Ποιός Ανέστης;

Φέτος οι γιορτές ήταν περίεργες. Με το θάνατο της γιαγιάς δεν είχαμε και μεγάλο κέφι για πανηγύρια. Προσπαθούσα όπως είναι προφανές να κρατήσω μερικές ισορροπίες με τον πατέρα μου, για να μη μας πάρει όλους τελείως από κάτω και έχουμε άλλα. Η ατμόσφαιρα βέβαια στα οικογενειακά τραπεζώματα ήταν ελαφρώς παγωμένη. Τι να κάνουμε..
Για αυτό το λόγο ακριβώς, της πένθιμης ατμόσφαιρας και της παγωμάρας, με ενόχλησαν όσο ποτέ άλλοτε τα πανηγύρια και οι υποκρισίες των πιστών τριγύρω μου. Όχι γιατί είχα εγώ τη δικιά μου μαυρίλα και την πίκρα μου – που ακόμα δε μου χει βγει κανονικά και κάποια στιγμή πρέπει να ξεσπάσω...- αλλά γιατι πάντα τέτοιες μέρες έχω διάφορες ενδιαφέρουσες κουβέντες με “πιστούς” που νηστεύουν και κρατάνε και καλά τα ήθη και τα έθιμα.
Ναι εμένα μου λες..Κατ αρχήν να πιάσουμε το θέμα της νηστείας. Όχι το θεολογικό και το ιδεολογικό υπόβαθρο, αυτά είναι περσινά σταφύλια ξινισμένα. Το πρακτικό υπόβαθρο εννοώ. Εγώ πχ οκ δε νηστεύω. Μεγάλη Πέμπτη έφαγα κρέας, και θα έτρωγα και μεγάλη Παρασκευή αν δεν το ρίχναμε στα θαλασσινά και τα ούζα. Βγήκα λοιπόν μεγάλη Παρασκευή το μεσημέρι για ένα ουζάκι με τον πατέρα μου. Σύσσωμο το πενθόν χριστεπώνυμο πλήθος τσάκιζε γαρίδες, καραβίδες, αστακούς, χταπόδια, καλαμάρια και ένα κάρο πράματα. Ωραία νηστεύετε ρε παλικάρια. Ρε τα τραπέζια αγκομαχάγανε κάτω από το βάρος των αφροδισιακώνε. Της γαρίδας το κάγκελο γινόταν. Άσε που οι μισοί φεύγανε μπουσουλώντας από το ουζάδικο, και δεν ήταν καν ακόμα 3 το μεσημέρι. Ωραία νηστεία, εγκράτεια, ευλάβεια και ταπεινοφροσύνη. Ρε εγώ τις κανονικές μέρες δεν τρώω έτσι...Μιλάμε για ένα λιμασμένο λεφούσι που είχε πέσει σαν τις ακρίδες στα σπαρτά. Πεινάσανε οι κακομοιρέοι γιατί όλη την εβδομάδα έτρωγαν τα ίδια κάθε μέρα. Ε και πως να το κάνουμε, με θαλασσινά δε χορταίνεις, χορταίνεις; Ούτε ξεδιψάς με το ούζο. Μόνο παραπατάς. Με ενάμιση τόνο φαϊ στο τραπέζι ξέρω και γω να νηστεύω αλάνια. Κατοχικό σύνδρομο 100% μιλάμε. Άσε που για άλλη μια φορά άκουγα τριγύρω συζητήσεις του στυλ “δεν έχουμε λεφτά, δε βγαίνουμε, δε ζούμε” κλπ. Ναι σε βλέπω πως ψωμολυσσάς κακομοίρη. Που έχεις στο τραπέζι σου δυο κοπάδια γαρίδες και ένα σόι αστακούς...Αυτό που έλεγε ο Χάρρυ κάποτε “το κρασί παλιό, το χαβιάρι μαύρο, ο αστακός ψόφιος”.. φτώχεια καταραμένη σου λέω..
Δεύτερη φρίκη έφαγα στον νεκροταφείο μετά, καθότι μεγάλη Παρασκευή ήταν και τα 9μερα της γιαγιάς, οπότε είχαμε δέηση, τρισάγιο πως το λένε δεν ξέρω. Είχε μαζευτεί πάλι το πλήθος των πιστών να τιμήσει ευλαβικά τους νεκρούς του. Αν ηχογραφούσα τις κουβέντες και δεν έλεγα στον ακροατή ότι βρισκόμαστε σε νεκροταφείο, θα νόμιζε οτι βρισκόμαστε σε καφενείο.. Δεν ξέρω αν είναι δικό μου κόλλημα, αλλά εμένα τα νεκροταφεία μου ρίχνουν τη διάθεση. Δε μπορώ ρε αδερφέ να γελάσω εκεί μέσα. Είχα βέβαια και τα δικά μου και ήμουν x10 μέσα στην πίκρα, αλλά όταν είδα τις κυράτσες με τα κολλάν, το νύχι κάγκελο και το ματοτσίνορο καγκελόφραξη μου ρθε μια σκοτοδίνη. Αφήστε τι έγινε μόλις βγήκε ο παπάς για να ευλογήσει τους τάφους. Μάχη. Σε ποιον θα πάει πρώτος. Βασικά ευτυχώς ήρθε σε μας πρώτος, καθότι ήμασταν και οι πλέον φρέσκοι πενθούντες και γλυτώσαμε νωρίς. Αλλά να βλεπες όλους τους χαροκαμένους που δε μπορούν να πάρουν τα πόδια τους να πιλαλάνε πάνω από τις ταφόπλακες για να αρπάξουν τον παπά να ξεμπερδεύουν νωρίς να πάνε για δεύτερο γύρο γαριδομασαμπούκας, θα σου γυρνάγαν τα άντερα ανάποδα.
Το βράδυ δε βγήκα άραξα στον κουμπάρο μου και τσακίσαμε παστά, μύδια , ούζα κλπ, αλλά ξέρω τι γίνεται. Πάνε πρώτα όλοι με ευλάβεια και κατάνυξη στον Επιτάφιο, φορώντας τα καλά τους, τα οποία ενίοτε είναι και υπερβολικά αποκαλυπτικά και αχεμ, αταίριαστα με το κλίμα μιας κηδείας, αλλά τεσπα, δε θα γίνω και πουριτανός. Άνοιξη είναι, έρχεται ο Υμέναιος και οι κορασίδες βλεφαριάζουν τα παλικάρια και γίνεται το νυφοπάζαρο. Ε ώπα. Στάκα. Αυτό γινόταν τελευταία φορά όταν η γιαγιά μου ήταν κορασίδα και βγαίναν απο το σπίτι μόνο στον Επιτάφιο και άμα γινόταν σεισμός. Τώρα μωρή λυσσάρα στον Επιτάφιο πας να βρεις γκόμενο; Είσαι πόσες φορές την εβδομάδα στα μπαρ, φορώντας από τίποτα έως κάτι, χορεύεις τσιφτετέλια με την κωλάρα σου έξω και πίνεις σα νεροχύτης σε ταβέρνα. Και στην περιφορά θυμήθηκες να βρεις άντρα; Που γαμώ το κέρατό σου, πόσοι σοβαροί γαμπροί (έχουμε και αυτό το κόλλημα, θέλουμε να βγάζουμε τα μάτια μας με τους νταγλαράδες οικοδόμους με το φτιαγμένο 106 που είναι γκαζιά και 10% μεγαλύτερη η τρύπα του όζοντος, αλλά όταν είναι για γαμπρό τον θέμε επιστήμονα, έξυπνο, με χιούμορ, με το σπίτι του, τη δουλειά του, και λίγο μαλακάκο για να τον έχουμε του χεριού μας..Χμμ σα να πρέπει να φυλάγομαι μου φαίνεται :P ) θα γυρίσουν να σε κοιτάξουν σοβαρά έτσι όπως πήγες στον επιτάφιο σαν ξεβράκωτη λατέρνα.; Που η Καρέζη σου λείπει από την πλάτη και η μανιβέλα από πίσω να τη γυρνάει ο Αυλωνίτης.. Τέλος πάντων, πάει λοιπόν όλος αυτός ο συρφετός /νυφοπάζαρο βόλτα τριγύρω τον επιτάφιο να προσκυνήσουνε. Αντε να δεχτώ ότι ανάμεσά τους υπάρχουν και αγνοί πιστοί που πονάνε το θέμα και το νοιώθουν. Έστω για χάρη της αληθοφάνειας. Κάτσε όμως γιατι σου χω και συνέχεια.
Σε μας λοιπόν, μέχρι πριν μερικά χρόνια τουλάχιστον, οι τρείς επιτάφιοι της πόλης συναντιόντουσαν στην πλατεία. Στην πλατεία όπως καταλαβαίνετε υπάρχουν ουζάδικα. Και τριγύρω απο την πλατεία σε απόσταση 100 μέτρων. Είναι, μισό λεπτό να τα μετρήσω, 8 μαγαζιά. Με το που σκάγαν λοιπόν οι επιτάφιοι στην πλατεία και σταματάγαν , γινόταν ένα ΜΠΡΑΦ, και όλοι οι πιστοί γινόντουσαν μπουχός. Βάζαν όλοι τα πόδια στον ώμο και τρέχαν προς τα ουζάδικα να πιάσουν θέση, και ενδεχομένως τις τελευταίες γαρίδες. Ποια νηστεία και ευλάβεια και ποια πίστη μου λέτε. Κοράκια και νυχτερίδες και ακρίδες . Ο Αττίλας και οι Ούννο του μάλλον δεν είχαν τόση ορμή και αποφασιστικότητα στις επιδρομές τους. Μόνο που δεν αλαλάζουν οι δικοί μας, μάλλον λόγω του πένθιμου πνεύματος της μέρας. Σε 37 δευτερόλεπτα έχουν μείνει οι επιτάφιοι μόνο με τα παπαδάκια και τους παπάδες, και τα ουζάδικα έχουν γεμίσει μέχρι τα μπούνια.
Παρεπιπτόντως, ακόμα νηστεία λέμε ε, όχι αστεία. Για κάποιο περίεργο λόγο όμως που δεν έχω μάθει ακόμα, μάλλον με το που προσκυνήσεις τον επιτάφιο επιτρέπεται και καλά να φας και λάδι. Και πως κάνουν τα σκασμένααααααααααααα... σαν ισλανδοί τουρίστες στη Σαντορίνη μιλάμε. Που βλέπουν την ψωμάρα με το λάδι να γυαλίζει στην παπάρα και βαράνε 17 οργασμούς. Βλέπεις την αντανάκλαση της τηγανητής γαρίδας στο μάτι τους και τρομάζεις. Μιλάμε για ματιά Τζακ Νίκολσον στη Λάμψη, στη σκηνή που σπάει την πόρτα. Είμαι πεπεισμένος ότι σε εκείνες τις φάσεις ο έλληνας θα πολεμήσει με αυταπάρνηση και λύσσα για το τελευταίο πλοκάμι χταποδιού αν του το απειλήσει ο οποιοσδήποτε. Έτσι λοιπόν το πλήθος των πιστών γιορτάζει την απελευθέρωσή του από τη νηστεία, πέφτωντας ως κοπάδι όρνεων και λύκων στα απομεινάρια της κατεψυγμένης μάχης και της φρεσκότατης γαρίδας τούρμπο από Μαρόκο που προχτές της κάναμε τα 40. ΜΕΤΑ από την ουζοκατάνυξη, οι παλαιότεροι πάνε να ψοφονταρέψουν νωρίς νωρίς στα σπίτια τους γιατί το Σάββατο το πρωί έχουν να πάνε και να κοινωνήσουν κιόλας, α και να ξαναδείξουν την ανύπαντρη κόρη τους με τα καλά της πρωί πλέον στην εκκλησία, με το φώς του ήλιου. Μή τυχόν και την΄εχασε κανείς το βράδυ και δεν την είδε καλά.. Που κακώς ανησυχούν γιατί μια χαρά την είδαν και το βράδυ, αφού όταν ο μπαμπάς πήγε για τούφες, η κόρη έσκασε μύτη στα ελληνάδικα και του δωσε και κατάλαβε μέχρι τις 7 το πρωί. Μιλάμε θρήνοοοοοοοοοοοοοος στα κλαμπ μετά τον επιτάφιο. Μιλάμε για γκόμενα που με τρόμο και φόβο μου την έλεγε που δε νηστεύω και δεν ακολουθώ τις παραδόσεις. Να τη βλέπατε πως σπάραζε το κορμί της από πόνο όταν χόρευε το βρέχει φωτιά στη στράτα μου μετά τον επιτάφιο. Πως γυάλιζε το στριγκ της στο τσιφτετέλι που είχε ανέβει λιάρδα πάνω στον πάγκο και είχε σηκώσει το φόρεμα μη χάσουμε καμιά λεπτομέρεια..
Μπορεί να ήταν,είναι και να είναι εσαεί χαζοβιόλα και ξέκωλο, αλλά δε μπορώ να πω, κορμάρα η άτιμη, η αλήθεια να λέγεται. Ο θρήνος θρήνος, ο επιτάφιος επιτάφιος, η πίστη πίστη, αλλά και η Δημητρίου Δημητρίου. Όλα και όλα..
Κλείνει η παρένθεση με τον εξαιρετικό κώλο του ξέκωλου. Έτσι λοιπόν και το πιστό πλήθος της πολλά υποσχόμενης νεολαίας θρηνεί εν κατανύξει το βράδυ της μεγάλης Παρασκευής και γίνονται και κουνουπίδια. Και πάνε κατευθείαν το πρωί να κοινωνήσουν και βρωμάνε πετρελαιοτεκίλες και ντιζελοουίσκια και μαζί με την κοινωνία παραγγέλνουν στον παπά και κανα φυστικάκι και κανα καροτάκι με ξύδι μην πιούν το γλυκό κρασί ξεροσφύρι και τους βαρέσει...
Τέτοια βαθειά κατάνυξη και πίστη κάθε χρόνο μιλάμε.
Νηστεύουν όλοι, μερικοί και 40 μέρες κιόλας. Αλλά και τα καντήλια τους κατεβάζουν, και πηδάνε μια χαρά –και όχι μόνο τη νόμιμη- και τρώνε διπλάσια από όταν δε νηστεύουν (είπαμε, για να χορτάσεις θες δυο αστακούς. Ενώ με μια μπριζολίτσα είσαι οκ..), και κάνουν και τις παγαποντιές τους στη δουλειά, στην εφορία, κλέβουν στο ζύγι, κλέβουν το γείτονα, καταπατάνε κανα οικοπεδάκι, βάζουν καναν ώροφο παραπάνω στο αυθαίρετο κλπ κλπ. Αλλά μετά, όταν βάλουν την κοστουμιά και πάνε στην εκκλησία, όλα μέλι γάλα. Και ξέρουν να κουτσομπολεύουν κάτι αχρείους αλήτες που κάποτε είχαν μαλλιά κιόλας, και δεν πατάνε ποτέ στην εκκλησία οι άπιστοι που θα τους κάψει πατίκορφα ο καλός Θεούλης και ο Άη Γιώργης μεγάλη η χάρη του.
Πείνασα τώρα. Και δε μπορεί και κανείς σήμερα γαμώτο, γούσταρα να πάω μια Πλάκα να χτυπήσω καμιά μπυρίτσα..

............

Ξεκίνησα να γράφω αλλα έπεσε σβου. Εδώ δεν είναι για τέτοια πράγματα.
Καλό ταξίδι ...

Θέλω και εγώ μηνυσιακή ασυλία!!!

Η μήνυση αρχηγού πολιτικού κόμματος επειδή μίλησε για απάτες, μίζες και μαύρο χρήμα είναι επίθεση κατά της δημοκρατίας, του πολιτικού συστήματος και τα λοιπά. Ωραία, δεν εξετάζω το όλο θέμα που προέκυψε με Alexis, Star και Βγενόπουλο της MARFIN.
Όοοομως, πρέπει να βάλω ένα στοπ κάπου και να προσθέσω πως άμα θέλουμε να μιλήσουμε για δημοκρατία και λοιπές παπάτζες, να μιλήσουμε.
Αν λοιπόν αγαπητοί μου αναγνώστες Βαγγέλη και Τανάση θεωρούμε επίθεση κατά της δημοκρατίας μήνυση κατά πολιτικού προσώπου που εξέφρασε μια τέτοια γνώμη, να θεωρούμε και επίθεση κατά της δημοκρατίας μήνυση κατά όλων των απλών πολιτών που εκφράζουν τέτοιες γνώμες,πχ στα blog τους.
Όχι,γιατί προς το παρόν δε θεωρείται επίθεση κατά της δημοκρατίας αυτό.. Αναφέρομαι φυσικά στη γνωστή πρόσφατη υπόθεση, στην οποία υπόψιν είμαι κατά του Καψαμπέλη, για λόγους που δεν είναι του παρόντος.
Ελπίζω όμως να καταλαβαίνετε τι εννοώ.
Όχι να λέει ο Alexis ότι στην υπόθεση ΟΤΕ μπλα μπλα μπλα μπλα έπεσε μίζα, απατεωνιά, μαύρο χρήμα κλπ κλπ κλπ και να μη μπορεί να του πει κανείς τίποτα επειδή είναι πρόεδρας, και άμα πω εγώ τα ίδια να με μπουζουριάζουν στο γκισδάν παρέα με τον Καπετανάκουη . Γιατί που να τρέχεις τώρα στα 30 γύρω γύρω από την αυλή , με τύπους σαν τον T-Bag να σε κυνηγάνε να σε κάνουν γιουσουφάκι τους. Αφήστε που δεν είμαι και τόσο ωραίος γκόμενος όσο ο Scoffield και το σήριαλ θα πάει άπατο.
Οπότε αλάνια, σωστά, κακώς έγινε η μήνυση. Άντε να ξεκινήσουμε από αυτή τη βάση. ΑΛΛΑ άμα μπορεί ο Τσιπρ και ο οποιοσδήποτε Τσιπρ να τα λέει αυτά χωρίς να του κάνουν μήνυση, θέλω να μπορώ να τα λέω και εγώ αυτά και να είμαι ατιμώρητος. Δεν κατάλαβα, εμείς είμαστε οι πληβείοι και αυτοί νομίζουν ότι κλάνουν Chanel n5 (μερικοί από αυτούς, ΜΑΖΙ με το μπουκάλι) από πλατινένιους κώλους;
Γιατί κύριε δικαστά μου, κύριε εισαγγελεύ, αγαπητοί ένορκοι, μπαμπά και μαμά, εμένα μου μάθατε ότι στη δημοκρατία είμαστε όλοι ίσοι. Ακόμα και οι αρχηγοί κόμματος. Καλά τι λέω τώρα, αλλά τέλος πάντων. Ναι δε μου είπε κανείς ότι οι νόμοι περί συκοφαντικής δυσφήμισης , διασυρμού, κλπ κλπ κλπ κλπ κλπ ισχύουν μόνο άμα δεν ασχολείσαι με την πολιτική.. Άμα είναι έτσι, να βάλω υποψήφιος στις επόμενες εκλογές και μετά να βγαίνω στο blog και να χώνω επωνυμώτατα για όσους δε γουστάρω στην Ελλάδα (και είναι και ένα σωρό κόσμοοοοοοοοοοοος....) . Να λέω ότι είναι πούστηδες και πρεζάκηδες, ότι παίρνουν μίζες, ότι λένε μαλακίες και ότι μου φαίνονται απατεώνες. Σκεφτείτε τώρα αυτή ακριβώς την διατύπωση, στο blogακι μου, με ένα μεγαλοόνομα δίπλα της. Θα με μηνύσουν ή όχι; ε; τι είπατε; Μα γιατί να με μηνύσουν; Δεν είναι επίθεση κατά της δημοκρατίας αυτή; Α ναι ε..σόρρυ παίδες μέα κούλπα που είχε πει και ο άλλος. Κατάλαβα. Εμείς μόνο για να τρώμε σφαλιάρες είμαστε. Ρε δεν το εκμεταλλεύτηκα στο πανεπιστήμιο να παώ να χωθώ βαθιά να γίνω και γώ χρωματιστό παιδί (όχι πως δεν ήμουν, ήμουν σε περιόδους ρομαντικής ιδεολογικής έπαρσης, αλλά ήμουν από τους μαλάκες τους ιδεολόγοι που δεν κέρδισαν τίποτα. Να μαλάκα, θα σουν σε κανα δημόσιο τώρα να ξύνεις 4 ώρες το αριστερό και 4 ώρες.. πάλι το αριστερό γιατί θα βαριόσουν να αλλάξεις στο δεξί..). Τέλος πάντων. Εμένα αυτές οι διακρίσεις και οι επαναστατικοί παιάνες για την προάσπιση της δημοκρατίας με χαλάνε πολύ άσχημα.
Δημοκρατία για όλους παιδιά.
Όχι μόνο για τους πολιτικούς, όποιου χρώματος και αν είναι αυτοί. Βέβαια το οτι το Star βγαίνει και υπερασπίζεται τον Τσίπρα έχει μεγάλο γέλιο από την άλλη. Θα πρέπει να γελάνε και οι αφίσες του 3ου φεστιβάλ ΚΝΕ-Driver (με Πυξ Λαξ, Θανάση Παπακωνσταντίνου, Σωκράτη Μάλαμα κλπ, τσάμπα μπύρα, πανεπιστημιούπολη Ζωγράφου, 3-9/9/1993 ) στο δωμάτιο του Alexis (και μη μου πεις Αλέξη οτι δεν είχες πάει επειδή ήταν τση ΚΝΕ...) , για να κλέψω τη γνωστή πλέον αττάκα με το Χριστό στο κάδρο..:P
Αλέξη μπορεί πολιτικά να μη συμφωνώ μαζί σου και να μου την ψιλοσπάει αυτό το στυλάκι με το ανασηκωμένο φρύδι και το μονίμως ειρωνικό υπομειδίαμα του και καλά ψαγμένου που έχεις υιοθετήσει, αλλά γενικά δε μου είσαι αντιπαθής. Πρόσεξε λοιπόν πως φέρεσαι, γιατί άμα σε περιλάβει το Star, την πάτησες χονδρά. Πρόσεξε στο τέλος μη καταντήσεις να βγαίνεις για συνέντευξη μόνο στη Λαμπίρη. Ξέρεις, σφήνα μεταξύ του νέου δίσκου της ανθυποαοιδού, μάλλον αηδού, Πρωηνπαρθένας Αποτονκώλογλου και του εκπληκτικού ζεν πρεμιέ της μακιγιαριστικής τέχνης Μελενελάκη Τονπαιρνωκιολα. (και του σκύλου του, Κωλομπάρ.)
(για να γλυτώσουμε καμιά πιθανή μήνυση, όχι δεν υποβιβάζω το εκλεκτό και πραγματικά ανώτερο επίπεδο αυτών των πραγματικά πολιτιστικών κολοσσών που αποτελούν αυτές οι εκπομπές, απλά θεωρώ πως το προφίλ ενός σύγχρονου πολιτικού αρχηγού θα πρέπει να χτίζεται μετά τις 19:30 στις ειδήσεις και όχι το μεσημέρι που είναι και ο χρόνος μετάδοσης αυτων των –το ξαναλέω- εκπληκτικών εκπομπών)
(Πόσο χαμηλά μπορεί να πέσει ένας blogger για να αποφύγει μια μήνυση..)

Μουσικό διάλειμμα..

Έχω φάει κόλλημα με αυτή την κομματάρα... Αν και η original έκδοση της Baez δε μου αρέσει..
Diamonds and Rust, πρώτα απο Judas Priest

Diamonds and Rust, απο Blackmore's night, γ... και δέρνει

Άσε σου λεώ, έχω πάθει μεγάλη πλάκα.. Το παιδί πονάει ρε!! (όχι εγώ, γενικά το λέω, εγώ μια χαρά είμαι :P)

Αχ κέρδισα μασσάζ σε spa !!

Άνοιξε ο καιρός και βγήκαν τα λυκόρνια από τα ινστιτούτα στους δρόμοι να πιάσουν κανα κορόϊδο.
Χτες, πηγαίνοντας από το Σύνταγμα προς την Πλάκα με ένα φιλαράκι, μας αρπάνε δύο πιτσιρίκια, το ένα από τα οποία -δε ντρέπομαι να το ομολογήσω- το σφιγγα άνετα. :P το άλλο ήταν σεξουαλικά διαφοροποιημένος νεαρός οπότε δεν του δώκαμε και σημασία.
Μας λένε "To Μall το ξέρετε;" .. Ε ναι το ξέρουμε ρε κοπελια... "Ελάτε να σας δώσουμε μια καρτούλα προσφοράς τότε".
Επειδή και εγώ και ο φίλος μου είχαμε προηγουμένως μια ενδιαφέρουσα κουβέντα, δε κουραστήκαμε να σκεφτούμε ότι παίζει καμιά πουστίτσα, απλά σκεφτήκαμε πως μπορεί να παίζει καμιά τζαμπέ ταινιούλα και ακολουθήσαμε.
Ανεβαίνοντας στο ασανσέρ μιας πολυκατοικίας στη Μητροπόλεως, αστειευτήκαμε οτι μπας και μας θέλουν για να μας κλέψουν κανά νεφρό.
Τα πιτσιρίκια δυστυχώς απο χιούμορ δεν τα πήγαιναν και πολύ καλά, οπότε μας απάντησαν σοβαρά ότι όχι, δε θα μας πάρουν νεφρό.
(Ενώ μια σωστή απάντηση θα ήταν "από νεφρά είμαστε πλήρεις σήμερα, εσάς θα σας πάρουμε π.χ το συκώτι".)
Ανεβήκαμε στον 8ο και μπήκαμε προφανώς στο χώρο υποδοχής ενός spa-τετοιου πράγματος, με τύπισσες με λευκές ρόμπες και τύπους που θέλαν να φαίνονται bussinessmen, γιατροί-bussinessmen και my asses ninedays.
Μας μπουζουριάσανε μέσα σε κάτι κουβούκλια. Αφού πήραν τα ονόματα και τα τηλέφωνά μας *σιγά μην έδινα το τηλέφωνο*, ξεκίνησε το ψηστήρι. Δυστυχώς απο ο,τι φαίνεται, η κοπελίτσα που με "ενημέρωσε", δεν είχε ιδιαίτερη πείρα στους σουρρεαλιστές, οπότε και οι κλασσικές τακτικές επιθετικού μάρκετινγκ που με τόση περηφάνεια έμαθε στο ΙΕΚ Μαρκετάδων - Βοηθών Χειριστών Ζαμπονοκόφτη - Ανθυπομούτσων Πιρόγας - Διπλωτών Αντιαλλεργικών Χαρτομάντηλων - Βοηθών Σχεδιαστών Καλαμακίων, πήγαν στο βρόντο. Κάποια φάση γούρλωσε λίγο το ματάκι της αλλά εγώ εκεί, στο ύψος μου.
Κατ αρχήν, ρε Καραμήτραινα, τον κόβεις τον άλλον. Δεύτερον έχεις το υφάκι, το στυλάκι και το ντύσιμο (καλά το ντύσιμο δε με χαλάει επί τούτου, απλά ο συνδυασμός με τα προηγούμενα με ξενέρωσε) που απεχθάνομαι από καταβολής κόσμου. Το ύφος π.χ που είχαν οι μεγαλοπιασμένες χαζογκόμενες της Ιατρικής και άλλων τέτοιων σχολών, το ύφος που λέει "ο γκόμενός μου έχει BMW M3 και εξοχικό στην Καλντέρα της Σαντορίνης και συ ταπεινέ πληβείε να σαι ευγνώμων που σου ομιλώ". Καταλαβαίνετε.. Τρίτον, σε τέτοια φάση πρέπει να βάζουν τουλάχιστον εντυπωσιακές γυναίκες από φυσικού τους, και όχι γυναίκες που κάνουν εντυπωσιακές προσπάθειες για να εντυπωσιάσουν. Κοινώς, λάδια πολλά και τηγανίτες τίποτα.
Μου ξεκίνησε μια πάρλα η τύπισσα και έλεγε έλεγε.. Είχα κερδίσει δώρο λέει 200 ευρώ. Εγώ βασικά πείναγα ασύστολα, γιατί δεν είχα φάει τίποτα ολη μερα στη δουλειά, και βιαζόμουν να πάω στο "Γλυκύ" στην Πλάκα να πλακώσω τίποτα ποικιλίε και μπύρε. Μου λεγε λοιπόν το παραμύθι της και εγώ σκεφτόμουν λουκανικάκια και τυροκαφτερές. Μετά τον πρόλογο που δεν άκουσα καθόλου, ξαφνικά άκουσα κάτι σαν ερώτηση και το μυαλό μου επικεντρώθηκε λίγο σε αυτήν.
Με ρώτησε το κορυφαίο "ΕΣΕΙΣ! Είστε ευχαριστημένος από τον εαυτό σας;"
(Κανείς δεν της είπε ότι αυτές τις ερωτήσεις τις κάνουν μόνο σε απάλευτες και προφανώς ανασφαλέστατες γκόμενες και όχι σε τύπους όπως εγώ)
Προφανώς απάντησα "Φυσικά και είμαι. Δεν έχω κανένα παράπονο απο μένα"
"Δε θέλετε να αλλάξετε κάτι, να κάνετε κάτι στο πρόσωπό σας, στο σώμα σας;"
(Τι ρωτάς αγάπη μου, με κόβεις να καίγομαι να αποκτήσω κοιλιακούς; Και τι εννοείς με το πρόσωπο δεν κατάλαβα δηλαδή; Δε σου αρέσουν τα μούτρα μας μωρή απάλευτη;) "Όχι δε θέλω να αλλάξω τίποτα. Είμαι υγιέστατος εσωτερικά και δεν έχω καμία ανασφάλεια εξωτερικά"
Εκεί έφαγε ένα στράβωμα.
"Καλά, δε σας ενδιαφέρει ο εαυτός σας;"
"Έχω σημαντικότερα και ουσιαστικότερα πράγματα να ασχοληθώ αυτή τη στιγμή από τα μασσάζ"
"Και τι σας ενδιαφέρει τότε;"
Και εδώ, με ύφος, πόζα και ευτυχώς χωρίς να καταφέρω να γελάσω όπως θα ήθελα , απάντησα μεγαλοπρεπώς
"H EΠΙΣΤΗΜΗ".
"Α ωραία τότε να πάμε σε spa. Το δώρο σας είναι 200 ευρώ και είναι για 2 συνεδρίες. ΑΛΛΑ δε θα σας φτάσει μόνο μία, πιστέψτε με, οπότε να σας γράψω για παραπάνω. " "ΟΧΙ"
"Γιατ.."
"ΟΧΙ"
Επιτέλους η κοπελιά παραιτήθηκε. μου δωσε το όνομά της, την "κάρτα δώρου" και με αποχαιρέτησε. Αφού προηγουμένως την προειδοποίησα να μην τολμήσουν να ενοχλήσουν στο -ψεύτικο- τηλέφωνο. ...
Φύγαμε με τον Βαγγέλα τρέχοντας σχεδόν και σκάσαμε τελικά στο "Γλυκύ" όπου και έπεσα μετά μανίας πάνω σε μια τριπλή ποικιλία και μπύρες.
Έτσι αγάπη μου περιποιούμαι εγώ τον εαυτό μου. Όχι δίνοντας 200 ευρώ την ώρα σε έναν gay μαλαισιανό ναύτη που έγινε ξαφνικά massage expert, για να μου μαλάζει τις πατσές μπας και λιώσουν τα ξύγκια..

Επίκαιρα και άλλα

Ζητώ ταπεινά συγγνώμη από το φιλοθεάμον κοινό μου για την παρατεταμένη απουσία μου αλλά μπήκαμε σε περίοδο απότομου πηξίματος και μέχρι να στρώσουν λίγο τα πράγματα ψιλοτρέχω. Έχω να κάνω μια μετακόμιση (κάποια στιγμή), έχω να μάθω περίπου ενάμιση τόνο καινούρια πράγματα, συμπεριλαμβανομένης της Java και γενικά είμαι πριζωμένος. Οπότε τον υπερκαινοφανή, τετρακισυπόστατο και υπερδιαστατικό μου εγκέφαλο ταλαιπωρούν διάφορα πραματάκια..
Για αυτό, και για να μη χάνουμε τελείως επαφή, θα ποστιάσω ένα βιντεάκι σχόλιο για την πρόσφατη ντοπαριστική επικαιρότητα :

Ζήτω η ντόπα ! Γειά σου Marylin με την κιθάρα μου!