Πεινάστε μαζί μας

Λοιπόν επειδή εψές είχαμε γαστριμαργικού -κυρίως- ενδιαφέροντος θέμα, λέω να το συνεχίσω και σήμερα με καμια συνταγούλα, έτσι γιατί πρωί πρωί έκανα το λάθος να φάω μια φρουτοσαλάτα σπίτι (πρέπει να προσέχουμε που και που ε.. ) και μου άνοιξε η όρεξη.
Αν εξαιρέσουμε το πρωϊνό που θα παραθέσω ευθύς αμέσως, τα υπόλοιπα φαγώσιμα που θα γράψω είναι για μάγκες και τσίφτηδες και καραμπουζουκλήδες που το αντέχουν το πικάντικο και το καυτερό. Επίσης δεν είναι "αυθεντικές" συνταγές, είναι συνταγές παρηλλαγμένες υπό της αφεντιάς μου και δοκιμασμένες.
Να προσθέσω δε πως δεν πρόκειται να γράψω με στυλ "12.5 γραμμάρια κύμινο" μην τρελλαθούμε. Με το μάτι μπαίνουν όλα πλέον. Ίσως να το περιορίσω με κουταλιές σούπας. Θα δούμε.. Επίσης τελευταία χρησιμοποιώ όσο περισσότερο μπορώ βιολογικά και α. ίσως placebo effect μεν, αλλά τα όσπρια και τα φρούτα είναι πολύ πιο νόστιμα. Αφήστε που τα κρεμμύδια και τα πορτοκάλια επιτέλους σαπίζουν. Που είχα πορτοκάλια σχεδόν στην ηλικία μου στο ψυγείο κάποτε.
Τέλος πάντων.
Πάμε..
Το πρωινό του Μπούλη -εγώ είμαι αυτός- - Κατάλληλο για να στρώσει λίγο το στομάχι, το έντερο, αποτοξίνωση κλπ..
Ξυπνάς με το Mala Vida του Manu στο κινητό. Από τα καλύτερα ξυπνητήρια που είχα ποτέ. Όχι πως σώζεις και πολλά, αλλά δεν κατεβάζεις πολλά καντήλια. Παλιά είχα Pantera. Παραλίγο να κάνω φόνο.
Ξυπνάς, κοιτάς γύρω απορημένος να δεις που έχεις ξυπνήσει σήμερα. Στο δικό σου, στης αδερφής σου, στο πατρικό; Ωραία, ξυπνάς στο δικό σου. Σηκώνεσαι και το δαγκώνεις απο το κρύο γιατί στας εξοχάς το πρωί ξυρίζει ακόμα. Στρίβεις Χολμπορνάκι με μισό μάτι αφού αδειάσεις. Πας κουζίνα και ξύνεις ηδονικά και τρυφερά τη βουβωνική σου χώρα. Σκέφτεσαι. Τσάϊ, καφέ ή χυμό; Φρουτοσαλάτα ή Κουάκερ; Ρωτάς το στομάχι σου. ΟΚ καταλαβαίνεις ότι η χτεσινοβραδυνή πίτσα με τις 17 κουταλιές ταμπάσκο ήταν ίσως υπερβολή. Οπότε και αποφασίζεις για λάϊτ πρωινό
Πράσινο βιολογικό τσάι. Με προσθήκη αρκετό δυόσμο για το στομάχι και τα λίπια. Φτιάχνεις και μια γρήγορη φρουτοσαλάτα, μια μπανάνα, ένα μήλο. Ή μπανάνα-πορτοκάλι. Η και τα τρία αν υπάρχουν, αλλα δεν κολλάμε εδώ. Μπουρδάρεις απο πάνω λίγο καρύδι αν έχεις και μια κουταλίτσα λιναρόσπορο. Ρίχνεις και μελάκι και λίγο κανέλα και είσαι οκ. Αν δε βαριέσαι να ανοίξεις το ψυγείο, βάζεις και λίγο γιαούρτι άμα έχεις. Πλήρες γεύμα.
Εναλλακτικά, ρίχνεις λίγο γάλα στο κατσαρολάκι, λίγο κουάκερ και αλατάκι και τρώς αλμυρό πρωινό. (Προτιμώμενο είναι η αλήθεια, σου φτιάχνει και ένα πεπτικό, χάρμα..). Και τώρα πάμε στα αντρικά πράματα..
Προφητικό Τσίλι κον Κάρνε - Μια κουταλιά τρώς και επικοινωνείς με το υπερπέραν.

Υλικά :
Κιμάς Μοσχαρίσιος. Για ένα άτομο εγώ βάζω μισό κιλό και τρώω και δυό φορές.
Κρομμύδ. Μπόλικο. 2 ψωμωμένα βάζω. Ίσως και ένα ακόμα μικρότερο.
Κόκκινα φασόλια, μια κονσέρβα.
Ντοματάκι ψιλοκομμένο , 1 1/2 - 2 κονσέρβες. Άμα είστε μερακλήδες, 3 ντομάτες ξεφλουδισμένες και ξεσποριασμένες.
2 κουταλιές σούπας πελτέ για να κοκκινίσει
1 ποτήρι κοκκινο κρασί, ξηρό
Ένα ξυλάκι κανέλλα
1 κύβο κρέατος - προτείνω τους καινούριους με υφή ζελέ, είναι κλάσεις ανώτεροι
Τσίλι σκόνη - πολύ . Τι πόσο; Άντε δυό κουταλιές σούπας.
Προαιρετική και λίγη πάπρικα γλυκειά.
1 φύλλο δάφνης
Πιπεριές φρέσκες καυτερές, κόκκινες. 3-4 ψιλοκομμένες. Ένα αιγυπτιακό είδος που έχω είναι μια χαρά. Τώρα αν έχετε άλλα είδη, κανονιστε ποσότητα.
Ταμπάσκο - Όσο πάρει. Οι νορμάλ, βάλτε απλό ταμπάσκο. Οι τολμηροί ταμπάσκο habanero. Οι κιουρίες, ταμπάσκο πράσινο.
Κύμινο
Κάποιο αρωματικό φρέσκο όμως πιπέρι - πράσινο ή ρόζ ή χοντροσπασμένο μαύρο.
Προφανώς λίγο λαδάκι ,αλατάκι, τέτοια πράματα..
Εκτέλεση : Δίνετε δυό χαστούκια στη γυναίκα σας και της λέτε να το φτιάξει.
Οκ όχι. Μην τα παίρνετε.
Της δίνετε τρία χαστούκια και της λέτε να το φτιάξει.
Καλά σταματάω.
Λαμβάνουμε κατσαρόλα ευρύχωρη και μουράτη. Βάζουμε μούζικα της προτιμήσεώς μας, αλλά μη βάλετε σκυλάδικα, ποπ, λαϊκοποπ, έντεχνα, ρειβ, ντισκο, χαους,ρνβ, δημοτικά, θα κόψει το φαϊ. Ρίχνουμε έλαιον στην κατσαρόλα, αναλόγως των διατροφικών μας συνηθειών και της περιφερείας μας. Παρ'όλα αυτά ρίχτε ελαιολαδάκι ρε να καλύψει τον πάτο. Είναι πολλά τα κρεμμύδια και ο κιμάς, δε θα τσιγαριστούν καλά άμα δεν έχει λαδάκι κάτω. Ρίχτε πρώτα τα κρεμμύδια να τσιγαριστούν και μόλις έχουν γίνει, μπουρδάρετε μέσα τον κιμά. Ανακατεύετε έντονα ενώ λέτε στο έτερον να σας στρίψει τσιγάρο και να βγάλει μπυρίτσα από το ψυγείο. Ο κιμάς πρέπει να σπάσει καλά και να μην έχει χοντράδια ε; Ωραία. Τσιγαρίζεται και ο κιμάς και όταν έχει πάρει χρωματάκι όλος, να έχει γκριζάρει ρε παιδί μου και να μην έχει κοκκινίλες, ρίχνετε απο πάνω τη σκόνη τσίλι και ανακατεύετε καλά καλά. Να τσιγαριστεί λίιιγο μαζί του. Αν βάλετε και πάπρικα, ρίχτε τη και αυτήν. Προσοχή, δε θέλει να το αφήσετε πολύ εκεί, θα πικρίσει το τσίλι με την πάπρικα. Σβήνετε με ένα ποτήρι κρασί. Καπάκι στο κρασί, ρίχνετε την ψιλοκομμένη πιπεριά. Αν έχετε κοχόνες, μαζί με τα σπόρια της. Αφήνετε το κρασί να απορροφηθεί - βράζοντας παράλληλα στο οινόπνευμά του την καυτερή και διαχέοντας το μπαρούτι παντού-. Με το που το απορροφήσει το κρασί ρίχτε μέσα τις ντομάτες, τον πελτέ, κανέλλες, δάφνες κλπ. Βλέπετε αν είναι ζουμερό -χλωμό, ειδικά αν έχει φρέσκια ντομάτα- και προσθέτετε είτε νεράκι, είτε κράσο, είτε μισό μισό. Μέχρι να σκεπαστεί το κρέας και να κολυμπάει.
Το αφήνετε να βράσει κανα μισάωρο, σε χαμηλή. Ανοίγετε την κατσαρόλα, μυρίζετε και παθαίνετε τα πρώτα εγκαύματα. Ρίχνετε και τα κόκκινα φασόλια και ανακατεύετε καλά καλά. Εδώ ήρθε η ώρα να προσθέσετε και το ταμπάσκο, να μυρίσει αλατίλα και ξυδίλα το φαγάκι.
Αφήνετε να βράσει λίγο ακόμα και σερβίρετε στους καλεσμένους σας.
Μην ανησυχείτε καθόλου, θα φανεί σαν ατύχημα.
Παρελκόμενα : Μπορείτε να βάλετε μέσα και τσιγαρισμένο μπεϊκον, κόλιανδρο, worcesterτέτοια σώς και οι πολύ τολμηροί, λίγα φλούδια θεόπικρης σοκολάτας.
προχώρα, μας άνοιξες την όρεξη :

Προφητική Πίτσα - μια μπουκιά σου μόνο φτάνει, αεροπλάνο να με κάνει.
Υλικά : Αλεύρι χωριάτικο, αλεύρι ολικής, περίπου μισό κιλό για ένα-δύο άτομα

Σκόρδο - δυό σκελίδες στάνταρ, και μια κουταλίτσα ξερό
Ρίγανη - βάλε εκει πέρα..
Μαγιά ξηρή ένα φακελλάκι -άμα θες το ζυμάρι σαν ψωμί, βάλε δύο.
Σουτζούκι πικάντικο - Από του Μιράν . Λέει.
Παστουρμά τρως; - Βάλε. Πάλι από του Μιράν
Θες μπεϊκον; Βάλε εκεί πέρα, τώρα που θα γίνει το έγκλημα..
Αν θες αλλαντικο για βάση βάλε καπνιστο χοιρινό.
Ελιές μαύρες ροδέλλες.
Κρεμμύδι κομμένο στην πόρτα - χοντροκομμένο δηλαδή.
Μείγμα τυριών για πίτσα. Μοτσαρέλλα, ένταμ, γκούντα, τέτοια
1 κονσέρβα ντομάτα ψιλοκομμένη
1 κουταλιά κέτσαπ
Ε και προφανώς, ταμπάσκο και καυτερες πιπεριές.
Εκτέλεση
Επειδή είμαστε μάγκες, φτιάχνουμε και το ζυμάρι.
Μισό κίτρινο χωριάτικο αλεύρι-μισό ολικής, να βολευτεί το άντερο.
Ποσότητες σχετικές. Άμα θες να φτιάξεις πίτσα για 17 άτομα αγάπη μου, ε θες πολύ αλεύρι. Για μια πίτσα ενός ταψιού να φάω μονο εγώ, πρέπει να βάζω κάτι παρακάτω απο μισό κιλό αλεύρι συνολικά και να μου περισσεύει και λίγο. Δε θα σου πω πως θα φτιάξεις ζύμη και πως θα ζυμώσεις, εύκολο είναι για πίτσα. Το σημαντικό είναι να κάνεις όμως τη ζύμη μυρωδάτη. Πειραματίσου και με τα υλικά. Βάλε ξέρω γω, θυμάρι. Κρεμμύδι ξερό - απο αυτό στα μπουκαλάκια εννοώ-. Βάλε ό,τι γουστάρεις, πειραματίσου τεσπα.. Αφού φτιάξεις τη ζύμη και φουσκώσει και είναι έτοιμη, την απλώνεις σε λαδωμένο ταψάκι και την κάνεις όσο λεπτή θες. Εγώ πχ τη θέλω τσιγαρόχαρτο. Και τώρα πάμε στο τι βάζουμε από πάνω. Φτιάχνουμε μια γρήγορη σάλτσα με τη ντομάτα κονκασέ, το σκόρδο, ρίγανη και λίγο λαδάκι. Ρίχνουμε και μια κουταλιά κέτσαπ μέσα να γλυκάνει. Αν εισαι κάφρος, ρίξε εκεί καμιά πιπερίτσα ολόκληρη. Καλύτερα όχι όμως. Απλώνουμε το ζυμάρι στο ταψάκιον, στο επιθυμητό πάχος. Απλώνουμε από πάνω του στοργικά τη σάλτσα, γκαρίζοντας να μας φέρουν επιτέλους μια μπύρα (ΒΕΡΓΙΝΑ - ναι σε αυτούς κάνω διαφήμιση). Η σάλτσα να πιάσει καλά, χωρίς να κάνει λίμνες αλλά ούτε και να λείπει. Ομοιόμορφα. Πάμε στο σαλόνι και τσιτώνουμε γκάζια στην υπερδιασκευή του Holy Diver που παίζουν οι Killswitch Engage και γυρνάμε κουζίνα γκαρίζοντας. Ρίχνουμε πάνω από τη σάλτσα, αν θέλουμε ως βάση, καπνιστό χοιρινό -αυτό που λένε μπριζόλα-. Βάζουμε και τον παστουρμά, του οποίου του έχουμε αφαιρέσει το τσιμένι ! Κρατάμε και λίγο για απο πάνω. Από πάνω ρίχνουμε ένα κάρο τυρί, να καλύψει τα πάντα. Και τώρα αρχίζουμε αγάπη μου. Σουτζούκι φέτες παντού. Κρεμμύδι, ελιά και κομματάκια παστουρμά. Την κάνουμε κιμπάρικη. Να χει πράμα.
Ψήνουμε στους 180. Τι πόσο ρε; Μέχρι να γίνει. Μη μου θυμίζετε την άλλη που έλεγε η συσκευασία της πατάτας "τηγανίζετε 7 λεπτά" και στα 7 λεπτά ήρθε να με ρωτήσει τι θα κάνει τώρα που δεν έχουν γίνει ακόμα.. Τσεκάρετε αν έχει καλοψηθεί και η ζύμη. Με το που βγει, ρίχνουμε απο πάνω, έτσι οπως είναι καυτή, το ταμπάσκο.
Απαιτείται γενναία ποσότητα μπύρας(ΒΕΡΓΙΝΑ) ή του γνωστού αναψυκτικού (σε αυτούς δεν κάνω διαφήμιση).
Αφού φάμε, πάμε σε μια γωνίτσα και λιποθυμάμε ήσυχα ήσυχα..
**** Update ****
ΠΑΝΤΑ μουτζώνουμε το φαγητό μας γενναία, τη στιγμή που το βάζουμε στο φούρνο, ή όταν κλείνουμε το καπάκι της κατσαρόλας.
UPDATE ΣΤΟ UPDATE
Ξέχασα τη συνταγή ορόσημο, (είχα βρεί μια αντίστοιχη στου Βιολόγου και αντέγραψα την ιδέα)
Μεθυσμένο ψαρονέφρι Υλικά :
Προφανώς τουλάχιστον ένα ψαρονέφρι.
2 Μπουκάλια κρασί, μισό μπουκάλι τσίπουρο (χωρίς γλυκάνισο μη ξεράσω)
Μιξ πιπεριών (άσπρο,μαύρο,ροζ,πράσινο)
Κρεμμύδια
Σκόρδα
Αλάτι
Πάπρικα
Σκορδο
Ανοίγουμε το ένα μπουκάλι κρασί. Πίνουμε ένα ποτηράκι κρασί, και μετά δοκιμάζουμε και το τσίπουρο να δούμε αν ειναι καλό.
Παίρνουμε μια λαδόκολλα και την ανοίγουμε.
Βάζουμε ακόμα ένα ποτηράκι κρασί και πίνουμε. Ανάβουμε τσιγάρο.
Κάνουμε μια βόλτα μέχρι τον καναπέ και χαζεύουμε λίγο Prison Break.
Πάμε κουζίνα. Βάζουμε ένα ποτηράκι κρσι και πιάνουμε το ψαρονφερι
Το ανοίγουμε το ψαρονέφρις και ψικολόβουμε το σκορδο. Το αλατοπιπερώνουμε και ρίχνουμε και το σκορδο.
Βάζουμε ένα πορτηρακι τσίπουρο και τ πίνουτμε
Πα΄ρνουμε το γουδί και σπάμς τα πιπρέπια χοντρά. Τ αριχνουμε στο ψαρον΄λφγερι.
Ανάβοτμε το φούρςνο και όσο περιμένουμε να ζεσταθεί κοπανάμε και δυό ποτηρακια κρασί.
Τζιτζιρίζουμε ρα κοοκψόφψαρα και περδικλώνουμε τα τσιτσιμπίρδια απ΄ο πάνω.
μπάρινάρουμε το κρεμμύδι που έωυομε ψικοψόψει σε κρασι (δοκιμάζουμε και άλλο( και το μπουρδάρουμε πάβω από το ωψαχρβοφρέφρι.
Κουαρσ΄μενοι πίνουμε λίγο τσοπράκι και αμοκα να πορθηράκι γκρς.
Ψάνουμε το βακάζαάκι με την παρπρικρα και ρίχνουμε στο ψαψαψάφγρι.
Βάμουςςζε καρσάκι ζντο ποθυρι γκε ρίγκζε στο λακοδολα να γκαλυπζω ντο γκρεαζ.
Πινες μιμιχιμιμιμι λίγο γρκασι και ανοίγις ρνουφρνο.
βάζειςς μέσα ταγιψι με κρσ.
μια γουλιτσα; νιεχμμμμ..
ασε ρε να ψθει μέχρι να ξυπνσεεις ή μέχρι να πυροβέστςβτική βησβει φωκο.
Αυτάααααααααααα.. έχω μια πείνα τώρα...

Καθημερινότητα...

Απογευματάκι. Από τις λίγες μέρες που καταφέρνεις να φεύγεις από το γραφείο πριν νυχτώσει και γουστάρεις πολύ. Το γραφείο δεν είναι γραφείο με την ευρεία ένοια που χρησιμοποιεί ο κόσμος που δουλεύει σε πραγματικά γραφεία και εννοεί άλλα πράγματα -καταλαβαίνεις τι λέω ε-, είναι ένα γραφείο ξύλινο με ένα pc πάνω σε ένα χώρο με άλλους πιειτσντάδες που γράφουν αδιαλλείπτως κώδικα, κάνουν διαλείμματα με facebook και blogs και πάνε έξω για τσιγάρο και φτηνό φραπέ στο κυλικείο. Φεύγεις νωρίς που λες, αλλά έχεις δρόμο να κάνεις. Πάντα έχεις δρόμο να κάνεις βασικά, ακόμα και αν δεν το ξέρεις. Και πάντα θα έχεις δρόμο να κάνεις. Γιατί όπως είπε και κάποιος χαζός, όταν τελειώσει ο δρόμος, τι σκατά σου μένει; Όταν φεύγεις νωρίς όμως πάντα έχεις κέφια. Γιατί έχεις περισσότερο χρόνο για σένα, εκεί που συνήθως απλά πας σπίτι και ψοφάς αν δεν έχεις κέφια να βγείς, ή βγαίνεις ψόφιος για να βγείς και να μη γκρινιάζεις μετά στο ήμισυ οτι δεν βγαίνεις και δε σου αρέσει, και τα λοιπά. Ωπα ρε, σαν πολλή μιζέρια δεν έπεσε; Ναι οκ απλά αισθάνομαι ελαφρώς αδικαιολογήτως κουρασμένος τώρα αλλά οκ, θα μου περάσει. Φεύγεις επιτέλους που λες, και η ώρα είναι μόνο 5 και γουστάρεις. Και κάνεις σχέδια. Γιατί όταν έχεις χρόνο θες να κάνεις πράγματα. Τι θα κάνουμε σήμερα; Βόλτα; Σινεμά; Μήπως να πάμε για φαγητό; Όχι,όχι και όχι. Σήμερα έχεις και κέφια και χρόνο. Θα τα συνδυάσεις όλα σπίτι σου. Ναι και τη βόλτα. (Δεν κατάλαβα, 40 κάτι χιλιόμετρα δρόμος, δε μετράνε για βόλτα;). Ναι αλλά τι μαγειρεύουμε μωρέ; Στο γνωστό σουπερμάρκετ επικρατεί ένας αναβρασμός και μια αναμπουμπούλα, καθότι και άλλοι έχουν φύγει κατά τις 5 απο ο,τι φαίνεται και έχουν ακριβώς την ίδια ή σχεδόν παρόμοιες αλλά εντελώς διαφορετικές, ιδέες με σένα. Στέκεσαι σκεφτικός μπροστά στον πάγκο των αλλαντοτυριών και υπολογίζεις γκουρμεδίστικες ιδέες. Σκέφτεσαι συνδυασμούς και λιγουριάζεις. Το καταλαβαίνεις από το γουργουρητό στο στομάχι και την πλημμύρα ξαφνικά στο στόμα. Να φτιάξεις κάτι ιταλικίζον; Φρυγανισμένο ψωμάκι με προσούτο, λίγο ντοματούλα και φετούλα παρμεζάνα; χμμ.. ναι αυτά για ορεκτικό, αλλά.. χμμ, μήπως να τα κάνεις όλα αυτά μια ωραία πίτσα, προσθέτοντας και μανιταράκια φρέσκα και μια ωραία μοτσαρέλλα; χμ.. μπα, καλύτερα να το γυρίσεις σε κάτι ελαφρύ σήμερα, μην το ξαναξεφτιλίσεις πάνω που έχασες τις μπύρες των χριστουγέννων.. Να φτιάξεις κάτι σχιστομάτικο; Να μπουρδάρεις στο περίπου-γουοκ σου κοτοπουλάκι, κρεμμυδάκια, πιπεριές, λίγο τζίντζερ, ζωμό και να ρίξεις κανα δυό κουταλιές σάλτσα σόγιας και μετά νουντλς; μμμμμ.. και δυό κουταλίτσες καυτερή πιπεριά ίσως. Μπα, θα πεινάς πάλι σε μια ώρα μετά και μάλιστα θα έχεις τρελλή λιγούρα για γλυκό. Ο γαστριμαργικός διάβολος στο μυαλό σου ξυπνάει την ώρα που το βλέμμα σου περνάει σχεδόν αδιάφορα πάνω από τα βιολογικά κρέατα στο ψυγείο. Και ξυπνάει και ελαφρά οργισμένος, δύστροπος και λιμασμένος ως συνήθως. Σου ψυθιρίζει αργά, ανατριχιαστικά, σα γκομενάκι που έχεις μεθύσει στο μπαρ και αποφάσισε φορ φακς σέϊκ να σου κάτσει ρε κακομούτσουνε. Σου λέει "παϊδάκια"... "έχεις και κάρβουνα σπίτι, θα ανάψεις τη μικρή ψησταριά, σε 20 λεπτάκια θα είναι έτοιμη η φωτιά. Μέχρι να γίνει, θα φτιάξεις λίγη τυροκαυτερή με τη γαμάτη φέτα που σου φερε η μανούλα. Ή μπουγιουρντί καλύτερα. Δώσε τη φετούλα στο πήλινο, ψιλόκοψε μέσα και λίγη γραβιέρα, μπούρδαρε μια κουταλιά ντοματούλα, καυτερή πιπεριά, ρίγανη και βουρ στο φούρνο. Ε φανταστικέ μου λιγούρη; Και μολις μπει στο φούρνο, πλάκωσε τα παϊδάκια στο αλατοπίπερο, χώσε ρίγανη μπόλικη και βάλτα φώκο. Και κόψε και λίγο ψωμί να λαδώσεις να βάλεις πάνω στη σχάρα μετά. Και δες τη λεμονιά αν έχει κανα λεμόνι να τα πνίξεις όλα. Θα κοπανήσεις και μια μπύρα και θα σαι άρχοντας..".. Η αλήθεια είναι ότι καμία γυναίκα δε σου χει μιλήσει ποτέ τόσο ρομαντικά. Χαλυβδώνοντας τη θέλησή σου στέλνεις το γαστριμαργικό δαίμονα να παίξει στα τυριά (έχει μεγάλο κόλλημα με την κρητική και ναξιώτικη γραβιέρα και το λαδοτύρι, αλλά τον βλέπεις να σαλιαρίζει και κάτι τσένταρ και στίλτον). Όχι, σήμερα δε θα φας παϊδάκια, γιατί άμα συνεχίσεις έτσι, όταν θα πας για εξετάσεις, θα εμφιαλώσουν το αίμα σου και θα το πουλάνε ως άλειμμα για πρωινό σε γκέτο βρυκολάκων. Κόβωντας βόλτες στο σουπερμάρκετ περνάς αδιάφορα μπροστά από τις γκοφρέτες και τα πάμπερς, αλλά πισωγυρνάς για να τσιμπήσεις τρείς σοκολατίτσες 72% με αμύγδαλα. Εξαιρετικό πράμα. Τσιμπάς και ένα σαπούνι και ένα απορρυπαντικό για το πλυντήριο πιάτων (ΠΟΣΟ ΚΑΝΕΙ; Τι λέτε ρε παιδιά.. δεν πάτε καλά..) και μετά χτυπάς και κωλοπέϊπερ έτσι γιατί ψιλιάζεσαι ότι τελειώνει. Χαρτοπετσέτες, ως συνήθως, δεν παίρνεις. Δεν ξέρεις γιατί αλλά ένα από τα πράγματα που πάντα ξεχνάς είναι οι χαρτοπετσέτες. Πάντα όμως. Ευτυχώς που το ξεχνάς βέβαια. Χρησιμοποιείς τις κλασσικές πετσέτες της κουζίνας και κάνεις και οικολογική οικονομία στο χαρτί. Ή τουλάχιστον έτσι έχεις αποφασίσει να δικαιολογείς τη γυφτιά σου. Ήρθε η ώρα όμως να συγκεντρωθείς στο στόχο σου. Το λόγο που ήρθες. Ο γαστριμαργικός δαίμονας κολυμπάει στις παρμεζάνες και τα γκούντα και ήρθε η ώρα να ψωνίσεις πριν σε δει και σε βάλει να πάρεις 4 κιλά προβατίνα να τα τσακίσεις με πατάτες τηγανητές. Με γοργές κινήσεις τσιμπάς ένα διχτάκι πατάτες και ένα διχτάκι κρεμμύδια (βιολογικά, τώρα που μας παίρνει ακόμα). Για κάποιο περίεργο λόγο στο μυαλό σου αναβοσβήνει η λέξη "φοντύ, φοντύ ,φοντύ, φοντύ" . Με τιτάνια προσπάθεια αποφασίζεις να την ξεκολλήσεις απο κει, ειδικά βλέποντας ότι μάλλον θα σκεφτείς και τη λέξη "σοκολάτα" δίπλα. Ασθμαίνοντας και ιδρώνοντας το ξεχνάς. Σχεδόν τρέχοντας πας, πλησιάζεις τον πάγκο του χασάπη και λες όσο πιο γρήγορα μπορείς "ένα κιλό νουά". Βασικά βγαίνει σαν κινέζικα του στυλ "ενακίλο νούα" γιατι ο στομαχοδαίμονας σε πήρε χαμπάρι και γυρνάει προς τα σενα γρυλλίζοντας. Τσιμπάς το κρέας και τρέχεις γρήγορα προς τα ταμεία, αρπάζοντας στο δρόμο και ένα μπουκάλι κόκκινο κρασί. Ναι λεμονάτο κατσαρόλας θα το κάνεις, με πουρέ (έχεις γάλα σπίτι; εχεις έχεις, να τρίψεις μέσα και λίγη γραβιέρα να γίνει μαστιχωτός), αλλά δε σου αρέσουν ιδιαίτερα τα λευκά κρασιά και εκείνη τη στιγμή να πάνε να κοψουν τα λαρύγγια τους οι ειδήμονες. Μέχρι να πληρώσεις και να βγεις έξω, ο δρόμος έχει πήξει πλέον. Ορδές λιμασμένων οικογενειαρχών με τα πάμπερς και τα βρακολάστιχα στις τσάντες τους κορνάρουν ανηλεώς στη Highway to hell που έχεις πάρει και οδηγεί στο δικό της γραφείο. Ανάβεις τσιγάρο και βάζεις το σιντάκι με τους AC/DC , ανοίγεις τα παράθυρα και σκας στα μούτρα των τριγύρω σου τις τσιρίδες "I'm on a Hiiiiiiiiiiigwaay to heeell.." γκαα γκα "Ι m on a hiiiiiighway to heeell". Ρουφάς τζούρα χολμπορνάκο και τραγουδάς, αποφασισμένος πως θα αργήσεις, αλλά πλέον δε σε νοιάζει.O διπλανός οδηγός σου σε κοιτάει και χαμογελάει πονηρά. Παρ'όλη την κοστουμιά του, καταλαβαίνεις πως είναι δικός σου άνθρωπος. Πράγμα που επιβεβαιώνεται όταν για λίγο δυναμώνει το δικό του και ακούς από μέσα τον DiAnno να τραγουδάει το Wrathchild. Τελικά δεν αργείς και τόσο. Φτάνεις στο γραφείο της σε κανα 20λεπτο.(Ενώ θα έπρεπε να κάνεις γύρω στα 5 1/2 , 6 παρα 25 το πολύ, λεπτά). Τη βλέπεις να κατεβαίνει τις σκάλες και σκέφτεσαι.. Όχι ρε βόδια, δε σκέφτεσαι τι ωραία που είναι και πώς λάμπουν οι πράσινες γαλότσες με τα λουλουδάκια, σκέφτεσαι πόσο αργά πάει και "¨αντε παιδάκι μου, προχώρα, δε χρειάζεται να σαι κομψή τέτοιες ώρες, πεινάω!!!" . Φυσικά δεν πάει αργά, απλά εσύ πεινάς. Τόσο πολύ που στο μυαλό σου βλέπεις το νουά να τσιτσιρίζει στην κατσαρόλα (σκέτο, ούτε βούτυρα ούτε λάδια, τίποτα) και ετοιμάζεσαι να το σβήσεις με λίγο κονιάκ, ή ουϊσκι. Τα κρεμμύδια είναι ψιλοκομμένα ήδη και θα τα φουντάρεις μετά. Να καραμελώσουν με τους χυμούς του κρέατος, να μπουρδάρεις και το λεμονάκι με το κρασί μέσα, να το αφήσεις να γίνει λουκούμι.. Όλα αυτά έχουν γίνει μέχρι εκείνη να κατέβει τις σκάλες. Της δίνεις ένα πεταχτό φιλί και ξεκινάς το αυτοκίνητο φεύγοντας λες και μόλις λήστεψες την κεντρική τράπεζα της Ζυρίχης και σε κυνηγάει η αστυνομία, ο στρατός, τα ΛΟΚ και ο σύλλογος Σοδομιστών-Καννιβάλων Άνω Τρούμπας. Σου λέει τι έγινε στη δουλειά σήμερα και εσύ παραδόξως, ακούς. Για να ξεγελάσεις τον τυραννόσαυρο που μουγκρίζει μέσα σου, μπορείς ακόμα και να πας σε συναυλία της Στέλλας Πετσετάκου και να δείς μη σου πω και κομεντί με θέμα το γάμο.(ο υποφαινόμενος δε γνωρίζει βέβαια αν υπάρχουν και κομεντί με άλλο θέμα). Στη δουλειά της τα γνωστά, μην τα βγάλουμε παραέξω, κυκλοφορούν και απολύσεις. Σιγοτραγουδάει το "Are we human or are we dancer?" , στίχο που βρίσκεις εξαιρετικά κακόγουστο στιχουργικά και αποδεικτικό της απέραντης αταλαντοσύνης του συντάξαντα αυτόν. Ευτυχώς αποδεικνύει για άλλη μια φορά την ευφυία της και το μετατρέπει σε "are we human or are we cancer?" πραγμα που σου αρέσκει. Φτάνετε σπίτι. Δέσιμο ο σκύλος, γιατί ως συνήθως αντιμετωπίζει τους ανθρώπους ως υποψήφιο φαγητό. Τη βάζεις μέσα, ρίχνεις στη σόμπα μερικά καδρόνια, φώκο, ξαναλύνεις το σκύλο μην συφιλιάσει δεμένος όλο το απόγευμα και πας στην κουζίνα. Εσύ, το νουά και οι κατσαρόλες. Επιτέλους μόνοι. Χαμογελάς. Are we human or are we cancer καλε; Ξαναχαμογελάς, και πιάνεις το μεγάλο μαχαίρι. Την κοιτάς κρατώντας το μαχαίρι και χαμογελώντας ..περίεργα.. δυστυχώς δεν τρομάζει ιδιαίτερα επειδή είναι κουρασμένη και αυτή. Mental note άλλη φορά να χαμογελάς τρομαχτικά κρατώντας το ταϋλανδέζικο μαχαίρι. Είναι πιο τρομακτικό από του κουζινομάχαιρο του Μάκρο. Σηκώνεται, ανοίγει το μπουκάλι και βάζει δυό ποτηράκια κρασί. Σκέφτεσαι να τη χουφτώσεις λίγο, αλλά είπαμε. ΠΕΙΝΑΣ. Τη στέλνεις στο σαλόνι. Κοιτάς το νουά. Το μαχαίρι σηκώνεται, και αρχίζουμε...

Σημειολογία

Προσεκλήθην πριν λίγο εκ του προσφιλούς πεφιλημένου πλόγκερ Polsemannen, εκ Σουηδίας ορμώμενου, γνωστού Βικίνγκεος, ξανθομπάμπουρα και ουχί μαυροκέφαλου, αψηλού, υπερήφανου κατοίκου της παρα θιν αλός πολιτείας Svengendrommoserlevossee (δεν έχω και σουηδικά φοντζ τώρα). Θα τον εσυμβούλευα βέβαια να μετακομίσει εις βουνόν διότι ως γνωστόν "εσύ σαι απο τη θάλασσα, εγώ από τα όρη, εις τα αψηλά οι σταυραϊτοί, στα χαμηλά οι φλώροι" . Τέλος πάντων. Με προσκάλεσε που λέτε να αναλύσω σημειολογικά το αβατάρι μου : Η αλήθεια πως η ανάλυση είναι κομματάκι δύσκολη και ενδεχομένως δυσνόητη. Το αβατάρι προφανώς είναι φωτοσοπιασμένη φωτογραφία της φατσέας μου. Δεν ενθυμούμαι τι φίλτρα έβαλα από πάνω, αλλά μου άρεσε που είχαν μαυρίσει οι γωνίες και που φαίνεται η ρυτίδα στο μάτι. Επίσης δε φαίνεται ότι έχω να πλύνω τα δόντια μου 32 χρόνια και τις μασχάλες μου από τότε που δυστυχώς εβαπτίσθηκα. Το αβατάρι έχει σκοπό να μεταδώκει έναν αγέρα χαλαρότητος. Μια ανεμελιά και μια διάθεση διακοπών. Φωτό τραβηγμένη όντως εις μεγάλα κέφια και μεγάλους έρωτες -πίνων τσιπουράκια στη Χώρα της Αμοργού, τσιπουράκια στο "Χύμα" του επικού Θοδωρή . Το χαμόγελο είναι και προϊόν κατάποσης αλκοολούχων, και προϊόν ερωτικής διαθέσεως και προϊόν καψούρας διότι μας ετράβον φωτό το αίσθημα το ισχυρό, και προϊόν καλοκαιρινών αστεϊσμών μετά μεζέως.
H καλοκαιρινή αύρα, η ξεγνοιασιά, το ρομαντικο απομεσήμερο στο ταβερνάκι, που η αλμύρα κολλάει στο δέρμα της και συ της ασπάζεσαι τους ώμους σκεπτόμενος τι θα γίνει αφτερ στο δωμάτιο..όλα αυτά τα υπέροχα μυστηριακά και ρομαντικά, ίσως κάπου από πίσω να παίζει και κανα τραγουδάκι κατάλληλο για διακοποβιντεάκι ασπρόμαυρο και με old film φιλτρο (όπως έλεγα προχτές , ένα τέτοιο κομμάτι είναι το Getting away with it all ή όπως αλλιώς λέγεται, δεν τους ακούω αυτούς γενικά, δεν ξέρω)...

Δια τούτον η σημειολογία του αβατάρεος είναι πολυσύνθετη :
Φαίνομαι ωραίος γκόμενος σε αυτή τη φωτογραφία. Ναι ξέρω, μέχρι τόσο ωραίος μπορώ να είμαι. Και όχι, δεν έχω σκεφτεί να αλλάξω μούτρα.
Εγκαλώ και εγώ όποιον ψήνεται γιατι έχω δουλειά, με πονάει το κωλοχέρι με τη δισκοπάθεια και θέλω να κάνω και κανα τσιγάρο

P.R

Υπάρχουν πολλές δικαιολογίες που μπορεί να χρησιμοποιήσει κάποιος για να κάνει τους άλλους γύρω του να σταματήσουν να τον θεωρούν ξεκωλιάρη βλάκα, φτηνό και σκουπίδι. Φυσικά όλες τους είναι λιγότερο στερεές από γλυπτό με σαντιγύ και εξίσου έξυπνες με ένα ματσάκι μπρόκολο (βρασμένο).
Έγινε προσφάτως κάτι το οποίο και με εξόργισε απίστευτα, με έκανε για 5 λεπτά να αισθανθώ τελείως κορόιδο και μαλάκας, και στεναχώρησε πολύ ένα κοντινο μου πρόσωπο. Η αλήθεια είναι ότι εγώ ως αμάθητος σε τέτοια χουνέρια, το πήρα πολύ περισσότερο σοβαρά από όσο ενδεχομένως θα έπρεπε, αλλά εξακολουθώ να επιμένω πως τέτοιοι άνθρωποι θα έπρεπε πραγματικά να απομονωθούν, να φυλακιστούν, να απαγορευτούν ως ύπαρξη ρε αδερφέ. Γιατί είναι από τις κύριες αιτίες της γενικότερης κατάντιας τριγύρω μας.
Όχι κοπελιά που "μετά πας σπίτι και κλαις γιατί είναι προσβλητικός μαζί σου", δεν αποτελεί δικαιολογία αυτό. Και αν είχες αξιοπρέπεια και τσίπα, θα έκανες την ίδια δουλειά μεν, με άλλο αφεντικό δε. Αλλά επειδή γουστάρεις αυτό το χυδαίο τύπο και θες να γίνεις έτσι όταν μεγαλώσεις, κάθεσαι και ακούς τα σχολιανά σου κάθε μέρα, ξεφτιλίζεσαι σε όποιον σε ξέρει και κάνεις τουμπεκί ψιλοκομμένο. Η αλήθεια είναι ότι θα μου πουν πολλοί τώρα, πως για να ανέβεις και να πετύχεις πρέπει να σκύψεις και λίγο το κεφάλι στο βλάκα που είναι από πάνω σου. Υπάρχουν βαθμίδες και εκεί όμως αδέρφια. Θα μπορούσατε να δουλεύετε κάθε μέρα με έναν άνθρωπο που σας ξεφτιλίζει ασύστολα δημοσίως; Με ποια πρόβλεψη; Του "σε 5 χρόνια θα έχω καλό βιογραφικό και θα μπορώ να απεξαρτηθώ από τον χυδαίο ξεκωλιάρη"; ΜΟΝΟ αυτός υπάρχει άραγε να "μάθεις" δίπλα του; Ή μήπως ΑΥΤΟ είναι ακριβώς που γουστάρεις να κάνεις, αυτή η καθημερινή φτήνια και ξεφτίλα, αυτή η καθημερινή λοβοτομή των "πελατών" που σε παρακολουθούν στη χυδαία εκπομπή σου; Εγώ ψηφίζω το δεύτερο. Είσαι το ίδιο χυδαία και τελευταία χαζοβιόλα που όταν στην ψιλολένε κάποιοι για το πως ανέχεσαι τέτοια κατάντια προσωπική και γενική, βάζεις την καλά προβαρισμένη λυπημένη φάτσα σου και λες οτι το ανέχεσαι γιατί τι να κάνεις, ανεργίες και τέτοια. Εγώ θα προσθέσω ότι ΣΧΕΔΟΝ καμία δουλειά δεν είναι ντροπή εκτός από δουλειές ανάλογες με τη δική σου. Θα σε προτιμούσα πιάτσα στη Βούκα. Θα ήσουν πιο τίμια
Άκουσα και το επιχείρημα με το P.R. Έωλο. Γιατί το P.R, σε αυτούς τους χώρους που δεν τους ξέρω και πολύ καλά να πω την αλήθεια, το μόνο που εξυπηρετεί είναι να επιπλέουν όλο και περισσότερο οι φελλοί και να βυθίζονται οι υπόλοιποι. Ένας ατέλειωτος χορός ψευτιάς και εκθαμβωτικών χαμόγελων σε τελειωμένες εκδηλώσεις με μάτσα μούτσου, τι κάνεις χρυσή μου και αχ καλέ χαθήκαμε. Ενώ όλοι βρίζουν τους πάντες, όλοι τα έχουν καλά με όλους και χαζογελάνε περιφέροντας τις μιζέριες τους και πασπαλίζοντάς τες με το "γκλάμουρ" της ανυπαρξίας τους. Ταπεινά μικρά στρασάκια που σβήνετε όταν σταματήσει να σας πατρονάρει ο γερο-κωλομπαράς που σας σπρώχνει τόσα χρόνια.
Για αυτό, μηδέν οίκτος. Τσακίστε τους. Φτύστε τους κατάμουτρα. Γυρίστε τους την πλάτη. Κλείστε τα ραδιόφωνά σας στους φελλούς. (Να ακούτε Αδιάβροχους όμως, είναι δικά μας παιδιά και δεν έχουν γυμνασμένους κοιλιακούς. Είναι έξυπνοι όμως :p). Κλείστε τις τηλεοράσεις σας στους ηλίθιους. Μην αγοράζετε τα ηλίθια περιοδικά των 45άρηδων βολεμένων κυριών που σας πουλάνε φύκια για μεταξωτές κορδέλες και σας λένε πως πρέπει να είστε για να θεωρείστε επιτυχημένοι και επιτυχημένες. Να πετύχετε μόνοι σας ρε, έχετε ανάγκη αυτούς τους χυδαίους να σας πουν πως θα ζήσετε; Αν ναι, είστε πιο τελειωμένοι από αυτούς, και όταν θα έρθουμε στα πράγματα θα πάτε και σεις εξορία στο Ιρκούτσκ, να κάνετε παρέα με τις αρκούδες και τους γιγάντιους αρουραίους. Αυτοί οι στρασαρισμένοι τύποι που πουλάνε παρακμή λάμπουν μόνο όσο τους κοιτάτε ρε. Εσείς τους φωτίζετε. Όταν γυρίζετε την πλάτη δεν υπάρχουν. Είναι μαριονέτες που σβήνουν μαζί με τους προβολείς που τους φωτίζουν.
Κρατήστε τους στο σκοτάδι και τσαλαπατήστε τους.
Α σιχτίρ πια..
Υ.Γ : Ναι αλλά Παρασκευή ανεβαίνω Θεσσαλονίκη.. Με Humma,Zaphod,Γιώργο(δεν τον ξέρετε, και χάνετε) συν γυναιξί και τέκνοις. Το νου σας!!!

Έλεος!

Έλεος! Έλεος! Λυπηθείτε με δεν αντέχω άλλο!
Έλεος με το λοβοτομημένο κόσμο που κυκλοφορεί τριγύρω και ναι, μου χαλάει την αισθητική.
Έλεος με τη χαζομάρα του ελληνικού μικρόκοσμου του χαϊδευτικά αποκαλούμενου "σταρ σύστεμ" το οποίο μας κάνουν κλύσμα καθημερινά και από παντού.
Έλεος με τους εκατομμύρια "λαμπερούς" παρουσιαστές, ηθοποιούς, τραγουδιάρηδες, τραγουδιάρες, ανθυπομοντέλα, ανθυποδημοσιογράφους, πανελίστες και ξερόλες. Η λάμψη σας είναι ετερόφωτη και διαρκεί όσο ο προβολέας απέναντι που βαστάει ο κακομοίρης που παίρνει 700 ευρώ το μήνα για να σε κάνει να φαίνεσαι άνθρωπος. Και όποιος επιμένει στη "λαμπερότητα" να σκεφτεί όλα αυτά τα χαρτονένια ινδάλματα σε στιγμή επίπονης αφόδευσης. Έλεος. Και μεις είχαμε τύπους που γουστάραμε από το σταρ σύστεμ αλλά ποτέ δε τους θεοποιήσαμε. Γιατί μπορεί ο Οζυ να είναι ο Θεός ο ίδιος στη σκηνή, αλλά εξακολουθεί να είναι ένας καμμένος 65άρης που ξεχνάει τα λόγια του όταν δεν τραγουδάει.
Έλεος με το κλασσικό λεξιλόγιο των τριπλά λοβοτομημένων (στις δύο λοβοτομές η τρίτη δώρο) που ξέρουν το πολύ είκοσι λέξεις και τις επαναλαμβάνουν συνέχεια και ανακυκλούμενες σε κάθε πρόταση.
Έλεος με αυτούς που "δεν προσποιούνται σοβαρότητα" αλλά όταν τους την πεις και λίγο, βγάζουν νύχια και πάνε να σε φάνε με τελειωμένες ειρωνίες του τύπου "ναι ενώ εσύ όλο Μπρεχτ και Καββαδία". Όχι ρε υδροκέφαλο πατσαβούρι, δε βλέπω Μπρεχτ και μάλιστα δε μου αρέσει κιόλας ιδιαίτερα, ούτε ξυπνάω και κοιμάμαι με Καββαδία. Αυτό όμως δεν αλλάζει το γεγονός ότι είσαι ένα άθλιο προϊόν, ναι προϊόν, ένα ανδρείκελο που ξέρασε ο συλλογικός πρωκτός της διαστρεβλωμένης ελαφράς νεοελληνικής κουλτούρας. Πω ρε διάολε, σα καθοδηγητής του ΚουΚουΕξ το γραψα αυτό.
Έλεος και με αυτούς που προσποιούνται σοβαρότητα και το παίζουν λαϊκοί σωτήρες και ήρωες. Από οποιοδήποτε χώρο και αν είναι. Έλεος και ντροπή στην ψευτοκουλτούρα τους που ζέχνει υποκρισία και πατρονάρισμα των προβάτωνε από κάτω. Έλεος με τα παιδιά του λαού που χρεώνουν εισητήριο 50 ευρώ για το θέατρό τους ενώ κλαίνε με κροκοδείλια δάκρυα για τους φτωχοπρόδρομους έλληνες που τους κοιτάνε με στόματα ανοιχτά και το σαλάκι του ζόμπι να τρέχει στο πηγούνι τους.
Έλεος με τους ψευτοαγωνιστές και τους ψευτοεπαναστάτες που σε λίγα χρόνια θα είναι μάνατζερ και διευθυντάδες στην Εκάλη ελέω μπάρμπα στην Κορώνη, μπαμπά και ελάχιστοι λόγω πραγματικής αξίας προφανώς. Αλλά τώρα μου σπάνε τα τσιμπιρδόνια με τις επαναστάσεις τους. Και αυτοί σαν τους προκατόχους τους σε λίγο θα είναι πιο αυστηροί από αυτούς. Είναι να μην λιγδώσει το άντερο και πέσει το παραδάκι.
Έλεος και με τους άλλους απο κει νεοπατριώτες που μακάρι να καταννοούσαν το -περασμένο και άντε γεια- μεγαλείο αυτού του τόπου, αλλά το μόνο που καταφέρνουν είναι να το γελοιοποιούν και να το ξεφτιλίζουν παρερμηνεύοντάς το κατά το δοκούν.
Έλεος και με τα μούτρα μου που γκρινιάζω σα να έχω pms σήμερα, αλλά δεν ξέρω γιατί ξύπνησα στραβά και ανάποδα. Μάλλον φταίει που έφαγα αρακά με αγκινάρες χτές και ήπια αριάνι. Σήμερα που θα πέσει το παϊδι μπορεί να στρώσω.

Ζώδια

Έχω καιρό να γράψω ζώδια ε; Πάνω απο χρόνο. Τώρα θα σου πω εγώ, θα σε φτιάξω. Παρεπιπτόντως, οι φαν του είδους να πάνε να δουν το καινούριο Underworld. Και να μην τολμήσουν να παν να δουν το Twilight το οποίο -ακολουθεί τεράστιο spoiler- περιέχει χορτοφάγους γυαλιστερούς βρυκόλακες χωρίς κυνόδοντες. Θα εξηγήσω σε επόμενο σποτ. σοτπ.στοπ. Πόστ γαμώτη μου. Τέλος πάντωνε. Φίλες μου καλές καλές μου φίλες, γεια σας. Αράξτε μπροστά στην οθόνη σας, βάλτε μια ωραία κούπα (από αυτές που μοιάζουν με σουπιέρες και έχουν πάνω εμετικά χρωματάκια και σχεδιάκια που παραπέμπουν σε ενδυμασία σχιζοφρενών μαστουρωμένων παπαγάλων) αρωματικό καφέ (ξέρετε τώρα, με γεύση φουντούκι-βανίλια-φραγκοστάφυλλο-καρύδια-τροπικό δάσος και αιθαλομίχλη Λονδίνου) και απολαύστε τις προβλέψεις μας για τις επόμενες επτά ημέρες. Κανονικά θα έπρεπε αυτή την ώρα να εργάζεστε σκληρά. Αλλά δεν το κάνετε. Πάσο.
Και ξεκινάμε : (από ποιό ξεκινάμε ρε;).. καλά, θα ξεκινήσω απο όπου γουστάρω και θα πάω όπως γουστάρω, γιατί έτσι με αρέσει και ο μπακλαβάς γωνία εστί. Όπερ έδει δείξαι.
Λέων : Η εβδομάδα ξεκίνησε μέτρια, θα χειροτερέψει στη μέση και προς το τέλος θα παρακαλάτε να πεθάνετε ήσυχα, ανώδυνα και χωρίς πολύ θόρυβο. Τα καίρια ερωτήματα που θα σας απασχολήσουν είναι "γιατί σε εμένα;" , "έλα μωρέ, σιγά, πόσο μπαγιάτικα μπορεί να είναι τα μύδια;" και "γιατί ρε πούστη μου ήθελα θαλασσινά την Τσικνοπέμπτη;". Το ότι ο κόσμος θα γίνει ελαφρώς φωτεινότερο μέρος μετά την απώλειά σας, φαντάζομαι το ξέρετε ήδη. Άσε που μαδάτε τέτοια εποχή. Και είστε και πρήχτες, καταπιεστικοί και φωνακλάδες. Ουφ, τα πα. Τρίκυκλο,λαιμοδέτης,χωματερή.
Ιχθείς: Η κλαψομ.. αντιμετώπιση της ζωής και η ύπουλη καταστρατήγηση των απανταχού γενικών κανόνων συμπεριφοράς και γενικότερα τρόπου αντιμετώπισης του περιβάλλοντός σας, σας βοηθούν να γίνετε λιγότερο δημοφιλείς και απο κλανιά σε ασανσέρ. Προσέχτε γιατί θα το φάτε το κεφάλι σας. Στην αρχή της εβδομάδας θα βγάλετε λεφτά και θα χαρείτε, στο τέλος της εβδομάδας θα φάτε ξύλο από το συμπαθή ζητιάνο της γωνίας Χαλκοκονδύλη και Πατησίων γιατί θα προσπαθήσετε να του φάτε το πόστο. Αγοράστε ένα κράνος με το που τα τσεπώσετε. Τριβλίο, σκορδαλιά, αστρολάβος.
Κριός: Είναι η μοίρα σας, πάρτε το απόφαση. Μια ζωή θα μπλέκετε με άθλιους, εμετικά δήθεν γκόμενους, από αυτούς που οι χριστιανοί χρησιμοποιούν ως ανταπόδειξη για τη θεωρία της εξέλιξης. Θα κλείσετε ρομαντικό ραντεβού με κάποιον ημιάγνωστο προς το τέλος της εβδομάδας. Ενώ θα πάτε με ελπίδες, θα ανακαλύψετε ότι είναι το μπάσταρδο παιδί του Τεντ Μπάντι (οχι του Αλ Μπάντι ρε τόφφι) και ότι ήρθε στο ραντεβού φορώντας τα εσώρουχα της νεκρής γιαγιάς του. Το κακό είναι ότι αυτό θα μεταδοθεί κατά τύχη απο κανάλια, οπότε θα γίνετε και ρόμπα στους "φίλους" σας. Μπρόκολα, κατήχηση, κυλινδροπίστονα.
Σκορπιός Ο γράφων αστρολόγος είναι προκατειλημμένος μαζί σας γιατί έχει κάνει τα καλύτερα σεξ της ζωής του με εκπροσώπους σας. Παρ΄ολα αυτά εξακολουθείτε να είστε παρτάκηδες, σιχαμένοι καιροσκόποι για τους οποίους μάλλον και είχαν ανακαλυφθεί τα περισσότερα μεσαιωνικά βασανιστήρια. Η μοναδική έκφανση της ζωής σας και της προσωπικότητάς σας που σας κάνει συμπαθείς είναι το σεξ, για αυτό και θα έπρεπε να το κάνετε συνέχεια. Και αυτό θα κάνετε αυτή την εβδομάδα, αλλά από τη λάθος πλευρά. Θα σας φύγει ο πάτος. Και θα σας κερατώσουν με νέους και συναρπαστικούς τρόπους που ούτε εσείς δεν είχατε φανταστεί. Το χειρότερο είναι πως το κέρατο θα το φάτε από παρθένους και αιγόκερους, πράγμα που σημαίνει πως κατρακυλάτε σε ένα απύθμενο βάραθρο παρακμής. Αλλά μην ανησυχείτε, πάλι από πάνω θα βγείτε. Κάποτε. Ορμόνες,γιουσουρούμ,σαρδέλλες Καλλονής.
Αιγόκερως: Η αλήθεια είναι ότι -για άγνωστους προς τον γραφόντα λόγους- πολλοί θεωρούν τα κατσίκια ζώα συμπαθή και χρήσιμα, πέραν της βρώσης. Εμείς διαφωνούμε κάθετα και οριζόντια και θεωρούμε πως οι κατσίκες είναι απαραίτητες μόνο αν παραδίπλα υπάρχει κάπου μια σχάρα και κάρβουνα. Το ίδιο ισχύει και για τους ανθρώπους εκπροσώπους του ζωδίου. Θα προτιμούσαμε τον καννιβαλισμό, την εντομοφαγία και τον αυτοανασκαλοπισμό, από τη συναναστροφή μαζί τους.Για αυτό η εβδομάδα σας θα πάει τόσο χάλια που αν είχατε τα κότσια να αυτοκτονούσατε και δεν είσασταν δειλοί,κλαψιάρηδες απάλευτοι θα το κάνατε. Το Σάββατο όμως θα γυρίσει ο τροχός και θα την πατήσει ο Σκορπιός. Στο πάρτυ που θα πάτε θα σας την πέσει Παρθένος, φίλος του Σκορπιού, ο οποίος θα σας πάρει ανελέητα στη ντουζιέρα. Θα είναι το πιο βαρετό σεξ στο γνωστό σύμπαν από τότε που πρωτοπροβλήθηκε ντοκυμανταίρ για την ερωτική ζωή της μαύρης κάμπιας του Τιμπουκτού. Αλλά θα είναι μια ευχάριστη αλλαγή στη σχέση σας με το Σκορπιό, που έχει κάνει τα ήδη υπάρχοντα κέρατά σας να μεγαλώσουν x3. Αιμορροϊδες, χανούμ μπουρέκ, Κατερίνα Γιουλάκη.
Παρθένοι: Ε λοιπόν δεν το περιμέναμε αυτό, κοιτάζοντας το ζωδιακό σας χάρτη. Ρε πραγματικά! Θα κάνετε σεξ το Σάββατο στο πάρτυ του κολλητού σας. Ναι δεν κάνουμε πλάκα. Πλύνετε καλά τα καίρια σημεία (ναι ναι θα παίξει και... από αυτό που βλέπετε στις ταινίες με το στόμα και που δε σας έχουν κάνει ποτέ!), βάλτε καθαρό σώβρακο, σινιέ κατά προτίμηση, και αρωματιστείτε. Στο πάρτυ να ψάξετε για αιγωκερίνες.Θα τις καταλάβετε από την ξυνισμένη μούρη και τη μεγάλη όπισθεν. Μιλήστε 2-3 λεπτά με την πρώτη τυχούσα αιγωκερίνα, και οδηγήστε την βίαια στην τουαλέτα, όπου και θα δώσετε τον καλύτερο εαυτό σας. Δυστυχώς είπαμε τα ζώδια σας κάνουν τη χάρη, αλλά κάνουν τη χάρη και στον Σκορπιό γκόμενό της, ο οποίος είναι τόσο τεράστιος, που΄εχει τατουάζ τα άπαντα του Γκάτσου. Στους κοιλιακούς του.Θα σας πιάσει. Αφήστε που η γκόμενα μετά το σεξ μαζί σας, αποφασίζει να γίνει καλόγρια μιας άκυρης σέχτας στην έρημο Μοχάβε και να προσέυχεται παρέα με τις αζαλέες. Αποτοξίνωση, σούσι, τζουμάντζι.
Δίδυμοι: Είστε σκατόψυχοι, διπρόσωποι, ψυχροί υπολογιστές και εαυτούληδες. Την τσικνοπέμπτη θα σας κάτσει το παϊδι στο λαιμό και μετά δε θα σας σηκώνεται για δυό βδομάδες. Η γκόμενά σας θα βγεί με άλλον και σεις δε θα μπορείτε να κάνετε τίποτα. Σεξ δε θα κάνει, αλλά θα το σκεφτεί. Αυτό όταν αφορά εσάς, δε μετράει, όταν το κάνουν όλοι είναι λόγος να βγείτε με τους κολλητούς σας, να γίνετε μουστάρδα και να κάνετε σεξ με στριπτιτζούδες. Θα το κάνετε, ενώ θα έχετε προφανώς ξεχάσει στο δεύτερο ποτήρι κρασί τι ήταν αυτό που σας ώθησε να το κάνετε, μια και τα πάντα στη ζωή σας είναι μια προσωρινή δικαιολογία και στην πραγματικότητα δε σας νοιάζει τίποτα πέραν του που θα φάμε που θα πιούμε και τι θα δώσουμε. Α ,βάλτε καβάτζα κανα φράγκο στην άκρη. Μπορεί να σας απολύσουν. Ραδιόφωνο,κιβωτισμός,ηωσινοφιλική ανεπάρκεια.
(ποιά άλλα ζώδια υπάρχουν ρε..χμμ.. α ναι!)
Καρκίνος: Είστε μεγαλύτεροι κλαψοτέτοιοι και από τους ιχθείς, και αυτό λέει πολλά! Το κακό είναι ότι πάτε να το κρύψετε κάτω από ένα στρώμα αδιάφορης αντιμετώπισης και αφ'υψηλού θέασης των πάντων. Τα βράδια όμως πάλι θα γυρνάτε στο σπίτι σας και θα κλαίτε μέσα στη ντουλάπα με τον αντίχειρα στο στοματάκι σας. Αυτή την εβδομάδα προσέχτε και αγοράστε χαρτομάντηλα. Θα σας αποκαλύψουν ένα μεγάλο μυστικό από το παρελθόν σας που θα αλλάξει τη ζωή σας. Δε θέλω να γίνω κακός και να χαλάσω τη χαρά στους γονείς σας που περιμένουν χρόνια να σας κάνουν τέτοια καζούρα, αλλά το κανισάκι σας τη Φούφη, το πάτησε νταλίκα και το κανε σουπλά και δεν το είχαν δώσει σε τσίρκο σκύλων όπου έκανε καριέρα ως θηριοδαμαστής στρουθοκαμήλων. Α ναι είστε και υιοθετημένοι. Τζιτζιφιόγκος, μαλαπέρδα, πρωκτοσκόπιο.
Τοξότης: To ότι έχετε μεγάλα βυζιά δεν σημαίνει ότι οι άλλοι πρέπει να σας πάρουν και στα σοβαρά ή να σας ακούσουν με προσοχή. Πρέπει να αλλάξετε επαγγελματικό προσανατολισμό ή ντύσιμο. Αυτή την εβδομάδα. Δε γίνεται αγάπη μου να σαι προντακτ μάνατζερ και να ντύνεσαι σαν τη Γκιζέλλα Ντάλλι-τροτέζα στην Τρούμπα- σε ταινία με το Φούντα-απογοητευμένο-σεξυ μπηστ-ακούραστο εργάτη του έρωτα. Ε έλεος. Θα σε απολύσουν. Όχι, σοβαρά θα σε απολύσουν. Την Τσικνοπέμπτη θα περάσεις καλά πάντως, αλλά θα γίνεις τίρλα και το πρωί που θα ξυπνήσεις σε κάποιο άγνωστο σπίτι θα βρεις πασαλειμμένο τζατζίκι στο καλό σου στρινγκ. Ευτυχώς δε θα θυμάσαι, και εμείς δε θα ξέρουμε αν δε μας τα πει ο επόμενος. Ζαχαριέρα, χρηματιστήριο, Τζον Τάραμας.
Ταύρος: Η ασυγκράτητη ορμή σας και η τίγκα τεστοστερόνη σας αυτή την εβδομάδα μπορεί να σας βοηθήσουν. Ναι και οι γυναίκες ταύροι έχουν τεστοστερόνη κάργα, για αυτό είναι τριχωτές και ρέπουν προς την ομοφυλοφιλία και τον νταλικερισμό. Είναι από τη φύση τους έτσι. Θα τα κάνετε λαμπόγυαλο στο γραφείο του αφεντικού σας επειδή σας φάνηκε ότι κοίταξε την απέναντί σας με περισσότερο σεβασμό από εσάς. Θα σπάσετε τα πάντα στο σπίτι επειδή ο/η/το σύντροφός σας αλλάξει τη γωνία που το τηλεκοντρόλ κοιτάει την τηλεόραση. Την Τσικνοπέμπτη θα βγείτε και θα χτυπήσετε τοξοτίνα με τεράστια μεμέ (ναι και οι άντρες και οι γυναικες). Θα την οδηγήσετε σπίτι σας όπου θα την ξεφτιλίσετε τελείως στο σεξ, και την επόμενη μέρα θα ανεβάσετε στο γιουμαστουρμπεϊτ.κομ το βιντεάκι από το σόου. Ζαρντινιέρα, υπογλώσσια, Περπινιάδης.
Γαμώτο, λείπουν άλλοι δύο.. ποιοί είναι...; κάτσε γιατί άμα δεν παίξει google σιγά μη θυμηθώ...
Υδροχόος: Λοιπόν στην ιστορία έχει περάσει ότι είστε και καλούα καλά παιδάκια και ήσυχα,αλλά στατιστικά οι περισσότεροι ψυχοπαθείς δολοφόνοι, κτηνοβάτες, σοδομιστές με ηλιακά ρολόγια και χρόνιοι χρήστες παραισθησιογονων μανιταριών είναι υδροχόοι. Ευτυχώς που γουστάρετε το σεξ και κάτι σώζετε. Μη νομίζετε οτί η στάμνα με το νερό που χύνεται είναι τυχαίος συμβολισμός. Τέλος πάντων μη γίνω σόκιν. Ήσυχη βδομάδα αυτή μωρέ για σας. Αφού είστε πιο ξενέρωτη και από πάρτυ αδελφότητας νέων παραθρησκευτικής οργάνωσης. Ναι, αυτή η καρναβαλίστικη διάθεση της εποχής δε θα σας επηρρεάσει καθολου. Θα επηρρεάσει όμως το σύντροφό σας, που μετά από όργιο σε πάρτυ στο Γκάζι θα σας φέρει σπίτι 4 άτομα να συνεχίσετε. Επειδή είστε υποτακτικές και κρυφοτέτοιες, θα υποκύψετε. Να πλύνετε τα σεντόνια το πρωί όμως. Και μη δώσετε σημασία στο τι θα λένε οι γειτόνοι, μα πως κάνουν έτσι και αυτοί. Δε σκοτώσατε κανένα. (Βέβαια το γαϊδούρι, η φραγκόκοτα και οι αιγύπτιοι ναύτες ίσως ήταν λίγο υπερβολή). Μπιγιονσέ, σιελόρροια, υποθηκοφυλακείο.
Ζυγός: Είστε οι δεύτεροι πιο ξενέρωτοι από τους υδροχόους. Δεν κάνετε για ναυαγοσώστες, οδηγοί αγώνων και ντιλιβεριμποϋς γυράδικων. Παρ'ολα αυτά ενώ οι άλλοι θα μασάνε κατσικοπάϊδα και παντσέτες, εσείς θα αποφασισετε να πατε για μπάντζι για να το παίξετε ριψοκίνδυνοι στους φίλους σας. Οι οποίοι τσακίζουν αιγοπρόβατα και δεν εντυπωσιάζονται ποτέ από τις ηλίθιες ιδέες σας. Θα εντυπωσιαστούν όμως από τα 34 κατάγματα σε πιθανά και απίθανα σημεία του σώματός σας μετά το απύθμενης ηλιθιότητας εγχείρημά σας και θα κάνουν το Λαϊκό κώλο στις 4 το πρωί, όπου θα διοργανώνουν αγώνες με τα καροτσάκια και θα την πέφτουν στις νοσοκόμες ρωτώντας τι ντύθηκαν και που στο διάολο είναι οι ζαρτιέρες; Μερικοί θα σταθούν και τυχεροί. Εσείς θα είστε σε ημικωματώδη κατάσταση, μεγάλο ευτύχημα για τον κόσμο γύρω σας. Θρούμπι, αγιασμός, Κλειώ Δενάρδου.
Ουφ, είμαι ο Προφήτης και είχα τον ατέλειωτο.
Και μην ξεχνάτε: "People Who Don't Want Their Beliefs Laughed at Shouldn't Have Such Funny Beliefs"

Γιορτάστε τον έρωτά σας..

...αλλιώς
Γιατί τίποτα δεν αναζωογονεί την αγάπη, τη σύμπνοια, την ομόνοια, τη χαρά και την αγάπη (άλλη μια φορά), από το να κάνετε το υπέρτατο δώρο στην/στον αγαπημένη/ο (ναι τα κόβω απο δω και πέρα τα ο/η- κάναμε το χρέος μας προς το φεμινιστικό κίνημα όταν αποκτήσαμε γυναίκες αφεντικά) σας.
Ο Άγιος Βαλεντίνος (προσοχή στην προφορά, το "ντ" δε λέγεται ξερό και απότομο, λέγεται τρυφερά και γλυκερά σαν "ν τ". Επίσης στο τέλος το "ς" το λέτε λίγο συριχτό και "ζεστό", όπως η γνωστή φυλή των κυριλλέ ξέκωλων που θα βρείτε απανταχού του σύμπαντος, αλλά σε μεγάλες συγκεντρώσεις στα "καλά" μαγαζά.) Μακρυγόρησα. Ο Άγιος Βαλεντίνος που λέτε, πρέπει να εορτάζεται με μεγαλοπρέπεια, πάθος, πόθο, σεξ (και βία) και τα λοιπά εμετικά.
Για αυτό τη χρονιά αυτή, μην κάνετε τα γνωστά ξενέρωτα οι γυναίκες : Πρωτότυπα κόκκινα εσώρουχα- με τον πρωτότυπο συνδυασμό σιθρου κομπινεζό και σιθρού στρινγκ με κορδελίτσα για να λύνεται εύκολα,πρωτότυπες ζαρτιέρες και πρωτότυπες γόβες, ίσως και μια πρωτότυπη στολή νοσοκόμας, χορεύοντας έναν πρωτότυπο αισθησιακό χορό για τον αγαπημένο σας, ίσως μάλιστα το πρωτότυπο Leave your hat on, ή ακόμα και το πάντα αισθησιακό και πρωτότυπο White rabbit. Αφού έχετε ανάψει στο χώρο σας τα πρωτότυπα κόκκινα κεριά και τα πρωτότυπα αρωματικά λάδια sandalwood ή ylang ylang που σύμφωνα με το πάντα πρωτότυπο και πρωτοποριακό περιοδικό (για άτομα με IQ<0.8 που διαβάζετε φανατικά και που "δεν τα κάνετε αυτά εσείς, απλά το χαζεύετε" ) αυξάνει το πάθος για μια τέτοια νύχτα. Και αφού το σπίτι σας μυρίζει στην καλύτερη σαν ξεπεσμένο μοναστήρι ανθυποσέκτας βουδιστών σε κοιλάδα της Καλιφόρνια και στη χειρότερη σαν κοπάδι από ερεθισμένα γκνου την περίοδο της αναπαραγωγής, τσουυυπ είστε έτοιμες για την έλευση του αγαπημένου. ε; ναι κάτσε να πιάσω και τους άντροι και τα λέμε.
Πρωτότυποι φίλοι μου, για τη χρονιά αυτή μην κάνετε ούτε και σεις τα γνωστά ξενέρωτα: Πρωτότυπη κόκκινη ανθοδέσμη με πρωτότυπα κόκκινα τριαντάφυλλα, 12 ή 14 ή χ όπου χ ο αριθμός των μηνών,εβδομάδων,ημερών,ωρών,δευερολέπτων είστε μαζί. Πρωτότυπη βελούδινη καρδούλα τίγκα στα πρωτότυπα καρδουλοσοκολατάκια με γεύση σοκολάτας του πάθους, σοκολάτας του έρωτα, σοκολάτας της αγάπης και σοκολάτας του Γαλακτοπωλείου ο Βαγγέλης. Τα καρδουλοσοκολατάκια ούτα παρεπιπτόντως μάλλον είναι η πιο εμετική εφεύρεση μετά τις ταινίες του Αλμοδόβαρ (λυσσάξτε κουλτουριάρηδες, εμένα μου αρέσουν τα σπλάττερ με άσκοπη και ωμή βία) και τα κόκκινα ζιβάγκο των ντεμέκ σοσιαλιστών που το παιζουν "έχω αριστερό παρελθόν, πούλαγα πασατέμπο στη λεωφόρο που ως γνωστόν είναι ένα τσουπ απο το Πολυτεχνείο". Ώπα το πάω μακριά και δε θα εκδοθεί στο περιοδικό.
Φίλοι μου και σύντροφοι και συναγωνιστές στην καφρίλα άντρες, μην αρχίσετε πάλι να μαγειρεύετε περίεργα πράγματα για την κοπελιά. (Οι εποχές που ξέραν να μαγειρεύουν κάτι δυσκολότερο από μακαρόνια με κέτσαπ και τηγανητές πατάτες - και αυτές ζόρικα - έχουν περάσει από τότε που οι μάνες σας και μας ήτο 22.) Ξεχάστε το Chateauneuf du Pape που θέλατε να πάρετε, τα αφροδισιακά στρείδια, και το σατωμπριάν ή το τουρνεντό ροσσίνι ή τo στήθος πάπιας με πράσινο πιπέρι ή τη μαραθόσουπα με καρότο και πορτοκάλι και όλα αυτά που διαβάζετε αγαπημένοι μου εργεναραίοι στα άπειρα περιοδικά μαγειρικής που έχετε σπίτι. Ξεχάστε και σεις τα αρωματικά λάδια σώματος που έχετε κρύψει στο πρώτο συρτάρι. Μεταξύ μας κιόλας, δε νοιώθετε σαν κολιοί τον Αύγουστο όποτε καμιά σύντροφός σας επιμένει να σας πασαλείψει πατίκορφα με τέτοια λάδια; Πρέπει να περιορίζεται η χρήση τους σε ορισμένα σημεία μόνο, το εξής ένα.. Ναι ξέρετε οκ.. τέσπα. Αφήστε τα λάδια, τα προφυλακτικά τα κόκκινα φωσφοριζέ με γεύση φράουλα (πραγματικά τώρα, αν τα χεις με γυναίκα που προτιμάει τη γεύση του λάτεξ με φράουλα από χμμμ.. εσένα, ή άντε πλύσου καλά επειδή μάλλον τελευταία φορά πλύθηκες στα βαφτίσια σου, ή χώρισέ την γιατί παραείναι μη μου άπτου.Εκτός αν σου αρέσει το σεξ χειρουργείου, πάσσο τότε.) . Λοιπόν άντροι, άστε ρε τα ζαβά και σεις, αφού έτσι και αλλιώς, το ξέρουμε, δεν το χουμε εμείς αυτό το στυλάκι της εορτής με τίποτα. Δε μας κάνει κάτι, απλά μερικούς σας υποχρεώνουν οι δικές σας που "και σε αυτές δεν αρέσει φυσικά, εννοείται, για ποιες τις περάσατε, αλλά να ρε μωρά τους, εσείς να μην κάνετε ΤΙΙΙΙΠΟΤΑ τέτοια μέρααα; ε;ε;ε;"-νάζι σκέρτσο.Άστε τις προετοιμασίες τις τρελλές και όχι, αν δεν έχει κάνει μέχρι τώρα αυτό που ζητάτε και δε θέλει να το κάνει, γιατί να το κάνει ρε εκείνη τη μέρα; (υπάρχουν και εξαιρέσεις. Δε γνωρίζω καμία).
Λοιπόν φερθείτε εναλλακτικά αυτή τη μέρα και οι δύο.
Οι γυναίκες : Μείνετε άπλυτες, αξύριστες και φάτε το μεσημέρι μπακαλιάρο σκορδαλιά. Μακριά από κομμωτήρια, κοσμηματοπωλεία, ζαχαροπλαστεία, γαλακτοπωλεία, προπατζίδικα και τέτοια. Μην πάρετε εσώρουχα. Δανειστείτε από κάποια ηλικιωμένη συγγενή σας, την τιμημένη κυλότα-σκελέα που ήταν η φαντασίωση γενεών και γενεών ηρώων ελλήνων που έδωσαν το αίμα τους στο έπος του 40. Σκεφτείτε το και έτσι, αυτοί δε βλέπαν στρινγκ και πολεμάγαν σα λιοντάρια, εμείς τα έχουμε όλα στη φόρα και βάζουμε τα κλάμματα όταν στο στρατό μας πουν να καθαρίσουμε 5 κιλά πατάτες. (ωρε ζημιά που πάω να κάνω..) (θα το φέρω μετά ρε, μην ανησυχείτε). Και προπάντων, μη βγάλετε το μουστάκι. Μην κλείσετε τραπέζι σε καμιά πίστα, για να μην πάθω αναφυλαξία, δε θέλω να ακούσω για Πλούταρχους με την κλάψα τους και την απαλεψιά τους, για Χατζηγιάννηδες -είστε και "ροκούδες" πανάθεμά σας- που τραγουδάνε μαλακίες αλλά έχουν γαμάτη σύνδεση στο ιντερνετ κλπ κλπ. Ξεκολλήστε. Ντυθείτε χύμα, ΜΗ ΒΑΦΤΕΙΤΕ για μια φορά στη ζωή σας να δούμε και μεις το πραγματικό σας πρόσωπο μετά από 6 χρόνια σχέσης (μόνο που το λέω ανατριχιάζω... μέχρι 1 χρόνο και κάτι ψιλά έχω φτάσει..) και προτείνετε στο γκόμενο να πάτε Μαβίλλη για βρώμικο και μπύρες από το περίπτερο. Να κάτσετε μισή - μία ωρίτσα και μετά να πάτε σπίτι σας κραιπαλιασμένη και απελευθερωμένη για μία επιτέλους μέρα στη ζωή σας από όλα τα γυναικεία κολλήματα που σας βασανίζουν από τότε που σκεφτήκατε πρώτη φορά "χμμ ο Κωστάκης την έχει μεγάλη, θα τον πάω στις τουαλέτες και θα τον ξεαπαυτώσω"
Οι άντρες τώρα : Δε θέλω αργοπορία. Κάντε ένα καφτό, παρατεταμένο ντουζάκι. Προσπαθήστε να πλύνετε και σημεία του σώματός σας που δεν θα πλένατε ποτέ (ιδέα : ναι, πλενόμαστε και κάτω από γόνατο, μη βαριέστε να σκύψετε). Βάλτε το καλό αφρόλουτρο, αυτό που είναι πανάκριβο και σας κάναν δώρο στα γενέθλιά σας πέρισυ. Ναι ρε αυτο που έχει μια 80αρα τα 200ml.. Και το καλό σαμπουάν. Και βάλτε και τη δυναμωτική μάσκα στα μαλλιά γιατί αφενός μυρίζουν ωραία μετά, αφ'ετέρου , πρέπει να το παραδεχτείτε, οτι τελευταία βλέπετε τάσεις αραίωσης.
Αφού βγείτε από το μπάνιο, ξυριστείτε καλά με την ωραία την ξυριστική μηχανούλα, και απλώστε στο δερματάκι όχι κρεμούλα, αλλά μια λοσιόν που θα φτιάξετε με δεντρολίβανο και δυόσμο. Χρησιμεύει και σα μαρινάδα για το αρνί που θα ψήσετε την τσικνοπέμπτη. Βάλτε τα ωραία τα εσώρουχα που δεν έχουν πουθενά τρύπες, βάλτε το καθαρό πουκάμισο με τα μανικετόκουμπα τα Mont Blanc και το ωραίο παντελονάκι σας και το δερμάτινο τζάκετ. Α και τα μαύρα παπούτσια. Και μην ξεχάσετε την ωραία κολώνια ε. Λίγο όμως, μη τη λουστείτε, το χετε αυτό, ειδικά οι κάγκουρες.
Αφού σας δώσει η κοπελιά της προηγούμενης παραγράφου ραντεβού στη Μαβίλη για βρώμικο και μπύρες, πηγαίνετε γεμάτος χαρά να τη συναντήσετε.
Τη βλέπετε που έχει έρθει ντυμένη σαν παριζιάννα ρακοσυλλέκτρια να ζέχνει σαν μπάσταρδο του Κθούλου, τρώτε από ευγένεια το βρώμικο με το μπόλικο ταμπάσκο, την παρατάτε φρίττων για το πως είναι έτσι, της δημιουργείτε χίλια πεντακόσια περίπου κόμπλεξ κατωτερότητας και 4 τόνους ενοχές για το πως είστε εσείς περιποιημένος ενώ αυτή λέτσος, και πάτε για μπύρες σε τελειωμένο ροκάδικο με τους μπάκουρους κολλητούς.
Bonus για το τελειωμένο ροκάδικο :
Αφήστε που εκείνη τη μέρα είναι η καταλληλότερη για τρελλή πεσιματική σε ελεύθερες τύπισσες. (Προσοχή όμως, πρέπει να είναι οπωσδήποτε και ΑΠΕΛΠΙΣΜΕΝΕΣ. Τις καταλαβαίνεις απο μακριά αυτές. Συνήθως φοράνε ρούχα που παραπέμπουν σε νυφικό. Ναι ακόμα και οι ροκούδες το παθαίνουν αυτό. Έχετε πάει ποτέ σε συναυλία των Paradise Lost; Πάει το μαύρο νυφικό στεφάνι.. )

Ουστ Καννίβαλοι!

Κατ'αρχήν καλημέρα.

Δεύτερον, να πάτε οπωσδήποτε στην έκθεση Bodies. Εξαιρετικό θέμα και θέαμα. Και αν καταφέρει κανείς να "σοκαριστεί" , τη Δευτέρα με τον κηδεμόνα του να του βάλω 5 στον έλεγχο.

Πάμε και στο ζουμί. Μετά την έκθεση, κυκλοφόρησε μια λιγούρα στην κορμάρα μου και πήγα για κοψίδια. Ναι, το θέμα μας σήμερα είναι γαστριμαργικό και θα γκρινιάξω κιόλας.

Μέρος πρώτο, να το πάρουμε από την αρχή. ΟΚ σε γαλλικό μαγαζί, το καταλαβαίνω να έχουμε ένα θέμα με το ψήσιμο εξ'ορισμού. Υπάρχει και εδώ ένα "αλλά" όμως. Πήγα τις προάλλες στον Λουσιέν , στα Πετράλωνα. Είναι ένα από τα γνωστά μαγαζιά της περιοχής και μάλιστα με πολύ καλές τιμές και ικανοποιητικότατες μερίδες. Καμία σχέση με τα γνωστά γαλλικά εστιατόρια των Αθηνών που για να φας μια φλούδα κρέας που μόνο σε τραπέζι ανατόμου θα έβλεπες κατά τα άλλα, βάζεις υποθήκη το σπίτι σου. Ο Λουσιέν είναι μια τρύπα μαγαζί , με ωραία διακόσμηση. Κάθεσαι μάλιστα και χύμα, μαζί με τους υπόλοιπους πελάτες και απολαμβάνεις το φαγητάκι σου, το οποίο κοστίζει 20 ευρά το μενού των τριών πιάτωνε. Ωραίααααααααα.. Λέω στη σερβιτόρα λοιπόν ότι θέλω το φιλέτο το μοσχαράκι, αλλά το θέλω ΠΟΛΥ ψημένο, χωρίς αίμα, χωρίς ροζ, χωρίς τίποτα. Αφού με ψιλοστραβοκοίταξε, μου πρότεινε να πάρω καλύτερα το κοτόπουλο με το φουα-γκρα, που θα ήταν πιο κοντά στα βάρβαρα γούστα μου εμένα του ταπεινού άσχετου ελεεινού και τρισάθλιου κάγκουρα που τολμώ σε γαλλικό εστιατόριο να ζητήσω το κρέας μου ψημένο.

Τέλος πάντων έκανα την καρδιά μου πέτρα και είπα να πάρω το κοτόπουλο για να μη χαλαστούμε εκεί μέσα. Η αλήθεια είναι ότι η κρεμμυδόσουπα για πρώτο πιάτο ήταν εξαιρετική, και το κοτόπουλο με το φουα-γκρα πεντανόστιμο. Απ'έξω. Γιατί μόλις πλησίασα πιό προς τα μέσα, ω του θαύματος.. Αιματάκι και ωμότης.

Μη με παρεξηγήτε, οι ωμότητες μου αρέσουν, αρκεί να είναι σε ταινίες με 48 φόνους τα 3 πρώτα λεπτά. ΑΛΛΑ ρε σεις, αρνούμαι κατηγορηματικά να μου πουν πως θα φάω το φαϊ μου. Δε με ενδιαφέρει πως το τρώει ο καλός ο κόσμος, πως το τρώει ο χ μεγαλοσέφ το κρέας του, δε με νοιάζει πως μου προτείνουν να το φάω οι εκάστοτε εστιάτορες. Το κρέας μου μου αρέσει ψημμένο. Δεν θέλω να επέμβω στις συνταγές, δε λέω στο σερβιτόρο "το κοτόπουλο με τα μανιτάρια και τις πιπεριές θα πάρω, αλλά χωρίς τα μανιτάρια και χωρίς τις πιπεριές", απλά ζητάω το κρέας μου ψημμένο. Έστω, κατεστραμμένο για πολλούς. Κάρβουνο και τα λοιπά. Αλλά έτσι το τρώω ρε καννίβαλε, τι σε μέλει εσένα;

Και συνεχίζω με τα χθεσινά. Μετά την έκθεση (στην Τεχνόπολη στο Γκάζι είναι παρεπιπτόντως), πήγαμε απέναντι στο Butcher shop να φάμε κανα κοψίδι. Γιατί τι πιο φυσιολογικό, μετά από μια έκθεση με πτώματα και συκωταριές, από το να θες να φας κρέας. Αν και διαιτεύω τώρα τελευταία, διότι παρετηρήθη κίνδυνος το στομάχι μου να αρχίσει να στρίβει πρίν απο μένα στις γωνίες, είπα να κάνω μια παρασπονδία και να φάω κανα μοσχαράκι στα κάρβουνα και λίγα χόρτα. Όπως και έγινε, με μερικά "αλλά" ενδιάμεσα.

Tο εν λόγω μαγαζί παραδέχομαι πως στυλιστικά είναι απόλυτα του γούστου μου. Θυμίζει πολύ χασαποταβέρνα, αλλά στο πιο καθαρό και περιποιημένο. (Εκεί ψιλιάστηκα τι θα ακολουθούσε αλλά είπα να τολμήσω). Ο χώρος ωραίος, τα τραπέζια μεγάλα, τραπεζομαντηλάκι είχε χασαπόχαρτο κλπ. Οι σερβιτόροι δε ευγενέστατοι και περιποιητικοί.

Και πάμε στο ζουμί. Παρήγγειλα μια σπαλομπριζόλα μοσχαρίσια, την οποία είπα επί λέξη στο σερβιτόρο να μου την φέρει "κάρβουνο, χωρίς καθόλου αίμα".

Προφανώς όμως ο ψήστης του ριξε γείωση με Ουζμπεκιστάν του σερβιτόρου. Έρχεται που λέτε η μεγάαααλη μου μπριζόλα, η οποία απ'έξω φαίνεται εξαιρετική. Με το που ακουμπάω το μαχαίρι, σκάει ένα μουγκανητό το μοσχάρι.... "μουυυυυυυυυυυυυυυυυυυυυυ"... κάνω μια έτσι, τι να δώ. Από μέσα ο μόσχος ήτο ζωντανός και ακμαίος. Κάτσε ρε παιδιά, σε ελληνικό μαγαζί ήρθα, να φάω ελληνικότατη μπριζόλα. Γιατί ενώ είμαι έλληνας, σε ελληνικό μαγαζί, που θέλει να φάει ελληνική μπριζολίτσα, μου φέρατε γαλλικό ψήσιμο; Επειδή έχω βαρεθεί όμως να είμαι της λογικής "νταξ μωρέ άστο , σιγά, μη γίνουμε και μαλάκες" και επειδή πείναγα ασύστολα και ήθελα να γίνω πολύ μαλάκας, είπα στο σερβιτόρο όσο πιο ευγενικά μπορούσα ότι ενώ είχα παραγγείλει κάρβουνο τη μπριζόλα μου, αυτή ακόμα ήταν ζωντανή. Ευτυχώς ο άνθρωπος δε με στραβοκοίταξε –όπως έχει συμβεί σε άλλο μαγαζί παλαιότερα- και απλά ζήτησε συγγνώμη και μου την πήρε πίσω. Κέρασε και ένα καραφάκι τσίπουρο και μπράβο τους ως μαγαζί. Λίγη τσίπα επαγγελματική δε βλάπτει.

Το κακό είναι ότι και τη δεύτερη φορά που μου ήρθε η μπριζόλα, αν και κατά σημεία ήταν όντως όπως την ήθελα, η κοκκινίλα κυριαρχούσε πάλι κατά τόπους. Οπότε και δεν κατάφερα να ευχαριστηθώ το φαϊ μου. Ευτυχώς το έτερον είχε πάρει φιλετάκια αγριογούρουνου τα οποία και ήταν εξαιρετικά καλοψημένα, οπότε με μια στρατηγική κίνηση ματ της πάσαρα το ματωμένο γάμο του Λόρκα και βούτηξα το αγριογούρουνο.

Πάλι ευτυχώς, ανήκει και εκείνη στη ομάδα Ελλήνων Καννιβάλων και της αρέσουν τα αίματα στις μπριζόλες. Οπότε βολευτήκαμε.

Που θέλω να καταλήξω.. Καταννοώ ότι είναι "της μόδας" το κρέας να το τρώνε σχεδόν ωμό. Καταννοώ πως υπάρχουν εκατό πολύ καλά επιχειρήματα για το πόσο πιο νόστιμο είναι, πιο ζουμερό, ίσως και πιο υγιεινό, όταν τρέχει το αίμα. Καταννοώ ότι ίσως επιδεικνύω αμετροεπή βλαχαδεριά και καγκουριά και προκαλώ ρίγη φρίκης σε γκουρμέ τύπους όταν παραγγέλνω το κρέας μου χωρίς αίμα. Αλλά ΔΕ ΜΟΥ ΑΡΕΣΕΙ ΕΤΣΙ! Και ο Εσκοφιέ να ζωντανέψει και να έρθει να μου κάνει διάλεξη και μαθήματα γαστρονομίας ένα χρόνο. Και ο Φεράν Αντριά να με δέρνει με αβγοδάρτη και να μου πετάει αφρό ελιάς με μαρμελάδα κάστορα όλη μέρα, και ο Επίκουρος, ο Απίκιος και όλοι οι γράφοντες στο Gourmet της Ελευθεροτυπίας, το Γαστρονόμο και συναφή περιοδικά να με γιαουρτώσουν στην πλατεία Συντάγματος και να μου ΑΠΟΔΕΙΞΟΥΝ πέρα πάσης λογικής διαφωνίας ότι κάνω λάθος, εγώ θα δεχτώ με χαρά ότι κάνω λάθος, αλλά ΔΕ ΜΠΟΡΩ ΝΑ ΦΑΩ ΤΟ ΑΙΜΑ ΣΤΟ ΚΡΕΑΣ, ΘΕΛΩ Η ΜΠΡΙΖΟΛΑ ΜΟΥ ΝΑ ΕΙΝΑΙ ΣΤΑΝΤΑΡ ΠΕΘΑΜΕΝΗ! Και περί ορέξεως κολοκυθόπιτα. Δεν κατάλαβα δηλαδή. Είπαμε, να γίνουμε πιο συνειδητοποιημένοι πελάτες, ναι. Να ψάχνουμε το μαγαζί που έχει τις εξαιρετικές πρώτες ύλες, τη σωστή καθαριότητα, να μη μας γδύνει στο όνομα κάποιας και καλά εξεζητημένης αισθητικής, ναι. Αλλά συγγνώμη, σε κάποια βασικά πράγματα, ο πελάτης έχει πάντα δίκιο. Σου είπα εγώ πως θα μαγειρέψεις το γιουβέτσι ώστε να το πετύχεις όπως το κάνω εγώ σπίτι; Όχι. Φυσικά και σπάνια μου αρέσει το γιουβέτσι έξω, επειδή έχω συνηθίσει το δικό μου. Αλλά δε θα το γυρίσω ποτέ πίσω.

Ή με το παστίτσιο πχ. Το τσάκιζα το παστίτσιο και στο στρατό ακόμα (και παραδόξως, ο μάγειρας στην 129, έφτιαχνε εξαιρετικό παστίτσιο). Αλλά τι να κάνω που το έχω συνηθίσει με μια συγκεκριμένη γεύση; Μη σου πω και με συγκεκριμένης προέλευσης υλικά. Από τα βούτυρα και τα αυγά για τη μπεσαμέλ μέχρι τον κιμά . Ε δε θα γυρίσω ούτε παστίτσιο ποτέ πίσω σε μαγαζί ας πούμε. Σπάνια το παραγγέλνω κιολας βέβαια, αλλα τέλος πάντων.

Πριν κάποια χρόνια είχα πάει καλεσμένος σε ένα σπίτι ημινεόπλουτων. Βασικά ήταν από τη γνωστή φάρα "ο Τανάσης από τις Κουκουβάουνες και η Ζωζώ από το Καλέντζι, που φοράγαν σαμπρέλες για παπούτσια και πήζαν το τυρόγαλο με το νύχι του ποδιού, ξαφνικά κονομησαν ένα σπίτι σε σικ προάστιο και τώρα τους φωνάζουμε Μαρία Αντουανέττα και Υβ-Μισελ". Εκεί λοιπόν είχε το κυρίως πιάτο βοδινό φιλέτο. Το βάλανε στο φούρνο στις 8 και το βγάλανε στις 8:30. Ένα φιλέτο πάχους όσο τα μπούτια της Κατερίνας Γιουλάκη πριν τα Bodyline. Με το που του ακουμπήσαν το μαχαίρι, φρααααααααααπ... Παρεξηγήθηκαν κιόλας και έφριξε το αριστοκρατικό τους πετσί όταν αρνήθηκα ευγενικά να το φάω και μου την είπαν κιόλας για το πόσο άβγαλτος είμαι και πόσο δεν ξέρω και ότι θα πρέπει να μάθω να τρώω σωστά. .. Και κει μου ήρθε να τους πω φυσικά "ουστ μωρή και ουστ ρε πεινάλα, που κυνηγούσατε τα παϊδάκια τα καρβουνιασμένα που πέφταν από τα τραπέζια του μαγέρικου και λέγατε και ευχαριστώ. Που δε κάνατε λαδομπούκι μέχρι τα 30 σας, επειδή το μόνο λάδι που μπορούσατε να αγοράσετε ήταν η λίγδα από την κασίδα σας"..

Τέλος πάντων και κλείνω. Σέβομαι την όποια γαστριμαργική παράδοση, τον αγώνα και το μεράκι των επαγγελματίων μαγείρων που σκίζονται για να ταϊσουν τους πελάτες τους σωστά, με εκλεκτής ποιότητας πρώτες ύλες κλπ κλπ κλπ. Αλλά τη μπριζόλα μου τη θέλω καμμένη, τη μπύρα μου κρύα και τη γυναίκα μου ζεστή! :p

Τάδε έφη δι πρόφετ.

Άντε και έχω και τσίτα νεύρα με τη δουλειά...

Πώς να αποφύγετε το σεξ

Και έλεγα ότι δεν έχω καμιά ιδέα να γράψω ποστάκι, αλλά ευτυχώς υπάρχουν τα γνωστά chain mails και σωνόμαστε που και που..

Μου στείλανε προ ολίγου αυτό το εξαιρετικής ευφυίας κείμενο που τιτλοφορείται "Αττάκες για να ρίξετε γυναίκες" . Για το καλό της ψυχικής μου υγείας αρνούμαι να δεχτώ ότι κάποιος το γραψε σοβαρά αυτό, γιατί μόνο εις λοβοτομημένος ανήρ θα τα πίστευε αυτά και όπως ξέρουμε η λοβοτομή ως πρακτική έχει κοπεί από τότε που παίχτηκε στον κινηματογράφο το From Hell.

Λοιπόν, με μαύρα γράμματα οι "αττάκες για να μην κάνετε σεξ ποτέ", με κόκκινα σχολιάζουμε..

 

 

1. Με κάνεις να λιώνω σαν γρανίτα το καλοκαιράκι...

Ρε κλάμπανε, πραγματικά, όχι δηλαδή, θα το πείς αυτό ποτέ σε γυναίκα; Και τι περιμένεις να σου απαντήσει ; Φέρε καμιά χαρτοπετσέτα μη μου στάξεις στο φόρεμα;

2. Είσαι κουρασμένη; (Οχι) - Θα έπρεπε, γιατι όλη μέρα στριφογυρνούσες στο μυαλό μου..

Σιγά το μεγάλο γύρο που έκανε..

3. Πως αισθάνεσαι που είσαι η πιο όμορφη γυναίκα σε αυτό το δωμάτιο ;

Αντίθετα με σένα που πρέπει να νοιώθεις πολύ μειονεκτικά που είσαι το μεγαλύτερο βόδι στο δωμάτιο.
4. Κάτι πρέπει να έπαθαν τα μάτια μου γιατί δεν μπορώ να τα πάρω από πάνω σου !

 

Ξέρω, δεν έχουν που να στηριχτούν βασικά, απο πίσω δεν υπάρχει τίποτα.

5. Κοπελιά, πιστεύω να έχεις δίπλωμα οδήγησης, γιατί με οδηγείς στην τρέλα !

Ναι ρε ζώο, πες της να μην τρέχει κιόλας μη σας κόψουν καμιά κλήση οι νευρολόγοι

6. Κοπελιά κάτι έχεις πάνω στον πωπω σου. Τα μάτια μου !

Προκαλώ το σύμπαν να κάνει τέτοιο πέσιμο (δε θέλω ζαβολιές, πχ να έρθει ο Jackman ή ο Crow και να μου πουν ότι έπιασε) και να δουν αποτελέσματα. Αν πιάσει μία φορά στο τρισεκατομμύριο εγώ θα...

Χμ.. μπα άσε, υπάρχουν και χαζές...

7. Κοπελιά , θες να τα φτιάξουμε; Βγάζω πιο πολλά από όσα μπορείς να ξοδέψεις !

Μου αρέσουν οι αισιόδοξοι άνθρωποι αλλά φίλε μου δεν έχεις καμία ελπίδα. Οι άτιμες είναι ο μεγαλύτερος χρηματοαπορροφητικός παράγων στο γνωστό και άγνωστο σύμπαν. Την πάτησες
8. Ελπίζω να ξέρεις τεχνητή αναπνοή , γιατί μου έχεις κόψει την ανάσα !

 

Σου χει συμβεί πολλές φορές ήδη ε; Και ξέρεις, χωρίς οξυγόνο ο εγκέφαλος ρετάρει.. κακόμοιρε
9. Πρέπει να είσαι από το διάστημα, γιατί μπορώ να δω τα αστέρια στα μάτια σου !

 

Ναι αλλά δε θα την καρφώσεις στους Αμερικάνους ε; Δεν έχει καμία όρεξη να την κλείσουν στην Area 51 και να της βάζουν ιατρικά εργαλεία σε περίεργα σημεία του σώματός της.
10. Απο ποιο δρόμο να πάω για να φτάσω στην καρδιά σου ;

 

Άσε, δράμα, τα χουν κλείσει όλα οι αγρότες

11. Γειά σου , είμαι ο κ. Τέλειος . Κάποιος μου είπε οτι με ψάχνεις...

Δεν αντέχω πρωινιάτικα, πραγματικά.. θα ξεράσω..

12. Πιστεύεις στον έρωτα με την πρώτη ματιά ή να ξαναπεράσω σε κανα τέταρτο;

Αυτό παραδόξως, λίγο παραλλαγμένο έχει πιάσει.. (χωρίς έρωτες και τέτοια..είχε γίνει μετάλλαξη στην αττάκα..)

13. ( Για να σου πεί το όνομα της ) . Μόλις σε είδα λιποθύμησα, έπεσα και χτύπησα. Μου έκανες ζημιά θέλω τα στοιχεία σου !

Θα σου πει οτι δουλεύει στη CIA και άμα σου πει το όνομά της πρέπει να πεθάνεις. Πράξη η οποία και θα ωφελήσει τα μάλλα το λεγόμενο gene pool της ανθρωπότητας.

14. Τα μάτια σου έχουν το ίδιο χρώμα με την πόρσε μου...

Και τα περιεχόμενα του κρανίου σου το ίδιο χρώμα με τα προϊόντα της πέψης ρινόκερου με γαστρεντερίτιδα.

15. Μήπως σου βρίσκετε κάνενας χάρτης , γιατι χάθηκα στα μάτια σου !

Πάλι χαμένος μας έτυχε γαμώ την τύχη μου..

16. Υπάρχει κανένα αεροδρόμιο εδώ κοντά ή η καρδιά μου απογειώθηκε ;

Τζίζουζ.. Κηροζίνη σνιφάρεις ρε διάολε;

17. Είσαι σαν τη gillete ( ξυριστική μηχανή ) . Οτι καλύτερο για την άνδρα !

Και συ σα στρατόπεδο. Τίγκα στην τεστοστερόνη και η μαλακία πάει σύννεφο. (είναι τόσο εύκολο.. σα να πυροβολείς χρυσόψαρα σε γυάλα. Εξ επαφής. Με δίκανο. Με σφαίρες για ελέφαντες..)

18. Μωρό μου , είσαι για καμιά "ναυμαχία" στη μπανιέρα μου ;

Προτιμάνε τα τρικάταρτα από τα κανώ. (ξέρω, δράμα.. και εγώ με πιρόγα, που πάω..)

19. - Εχεις βελόνα και κλωστή ;- (Οχι, γιατί;) - Γιατί με έσκισες !

Να αλλάξεις ράφτη ρε μαλάκα.

20. Είσαι τόσο καυτή που όταν σε κοιτάζω μαυρίζω !

Άμα πλενόσουν και λίγο μπορεί να άσπριζες. Γλίτση

21. Είσαι τόσο γλυκιά που μου προκαλείς πονόδοντο !

Σου χει ανέβει και το ζάχαρο. Πάρε μια τριντέντ και μια ένεση ινσουλίνης και άντε...

22. Εκτός από το να προκαλείς σεισμό στο πέρασμα σου , τι άλλο κάνεις στη ζωή σου;

Είμαι σεισμολόγος.

23. Δέχεσαι νέες αιτήσεις για το fun - club σου ;

Εκτός του οτι γράφεται fan-club και κατάλαβα ότι το ΛΕΣ ανορθόγραφα, σε fan-club δεν υπάρχουν straight άντρες συνήθως. Οπότε τι να σου πω, εκτός αν είναι από αυτές που τρέχουν στις Γιουροβίζιον και στις Βισσοβανδές....

24. Μήπως είσαι διακοσμήτρια , γιατί μόλις μπήκες στο δώματιο ,μου φαίνεται πιο όμορφο !

Για να λες "στο δωμάτιό μου" και όχι "στο σπίτι μου" μάλλον μένεις ακόμα με το μπαμπά και τη μαμά, πράγμα που εξηγεί γιατί στα 30 σου την πέφτεις ακόμα τόσο άθλια

25. Τελικά θα με φιλήσεις ή θα αναγκαστώ να γράψω ψέμματα στο ημερολόγιο μου;

Γράφεις και ημερολόγιο μωρή Κάντυ Κάντυ; Γράψε ψέμματα και βάλε δίπλα και ένα σκιτσάκι με ένα δακρυσμένο ματάκι. Χάϊντι, ε Χάϊντι.

26. Αν ήσουν λέξεις γραμμένες σε χαρτί , θα ήσουν η τέλεια εκτύπωση !

Και συ αν ήσουν λειτουργικό θα ήσουν Windows ME. Τελείως άχρηστα, αναξιόπιστα και κανείς ποτέ δεν τα συμπάθησε.
27. Θα μου δώσεις μια φωτογραφία σου για να ξέρω τι δώρο θα ζητήσω απο τον Αι Βασίλη του χρόνου;

 

Πότε τελειώνεις το δημοτικό είπαμε;

28. Τι θα πιείς; Βότκα , Ουίσκι , Κοκα κόλα , εμένα;

Σιγά μην πιεί τήλιο ρε χαλβά. Πιάσε ένα μπέρμπον.

29. Ελα να μείνεις στην καρδιά μου , δε θα πληρώνεις νοίκι !

Είχε και ένα φεγγάρι σαν κομμένο νύχι, άλλο να στο λέω, άλλο να σου τύχει ε; ρε που μπλέξαμε.. μ'αρέσει όμως που είσαι γενναιόδωρος. Άμα η καρδιά σου είναι σε κανα Παλιό Ψυχικό να την πουλήσεις. Θα πιάσεις καλά φράγκα.
30. Δε με ξέρεις απο κάπου;

 

Δεν συχνάζουν ωραίες στην ιχθυόσκαλα ρε βρωμερέ μπακαλιαρόφατσε.

31. Συγνώμη , πρέπει να χάθηκα! θα με βοήθησεις να μάθω που πηγαίνεις ;

Τι διάολο, έχουμε πήξει στα χαμένα..

32. Συγνώμη μόλις κατάλαβα οτι ενδιαφέρεσαι και θέλω να σου πώ οτι και εγώ ενδιαφέρομαι !

Σοβαρά; Μπράβο. Και πότε άρχισες να ενδιαφέρεσαι για εγχείρηση αλλαγής φύλου; Εκείνη από τη β' γυμνασίου :p

33. Ο θεός θα πρέπει να είχε πολλά κέφια , όταν σε έφτιαξε !

Και μάλλον μαλαφράντζα και κωλοπετούρα όταν έφτιαξε εσένα

34. Κάνε μου μια χάρη , πες στο αγόρι σου πόσο τυχερό είναι !

Θα το πει στην κοπέλα της. Τη φωνάζουμε Οδυσσέα και είναι νταλικέρισσα.

35. Θα μου δώσεις το νούμερο του κινητού σου , γιατί το δικό μου το ξέχασα !

Και κάπως έτσι γεμίζουν τα κινητά των απανταχού μαλάκιδων με ψεύτικα τηλέφωνα..

36. Μήπως είσαι η θεά Αφροδίτη ;

Μπορεί. Εσένα για Ήφαιστο σε κόβω. Κοντό και κακάσχημο

37. Μοιάζεις πολύ με τη τρίτη μου κοπέλα. (Γιατί ποσές σχέσεις είχες;) ΔΥΟ!

Γκουσγκούνη μου εσύ..ΈΜΠΕΙΡΕ! Ακούραστε εργάτη του έρωτα! Λαβερμάνα! Σεξομηχανή! Σάιμποργκ του κρεβατιού! Λορντ οφ δε στρινγκς!

38. Να η ευκαιρία που έψαχνες για να με γνωρίσεις !

Βασικά αυτή είναι η ευκαιρία που έψαχνε για να γελάσει.

39. Γειά σου γατούλα .Θές να περάσεις μια απο τις 9 ζώες σου μαζί μου ;

Είπε το κριάρι στην τίγρη..

40. Νομίζω κάπου σε έχω ξαναδεί . Στα όνειρα μου.

Συνέχισε να κοιμάσαι μπας και ησυχάσουμε

41. Γειά σου με λένε (όνομα) . Βάζω για βουλευτής το 2016 και θα χρειαστώ την ψήφο σου. Γράψε μου το τηλέφωνο σου να σε πάρω να σου πώ το πρόγραμμα μου

Από πρωτοτυπία δε λέω, καλά πάμε. Αλλά από ποιότητα, πάμε για χρυσό στους Ολυμπιακούς Χαζομάρας. Και απο ο,τι φαίνεται και από τις άλλες αττάκες εδώ μέσα, ο ανταγωνισμός είναι αδυσώπητος..

42 . Ο Σωκράτης είπε να έχουμε το γνώθι σ'αυτόν. Εγώ το έχω αλλά τώρα θα ήθελα να γνωρίσω και σένα !

Προτιμούν τον Ηράκλειτο και το "τα πάντα ρει" για αυτό την κάνουν.

43. Αχ και να μούν το κραγιόν σου !

Δεν αγοράζουν κραγιόν από πάγκους.

44. Εχω καρκίνο και πεθαίνω ! Θα μου δώσεις τη χαρά να βγώ ραντεβουδάκι για τελευταία φορά !

Στον εγκέφαλο τον έχεις κακομοίρη ε..

45. Αγόρασα μια γατούλα απο το petshop και μου είπε ότι θέλει οπωσδήποτε να σε γνωρίσει ..

Να την πας στο τσίρκο. Αμα μιλάει θα βγάλει φράγκα

46. Μπορεί να μην είμαι ο πιο όμορφος άντρας εδώ μέσα , αλλά είμαι ο μοναδικός που βρήκε το θάρρος να σου μιλήσει !

Ναι και αυτό έχει πιάσει, όχι ακριβώς έτσι.

47. Νιώθω σαν τον Richard Geere. Στέκομαι δίπλα σε μια Pretty Woman !

Επίσης είσαι και παππούς. Το Pretty woman βγήκε το 82.

48. Μακάρι να ήμουν δάκρυ σου ! Να γεννιόμουν στα μάτια σου , να ζούσα στα μάγουλα σου και να πέθαινα στα χείλη σου !

Αμα σε άκουγε ο Καρυωτάκης πραγματικά θα ξανααυτοκτονούσε από τη ντροπή του λέμε

49. Αν κάθε φορά που σε σκεφτόμουν έπεφτε ενα αστέρι ο ουρανός θα ήταν άδειος

Αν κάθε φορά που την σκεφτόσουν γέμιζε ένα κ εκατοστό του κρανίου σου, τώρα μπορεί και να είχες εγκέφαλο.

50. Αν ο θεός έφτιαξε κάτι πιο όμορφο από εσένα , σίγουρα θα το κράτησε για την πάρτη του

Ναι είναι γνωστός τσιφούτης και μοναχοφάης. Να φανταστείς το γιό του τον σταύρωσε γιατί του φαγε ένα κιντερ μπουένο.

51. Αν δεν υπήρχε ο ήλιος θα ήσουν σίγουρα το πιο καυτό πράγμα !

Κρύε

52. Αν η ομορφιά ήταν χρόνος θα ήσουν η αιωνιότητα !

Και αν η μαλακία ήταν χώρος εσύ θα ήσουν η Σαχάρα

53. Αν η νοσταλγία μου ήταν άσπρη και το πάθος μου ήταν μαύρο , τότε η αγάπη μου για σένα θα ήταν σαν σκακιέρα .

Να ξερες να παίζεις και σκάκι..

54. Αν το νερό το λέγανε ομορφιά , τότε έσενα θα σε λέγανε ωκεανό

Και αν η χαζομάρα λεγόταν Μήτσος εσένα θα σε λέγαν Μητσάρα.

55. Αν ήσουν δάκρυ στα μάτια μου δε θα έκλαιγα ποτέ για να μη σε χάσω .

Άμα σε κλοτσήσει στα καλαμπαλίκια λες να το αποφύγεις το κλάμα;

56. Τελικά τα πόδια σου που ακριβώς τελειώνουν;

Σε κατ εκδοχήν σημείο. (κάνουμε και φιγούρα δηλαδή και λοιπά και λοιπά)

57. Συγνώμη μου είπες κάτι προηγουμένως; (Οχι) Ωραία λοιπόν ξεκίνα να μου το πείς τώρα !

................... (συνέχεια της σιωπής, όπως και προηγουμένως)

58. Εχει πολύ ζέστη εδώ μέσα ή απλά εσύ ζεσταίνεις την ατμόσφαιρα;

Φύγε μπροστά από το τζάκι, θα πάρει φωτιά ο κώλος σου

59. Πρέπει να νύχτωσε έξω γιατί όλο το φως μπήκε εδω μέσα απο τη στιγμή που μπήκες !

Επειδή καταλαβαίνουν από υποννοούμενα οι γυναίκες, καμία δε θα ενθουσιαστεί αν ψιλιαστεί ότι την αποκαλείς αμπαζούρ.

60. Θέε μου, πριν σε γνωρίσω νόμιzα οτι είμαι gay !

Είσαι. Και κεινη πριν την πουν Αγγέλα τη λέγανε Βαγγέλα.

61.Βοήθεια πνίγομαι , γρήγορα δώσε μου το φιλί της ζωής !

Που είναι μια θηλειά όταν τη χρειάζεσαι..

Θα μας φαν τα μαιευτήρια

Δε μας φτάναν οι γάμοι, αρχίσαν και οι εγκυμοσύνες.

Δε λέω, καλά περνάμε στους γάμους. Πάμε, βάζουμε τις ωραίες μας κοστουμιές (που φυσικά τις έχουμε μόνο για τέτοιες περιστάσεις), τρώμε, πίνουμε, γελάμε, χαζολογάμε και με κανα ζουμπουρλούδικο θηλυκούλι, συναντάμε παλιούς γνωστούς που έχουμε να δούμε χρόνια και που αν μας ενδιέφεραν δεν θα είχαμε να δούμε χρόνια, ωραία φάση.

Αλλά τι μανία τις έπιασε φέτος. Είπαμε γ....τε γιατί χανόμαστε, αλλά εσείς του δώσατε και κατάλαβε. Οι άλλοι μου ετοιμάζουν το βαφτιστήρι, το οποίο είναι 5 μηνών και μάλλον βαφτισιμιός κιόλας, η Π. είναι και αυτή στον τρίτο μήνα και πρίν λίγο μου έστειλε ένα mail και η Χ. , και αυτή στον 5^ο μήνα.

Ρε θα με ξεπαραδιάσετε ρε! Πάνω που είπα φέτος να μαζέψω κανα φράγκο στην άκρη για φιλανθρωπικούς σκοπούς (Κούβα, Ιαπωνία, Σεϋχέλλες, Μαυρίκιο, δεν ξέρω, κάπου τεσπα)

(ή και 47άρα full HD, blue ray και ένα σετάκι ηχεία της Klipsch), τσουπ, με πήξατε στις εγκυμοσύνες. Η Κούβα θα γίνει λούτρινες αρκούδες και μαλλιαρά ανδρείκελα και η Ιαπωνία θα γίνει στράτες και βιβλία αστροφυσικής και θεωρίας εξέλιξης (για το βαφτιστήρι, να μαθαίνει απο μικρό, μην αρχίσει και μου λέει για Αδάμες και Εύες και κόκκινα μήλα). Η τηλεόραση τη βλέπω κλαίγοντας να μετατρέπεται σε κουδουνίστρες και τα Klipsch σε φορμίτσες και αγκαλίτσες καληνύχτα, σαλιάρες, πιπίλες και συσκευές αποθήκευσης μεταχειρισμένων πάμπερς. (υποχθόνιος ήχος αναγούλας)

Καλά η Ιαπωνία μπορεί να τη γλυτώσει αν περάσει το paper και πάμε στο συνέδριο.

Έστω το San Diego να μας κάτσει ρε αδερφέ!
Πάνε ξαμολάνε παιδιά αβέρτα.. Τι διάολο, τηλεόραση δεν έχουν σπίτια τους;

Βέβαια υπάρχει και ένα θετικό σε όλη αυτή την κατάσταση, για μένα, αλλά δυστυχώς όχι οικονομικό.

Οι βόλτες με τα μωρά κύριοι.

Ω ναι.

Χάρη θα κάνω στους ξενυχτισμένους και ταλαιπωρημένους γονείς, που μετά από δυό τρείς μήνες αϋπνίας με το νεογέννητο βλαστάρι τους, θα πουλάνε ακόμα και τα συμπεθέρια τους στη Βαρβάκειο για το πάσχα για δυό ώρες ησυχίας και ροχαλητού.

Και , σημαντικότερο, θα μπορώ να βγαίνω τσάρκα με το βαφτιστήρι –κυρίως- και να έχω τις γνωστές σκηνές συγκίνησης, γουτσου γούτσου, αχ τι καλό που είναι , σας μοιάζει (δεν είναι δικό μου μωρή), πήρε από τον πατέρα του (σοκιν απάντηση : Μπα, τον ξέρετε;Γιατί εμείς ακόμα τον ψάχνουμε) κλπ κλπ κλπ από διάφορες εις τον δρόμο περιφερόμενες γυναίκες της κατηγορίας "εγώ ποτε θα γίνω μάνα επιτέλους, είμαι ήδη 22 και οι γονάδες μου διαμαρτύρονται περισσότερο και από τους αγρότες στην εθνική γαμώ την αναπαραγωγική μου διαδικασία".

Δηλαδή, συγγνώμη κιόλας, αλλά τα μωρά σας εγώ θα τα χρησιμοποιήσω αναίσχυντα ως γυναικομαγνήτες. (Όχι καλή μου είσαι καλά που θα κάνω εγώ κάτι με αυτές ; Είναι δυνατόν ΕΓΩ να φλερτάρω σοβαρά γυναίκα που θα εντυπωσιαστεί από μωρό; Είναι το δεύτερο χειρότερο αμέσως μετά τις γνωριμίες σε γάμους. Μακριά και αλλάργα. Χμμ.. ε..βλέπω ότι τα επιχειρήματά μου δεν... οχι πάλι το καλό ΤΗΓ.. ΟΧΙΙΙΙ ΘΑ ΧΑΛΑΣΕΙΣ ΤΗΝ ΕΠΕΝΔΥΣΗ ΑΠΟ ΠΟΛΥΤΕΦΛΟΝ ΚΑΙ ΤΡΙΜΕΘΥΛΙΚΗ ΠΑΡΑΦΛ.... ΑΑΑΑΑΑΡΚΧΧΧΧΧ...) (Note to self : ΚΑΘΕ ΦΟΡΑ ΠΟΥ ΓΡΑΦΕΙΣ ΜΠΛΟΓΚ, ΚΡΥΒΕ ΤΑ ΤΗΓΑΝΙΑ. Και τα τσόκαρα. Και το κουζινομάχαιρο. Και το πιάνο. Ποτέ δεν ξέρεις. )

Ναι που λέτε, θα βγάζω τα κουτσούβελά σας βόλτα στις παιδικές χαρές, στους παιδότοπους, στα Αηδονάκια, στο Mall, παντού. Θα πιάνω κουβέντα με τις μοναχικές μανάδες. Μπορεί και να σκαρώνω και τις δικές μου ιστορίες να τους λέω. Αυτό το χω. Τι φούμαρα έχω πουλήσει σε κάτι διαδρομές Αθήνα-Θεσσαλονίκη με το μουτζούρη, άλλο πράμα.. Μπορεί να εφαρμόσω το μοντέλο, "Το κανε και με παράτησε με τον κολλητό μου+δε μπορώ να εμπιστευτώ καμιά σας τώρα πλέον, δε θέλω τη συμπόνοια κανενός,πωλείται όπως είναι επιπλωμένο", το μοντέλο "Μας άφησε στη γέννα+μοναχικό δάκρυ κυλάει στο παγωμένο πρόσωπο" ή το πιο μάτσο μοντέλο "Δεν έχω ανάγκη καμία, έδωσα το πολύτιμο σπέρμα μου σε μια και σε 9 μήνες έτοιμος ο μουστακαλής". Θα δούμε, ανάλογα τα κέφια μου...

Τι να πω, 3 μωρά φέτος θα σκάσουν μύτη στην παρέα. Δύο το Μάϊο και ένα τέλη Ιουλίου..

Άντε κούκλες καλή λευτεριά.

Α και που είστε, με τους συζύγους σας σκεφτόμαστε να εισάγουμε και το νεωτερισμό του bachelor παρτυ για γέννα.

 

Βούπα βούπα βουυυυπα, βούπ Λιλί Μαρλέν

(Αττάκα Βέγγου στην ταινία που κάνει τον κουρέα και έρχονται οι Γερμανοί να πάρουν το θησαυρό στην αυλή του. Έτσι για να μην απορείτε)

Αφού ξεκουράστηκα, κοιμήθηκα μέχρι αηδίας και γενικά χαλάρωσα, επιστρέφω δημήτριος να κάνω έναν μικρό απολογισμό των 7 ημερών στη μαύρη ξενιτιά.

Κατ'αρχήν να διαλύσω το μύθο περί του "γλυκού κρύου" της αλλοδαπής. Δεν υπάρχει γλυκό κρύο και αλμυρό, ξινό ή πικρό κρύο. Υπάρχει κρύο. Όταν έχει -4 και ψιλοφυσάει, σου πέφτουν τα αυτιά και σου γίνεται ο παργαλάτσος κασάτος. Τέλος. Φυσικά και είχαμε προνοήσει και είχαμε πάρει μαζί τα κατάλληλα ρούχα, αλλά σε μια φάση ειδικά εγώ ζορίστηκα. Είχαν καταφέρει να παγώσουν τα πόδια βλέπουτε..

Τέλος πάντων, ας τα πάρω απο την αρχή.

Κατεβήκαμε στο αγεροδρόμιο του Μονάχου παραμονή Χριστουγέννων κατά τις 6 το απόγευμα.

Στας Ευρώπας όπως ξεύρετε η παραμονή δεν είναι το πάρτυ που κάνουμε εδώ πέρα. Εκεί ο κόσμοτας μένει σπίτια και τρώει οικογενειακά και δεν ξεμυτάει να πάει σε κλαμπ,μπουζουκλερί και λοιπά πολιτιστικά κέντρα. Οπότε και νέκρα παντού. Σχεδόν. 

Πάμε στη Sixt, παίρνουμε το αυτοκινητάκι μας (ένα focus sw εξαιρετικότατο) και ξεκινάμε για το Prien am Chiemsee που είχαμε κλείσει τις 4 πρώτες μέρες. Κάνω όμως μια μικρή χαζομάρα με το GPS και του βάζω συντομότερη διαδρομή, αντί για γρηγορότερη. Το οποίον σημαίνει ότι περάσαμε από όοοοοοοοοολα τα χωριά ενδιάμεσα. Βέβαια θαύμασα την εξαιρετική ακρίβεια του GPS όσον αφορά τη χαρτογράφηση, μια και μας πέρασε μέχρι και μέσα απο ψιλοϊδιωτικό δρόμο. 

Στη διαδρομή είχαμε κάποιες ανησυχίες του στυλ "ω ρε που πάμε τώρα, θα μας φάνε οι αρκούδες, δε θα βρούμε τίποτα να φάμε εκεί πέρα, αχ όλα κλειστά θα είναι", πράγμα που με εκνεύρισε αρκετά, διότι όταν εγώ λέω κάτι είναι 1000000% σίγουρο και δε δέχομαι αμφισβητήσεις, αλλά τέλος πάντων. Φτάνουμε στο χωριό που λέτε, και πάμε να βρούμε να φάμε τίποτα, γιατί μας είχε κόψει. Φυσικά και βρήκαμε ένα κλασσικό "ταβερνάκι", 3χ3 και πλακώσαμε τα πρώτα μας λουκάνικα και τις πρώτες μας μπύρες. Ο Humma με το που είδε λουκάνικο του γυάλισε το μάτι και γύρισε 37 στροφές.  Με το που δοκίμασε και το εξαιρετικό μπυρόνι δε, νομίζω ότι του ψιλοσηκώθηκε κιόλας. Συγγνώμη, κακή έκφραση. Νομίζω ότι είχε και μια ελαφρά στύση.  Τέλος πάντων. Αφού κοπανήσαμε 3,4 μπυρίτσες, μπορεί και 5, ίσως και 6, δεν ξέρω, είπαμε να πάμε για τούφες γιατί απο ανήμερα Χριστούγεννα, ξεκινάγαμε πρόγραμμα... Παρεπιπτόντως, είχαμε στο εν λόγω ταβερνάκι και υψηλές γνωριμίες. Έναν γερμανορώσσο, ρωσσογερμανό, καμια 70αρια χρονών, πίτα, ο οποίος μου λεγε συνομωτικά πως η γυναίκα του είναι Βιετναμέζα, 44 χρονών, αλλά την φέρνει μια χαρά βόλτα. "Βλέπεις", μου λέει "αυτό χάνει αρκετά" (δείχνει το κεφάλι του), "αλλά αυτό δουλεύει ακόμα μια χαρά" (ε προφανές, τι έδειξε). Πλην του Ρώσσου απο το Νοβοσιμπίρσκ (δεν κάνω πλάκα, απο κει είπε ότι ήταν), γνωρίσαμε και έναν κλασσικό Βαυαρό τύπο, με κοντό δερμάτινο παντελονάκι και μουστάκι τούγκλα, ο οποίος μάλιστα καψουρεύτηκε αγρίως τη συνοδό μου. Μια και η συνοδός μου δεν είναι παρά φίλη και μόνο, προσφέρθηκα να του τη δώσω, με το αζημίωτο. Μιλάμε ο τύπος έφαγε κόλλημα. Μίλαγε η άλλη (ελληνικά) και ο Χέλμουτ την κοίταγε στα μάτια και χαζογέλαγε.. Θεός ο τύπος..                                                            Ο γαμπρός

Παμ παρακάτω..

Η δεύτερη μέρα μας βρήκε να βγαίνουμε απο το ξενοδοχείο και να δαγκώνουμε ο,τι προεξείχε.                       To ξενοδοχείο στο Prien με το ποταμάκι

Είχε ψιλοχιονίσει κιόλας το βράδυ και είχε έναν ψοφοοοο.. Ήταν και δίπλα σε ποταμάκι το ξενοδοχείο και έφερνε πράμα..Ε τέλος πάντων πήγαμε μια βόλτα στα γύρω χωριά, θαυμάσαμε τα τοπία με την πρασινάδα και τα δέντρα και μετά, ε τι άλλο, πήγαμε να φάμε.                                               Πρασινάδες                    Το κρύο φέρνει πείνα.. καίς θερμίδα κάργα λέμε

    Ομολογώ ότι η σούπα από κάστανα για πρώτο πιάτο ήταν μια αποκάλυψη, αν και το σνίτσελ για δεύτερο ήρθε πιο κοντά στις σαρκοφαγικές μου διαθέσεις..

Την επόμενη μέρα πήγαμε Σάλτσμπουργκ. Για την ακρίβεια πήγαμε στο ΕΛΛΗΝΙΚΟ Σάλτσμπουργκ, μια και το να ακούσεις γερμανικά σε αυτή την πόλη στις 26/12 είναι μάλλον άσκηση στη ματαιότητα. Ρε τι λεφούσι ήταν αυτό. Ένα μπραφ να κάναμε, το παίρναμε. Τόσοι Έλληνες, ούτε στο Σύνταγμα.  Ωραίο το Σαλτσβούργο. Ωραίο το παλάτι του, ωραίο το νεκροταφείο του, ωραία βόλτα. Είχα ξαναπάει μικρός και δε θυμόμανε τίποτα, αλλα οκ το χω τώρα.                                        Εκεί έμενα λέμε.. εχμ.. ναι... όχι.                             Το κάστρο του Σαλτσβούργου. Ελληνικό                                        Σάλτσμπουργκ μπαϊ νάϊτ

Αγόρασα και τσικ λεβέντικο γερμανικό καπελάκι το οποίο τολμώ να πω οτι ενδεχομένως να το φορέσω και εδώ, διότι πολύ μου πάει..Το βράδυ εκείνο όταν γυρίσαμε στο Prien, πήγαμε για ένα ποτάκι στο ψιλοκυριλλέ μπαράκι του χωριού, (4.90 το κοκταίηλ.Σε ΜΕΓΑΛΟ ποτήρι παρακαλώ. Τα ακούτε εδώ πέρα;)

Ε οι άλλοι κουραστήκανε όμως κατά τις 11 και θέλανε να πάνε να ψοφήσουν. Ο προφήτης όμως δε μασεί. Ήθελα συνέχεια. Οπότε τους άφησα στο ξενοδοχείο και πήγα στο γνωστό ταβερνάκι-χαμετυπείο. Εκεί με περίμενε μια έκπληξη καθότι η σερβιτόρα ήτο Ελληνίς απο τας Σέρρας. Η κ. Ευδοξία που λέτε, γαμώ τα παιδιά. Και επειδή ήμουν και μόνος μου, οι αφιλόξενοι και ψυχροί γερμανοί πελάτες  μου είπαν να κάτσω στην παρέα τους και πλακώσαμε κάτι σφηνάκια ούζο και ήρθα και έγινα τσολιάς. Κατά τη 1 κιολας είπε ο ιδιοκτήτης ο Ράϊνερ (ένας αρχοντάνθρωπος, άλλο πράμα λέμε..)να κλειδώσουμε τις πόρτες και να καπνίσουμε μέσα σαν άνθρωποι, και περάσαμε γαμάτα. Μέχρι Μούσχουρη μου τραγούδησαν οι άνθρωποι, το άσπρο ρόδο της Αθήνας.. εξαιρετική παρέα..

Στο Prien έχει λίμνη. Και στη λίμνη δυό νησάκια, το ένα με ένα παλάτι, το άλλο κατοικείται. Εξαιρετικής ομορφάδας μέρη, κάνουν και δυνατό gluhwein για το κρύο.

Ο Humma στο Herreninsel κατέβασε δύο μπέρμπον 10 το πρωί για να ζεσταθεί. Μιλάμε για ψόφο. Τώρα λίμνη, αέρας, δέντρα και -2, -3 ε όσο να ναι την ακούς. Και μάλιστα στερεοφώνικς.                                          Το παλάτι στο Herreninsel                              To άλλο νησάκι.. Fraueninsel. Ονειρικό

    Το βράδυ για τη γιορτή μου πήγαμε και πάλι στο χαμετυπείο, οπου μολις μπήκαμε σκάει η κυρία χμμ δε θυμάμαι πως τη λέγαν αυτή τη μουρλογερμανίδα, με αγκαλιάζει, με φιλάει, χρόνια πολλά Στέφανος κλπ.. "Ρι μιλίκι, τι έκανες χτες;" μου λέει ο Humma. "Ε τι να κάνω, αναμίχθηκα με τους φιλικούς αυτόχθονες. Τους έδωσα και γυαλιστερές χάντρες" :p Εκείνο το βράδυ ήταν εκεί και μια γερμανίς, μου φυγε η μαγκιά..ήταν και ελεύθερη. Και εναντίον του γάμου. Απο ο,τι μου έλεγε. Της είπα να μου δώσει το τηλέφωνό της αλλά γαμώτο την άλλη μέρα πήγαινε για σκι και έφευγε. Ωραία πόρτα δε λέω. Ευγενική. Και δε χρειάστηκε να την κεράσω και 540543252 ευρώ ποτά για να μου το πεί :p (παντόφλα ευτυχώς δε θα πέσει, τα είπα ήδη αυτά στο έτερον. Έτσι και αλλιώς για το σπόρ το κανα. Ήθελα να δω πως αντιδρούν οι ψηλές ξανθές ωραίες γερμανίδες στο καμάκι απο άσχετο Έλληνα. -δυστυχώς μου έκανε κοπλιμάν μόνο για τα γερμανικά μου και όχι για τα μούτρα μου..- Εντάξει καλή μου; Τι;Μα..αφού..αχ...ωχ..μη...οχι αυτό το τηγάνι είναι απο την Παρουσίαση. Το άλλο απο το ΙΚΕΑ πάρε...αααα..γκτναπ).. Εκείνο το βράδυ μάλλον ήρθαμε επικίνδυνα κοντά σε φασαρία, μια και σε ένα μπαράκι αργότερα, ένας γερμανός πίτα ήρθε και μου έλεγε οτι είμαι.. χμμ.. το γυναικείο όργανο αναπαραγωγής. Φυσικά μαγκιές εκεί δεν κάνεις, οποτε του είπα ευχαριστώ, καλή χρονιά και του τσούγκρισα. Μάλλον τον αποπροσανατόλισε η κίνησή μου αυτή. Ή άκουσε το φίλο του που του λεγε "πα να φύγουμε μαλάκα άσε τους τουρίστες ήσυχους"..

Ωραία περάσαμε και στο Prien, πάμε στο μετά τώρα.

Και φεύγουμε να πάμε στο Μόναχοοοοοο... Εντάξει, μετά την ησυχία, να δούμε και λίγη βαβούρα.  Συνοπτικά γιατί αρχίζω και βαριέμαι..

Μπύρα και κρύο. Στο Hofbrauhaus και στο Augustiner ξεφτιλιστήκαμε τελείως. Εξαιρετικές μπύρες όμως. Μετά από 3 λίτρα δεν είχαμε καν φουσκώσει. Α εκεί έπαιξε και η φάση με τον Μπρικόλια. Στο Deutsches Museum για την ακρίβεια. Αφού έχουμε γυρίσει πάνω, κάτω,αριστερά, δεξιά και έχουμε δει πράμα απίστευτο, λέω στο Humma : "Ρε μιλικι, εδώ έχει τα πάντα. Αεροπλάνα, φυσική, χημεία, δορυφόρους, γέφυρες, ηλεκτρικές μηχανές, ορυχεία, πιρόγες.." (όντως τα έχει όλα αυτά και δεν είδαμε ουτε τα μισά).. Και μου λέει "περιμενε θα σε φτιάξω". Και μου βάζει να ακούσω τον Μπρικόλια. Γονάτισα στη μέση του μουσείου και έκλαιγα απο τα γέλια. Ε έχει τα πάντα.. αστροναύτες, διαστημόπλοια, Lucozade,σπανάκι,μαλλιαρά ανδρείκελα..2 λεπτά λέει ο άτιμος.. Πέθανα. Μετά το βρήκαν τα καθάρματα και μου το βάζαν να το ακούω, αλλά αφού είχαν προσθέσει πρώτα κανα τρίκιλο μπύρα. Μας μάθανε οι μπυραρίες. Μας στραβοκοιτάγαν οι τριγύρω. Αλλά έλιωνα, δεν άντεχα..

Ωραίο το Μόναχο. Και ειδικά το μπαράκι στην Frauenkirche με τα κοκκινα αμπαζούρ (ωραία λέξη, που τη θυμήθηκα) και τις φλοκάτες στις καρέκλες απέξω, έσπερνε.                                         Marienplatz στο Μόναχο        Εγώ με το καπελλάκι μου στο ωραίο μπαράκι. Μάλλον χορεύω

                                                           Αξιοθέατα

Και εκεί ρίξαμε τρελλό γέλιο αλλά δε θυμάμαι γιατί..Ήρθε μέχρι και η φίλη μου η Γερμανίς να με δεί. Μια κοπελιά που αλληλογραφούμε απο το 91..Είχα να τη δω 8 χρονια. Ψήλωσε και άλλο το βλάμμένο..

Ωραία περάσαμε, ωραία φάγαμε, ωραία ήπιαμε, πήρα και 5 κιλά, θα τα χάσω όμως ελπίζω σύντομα..

Ωραία μπύρα ρε γαμώτο. Ωραία μπύρα..

υ.γ : Όπως και να το πάλεψα, οι λεζάντες δε μου βγαίνουν κανονικά.. είτε με html είτε με το αυτόματο.. βαριέμαι να τις στοιχίσω..

Γύρισα...

Φίλοι μου καλοί καλοί μου φίλοι..

Ο Μπρικόλιας γύρισε (επεξήγηση του όρου εν ευθέτω, πρέπει να ξεκουραστώ και λίγο..)

Ελπίζω να περάσατε καλά αυτές τις μέρες και εύχομαι να περάσετε καλά και σήμερα..

Aufwiedersehen

Φίλοι μου καλοί, καλοί μου φίλοι, κυρίες μου, κύριοι, αγαπητά παιδιά, ζώα και τριμάλακες, ελεεινοί και τρισάθλιοι, γκοθάδες και σκυλάδες, ροκάδες και καρεκλάδες, βισσικοί και βανδικοί, μειντενικοί και μεγκαντεθικοί, Ορέστη από το Βόλο, Μαρία από τη Σπάρτη, Σάρα από την Ίο, Μάρα από την Νέα Πέραμο, Κακό Συναπάντημα από το Κιλκίς, και Βαγγέλη βοηθέ χειριστού γυροκόφτη από την Αιδηψό, 

Αύριο τέτοια ώρα θα βρίσκομαι στους αιθέρες.

Όχι δε θα κάνω σεξ.

Θα πετάω.

Οχι ούτε bungie θα κάνω.

Όχι αγάπη μου δε θα πετάω τα σκουπίδια.

Στο αεροπλάνο θα μαι.

Ωπα μισό , περίμενε, στις τρισήμησι πετάω. 

Αύριο λοιπόν τέτοια ώρα + 45 λεπτά, θα βρίσκομαι στους αιθέρες.

Παρέα με Humma Kavula και δυό γομινάκια, πάμε εις τας Βαυαρίας.

Να αναπνεύσομεν καθάριο αγέρα.

Να κάνουμε χαϊκινγκ στις Chiemgauer Alps.

Να κάνουμε σκι αν είμεθα αρκούντως ξεμέθυστοι.

Να κάνουμε άτα στην Chiemsee και να πάμε στο νησάκι να πιώμεν.

Να φάμε bratwursts και sauerkraut και χοιρινά και Weisswursts και χήνες και πάπιες και 

ο,τι άλλο έχει σκούξει απρόθυμα (και πενθιμα) πριν μπεί στο πιάτο.

Και πάνω από όλα, ΝΑ ΠΛΑΚΩΣΟΥΜΕ ΤΙΣ ΜΠΥΡΕΣ και να μην ξέρουμε από που να φύγουμε..

Hofbrauhaus και Augustiner 

ΕΡΧΟΜΑΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙ

Υ.Γ : Καλά να περάσετε αδέρφια ! Και ήρεμα ε. Και μην ανησυχούτε, 31 γυρνάω..

Κάνει πάρτυ φίλος του Zaphod.. θα γίνει και εκεί πέρααααααααααα....

Μουσικό διάλειμμα + μπλογκοπαίχνιδο

Ε τα σχόλια είναι περιττά
Παμ παρακάτω
Μπλογκοπαίγνιον
Ο ορός της αλήθειας
Με αφορμή την ανοιχτή πρόσκληση του Αιρετικού άθεου βρωμόσκυλου που πρέπει να καεί στο πυρ το εσώτερον, το ιερόν (+σουβλόγησον+) μπλογκοπαίχνιδον ρωτεί και εγώ απαντώ:
Ποιό μυστικό θα ήθελες περισσότερο να ξέρεις;
Την απάντηση για τη ζωή, το σύμπαν και τα πάντα. Και δεν είναι 42, το ψαξα..
Πόσους ανθρώπους του αντίθετου φύλου έχεις αγαπήσει πραγματικά;
Τι να σου πώ, δεν έχω και κανα μέτρο για το τι συμβαίνει όταν αγαπάς πραγματικά, ε ξέρω γω, 45;50; 240; κάπου εκεί..
Αναγκάζεσαι να αλλάξεις το όνομά σου. Ποιό θα διάλεγες;
Δύσκολη ερώτηση.. Κάτι αρχαιοελληνικό και εγώ νομίζω.. Franz ή κάτι τέτοιο..
Τι θα χάραζες στην ταφόπλακά σου;
Έδώ ψοφολογάει ο Στέφανος. Και δεν είναι καθόλου ευχαριστημένος για αυτό.
Διάλεξε ένα παραμύθι που πιστεύεις ότι σου ταιριάζει απόλυτα.
"The once and future king". Αν και δεν είναι τόσο ότι μου ταιριάζει, αλλά μου αρέσει πολλάν.
Διάλεξε άλλους γονείς.
Είσαι καλά; Είμαι πολύ ευχαριστημένος!
Γράψε τα διάσημα τελευταία λόγια σου.
Μωρή Σβετλάνα πιάσε τα χάπια για την καρρκγχχχχχχχχχχχχχ
Αν ήσουν συγγραφέας, ποιός θα ήταν ο τίτλος του πρώτου σου μυθιστορήματος;
The wolf and the dragon
Αν ήσουν αυτοκίνητο, τι μάρκα θα ήσουν; Yugo. Εντελώς αναξιόπιστο, παλαιάς κοπής, με πολλά χιλιόμετρα.
Αν ήσουν άγριο ζώο, τί θα ήσουν;
Λύκος. Γνωστό το κόλλημά μου
Για τί μετανιώνεις περισσότερο;
Για το οτι μερικές φορές με πιάνει μια δειλία, άλλο πράμα
Κάτι για το οποίο θα ήθελες να σε θυμούνται;
Συνήθως σε θυμούνται άμα έχεις κάνει μεγάλες παπαριές ή μεγάλο καλό. Και εγώ για καλό δε νομίζω να με θυμηθεί κανείς
Θα θυσίαζες τη ζωή σου για κάποιον;
Χλωμό το κόβω να γινόταν κάτι τέτοιο συνειδητά. "Α κάποιος πυροβολεί . Ας μπω στη μέση να φάω εγώ τη σφαίρα".. Δε νομίζω. Μάλλον κατά λάθος θα γινόταν και μετά θα με λέγαν και ήρωα, αλλά τι να το κάνεις, οταν σε πουν ήρωα συνήθως είσαι ήδη ευθεία οριζοντία και ποσώς σε ενδιαφέρει.
Ξέρετε ποιους καλώ, μην τα ξαναλέω.

Λινκ

Να πάτε στον ΜακΜάνο με τον οποίο συμφωνώ,
και στον Zaphod με τον οποίο διαφωνώ σε πολλά αλλά δεν πέφτει έξω σε άλλα
και στον Σπίθα του οποίου συμμερίζομαι τις ανησυχίες.
και στον Hades του οποίου το ποστ θα ήθελα να το χα γράψει εγώ.
Ρε διάολε, ξεχνάω κόσμο συνέχεια.. τι να κάνω.. Polsemannen
Εγώ δεν έχω να πω τίποτα.
Δεν είμαι καν επαναστάτης του καναπέ.
Είμαι απλώς του καναπέ.
Ένας βολεμένος, πλούσιος, μανιχαϊστής μικροαστός που τον νοιάζει πολύ το βόλεμά του. Και που δεν το παίζει επαναστάτης μόνο όσο το αυτοκίνητό του είναι αγρατζούνιστο.