Η αλήθεια πως η ανάλυση είναι κομματάκι δύσκολη και ενδεχομένως δυσνόητη. Το αβατάρι προφανώς είναι φωτοσοπιασμένη φωτογραφία της φατσέας μου. Δεν ενθυμούμαι τι φίλτρα έβαλα από πάνω, αλλά μου άρεσε που είχαν μαυρίσει οι γωνίες και που φαίνεται η ρυτίδα στο μάτι. Επίσης δε φαίνεται ότι έχω να πλύνω τα δόντια μου 32 χρόνια και τις μασχάλες μου από τότε που δυστυχώς εβαπτίσθηκα.
Το αβατάρι έχει σκοπό να μεταδώκει έναν αγέρα χαλαρότητος. Μια ανεμελιά και μια διάθεση διακοπών. Φωτό τραβηγμένη όντως εις μεγάλα κέφια και μεγάλους έρωτες -πίνων τσιπουράκια στη Χώρα της Αμοργού, τσιπουράκια στο "Χύμα" του επικού Θοδωρή . Το χαμόγελο είναι και προϊόν κατάποσης αλκοολούχων, και προϊόν ερωτικής διαθέσεως και προϊόν καψούρας διότι μας ετράβον φωτό το αίσθημα το ισχυρό, και προϊόν καλοκαιρινών αστεϊσμών μετά μεζέως.H καλοκαιρινή αύρα, η ξεγνοιασιά, το ρομαντικο απομεσήμερο στο ταβερνάκι, που η αλμύρα κολλάει στο δέρμα της και συ της ασπάζεσαι τους ώμους σκεπτόμενος τι θα γίνει αφτερ στο δωμάτιο..όλα αυτά τα υπέροχα μυστηριακά και ρομαντικά, ίσως κάπου από πίσω να παίζει και κανα τραγουδάκι κατάλληλο για διακοποβιντεάκι ασπρόμαυρο και με old film φιλτρο (όπως έλεγα προχτές , ένα τέτοιο κομμάτι είναι το Getting away with it all ή όπως αλλιώς λέγεται, δεν τους ακούω αυτούς γενικά, δεν ξέρω)...
Δια τούτον η σημειολογία του αβατάρεος είναι πολυσύνθετη :
Φαίνομαι ωραίος γκόμενος σε αυτή τη φωτογραφία. Ναι ξέρω, μέχρι τόσο ωραίος μπορώ να είμαι. Και όχι, δεν έχω σκεφτεί να αλλάξω μούτρα.
Εγκαλώ και εγώ όποιον ψήνεται γιατι έχω δουλειά, με πονάει το κωλοχέρι με τη δισκοπάθεια και θέλω να κάνω και κανα τσιγάρο
