Wednesday, May 25, 2005

%@%@ το ^&$$#@#@ μου

Χτες βράδυ κάθισα και έγραψα ένα κειμενάκι με πρόθεση να το βγάλω στη φόρα σήμερα. Όταν το διάβασα, ΄κατάλαβα πως δεν ήθελα να το δεί κανείς άλλος. Παραείναι προσωπικό. Για αυτό πάρτε τη γνωστή φωτογραφία σε μεγάλο μέγεθος απλά για να δείτε τη διάθεσή μου σήμερα.

Dissappear

In living with a fear of chance The chance of fears the only reason you`re awake We`ll decrease in size when burdened with your mind But you know escape is to run In a constant commotion When I speak it`s revulsion Maybe you`ll - disappear We call the past when you were strong Those distant days it seems are now forever gone You`ll increase desire to wander and retire But you know escape is to run

3 comments:

Anna said...

wpa...kali i fwto...entupwsiaki....ante prwi-prwi pali me oreksi mas blepw....

alex said...

Δεν είναι καλά το παιδί σήμερα...
ούτε ένα σχόλιο δεν άφησε στα blog μας...
ευτυχώς πέρασε η πανσέληνος...σε λίγο θα πάρει πάλι το χρώμα του πίσω και θα σταματήσουν τα μάτια να ματώνουν... :P

Συνήθης Ύποπτη said...

Έχω μια απορία.
Αν τα μάτια ήταν κλειστά, θα μάτωναν περισσότερο;