Προδότες Ισπανοί!!!

Όποιος με διάβαζε από παλιά, ξέρει ότι με τα Χριστούγεννα δεν έχω ιδιαίτερα καλές σχέσεις όπως φαίνεται και από αυτό εδώ το πόστιο για παράδειγμα.

Και ακόμα χειρότερα, τώρα που είμαι και εργαζόμενος άνθρωπος, σιχαίνομαι τα ΦΕΤΙΝΑ Χριστούγεννα στα οποία ουσιαστικά δεν έχουμε παρά δύο μέρες μόνο αργία οπότε τι να κλάσει η γιορτή; Ναι ξέρω, αγάπες και λουλούδια και ατμόσφαιρα και Άη Βασίλης και όλος ο κόσμος χαίρεται κοντά στο τζάκι και λοιπές ρομαντικές αηδίες. Εγώ προτιμώ να διαθέτω αυτή την ηλιόλουστη, ευγενική και κουλ προσωπικότητά μου όλο τον υπόλοιπο χρόνο, και να μη τη βγάζω από τη ναφθαλίνη όποτε σκάει 30 Νοέμβρη.

Έχοντας πει αυτά βέβαια και επειδή όποιος με ξέρει θα ξέρει καλά τι γλεντζές και αλέγκρος άνθρωψ είμαι, θέλω να επισημάνω εδώ πέρα πως όσο βαριέμαι τις επιτηδευμένες γιορτές, x100 βαριέμαι τη ρημάδα την

ΕΠΙΤΗΔΕΥΜΕΝΗ ΜΙΖΕΡΙΑ

Όχι ρε γελοίε, δε θα κρεμάσω τη μουτσούνα μου στο πάτωμα και θα κλαίγομαι 24/7 σα μαραθώνιος τανιών με τον Ξανθόπουλο και τη Βούρτση. Το κέρατό μου το τράγιο πιά. Έχει γίνει όχι μόνο της μόδας, αλλά και επιτακτική ανάγκη να σαι ζοχαδιασμένος, κατηφής, μουτράκλας και κλαψομούνης. Είναι σχεδόν πολιτική επιταγή και θεωρείσαι και αναίσθητος αν τολμάς να ξεχνάς τα ζόρια που τραβάς εσύ για λίγο και να σκας και κανα χαμόγελο και καναν κράσο.

Το μπούλο ρε που θα μου πεις τι σκέφτομαι και πως θα πρεπε να αντιδρώ για να μαι επαναστατικαλι κορρέκτ. Που πάτε να απαγορέψετε το γέλιο και το χαβαλέ γιατί προσβάλλουν τους αναξιοπαθούντες.

Και τσαντίζεται ο τραμπαρίφας άμα δει κανέναν να χαίρεται με τη λογική ότι "αυτός για να χαίρεται είναι πιόνι του συστήματος/πουλημένος τσανακογλείφτης/σφουγγοκωλάριος των αφεντικών/βολεμένος κλπ". Να πα να συνουσιαστείς με ιδιαίτερα προικισμένους νοτιοαφρικάνους δρομείς μαραθωνίου βλαμμένε. Που θα κάτσω να περάσω όλη μου τη ζωή σέρνοντας τα μούτρα στο πάτωμα για να μαι ηθικά σωστός. Χειρότεροι από κάτι σέχτες φονταμενταλιστών του 1300 έχουν καταντήσει μερικοί. 

Ναι ρε τολμάω και σκάω κανα χαμόγελο και περνάω καλά όπως μπορώ γιατί εγώ ΕΤΣΙ ΤΗΝ ΠΑΛΕΥΩ. Και κάνω και μη πολιτικά ορθές παρατηρήσεις άμα θες να μάθεις. Προχτές να φανταστείς είπα μια πατσαβούρα, πατσαβούρα. Ναι επειδή με στραβοκοίταξε από το σμαρτ της την ώρα που παραβίασε στόπ έξω από το Ικεα και θα έπεφτε πάνω μου. Και ναι ρε, πήγα και στο ΙΚΕΑ και έδωσα 3 ευρώ για μια θήκη τηλεκοντρόλ καναπέ. Όταν θα γίνει η επανάσταση κρεμάστε με από κανα δέντρο ανάποδα με δυό πυρσούς εκεί που δεν πιάνει ήλιος για να βλέπουν οι επαναστάτες  το βράδυ.

Όλο αυτό που λες ήταν άσχετος πρόλογος και ΤΩΡΑ θα μπω στο κυρίως θέμα που έχει να κάνει με τους 

ΠΡΟΔΟΤΕΣ ΤΩΝ ΙΔΑΝΙΚΩΝ ΤΗΣ ΕΠΑΝΑΣΤΑΣΗΣ ΙΣΠΑΝΟΥΣ INDIGNADOS

Θα ξεκινήσω κύριε εισαγγελεύ την περιγραφή μου, αφού πρώτα καταθέσω στην έδρα τα πειστήρια του εγκλήματος.

Πειστήριον 1 : Plaza Catalunya, Βαρκελώνη, 2/12/2011

Πειστήριον 2 : Ράμπλα, Βαρκελώνη, κλπ

ΟΚ κατανοώ τον καταναλωτικό ευτελισμό του τουριστοεμπορικού δρόμου της Ράμπλα και τη ντροπιαστική ανάγκη για λαμπάκια εκεί πέρα.

Αλλά και στην Καταλούνια; Το κέντρο της κινητοποίησης των Ισπανών Indignados; 

Λαμπάκια;

Λαμπάκια;

 Λαμπάκιααααα ;

Οι παλιοπροδότες οι ξεφτιλισμένοι δε σεβάστηκαν τον αγνό αγώνα τους που μας ενέπνευσε και εμάς εδώ πέρα και πηγαίναμε και φασκελώναμε νυχθημερόν τη Βουλή (ναι έριξα και γώ μερικές μερίδες φάσκελα);

Επέτρεψαν οι αλήτρες οι ψεύτες οι ουτιδανοί να κάνουν την εμφάνισή τους χριστουγεννιάτικα φάκιν λαμπάκια στην κεντρική πλατείουα από την οποία ξεκίνησαν τον δίκαιο και ανένδοτο αγώνα τους;

ΝΑΙ. Επέτρεψαν. Δεν τα έκαψαν. Δεν τα έσπασαν. Δεν γκρίνιαξαν καν στο τουίτα και στο φατσοβιβλίο (από ο,τι μου είπε ισπανός συνάδελφος όταν τον ρώτησα για τα λαμπάκια -και με κοίταξε με ένα βλέμμα απορίας του στυλ "τι παίρνει ο πούστης ο έλληνας"- "Γιατί να έχουμε πρόβλημα με τα λαμπάκια; Άλλο τα χριστούγεννα άλλο λος ιντιγνάδος. Πάμε να φας καμιά παέλλια τώρα γιατί μου φαίνεται αμίγκο λα πείνα σου έχει κάψει ιλ εγκεφαλαδόρ")

Δεν το ξερα ότι οι πόλεις μας πρέπει να δείχνουν κάπως ετσι

για να μη θεωρούμαστε εγωπαθείς αναίσθητοι μαλάκες προδότες λοβοτομημένοι μικρομεσοαστοί που ασχολούμαστε με λαμπάκια και τραγουδάκια αντί να σκύβουμε πάνω από τα προβλήματα του καταπιεσμένου προλετχρρρρρρρρρρρρρ....ΓΚΝΤΑΟΥ (σορρυ ε τι; ναι  κοιμήθηκα και τσάκισα το κούτελο στο γραφείο)

Για αυτό σου λέω φίλε. Χαλάρωσε και λίγο. Τόλμησε να απολαύσεις και κάτι στη ζωή σου. Ναι τρώμε αγγούρι καλυβιώτικο και από τη λάθος μεριά. Ναι κόσμος αυτοκτονεί, πεινάει, αυτοπυρπολείται, βιάζεται, μαχαιρώνεται, ανασκολοπίζεται, γδέρνεται ζωντανός, βλέπει τούρκικα σήριαλ και ειδήσεις σταρ, αλλά εε, ως εδώ. Μέτρο. Ισορροπία ειδικά σε ανισόρροπους καιρούς.

Μην έχεις τύψεις άμα χαρείς κάτι ρε τύπε. Άνθρωπος είσαι, δεν παίζει να κουβαλήσεις το βάρος όλης της ανθρωπότητας πάνω σου. Ασε που άμα γκρινιάζεις και μαυρίζεις όλη την ώρα, οι πιθανότητές σου να βρεις μπουτάκι τρυφερό να αρπάξεις, μειώνονται δραματικά. Ακόμα και αν έχεις μπουτάκι τρυφερό να χαϊδολογάς, πόσο να αντέξει την κλαψομουνιά σου; Αν βέβαια είναι και αυτή εξίσου κλαψομούνα με σένα, οκ τι να σου πω, παντρευτείτε και κάντε 3-4 παιδιά να κάνετε επαγγελματική χορωδία μοιρολογιών. 

Κοινώς, δεν το ξερα να κάνω τη ζωή μου μια ατέλειωτη κηδεία μόνο και μόνο για να μη φαίνομαι αναίσθητος.

(Το ότι είμαι ένας συναισθηματικά νεκρός ναρκισσιστής ελέγχεται ως μη άμεσα επηρρεάζον τη νοοτροπία μου)

Λος καλημέρας και πείτε και καμιά μαλακία να περάσει η ώρα.

Update : 


Πρίν λίγο κυκλοφόρησε αρθράκι που λέει ακριβώς τα ανάποδα από αυτά που λέω εγώ. Δε θέλω να δημιουργήσω καμιά αντιπαράθεση-γιατί όπως θα χετε πάρει χαμπάρι οι παλιοί, δεν είμαι ιδιαίτερα οπαδός των ιντερνετικων τσουτσουνοκοκορομαχιών-. Απλά θέλω να σταθώ στη γενική "οδηγία" του "μη χαλάτε λεφτά τώρα, μην καταναλώνετε, μην κάνετε ψώνια κλπ, ψεύτικα χριστούγεννα, ψεύτικα τα πάντα, κακή κατανάλωση, γκρίνιαγκρινιαγκρινια". Και καταλαβαίνω την αφετηρία. Αλλά όταν θες να πεις κάτι συγκεκριμένο, πες το σωστά. Κοινώς μάθε να γράφεις. Γιατί θες να σου πω τι κατάλαβα εγώ;
Ότι τώρα τα Χριστούγεννα δεν πρέπει να χαλάσω φράγκο στον Παντελή με το μπακάλικο απέναντι (που φέρνει και πρώτο πράμα, κάτι τρελλές γραβιέρες και σαλάμια Λευκάδος κλπ κλπ κλπ), ούτε εγώ ούτε οι υπόλοιποι στη γειτονιά.
Ότι δεν πρέπει να πάω στο φούρνο στον Αλέξανδρο παραπέρα να του δώσω κανα 10ρικο για τους -ακριβούς- κουραμπιέδες του.
Ούτε να πάω να πάρω κανα παζλ ή κανα βιβλιαράκι στο βαφτιστήρι μου από το βιβλιοπωλείο της Μαρίας στον πεζόδρομο.
Και άμα τα κάνω όλα αυτά εγώ και οι άλλοι ρε γελοίε, αυτοί τί θα κάνουν τα Χριστούγεννα; Θα γλείφουν τα βρύα και τις λειχήνες από τους αρμούς στα πεζοδρόμια;
Αλλά ναι ναι ξέρω τη δικαιολογία, ξέρω ποιους εννοούσες. Τα μεγαλοκαταστήματα που πίνουν το αίμα του λαού κλπ κλπ με τα απάνθρωπα ωράρια και τους κωλομισθούς.
(βέβαια αν κλείσει το Χ μεγαλοκατάστημα, ξέρεις ότι αυτός που τον πίνει ΔΕΝ είναι ο ιδιοκτήτης, έτσι;)
Κανείς δε λέει ότι μας περισσεύουν φέτος τα Χριστούγεννα για σπατάλες. Αλλά και οι μαγαζάτορες, οι καταστηματάρχες (οι άξιοι, οι τίμιοι, οι βιοπαλαιστές) από κάπου πρέπει να βρουν και αυτοί κανα φράγκο. Και ας είναι "υπερβολή" ρε καρμοίρη.
Για αυτό και θα χαλάσω παραπάνω λεφτά φέτος και στον Παντελή (αυτή η γραβιέρα δεν παίζεται ρε παιδί μου) και στον Αλέξανδρο και στη Μαρία.

Αναδημοσίευση : Mikeius vs Τεχνοφοβία

Ελπίζω να μην τον χαλάσει τον τύπο που αναδημοσιεύω βιντεάκι του, αλλά μέσα σε 6:28,
ΕΣΠΕΙΡΕ...
Τι να κάνω, αναγνωρίζω την επική αβυσσαλεότητά του :D

Το φαϊ στο αεροπλάνο

Είναι μία από αυτές τις μέρες που απλά έχω ζοχάδες για κάτι μικρό που με ενόχλησε και ήταν αρκετά μικρό ώστε να μπορέσω να το μεγαλοποιήσω και να το κάνω τεράστιο, γιατί είμαι πάντα υπερβολικός.

Τον τελευταίο καιρό δε, διακρίνω μια τάση να είμαι ιδιαίτερα πιο ευαίσθητος σε πολλά πράγματα που παλιότερα μπορεί και να τα προσπέρναγα και ως ελάσσονες ενοχλήσεις-αλλά όχι πια. Κοινώς, μάλλον γερνάω και παραξενεύω περισσότερο.

Πάμε όμως να δούμε τι μου έκανε τα νεύρα πριονοκορδέλες τις τελευταίες μέρες : 

Το φαγητό στις αεροπορικές εταιρείες

Ρε παλιομουρχούτηδες, ρε βασιβουζούκοι, ρε καρμπόγυφτες, ρε άτιμοι υποκριτές, τι ανοησίες είναι αυτές που μας ζαλίζετε τον έρωτα κάθε τρείς και λίγο στα περιοδικά σας ή στις τηλεοράσεις. Ποιος "βραβευμένος σεφ" ρε όρνεα δουλεύει σε εσάς; Και ποιος παπάρας του έδωσε βραβείο για αυτά που μας σερβίρετε; Μπαίνεις ο κακομοίρης στο αεροπλάνο. Σε εταιρεία που "έχει ακόμα λεφτά" και δε σου βγάζει μόνο ένα σακουλάκι αλατισμένα μπισκοτάκια (όπως η Αλιτάλια). Και περιμένεις να έρθει το "φαγητό". Όσο περιμένεις, ρίχνεις και μια ματιά στο περιοδικό της εταιρείας. Και βλέπεις φωτογραφία του αρχιμαγείρου της Wings Οf Death Airlines με απαστράπτον χαμόγελο να σου παρουσιάζει το νέο "μενού" της εταιρείας, που σερβίρεται "αποκλειστικά" σε 4-5 δρομολόγια (ένα από τα οποία έχεις πάρει και εσύ). Με κάτι ζουμερά μπουτάκια (όχι αεροσυνοδών) (αλλά κοτόπουλο) σε πρώτο πλάνο, με τα κρασά, με τις σαλάτες με με με με με. Και περιμένεις να σου ρθει το ρημαδοφαγητό ελπίζοντας πως οκ, δε θα ναι σαν τη φωτογραφία προφανώς, αλλά τουλάχιστον θα χουν βελτιωθεί από την προηγούμενη φορά. Και έρχεται η αεροσυνοδός (μανίτσα το φουλάρι σου...) χαμογελαστή, μυρωδάτη, ευγενική και σου προσφέρει το δισκάκι σου με όλα τα απαραίτητα. Βουτυράκι, τυράκι, σαλατούλα, χαλβά σιμιγδάλι και το γνωστό αλουμινένιο σκεύος με το φαϊ. Και το ανοίγεις το ρημάδι. Και οκ, δεν μοιάζει με τη φωτογραφία, αλλά δεν είναι και καν το φαγητό της φωτογραφίας. Και λες, νταξ ρε παιδί μου, σήμερα σερβίρουν άλλο. Κάθε μέρα τα ίδια; Αλλά αφού είδες τον βραβευμένο σεφ στο περιοδικό, περιμένεις τουλάχιστον τα ριγκατόνι-με-κάτι-σαν-κιμά-και-μπεσαμέλ να είναι νόστιμα κλπ κλπ κλπ. Ή έστω αλατισμένα.

ΠΑΠΑΡΙΑ ΚΑΣΤΟΡΑ!

Μέσα στο αλουμινένιο σκεύος είναι χωμένη μια ασπροκαφεκόκκινη γλίτσα ανακατωμένη με μακαρόνια τόσο παραβρασμένα που οι κυρίες στο αεροπλάνο μπορούν να τα κάνουν κρέμα νυκτός. Το αλάτι στα μαγειρεία τους είχε τελειώσει, το ίδιο και το πιπέρι. Και το λάδι/βούτυρο/μαργαρίνη/φυτίνη/παραφινέλαιο/γράσο/Castrol gtx heavy mileage , ΚΑΤΙ ΛΙΠΑΡΟ ΤΕΛΟΣ ΠΑΝΤΩΝ. 

Με τρόμο και δέος, δοκιμάζεις την πρώτη μπουκιά και βλέπεις την επιληπτική κρίση να ρχεται προς το μέρος σου με μεγάλα απειλητικά βήματα και ένα μεγάλο απειλητικό ρόπαλο που πάνω του έχει πινακίδα νεον με τη φράση "ΘΑ ΣΟΥ ΚΑΝΩ ΤΟΝ ΕΓΚΕΦΑΛΟ ΠΟΥΡΕ" με μεγάλα απειλητικά γράμματα. Μαλάκα μου αν το σέρβιρες αυτό στο στρατό, ακόμα και στο κέντρο εκπαίδευσης -(για τις κυρίες της παρέας να υποσημειώσουμε πως συνήθως στο στρατό, στο κέντρο εκπαίδευσης, λόγο αθρόας προσέλευσης ποντικιών και ψαριών -συγγνώμην νεοσυλλέκτων- το φαγητό τείνει να είναι χειρότερο από ο,τι στις μονάδες) - ακόμα και στο κέντρο εκπαίδευσης να το σερβίρεις αυτό λέω, θα έχεις 5 αυτοκτονίες γιατί τους έκανε βαβά η κοιλίτσα, 156 τηλέφωνα σε διάφορα βύσματα για να απολυθεί ή εκτελεστεί κατά προτίμηση ο μάγειρας, και 154657654 blogposts,tweets,mails κλπ κλπ κλπ με κεντρικό θέμα το "πόσο δεν την παλεύω στοστρατογαμωτοσπιτιτουςοιμαλακεςμαςδηλητηριάζουν και δε μας σέβονται εμάς που είμαστε τόσο γαμάτα ντερβισόπαιδα και αλάνια".

Ούτε καν σε νοσοκομείο δε σερβίρεται τέτοιο πράμα. Θα άρχιζαν οι ασθενείς να πηδάνε από τα μπαλκόνια σαν τα ποντίκια από τα πλοία, μαζί με τους καθετήρες και τους ορούς.

Με λίγα λόγια, θα ήθελα να γράψω ένα μακροσκελές mail στον υπεύθυνο σίτισης και αρχισέφ της εταιρείας (της όποιας εταιρείας, ακόμα δεν έχω φάει κάτι το οποίο να μπορούσε να σταθεί σε περίσταση ανώτερη συσσιτίου για ανθρώπους που έχουν απωλέσει την αίσθηση της γεύσης - και είναι άστεγοι).

Θα ήθελα να του εκφράσω την έκπληξή μου που για αυτό το γλιτσερό και άγευστο σίχαμα χρειάστηκε πραγματικά σεφ για την παρασκευή του. Η γενικότερη εντύπωση που σου δίνει το αποτέλεσμα είναι ότι κάποιος εχθρός της εταιρείας είχε πρόσβαση στα μαγειρεία, πήρε μια μεγάλη κατσαρόλα, έριξε μέσα ό,τι βρήκε τριγύρω του (μακαρόνια,γάλα,αυγά,ενα-πράμα-σαν-κρέας,στόκο,ασβεστοκονίαμα,αντιμουχλική σιλικόνη,δυό γεμάτα τασάκια,το νερό της σφουγγαρίστρας και δύο κάλτσες τροχονόμου, έτσι για τη γεύση), το έβαλε να βράζει 46 ώρες σε συνθήκες πίεσης και θερμοκρασίας που θα έλιωναν διαμάντια και μετά το σέρβιρε στην αποσβολωμένη πελατεία της αεροπορικής εταιρείας, έχοντας το έξτρα μπόνους ότι κανένας καριόλης μέσα στο αεροπλάνο δε μπορεί

α. Να αρχίσει να τους βρίζει σκαιότατα για την υπεροψία του να θεωρούν αυτό το πράμα που μοιάζει σα να έχει περάσει πρώτα μέσα από το πεπτικό σύστημα σκύλου, φαγητό.

β. Να τους το πετάξει στη μούρη και να σηκωθεί να φύγει χωρίς να πληρώσει το λογαριασμό.

γ. Να τους κάνει μήνυση για απόπειρα δολοφονίας μέσω ιδιαιτέρως ισχυρής δόσης γευστικού σοκ.

Και τώρα θα βγει ένας έξυπνος να μου πει να πάω στην bussiness class για να φάω κανονικό φαγητό και όχι τα απομεινάρια του συσσιτίου του Αγίου Παστιόλου του Ντασεσσενσμεκτβισαισεχαφεν που δόθηκαν σε άπορους και άστεγους γύρω στο 1340 και ήταν η κύρια αιτία για την βουβωνική πανώλη που θέρισε πολύ κόσμο.

Αγαπητέ έξυπνε, είσαι μεγάλος μάπας.

Γιατί έστω και αν υποθέσουμε ότι δεν τσιγκουνεύομαι τα συνήθως 200-250 ευρώ παραπάνω (αν και βλέπω ΤΩΡΑ ακριβώς, μια πήγαινε-έλα τιμούλα στα 150 ευρώ οικονομική θέση για Παρίσι, και στα 659 στη business class -έτσι έλεγξα για να μη μιλάμε στον αέρα).

Και ερωτώ : 

Πόσο μαλάκας πρέπει να είσαι για να πληρώσεις ένα πιάτο (και πάλι κακό) φαγητό 250 ευρώ παραπάνω;

Ακόμα και πλούσιος να είσαι. Δεν ξέρω κανέναν πλούσιο που να έγινε πλούσιος σκορπώντας 250ευρα σε πράγματα που δεν άξιζαν. Αντιθέτως ξέρω πλούσιο που είναι πιο τσίπης και από μένα, για αυτό έχει και λεφτά στην πάντα.

Δηλαδή τι σου λέει η αεροπορική με λίγα λόγια :

"Φιλαράκι, με το κανονικό εισιτήριο θα φας ο,τι ξύσουμε από τον πάτο της κατάψυξης και το ξαναζεστάνουμε. ΑΝ θες να φας κάτι που να μη μοιάζει με αλεσμένη ζωοτροφή από λάστιχα αυτοκινήτου για την οποία θα έκαναν πορεία διαμαρτυρίας τα γουρούνια του σφαγείου, θα πληρώσεις στην εταιρεία κανα 200άρι έουρος παραπάνω."

ΜΕ 200 ΕΥΡΩ ΣΤΟ ΕΔΑΦΟΣ ξέρετε τι μπορώ να φάω ρε λήσταρχοι; 2 αρνιά, ή 2 γουρούνια ολόκληρα, μαζί με τα κρασά, σαλάτες,τυρόπιτες τυροκαφτερές, λουκάνικα, μπλα μπλα μπλα και μπινελίκια για 20 άτομα τραπέζωμα. Ή ένα δείπνο για 2 άτομα (οκ ίσως χωρίς μπουκάλι κρασί) σε όντως βραβευμένο σεφ σε υπερτιμημένο μισελενάτο εστιατόριο στην Αθήνα- και μετά να έχω και ψιλά να πάω για σουβλάκια να χορτάσω.

Και συ θα μου ζητήσεις να σου δώσω 200 ευρώ παραπάνω για ένα αναιμικό μπουτάκι κοτόπουλο με σάλτσα (ζωμό από κύβο, πηγμένο με corn flour και μια κουταλίτσα βούτυρο για το άρωμα) που χωράει σε ένα πιατάκι 6x13 εκατοστά; Μήπως θέλετε να σας δώσουμε και κανα κομμάτι της ανατομίας μας να βγάλετε γούστα;

Με 200 ευρώ παραπάνω θα περίμενα να μου κάνουν και λαπντανς οι αεροσυνοδές, όχι ένα μπούτι κοτόπουλο. Ακούς εκεί.

Πάτε καλά ρε;

Λέω να το σώσω αυτό το κειμενάκι και να το στείλω κάποια στιγμή ως γράμμα διαμαρτυρίας στους επόμενους δηλητηριαστές μου..

Y.Γ: Δυστυχώς δεν έχω κάνει ακόμα διηπειρωτικό ταξίδι, ακούω ότι εκεί συνήθως πέφτει τρελλή μάσα - σε σοβαρές εταιρείες.

Υ.Γ2 : Το δείγμα δοκιμής μου περιλαμβάνει αρκετές ευρωπαϊκές εταιρείες, σε ένα διάστημα ταξιδιών καμιά 15ιά ετών, με αρκετά μίλια στην πλάτη μου. Γιατομπουτσο είναι σχεδόν όλες. Με φαεινή εξαίρεση μια γαμάτη πτήση της (παλιάς) Ολυμπιακής στην οποία είχα μείνει μαλάκας με το φαϊ.

ΥΓ.3: Αυτή την αηδία με το λασπωμένο μακαρόνι νοσοκομείου την εφαγα το Σάββατο το μεσημέρι σε πτήση της άλλης ελληνικής εταιρείας..Αλλά σε αυτούς ειδικά, κάτι νόστιμο δεν έχω φάει ποτέ. Εκτός από το πρωινό που κάτι γίνεται (αν είσαι αρκετά απελπισμένος) (γιατί οκ, πόσο σκατά μπορείς να κάνεις το βραστό μπρόκολο και το καροτάκι; οκ και εκείνη την κακομοίρα τη σκέτη ομελέτα;)