Υπερ ταξιδίων

Γενικά ξέρουμε όλοι πόσο υπερβατικός δάσκαλος είμαι και πόση σοφία μοιράζω απελόχερα κάθε φορά που ανοίγω το φιλήδονο στόμα μου. Γνωστόν οτι καταπλήσσω τις μάζες και εξημερώνω τα άγρια θηρία (παλιά ήταν η μουσική, τώρα κουράστηκε και απογοητεύτηκε μετά από την εμφάνιση των σκυλοποπ και με άφησε λίγο στο πόδι της, απλά δεν έχω μεγάλη εμβέλεια).

Έτσι λοιπόν πριν ελάχιστες ημέρες, ρουφώντας -και πάλι φιλήδονα- μια περιποιημένη φραπεδούμπα (αγαπημένο ντριγκ των απανταχού αμπελοφιλοσόφων) έτυχε η κουβέντα να ερθει στα ταξίδια και βομβαρδίστηκα από ερωτήσεις μια και ευτυχώς μέχρι τώρα ήμανε τυχερός (και χαλούσα μόνο εκεί τα λεφτά μου) και έχω κάνει ψιλοαρκετά.

Οπότε ιδού οι βασικές μου ταξιδιωτοσυμβουλές, προσαρμοσμένες στο ελληνικό κοινό(ρε λες να έχω ξαναγράψει για αυτό; κάτι μου θυμίζει. Δε γαμείς, ξαναγράφω..)

1. ΜΗ ΦΟΒΑΣΑΙ

Καταννοώ απόλυτα τους δισταγμούς και φόβους που μπορεί να έχει μια κοπέλα 20 χρονών που έχει μεγαλώσει σε κάποια επαρχιακή πόλη (προσοχή βλαμμένοι, δεν υποτιμώ κανέναν εδώ, δεν είναι ντροπή να έχεις μεγαλώσει στην επαρχία, ούτε να μην έχεις βγει απο το καβούκι σου. Αειντε. Ντροπή είναι να είσαι νέος και να μη θέλεις καν να φύγεις ποτέ από το καβούκι σου).

Ένα ταξίδι στο εξωτερικό (μόνος; με παρέα; αδιάφορο) θέλει μια α οργάνωση και μια α αντίληψη η οποία αποκτάται με την εμπειρία που λέμε. Οπότε η πρώτη φορά ίσως να επάγει λίγο άγχος. 

ΑΛΛΑ, ακούω 'πω δω και 'πω κει αττάκες του στυλ "μα δεν είναι επικίνδυνα στο Λονδίνο/Παρίσι/Βερολίνο/Μόναχο/Φλωρεντία/Βαρκελώνη;" 

ΚΜΚΜΚΜ - (καθάρισμα λαιμού είναι αυτό)

ΟΧΙ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ

"Επικίνδυνο" μπορεί να είναι ακόμα και το μικρότερο κωλοχώρι του κερατά στη μέση του πουθενά (στο νομό Ηλείας τα ποσοστά ανεβαίνουν απότομα, όχι τυχαία :p). Οι ευρωπαϊκές μεγαλουπόλεις δεν είναι περισσότερο επικίνδυνες από την Αθήνα, τη Θεσσαλονίκη ή τη Λάρισα. Ναι όπου μαζεύονται πολλοί, αυξάνεται η πιθανότητα να γίνει μαλακία, όχι δε θα σε βιάσουν/σφάξουν/πηδήξουν στα όρθια άμα σε δουν να κυκλοφορείς μόνος/μόνη στις 11 το βράδυ στην Place Concorde ή στο Kreuzberg ή στο οπουδήποτε. ΝΑΙ υπάρχουν περιοχές που καλά κάνουμε να αποφεύγουμε, αλλά μέσες άκρες είναι οι ίδιες που θα αποφύγεις και εδώ στην Ελλάδα. Εκτός αν θες να μου πεις οτι ξερωγω πας πίσω απο το σιδηροδρομικό σταθμό στις 3 το πρωί κοριτσάκι, ή στη Γιαννιτσών ή στο Δενδροπόταμο και φοβάσαι να βγεις στο Παρισάκι, στο οποίο κανείς ποτέ δε συχνάζει στο Gare du Nord ξερωγω. Το μυαλό μας να χουμε στο κεφάλι μας και να μας κόβει το μάτι και δε χρειάζεται να φοβόμαστε. Να είμαστε λίγο καχύποπτοι αλλά όχι παρανοικοί. Είστε 2 μόνες κοπέλες και με το που κατεβαίνετε αεροδρόμιο, σας πλησιάζει τύπος και πάει να μάθει που ακριβώς μένετε, με ποιον και αν μπορεί το βραδυ να ρθει να σας παρει να σας παει σε παρτι; Και θα του τα πειτε ολα; Πάτε καλά;  Εδώ θα το κάνατε; Προφανώς όλοι πλέον φοβόμαστε με τα χ,ψ,ζ αρνησίζωα κτήνη που πάνε και σκάνε απο δω και απο κει αλλά εγώ τον καφέ μου στο Danton το άλλο Σάββατο θα τον πιω και να πα να γαμηθείτε.

Το Danton που σου λέω. Εκεί, στο πρώτο τραπεζάκι κάθομαι

TL;DR: Μη φοβάσαι, μη μασάς. Ψάξε πριν πας ποιες περιοχές πρέπει να αποφύγεις, εξ'ορισμού απέφευγε περιοχές γύρω απο σιδηροδρομικούς σταθμούς το βράδυ και θα σαι οκ. Δεν σε περιμένουν οι δαίμονες της κόλασης να σε διαμελίσουν με το που πατήσεις το πόδι σου σε άλλη χώρα. Το Taken είναι μια ταινία. Αλλά και συ μην τρίβεσαι στη γκλίτσα του τσοπάνη.

2. "Πωω πανάκριβα είναι"

Εξαρτάται την πόλη αλλά γενικά ναι, η Ευρώπη συχνά είναι πιο ακριβή κατά μέσο όρο από την Ελλάδα πλην της Αθήνας. Από την άλλη, πολλές από αυτές τις φορές που νομίζεις ότι σου πιάνουν τον κώλο, βασικά σου προσφέρουν ένα πολύ καλό και ποιοτικό προϊόν σε μεγαλύτερη ποσότητα (απο ο,τι π.χ στην Αθήνα) και εκδίδοντας αποδείξεις-πληρώνοντας κανονικά όλους τους φόρους κλπ. Πολλές άλλες φορές η Ελλάδα είναι ακριβότερη κατά πολύ (ειδικά σε σύγκριση με Γερμανία).

Παράδειγμα: Στο κέντρο του Μονάχου, στην Augustiner το κότσι είναι πιο φτηνό από την Αθήνα -για ένα ίδιο πάμε περίπου στα 20 (αν θυμάμαι καλά τις τιμές στο Ζύθο, το Beer Academy παλιότερα  και στον Erich στα Μελίσσια - Ο Erich ΓΑΜΑΕΙ, να πάτε). 

Το Παρίσι ναι είναι ακριβό. ΑΡΚΕΤΑ ακριβό. Αλλά πάλι, αν υπολογίσουμε τη σχέση ποιότητας-τιμής, η διαφορά μειώνεται.

Αυτό που ΔΕΝ παίζεται όμως είναι με τα γαμημένα τα νερά και τους καφέδες. Έχω βαρεθεί να ακούω "Αρχίδια φτηνά στη Γερμανία, πληρώσαμε 2.5 ευρώ το 0.5l νερό", "μαλάκα στο Παρίσι ο καφές έχει 10 ευρώ, τι μας είπες;"

Λοιπόν, αδέρφια, για να μη μου ανεβαίνει το αίμα στο κεφάλι:

1. Νερά να παίρνετε απο γαμωσουπερμάρκετ ή γαμωψιλικατζίδικα και όχι απο τα περίπτερα/κιόσκια έξω ακριβώς απο το ΓΑΜΗΜΕΝΟ ΤΟ ΛΟΥΒΡΟ. Όπως ακριβώς ΔΕΝ πάτε να πάρετε νερό για το σπίτι σας από το περίπτερο έξω απο την Ακρόπολη. Στη γερμανία το λίτρο το νερό έχει στα σουπερμαρκετοψιλικατζίδικα κατά μέσο όρο περίπου 0.30. ΤΟ ΛΙΤΡΟ. με Lidl,Aldi κλπ να το ξεκινάνε απο τα γαμημένα τα 13 λεπτά το λίτρο  

( Mineralwasser

(1 Liter)0.13€0.19€ / 1.5Liter))

 Aν εσύ έδωσες 2.5 ευρά για το μικρό μπουκάλι , δε φταίει αυτός που σε έκλεψε, φταις εσύ που δε σέβεσαι τα λεφτά σου. 

Το ίδιο και για το Παρίσι. Περνάει ο άλλος έξω απο το Monoprix (σουπερμάρκετ), δε μπαίνει μέσα να πάρει ένα γαμημένο μπουκάλι νερό, περιμένει να πάρει από το μαγαζάκι του μουσείου ξερωγώ. Καλά να σου κάνουν. 20 ευρώ να στο χρεώσουν. Το ποτηράκι.Το ίδιο με τον καφέ. Στο Παρίσι ο καφές έχει 2.20 στο τραπέζι και λιγότερο αν κάτσεις να τον πιεις στον πάγκο. (Νομιζω 1.40; 1.80;). ΑΝ ΠΑΣ ΝΑ ΠΙΕΙΣ ΚΑΦΕ ΣΤΗΝ ΟΠΕΡΑ ΤΗΣ ΒΑΣΤΙΛΛΗΣ, ΚΑΛΑ ΝΑ ΠΑΘΕΙΣ ΝΑ ΤΟΝ ΠΛΗΡΏΣΕΙΣ. Το ίδιο και στην πλατεία της Μονμάρτης. Εκεί θα κάτσεις, θα σου πιασουν το κωλι και θα πεις κ ευχαριστώ. (Για τους αμυητους, στη Μονμάρτη στην πλατεία με τους ζωγράφους, 10 πάει το νερόπλυμα). Kαι ναι, δε χρειάζεται να βγεις εκτός ορίων πόλης για να πιεις καφέ 2.20. Μιλάω για καφέ στο St.Germain de Pres, μέσα στο κωλοκέντρο. Αλλα όχι, θες καφέ στα "διάσημα". Ακόμα και στο υπερδιάσημο Cafe de Flore, δεν πάει 10 ο καφές ομως, 7 πάει. Αλλα εκεί ΞΕΡΕΙΣ ΠΟΥ ΠΑΣ. Η π.χ πήγε ο άλλος να κάτσει για καφέ πανω στα Champs Elysees. Που πα ρε Καραμήτρο; Και γκρνιάζεις; Δε σου άρεσε η rive gauche με τα ωραία τα καφέ; ήθελες να πιεις καφέ διπλα στου Γκούτσι, ε πλέρωνε τώρα. Στη Σαντορίνη δεν πας για πρωινο καφε στο Φράνκος. (που ο καφές είχε 9.20 το 2002.). Τώρα αν απαιτείς να έχει 1.5 ο καφές στο καφέ του Λούβρου, είσαι και λίγο τρόμπας, πως να το κάνουμε.

(Φαν φακτ: Στο "πανάααακριβο" St.Tropez, το 2008 που πήγα, στις καφετέριες μπροστά στο λιμάνι, με τα κότερα του Αμπραμοβιτς, του Puff Daddy και τον Σιράκ σε παραδιπλανό τραπέζι, ο καφές είχε 3.).

Επίσης δεν είναι ανάγκη να μείνεις στην Πλάκα και το Μοναστηράκι του Παρισιού, μπορείς να μείνεις στο Χαλάνδρι ξερωγω και να πληρώσεις σχεδον τα μισά, με μετρό να περνάει κάθε 4 λεπτά και να σαι σε αποσταση 10 απο το καρακεντρο.
Το χα ξεχάσει, αλλά να, πάρε site  να βρίσκεις που τρώς στο Παρίσι, με 10 ευρουλάκια. Ναι δε θα φας fillet au poivre με κανα chateauneuf du Pape, αλλα, θα φάς.

TL:DR: Το εξωτερικό είναι μεν ακριβό, αλλά άμα είσαι θύμα, είναι ΠΑΝΑΚΡΙΒΟ.

3. Ψώνια κάνεις και απο το ιντερνετ

Άμα πας 3 μέρες πρώτη φορά κάπου, μη χαλάσεις τη μια μέρα για να πας στο σουπερ-ντούπερ εκπτωτικό χωριό που σου είπε η φίλη σου η Μαριγώ.

Δεν έχει TL:DR εδώ.

4. Έλεος με το φαγητό

Ελληνικό φαγητό, ακριβώς όπως στην Ελλάδα και περίπου όπως στο φτιάχνει η μάνα σου, θα σου πω εγώ ακριβώς που έχει:

ΜΟΝΟ ΣΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ.

Το μόνο περίπου παρόμοιο πράγμα που έφαγα έβερ και που αν είχα κλειστά μάτια θα λεγα οτι ειμαι Ελλάδα, ήταν τηγανιτός γόνος καλαμαριού στη Βαρκελώνη. 

Μην περιμένεις ΠΟΤΕ, να φας κάτι όπως στην Ελλάδα. Αν είσαι τόσο "σιχασιάρης" που θες μόνο πιτόγυρο, τα "ξένα" ΔΕΝ έχουν καμία σχέση με τα δικά μας. Αν μπορείς να φας μόνο Σαββίκο, Πρασσά, Μπαϊρακτάρη, Σάββα και δεν ξέρω και εγώ τι άλλο, θα ζοριστείς άσχημα, αλλά ΔΕ φταίει η χώρα για αυτό. Θυμάμαι με λατρεία τα χιλιοβρώμικα ντονερ που τρωγα με το Βιο_Λογο στο Saarbrucken απο εναν τούρκο στο σταθμό .. αααχ.. ωραία χανγκοβερ.

Δοκίμαζε τα γαμημένα τα ντόπια φαγητά. Οι ντόπιοι δεν είναι εξωγήινοι, ούτε "βρώμικοι" , ούτε ψυχικά άρρωστοι. Αυτά που τρώνε τρώγονται και δε θα πάθεις τίποτα άμα δοκιμάσεις κάτι που δε σου έχει φτιάξει η μανούλα σου ή που δεν έχεις ξαναφάει στα γκούντις. ΟΚ να μην πάμε σε εξτριμ καταστάσεις ΝΑ Ασίας, δεκτόν, αλλά ρε γαμημένε, δοκίμασε αφού τρως κεφαλοτύρια και φέτα, δοκίμασε ένα γαμημένο ρεμπλοσόν και ας βρωμάει λίγο, δε θα πάθεις τίποτα. ΚΑΙ ΑΣ ΜΗ ΣΟΥ ΑΡΕΣΕΙ. 

Και μην ακούω άλλο "αχ 10 μέρες στο Παρίσι, νηστικοί μείναμε", είστε βλαμμένοι. Υπάρχουν μακντοναλντς, πιτσαρίες, ινδικά, ταϋλανδέζικα, ελληνικά, ισπανικά, τα πάντα ολα εστιατορια. Αν έμεινες νηστικός έμεινες γιατί ήθελες αποκλειστικά και μόνο το παστίτσιο της μάνας σου και δεν καταδέχτηκες να φάς ουτε καν γαμημενες πατατες τηγανιτές ή έστω μια γαμημενη κρεμμυδόσουπα.

TL:DR: Οι "ξένοι" τρέφονται και αυτοί με φαγητό και δεν θέλουν να μας δηλητηριάσουν. Δοκίμασε την κουζίνα τους.

5. Μάθε λίγα γαμωαγγλικά

Είμαστε στο 2017. Άνθρωπος ξερωγώ κάτω των 70, με ένα πτυχίο, είναι σχεδόν υποχρεωμένος να ξέρει βασικά αγγλικά ώστε να μπορεί να διαβάσει τις βασικές ταμπέλες, να ρωτήσει οδηγίες και να καταλάβει τα μισά τουλάχιστον από έναν κατάλογο εστιατορίου.

Αν είσαι 30 χρονών και δεν ξέρεις τις λέξεις "Museum", "left", "right", "steak", "fries" και "hot", έχεις πιθανότητες να γίνεις πρωθυπουργός αργότερα (αλλά εκεί θα κάνεις εντατικά ιδιαίτερα) αλλά ρε αλάνι, νταξει έλεος, σε ποια σπηλιά ζεις;

Υποπεριπτωση: Να είσαι ευέλικτος με αυτούς που ΔΕΝ μιλάνε αγγλικά και μάθε να μιλάς με τα χέρια. Ιταλοί, ισπανοί και Τούρκοι, από αγγλικά συνήθως δύσκολα. Μαλάκα μου στη Βαρκελώνη ακομα και οι ταξιτζήδες, αρχίδια. Περίεργο. Μη στεναχωριέσαι, όπως είδαμε και στην από πάνω παράγραφο, ούτε συ είσαι κανα αστέρι στα αγγλικά. Οπότε χεράκι, φατσούλα, γλωσσα σώματος και λέξεις κλειδιά. Αμα μπεις σε ταξι στη Βαρκελώνη και πεις "Σαγράδα φαμίλια", θα σε πάει εκεί. Αν του πεις "κατεντραλε" κατι θα καταλαβει, αν του πεις "Re filos, ego vasika thelo na pao se mia megali ekklisia alla de ksero pos ti lene", θα πάρεις τα αρχίδια μου. Ακομα και αν του το πεις σε απταιστα αγγλικά. Ενα λεξικο τσέπης με τα βασικα παντα βοηθαει, εστω ενα app στο κινητο. ΙΔΙΑΙΤΕΡΗ προσοχη στους καταλογους των φαγητών. Όπως μάθαν φίλοι πρόσφατα, τα scallops δεν είναι σκαλοπίνια :D.

6. Αναμίξου με τους ντόπιοι

Αν είσαι  φαν της τζαζ, γουστάρεις ουισκάκια και κονιακακια και πας σε ενα μπαρακι με τζαζ μουσική που υπάρχει κόσμος που πίνει ουισκάκια και κονιακάκια, υπάρχουν αρκετές πιθανότητες να έχεις κάποια κοινά πράγματα με κάποιους απο κει μέσα, οπότε αν βγεις για τσιγάρο (ναι γιατι ΘΑ ΒΓΕΙΣ για τσιγάρο, δεν είναι Ελλάδα εκεί) μη ντραπεις να πιασεις κουβέτα με τον διπλανό/διπλανή αν κάτσει. Το smirting ειναι φαινόμενο, αλλά το οτι μιλάς σε κάποιον στο εξωτερικό δε σημαίνει αυτόματα οτι πας να γαμήσεις/ να σε γαμήσουν, όπως πολύ λανθασμένα υπάρχει διάχυτη αυτή η εντύπωση εδώ. 

Εξαιρετικό συνδυασμό των 5 και 6, έκανε ο Zaphod, ο οποίος χωρίς γρυ γαλλικά και με τουριστικά αγγλικά έπιανε κουβέντα με γάλλους ντόπιοι όποτε έβγαινε για τσιγάρο στο Παρίσι και γινονταν κολλητάρια, μιλώντας μόνο με χέρια, γκριμάτσες και 10 βασικές λέξεις. Τον θαύμασα και τον θαυμάζω ακόμα για αυτό και bonus γιατι ήταν και η πρώτη του φορά γενικότερα στο εξωτερικό και δεν κόλωσε πουθενά, δεν έδειξε ποτέ κανένα από τα κακά χαρακτηριστικά του ελληναρά ταξιδιώτη.

7. Τα ΜΜΜ 

Μη χαθείς, δε γίνεται, πραγματικά. Δε γίνεται να καταφέρνεις να κινείσαι στα λεωφορεία της Ελλάδας ξερωγώ (αντε κατέβα στο αεροδρόμιο στα Χανιά, ξένος, να χει φύγει το λεωφορείο για την πολη και να θες να ψαξεις απο που και ποτε φευγει..) και να μη μπορεις να βρεις το δρόμο σου στο εξωτερικό που έχουν τόσες πολλές πινακίδες που σε κάποιο σημείο λες "ρε αντε γαμηθείτε, δεν είμαστε ηλίθιοι, πριν 20 εκατοστά μου ξαναπες "δεξιά", τι να άλλαξε απο τότε;".

Το εισιτήριό σου λέει "17:00, αποβάθρα 5, τραίνο #12, βαγόνι #4, θέση #34". Σε αντίθεση με την Ελλάδα που το ιντερσιτι, εχει στα βαγονια τεράστια 1, 2 (που υποδεικνύουν τη θεση) και με μικρότερο αριθμο το νούμερο του βαγονιου κοντα στην πορτα και μπερδευεται ο κοσμος, στην Ιταλία π.χ γραφει σε ηλεκτρονικο πινακα πανω στην καθε πορτα ποιο βαγονι ειναι, ποιο τραινο, απο που ξεκινησε και που παει. Απαιτείται δε η βασική κατανόηση λατινικων χαρακτηρων βεβαια. Τι να κάνουμε.. Το κακο με την Ιταλία βέβαια ειναι οτι μερικές φορές πτεάνε μια ανακοίνωση στα ιταλικα και λενε οτι αλλαζει η αποβάθρα αλλά μετά στα αγγλικά ζορίζει το πράγμα και δεν τα πιανεις εύκολα, αλλά ρε τσέκαρε τους πινακες αναχωρήσεων άμα τραβάς ζόρι, για αυτό είναι εκεί. Για σένα που δεν ακούς καλά.

8. Τσιλαου

Δε σε στέλνουν στο Βιετνάμ (οκ εκτός αν πηγαίνεις στο Βιετνάμ, αλλά και πάλι, δεν είναι εμπόλεμη ζώνη), δεν πας σε μια χώρα με απολίτιστους καννίβαλους που δεν έχουν ξαναδεί άνθρωπο (και πάλι.. εκτός αν όντως πηγαίνεις εκεί). Αν πηγαίνεις ειδικά εντός Ευρώπης, πας σε μια χώρα που η κουλτούρα σας δε διαφέρει ΤΟΟΟΣΟ πολύ, έχετε παρόμοια γλώσσα σώματος και παρόμοιες προσλαμβάνουσες.

Έχε μαζί σου τα νούμερα της πρεσβείας και προξενείου της πόλης που πας, πρόσεχε τα διαβατήρια , ταυτότητες κλπ. Μην έχεις πορτοφολια και τέτοια να κρέμονται ή στην κωλότσεπη, μην πας σε κακοφημες συνοικίες και μην είσαι μαμάκιας και δεν τρέχει τίποτα.

Καλό ταξίδι.

Η ομάς φθίνει

Όλο θέλω να γράψω και όλο το αναβάλλω.

Αι υποχρεώσεις με σκίζουσι και τις μέρες που έχω χρόνο προτιμώ να τον περνώ αλλιώς από το να γράφω στο βλόγι. Όχι πως χέστηκε και κανείς, άλλα λόγια ν'αγαπιόμαστε.

Παρατηρώ όμως τι γίνεται τριγύρω και προφανώς τα σχολιάζω εσωτερικώς ή εξωτερικώς με τη γνωστή μου υπομονή, ευγένεια και απλοχεριά συναισθημάτων. Ξέρετε όσοι διαβάζετε καιρό (μιλάμε 12 χρόνια blog πλέον..) πόσο χαρίζομαι στους πάντες και τα πάντα. Και πόσο δε γκρινιάζω. #Not.

Παρ'όσο γκρινιάζω και χώνω εδώ μέσα, πραγματικά θα εξέπληττα ακόμα και τους πολύ κολλητούς μου, με το πόσο υπομονετικός και χαριστικός έχω γίνει αυτό το ακαδημαϊκό εξάμηνο. ΟΚ τηρουμένων των αναλογιών πάντα, μην είμαστε και πλεονέκτες.

Αλλά έχω καιρό να γκρινιάξω οπότε, να: 

Α) Κανά βιβλίο ΡΕΕΕ

Ένα από τα πράγματα που έχω παρατηρήσει και μου τη σπάνε, τώρα που ξεφεύγω λίγο από το μικρόκοσμο των γνωστών μου είναι ότι ο κόσμος φαίνεται ότι δε διαβάζει. Γενικά λέω. Λογοτεχνία. Νουβέλες. Τριλογίες. Κόμικς. Πορνογραφία. Συνταγές. Ο,τιδήποτε. Έπαθα σοκ  (καλός μαλάκας είμαι και εγώ) που 20χρονα παιδιά δεν ήξεραν τον Τσιφόρο (ΕΚΤΟΣ από αυτά των οποίων οι γονείς διαβάζουν - αρκετά ήταν) και που δεν ήξεραν πόσο γαμάτη πηγή για να διαβάσεις μη-βαρετή ιστορία είναι.

Έχουμε που έχουμε μια παιδεία γιατομπούτσο, που βασίζεται εν πολλοίς στην παπαγαλία και που αντιδρά σε ο,τιδήποτε ουσιαστικό και χρήσιμο - και δε μιλάω γενικά και αφαιρετικά. Το σώμα της ελληνικής παιδείας είναι ο δάσκαλος και ο καθηγητής και τα "δε μπορώ να δημιουργήσω-με καταπιέζει το σύστημα", όποιος τα λέει να τα πει αλλού, εμείς δε μασάμε από μαλακίες. Κοινώς, πάσχουμε από όρεξη μαλάκες μου και αφήστε τις κοελικές δικαιολογίες και το Βασιλάκη τον Καϊλα της εκπαίδευσης. Είναι στραβό το κλίμα, και απο ο,τι φαίνεται ελάχιστοι θυμούνται να πουν στα παιδιά"διάβασε κανα γαμωβιβλίο, να σου ανοίξει το μυαλό, μπορεί και να μάθεις περισσότερα πράγματα από ο,τι στο σχολείο το φελέκι μου". Και έτσι φτάνει ο άλλος στο πανεπιστήμιο και η βιβλιοθήκη του δεν έχει καν Τζέην Ώστεν -που όπως ξέρουμε, η αφαίρεση των βιβλίων της από μια βιβλιοθήκη θα έκανε αυτόματα τη βιβλιοθήκη καλύτερη, ακόμα και αν δεν έμενε κανένα άλλο βιβλίο-.. Δεν έχει διαβάσει την Ιστορία της Αθήνας του Τσιφόρου. Χελλ, νομίζει οτι ο Άρχοντας είναι "παραμυθάκι". Ναι άσε αυτή τη μανία με τη ρεαλιστική πεζογραφία. ΟΚ ναι μανα μου, καλός ο Ταχτσής (προσωπικά σκυλοβαρέθηκα), καλός ο Philip Roth (Ούτε 20 σελίδες δεν άντεξα - γούστα ειν τούτα), ΑΛΛΑ ΠΟΙΟΣ ΜΑΛΑΚΑΣ ΒΓΗΚΕ ΚΑΙ ΕΙΠΕ ΟΤΙ ΛΟΓΟΤΕΧΝΙΑ ΕΙΝΑΙ ΜΟΝΟ "ΤΟΥ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΟΥ";;

Διαβάστε κανα βιβλίο γαμώ τον Κριστομπάλ ντε Κολόν. Να μάθετε και ποιος είναι ο Κριστομπάλ ντε Κολόν και ο πατέρας του ο Δομίνγκος ο Περιστέρης.

"Και γιατί να μάθουμε ντε και κα"

*ΣΛΑΠ* *ΣΛΑΠ* *ΧΡΑΤΣ* *ΓΚΑΡΓΚΛ*

Α σιχτίρ δηλαδή..

Β) Μα πώς μπορεί μόνος του;

Βρισκόμανε τις προάλλες σε μια επαρχιακή ωραία πόλη και έπινα την καφεδάρα μου αραχτός δίπλα σε γάργαρα νερά.  Και δίπλα κολλητά μια παρέα με νεανίες και νεανίδες (νεολαίους υπό το αριστερότερον -δεν ξέρω για σας αλλά εγώ τη λέξη "νεολαίος" την είδα πρώτη φορά σε αφισάκι ΠΚΣ-ΑΡΡΕΝ-ΕΑΑΚ, κάτι τέτοιο τεσπα οπότε μου μεινε ως ιδιόκτητη ορολογία). Οι νεολαίοι κατ'αρχήν σχολίασαν -μεταξύ τους- πόσο μίζερο τους φαινόταν που καθόμουν μόνος μου και έπινα καφέ -επαναλαμβάνω, ΚΟΛΛΗΤΑ μου- και πώς δε θα μπορούσαν ποτέ να το κάνουν αυτό, ΕΙΔΙΚΑ χωρίς κινητό να βλέπουν κώλους στο ινσταγκραμ οι μεν, κοιλιακούς οι δε.

Α και δεν ήταν αυτό που με πείραξε, ας με πουν κακομοίρη και μίζερο όσο θένε. Είναι που κανείς τους δε σκέφτηκε να ρωτήσει "ρε μπάρμπα να σε πω, πώς και έτσι μόνος εδώ πέρα, έχεις κάνει κανά τάμα, είσαι κανας ανώμαλος, είσαι ζαβός ή μήπως δεν είσαι αποδώ και έχεις δουλειά εδώ και δε θες να μείνεις μέσα και γουστάρεις λιακάδα και καφεδιά;". Βέβαια τώρα που θα πω τι λέγαν μετά θα κατανοήσετε πως δεν ήταν και τίποτα μνημεία εγκεφαλικής λειτουργίας, ούτε καν πλαστικά βραχιολάκια για motivation εγκεφαλικής λειτουργίας δεν ήταν.

Μετά πιάσαν κουβέντα για ταξίδια. Εκεί μεγαλούργησαν. Ήταν 2 σχολές: Οι πιο νορμάλ "ναι γουστάρω να κάνω ταξίδια, να πάω και μακριά να δούμε τον κόσμο, να γνωρίσουμε τον εαυτό μας"-κοελιά οκ, αλλά δεκτόν.

Και η ανησυχητική μερίδα κόσμου : "Δε με αφορά καθόλου, τον εαυτό μου τον μαθαίνω και εδώ" (στα Μικέλ απέναντι απο το σπίτι μου), "δε με νοιάζει να πάω ούτε μέχρι τη Θεσσαλονίκη, έχω και τηλεόραση, κλάιν".

Εντάξει περιττό να πω τί είπαν όλοι όσον αφορά την υπόθεση "πάω ταξίδι μόνος μου στο εξωτερικό 20 μέρες". Πάλι εκεί κρατήθηκα να τους κάνω φροντιστήριο για το πόσο γαμάτα μπορούν να περάσουν μόνοι τους έξω, αλλά εδώ οι μισοί δε θέλαν να πάνε ούτε καν μέχρι την Έδεσσα..

Πραγματικά η αττάκα "δε με αφορά καθολου [το ταξιδι], δε με νοιάζει να πάω πουθενά, καλά είμαι εδώ" από στόμα 20χρονου κοριτσιού, είναι σοκαριστική πέραν του δέοντος. Έχεις ένα πλάσμα παραιτημένο στα 20. Χωρίς καμία περιέργεια. Καμία όρεξη. Καμία ένταση για ζωή, τίποτα. Έτσι. "Εγώ εδώ θα μείνω και θα πίνω καφέδες και ειμαι και κουλ, γιατι εχω κινητό". Από ποια κρεατομηχανή μυαλών πέρασε αυτό το παιδί και έγινε έτσι, μου λέτε; Γιατί δε γίνεσαι έτσι μόνος σου. Σε κάνουν. Η φυσική ροπή σου στα 20 ειναι η φυγή, το σεξ, τα ξύδια και να δεις τον κόσμο. Πότε σκατά την κάναν έτσι αυτή τη γυναίκα; Δε θα βαρεθεί ποτέ να πίνει καφέδες και να βλέπει βίντεο με κραγιόν από το γιουτιουμπ; Για τι μπορείς να μιλήσεις μαζί της; Καλά είμαι και εγώ μαλάκας ρομαντικός ξέρω. Λες και δεν έχω γνωρίσει κόσμο που το μόνο που μπορείς να πεις μαζί τους είναι για σκυλάδικα, ομάδα, κόμμα και ποτά. Αλλά και πάλι ρε διάολε, ΕΛΕΟΣ.

Γ) Κλάμα με τη ΣΥΡΙΖΑΡΑ

ΟΚ έχουμε παραιτηθεί πλέον ακόμα και αυτοί που ήμασταν "ηλίθιοι" και δεν τους πιστέψαμε τότε, το 15, από το να περιμένουμε κάτι, μικρό. Γιατί όσο και αν ήσουν κατά και το βλεπες να ρχεται, έλεγες "δε μπορεί, ΚΑΤΙ παίζει να κάνει".

Ρε και μνημόνιο έσφιξε (όχι που δε θα υπόγραφε, κάπου το χα γράψει προ 2015 και με έβριζαν, αλλά τρέχα βρες το τώρα. Παραδόξως τα ιντερνετ τρολλζ και επαγγελματίες μετακλητοί κλπ ψάχνουν και βρίσκουν μόνο πράγματα που τους συμφέρουν, τα "δεν πρόκειται να βγει το πρόγραμμα θεσσαλονικης, μας δουλεύετε χοντρα και το ξερετε" μαζί με τις απαντήσεις τους σε αυτά, ως δια μαγείας εξαφανισμένα) ρε και παρελάσεις έκανε ρε και τον άγιο αναπτήρα θα φέρει με τιμές αρχηγού κράτους ρε και υπουργό έστειλε ασυζητητί με το που γκρίνιαξε το παπαδαριό.. Όχι δε λέω, ακόμα και αυτοί είναι λίγο καλύτεροι απο το Σαμαρά. Κυρίως γιατί δεν είχαν ακόμα ευκαιρία να κοπανήσουν πολύ κόσμο, γιατί ο κόσμος πλέον παραιτήθηκε και δεν έχει ελπίδα οποτε δε βγαίνει στους δρόμους κάθε που υπογράφεται μαλακία οπότε δε χρειάζεται να τους κοπανάνε. Κάτι ψιλά δε μετράνε, οκ είμαστε, τους παραδέχομαι σε αυτό, κρατάνε χαρακτήρα όσο μπορούνε στο ξύλο.

Αλλά κλαίω με τις κωλοτούμπες, τα ασύστολα ψέμματα και τις δικαιολογίες. Μαλάκα μου μερικές φορές συμπεριφέρονται λες και δεν υπάρχει ιντερνετ, λες και δε μπορεις να δεις ακριβώς τι έλεγε ο Χ πριν 2 μέρες. Αν ήμασταν στις αρχές 90ς θα μας είχαν βγάλει το πρόγραμμα Θεσσαλονίκης, το παράλληλο πρόγραμμα κλπ οτι δεν είχαμε ακούσει καλά και οτι ήταν αστικοί μύθοι και διαδώσεις. 

Επίσης κλαίω και με τις προσπάθειες για μετακίνηση του ενδιαφέροντος αλλού. Παλιά ήταν "ε μην τους κοροϊδεύετε δεν είναι κυβέρνηση", τώρα είναι "ε μην τους κοροϊδεύετε, είναι κυβέρνηση μεν αλλά προσπαθούνε και ζορίζονται, μην είστε τέτχιοι, οι άλλοι ειναι χειρότεροι". Αυτή την παράγραφο τη γράφω μόνο και μόνο για να μείνει γιατί προβλέπω το 2019, τα αλάνια που υπογράψαν τα πάντα τώρα, οι ίδιοι σκιτζήδες,οι ίδιοι που είναι ανίκανοι να σπάσουν κριτσίνια, να έρθουν ως αντιπολίτευση (κατά πάσα πιθανότητα μάλλον) και να μας καλούν να κατέβουμε στους δρόμους να τα κάνουμε όλα λίμπα και "δεν πληρώνω" επειδή τότε θα απαιτείται να τα εφαρμόσουν άλλοι. Nα μου το θυμηθείτε, κάτι Κυρίτσηδες που πονάνε αλλά ψηφίζουν (όπως το πάλαι ποτέ κραταιό ΠΑΣΟΚ) θα μας κουνάνε επιδεικτικά τα σκουλαρίκια τους και το δάχτυλό τους για να μας υπερασπιστούν από τους (άλλους) κακούς φιλελεύθερους.

Δ) Κλάμα με ΝΔ

Αυτές οι αριστείες μας φάγανε. Βγαίνει και μιλάει σε ανθρώπους με διδακτορικά και μεταπτυχιακά τύπος που έκανε 12 χρόνια να πάρει πτυχίο και μιλάει για αριστείες. Που αμα μας ερχόταν σε συνέντευξη για να μπει σε μεταπτυχιακό θα του λέγαμε "πόσα χρόνια κάνατε; 12; α ευχαριστούμε πολύ, έχουμε μια θέση ομως στο καφενείο, γιατί μάλλον είναι το φυσικό σου περιβάλλον". Βλέπεις και κάτι "ανερχόμενους" κλασσικούς τύπους που βάλαν βύσμα μέχρι και για να πάνε για κατούρημα να σου μιλάνε για αξιοκρατίες (έχω τρανά παραδείγματα, ο ένας όμως μου χάλασε τη σούπα γιατί λάκισε και πήγε στο Σύριζα, αλλά η θεσάρα στο δημόσιο χρώμα δεν έχει, μόνο αποτύπωμα κώλου στην καρέκλα). Και γενικά πάνε να στήσουν το γνωστό πανηγύρι των "χρήσιμων" και "άριστων" άνθρωποι που εξίσου δε μπορούν να σπάσουν κριτσίνια με αυτούς του ΣΥΡΙΖΑ, μόνο που οι συριζαίοι κάνουν την αχρηστία τους γενική συνέλευση αμφιθέατρου με τσίπουρα και στριφτά, ενώ οι νδιτες την αχρηστία τους τη στήνουν σε μανατζεριλίκι, σε αίθουσα με προτζεκτορα και λαπτοπ, brainstorming και mindmaps. Γενικά στο στυλ διαφέρουμε. Στα άλλα, λάδια πολλά και τηγανίτες τίποτα. Ασε που τους έχει αφήσει λάσκα ο Κυριάκος και οι Σαμαρικοί κάνουν πάρτυ και εχουν κάνει τεικοβερ. Οι φιλελεύθεροι του κωλου. Που είμαστε φιλελεύθεροι όσο είναι να πέσουν φράγκα, αλλά άμα σου απαιτήσουν αλλαγές στη δικαιοσύνη, διαχωρισμό κράτους εκκλησίας, ισότητα και ισονομία, κόψιμο των μαλάκηδων πυο θέλουν να πεθάνουν οσοι δεν είναι στρειτ λευκοί, αρχίζεις την κλαούνα για την κουλτούρα και παράδοση αιώνων. Πάλι καλά που αποφύγαμε το κάψιμο μαγισσών το 1700, γιατί ο Καμμένος ξερωγώ μπορεί να ζήταγε να επανέλθει η πυρά για τις γκόμενες με ελιές στο μάτι, ως παραδοσιακή πρακτική που άμα αφαιρεθεί πλήττεται η αιώνια παράδοσή μας.

Update
Tίποτα δεν αλλάζει, ούτε νοοτροπίες, ούτε συμπεριφορές, ούτε παθογένειες. Δε βελτιώνεται τίποτα, παρά μόνο από μικρά, ελάχιστα κύτταρα που τα καταπνίγει η θάλασσα της επιπλέουσας και περιρέουσας κουράδας. Ούτε μια γαμωταμπέλα σε ένα γαμωαρχαιολογικό χώρο δεν παίζει να κάνουμε σωστά

Word

Δεν έχει σημασία ποιος το κανε, ποιος το έλεγξε και ποιος το γραψε στα τσιμπιρδόνια του. Έχει σημασία ότι κανείς, μα ΚΑΝΕΙΣ δε θα χαλάσει τη ζαχαρένια του. Γιατί ΠΟΤΕ δεν υπάρχουν συνέπειες για κανέναν. Το γραψες λάθος πασάκα μου; στα παπαροντσίνι σου. Σιγά, δε θα πάρουμε και κεφάλια για αυτό. Εδώ δεν πήρανε το κεφάλι άλλων και άλλων που ξερωγω παραδώσαν και παρέλαβαν δρόμους που σε 1 μήνα πάθαν καθίζηση, για ένα ορθογραφικό; Εδώ ΔΕ ΧΕΣΤΗΚΕ ΚΑΝΕΝΑΣ που έχει 1 ασθενοφόρο στη Χαλκιδική και ο άλλος πέθανε 38 χρονών επειδή έκανε 2 ώρες να έρθει, για μια διαδρομή max 30 λεπτών (ευτυχώς που δεν έγινε επί ΝΔΣΟΚ αυτό να βγάλουμε τα ευαισθητόμετρα να κοπανιόμαστε μυξοκλαίγοντας). Και άμα πείτε και τίποτα στον Ξανθό, στον Πολλάκη και στους προηγούμενους 20 υπουργούς υγείας, θα βρείτε και το μπελά σας. Γιατί και αυτοί ΣΤΑ ΠΑΠΑΡΙΑ ΤΟΥΣ.
Ξέρω υπερβολικός είμαι αλλά κάτι τέτοια είναι τρελλό confirmation bias για μένα και μου γυρνάνε τα άντερα ανάποδα.

Γκρινιαξα και τα πα.

Ουφ.

Μετά το Πάσχα πάλι

Space- the final frontier

Ως βόμβα έσκασε στην ελληνική ιντερνετική σφαίρα η είδηση για τη δημιουργία της ελληνικής διαστημικής εταιρείας και εδώκαμε πόνο για το θέμα.

Οι αντιδράσεις ήταν πιο αναμενόμενες και από κάτι πολύ πολύ αναμενόμενο και έπεσε κατά περιπτώσεις μεγάλο γέλιο.

Συμμετείχα και ο ίδιος στο τζέρτζελο μια και δε λείπει ο Μάρτης από την Σουβλακοστή οπότε..

Πέραν της εξαιρετικής πλάκας, η συγκεκριμένη δομή ΕΠΙΤΕΛΟΥΣ ιδρύεται και κακώς τόσα χρόνια απείχαμε από την ESA αν και έλληνες ερευνητές συμμετείχαν και συμμετέχουν σε πειράματα και έρευνα σχετική με το διάστημα (πήρε το μάτι μου έρευνα έλληνα για διαταραχές ύπνου στο διάστημα, σε πειράματα της ESA φέτος).

Μετά το τζέρτζελο αντέδρασε  και η γνωστή Έλενα Αντωνιάδου, με alma mater την πληροφορική του ΑΠΘ που τώρα δουλεύει στη NASA (και χίλια μπράβο στην κοπέλα, ζηλεύουμε παντοιοτρόπως).

Φυσικά ο μέσος χρήστης του τουίτα αισθάνθηκε προσβεβλημένος που μας την είπε η κ.Αντωνιάδου και άρχισαν αττάκες του στυλ "και ποια είσαι συ, που δε σε ξέρει η μάνα σου και μας τη λες" και κάτι τέτοια γραφικά.

Αλλά ας το πάρουμε λίγο ψύχραιμα και πολύπλευρα.

Το σχόλιο που απέσπασε κράξιμο ήταν αυτό:

Προσωπικά δεν παρεξηγήθηκα ποσώς από τη διατύπωση γιατί ναι, το ελληνικό (και όχι μόνο) ιντερνέτς, έχει την κακή συνήθεια να αντιδρά σπασμωδικά και ούλτρα "συναισθηματικά" στα πάντα, βρίθει από ανθρώπους που νομίζουν ότι η πραγματικότητα ορίζεται από τα λάικ και τα σέαρ και νομίζει ότι γνωστός είναι μόνο όποιος έχει πολλούς φόλοερς στο ακκάου του κλπ. Δεν πέφτω σε σφάλματα επίκλησης της αυθεντίας αλλά ναι όταν ένας άνθρωπος που κατάφερε από τη Σαλλόνικα και τη Μελενίκου να δουλεύει στη NASA, κάτι έχει κάνει σωστά και κάτι ξέρει παραπάνω για το διάστημα και τις διαδικασίες, απο ό,τι η @Soylakoula με bio "Έχω το σκορπιό στον καβουρογαμώσαυρο και σας γαμώ όλους", όχι βέβαια πως αποκλείεται η @Soylakoula να είναι και το κρυφό ακκάου του Στιβεν Χώκινγκ, αλλά δεν είναι πολύ πιθανό, μεταξύ μας. 

Από την άλλη η παραίνεση κράζουμελιγότερο, διαβάζουμε περισσότερο, επίσης προσωπικά δε μου πολυάρεσε αν και καταννοώ από που ξεκινάει και γιατί.

Η παραίνεση δε μου πολυάρεσε γιατί τα χαβαλεδιάρικα τουίτς των χρηστών δεν επικεντρωνόντουσαν στην ίδια τη διαστημική υπηρεσία (όσα είδα τουλάχιστον ρε παιδί μου, δεν τα είδα και όλα) ή τους έλληνες επιστήμονες ή ή ή, αλλά είχαν ως βάση τους την πιστοποιημένη για δεκαετίες ανικανότητα της πολιτικής ηγεσίας να οργανώσει σωστά έστω και περίπτερο, τις βραδυκίνητες και κουραστικές γραφειοκρατικές διαδικασίες του δημοσίου, όπως και την κλασσική εικόνα του αρχετυπικού κακού ελελχρ δ.υ που θα του λέει ο άλλος "Kalamata, we have a problem" και θα απαντάει "σορι μαν, έχουμε στάση εργασίας". Γενικά οι αντιδράσεις ήταν γύρω από το θέμα "εδώ δε μπορούμε να φτιάξουμε μετρό στη Θεσσαλονίκη, θέλουμε και διάστημα".

Η διαστημική υπηρεσία προφανώς και δεν είναι για να στείλουμε αποστολή στην Ανδρομέδα (αν και φαντάζομαι τίποτα Ελεύθερες Ώρες και Σειριόπληκτοι θα το καταλήξουν εκεί κάποια στιγμή) . 

Παρένθεση, ο Σείριος είναι ένα πανέμορφο διπλό αστέρι και το πιο φωτεινό -αμφιφανές όμως στο βόρειο ημισφαίριο- στον ουρανό μας, στον Μέγα Κύωνα, (φοβερή μυθολογία από πίσω, Ωρίωνας, οι σκύλοι του και οι Πλειάδες κλπ)

Η διαστημική υπηρεσία σε πλήρη λειτουργία θα αποτελέσει πυλώνα έρευνας και ανάπτυξης και καινοτομίας σε πολλούς τομείς και αν δεν αρχίσουμε να διορίζουμε οι μεν τους δικούς μας και οι δε τους άλλους δικούς μας, θα χαρώ να δω φίλους με διδακτορικάρες στην αστρονομία να δουλεύουν εκεί και να μην τρέχουν απο δω και από κει αιώνιοι μπλοκάκηδες στα Horizon (άσε μην ανοίξω το στόμα μου). Και δεν εννοώ μόνο "άχρηστης" έρευνας (όπου "άχρηστη" έρευνα, ο,τι δεν καταλαβαίνει ο μέσος John Doe, που είναι εν ολίγοις τα πάντα πέραν του Εμείς και ο Κόσμος), εννοώ πρακτικά πράγματα που χρησιμοποιούμε καθημερινά. Εκτός αν ο John Doe νομίζει ότι το gps του δουλεύει με χαμόγελα και ευχές ή ότι οι τηλεπικοινωνίες και το κινητό του δουλεύουν όπως ο τηλέγραφος.

Τέλος πάντων.

Ναι ήταν ελαφρώς ελιτίστικη η δημοσίευση και εμένα με ξένισε, γιατί τουλάχιστον τα μέλη της επιστημονικής κοινότητας που ξέρω εγώ, ειδικά οι θετικοί επιστήμονες με τους οποίους και έχω τη μεγαλύτερη επαφή λόγω ειδικότητας (ναι τι να κάνω , δουλεύω και κάνω παρέα με μαθηματικούς, φυσικούς, χημικούς κλπ) από χιούμορ πάνε σφαίρα. Και είναι και σε γενικές γραμμές λιγότερο κομπλεξαρισμένοι. Προφανώς με φοβερές εξαιρέσεις στρίτζηδων, μαμούχαλων, υπερφίαλων και ψωνισμένων πλασμάτων αλλά μην ξεχνάμε οτι ο μέσος θετικός είναι ταυτόχρονα και άνθρωψ οπότε δεν γλυτώνει από πολλά. Τέσπα, πλατειάζω.

Από την άλλη, ναι στη νέα γενιά επιστημόνων παρατηρώ μια τάση για λιγότερη ανοχή από ο,τι οι παλαίουρες (να κάτσεις σε τραπέζι με ένα γνωστό αστρονόμο της Ελλάδας, να μη σου μείνει άντερο και να φας 19 εκατομμύρια σοκ από το πείραγμα) το οποίο είναι και παράδοξο. Ίσως ανασφάλειες, δεν ξέρω.

Εδώ υπάρχει ένα τεράστιο ΑΛΛΑ όμως, για το οποίο δε δικαιολογώ ακριβώς την απάντηση της κ.Αντωνιάδου, την καταννοώ πλήρως όμως και καταθέτω την προσωπική μου εμπειρία:

Ο μέσος έλληνας απόφοιτος θετικής σχολής (εγώ π.χ, για όσους δεν ξέρουν, μαθηματικός) αντιμετωπίζεται πλειστάκις στην καλύτερη ως Σέλντον στη χειρότερη ως το χαζό της παρέας. Για δεκαετίες της ζωής του.

Κλασσικό παράδειγμα, είσαι σε μεγάλη παρέα, πίνετε τις μπύρες σας και ξαφνικά σκάει η ερώτηση:

Ρε συ Estarinaki εσύ που το χεις σπουδάσει το θέμα, για πες μας τη γνώμη σου για το Χ.

Όπου Χ ο,τιδήποτε από ζώδια μέχρι τα κουκούτσια που θεραπεύουν τον καρκίνο.

Αλλοίμονό σου αν δεν επιβεβαιώσεις την προϋπάρχουσα γνώμη του ερωτώντα (συνήθως).

Εκεί αρχίζουν οι ειρωνίες, τα "η ζωή είναι εκεί έξω", αττάκες του στυλ "τι να πείτε και σεις, έχετε καεί από την πολλή μόρφωση", τα "δεν τα ξέρει όλα η επιστήμη" (αν τα ξερε όλα θα σταματούσε. Βόδι), τα "πήρατε ένα πτυχίο και το παίζετε κάμποσοι" μέχρι τη φοβερή αττάκα γηραιάς κυρίας που είχε έρθει σε κοινωνική μάζωξη των γονέων μου σπίτι, είδε το τηλεσκόπιο με ρώτησε τι είναι και όταν της είπα με ρώτησε με μεγάλο τρόμο "καλά βρε παιδάκι μου, με αυτά ασχολείσαι; δε πα να βρεις καμιά γυναίκα;"

Που να ξερε ότι παίζω και DnD..

Είμαστε συνηθισμένοι που λες σε δεκαετίες ειρωνίας, ακόμα από τότε που ήμασταν σχολείο και τα "φυτό", "σπασικλάκι" κλπ έπαιρναν και έδιναν -εκτός από όταν είχαμε διαγώνισμα οπότε αρχίζαν τα παρακάλια "έλα ρε, συ που τα καταλαβαίνεις, δείξε κάτι".

Παρένθεση 2: Τολμώ να λέω ότι "είμαστε συνηθισμένοι" υποννοώντας την κατάταξή μου στους διαβόητους "επιστήμονες" επειδή μπορεί να μην είμαι κανα όνομα, να μην είμαι ο καλύτερος εκεί έξω, να μην είμαι το πιο λαμπρό αστέρι και ούτε να χω τα φόντα ή την όρεξη να γίνω, αλλά ρε διάολε, ΚΑΤΙ έχω κάνει.

Έτσι λοιπόν, πολλές φορές έχουμε μια ελαχιστοποιημένη ανοχή στο πείραγμα και μια διάθεση "ρε άντε γαμήσου και συ και ο γρύλλος σου" στον κάθε άσχετο χλιμίτζουρα που θα αρχίσει τις ειρωνίες και το χαβαλέ επί προσωπικού ή γενικά, επιτιθέμενος σε αυτό που αγαπάμε.

Εγώ τουλάχιστον ψιλοβαρέθηκα να με κοροϊδεύουν άνθρωποι που πιστεύουν στα ζώδια και να γίνομαι αντικείμενο χλεύης (ναι, χλεύης, το χω ζήσει και όσο και σταρχιδας και αν είμαι κάποιες φορές, είναι πολύ δύσκολο να αντιμετωπίσεις μια κοινωνική κατάσταση στην οποία σε δουλεύουν και χασκογελάνε 5 άτομα μαζί σου) οπότε πλέον δεν απαντάω αν δεν είμαι σε παρέα στενών φίλων, όπου τουλάχιστον ξέρω ότι με ρωτάνε κάτι με ειλικρινές ενδιαφέρον και ακόμα και αν δε συμφωνήσουν, θα ακούσουν και θα ζυγίσουν τη γνώμη μου. Θυμήθηκα τώρα την άλλη με το booring και φούντωσα.

Για αυτό λοιπόν καταννοώ τη δήλωση της κ.Αντωνιάδου, όσο και αν μου φάνηκε ένα τσικ άκομψη -βεβιασμένη και πιστεύω οτι θα έπρεπε να κρατηθεί λίγο παραπάνω, γιατί πολύ απλά, δε γίνεται να τα βάλεις με τους χωρικούς με τις τσουγκράνες και τις δάδες. Θα "χάσεις', έστω και μόνο στο επικοινωνιακό επίπεδο. Είναι αυτό που λέγαν οι γιαγιάδες "αν σε πιασουν στο στόμα τους δε σε ξεπλένει ούτε ο Νιαγάρας".

Από την άλλη προφανώς, όσο και αν κράξει ο χρήστης @Sfixterman1982 η κ.Αντωνιάδου, ο Γιάννης στο εθνικό αστεροσκοπείο, ο Χρήστος στο Fraunhofer,  τη δουλειά τους θα την κάνουν όπως πάντα στην ιστορία. Πατώντας στις πλάτες γιγάντων και κοιτώντας μπροστά (έγινα και εγώ ρομαντικός).

 Γιατί όσο έχω καταλάβει τουλάχιστον, η πρόοδος και η επιστήμη χάραξαν πορεία συνήθως μεσα από και παρά τις κατάρες, το φόβο και τη χλεύη.

Ξενερώματα και γκρίνιες

Μάλλον γερνάω πνευματικά με γοργούς ρυθμούς.

Ο κόσμος γύρω μου παθιάζεται και εγώ σε πλήρη αντίθεση, ξενερώνω.

Βέβαια όταν γράφω "παθιάζεται" δεν εννοώ "γουστάρει πολύ και ασχολείται με το χ". Το εννοώ με την ένοια που το βλέπουμε  ταινίες, όπου ο Τζο παθιάζεται με τη Τζένη και ξεκινάει αθώα με το να μυρίζει τις απλωμένες πλυμένες (ή και άπλυτες) σκελέες της το βράδυ στην ταράτσα και καταλήγει να την τεμαχίσει, να την περάσει με βούτυρο γάλακτος και sous vide για 12 ώρες στους 65 και να τη φάει με ένα στιβαρό Cote du Rhone. Ή ανάποδα η Τζένη παθιάζεται με το Τζο, ξεκινάει αθώα με το να μπαίνει στο διαμέρισμά του και να χαιδεύεται ηδυπαθώς πάνω από τα ακριβά δερμάτινα παπούτσια του, ενώ καταλήγει να δολοφονήσει τη μητέρα του, τις συναδέλφους του, την ξαδέρφη του και όποια γυναίκα του μιλάει καθημερινά και να αραδιάσει τα κεφάλια τους κάτω από το βωμό πουο του χει φτιάξει σπίτι της με μικροπράγματα που του κλέβει από το σπίτι και αυτός ο μαλάκας αναρωτιέται που σκατά τα έβαλε. Τέτοιο "παθιάζεται" εννοώ.

Έτσι λοιπόν, οι γύρω πορώνονται, εγώ ξενερώνω. Ή αρχίζω να αδιαφορώ. Δεν είναι το ίδιο.

Αρχίζω και μπαίνω σε μια κατάσταση λειτουργίας του στυλ "καλά καλά μη μου σπας τα αρχίδια, άντε παραπέρα να σκούξεις και φέρε και έναν καφέ/μια μπύρα/ένα τσίπουρο πρώτα". Ή πάω εγώ παραπέρα με τις μπύρες, το τσίπουρο, τον καφέ μου κλπ γιατί αντιλαμβάνομαι τη μεγαλύτερη μερίδα του κόσμου (ιντερνετικώς και εκτός) πλέον ως κάτι τέτοιο:

"Έλα να μιλήσουμε"

Τι λε ρε κλάμπανε που θα ρθω να μιλήσω μαζί σου!!!

Βέβαια θα μου πεις "ναι αλλά άμα παραιτηθείς εσύ που σαι ευγενικό,ωραίο και λογικό αγόρι, έξυπνος, ευθυτενής, ευπροσήγορος,πράος και καθόλου γκρινιάρης και είρων, ποιοι θα μείνουν να μιλάνε στο ίντερνετ; Μόνο οι μαλάκηδες, οι πληρωμένοι, οι πορωμένοι και οι δενξερωκαιεγωποιοι;"

Και εδώ έρχεται η ξενέρα που λέμε.

Η απάντησή μου είναι απλή και ξεκάθαρη : 

"Ναι. Αυτοί". 

Ας τους να το κάνουν δικό τους. Τσιφλίκι τους. Να το κάνουν σαν τα υπερμεγέθη εγώ τους, τα πολιτισμικά και πολιτιστικά  μούτρα τους. Ας τους να το κάνουν ρινγκ μάχης. Ας τους να κανονίζουν και real life "φέρε την παρέα σου να τα πούμε άμα σου κοτάει. Γιατί είμεθα οι σκληρότεροι καργιόληδες δυτικά του Πέκος". Ας τους να κάνουν τις σταυροφορίες του κώλου και να διαφημίζουν τον ατέλειωτο συναισθηματισμό τους οι απο δω και την καθόλου πρωτοφανή καθηκιά τους οι απο κει.

Τις προάλλες μπήκα τουίτερ να χαζολογήσω και αρχίσαν τα "επ, που χάθηκες εσύ;" κλπ

Ε, είπα πως ξενέρωσα και τους βαριέμαι. 

Αφού ξέρω ΓΙΑ ΚΑΘΕ και δεν υπερβάλλω, ΓΙΑ ΚΑΘΕ γεγονός που θα συμβεί (και μερικές φορές για "γεγονότα" που δε συμβαίνουν αλλά καταραμένη επιβεβαίωση του συνεπούς) τι θα ειπωθεί, με ποια σειρά και απο ποιον.

Θα βγουν 2 μεγάλες αντικρουόμενες πλευρές (με μερικά αντίστοιχα γκρουπούσκουλα στην κάθε πλευρά - όπου "γκρουπούσκουλα" εδώ, μη με πρήζετε ότι δεν το χρησιμοποιώ σωστά, μεταφορική χρήση του όρου είναι) και θα αρχίσουν τις παναγίες ο ένας στον άλλο. 

Το κακό είναι πως στο ελληνικό τουίτερ υπάρχουν πολλοί απόφοιτοι ελληνικών πανεπιστημίων και αυτό φαίνεται.

Φυσικά δεν ψέγω την ποιότητα της παιδείας στα ελληνικά πανεπιστήμια (γιατί εμένα προσωπικά δε με χάλασε αυτό το sui generis μοτίβο του "όλοι θα πάρετε πτυχίο" και "όποιος θέλει να ασχοληθεί θα γίνει καλός") αλλά από διαμόρφωση πολιτικής, πολιτιστικής και κοινωνικής συνείδησης, πρέπει να είναι πολλούς πάτους κάτω από τον πάτο, μια και οι απόφοιτοί τους νομίζουν ότι λύνουν προβλήματα, κερδίζουν κάτι, πείθουν κάποιον ή/και διαμορφώνουν την κοινωνία με το να ουρλιάζουν κατάρες και γαμωσταυρίδια απο δω και απο κει. Και ενώ η πραγματικότητα συνεχίζει να διαφωνεί εντόνως μαζί τους, πρώτα βγαίνει η ψυχή και μετά το χούι οπότε δεν διατηρώ ελπίδες κάποια στιγμή να ηρεμήσουν τα πνεύματα. Για αυτό και να στε καλά παιδιά, σας βλέπω και γελάω όποτε βαριέμαι και δεν έχω τι να κάνω. Είστε φτηνή και ένοχη απόλαυση μπορώ να πω, είστε περίπου σαν σύγχρονη μετεξέλιξη του Ερωτοδικείου, μόνο που η τρασίλα που αποπνέεται από παντού είναι έντονα παρφουμαρισμένη με -πολύ δυστυχώς- μορφωμένο κόσμο που κάθεται και ασχολείται με μαλακίες. Για μένα τουλάχιστον.Το γεγονός να μαι εγώ ο μοναδικός μαλάκας είναι ισοπίθανο, και μακάρι να μουν εγώ ο μοναδικός μαλάκας στη χώρα, θα χαμε λύσει πολλά προβλήματα.

Ξενερώνω  που λες με τα πάντα. Δεν ενθουσιάζομαι πως το λένε.

Μου χουν μείνει μόνο η Εσταρινάκενα, οι μπύρες, η αστρονομία και το Fallout 4 που δε μπορώ να παίξω γιατί δεν το σηκώνει ούτε το πισι, δεν έχω και Ps4. (Θα βγάλω amazon wishlist /paypal donate button να μου κάνετε δώρα , να αποδείξετε πόσο φανατικοι αναγνώστες είστε :p) (βέβαια τότε θα είμαι υποχρεωμένος να γράφω συνέχεια, αλλά ντάξει, το συζητάμε). Μου κάνατε την όρεξη για ζωή όπως κάναν οι Limb Bizkit τη μουσική των 90s.

Να π.χ μια μη-ιεραρχική λίστα ξενερώματος:

Το suicide squad. Ο Τζάρεντ Λέτο ή Λίτο ή δε μας γαμάς τώρα, ως Τζόκερ είναι σαν αποτυχημένος υποψήφιος μπραχαμιώτης ράπερ που μπήκε στο λάθος κομμωτήριο. Οι μαλακίες στα δόντια του, αντί να τον κάνουν τρομακτικό τον κάνουν σαν κοριτσάκι 6ης δημοτικού με σιδεράκια δυσανάλογα με το κρανίο του και οι απέλπιδες προσπάθειες να ψιθυρίζει εκπνέοντας για να ακουστεί τρομακτικός τον έκαναν να ακούγεται σα να βρίσκεται στο μέσο επίπονης αφόδευσης και προσπαθεί να ζητήσει κωλόχαρτο από τον τύπο που κατουράει στη διπλανή τουαλέτα ή στον διπλανό τουα-λέτο, αμα θες. Οι συγκρίσεις με το Λέτζερ είναι αναπόφευκτες και καθόλου άδικες. Άμα μοιάζεις με 12χρονο κοριτσάκι και το μακιγιάζ σου σε κάνει να μοιάζεις με παπαγάλο που πήρε πολύ lsd μια βραδιά στο Στούντιο 54, τότε που οι Boney M κάναν χαμό, που πας μωρή μπορδόχα;

Ο κόσμος που -ναι είναι πολλοί πλέον- μιλάει ελληνικά με αγγλική προφορά. ΟΚ μην μπερδεύεσαι, η αγγλική προφορά στα ελληνικά μοιάζει πολύ με την αγρινιώτικη. Ξέρεις, αυτό που λένε τα "η" περίπου σαν "ε";. Π.χ λέει ο απόλυτος έλληνας σταρ "Εεετοιμοιιιι" και δεν λέει "Έτοιμοιιι", λέει περίπου "Ετεμεεεεεε" . Αλλά ούτε ακριβώς έτσι. Περίπου "Ετehμeeh", καταλαβαίνεις. Ναι υπάρχει κόσμος που μιλάει έξω έτσι. Και χρησιμοποιούν αφειδώς και λέξεις όπως "spicy", "smooth" και "clean". Αν δεν έχεις κάνει χρόνια εξωτερικό, σορι αλλά μου φαίνεται από αστείο/γελοίο, ως τεράστια μανταμσουσουδιά να μου λες "θέλω το τζατζίκι πιο spicy". Καλώς τη Μαγδάλω από την Κάτω Τραχανούλα, άρτι αφιχθείσα από το Γουϊλιαμσμπεργκ επειδή βλέπει σειρές.

Η πολιτική/οι πολιτικοί από σπόντα. Το ποιόν των ελλήνων πολιτικών είναι γνωστό και κανείς δεν εκπλήσσεται. Μόνο εγω ξενερώνω που βλέπω πως ένα μάτσο τόσο αποδεδειγμένα ανίκανων ανθρώπων (ναι αναγνώστη, ΚΑΙ οι δικοί σου είναι ανίκανοι, όχι μόνο των άλλων) καταφέρνει να πορώνει και να πολώνει έτσι μια ολάκερη κοινωνία η οποία στενάζει κατά μέσο όρο, αλλά μπορεί ο Θανασάκης να μην έχει μια, μπορεί να του τα φάγαν 40 χρόνια οι απο κει, τώρα να του βάζουν κωλοδάχτυλα επίσημα οι απο δω (με καλές προθέσεις όμως, δεν είναι ίβιλ μπίτσιζ όπως οι απο κει), αλλά ΟΟΟΟΟΟΧΙ, δε σηκώνει μύγα στο σπαθί για τον αρχηγό. Έλα Θανασάκη, μόλις πληρώσεις ΕΝΦΙΑ σε περιμένω για τσίπουρα στην Άθωνος. Και το ιντερνετ δε βοηθάει γιατί όλους αυτούς -αν δεν προσέξεις- τους έχεις να ξεροχύνουν ιδεολογία στη μάπα σου καθημερινώς. Μυρίζει η ατμόσφαιρα αγνή, ανόθευτη εϊτίλα, επιπέδου "πρασινοφρουροί vs. νεοδημοκρατών" μόνο με περισσότερα τεχνολογικά μέσα και χωρίς τόσα πολλά πλαστικά σημαιάκια (εκτός αν έχουμε εκδήλωση οποτε στα αρχίδια μας).

Update
Αυτοί που έχουν απίστευτα εδραιωμένη, ισχυρή και εμπεριστατωμένη άποψη για τα πάντα. Και τα ΓΝΩΡΙΖΟΥΝ. Παλιά είχαμε μονο τους δημοσιογράφους. Σεισμος; ήταν όλοι σεισμολόγοι. Αυτοκινητιστικό; όλοι εμπειρογνώμονες. Αεροπορικο; εκεί να δεις. Τώρα εκτός από τους δημοσιογράφους έχεις και όλους τους υπόλοιπους. Όλοι τα ξέρουν όλα ενδελεχέστατα. Μα κανείς να μη βγει να πει "πω ρε παιδιά σορι αλλά άποψη για το τάδε δεν έχω, δεν ξέρω". Απο τη μια χαίρεσαι εκ πρώτης όψεως που ο κόσμος διαβάζει, μετά από λίγο καταλαβαίνεις οτι διαβάζει wikipedia για 10 λεπτά μετά από καθε γεγονος για να βγάλει έγκυρη άποψη. Γιατί αν τους πιστέψεις, η βιβλιοθήκη τους πρέπει να είναι κάπως έτσι:

 Ειδικά τους ειδικούς στη γεωπολιτική, γεωστρατηγική, ιστορία, διπλωματική ιστορία, νεγνολογία και κβαντομηχανική, τους κλωτσάς για να περάσεις. Ρε εξέγερση σε χωριό 4 κατοίκων στην Παταγωνία να γίνει, υπάρχουν στην Ελλάδα 2000 ειδήμονες στην ιστορία του χωριού και να σου οι ατέλειωτες αναλύσεις για το πως η απαγόρευση χρήσης οικολογικής σβουνιάς απο πιγκουινους για μάσκαρα οδήγησε στο χ, το ψ και το ζ, άρα έτσι εξηγούνται όλα και α γαμήσου μικρε ταπεινέ αδαή κεφτέ. Λες και έχουν τη βιβλιοθήκη του κογκρέσσου σε τσιπάκι δίπλα στην αμυγδαλή.

Η κόντρα Αθηναίων/Θεσσαλονικιών με τα σουβλάκια, τις σαλάτες-αλοιφές κλπ. Ω μαλάκα μου, πόση βαρεμάρα, πόση ψυχασθένεια, πόσος ψυχαναγκασμός, δεν ξέρω τι. Όπου δεις άρθρο που να αναφέρεται σε σουβλάκια, γύρους, μπιφτέκια, λουκάνικα, Ο,ΤΙΔΗΠΟΤΕ ΨΗΝΕΤΑΙ τελος πάντων απο κάτω θα δεις τον κλασσικό διάλογο. Καλαμάκια-αλοιφές-λεμονίτα-σάντουιτς και δε συμμαζεύεται (χμμ λες να κάνω αρθράρα-επιστροφή στο σουβλακέα με το καυτό αυτό θέμα;). Και επειδή το χω προσέξει, μερικές φορές από τους ίδιους χρήστες.  Λοιπόν κοίτα να δεις, το να μπαίνεις σε άρθρα και να κάνεις τον ΙΔΙΟ τσακωμό, ΚΑΘΕ φορά που κολλάει το θέμα, είναι μάλλον ανησυχητικό σύμπτωμα. Ή είστε παντρεμένοι και βγάζετε το άχτι σας στο ιντερνετ αντί να τσακώνεστε σπίτι ή έχετε σοβαρότερα υποβόσκοντα ψυχολογικά προβλήματα (και ποιος δεν έχει) και ζείτε σε έναν ατέρμονο βρόγχο όπου ως άλλοι Σύσσιφοι αισθάνεστε ψυχαναγκαστικά υποχρεωμένοι να κάνετε τον ίδιο ακριβώς τσακωμό κάθε φορά που εμφανίζεται άθρο με τέτοιο θέμα, σαν τα σκυλιά του Παβλώφ ένα πράμα, μόνο που εσείς είστε ηλίθιοι. 

Επέκταση του παραπάνω, γενικά η κόντρα Βόρειων/Νότιων. Να μου πεις, εδώ δε μπορούν να μην τσακωθούν οι κάτοικοι των διαμερισμάτων στον πρώτο με τους κατοίκους των διαμερισμάτων στον τρίτο, εκεί θα κολλήσουμε; 

Επέκταση της επέκτασης, γενικά οι παθιασμένες κόντρες. Είδες πως το χτισα αριστοτεχνικά το ξενέρωμα και τη διαδρομή ως τη ζεν απάθεια; Τι να πω, δε μπορώ να ξεσπάσω έτσι για ό,τι με ζορίζει. Θα κάθομαι εγώ να τσακώνομαι με τον κάθε μαλάκα, λάιβ ή στο ιντερνετ για το ο,τιδήποτε; Ρε πάτε καλά; Εδώ δεν το κανα όταν ήμουν πιτσιρικάς, θα το κάνω τώρα που γερομπιζμπίκιασα;

Τώρα που το θυμάμαι, ΟΚ ίσως είχα αρπαχτεί κάποια φάση στα 22-23 σε ένα φόρουμ που έμπαινα (το αλήστου μνήμης fititis.gr) αλλά νταξ, χαλαρά πράγματα. Αλλά στα 22 δε σηκώνεις εύκολα και μύγα στο σπαθί σου. 

Τώρα, "έλα έλα κάνε παραπέρα, βάλε φίμωτρο, κάνε το αντιλυσσικό σου και άμε στο γερο διάολο".

Σιγά μην κάθομαι σοβαρός και μετρημένος άνθρωπος να επιδίδομαι σε αγώνες μετρήματος τσουτσούς. Τη μέτρησα πριν χρόνια, ξέρω πόση είναι, δε χρειάζεται να την ξαναμετρήσω. Δε μεγαλώνει (σαν τα αυτιά) συνεχώς. 

Σταμάτα να προσβάλλεσαι

Μπορεί εσείς οι εστέτ του διαδικτύου να τσακώνεστε ολημερίς στο τουήτερ για το ποιος την έχει πιο μεγάλη πολιτικά, έχοντας την αποτελεσματικότητα πορδής σε ανεμοστρόβιλο, αλλά εγώ δε μασάω (βλ. και προηγούμενο ποστ, σιγά μην κάτσω να ασχοληθώ με τα τρόλλια) και συνεχίζω να γράφω σπανίως μεν, σαφώς δε, για πράγματα που με ενοχλούν επί καθημερινής βάσεως- και όχι Βάσως. Πράγματα καθημερινά, ασήμαντα και που επιδέχονται γελοιοποίησης. Επειδή έτσι νομίζω εγώ.

Ένα από αυτά αγαπητέ Αναγνώστη, είναι πια και το πόσο εύκολα προσβάλλεται το σύμπαν, με τα πάντα. Πρέπει να χω γράψει διάφορα για τη μάστιγα του πολιτικαλι κορεκτ εδώ μέσα παλιά, αλλά κάτσε να βρω το λινκ. Α να το, στο περίπου .

Το σημερινό μας θέμα λοιπόν, έχει να κάνει με το τμήμα αυτό του πληθυσμού που παίζει να προσβάλλεται και άμα πεις καλημέρα -αλλά κρίνει οτι δεν το είπες με τον προσήκοντα σεβασμό, δεν κοιτούσες αρκετά καλά στα μάτια, δεν ήταν προσανατολισμένος σωστά ο κορμός σου με τα χέρια σου ή τέλος πάντων δεν είχες την απλή ευγένεια να ρωτήσεις το νεο-emo αν όντως επιτρέπεται να ευχηθείς καλημέρα, γιατί μπορεί πριν ξερωγώ να ξεκίνησε άσχημα η μέρα του (μπορεί να τελείωσε η μπαταρία στο αιφον ξερωγώ ή να διάβασε οτι έβγαλε καμια παρανυχίδα ο αγαπημένος ήρωας) οποτε του γαμήθηκε η μέρα και πως εύχεσαι εσύ καλημέρα ρε παλιομπαστουνόβλαχε;

Πολλή ευαισθησία και ευθιξία, σε σημείο μάλιστα να έχει κάνει σαφώς την εμφάνισή της μια κουλτούρα αυτοθυματοποίησης, στην οποία το ατομάκι, αντί να κοιτάει να μπορεί να πει και κανα "άντε γαμήσου ρε κλαπαρχίδα" στους εκάστοτε ενοχλητικούς μαλάκηδες που φυτρώνουν τελευταία παντού, γυρνάει μονίμως τριγύρω με ματάκια Κάντι Κάντι έτοιμα για δάκρυα, με χειλάκι έτοιμο να τρεμοπαίξει, και έναν αναστεναγμό, ένα ωχμαναμου ένα αχτιαδικος είναι ο κόσμος, περιμένοντας τον επόμενο μπούλη να έρθει να.......να τους προσβάλλει. 

Ο οποίος μπούλης συνήθως δεν υπάρχει. Ναι δεν υπάρχει ούτε υπήρξε ποτέ. Μπούλινγκ ονομάζουν κάθε τι που τους "προσβάλλει". 700Χ διασταλτική ερμηνεία και του μπούλη και του "προσβάλλω".

Δεν υπάρχει περίπτωση να κάνεις ένα αστείο και να μην προσβληθεί κάποιος ΔΙ ΑΝΤΙΠΡΟΣΩΠΟΥ συνήθως .Τελεία. Η κωμωδία, το χιούμορ, αναγκαστικά περιλαμβάνουν την υπερβολή και το πως θα διαμορφώσεις μια ατάκα. Δε χρειάζεται να σαι ούτε ο Αριστοφάνης, ούτε ο Μάυρη Οχιάς, ούτε ο Τζιν ο Γουάϊλντερ για να σου επιτρέπεται να πεις και συ τη μαλακία σου, αν και οι περισσότεροι "προσβαλλόμενοι", κάτι τέτοιο ψιλοαπαιτούν.

Η Μακαρθική τους περσόνα λάμπει και αστράφτει εναντίον κάθε προσπάθειας χιούμορ. Τους φαντάζομαι μερικούς σε γραφείο του FBI το 1954, με τσιγάρο, κονιάκ και μια παλιά γραφομηχανή... Όχι, διέγραψέ το. Λάθος εικόνα.

Τους φαντάζομαι μερικούς τέτοιους σε γραφείο του 1954 με σαλάτα κάλε-κινόα,χυμό αλόης και μια παλιά γραφομηχανή (για τώρα παλιά, για τότε καινούρια), με μάτια σπινθηροβόλα, να ψάχνουν ανατρεπτικές προσπάθειες χιούμορ που στρέφεται εναντίον μειονοτήτων, αδυνάμων και τε και αδυνάτων, νοσούντων και αμαρτωλών -ναι ναι σα δέηση στον άγιο παντελεήμονα ενα πράμα-, ακόμα και αν οι μειονότητες είναι το ξεργωγω 70% του πληθυσμού. Ναι "μειονότητα" ξερωγώ δεν εννοούν το ίδιο που εννοούμε εμείς, πληθυσμιακά δηλαδή. Βασικά χρησιμοποιούν υποτιμητικά τον όρο και ας μην το καταλαβαίνουν, μια και του αποδίδουν τα παρακάτω χαρακτηριστικά:

α. Το ότι είναι στάνταρ- γενικά και προσωπικά- θύματα μιας άδικης και κατάφορης επίθεσης από βολεμένα ατομάκια

β. Ότι δε μπορούν να αμυνθούν μόνοι τους, μια και είναι και ηλίθιοι και άτολμοι και αδύναμοι -με την Λογική και Ευαισθησία- ένοια της άτολμης, αδύναμης και θυματοποιημένης κορασίδος στα "βιβλία" της Jane της Austen...*

γ. Ότι αυτοί, (που κάθονται στο γραφείο του fbi, το 1954 κλπ κλπ) οφείλουν να τους υπερασπιστούν σθεναρά και να διορθώσουν την κατάφορη αδικία.

Τι είπε για τη Austen, δε ντρέπεται ο κάφρος, ποιος νομίζει οτι είναι;

Μα είμαστε σοβαροί, βγήκε ο τελευταίος άσχετος στο ίντερνετ να πει για τη Μπροντέ;

Μα έλεος, η γυναίκα άλλαξε το ρου της συγγραφικής ιστορίας με τα βιβλία της

Κάποιος να τον βάλει στη θέση του. Δε μπορώ να τα βλέπω αυτά, πνίγομαι. Με προσβάλλει στο κορ οφ μάι εξίστενς

A μωρή Μαγδάλω από κει, εγώ είμαι με τον Marc τον Twain

Mark Twain expressed unparalleled hatred of Jane Austen, defining an ideal library as one with none of her books on its shelves. “Just that one omission alone would make a fairly good library out of a library that hadn’t a book in it,” Twain insisted in Following the Equator

Πάμε παρακάτω.

Το πρόβλημα βασικά είναι, πέραν της κουλτούρας της αυτοθυματοποίησης, όπου μια ολάκερη γενιά φαίνεται (διασταλτικές ερμηνείες εσείς, μεγαλοποίηση φαινομένου και τράβηγμα από τα αυτιά εγώ) να μεταπηδά από το πρότυπο του σουπερ χίρο μαδερφάκερ που αντιστέκεται στους κακούς και τους γαμεί τα πρέκιαν, στο πρότυπο του αδύναμου πλασματακίου, μικρού μανταρινακίου που μονίμως το κυνηγούν οι σατανικοί εχθροί και ολοι του επιτίθενται γιατί δεν αποδέχονται την ευαίσθητη ψυχούλα του.

Κάποια φάση ήταν μια στο τουήτερ, νομίζω πλέον γνωστή συγγραφεύς, που σταμάτησα να την ακολουθώ γιατί συνεχώς παραπονιόταν, πνιγόταν και προσβαλλόταν. Τα μισά τουήτ ξεκινούσαν με "Με πνίγει το τάδε". "Βρίσκω ιδιαιτέρως προσβλητικό το δείνα". Κλπ. Κούραση. Μωρή χαρχάλω, που βρίσκεις χρόνο και ψυχικό σθένος να κατακρημνίζεσαι συναισθηματικά τόσο πολύ κάθε μέρα; Στήσε σπονδυλική στήλη που λένε και οι αμερικάνοι και σταμάτα να μυξοκλαίς ολη μέρα, Μαρθαβουρτσόκλωνε.

Ρε καλά σας κάνει ο Κανέκος.

Ειδική κατηγορία με εύφημο μνεία διπροσωπίας και  οι συναισθηματικά φορτισμένοι, ανθρωπιστικά ευαίσθητοι και "δικαιολογημένα" τσαντισμένοι παπάρες που θυμούνται ότι τους προσβάλλουν πράγματα μόνο αν αυτά κατευθύνονται προς τους ιδεολογικούς φίλους τους.

Π.χ είναι γνωστό ότι "απαγορεύεται" να κοροϊδεύουμε τους χοντροί μια και φατ σέημινκ κλπ κλπ κλπ. Ο κανόνας όμως δεν ισχύει για πολιτικούς (συνήθως) αντιπάλους, μόνο για τους δικούς μας. Λες μπουχέσα τον Πάγκαλο ξερωγώ, λιγώνονται στα γέλια. Λες μπουχέσα το Φίλη, τσουυπ, απαγορεύεται. Φατ σέημινκ. Έχει πρόβλημα ο άνθρωπος. 

Πεθαίνει ο δικός μας, δεδικαίωται, δικαιώνεται, πλήρωσε, πες το οπως θες, σκασμός, σεβάσου την οικογένειά του, το πένθος τους και τέτοια. -Κουμπάρογλου, δεν τα λέω για σένα αυτά, για άλλους τα λέω.

Ψοφολογάει κανας απέναντι, "ναναι ελαφριά τα σκατά που τον σκεπάζουν", "θα ρθω να χέσω στον τάφο σου", "σκατά στον τάφο σου" και λοιπές κοπρολαγνικές αναφορές.Μερικές από τις οποίες είναι ιδιαιτέρως ευφάνταστες και γελάω ασύστολα... Εκεί ο νεκρός δεν είναι δικός μας οπότε δεν προσβαλλόμεθα.

(Btw, εγώ δεν ανήκω σε αυτούς που πιστεύουν στην ιερότητα των ΠΡΑΞΕΩΝ του νεκρού. Το σώμα του εμεινε πίσω και η οικογένειά του, οι άνθρωποι που τον θέλαν στη ζωή τους. Και για το μεγαλύτερο αρχίδι, μπορούμε να είμαστε λίγο συγκρατημένοι στην αρχή, σεβόμενοι και λίγο τους οικείους του, όχι αυτόν. Μπορεί ο άλλος να ψοφολόγησε και το πτώμα του πλέον δε νοιώθει και δεν ακούει και στα αρχίδια του τι κάνουμε εμείς, αλλά οι πράξεις του, παραμένουν κρινόμενες και ζυγιζόμενες και αν ο νεκρός έκανε μαλακίες, ήταν καθήκι ή πανηλίθιος, ε τι να κάνουμε. Ακόμα και αν πλήρωσε τη μαλακία του με τη ζωή του, πρέπει και μπορεί να χρησιμοποιηθεί ως αντιπαράδειγμα, ως "να κοιτάχτε, μην γίνετε σαν αυτόν"

Στο άλλο άκρο πάει η "αγιοποίηση" νεκρών και μακριά απο μας. Ειδικά για την περίπτωση τη γνωστή, την πρόσφατη ξερωγώ, νομίζω οτι ο εκλιπών θα τσαντιζόταν ιδιαίτερα που πάτε να τον κάνετε τον Παϊσιο της Αριστεράς.)

Γενικά, σταμάτα να προσβάλλεσαι, σχεδόν κανείς δε θα πάρει σοβαρά έναν άνθρωπο που είναι προσβεβλημένος 24/7. Μυρίζει από χιλιόμετρα ανασφάλεια, και ανάγκη να είναι το επίκεντρο της προσοχής και του κανακέματος. Ψυχολόγος δεν είμαι αλλά μυρίζει απωθημένα από τους γονείς που δεν τους δίναν όση προσοχή ήθελαν μικρά. Πως είναι τα πλουσιόπαιδα από τα πλεη ρουμ του παλιού Ψυχικού που πάνε και πετάνε μολότωφ στο κέντρο; κάτι τέτοιο στο emo του.

Σταμάτα να προσβάλλεσαι και μάθε να δέχεσαι το χιούμορ, ακόμα και το κακό.

Και μάθε να ξεχωρίζεις την προσβολή από το χιούμορ. 

Π.χ ένας βασικός μπούσουλας: Χιούμορ Σεφερλή/Λαζόπουλου : Προσβλητικό κυρίως για τη νοημοσύνη μας. Χιούμορ Κάρλιν, Μαύρη Οχιά, ακόμα και Έντι Μέρφι στο "Raw": "Προσβλητικό" αν δε μπορείς να χαλαρώσεις ποτέ και έχεις ιδιαίτερα πολυπληθή λίστα από "Ιερά και Όσια" που κανείς δε δικαιούται να αγγίξει. 

Πάρε και μαθήματα τα λέει πιο καλά από ο.τι θα μπορούσα να τα πω εγώ :

Γιώργο, λείπεις.
* Μαλάκα μου , ακόμα και το Pride and Prejudice and zombies, ΜΑΛΑΚΙΑ ΕΙΝΑΙ. Είναι ένα λογοτεχνικό έργο που δε σώθηκε ούτε καν όταν του προσθέσαν ζόμπι! 2πλη παπαριά στην ταινία που ΔΕ ΒΛΕ-ΠΕ-ΤΑΙ. Χίλιες φορές το Samurai Cop.  (<== έτσι για τελευταία προσβολή, να κλείσει αισιόδοξα το ποστ)

Γαμώ τα τρολλ

Κάτσε αγόρι μου κάτω να σου μιλήσει ένας από τους αρχαίους σοφούς του ιντερνετ στην Ελλάδα.
(Εγώ)
Ναι  από τη στομάχα μου το βγάζω το "αρχαίος σοφός του Ιντερνετ" αλλά για να μη λέμε και ο,τι θέμε, απο το 1995 είμαι στα τσάτια, στα φόρα και στα λοιπά, έχω κολλήσει 2 ένσημα που λέει ο λόγος. <== Αυτό είναι επίκληση στην αυθεντία και είναι λογικό σφάλμα αλλά ποιος χέστηκε; Αυτά που είναι λογικά σφάλματα στην επιστήμη, οπουδήποτε αλλού ο κόσμος τα θεωρεί εργαλεία για να κερδίσεις και να έχεις πάντα δίκιο (καταραμένε Σοπενχάουερ).

Παλιά που λέτε, πολύ παλιά, το τρολλ είχε άλλη έννοια απο ο,τι τώρα.

Στα μακρινά 90'ς αυτό λέγαμε, ο τρολλάς ήταν ο μαλάκας του ιντερνέτς

Παλιά παλιά, εποχή που μπαίναμε irc από κάτι Sun workstations με Solaris και που έπρεπε να κάνουμε add το χρήστη zgallis για να τρέξουμε Netscape, τα τρολλ ήταν οι μαλάκες της παρέας. Δεν ήταν πολλοί πολλοί, αλλά ήταν οι τύποι που απέφευγε το σύμπαν να μιλήσει. Όχι επιτυχώς πάντα, γιατί μερικές φορές κάποιος ήταν λίγο πιο νέος ή πιο μπάρμπας, κάποιος ψάρωνε λίγο με τις μαλακίες τους και αρχίζαν οι καυγάδες. Γενικά ήταν κάτι σαν τη σύφιλη πριν την ανακάλυψη της πενικιλλίνης: Δεν ξεκολλούσαν με τίποτα και σου σπάγαν τον παργαλάτσο. Oh wait..ακόμα είναι, μόνο που πια δεν τους πιάνουν τα αντιβιωτικά.Ήταν οι μαλάκηδες του ιντερνετ και γενικά ο κόσμος κοιτούσε να τους αποφεύγει, έπεφταν τρελλά μπαν και k-line και δεν ξέρω κ εγώ τι άλλο και γενικά υπήρχε μια ισορροπία. Μετά στα φόρα το πράγμα συνεχίστηκε προφανώς, όπως και στο αλήστου μνήμης joy.gr που ήταν πρωτοποριακό για την εποχή του τότενες αλλά συνήθως, ειδικά όταν το φορουμ ήταν οργανωμένο, οι τρολλάδες τρώγαν πόρτα με συνοπτικές διαδικασίες. Πάλι ξέφευγαν κάποιοι εξ'ου και η παραπάνω εικόνα.

Και τα χρόνια πέρασαν και αυτοί που ήταν οι μαλάκες του ιντερνετ, εξακολουθούν να είναι οι μαλάκες του ιντερνετ, μόνο που τώρα είναι πιο πολλοί και από μύγες σε σωρό με καβαλίνες και πιο ενοχλητικοί από σαλμονέλλα σε τραπέζι γάμου.

Δυστυχώς η έκρηξη της πρόσβασης στο ιντερνετς έδωσε βήμα στον κάθε μέχρι πρότινος απομονωμένο καραγκιόζη ο οποίος την είδε "τρολλ" και οτι επιτελεί και κοινωνικό έργο κλπ και έτσι γέμισε ο κόσμος με μαλακισμένα σχόλια και ηλίθιες διενέξεις.

Η μεγαλύτερη διαφορά είναι ότι πλέον το τρολλ είναι επάγγελμα (δεν ξέρω αν είναι επικερδές ή όχι) και υπάρχει κόσμος που πληρώνεται για να το κάνει.

Ας τα διαχωρίσουμε λοιπόν:

Γαμιέστε οι πληρωμένοι τρολλάδες:

Γιατί συνδυάζετε την ψυχοπαθογένεια ενός τύπου που κάθεται και ξεκατινιάζεται όλη μέρα στο ιντερνετ έχοντας ως σκοπό της ζωής του να φέρει στα όριά τους τους συνομιλητές του, με τη διαύγεια μυαλού να το κάνετε για τα φράγκα και όχι για την τιμή των όπλων όπως ο σωστός ψυχάκιας. Γιατί προσλαμβάνεστε συνήθως από κόμματα ή πολιτικές ομάδες ή γκρουπούσκουλα ή δεν ξέρω και εγώ τι για να φτιάχνετε 1000 λογαριασμούς ο καθένας και να κάνετε καρμπόν σχόλια σε όλα τα site, στο fb και στο twitter, μην αφήνοντας κανέναν να μιλήσει και πνίγοντας κάτω από οχετούς μαλακίας οποιονδήποτε κατά περίσταση διαφωνεί. Δεν το συζητάω για τα κανονικά συμβόλαια δολοφονίας χαρακτήρων, έστω και αν ο χαρακτήρας είναι ένας απλός τύπος στο ιντερνετ που ένα απόγευμα αποφάσισε να πει μια μαλακία στο τουίτερ. Να δεις να μαζεύονται από το πουθενά 800 μαλακισμένα (που μάλλον είναι 2 αλλά τέλος πάντων) και να γίνονται web wars. Για μερικούς δε αυτό "έχει πλάκα" και "εκτονώνεται" ο κόσμος, για άλλους σαν και εμένα αυτό αποτελεί παράγοντα απομάκρυνσης από τα social media ή τουλάχιστον ήπιας εκδήλωσης άποψης γιατί έχω δει πράγματα που με έχουν φοβίσει κατά καιρούς και δεν έχω καμία όρεξη να μου στέλνουν μηνύματα "είσαι αυτός και μένεις εκεί και θα σε γαμήσουμε πατόκορφα" -ναι έστω και αν είναι μούφα και λεονταρισμοί- όπως έχει συμβεί δυστυχώς αρκετές φορές. Μπαίνω σε 2-3 ειδησεογραφικά site και σε μερικά πιο λάιτ. Ειδικά στo ένα, από κάτω σχολιάζουν 5-10 άτομα ΣΕ ΟΛΑ, ΣΥΝΕΧΕΙΑ, ΟΛΗ ΜΕΡΑ και πέραν αυτών άλλοι n τυχαίοι. Παρόμοια κατανομή υπάρχει και στα άλλα site και φαντάζομαι και στο twitter. Θέλει π.χ ο άλλος να με πείσει οτι έχει 30-40.000 γραπτά σχόλια/χρόνο/ ΑΝΑ SITE, στα οποία υποστηρίζει ένα κόμμα (οποιοδήποτε, στα παπάρια μου ποιο) με ψυχαναγκαστική προσήλωση, επιτιθέμενος άγρια σε οποιονδήποτε πει ο,τιδήποτε απαγορεύεται από τις σοφές κατευθυντήριες γραμμές, οτι δεν πληρώνεται. Ή που έχει αρχείο και screenshots απο το τι έχει πει ο καθένας τα τελευταία 10 χρόνια. Μαλάκα τρομακτικό. ΟΚ άντε πες για πολιτικούς γίνεται εύκολα, έχεις πίσω απο την τρολλομάδα άλλους 10 που ψάχνουν. Αν το κάνουν για σένα όμως, τον απλό καθημερινό χλιμίντζουρα, τρομάζεις ή δεν τρομάζεις; Να πω εγώ μια παπαριά ξερωγώ και να μου βγάλει ο άλλος σκρινσοτ απο μαλακία που χα πει στο #hellas το 1997. Πάει το σκατό στην κάλτσα.

 Μια από τις κλασσικές τεχνικές δε είναι να σε πιάνει ένας στο μπιρι μπίρι, να σε φέρνει στο αμήν χρησιμοποιώντας όποιο τέχνασμα υπάρχει και δεν υπάρχει, μιλάμε textbook εξαγρίωσης και χειραγώγησης, και όταν φτάσεις στο αμήν και σου ξεφύγει κανα "ε δεν πας να γαμηθείς το κάτω κάτω;" πλακώνει αυτός και οι 100 κλώνοι του, μαζί με τους φίλους του, να σε τσακίσουν στο "μμμ έτσι είναι ο πολιτισμός σου/κοίτα ρε ένα μορφωμένο άνθρωπο/να ορίστε το επίπεδό σου" και αντίστοιχες μαλακίες. Ρε σάλτα γαμήσου πάρε καμια βενζοδιαζεπίνη να στανιάρεις, κλάμπανε. Όχι συγγνώμη το παίρνω πίσω, μην πάτε να γαμηθείτε αγαπητέ κύριε, δεν έχω όρεξη να μαζευτείτε εδώ μέσα ένας σκασμός τρόμπες σαν και του λόγου σου και να μου πρήξετε τα παπάρια με τις απαλεψιές σας. (γαμιέστε)

Θυμήθηκα τώρα και τον κλασσικό μαλάκα επαγγελματία τρολλά που σκάει άσχετο σχόλιο για να ξεκινήσει καυγάς παντού. Π.χ είδηση "Νταλίκα χτύπησε αρκούδα στην Εγνατία". Πρώτο σχόλιο: "Οι μνημονιακές προσκυνημένες κυβερνήσεις..." -καταλαβαίνεις που το πάω- ή "έχουμε πήξει στους λάθρο..." -πάλι καταλαβαίνεις που το πάω. (γαμιέστε - δις)

Γαμιέστε και οι σταυροφόροι τρολλάδες

Γιατί εσείς κάνετε περισσότερη ζημιά. Σκέψου σκηνικό τώρα: Είναι ο άλλος ιδεολόγος. Με παρακολουθείς; Ωραία. Έχει την όποια ιδεολογία του. Και θέλει να ξεσκεπάσει το σάπιο κατεστημένο, τη φαρισαϊκή κοινωνία, την υποκρισία και τη διπροσωπία και όλα αυτά τα ωραία. Και μπράβο του. Και τι κάνει ; Πάει και στήνει τρολλιά που τσιγκλάει όλα τα αντίστοιχα πανηλίθια αντανακλαστικά όλων των -ναι σαφώς- φαρισαίων, υποκριτών και διπρόσωπων μαλάκηδων που ευδοκιμούν εδωπαδα, με αποτέλεσμα αυτοί να αυξάνονται, να πληθύνονται και να εξαγριώνονται ακόμα περισσότερο. Αγαπητέ αρχιτρόμπα: Στήνοντας ψεύτικη είδηση πως π.χ τα παιδιά των προσφύγων δεν είναι εμβολιασμένα εναντίον του Υδροξειδίου του Υδρογόνου ξερωγώ (χαχα καλό, γελάσαμε πάλι) και οτι θα πεθάνουμε όλοι, ΔΕΝ αναδεικνύει το πόσο αμόρφωτοι και υποκριτές είναι κάποιοι, ίσα ίσα που χρησιμοποιείται και διαδίδεται ως πραγματική είδηση από αυτούς. Έτσι εσύ μπορεί με τους φίλους σου να γελάς σατανικά και πόσο χαι κλας είστε και ανώτεροι και τέτοια, αλλά αυτοί μια χαρά συνεχίζουν να κάνουν τη δουλειά τους. Κοινώς, τέτοιες πρακτικές ριβέρς σαικολοτζι και αποκάλυψης σαπίλας δεν πιάνουν σε ανθρώπους που αναπαράγουν ως πραγματικότητα το Κουλούρι. Κόφτο γιατί κάνεις ζημιά. Ναι, δε βοηθάς, ΑΥΤΟΥΣ βοηθάς γιατί είσαι και καλός στο φωτοσοπ και τη μαλακία επειδή δυστυχώς κόβει το νιονιό σου και το στήνεις καλά, αλλά έτσι ΤΟΥΣ ΚΑΝΕΙΣ ΧΑΡΗ. Μέχρι εκεί δεν κόβει το νιονιό σου φαίνεται. Δεύτερο παράδειγμα τρολλιάς, αυτό για το οποίο δεν ξέρω αν ήταν τρολλιά ή αγνή αμόλυντη προπαγανδομαλακία. Ίσως το δεύτερο, δεν ξέρω. Καταλαβαίνεις όμως το αποτέλεσμα. Και το διάλογο που έγινε. 

Ναι, γαμιέστε και οι απλοί χομπίστες

Γιατί εσείς δεν έχει "τελείωσαν τα φράγκα του κόμματος, δεν πληρώνει, τέρμα το επαγγελματικό τρολλάρισμα", ούτε "πέτυχε η επανάσταση, οκ δε χρειάζεται άλλο τρολλάρισμα". Εσείς δεν είστε σταυροφόροι τρολλάδες υπέρ ιδεολογίας, εσείς είστε σταυροφόροι τρολλάδες υπέρ τρολλαρίσματος.

Ενώ υπάρχουν τόσα ήρεμα και σιωπηλά χόμπι για κοινωνιοπαθείς, όπως το να φοράς τα εσώρουχα της νεκρής γιαγιάς σου και να τραγουδάς Lily Marlen στο στρατό από βαλσαμωμένες νυφίτσες που έχεις φτιάξει στο υπόγειο και έχεις ντύσει με πραγματικές απομιμήσεις στολών ναζί, εσύ διαλέγεις να είσαι ιδεολόγος σπασαρχίδης και να λες το ίδιο πράγμα κάθε μέρα όλη μέρα. Μου ρθε τώρα περίπτωση ανθρώπου (να ήταν μία μόνο καλά θα ήμασταν) απο το Luben. Βέβαια δε μπορώ να ξεχωρίσω αν είναι τρολ ή απλώς έχει πάρει την σύγχρονη κλινική ψυχιατρική vol 2. και έχει πει "θα κάνω high score στις διαταραχές". Μπορεί το δεύτερο. Αλλά είναι ο άνθρωπος που έχει n σχόλια που λένε συνέχεια το ίδιο πράγμα. Έχει πχ ένα μήνυμα και το κάνει οχι c/p, αλλά περίπου c/p σε 100000 διαφορετικές περιπτώσεις. Και από κάτω του απαντάνε! Ρε ! Τι λέμε εδώ και 20 χρόνια; (βλ. εικόνα ποστ). Μπορεί να είσαι άνεργος, να έχεις μαλαφράντζα στους λεμφαδένες και 2 μήνες ζωής, να σε τάιζαν με το ζόρι συκωταριά και σπλήνα όταν ήσουν μικρός και μισείς τον κόσμο και οκ, έχεις κάποια δίκια, από ένα σημείο και μετά όμως, ΣΤΑ ΠΑΠΑΡΓΙΑ ΜΟΥ.

Ο Μπετελγέζ το δεξί, ο Αντάρης το αριστερό.

 Α σιχτίρ και συ και ο γρύλλος σου. Βέβαια δε σου το λέμε κατάμουτρα, γιατί τα γαμωσταυρίδια για σένα είναι ο,τι το χειροκρότημα. Στα λέμε απο δω, που ειναι μετα-ανάλυση της υπερβατικής χαζομάρας που σε δέρνει. 

Και σεις καλοί μου άνθρωπες, σταματήστε να τα ταϊζετε. Σταματήστε να συμμετέχετε. Αστους να πάν στο διάολο να ησυχάσουμε που έχει γίνει το ιντερνετς το χωράφι τους. Αμα πια.

Αντίλογος: Θα μου πεις, ρε φίλο, άμα δεν έχει και λίγο τζέρτζελο λίγο τσακωμό δεν έχει πλάκα. Κοίτα, δεν ξέρω πως διασκεδάζετε με τους φίλους σου, αλλά εμείς με τους δικούς μου δεν πλακωνόμαστε στις -ψυχολογικές- αγκωνιές και στα γαμωσταυρίδια και στο τέλος είμαστε σε φάση "ουάου μαλάκα αυτό το καντήλι που συνδύασες την Αίγυπτο, τον Όντιν και τις κουτσομούρες ήταν εντυπωσιακό" ή "πωωω αυτό με τη γιαγιά μου ήταν σκληρό και πόνεσε αλλά συγχαρητήρια με έκανες και έκλαψα". 

Βέβαια ούτε θέλω να γίνει κατηχητικό το ιντερνετ και αναγνωρίζω απόλυτα πως δε γίνεται. Αυτό που θέλω είναι λίγη ισορροπία. Λίγο πιο κανονική κατανομή.

Και αν αυτή τώρα είναι η κανονική κατανομή, ε κάποια στιγμή θα μείνουν μονοι τους οι τρολλάδες αποκλειστικοί χρήστες του ιντερνετ να τσακώνονται μεταξύ τους, σε φάση "και όλα τα σκυλιά της νύχτας που πουλάνε μούρη και τουπέ" κλπ. Όχι πως θα τους χαλάσει κιόλας, γιατί ή είμαστε ζαβοί ή δεν είμαστε.

Για αυτό αναπολώ τα αθώα 90s...

Είσαι troll; Kick-ban-k-line,αντε γεια.

(και ήταν και ακριβό το dialup οπότε δεν έπαιζε να κάθεσαι 18 ώρες τη μέρα σε flame wars)

Για αυτό λέω, α σιχτιρ αγάπες μου..

Οι σέλφις μας καταστρέφουν σιξ σιξ σιξ

Κατ'αρχήν :

Όχι για να μην παίρνετε θάρρος που επειδή γύρισα απο τις διακοπές είμαι χαλαρός, άνετος, χωρίς γκρίνια και τα ρέστα. Πάτε καλά ρε; Η πηγή της έμπνευσης για τους γέρους του Μάπετ του Σόου άνετος και χωρίς γκρίνια; Ναι ξέρω γεννήθηκα θεωρητικά αφού είχε ξεκινήσει η εκπομπή, αλλά όλο αυτό είναι απλά μια μικρή παρεξήγηση στην οποία μπλέχτηκαν η γυναίκα του Τζιμ του Χένσον, μια παραπεταμένη μηχανή του χρόνου, 2 χωροχρονικά παράδοξα και  αρκετή τεκίλα, ένα βράδυ το 2005 στην Ίο με το Zaphod, Άν δεν ήσουν εκεί δεν μπορείς να καταλάβεις το αστείο, ούτε καν αν σου διηγηθώ πώς ο Zaphod κατέληξε με μια πίτα σουβλακι σφηνωμένη στο αυτί (την οποία συνέχισε να τρώει μετά).

Τέλος πάντων

Οι Σέλφις Μας Καταστρέφουν

Πήγαμε διακοπές, ωραία; Ωραία. Ανήκουμε στο περίπου 1% του παγκόσμιου πληθυσμού που πάει διακοπές ακόμα και ξέρω ξέρω ξέρω, θα μας εκτελέσετε αργά και βασανιστικά όταν έρθετε στα πράγματα, γιατί δεν ντρεπόμαστε που δουλεύουμε και βγάζουμε κανα ψιλό και πάμε και διακοπές κλπ αλλα είστε πιο γραφικοί και από την αττάκα που λέει οτι αυτό είναι πιο γραφικό και από την Οία,  τρολλ του κώλου. (Κολλ).

Κάποια στιγμή λοιπόν, επειδή είμαι από αυτούς που παντού παρατηρούν τα πάντα και όχι δεν κουράζομαι, μου αρέσει, όχι δε βαριέμαι τίποτα, μου αρέσει κλπ, παρατήρησα το εξής: Ελάχιστοι έστρεφαν τις φωτογραφικές μηχανές οπουδήποτε εκτός του εαυτού τους. Σχεδόν κανείς δεν έβγαζε ένα γαμωτοπίο. Έτσι, σκέτο. Χωρίς τα μούτρα του. Και άντε καλά, θες να είσαι μέσα σε ΟΛΕΣ τις φωτογραφίες, το δέχομαι, γούστα, πάσο κλπ. Εκεί που άρχισε το φρύδι να σηκώνεται και το "μα τι μαλακίες είναι αυτές" να βαδίζει προς το μέρος της εκάστοτε συζήτησης με γοργά απειλητικά βήματα, είναι όταν παρατήρησα πως στις φωτογραφίες αυτές το τοπίο δεν έπαιζε κανένα ρόλο. Και εξηγούμαι: Είσαι ξερωγώ σε μια μαγευτική τοποθεσία. Και τι κάνεις βγάζοντας φωτογραφίες; βγάζεις σελφι στις οποιες η μάπα σου, η μάπα και το σώμα σου, ο κώλος σου, τα βυζιά σου κλπ πιάνουν το 99% της φωτογραφίας.

Ενα χαρακτηριστικο παράδειγμα, γιατι μια εικόνα = 100 λέξεις

#Περνάμετελεια #διακοπάρες #ειμαστεμουρλά #γιόλο

Ο κόσμος ήταν αποπνικτικά, ασφυκτικά και ενοχλητικά γεμάτος από αυτή την εικόνα

#cuclitsam #<3 #seprkl

Είμαστε που λες σε μια παραλία από τις γνωστές τοπ 10 του γνωστού σύμπαντος κλπ (ΟΧΙ Χαλκιδική, έλεος με τη Χαλκιδική πια) και παρατηρώ παρέα με κοριτσόπουλα. Θα ταν 20;22; 25 δεν είχαν καβατζώσει με τίποτα. Επί μία ώρα ΣΥΝΕΧΕΙΑ, είχαν το σελφοκόνταρο και πόζαραν και οι 5 μανιωδώς. Ο γερο μπιζμπίκης πήρα καλό μάτι, αλλά γέλασα ιδιαιτέρως με τις φάτσες που έπαιρναν, από το φέικ πάθος μέχρι το φεικ #ποσομοιραίαείμαι και το πιο φέικ ακόμα #δεσουκαθομαι και το υπέρτατο φέικ #κοιταχτεποσοκαβλαειμαι-ΟΛΟΙ. Παραδίπλα ήταν παρέα με συνομήλικα αγοράκια, μια χαρά εμφανίσιμα κιόλας, γυμνασμένοι, χιουμορίστες (τους άκουγα, ωραίοι τυπάδες). Κάποια στιγμή λέει ο ένας "ρε σεις, γουστάρω πολύ την παρέα εκει, να πάμε να πιάσουμε καμιά κουβέντα; Αντε γαμω την τρέλλα μου διακοπές είμαστε". Για να πάρει πληρωμένη απάντηση από τον διπλανό του "Άσε ρε μαλάκα μακριά,τι να πας να μιλήσεις, δεν τις βλέπεις; Εκτός από το να τραβάνε φωτογραφίες τις μούρες τους, δεν έχουν κάνει τίποτα αλλο, ούτε μια βουτιά. Δεν πάω πουθενά". Δικέε μου κόβει το μάτι σου.

Το σκηνικό με τα σελφοκόνταρα και τις φάτσες συνεχίστηκε σε διάφορες φάσεις των διακοπών με αποκορύφωμα την επιστροφή μας όπου στο αεροπλάνο καθότανε δίπλα μου μια κοπελιά και κατά τη διάρκεια της πτήσης καθάριζε απο το κινητό τις φωτογραφίες. Είχε τουλάχιστον 200 φωτογραφίες. Τις εξέτασε όλες. Δεν είχε ΚΑΜΙΑ, ξανα, ΚΑΜΙΑ που να φαινόταν που πήγε διακοπές. Ήταν όλες, μα όλες η μούρη της, αυτή με τις φίλες της, τα μπούτια της στο δωμάτιο (την έσβησε, δεν ηταν από καλή γωνία), το μακιγιάζ της, η μούρη της σε παραλία (παιζει να κατάλαβα στη μια σε ποια παραλία ήταν αλλά νταξει, όχι και ακριβώς, δε φαινόταν πολύ), αυτή με τις φίλες σε μπιτσόμπαρο (φαινόταν λίγο ξύλινο δάπεδο στη σέλφι) κλπ. Δεν είχε ούτε μια φωτογραφία που να μην είναι το επίκεντρο του κόσμου, μια φωτογραφία που να φαίνεται ξερωγω καλλιτεχνικά στην άκρη ενω το κύριο θέμα της φωτογραφίας να ήταν το λιμάνι των Χανίων ξερωγώ. Ρε τίποτα.

Και λέω γω τώρα. Ξέρεις, πράγματα που απασχολούν μόνο εμένα και ποτέ εντελώς κανέναν άλλον.

Πήγες διακοπές. ΟΚ.

Εκτός από τον εαυτό σου ρε δε σε εντυπωσίασε τίποτα άλλο; Τίποτα γαμώ τις παντόφλες της 9ης μετενσάρκωσης της Κάλι-Μα; 

Πόσες φωτογραφίες του εαυτού σου χρειάζεσαι; Πόσο πολύ ζεις για να ποστάρεις τη φάτσα σου και να σου κάνουν λάικ απο κάτω τα χ,ψ,ζ λιγούρια (εν αναμονή του "σωστού" λάικ από τον σωστό τυπά). Πραγματικά τόσος εγωκεντρισμός και μάλιστα από τόσο πολύ κόσμο τριγύρω με τρόμαξε.

Κοιτάχτε λίγο γύρω σας ρε κνώδαλα.

Σταματήστε να κοιτάτε συνέχεια τον εαυτό σας. Νταξει τον αγαπάτε, είναι γαμάτος, υπέρτατος και #cuclitsam .

Αλλά έλεος κάπου, έλεος. Είμαστε στην εποχή της εύκολης πρόσβασης στα πάντα. Στη γνώση, στην εικόνα, σε μέρη, σε δράστηριότητες, σε ενα σκασμο πράγματα. Και συ αντί να ανοίξεις τα γκαβάδια σου και να κοιτάξεις τριγύρω τα ανοίγεις μόνο για να κοιτιέσαι σε ένα καθρέφτη; Για να θαυμάσεις τον εαυτό σου και μετά να το ανεβάσεις κάπου για να επιβεβαιώσουν και οι υπόλοιποι πόσο γαμάτος είναι αυτός ο εαυτός και πόσο #axkoyklaise και <3 ;

Μετατράπηκαν τα smartphones από εργαλείο σε μηχανήματα ψυχαναγκαστικής αυτοεπιβεβαίωσης και εγωπάθειας. Ψηφιακοί νάρκισσοι φυτρώσαν παντού. (Είμαι ποιητής όταν χρειάζεται, το ξέρω)

Και εγώ αγαπώ με πάθος και θέρμη τον εμένα αλλά δεν κάνω και έτσι.

Μα πραγματικά ούτε μία γαμωφωτογραφία με ένα γαμωτοπίο δεν είχε ρε..

Ώπα έχω να σβήσω κάτι σέλφις τώρα γιατί φαίνεται το γκρίζο στα μούσια και δε λέει, τα γκομενάκια στο ινστακραμ δε θα κάνουν λαικς.

Εβίβα λα ρεβολουθιόν - ΑUTH Αντιεξουσιαστρώνα Καμπ 2016

Θα είχα γράψει κάτι από τη Δευτέρα το απόγευμα κιόλας, αλλά επειδή δεν είμαι πληρωμένος κονδυλοφόρος του οποιουδήποτε και έχουμε και δουλειές, έκατσε να καταφέρω σήμερα να πω "άντε σούρε μέχρι το γκομπιούτερεζ και γράψε τη μαλακία σου".

Σύσσωμο το πανελλήνιο καρακατασοκαρίστηκε που μαζεύτηκε το διεθνές τζετ σετ των απανταχού γκρούβαλων και ήρθε να μας κατσικωθεί μέσα στο Απουθού για δέκα μέρες.

Φυσικά το πανελλήνιο συνήθως καρακατασοκάρεται και εξανίσταται και για ανυπόστατες μαλακίες, αλλά πάμε παρακάτω.

Μαζεύτηκε λοιπόν η αφρόκρεμα της αντιεξουσιαστικής εξουσίας και ήρθε να μας επιβάλλει την παρουσία της με το γνωστό νόμο του "αφού θα είμαστε πολλοί δε θα τολμήσει κανείς να μας πουλήσει μούρη" (που περίπου έτσι περιγράφετο και εις την ιστοσελίδα τους που ανέφερε οτι "μπορεί η παρουσία μας εκεί να μην είναι ακριβώς νόμιμη, αλλά θα τη νομιμοποιεί ο αριθμός μας" ή κάποια τέτοια ανούσια παπάτζα επιπέδου δευτέρας γυμνασίου όπου οποιος ήθελε να μη γράψει διαγώνισμα έλεγε "αν κάνουμε όλοι αποχή απαγορεύεται να πάρουμε απουσίες".

Αφού λοιπόν ο συρφετός των γκαβλωμένων ελβετών υπέρμαχων της ελευθερίας ήρθε και μπαστακώθηκε με το έτσι θέλω σε ένα χώρο για τον οποίο ποτέ κανείς τους δε νοιάστηκε ή δεν προσέφερε κάτι -με όλη την ιεράν οργή ενός πολεμισθού του 1204 που πάει να πολεμήσει τους απίσθους και να σώσει τους αγίους τόπους και τους αναξιοπαθούντες κουλουπού, άρχισαν να κάνουν αυτό που ξέρουν καλά:

α. Να σπάνε επικοινωνιακά αρχίδια με το πόσο ήρωες είναι

β. Nα ταγκάρουν το σύμπαν

Mέρα πρώτη - Οι Ελβετοί άρχισαν να ξεροψήνονται

Μέρα τρίτη - Παιδικαί κατασκηνώσεις "Τα Γλαράκια"

Αφού ήρθαν λοιπόν τα παιντιά και μας κατσικώθηκαν, ξεκίνησαν και το θεάρεστο έργο τους, ήτοι μπούκαραν με το σεις και με το σάς και ευγενέστατα στη νομική, δε μπορώ να πω, τα παιδιά ήταν απο σπίτι. Απλά όταν τους είπαν "σας παρακαλούμε, δεν είναι μπορδέλον εδώ να μπαίνει ο χ ψ πάσα εις ένας Χανς ελβετός και να ξεγκαβλώνει", είπαν "οπρίτς, ημείς είμεθα συναισθηματικοί και ευαίσθητοι άνθρωπες και αγαπώμεν τους συνάνθρωπάς μας, δια τούτον, κάνε πέρα μη φύγει ο λοστός και σπάσει κανα κεφάλι, θα σπάσωμεν την θύραν"... έσπασαν και κάτι ψιλά, κατέστρεψαν αμαλάχει και παπαριές και ποιος νοιάστηκε.

Πάντως για ελευθεριακοί και αντιεξουσιαστές, τίγκα στις απαγορεύσεις είναι τα παιδιά 

Απαγορεύεται η φωτό καθότι δεν είμεθα μαλάκες, να μας μπουζουριάσουσι μετά

Επίσης,

Απαγορεύεται και το πέσιμο, καθότι κάμπινγκ, καλοκαίρι, μπαφίδια και ξύδια, αλλά το παραχέσαν οι σύντροφοι



[Λεπτομέρεια στα αριστερά, τα κορόϊδα που μαζεύουσι τα αλληλέγγυα σκουπίδια που οι αλληλέγγυοι ήταν πολύ απησχολημένοι ίνα τα μαζέψωσι μόνοι τους]

Παρατηρώ μια αντισεξουαλικότητα η οποία δε συνάδει με την πάλαι ποτέ χίπικη προσέγγιση στο σεξουαλικό ζήτημα και που με ανησυχεί παιδιά. Διατί διερωτώμαι ο ερίφης:

Αν δεν την πέφτωμεν κυρίες, κύριοι και λοιποί, πώς θα δουλέψει το πράμα;

Θα περιμένωμεν ίνα ανθίσωσοι τα κρίνα;

Θα περιμένωμεν ίνα μας κάνει συνοικέσιον η πεφιλημένη και ποτνία προμάμμη μας; (ποτνία μαλάκες γιδοβοσκοί, είναι η σεβαστή, δεν πήγα να γράψω ποντία).

Και τέλος πάντων άντε πες εγώ είμαι ένα καπιταλιστικό γουρούνι που όταν θα έρθει η ώρα θα κρεμαστώ από έντερα κλπ, αφού θα με έχουν κάψει οι παπάδες που είμαι άθεος και οι χρυσαυγίτες που δεν είμαι αρκετά χελλήν κλπ κλπ, κοινώς πάρτε σειρά. Δε νογάω από έρωτα.

Εσύ ελευθεριακέ μπαφίστα μου (έλα παραδέξου το, αυτό που μας έσπαγε τα ρουθούνια 10 μέρες μέσα στο γαμωΑΠΘ ΔΕΝ ήταν σπεσιαλιτέ από τη συρία όπως τεχνηέντως διαρρέατε, εκτός αν στη συρία τρώνε χασισόπιτες. Που είναι σπεσιαλιτέ στην Ολλανδία, ολλανδέ που μου το παίζεις αδιάφορος εκει περα στα σκαλάκια της νομικής) τι κάνεις για τον Έρωτα; ε; Τόσο για το ιδανικό, όσο και για το σωματικό κομπόνεντ του πράγματος; κοινώς, πώς κανονίζετε να γαμάτε χωρίς πέσιμο ρε παιδιά; όχι το χω απορία. (Και δεν εννοώ στρειτ πέσιμο, εννοώ γενικά οποιουδήποτε συνδυασμού πέσιμο, χέστηκα τι πέσιμο είναι). Α ναι τώρα που το θυμήθηκα είμαι και cis - scum.

Έχει πλοτ τουίστ η απαγόρευση όμως μια και παρακάτω πληροφορούμεθα ότι

Μπορεί να απαγορεύουμε διάφορα, αλλά μην είσαι μαλάκας, ανυπακοή. Τώρα . Όχι, δε θα μου πεις εσύ τι θα κάνω.

Εδώ οκ παραδέχομαι νομικίστικη τρίπλα επιπέδου Σοπενχάουερ και πώς να έχεις πάντα δίκιο. Γιατί ναι μεν οι απαγορεύσεις, αλλά είμαστε και αντιεξουσιασθαί και μην ξεχνιόμαστε, γράφουμε στα αρχίδια μας τις απαγορεύσεις. Μαθήματα αγνής αποφυγής κακοτοπιών που καλύτερα μόνο σε ιερά βιβλία υπάρχουν.

Βιβα λα ρεβολουθιόν αλα Σβίτσερα

Ο,τι γράψατε, θα υποστηρίξω ακριβώς τα αντίθετα. Ανυπακοή!

Και εδώ βλέπουμε όλο το νόημα της φάσης. Ο Χανς απο την Ελβετία, στη χώρα του δε μπορεί να κάνει τέτοια πράγματα και το χει άχτι. Άσε που η μάνα του κάνει συνέχεια μπάμιες και τσαντίζεται.
Έτσι λοιπόν κανόνισε να ρθει εδώ πέρα, που είμαστε λίγο χαλαροί και δε γουστάρουμε περιορισμούς και απαγορεύσεις και τέτοια (εκτός από αυτές που βάζουμε εμείς οι ίδιοι) να ξελαμπικάρει λίγο το παιδί πάνω στο μετεωροσκοπείο του ΑΠΘ -και όχι μόνο.
Έτσι λοιπόν η μεγάλη αντιεξουσιαστρώνα Χανς ο Ελβετός, μαζί με ένα σκασμό αλάνια ήρθαν να μας διδάξουν ήθος, αλληλεγγύη και οικολογία και το έκαναν με περισσή χάρη και χωρίς να ανοίξει ρώθων.

Η οικολογία πάνω από όλα, ε και αν αφήσουμε και τίποτα, μην αγχώνσθε , θα τα μαζέψουμε του χρόνου που θα ξανάρθουμε

Αυτό που πραγματικά εξοργίζει σε όλη αυτή τη φάση δεν είναι μόνο το στυλάκι των παλλικαριών. Αυτά τα παιδιά, αυτό το στυλάκι έχουν, αυτές τις ιδέες, αυτή τη συμπεριφορά. Αυτό που με εξοργίζει είναι το συλλογικό "ουφ, φτηνά τη γλυτώσαμε" της πανεπιστημιακής κοινότητας και κυρίως της πολιτείας.

Ο,τι και αν ακούσατε στις ειδήσεις, νομίζω ότι τα ξεχείλωσαν λίγο τα πράγματα. Οχι, οι καταστροφές δεν είναι τεράστιες, ούτε ακριβώς πλήχθηκε το κύρος του πανεπιστημίου.

Με τον ίδιο τρόπο που δεν πλήχθηκε ποτέ το κύρος κανενός ιδρύματος που βανδάλισαν ποτέ καννίβαλοι.

Το κύρος του πανεπιστημίου είναι οι σοβαροί άνθρωποί του. Και δεν εννοώ οτι όλοι είναι σοβαροί εδώ μέσα. Εννοώ αυτο ακριβώς που λέει οι πρόταση.

Το κύρος του πανεπιστημίου είναι οι σοβαροί άνθρωποί του. Είναι αυτοί που το προηγούμενο Σάββατο το μεσημέρι αντί να ναι παραλία, ήταν στο εργαστήριο. Και ήταν πολλοί. Εξαιρέστε με εμένα, δεν πρόκειται ποτέ να αυτοχαρακτηριστώ σοβαρός. Ας το πουν άλλοι.

Είναι αυτοί που ιδρώνουν τη φανέλα. Που βγάζουν δημοσιεύσεις, που βγάζουν έργο που βοηθά κόσμο, είναιι αυτοί που γράφουν προτάσεις και φέρνουν γαμωλεφτά στο γαμωκράτος που τους γαμωφτύνει καθημερινά και ποικιλοτρόπως. Είναι οι καθαρίστριες που καθαρίζουν τις βρωμιές μας.  Είναι οι υπάλληλοι ασφαλείας που αγωνιούν αν έχουμε πυροσβεστήρες και μας κάνουν μαθήματα ΚΑΡΠΑ κάθε τρεις και λίγο. Είναι οι -λίγοι;πολλοί; αυτοί τέλος πάντων- καθηγητές που νοιάζονται για τη μόρφωση και για την παιδεία. Είναι οι γαμημένοι οι άνθρωποι που σε κάθε αιμοδοσία πλημμυρίζουν την αίθουσα τελετών για να δίνουν αίμα για το συνάνθρωπό τους. Είναι οι γαμημένοι οι μαλάκες που μοίραζαν τρόφιμα από το πανεπιστήμιο στους πρόσφυγες μέσα στη βροχή, με τον Teacherdude (γεια σου αδερφέ) . Αυτοί είναι το κύρος του πανεπιστημίου ρε αλάνια. 

Και αν θέλεις να το πω και αλλιώς, ενώ το πανεπιστήμιο ανήκει σε όλη την κοινωνία, σε αυτούς που δίνουν το μεταφορικό ή κυριολεκτικό αίμα τους σε αυτό το γαμημένο το ίδρυμα, ναι φιλαράκι, ανήκει ελάχιστα παραπάνω και η φωνή τους πρέπει να ακούγεται. Όχι να μας απειλεί ο Χανς ο καβλωμένος ελβετός με το Μητσάρα το γκρούβαλο απο την Ικαρία ότι αν δεν του επιτρέψουμε να έρθει θα μας βολέψει. Οχι να βαριανασαίνουμε ανακουφισμένοι ότι "ουφ, οκ νταξει, θα μπορούσαν να τα χαν γαμήσει όλα άμα τους είχαν προκαλέσει"
Μην ξεχάσουμε να επισημάνουμε δε, ότι όλο αυτό το νταβαντούρι έγινε σε μια πόλη και εντός ενός ιδρύματος που και επίσημα ως θεσμοί και σε επίπεδο μεμονωμένων ατόμων, βοήθησε και βοηθά ενεργά τους πρόσφυγες (βέβαια ίσως να μην πιάνουμε 100% στο ευαισθητόμετρο). Πιο πρόσφοροι για μαθήματα ενδεχομένως θα ήταν κάτι φυρομιανοί, κάτι ούγγροι και κάτι αυστριακοί (α να μην το ξεχάσω και κάτι ελβετικά χωριά) που επέδειξαν από παγερή αδιαφορία έως ανοιχτή εχθρότητα και βιαιοπράγησαν εναντίον των προσφύγων. Αλλά εκεί που δε μας παίρνει, κοκοκό.

Μη χαίρεσαι στρατόκαβλε φίλε μου. Δεν είμαι υπέρ μιας αστυνομοκρατούμενης πανεπιστημιούπολης στην οποία θα φοβόμαστε να κλάσουμε ή να δημοσιεύσουμε paper για την εξέλιξη, μην προσβληθεί κανας παπάς.

Βέβαια από την αστυνομοκρατούμενη δυστοπία τύπου 1984 που βλέπουν παντού μερικοί μερικοί μέχρι αυτό που γίνεται ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΑ στο ΑΠΘ με τα ναρκωτικά, υπάρχει πολύς δρόμος, αλλά ποιος χέστηκε για τα ναρκωτικά πουθενά, για να χεστεί για τα ναρκωτικά στο πανεπιστήμιο. Και υπό αυτό το πρίσμα ναι, τα γελοία γκράφιτι των γκρούβαλων -με τις τροχοσπιτάρες τους όμως να λάμπουν- είναι το πολύ πταίσματα.

Το πρόβλημα είναι πολυσύνθετο και εδώ που έχουμε φτάσει φοβάμαι ότι μόνο με λύσεις γόρδιου δεσμού θα λυθεί. Τύπου "μεταφερόμαστε στη Θέρμη να ησυχάσουμε απο σας". Μαλάκες είναι το ΙΠΤΥΛ και το ΚΕΔΕΚ που είναι στου διαόλου τη μάνα νομίζεις; 

Το κακό είναι ότι με τη νοοτροπία του "μην ερεθίσουμε τα παιδιά για να μην το κάψουν όλο" δημιουργείται δεδικασμένο και τώρα το βλέπω κάθε χρόνο θα μας κουβαλιούνται εδώ για επαναστατική κατασκήνωση.

Πέταξε και ο άλλος την εξυπνάδα του "να μαζευτείτε να πάτε να τους διώξετε άμα σας ενοχλούν".

Ναι θα πάω εγώ που τελευταία φορά που έπαιξα μπάσκετ έπαθα διάστρεμμα μέχρι και στα αυτιά, να τα βάλω με τυπους που έχουν εκπαιδευθεί σε urban μάχες με αρματωμένους αστυνομικούς. Ρε πάτε καλά; Άσε που και να πάω, και να τις φάω, θα βγει ο ίδιος ο κλάμπανος να με καταγγείλει οτι δεν είμαι ευαίσθητος και δεν ανέχομαι τη διαφορετικότητα.

Α σιχτιρ πια, συγχίστηκα 1 μέρα πριν την κάνουμε για διακοπές..

Υ.Γ: Ο υποφαινόμενος θα απαντήσει σε ερωτήσεις τύπου "μα αυτό σε πείραξε;" , "εδώ εκεί έγινε αυτό, δε σε νοιάζει;", "όταν έγινε αυτό εκεί δε μίλησες" κλπ κλπ κλπ με βρυχηθμούς και απαξίωση.

Κοινώς "ναι αυτό με πείραξε, δε σε βάλαμε τσολιά στα αρχίδια μας". 

"Ναι με νοιάζει αλλά έχω και άλλες δουλειές απο το να γράφω την αποψάρα μου στο ιντερνετ καλοκαιριάτικα, άσε που το σύμπαν αντέχει και χωρίς αυτή", 

και "καλώς τα αρχίδια μας, την αστυνομία του λόγου που κρατάει πρακτικά του πότε και γιατί μιλάω και θα μου δώσει και αστεράκι αν είμαι καλό παιδί - α πάαινε από δω ρε κερχελέ".