Sunday, March 18, 2007

300

φάσκελα κύριε Δανίκα και κύριε Ζουμπουλάκη για τις κριτικές σας στην ταινία. Αυτοί οι έλληνες κριτικοί είναι άνω ποταμών. Την είδα την ταινία χτές. Και γούσταρα απόλυτα. Το ίδιο και ο Zaphod που την είδε δεύτερη φορά σε 3 μέρες. (Είχε πάει την Πέμπτη σε έναν κωλοκινηματογράφο και δεν τη φχαριστήθηκε, οπότε έσκασε Πάτρα χτές και την ξαναείδε). Μετά περάσαμε ένα βράδυ μπινελικώνοντας τους αρκουδοκουλτουριαρέους έλληνες κριτικούς κινηματογράφου. Η ταινία είναι ΕΠΟΣ. Εκπληκτικά σκηνικά (ναι το ξέρω ότι είναι όλα CG αλλά και τί έγινε; το εικαστικό αποτέλεσμα είναι απίστευτο), φοβερή σκηνοθεσία, πορωτική μουσική, γαμάτοι ηθοποιοί. Την έβγαζαν μια χαρά τη σπαρτιατίλα. (Οι γυναίκες στον κινηματογράφο είχαν μουσκέψει τα καθίσματα. Άκουγες κάτι βογκητά ... :) -Σφάξε-με-Σπαρτιάτη-αλλά πρώτα-ρίξε-μου-και-εναν-μπίκο στυλάκι ) Και πάμε τώρα να διαφωνήσουμε πιο λεπτομερώς στις κριτικές που διαβάσαμε τον τελευταίο καιρό. α. "Οι Σπαρτιάτες παρουσιάζονται με κοιλιακούς φέτες, υπεράνθρωποι, γαμάτοι, τέλειοι κλπ". Μάστα. Κουίζ λοιπόν για τους προφανώς τραγικά ανιστόρητους και εντελώς αμόρφωτους που το έγραψαν αυτό : Πάρτε ένα παιδάκι, και ξεκινάτε να το γυμνάζετε ΣΚΛΗΡΑ και καθημερινά από τα 7 του χρόνια. Η εκπαίδευση μεταξύ άλλων περιλάμβανε από μαστίγωμα -μάλλον οχι, με βέργα τους βαράγαν- μέχρι κάτι πορείες τρελλές. Το παιδάκι αυτό μέχρι τα 55 του αν θυμάμαι καλά έχει μόνο μια δουλειά, να είναι στρατιώτης. Η πανοπλία του ζυγίζει γύρω στα 60-70 κιλά. Εσείς λέτε ένας τέτοιος ανθρωπος να μην έχει κοιλιακούς φέτες και μπρατσάρες, όχι στα 30, αλλά από τα 12; Όχι άμα έχω λάθος εδώ, πείτε μου να το συζητήσουμε. Αλλά ξέρω, άμα τους παρουσίαζε κάπως έτσι : θα γούσταραν οι κριτικοί.
β. "Τους παρουσιάζει ιμπεριαλιστές, κάφρους που μονο να πολεμούν ξέρανε κλπ κλπ". Αχεμ, ξέρετε, σύμφωνα με όλα τα στοιχεία, οι Σπαρτιάτες δεν ήταν γνωστοί ως ποιητές, ζωγράφοι και χορευτές τανγκό και σάλσα. Ήταν γνωστοί ως η καλύτερη πολεμική μηχανή της αρχαιότητας. Όσο για τον ιμπεριαλισμο, .... Ε;!!;; Αρνούμαι να το σχολιάσω, είναι τόσο ηλίθιο το σχόλιο που αυτοαναιρείται.
γ. Το κόλλημα με τα ονόματα. Τους χάλασε λέει το "Leonidas" και το "Xerxes" (με Ζ στην αρχή). Εκτός του ότι δεν πάτε καλά, δεν πάτε και καλά. Τα ονόματα είναι ακέραια, απλά προφέρονται διαφορετικά στα αγγλικά. Δε νομίζω ότι είναι προσβολή αυτό. Α και κύριοι κριτικοί, το όνομα που παρουσιάζεται στην ταινία και σας χάλασε δεν είναι Στέλιος, είναι Στήλιος. Και κάτι άλλο, σας χάλασε η προφορά Λεονάϊντας ε; Σοβαρά; Εμείς δηλαδή με Βενιαμίν Φραγκλίνο, Ισαάκ Νεύτωνα, Ρογήρο Βάκωνα και Καρτέσιο είμαστε μάγκες; Ξέρετε είχα κατι φίλους γερμανούς που παραξενεύτηκαν όταν άκουσαν το Munchen ως "Μόναχο" και το Berlin ως "Βερολίνο". Μάλιστα όλο απορία η μητέρα μιας φίλης με ρώτησε "Καλά και το Koblenz πως το λέτε, Κομπλέντζο;". Επίσης σας αναφέρω ότι ουτε "Σπαρτιάτες" λέγονταν τότε, αλλά "Λακεδαιμόνιοι". Και για όσους παραπονιούνταν στο σινεμά για τον ίδιο λόγο : Ρε ζώα εδώ τσακώνεστε στα fora γιατί δε θέλετε να γράφετε ελληνικά αλλά greeklish και έχετε μούτρα να σας πειράζει το "Λεονάιντας" ; Όσο για το "Come and get them" χμ ναι. Εκτός του ότι αν το έλεγε σε πολλούς έπρεπε να είναι, όπως είπε και ο Zaphod "μολώντες λάβετε" , ναι βασικά δεν κατάλαβα, αφού "έλα να τα πάρεις είπε". Θα ήταν γελοιότερο ξαφνικά σε μια αγγλόφωνη ταινία να πετάγαμε και μια αρχαιοελληνική αττάκα. Το "tonight we dine in hell" ηταν επίσης λίγο παπαριά, αλλά άμα έλεγε "Tonight we dine in Tartarus" ή "Tonight we dine in Elysian fields" στάνταρ οι Έλληνες θα νομιζαν οτι Τάρταρος ειναι καμιά ψησταριά στη Λαμία / στα Ιλύσια κοντά στις εστίες και οι ξένοι οτι μετά τη μάχη θα πηγαίναν σε εστιατόριο στα Ηλύσια πεδία, κοντά στον Άϊφελ.
δ. Ναι προφανώς και έχει υπερβολές η ταινία, μια και δεν αποτελεί ντοκιμανταίρ αλλά ελεύθερη μεταφορά στον κινηματογράφο. Ναι, οι τερατόμορφοι ήταν υπερβολή. Αλλά άμα ήταν καμιά κουλτουριαροταινία, θα γραφαν οι φωστήρες κριτικοί "ο σκηνοθέτης εξωτερικεύει στο σώμα του προδότη την κακία της ψυχής του. Η διεστραμμένη του φύση έχει στρεβλώσει και τη μορφή του. Όζουσες φλύκταινες, παραμορφωμένα μέλη, δυσαρμονία. Η κακία που δηλητηριάζει την ψυχή, δηλητηρίασε και το σώμα. Η εικόνα είναι βίαιη, απόλυτη, κοφτερή σα λεπίδι".. Και λογικό είναι ρε. Έχετε δει κανα έργο τέχνης να παρουσιάζει την Πανούκλα σαν καμιά Μπελούτσι, ή το Θάνατο σαν κανα Μπραντ Πιτ ή γενικά το κακό την προδοσία, την ατιμία ως κάτι όμορφο; Μην τρελλαθούμε κιόλας. Ή θα καταδικάζετε την "ποιητική αδεία" παντού ή πουθενά. Όχι εδώ μας βολεύει εκεί να πα να γαμηθεί.
ε."Οι σκηνές μάχης είναι πολύ βίαιες". Σώπα ρε, και εγώ νόμιζα πως στη μάχη βασικά καθόντουσαν ο ένας απέναντι στον άλλο και κοιταζόντουσαν έντονα μέχρι να κάποιος να κλείσει πρώτος τα μάτια, οπότε και έχανε. Επίσης κάποιοι γκρίνιαξαν για τη "χορογραφία" της μάχης. Ναι προφανώς, η τακτική της φάλαγγας ήταν διαφορετική. Αν και στο πρώτο ντου των Περσών παρουσιάζεται μια χαρά. Ο ένας δίπλα στον άλλο, οι μπροστά σπρώχνουν με την ασπίδα, οι απο πίσω έρχονται και βαράνε με τα δόρατα. (Αν θυμάμαι καλά, και ας με διορθώσει κάποιος που έχει πρόχειρη την πληροφορία οι μπροστά λεγόνταν και "γαμευτές" και οι δεύτεροι "θεριστές" -πάλι αν θυμάμαι καλά, το "γαμώ" είχε και την έννοια του "συνθλίβω-σπρώχνω"- η πηγή για αυτό είναι το βιβλίο "Οι Σπαρτιάτες" του Paul Cartledge). Μετά ναι το στύλ αλλάζει για να γίνει πιο κινηματογραφικό αλλά έτσι και αλλιώς στο τέλος πολεμάγαν χύμα, ακομα και χωρίς όπλα γιατί τους είχαν σπάσει τα πάντα. Ο Ηρόδοτος το λέει αυτό βασικά. Τώρα αν ξαφνικά τον θεωρούμε αναξιόπιστο, οκ εντάξει πάω πάσσο.
στ. Η ιστορική ανακρίβεια ότι δεν πέταξαν τον Πέρση αγγελιοφόρο στο πηγάδι για να βρεί γη και ύδωρ. Σωστά , αυτό το έκαναν οι Αθηναίοι. Αλλά φαντάζομαι ότι αφού αυτοί οι φλώροι (για τα δεδομένα των Σπαρτιατών, έτσι;), κάναν τέτοια καφρίλα, ε και οι Σπαρτιάτες δε νομίζω να του έδωσαν μπλουζάκια με το σύνθημα "Live your Myth in Sparta" και CD της Καλομοίρας με διασκευές απο τα 10 καλύτερα ζεμπέκικα της εποχής. Δε με χάλασαν πολλά πράγματα στην ταινία. Και αυτά που με χάλασαν δεν χαλάνε το όλο ΝΟΗΜΑ της ταινίας, και γενικότερα της ιστορίας της μάχης των Θερμοπυλών.
Οι ιστορικές ανακρίβειες που έχει μέσα η ταινία είναι τέτοιες που δεν επηρρεάζουν καθολου το όλο σκηνικό. Είναι κυρίως εικαστικές παρεμβάσεις και όχι παρεκβάσεις από την ιστορική αλήθεια που ξέρουμε. Με εξαίρεση το πόσος κόσμος απο την πλευρά των Ελλήνων ήταν εκεί. (Αν θυμάμαι καλά γύρω στα 5 χιλιάρικα ήταν, αλλά την τελευταία μέρα τους διώξανε με εξαίρεση καμια 1000ρια Θεσπιείς και Βοιωτούς).
ζ. Κάποιος κριτικός παραπονέθηκε για το οτι υπήρχε ξανθός Σπαρτιάτης. Σιγά ρε μεγάλε ώπα. Εκεί ήσουν; Έχεις φωτογραφίες από την εποχή που αποδεικνύουν ότι ολοι οι Ελληνες ήταν μαυροτσούκαλα; Αποκλείεται να υπήρχε και ένας ανοιχτόχρωμος; Πατε καλά ρε; Είστε σοβαροί; Τι είναι αυτοί ρε..
Και καταλήγω : Ποιο είναι το νόημα αυτής της ιστορίας; Συμφωνούμε ότι είναι μια ιστορία για μια χούφτα άντρες με κάτι @@ απο δώ μεχρι τη Σπάρτη που πήγαν και στάθηκαν εμπόδιο σε μια στρατια τεράστια; Ότι τα παλλικάρια αυτά ξέραν ότι θα πάνε να ψοφήσουν και όμως πήγαν; Αυτό το έδειξε η ταινία; Το έδειξε. Άρα εγώ είμαι παραπάνω από ευχαριστημένος. Θα τη δώ 1357 φορές, θα αγοράσω και το DVD. Από τότε που είχα πάρει το κόμικ περίμενα πως και πως να βγει. Βγήκε και ξεπέρασε τις όποιες προσδοκίες που είχα.
Και είναι καιρός να ξεπεράσουν μερικοί μερικοί τα κατάλοιπα που άφησε η χούντα (έκανε τους έλληνες να σιχαθούν ο,τιδήποτε έχει σχέση με την αρχαία Ελλάδα γαμώ το κερατό τους) και να βλέπουν κάτι τέτοιες ταινίες χωρίς προκατάληψη περί φασισμού, ακροδεξιάς κλπ. Η ΤΑΙΝΙΑ ΕΙΝΑΙ ΕΠΟΟΟΟΟΟΟΟΟΟΟΟΟΟΟΟΣ.
Ξέρετε που χαλάστηκα πολύ; Στο τέλος. Εκεί που δείχνει την παράταξη για τη μάχη των Πλαταιών... ΚΟΛΑΣΗΗΗ. ΓΥΡΙΣΤΕ ΤΟ ΚΑΙ ΑΥΤΟ ΤΑΙΝΙΑ ΡΕΕΕΕΕΕΕ. ΜΗ ΜΑΣ ΔΕΙΧΝΕΤΕ ΜΟΝΟ 2 ΔΕΥΤΕΡΟΛΕΠΤΑ ΚΑΙ ΜΕΤΑ ΜΑΣ ΤΟ ΚΟΒΕΤΕ! ΜΑΣ ΤΡΕΞΑΝ ΤΑ ΣΑΛΙΑ!
Υ.Γ : Αττάκα του Zaphod σε χαζή απορία κορασίδας : Κ: Τελικά τι έγινε στο τέλος με όλη αυτή την ιστορία; Ζ: Ξέρεις περσικά; Κ: 'οχι Ζ: Ε ορίστε..

14 comments:

Aurelia Aurita said...

Καλά τα λες!Σήμερα το είδα κιεγώ.Και ενώ ήμουν απολύτως προκατειλημμένη και δεν ήθελα να το δω,επηρεασμένη από κάποιες κριτικές,ΕΥΤΥΧΩΣ,ΜΕ ΠΕΙΣΑΝΕ!ΕΥΤΥΧΩΣ!Θέλω να το δω άλλες 100 φορές να το εμπεδώσω...Επειδή θέλω να αγοράσω το κόμικ,ξέρεις αν είναι εύκολο να το βρω;Κυκλοφορεί κανονικά δηλαδή στα βιβλιοπωλεία;

ka8y said...

2 βδομάδες και γυρίζω αθήνα. Αν περιμένω να το φέρουν Μυτιλήνη, θα περιμένω πολύ! Cine Αρίων forever!

Zaphod said...

Πέστα τρισυπόστατε!!!!!

Και για να γίνω και ανάποδος, επειδή μας έχουν φάει τα αυτιά με αναφορές στο σήμερα κτλ, ας προσπαθήσω και εγώ να κάνω μιαν (αδόκιμη αλλά λέμε τώρα)

Έχουμε λοιπόν δύο παρατάξεις. Η μία είναι η απόλυτη υπερδύναμη της εποχής και η άλλη -τηρούμενων των αναλογιών- μια χούφτα κατσαπλιάδες.

Οι μεν κάνουν ντου όπου τους γουστάρει με προσχήματα της πλάκας, οι δε μάχονται ΥΠΕΡ ΒΩΜΩΝ ΚΑΙ ΕΣΤΙΩΝ. Όταν η υπερδύναμη καταλαβαίνει πως δεν την παίρνει στα ίσια, τότε δοκιμάζει να επιτεθεί εξ αποστάσεως, για μεγαλύτερη δική της ασφάλεια. Οι αμυνόμενοι γίνονται κάφροι όταν απαιτείται(no prisoners, no mercy), όπως και δεν έχουν πρόβλημα να θυσιαστούν και οι ίδιοι προκειμένου να σκοτώσουν έστω και ΕΝΑΝ παραπάνω εχθρο, κάτι που το καταλαβαίνω απόλυτα μιας και αντιμετωπίζουν το φάσμα της ΟΛΟΚΛΗΡΩΤΙΚΗΣ ΕΞΑΦΑΝΙΣΗΣ. Οι δε επιτιθέμενοι δοκιμάζουν να βρουν προδότες με το δέλεαρ του χρήματος. Πάρτε αυτα, βγάλτε ονόματα και εθνικότητες και δοκιμάστε να το κολλήσετε στο σήμερα. Οι "Πέρσες" ποιους σας θυμίζουν;;;;;;;;


Δεν λέω πως η ταινία θέλει να δείξει σώνει και καλά κάτι τέτοιο αλλά γιατί να έχει δίκιο όποιος την ερμηνεύσει αλλιώς και όχι εγώ;

Υ.Γ: Μαλακίες σπουδές, τελικά έπρεπε να γίνω κριτικός κινηματογράφου!!

Υ.Γ.: Άψογο ποστ γενικότερα, ειδικά η αναφορά στην χούντα. Εκτός από όλες τις άλλες μαλακίες μας έκανε να φοβόμαστε ότι έχει χλαμύδα και περικεφαλαία. Έτσι είναι όμως....όποιος καεί στο χυλό....

Zaphod said...

Α, θυμήθηκα!!
Ο θάνατος παρουσιάζεται ως Μπραντ Πιτ στο Meet Joe Black, αλλά δεν γαμείς.....

Επίσης ιστορικές ανακρίβειες βρήκα άλλες ...300 αλλά και πάλι θα πούμε τα ίδια!
ΔΕΝ είναι ιστορία...
ΔΕΝ είναι ντοκιμαντέρ...
Το βασικό νόημα παραμένει αν και στην πολιτική ανάλυση (έφοροι, Απέλλα, εμφάνιση και τρόπος Περσών) μας τα έκανε λίγο μαντάρα.... και πάλι όμως επαναλαμβάνω πως ο βασικός στόχος επετεύχθη μια χαρά...

Debby said...

Εξαίρετη κριτική!

Το έργο πέρα από νοήματα κτλ ήταν πολύ καλογυρισμένο. Πρέπει τουλάχιστον να τους αναγνωρίσουμε ότι ξέρουν να κάνουν ΤΑΙΝΙΕΣ!!

Nicky-Athina Polymeri said...

ΕΕΕΕΕΕΕΕΕΕΕΕΕΕΕΕΕΕΕΕΕΕΤΣΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙ!!!!!!!!!! ΥΕΑΗ!!!!!

Derek said...

βασικά ένα πραγματάκι

οι πιο γαμάουα γαμιάδες της αρχαιότητας ήταν οι Ρωμαίοι

δεν είναι τυχαίο που τους έχουν αντιγράψει όλα τα ΜΑΤ της υφηλίου!

Wizard! said...

Κάθεσαι και ασχολείσαι με σαχλαμάρες. Τίποτα από όλα αυτά που λες δεν τους πείραξε. Τίποτα... Το μόνο που τους πείραξε, γιατί και οι δύο κριτικοί που αναφέρεις είναι δηλωμένες πουστάρες, είναι εκεί που λέει την ατάκα για τις αδερφές ο Λεωνίδας. Μόνο για αυτό την έθαψαν :P:P

Zaphod said...

Το σχόλιο του derek όλα τα λεφτά!

Nemertes said...

Έχεις πιάσει όλο το νόημα. Την είδα την ταινία και ένα έχω να πω. Δεν ντρέπονται λίγο; Οι κριτικοί λέω. Η μόνη ταινία που μας παρουσιάζει ήρωες και μας χάλασε. Έλεος...

Pastaflora said...

α, ο κύριος Δανίκας, λέγε με ο μίστερ χολερικός! Όνειρο και απωθημένο το έχω να τον δω δεμένο σε μια καρέκλα να παρακολουθεί επί 14 24ωρα σερί τη Μεγάλη απόφραξη, την Κλασική περίπτωση βλάβης, το Ροκάκιας την ημέρα το βράδυ καμαριέρα και άλλα συναφή έργα-ογκόλιθους της ελληνικής βιντεοπαραγωγής!
ε, δεν είπα τίποτα για τους 300, αλλά όταν τους δω θα επανέλθω δριμύτερη!

Unknown said...

Ξέρεις Περσικά....

!!!

Μπουαχαχαχαχαχαχα

Α καλό ε;

kopria said...

“300”

Ως άνθρωπος που αγαπά την ιστορία, και προσπαθεί να την μελετήσει, δεν θα μπορούσα να μη πάω να δω την ταινία «300» βασισμένη στο ομώνυμο κόμικ του Φρανκ Μίλλερ. Παρά τις κριτικές που διάβασα και τις κορώνες περί ιστορικής ανακρίβειας ήθελα να κρίνω εξ ιδίων. Πηγαίνοντας λοιπόν προσπάθησα να καθαρίσω το μυαλό μου από όποια προκατάληψη και να μην έχω οποιαδήποτε προσμονή.

Τα βασικά ήταν όπως τα περίμενα. Ως αμερικάνικη ταινία ήταν τεχνικά αρτιότατη, όπως και η πιο μεγάλη φούσκα του Χόλυγουντ (βλ. Γκοντζίλα κλπ.) δεν υπήρχε κανένα κενό στον τρόπο που έθεσαν τα μέσα για να αφηγηθούν μια ιστορία, την όποια ιστορία. Αυτό το αναγνωρίζω στους αμερικανούς.

Αισθητικά τώρα, όλος ο περιβάλλοντας χώρος που διαδραματίζεται η ιστορία ήταν εκπληκτικός, κυρίως τα χρώματα, και σε έβαζαν στην ατμόσφαιρα που είχαν σκοπό να επιτύχουν, αυτήν ενός κόμικ. Να αναφέρω εδώ την ποιητική σκηνή όπου η μάντις βρίσκεται σε έκσταση και χορεύει, θυμίζοντάς μου την υπέροχη κινέζικη ταινία υπόσχεση.

Στο σημείο τριβής τώρα, την ιστορική ακρίβεια. Διάβασα αρκετές κριτικές ή θέσεις που συνέκλιναν στην ίδια κατεύθυνση ήτοι ακόμη μια φορά το Χόλυγουντ παραποιεί την ιστορία (μάλιστα σε μια περίοδο που υπάρχει και ανοικτή διένεξη των αμερικανών με την Ανατολή και θα ήθελαν να χρησιμοποιήσουν και αυτό το θέμα ως προπαγάνδα για ίδιον όφελος).

Θα διαφωνήσω πλήρως. Από την αρχή οι συντελεστές δήλωσαν ότι δεν υπάρχει καμία ιστορική ακρίβεια στο θέμα. Και πως θα μπορούσε άλλωστε. Ο σουρεαλισμός της ταινίας (γέννημα της καταβολής του από το ομώνυμο κόμικ) δεν σε αφήνει να κάνεις τέτοιου είδους κριτική. Η ταινία, όταν τη πρωτοδείς κινείται ανάμεσα στον ρεαλισμό και σουρεαλισμό (και αυτό το θεωρώ επίτευγμα) χωρίς να ξενίζει αφού εξαρχής η ατμόσφαιρα σε προϊδεάζει. Αυτό το στοιχείο την κάνει όχι μόνο ευχάριστη στην παρακολούθηση αλλά και άκρως ενδιαφέρουσα ως προς τον αφηγηματικό τρόπο.

Θεωρώ όμως ότι υπάρχει ένα δεύτερο επίπεδο στην ταινία. Δεν μπορώ να πω με σιγουριά ότι ήταν αντικειμενικός σκοπός της ταινίας αυτό το επίπεδο, περισσότερο έρχεται από τον κόσμο του κόμικ και τον συγκεκριμένο καλλιτέχνη. Αυτό είναι το επίπεδο του σουρεαλιστικού συμβολισμού.

Εδώ είναι και το μεγάλο σημείο τριβής που έχω με τους κατακριτές της ταινίας. Μου φαίνεται ότι πρέπει να έχεις κάποιες ιστορικές γνώσεις για να αποσυμβολίσεις τον σουρεαλισμό που κυριαρχεί.

Δεν ξενίζει, ας πούμε, η μορφή του Ξέρξη-γίγαντα, όταν αντιληφθείς ότι αυτή πρέπει να είναι η ιδέα που έχει ο ίδιος για τον εαυτό του, αλλά και οι άλλοι για αυτόν. Ένας γόνος θεών, ένα υπεράνθρωπο ον, ο βασιλεύ των βασιλέων, όπως τον αποκαλούν και εδώ ο συμβολισμός κινείται στο ψυχολογικό επίπεδο.

Η μορφή του Εφιάλτη δεν είναι ένα τέρας που παραπέμπει σε διαστημικές ταινίες. Ο Εφιάλτης είναι τόσο δύσμορφος όσο και η πράξη του και δεν είναι μόνο Εφιάλτης. Μέσα από αυτό το όν παρουσιάζεται και ο Δημάρατος, ο εξόριστος βασιλιάς της Σπάρτης που ακολουθεί και συμβουλεύει τον Ξέρξη. Η άσχημη μορφή και πράξη συνοδεύει τους 300 από την Σπάρτη εώς τις Θερμοπύλες. Γίνεται Εφιάλτης όταν παρουσιάζεται στον Ξέρξη και προδίδει και ξανά Δημάρατος όταν ζητά να ντυθεί με τη στολή των Περσών, μια στολή που η Σπάρτη του έχει αρνηθεί και αυτή η σκηνή λαμβάνει μέρος σε μια σκηνή χλιδής, σεξουαλικότητας και αναπηρίας.

Σαν σουρεαλιστικός συμβολισμός πρέπει να αποδοθεί και η σκηνή όπου ένας ρινόκερος, ναι ένας ρινόκερος, εφορμά ενάντια στις γραμμές των Λακεδαιμονίων (όπως είναι το ορθό και όχι Σπαρτιατών) και ένας από τους 300 τον εξουδετερώνει. Η τρομακτική δύναμη της Ασίας που εφορμά εναντίον ενός και μόνο έθνους, αυτή και αν είναι ιστορική πραγματικότητα.

Θα αναφερθώ ακόμη στην φυσική μορφή των Αθανάτων, που αποκαλύπτεται κάτω από την εντυπωσιακή μάσκα τους. Ανθρωπόμορφα τέρατα, ανίκητα από ανθρώπους. Μα αυτό δεν πίστευαν και οι Έλληνες που τους έλεγαν και «αθάνατους»; Δεν το αντιλαμβάνεται αυτό όποιος έχει διαβάσει Ηρόδοτο; Αυτόν τον φόβο δεν δημιουργούσε αυτή η στρατιά και ακόμη περισσότερο αυτό το επίλεκτο τμήμα της; Στον Ηρόδοτο αυτό είναι σαφές όσο αφορά το ψυχολογικό υπόβαθρό των Ελλήνων.

Τέλος για το γεγονός ότι ο Λεωνίδας πεθαίνει τελευταίος, ενώ όλοι γνωρίζουμε για την επική μάχη, ομηρικών διαστάσεων, που εκτυλίχθηκε για την κατοχή του άψυχου σώματός του. Μα η παρουσία του στο πεδίο της μάχης θα πεθάνει μόνο όταν πέσει και ο τελευταίος Λακεδαιμόνιος που προστατεύει και αρνείται να παραδώσει τον άψυχο πλέον βασιλιά του και όχι μόνο το ξέρουμε αλλά το νιώθουμε.

Ως κατακλείδα θα ήθελα να πω ότι πολλοί παίρνουν τη μορφή τους ανάλογα με τις πράξεις τους, τις προθέσεις τους ή/και το ψυχολογικό τους υπόβαθρο (βλ. μορφή Εφόρων και χρησμοδοτών) και αυτή είναι και η γνώμη που αποκομίζουμε εμείς οι Έλληνες για τα πρόσωπα από την ιστορία σήμερα. Άλλωστε από τότε ονομάζουμε το άσχημο όνειρο ως Εφιάλτη και πόσο, αλήθεια, άσχημη πρέπει να απεικονιστεί η μορφή του;


Πολύκαρπος Δ. Παριορίτσας
pol@rfs.gr

Υ.Γ. Σωστά αναφέρει η ταινία ότι τους αγγελιοφόρους τους έριξαν σε ένα πηγάδι οι Λακεδαιμόνιοι να βρούν όσο "Γη και ύδωρ" θέλανε. Οι Αθηναίοι τους ρίξανε από το Βόρβορο, στο πίσω μέρος της Ακροπόλεως. Η ανακολουθία είναι ότι αυτό έγινε 10 χρόνοα πριν, πριν τη μάχη του Μαραθώνα.

Anonymous said...

Πεστα ρε μεγαλε,με τους Μ*****Σ τους κριτικους απανταχου της γης!
Η ταινια ειναι ΑΡΙΣΤΟΥΡΓΗΜΑ!