Η γρίπη των κύκνων

Το παρακάτω άζμα αφιερωμένο σε αυτούνους που προσπαθούνε να μας τρομοκρατήσουνε με μια γρίπη που έχει σκοτώσει καμια 100αρια παγκοζμίως.
Σιγά τα ωά ρε. Τόσους νεκροί έχουμε εδώ πέρα από πιοτί κάθε Σαββατοκύριακο ναουμ. Οξωα...
Το άζμα υπό εμού και πάσα υποκλοπή ατιμωρείται υπό τα ποινικά δικαστήρια τσι Ελλάδας και υπό του Φίλιππα, του αμπρατσωμένου φίλου μου που είναι παιδί τση πιάτσα και θα σας κάμνει τσι μούρε σκόνη ΒΙΜ για να γυαλίζουσι τα μπάνια σας.
(Ρυθμός Χατζηγιαννάτος)

Και αν γρίπη χτυπά
Κύκνους κοτόπουλα, πουλιά
Και αν βρήκες νεκρά
Όξω απο την πόρτα σου πουλιά

Και αν επιμένεις να τρώς
Στήθος και μπούτι και φτερό
Και αν βάζεις και σώς
Πάνω από σνίτσελ τραγανό

Άσε με λοιπόν να δούμε αν μπορώ,
Τη διατροφή σου ν’αλλάξω
Με ένα τρυφερό φιλέτο χοιρινό
Το κοτόπουλό σου ν’αλλάξω

Για το λόγο αυτό σου κράζω όλο εγώ,
ΤΗ ΔΙΑΤΡΟΦΗ ΣΟΥ ΝΑ ΑΛΛΑΞΩ
Μ’ενα τρυφερό φιλέτο χοιρινό
Το κοτόπουλό σου ν’αλλάξω

Και αν μύρισε εδώ
Τσίκνα κοτόπουλο ψητό
Και αν λόρδα χτυπά
Χόρτα και δίαιτα ξανά

Και αν λίπος πολύ
Έχει αυτή η χοιρινή
Και αν σου μυρίζει πολύ
Το παϊδάκι από αρνί

Άσε με λοιπόν να δούμε αν μπορώ
Τη διατροφή σου να αλλάξω
Φάε ρε κουτό, αρνάκι απ το χωριό
Το φιλέτο στήθος θ’αλλάξω

Για το λόγο αυτό σου κράζω όλο εγώ,
ΤΗ ΔΙΑΤΡΟΦΗ ΣΟΥ ΝΑ ΑΛΛΑΞΩ
Μ’ένα παϊδάκι αρνίσιο ζουμερό
Την κωλοπουλάδα θ’αλλάξω

Πάει σύννεφο...

Σχόλια δεν έχω, έχω όμως απορία.. ΤΙ ΣΚΑΤΑ ΤΡΩΝΕ ΚΑΙ ΤΟΥΣ ΒΓΑΙΝΕΙ ΣΕ ΤΣΙΜΕΝΤΟ ΤΑΧΕΙΑΣ ΠΗΞΕΩΣ ; υ.γ : Ακόμα και αν είναι μούφα και πάλι γαμάτο είναι..

Το ίντερνετ 'ναι του διαόλου

... όπως και η ραπτομηχανή, το σίδερο, ο ηλεκτρισμός και οι τρίχες στο ..... Έτσι λέει ένα ωραίο τραγουδάκι των «Ανώριμων» Αλλά μερικοί το πήρανε τσι μετρητοίς. Και όχι μόνο το πήρανε μετρητά, αλλά το τοκίσανε, το πανωτοκίσανε και βγάλανε και τρελλά πορίσματα. Κύριοι, έχω να σας κάνω μια αποκάλυψις που θα πέσουν οι σιαγώνες σας επί των πατωμάτωνε και θα μαζεύουν σκόνη και τρίχες από τους περαστικοί. Η φτιάξη λοιπόν έχει ως εξής : Το ιντερνέτς δεν είναι του διαόλου! Ναι, μα την οσία Περπέτουα σας λέω. Αλλά υπάρχει και παγίδα. Το ίντερνετ δεν είναι ούτε του Θεού. Μα τη Λίλιθ την ξελογιάστρα, να μην σώσει ο απαυτός μου να περάσει τσάρκα από το Καθαρτήριο (Πουργκατόριουμ το λένε οι λατίνοι, ωραία λέξη, μου αρέσει) Το ίντερνετ είναι του ανθρώπου πράμα. Είναι ένα πράμα. Ένα εργαλείο, πως το λένε ρε αδερφέ.. Σαν μια καρέκλα. Εσείς έχετε καρέκλες σπίτι σας; Οι περισσότεροι θα έχετε φαντάζομαι, οι άλλοι μπορεί να έχετε πούφ, σκαμπώ, χαλιά κλπ κλπ ανάλογα τη μούρλια που σας χτύπησε όταν πήγατε στα ΙΚΕΑ να αδειάσετε την πορτοφόλα σας. Ε, άμα έχετε καρέκλες είστε σατανικοί, δόλιοι, ποταποί, ουτιδανοί, χαμερπείς και άλλα τέτοια. Γιατί; Γιατί κάποιος χάνος πήρε μια μέρα μια καρέκλα και την έφερε στην κεφάλα της γυναίκας του (καλή και αυτή, τα ξέρουμε δα τώρα με το μανάβη το Μιστοκλή από την Αγιά Σοφιά. ) και την άφησε στον τόπο. Αλλά για αυτό δε βγήκε κανένας δημοσιοσωτήρας να κάνει εκπομπή για να μας πείσει ότι οι καρέκλες είναι σατανικές και πρέπει να προσέχουμε τα παιδιά μας για να μην πάρουν καμιά ψάθινη καμιά μέρα και μας την φέρουν περικεφαλαία! Για το ιντερνέτς όμως.. ε; ε; Χαμόζ. Πανικόζ! Ουυυ 666 και τέτοια. Δεν αντέχω άλλους πύρινους λόγους και βλέμματα γεμάτα ανησυχία. Δεν μπορώ άλλο. Γνώρισε λέει ένας στην ηλικία μου ένα κοριτσούδι σαν τα κρύα τα νερά, 15 Μαϊων και το πήγε καναδυό βόλτες και το εξέθεσε το κορίτσι. Και φταίει ο ιντερνέτης λέει.. Χμ.. ναι... Χωρίς να θέλω να υπονοήσω τίποτα για το συγκεκριμένο κοριτσάκι, όχι, τα έχετε δει τα 15χρονα σήμερα; Που πάμε σε κανά μαγαζί και βγαίνουμε σούμπιτοι πάλι έξω, για να μην μας βιάσουν. (Καλά, όχι εμένα, εγώ είμαι ο ασχημομούρης και μικροτσούτσουνος της παρέας. Για τους άλλους λέω). Πως κυκλοφορούν, με τι ντύσιμο, τι αέρα και τι πείνα για σεξ; Άκουγα από τους μαθητές μου τι γίνεται και φρίκαρα. Ο άλλος ο κολλητός μου κάνει μάθημα σε 2 φροντιστήρια και ένα ΤΕΕ. Έχει φρίξει εις την νιοστή και είναι και προοδευτικότερος από μένα σε σημείο αηδίας. Όταν ακούς για μαθήτριά σου «άσε δάσκαλε μην της δίνεις σημασία, στην πέφτει και σένα. Όλη η Αμαλιάδα την έχει πάρει» τί να πείς; Και είναι και 14χρονο, ούτε καν 15. Μετά της έφταιγε το ίντερνετ της άλλης. Λες και άμα θέλει ο άλλος δεν μπορεί να την βιάσει την άλλη εκτός δικτύου, πρέπει να την βιάσει μόνο μέσω αυτού. Να απαγορευτεί τότε να κυκλοφορούν άνδρες μόνοι τους νύχτα, γιατί μπορεί και να είναι βιαστές ρε. Τη γνώρισε λέει μέσω νετ. Και κάτι τρέχει στα γύφτικα. Ίσα ίσα αν τη γνώριζε σε κανά μπαράκι θα γινόταν πιο γρήγορα το κακό, δεν θα είχαμε «γνωριμίες», «ψυχαναλύσεις» και πικάντικα έως καυτά e-mail εκατέρωθεν. Ο άλλος λέει αυτοκτόνησε γιατί ρώταγε κάποιον και του είπε πως. Και φταίει το ίντερνετ. ΡΕ ΠΑΤΕ ΚΑΛΑ; Αμα θέλω εγώ να κόψω το λαρύγγι μου, ο άλλος που μου λέει «όχι ρε μην το κόψεις, πάρε καλύτερα φάρμακα να μην πονέσεις», αυτός φταίει που εγώ είμαι βλάκας; Βγήκε ο άλλος και αναρωτιόταν που πάει ο κόσμος και τι να κάνουμε με το ίντερνετ. Όχι αλάνι, όχι τι θα κάνουμε με το ίντερνετ, τι θα κάνουμε με την υπέρμετρη βλακεία που βαράει τον κοσμάκη έπρεπε να πείς. Ανησυχεί λέει για το γιό του. Δεν κοιτάς ρε που ο γιός σου μπορεί να αγοράζει τα πάντα από τους συμμαθητές του (από αρωματικά φυτά, μέχρι λουκουμόσκονη), σε χαλάει αν μπεί καμιά μέρα σε κανά τσοντίδι και ρίξει καμιά χειροκίνηση. Φρίκαρε λέει που άλλοι κάνουν σάϊμπερ-σεκς. Και τι σε κόφτει ρε εσένα τι κάνουν αυτοί; Στο πληκτρολόγιό σου τα φέρνουν; Ίσα ίσα που και ικανοποιούνται, και οικονομικό τους έρχεται, και δεν κολλάνε και τίποτα. Όχι πές μου, πιο ασφαλές σέξ από το σάϊμπερ φαντάζεσαι; Επιπλέον σιγά το πρωτότυπο και το ανήκουστο. Τον παίζουν οι άνθρωποι μιλώντας με κάποιαν άλλη που επίσης το παίζει από την άλλη. Δεν γνωρίζονται λέει, είναι απρόσωπο κλπ. Γιατί ρε μάγκα, εσύ τις ήξερες όλες αυτές για τις οποίες την τίναζες τη σαυρίτσα σου όταν ήσουν μικρός ; (για να μην πω για τώρα). Γιατί εγώ τις δικές μου δεν τις γνώρισα ποτέ. Εκτός από καναδυό συμμαθήτριες. Πας ρε να βγάλεις ρε ανωμαλία τη μαλακία, το καταλαβαίνεις; Αλλά έτσι είναι, βγήκε το ιντερνέτς, ξεχαρμανιάζουν οι πέτσακες αντί να βγαίνουν όξω να σου χουφτώνουν τη γυναίκα σου στο λεωφορείο και συ γκρινιάζεις και από πάνω. Και αμάν με τα παιδιά επιτέλους. Κοίτα να δείς, ο γιός σου είτε έχει ίντερνετ είτε όχι, με μαθηματική ακρίβεια, θα βγάλει κάλους στα χέρια οσονούπω. Ακόμα και αν τον κλείσεις σε ένα δωμάτιο και δεν έχει επαφή με τον έξω κόσμο να μαθαίνει, πάλι θα την ρίξει την πενιά του. Γιατί είναι νόμος τση φύσης. Τώρα αν μπαίνει στα αϊερσιά και στα μπλόγκζ και στα μέσσεντζερ και τέτοια και τον αρπάξει κανάς κώλομπαρ, α δεν φταίει ο κώλομπαρ. Πρώτα φταίς εσύ, και μετά ο γιός σου. Γιατί; Γιατί αγαπητέ, ο κώλομπαρ δεν χρειάζεται το νετ για να τον ψωνίσει τον άλλο. Πάει και σε κανά μαγαζάκι και ψωνίζεται λάϊβ. Άμα ο γιός σου το γουστάρει το ξυνό, θα πέσει είτε από νέτ είτε εκτός νετ. Εσύ φταίς γιατί τον άφησες γενικότερα. Θα μου πείς είναι πιο εύκολο από το σπίτι παρά να γυρνοβολάει όξω. Ναι σαφώς. Αλλά το ότι είναι πιό εύκολο δεν σημαίνει πως άμα θέλει και δεν το χει δεν θα το κάνει με το πιο δύσκολο. . Και πίστεψέ με, το 12χρονο σήμερα δεν μοιάζει μετο 12χρονο πρίν 10 χρόνια. Άστο καμία σχέση. Παίρνει στροφές το μυαλουδάκι τους (όπου θέλουν βέβαια.. σε κάτι τέτοια..) Το νέτ είναι σαν το δρόμο έξω. Συναντάς και υπόκοσμο, συναντάς και καλό κόσμο, μπορεί να βρείς παρεούλα να πας για κανάν κράσο, μπορεί να βρείς γκόμενο/γκόμενα αν ψαχτείς, μπορεί να βρείς τα πάντα. Αυτό δεν το κάνει κακό. Απλά η πρόσβαση είναι εύκολη. Άμα κλείσεις το ίντερνετ μετά τι θα κάνεις ρε όταν ο γιός σου πάρει πρέζα στο σχολείο; Θα κλείσεις το σχολείο, μετά θα κλείσεις τους δρόμους τα πεζοδρόμια, τα μπαρ,τα κλαμπ, τις ταβέρνες, τα πάντα. Κλείστο μέσα στο σπίτι σε μια υπόγα και τάϊζέ το χόρτα και παξιμάδια . Είμαστε λέει ψυχικά ασθενείς όσοι χρησιμοποιούμε το ίντερνετ. Βεβαίως κύριε, γιατί αν οι λογικοί και ψυχικά υγιείς λένε αυτά που λες εσύ, εγώ γουστάρω πολύ που είμαι ψυχάκιας και ανώμαλος. Υπάρχουν και αυτοί. Σαφώς. Όπως υπάρχουν και εξαρτημένοι από διάφορα άλλα, για τα οποία δεν βλέπω να γίνεται και μεγάλος ντόρος. Φυσικά όταν ξεπερνιέται το μέτρο, έχουμε κακό αποτέλεσμα. Παντού. Άμα μπαίνεις στο νετ για την πλακίτσα σου, είσαι ωραίος. Άμα μπαίνεις 23 ώρες τη μέρα και στον ύπνο σου βλέπεις πληκτρολόγια, ε εντάξει κάτι δεν πάει καλά. Άμα τρώς μια σοκολατίτσα τη μέρα, είσαι μερακλής. Άμα τρώς 25 είσαι βόδι και το αίμα σου σιρόπι φράουλα. Και τους βλέπεις και αγχώνονται στις εκπομπές, και φουσκώνουν τα προγούλια με ιερή αγανάκτηση και μένος εναντίον αυτού του σαθρού κατασκευάσματος που οδηγεί στο δρόμο της απωλείας. Και μετά πάνε στα σπίτια τους, ρίχνουν δυό μυτιές να στρώσουν, φοράνε τις ζαρτιέρες τους και φωνάζουν τον ΑΑΒΑΔΙΣΤΑ εραστή να τους κάνει μασάζ στο τριχωτό τους στήθος.

Μα τα σανδάλια του προφήτη σου λέω!

Ο καθένας μας ζεί τη ζωούλα του διατηρώντας, συντηρώντας και διαιωνίζοντας κάποιες προσωπικές αυταπάτες που τον βολεύουν και ενίοτε τον βοηθούν να περνάει και καλύτερα. Όταν ειδικά αυτές οι αυταπάτες είναι και άκακες για το κοινωνικό σύνολο, ακόμα καλύτερα βρε αδερφέ. Γιατί εδώ που τα λέμε μερικές αυταπάτες είναι βλαβερές για τον κοινωνικό μας περίγυρο (όπως αυτή που υπαγορεύει στο άτομο πως όλοι οι φαλακροί άντρες είναι επικίνδυνοι και πρέπει να ευνουχιστούν με νυχοκόπτη). Άλλες πάλι είναι εντελώς άκακτες και μας κάνουν να υπομειδιάμε (όπως η αυταπάτη γνωστής μου ότι η μαυροδάφνη είναι ξυνή). Έχω και εγώ τις δικές μου ρε παιδί μου και μια χαρά τα πάω μαζί τους. Και δεν είναι και επικίνδυνες. Εκτός ίσως από χμ.. ναι..αυτό πρέπει να το προσέξω..τέλος πάντων. Πάντως όταν μια αυταπάτη είναι ακίνδυνη, κανένας παλιο μπιπ δεν έχει δικαίωμα να έρχεται να μου την καταστρέφει. Είχα και εγώ μια μικρούλα αυταπάτη πως μόνο οι έλληνες δημοσιογράφοι είναι τόσο κάφροι και γράφουν εκεί που δεν πιάνει μελάνι τους πάντες. Αλλά ήρθαν οι Δανοί να μου το καταρρίψουν. Που πα ρε Καραόλαφ ; Μου βγάλανε τον Μωάμεθ σκιτσάκι τρομοκράτη. Ναι ρε μα τα γένια του προφήτη! Όχι κύριε Δανέ δημοσιογράφε μου που ενέκρινες τη δημοσίευση αυτών των πραγμάτωνε, πες μου, ειλικρινά δηλαδή, μεταξύ των αυτιών σου υπάρχει τίποτα εκτός από αγέρι φρέσκο; Και μη μου πείς παπατζιλίκια για ελευθεροτυπία γιατί θα σου κατεβάσω καντήλι στη γοργόνα της Κοπεγχάγης και στον Χάνο Χριστιανό Άνδερσέν σου και θα πάθεις 1357 εγκεφαλικά και 28 κωλοπετούρες/sec. Είπαμε ελευθερία του τύπου, ελευθερία του λόγου, ελευθερία στο Ανατολικό Τιμόρ και Ελευθερία Αρβανιτάκη μη σου πω. Αλλά μήπως, μήπως λέω κύριε Όλαφ μου, ναι εσένα λέω που μασουλάς καπνιστή ρέγγα και ο προ (εις την ν) πάππος σου βίαζε εγγλέζικα τσουπάκια όποτε έκανε επιδρομές με τον συρφετό του στο Νησί, είσαι και λίγο, πως να το πω ευγενικά..τρόμπας; Γιατί εντάξει ρε μάγκα, κατάλαβα, είχατε έναν χώρο κενό κάπου στη φυλλαδίτσα σας, και θέλατε να κάνετε χιούμορ. Και σκεφτήκατε, μάλλον, «εδώ πέρα θα βάλουμε ένα σκιτσάκι που θα την λέμε σε κάποιον και θα τον ψιλοξεφτιλίζουμε, έτσι για να σπάσουμε πλάκα και να γελάσει λίγο το χειλάκι μας που έχει γίνει κασάτο από το κρύο. Αλλά ποιόν να ξεφτιλίσουμε;» «Τους Έλληνες» πετιέται ο ένας «Πας καλά ρε βλαμμένε; Αυτοί μας φυστικώνουν τις γυναίκες το καλοκαίρι. Άμα τα πάρουν, μπορεί να ανέβουν εδώ πάνω και να μας τις φυστικώνουν και τις άλλες εποχές και πάει καήκαμε, κοκό νο. Άσε που μπορεί να βγάλουν κανάν Μητσοτάκη να μας πεί τι όμορφη χώρα που έχουμε..» «Τη βασίλισσα της Αγγλίας;» -άλλος φωστήρας- «Φτού σου αγόρι μου! Να στείλω συγχαρητήρια στη μάνα σου ρε! Ρε κλάμπανε,οι άγγλοι νομίζουν οτι ζούν ακόμα επί Βικτωρίας, ότι η Αγγλία είναι αυτοκρατορία, και ότι η Νταϊάνα ήταν παρθένα. Άμα βγάλουμε την Ελίζαμπεθ σκιτσάκι με κανά στρίνγκ, εκτός του ότι μπορεί ο αυτιστικός που έχουν για πράϊμ μίνιστερ να μας βομβαρδίσει, μπορεί και να θυμηθούν κάτι για βίκινγκς και εισβολές και βιασμούς και να έρθουν να μας ζητήσουν τα ρέστα» «Για τους Γερμανούς έχουμε τίποτα;» «Ναι μαλάκα, σεβασμό. Θυμάσαι τι μας κάναν στον παγκόσμιο; Όλα πήγαιναν μέλι γάλα με τον Αδόλφο, μέχρι που ο τότε πρωθυπουργός μας του ζήτησε μαύρη και όχι ξανθή μπύρα, και τότε μας πήρε ο διάολος. Που να τους κοροϊδέψουμε κιόλας» «Χμμ.. αφεντικό να πω και εγώ;» «Ωχ... άντε να δούμε τι θα μας πείς» «Είσαι να βγάλουμε τον Μωάμεθ τρομοκράτη;» «ΑΓΟΡΙ ΜΟΥ! ΤΣΟΛΙΑ ΜΟΥ! ΑΡΧΟΝΤΑ ΤΟΥ ΤΥΠΟΓΡΑΦΕΙΟΥ! ΜΑΣΤΟΡΑ ΤΗΣ ΠΕΝΑΣ! Τί είπε ρε ο Βούλφγκαρ, ακούσατε; Έτσι ρε τσόλια, έτσι γίνεται η δημοσιογραφία! Αυτή είναι ιδέα! Πές τα ρε μορφή, πες τα ρε άρχοντα!» «Λοιπόν αφεντικό, θα κάνουμε διάφορα καρρεδάκια με τον Μωάμεθ τον προφήτη σε διάφορες πόζες. Και σιγά, τι θα μας κάνουν μωρέ οι Μουσουλμάνοι και οι Ανατολίτες; Δεν έχετε δεί τον 13ο πολεμιστή; Ο καλύτερος πολεμιστής τους ήταν ο Μπαντέρας μετά από σολάριουμ. Ούτε τα πηρούνια μας δεν μπορούσε να σηκώσει, όχι σπαθί. Άκου που σου λέω αφεντεκό τους έχουμε» «Ναι αλλά μήπως παραείναι φανατισμένοι και θα τα πάρουν;» «Έεεεελα μωρέ, υπερβολές. Εμείς τα λέμε αυτά για να μας βλέπουν στις ειδήσεις τα θύματα και να φοβούνται. Παπάρια. Σιγά μην προσβληθούν. Οι Μουσουλμάνοι έχουν τρελλό χιούμορ όσον αφορά τον προφήτη. Δεν μασάνε. Όπως εμείς, οι χριστιανοί άλλωστε. Πιστεύετε πχ πως αν βγάζαμε τον Μεγάλο σκιτσάκι περίεργο και ύποπτο και σέξυ, θα χαλιόταν κανείς; Σιγά. Ούτε βλέφαρο δεν θα έπαιζε. Να, και όταν γυρίστηκε το «Life of Brian» πχ, κουνήθηκε κανείς; Απλά το απαγορέψαμε σε μερικές χώρες έτσι για να γίνει ντόρος και να κάνει εισητήρια.» - Τέλος φανταστικής σύσκεψης. Κάπως έτσι τα ψιλιάζομαι τα πράγματα.. Έτσι στο χαλαρό και το άνετο. Ρε ζώα, ρε κνώδαλα, ρε δεν-υπάρχει-αρκετά-προσβλητική-λέξη-στο-λεξιλόγιό-μου, πάτε καλά ρε; Και εντάξει θα μου πεί κάποιος -που δεν θα σεβαστώ-, το δικαίωμα στην ελευθερία του λόγου και της έκφρασης και το Σύνταγμα, ο άνθρωπος, η Ιδέα, η Δημιουργία, και το αυτό της Χάϊδως . Ο ίδιος κάποιος βέβαια αν δεί οτιδήποτε προσβλητικό για το ο,τιδήποτε πιστεύει θα το παίξει Καϊάφας και θα διαρρήξει τα ιμάτιά του. (Φήμες αναφέρουν πως αυτό ουδέποτε εσυνέβη, διότι την μέρα εκείνη ο Καϊάφας φόραγε τρύπια εσώβρακα) Και δίνω παραδείγματα, (που μάλλον θα εξόργιζαν διαφορετικούς αποδέκτες) και όχι πείτε μου δηλαδή τι θα γινόταν στην Ελλάδα αν : Α. Έβγαινε σκιτσάκι με τους Χ αγίους (για να μην ανέβω στην ιεραρχία) να επιδεικνύουν εντονότατη «ανθρώπινη» συμπεριφορά, τη συνοδεία (δοτική, όχι αιτιατική) γύναιων με αδαμιαία περιβολή Β. Έβγαινε σκιτσάκι της Αλέκας να γίνεται γυναίκα από τον Πρόεδρο εκείνης της χώρας με την σημαία με τα πολλά αστερια και τις ρίγες Γ. Έβγαινε σκιτσάκι του Τάκη Τσουκαλά με φανέλα Βάζελου, να φωνάζει «ΠΑΟΟΛΕΟ» Δ. Έβγαινε σκιτσάκι με τη Δέσποινα Βανδή να φιλάει τα πόδια της Άννας Βίσση. Και τα λοιπά και τα λοιπά.. Και επανέρχομαι. Ξέρω, μακρυγορώ, αλλά πληρώνετε το ότι έχω να γράψω καιρό. Ρε βλαμμένοι Δανοί, αφού ξέρετε ότι οι άλλοι είναι ευαίσθητοι σε αυτό και καλά κάνουν στο κάτω κάτω. Φανατισμός ξε-φανατισμός, δίκιο έχουν άδικο έχουν, ρε βλάκα είσαι δημοσιογράφος, και πρέπει να προσέχεις τι βγάζεις. Στις προσωπικές σου συζητήσεις, πες ό,τι θες. Δεν γουστάρεις τον Μωάμεθ, τον Βούδα, τον Γκορμπατσώφ, τον Αθνάρ, τον καπνιστό σολωμό, τα πατατάκια με ρίγανη και το κεφαλοτύρι; Ε ναι.. αλλά σέβας ρε βλάκα. Και όχι μόνο για τον σεβασμό αυτό καθεαυτό, αλλά και γιατί ρε καριόλη, και σένα πονάει το δοντάκι σου για κάποια «ιερά και όσια» . Όποια και αν είναι αυτά και όσο γελοία και αν φαίνονται σε μένα, εγώ δεν θα πάω να γράψω στην κωλοφυλλάδα μου στην Ελλάδα «χαχαχα οι μαλάκες οι Δανοί, έχουν ως σημαντικότερο μνημείο στη χώρα τους την γοργόνα και ένα ψαροκάϊκο που το βάφτισαν αντιτορπιλικό των Βίκινγκ».(μη βγεί κανάς μορφωμένος και μου κάνει παρατήρηση πως οι Βίκινγκς δεν είχαν αντιτορπιλικά..) Για να μην πω και για το σημαντικότερο εξαγόμενο προϊόν τους στον τομέα της τέχνης που είναι ο Τρίερ και ξεράσω. Βέβαια εντάξει εξάγουν και δανέζες και ευχαριστούμε και θέλω η Άννα-Μαρία που τα είχα στο Λύκειο και ήταν μισή τέτοια να μην με κακολογήσει και με πεί εμπαθή, οπότε ευχαριστούμε για αυτές. Το που θέλω να καταλήξω δεν είμαι σίγουρος πως το ξέρω, αλλά θα το βρώ που θα πάει. Μάλλον είναι κάπως απλό. Εντάξει οι άλλοι στάνταρ το παρακάνουν με τις αντιδράσεις τους (πέθανε και κόσμος αν άκουσα καλά;) αλλά και συ ρε ξανθομπάμπουρα, τι τον τσιγκλάς; Ο φανατισμός φανατισμός, αλλά και η μαλακία μαλακία. Θα μου πεί κανείς τώρα «εσύ ρε αλάνι, σέβεσαι πολλά ιερά και όσια; Γιατί όχι, αλλά δεν σου φαίνεται». Ναι εντάξει, δηλαδή, να. Όντως δεν σέβομαι και πάρα πολλά από αυτά, αλλά τουλάχιστον εγώ δεν είμαι δημοσιογράφος, και δεν τα βγάζω παραπέρα. Άντε εδώ μέσα. Αλλά εμένα με διαβάζουν 10 ατομάκια όλα και όλα και από αυτά τα 10, τα 9 είναι εγώ και το σόι μου. Δεν έχω «βήμα» εγώ. Είμαι Τ.Τ.Α , Τ.Τ.Ζ. κλπ . Τεσπά, Το ζήτημα είναι πως μου κατέρριψαν την αυταπάτη. Η μαλακία πάει πακέτο με τη δημοσιογραφία. Δεν είναι εγχώριο προϊόν μόνο. Είναι παγκόσμιο φαινόμενο. Καθολικός νόμος. Σαν το φαινόμενο του θερμοκηπίου. Σαν το νόμο της βαρύτητας. Και ξεσηκώθηκαν και τα άλλα ζώα επειδή απέλυσαν τον παπάρα. .. O tempora! O mores!

Μπουρμπούλια μου άνοιξες τα μάτια μες στο κρύο!

Καλημέρες. Τι έγινε, κρυώνουμε κρυώνουμε; Πουλάκια μουυυυ... Σας έγιναν τα απαυτά κασάτα ε; Ξέρω ξέρω και μένα. Έκανα την βλακεία να βγώ έξω μονο με τζηνάκι και ένα ταπεινό, αλλά σέξυ μποξεράκι από μέσα και μέχρι να πάω στο αυτοκίνητο (μιλάμε για καμια 20αριά μέτρα) είχαν όλα τελειώσει. ΑΝΘΡΩΠΟΙ ! ! Μην πανικοβάλλεστε! Μην τρελλαίνεστε. Απλά κρύο έχει και παγωνιά. Χαλαρώστε επιτέλους. Εντάξει χιονίζει κιόλας. Εντάξει καταλάβαμε, το δαγκώνετε οι περισσότεροι. Υπάρχουν και χειρότερα όμως. Καλά στις μεγάλες πόλεις τι να κλάσετε ρε φλούφληδες που με το που κάνει πως πέφτει μια νιφάδα παρακαλάτε να το στρώσει για να ψοφονταρέψετε σπίτια σας και να την κάνετε κοπάνα από τις δουλειές σας... Στα χωριά τραβάνε το αγγούρι. Γιατί άντε να είσαι στην πολυκατοικιούλα σου στο Παγκράτι με την θέρμανσή σου, ίσως και το τζακάκι σου αν είναι και νεόδμητη (ναι υπάρχουν νεόδμητες στο Παγκράτι), με τα κονιακάκια σου, τα ξηρά καρπά σου και το ντιβιντί σου, και άντε να είσαι στην Μέσα Παναγιά, στο σχεδόν καλύβι σου που μπάζει περισσότερο και από τον Τιτανικό, να είσαι καμιά 80αριά χρονών, και να πρέπει να πας έξω που έχει κανα μέτρο χιόνι να κόψεις ξύλα, για να μην σε βρούν εσένα το άλλο πρωί ξύλο. Για αυτό σας λέω πως κάνετε έτσι; Κόπηκε λέει το ρεύμα στα Βριλήσσια το πρωί κάποια στιγμή και τα είχαν πάρει. Δεν έχω κάτι με τους Βριλησσιώτες και τις Βριλησσιώτισες (χμμ... λες και να μην το θυμάμαι;) αλλά εντάξει μωρέ σας κόπηκε το ρευματάκι και κρύωσε το βου-πού κωλαράκι σας; Σιγά ρε, κάντε λίγη υπομονή. Στις 9 κόπηκε, στις 9 και 5 θέλατε να είναι όλα οκ. Γκρινιάρηδες.. Περιμέντε λίγο.. Εδώ πάντως έχει ξεκωλιαστεί να φυσάει. Ναι βέβαια χιονίζει κιόλας κλπ αλλά κυρίως φυσάει. Όλο το βράδυ $@$*θηκε ! Έχω και μια φορητή ψησταριά στο μπαλκόνι, φοβόμουν μην την πάρει και τη σηκώσει και την φορέσει καπέλο σε κανά αυτοκίνητο ή κορώνα σε κανάν κακομοίρη που περνάει. Αλλά όσο και αν φοβόμουν εγώ στις 2 δεν έβγαινα στο μπαλκόνι με τί-ποτούα! Το κόζαρα πόσο κρύο είχε και ήμουν σίγουρος πως θα χρειαζόταν σκύλος του αγίου Βερνάρδου (τι; αυτός είναι λέει ξένος άγιος και εδώ δεν έχουμε τέτοια; και ποιον άγιο να βάλω ρε; τον άγιο Σώστη;έχει και αυτός σκυλιά; χμ..όχι τον άγιο Νικόλα; τι; ναυτικούς σώζει; α.. δηλαδή άμα δεί στεριανό να κινδυνεύει τον γράφει; ωχ καλά δεν απαυτωνόμαστε λέω γω..) για να με σώσει από το μπαλκόνι μου. Οπότε την άφησα την ψησταριά έξω, και ευτυχώς το πρωί που ξύπνησα ακόμα εκεί ήταν και όλα καλά όλα ανθηρά. Τι ανθηρά δηλαδή που έχουν παγώσει μέχρι και ..μέχρι και.. χμμ για πείτε κάτι που δεν παγώνει με τίποτα..εεε.. μέχρι και.. το βρήκα, μέχρι και οι λάμπες της ΔΕΗ. Καλό παράδειγμα αλλά όχι αστείο γαμώτο. Δεν είμαι σε φόρμα σήμερα. Δεν έχω κεφια. Μου χει πέσει το ζάχαρο φαίνεται. Είναι που πιάσανε τη Μπουρμπούλια. Την σκέφτομαι δηλαδή το βράδυ στις γυναικείες φυλακές μόνη και αβοήθητη και σπαράζει το φυλλοκάρδι μου. Το δεξί όμως. Τόσοι και τόσοι φάγανε τον κώλο τους, αυτή τους πείραξε; Έδειξε και τη βίλα της τώρα πρίν λίγο και μου κατσε η βιταμίνη στις αμυγδαλές. Ρε έτσι τις αγοράζει ο κόσμος τις βίλλες, όχι με την τιμιότης. Δούλεψε να φας και κλέψε να χεις δηλαδή. Διοτί ποιός πάει μπροστά την σήμερον; αρωτώ! Έχετε δεί κανάν στο μεροδούλι να τα τσεπώνει; δεν λέω να ζεί μια χαρούλα και αξιοπρεπώς, μιλάω να το φυσάει. ΌΟΟΟΧΙ. Άμα δεν είσαι ρεμπεσκές και δεν τα μασάς από καναδυό μεριές, δεν βγάζεις άκρη. Βέβαια μπορεί να σε μπαγλαρώσουν και να μετράς τις ψείρες σου σε κανά κελί, δε λέω.(Για να μην πω ότι μπορεί να καταντήσεις η γκόμενα του Μπάμπη του Σουγιά). Αλλά έτσι είναι, μεγάλα κέρδη-μεγάλα ρίσκα. Το οποίον σημαίνει ότι πρέπει να βρούμε μια επικερδή σχετικά αλλα εντελώς παράνομη δουλειά. Είχα σκεφτεί το εμπόριο ναρκωτικών. Αλλά δεν μου πάει η συνείδηση ρε γαμώτο να σκοτώνω κοσμάκη. Παραείναι. Μου είχε περάσει μετά από το μυαλό αυτό που έκανε ένας τυπος στη Θεσσαλονίκη, που πούλαγε ντεπόν για έκσταση στα κλαμπ τα Σάββατα. Αλλά πόσα να κερδίσεις και για πόσο. Μπορείς να κοροιδέψεις λίγο κόσμο για πολύ καιρό και πολύ κόσμο για λίγο. Μια δυο, και θα σε πιάναν οι τύποι με τα ντεπόν και θα σε κάναν του αλατιού. Μετά σκέφτηκα το εμπόριο κίτρινης σαρκός. Ναι να φέρνω από την άπω ανατολή άπω ανατολίτισσες. Αλλά είχε πολλά εμπόδια το σχέδιο. Αντε να βρείς τους συνδέσμους, άντε να τις φέρεις, άντε να βρείς άκρες στα στριπτιτζάδικα, άντε που θα μου πέφταν τα νεφρά στην πρώτη κιόλας φουρνιά και θα τα τέζαρα από τις δοκιμές... άστο να πάει.. Η πλαστογραφία αποκλείεται εξ ορισμού, γιατί τα μηχανήματα κλπ κλπ, η αρχική επένδυση είναι μεγαλύτερη από το κέρδος, άσε που σε πιάνουν με το που θα σκεφτείς να τα τυπώσεις. Σκέφτηκα τα πάντα. Απάτες, μικροαπάτες, απάτες που αποσπάς ελάχιστο ποσό αλλά από πολύ κόσμο οπότε και βγάζεις λεφτά και δεν ασχολείται κανείς να σε κυνηγήσει, νόμιμες απάτες (όπως αυτή με τον Ελληνάρα στην Αγγλία και το ψεύτικο e-shop με δονητές). Τιποτα, δεν με ικανοποιεί τίποτα. Οπότε και βρήκα τη λύση για να γίνω ένας σοβαρός και επιτυχημένος απατεώνας Θα πάω να δώσω κατατακτήριες στη Νομική.. Είναι και η αδερφή μου στο πρώτο έτος, θα με βοηθάει στις εξετάσεις, θα το πάρω το παλιόχαρτο.

Η επιστροφή του ασώτου

Σε αντίθεση με τα όσα κακεντρεχή και αηθέστατα που ισχυρίζεται αυτός ο κακοπληρωμένος κονδυλοφόρος της εξωκοινοβουλευτικής αριστεράς, ο ασαφής τουρίστας, όχι καλοί μου φίλοι δεν είμαι ακόμα αναίσθητος σε κάποιο μπαρουτοκαπνισμένο μπαρ, ούτε κοιμόμουν στο παγκάκι στη στάση στη Μαβίλη με μουστάρδες και λαχανοκαρότο μαγιονέζα (με ταμπάσκο) να μου λεκιάζουν το πουκάμισο. Στις γιορτές κυρίως φρόντισα την μπυροκοιλιά μου. Την περιποιήθηκα. Την κανάκεψα, την έθρεψα και την μεγάλωσα. Πρέπει να έπεσε μέσα, ίσα με μισό κοπάδι γουρούνια, και μια πλαγιά πρόβατα. Και δεν είμαι σίγουρος, αλλά μάλλον πρασινάδα δεν ακούμπησα καν. Ίσως και νερό.. Ευτυχώς που φέτος δεν το ριξα πολύ στα γλυκά γιατί θα είχα πάει καμια 90αρα κιλά χωρίς το ΦΠΑ. Επίσης αφού επιτέλους πληρώθηκα, είχα κέφια για έξοδα. (κυρίες και κύριοι, ο μαλάκας). Τώρα τα μετράω πάλι, αλλά καλά περάσαμε, να πάει να απαυτωθεί με ζώα ελευθέρας βοσκής. Αντίθετα με ό,τι πιστεύει ο κακοήθης τουρίστας έχω αναστηθεί από τις 6 του μηνού. Μετά τις γιορτές ξεκουραζόμουν από την κούραση των γιορτών. Το τι περπάτημα και πήγαινε έλα έριξα δεν λέγεται. Έιδικά μέσα στους Χόντους.... Ναι ρε, μπήκα. Εγώ. Μέσα. Στο. Χόντο. (Θα τα διαβάσει τώρα η άλλη και θα παίξει παντόφλα, αλλά ήρθε η ώρα να ξεσπαθώσουμε εμείς οι ελεύθεροι πολιορκημένοι του Χόντος Σέντερ!) Έχω την αίσθηση πως πέρασα τις γιορτές εκεί μέσα. Και το χειρότερο είναι πως τις περισσότερες φορές πήγα μόνος μου. Ναι ρε μόνος μου. Αλλά είχα λόγο. Εντάξει οταν έχεις φίλες, αδερφές, μανάδες, κουμπάρες, κλπ κλπ + την δικιά σου, που δεν είναι όλες του τρίπτυχου cd/dvd/βιβλίο, ε ποιο είναι το σιγουράκι για γυναίκα; κανα καλλυντικό. Οπότε παίρνεις βαθιά ανάσα και μπουκάρεις. Την πρώτη φορά που πήγε μόνος του ο τολμηρός Κθουλιάρης (εγώ) (αλλάζουμε πρόσωπο για δραματοποίηση), ένοιωθε ένα ρίγος να του διαπερνάει τη ραχοκοκαλιά του. Τα πλοκάμια του κινούνταν ανήσυχα. Στο δρόμο είχε γαμωσταυρίσει ένα εκατομμύριο φορές την απόφασή του να κατεβει Γλυφάδα μεσημεριάτικα, αλλά το είχε πάρει απόφαση. Θα έπαιρνε στην Κθουλιάρα του κανα μπόντι κάτι, μπόντι έτσι, ντεμακιγιάζ, πασπαλιψάζ, αρωματιζάζ γενικότερα. Στο Χόντο γινόταν και ας μου συγχωρήσουν οι κυρίες και οι φλούφληδες την έκφραση, της ΠΟΥΤΑΝΑΣ. Και κατά τόπους κυριολεκτικά, της πουτάνας. Η μία απάνω στην άλλη. Ώρες επί ωρών κοιτάζοντας κάποιο ραφάκι με χρωματιστά μπιχλιμπιδάκια (σαν τους Ινδιάνους με τις χάντρες ένα πράμα) και προσπαθώντας να βρούν την σωστή απόχρωση. Διάσπαρτα ζευγάρια που συνήθως τσακώνονται και κάνουν και τον συνηθισμένο διάλογο που κάνει ενίοτε και ο Κθουλιάρης με την Κθουλιάρα του. (Άντε τελείωνε/ μισό λεπτό ακόμα/ κοντεύουμε μισό αιώνα εδώ μέσα/ μη με εκνευρίζεις είπες οτι δεν θα γκρινιάξεις/ είπα ότι δεν θα γκρινιάξω φέτος, τώρα έχει αλλάξει η χρονιά/ μα εγώ θέλω να γίνομαι όμορφη για σένα, και πρέπει να προσέχω τι παίρνω/ αν συνεχίσεις να καθυστερείς τόσο πολύ για να βρείς τι χρώμα γαμοκραγιόν θα φορέσεις, θα κλείσουμε τα 80 και θα έχω πολύ καταρράκτη ή πολύ άνοια για να με νοιαζει αν είσαι όμορφη/ γκρουμφ αντρες) Ο μικρός Κθουλιάρης ένοιωσε μια δύσπνοια ένα κατιτίς. Ο αήρ ήτο μολυσμένος από ένα εκατομμύριο πατσουλιά, ένα αποπνικτικό σύννεφο αποφοράς και δυσωδίας για τα ευαίσθητα ρουθούνια του. Έπρεπε να κάνει γρήγορα και θα το κατάφερνε. Μέσα σε 10 λεπτά είχε πατήσει τρείς πωλήτριες, και αρκετές πελάτισες, αλλά πήρε αυτά που ήθελε, έκανε θεαματικό πλονζόν πρός τα ταμεία όπου και απλά χρειάστηκε να χαμογελάσει διακριτικά στην πωλήτρια για να την τρομοκρατήσει αρκετά ώστε να του κάνει το λογαριασμό και να την κάνει απο κει μέσα. Βγήκε από τον σιχαμερό ναό με τα πλοκάμια του να ανεμίζουν πίσω του και τις κορες διεσταλμένες από τρόμο. Γονάτισε και έστειλε τις ευχαριστίες στου στον Τσαθόγκουα και τον Άζαθοθ και ορκίστηκε να μην ξαναπατήσει το πόδι του στο κτίριο αυτό... Εκείνη τη στιγμή χτύπησε όμως το κινητό του. Ήτο η Κθουλιάρα του.. "Το απόγευμα πρέπει να περάσουμε 5 λεπτάκια από τον Χόντο ,έχω κάτι να πάρω. Ε...5 λεπτάκια, ....νταξ..δεν θα είμαστε και με το ρολόι" Ο μικρός Κθουλιάρης ούρλιαξε.. υ.γ : Και μπορεί η Κθουλιάρα να είναι πολύ διαβαστερή και μουσικόφιλος, αλλά ευτυχώς είναι και εντελώς γυναίκα, και όποτε μπαίνει εκεί μέσα, χάνει η μάνα το παιδί και το παιδί τη μάνα.. θα σας πω στο επόμενο τι τράβηξα την παραμονή της Πρωτοχρονιάς

Ελέγχεστε!

Ελέγχεστε κύριοι! ΟΛΟΙ. Ναι ναι όλοι. Από τον σκουπιδιάρη μέχρι τον πρωθυπουργό. Από ποιους; Τι από ποιους; από το ελεγκτικό σώμα προφανώς, τους δημοσιογράφους. Από κόσκινο περνάτε όλοι. Αν κάνετε καλά τη δουλειά σας, αν είστε νομοταγείς πολίτες, αν είστε διεφθαρμένοι δικαστικοί, αν κάνετε παρέα με πουτάνες, αν είστε παπάδες και το βράδυ φοράτε ζαρτιέρες και γούνινες χειροπέδες, αν αν αν αν. Παντού υπάρχει μια κρυφή κάμερα. Και ενώ οι Μου-Κουκουε-Λου, Λου-Κουκουε-Μου και λοιπαί δυνάμεις της σύγχρονης αριστεράς κόπτονται για τις κάμερες στις λεωφόρους, όλοι οι υπόλοιποι ανησυχούμε μπας και υπάρχει καμιά κρυφή κάμερα την ώρα που φυστικώνουμε, και μας δουν γκρο πλαν στο χαζοκούτι με την κυρά να μουτζώνει το ταβάνι με τα πόδια. Υπότιτλος "Νεαρός επαγγελματίας την ώρα που κανονικά θα έπρεπε να βρίσκεται στο γραφείο, καθόταν σπίτι και έριχνε μανίκια στην καλή του" . Και μετά σχόλια του στύλ "Αυτή είναι η κατάντια μας" "Ιδού, θαυμάστε την εργατικότητα" "Έτσι δουλεύω και εγώ" κλπ. Τον κακό και τον ανάποδό σου ρε. Ξέρεις πως μου γίνεται εμένα η μέση στο στριφογυριστό βιδωτό με πλαγιομετωπικά καπάκια; ε; Ξέρεις; Μας ελέγχουν λοιπόν αυτοί οι αυτόκλητοι σωτήρες, τιμητές της ηθικής, στρατηγοί στον αγώνα εναντίον της διαφθοράς και τα λοιπά. Και αυτούς ΠΟΙΟΣ τους ελέγχει; Ή μάλλον ποιος έχει τα κότσια να κάνει πως τους ελέγχει. Γιατί όοοοοχι, θα σε βγάλει στο χαζοκούτι, εμμέσως πλην σαφώς θα σου ρίξει τη λαδιά και μετά δεν έχει και ευθύνη. Και άντε, είσαι και λαμόγιο και καλά κάνουν και σε ξεμπροστιάζουν και την τρως. Ωραία. Έλα ντε που μπορεί να είσαι και κανάς αθώος και να σου ρίξουν την κατακέφαλη, να σου κάνουν τη ζημιά. Τώρα, πολιτικός πχ και αθώος είναι λίγο οξύμωρο, αλλά ας το παίξουμε λίγο μαλάκες ακόμα και ας δεχθούμε ότι μπορεί να υπάρχει τέτοιο όν, έστω και μόνο σύμφωνα με τη δικαιοσύνη. Να είστε λοιπόν πολιτικός, και να μην έχετε κάνει -ή να μην έχετε προλάβει να κάνει- καμία απολύτως παρασπονδία. Να είστε σπιτάκι με το ουισκάκι σας μπροστά στον καναπέ και να μασουλάτε κάσιους, και ξαφνικά να βλέπετε στην οθόνη πως "εμπλέκεστε" στο τάδε κύκλωμα. Και να βγαίνει ο Χ δημοσιοσωτήρας, να σας "καταγγέλλει" και να θέτει ερωτήματα του στύλ, "που τα βρήκατε αυτά" "που τον ξέρετε αυτόν" "γιατί ήσασταν εκεί και όχι αλλού την τάδε μέρα" . Ερωτήσεις καθαρά ανακριτή δηλαδή. Και όχι μόνο αυτό, αλλά υποθετικά, στις ερωτήσεις ενός δημοσιογράφου έχεις το δικαίωμα να μην γουστάρεις να απαντήσεις. Γιατί στις ερωτήσεις των τωρινών δημοσιογράφων είμαστε όλοι υποχρεωμένοι να απαντάμε; Εγώ νόμιζα ότι μόνο σε ερωτήσεις ανακριτών και δικαστικών είμαστε υποχρεωμένοι να απαντάμε. Εν τω μεταξύ, άντε και τους συγχωρούμε τον ζήλο και την έπαρση, και τους αναγνωρίζουμε ότι προσφέρουν και κάτι. Όταν λένε μαλακίες όμως ποιος θα τους τραβήξει τα γκέμια; Αφού έχουν αποθρασυνθεί τελείως. Και ειδικά καναδυό, δεν σηκώνουν μύγα στο σπαθί τους. Κράτος εν κρατεί τελείως. Καλύπτονται πίσω από νομικίστικες εκφράσεις και διαφεύγουν από την δικαιοσύνη που και αυτή ακόμα αδυνατεί να τους πειράξει ένεκα "ελευθεροτυπίας". Στάκα όμως. Η έννοια της ελευθεροτυπίας δεν σημαίνει ότι είμαι ελεύθερος να γαμάω κόσμο και άμα κάνω λάθος στα καλαμπαλίκια μου κιόλας. Κάνω λάθος; Αν βγει αύριο ένας δημοσιογράφος και γράψει πρωτοσέλιδο στην εφημερίδα του "Ο Estarian είναι πούστης και πρεζάκιας", άμα του κάνω μήνυση θα του πάρουν το κεφάλι και εγώ θα βγάλω τρελά φράγκα για συκοφαντική δυσφήμιση; ΟΟΟΟΧΙ, θα με βγάλουν στα κανάλια ως χουντικό,φασίστα μη σας πω και συνεργάτη του Γκέρινγκ, γιατί πήγα να εμποδίσω το θεάρεστο έργο του συναδέλφου τους που πήγε και ρώτησε την Μourning Blade τη γνώμη της για μένα και την πίστεψε. Ναι λάθος έκανε, αλλά δεν με καταδίκασε κιόλας. "Και στο κάτω κάτω τι κακό είναι να είσαι πούστης και πρεζάκιας,δεν σε είπαμε και Σημιτικό" κλπ κλπ.. Και "ποιος είστε εσείς που θα ελέγξετε εμάς" . Η ελευθεροτυπία μου φαίνεται έχει καταντήσει ασυδοσιοτυπία. Και μια απορία πάλι νομικής φύσεως (αν και από ο,τι κατάλαβα από το χτεσινό θέμα, δεν μπαίνει δικηγόρος εδώ μεσα - και καλά κάνει, έχουν και δουλειές οι άνθρωποι-) Έστω ότι εγώ έχω μαγαζί. Πχ, σουβλατζίδικο έτσι; Και σκάει μύτη συνεργάτης του Ευαγγελάτου, να πιάσει δουλειά για να με καταγράψει. Και με καταγράφει. Και δεν βρίσκει τίποτα. Είμαι πιο καθαρός και από το σπίτι του. Εγώ αν ανακαλύψω την κρυφή κάμερα, εκτός του ότι θα σπάσω τα παΐδια του αποτυχημένου δημοσιογράφου, μήνυση έχω δικαίωμα να κάνω; Εννοώ εξ ορισμού, έχουν δικαίωμα να με παρακολουθούν προληπτικά , όχι εκ των προτέρων γνωρίζοντας αν έχω κάνει κάτι στραβό; Αλλά να μου βάζουν κρυφή κάμερα για να δουν ΑΝ κάνω κάτι στραβό; Αυτό είναι ή δεν είναι παράνομο; Αυτούς τέλος πάντων θα καταφέρει να τους ελέγξει κανείς; Γιατί πρέπει να τους ελέγξουν. Να του πουν έλα εδώ κύριε, έκανες ξεμπρόστιασμα ανθρώπου και η δικαιοσύνη αποφάσισε πως ήταν αθώος; Μέσα. Βουρ. Στην ψειρού. Αλλά που.. μας έφαγε η ελευθεροτυπία.. Έλα εδώ εσύ ο δίπλα, παρακολούθησες και κατέγραψες την δραστηριότητα αυτού του κακομοίρη χωρίς την άδειά του; Μέσα και συ. Και πρόστιμο τα μαλλιοκέφαλά σου. Ωραίο το ρητό "αν δεν έχω τίποτα να κρύψω ας μου βάλουν και κάμερα στον κώλο" αλλά αυτοί είναι δημοσιογράφοι. Ούτε δικαστές είναι ούτε ανακριτές είναι, ούτε αστυνομικοί είναι ούτε τίποτα. "Θα λογοδοτήσετε κύριε" (πάντα με σηκωμένο δάχτυλο και οργισμένο βλέμμα)
Ρε ναι να λογοδοτήσω άμα είμαι απατεώνας. ΑΛΛΑ ΟΧΙ ΣΕ ΣΕΝΑ. Γιατί στο κάτω κάτω ποιος νομίζεις ότι είσαι και γιατί νομίζεις πως πρέπει να λογοδοτήσω ή να απολογηθώ σε σένα;.. Και καλά σας κάνουν και σας ταράζουν στις μηνύσεις και τα πρόστιμα, αν συμπεριφέρεστε έτσι. Που να σας ξεκωλιάσουν στα πρόστιμα. Αλλά δεν έχετε ανάγκη κουφάλες. Με τόσα που παίρνετε... Αλλά τι λέω, μια ζωή ό,τι γουστάρετε θα κάνετε, τώρα που πήρατε φόρα, θα μας σώσετε ετσιθελικά. Και αν δεν θέλουμε να σωθούμε θα μας καταγγείλετε και θα μας βάλετε να λογοδοτήσουμε..
Υ.Γ : Αν και αρκετά καθυστερημένα, να ευχαριστήσω τους δημοσιογράφους-fan του καθόλου ταπεινού τούτου blog που δημοσίευσαν το θέμα "Λογοκρισία" στην Athens210 και μου χάρισαν άλλα 5 λεπτά δημοσιότητας. Μονο μου παράπονο είναι ότι στη μαρκίζα το όνομά μου μπήκε τελευταίο, και μάλιστα πρώτο ήταν αυτού του με-πολύ-μεγάλο-μέτωπο του George is your man .. ΑΙΣΧΟΣ

Απατεωνιά της ΤΙΜ

Βασικά αυτό το γράφω για δύο λόγους :
α. Για να χώσω στην ΤΙΜ,
β. Για να μου πει κανένας γνώστης αν αυτό σηκώνει καταγγελία σε Ινστιτούτο Καταναλωτών κλπ..
Τα δεδομένα έχουν ως εξής : Αγοράζω την κάρτα ΤΙΜ Free2go με 10 ευρουλάκια. Η κάρτα αυτή δίνει 500 λεπτά χρόνο ομιλίας και 500 sms. Αυτό ισχύει για ένα μονο άλλο νούμερο ΤΙΜ που δηλώνεις. ΟΚ; Πάει καλά μέχρι εδώ. Αυτή η υπηρεσία ενεργοποιείται χρεώνοντάς σε 3.5 ευρά + ΦΠΑ δηλαδή 4 και κάτι. Ωραία; ωραία..
10-4 και κάτι, μου περισσεύουν 5 και κάτι.
Ωραία; Ωραία. Έχω 5 και κάτι ψιλά ευρά υπόλοιπο στην κάρτα. Στέλνω λοιπόν μέσω ενός sms 5 ευρά στην κάρτα του Μαρακίου ώστε να ενεργοποιήσει και αυτή τα 500 λεπτά της ( ξέρετε τώρα τις γυναίκες, δεν θέλουν και πολύ να το κάνουν το τηλέφωνο σκουλαρίκι..) για να μπορεί να μου μιλάει τζαμπουίτα.
Με παρακολουθάτε μέχρι εδώ ή τσάμπα τα λέω; Εσύ κια πίσω, ξύπνα βοϊδ..
Κάνοντας μερικές απλές πράξεις δηλαδής, καταλήγουμε στο γεγονός ότι έχω εγώ τώρα στην κάρτα μου κάτι ψιλά λεπτά του ευρώ. Και επειδή χρειάστηκε να στείλω και καναδυο sms, μου έμεινε στην κάρτα 1 λεπτό του ευρώ.
Χώσιμο ακολουθεί...
Και διαπιστώνω πως δεν μπορώ να πάρω τηλέφωνο. Στο κινητό ΤΙΜ που έχω δηλώσει, και που έχω ΠΛΗΡΩΣΕΙ τα 500 λεπτα χρόνου ομιλίας και τα 500 sms.
Επίσης δεν μπορώ καν να πάρω τηλέφωνο στις "ΔΩΡΕΑΝ" υπηρεσίες τους για να τους γκαρίξω. Δεν μπορώ επίσης να στείλω μύνημα στις "δωρεάν" υπηρεσίες τους. Θέλει λέει 8 λεπτά καβάντζα.
ΤΟΝ ΚΑΚΟ ΣΑΣ ΤΟ ΦΛΑΡΟ, ΜΟΣΧΑΡΙΑ
Και ερωτώ :
ΠΛΗΡΩΣΑ Ή ΔΕΝ ΠΛΗΡΩΣΑ; ΠΩΣ ΜΟΥ ΑΡΝΕΙΣΤΕ ΜΙΑ ΥΠΗΡΕΣΙΑ ΓΙΑ ΤΗΝ ΟΠΟΙΑ ΕΧΩ ΗΔΗ ΠΛΗΡΩΣΕΙ;;;
Δεν είναι τα 3.5 ευρα, είναι το γαμώ το ξεσταύρι σας..
ΣΕ ΠΟΙΟ ΑΚΡΙΒΩΣ ΣΗΜΕΙΟ ΤΟΥ ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΑΚΟΥ ΣΑΣ ΦΥΛΛΑΔΙΟΥ ΕΝΗΜΕΡΩΝΕΤΕ ΤΟΝ ΚΑΤΑΝΑΛΩΤΗ ΟΤΙ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΕΧΕΙ ΚΑΒΑΝΤΖΑ ΧΡΟΝΟ 8 ΛΕΠΤΩΝ;
Να απαντήσω εγώ.. ΣΕ ΚΑΝΕΝΑ
Με το φτωχό μου μυαλό καταλήγω στο γεγονός πως εξαπατήθηκα ως καταναλωτής.
Γιατί μου είπαν οτι κάτι θα μου κοστίσει 3.5 + ΦΠΑ και ενώ τα πλήρωσα στο ακέραιο, δεν μου προσφέρουν αυτό για το οποίο πλήρωσα. Και ρωτώ εσένα ταπεινέ αναγνώστη που πιθανόν είσαι κανας νομικάριος:
Εγώ τώρα μπορώ να πάρω τηλέφωνο στο ΙΝΚΑ να τους καταγγείλω ή όχι;
Έχω δίκιο ή μαλακίες λέω;
Προσωρινά πάντως έχω να δηλώσω πως
Η ΤΙΜ ΣΥΝΟΥΣΙΑΖΕΤΑΙ ΜΕ ΟΙΚΟΣΙΤΑ ΖΩΑ

Κανά χαρτάκι θα παίξουμε;

Ένα πράμα τρέμω τώρα που έρχονται οι γιορτές. Μην καταλήξω να κάνω παραμονή πρωτοχρονιάς, σε κανα σπίτι που θα παίζουν χαρτιά... Είμαι από τα πλάσματα της φύσης που απεχθάνονται ο,τιδήποτε παίζεται με αυτές ντάμες, κούπες,βαλάδες και μπαστούνια, (καθώς και το τάβλι αλλα τεσπα..), και εξ ου θεωρούνται από όλους τους υπόλοιπους ως περίεργοι, ψιλοανώμαλοι, ψιλομαλάκες κλπ. ΑΛΛΑ επειδή είμεθα μειονότητα κύριοι, έστω και αν είμαστε μαλάκες, πρέπει να σεβαστείτε την ιδιαιτερότητά μας. Τουτέστιν, όποιος θέλει να παίξει χαρτάκι να παίξει χαρτάκι, και όποιος θέλει να πάει σε κανονικό πάρτυ, να πάει σε κανονικό πάρτυ, με μπύρες,κρασιά,αλκοολια, ξηροκάρπια, και να ρίξει και δυό στροφές άμα λάχει. Και όχι δεν το θεωρώ ούτε γούρι ούε πλάκα. Δεν έχω παίξει ποτέ χαρτιά πρωτοχρονιά, και δεν έχω πάθει τίποτα, ούτε είδα αυτούς που παίζουν μανιωδώς, να τους πηγαίνουν οι χρονιές τους καλύτερα απο ό,τι οι δικές μου. (Εντάξει μερικές χρονιές ήταν παντελώς αποτυχημένες συναισθηματικοσεξουαλικώς, αλλά όλοι οι άντρες τουλάχιστον περνάνε περιόδους νηστείας). Με τα πολλά μερικές φορές, επειδή έπεφτε μουρμούρα , του στυλ , χαλάς την παρέα, μην είσαι μαλάκας, είναι εύκολο, είναι ωραίο, θα σου αρέσει, έχει πλάκα κλπ, κάθισα να μου μάθουν μερικά παιχνίδια. Μου είναι τόσο αδιάφορα ΟΛΑ, που με το που σταματήσω να παίζω ξεχνάω το παιχνίδι. Αλήθεια. Δεν θυμάμαι τί-πο-τα. Εδώ δεν μπορώ να θυμηθώ τα ονόματα των χαρτιών. Και δεν είναι πρόβλημα μνήμης γενικότερο. Είμαι από αυτούς που είχαν έχουν και θα έχουν χόμπι να θυμούνται πινακίδες αυτοκινήτων. (Παλιότερα έκανα και τεστάκι αν το άθροισμα των αριθμών μιας πινακίδας είναι πρώτος, ή αν όλα τα ψηφία της πινακίδας ήταν πρώτοι ) Τεσπα.... ΒΑ-ΡΙΕ-ΜΑΙ. Εντάξει μπορεί να παίξω ενα δυο παιχνίδια "αγωνία" και να είναι και καλά. (Αρκεί να μου το ξαναδείξουν κάθε φορά) . Αλλά μέχρι εκεί. Επίσης μπορεί να παρακολουθήσω ένα παιχνίδι 21 και να προσπαθώ να υπολογίζω πιθανότητες για τα επόμενα χαρτιά, γνωρίζοντας τι έχει βγει μεχρι τώρα. (Αυτό είναι πολύ κουραστικο οταν το κανουν με 2 τράπουλες). Αλλα γενικά ΒΑ-ΡΙΕ-ΜΑΙ ΤΑ ΧΑΡΤΙΑ. Πας παραμονή Πρωτοχρονιάς σε φιλικο σπίτι να διασκεδάσεις, και είναι οι μισοί γύρω απο ένα τραπέζι, και πετάνε χαρτάκια πάνω σε σε ένα τραπεζομάντηλο. Εκπληκτική διασκέδαση βρε. Μιλάμε τόσος χαβαλές ούτε όταν κοιμάμαι.. Και ναι ξέρω ξέρω, "είναι μεγάλη πόρωση όταν παίζεις και κερδίζεις και καντηλιάζεις τον άλλο". ΤΟ ΞΕΡΩ. Να πάμε να παίξουμε και μπάσκετ τότε, γιατί εκεί μπορείς να καρφώνεις στη μούρη του άλλου και μετά να πιάνεις τα παπάρια σου επιδεικτικά, και να φωνάζεις "Τσίμπα ένα αρχίδι". Ευτυχώς μόνο μια φορά πολύ παλιά είχε κάτσει έτσι. Ευτυχώς τα φιλαράκια που κάνουμε συνήθως μαζί πρωτοχρονιά δεν το ακουμπάνε. Είμαστε του όξωωωωαααα. :) Αντε να δούμε και φέτος που θα κλάσουμε στο αλκοολικι (Και το κακό είναι πως συνήθως κάτι τέτοιες μέρες με πιάνει το χορευτικό μου και γίνομαι ρεντίκολο γκράντε..). Πάλι θα γυρίσω με τη γραβάτα σαλιάρα .. Ελπίζω να μην πέσει παντόφλα κατα τη διάρκεια της βραδιάς, έτσι μωρό μου; ε; ε;

Άντε πάλι με τις Χούντες....

Δεν είμαι ούτε ειδικός στα κινηματογραφικά, ούτε την ιστορία του έχω σπουδάσει ούτε ταινία έχω γυρίσει. Επιπλέον αυτά τα κουλτουριάρικα, δεν τα "έχω". Δεν τα καταλαβαίνω ρε παιδί μου, πως να το κάνουμε. Ναι το Mullholland drive και το Brazil τα κατάλαβα. Πιο κουλτουριάρης δεν μπορώ να γίνω. ΟΚ και; Επίσης δεν τοποθετούμαι πολιτικά παρακάτω, απλά επισημαίνω και παρατηρώ.. Αυτό βασικά είναι ένας μικρός πρόλογος, γιατί προβλέπω να μου χώνουν μπινελίκια τίποτα προσβεβλημένοι σινεφίλ. Και τίποτα προσβεβλημένοι αριστεροί ή ψευτοαριστεροί ή φεμινίστριες (έχετε υπομονή..) Επίσης δεν αναφέρομαι σε όλους, αλλά σε μερικούς.. Έχω μπουχτίσει πια με την μονομανία των ελλήνων σκηνοθετώνε. Χούντα-Εμφύλιος, χούντα-εμφύλιος, χούντα εμφύλιος, πέτρινα χρόνια κλπ. Εντάξει ρε μάγκες καταλαβαίνω ότι μεγαλώσατε τότε ή ότι τότε φάγατε ξύλο ή ότι τότε ήσασταν φοιτητές. Και εγώ ήμουν 12 χρονών το 89 αλλά σας πληροφορώ πως ο Κουτσόγιωργας και το ειδικό δικαστήριο δεν στιγμάτισε τη γενιά μου (ευτυχώς). Εντάξει αλλά σώνει..ΗΜΑΡΤΟΝ πια με τη Χούντα και τον Εμφύλιο. Άντε πάλι ταινία βγήκε για τη χούντα. ΟΧΙ δεν με ενδιαφέρει να τη δώ, δεν με ενδιαφέρει αν είναι το υπέρτατο αριστούργημα των 5 ηπείρων και των 7 θαλασσών. Δεν με ενδιαφέρει ακόμα και αν περιέχει την απάντηση για τη ζωή το σύμπαν και τα πάντα. Δεν με ενδιαφέρει ακόμα και αν στην ταινία περιέχονται καυτές σκηνές με την Μόνικα Μπελούτσι σε περιπτύξεις με την γυναίκα του Φίγκο (την έχετε δεί; χάνετε). Δεν αντέχω άλλη χούντα. Τι πράμα είναι αυτό με τους έλληνες σκηνοθέτες ρε; ΕΝΑΣ που να ΜΗΝ είναι αριστερός υπάρχει; Τι διάολο; Για να γίνεις σκηνοθέτης βγάζεις πιστοποιητικό κοινωνικών φρονημάτων; Και δεν λέω να είναι δεξιός. Όοοοοοχι... ξέρω οτι απαιτώ πολλά. Να μην είναι αριστερός με σύνδρομο χούντας ρε παιδιά... Να είναι ξέρω γω οικολόγος και να κάνει ταινία τις αρκούδες του Αρκτούρου. Να έχει κόλλημα με τα Ζαγόρια και να κάνει μια ταινία εκεί πάνω. Ένα βουκολικό δράμα, ξέρω γω; Να κάνει ένας πούστης μια ταινία που να δείχνει κάποιο κομμάτι της ιστορίας μας πλην της χούντας και του εμφυλίου. Αλλά ναι ξέχασα αυτά είναι μπανάλ.. Δεν είναι ποιοτικό πχ να γυρίσει έλληνας σκηνοθέτης κάτι άλλο. Άσε που παίζει να τον πουν και φασίστα. Για αυτό περιμένουμε από τους άλλους να γυρνάνε τέτοια πράματα όπως θέλουνε, και μετά βγαίνουν οι σκηνοθεταράδες στα παράθυρα και μιλάνε για ξεφτίλα. Και μην ξανακούσω από έλληνα σκηνοθέτη ότι του φταίνε τα λεφτά, γιατί θα πέσει γιαούρτι ξεπέτσωτο. Έχω δει ταινίες και ταινίες με μηδενικό προυπολογισμό, και παρ'όλα αυτά εκτός απο μερικές φλόμπες, υπάρχουν και low-budget διαμάντια. Που μου περιφέρουν όλοι οι αυτόκλητοι σωτήρες του ελληνικού πολιτισμού τον άπλυτο (ξέρω τι λέω... Έχω πετύχει 2 φορές πολύ γνωστό σκηνοθέτη στο δρόμο και βρωμοκόπαγε σαν κολιός που απο τον Αύγουστο, τον θυμηθήκανε Φλεβάρη) εαυτό τους, μυξοκλαίγοντας και γκρινιάζοντας περισσότερο και απο γυναίκα στην εμμηνόπαυση για το οτι το κράτος δεν τους χρηματοδοτεί για να γυρίσουν τη νέα ταινία τους, ή για το ότι η Ελλάδα πολιτιστικά είναι πίσω επειδή το κράτος αδιαφορεί. Όοοοχι Α-ΓΑ-ΠΗ μου, το κράτος δεν αδιαφορεί, αδιαφορεί ΓΙΑ ΣΕΝΑ. Και σε καίει που π.χ ο Παπαθανασίου πήρε έναν σκασμό λεφτά για να κάνει τη Μυθωδία στις στήλες του Ολυμπίου Διός, και εσένα δεν σε κερνάνε ούτε λουκουμάδες στον Κρίνο για να γυρίσεις το νέο υπεραριστούργημά σου με τίτλο "Στην υπόγα της ΕΣΑ με βαράγαν δυνατά". Ναι ναι ξέρουμε για το δυνατό σενάριο, την "τομή" στην ιστορία του ελληνικού κινηματογράφου και την πρωτοτυπία... ναι ναι.. .. και συ και ο γρύλλος σου.. Ο Αγγελόπουλας είναι άλλου τράγου Ευαγγέλιο.. Είναι ο άνθρωπος που με έκανε να κοιμηθώ όταν με είχε πιάσει ακατάσχετη αϋπνία και είχα να κοιμηθώ μια εβδομάδα περίπου.. Αυτόν ναι, να τον σεβαστώ. Έμπρακτα βοηθάει τον κόσμο. Ξέρετε τι είναι να είσαι σαν ζόμπι απο το Dawn of the dead, να σου έχουν βαθουλώσει τα μάτια και οι μαύροι κύκλοι να έχουν φτάσει μεχρι τα @@, να πηγαίνεις στο Βλέμμα του Οδυσσέα, και να κοιμάσαι στο πρώτο 20λεπτο; Αυτά για τους άντρες σκηνοθέτες. Αμ οι γυναίκες; Αυτές στις σαλπιγγές τους για τη Χούντα. Αυτές να κάνουν σεξ θέλουν. Και επειδή μάλλον δεν τους το προσφέρει κανείς, φτιάχνουν ταινίες με πολλές σκηνές σεξ ή χαμουρέματος, μπας και πάρουν κανα μάτι και χαρούν και λίγο. Οι ηρωίδες τους είναι για τον απαυτό ως επί το πλείστον. Είτε τραγικά νευρόσπαστες και συμπλεγματικές, και καθόλου μα καθόλου "της διπλανής πόρτας" όπως κραυγάζουν στις προμοσυνεντεύξεις, είτε απίστευτα βαρετές, τόσο που ο θεατής (και ειδικά ο άντρας) παρακαλάει αργότερα στο σενάριο κάποιος να τους χώνει ένα δίκανο στον κρόταφο και να πυροβολεί. (Εδώ που τα λέμε αυτό ισχύει και για την πρώτη κατηγορία) Βγάλτε κάτι αυθεντικό και πρωτότυπο επιτέλους ρε! Κάντε μια ταινία τσι προκοπής. Άκου εκεί.. Ο άλλος λέει έχει χορωδία επι χούντας και βάζει τα παιδάκια να τραγουδάνε ρώσσικα... Και το θεώρησε ο κλάμπανος φοβερή ιδέα για ταινία...Ευαίσθητη, ρομαντική, μας θυμίζει λέει ακριβώς εκείνη την εποχή, φέρνει ζωντανές αναμνήσεις απο τα παλιά κλπ κλ
ΟΞΩΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑ
*Τα σέβη μου στην "Πολίτικη Κουζίνα"....για πολλούς και διάφορους λόγους...

Πάλι θα φάμε...

Έρχονται γιορτές.. Ευτυχία. Αφθονία. Χοληστερίνη και ζάχαρο. Μπρίο και κέφι σε ντο ματζόρε (η δικιά μου φωνή μάλλον είναι κλειδωμένη σε ένα μόνιμο Em οπότε λογω πένθους δεν με αφήνουν ποτέ να τραγουδήσω στις γιορτές. Εδώ που τα λέμε, δεν με αφήνουν ποτέ να τραγουδάω. Βασικά, σταμάτησα να τραγουδάω και στο μπάνιο, γιατί τα πλακάκια μου αποκτούσαν πολύ απειλητικές διαθέσεις όποτε ερμήνευα μεγάλες επιτυχίες του Σταμάτη Γονίδη στο τηλέφωνο του ντους. Και στο καπάκι Celtic Frost) . Έρχονται γιορτές και εκτός από τους συνταξιούχους, τους συμβασιούχους, και εμένα, όλοι οι αλλοι θα φάνε και θα πιούνε με την ψυχάρα τους. Στις γειτονιές θα μοσχομυρίζει το μαχλέπι, το ξύσμα πορτοκάλι και το κανελογαρύφαλλο (αυτά άχρηστες νεοελληνίδες είναι μερικά από τα μυρωδικά που βάζουν στα τσουρέκια, στα μελομακάρονα κλπ κλπ :P) . Μέσα στα σπίτια οργασμός εργατικότητας. Στο δικό μου σπίτι οργασμός ούτε για πλάκα. Εκτός άμα τελικά βάλουμε Filmnet στην πολυκατοικία, οπότε όλο και κάτι θα κάνουμε.. Μανάδες βουτηγμένες μέσα σε λεκάνες με αλεύρια, αυγά, ζάχαρες κλπ. Σαν το φάντασμα του Κάντερβιλ με ποδιά. Πατεράδες που ζυμώνουν τα τσουρέκια (αφού φουσκώσει καλά η ζύμη) γιατί είναι πιο δυνατοί . Παιδάκια να τσακίζουν ο,τιδήποτε έχει μέσα ζάχαρη και να ουρλιάζουν ευτυχισμένα πασαλειμμένα με άχνη. (Ναι και εγώ θέλω να τα πετάξω από το μπαλκόνι, αλλά δεν έχω καμία όρεξη να κάνω πρωτοχρονιά με τον Μπάμπη τον Σουγιά στην υπόγα του αστυνομικού τμήματος). Φέρτε μου μελομακάρονα. Μελομακάρονα όμως. Όχι σκέτα -μακάρονα. Να είναι καλά μελωμένα. Να είναι υγρά, όχι ξερά. Και να έχουν πολύ πορτοκάλι και κανέλα. Νταξ; Και για αυτούς που απορούν γιατί τα λένε μελομακάρονα αφού δεν έχουν σχέση με μακαρόνια, άντε να κάνω την καλή μου πράξη και να απαντήσω πως η κατάληξη δεν έχει σχέση με τα μακαρόνια αλλά με τα γαλλικά macarons, που σε ελεύθερη μετάφραση είναι κάτι σαν τα δικά μας αμυγδαλωτά-ζαχαρωτά, με μορφή όμως κωκ. Σας μπέρδεψα; ε... πηγαίντε εδώ να δείτε μια συνταγή να καταλάβετε για τι πράμα λέμε και γιατί λέμε και τα δικά μας μελομακάρονα. Τέλος πάντων. Και άντε να ξεφύγουμε από τα γλυκά. ΦΑΙ .. πολύ φαϊ. Και κυρίως κρέας. Απο όλα τα είδη, γιατί είμαστε και μερακλήδες και γουστάρουμε ποικιλία. Προσωπικά είμαι αντίθετος στην μόδα της γαλοπούλας, που λόγω χαμηλών λιπαρών και θερμίδων προτιμάται από τις νοικοκυρές που πάντα σκέφτονται και το οτί θα φάνε έναν σκασμό πράγματα τα Χριστούγεννα, οπότε προσπαθούν να βάλουν και ένα μέτρο όσο γίνεται. Δεν μου αρέσει η γαλοπούλα ιδιαίτερα. Όπως και να είναι μαγειρεμένη.. Την έχω φάει με ένα εκατομμύριο τρόπους. Δεν.. Όταν στο τραπέζι σκάει το τρυφερό και ζουμερό γουρουνοπουλάκι, με την πετσούλα του καλά ξεροψημένη, περιχυμένη με τους χυμούς του και λεμονάκι, και από πάνω μπόλικο φρεσκοτριμμένο πιπέρι, εγώ παραδίνομαι. Εκεί χάνονται όλες οι αντιστάσεις και δεν μασάω μία. Πιστεύω πως για ένα τέτοιο θεϊκό γουρουνόπουλο θα άντεχα και ίσα με 2 λεπτά πάλης με τον Κόναν τον βάρβαρο. (Πωπω με έπιασε μια λιγούραααααα... και που να τρέχω στην Καλαμάτα ή στην Δημητσάνα για γουρουνοπούλα. Είναι μακριά..) Στα χριστουγεννιάτικα τραπέζια γενικά γίνεται το έλα να δείς. Έχω ακούσει από παραδοσιακά τραπέζια ανάλογα με την περιοχή, μέχρι "εκκεντρικά" χριστουγεννιάτικα τραπέζια που τους την κάρφωσε με τις γαλοπούλες και τα γουρουνόπουλα και αντί αυτών έφτιαξαν κινέζικο, ταϋλανδέζικο, μέχρι και μεξικάνικο. Το κύριο είναι πως στο 90% των σπιτιών μαζεύεται ένα μέρος του σογιού (το άλλο μέρος του σογιού σε άλλο σπίτι γιατί είναι τσακωμένοι με τους άλλους επειδή τους έφαγαν μια στάνη στα Τζουμέρκα που κανείς ποτέ δεν έχει δεί) και αρχίζουν : "αααααααααααα γεια στα χέρια σου Μαρίκα, αυτό τί είναι;" "Γαλοπούλα με σως από δαμάσκηνα, 3 πιπέρια και κράνμπερρυ" "Είχατε και στον Μελιγαλά σως και κράνμπερρυ;" "Ναι ρε, μας κυνήγαγε η μάνα μας το πρωί με το κράνμπερρυ στο χέρι" "Ναι και εγώ άμα δεν επινα μια Moet et Chanton και δεν κάπνιζα ένα Μontechristo, δεν με άφηναν να πάω στο δημοτικό" "Μήτσο μην τρώς πολύ" "Έτσι λίγο για το καλό".. μετά από λίγο "Ελένη, σοοδεεεεεεεεεες" "Αχ στα λεγα εγώ, μην φας πολύ θα φουσκώσεις" "Δεν έφαγα πολύ, με πειράζει το μοσχοκάρυδο στη μπεσαμέλ" "Το ένα ταψί πατάτες και μισό γουρούνι που εφαγες δεν σε πειράξαν δηλαδή;" Η υπεραττάκα που θέλω να πέσω κάτω κλαίγοντας από τα γέλια όποτε ακούω είναι η Αχ καλή μου εγώ κάνω δίαιτα και δεν θα φάω πολύ, θα δοκιμάσω ίσα-ίσα. Αυτή ακούγεται κυριως σε πάρτυ και όχι οικογενειακές συγκεντρώσεις. Η αττάκα αυτή μεταφράζεται σε "Θα ξεκωλιαστώ στο φαϊ αλλά στα κρυφά για να μην νομίζουν πως δεν προσπαθώ,άλλωστε πρέπει να κρατήσουμε και τα προσχήματα." Μετά γίνεται του Σπίθα το κάγκελο. (Οι της γενιάς μου και πίσω αν έχουν διαβάσει μικρό Ήρωα θα θυμούνται τι κατέβαζε ο Σπίθας). Συμβουλή : Αυτοί που το λένε αυτό, είναι συνήθως αυτοί που θα δείτε να τρώνε με μούρη στον τοίχο και πλάτη στον κόσμο. Και μετά σκάνε και τα γλυκά. Εκτός από τα πατροπαράδοτα, κάτι μελομακάρονα, κάτι κουραμπιέδες, κάτι δίπλες, κάτι ξεροτήγανα κλπ κλπ, έχει φέρει και ο κάθε καλεσμένος και το κατιτίς του. Αυτός που θυμάται να φέρει τούρτα σοκολάτας, γίνεται και ο αγαπημένος συγγενής του έτους για μένα. Αφού ο κόσμος τσακίσει όλη αυτή την απίστευτη ποσότητα (που σέ ένα σχετικά μεγάλο σόι, σίγουρα επαρκεί για να ταϊσει μια χώρα όπως η Μποτσουάνα για έξι μήνες) πάνε και ξεραίνονται σαν τα πτώματα όπου βρουν. Σε καναπέδες, σε κρεβάτια, σε φλοκάτες, όπου έχει χώρο ρε παιδί μου. Λύσιμο ζώνης, ξεκούμπωμα πουκαμίσου κλπ. Και ζωώδεις αναστεναγμοί "ωωωωωωωωωωωωωωωωωωωχ" "αααααααααααααααααααααχχ" "να χαμε ένα καφεδάκι τώρα. ΜΙΜΙΚΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑ ΚΑΦΕΕΕΕΕΕΕΕΕΕΕΕΕ" (σταμάτα ρε θείο, άσε μας να νταγκλιάσουμε).. ααααααααχ... που θα πάει, δεν θα έρθουν οι γιορτές.. Από τώρα δίαιτα κάνω για να έχω χώρο.. (καλά μην ψαρώνετε, που θα κάνει ο κοιλιόδουλος δίαιτα...) Στο επόμενο θα παίξει και περιγραφή της βραδυνής εξόδου μετά τη μάσα..

Βροχή

Αγαπητοί μου φίλοι. Βαρέθηκα τη βροχή. Για την ακρίβεια την σιχάθηκα. Για να γίνω πιό ακριβής, αν πέσει και άλλη μια σταγόνα βροχής, θα φορέσω μαύρο δερμάτινο παντελόνι, μαύρο δερμάτινο μπουφάν, μαύρη δερμάτινη μάσκα, θα πάρω ένα τσεκούρι και ουρλιάζοντας "όχι άλλη βροχή" θα αρχίσω να σφάζω όποιον βλέπω μπροστά μου. Φυσικά πρέπει από τώρα να σκεφτώ τα χρόνια της φυλακής με καναν Καπετανάκη που ..στη γη στερεωμένα τα παιδάκια τα καημένα κλπ κλπ οπότε μάλλον το σενάριο αυτό αντικαθίσταται από το σενάριο "δεν φοράω κανενός είδος δερμάτινο, απλά βγαίνω στο μπαλκόνι και ουρλιάζω σαν αρκούδα με δυσκοιλιότητα". Θέλω να ανέβω Αθήνα σήμερα και δεν μπορώ. Δηλαδή *μάλλον* δεν μπορώ. Άμα βρέχει έτσι, που να οδηγήσεις σε αυτό τον κωλόδρομο με λάστιχα-γυαλί; (Πρέπει να αλλάξω τα λάστιχά μου επειγόντως. Πόδι άμα βάλω κάτω, καλύτερη πρόσφυση θα έχω). θα έρθω πετώντας; γλιστρώντας; με μουσική υπόκρουση Καρυοθράυστη σίγουρα πάντως. Η βροχή είναι χρήσιμη μόνο για να πίνουν νερό τα σαλιγκάρια και να μελαγχολούν οι καψουρεμένοι ποιητές. Α ναι και να χαίρονται οι οικολόγοι. Για τους υπόλοιπους κανονικούς ανθρώπους βροχή σημαίνει πως :
1. Θα λερώσουν τα πάντα. Από τα παπούτσια τους μέχρι το σπίτι τους (γιατί όσο καλά και αν σκουπίσεις πόδια, πατημασιές θα κάνεις). Η λάσπη είναι φίλη μας..
2. Στην Αθήνα θα μποτιλιαριστούνε παντού. Και σε αλάνα να είσαι παρκαρισμένος, όταν βρέξει θα μποτιλιαριστείς. Στη Θεσσαλονίκη θα ακούγονται γαμωσταυρίδια στην Όλγας και στην Εγνατία. Ας βάλω και Τσιμισκή για να μαι μέσα. Στην Πάτρα θα γίνεται της Πατρινής στην Κορίνθου και στην Αγίου Ανδρέου. Γενικά, όταν βρέχει στην Ελλάδα όποιος κρατάει τιμόνι γαμωσταυρίζει.
3. Θα πλημμυρίσει το σύμπαν. Θα βγούνε οι ιδιοκτήτες αυθαιρέτων που από σπίτια έγιναν ενυδρεία , και θα παραπονιούνται πως δεν υπάρχει κράτος, πως ποιός θα τους αποζημιώσει κλπ. Ρε μάγκα, όταν εσύ έβαλες φωτίτσα πριν 10 χρόνια, έκαψες όλο το Λαγονήσι/Ανάβυσσο/Σαρωνίδα/Σούνιο/Καμάριζα/Φώκαια και μετά έχτισες μέσα στο ρέμα καλά ήταν ε; Ναι ξέρω δεν είστε λεφτάδες εσείς και τα χτίσατε με τους κόπους μιας ζωής, αλλά δυστυχώς όποιος χτίζει παράνομα μέσα σε ρέματα είναι τόσο έξυπνος όσο και αυτός που επένδυσε την περιουσία του σε αδιάβροχα σακουλάκια τσαγιού. Κοινώς, λυπάμαι αλλά εγώ ως φορολογούμενος πολίτης δεν δέχομαι τα λεφτάκια τα δικά μου να τα πάρεις εσύ επειδή είσαι και παράνομος και χαζός.
4. Οι δημοσιογράφοι θα οργιάσουν. Θα μιλήσουν για θεομηνίες, λαίλαπες, κατακλυσμούς. Θα πάρουν συνεντεύξεις από πληγέντες, πλημμυροπαθείς, επιπλέοντα μαξιλάρια. Θα έχουμε σε πάνελ τον Νώε και τους γιούς του ως εμπειρογνώμονες. Τον κύριο Δαραβίγκα, την Τιτίκα Τσιμπουκίδου (πρώην παίκτρια ριάλιτυ),την Κικύ Μπούτη (νυν παίκτρια ριάλιτυ), τον Εφράιμ Θυμιατήρη (εκπρόσωπο εκκλησίας, ειδικό σε θέματα δευτέρας παρουσίας και κατακλυσμών), και τον Μήτσο Κλαπανάρα (κλαπανάρα). Θα μας πούν για το ανάλγητο κράτος κουνώντας συμπονετικά τα φρύδια τους. Βλέμμα πύρινο και πυρωμένο (ποιος αρχάγγελος και ποια ρομφαία..) και λέξεις που βγαίνουν από χείλη σφιγμένα, οργισμένα θα επιτεθούν εναντίων αυτών που κλεισμένοι στους πύργους τους, βλέπουν τον κοσμάκη να θαλασσοπνίγεται μέσα στην πλατεία Κολωνακίου στο Central, στο Μικρολίμανο στο Iguana, στον Βάρσο στην Κηφισιά, και στον Αβραάμ στα Ταμπούρια. Θα ιδρώνουν για μας πάλι οι εθνοσωτήρες δημοσιογράφοι. (Μιλάμε πάντα για τα μεγάλα κεφάλια. Εγώ τον κακομοίρη που είχαν στείλει έξω και έκανε ρεπορτάζ βουτηγμένος μέχρι τη γάμπα στη λάσπη τον λυπάμαι). Θα προσπαθούν να μας δώσουν κουράγιο ενώ παράααλληλα θα καθίζουν στο εδώλιο του κατηγορουμένου όλους εκείνους που αδιαφορούν. Μετά θα πάνε στα χαμόσπιτά τους, θα πουν στην φτωχή υπηρέτρια να τους φέρει κάτι ελαφρύ να φάνε, και μετά θα ρευτούν ήσυχοι πως έκαναν το καθήκον τους.
5. Δεν έχει 5
6. Έχει όμως 6. Το μόνο καλό όταν ρίχνει καρέκλες είναι πως έχεις περισσότερη όρεξη για σκηνικά "σπιτάκι-κρασάκι-φαϊ και ταινιούλα". Αλλά έτσι όπως τα έχουμε κάνει σκατά, αυτό κάνουμε έτσι και αλλιώς πολύ συχνά. Οπότε το να σου δίνεται ένας επιπλέον λόγος να το κάνεις και να σου υπενθυμίζεται τόσο οδυνηρά ότι έτσι και αλλιώς αυτό θα κάνεις (μπερδευτήκατε ε; :P), ε σου σπάει λίγο παραπάνω τα νεύρα. Άντε να βγάλει λίγο ήλιο να γελάσει το χειλάκι μας...
Υ.Γ : Μάνα χρόνια πολλά

Παρασκευή και πάλι...

Όσοι έχει τύχει να περάσετε απο δω μέσα, είτε ηθελημένα, είτε ψάχνοντας στους γούγληδες και τις αλταβίστες και τα γιαχά για "μεγάλα βυζιά", "σεξ με οικόσιτα ζώα" και "1000 τρόποι για να την πείσετε να πασαλειφτεί με μαρμελάδα και να.." -όχι δεν λέω τη συνέχεια- θα ξέρετε πως είμαι λάτρης της Παρασκευής. Προλογίζοντας ακόμα θα πω πως τον τελευταίο καιρό λόγω εργασιακών αναταραχών σχεδόν κάθε μέρα είναι για μένα Παρασκευή αλλά έτερον εκάτερον. Σήμερα είναι μια από τις σπάνιες Παρασκευές εδώ και 2 μήνες που ήρθα στη δουλειά. Το αποτέλεσμα είναι να με πιάσει μια γλυκιά νοσταλγία για τις συνηθισμένες Παρασκευές of yore όπως θα έλεγε και ένας αγγλομαθής. Πόσο όμορφα ηχεί αυτή η λέξη στο κεφαλάκι του τυχαίου ταλαιπωρημένου εργαζόμενου... Που μετά από το ελλεεινό πρωινό ξύπνημα, το πρωινό τσιγάρο, το πλύσιμο των δοντιών και τον καφέ των 23 δευτερολέπτων έχει τρέξει πανικόβλητος με το ένα πόδι στο παντελόνι και το άλλο στο μπουφάν, να πάει στο αυτοκινητάκι του, και να διασχίσει μια διαδρομή τύπου (λέω εγώ τωρα την παλιά μου διαδρομή, έτσι για παράδειγμα) Κάτω Πατήσια-όοολη η Πατησίων, Αλεξάνδρας, Μεσογείων, δεξιά στον σταυρό, Παιανία.. (μην τρομάζετε με τους υπολογισμούς, 1 ώρα και 20 λεπτά περίπου, τις μέρες με νορμάλ κίνηση). Ο εργαζόμενος αυτός, -ο τυχαίος επαναλαμβάνω- έχει ρίξει κατά μέσο όρο 18.5 καντήλια στη διαδρομή, έχει κάνει το πουκάμισο που σιδέρωνε 3 ώρες, μούτι από τον ιδρώτα και το τσαλάκωμα, και έχει αναπνεύσει μεταξύ άλλων ιδρωτίλα, ποδαρίλα, υδρόθειο, θειικό κάτι και γενικότερα δεν έχει βρεθεί οξυγόνο σε αυτά που έχει αναπνεύσει.. ΠΟυ να χει πάει δηλαδή και με συγκοινωνία, που είναι πιο γρήγορα μεν (μόνο για αυτούς που παίρνουν μετρά κλπ) αλλά πρέπει να ανέχεσαι τον χ τυχάρπαστο διπλανό που δεν έχει κάνει ποτέ τις απαραίτητες συστάσεις με Rexona, Axe, αφρόλουτρα, σαμπουάν κλπ και που θεωρεί μεγάλη γρουσουζιά το να πλύνει το παντελόνι του. Έχετε κάτσει ποτέ δίπλα σε άνθρωπο που θα ορκιζόσασταν ότι όχι μόνο μύριζε σαν, αλλά και ήταν όντως γάλλος χωρικός περιπου από 1340;
Φτάνει που λέτε στη δουλειά του, πάει και φτιάχνει τον πρώτο ουσιαστικό καφέ της ημέρας (αυτό σε περίπτωση που δουλεύει σε σχετικά ανθρώπινη εταιρία που προσφέρει καφέ στους εργαζόμενους) και κάθεται στο γραφειάκι του (ναι σε εσένα μιλάω που διαβάζεις τώρα και χασκογελάς γιατί βλέπεις τον εαυτό σου εδώ μέσα. Πολύ κωλοβάρα δεν έχεις ρίξει; εεε;ΕΕΕ; καλά, δεν έγινε και τίποτα, και εγώ το ίδιο κάνω.. συνέχισε λοιπόν το διάβασμα. Ωπ ωπ! για κοίτα πίσω σου! ρε τι φοράει η γραμματέας σας σήμερα;... παπαπαπαππα.. ίδρωσα ο άνθρωπας). Και μόλις κάθεται στο γραφειάκι του τσιτωμένος, αγχωμένος, με την τσίμπλα ακόμα στο μάτι και την πίεση γύρω στο 23 απο το ταξίδι μέχρι τη δουλειά, του έρχεται ξαφνικά ότι σήμερα είναι Παρασκευή. Ε εκεί τσουυυυυυυυπ... αααααα.. επέρχεται η χαλάρωση όχι του στήθους αλλά του εργασιακού ήθους. Ώπα λέει μεγάλε, άραξε.. Απλώνει πόδι, σταυρώνει πόδι. Αν επιτρέπεται το κάπνισμα και δεν αναγκάζεται να τρέχει απο δώ και απο κεί σαν αντάρτης του ΕΑΜ , όποτε είναι να καπνίσει, ανάβει και ένα σέρτικο, ρουφά ηδονικά (το "νι" πατρινό παρακαλώ) μια τζούρα και βλέπει τα μαιλ του, όχι τα επαγγελματικά, αλλά τα τσοντίδια που στέλνουν οι συνάδελφοί του. Κάνει τις ατυχείς συγκρίσεις μεταξύ πραγματικότητας και εικόνας, και συνεχίζει την ξάπλα του. Μετά περνάει μια βόλτα και απο τα μπλόγκια, τα σάιτ με πληροφορίες διασκέδασης, τα σάιτ με νέα αλκοολούχα ποτά και τα σάιτ με τα καλύτερα στριπτιζάδικα (και εσύ που νομίζεις οτι κρύφτηκες, καλά ρε, "80 year old grandmas I d like to f***" ; πας καλά; .. γούστα, είπε ο πίθηκος και δάγκωσε το σαπούνι...).. Παρασκευή ρε.. αν μια μέρα ήταν ευλογημένη από τους ανθρώπους, θα ήταν αυτή.. όχι το Σάββατο, όχι η Κυριακή (αυτές τις έχουν προλάβει ο Γιαχβέ και ο Άλλος). Γιατί με το που τελειώσει το ωράριο (για να ζηλέψετε εσείς που δουλεύετε κανονικά ή και υπερκανονικά ωράρια, σας λέω οτι σήμερα λέω να σχολάσω κατά τη 1.. όχι το βράδυ..), γίνεσαι άλλος άνθρωπος ρε παιδί μου.. σκάει χαμογελάκι ,και όχι απο το πλαστικό που φοράς κάθε μέρα για να πείς καλημέρα στον διαχειριστή, στην ενοχλητική σκατόγρια απέναντι, και σε μερικούς συναδέλφους, αλλά ορίτζιναλ 24 καρατίων και με εγγυημένη λάμψη στο δεξί ή αριστερό μάτι (ανάλογα τις πεποιθήσεις, δεν μας νοιάζει). Για πρώτη φορά μέσα στην εβδομάδα φαίνεσαι ότι εσύ φοράς τα ρούχα σου και όχι αυτά εσένα. Μπαίνεις στο αυτοκίνητο με χαρακτηριστική άνεση και χάρη που τύφλα να χει ο Κόννερυ και η Άστον Μάρτιν του και γκαζώνεις επιδεικτικά στην Αττική οδό (που ολοκληρώθηκε όσο εσύ περίμενες στην κίνηση της Μεσογείων το πρωί), κολλώντας πίσω από την κλώσσα με το γδαρμένο Ματίζ που πάει με 50 στην αριστερή λωρίδα. Αφού παίξεις μαζί της κανα δυο λεπτά, κόβεις απότομα δεξιά, την προσπερνάς καραπαράνομα και γελάς με το τρομοκρατημένο ύφος της πάνω από τις τσάντες με μαξιλαράκια ΙΚΕΑ (αυτό ολοκληρώθηκε όσο ήσουν στριμωγμένος στο φανάρι Αλεξάνδρας-Κηφισίας). Φτάνεις σπίτι, πετάς το μπουφανάκι, πετάς τα παπούτσια (όπου να ναι πάντα), πέφτεις στον καναπέ με ένα χαρακτηριστικό και ηχηρό "οοοοοαααααααααα" και το σατανικό σου μυαλό αρχίζει και καταστρώνει σχέδια για το βράδυ και για λίγο πιο πρίν, τώρα δηλαδή που θες να σαβουρώσεις. Εν τω μεταξύ συνειδητοποιείς πως ο καναπές την Παρασκευή έχει άλλη υφή, άλλη αίσθηση, άλλη, άνεση. Τι, τι είπες εσύ κοπελιά δεξιά; εχμ.. ναι .. γκουχ.. η κοπελιά λέει πως έχει και άλλη γεύση..τι να πει κανείς..τεσπα.. Έτσι που λέτε. Προσέχτε το. Αράχτε στον καναπέ την Παρασκευή το απογευματάκι μόλις γυρίσετε και νοιώστε την ξεχωριστή αίσθηση που σας προσφέρει.. το απαλό του χάδι στα κουρασμένα κωλομέρια σας. Ναι εσύ κάνε λίγο πιο δεξιά έχεις κάτσει πάνω στο τηλεκοντρόλ. Εσύ κάνε λίγο πιο αριστερά -ΙΙΙΙΚ Κοίτα που κάθεται ο κόσμος...- . Ο Παρασκευιάτικος Καναπές είναι μια απόλαυση από τις λίγες που μας έχουν μείνει ρε παίδες. Και το παρασκευιάτικο χάζεμα, μα πραγματικά χάζεμα, στην τηλεόραση έτσι για χαλάρωση. Με έχω πιάσει, και ντρέπομαι, ερυθριώ και αισχύνομαι που το λέω, Παρασκευή απόγευμα να κολλήσω για 4 ολόκληρα λεπτά βλέποντας Καλημέρα Ζωή. Και θα καθομουνα παραπάνω, αλλά 4 λεπτά λέγαν τις ίδιες φράσεις : " Αγαπάς τον Μήτσο;" "Ναι αγαπάω το Μήτσο" " Δηλαδή, τι μου λες τώρα, πως αγαπάς το Μήτσο;" "Πραγματικά, τον αγαπώ το Μήτσο" "Δεν είναι δυνατόν να αγαπάς το Μήτσο, πες μου οτι δεν είναι αλήθεια" .. ξέρετε κάπως έτσι.. Αλλά έτσι πρέπει, η Παρασκευή και δει το απόγευμά της έχουν εφευρεθεί για να κάνουμε οικονομία σε εγκεφαλικά κύτταρα. Να χαλαρώνουμε, να αράζουμε. Ποτέ δεν παίρνουμε σημαντικές αποφάσεις Παρασκευή. Ποτέ δεν συζητάμε επαγγελματικά Παρασκευή. Προσέχουμε μην μας την φέρουνε όμως από πίσω. (Οι Ναϊτες δεν το ήξεραν αυτό, και Παρασκευή τους αφαλόκοψε ο Φίλιππος). Η Παρασκευή είναι αυστηρά αφιερωμένη α. στην ξάπλα και β. στην βραδυνή έξοδο, που για τους ελεύθερους σημαίνει πως πρέπει να προσπαθήσουν να την πέσουν κάπου, και για τους δεσμευμένους πως δεν θα πάνε πουθενά, θα κάτσουν σπίτι και θα ζουζουνίσουν με την τζουτζούκα τους βλέποντας απίστευτα ανόητες και βαρετές κομεντί (όχι μωρό μου δεν το λέω για σένα αυτό, πόσες φορές θα στο πω; αμάν πια..μην παρεξηγείσαι. τι; ωχ..μη.. οχι.. τον .. πλα...στη..μα..α... ιχ.. οχ.. μη.. βα .. ρας στη με...ση... ιγχκ..) . Ανακαλώ και λέω πως για τους δεσμευμένους η Παρασκευή το βράδυ είναι η ιερή ώρα που θα ανανεώσουν τον έρωτά τους με το αίσθημα, μαγειρεύοντας κάτι εκλεκτό, ανάβοντας κεριά και απολαμβάνοντας κάποιο διδακτικό και συγκινητικό αριστούργημα της 7ης τέχνης στην τηλεόραση (που εντελώς τυχαία όποτε βλέπουμε κομεντί παθαίνει βλάβες..:P ) (σου χω πάρει μια υπερταινία για σήμερα αγάπη μου άλλο πράμα.. Cannibal Ferrox λέγεται.. ψάχτο.. θα ενθουσιαστείς) Λοιπόν για να μην μακρυγορώ περισσότερο (ξέρω, είμαι πολυλογάς ,αλλά τι να κάνω..) Παρασκευή σήμερα (το παμε μαλάκα, παρακάτω..) χαλαρώστε, βγείτε, φάτε, πιείτε, πιείτε, πιείτε, πιείτε και μετά γυρίστε σπίτι και ξεραθείτε μέχρι τις 3 το μεσημέρι.. Καλά να περάσετε σήμερα και καλά να περάσω και εγώ

Απογοήτευση

Ο καιρός γαρ εγγύς από ό,τι μαθαίνω τελευταία. Θα σκάσουνε οι Κένταυροι από τον Σείριο, οι Λάπιθες θα αναστηθούν και θα πιλαλήσουν τους λόγγοι και τις ραχούλε, θα έρθουν οι Ε με τα μυστικά τους όπλα, θα πάρουμε την Τουρκιά, θα περάσουμε την Κόκκινη Μηλιά, θα βγεί και κανάς τρελλαμένος που θα το παίζει Μέγας Αλέξανδρος, θα βγουν και οι τράγοι να ευλογάνε (γιατί ως γνωστόν σε κάτι τέτοιες φάσεις αν κερδίσεις έχει να φάς με την ψυχάρα σου. Ναι δεν το ξέρετε; άμα "σώζεις" πολλές ψυχές σου αφήνουν και ένα κατιτίς για τα γεράματά σου, ένα σπίτι, δύο σπίτι, κανά ψωροεκατομμύριο -ευρώ ε..-) . Γενικά ετοιμαζόμαστε για επαναστάσεις, μεγαλεία στη Γαλλία, να κατακτήσουμε τον κόσμο. Θα φτάσουνε τα φουσάτα μας μέχρι το Σινικό τείχος λέμε. Εκεί θα κάνουμε μια στάση για τσαγάκι και χοιρινό γλυκόξινο, και μετά όπως λέει και ο λαός θα τους πάρουμε τα εσώβρακα. Τώρα τί θα κάνουμε ένα δισεκατομμύριο κινέζικα σώβρακα, δεν ξέρω, αλλά ψιλιάζομαι πως κάποιος επιτήδειος (μάλλον όργανο παπάδων - αυτοί είναι μανούλες σε κάτι τέτοια) , θα τα κάνει παραεισαγωγή και θα τα διοχετεύσει στην ελληνική αγορά. Έτσι νόμιζα μέχρι χτες και εγώ ο αφελής, ο μικρός, ο αδαής, ο απλός έλλην πολίτης που κοιτάει απλά τη δουλειά του απλά το σπίτι του, και καθόλου απλά τα πρωτοετά που κυκλοφορούν πλέον στο πανεπιστήμιο . Σήμερα όμως διάβασα μια έρευνα που μου τα κατέρριψε όλα αυτά. Μου γκρέμισε τον κόσμο γύρω μου. Ισοπεδώθηκαν όλα. Πάνε οι επαναστάσεις, οι εκστρατείες, οι δόξες, οι τιμές, πάει το όνειρό μου να πιώ υδρόμελι στην Αλεξάνδρεια, παρέα με την υπηρέτρια της Κλεοπάτρας (αυτη την δεύτερη απο τα αριστερά), να μπω θριαμβευτής στην Περσέπολη και στα Σούσα, καβάλα σε έναν Κένταυρο (και μπροστά οι παπάδες να ψελνουν και να μαζεύουν λεφτά για την αποπεράτωση του Ιερού Ναού του Οσίου Ποτάπιου του Μπυροβλήτη). Πάνε όλα γκρεμίστηκαν. Γιατί; Γιατί ρε που πάμε οι Καραμήτροι να κατακτήσουμε τον κόσμο έτσι, ξεβράκωτοι; Ρε αντί να κάνουμε εισαγωγή κινέζικα σώβρακα θα μας πάρουν και τα δικά μας. Και τι να τα κάνουν 10 εκατομμύρια σώβρακα οι κινέζοι; Αυτά δεν φτάνουν ούτε για 2 πολυκατοικίες τους. Έκανε η Μέτρον Ανάλυσις μια έρευνα σε άτομα άνω των 18 , να δει ρε παιδί μου τι πουλιά πιάνουμε. Από ό,τι φαίνεται όντως πουλια πιάνουμε. Αλλά από τα άλλα.. Εγώ από αυτά που είδα κατάλαβα ότι οι έλληνες άνω των 18, ως επί το πλείστον νομίζουν οτι τον Παρθενώνα τον έχτισαν οΦειδίαςκαι ο Καλλίνικος (εντάξει οκ, δεν ήταν η απάντηση με την μεγαλύτερη συχνότητα, αλλά τεσπα η σωστή απάντηση βγήκε πρώτη τσίμα τσίμα..) Επίσης δεν μπορούν να ξεχωρίσουν την Ακρόπολη από τον Παρθενώνα. Επίσης οι Έλληνες άνω των 18, στην ερώτηση "πείτε μου ρε ζώα έναν σύγχρονο έλληνα συγγραφέα" απάντησαν κατά 68% "δεν ξέρω". Υπήρχαν 3 που είπαν τον Καζαντζάκη , 2 είπαν τον Ελύτη (?!?!?!?) και μετά απο 1 είχαμε Ξανθούλη, Σαμαράκη, Βασιλικό (καλά υπάρχει άνθρωπος που έχει αντέξει να διαβάσει βιβλίο του Βασιλικού χωρίς να κοιμηθεί απο το εξώφυλλο;). 45% των ερωτηθέντων άνω των 18 δεν θεωρεί κανέναν σύγχρονο έλληνα ως πρέσβη του ελληνικού πολιτισμού, 10 θεωρούν την Παπαρίζου και 8 την Βαρδινογιάννη. (να) ρε ζώα! Με τη μόδα που έχει πέσει όσον αφορά τον κινηματογράφο δεν περίμενα 53% να απαντήσουν οτι δεν γνωρίζουν έλληνα σκηνοθέτη και 69% ξένο. Μετά από αυτά, το να ξέρουν έλληνα σκηνοθέτη θεάτρου φάνταζε εντελώς εξωπραγματικό και ήταν. 77% δεν ήξερε. Ρωτήσαν για χορογράφους (εκεί ξέραν τα ζώα, βλέπαν fame story βλέπετε). Ρώτησαν για μαέστρο ορχήστρας .. σφαγή 87% . Ό,τι και να ρωτάγαν, μάυρη μαυρίλα πλάκωσε, μαύρη σαν καλιακούδα. Τίποτα. Μηδέν. Μεσαίωνας. Μας έχουν φάει οι Βισσοβανδές και οι Λαμπίρηδες. Εκεί. Και μετά οι ίδιοι που είπαν οτι ο Φειδίας και ο Καλλίνικος έριξαν τα μπετά του Παρθενώνα, θα βγουν και θα διαμαρτύρονται γιατί δίνουμε τη σημαία σε "ξένους" στις παρελάσεις; ΓΙΑΤΙ ΡΕ ΖΩΑ, ΘΕΩΡΕΙΤΕ ΕΑΥΤΟΥΣ ΑΞΙΟΥΣ ΝΑ ΤΗΝ ΣΗΚΩΣΕΤΕ; Εδώ δεν ξέρετε που παν τα τέσσερα, οι παράτες και οι φανφάρες σας μάραναν. Για τον απαυτό είστε.. Ειλικρινά απογοητεύτηκα με αυτά που είδα. ΟΚ μπορεί να είναι μικρό το δείγμα (2000 άτομα) και μπορεί να μην έχει γίνει καλή δειγματοληψία, μπορεί να βαριόντουσαν να απαντήσουν, ένα κάρο μπορεί. Αλλά ρε διάολε τσ'απολειμάρες τους, δεν είναι εικόνα αυτή. Να μου πεις, τι περιμένεις, εδώ έχουμε καταντήσει να τσακωνόμαστε γιατί οι μισοί απο μας "δεν βολεύονται" να γράφουν ελληνικά στο δίκτυο... Η γνωστή μου διαφωνία με πολύ κόσμο είναι στο "και γιατί να τα ξέρω όλα αυτά, τι θα κερδίσω;" Εκεί σηκώνω ψηλά τα χέρια. Το μόνο που μπορώ να σκεφτώ να απαντήσω συνήθως είναι οτι "άμα είσαι τόσο μαλάκας που για να παρακινηθείς να μην είσαι ένα ζώο που δεν γνωρίζει τίποτα για τον περίγυρό του, χρειάζεσαι κέρδος, ε μείνε ζώο". Αλλά δεν μπαίνω στον κόπο. Τι να πείς ρε διάολε.. Άκου ο Φειδίας και ο Καλλίνικος... Ο Καλλίνικος να τον ψιλογκρέμιζε για να τον κάνει εκκλησία, παίζει.. (κάποτε τον είχαν κάνει εκκλησία, Παναγία η Αθηνιώτισσα τον βάφτισαν.. και το Θησείο πως το έλεγαν ρε πούστη μου, Αγιος Ήφαιστος ο πυρφόρος;) Τέσπα.. Πάνε οι εκστρατείες, πάνε τα μεγαλεία.. Με τέτοια ζώα ούτε μέχρι τη Λαμια δεν θα φτάσουμε, όχι στο Σινικό τείχος.. Άσε που στο Μαλλιακό οι μισοί θα στουκάρουν.. μεσαίων.. σαπίλα.. οι παπάδες φταίνε για όλα.. (η σημερινή αντιπαπαδική προπαγάνδα οφείλεται στις μαλακίες που ακούμε τόσες μέρες στις τηλεοράσεις. Οχι δεν είμαι Σημιτικός Πασόκος - και να μουν δικαίωμά μου- αλλά με τόσα που του λένε οι παπάδες, θα πειστώ ότι όντως ήταν άξιος. Το είπε και ο Νίτσε ότι το μέτρο της πραγματικότητας είναι τα λόγια του κληρικού: Ό,τι λέει είναι ψέμματα. Ή κάπως έτσι, δεν το θυμάμαι και απ'έξω) Σαπίλα... Ζώα..

Αλητεία!!

Τους απαυτώνω το απαυτό της απαυτής τους! Το αποτέτοιο της εκείνης τους και μη σας πω οτι και βρίζω και τα θεία τώρα. (όχι πως δεν το κάνω εν γένει, αλλά εδώ μέσα δεν το γράφω γιατί μπορεί να προσβληθεί κόσμος) Δεν μπορώ να γράψω λεπτομέρειες για το τι συμβαίνει, αλλά μου παίχτηκε μεγάλη απατεωνιά, μεγάλη πουστιά και δεν έχω σκοπό να το ανεχτώ. Αλητεία! Το καπιταλιστικό τέρας που εναντιώνεται στην κολχόζνικη ιδιοκτησία και στο κοινωνικό προτσές, λειτουργεί ως τροχοπέδη και δημιουργεί έναν σεχταρισμό που οδηγεί τις μάζες σε μαζική αντίδραση. Ως γνήσιος Τραμπάκουλας θα διαμαρτυτηθώ στο Κόμμα. Τι ποιό Κόμμα ρε; Ένα είναι το Κόμμα. Καλέ κυρία Αλέκα, να σας πώ λίγοοοο..

Λογοκρισία εδώ και τώρα!

Σταματήστε τους ρε! Στοπ! Λογοκρίνετέ τους επιτέλους! Τι; Δεν είμαι Δημοκράτης; Μπα, σοβαρά; Επειδή είμαι ελαφροβαρέως υπέρ μιας ανώδυνης και περιορισμένης λογοκρισίας στο τι ακούνε τα αυτάκια μας να λένε οι εθνοσωτήρες δημοσιογράφοι στο χαζοκούτι; Ναι να λογοκριθούυυυυν. Και να επιβληθούν ποινές. Ποινές είπα, όχι προστιμάκια της τάξεως του 5χίλιαρου. Μαστίγωμα με το κνούτο στην πλατεία Συντάγματος. Παλούκωμα στο Κολωνάκι (μπα, άκυρο, μεγάλο ποσοστό δεν θα το θεωρήσει τιμωρία αυτό), βγάλσιμο νυχιών, βραστά αυγά στη μασχάλη, ΕΠΙΤΕΛΟΥΣ κάτι προσέφεραν και σε αυτόν τον κόσμο ο Μένγκελε και η dream team της Ge.Sta.Po (για τους ανενημέρωτους Geheime Staatspolizei = Κρατική μυστική αστυνομία) , η Ιερά Εξέταση και η Elisabeth Bathory (μην επεκτεινόμεθα άλλο,σώνει). Είπαμε σκατόψυχοι και στην κόλαση, αλλά οι ιδέες τους για πρόκληση έντονου σωματικού πόνου ήταν υπέροχες, πρωτοποριακές και άφησαν εποχή. Πρίν αρχίσει ο κόσμος να μου πετάει πέτρες (ποτέ δεν μου άρεσαν τα ομαδικά σπόρ στην εκτέλεση. Θέλω το θύμα όλο για μένα, είμαι πολύ κτητικός) θα πάω παρακάτω και θα καταλάβετε τι εννοώ. Οι περισσότεροι απο σας έχετε πάρει χαμπάρι την καινούρια μόδα με τις "αποκαλύψεις" για το τι παίζει με αυτά που τρώμε. Ε; Σαπίλα. Και όχι άντε μία στο τόσο, αλλά παντού. Αυτά που τρώμε έξω, σάπια. Τιιιι; Πήρες σουβλάκια; πιτόγυρα; βάλαμε και... τζατζικάκι; αααααααααααααχαχαχαχαχα ναι ναι ναι, άντε και στο μνημόσυνό σου θα ρίξουμε κάτι χορούς..θα ξεγοφιαστούν οι θείες οι μπουκωμένες με κόλυβο (απο ληγμένο στάρι φυσικά. Και ληγμένη ζάχαρη.) . Εσύ ο δίπλα που είπες θα πας; σε πιτσαρία; και μάλιστα γνωστή και μεγάλη "γιατί έχει κατανάλωση και δεν του μένει τίποτα" . ΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΧΑΧΑΧΑΧΑ, παρήγγειλέ μου μία με απ'ολα (σαλμονέλλα,κωλοβακτηρίδια, ελικοβακτηρίδια, τύφο, τέτανο, ευλογιά, και μπέϊκον). Επίσης να επιμείνεις, να μην είναι μόνο το τυρί χαλασμένο (ξέρεις άμα το τρίβουν και ψήνεται, η πρασινάδα και η γλίτσα δεν φαίνονται. Και όχι, ΑΥΤΟ εκεί ΔΕΝ είναι μαϊντανός.) Ο κύριος δίπλα πολύ καλά θα κάνει και θα μείνει σπίτι, να μαγειρέψει φαγάκι σπιτικό, αγνό και νόστιμο. Ναι αλλά πρέπει να ψωνίσει πρώτα εεε; δηλαδή πουυυ να πάει ; Α γειά σου, στην γνωστή μας υπερ-αγορά, ελληνιστή super-market. Και μάλιστα σε μεγάλο και γνωστό γιατί (έλα πάλι το τροπάρι) "εκεί έχουν κατανάλωση και δεν τους μένουν". Ναι ναι δεν τους μένει τίποτα. Που ούτε τα πλαστικά φρούτα δεν είναι φρέσκα εκεί μέσα. Τυράκι θέλουμε; φετούλα; τώρα άντε να μην πω από που την βγάζουν τη φέτα, και ειδικά την πιπεράτη. Ναι ναι σταματάω γιατί είδα μερικές φάτσες να πρασινιζουν ήδη. Ροκφοράκι; ε αυτό είναι το πιο ασφαλές, έτσι και αλλιώς είναι ήδη μουχλιασμένο οπότε τι παραπάνω θα πάθετε; Παίρνουμε και χυμουδάκια για το αγοράκι μας; να κοιτάξουμε την ημερομηνία λήξης όμως, γιατί παίζει να είναι πρίν την ημερομηνία λήξης του δευτέρου παγκοσμίου. Θέλουμε και σαλτσούλα για τα μακαρονάκια μας; προσέχτε γιατι ο άλλος βρήκε Pummaro με ημερομηνία λήξης 12/11/1934 (ρε αυτό πέθανε τη μέρα που γεννήθηκε ο Manson). TIIII, θέλεις λέει και αλλαντικά; ε τα θέλει ο κώλος σου κοπελιά (που άμα συνεχίσεις να σαβουρώνεις σαλάμια και πάριζες, σε λίγο θα μοιάζει με την πλατεία Συντάγματος - σε full scale,ούτε καν 1:2). Κατ αρχήν το αλλαντικό είναι εξ ορισμού ο,τι χειρότερο μπορούμε να φάμε, άσχετα αν εγώ τσακίζω το σαλάμι Ουγγαρίας. Ειδικά τα "αλεσμένα" αλλαντικά. Οπότε τρώς που τρώς χόνδρους, αυτιά, δέρματα και οπλές, είναι και ληγμένα..Αλλάζουν και τις ετικέττες οι ευσυνείδητοι υπάλληλοι, που μια ζωή "δεν θέλουν να χάσουν το μεροκάματο και δεν μιλάνε" . ΜΠΡΑΒΟ ΡΕ! Να πάω να γίνω και εγώ πρεζέμπορας, και άμα με πιάσουν να πω στο δικαστήριο "ε κύριε δικαστά, τι να κάνω και εγώ ο κακομοίρης, για ένα μεροκάματο ζούμε, το ήξερα ότι ήταν παράνομο, αλλά που να βρεί δουλειά μαθηματικός στην εποχή μας...-έχω φέρει και τον Τσάρλι, θέλετε λίγο για την κορούλα σας, που -παρεπιπτόντως- πουδράρεται καθημερινα;" Μόνο στα ψάρια, έστω και στα αποκατεψυγμένα "φρέσκα", δεν είναι εύκολο να κάνουν πουστιά, γιατί το ψάρι πουπροχτές του κάναμε τα 40 το μυρίζεις τρία τετράγωνα μακριά. Πάνε και σε μαγαζιά ό,τι ναναι. Τώρα τους έπιασε λύσσα με τα τυροπιτάδικα/αρτοσκευάσματα κλπ! Που να σας στουμπώσει ο απαυτός σας ρε και να τουμπανιάσετε. Εντάξει, λίγο πολύ ακούς κάτι αττάκες (όπως η αττάκα "όταν λέει ο κυρ-Τάδε οτι το ψωμί έχει σταφίδες πάλι, εννοεί ότι πέσαν πάλι στη μηχανή κατσαρίδες" από παλικάρι που δουλεύει σε πολύ γνωστό και δημοφιλή φούρνο -ειδικά στους Αθηναίους "τουρίστες" που βρίσκουν "κλασσικό χωριάτικο ψωμί"- στα μέρη μου) περίεργες αλλά λες έλα μωρέ δε βαριέσαι. Οι άλλοι χτες, σε "γνωστή αλυσίδα ντόνατς" (τι κάνει νιάου νιάου) τα φτιάχναν όλα ληγμένα. Ήταν ληγμένο το αλεύρι, η μαγιά, η σοκολάτα, η βανίλια, η μαρμελάδα, τα πάντα. Βέβαια έχω μια απορία γιατί ενώ είχαν μεν πρώτες ύλες -έστω ληγμένες- μετά αναφέρθηκε ότι παίρναν τα προιόντα έτοιμα κατεψυγμένα, οπότε τι τις θέλαν τις πρώτες ύλες -έχασα κανά τέταρτο λόγω ανωτέρας βίας- . Όχι πως δεν τα ξέραμε. Κάτι ξέραμε. Αλλά όχι σε τέτοια έκταση. Πλέον μπαίνω στο σούπερ μάρκετ έτοιμος για καβγά, φασαρία και φονικό. Κοιτάω τη μπριζόλα σα λαγωνικό. Την πιάνω, την μυρίζω, την στριφογυρνάω. Την ανακρίνω (έχω και πολύ έντονο φακό μαζι) "Απο πού είσαι, πότε σε φέραν, που σφάχτηκες ,ΠΩΣ ΛΕΓΑΝ ΤΗ ΜΑΝΑ ΣΟΥ, ΜΙΛΑ ΣΚΡΟΦΑ ΜΙΛΑ". Οι περισσότερες σπάνε και τα ξερνάνε όλα. Μετά πάω στα κοτόπουλα . Πρώτα τους βάζω θερμόμετρο. Μετά τα γαργαλάω για να δώ αν βήχουν ή φτερνίζονται ( αν είσαι άρρωστος και σε γαργαλήσουν έντονα δεν αντέχεις, ή θα βήξεις ή θα φτερνιστείς, ανάλογα τι έχεις). Και μετά αρχίζουν τα βασανιστήρια. Τους ανοίγω τα πόδια, τους στρίβω το λαιμό, τους τεντώνω τις φτερούγες. Κοιτάω τα καρτελάκια, κοιτάω κάτω απο τις ετικέτες αν υπάρχουν άλλες ετικέτες (τις βγάζουν οι πούστηδες πλέον, είναι και αυτοί υποψιασμένοι τώρα). Ευτυχώς που δεν τρώω και ιδιαίτερα τυρί, γιατί αλλιώς θα είχαμε πρόβλημα, εκεί δεν μπορείς να εμπιστευτείς τίποτα. Τα ξέραμε αλλά τώρα θα μας κάνετε παρανοϊκούς. ΣΟΥΒΛΑΚΙ; ΠΙΤΣΑ; ΜΑΚΑΡΟΝΑΔΑ; Πας καλά; Ναι έχω ξαναγράψει για το θέμα, αλλά δεν μπορώ άλλο, κάθε μέρα μου κλείνουν και από έναν κλάδο. ΚΑΙ ΤΙ ΘΑ ΤΡΩΩ ΡΕ ΜΑΛΑΚΑ ΕΓΩ ΜΕΤΑ; ΞΥΛΟΠΡΟΚΕΣ ΚΑΙ ΓΡΑΣΟ ΓΙΑ ΝΑ ΠΑΝΕ ΚΑΤΩ; Και δεν λένε κανα όνομα οι κότες. Μιλάμε για τέλεια τακτική τρομοκράτησης του κόσμου. Που σαι Γκαίμπελς να δείς τα παιδιά σου τι εξαίρετη δουλειά κάνουν. Να βγεί και να πει, άμα έχει παπάρια και όντως νοιάζεται για τον κόσμο : "Στο μαγαζί του Μπάμπη του Σουγιά βρήκαμε ληγμένα ψωμιά, ληγμένα τυριά, ληγμένα λαχανικά, ληγμένη την γυναίκα του και έναν ληγμένο λογαριασμό της ΔΕΗ". Να ξέρω και εγώ να μην πάω εκεί, και να την πατήσει ο Μπάμπης ο Σουγιάς που μας ταϊζει κανταβερίνη και πουτρεσκίνη ( πηγή : Παλιό βιβλίο χημείας πρώτης δέσμης,το μπλε του Ευγενίδειου ιδρύματος. Είναι σχεδόν τα μόνα πράγματα που μου έχουν μείνει απο χημεία). Αλλά όχι τα μ.... . Δε λένε για το φόβο των Ιουδαίων. Ε ναι ρε μλκ, χέστηκα που κάποιος κάπου κάποτε έχει ληγμένα. Το ζήτημα είναι να μου πεις ΠΟΙΟΣ τα έχει για να μην πατήσω στη γιάφκα του. Βέβαια είμαστε και μαλάκες ως καταναλωτές. Εδώ πέρα, στην όμορφη Πάτρα, στους πρόποδες του μεγαλοπρεπούς Παναχαϊκού, σε ένα γνωστό μαγαζί, είχε ανακαλυφθεί από την αγορανομία πως διατηρούσε κρέατα σε φορμόλη. Ναι ναι, σε φορμόλη. Απο αυτό που βάζουν μέσα τα πτώματα στις Ιατρικές και μετά τα βγάζουν και τα μαγειρεύουν στις φοιτητικές λέσχες (-κύριε καθηγητά που το πάτε το πτώμα,δεν έχουμε εργαστήριο σήμερα -δεν είμαι καθηγητής, ο μάγειρας είμαι). Έγινε της Ποπέας, σάλος πανικός χαμός. Μετά ανακοινώθηκε πως βάλαν σύστημα HACCP ή όπως αλλιώς λέγεται αυτό (που απο τεχνολόγο τροφίμων άκουσα πως πρέπει να το εμπιστεύομαι οπου το βλέπω) και πάλι κοσμοπλημμύρα. Ε όχι ρε εγώ δεν ξανατρώω απο κει πέρα...καλά να πάθουμε και εμείς. Και να μας τα πούνε, και να μας τα δείξουνε θα πούμε "έλα μωρε υπερβολές των δημοσιογράφων". Όχι πως δεν υπερβάλλουν και αυτοί , αλλά είμαστε ζαμανφουτίστες και εμείς. Για αυτό λέω, λογοκρισία! Να μην βγαίνει τίποτα έξω... Και στο κάτω κάτω γιατί να τα ξέρουμε; Τόσα χρόνια που "δεν τα ξέραμε" πάθαμε τίποτα;... Η άγνοια είναι ευτυχία όντως απο ό,τι φαίνεται και μάλλον ενισχύει και το ανοσοποιητικό μας. Άντε, πάω να χτυπήσω τυροπιτούλα τώρα..

Πάμε κανά σινεμά ;

Για το κοινό των κινηματογράφων έχω μιλήσει ποτέ; Μάλλον όχι, τους έχω βρίσει ποτέ; Όχι έ.. τώρα που διάβασα κάτι κριτικές στο Αθηνόραμα, έτσι τυχαία, θυμήθηκα τις περιπέτειές μου στον κινηματογράφο και το πόσο κοντά έχω φτάσει σε φόνο εκεί μέσα. Ναι, όταν ήμουν εντός Αττικής πήγαινα κυρίως στα Village στο Μαρούσι γιατί ήταν πιο κοντά. Γενικά προτιμώ τους κινηματογράφους που έχουν καλά ηχοσυστήματα, γιατι έτσι και αλλιώς οι ταινίες που προτιμών να βλέπω, ε έχουν απαιτήσεις όσον αφορά τον ήχο . Οπότε πήγαινα Village. Το χειρότερό μου ήταν το Village στου Ρέντη, που δεν ξαναπατάω ΠΟΤΕ, μα ΠΟΤΕ Κυριακή απόγευμα. Τεσπά..
Μετά από χρόνια ως κινηματογραφόφιλος (καλά, όχι πλέον,δεν είμαι) ( που ναι τα χρόνια της Θεσσαλονίκης, που έβλεπα 3-4 ταινίες κάθε βδομάδα - και θα έβλεπα και άλλες αν δεν ξεπαραδιαζόμουν γενικότερα), έχω ακούσει την άπειρη μαλακία μέσα στις κινηματογραφικές αίθουσες.
Ο κόσμος πάει να δεί ταινία, και δεν ξέρει τι πάει να δεί, ή θέλει να δεί μια ταινία που ΑΥΤΟΣ έχει γυρίσει στο μυαλό του, μεταξύ ποπ κορν και κοκα κολας, την ώρα που χάζευε το πόστερ της πραγματικής ταινίας.
Π.χ χαζές απορίες (κυρίως σε θρίλλερ, τρόμου, φαντασίας) (αυτές ΠΑΝΤΑ απο γυναίκες)
Ερώτηση : Μα καλά, σταμάτησαν να πάρουν αυτήν την γκόμενα στην ερημιά; χαζοί είναι; δεν καταλαβαίνουν πως κάτι τρέχει; ("Σχιζοφρενής με πριόνι")
Απάντηση: Βλαμμένη φίλη μου, έχεις έρθει να δείς ένα b-movie. Μια παντελώς cult ταινία. Δεν το ξέρεις όμως. Και είσαι και στόκος. Ορίστε και η εξέλιξη της ταινίας αν δεν σταματήσουν να την πάρουν : "Το φορτηγάκι με τα παιδιά περνάει από έναν ερημικό δρόμο στη μέση του πουθενά. Τραγουδούν, μαστουρώνουν, πίνουν. Μετά από 2 ώρες έχουν βγει στην εθνική. Κατα τις 8 είναι σπίτια τους και κοιμούνται. THE END" .Ωραία ε; Και γαμώ τις ταινίες ο Σχιζοφρενής με το πριόνι. Μόνο που δεν έμαθαν ποτέ για αυτόν ΕΠΕΙΔΗ ΔΕΝ ΣΤΑΜΑΤΗΣΑΝ ΝΑ ΠΑΡΟΥΝ ΤΗΝ ΑΛΛΗ ΒΛΑΜΜΕΝΗ .
Ερώτηση : Μα καλά γιατί δεν πεθαίνει με τίποτα αυτός ο Σχιζοφρενής :
Απάντηση : Γιατί άμα είχε πεθάνει από γρίπη,στα 4 του, δεν θα είχε ταινία. Επίσης άμα είχε πεθάνει με την πρώτη γονατιά, η ταινία θα ήταν 20 λεπτά μικρότερη. ΤΟΝ ΣΧΙΖΟΦΡΕΝΗ ΜΕ ΤΟ ΠΡΙΟΝΙ ΒΛΕΠΕΙΣ οχι καμιά ταινία αξιώσεων!
Ερώτηση :Πωπω, όλα αυτά ζόμπι είναι; Μα καλά τι μαλακίες είναι αυτές; που βρέθηκαν τόσα ζόμπι; (Στο "Dawn of the dead")
Απάντηση: Τα κάναμε εισαγωγή από διάφορες χώρες. Είχα και μερικά κρυμμένα στη ντουλάπα για ώρα ανάγκης..Επίσης τρισάθλια ξανθιά χαζογκόμενα, έχεις έρθει να δείς ταινία με ζόμπι. ΚΑΙ ΣΕ ΧΑΛΑΕΙ ΠΟΥ ΣΤΗΝ ΤΑΙΝΙΑ ΜΕ ΖΟΜΠΙ ΕΧΕΙ ΜΕΣΑ ΠΟΛΛΑ ΖΟΜΠΙ; γκρουμφ!
Ερώτηση: Μισό λεπτό γιατί δεν έχω καταλάβει καλά (τι περίεργο), ΑΥΤΗ είναι πεθαμένη ; ( Ju-On)
Απάντηση : Ποια, εννοείς αυτή που εμφανίζεται από το πουθενά, είναι άλλοτε μαύρη και άλλοτε μπλε, σκοτώνει κόσμο και εξαφανίζεται ως καπνός; Όχι όχι , άκου πεθαμένη.. τέρας ζωντάνιας είναι..
Ερώτηση-Σχόλιο : Τι μαλακία ταινία με έφερες να δώ ρε Κούλα/Λούλα κλπ, μάγοι, ιππότες, δράκοι, τι ψέμματα είναι αυτά ρε γαμώτο; Σε παιδικό με έφερες;
ΟΡΓΙΣΜΕΝΗ ΑΠΑΝΤΗΣΗ : ΕΙΣΑΙ ΣΤΗΝ ΠΡΕΜΙΕΡΑ ΤΟΥ "RETURN OF THE KING" ΜΩΡΗ ! Στην γαμημένη την πρεμιέρα! Δεν ήρθες τυχαία, είχες κλείσει εισητήρια 2 βδομάδες πριν, τουλάχιστον.ΖΩΟ! ΣΤΟΝ ΚΑΙΑΔΑ! ΣΤΟΝ ΚΑΙΑΔΑ! ΤΩΡΑΑΑ
Ερώτηση: (μασουλώντας) , δηλαδή τώρα, για να καταλάβω, οι μηχανές θέλουν να έχουν τους ανθρώπους σκλάβους; (Matrix Revolutions)
Απάντηση : Μπορεί να έκανες τρείς ταινίες να το καταλάβεις, ενώ το λέμε ξεκάθαρα από την πρώτη, αλλά ναι, περίπου
Ερώτηση : Τώρα, αυτός είναι αυτός που σκοτώσαν στην αρχή; (Στον Μονομάχο, στην τελευταία σκηνή της ταινίας, στην μονομαχία Μάξιμου-Κόμμοδου)
Απάντηση : Ναι, και γύρισε από τους νεκρούς για να εκδικηθεί και να κατακτήσει τον κόσμο μαζί με τον Ντάρθ Βέιντερ
Ερώτηση : Γιατί πετάνε αυτοί; τι ψέμματα βλέπω πάλι; (Τίγρης και δράκος)
Απάντηση: Πετάνε γιατί φοράνε από τις σερβιέτες που σε κάνουν να πετάς. Ζώο τετράποδο και εντελώς κατά σύμπτωση όρθιο.Κοίτα την γαμημένη την οθόνη και σταμάτα να ρωτάς μαλακίες!
Είναι ένα μαρτύριο το multiplex είναι αλήθεια. Και ο καθένας λέει το μακρύ του και το κοντό του. Σεβασμός 0. Έχω μπλεχτεί μέχρι και σε τσακωμό σε forum επειδή οι μισοί υποστήριζαν πως είναι ΔΙΚΑΙΩΜΑ τους να κάνουν μαλακίες σε μια ταινία αν δεν τους αρέσει, και πως εγώ ο τυχαίος βλάκας που μπορεί να μου αρέσει, είμαι υποχρεωμένος να τους ακούω γιατί έχουμε λέει δημοκρατία. Αλλά δεν μπορώ να πηγαίνω σε "αιθουσίτσες". Άμα είναι η οθόνη σαν την οθόνη του πισιού μου και τα ηχεία χειρότερα απο ακουστικά ,ε να το χέσ το πράμα.. Οι νέες γενιές έχουν κάκιστη συμπεριφορά στις κινηματογραφικές αίθουσες. Ελεεινή και παντελώς ασεβή για τον διπλανό τους. Έχω ακούσει για περιστατικό ενός κυρίου που πέταξε έξω απο αίθουσα δυό "πιτσιρικάδες" (20χρονους από τις περιγραφές) και τους πέταξε και 15 ευρώ στη μούρη κιόλας, για να μην παραπονιούνται. Να αγιάσει το χέρι του ανθρώπου που το έκανε! Πάνε κινηματογράφο για οποιονδήποτε άλλο λόγο ΕΚΤΟΣ απο το να δουν κάποια ταινία. Εντάξει τα ζευγαράκια τα καταλαβαίνω, δεν έχουν πουθενά αλλού να πάνε, πάνε να χαμουρευτούν εκεί μέσα. Τουλάχιστον αυτοί δεν κάνουν φασαρία. Αλλά ρε μεγάλε, αυτός είναι ο δικός μου κώλος, της γκόμενάς σου είναι από την άλλη πλευρά Πάνε γενικά και αόριστα μετά το φροντιστήριο. Σε μπουλούκια. Αυτά είναι και τα χειρότερα. Αυτά φωνάζουν και επίτηδες κιόλας για να εκνευρίσουν τον κόσμο. Φωνάζουν "Παιδί μου τι γκόμενος είσαι εσύ,βάλε με κάτω" όταν εμφανίζεται κανάς καλός,μετά χαχανίζουν και πετάνε ποπ κορν τα κοριτσάκια στα αγοράκια και τούμπαλιν.Άμα πίστευα στην ψυχολογία θα έλεγα οτι το κάνουν γιατί κατά βάθος χρειάζονται προσοχή και φροντίδα, αλλά δεν πιστεύω και λέω πως το κάνουν γιατί κατά βάθος χρειάζονται γερό ξύλο και μαθήματα συμπεριφοράς από το κωλόσπιτό τους. Μετά έχουμε και τις γνωστές "φιλενάδες" που πάνε μετά τη δουλειά. Καταλαβαίνω πως είναι κουρασμένες (όπως και εγώ άλλωστε, μετά τη δουλειά πήγαινα μονίμως), και πως δεν έχουν όρεξη για πολλά, αλλά ποιος τους είπε πως εγώ έχω όρεξη να ακούω απορίες όπως αυτές που έγραψα απο πάνω; Μετά έχουμε τους απλούς, κλασσικούς ελληνάρες. Που πάνε για καμάκι. Που λένε "πνευματώδη" αστεία και γυρνάνε κεφάλι γύρω γύρω να δουν αν τους κοιτάει καμία. Συνήθως τους κοιτάμε με μισό μάτι γιατί λένε μαλακίες επιπέδου δημοτικού και βγάλε. Και τέλος οι κλασσικοί μαλάκες, οι χειρότεροι όλων. Οι αρκουδοκουλτουριαρέοι που πάνε ΕΠΙΤΗΔΕΣ σε ταινία που ΞΕΡΟΥΝ οτι ΔΕΝ θα τους αρέσει, για να θάψουν και να πουν τα κουλτουριάρικα σχόλιά τους. Χεστήκαμε ρε! Εγώ έρχομαι σε ταινίες του Κιαροστάμι να χασμουριέμαι επιδεικτικά και να ρωτάω γιατί αυτός ο κύριος περπατάει εδώ και 2 ώρες και πότε θα αρχίσει η ταινία; εσείς γιατί έρχεστε σε b-movies και παραπονιέστε για το οτι δεν έχουν υπόθεση και δεν θέτουν κανένα υπαρξιακό ερώτημα πόσο μάλλον να το απαντούν κιόλας; Εγώ πάντως θέλω να δηλώσω την πεποίθησή μου πως πρίν μπεί κανείς κινηματογράφο πρέπει να του γίνεται τεστ σεβασμού. Δεν ξέρω πως, δεν ξέρω τη βαθμολογία, αλλά από ένα σκορ και κάτω δεν πρέπει να αφήνουν τον κάθε μαλάκα να μπαίνει μέσα. Αλλιώς, να έχω το δικαίωμα να τον πετάξω έξω. Ή να απαιτήσω να πεταχτεί έξω. Ή να πατήσω ένα κουμπί και να τον ρουφήξει η καρέκλα του. Κάτι τέτοιο τέλος πάντων.. Τώρα γιατί τα γράφω όλα αυτά ε; Ε το βράδυ θα πάω κινηματογράφο, και ετοιμάζομαι για μάχη ;)
Υ.Γ : Ένα μεγάλο "ΌΞΩΩΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑ" στην πλειοψηφία των κριτικών κινηματογράφου. Εξαιρείται αυτός ο τύπος που κάνει κριτική στο MAD. Ναι αυτός που σου τα ψιλοσπάει μεν με τον τρόπο που κάνει κριτική, αλλά τουλάχιστον γελάς.Και δεν χαμπαριάζεις κιόλας αν τη θάβει ή αν την εξυμνεί την ταινία. :P Όχι σαν τον άλλον που είχε θάψει τον Άρχοντα ως μεγάλο ψέμα και είχε πεί ότι του άρεσε το "The day after tomorrow" (ρεαλιστικότατη ταινία,βγαλμένη μέσα από τη ζωή. Σε μια σκηνή μάλιστα η πτώση θερμοκρασίας κυνηγάει τους ανθρώπους. Πάλι καλά που δεν πυροβόλαγαν τον αέρα να τον σκοτώσουν κιόλας)
Υ.Γ2 : ΔΕΝ ΕΙΣΤΕ "FUNS" ΕΝΟΣ ΣΚΗΝΟΘΕΤΗ, ΕΙΣΤΕ "FANS" ΕΝΟΣ ΣΚΗΝΟΘΕΤΗ. Αμάν πια. Μάθετε τουλάχιστον να το γράφετε!

Το δικό σου πουλί , έχει γρίπη;

Μασουλώντας αργά αργά ένα σνίτσελ κοτόπουλο, που είχα περιλούσει καλά καλά με σάλτσα από κρέμα γάλακτος,λίγο σκόρδο και ψιλοκομμένο μαϊντανό (με λίγο άσπρο κρασί μέσα για τη μυρωδιά), έβλεπα στο χαζοκούτι για την γρίπη των πουλερικών. Αρχικά ο πρώτος και κύριος φόβος είναι μην πάθει καμιά γρίπη το δικό μου το πουλερικό και μου μαραθεί από τον πυρετό. Δεν είναι και κανα χιλιόμετρο, άμα γριπιάσει και μαζέψει κιόλας, την κάτσαμε. Μετά κατάλαβα ο βλάξ ότι εννοούσαν τα άλλα πουλερικά, αυτά που μασουλάμε με κάθε ευκαιρία. Έχω φάει κότες εγώ.. Όπως έλεγε και ο παππούς μου όταν ήμουν μικρός "Έχεις φάει τόσες κότες ρε παιδί μου, που μπαζώνουμε με αυτές απο δω μέχρι τη Μακρόνησο". Επίσης έχω φάει και αρκετές από τις άλλες κότες, αλλά αυτές στη μάπα. Πολλές κότες που λέτε. Με οποιονδήποτε τρόπο. Σούβλα, κάρβουνα, φούρνο, κατσαρόλα, κοκκινιστές, με χυλοπίτες, με κριθαράκι, με πατάτες, κρασάτες, με μανιτάρια, με σως και άλλα τέτοια ευρωπαϊκά (ναι είχα και στο χωριό μου σως...), κότες α λα ιταλικά, α λα γαλλικά, τσίκεν νάγκετς, Τέξας φράϊντ τσίκεν, Ματσατσούτσετς τσίκεν μπρέστ, Φιλαντέλφια τσίκεν, Τσίκεν Κάρρυ, Τσίκεν Γου Σια, Τσίκεν Φουκ Μι και τα λοιπά και τα λοιπά. Κότες να δούν τα μάτια σου. Φαντάζομαι απο την εποχή που μπαζώναμε μέχρι Μακρόνησο, τώρα πρέπει να μπαζώνουμε και μέχρι Τζιά, μην πω και Κύθνο και γίνω υπερβολικός. Ωραίο πράμα το κοτοπουλάκι και πάνε να μας το στερήσουνε οι αλήτες. Γρίπη λέει των πουλερικών. Κωλοϊός! Δεν έχουν αφήσει τίποτα ήσυχο. Δεν έχει μείνει τίποτα αγνό! Σκατά στα μούτρα τους. Δεν μπορούμε να φάμε μοσχάρια, κοτόπουλα, γαλοπούλες, χοιρινά, ψάρια. Τι να τρώμε ρε για κρεατάκι; Σκυλιά και γατιά; (καλά, μεταξύ μας σε ορισμένα μαγαζιά όντως τρώμε σκυλιά και γατιά, αλλά πλέον με τόσες αρρώστιες που σέρνουν τα άλλα αρχίζω να ψιλιάζομαι πως στην τελική δεν είναι και τόσο κακό.). Ναι οι Γερμανοί πχ τρώνε άλογα. Και ναι δεν διστάζω να ομολογήσω πως το άλογο έχει γαμάτο κρέας και οταν το δοκίμασα αντί να πω "το καημένο το αλογάκι πως μπορείτε και το τρώτε" είπα "φέρε άλλο ένα και πιάσε και μια μπύρα". ΧΕΣΤΗΚΑ ΓΙΑ ΤΙΣ ΓΡΙΠΕΣ ΣΑΣ, ΕΓΩ ΤΙ ΜΠΟΡΩ ΝΑ ΤΡΩΩ ΜΕ ΝΟΙΑΖΕΙ Θα μεταλλαχθεί λέει ο ιός, θα κάνει ένα έτσι, ένα γιουβέτσι και ΤΣΟΥΥΥΠ ,α ααααα θα μας τον φορέσει και εμάς. Πάνε και τα κοτόπουλα ας τα ξεχάσουμε. Ζαρζαβατικά δεν μπορούμε να τρώμε, εκτός του οτι είναι άνοστα απο τα πολλά αυξητικά, είναι πλέον και πιο ακριβά απο το κρέας , και έχουν και ένα τονο φυτοφάρμακα μέσα. Ναι μέσα. Φρούτα; Εχετε φάει μήλο τελευταία; Η σακούλα που το κουβάλησε είχε περισσότερη γεύση. Χόρτα. Τζοχούς θα καταντήσουμε να τρώμε ρε. Και βλήτα. Και ραδίκια (αυτά τα καπνίζουμε κιόλας. Τι; Όχι; Μπα! Για δοκίμασε τα Leader και θα σου πω εγώ δεν καπνίζουμε ραδίκια). Το σκατό μας παξιμάδι θα κάνουμε μπας και φάμε υγιεινά. Η μόνη λύση είναι ο προσωπικός κήπος/αγρόκτημα του καθενός. Και το προσωπικό κοτέτσι/χοιροτροφείο/βουστάσιο. Να θέλω εγώ γουρουνάκι; Θα πηγαίνω στον Μήτσο απέναντι, θα του δίνω 3 κοτόπουλα και θα παίρνω μισό γουρούνι. (Ναι είμαι κλέφτης και ξηνταβελόνης και εκμεταλλευτής, τι θέτε τώρα..). Θα θέλω φρούτα και λαχανικά; Θα πηγαίνω στην κυρα-Μαρία, αυτή θα λείπει, θα ρίχνω έναν μπίκο στην κόρη της, και θα κάνω τα ψώνια μου. Έτσι ναι μεν γυρνάμε σε πρωτογενείς κοινωνίες, ναι μεν οι οικονομολόγοι θα τραβάνε τα βυζιά τους, αλλά και υγιεινά θα τρώμε και θα έχουμε καλύτερες σχέσεις με τα γειτόνια μας. Γιατί, στις γιορτές και στα γενέθλια; Που θα είμαστε σαν χωριό; Που θα μαζεύονται στο σπίτι οι καλεσμένοι και θα μου φέρνουν όλοι το κατιτίς τους; Άλλος ένα χοιρομέρι, άλλη 2 κιλά μπανάνες, άλλη δυό μοσχαρίσιες, άλλος ένα τελλάρο ροδάκινα. Και πάει λέγοντας... Ωραία πράματα. Στην πόλη, θα ψοφήσουν όλοι. Θα επέλθει επιτέλους η αποκέντρωση. Γιατί; Γιατί που να τα φυλάξεις τα γουρούνια και τα κοτόπουλα στο δυαράκι στο Παγκράτι;εεεεεε? θα αναγκαστείς να γυρίσεις στο χωριό σου. Και καλά θα κάνεις. Οι πόλεις θα αδειάσουν, θα ρημάξουν. Ορισμένες γειτονιές θα γίνουν μετα-αποκαλυπτικά τοπία. Οι πολυκατοικίες θα χορταριάσουν. Η φύση θα εκδικηθεί και θα καλύψει το τσιμέντο με την πρασινάδα της. Και η Αθήνα θα γίνει ωραία όπως παλιά . ΠΟΛΥ παλιά. Όχι όπως τώρα, που ναι μεν ωραία είναι, αλλά όσο ωραία είναι η Μπαρντό στα 80 της. "Η πάλαι ποτέ καλλονή, νυν παραπαίουσα γκατζ'ογρια". Κο(ί)τα ρε που το έφτασα ξεκινώντας απο τη γρίπη του πουλερικού... Έχει πολύ πλάκα πάντως Νίκο Τσιαμτσίκα. Σε τί κόσμο θα φέρω τα παιδιά μου Νίκο Τσιαμτσίκα ε; Άσε ξέρω. ΑΥΤΟ ΤΟ ΚΟΤΟΠΟΥΛΟ ΕΧΕΙ ΓΡΙΠΗ; (Που να ξέρει ο χασαπάκος, σιγά μην του έβαλε και θερμόμετρο). Και πανικοβλήθηκαν και τα ζαγάρια. Έχουν γρίπη τα κοτόπουλα και πάνε και παίρνουν φάρμακα οι άνθρωποι. Αδειασαν τα αντιγριππικά από τα φαρμακεία. Ναι καλά κάνατε, αλλά αν διάβασα καλά αυτά τα αντιγριππικά που πήρατε είναι για άλλη γρίπη. Σαν να φοράς καπότα για να μην κολλήσεις μαγουλάδες ένα πράμα. :P Τέλος πάντων, θα περάσει η μόδα και της γρίπης. Θα βρουν τίποτα άλλο.. Αλλά έλεος πια. Μην τρώμε, μην πίνουμε, μην καπνίζουμε, μην πηδάμε, για να ζήσουμε περισσότερο. Ε άμα τα κόψουμε όλα αυτά, φυσικά και θα μας φαίνεται οτι ζήσαμε περισσότερο. Αφού δεν θα περνάει με τίποτα η ώρα..

O Χριστόφορος επιστρέφει

Η επιστροφή του Χριστόφορου.
Μάστα.
Αυτό κατ αρχήν ακούγεται σαν απειλή έτσι όπως το λένε, μεταξύ μας. Θα επιστρέψει και θα μας κάνει τί; θα μας πεθάνει στη βαρεμάρα; θα μας αναγκάζει Κυριακάτικα να κατεβαίνουμε να ψάχνουμε ανοιχτό βιντεοκλά για να αποφύγουμε την παπαριά του; θα καινοτομήσει στην ελληνική τηλεόραση;
Δεύτερον, άντε και να επιστρέψει, τι καινούριο θα μας πει? ε.. ναι.. ξέρουμε μια πρωτοπορία. Να σας πω εγώ τι θα μας πει και ας μην ειμαι φανατικος θεατής του : Η συνταγή είναι απλή : Ένα "καλό" παιδί, που ερωτεύεται πάντα τις λάθος γυναίκες. Είναι ο κλασσικός άτυχος νέος που η πουτάνα ζωή τον έχει δοκιμάσει αδίστακτα. Ένας νέος, σύγχρονος Ιώβ, που είναι πλούσιος/όμορφος/μορφωμένος/γόητας/ σε οποιονδήποτε συνδυασμό αυτών.
Έχει συνήθως έναν αδερφό, ή έναν απίστευτο κολλητό, ή μια απίστευτη παρέα. Ένεκα οι περιστάσεις, το καλό και αγνό αυτό παιδί, τα κάνει πάντα σκατά. Εντελώς τυχαία πάντα καψουρεύεται αυτές ακριβώς που δεν πρέπει. Έτσι καταλήγει να πηδάει τη γκομενα του αδερφού του, τη θεία της, τη γιαγιά της, τη δική του γιαγιά, την γειτόνισσα, τον άντρα της γειτόνισσας, την περιπτερού, την κουνιάδα της, τη γκομενα του άντρα της πρώτης ξαδέρφης του κολλητού του, τον κολλητό του με τη μάνα του κλπ κλπ κλπ. Όλοι τον φτύνουν, όλοι τον χλευάζουν, είναι πλέον αυτός ένας απόκληρος και αυτή μια κοινή, μια παστρικιά. Απογοητευμένος και έχοντας σιχαθεί τη ζωή, αράζει στο πανάκριβο και με γαμώ τις θέες ,επιπλωμένο απο Νέο Κατοικείν σπίτι του (που συνήθως δεν συνάδει με την υποτιθέμενη οικονομική του κατάσταση, αλλα δεν γαμείς), πίνοντας ένα ακριβό ουίσκι και are you pondering what I am pondering Pinky. . Ένα δάκρυ, ένα μοναχικό δάκρυ κυλά στο παγωμένο πρόσωπό του και πέφτει μέσα στο ποτήρι με το ουίσκι. Στο background παίζει κάποια γλυκαναλατιά του στυλ "Why does my heart feel so bad". Εμ βέβαια ρε μαλάκα, τι γιατί νοιώθει άσχημα η καρδιά σου; Πήδηξες όλες τις γκομενες και συγγενείς των φίλων σου, και έχεις την απαίτηση να σου πουν και μπράβο; Αυτό δεν είναι %$@%@ που έχεις, γαλιάντρα είναι, ξετυλίγεται και όποιαν πάρει ο Χάρος. Μάζεψέ την λίγο. Αλλά όχι ναι ξέρω, σε παρέσυραν. Το χω πάθει και εγώ αυτό. Ειδικά άμα στα πετάξει η άλλη και είναι και -άρα, δύσκολα κρατιέσαι. Αλλά ρε μλκ, εντάξει, σώνει. Είσαι το ζωντανό παράδειγμα του οτί σκεφτόμαστε με το κάτω. Παρ'όλα αυτά, παρ΄ότι είσαι γουρούνι και μαλάκας, σε γουστάρουν όλες. Εμ βέβαια, αφού εσύ γράφεις το σενάριο. Ασε μάγκα, που έτσι και τα κάναμε εμείς αυτά, θα μας είχαν βγάλει παράρτημα στα γυναικεία περιοδικά με την ένδειξη "Shoot to kill" απο κάτω. Θα πηγαίναμε για καφεδάκι στους Διόσκουρους και θα ακούγαμε "ΝΑΤΟΣ ΝΑΤΟΣ ΚΟΡΙΤΣΙΑ, ΟΡΜΑΤΕ". Τέτοια... Αλλά επειδή έχεις διαβάσει και τραγωδία κάποτε, κάτι θυμάσαι για την κάθαρση. Που στο μικρό διαστρεβλωμένο σου μυαλό, δεν σημαίνει την επαναφορά της ισορροπίας στον κόσμο, αλλά το να βγείς κερδισμένος εσύ. Δηλαδή όντως να σε συγχωρήσουν που τους γάμησες τις ζωές επειδή δεν μπορούσες να κρατήσεις το πουλί σου μέσα από το φερμουάρ. Επειδή είσαι άνθρωπος των παθών. Και εμείς έχουμε πάθη ρε, αλλά άμα πάρουμε εσένα παράδειγμα, εκτός του οτι θα μας πέσουν τα νεφρά, δεν θα μας μιλάνε ούτε οι αυτόματοι τηλεφωνητές. Μαλάκα! Έτσι λοιπόν , αφού ο ταλαιπωρημένος ήρωάς μας που άδικα τον βρίζουν όλοι επειδή τα πήδηξε όλα, περάσει τον προσωπικό του γολγοθά, έρχεται η μέρα που ξαφνικά όλοι τον συγχωρούν με μια γελοία πρόφαση του στυλ "ε εντάξει το παιδί, είχε κάβλες" ή "έλα μωρέ ας μην του κουνιόταν και η τσουλάρα" κλπ. Μετά πάνε να βρούνε νέες γκόμενες για να τους τις πηδήξει στην επόμενη σειρά. Και τώρα μας το βάλαν και Κυριακή για να μας τα κάνουν τσουρέκια. "Δυό μέρες μόνο" . Στην αρχή ήλπιζα ότι τόσες μέρες θα κρατήσει , αλλά φευ!απογοητεύτηκα. Φαντάζομαι πως μετά την εμπειρία του στο στρατό, στη νέα αυτή σειρά θα πηδάει ως φαντάρος την γυναίκα και την κόρη του αρχηγού ΓΕΣ, της ΑΣΔΕΝ, των άλλων αρχηγών σωμάτων, και γενικότερα όλου του κοσμου. Αυτοί για να τον τιμωρήσουν θα του στερούν μια έξοδο, αλλά μετά θα του δίνουν τιμητική που οι γυναίκες τους και οι κόρες τους το έκαναν με τέτοιο παλλικάρι..
(κοίτα να δείς που ΟΝΤΩΣ μπορεί να είναι έτσι ... έτσι μου ρχεται να το δω..)

Αρρώστια...

Από την περασμένη Κυριακή είχαν αρχίσει οι ενοχλήσεις, αλλά χαμπάρι εγώ. Έτσι και αλλιώς όποτε καπνίζω σαν φουγάρο την ακούει ελαφρώς ο λαιμός μου. Ναι, έλα ντέ όμως που την Τετάρτη δεν γινόταν έπρεπε να κάνω κάτι γιατί το πράμα είχε γίνει πολύ ενοχλητικό. Σαν να είχα μια πληγή στο λαιμό. Αλλά δεν πήγε το μυαλό μου μια και δεν το είχα ξαναπάθει αυτό. Παίρνω τηλέφωνο στην Αθήνα και τα κεντρικά βγάζουν πόρισμα . "Λογικά πυώδη αμυγδαλίτιδα έχεις." .Φτου, σκατά , σκέφτηκα, αλλά κράτησα μια πισινή μπας και δεν ήταν σωστή η διάγνωση.. τεσπα. Λέω, άντε να πάω στο νοσοκομείο να δω κανάν γιατρό να μου πεί καμιά πιο εμπεριστατωμένη άποψη. Νοσοκομείο. Ελληνικό. Πανεπιστημιακό. 4 το απόγευμα. Το πιάνετε που το πάω ε? :) Οργάνωση, άνεση, τάξη, άμεση εξυπηρέτηση. Μας βάλαν σε ανάκλιντρα, μας κεράσαν πορτοκαλάδες και τσαμπιά σταφύλια, και κάτι ξώβυζες μας κάναν αέρα με πίπουλα απο στρουθοκάμηλο.. Ναι αμέ, παπάρια. Πάω στον πρώτο πρώτο γκισέ (είσοδος) και ρωτάω αρχικά που είναι τα εξωτερικά-επείγοντα να πάω να δώ έναν ΩΡΛ. "Στον πρώτο κύριε, αριστερά θα πάτε". Εκεί εξεπλάγην με την ταχύτητα του υπαλλήλου, λέω, "μπα, τι έγινε, βελτιωθήκαμε". Ναι αμέ, πως.. Πάω στον πρώτο, ψάχνω ψάχνω, ερημιά. Κάνω έναν γύρο και φτάνω σε άλλον γκισέ όπου δύο κυράτσες υπάλληλοι προσπαθούσαν να εξοικειωθούν με τη χρήση των μηχανημάτων του Σατανά. Μπροστά απο μένα ένας κύριος, και στο διπλανό παραθυράκι μια γιαγιά και ένας πιτσιρικάς. Οι τύπισες μέσα, αν είχαν @@ θα τα είχαν απλώσει στο γραφείο, θα είχαν πάρει χρυσές mont blanc και θα έγραφαν μανιωδώς. Αλλά απλώς η μία προσπαθούσε να κλείσει το ρημάδι που είχε κολλήσει.Η άλλη την βοήθαγε. Μετά απο 5 λεπτά το pc ξαναξεκίνησε επιτέλους, και ακούγοντας τον ήχο που κάνουν τα win ανοίγοντας, χαχάνισε το βόδι και είπε στην άλλη πως είναι δυνατά και έπρεπε να το χαμηλώσουν. Άλλα 5 λεπτά για να το χαμηλώσουν. Η υπομονή μου που στις καλύτερες των συνθηκών είναι μικρότερη και από μερίδα σε κυριλλέ fusion εστιατόριο είχε προ πολλού αποδημήσει εις τόπον χλοερόν. Αλλά την γλυτώσανε, γιατί πάνω που άπλωνα το χέρι έτοιμος να αναφωνήσω ΑΝΤΕ ΚΥΡΑ ΜΟΥ ΤΕΛΕΙΩΝΕ, ΤΙ ΘΑ ΓΙΝΕΙ ΤΟ ΦΕΛΕΚΙ ΜΟΥ;, ξαφνικά άρχισαν να εξυπηρετούν τον κόσμο. Ευτυχώς ο παππούς μπροστά μου δεν ήθελε κάτι σοβαρό και ξεμπέρδεψε με τη μία. Η γιαγιά δίπλα όμως έπρεπε κάτι να καταχωρήσει, οποτε έβλεπα την υπάλληλο να αγωνίζεται να πληκτρολογήσει (το αριστερό χέρι πίσω απο την πλάτη, το δεξί στο πληκτρολόγιο, με το ένα δάχτυλο). Μ-Α-Ρ-Ι-Α (χρόνος πληκτρολόγησης, 6.5 αιώνες). Λέω γω στο δικό μου τζιμάνι, "για να δώ εναν ΩΡΛ χρειάζομαι χαρτάκι προτεραιότητας, τίποτα ιδιαίτερο,κάτι τεσπα;" "ΟΧΙ ΚΥΡΙΕ" μου απαντάει με ύφος του στυλ "ασε μας και συ ρε μαλλιά απο δω πέρα να παίξουμε καμιά πασιέντζα". Και μπαίνω στο κύριο μέρος της πίστας , στα ΕΠΕΙΓΟΝΤΑ. Εκεί γινόταν της καριόλας. Συγγνώμη αλλά πιο ευπρεπή χαρακτηρισμό δεν έχω. Μπαίνοντας αριστερά, ράντσο με γιαγιά που είχε πρόβλημα με τα νεφρά και είχε πάθει απόφραξη. Πιο μπροστά, γαμάτος γραφικός παππούς με κόκκινη πιτζαμούλα που δεν φαινόταν σοβαρά, απλά είχε σκαλώσει οτι δεν έπεφτε ο ορός στη φλέβα και ρώταγε ό,τι περνούσε δίπλα του αν πέφτει ο ορός. Άλλος παππούς που μόλις του είχαν χώσει αυτή την υποδοχή του ορού, καθόταν και περίμενε υπομονετικά όρθιος να τον στείλουν κάπου ("Τώρα κύριε Τάδε, φέρτε ρε μια καρέκλα στον άνθρωπο να καθίσει"). Γιατροί και νοσοκόμες. Λοιπόν έχω να πω πως τους πάω τους γιατρούς. Και τις γιατρίνες. Και τις νοσοκόμες. Τα άτομα εκτός του ότι δεν τρελλαίνονται με τέτοιο μπάχαλο δίπλα τους καθημερινά, έχουν την απίστευτη ικανότητα να κάνουν καμάκι ενώ μιλάνε για ουρολοιμώξεις και κολωνοσκοπήσεις(αυτό έτσι γράφεται ή ανάποδα το ω; ). Βλέποντας το μπάχαλο, κάθισα και εγώ εκεί στην είσοδο και περίμενα να μου απευθύνει κάποιος το λόγο, μια και από ό,τι φαινόταν ήμουν μάλλον η πλέον ασόβαρη περίπτωση εκεί μέσα. Επίσης χάζευα μια γιατρό για τον τρόπο που μιλούσε, είχα κλάσει στο γέλιο. Έλεγε κατι απίστευτες αττάκες για τους ασθενείς της :) τεσπα. Ε μετά απο πόση ώρα, μου δώσαν σημασία, με στείλαν στην ΩΡΛ, και την έβγαλε τη διάγνωσηηηη.. "ΟΞΕΙΑ ΠΥΩΔΗΣ ΑΜΥΓΔΑΛΙΤΙΔΑ" . Αντιβίωση λέει για δέκα μέρες και τα λοιπά. Εμένα η αντιβίωση με πηδάει. 3χ625mg τη μέρα μου πέφτει πολύ. Είμαι τώρα στην 6η μέρα και με έχει σκίσει γιατρέ μου. Και με πλακώνει που λέτε η αμυγδαλίτιδα. Ωρέ τι πράμα είναι αυτό? γαμώ το κέρατό μου δηλαδή. Δεν το είχα ξαναπάθει και δεν θέλω. Όταν αρρωσταίνω είμαι σούπερ γκρινιάρης. Τώρα με αυτό ήμουν ο ανυπόφορος. Ήθελα να γκρινιάξω επίτηδες. Να πρήξω τα @@ όλου του κοσμου. Ευτυχώς τις δύο πρώτες μέρες ήμουν μόνος μου και το βαρβάτο βαρβάτο πέρασε ανώδυνα για τους υπόλοιπους. Τις δύο επόμενες πόναγα τόσο που δεν είχα όρεξη να γκρινιάξω, απλά βόγκαγα , καθόμουν οκλαδόν στο κρεβάτι και έκανα πέρα-δώθε σαν αυτιστικό. Δεν μπορούσα να φάω, αλλά έπρεπε. Και τι σκατά να φάω με αυτό το πράμα στο λαιμό που ο,τιδήποτε σκληρότερο του νερού πόναγε; Έπεφτα για ύπνο, ναι αμέ.. με τίποτα. Στούμπωνα στον ιδρώτα και κατά τις 6-7 με έπαιρνε ο ύπνος. Και ροχάλιζα σαν τραίνο σύμφωνα με αξιόπιστες μαρτυρίες. Ένα μαρτύριο, μια ομορφιά. Γαργάρες με betadine ολη μερα. Γαμάτο το Betadine. Προσοχή ακολουθεί αηδιαστική πρόταση => έχω φτύσει όλο τον λαιμό μου μέσα στον νεροχύτη το φελέκι μου<== τέλος αηδιαστικής πρότασης. Και μετά, όλα τα χε η Μαριωρή, ο φερετζές της έλειπε, πλακώσαν και οι παρενέργειες από την αντιβίωση. Κατ αρχήν η αφόρητη, λαβκραφτιανή ΜΠΟΧΑ. Το στόμα μου, ο ιδρώτας μου, τα πρωινά ούρα, όλα αναδίδουν μια απίστευτη, επική, άρρωστη αποφορά σαπίλας. Δεν με αντέχω. Δεν με μπορώ. Μετά τα ούλα μου. Έβγαλα άφτρες στα ούλα και τώρα πάλι πρόσεχε τι σκατά θα φας μην πειράξεις τα ούλα. Και ναι, τρώω και γιαούρτια. Τα έχω τσακίσει για την ακρίβεια. Γαμώ τις αντιβιώσεις σας. Δεν το παίρνω εγώ αυτό το πράμα 10 μέρες με τίποτα. Αφού μου πέρασε ήδη η αμυγδαλίτιδα. Δεν θα σκίσω πάλι τα νεφρά μου. Καλύτερα να ξαναπάθω αμυγδαλίτιδα, παρά να με ξαναπαίρνουν σηκωτό στα νοσοκομεία όπως τότε.  Και τότε έμενα και στο πατρικό μου. Τώρα άμα ταβλιαστώ και δεν μπορώ να μιλήσω και να κουνηθώ από τον πόνο πάλι, χέσε μέσα Πολυχρόνη που εγίναμε ευζώνοι.-OK μαλακίες. Γκρινιάζω. Πρέπει. Αλλιώς θα την ξαναπατήσω με την κωλοαμυγδαλίτιδα. Δε θα πάθω τίποτα με την αντιβίωση, σιγά- Τέλος πάντων πέρασε το πράμα τώρα, μονο όταν χασμουριέμαι με ενοχλεί αλλά οκ. Για αυτό έλειψα αυτές τις μέρες. Δεν είχα πάρει και χαμπάρι οτι είχε ασπρίσει το κωλόπραμα, δεν ξέρω γιατι.. τεσπα.. καλημέρες