Snoozefest 2010 - Let the right one in

Όλοι πλέον ξέρετε πως είμαι παιδί μορφωμένο, έξυπνο, της κουλτούρας και της διανόησης και τα λοιπά. Το ξέρετε γιατί το λέω εγώ φυσικά. Και μη μου πείτε και ποιος είσαι συ που το λες και αυτό είναι αυτοαναφορά και τέτοια, μη σας θυμίσω κάτι άλλα που πιστεύετε κατά καιρούς και ως μοναδική απόδειξη έχουν το "επειδή το λέω εγώ".
Τέλος πάντων.
Σινεφίλ δε με λες κιόλας βέβαια, αν και ενίοτε μου αρέσουν κάτι κουλτούρες, όπως π.χ η Οδύσσεια του Διαστήματος, το Brazil και το Πρόθυμες Νοσοκόμες #2 .
Επικεντρώνομαι κυρίως στα θρίλλερ-τρόμου-φαντασίας και τα λοιπά. Εκεί είμαι αυστηρός κριτής και έχω απαιτήσεις, έστω και από την "υποκουλτούρα" τους. Γιατί ναι ρε φίλε, να έχει 23 φόνους στα πρώτα 7msec της ταινίας, αλλά με μια κάποια συνοχή, μια σειρά, μια υποτυπώδη δικαιολογία,με ένα πιστόλι που χωράει 23 σφαίρες. Όχι με 6σφαιρο. Νομίζω; Πρέπει να υπάρχει και μια κάποια υπόθεση. Και δυστυχώς σε πολλά fantasy/τρόμου κλπ, η υπόθεση φαίνεται ότι έχει γραφτεί από άνθρωπο με φαντασία και νοημοσύνη ενός κομματιού σέλινο.
Παμ παρακάτω.
Είχα διαβάσει καναδυο εξαιρετικές κριτικές για το "Let the right one in" -πράγμα το οποίο δεν αποτελεί ποτέ εγγύηση μια και όλοι ξέρουμε πώς και τί και γιατί και τα λοιπά. Δε θυμάμαι δε αν τις είχα διαβάσει από σινεκριτικούς ή από πόπολο, πράγμα επίσης ανησυχητικό.
Ε που λέτε, τσίμπησα προχτές και είπα να το δω. Παιδάκια έχει, βρυκόλακες έχει, νταξ κάτι θα λέει.
Το άλλο καμπανάκι που έπρεπε να μου είχε χτυπήσει είναι ότι το έργο ήτο σουηδικής προελεύσεως,κατασκευής, σύνθεσης και υλοποίησης και έπρεπε να είχα θυμηθεί ότι ο Σουηδικός κινηματογράφος δε φημίζεται για την ταχύτητά του. Οπότε, έχω πολλά φάουλ στη λογική διαδικασία επιλογής της ταινίας, όπερ σημαίνει καλά να πάθω, ας πρόσεχα. [Σορυ Πόλσε, αλλά θα έπρεπε να παραμείνετε στην παραγωγή ξυλείας, κορμιών και επίπλων]

Υπόθεση : Ξανθός προέφηβος χτίζει μια τρυφερή και ρομαντική φιλία με μελαχροινό προέφηβον θηλυκόν βαμπίρ.Φέρνει πολύ σε κατάπτυστα πρόσφατα έργα παρόμοιας υφής, με βαμπίρ που λαμπυρίζουν πιο πολύ και από φούστα τραγουδιάρας στο 3ο χλμ επαρχιακής εθνικής οδού. Αλλά δεν είναι τόσο ξεφτίλα. Γιατί το βαμπίρ είναι όντως βαμπίρ, πίνει αίμα κανονικότατα αν και μέσω proxy μια και συνήθως δεν κυνηγάει το ίδιο αλλά στέλνει το μπαμπά να σκοτώσει περαστικούς και να τους αρμέξει. Κανονικά μιλάμε για πολλά υποσχόμενη υπόθεση, αρκεί να μην πάρεις τον εαυτό σου στα σοβαρά ως σκηνοθέτης.
Και αυτό κάνει ο άτιμος ο σκηνοθέτης. Ατέλειωτα πλάνα με τη χιονισμενη αυλή, το χιονισμένο δρομάκι, το σκοτεινό χιονισμένο πάρκο, το σκοτεινό χιονισμένο δρομάκι του πάρκου, το πιο σκοτεινό αλλά χωρίς χιόνι γυμναστήριο του σχολείου κλπ. Άμα έκανες ιστόγραμμα συχνοτήτων όλης της ταινίας, ήταν 60% άσπρο, 39% μαύρο και όλα τα υπόλοιπα χρώματα, το 1%. Τα υπόλοιπα χρώματα ήταν βασικά το κίτρινο της φλώρικης ξανθής κόμης του πρωταγωνιστή (λέγε με και "Η πιο άθλια κλαπέτα από τότε που ο Rowan Atkinson έπαιξε στον πρώτο κύκλο της Μαύρης Οχιάς"). Και πάμε στον πρωταγωνιστή.
Φίλε, πραγματικά, με τέτοια φάτσα και τέτοιο ύφος(και μην ξεχνάμε και το μαλλί-κλαπέτα-κράνος), μέχρι και εγώ θα σε έδερνα στο σχολείο. Φανταστείτε ένα γλυκύτατο παιδάκι, ξανθό, γαλανομάτικο κλπ. Και τώρα βάλτε πάνω στη φάτσα του έκφραση "Είμαι δυστυχισμένος. Είμαι διαφορετικός από εσάς. Είμαι μοναχικός τύπος για αυτό είμαι δυστυχισμένος. Μου αρέσει το πλέξιμο και το μανικιούρ. Είμαι δυστυχισμένος και έχω προβλήματα και κανείς δε με αγαπάει. Και είμαι και χαζός μια και για να πω μια πρόταση με 3 λέξεις, χρειάζεται 20 λεπτά ταινίας". Ε ΕΣΥ δε θα τον περίμενες κάθε μέρα το πρωί σχολείο με ένα σκουπόξυλο στο χέρι;

Σε όλη την ταινία, αυτό το ύφος..Ε, δεν είναι για μπούφλες;

Αυτό κάνουν και κάτι συμμαθητές του καθημερινά, με τη διαφορά ότι ο σκηνοθέτης με κάποιο περίεργο τρόπο σε κάνει να συμπαθήσεις τον παπάρα και να αντιπαθήσεις αυτούς.
Και γνωρίζει το κοριτσάκι της διπλανής πόρτας ο απάλευτος. Ένα βράδυ που χει βγει έξω στο χιόνι μόνος του και χαζεύει. Γιατί έχει μεγάλο ταλέντο σε αυτό. Τη μισή ταινία την πέρασε κοιτώντας -με το γνωστό ύφος- στο πουθενά.
Και εγώ να επιμένω να το δω μέχρι τέλους. Στην αρχή ήμουν ξάπλα, αλλά μετά σηκώθηκα, άναψα τσιγάρο και ανα 10λεπτο έκοβα 2-3 βόλτες στο δωμάτιο. Γιατί είχαν εξεγερθεί όλοι οι αδένες μου και είχαν επιδοθεί σε παρασκευή τόνων μυοχαλαρωτικών και ηρεμιστικών σε μια απέλπιδα προσπάθεια να με στείλουν για ύπνο μπας και κερδίσω μια ώρα παραπάνω. Ο αμφιβληστροειδής μου δε, μου έστειλε mail το πρωί : "Αν το ξανακάνεις αυτό, χωρίζουμε".
Γνωρίζει το κοριτσάκι μεν και μέχρι να πάρει χαμπάρι ότι είναι βρυκόλακας μας βγάζει το λάδι. Τι πέταγε η άλλη, τη σκαρφάλωνε κάθετα σε κτίρια, τι είχε αίματα στο στόμα της, τίποτα αυτός. (Ναι καλά λέω, μέχρι και εγώ θα τον βάραγα).
Το βαμπίρ όμως λειτουργεί ως μέντορας και τον κάνει θαρραλέο (ήταν το χαιλαιτ της ταινίας η μικρή..μονο αυτή άξιζε. Και τα 14 λεπτά δηλαδή που την είδαμε να κάνει και κάτι σοβαρό). Τόσο πολύ που την επόμενη φορά που του την πέφτουν οι μάγκες του σχολείου, αυτός βαράει έναν στο αυτί με ένα ματσούκι και τον ματώνει. Η κίνηση του χτυπήματος δε ήταν πιο αργή και από τις κλωτσές του Κάρανταιν (μαλακία σου Ντέιβιντ) στο επικό Kung Fu. Μέχρι να σηκώσει το ματσούκι ο τυπάς, έφτιαχνες μουσακά και είχες ανοίξει και φύλο για 1235 τυροπιτάκια.
Ε τα παίρνουν οι άλλοι και πάνε να τον πνίξουν στην πισίνα. Και εκεί που ξέρεις πλέον ότι να, επιτέλους εδώ θα γίνει της πόπης, γιατί το βλέπεις να ρχεται, ΤΙ ΚΑΝΕΙ ο σκηνοθετάρας;
Κάνει ζουμ στη φάτσα του ζωντόβολου που πνίγεται και αφήνει να εννοηθεί ότι απο πάνω έχει σκάσει το βαμπίρ και κόβει κώλους. Α ναι συγγνώμη, πέφτει ένα χέρι και ένα κεφάλι μέσα στην πισίνα. ΟΥΥΥΥ σοκαρίστηκα μιλάμε...
Μετά το σκάνε μαζί σε ένα τραίνο και άντε πάλι τα χιονισμένα τοπία.

Η ταινία είχε προϋποθέσεις για να γίνει επικό b-movie. Τι λέω, είχε προϋποθέσεις για να γίνει επική γενικότερα. Αλλά μας φάγανε τα ωραία πλάνα, τα χιόνια και το ρομαντικό δέσιμο των δύο παιδιών.
Α και μέσα στην γενικότερη ψυχολογική μπερδεμάρα του πρωταγωνιστή συγκαταλέγεται και μια γενικότερη αναβλητικότητα σχετικά με τη σεξουαλικότητά του. Δεν έχει αποφασίσει ακόμα και μάλλον βαριέται να το κάνει, μια και όταν ρωτάει το γκομενάκι αν θέλει να είναι μαζί, προσθέτει και κάτι σαν "δε με ενδιαφέρει και αν είσαι αγόρι ή κορίτσι" ή κάτι τέτοιο.
Ωραία αττάκα για να ρίξεις γυναίκα, ειδικά σε μπαράκι.
"Καλησπέρα μανίτσα, είσαι πολύ ωραίο πλάσμα. Και αγοράκι να ήσουν, πάλι θα στην έπεφτα ναουμ"

Ήταν και μεγάλο το ρημάδι δε. Αλλά βέβαια, αφού ήθελε 7 λεπτά για να δείξει τη χιονισμένη αυλή και το χαζοβιόλη να κοιτάει το υπερπέραν... που να αναπτύξει και την υπόθεση...

Αλλά καλά να πάθωωωωωωωωωωω... έεετσι, να μάθω άλλη φορά να ακούω το ένστικτό μου.
Για τιμωρία θα δω όλα τα Nightmare on Elm street ξανά. Ναι, και το 2. Και το Wes Craven's new nightmare.

Οι της κουλτούρας δείτε το οπωσδήποτε. Η συνταγή "ζουντούβουλου α αναπτύσσει ρομαντική φιλία με εντελώς διαφορετικού μπαγκράου και αταίριαστο ζουντούβουλυ β και κάνουν παρέα σε έρημο/στέπα/χιόνι/πλημμύρα/βομβαρδισμένο χουριό/απέραντη λίμνη/όμορφο δάσος" είναι πάντα επιτυχία σε συνδυασμό με αργά πλάνα και διαλόγους πιο βαρετούς και από διάλεξη για τα δικαιώματα της κίτρινης αλογόμυγας της Βραζιλίας. Σε νοηματική.
Αχ που πήγαν οι παλιές καλές οριτζινάλε κουλτούρες που ήξερες στανταράκι ότι δε μπορείς να δεις; όπως ταινίες με θέμα τη ρομαντική φιλία κούρδου γκέι καπνοδοχοκαθαριστή με ιρανό φονταμενταλιστή χωροφύλακα, στις απέραντες ερήμους του Ουζμπεκιστάν- ή κάτι τέτοιο.

Αλλά τέτοια ταινία σουηδός; Αυτοί αυτοκτονούν που αυτοκτονούν για πρωϊνό, μη τους βάζεις και το μαχαίρι στο χέρι!!


Οι μη κουλτούρες, μακριά. Η ταινία ξεκίνησε άσχημα, έκανε μια κοιλιά στη μέση και το τέλος, άσε το μη το συζητάμε καλύτερα

Rockwave 2010 - Πλάκα μας κάνετε, έτσι;

Ξεκινάω με το ποιοί θα παίξουν φέτος στο Rockwave .
Ιδού λοιπόν αναλυτικό πρόγραμμα :

Τετάρτη 7 Ιουλίου 2010
The Black Eyed Peas
Faithless
K.BHTA

Σάββατο 10 Ιουλίου 2010
Fatboy Slim 
The Ting Tings
DJ Shadow
White Lies 
Garcia Plays Kyuss

Κυριακή 11 Ιουλίου 2010
Massive Attack 
SKA – P 
Gogol Bordello
Yannis Agelakas
Martina Topley Bird




Συνεχίζω με μια απλή μετάφραση-απόδοση της λέξεως "Rockwave" που αποτελεί και τον τίτλο του 3ήμερου φεστιβάλ. 
Rock = Πέτρα / Είδος μουσικής 
Wave = κύμα
Όλο μαζί, αν το αποδώσουμε στα ελληνικά θα μας κάνει κάτι σαν "Το κύμα της Ροκ".
Δηλαδή, ένα κύμα από ροκ μουσική που κρατάει 3 μέρες και στο οποίο συγκροτήματα παίζουν ροκ μουσική, μια και είναι ροκ και άνω, συγκροτήματα.


Προφανώς από πέρσι μέχρι φέτος, ο ορισμός της ροκ άλλαξε σε κάτι άλλο, γιατί όπως μπορούν να δουν ακόμα και οι αμύητοι, οι Black Eyed Peas για παράδειγμα έχουν τόση σχέση με το ροκ, όσο εγώ με την εκκλησία του Οσίου Παφνουτίου στο Μπουλαγουάϊο της πρώην Ροδεσίας. Δευτερότριτα μεγάλα ονόματα της πρώτης μέρας αποτελούν και οι γνωστοί ροκάδες Faithless και Κ.Βήτα. Μάστα. Εντυπωσιακό, δε λέω, όλοι ξέρουμε ότι οι Faithless είναι κάτι σαν τους Ramones των 00'ς. Σωστά; Νομίζω; Ε ναι, νομίζω. Για τον Κ.Βήτα δε μπορώ να πω κάτι γιατί για κάποιο λόγο θεωρείται και πολύ προχώ συνθέτης και μουσικός και εδώ που τα λέμε θα προτιμούσα να τον ακούω 1000 φορές απο ο,τι πχ. κάτι μεταμοντέρνους σκυλάδες με μαλλί κλαπέτα και προϋπηρεσία στα ριάλιτι.
Αλλά και πάλι. Ο Κ.Βήτα Βασιλόπουλος στο Rockwave; και οι Faithless; και οι Black eyed peas;; 


ΤΖΙΖΟΥΖ ΝΟΟΥ!!!


Πάμε και στη δεύτερη μέρα, μπας και το σώσουμε το μαγαζί. A σήμερα είναι πολύ ροκ η μέρα, γιατί οι μισοί από αυτούς που παίζουν, χρησιμοποιούν και αληθινές κιθάρες. Ηλεκτρικές. Αρα, ΡΟΚ. Οι White Lies επίσης είναι και χαρακτηρισμένοι ως alternative rawk πράγμα που δε μπορώ να αμφισβητήσω γιατί δεν τους ξέρω, αλλά κρίνοντας από τις φωτογραφίες τους μάλλον είναι ένα από αυτά τα χυδαία συγκροτήματα των οποίων η μουσική ανήκει στα σουπερμάρκετ και στα σάουντρακ του Twilight και ρομαντικών κομεντί -στις σκηνές που η τίγκα στο PMS παλιοχαμούρα σπάει τις κοχόνες του μέλλοντα πρώην συντρόφου της επί δύωρο, γιατί δεν της είπε με αρκετή πειθώ ότι αγαπάει πραγματικά αυτήν και την κυταρίττιδά της, καθώς και τις αφίσες της από το Twilight-. Έτσι τους έκοψα αυτούς, δεν ξέρω, τι να πω, μπορεί να κάνω και λάθος -αλλά όλοι γνωρίζουμε ότι αυτό συμβαίνει σπάνια.
Για τον Fatboy Slim (τςςς.. και γαμώ τα puns ο τύπος, μιλάμε για πολύ φιλοσοφία σου λέω) δεν έχω να πω κάτι. Ροοουκ και αυτός προφανώς, πήρε μεταγραφή φαίνεται φέτος. Οι Τινγκ Τινγκς έχουν βγάλει 2 τραγούδια που με δυσκολία ξεχωρίζεις μεταξύ τους, αλλά τους αναγνωρίζω ότι έχουν έναν α ρυθμό και μια α αισθητική η οποία είναι πολύ πιο κοντά σε μια κάπως πρωτόλεια μορφή ροκ από ο,τι οι υπόλοιποι σαχλαμαράκηδες εδώ μέσα. Μάλιστα το γκομενάκι αν και δεν είναι τίποτα ιδιαίτερο, ενίοτε με το υφάκι της μου προκαλεί αναπαραγωγικούς μυκηθμούς στο πάντα σκληρά εργαζόμενο ασυνείδητό μου. Δεν ξέρω γιατί.
Ευτυχώς που υπάρχει και ο Garcia που θα παίξει επιτυχίες των Kyuss -που για όσους δεν ξέρουν ήταν ένα υπεργαμάτο συγκρότημα του πρωτοδεύτερου μισού των 90'ς των οποίων η μουσική σε προκαλούσε να πιείς μπύρα με Τζακ Ντάνιελς από τον αφαλό στριπτιτζούδων με ονοματα όπως Pearl Necklace, να γκαζώσεις τη μηχανή σου (φαντασιακά μιλάμε τώρα)και να πλακωθείς στα μπουνίδια με φορτηγατζήδες. (Αρκεί να ήταν δεμένοι και ναρκωμένοι - μη πάθουμε και καμιά ζημιά). Αυτός ναι ρε φίλε είναι παλιοροκάς. Αλλά τον φοβάμαι. Γιατί λίγα είναι τα παραδείγματα απο frontmen που μετά τη διάλυση του συγκροτήματος ή μετά την αποχώρησή τους από αυτό, κάναν καριέρα και κάτι αξιόλογο. Δες τον Di'Anno για παράδειγμα, που ήταν και ταλεντάρα. Τώρα ο Garcia που θα παίζει παλιές αγαπημένες επιτυχίες των Kyuss, ναι ροκ είναι ο τύπος, αλλά το θέμα μου θυμίζει συναυλία στυλ "Η Φλέρυ Νταντωνάκη τραγουδάει Μάνο Χατζιδάκι στο καφέ Ζώγια-τσάι και συμπάθεια". Δηλαδή μου κάνει λίγο σε μνημόσυνο, πως να το πω.


Και πάμε στην τρίτη μέρα, που αναλογικά φαντάζομαι, είναι η Μέταλ μέρα. Μια και έχει ογκόλιθους της σύγχρονης ροκ, όπως οι Massive Attack που η wikipedia με ενημερώνει πως θεωρούνται οι παππούδες της trip-hop. Έχω ακούσει μερικές φορές τη μουσική τους. Έχω την εντύπωση πως είναι και το σηματάκι της αρχής στο House M.D . Φαντάζομαι είναι ιδιαίτερα ενδιαφέρουσα σε περίπτωση που πάσχεις από κάποιου είδους ψυχική διαταραχή και δε σε πιάνουν τα φάρμακα, οπότε πρέπει να σου βάλουν να ακούς κάτι να ηρεμήσεις. Ή για τον αντίθετο λόγο, να σου βάλουν κάποιο από τα εξαιρετικής βαρετότητας κομμάτια τους με σκοπό να σε εξαγριώσουν τόσο, ώστε να σηκωθείς, να ξεκολλήσεις το αριστερό σου χέρι από τη ρίζα  να το χρησιμοποιήσεις ως ρόπαλο για να σκοτώσεις ό,τιδήποτε περπατάει, σέρνεται ή πετάει σε μια νοητή σφαίρα ακτίνας 2km, μετά να κάψεις τελετουργικά τον dj αφού του χώσεις τα μηχανήματα εκεί που δεν πιάνει ήλιος, και στο τέλος να ανέβεις στο ψηλότερο βουνό και να ουρλιάξεις πρωτόγονες επικλήσεις στον Κθούλου και τον Τσαθόγκουα. "ΒΑΛΤΕ ΜΟΥ SLAYER TΩΡΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑ" φάση κετς. Αρέσουν σε πολύ κόσμο βέβαια, γιατί "χάνονται", "ταξιδεύουν" και τα λοιπά. Προτείνω ηλεκτροσόκ και κωλονοσκόπηση 3 φορές την ημέρα.
Μετά τους Massive Attack τη σκηνή παίρνουν οι ska-p, αρχικά που παραπέμπουν σε  skato-Poystes, skato-paparies paizoyme, skata-pantou και skato-poutana ή κάτι τέτοιο, έστω αν ισχυρίζονται ότι παίζουν ska-punk και τα λοιπά. Το ska-punk είναι ίσως η μουσική που σιχαίνομαι περισσότερο μετά τις new age lounge και τα λοιπά παπαριές, κυρίως γιατί απεχθάνομαι την τρομπέτα ως όργανο -μόνο τον Gillespie μπορώ να ακούσω και όχι πάντα. Είμαι μυστήριος, το ξέρω. Παράτα με δηλαδή. Εγώ φταίω που δε μπορώ να ακούω 2 ώρες ντεμέκ τζαμαϊκανο-νεοϋρκεζο-fusion-punk και τα λοιπά, κυρίως γιατί απεχθάνομαι εξ ορισμού και τη γαμημένη τη ρέγγε. Για αυτό φταίει ο Zaphod ο οποίος είμαι σίγουρος ότι έχει ήδη ακούσει περισσότερες ώρες ρέγγε από ο,τι ο ίδιος ο Μάρλει. Δεν την αντέχω πλέον, τη βαριέμαι ασύστολααααααααααααα... Και ο,τι ξεπηδάει και από αυτήν. Και μη μου πει κανείς για τους Λοκομόντο, θα του δαγκώσω το λαρύγγι.
OK περνάμε και στους Gogol Bordello. Νταξ, μου αρέσουν το Start Wearing Purple και το Passport. Τέλος. ΟΧΙ ΡΟΚ. Δεν είναι ροκ. Με καμία διευρυμένη ένοια του ορισμού. Ροκ-ίζει. Ναι. Οχι. Σκατά στα μούτρα σας .
Ο Αγγελάκας είναι ο πιο ροκ τύπος από όλους τους υπόλοιπους εκεί μέσα. Το ροκ δεν είναι τρόπος ζωής, όπως νομίζουν οι αφελείς 15χρονοι (ήμουν και εγώ τέτοιος), αλλά μουσική. Στα παπάρια μου αν "ζεις" ως ροκάς και αν η μουσική σου είναι για τον πουλοκλέοντα. Βέβαια ο Γιαννάκης το χει γυρίσει προς άλλα μουσικά μονοπάτια τώρα αλλά και πάλι ρε αδερφέ, είναι ροκάς καθαρόαιμος. Purebred. Pedigree. Πως το λένε. Σώζει λίγο την κατάσταση ο Αγγελάκαρος αλλά τι να σώσει ο κακομοίρης..
Α και το φεστιβάλ ύμνο στο Ροκ θα το κλείσει άλλη μια τριπχοπιάρα. Ο,τι να ναι.


Απολογισμός : 3 μέρες Rockwave festival.
Ροκάδες : 3 (μέχρι και τους Ting Tings μέτρησα για να τους φτάσω, φαντάσου)
Άσχετοι : Εβριθινγκ ελσ.


Αντε σας έχω και πρόταση για το Line-up του χρόνου :
Με Βανδή, Χατζηγιάννη, Πάνο Κιάμο, Britney Spears, τον άλλο τον πιτσιρικά με την κλαπέτα που βλέπω στο MTV οποτε κάνω ζάπινγκ και τραγουδάει λες και του χουν κοψει το παπάρι με σκαρπέλο, ε τι άλλο, α Ενρικε Ιγκλέσιας, Ρικι Μάρτιν, και αν μας κάνει και την τιμή, Sakis που όλοι ξέρουμε πόσο ντιπ για ντιπ ΡΟΚΑΣ είναι.
Kαι στη Metal μέρα να βάλουμε MC HAMMER, Vanilla Ice (αυτούς θυμάμαι να πάτε να χεστείτε) και ξΕΜΙΝΕΜ (γνωστός και ως ο Εμινεμ της Κοκκινιάς)
Raaaaaaaaaaaaaaawk!!!! Go go go!!!

Πάλι διακοπές;

Η αλήθεια είναι πως περνάω μια φάση μισανθρωπισμού θα έλεγα. Όχι πως είμαι γενικότερα και κανένας γνωστός φιλάνθρωψ ή υπερασπιστής του είδους και τέτοια χαζά. Απλά τον τελευταίο καιρό αισθάνομαι όπως αυτοί που κατά καιρούς μπαίνουν σε διάφορους πολυσύχναστους χώρους και γαζώνουν κόσμο με παράνομα ΑΚ-47 ή Ούζι αγορασμένα από το περίπτερο απέναντι. Πριν μου χτυπήσει την πόρτα κανένας συνάδελφος του κ.Σφακιανάκη από τη δίωξη ηλεκτρονικού εγκλήματος, να διευκρινήσω ότι όχι, δεν πρόκειται να εκτελέσω κανέναν και ποτέ, κυρίως γιατί με απωθεί η ιδέα του να κάνω ντους με 15 μουστακαλήδες που με το που μπω στη φυλακή θα πουν "Καλώς τον. Από σήμερα θα σε λέμε Ντέμπορα". Και επειδή βλέπω πολύ CSI και τέτοια, είμαι σίγουρος πως αν έκανα ποτέ κάτι τέτοιο, θα με είχαν συλλάβει πριν καν προλάβω να πω "ΖΗΤΩ Ο ΝΤΑΡΘ ΒΕΪΝΤΕΡ, ΘΑ ΠΕΘ..." ντυμένος μπάτμαν, κραδαίνοντας ένα ούζι, στο Mall. Οπότε μην ανησυχείτε, αυτός είναι απλά ένας κακός πρόλογος για να προλειάνω το έδαφος για την εντελώς ασύνδετη συνέχεια. Μισό λεπτό ήρθαν κάτι τύποι ύποπτα ντυμένοι στα άσπρα. Όχι αλήθεια. Μα βέβαια σας λέω. Δεν έχω καμία προθ.. Όχι HALOPERIDOL, το βλέπω στο House, ξέρω τι είναι, μα γιατ...

(3 ώρες και 20mg Haloperidol αργότερα)

Α ωραία διακόσμηση εδώ πέρα, άσπροι τοίχοι με μαξιλαράκια και τα λοιπά. Δε πάει στοδγιάλο, φεύγει και ένα άγχος στην τελική. Ελπίζω να έχουν καλό φαϊ εδώ πέρα και να μη με πρήξουν στο βραστό κολοκύθι και το κουνουπίδι καπαμά.

Που λες, θέλω απεγνωσμένα διακοπές.
Αλλά ταυτόχρονα δε θέλω διακοπές.
Όχι ακριβώς.
(Τώρα αρχίζεις να ψιλιάζεσαι ότι το haloperidol ίσως είναι και κάποια λύση. Αν δεν ξέρεις τι είναι ψάξε μόνος σου. Δε βάζω λινκ, βαριέμαι).
Στην προκεχωρημένη ηλικία που βρίσκομαι, δε θέλω ακριβώς διακοπές. Θέλω κάτι πρωτόγνωρο, διαφορετικό, προχωρημένο, που να μοιάζει τόσο εξωπραγματικό, όσο έμοιαζαν αυτά που έλεγε ο Ασίμοφ στο Foundation, 50 χρόνια πρίν. Θέλω διακοπές που να μη θέλω να γυρίσω. Που να μου κάνουν το μυαλό πουρέ. (ό,τι έχει μείνει)
 Δε θέλω να πάω διακοπές έτσι, για να πάω διακοπές. Δεν έχω καμία όρεξη να πάω να πλατσουρίσω σε μια "ωραία" παραλία με άλλες 7000 κόσμο που θα ανήκει σε μία από τις μιαρές κατηγορίες λουόμενων. Δε θέλω να ακούσω ρακέτες. Δε θέλω να δω παιδάκια να τα κυνηγάνε μανάδες με ταπεράκια με κεφτέδες -ούτε καν αν μου δώσουν μεζέ-. Δε θέλω να πιω παγωμένη μπύρα ακούγωντας AC/DC στο μπιτς μπαρ στο Θολό. (αυτό για μένα αποτελεί δήλωση εξίσου σοκαριστική με το να έλεγα "αγαπώ την αστρολογία, το σεξ εντ  δε σίτυ και βλέπω Τατιάνα") Ή ίσως θέλω, αλλά δε με ενθουσιάζει η ιδέα πια. Γενικά δε θέλω ρε παιδί μου.
Δε θέλω να πάω σε γραφικό νησί με άσπρα πλακόστρωτα και γαλάζια παράθυρα, ούτε στην "κουκλίστικη" πλατειούλα με τον πλάτανο στη μέση και τους γέρους στο καφενείο να κερνάνε ρακές. Το κανα και αυτό 1000 φορές, φτάνει. Δε θέλω να κάνω άλλη περατζάδα σε στενά σοκάκια το βράδυ μυρίζοντας τη μπόχα από τις 1200 γκόμενες που φοράνε όλες τα ίδια καλοκαιρινά αρώματα καρύδα/ανανα/μεντα/πορτοκάλι/ανεμώνη/ωκεάνεια αύρα/ και τα λοιπά. Και ας εξακολουθούν να μου αρέσουν τα κωλαράκια τους. Άλλο αυτό.
Δε θέλω για 1000000στή φορά στη ζωή μου να δω την ίδια παραλλαγή μπιτς μπαρ, την ίδια παραλλαγή παραλίας, τον ίδιο -χωρίς παραλλαγή- κόσμο, την ίδια παραλλαγή μέρους -είτε είναι η Κρήτη, είτε η Σαντορίνη, είτε το Κατάκωλο, είτε η Προσοτσάνη. Δε με ενδιαφέρει. Έφτασα δυστυχώς στο σημείο να τα βλέπω όλα αφαιρετικά. Άμμος και νερό δίπλα. Οπότε όλα φαίνονται ίδια.-
Το κύριο πρόβλημα είναι ο κόσμος τριγύρω. Κάθε καλοκαίρι τα ίδια. Αγαπητοί μου συμπολίτες έχω να σας πω ότι σας  βαριέμαι ακόμα και στις διακοπές σας. Και το κακό είναι πως ψιλιάζομαι πως έχω και εγώ την ίδια συμπεριφορά με εσάς, μια και μπορεί να είμαι κατά γενική ομολογία και γαμώ τα παιδιά, αλλά ψιλιάζομαι πως έχω πέσει και εγώ στη λούμπα της διακοπολογικής προβατοποίησης.
Οπότε πρέπει να βρω κάτι καινούριο να κάνω. Δεν την παλεύω ρε. Νομίζω ότι περνάω κάτι αντίστοιχο με το shell shock (ή combat stress reaction άμα είσαι πιο πολιτικαλλι κορεκτ και παπάρια μάντολες).
Που λες, πρέπει να κάνω κάτι καινούριο, κάτι εντυπωσιακό, κάτι που θα αναπολώ με νοσταλγία τις κρύες νύχτες του χειμώνα που θα έχω κλειστή τη θέρμανση γιατί δε θα χω φράγκο για πετρέλαιο -αλλά θα τα χω φάει όλα στις υπεργαμάτες διακοπές-
Αλλά ΤΙ να κάνω;
Ούτε η Ευρώπη πλέον με πολυ-ενθουσιάζει αν και η Βαρκελώνη ή η Τοσκάνη που παίζουν ως πιθανότητες δε με χαλάνε καθόλου. Αλλά και αυτό το χω ξανακάνει. Και αρκετές φορές. Γενικά από Ευρώπη έχουμε ψιλοτελειώσει, αν εξαιρέσεις τη Σκανδιναβία κυρίως. Οπότε τι σκατά;;

Να πάω για Σαφάρι στην Τανζανία; Όχι. Μου αρέσουν τα λιοντάρια του ζωολογικού κήπου και ειδικότερα τα κάγκελα ενδιάμεσα σε αυτά και σε εμένα. Επίσης η συνείδησή μου μπορεί να είναι μικρή και αδύναμη, αλλά ακόμα και εγώ δε γουστάρω να δω τα φολκλορικά θεάματα με μέλη φυλών που θα μου χορεύουν χαμογελώντας όλο το βράδυ για να πληρωθούν με μια μάλλον ισχνή φέτα ζαμπόν. Τα τοπία εκεί δε φαίνονται ιδιαίτερα προκλητικά και όμορφα, αλλά κάτι μου λέει πως δεν είναι αυτό για μένα.
Το βρήκα. Παταγωνία-Γη του Πυρός. 6 ημέρες λέει. Τι 6 ημέρες ρε καννίβαλε;; 2 μέρες θες για να πας και να έρθεις. Άσε που τώρα έχει χειμώνα εκεί πέρα. Και γω είμαι γνωστός για την μεγάλη μου επιθυμία να κάνω πρωτοχρονιά στην Αυστραλία, με μπάρμπεκιου σε παραλία. (Ακούς Ζουζού, μέλλουσα σύζυγε του Λαλάκεως; σε σένα εναποθέτω τις ελπίδες μου). Επίσης έχω ξαναδεί παγετώνα καλοκαίρι. Στην Αυστρία. Ήμουν με κοντομάνικο και σορτσάκι. Δεν ήταν καλή εμπειρία. Νομίζω ότι το ένα τσιμπιρδόνι μου για αυτό εξακολουθεί να είναι μπλε από τότε.
Θιβέτ-Νεπάλ 11 μέρες; Κοίτα. Ενδιαφέρον ακούγεται, δε μπορώ να πω. Τελείως ξένος τόπος, άλλη κουλτούρα, άλλοι άνθρωποι, άλλα τα πάντα. Αλλά κάτσε ντε, τούτοι δω είναι γνωστοί για την ικανότητά τους να επιβιώνουν με μισό κιλό ρύζι το χρόνο. Το Πάσχα αντί για αρνί ψήνουν τις κατσαρίδες του σπιτιού τους. Και αντί για φοντάν κερνάνε δυσεντερία και βουβωνική πανώλη, αρρώστιες στις οποίες αυτοί πλέον έχουν ανοσία γιατί τις κουβαλάνε από τότε που ο Homo Sapiens λεγόταν ακόμα Μήτσος. Ο δικός μου οργανισμός φαντάζομαι θα διαφωνήσει έντονα και με τις διαιτητικές τους συνήθειες και με τη γενικότερη υγιεινή τριγύρω. Και τα εμβόλια του στρατού πρέπει να χουν ατονήσει πλέον. Άστο καλύτερα, δε γαμείς;
Γαλλικές Πολυνησίες και τέτοια. 11-12 μέρες. Αυτό ίσως να ήταν καλή ιδέα αν δεν ήταν από τους βασικούς προορισμούς νεονύμφων από όλο τον κόσμο. Φαντάσου δηλαδή. Να είσαι περιτριγυρισμένος από ένα κάρο νεόνυμφες που θα δείχνουν η μία στην άλλη τα δαχτυλίδια αρραβώνων τους και θα διηγούνται μεταξύ τους κρυφά από τους άνδρες τους πως έριξαν τον Τζακ λέγοντάς του ότι τις γκάστρωσε, ή πως τον τύλιξαν στο πάρτυ της εταιρείας και τις πήδηξε πάνω στο φωτοτυπικό λίγο πριν έρθει ο Αη Βασίλης, την ώρα που έπαιζε Σελίν Ντιόν. Ή κάτι τέτοιο. Και δίπλα τους, παραδίπλα, οι νεόκοποι σύζυγοι οι οποίοι ήδη το έχουν μετανοιώσει και προσπαθούν να παρηγορηθούν παρατηρώντας σαλάχια να κάθονται εκνευριστικά ακίνητα. Ίσως οι σέξυ σερβιτόρες σε αυτά τα ωραία ξενοδοχεία να ήταν μια κάποια λύση, αλλά προτιμώ τις πιο ανοιχτόχρωμες το κέρατό μου. Άσε που αν πάς τέτοια εποχή, παίζει και να είσαι και κωλόφαρδος και να βρέχει 24/7 για όλη τη διάρκεια των διακοπών σου, πράγμα που θα σημαίνει ότι το μετάνοιωσες που δεν πήγες τις τριπλάσιες μέρες, με τα μισά λεφτά, στο Ινβερνές. Ή στο Εδιμβούργο.
Η λίστα με πρωτότυπα και κουλ μέρη δεν έχει τελειωμό, αλλά τελειωμό δεν έχουν και οι ενστάσεις μου.
Ιαπωνία; Έχει το βασικό μειονέκτημα το ότι είναι γεμάτη Ιάπωνες, αλλιώς θα πήγαινα. Και μην απορείτε, όλοι ξέρετε ότι οι Ιάπωνες είναι ένας λαός με εμετικές -ακόμα και για μένα- διαστροφές, και με την κακή συνήθεια να αυτοκτονούν για ψύλλου πήδημα, μερικές φορές δε επειδή δεν πήδηξε καν ο ψύλλος. Άσε που οι γυναίκες τους έχουν το φοβερό ελάττωμα να μιμούνται -μάλλον- 8χρονα κοριτσάκια όταν κάνουν σεξ. (ναι έχω δει γιαπωνέζικη τσόντα. Ήταν ταυτόχρονα αστείο και τρομακτικό). Πάει και η Ιαπωνία, απόθανε
Κούβα; Θα πάει ένας φίλος τον Ιούλιο. Δε με ενθουσιάζει για πολλούς λόγους, κυρίως γιατί θα εκμεταλλευτούν το καπιταλιστικό μου συνάλλαγμα για να μην πάρουν καινούρια λεωφορεία για το λαό και γιατί θεωρώ ακόμα και εγώ κοροϊδία το κράτος δικαίου που μας διαφημίζουν. ( "Μα τι λες, έχει τσάμπα παιδεία και γαμώ τις περιθάλψεις ΔΩΡΕΑΝ για τον κόσμο". Ναι, τις 15χρονες πουτάνες που νοικιάζεις για 20 δολλάρια την εβδομάδα, η αφόρητη χλιδή που ζουν τις οδήγησε εκεί. Τεσπα, μη το πάμε ιδεολογικά). Γενικά, δεν ξέρω γιατί αλλά με ψιλοαπωθεί ως ιδέα.
Ντουμπάι : Ρε πας καλά; Δεν το συζητάω καν. Τί να κάνω εκεί; να δω μεγάλα συντριβάνια και τεράστια αιρκοντίσια; και άμμο τριγύρω; Για να μην αναφέρω τη μισή Αθήνα που θα ναι εκεί πέρα. Μπα..
Εδώ είναι τώρα που θα βγει κάποιος έξυπνος και θα πει το στανταράκι "Μα γιατί δεν πας Χαλκιδική;".
Ε έτσι όπως το πες, πάρτο πίσω. Έχω σκυλοβαρεθεί τη Χαλκιδική εδώ και χρόνια. Και τη Φούρκα και την Καλλιθέα, και το Ποσείδι, και τον Αρμενιστή και την Καψόχωρα και τη Βουρβουρού και την Άφυτο και άλλες 32131 τοποθεσίες που ξεχνάω γιατί συνήθως μεθυσμένος πήγαινα, μεθυσμένος έφευγα. Και όχι ΜΗΝ πεις "Κουρσάρος". Θα χεστούμε. Τέρμα το διάλειμμα που ήταν αφιερωμένο στους Θεσσαλονικείς φίλους μου. (Ως γνωστόν, όποτε πεις "που να πάμε' η μόνη, αιώνια και συνεχής πρόταση των τύπων που μένουν βορειότερα από το Βόλο είναι "Χαλκιδική". Τέλος. Και η μόνιμη επωδός όπου αλλού και αν πάνε είναι "Ε νταξ, καλά είναι ΑΛΛΑ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΚΑΙ ΧΑΛΚΙΔΙΚΗ" )

Το βρήκα ρε, το βρήκα. Γκαντ νταμν μαδερφακερ, το χω. Βρήκα μέχρι και δωμάτιο σε 2 λεπτά ψαξίματος.
Λας Βέγκας μπέϊμπι, Λας Φάκιν Βέγκας.
Δεν έχει απολύτως κανένα αξιοθέατο. Μόνο καζίνα και κακόγουστα ξενοδοχεία. Δεν έχει τίποτα ιστορικό, αξιόλογο και αξιοπρεπές. Μόνο άμμο και πολλά πολλά φωτάκια.
Έχει όμως τα βασικά.
Ποτό
Και στριπτιτζούδες.
Έκανα μόλις και ένα γρήγορο search για να δω που παίζουν οι τιμές.
Για να μη λέτε ότι λέω και μαλακίες.
Σε αυτό το ξενοδοχείο -που όλοι το χετε δει κάπου σε κάποια ταινία-

Ιδού οι τιμές . Αύγουστο

Μάδερ φάκιν' ουάου..
Και δεν έψαξα και παραπάνω από 1 λεπτό. Φαντάσου δηλαδή να το πάρω απόφαση

Πωπω τώρα ψήθηκα κανονικά όμως...

Προς το παρόν, αύριο Σάμο. Μέχρι το Σάββατο. Ελαφρώς για δουλειά, αλλά μετά βαρέως για λιώσιμο.

Επικαιρότης

Αδέρφια μου αλήται, όρνιθαι.
Ξέρω, έλειψον ελαφρώς, αλλά είχα διάφορε επαγγελματικέ υποχρεώσεις και έτρεχον ως η Βουγιούκλο σε ρομαντική κομεντί εποχής (με το αριστερό χέρι τεντωμένο όπισθεν και το δεξί να καλύπτει τους τσακίρικους οφθαλμούς μου). Οι επαγγελματικέ χωσιματικαί δεν έχουν τελειώσει ακόμα, απλά αυτή τη στιγμή τριγύρω κάνει Ιούνιο και εδώ που κάθομαι Αύγουστο, γύρω στις τρεις το μεσημέρι.
Έχοντας λείψει τόσο καιρό από τα ιντερνετικά δρώμενα, αλλά παρ'όλα αυτά παρακολουθώντας με μισοάγρυπνο μάτι το τι συμβαίνει σε αυτή τη χώρα (πραγματικά, ακόμα και στις 2 του Γιούνη -που θα λέγαν και οι σύντροφοι- που γενεθλίαζα και έπινα παγωμένη San Miguel (που είναι San Νερό βασικά) στην Πλαθα Ρεάλ στη Βαρκελώνη, εγώ σκεφτόμουν την πατρίδα και το τι τραβά αυτός ο ταλαίπωρος τόποουζ). Δυστυχώς η επικαιρότης δε σταμάτησε να κάνει ένα διάλειμμα όσο εγώ είχα δουλειά - και θα έπρεπε να ντρέπεται βαθέως δια τούτο- αλλά συνέχισε το αμείλικτο έργο της καταστροφής και της χαζομάρας. Οπότε και εγώ τι να κάνω, μάζεψα τα τοπ και είπα να πω 5 πράγματα από καρδίας.

Σκάνδαλο #1 - Τόλης Βοσκόπουλας :  Βοσκόπουλος, 11 γράμματα. Γκερέκου, 8 γράμματα. Φαντασία 8 γ ράμματα. 5 που χρωστάει και τα τρία που θα δώσει, 8 . Όλο μαζί, 11888. Τυχαίο; Έτσι νομίζω. (Πλάκα πλάκα ο τύπος αυτός από τη διαφήμιση κάνει εξαιρετική δουλειά στον εξευτελισμό της αριθμοτέτοιας και μπράβο του, μπας και ξυπνήσει λίγο ο κόσμος).
Σκάνδαλο #2 - Μαντέλης : Πέφτω από τα σύννεφα! Εκπλήσσομαι. Πραγματικά δεν περίμενα ποτέ ένας πρώην υπουργός και μεγαλοστέλεχος, μεγαλοτέτοιος και μεγαλοκείνος να έχει τόσο χαμηλή ταρίφα στο λάδωμα. Τι είναι 200 χιλιάρικα ρε κακομοίρη; Ψιλικατζή. Μικρομαγαζάτορα. Περιπτερά. Λαχειοπώλη! Ίσα μια άδεια ταξί που παίρνεις. Ή ένα δυάρι στην Κυψέλη, ούτε καν στην Άνω. Τόσες σπουδές, τόσος αγώνας, τόση συντροφικότητα, τόσες φορές να τραγουδήσεις το "αυτό το χώωωμα είναι δικό τους και δικό μας", το "ο ήλιος ο πράσινος, ο ήλιος που ανατέλλει, μας-όδη-γει"τόσος Ξυλούρης το 81 και τόση Ρίτα Σακελλαρίου το 85 και συ κατέληξες να εξαγοράσεις όλο αυτό το τρέξιμο στο τέλος με 200 χιλιάρικα; Και η μόνη δικαιολογία που βρήκες ήταν "με πήραν τηλέφωνο και μου παν ότι μου τα βάλαν στην τράπεζα"; Και σύ ήσουν υπουργός; Με τέτοια ρητορική δεινότητα και ευστροφία, για να μην πω για το φαινόμενο IQ, εσένα θα σε έκανα ίσα με παραγιό εκκενωτή βόθρων (ο Φαταούλας) ή στην καλύτερη περίπτωση και με βύσμα, για μπακαλόγατο. Κοίτα το μάστορα παρακάτω να μάθεις πως γίνονται τα λεφτά :
Σκάνδαλο #3 - Τσοχατζόπουλος : Τώρα περνάμε από το χωμάτινο/χαλικόστρωτο δ τοπικού, σε γρασίδι τσάμπιονς λίγκ. Από τους παραγιούς του μπακάλη στους CEO και τα λοιπά. Από τα αλώνια στα σαλόνια. Γιατί ο άλλος δεν το δειχνε, ήταν κρυφός και για αυτό εκπλαγήκαμε. Για τούτονα εδώ πραγματικά έπεσε κανείς από τα σύννεφα; Όχι γιατί αν έπεσε κάποιος από τα σύννεφα, να μου πείτε σε ποιο ψυχιατρικό νοσοκομείο νοσηλεύεται να του πάω μάντολες και τουτουμάκια. Δηλαδή πραγματικά, είναι τόσο απλά μαθηματικά που ακόμα και ο Zaphod θα τα βγαζε πέρα. Είσαι βουλετής-υπουργός κλπ. Χωρίς καμία άλλη επιχειρηματική δραστηριότητα, έτσι; (λέμε τώρα, για το πως περιγράφεται επίσημα το πρόβλημα). Δε θα μιλήσω με τα πραγματικά νούμερα, αλλά με αναλογίες. Γιατί βαριέμαι να ψάχνω τώρα. Ωραία. Είσαι ξέρω γω, 35 χρόνια βουλευτής να σου πω. Με x απολαβές (επίσημες) το χρόνο. Άρα έχεις συνολικά έσοδα αυτά τα 35 χρόνια, 35x μπικικίνια. Σωστά; Και ΞΑΦΝΙΚΑ ο κόσμος ανακαλύπτει -κλασσικά πέφτοντας από τα cumulus ή ακόμα πιο ψηλά, από τα cirrostratus- ότι μόνο η ακίνητη περιουσία σου αξίζει -λέω γω τώρα- 60x μπικικίνια. (που δεν είναι τόσο, είναι περισσότερο). Κάτσε ρε μπάρμπα, κάτσε ρε αλάνι. Αν έβγαλες 35, και μόνο τα σπίτια που ζεις κάνουν 60, και έχεις μόνο ένα δάνειο (της τάξης του 0.5x) , για το ένα μόνο σπίτι, που τα βρήκες τα υπόλοιπα; είχες ευρώδεντρα στον κήπο; βρήκες το θησαυρό των εβραίων σε κανα λόγγο; βρήκες το θησαυρό της Βαγίας; (το θυμάστε το βιβλιαράκι;); έκανες τουρνέ με τους Πειρατές της Καραϊβικής; Με περιέργεια το ρωτάω, γιατί αν το έκανες με τίμιο και διαφανή τρόπο, θέλω και εγώ να μάθω πως γίνεται μπας και αυγατίσω τις οικονομίες της ζωής μου, που αυτή τη στιγμή δε φτάνουν για να ταϊσουν μοντέλο για μια βδομάδα. Και ενώ έχει επίδειξη την άλλη. Και ενώ της έχουν πει να χάσει μερικά κιλά αλλιώς λος πούλος. Και κάθεσαι και μου λες τώρα για φυσική εξόντωση και σενάρια πολιτικής δολοφονίας και μπήκαν στην πόλη οι οχτροί και άλλα τέτοια. Που δεν αμφιβάλλω κιόλας ότι μπορεί να συμβαίνει αλλά για στάκα ρε αλάνι. ΟΚ να δεχτώ ότι δε θέλουν να σε παίζουν πλέον. Αλλά εσύ δηλαδή τη φωλιά σου την έχεις γυαλισμένη;; καθαρή;;; Όχι για να μη λέμε τα σύκα σκάφη και τη σκάφη σύκα!
Και στο κάτω κάτω αν θέλουν να σε εξοντώσουν πολιτικά, αυτό σημαίνει ότι είχες πολιτικές βλέψεις για σταδιοδρομία στο χώρο. Και άλλη σταδιοδρομία. Στα 70φεύγα που είσαι; Άσε κύριε Άκη μας, κάνε τόπο να ασχοληθεί και κανάς άλλος. Κάτσε με τη γυναικούλα σου στο φτωχόσπιτό σου, στην καμαρούλα μια σταλιά, άκου και Καζαντζίδη άμα θες, βλέπε και Ξανθόπουλο - μάνα δε μου κολλάν τα ένσημα- και νοιώσε όσο αδικημένος θες. Παλιοζωή, δε λέω. Αλλά θα αντέξεις, είμαι σίγουρος. Ο πόνος της απόρριψης δεν ξεπερνιέται με τίποτα. Και είναι και αχάριστοι όλοι αυτοί. Που όταν ήταν πιτσιρίκια στη νεολαία της ΠΑΣΠ τους κέρναγες αβέρτα ούζα μετά τα πάρτυ της Νομικής και τους έβαζες μπουκαλάκι τσαμπέ στη Σακελλαρίου, όταν τα σπάγατε με τον πρόεδρο και την παλιά φρουρά. Τώρα ξετσουτσούρωσαν και στο παίζουν αδέκαστοι τιμωροί του εγκλήματος και τα λοιπά, ενώ ακόμα δεν έχουν προλάβει να φάνε ούτε τσεντέσιμο από κανέναν... Σε καταλαβαίνω σύντροφε, πονάς πολύ. Και εγώ σε πονάω. Αλλά υποχώρησε και συ λίγο. Χάρισέ μου κανα κωλόσπιτο, έτσι για καλό P.R. Και δε θα πω τίποτα
Σκάνδαλο #4- Πάρτυ στο Αβέρωφ : Εδώ δεν ξέρω από που να το πιάσω και που να το τελειώσω σου λέω, αγαπητέ μου Αναγνώστη. Ξεκινάμε από τα απλά, την 100χρονη φέτος,ιστορία του Αβέρωφ, το αίμα που χύθηκε πάνω, τα στενά των Δαρδανελλίων, τη μεταφορά των προσφύγων του 22 στην Αθήνα κλπ. Είναι ένα μέρος της πρόσφατης ιστορίας μας. κλπ κλπ κλπ, δε θα επεκταθώ, θεωρώ ότι στη γενιά μου τουλάχιστον οι περισσότεροι ξέρουν το Αβέρωφ έστω και μόνο από το πως χαρακτηρίζαμε τις χοντρές στο δημοτικό "πως είσαι έτσι μωρή, σαν το Αβέρωφ". Άλλο επίπεδο τότε αγάπη μου, ακόμα και οι βρισιές μας περιείχαν μια α γνώση. Ήξερες αν μη τι άλλο, ότι υπήρχε και ότι είχε ιστορία. Κάτι ήταν και αυτό. Βγήκε ένας εφοπλιστής να πει στις ειδήσεις, ως υπεράσπιση για το πάρτυ, ότι έτσι προωθήθηκε η ιστορία του και η γνώση περί αυτής. Ναι είμαι σίγουρος κ.Εφοπλιστά μου. Άμα ρωτήσουμε τώρα τις μοντέλες που έβγαζαν φωτογραφία στα 4 μπροστά στα κανόνια, τι ήταν το Αβέρωφ, θα σου πουν μέχρι και πόσους ίππους ήταν οι μηχανές του ( μηχανές 19.000 ίππων με πληροφορεί η σελίς του). Στανταράκι. Ρε που τα πουλάτε αυτά; Πάτε να μαζέψετε τα ασυμμάζευτα. Το ξέρουμε ότι έχει χαθεί κάθε ίχνος μέτρου σε αυτή τη χώρα, αλλά περίμενα από τους εφοπλισταί να είναι και λίγο, πως να το πω, λίγο λιγότερο κακόγουστοι γαμώ την τύχη μου! Να τα χέσω τα λεφτά σου ρε Παστίτσο άμα είσαι τόσο χάπατο που θεωρείς ένα θωρηκτό του περασμένου αιώνα ιδανικό μέρος για πάρτυ με ξεκωλάκια μοντέλα  που ψάχνουν να κάνουν κοννέ με τους ελεύθερους συμμαθητές σου. Κάνε ένα γκαλά στο γκολφ κλουμπ τση Εκάλης, όπως γίνονται τα career day στο κολλέγιο. Φώναξε όλες τις ξέκωλες μοντέλες και στήσε σε περίπτερα τους ελεύθερους φίλους σου, και άστες να περνάνε από συνεντεύξεις. Κοίτα πως το χω φανταστεί :
Περίπτερο #1-κ.Τεό Καλογάμπρογλου. Έχει δική του εταιρεία με κότερα, δική του εταιρεία που φτιάχνει τα κότερα, δική του εταιρεία που φυτεύει τα δέντρα που φτιάχνουν τα κότερα και δική του εταιρεία που φτιάχνει τη γη που βάζουν τα δέντρα που φτιάχνουν τα κότερα. Έχει ένα δικό του νησί, μισή πλαγιά στο Γκστάαντ και ένα κομμάτι της λίμνης του Ιντερλάκεν. Του αρέσουν η ζωγραφική, η λυρική ποίηση του Αλκαίου -του αρχαίου ζώα, όχι του νέου-, το άλμα επί κοντής και το τρίαθλον (Μοντέλο-Τραγουδιάρα-Τηλεπαρουσιάστρια). Στον ελεύθερο χρόνο του ξύνει το αριστερό του τσιμπιρδόνι, γιατί όταν δουλεύει ξύνει το δεξί -γιατί ο μπαμπάς δεν τον εμπιστεύεται ούτε να μοιράσει πυρετό-. Αγαπημένη του πόλη είναι η Νέα Υόρκη και αγαπημένο του φαγητό το σούσι (κυρίως νιγκίρι, γιατί το μάκι του φέρνει αέρια με κάποιο περίεργο τρόπο -μάλλον τα φύκια). Ε πάει στο περίπτερο η μοντέλα που λέτε, και αρχίζει τις ερωτήσεις ο Καλογάμπρογλου (που μιλάει και με περίεργο "ρο". Οι περισσότεροι φλώροι, δε λένε καλά το "ρο", το χω παρατηρήσει). "Πόσο χρονών είσαι;" "21 στα 23". "Α,για μόρφωση δεν το συζητάω ε.." "Έχω τελειώσει λύκειο και τώρα ιεκ βοηθού ψυχολόγου-νυχοθεραπευτή-αστρολόγου" κλπ κλπ κλπ. Ε ρε παιδιά, άμα θέλουν οι συμμαθητές της τάξης του 85 να γνωρίσουν το νέο αίμα που κυκλοφορεί στις πιάτσες, έτσι να τα κάνουν τα πάρτυ. Όχι να τα κάνουν στα θωρηκτά και τα μουσεία. Λίγη τσίπα. Αυτά βλέπει το ΠΑΜΕ και απλώνει πανά στην Ακρόπολη. Σου λέει, "ο άλλος κοίτα τι ντόρο που έκανε, με ένα παρτάκι για να βρει γκόμενες στο Αβέρωφ. Εμείς άμα πάμε και απλώσουμε κανα πανώ Ακρόπολη μεριά, δε θα πιάσουμε περισσότερο τα νεανικά κοινά;". Μου αρέσει κιόλας που σε αυτά τα πάρτυ πάνε όλοι και παινεύουν τα χάπατα. "Ααααα μα είναι εξαιρετική κοπέλα. Μπορεί να είναι πολύ όμορφη, αλλά είναι και έξυπνη. Ξέρει να μετράει μέχρι το 10, και μπορεί να συλλαβίσει μέχρι και το "μονοκοτυλήδονο. Μια φορά της κάναμε το εγκεφαλογράφημα και είχε και κοίλα ΚΑΙ κυρτά! Ούτε μια ευθεία!" . Να είστε άντρες ρε σε αυτό που κάνετε. Να φοράτε τα παντελόνια και να τα τιμάτε. Πες "ναι ρε τσόλια, έχω τα φράγκα του αιώνα και έκανα πάρτυ για να γνωρίσουμε γκόμενες και να δούνε τι γαμάτοι που είμαστε εμείς οι πλούσιοι, και σας γράφω και στα παπάρια μου ΕΠΕΙΔΗ ΕΧΩ ΤΑ ΛΕΦΤΑ ΤΟΥ ΜΠΑΜΠΑ ΜΟΥ. Σας έχω όλους χεσμένους ΕΠΕΙΔΗ ΕΙΜΑΙ ΠΛΟΥΣΙΟΣ. Και σήμερα θα πηδήξω και 6 από αυτές εδώ τις κάργιες, ΕΠΕΙΔΗ ΕΙΜΑΙ ΠΛΟΥΣΙΟΣ.Και θα βλέπει και η γυναίκα μου και θα λέει και ευχαριστώ ΕΠΕΙΔΗ ΕΙΜΑΙ ΠΛΟΥΣΙΟΣ. Και με ζηλεύετε όλοι και με βρίζετε, αλλά κατά βάθος θέλετε να γίνετε σαν και εμένα, ΕΠΕΙΔΗ ΕΙΜΑΙ ΠΛΟΥΣΙΟΣ." . Αλλά που τέτοια κότσια... Α ρε να μουν εγώ στη θέση σου ρε Παστίτσα. Θα είχα κάνει ένα πάρτυ μιας εβδομάδας κλείνοντας ολόκληρο νησί (και μάλιστα ΙΣΤΟΡΙΚΟ νησί, όχι μαλακίες), με καλεσμένες χίλιες μοντέλες, όλη την αφρόκρεμα της Αθήνας και της Ελλάδας γενικότερα. Ρωμαϊκά όργια, κόκες, πρέζες, ξεκωλιάσματα, ξεφτιλίκια, τίγρεις, καγκουρώ, δεινόσαυροι, φαϊ, αθλοπαιδιές "πιάσε το μοντέλο", "το φοντύ του κώλου" (αυτό που άμα σου πέσει το ψωμάκι σε πηδάνε ολοι οι καλεσμένοι), τα γνωστά που είπαμε και παραπάνω "τρίαθλον" και άλμα επί κοντής, κλπ κλπ κλπ. Και στο τέλος θα έβγαζα dvd, με όλες τις κυρίες στα 4 και σε φάσεις "δώσε και άλλο εφοπλισταρά μου" με τους φίλους μου, και θα έβγαινα στις ειδήσεις με ύφος 1000 καρδιναλίων, ντυμένος μπάτμαν και θα έλεγα στον παρουσιαστή "Και όλα αυτά, ξέρεις γιατί; ΓΙΑΤΙ ΕΙΜΑΙ ΠΛΟΥΣΙΟΣ.". Αλλά άμα είναι ο άνθρωπος χέστης, τα λεφτά δεν κάνουν τίποτα.

19 ΜΑΪΟΥ - Μέρα μνήμης για τη γενοκτονία των Ποντίων

Αναδημοσιεύω τον εαυτό μου από το 2005. Ήθελα να γράψω κάτι καινούριο, αλλά νομίζω ότι αυτό το κειμενάκι μια χαρά τα λέει.


Μπορεί να μην είμαι Πόντιος αλλά και τι έγινε? Σήμερα είναι μια μέρα μνήμης. Μια μέρα πικρής μνήμης για τον Ελληνισμό. Και όσο μερικοί επιμένουν να ξεχνάνε ή να θυμούνται επιλεκτικά, τόσο περισσότερο κάτι τέτοιες μνήμες θα καίνε μέσα μας. Δεν είμαι Πόντιος, το ξαναλέω, αλλά η γενοκτονία των Ποντίων πάντα ήταν κάτι που διάβαζα με δέος στα βιβλία..γενοκτονία .. Όλα άρχισαν το 1915. Όταν όλα τα Ευρωπαϊκά κράτη έτρωγαν τα μουστάκια τους στον Α παγκόσμιο. Τότε οι Τούρκοι εκπόνησαν ένα σχέδιο για την εξόντωση των χριστιανικών πληθυσμών της Μικράς Ασίας. Και ξεκινούν περνώντας απο λεπίδι τους Αρμένιους. Παράλληλα αρχίζουν να ενοχλούν και τους Πόντιους. Τον Δεκέμβριο του 1916 οι στρατηγοί Εμβέρ και Ταλαάτ κατέστρωσαν σχεδιάκι σύμφωνα με το οποίο ο άμαχος ελληνικός πληθυσμός του Πόντου θα κέρδιζε δωρεάν εκδοροσφαγή από τα πρωτοποαλλίκαρά τους και το΄οποίο προέβλεπε : "Αμεση εξόντωση μόνον των ανδρών των πόλεων από 16-60 ετών και γενική εξορία όλων των ανδρών και γυναικοπαίδων των χωριών στα ενδότερα της Ανατολής με πρόγραμμα σφαγής και εξόντωσης". Και επειδή οι Τούρκοι τότε ήταν οργανωμένοι και σωστοι επαγγελματίες, το ξεκίνησαν το προγραμματάκι τους μέσα σε 15 μέρες στη Σαμψούντα και την Πάφρα. Η Τραπεζούντα νομίζω την είχε γλυτώσει λόγω του ότι ήταν υπό Ρωσσική κατοχή. Νομίζω μέχρι το 1918 δεν είχαμε άλλα μεγάλα προβλήματα. Οι Πόντιοι είχαν αγχωθεί όμως και ζήταγαν από τον Βενιζέλο να μπουν στο ελληνικό κράτος,αλλά αυτός δεν τους έκανε τη χάρη. (Μέγα λάθος. Εδώ ήθελε να φτάσει μέχρι το Σαγγάριο, ο Πόντος του έπεφτε μακριά δηλαδή?).Οπότε και οι Πόντιοι έμειναν έρμαια των εκάστοτε Τουρκικών επιδρομών. Ο Βενιζέλος όμως ως γνωστόν κάθε άλλο παρά χαζός ήταν,και τους πρότεινε να γίνουν ομοσπονδία με τους Αρμένιους πράγμα που έγινε. Δυστυχώς όμως σε κάποια φάση ο Κεμάλ νίκησε τους Αρμενίους σε μια αποφασιστική μάχη, οπότε και αυτοί συνθηκολόγησαν και οι Πόντιοι έμειναν μόνοι. Και για μαντέψτε? Εμ βέβαια, τώρα που μείνανε μόνοι ήταν έυκολα θύματα για τον Κεμάλ (αντε μην ανοίξω το στόμα μου..). Και μόλις ο Κεμαλάκος (στην μνήμη της αγαστής συνεργασίας του με την Ελλάδα και της ιδιαίτερης φροντίδας του προς τους Έλληνες κάναμε και ημερίδες πριν μερικά χρονια γαμώ το σπίτι τους) ξεκαθάρισε τον Αύγουστο του 1922 με τα μέτωπα της Μικράς Ασίας είπε "Ωπ...μάγκα μου,έχουμε αφήσει και κάτι λογαριασμούς με τους Πόντιους,για πάμε να τους δώσουμε ένα σουλτάν μερεμέτ". Δεν έμεινε κολυμπηθρόξυλο. Δεν έμεινε τίποτα..Κάψαν, έσφαξαν, βίασαν, ατίμασαν. Και επειδή τώρα τελευταία έχουμε μια τάση να συγχωρούμε τα ξένα αλλά όχι τα δικά μας όχι δεν είχαν κανένα λόγο να την πέσουν έτσι στους Πόντιους. Άλλο το πεδίο της μάχης, άλλο η συστηματική και οργανωμένη σφαγή άμαχου πληθυσμού, γκέκε? Και οι Τούρκοι το είχαν και συνήθεια αυτό. Και δεν έγινε τυχαία απο 15 μαλάκες του στρατού. Ούτε είχε βγεί ο Κεμάλ με 2 υπασπιστές του και σφάζαν. Τέλος πάντων όλο το νταβαντούρι που είχε ξεκινήσει απο το 1916, τέλειωσε το 1922 όταν ο Κεμάλ μας επέτρεψε να μεταφερθούν οι Έλληνες του Πόντου στην Κωνσταντινούπολη και μετά στην Ελλάδα. Επέστρεψε και ένα μέρος αυτών που είχαν υπηρετήσει στα εξαίρετα τουριστικά θέρετρα με το όνομα "τάγματα εργασίας" (αμελε ταμπουρού) (Διαβάστε το ν.31328 του Βενέζη να δείτε τι καλά περνάγαν).Γύρω στο 1.200.000 Πόντιοι επέστρεψαν στην Πατρίδα. Η οποία από ό,τι έχω καταλάβει, δεν τους είχε και σε μεγάλη εκτίμηση.. Οι Πόντιοι είναι κομμάτι του Έθνους μας και μάλιστα σημαντικό. Είναι άνθρωποι δραστήριοι και έξυπνοι (ναι ξέρω πολλά ποντιακά ανέκδοτα,και περιστάτικά αληθινά αλλα δεν έχει καμία σχέση.)Στην πόλη μου υπάρχει ολόκληρη συνοικία στην οποία κατοικούν Πόντιοι, μια συνοικία που είναι κατάλοιπο της πρώτης που είχαν φτιάξει όταν είχαν πρωτοέρθει. Είναι άνθρωποι απλοί επι το πλείστον, αλλα νοικοκύρηδες και τίμιοι, εργατικοί (οκ, κατά μέσο όρο :p). Και δεν ξεχνάνε την ιστορία τους ( εντάξει πάλι κατά μέσο όρο, γιατί γενικά τα σημερινά παιδιά δεν το πολυέχουν με την ιστορία - αλλά κανένας δάσκαλος δε θα ξεπεράσει ποτέ τις ιστορίες της γιαγιάς. Βέβαια πλέον, οι γιαγιάδες της δικιάς μου γενιάς που έπαιζε να τα χουν ζήσει αυτά, είναι εξαιρετικά σπάνιες, αλλά έχουμε τις κόρες τους..). Και καλά κάνουν. Έχουν περάσει τόσα πολλά που θα ήταν άξιοι για άλλα τόσα αν τα ξεχνούσαν. Τιμή και μνήμη λοιπόν...και ας μην είμαι "τεμόν"

H αλήθεια είναι στη μέση

"Η αλήθεια βρίσκεται πάντα στη μέση".
Συνήθως όταν ακούμε αυτή τη φράση αυτομάτως οπλιζόμαστε με τη δέουσα αίσθηση τρόμου και φρίκης, μια και αυτή η δήλωση συνήθως ακολουθείται από "επιστημονικές" διαπιστώσεις και "απόκρυφη" γνώση η οποία έχει παραχθεί μετά από αιώνες έρευνας πάνω από φραπέδες, σε παραλίες κοιτώντας κώλους και σε ξενύχτια παρακολουθώντας διαφημίσεις τηλεμάρκετινγκ που αφορούν μαγικές ζώνες που σε κάνουν εξαιρετικό μποξέρ, αδυνατίζουν τους γλουτούς και φτιάχνουν αυθεντικό γενοβέζικο πέστο.
Θα κάνω έναν διαχωρισμό πρώτα όμως, για να μην παρεξηγιόμαστε :
Η φράση "η αλήθεια βρίσκεται πάντα στη μέση" έχει εφαρμογή σε κάποιες επιστήμες, αφού αφαιρέσεις το "πάντα" . Π.χ στην Ιστορία όταν προσπαθείς να εξηγήσεις τις αιτίες και τις αφορμές ενός γεγονότος, ναι εκεί πέρα μπορούμε να χουμε δύο ακραίες ερμηνείες, αλλά η "αλήθεια" να είναι "κάπου στη μέση". Και πάλι με επιφυλάξεις.
Όσον αφορά όμως τις θετικές επιστήμες, τα πράγματα είναι κάπως διαφορετικά. Δηλαδή τελείως διαφορετικά. Δε θέλω όμως να κάνω ανάλυση σε επιστημονική μέθοδο, επιστημολογία κλπ εδώ πέρα, θέλω να κοροϊδέψω. Οπότε το σημερινό μας θέμα είναι πως θα ήταν μερικά πράγματα αν η αλήθεια ήταν στη μέση, κυριολεκτικά.
Πάμε.
1. Εξέλιξη vs Δημιουργισμός : Κουτά. Η αλήθεια είναι στη μέση. Ο άνθρωπος και ο χιμπατζής έχουν έναν κοινό πρόγονο, που δημιουργήθηκε από το πλευρό της Τσίτα του Ταρζάν.
2. Ηλιοκεντρισμός vs Γαιοκεντρισμός : Έλα Αναγνώστη μου, αυτό είναι λίγο δύσκολο αλλά σου χω εμπιστοσύνη. Πως είναι δυνατόν και να γυρίζουμε γύρω από τον ήλιο αλλά και να γυρίζει ο ήλιος γύρω απο μας;; XΑ!

Εικών 1 : Η αλήθεια στη μέση. Και όμως, γυρίζουν!

Συμβαίνουν ΚΑΙ ΤΑ 2. Ο ήλιος γυρίζει γύρω απο τη γη δεξιόστροφα, η γη γυρίζει γύρω από τον ήλιο αριστερόστροφα. (Πολύ φοβάμαι ότι το ποστάκιον αυτό θα υποστεί κόψε-ράψε και θα το χρησιμοποιήσουν μερικοί ως αλήθεια, αλλά οκ, τι να κάνουμε, δυστυχώς μερικές φορές η φυσική επιλογή λειτουργεί και υπέρ των ηλιθίων).

3. Σφαιρική Γη vs. Επίπεδη Γη : Ε σιγά το δύσκολο ρε κνώδαλα. Η γή είναι σφαιρική από τη μέση και κάτω, και έτσι εξηγούνται πολλάαααααααα για το τι συμβαίνει εκεί κάτω και αυτοί οι Αυστραλοί είναι ο,τι να ναι. Από τη μέση και πάνω είναι μια χαρά ευθεία. Γιατί πραγματικά, όχι πείτε μου, έχετε πάει ποτέ στο Λονδίνο με αεροπλάνο; έχετε δει ποτέ από αυτό το ύψος καμιά καμπύλη; όλο ευθεία είναι. Άσε που οι σιωνιστές-σκοταδιστές-παπαριστές-τσιτσιμπιρίμ-ταμτιριριμ είναι εκεί στο κέντρο του δίσκου και μπαινοβγαίνουν μέσα έξω απο μια τρύπα που είναι στον Βόρ.... ε όχι! δεν είναι Βόρειος Πόλος, είναι Κέντρο-Πόλος. Εξ ου και η λέξη Κέντρο-μώλος, που σημαίνει το μυστικό μώλο στον οποίο δένουν τα πλοία των Ταμτιριριμ και ξεφορτώνουν σκοταδιστικά φυλλάδια. Τυχαίο; Δε νομίζω.

Εικών 2 : Η αλήθεια στη μέση : Επίπεδη ΚΑΙ σφαιρική!

4. Η Γή είναι κούφια και μέσα ζούν κακά νομιστεράκια vs. δεν γίνονται αυτά : ΟΚ η Γη δεν είναι κούφια, αλλά μέσα της έχουν σκάψει βαθιά λαγούμια τα κακά Drow, τα οποία έχουν φτιάξει ολόκληρο πολιτισμό και έχουν και πόλεις όπως η Menzoberranzan και η Ched Nasad. Στον λεγόμενο και Underdark, υπάρχουν πολλά κακά πλάσματα, όπως οι Mind Flayers, τα Aboleth, οι Hook Horrors και οι Kuo-Toa. Ευτυχώς όμως υπάρχουν και καλά τα οποία τα εμποδίζουν να βγουν όξω όταν θέλουν. Αν και δε θέλουν πολύ και βγαίνουν μόνο νύχτα, γιατί τα πειράζει ο ήλιος και παθαίνουν εγκαύματα και άντε να βρεις αντηλιακό τώρα στη Menzoberranzan.

5. Η γη είναι δισεκατομμυρίων ετών vs Η γη είναι 6000 ετών : Απλή παρεξήγηση. Η Γη ως τεράστια πέτρα που κόβει βόλτες στο διάστημα ας είναι όσο θέλει. Το σημαντικό είναι πως η ΓΗ ως ΓΗ-φιλοσοφικά-πολιτιστικά-σουρρεαλιστικά-ανθρωπομετρικά-ομοιοστασιακά είναι 6000 ετών γιατί μέχρι εκεί ξέρουν να μετράνε αυτοί που το υποστηρίζουν. Μετά μπερδεύονται. Στο κάτω κάτω τι σημαντικό έχει γίνει απο τα 6000 χρόνια και πριν; Τίποτα. Απλά είχαμε προοδεύσει από το να βοσκάμε φτέρες στο να τις βράζουμε. Κάτι τυχάρπαστοι πολιτισμοί που υπήρχαν παλιότερα είναι ανάξιοι λόγου γιατί όταν εμείς είχαμε χρέη αυτοί ακόμα αντάλασσαν καμήλες με τις γυναίκες τους.

6. Κανονική Ιατρική vs Σαμάνοι/γητευτές αραχνών κλπ : Η αλήθεια είναι κάπου στη μέση. Αν έχεις καρκίνο στον εγκέφαλο, λευχαιμία, σύφιλη και ηπατίτιδα c, οι μεν θα προσπαθήσουν αλλά δε θα σε σώσουν, οι δε θα προσευχηθούν στο Μανιτού,θα προσπαθήσουν αλλά δε θα σε σώσουν. Απλά από το πόσο απελπισμένος είσαι, εξαρτάται και το ποιον θα κατηγορήσεις ως μπαταχτσή. Οι κανονικοί γιατροί ξέρουν μέχρι που φτάνουν οι δυνατότητες της επιστήμης, οι άλλοι ξέρουν μέχρι που φτάνουν οι δυνατότητες της ευπιστίας και της αφέλειας.

7. Αστρονομία vs. Aστρολογία : Μπορεί κανείς εκ των δύο να μην έχει την παραμικρή ιδέα για το πως λειτουργεί το σύστημα του άλλου, αλλά από την άλλη και οι αστρονόμοι ξέρουν τι λένε αλλά και είναι σίγουρο, στανταράκι ότι μεγάλες πέτρες μπορούν να επηρρεάσουν σημαντικά τη ζωή σου. Το είχα πει και παλιότερα, πολύ εύγλωττα με την παρακάτω φωτογραφία : 

                                        



Τέλος, γιατί έχουμε δουλειά, αφιερωμένο εξαιρετικά το stand up του Dara :






Επίσης, καλώ τους συναγωνιστές μπλοκερζ να συμμετέχουν με προτάσεις για άλλες αλήθειες που βρίσκονται στη μέση, γιατί στάνταρ ξέχασα πολλά...(κατά προτίμηση από θετικές επιστήμες, όχι πολιτική, ιστορία κλπ)

Nενικήκαμεν

3 νεκροί πολίτες, υπαλληλάκοι τράπεζας, από μολότωφ αγωνιστών τσι δημοκρατία.
(ναι ξέρω, φταίει το κράτος, οι 300, η αστυνομία, ο Χατζηπετρής, όλοι γενικά εκτός από αυτόν που τους έκαψε)
Δικαιολογίες θα βρεθούν κανα εκατομμύριο. Και μερικοί θα τολμήσουν να βγάλουν και καναν πύρινο λόγο.
Κατά τα άλλα είμαστε ανθρωπιστές. Να δω τώρα θα ψέλνουν τα ονόματά τους ολημερίς οι σύντροφοι για να μην τα ξεχνάμε ή όχι;
Και ναι είμαι άδικος. Με αυτόν που νομιμοποιεί μια δολοφονία μόνο και μόνο γιατί δε βολεύει την πολιτική του ιδεολογία να την ξεμπροστιάσει. Φαντάζομαι επίσης ότι δε θα υπάρχουν φωτογραφίες του συμβάντος από 18 μεριές ε;;;
3. Πολίτες. Νεκροί. Όχι από "μπάτσο".

Tweets:

Την ώρα της φωτιάς, 'αγωνιστές' επιτέθηκαν στους πυροσβέστες που πήγαν να βοηθήσουν ( στμ τώρα κάποιοι παρόντες λένε ότι δεν ισχύει) - δεν ισχύει επιβεβαιωμένα απο κόσμο που ήταν μπροστά - έτσι λένε τουλάχιστον,ΑΥΤΑ τα αναπαράγω με κάθε επιφύλαξη, χωρίς καμία δυνατότητα για διασταύρωση ούτε για το ένα ούτε για το άλλο


Ναι ρε καψατε τρεις Ελληνες! Σας άρεσει να βλέπετε να καίγεται η τράπεζα ε; Κερδισατε


Προφανώς τους είδε πολύς κόσμος να καίνε την τράπεζα. Καταλαβαίνω επίσης ότι δεν τους σταμάτησε κανείς


οι υπάλληλοι με ουρλιαχτά τους φώναζαν "γιατί μας καίτε" αλλά οι κουκουλοφόροι πέταξαν άνετα τις μολότοφ. Αυτά! #imfgr

Το επιβεβαιωνω και εγω.δυστυχως ριξανε και μπετονια στη μαρφιν παρολο που ουρλιαζαν οι υπαλληλοι.λαθος δρομος παιδια.οχι ετσι


Σε λίγο θα μας πούνε ότι οι υπάλληλοι φταίγανε που κάηκαν ή ότι ήταν εντεταλμένοι των μπάτσων να πυρποληθούν


Το βράδυ που θα πας στο σπίτι και θα βγάλεις την κουκούλα, κοιτάξου στον καθρέφτη και καμάρωσε: Εκτός από επαναστάτης, είσαι και δολοφόνος.


Ημουν στα 15 μέτρα και το μόνο που μπορούσες να κάνεις είναι να κοιτάς τα παιδιά να πηδάνε από μπαλκόνι σε μπαλκόνι /via @.... #imfgr


Το κακό είναι ότι υπάρχουν και φωνές που το δικαιολογούν ή/και τα ρίχνουν αλλού.... (άκουσα αττάκα ότι φταίει η τράπεζα γιατί δεν είχε καλή πυρασφάλεια.... :S (ναι φταίει για αυτό αλλά..υπάρχει ένα μικρό θεματάκι)(Σα να λες ότι φταίει η μάνα του Αλέξη που σκοτώθηκε επειδή δεν του πήρε αλεξίσφαιρο)




Αντιγράφω από Σοφία - Digital-Era

ΠΡΙΝ ΤΟΥΣ ΝΕΚΡΟΥΣ: “Όλος ο λαός έχει ξεσηκωθεί, φταίει το κράτος, βάζει φωτιά ο απλός λαός γιατί έχει έρθει στο αμήν, ήρθε η ώρα της επανάστασης”

ΜΕΤΑ ΤΟΥΣ ΝΕΚΡΟΥΣ: “Μόνο μερικά ακραία στοιχεία υπήρχαν, όλοι αυτοί είναι βαλτοί, πρόκειται για ακραίους κουκουλοφόρους που καμία σχέση δεν έχουν με τον κυρίαρχο λαό”

Διαβάστε ιστορία. Όποιοι ονειρεύονται επαναστάσεις καλό είναι να μάθουν πόσοι σφαγιάζονται για να γίνουν. Αν θέλετε πραγματική επανάσταση να μπορέσετε να βάψετε τα χέρια σας με αίμα. Να γίνετε φονιάδες. Να σκοτώσετε κάποιους για να απελευθερώσετε κάποιους άλλους.

Αλλιώς μιλάμε για τσάμπα μάγκες.

Μπλοφάρατε και η μπλόφα σας αποκαλύφθηκε όταν πέσαν οι νεκροί.

Και τώρα τραβάτε στις μανάδες των τριών νεκρών και ξηγηθείτε.

Update μια και το θυμήθηκα τώρα που το γραψα στο Zaph :
Παρεπιπτόντως, κολλητός από το πανεπιστήμιο δουλεύει εκεί πέρα. Στη Marfin. ( . Στο απέναντι κτίριο. Κάνανε "έξοδο" για να ξεφύγουν.
Μιλάω μαζί του στο τηλέφωνο εκείνη την ώρα. Έμπαινε στο αυτοκίνητο. Είχε μάθει για τους 3 νεκρούς. Ξέρεις τι μου είπε;; "Ελπίζω να μη βρεθεί κανείς μπροστά στο αυτοκίνητο γιατί δε θα σταματήσω". Αν άκουγες τη φωνή του θα καταλάβαινες.




Update του Update
Μπορεί να παραλογιστώ τώρα λίγο, αλλά δε γαμείς; 
Αν είχαμε νεκρούς με υπαιτιότητα αστυνομικών, θα κάναμε πορεία προς ΓΑΔΑ και λοιπά αστυνομικά τμήματα. Σωστά;
Τώρα που έχουμε νεκρούς με υπαιτιότητα διαδηλωτών ΣΕ ΠΟΙΟΝ ΔΙΑΟΛΟ θα διαμαρτυρηθούμε; Να δούμε ποιας παράταξης η πορεία ήταν εκείνη τη στιγμή έξω από την τράπεζα και τους κάψανε και να πάμε εκεί να διαμαρτυρηθούμε;; ή είμαι παράλογος;;;
Αν και ξέρω.. Σιγά μη κάνει κανείς πορεία για τα "γρανάζια του συστήματος" - κάποιος θα τους πει έτσι, δε μπορει


Το " να μη δούλευαν" που ψιλοακούστηκε στο twitter μου θυμίζει έντονα το "να μην πήγαινε στα Εξάρχεια"...


Για το παρακάτω δεν μπορώ να εκφραστώ

Ξαναμανα update, μεγαλύτερης ψυχραιμίας - Ό,τι γραφτεί ΔΕΝ το άκουσα απο ΜΜΕ.

Παρατηρώ αντιδράσεις, από επαγγελματίες -συνήθως- "ανθρωπιστές". Και βλέπω μούγκα. Καμία σχεδόν αντίδραση. Οι πιο ευσυνείδητοι απλά καταδικάζουν τη βία, έτσι γενικώς και αορίστως. Σε άλλες περιπτώσεις έψελναν όλη μέρα και όλη νύχτα τα ονόματα νεκρών ή τραυματιών γιατί "αν τα ξεχάσουμε είμαστε άξιοι της μοίρας μας". Τώρα ή σφυρίζουν αδιάφορα, ή ασχολούνται με άλλα πράγματα ή οι πιο ακραίοι (δε μπορώ να τους πω αλλιώς) πετάνε χοντράδες σαν αυτές που ανέφερα χτες. Κανείς από τους επαγγελματίες δεν μιλάει για δολοφονία. Κανείς. Άνθρωποι που παρακολουθώ στα ιντεργουέμπια ας πούμε και γνωρίζω πολύ καλά τα φρονήματά τους, δε μιλάνε σήμερα. Άλλες φορές έβγαζαν φιλιππικούς όλη μέρα. Γιατί; Σας είχα και σε εκτίμηση, έστω και αν διαφωνούσαμε πολιτικά. Θεωρούσα ότι είστε όντως ανθρωπιστές και ότι όντως νοιαζόσασταν. Αλλά τώρα δυστυχώς ξέρετε τι κατάλαβα; Ότι ούτε για τον Αλέξη νοιαζόσασταν, ούτε για την Κούνεβα, ούτε για τον Νίκολας Τόντι (είδατε, τα θυμάμαι τα ονόματα αν και δεν τα ψέλνω το πρωί που ξυπνάω). Φυσικά και δε νοιαζόσαστε ούτε για τον Διαμαντή Μαντζούνη - αυτό εξυπακούεται. Δε νοιαζόσασταν για κανέναν νεκρό, τραυματία, ο,τιδήποτε, από οποιαδήποτε μεριά. Απλά κάποιοι νεκροί και τραυματίες, προσέφεραν εύφορο έδαφος για να διαφημιστεί ο κατά παραγγελία ανθρωπισμός μερικών, μαζί με το πακετάκι αντίδρασης και επανάστασης που προσέφεραν για καλλιέργεια οι συνθήκες δολοφονίας/τραυματισμού. Οι 3 που ΔΟΛΟΦΟΝΗΘΗΚΑΝ χτες από τους τύπους που πέταξαν τις μολότοφ, ΔΕΝ προσφέρουν όμως πρόσφορο έδαφος για καμία απολύτως διαμαρτυρία. 

Τριγύρω όταν έγινε το περιστατικό υπήρχε κόσμος. Το είδε και κανείς δεν έβαλε μια φωνή, κάτι; Δεν πέταξε μια πέτρα στους τύπους που το κάναν; Γιατί;; Δε σου είπα να γίνεις ήρωας. Δε σου είπα να πας μόνος σου να σταματήσεις το αφιονισμένο κατακάθι της επανάστασης που θεωρεί ότι καίγοντας κόσμο χτυπάει το σύστημα (ενώ αν τον στραβοκοιτάξεις στήνει επαναστατικά μπλογκ και διαμαρτύρεται για τα ανθρώπινα δικαιώματά του). Αλλά.. κάτι.. Δεν ξέρω. Το παλικάρι αυτό  ήταν στην πορεία, έχει και φωτογραφίες κλπ. Κάποιος κολλητός του ήταν στη Σταδίου :

Λίγο πιο κάτω η Α.Μπ. μου λέει ότι η πυροσβεστική έστειλε στους συντάκτες ότι έχουμε τρεις νεκρούς στην τράπεζα. Παγώνω. Παίρνω τηλέφωνα, για κάποιο λόγο θέλω να το πω και σε άλλους. Δεν είναι θέμα ενημέρωσης, θέλω να μοιραστώ κατά κάποιο τρόπο το βάρος. Ο Α. είναι στα προπύλαια. Το έχει ακούσει. Μου λέει: Όταν περνούσα από κει, είχε ανάψει μια μικρή φωτιά στην τράπεζα. Κάποιοι είχαν βγει στα μπαλκόνια. Ως συνήθως οι διαδηλωτές τους έβριζαν, λέγοντας τους ότι θα έπρεπε να απεργούν. Ένας άντρας απ’ το μπαλκόνι, λέει: «όχι έτσι ρε παιδιά. Θα καούμε ζωντανοί». Ένας ηλικιωμένος λίγο πιο μπροστά φωνάζει «να καείτε μουνάκια

Αυτοί είμαστε. "Να καείτε μουνάκια". Δεν είναι οι χ χιλιάδες της πορείας δολοφόνοι και αλήτες. Προφανώς. Μέρος όμως αυτών που ήταν εκεί πέρα εκείνη την ώρα είναι τουλάχιστον ηθικά συνένοχοι και αυτό με φοβίζει. Ποιους κάψαν οι επαγγελματίες της επανάστασης και του τραμπουκισμού; 3 υπαλλήλους, η μία κοπέλα μάλιστα έγκυος. Και για χάρη του διαλόγου και της δημοκρατικής αντιπαράθεσης να δεχτώ ότι φταίει ο Βγενόπουλος που τους έβαλε να δουλέψουν τέτοια μέρα ενώ ήξερε ότι από έξω θα περάσει η επανάσταση τσάρκα. Εσύ ως ιδεολόγος, συνειδητοποιημένος, ψαγμένος, προχωρημένος πολλά χρόνια μπροστά, σε μια κατάσταση ομηρίας καταλαβαίνεις ότι πρέπει να σκοτώσεις τον όμηρο;; Γεια χαρά σου μάγκα. Στο παραμύθι με τη βασιλοπούλα και το δράκο δηλαδή, άμα ήσουν εσύ ο πρίγκηπας, θα ανέβαινες στο κάστρο, θα γαμούσες τη βασιλοπούλα, θα την έγδερνες και θα την κομμάτιαζες και μετά θα φώναζες στο δράκο "είσαι μεγάλος αλήτης". Όπως το πάρει κανείς.
Τρέχουν τώρα άλλοι να πουν που ανήκαν πολιτικά αυτοί που ΔΟΛΟΦΟΝΗΣΑΝ τους 3 νέους. Τι με νοιάζει ρε που ανήκουν;;; στα παπάρια μου. Με νοιάζει μόνο το ότι σκόπιμα, με πλήρη συνείδηση και επίγνωση, πέταξαν μολότοφ και άδειασαν μπετόνι βενζίνης μέσα σε κλειστό χώρο. Τι με νοιάζει αν είναι αριστεροί, δεξιοί, οικολόγοι, χρυσαυγίτες, αναρχικοί, αντιεξουσιαστές ή χάρε κρίσνα. Η ταμπέλα μας μάρανε;; (βέβαια η ταμπέλα για ΜΕΡΙΚΟΥΣ έχει μεγάλη σημασία, γιατί μπορεί να την εκμεταλλευτούμε αν μας "βολεύει". Αν όχι, γαργάρα). Αει σιχτίρ.
Και ξέρεις τι θα γίνει τώρα ε; Στο λέω από τώρα και θα βγώ πραγματικά προφήτης: Επειδή διαδηλωτές τριγύρω ανέφεραν ότι ένας από αυτούς δεν φόραγε ούτε κουκούλες ούτε τίποτα και υπάρχουν και κάτι ψιλοκάμερες εκεί πέρα, κάποια στιγμή κάποιον θα αρπάξουν. Οι επαγγελματίες ανθρωπιστές τότε θα γεμίσουν το σύμπαν με συνθήματα "Λευτεριά στον αγωνιστή Ταδόπουλο" και θα κάνουν και καμιά πορεία για τα δικαιώματά του. Και πίστεψέ με, ΚΑΝΕΝΑ εγκληματολογικό στοιχείο δεν πρόκειται να πείσει μερικούς ότι ο "αγωνιστής ταδόπουλος τό κανε". Κανένα. Ακόμα και αν υπάρχει φωτογραφία του, βίντεο, αυτόγραφο με το γραφικό του χαρακτήρα, να χει φτύσει πάνω στο αυτόγραφο, ίσως να χει καταθέσει και σπέρμα, και να χει γράψει με το αίμα του πάνω στον τοίχο της τράπεζας "Να καεί το μπουρδέλο - Μπάμπης Ταδόπουλος - 69450000000 - Παπαταδοπούλου 13 - 2ος όροφος - Καλλιθέα".
Γιατί το shoehorning δεν είναι κόπιραϊτ μόνο των κολλημένων ακροδεξιών φασισταρίων. Είναι και πολλών άλλων.
Και για να μην ξεχνάτε :

Ζουλια Παρασκευή, 35. Παπαθανασοπούλου Αγγελική, 32. Τσακαλης Επαμεινώνδας, 36 - ΚΑΙ ΕΝΑ ΑΓΕΝΝΗΤΟ ΒΡΕΦΟΣ 4 ΜΗΝΩΝ

ΟΙ 4 ΔΟΛΟΦΟΝΗΘΕΝΤΕΣ ΑΠΟ ΒΟΜΒΑ ΜΟΛΟΤΟΦ ΚΑΙ ΜΠΕΤΟΝΑΚΙ ΒΕΝΖΙΝΗΣ 

Ελπίζω τελευταίο Update :
Μια και ο Ελληνάκης ανέφερε τη λέξη "αφισάκια", είπα να βγάλω ένα πρώτο template, να μην κουράζονται τα παιδιά με το κείμενο. Το φτιαξα δύο φορές. Την πρώτη φορά είχα βάλει και αντίστοιχα "σύμβολα" ως εικαστική ενίσχυση στο αφισάκι, αλλά είπα να τα βγάλω για να μην προκαλέσω την οργή κανενός που θα μου άρχιζε τα "μα γιατί έβαλες το σήμα αυτό, ΕΓΩ είμαι τέτοιος και δε θέλω να σκοτώσω κανέναν/ ξέρω κάτι τίμιους τέτοιους κλπ κλπ κλπ.." καταλαβαίνεις...
Οπότε πάρτε το ξερό ως παξιμάδι.

Προφητεία #2 : Αφισάκι που θα κυκλοφορήσει όταν τους πιάσουν

Πάλι αύξηση;

Σύμφωνα με ΣΚΑΪ  τα νέα μέτρα που θα μας φορεθούν από τη σοσιαλιστική γκυβέρνηση του Γ(κ)ΑΠ περιλαμβάνουσι άυξηση ΦΠΑ, αύξηση εμμέσων φόρων (ποτά, τσιγάρα, βενζίνες κλπ) και άλλα τινά.
Προσωπικά προβλέπω 23%ΦΠΑ, 2-2.5 έουρος τη βενζίνη, 5 ευρώ τα τσιγάρα και 4 ευρώ το μπουκάλι η μπύρα σε περίπτερο.

Προβλέπω επίσης μεγάλες αναταραχές κατά τις οποίες θα πέσει τρελλή μολοτοφίτιδα από τα συντρόφια.
Δυστυχώς όμως λεφτά δεν έχει κανείς οπότε φαντάζομαι ότι η μετά-ΔΝΤ μολότωφ στο Ελλάντα θα είναι αυτή :

                            




Η άλλη ιδέα που έχω για να εξηγήσω το καινούριο φόρεμα που μας φορέσαν είναι ότι αποτελεί σατανικό και πανούργο σχέδιο για τη φορολόγηση της Εκκλησίας. Άκου τώρα :
Ανεβάζουμε ΦΠΑ, ανεβάζουμε ποτά, τσιγάρα, βενζίνες. Με όλα αυτά ανεβαίνουν και κρέατα, λαχανικά, φρούτα, ψάρια, τα πάντα. Οι μισθοί ή παγώνουν ή κόβονται οπότε ο κόσμος αρχίζει και δεν έχει να φάει.
ΚΑΙ ΠΟΥ ΠΑΕΙ ΓΙΑ ΤΣΑΜΠΑ ΦΑΙ Ο ΚΟΣΜΟΣ ΠΟΥ ΔΕΝ ΕΧΕΙ ΝΑ ΦΑΕΙ;;;
Σωστά. Στην Εκκλησία.
Θα έχουν ξαφνικά αθρόα προσέλευση κόσμου για τάϊσμα, στους οποίους δε θα μπορούν να πουν όχι, γιατί αν πουν θα τους φέρουν τα μανουάλια κολλάρο, οπότε θα αναγκαστούν να ξοδέψουν για να ταϊσουν όλο τον κοσμάκη.  QED.


A ρε ΓΑΠ, είπες πως θα γίνουμε Δανία σε 100 μέρες. Αλλά ξέρω, επειδή τα ελληνικά σου δεν είναι και τα καλύτερα, μάλλον ήθελες να πεις πως θα πάρουμε Δάνεια απο 100 μεριές.. Νταξ τι να κάνουμε..



Ευχαρισθώ
- Είναι που έφερε ένας συνάδελφος ρακάκι και ήπιαμε 2 σφηνακια για το καλό , μη με παρεξηγείς Αναγνώστη

Γκούτσι έχω, Λουί έχω, Ρόλεξ έχω, δουλειά δεν έχω

Όλοι τους ξέρετε, όλοι τους έχετε δει, όλοι τους έχετε συναναστραφεί, όλοι τους έχετε ίσως και στην παρέα σας, σίγουρα έχετε ένα τουλάχιστον παράδειγμα.
Δεν είναι λίγοι, δεν είναι κάπου αλλού, δεν κρύβονται καν. Είναι η κατηγορία των.... ταρατατζούυυμ ..

Χλιδάεργων/Χλιδάνεργων/Χλιδο700ευρων

Περίπτωση πρώτη : Νέος, σπουδαγμένος στα εξωτερικά - αλλά όχι και ΜΙΤ επίπεδο, τείνει λίγο περισσότερο σε MBA in advanced managment of dandruff production στο University of Lower Bornesinglewoolvermouth, Cornwall. Ή M.Sc σε "The Art of deaf dumb and blind apes in the 12th century , from the "Deaf dumb and blind apes" workshop of Guadalahara". Επιστρέφει στην πατρίδα ο φέρελπις νέος λοιπόν, αφού έχει σπουδάσει εις την αλλοδαπήν. Έρχεται μέσα στα όνειρα και στις φιλοδοξίες να βρει δουλειά να συμμετάσχει στην παραγωγική διαδικασία και να γίνει άνθρωπος χρήσιμος στην κενωνία. Ναι αλλά έχει απαιτήσεις, αν και δεν έχει προϋπηρεσία. Στέλνει βιογραφικά λοιπόν, τα οποία ενίοτε έχουν την υποσημείωση "ενδιαφέρομαι μόνο για διευθυντική θέση/ανώτερη διοικητική θέση" (πραγματικό γεγονός, είχε κυκλοφορήσει το cv σε όλη την εταιρεία τότε). Ο νέος λοιπόν που εκτός του ότι προφανώς έχει άδειο κεφάλι, του το χουν γεμίσει και οι γονείς του με ούλτρα κοπανιστό αέρα πριγκηποσύνης και νομίζει ότι θα τον περιμένουν στο αγεροδρόμιο με πανώ οι εταιρείες να τον προσλάβουν. 

"ΚΥΡΙΕ ΜΠΑΡΜΠΟΥΤΣΑΛΕ, ΕΜΕΙΣ ΣΑΣ ΔΙΝΟΥΜΕ 4000 ΕΥΡΩ ΤΟ ΜΗΝΑ" . 

"ΕΜΕΙΣ ΔΙΝΟΥΜΕ 50000 ΚΑΙ ΑΥΤΟΚΙΝΗΤΟ". 

"ΕΜΕΙΣ ΔΙΝΟΥΜΕ 6000, ΑΥΤΟΚΙΝΗΤΟ, ΣΠΙΤΙ ΚΑΙ ΤΙΣ ΓΥΝΑΙΚΕΣ ΜΑΣ".

"ΕΜΕΙΣ ΣΑΣ ΔΙΝΟΥΜΕ ΟΛΗ ΤΗΝ ΕΤΑΙΡΕΙΑ" κ.ο.κ.

Προφανώς δεν είναι ιδιαίτερα εύκολο να βρεις δουλειά στην Ελλάδα στον τομέα σου. Όμως στο 90% των περιπτώσεων ΚΑΤΙ θα βρεις για αρχή. Να ξεκινήσεις μια μαγιά και να συνεχίσεις να ψάχνεις, να μην ψωμολυσσάξεις ρε αδερφέ. Τι κάνει όμως; ΟΧΙ. Δε θα γίνω εγώ υπαλληλάκος, σου λέει. Δε θέλω να δουλέψω με 700 ευρώ εγώ που σπούδασα εις τη γηραιά Αλβιώνα. Ναι αλλά ρε φίλε πρέπει να φας κανα ψωμί, κανα κρομμύδι, ξέρεις, να λιγδώσει το αντεράκι.

ΟΧΙ σου λέει. Δεν υποτιμώ εγώ τις γνώσεις μου. Παρένθεση : Άμα έχεις κάποιο όντως σοβαρό πτυχίο, οι πιθανότητες να βρεις δουλειά στο αντικείμενό σου είναι κάπως αυξημένες. Αλλά όπως και να το κάνεις, θα περιμένεις λίγο. Στον τομέα των εφαρμοσμένων επιστημών, αυτό ισχύει σε μεγάλο ποσοστό. Ναι αν έχεις σπουδάσει νανοτεχνολογία, μόνο έρευνα και μόνο σε ένα δυό ιδρύματα. Αλλά άμα έχεις σπουδάσει νανοτεχνολογία, δε θα ερχόσουν καν πίσω. Έτσι; Και να σου πω κάτι, το έκανα και εγώ αυτό. Αλλά το έκανα όταν είχα 6 χρόνια προϋπηρεσία σε ερευνητικό τμήμα μεγάλης εταιρείας, και η ανταγωνίστριά της μου είπε να πάω ως "μηδενικής προϋπηρεσίας" με τα μισά λεφτά το μήνα. Ναι αλλά  είχα δικά μου λεφτά καβάτζα. Δεν ήμουν επί ξύλου κρεμάμενος. Γιατί αν ήμουν, θα κανα το μαλάκα και θα πήγαινα.

Η πλάκα με αυτούς είναι ότι και αρνούνται να δουλέψουν σε κάτι "κατώτερο" των υπεργαμάτων προσόντων τους αλλά ΚΑΙ ζουν λες και παίρνουν ένα διχίλιαρο το μήνα για πλάκα. Βλέπεις την άλλη, δε δουλεύει, αρνείται να δουλέψει, αλλά πάει και κατεβάζει τις βιτρίνες τη μία μετά την άλλη. Πως;

Μπαμπάς, γκόμενος και πιστωτικές. Άλλος τρόπος νόμιμος δεν υπάρχει. Αν ήμουν κακός θα έλεγα ότι κάνει και βίζιτες, αλλά αυτό συνεπάγεται δουλειά, οπότε όχι. Και να οι τσάντες, τα παπούτσια, τα λούσα, τα χαϊμαλιά, οι διακοπές σε δωμάτια με 180 ευρώ κλπ. Έχω ακούσει άτομο να λέει αυτά τα "εγώ δε μπορώ αν δεν πάω να ψωνίσω, είναι η ψυχοθεραπεία μου" και κάτι τέτοιες ασυναρτησίες, και έχω κρατηθεί με το ζόρι να μη βιαιοπραγήσω. Σιχτίρια ρε κοπρόσκυλα, να καταντήσετε να πουλάτε τα σινιέ εσώρουχα σε σεντόνια στην Ερμού για να μάθετε πως βγαίνει το ευρώ. Παράσιτα.

Περίπτωση 2 : Αυτός τουλάχιστον δουλεύει. Κανονικότατα. 8ωρο, 10ωρο, 54352ωρο. Παίρνει όμως 700-800. ΑΠΑΙΤΕΙ να ζει όμως και αυτός σα να παίρνει 4000. Σινιέ ρολογάκι, σινιέ παντελονιά, σινιέ πουκάμισο, αυτοκίνητο που καίει τον κώλο του, 5 ζευγάρια γυαλιά ηλίου (1 για κάθε μέρα της εβδομάδας - δεν είπα ότι ξέρει να μετράει κιόλας ), ψώνια απο δω, ψώνια απο κει, "ποτάκι" μέρα παρά μέρα, ακριβός καφές γιατί "πρέπει να φχαριστηθούμε και λίγο". Είναι αυτή η στρεβλή αντίληψη περί ζωής κατά την οποία σε ορίζουν ως άνθρωπο κυρίως τα ρούχα σου, όχι κατ ανάγκη τιμολογιακά, αλλά τουλάχιστον ποσοτικά. Ναι ρε φιλαράκι, αλλά είτε πάρεις ένα παντελόνι με 200, είτε πάρεις 4 με 50, πάλι τα ίδια χάλασες. Και πρόσεξε, μιλάω για άντρες τώρα, μην πάω καν στις γυναίκες.

Παίρνει η άλλη 800. Στις 15 του μηνός δεν έχει φράγκο. Γιατί; Γιατί με το που τα παίρνει θεωρεί καθήκον της να τα μοιράσει σε ό,τι γυαλίζει. Σε ό,τι της πουν τα κωλοπεριοδικά, σε ό,τι της πουν οι μεσημεριανούδες και τα λοιπά. Ναι αλλά πως βγαίνουν όλοι αυτοί; Εύκολο. Με δανεικά. Πάλι το τρίπτυχο Μπαμπάς-Γκόμενος-Πιστωτική. Και άντε να είσαι τυχερός ως ανήρ να πέσεις σε καμιά που είναι καταναλωτικό ζώον μεν, δανείζεται όμως και επιστρέφει δε. Βάρδα μην πέσεις σε καμιά που να απαιτεί να της προσφέρεις την Τόλμη και Γοητεία που την έπεισε ο μπαμπάς ότι αξίζει...Και επειδή πλέον οι μπαμπάδες στεγνώνουν σιγά σιγά, οι γκόμενοι και αυτοί δεν είναι για τρελλά έξοδα γιατί κοιτάνε να μείνει και κάτι στη μπάντα, που πάμε; στην πιστωτική. Και ακούς παιδιά 25 χρονών να έχουν 8 και 10 χιλιάρικα χρέος! Που τα κανες παιδί μου; Ε ρούχα. Δε γινόταν να μην τα πάρω!. Όχι γινόταν μια χαρά να μην τα πάρεις, αλλά με τους μαλάκες που σε περιτριγυρίζουν και ΘΑ σε περιτριγυρίζουν, προτιμάς να έχεις τσίτια να φοράς σήμερα και ας σου κατασχέσουν ακόμα και τις τρίχες από τη μασχάλη μεθαύριο αν γίνει μια στραβή. Το καταλαβαίνεις τι σου λέω; 10 χιλιάρικα χρέος στα 25 σου; Είναι να τραβάς τα μαλλιά σου. Και άντε να σου δικαιολογήσω το γεγονός ότι σε μικρή ηλικία που τα φόρτωσες όλα αυτά, μυαλό δεν κουβαλάς και δε γαμείς τέλος πάντων, έκανες και συ μια μαλακία διάρκειας 2-3 ετών. ΟΚ πάσο.Δικαίωμά σου. Τα λάθη πληρώνονται και τώρα πληρώνεις. Πάσο και εδώ. Αλλά άμα συνεχίζεις να θες να αγοράζεις παπαριές -από κεκτημένη ταχύτητα- ε τότε όχι, συγγνώμη αλλά είσαι μνημείο εγκεφαλικής ανυπαρξίας. Τώρα σκάμε και κολυμπάμε. Ούτε αγοράζουμε άχρηστα μπλιμπλίκια, ούτε πάμε σε δωματιάκια με 160 ευρουλάκια, ούτε δίνουμε 30 ευρώ για ωμή μπριζόλα.

Ακόμα και με το τρίπτυχο Μπαμπάς-Γκόμενος-Πιστωτική, απορώ. Υπάρχουν άνθρωποι που παίρνουν τα μισά από μένα και κάνουν τη διπλάσια -σε απόλυτο κόστος- ζωή. Υπάρχουν άνθρωποι που ακόμα χειρότερα, δεν παίρνουν τίποτα και κάνουν πάλι τη διπλάσια ζωή.Και να λεγα ότι ζω άσχημα, να πάει στο δγιάολο. Μια χαρά ζω. Και δεν είναι και τίποτα ζάπλουτοι εκ γεννετής. Τι σκατά;;

Το συμπέρασμά μου είναι το εξής : Όλοι αυτοί ζουν και τρέφονται και κινούνται με μαύρο, κατάμαυρο χρήμα. Οι πιστωτικές, τελειώσαν, έχει χρεωθεί το σύμπαν. Τα δάνεια, τελειώσαν. Οι μπαμπάδες ξεπαραδιαστήκαν να συντηρούν τα βλαστάρια που θέλουν στρινγκ με διαμάντια, οι γκόμενοι πλέον άμα είναι να πληρώνουν τόσα, τα δίνουν αλλά παίρνουν καλύτερη ποιότητα σε εισαγόμενο προϊόν.. άρα;; μαύρο. Εκτός από τη μαύρη τρύπα του δημοσίου που χάνονται λεφτά, υπάρχει και μια άσπρη τρύπα κάπου που τα γεννάει. Ή όλοι αυτοί τρώνε κλεμμένα που κλέβαν χρόνια όλο τους το σόι, ή.. 

τα οικονομικά μου μέσα, δε σκαμπάζω γρυ απο οικονομικά.

Ναι αλλά εμένα το συνολικό μου χρέος στις τράπεζες είναι 134 ευρώ...

Ξανά μπατιρέοι

Μίλαγα με το θείο μου τις προάλλες. Τραπεζικός, παίρνει σύνταξη -μάλλον φέτος- . Και αυτό που μου έλεγε είναι το ότι "η δική μας γενιά, μεγάλωσε αν όχι στη φτώχεια, στα "λίγα", στα απολύτως απαραίτητα. Η δική σας, δε θα το αντέξει αυτό. Θα πάθετε εθνική κατάθλιψη και θα πηδάτε από τα μπαλκόνια".
Ο θείος έχει δίκιο. Η χώρα αυτή "τα κονόμησε" μετά το '80. Δε θα κοιτάξω πώς, ποιος, γιατί αυτός περισσότερα και εγώ λιγότερα κλπ κλπ κλπ. Δε θα κάνω οικονομική ανάλυση όπως ο Zaphod. Άλλα θέλω να πω.
Ξαφνικά τα κονομήσαμε εθνικώς και αορίστως. Και μας έπιασε φυσικά η χαζομάρα του νεόπλουτου. Είχαμε, ως πολίτες μιλάω τώρα, όχι κρατικές παπατζιές κλπ, λεφτά για ξόδεμα. Και φυσικά επιδοθήκαμε σε ένα όργιο κακογουστιάς, ψευτοεπίδειξης, ψευτοπαλλικαριάς και γκλαμουροχαζομάρας άνευ προηγουμένου. Αυτοί που το '70 βρώμαγε το χνώτο τους ρετσίνα-10-λεπτά-η-οκά και που έπλεναν τα πόδια τους Πάσχα και Χριστούγεννα, το '80 κυκλοφορούσαν με πούρα και Μερτσεντέ στα Κολωνάκια. Αυτοί που το '60 ήταν μπακαλόγατοι σε μαγαζάκια στον Κολωνό και τρώγαν σκουληκιασμένο κρέας δυό φορές το χρόνο, πεθαίναν απο χοληστερίνη και κίρρωση. Αυτοί που "εγώ κατέβηκα από το χωριό με ένα ζευγάρι τρύπια παπούτσια και ένα τρίχινο πουκάμισο" ξαφνικά "Κολώνια Ζιβανσί και στα ποδάργια μο' ".
Κανείς δεν κατάφερε να διαχειριστεί σωστά το χρήμα που έπεσε ξαφνικά στον τόπο. Άσε αυτούς που φάγαν. Αυτοί πάντα υπήρχαν, από καταβολής πλανήτη. Μιλάω για τους πιο "σοβαρούς" νοικοκυραίους. Τους δίπλα μας ρε αδερφέ, πως το λένε, τους μικρομεσαίους. Τα λεφτά έγιναν γαρδένιες στα μπουζούκια, λαδώματα σε εφοριακούς και αστακομακαρονάδες. Και αν κάποιος είχε και λίγο νιονιό, κανα σπίτι -συνήθως κακογουστότατο και κακάσχημο τσιμεντόκουτο-.
Τώρα όμως θα κοπούν αυτά και θα πρέπει να γυρίσουμε σε άλλο είδος ζωής. Ποιος φταίει, ποιος τα πήρε, ποιος αυτό, ποιος εκείνο, εγώ, εσύ ο παραδίπλα ο απέναντι, δεν έχει σημασία στο πρακτικό της καθημερινότητάς μου. Ως μονάδα και ως πολίτης μιλάω. Αυτά είναι θέμα άλλης κουβέντας, όχι αυτού που θέλω να πω εδώ πέρα.
Ελπίζω και πιστεύω ότι αυτό όλο το καλαβρέζικο αγγούρι που θα φάμε, θα μας οδηγήσει σε ένα... lifestyle (οπαδοί του, είστε παράσιτα παρεπιπτόντως) με περισσότερο life και λιγότερο style.. Θα πρέπει ως γενιά να επιστρέψουμε σε πιο, πως να το πω, πρωτόγονες μορφές ζωής μεν, πιο "καθαρές" ίσως δε.
Δε θέλω να εκθειάσω την περίοδο που ο κόσμος ζούσε σε τρώγλες και έβοσκε ρόκα από τα πεζοδρόμια. (Ναι ρόκα αγαπητοί γκλαμουράτοι.. Αυτή που χρυσοπληρώνετε στα κυριλλοεστιατόρια, φύτρωνε στα πεζοδρόμια κάποτε και την τρώγαν οι πλέον ξεφτιλισμένοι μπατιρέοι). Δε θέλω να παρουσιάσω το "ρομαντισμό" που περιέχει η έλλειψη των βασικών χρειωδών ούτε να υμνήσω το τι ωραίο βιολοντσέλο παίζει το στομάχι όταν έχεις να φας 3 μέρες. Μακριά απο μένα αυτά. Αυτό που θέλω να πω είναι πως είναι μια μοναδική ευκαιρία αυτό το αγγούρι, να επιστρέψουμε λίγο πίσω και να καταλάβουμε επιτέλους πως το πολύ φτιασίδωμα και η εικόνα και το ακριβό ρούχο και το ακριβό κινητό και το ακριβό αμάξι, οι εμφανίσεις σε μουράτα κλαμπ και γκαλά, δεν είναι αυτά που σε καθορίζουν ως άνθρωπο. Δεν είναι καν αυτά που σε βελτιώνουν ως άνθρωπο. Η έλλειψη κάποιων πραγμάτων -που τώρα καταντήσαμε, ναι καταντήσαμε- να θεωρούμε βασικά, θα απογυμνώσει πολύ κόσμο από τα προσωπεία της σοβαρότητας και του δηθενισμού που φοράνε ξεδιάντροπα και τους προσκυνάει ο κόσμος.
Τώρα που θα πέσει κάργα φάβα με κρομμύδ' στο σπίτι, να δω πόσο θα χρεώνουν το μπιφτέκι εμβαδού 3 τετραγωνικών angstrom στο Γκάζι.
Τώρα που θα τρώνε ραδίκια 4 φορές την εβδομάδα, να δω αν θα χουν τα παιδιά τους κινητά 300 ευρώ, παντελόνια 200 ευρώ και τσάντες 500 ευρώ στην πρώτη γυμνασίου.
Τώρα που θα πίνεις Μαλαματίνα μια φορά την εβδομάδα, να σε δω τι θα λες για το "αγίασμα" που πλήρωνες 200 ευρώ το μπουκαλάκι στην απόβλητη εθνική Σταρ.
Τώρα που θα φυτέψεις σε καμια γλάστρα τίποτα σκόρδα και κρεμμύδια (όπως όλες οι γιαγιάδες είχαν κάπου σε μια πρασιά), να δω τι θα λες  για το "αϊολί με κομφί καμηλοπάρδαλης και μενταγιόν πιγκουίνου".
Τώρα που ο μισθός σου φίλε συνομήλικέ μου τρέντουλα, θα πάει πραγματικά 3 και 60 και θα χρειαστεί όντως να ζεις με τόσα, να δω το Σαββατόβραδο πόσες κανάτες θα κατεβάζεις στα γκλαμ μπαράκια της παραλιακής.
Τώρα που δε θα σε δανείζουν οι τράπεζες για να παίρνεις Γκούτσι, να σε δω που θα πηγαίνεις στον τσαγκάρη της γειτονιάς για μαντάρισμα το παπούτσι. (Αυτό γίνεται και ωραιότατο άζμα).
Τώρα που θα σφίξει το ζωνάρι να δω πόσο θα πληρώνεις τον καφέ και αν το 5 ευρο θα το σκέφτεσαι ως πεντόδραχμο.
Τώρα να σε δώ αν θα με ξαναπείς τσιγκούνη επειδή αρνούμαι να πληρώσω 10 ευρώ το ποτό και 8 τη μικρή μπύρα..κιμπάρη..
Τώρα να σε δω πως θα εκτιμάς τα λίγα όταν θα κοπούν οι γκλαμουργιές που είχες δεδομένες. Γιατί έτσι εκτιμάς, όταν στερείσαι και κάτι. Όταν στα χουν όλα απλωμένα στα άχρηστα πόδια σου, γίνεσαι απλά ένα κακομαθημένο κωλόπαιδο.
Τώρα θα σου πω μωρή πατσαβούρα, αν θα πηγαίνεις για "shopping therapy α-γα-πη μου" 2 φορές την εβδομάδα. Που ούτε κάρτες θα σε παίρνει να έχεις, ούτε ο σπόνσορας θα έχει και μεγάλο περίσσευμα, ούτε ο μπαμπακούλης που καλόμαθε την κωλοπριγκηπέσσα του. (Εκτός αν ανεβάσεις λέβελ και βρεις πιο φραγκάτο γκόμενο - αλλά τότε αλλάζεις κατηγορία . Από πόρνη γίνεσαι ακριβή πόρνη)
Τώρα που θα εκτιμήσετε πραγματικά την αξία των πενταροδεκαρών που θα χετε στο πορτοφόλι θα αρχίσετε να κάνετε και δουλίτσες που δεν καταδεχόσασταν πουλάκια μου μέχρι τώρα. Και τις κάλτσες θα μαντάρετε μόνοι σας, και ένα γαμ... θερμοσιφωνάκι θα μάθετε να συνδέετε με την παροχή και δε θα παίρνετε "γυναίκα" να σας σκουπίζει το 2άρι στην Κυψέλη, ή να σας σιδερώνει τα πουκάμισα 2 φορές την εβδομάδα. Θα κόψετε τα γαμογκαζόν στα σπίτια που έχετε 1.τ.μ διαθέσιμο και θα αρχίσετε να φυτεύετε κανα ζαρζαβατικό. Και δε θα παίρνετε λάδι τρούφας απο το SM για γκουρμέ καταστάσεις, αλλά θα παραγγέλνετε λαδάκι από το χωριό. (Zaph κράτα απόθεμα, μπορεις να γίνεις μέγας λαδέμπορας).
Και επιτέλους ευελπιστώ ότι θα πάψει πλέον αυτός ο ψυχαναγκασμός που όλοι θέλουν να γίνουν τραγουδιστές, καλλιτέχνες, τηλεορασοτέτοιοι κλπ. Η Ελλάδα δεν παράγει τίποτα λένε οι άλλοι. Πως δεν παράγει; Σε 10 εκατομμύρια πληθυσμό, έχουμε 3 εκατομμύρια τραγουδισταράδες, 2 εκατομμύρια ηθοποιούς και άλλα 2 μοντέλα. Οι υπόλοιποι δεν υπάρχουμε απλώς.
Τώρα να σας δώ, που θα κοπούν τα άχρηστα αξεσουάρ και θα ανακαλύψουν μερικοί μερικοί πως όλο τους το είναι ήταν τα αξεσουάρ, τι δουλειές θα κάνουν οι.. ψυχολόγοι που δε θα χουν να πληρώσουν.
Οι γονείς και οι παππούδες μας, όσων ήταν τίμιοι τουλάχιστον, είχαν μάθει να δημιουργούν και να "χτίζουν" με λίγα. Για αυτό πρόκοψαν και τα κατάφεραν αρκετοί από αυτούς. Οι γονείς του φίλου μου του Γιώργου, εργάτες και οι δύο ήταν. Φτιάξαν 2 σπίτια όμως. Πως; Η ταβέρνα δεν τους ήξερε. Ούτε τα μπουζούκια, ούτε Μερτσεντέ είχαν. Τουβλάκι, τουβλάκι φτιάχτηκαν. Και το χωραφάκι δίπλα έβγαζε κανα λαδάκι, καμια ντομάτα, κανα κρασάκι.Ναι αλλά τώρα που είναι 55 χρονών, έχουν και το κομποδεματάκι τους στην άκρη, και το σπίτι τους και το αυτοκίνητό τους. Και από τέτοια παραδείγματα - τριγύρω μου τουλάχιστον- πολλά. Θα μου πεις, είναι ζωή αυτή ρε συ; για να κάνεις ένα σπίτι, να περάσεις μια ζωή στη μαυρίλα; Όχι βέβαια. Πρέπει να χαρείς, στάνταρ. Αλλά να χαρείς όσο σε παίρνει φιλαράκο. Και εγώ θέλω Μερτσεντέ γκάμπριο 21312 κυβικά, και το αστρόπλοιο Γκαλάκτικα θέλω, και βίλα τρίπατη σε Μαγιόρκα, Μανχάταν και το Ελσίνκι. Ναι αλλά δε μπορώ να τα πάρω. Αυτά που μπορώ να πάρω τα έχω, και κάποια άλλα που μου προσφέραν οι γονέοι -ίδια κατηγορία με του κολλητού-.Αυτό με κάνει λιγότερο ευτυχισμένο ή λιγότερο "επιτυχημένο";
Θέλεις τηλεόραση 42άρα; Πάρτην. Μαγκιά σου. Και εγώ πήρα. Αλλά τα σκασα ντάνγκα . Μετά από προγραμματισμό, οικονομία κλπ. (Αισθάνθηκα πολύ περήφανος για αυτό, γιατί και εγώ γτπκ είμαι στις σπατάλες, μη νομίζεις. Τώρα όμως τα μετράω περισσότερο απο ποτέ..).
Τώρα λοιπόν που θα κοπούν τα μακριά παπλώματα, θα μάθουμε πλέον να απλώνουμε τα πόδια μας όσο φτάνει το πάπλωμα; Ίσως ναι. Απλά έχουμε να ρίξουμε πολύ γκρίνια τώρα που το πάπλωμα δε θα ναι μεταξωτό και δε θα χουμε πιεί το κορβουαζιέ μας πριν πέσουμε για ύπνο.
Αλλά υπάρχει και η σουρρεαλιστική περίπτωση να μη βάλει κανείς μυαλό και στο όνομα του "να ξεφύγουμε από τις σκοτούρες", να περάσει όλη η χώρα σε ένα όργιο χαζομάρας και πνευματικής ανεπάρκειας και να τα γ... όλα. Στην τηλεόραση να πιάσουν νέους επικούς πάτους εγκεφαλικής ανυπαρξίας, στο πλαίσιο "Ξεχνάμε τη βαργιά καθημερινότητά μας, αδέρφια έλληνες". Στα κλαμπ και τα μαγαζά να πέσουν σα τα λυκόρνια οι νεολέροι, για το "Τελευταίο πάρτυ της ζωής μας" κλπ.
Ελπίζω.
Ελπίζω το κόντυμα του παπλώματος να μας βάλει σε άλλο δρόμο.


Update φρέσκο : Πήγα για κούρεμα στον κουμπάρο μου το πρωί. Και τα λέγαμε αυτά.. Μου είπε μια γαμάτη περίπτωση ανθρώπου -που δεν είναι μοναδική στα μέρη μου και φαντάζομαι και αλλού. Τύπος, βοηθός υδραυλικού, σχεδόν συνομήλικός μου. 32-33-34 κάπου εκεί. Δουλεύει μια φορά την εβδομάδα, γιατί.. δε θέλει να δουλεύει. Άκου υπολογισμό και φρίξε : "Που λες, εγώ τι απαιτήσεις έχω, έναν καφέ, ένα πακέτο τσιγάρα τη μέρα. (φαϊ, στέγη προφανώς μανούλα). Δουλεύω μια φορά την εβδομάδα, παίρνω ένα 60αρακι-70ράκι και αράζω μια βδομάδα. 'Οταν τελειώσουν δουλεύω άλλη μια μέρα κλπ." Κατάλαβες;;;
Δεύτερη περίπτωση : Παντρεμένος με παιδί. Δουλεύει η γυναίκα. Μένει άνεργος. Ψάχνει για δουλειά; ο,τιδήποτε; όοοοχι.. αραχτός. "Θα κάτσω 5-6 μήνες"...
Τρίτη περίπτωση : Άνεργος 2 μήνες. Ψάχνει δουλειά. Έχει βρει καναδυό. Δεν πάει όμως. Ο ένας του πέφτει μακριά, ο άλλος "ε ρε δε μπορώ να πάω με 700 ευρώ". Ε ωραία, μην πας, μαγκιά σου. Αλλά μη μου λες μετά ανεργίες και τέτοια, γιατί έχεις βρει. Απλά είσαι τεμπελόσκυλο.