα μωρή πατόζα; Τι πρόγραμμα είναι αυτό; που είναι η τραγουδιάρα, ποιος τα γραψε αυτά;΅
Kαι αρχίζει και μου λέει κάτι για Μπακ και Φούγκ. Εγώ αυτόν τον μπακ τον Φούγκ δεν τον ξέρω λέω. Που παιζει μπακ; Στην Παρι σεν ζερμέν; Και τι δουλειά έχει μωρή λέω ο μπακ να γράφει μουσική; Και μάλιστα με τέτοιο όνομα. Φουγκ! Κανας Αλγερινός θα είναι που τον φέραν να παίξει μπάλα και το είδε καλλιτέχνης.. τι να πεις..Ούτε ένα σουξεδάκι ρε.
Θες να κάνεις συναυλία; βγάλε δυό μπουζούκια και ένα μπαγλαμά, να ρίξουν μια πονεμένη πενιά να κλάσουν λιβάνι τα βιτρά εκεί μέσα! Φλώροι.. τι να πεις..
Παίξαν και ένα πένθιμο ενός Ιταλού σουξεδιάρη λέει του Albinoni, μου φυγε η μαγκιά δικέ μου λέμε.. .. Ιδού
Το δεύτερο που μου κανε εντύπωση ήταν η Cite des Sciences που την προτείνω ανεπιφύλακτα σε όποιον πάει, όπως και την Geode που είναι εκεί δίπλα. Είδα 3d ντοκιμανταίρ με δεινόσαυρους και έπαθα... (για όποιον ενδιαφέρεται, στάση μετρό Port de Lavilette ή κάτι που ακούγεται ακριβώς έτσι αλλά γράφεται εντελώς αλλέως)
H Geode (ξέρω, ωραίο καιρό μου κανε..)
Τα μουσούδια μου, φωτό από θερμική κάμερα
Το τρίτο που μου κανε εντύπωση ήταν το φαγητό στο Nos Ancetres les Gaulois...
Το ότι κατάφερα και βγήκα από κει μέσα περπατώντας, ήταν μεγάλο κατόρθωμα.
Στο βάθος η "σαλάτα". Έμπροσθεν το τρίτο πιάτο με ορεκτικά. Και κράσος..
Πλήρωνες ενα “μενου”, και απο κει και πέρα έτρωγες και έπινες όσο ήθελες. Είχαν τα ορεκτικά όλα σε μπουφέ, το κυρίως πιάτο μόνο ήταν συγκεκριμένη ποσότητα. Κρασί, όσο αντέχεις. Εκεί θέλω να πάω με τον Zaphod και τους υπόλοιπους. Με ασθενοφόρο θα φύγουμε στάνταρ. Το περιβάλλον εξαιρετικό επίσης. Αντί για σαλάτα σου φερναν μια καλαθούνα τίγκα στο λαχανικό.. καλή φάση.
Γενικά ήταν από τις ωραιότερες διακοπές έβερ. Θα μπορούσα να γράψω τεράστιο σεντόνι.. Αν και άμα είχε λείψει και η φάση με την τράπεζά μου, θα ήμουν πιο ευχαριστημένος . Ανακάλυψα κάποια φάση ότι δε μπορώ να τραβήξω λεφτά από το ATM. Το οτι η κάρτα μου πάνω έγραφε VISA βέβαια ήταν εντελώς τυχαίο. Μέχρι να συννεονηθώ με την τράπεζα, να μεταφέρω λεφτά στην προπληρωμένη που έχω, να εγκριθεί ο κωδικός για το phone banking κλπ κλπ, σφίχτηκα λίγο..Ειδικά ένα πρωί, που ΕΚΑΝΑ τη μεταφορά μέσω internet,παω στο ATM μετά, και μου λέει ότι “your bank refuses the transaction”. Εκεί λέω μάγκα, θα ξεμείνω..Πήρα ένα κάρο τηλέφωνα στην εξυπηρέτηση πελατών, και μόνο μετά από ένα τετράωρο ένας άγιος άνθρωπος που ήξερε τη δουλειά του μου εξήγησε ότι απο ATM θα μπορούσα να πάρω λεφτά την ΕΠΟΜΕΝΗ μέρα, ενώ μπορούσα κανονικά την ίδια να χρησιμοποιήσω την κάρτα για απευθείας χρέωση. Οι άλλοι μου λέγαν “ε συγνώμη δεν ξέρουμε τι πρόβλημα υπάρχει”.. ήμουν στο παρατσάκ να σκάσω μύτη στο ελληνικό προξενείο και να πω παιδιά αγιούτο, έχω 10 ευρώ πάνω μου και δε μπορώ να τραβήξω λεφτά να πληρώσω το ξενοδοχείο και να φύγω απο το Bordeaux.. τεσπα, ευτυχώς τη γλυτώσαμε και απο αυτό..
Ααααχ ωραία ήταν.. τα κεφάλια πάλι μέσα τώρα.. αλλά έχω τέτοια κέφια που θα αντέξω μεγάλο σκίσιμο μέχρι τα Χριστούγεννα. Και που θα πάει, κάποιον θα πείσω για πρωτοχρονιά στο Παρίσι. Ή στο Βερολίνο...