Μα πόσο..

Ευτυχώς φέτος έχω αποφύγει να "ενημερωθώ" για τα ξεφτιλίκια και τις αηδίες της Eurovision εφαρμόζοντας την τεχνική του "Δεν ανοίγω ποτέ την τηλεόραση πριν τις 11". Είναι γνωστή η αγάπη μου για αυτό το διαγωνισμό, αυτό το φάρο πολιτισμού και τέχνης που λάμπει στο παγκόσμιο στερέωμα κάθε χρόνο τέτοια εποχή.
Είναι γνωστή και η αγάπη μου για όλες αυτές τις τηλεπερσόνες, που ο καλός Μανιτού να τους κόβει μέρες και να μου δίνει χρόνους. Πόσο μου αρέσουν όλοι αυτοί και αυτές που κάθε χρόνο τέτοιες μέρες κουβαλούν το σταυρό της εθνικής καλλιτεχνικής περηφάνειας και προσπαθούν με κάθε άτιμο μέσο να υποβιβάσουν στα μάτια του ελληνικού λαού όποιον κακομοίρη τυγχάνει να διαθέτει ταλέντο και φωνή και -μάλλον λόγω πείνας και οικονομικής εξαθλίωσης- αναγκάζεται να πάει στην Ευροζωοπανύγηρη της μουσικής. Είναι επίσης γνωστό σε όλους πως κρέμομαι από τα χείλη των εθνικών παρουσιαστών μας που με λόγια μεστά, λιτά αλλά με νόημα, προσπαθούν να αναπτερώσουν το ανύπαρκτο τελευταία, εθνικό μας αίσθημα και να μας πείσουν ότι πρέπει να υποστηρίξουμε πάση θυσία τον εκάστοτε απεσταλμένο μας, αλλιώς είμαστε προδότες της Μεγάλης Ιδέας.
Συνήθως όλα αυτά κινούνται και στη σφαίρα του αστείου κιόλας -όπου "αστείο" ονομάζουμε αυτό το καμμένο "χιούμορ" που διαθέτουν οι τηλεπερσόνε, επιπέδου "κοροϊδεύουμε άνθρωπο με προβλήματα ομιλίας" -ναι κύριε Λάκη μας, εθνικέ τιμητή των πάντων, το είδαμε και αυτό. Συνήθως, συνεχάω, όλα αυτά κινούνται και σε ένα πλαίσιο ελαφρότητας και χαλαρής διάθεσης, από αυτό το γνωστό που "και αυτό χρειάζεται ρε αδερφέ" (ακριβώς φίλε μου, με τόσες εκπομπές για τις τέχνες, τον πολιτισμό, τις επιστήμες, τόσα ντοκυμανταίρ κλπ, ε χρειάζεται και μισή ωρίτσα χαβαλέ τη μέρα ε; Μάστα..). Χτες το βράδυ όμως, μη μπορώντας για άλλη μια φορά να κλείσω μάτι νωρίς και επειδή έχω δανείσει το σκληρό με τις ταινίες και τις σειρές στον κουμπάρο μου, αναγκάστικα να δω τηλεόραση. Ευτυχώς εκεί που μένω, δεν πιάνουν όλα τα κανάλια όλη τη μέρα. Χτες κατά τη 1, έπιανε μόνο τις ΝΕΤ, τον ANT1 και το ALTER. Τι να βάλω, έβαλα να χαζέψω κανα κωλαράκι στο Όλα. Ναι μπορεί να είμαι ανωτέρου πολιτιστικού και πνευματικού επιπέδου, αλλά ένα ωραίο κωλαράκι δεν έβλαψε ποτέ κανέναν άνδρα σε όλα τα μήκη και πλάτη τση γης.
Ε και προφανώς είχε θέματα από την Ευρωαηδία.
Λοιπόν θαύμασα πραγματικά το νέο επίπεδο χαζομάρας ορισμένων ατομακίων. Μιλάμε για ΧΑΖΟΜΑΡΑ. Όχι αστεία χαζομάρα. Εκνευριστική και ελλεεινή χαζομάρα. Χαζομάρα ποινικό αδίκημα. Χαζομάρα τύπου "φέρτε μου ένα στουμπωτήρι να τους το βάλω να πιάσει από στόμα μέχρι εκεί που είναι πάντα σκοτεινά".
Δύο τα επεισόδια. Το ένα είναι από την εκπομπή του Γιαννάκη του Ξανθόπουλου, του καλού παιδιού. Είναι προφανώς ένας τύπος κοπελιά με μεγάλη μύτη και κακάσχημη καρικατουρίστικη μουτσούνα που είναι πολύ πορωμένη με το θέμα. Και της κάνουν ένα δώρο με μια σημαία άλλης χώρας που παίρνει μέρος. Και ΤΑ ΠΑΙΡΝΕΙ στην κράνα η τσούρδω! Γυρνάει με ένα υποτιμητικό υφάκι προς τους τεχνικούς μάλλον και λέει πικραμένη και θυμωμένη "έχεις και παιδιά. Μπράβο. Έτσι θα τα μεγαλώσεις; Γενίτσαρους θα τα κάνεις;"..
και μένω κάγκελο! Τί λες; Πάμε καλά; Τι λες μωρή λατέρνα (με ή χωρίς γαρύφαλλα), τι λες ρε κνώδαλο, ρε απολειφάδι, ρε καραγκιόζη (ο καραγκιοζοπαίχτης μας έφυγε. Μείνανε όμως οι καραγκιόζηδες) μωρή χαζοβιόλα; Τι λες στον άνθρωπο για το παιδί του και για γενίτσαρους; Η εθνική μας συνείδηση και το πατριωτικό μας συναίσθημα ρε ηλίθιε εξαρτάται από το αν "μας" αρέσει και κανα άλλο τραγούδι εκτός από τα δικά μας; Α σιχτίρ πια, με κάνετε και ασχολούμαι με όλους τους τραγικούς εδώ μέσα!
Οκ δεν την παλεύω άλλο να γράψω και για το άλλο βιντεάκι στο Όλα γιατί στο τσακ είμαι να αρχίσω να βρίζω σκαιότατα. Να βρίζω, όχι να κοροϊδεύω.
Και τελειώνω με μια δήλωση που εύχομαι να μην αντιπροσωπεύει μόνο εμένα και τους 10 ανθρώπους που κάνω παρέα :
ΣΤΑ ΤΣΙΜΠΙΡΔΟΝΙΑ ΜΟΥ ΚΑΙ Η ΓΙΟΥΡΟΤΈΤΟΙΑ ΣΑΣ ΚΑΙ Ο ΣΑΚΗΣ ΣΑΣ. ΟΞΩΩΩΩΩΩΩΩΩΩΩΩΩΩΩΩ
και στα greeklish για να τα καταλαβαίνουν και οι γελοίοι που υπερασπίζονται την πατρίδα μέσω της χαζομάρας αυτής.
STA TSIBIRDONIA MOY KAI I GIOURITETOIA SAS KAI O SAKIS SAS. OKSOOOOOOOOOOO