Μπλογκοπαίχνιδο δικής μου εμπνεύσεως

Λοιπόν έχουμε παίξει ένα κάρο παιχνίδια. Τώρα με τα σχόλια του Σπίθα μου ρθε ιδέα! Έχουμε και λέμε :Φτιάξτε το δικό σας καψουροτράγουδο, σκυλολαικοπόπ αριστούργημα.
Άμα τη δημιουργία του, προσκαλέστε τους φίλους σας για καραόκε ναιτ με σαμπάνιες του κώλου, γαρδένιες νεκροταφείου και ουίσκι πετρέλαιο. Απαραίτητη συνοδεία λαικοξέκωλα με κόκκινα μινι λαμέ φορεματάκια, ξανθό σαντρέ μαλλι και IQ<1,23. Θέλω καψούρα, πόνο, κλάμα και δαχτυλιδάκι κοκκινο στο μικρό δαχτυλάκι, που έχει και το μακρύ νυχι με το πένθος. Θέλω αναστεναγμό, απογοήτευση και επίπεδο 3ο χιλιόμετρο εθνικής οδού Άρτης Πρεβέζης. Είστε καλεσμένοι ΟΛΟΙ
Ιδού το πρώτο μελλοντικό αριστούργημα, μη σου πω πάει και Γιουροβίσσιον :

Η άπιστη
Των ματιώνε σου η καταιγίδα
μου σμπαράλιασε τη Ναυαρχίδα
στο πιο αψηλο καμπαναριό
θα σε παντρευόμουνα μωρό

Μα συ τωρα γελάς, άλλον αγαπάς
και με δουλεύει η Ελλας
που από καλόγρια άπιστη μου βγήκες
στις μπουκαπόρτες της καρδιάς μου μπήκες

Ααααααπιστη, άαααααπιστη
με κατεδάφισες αχάααριστη
τα δάκρυα καντάρια χύνω
που δε μου μύρισες τον κρίνο

Στο σπίτι ακόμα και τα κάντρα
γελαν που βρήκες άλλον άντρα
και το ουίσκι μου φτηνό και πιο πικρό
από το δάκρυ που σταλάζει στο λαιμό

Στο αυτοκίνητό μου μπήκα χτες
με 200 έπαιρνα της Βουλιαγμένης τις στροφές
και παρακαλούσα το Θεό να αποθάνω
σε μιας στροφής την κούρμπα πάνω

Άαααπιστη άαααααααααπιστη
με κατεδάφισες αχάααριστη
στου Αουντί μου το στεγνό καρμπυρατέρ
οι στεναγμοί μου αντηχούνε σαν τρακτέρ (τρακτερ τρακτέρ)

Δε θέλω δάκρυ και συμπόνοια
θέλω να μ'αγαπάς αιώνια
δε θέλω λούσα και ταξίδια
τον πόνο μου πνίγω στα ξύδια

Τώρα μονάχος πάλι θα πλαγιάσω
να βάλω και σεντόνι μην πουντιάσω
και το κρεβάτι μου ξανα θα με ρωτά
"που είναι ρε μαλάκα η ξανθιά"

Αααααπιστη,άαααααααααπιστη
με κατεδάφισες αχαααααααααριστη
τώρα τις φλέβες με σαρδελοκούτι θε να σκίσω
που ούτε καν με άφησες να σε..χμ.. ραπίσω

Η παράδοση, η Καλομοίρα και οι ρακές

Είδατε το θέμα των πανελληνίωνε στην έκθεση; Για όσους δεν πήρατε χαμπάρι ενημερώνω ότι ήταν στα πλαίσια του "Ως μαθητής καλείστε σε μια εκδήλωση του δήμου σας, να εκφωνήσετε ένα λόγο για την παράδοση. Σε αυτό το λόγο αναφέρετε τις αιτίες για τις οποίες έχουν απομακρυνθεί οι νέοι από την παράδοση και μεθόδους αντιμετώπισης κλπ κλπ".
Έχω την εντύπωση πως αυτοί που έβγαλαν το θέμα ζουν στον Μπετελγέζ 7. Όχι πως έχω κάτι εναντίον του Μπετελγέζ 7 (και να με συγχωρήσουν οι κάτοικοι του Μπετελγέζ 3, αλλά στον 7 φτιάχνουν εξαιρετική Pangalactic Gargleblaster και έχει πιο ωραία κουρίτσα), αλλά αγαπητοί κύριοι εξεταστές, δεν έχετε πάρει χαμπάρι; Αντιρρησεις που έχω επί του θέματος, το οποίο ανήκει ως διατύπωση στη σφαίρα της επιστημονικής εφαντασίας :
Καλείται μαθητής, να γράψει λόγο για την παράδοση; Σε εκδήλωση Δήμου; Ορίστε; Κατ'αρχήν δεν νομίζω ότι υπάρχει δήμαρχος αρκούντως βλαξ (αν και έχω μερικές περιπτώσεις στο μυαλό μου) που να καλέσει μαθητή για τέτοιο πράμα. Θα προτιμήσει την κλασσική και δοκιμασμένη περίπτωση της 85αρας χήρας με μαλλί γαλάζιο, πίεση 45 και καταρράκτη καραμπινάτο, να ομιλήσει για τότε που ήταν νέα, το γρασίδι πιο πράσινο, οι Πυραμίδες στα μπετά, οι άνθρωποι πιο αυθόρμητοι και ειλικρινείς (άσχετα αν πηδιόσαντε στους αχυρώνες όλοι με όλους), ο ουρανός πιο γαλάζιος (έχεις καταρράκτη μωρή, ο ουρανός μια χαρά είναι), το αγέρι μυρωδάτο (η φορμόλη από τις μασχάλες σου), και ο κόσμος πιο κοντά στις παραδόσεις του. Το μαθητή για ποιά παράδοση θα τον καλέσεις να σου πει; Για το fame story, το big brother, τη Βανδή, τη Δρούζα και την Καλομοίρα στη Eurovision; Αφού για αυτόν αυτά είναι πια παράδοση. Ξέρετε πολλά άλλα γεγονότα πλην της ανάστασης και του πάσχατος (προσέχτε γενική εδώ πέρα, μιλάμε για μόρφωση το αλάνι όχι μαλακίες..), στα οποία το 80% των ελλήνων να κάθονται να χαζεύουν; Μέχρι και εγώ είδα Γιουροβίζιο χτες -δε ντρέπομαι που το λέω, είχα λόγο. Και ΕΛΙΩΣΑ στο γέλιο κιόλας. Το ποσο κράξιμο έριξα...Πρέπει κάπου εκεί ψηλά στον ουρανό ο Edmund Blackadder να με κοιτάει και να μου χαμογελάει επιδοκιμαστικα-. Αυτό είναι για το μαθητή παράδοση. Παράδοση είναι αυτά με τα οποία μεγάλωσε αυτός, όχι αυτά με τα οποία μεγάλωσε ο προπάππος Τάκης που έχει έναν προστάτη σα μπάλα του μπασκετ. Δεύτερη αντίρρηση : Καλά άντε και ο δήμαρχος είναι γιούχου και καλεί μαθητή να βγάλει λόγο για την παράδοση. Ποιος μαθητής θα πάει μου λέτε; και όχι μόνο αυτό, πως θα πάει την άλλη μέρα σχολείο που θα του πετάνε οι τρέντυ τις Louis Vitton, οι κάγκουρες τα πράσινα "φλαϊ" με τη γούνα ,οι μεταλλάδες τις Martens (ή τα Pony, ναι υπάρχουν ακομα αυτά, το χω δει!!) και οι Emo τις λακ και τα μολύβια τους. Ίσως και τα ξυραφάκια τους. Ρε πάτε καλά ρε; Στη σημερινή κοινωνία ο μαθητής άντε να πάει να εκφωνήσει κανα λόγο υπέρ Αννούλας Βίσση, Σάκεως Ρουβά και τα λοιπά. Εκτός αν μιλάμε για τίποτα ειδικές περιπτώσεις, ξέρετε από αυτές με την πλισέ φούστα, τον κώτσο, το μουστάκι (για γυναίκα μιλάω) και το κοκκάλινο γυαλί με φακό που θα κανε και για ραδιοτηλεσκόπιο.
Τρίτη αντίρρηση : Ποια παράδοση κύριοι εξεταστές; Μας έχει φάει η τάξις και ηθική. Ναι ξέρω κύριοι εξεταστές, εσείς το πρωί με το που ξυπνάτε βάζετε το κλαρινάκι στην τσίτα να βαράει τα παιδιά της Σαμαρίνας και στα Τρίκαλα στα δυο στενά σκοτώσανε το Σακαφλιά, το ρόιδο το βαμμένο, το παπάκι που πάει στην ποταμιά, τα παπάκια του Καράμπελα και το γατί της Χάιδως. Μετά ως συνεχιστές των παραδόσεων, χτυπάτε και έναν κυκεώνα έτσι για να στανιάρετε πριν πάτε στη δουλειά. Εκεί στο διάλειμμά σας παίζετε κανα ματσάκι παγκράτιο για να πέφτουν οι πατσές και να κυκλοφοράει το αίμα. Ως γνήσιοι συνεχιστές της παράδοσης, φοράτε ανελιππώς την καλοσιδερωμένη φουστανέλα σας και τα τσαρούχια σας και κάθε Κυριακή της Ορθοδοξίας πηγαίνετε στην Εκκλησία σας να ψάλλετε ύμνους εναντίων του ελληνικού πνεύματος, το οποίο μετά εξυμνείτε στους μαθητές σας. Από το σπίτι σας τα Χριστούγεννα δε λείπει το ΠΑΡΑΔΟΣΙΑΚΟ χριστουγεννιάτικο δέντρο που το φερε μεν γερμανός (Herren, der Koenig! Otto!) αλλά το θεωρούμε παραδοσιακό πλέον. Η παράδοσή σας ούτε και ξέρετε τι συνιστά. Και στο κάτω κάτω στις πόλεις που ζούμε οι περισσότεροι τι σκατά παράδοση να ακολουθήσουμε; Αφού τα περισσότερα έθιμά μας θέλουν πλαγιά, λιβάδι, ακροθαλασσιά. Όταν ήμουν μικρός τις πηδάγαμε τις φωτιές το καλοκαίρι σε κάποια γιορτή που δε θυμάμαι ποιου αγίου ήταν. Τώρα άντε άναψε φωτιά να πηδήξεις στα Ιλίσια. Θα σου βάλουν τα δαυλιά εκεί που δεν πιάνει ήλιος και θα φωνάζεις φέρτε μου ένα μαντολίνο να σας δείξω πως πονώ. Ποια παράδοση; τα κλαρίνα; και οι στίχοι που εκφράζουν τις αγωνίες και τις πίκρες ενός ΑΛΛΟΥ λαού, 200 χρονια πρίν; Αγωνίες και πίκρες που ΚΑΝΕΝΑΣ σημερινός 17χρονος δε νομίζω ότι καταλαβαίνει, κατανοεί ή πολύ περισσότερο ασχολείται να καταλάβει και να κατανοήσει. Ποια παράδοση; Την 31 την Πρωτοχρονιά;; Ή τα παραδοσιακά πιώματα παραμονή Χριστουγέννων, ανήμερα Χριστούγεννα, παραμονή Πρωτοχρονιάς, ανήμερα Πρωτοχρονιάς, των Φώτων, τη Μεγάλη Παρασκευή, το Μεγάλο Σάββατο, και το Πάσκα ; (αρε γιαγιούλα, να σαι καλά εκεί που είσαι, δεν το ξαναλέω Πάσχα. Πάσκα θα το λέω πάντα.. μεγάλη μορφή η γιαγιά, θα πω άλλη φορά). Ποια παράδοση ρε; μου εξηγείτε και μενα; Μήπως εννοείτε αυτές τις ψευτοπολιτιστικές εκδηλώσεις κάτι άκυρων συλλόγων "Εξωρραίστικός σύλλογος των εν Παγκρατίω διαμένοντων απανταχού κατοίκων Έξω Δεξιά Περαραχούλας Ευρυτανίας"; Που εφευρίσκουν κάτι ανύπαρκτα έθιμα για να τσεπώνουσι και καμιά επιδότηση; Ποιες παραδόσεις στην πόλη ΡΕΕΕΕΕΕΕΕΕΕΕΕΕΕΕΕΕΕΕΕΕΕΕΕΕ; Τι να σου γράψει το παιδί ΡΕΕΕΕΕΕΕΕΕΕΕΕΕ; Που και αυτό μεν έχει ευθύνη που είναι ζαβό και θεωρεί την Καλομοίρα μεγάλο αστέρι, ή το να σχίζει τις φλέβες του αντίσταση στην κοινωνία, ή το να έχει εξωπραγματικά μεγάλη φράντζα τρόπο να πηδήξει, αλλα φταίμε και εμείς. Σανίδι βρεγμένο στους γονείς που τα καίνε με την τηλεόραση και το playstation και την έλλειψη προσοχής. Σανίδι βρεγμένο στους δασκάλους και καθηγητές που ξέρω πολλούς, και από τη δική μου φουρνιά, με τη νοοτροπία "στα τσιμπιρδόνια μου, εγώ διορίστηκα και γαία πυρρί μιχθείτω, να παν να κοψουν τα λαρύγγια τους τα μαλακισμένα, εγώ δε σκάω". Σανίδι βρεγμένο και με καρφιά κιόλας σε όλον αυτόν τον τρέντυ/εναλλακτικό/δήθεν και τα λοιπά συρφετό που κάνει τα παιδιά πρόβατα μιας μαλακισμένης και κενής αισθητικής και τα στερεί από ουσιαστικούς στόχους και όνειρα. Και όχι, το να πάω στο Fame Story δεν το θεωρώ στόχο και όνειρο και πείτε με συντηρητικό του κερατά. Σανίδι βρεγμένο και σε σένα και σε μένα (ειδικά σε σένα, εγώ δεν αντέχω τον πόνο) έτσι για λόγους αρχής γιατί και μεις φταίμε γιατι οταν κάνουμε παιδιά να μας δώ. Έτσι και δε μου βγει ο γιος ή η κόρη έξυπνα, μεταλλάδες, μπυροκρασοκανάτες και αλάνια θα κόψω τις φλέβες της γυναίκας μου! Αμα δω δε κανα αγοράκι να μου ακούει Βίσση, θα τη χωρίσω γιατί αποκλείεται να το χει κάνει με μένα!
Τέλος πάντων. Σεντονιάδα ε; Ε καιρό είχα να γράψω κάτι μεγάλο, διαβάστε και σεις και μη γκρινιάζετε.
Πόσο γέλασα χτες βράδυ λέμε.. Αυτοί με τη γαλοπούλα ρε οι Ιρλανδοί, ΤΙ ΚΟΜΜΑΤΙΑ ΗΤΑΝ ΡΕ; Στεναχωρήθηκα που δεν πέρασαν γαμώτο, ήταν αρκούντως γελοίοι. Να πω τα συγχαρητήριά μου στους αδερφούς Φινλανδούς που για άλλη μια φορά κάναν τη διαφορά και έστειλαν κάφρους-για τα δεδομένα της Γιουροβύζιον- (που θέλαν να γίνουν Running Wild όταν μεγαλώσουν). Εγώ πάντως κατάλαβα ότι οι περισσότερες χώρες, αν κρίνω απο τις συμμετοχές τους, αντιμετωπίζουν το πράμα ως ένα γελοίο καραγκιοζιλίκι , κάτι μεταξύ χαβαλέ και ξεφτίλας. Μόνο εμείς το χουμε κάνει εθνικό θέμα, πάλι νομίζω.. Και στέλνουμε "σοβαρούς" καλλιτέχνες. Πιάστηκε το νεφρί μου από το γέλιο ρε γαμώτο.. Μετά από όλο αυτό, κοπάνησα κάτι επικές ρακές, και το ξενύχτησα μεχρι τις 4 όπου και σταμάτησα την πάρλα και το δίδαγμα (δεν ήθελα αλλά έπρεπε, τι να κάνουμε που δουλεύουμε), και πήγα και ξεράθηκα στον ύπνο. Που σαι Zaphod να με καμαρώσεις χτες. Ήμουν επικός, αβυσσαλέος και εντυπωσιακός. Δεν ξέρω μόνο κατά πόσο την τρόμαξα ! Θα δείξει!
Σεντόνι τέλος, οβερ εντ αουτ

Θεσσαλονίκη μου, μεγάλη φτωχομάνα..

Εγώ με τη Θεσσαλονίκη έχω κόλλημα. Είναι γνωστό. Έχω πρόβλημα ρε παιδί μου πως να το κάνουμε.
Ανέβηκα πάλι τώρα, για το γάμο ενός ζευγαριού της φοιτητικής μου παρέας, μου φυγε η μαγκιά. Από την Πέμπτη το βράδυ μεχρι χτες το απόγευμα, του δώσαμε και κατάλαβε.
Μαζευτήκαμε ένα κάρο κόσμος που είχαμε να βρεθούμε χρόνια και χρόνια. Έλιωσα στο φαϊ, στο ποτό, στο ξενύχτι, στο στο στο στο..
Πρέπει να βρω τρόπο να δουλεύω εδώ αλλά να μένω Θεσσαλονίκη. Επίσης πρέπει να βρω τρόπο να πάρω Σαλονικιά! Δεν είναι κατάσταση αυτή. Επιβάλλεται, δεν αναβάλλεται! (Πως θα την πείσω δεν ξέρω)
Aλλά δεν κάθονται! Μόνο ξένες με γουστάρουν και δεν ξέρω γιατί! Τι πράμα είναι αυτό!! Λες να πάω για διεθνή καριέρα...
(για καλό και για κακό, έβγαλα και μια φωτογραφία με τη νύφη, έτσι να υπάρχει ρε παιδί μου. Να λέω ότι είναι από τον πρώτο μου γάμο και τέτοια..)
Σήμερα έχω ζοχάδες.
Μην του μιλάτε του παιδιού, το παιδί πονάει ρε!
Καλά, το καλοκαίρι θα παίξει τρελλή Χαλκιδική...

Ιδού και το χειρόγραφον-αυτόγραφον!

Από μικρός κάνω άθλια γράμματα. Το ξέρω.. Και τώρα τελευταία έχω επιδεινωθεί γιατί γράφω μόνο σε πληκτρολόγιο. Παρ¨ολα αυτά ανταπεξέρχομαι (καλά ρε μαγκίτη, ανταπεξέλα) στην πρόσκληση τση Οσέλλας και αναρτώ στο βλογι μου ένα χειρόγραφο-καταπέλτη, ένα σύγχρονο "Κατηγορώ", που θα αφήσει εποχή:

Ειδοποία, γράφοντας στο τέλος του ποστ σου το μαγικό ξόρκι: για το http://autographcollectors.blogspot.com" Ακολουθήστε όσοι ψήνεστε! Αουρέλια,Ζάφοντ,Αντροχωρίστρα,Άδη, μη τολμήσετε και δεν... :D

"Mεγάλοι Έλληνες"

Κοιτώντας τα αποτελέσματα της έρευνας του ΣΚΑΪ για τους μεγάλους έλληνες, μου ρχεται σε μερικές φάσεις να γελάσω και να κλάψω ταυτόχρονα. Παραδείγματα από τραγικά έως απαράδεκτα κατά την ταπεινή μου γνώμη : 1. Ιουστινιανός
2. Θοδωρής Ζαγοράκης
3. Λαζόπουλος
4. Μέγας Κωνσταντίνος
5. Όθων!!!
6. Παπαδόπουλος Γεώργιος
7. Σημίτης Κώστας
Ρε παιδιά, πάμε καλά; Ξέρω, όχι. Ρε κάφροι, ο Ιουστινιανός, ο Κωνσταντίνος και ο Όθωνας δεν ήταν ΚΑΝ έλληνες!!!! Οι δε δύο πρώτοι ήταν μέγιστοι διώκτες του ελληνικού πνεύματος και πολιτισμού!!! Τι είναι αυτά ρε; Έχω και γω μερικές υποψηφιότητες : Εφιάλτης, Πήλιος Γούσης, Νενέκος, όλοι οι ρόλοι του Αρτέμη Μάτσα (οι Γερμανοί είναι φίλοι μας), Μπάμπης Σουγιάς, Κώστας Πεταλούδας, Σάσα Μπάστα, Κλειώ Δενάρδου, Η άλλη με το νινί που σέρνει καράβι, ο Τσάκας, Τατιάνα, Ζωζώ Σαπουντζάκη και φυσικά μην ξεχάσουμε και μια άλλη κατηγορία επαγγελματιών, Βαγγέλης Ρωχάμης και Κυριάκος Παπαχρόνης.. Δεν πάτε καλά ρε.

Καλοκαιριάζει σιγά σιγά εεεεε;

Με έχουν πει πολλά. Με έχουν πει μαλάκα. Πρεζόνι. Καραγκιόζη. Κωλόπαιδο. Αλήτη. Πολλά λέμε τώρα. ΑΛΛΑ μισογύνη ή έστω αντιπαθογύνη ή κάτι παρόμοιο δε με είπανε ποτέ! Όταν κάποια στιγμή τεζάρω και με κουβαλάνε τέσσερεις (που να κοψομεσιαστούνε κακοχροναχουνε και να τους πέσουνε τα νεφρά), θα λένε μετά ότι ο κυρ Εστάριαν αγάπησε τας γυναίκας πλέον της ιδίας του της ζωής και πάντα τας πρόσεχε, εκτός όταν το έβρισκε πλέον συμφέρον να το κόβει λάσπη όταν ενέσφιγγον οι κώλοι. Πρός τι όμως όλος αυτός ο πρόλογας; ε;
Θα σας πω. Αυτό το θεματάκι βασικά είναι αφιερωμένο στις γυναίκες ανάμεσά σας. Σε εσάς φίλες μου καλές, καλές μου φίλες που κάνετε τον κόπο και μπουκάρετε εδώ πέρα να διαβάσετε τις παπάτζες μου.
Βασικά ναι, σας καλοπιάνω κιόλας μπας και μου κάτσει καμιά και αρπάξω κανά τρυφερό μπουτάκι, αλλά ας το παραβλέψουμε αυτό και ας προχωρήκομεν.
Έναυσμα για αυτό το θέμα απετέλεσε ανάρτηση της φίλτατης Αουρίτας η οποία και ως γνήσιο θηλυκό κατεργάρα γυναίκα, είδε τις ζέστες να σφίγγωσι, και αγχώθηκε με τα κλασσικά γυναικεία άγχη περί παραλίας και τα λοιπά και τα λοιπά και τα λοιπά.
Λοιπόν, κουρίτσα, να πώ μια γνώμη περί του όλου θέματος, και μετά άμα πω μαλακίες, θάφτε με! Μιλώντας πάντα και μόνο ως αντιπρόσωπος της μουτράκλας μου, έτσι; Έχω να πω τα εξής :
α. Από παρατηρήσεις σε μεγάλο στατιστικό δείγμα, συνήθως αυτές που αγχώνονται για όλα αυτά, είναι αυτές που δεν έχουν ανάγκη να αγχωθούν, 'Η , 'Η λέω, έχουν ελάχιστη ανάγκη να αγχωθούν για αυτά. Το 99% είναι ήδη μια χαρά. Βλέπεις μια κοπελιά πχ μια χαρά, ωραιότατη, για να μην πω πηδηγματότατη και μου πουν οτι τις βλέπω σαν κρέας μόνο, με την προσωπάρα της, το βλέμμα το μυστήριο, το κορμί το κυριλλέ, και σου λέει για την όπισθεν της, που δεν έχει και κανένα ζόρι εδώ που τα λέμε. Έλα A-ΓΑ-ΠΗ μου, μη μου τα κάνεις αυτά. Δεν είμαστε 15. Και όχι, άμα μου το πεις δεν πρόκειται να σου πω "όοοοχι τι λες τώρα, μια χαρά είναι". E μα πια. Θα σου πω πάλι για τα μάτια σου ξέρω γω, γιατί ΕΓΩ, ΤΩΡΑ, ΕΚΕΙ έχω καρφωθει. Όταν θα σου πω για τον κώλο σου, θα είναι πλέον αργά να ντραπείς!! Άσε που θα έχεις δει και συ το δικό μου! :P
β. Επίσης από παρατηρήσεις πιο ερωτικώς έμπειρων από μένα τύπων (σιγά το δύσκολο, πιάστε έναν τυχαίο στο δρόμο), θα έτεινα στο συμπέρασμα ότι πολλές από αυτές με τους τελείως σμιλεμένους "γλουτούς" (Σουβλακέα μου τι απάλευτη λέξη) είναι λίγο αγγούρια να το πω, πτώματα να το πω,χάλια να το πω; Το κλασσικό μωρέ που κυκλοφορεί ότι άμα η τύπισσα παραείναι ωραία και "φτιαγμένη" δεν ασχολείται και πολύ μαζί σου; Ξέρετε, το σκηνικό που βλέπουν μερικές ότι σου κάνουν και χάρη; Ε αυτό. Νταξ, κανέναν δε χαλάει προφανώς η τέλεια όπισθεν, αλλά ρε κοπελιά τι να την κάνω άμα όταν βάζω το κλειδί στη μίζα δεν κουνιέσαι από τη νεκρά;
γ. Και πάλι μιλώντας προσωπικά προσωπικά, και μπορούν να σας το διαβεβαιώσουν αυτό φίλες μου καλές και αγαπημένες (α ρε Μαμαλάκη με κατέστρεψες), όλοι οι ψευδομάρτ... εε φίλοι μου εδώ πέρα,προσωπικά λέμε ΕΧΕΣΘΗΝ ΠΑΤΙΚΟΡΦΑ για την οπισθέν σας άμα δε μου αρέσει το πρόσωπο. Καλά άμα μου αρέσουν και τα δύο δεν το συζητάω ... άλλο αυτό γ. Αφήστε και το άλλο.. Εδώ έχουμε και άλλα προβλήματα. Εδώ καβαλάνε το καλάμι για κάτι χαζομάρες ασύστολες και δε γυρνάνε να σου μιλήσουν με τίποτα, φαντάζεστε να γυμναστούν όλες; την πατήσαμε!Θα πρέπει μετά και εγώ να πάω γυμναστήριο αντί για μπύρες. Φρίκη! Έχω χάσει 12 κιλά ρε από το Σεπτέμβρη! Δε θέλω γυμναστική! Θα λιώσω!
δ. Άμα θες μόνο να απαυτωθείς, ναι γύμνασε την όπισθεν και αδυνάτισε. Και μην κάνεις τίποτα άλλο. Άμα θες και άλλα πράγματα, έχεις πιο σημαντικές βελτιώσεις να κάνεις προ της όπισθεν. Μην καταντήσεις σα μια γνωστή που το όνομά της κάνει ρίμα με τη "Ναυτία" που από την πολύ όπισθεν τώρα μόνο γκόμενους τελείως μετόπισθεν βρίσκει και γκρινιάζει..ισορροπία. Μπαλάνς που λένε και οι Φραντσέζοι. Που μαλαφράντζα να τους πιάσει και αυτούς , έτσι επειδή μου ρθαν κάτι ζοχάδες τώρα.
ε. ΑΝΤΕ και δέχομαι ότι τραβάς και κανα ψιλοζόρι και οντως ρε παιδί μου θες να σουλουπωθείς λίγο. Τώρα το θυμήθηκες; ΒΟΣΚΑ-ΠΙΝΕ ΝΕΡΟ-ΚΟΥΝΗΣΟΥ ΑΠΟ ΤΟΝ ΚΑΝΑΠΕ. Τέλος. Και στη δουλειά σφίγγε τον καμια 60αρια φορές τη μέρα :P. Τρία σετάκια απο 20. Κάτι θα κάνεις. Α, και μη σαβουρώνεις χειρότερα από μένα. Είπαμε...
στ. Τελειώνοντας. Το οτι μερικοί από μας είμεθα και λίγο πιο εκλεπτυσμένοι από καννίβαλους και κοιτάμε και τίποτα άλλο εκτός από τον κώλο σας, δε σημαίνει ότι δεν έχουμε και τα γούστα μας. Είπαμε, όλα με μέτρο. Και η υπεργαμάτη γυναίκα των 7 θαλασσών και 5 ηπείρων, τρείς φορές νικήτρια του διαγωνισμού για την μις γαμάτη γιούνιβερς να είσαι, άμα είσαι ρε παιδί μου παραιτημένη από τον εαυτό σου και θες γεφυροπλάστιγγα για να τον ζυγίσεις τον απαυτό σου, ε τι να κάνω και εγώ, πως να κούκου; γκέκε; Με μέτρο. Ούτε υστερίες ούτε παραίτηση. Μέτρο ρε!
Και για επίλογο, μια είναι η κραυγή που όλους μας ενώνει : Γαμώ το σπίτι, το Θωμά και τη Χαβάη! ΑΜΑ ΠΙΑ!

Συνέντευξη με έναν βρυκόλακα

Επειδή περιμένω mail από κάτι κοινοτικούς που με γράφουν, γράφω και εγώ απαντήσεις στη συνέντευξη που βρήκα στον Ζάφοντ 1. ONOMA;
Γνωστό στους γνωστούς κύκλους
2. ΓΕΝΕΘΛΙΑ
Οσονούπω. 2 Ιουνίου
3. ΖΩΔΙΟ
Να σας πω, γυναίκα τις έγραψε τις ερωτήσεις ε;... το ξερα...
4. ΧΡΩΜΑ ΜΑΛΛΙΩΝ
Εγώ μαύρο το έλεγα μέχρι που μου είπαν καστανό
5. ΧΡΩΜΑ ΜΑΤΙΩΝ
Κοινότατο καφετί
6. ΕΧΕΙΣ ΕΡΩΤΕΥΤΕΙ ΠΟΤΕ;
Ε, λίιιιγο...
7. ΕΙΔΟΣ ΜΟΥΣΙΚΗΣ ΠΟΥ ΑΚΟΥΣ
Πολλά..
8. ΧΑΡΑΚΤΗΡΑΣ DISNEY/WB
Ανήκω στους φίλους του κατατρεγμένου Κογιότ και του κατατρεγμένου Σιλβέστερ.
9. Ποιος φίλος σου μένει πιο μακρυα
Είναι στην Αγγλία μερικοί
10. Πρώτο πράγμα που σκέφτεσαι μόλις ξυπνήσεις:
Οτι δεν έπρεπε να κοιμηθώ τόσο αργά
11. Κάτι που έχεις πάντα μαζί σου και δεν το αποχωρίζεσαι:
Ενα στρινγκ-ενθύμιο . Όχι εντάξει. Το περτιφόλι
12. Τι έχεις στον τοίχο σου?
Βιβλία και cd. Και κάτι απάλευτους πίνακες
13. Τι έχεις κάτω απ' το κρεβάτι σου?
Δε θέλω να ξέρω!!
14. Αν ήσουν μόνος/η στο σπίτι και άκουγες ένα βάζο να σπάει τι θα έκανες?
Θα ανησυχούσα καθότι δεν έχω βάζα
15. Αγαπημένος αριθμός:
Τι μαλακίες είναι αυτές;... το φ..
16. Αγαπημένο όνομα:
Είναι κακό p.r να έχεις αγαπημένο όνομα και όχι Politically correct :p
17. Τα χόμπι σου:
Δημιουργία δογμάτων, μουσική, φωτογραφία, διάβασμα. Πολύ διάβασμα..
18. Πού θα ήθελες να ήσουν τώρα?
φφφ....ασε δε λέω...
19. Μια ευχή για το μέλλον:
Δεν κάνω ευχές. Βάζω στόχους
20. Αν μπορούσες να ταξιδέψεις στο χρόνο και να γυρίσεις πίσω, σε ποια εποχή θα πήγαινες?
Ε σε καμια αρχαία φάση.
21. Φωτιά! Πάρε κάτι μαζί σου:
Το λαπτοπι, το φορητό σκληρό και το τηλέφωνο. Και τα cd αν προλάβω. ΤΑ ΒΙΒΛΙΑ ΜΟΥΥΥ ΘΑ ΚΑΟΥΥΥΥΥΝ.... ΜΠΟΥΧΟΥΧΧΟΥΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑ
22. Αγαπημένο λουλούδι:
Εξαρτάται :P
23. Αγαπημένη σειρά:
Black adder, Fawlty towers,Fibonacci :p
24. Αγαπημένη ταινία:
Ίσα με 200... πολυ πράμα. Κινηθείτε στον άξονα Monty Pythons-Peter Jackson-Stanley Kubrick
25. Αγαπημένο τραγούδι:
Αυτή η ερώτηση είναι πιο χαζή από την προηγούμενη. Αυτή τη στιγμή είναι το Diamonds and rust
26. Aγαπημένο βιβλίο:
Το 99% των βιβλίων που έχω στη βιβλιοθήκη μου
27. Αγαπημένο ζώο:
Λύκος
28. Αγαπημένο ρούχο:
Πάνω σε μένα; :P
29. Αγαπημένος καλλιτέχνης/ιδα:
Κόσμος και κοσμάκης
30. Αγαπημένο χρώμα:
Μαύρο και μπλε. Τέλος
31. Αγαπημένο φαγητό:
Ο,τι πριν μπεί στο πιάτο μου είχε μούρη και τρίχες
32. Με ποιον χαρακτήρα από cartoon (Disney, WB, comics) ταυτίζεσαι?
Με τον...χμμ.. ελα ντε, δεν το χω σκεφτεί ποτε... και τώρα δεν το χω καθόλου
33. Κακή συνήθεια:
Καπνίζω
34. Χαρακτηριστικό της προσωπικότητάς σου που σου αρέσει:
Λένε οτι είμαι χιουμορίστας και γουστάρω
35. Χαρακτηριστικό της προσωπικότητάς σου που δεν σου αρέσει:
Το οτι μπορώ να γίνω απο σιχαμερά καλοπαιδίστας μέχρι σιχαμερά κάφρος
36. Συνηθισμένη ατάκα:
εεεεεεεεεελα ρι μιλίκι
ου σου λέωωωωωωωωω
μέσα είσαι
πιτσούλα!
καλή φάση
&£%&//%&/(&(%&"%$"%"£ <=μετάφραση παραλείπεται μη φάμε καμιά μήνυση
37. Δουλειά που θα ήθελες να κάνεις:
Θα ήθελα να δουλεύουν οι άλλοι για μένα και να μου δίνουν τα λεφτά :P
38. Μεγαλύτερος φόβος:
Το μοναδικό πράγμα ίσως που δεν πρόκειται ποτέ να εκμηστηρευτώ πουθενά!
39. Η καλύτερη pizza:
Μπέικον σουτζούκι κρεμμύδι ελιά ταμπάσκο φέτα
40. Πιστεύεις ότι τα κατοικίδια ζώα είναι...:
παρέα.. Και εξαιρετικά χρήσιμη καβάτζα σε περίπτωση λιμού..
Συγγνώμη για την ανωμαλία στο format, αλλά δεν προλαβαίνω τώρα..