Λογοτεχνικός Οίστρος

Μετά τα χτεσινά ξεφτιλίκια με τις δωρεές βιβλίων σε βιβλιοθήκες και το οργισμένο ξέσπασμα εκπροσώπου της εγχώριας δι-ανόησης περί τζαμπατζήδων αναγνωστών που δε σέβονται τον πνευματικό κάματο των πνευματικά ακούραστων πλην τίμιων δημιουργών, αποφάσισα και εγώ να ξεκινήσω μια τριλογία πάθους,έρωτα και αγωνίας μπας και βγάλω κανα φράγκο.

Υπάρχουν ήδη στα σκαριά προτάσεις για αγορά των βιβλίων μου από μεγάλα αμερικάνικα στούντιο και σκέφτομαι στο καστινγκ να παίξουν ονόματα όπως ο Μπενίσιο Ντελ Τόρο, η Σάλμα Χάγιεκ και φυσικά η Τζένα.

Το πρώτο ανοσιούργημα της συγκλονιστικής τριλογίας θα έχει τον υπερβατικά σουρρεαλιστικό τίτλο

"Του κώλου τα εννιάμερα κρατήσαν μια βδομάδα". Η ιστορία μας θα συνεχιστεί με το "Μια νύχτα στο Κατάκωλο με έκανες σπεκτάκολο" και το αγωνιώδες τέλος, η κορύφωση, η κάθαρση και η Νέμεσις θα έρθουν με το "Οι καρδιές ματώνουν λίγο πριν τη χαραυγή".

Στην τριλογία αυτή, θα παρακολουθήσουμε την ταραχώδη ζωή της πρωταγωνίστριάς μας -δεν έχω ακόμα όνομα αλλά προσανατολίζομαι σε κάτι σέξι, μυστηριώδες και αισθησιακό όπως Νατάσσα(με 2 σ για να ξεχωρίζει από τις πλέμπες), Αλεξάνδρα-Σεσίλ ή και Shae (nee Θανασούλα)..Οι έρωτες, οι μοναξιές της, η φιλοσοφία, η ζωή που περνάει δίπλα μας σαν ποτάμι και μεις κοιτάμε τις πέστροφες, τα ζεστά βράδια του καλοκαιριού που μυρίζουν γιασεμί και λεβάντα και φυσικά ο όμορφος ψηλός άγνωστος που θα της αλλάξει την τελματωμένη ύπαρξη σε κάτι φίνο, περιπετειώδες και αγνό, σα μουσελίνα τυλιγμένη γύρω από δαμασκηνό μαχαίρι.

Προφανώς επειδή ακόμα είμαι άγνωστος συγγραφεύς πρέπει να κάνω κάτι για να τσιμπήσει το αναγνωστικό κοινό. Οπότε, πάρτε ένα δείγμα δωρεάν : 

Δεν της άρεσε ο Ιούλιος στην πόλη. Τα βράδια ήταν ζεστά και η υγρασία κόλλαγε στο κορμί και την έπνιγε σαν σχέση χωρίς μέλλον. Προτιμούσε το χειμώνα. Μια ζεστή κούπα αχνιστού καφέ με λίγη βανίλλια, δύο κούτσουρα στο περίτεχνο τζάκι και αναπόληση κοιτώντας τις στάλες της βροχής στο τζάμι με τα γόνατα τραβηγμένα στο στήθος. Κοιτάχτηκε στον καθρέφτη και ρουθούνισε αυτάρεσκα. Της άρεσε το κορμί της. Ήταν γυμνασμένη, αδύνατη και το μπούστο της ορθωνόταν αυθάδικα και προκλητικά. Ναι, της άρεσε. Αλλά δεν υπήρχε κανείς να το..λατρέψει. Όχι,όχι, λατρέψει δεν ήταν η κατάλληλη λέξη. Εκμεταλλευτεί! Χμμμ, ναι αλλά με περισσότερο έλεγχο από μέρους της. Όχι, ούτε εκμεταλλευτεί. Δεν ήξερε. Αλλά ήταν σίγουρη ότι θα μάθαινε σύντομα. Η αστρολόγος της της το χε πει ξεκάθαρα. "Αυτό το καλοκαίρι είναι το καλοκαίρι σου. Θα δεις. Οι πλανήτες σου χαμογελούν, όλα θα πάνε όπως τα θες". Την εμπιστευόταν τη Μαρκέλλα. Πάντα βγαίναν οι προβλέψεις τις, ακόμα και αυτές που φαινόντουσαν λάθος.

Ήταν αργά. Την άλλη μέρα είχε μια σημαντική παρουσίαση στην εταιρεία και έπρεπε να κοιμηθεί νωρίς. Αλλά δε μπορούσε. Το μυαλό της ήταν αλλού. Ήθελε να ζήσει λίγο.Από τότε που εξαφανίστηκε ο Άλκης, είχε γίνει εργασιομανής.Και -στο βάθος της ψυχής της το ξερε καλά- καταθλιπτική. Ήταν πολύ επιτυχημένη επαγγελματίας, οι προτάσεις της έπεφταν βροχή, ο μισθός της ήταν εξαιρετικός και όλοι λέγαν ότι έχει μπροστά της μια λαμπρή καριέρα. Και της άρεσε αυτό. Αλλά αν λείπει ο έρωτας...

Αποφάσισε να βγει έξω για ένα ποτό. Έτσι, στα γρήγορα. Να ξεφύγει λίγο από το σπίτι. Έβαλε στα γρήγορα ένα λουλουδάτο μπλουζάκι, ένα στενό τζην, λίγο κραγιόν και έφτιαξε έναν επιμελώς ατημέλητο κότσο. "Κάζουαλ" Σκέφτηκε. "Δε μου πάει, αλλά τουλάχιστον για σήμερα, μια αλλαγη..".

Το "Μοχίτο Λάουντζ" ήταν άδειο. Σχεδόν. Ο Αλέξανδρος ο μπάρμαν βαριόταν. Στην άλλη γωνία της μπάρας καθόταν ένας..τύπος. Τον κοίταξε για λίγο αλλά δε μπορούσε να τον ξεχωρίσει έτσι όπως έπεφταν οι σκιές πάνω του. Φόραγε ένα λινό πουκάμισο, ένα τριμμένο τζην και... μπότες. "Μπότες μέσα στον Ιούλιο; Τι γύφτος". Παρήγγειλε ένα Appletini και περίμενε να της το φέρουν. Στα ηχεία οι Nouvelle Vague γκρίνιαζαν ότι είναι Too drunk to fuck. Κοίταξε στον καθρέφτη του μπαρ και αναρωτήθηκε πόσο καιρό είχε να είναι σε κατάσταση "too drunk to fuck". Ή έστω ένα από τα δύο, όποιο να ναι. Σκέφτηκε ότι χρειαζόταν ένα τουλάχιστον βράδυ αχαλίνωτου σεξ. Είχε καιρό να κάνει και νόμιζε ότι δεν την ενοχλούσε. Αλλά την ενοχλούσε.

"Ένα Talisker". Η φωνή που διέκοψε την παραλίγο ονείρωξή της ήταν βραχνή και υπόκωφη. Τραχειά. Σαν σμυρίδι που αργοσέρνεται πάνω σε γρανίτη. Γύρισε να κοιτάξει προς το μέρος της και είδε επιτέλους το πρόσωπο του άλλου πελάτη του μαγαζιού. Γωνιώδες, σκληρό, αγέλαστο, σαν άγαλμα από κάποιο σκοτεινό, ερεβώδες, στιλπνό μάρμαρο.Τα μάτια του αγνώστου πέρασαν για ένα δευτερόλεπτο από πάνω της. Ήταν τόσο ανοιχτά γαλάζια που έμοιαζαν διάφανα. Τη στιγμή που οι ματιές τους διασταυρώθηκαν, ένοιωσε το στομάχι της να σφίγγεται και το λαρύγγι της να στεγνώνει.Ηλεκτρίστηκε. Αλλά ήταν μόνο μια στιγμή. Η ματιά του πέρασε από πάνω της και.. έφυγε. Αδιάφορη. Σα να μην υπήρχε. Σα να μην την είδε. Σα να μην είχε σημασία η παρουσία της. Νευριασμένη έστρεψε απότομα το κεφάλι της και ήπιε μια γουλιά από το Appletini της. "Άκου εκεί, ούτε έδειξε να καταλαβαίνει ότι υπάρχω.Τι άκυρος γκόμενος. Λες να ναι γκέϊ; Μπα, με τέτοιο ντύσιμο αποκλείεται."

Ε προφανώς με τα πολλά πολλά - μη σας αποκαλύψουμε όλο το βιβλίο με το καλημέρα- η τύπισσα ξελιγωμένη αλλά και καλά αξιοπρεπής αποφασίζει να του την πέσει με τρόπο. Ο κάγκουρας τη γράφει στα παπάρια του γιατί του χει πεθάνει η δικιά του απο λευχαιμία πριν λίγες μέρες και μπλα μπλα μπλα, είναι ο σκληρός αλλά κατά βάθος αγαπούλης τύπος, το παιδί λαϊκής γειτονιάς που θα την πάρει στα χέρια του και θα της αλλάξει τον αδόξαστο. Ε βέβαια είναι λίγο αλητάκος, λίγο βαποράκι, λίγο πουτανιάρης κλπ αλλά αυτή θα τον στρώσει. Δε γίνεται όμως ,πρέπει να χουμε και μια σκηνή σεξ. Ε; πάμε λίγο FF και φτάνουμε σε αυτό γιατί προς το παρόν βαριέμαι να περιγράφω όλες τις σκέψεις στο ανύπαρκτο μυαλό της φαντασμένης αραχνομούνας που νομίζει ότι είναι το δώρο των Θεών στον αντρικό πληθυσμό αυτού του πλανήτη -και πολλών άλλων, αλλά δε θέλει να είναι υπερβολική-.

Άνοιξε την πόρτα ξέπνοη και λαχανιασμένη. Στο ασανσέρ ο Τζο λες και ήθελε να χαρτογραφήσει το κορμί της. Τα δυνατά του χέρια αναμόχλευαν αισθήσεις που είχε ξεχάσει ότι υπήρχαν και το στόμα του μύριζε καπνό, καλό single malt και πόθο. Η καμπύλη του λαιμού του μύριζε παλιά μπαχαρικά και δάση με κέδρους και την τρέλλαινε. Πριν καλά καλά κλείσει η πόρτα, το μπλουζάκι της ίπτατο προς το πάτωμα και το κουμπί του τζην της είχε ήδη ανοίξει. Τον έσπρωξε με το δείκτη του δεξιού της χεριού και του χαμογέλασε με νόημα, ενώ προσπαθούσε να κρατήσει τα γόνατά της που έτρεμαν. Ήλπιζε να μην την είχε πάρει χαμπάρι. Ειδικά την καρδιά της που νόμιζε ότι την άκουγαν 2 ορόφους παρακάτω έτσι όπως έκανε. Έστριψε, κατέβασε το τζην της αργά και αποκάλυψε τις υπέροχες καμπύλες του κορμιού της. Ανασηκώθηκε και σταύρωσε τα χέρια δήθεν ντροπαλά μπροστά στο στήθος της. Ο Τζο κοίταγε το κορμί της ανέκφραστα. "Πάλι δεν δείχνει τίποτα αυτός ο άνθρωπος; Μα από πέτρα είναι; Ούτε ένα χαμόγελο ικανοποίησης; Τέτοιο κορμί και τίποτα; Από πετρ..οοο ναι όντως από πέτρα είναι" σκέφτηκε καθώς το μάτι της ταξίδεψε λίγο νοτιότερα από το πρόσωπό του. Την πλησίασε με 2 βήματα και την άρπαξε από το σβέρκο, τραβώντας την προς το μέρος του. Τα χείλη τους κλειδώθηκαν σε ένα φιλί που έστειλε ηλεκτρικές εκκενώσεις στη σπονδυλική της στήλη. Ανατρίχιασε και αισθάνθηκε αυτή τη γνώριμη αίσθηση ζέστης, εκεί. Χαμηλά. Τα έμπειρα δάχτυλα του Τζο ταξίδεψαν στην πλάτη της και την έκαναν να βογγήξει μέσα από το στήθος της. Υπόκωφα.

Δεν κατάλαβε πότε βρέθηκαν στο πάτωμα, πότε ο Τζο γδύθηκε και πως δεν είχε πάρει χαμπάρι τι θεϊκό κορμί έκρυβε κάτω από το λινό πουκάμισο."Εμ βέβαια, λινό. Φαρδύ. Κρύβει. Υδροχόος θα ναι. Θέλει να κρύβεται και να μην δείχνεται. ΟΚ μπορεί και Ζυγός. Ή Σκορπιός. Θα ρωτήσω τη Μαρκ..αααααααααχ". Η σκέψη της διακόπηκε αυτόματα όταν η γλώσσα του ξεπέρασε το μεσημβρινό του στομαχιού της και κατέληξε στο μέσα μέρος των γλουτών της. Η πλάτη της συσπάστηκε ασυναίσθητα και τεντώθηκε σχηματίζοντας ένα τόξο. Κατάφερε να απλώσει το χέρι της και να χαϊδέψει τον παλλόμενο ανδρισμό του. "Ουάου, ο τύπος είναι..είναι.. ωωωωωωωωωωω.." . Οι σκέψεις της χανόντουσαν σε ένα σύννεφο κάβλας -ναι κάβλας, έτσι ακριβώς το σκέφτηκε, δεν ήταν η στιγμή για ντροπές και comme il faut λέξεις. Ήταν η στιγμή για πάθος, αχαλίνωτο πάθος και ζωώδη ένστικτα. Η στιγμή που τα στόματα σιωπούν και τα κορμιά τραγουδούν το αρχέγονο τραγούδι τους, τον ύμνο στην Αφροδίτη καθώς οι σκιές τα χαϊδεύουν ευλογώντας τα και το φως των κεριών σκιαγραφεί τις νυχτερινές διαδρομές τους στους δρόμους της ηδονής.

Η καρδιά της κόντευε να βγει από το στήθος της και στο μυαλό της κυριαρχούσε ένα μούδιασμα, μια παχιά αχλύς που άμβλυνε την κρίση της και εξοβέλιζε οποιαδήποτε άσχετη σκέψη μακριά.

Μια λέξη μόνο έφυγε από τα χείλη του, την ώρα που της άρπαζε τα μαλλιά και την ξανάφερνε κοντά στο στόμα του "Υποτάξου". Το είπε, ψυθιριστά. Ο ήχος κοφτός και συριχτός, σα λεπίδα δαμασκηνή πάνω σε λεπτεπίλεπτο δέρμα.

Με δύο μπράτσα που έμοιαζαν γρανιτένια, την άρπαξε και τη σήκωσε. Πρώτη φορά αισθανόταν τόσο απροστάτευτη. Τη γύρισε ανάποδα, τράβηξε τα γόνατά της, έσπρωξε το κεφάλι της στο πάτωμα και πριν προλάβει να σκεφτεί τι γινόταν, μπήκε απότομα μέσα της. Ο ήχος που βγήκε από το στόμα της δεν ήταν ανθρώπινος, ήταν μια απεγνωσμένη ελεγεία στους θεούς του πάθους. Το κορμί της είχε πλέον κυριαρχήσει πάνω στα αισθήματα και τη λογική της και ενεργούσε από μόνο του. Τα δάχτυλά της λες και ήθελαν να σκίσουν το πάτωμα και τα πόδια της έτρεμαν. Ο Τζο βγήκε, αλλά δεν τον αισθάνθηκε να απομακρύνεται. Ξαφνικά, απότομα, ένας οξύς πόνος.  Δεν πρόλαβε ούτε να φωνάξει, ούτε να διαμαρτυρηθεί, ούτε και ήθελε. Ο απότομος πόνος της παρα φύσει εισβολής, έγινε ξαφνικά λαίλαπα ηδονής και ευχαρίστησης. Παραδόθηκε τελείως. Αφέθηκε να την πάρει το κύμα του πάθους όπου εκείνο ήθελε. Και ας πνιγόταν. Δεν την ένοιαζε πια.

Μετά από λίγο το ένοιωσε να έρχεται. Ένα τεράστιο και τόσο καταπιεσμένο συναίσθημα απελευθέρωσης και ορμής, μια ασυγκράτητη χαοτική δόνηση που ξεκίνησε από το υπογάστριό της, ανέβηκε στο στήθος της και εξερράγη με δύναμη στο μυαλό της. Ο οργασμός της ήταν .. ανελέητος. Πρωτόγονος. Η όρασή της για μερικά δευτερόλεπτα χάθηκε και κατάλαβε πόσο δυνατά φώναξε μόνο και μόνο από τον απόηχο του ουρλιαχτού της. Ο Τζο σηκώθηκε. Εκείνη γύρισε ανάσκελα, τεντώθηκε και ακόμα τρέμωντας άρχισε να γουργουρίζει ευχαριστημένη. Το σώμα της ακόμα έκανε μικρούς σπασμούς και το μυαλό της ήταν μουδιασμένο. Κάπου στο βάθος κατάλαβε ότι πονούσε λίγο αλλά δεν την ένοιαζε.

Μύρισε τσιγάρο. Ο Τζο είχε ήδη ντυθεί. Την κοίταξε, αδιάφορα και πάλι και ψιθύρισε "Ευχαριστώ. Καληνύχτα".

Πριν προλάβει να καταλάβει τι ακριβώς είχε συμβεί, ο ήχος της πόρτας που έκλεινε πίσω του ήρθε να σφραγίσει το τετελεσμένο της πράξης του.

Έφυγε.

Γιατί;

(...)

Ε και μετά τρώει κόλλημα, τον ψάχνει, θέλει να τον εκδικηθεί, να τον κάνει σκλάβο, αλλά τον γουστάρει, ένας φόνος, ένα ταξίδι, μια νύχτα, δύο νύχτες, μια ζωή και μια καρδιά, τα δυό σου χέρια πήρανε βεργούλες και με δείρανε (είναι και σαδιστής ο τύπος, αυτή είναι μαζοχίστρια αλλά δεν το χει ανακαλύψει, άς τα να παν.)

η συνέχεια στο

"Του κώλου τα εννιάμερα κρατήσαν μια βδομάδα".

Μαγαζιά βέρσιον 2- Τα μπιστρό

Θυμόμαστε όλοι νομίζω το πραγματικά καταπληκτικό άρθρο που είχα γράψει το καλοκαίρι για τα μαγαζά του καλοκαιριού.

Εκεί ως συνήθως έκραζα τις γνωστές αμετροέπειες των διάφορων δημοσιογράφων που από ούλτρα μεγαλοδημοσιογράφοι ολκής και λαϊφ στάϊλ τώρα που έκλασε πόμολα το σταϊλ δεν έχουν καν λαϊφ, έγιναν "απλοί" κειμενογράφοι για μεταμοντέρνες νεοταβέρνες και σικ τρύπες στο άστυ.

Δε μπορώ ρε συφιλιάζομαι. 

Διάβασα πριν λίγο για ένα μαγαζάκι στο κέντρο. Είχε μια συμπαθητική φωτογραφία με ένα απλό μπάρ με διάφορα κρασιά.

Το κύριο ατού του ήταν ότι "μοιάζει με γαλλικό μπιστρό".

Πρώτον, φαίνεται ότι ο δημοσιογράφος απευθύνεται σε συγκεκριμένο κοινό. 

Θεωρητικά δηλαδή σε αυτούς τους τύπους που τους αρέσουν τα γαλλικά μπιστρό.

Μέτρα με και εμένα σε αυτούς. Γουστάρω.

Τα προβλήματα αρχίζουν από κει και πέρα, επειδή προφανώς απευθύνεται σε ανθρώπους που θα ήθελαν κάποια στιγμή στη ζωή τους να πάνε σε γαλλικό μπιστρό αλλά δεν έχουν καταφέρει ούτε να δουν την εξιδανίκευσή του σε ρομαντικές ταινίες του γαλλικού νεοτέτοιου (ενός πραγματικά συγκλονιστικού κύματος στην ιστορία της τέχνης, αισθάνομαι ντροπή που ακόμα δεν έχω δει τίποτα).

Και αρχίζει η γλυκαναλατιά τώρα.

Απευθύνεται και σε αυτές τις ρομαντικές ψυχές που ακούν Nouvelle Vague και νομίζουν ότι το Too drunk to fuck είναι δικό τους τραγούδι (φέρτε μου κάτι αιχμηρό να μπήξω με δύναμη σε κάποιο ζωτικό όργανο το οποίο δε θα με σκοτώσει γρήγορα αλλά αργά και βασανιστικά ώστε να ξεχάσω τουλάχιστον για όσο διαρκεί ο επιθανάτιος ρόγχος την ανάμνηση αυτής της αττάκας).

Τις ψυχές που με το που βρέχει τις πιάνει μια γλυκιά μελαγχολία και κοιτάνε τις σταγόνες της βροχής με το απλανές βλέμμα του τύπου που μόλις πλήρωσε την τελευταία δόση για το σπίτι που έχτιζε 20 χρόνια το βλέπει να καίγεται. Τις ψυχές αυτές που νομίζουν ότι το Παρίσι είναι κάτι σαν το Ελ Ντοράντο της αγάπης και του ρομαντισμού και τη Σάνγκρι Λα του Πάθους, εκεί που θα βρουν έναν πραγματικό γάλλο εραστή να της μυήσει στα μυστικά της λαγνείας, του ανομολόγητου έρωτα και του σκόρδου σε όλες τις γαμωσυνταγές. Α ναι και επιτέλους, όποτε πηδάνε οι Γάλλοι δεν υπάρχει ασπρόμαυρος ακορντεονίστας παραδίπλα. Έλεος

Και επανέρχομαι στα μπιστρό.

Μπιστρό δεν είναι ένα μαγαζί που έχει μεγάλη κάβα σε κρασιά. Μόνο.

Μπιστρό δεν είναι ό,τι γουστάρουμε να είναι. Όπως δε μπορείς να πεις και για τα Σουβλάκια του Γιώργη στην πλατεία της Πεντέλης ότι θυμίζουν κλασσικό σουσομάγαζο του Τόκυο.

Π.χ για να "θυμίζεις" μπιστρό ε να πάρε ιδέες : 

Όπως βλέπεις αγαπητέ αναγνώσθα, πρόκειται περί τρουπών μεν, γλυκούλικων δε μαγαζακίων που φέρνουν σε ΤΑΒΕΡΝΑ ρε! Ενίοτε πιο εκλεπτυσμένη όπως το πρώτο, ενίοτε πιο κλασσική όπως το τελευταίο. Είναι μαγαζάκια με φθηνό φαγητό, αρκετά κρασιά (ενίοτε και λίγα) 

ΚΑΙ ΔΕΝ ΕΧΟΥΝ ΚΑΜΙΑ ΣΧΕΣΗ ΜΕ ΑΥΤΟ ΠΟΥ "ΘΥΜΙΖΕΙ" ΜΠΙΣΤΡΟ 

Εξακολουθεί να σε τρώει το λαϊφστάϊλ παρόλο που σου λείπουν 99 ευρώ για να βάλεις στην άκρη κατοστάρικο. 

Γιατί ρε φίλε περιγράφεις το μαγαζί ως κάτι που δεν είναι;Αφού μια χαρά μαγαζάκι είναι και από μόνο του. Είναι σα να λες έναν μελαχροινό ξανθό για να ψαρέψεις κόσμο.

Αμα πια.

Γράψε κάτι άλλο.

Σύγκρινέ το με κάτι άλλο.

Ή τουλάχιστον βάλτε έναν ασπρόμαυρο ακορντεονίστα στη γωνία να παίζει, μπας και θυμίσει λίγο μπιστρό.

Άει σιχτίρ

Όχι δεν εννοώ το σεμνό και ταπεινό βλογ του Ζαφέωδα . Εννοώ αυτά που θα κατεβάσω τώρα και που τα μαζεύω όλο το καλοκαίρι.

1. Ρε βόδια στους δρόμους πάτε καλά; Έχετε ξεφύγει τελείως; Έχω παρατηρήσει στατιστική αύξηση χαζομάρας εν κινήσει μεγαλύτερη από αυτής της αύξησης αιθαλομίχλης με την έλευση της βιομηχανικής επανάστασης. Ναι είσαι μάγκας οδηγός και πας το μηχάνημα με τα μπούνια (είτε έχεις Πόρσε είτε Panda) και ναι αυτή η μαλακία το YOLO τραβάει τους επίδοξους νικητές Darwin awards ως μπλε λάμπα τα κουνούπια, αλλά γουαδαφακ ρε; Τι προσπεράσεις πάνω σε στροφή χωρίς ορατότητα (το χιτάκι του φετινού καλοκαιριού στη "εθνική" Κορίνθου-Πατρών και μέχρι Κυλλήνη. Τι κάθετη εφόρμηση στην εθνική (αυτό μετά την Πάτρα όπου οι ντόπιοι θεωρούν ότι θα τους δεις στα 2 μέτρα και θα προλάβεις να κόψεις). Κόκκινα φανάρια; Ας γελάσω. Δύο φορές κόντεψα να γίνω μύξα με κάγκουρες πάσης ηλικίας. Ο ένας θεώρησε ότι το κόκκινο φανάρι για να στρίψει αριστερά (σε δρόμο ταχείας κυκλοφορίας) ήταν προαιρετικό οπότε τον βρήκα μπροστά μου κάθετα στην αριστερή λωρίδα και αν υπήρχε κόσμος στη δεξιά ακόμα θα προσπαθούσαν να μας ξεμπλέξουν. Στο δευτερόλεπτο που έγινε αυτό πρόλαβα να δω την έκπληκτη φάτσα του αληταρά μπάρμπα να με κοιτάει σα χαζός με ύφος "Α! Περνάνε και από δω αυτοκίνητα; δεν το ξερα". Ο δεύτερος ήταν ένας κάγκουρας στο φανάρι της βιομηχανικής ζώνης στην Πάτρα, το οποίο έγινε κόκκινο και εγώ σταμάτησα. Από συνήθεια κοίταξα καθρέφτη και τον είδα να έρχεται πάνω μου με 800 και πάλι τελευταία στιγμή έκανα άκρη. Το φαρμάκωσε το κοκκινάκι για πλάκα. Πρόσεχε, όχι "πορτοκαλί που μόλις έγινε κόκκινο και ισα που προλάβαμε". 

Στην Αττική οδό δε, γιούχου. Είχαμε τη γκομενα που έβαζε λιπ γκλος και της έφυγε το αυτοκίνητο δεξιά, είχαμε τον τύπο με τη βέσπα που έστελνε sms με το αριστερό ενώ προσπαθούσε να την κρατήσει να μην του φύγει με το δεξί, έχουμε και τους τύπους με τα τζιπ οι οποίοι πρέπει να πιστεύουν ότι και με νταλίκα να τρακάρουν, δε θα πάθουν τίποτα, οπότε οδηγούν ανάλογα.

Μετά έχουμε τους ερεθισμένους (sic) νεαρούς οι οποίοι πιστεύουν ότι μπορούν να κρατήσουν αυτοκίνητο που πάει με 160 και πρέπει να σταματήσει ξαφνικά. Φυσικά το ότι ξέρεις να πατάς το γκάζι δε συνεπάγεται ότι ξέρεις να κουμαντάρεις το αυτοκίνητο, πράγμα που πολλοί δυστυχώς μαθαίνουν με τον κακό τρόπο, αγοράζοντας στην καλύτερη τίποτα οικόπεδα αριστεροδεξιά του δρόμου, στη χειρότερη τίποτα οικόπεδα εν τόπω χλοερώ. Και το κακό είναι ότι ΚΑΝΕΙΣ δε φαίνεται να μαθαίνει από όλα αυτά που ακούει να γίνονται τριγύρω. Λύση φυσικά και δεν υπάρχει (όχι υπάρχει, αλλά κανείς δε θέλει να την εφαρμόσει) και το μόνο που θέλω να γλυτώσω ρε καραγκιόζηδες είναι να μη με πάρει κανας δολοφόνος στο λαιμό του. Από δικιά μου μαλακία, ας πάω. Το δικό μου το κεφάλι θα φάω άμα είμαι ζαβός. Τους άλλους ρε παλιοξεπλένηδες ποτέ σας δεν τους σκέφτεστε. Α σιχτίρ

2. Οι δήθεν κυριλλέ γκόμενες στα νησιά. Είμαστε με ένα φιλαράκι για 4 μερούλες σε νησί. Έχουμε αράξει στις ξαπλώστρες μας και έρχονται δίπλα 3 τσούπρεεες.. Οι δύο πολύυυυ καλές, η μία, οκ, 1/2 μπουκαλάκι τεκίλα. Και παίρνει κάποιος τηλέφωνο την τελευταία. Και αρχίζει η άλλη να λέει και μάλιστα αρκετά δυνατά.

 "Ναι ναι έχω έρθει με την τάδε και μια φίλη της μοντέλο. Άσε άσε, τι πέσιμο μας έχουν κάνει. Δεν ξέρω ποιον να πρωτοδιαλέξω. Όχι βρε δεν έχω κάνει τίποτα ακόμα. Ε να ήταν κάτι συνομήλικοί μας χτες ωραία παιδιά και ευχάριστα, αλλά τώρα να, χωρίς καλή δουλειά, από το Κερατσίνι, ε νταξ μωρέ.Ε ναι ναι, αν ο άλλος φαίνεται ότι δεν έχει τον τρόπο του να σε βγάλει και μια έξω να σε κεράσει ένα φαϊ, ένα ποτό σε ένα καλό μαγαζί τι να τον κάνεις; Σιγά μην ασχοληθούμε με τους γκόμενους του χιλιάρικου. Ε ναι η άλλη είναι μοντέλο σου λέω,με τέτοιους θα μπλέκει; Θα θες να πας σε κανα Island, σε κανα Ακρωτήρι και θα σου αρχίζει τα "να ρε μωρό να μείνουμε σπίτι να δούμε καμιά ταινία γιατί είμαι κουρασμένος". χαχαχα ναι ναι.. ναι" κλπ κλπ. Καταλαβαίνεις τώρα στυλάκι. Και άντε, ας παραδεχτώ έτσι επειδή είμαι καλός σήμερα ότι οκ, είσαι μια γυναίκα που τα βγάζει και έχεις απαιτήσεις και καλά κάνεις γιατί είσαι και ωραία και θες να βρεις ο,τι καλύτερο μπορείς. Όταν μωρή πατόζα μετά σας είδα και τις τρεις να βγαίνετε από σκηνή 1x1 στο κάμπινγκ και να μετράτε τα πεντόευρα για να φάτε ένα γύρο στο πόδι, μου ρθε να έρθω να σας πλακώσω στις κουτουλιές. Και οκ η άλλη όντως έμοιαζε με μοντέλο (έχω πικάντικες φωτογραφίες από την επίδειξη κώλου που έκανε στην παραλία, κοιτώντας μάλιστα αν την κοιτάνε). Εσύ που είχες και τις απαιτήσεις, είσαι και εντελώς νορμάλ κοπελίτσα (ρε τι ευγενικός που είμαι σήμερα) και άφραγκη. Α σιχτίρ που μου θες και συ τον Σεϊχη, που πήγες διακοπές με ένα 20ρικο στην τσέπη. Και δε σου κάνουν και οι "γκόμενοι του χιλιάρικου". Έτσι για την ιστορία, τα παιδιά που λέγαν που τους την είχαν πέσει και δεν τους έκαναν, ήρθαν μετά στην παραλία και τις βρήκαν. Ήταν 3 παλλικαράκια, μια χαρά. Και ψηλοί ήταν και γυμνασμένοι ήταν και ωραίες ατάκες τους έλεγαν, κομπλέ. Αλλά "ήταν του χιλιάρικου". Α σιχτιρ μωρή καγκούρω.

3. Τα καμάκια/κάγκουρες/πηδίκουλες. Ρε παιδιά, πραγματικά, λύστε μου μια απορία : Κατάφερε ποτέ να πηδήξει κανείς μαρσάροντας τελειωμένο παπί μπροστά σε γυναίκα; Αμ ο λασπωτήρας για μαλλί; Είχα την εντύπωση ότι οι Χετταίοι είχαν εκλείψει. Αλλά υπάρχουν ακόμα, όχι μόνο Χετταίοι αλλά και καραφλοχαίτουλες οι οποίοι σκάνε μύτη για καμάκι με ύφος "Είμαι το δώρο του όποιου θεού πιστεύεις για τις γυναίκες. Ακόμα και αν δεν πιστεύεις,θα σου φτιάξω εγώ έναν θεό που θα με κάνει δώρο στις γυναίκες". Θυμήθηκα τις ένδοξες αρχές των 90's σε πλείστες όσες περιπτώσεις. Άκουσα άνθρωπο να λέει (προφανώς μέγας γνώστης της γυναικείας ψυχολογίας) το απίστευτο "Πρέπει να σαι κουρασμένη γιατί όλο το βράδυ γυρνάς στο μυαλό μου".  Τι διάολο έχει βγει βιβλίο "Πως να μη πηδήξετε ποτέ και άλλες ιστορίες τρόμου";  Όχι δηλαδή αν όντως αυτός έριξε γυναίκα έτσι, τη συγκεκριμένη πρέπει να την προσέχετε όταν χειρίζεται μαχαιροπήρουνα, μη βγάλει κανα μάτι αντί να βάλει τη μπουκιά στο στόμα. Α σιχτίρ ρε, όσο AXE και να βάλεις (και βάζουν ΠΟΛΥΥΥΥ), δε θα σου πέφτουν οι γυναίκες από τον ουρανό όπως στη διαφήμιση. 

4. Οι αφυπνισμένοι ξερόλες φιλόσοφοι. Το τι μαλακία πιστεύει ο κόσμος, το βλέπουμε απο δω και απο κεί. Άλλο να το βλέπεις γραμμένο όμως, άλλο να το ακούς σε κουβέντα από δίπλα σου από ανθρώπους που φαίνονται νορμάλ. Ρε τι διαστημόπλοια, τι σκοτεινές δυνάμεις, τι γενετικά πειράματα, τι νάνοι,δράκοι,δαίμονες,τζίνια, εφρίτ, προφητείες και άλλα τέτοια που ακούς από ατομάκια 25 χρονών, δε λέγεται. Σε αυτούς μαλάκα μου αν δώσεις να διαβάσουν Wheel of time ή A song of ice and fire, παίζει να πιστέψουν ότι έχουν γίνει στην πραγματικότητα.

5. Οι τρέντουλες με το Game of thrones. Δε μπορώ άλλο, έλεος πια. Α σιχτιρ, δε θέλω καν να περιγράψω

6. Το κερασάκι στην τούρτα : Oι Red hot chili peppers. Παίζει να είναι η χειρότερη συναυλία που χω πάει, χειρότερη ίσως και από μια των Paradise Lost στο Ρόδον, που ο Holmes τραγούδαγε και έψαχνε τις τσέπες του. Είναι αίσχος συγκρότημα τέτοιας εμβέλειας να έχει μηδενική επαφή με τον κόσμο και να ΜΗΝ ΑΚΟΥΓΕΤΑΙ Η ΡΗΜΑΔΑ Η ΚΙΘΑΡΑ ΜΕ ΤΙΠΟΤΑ. Ήμουν αρένα, στην ευθεία των ηχείων, σε καλή απόσταση και κιθάρα σε όλη τη συναυλία δεν κατάλαβα αν έπαιξε εκτός από 3-4 λεπτά συνολικά. Αίσχος. Τέτοια παραγωγή ούτε σε πανηγύρι στο 23ο χιλιόμετρο εθνικής οδού Άνω Αρχιτέτοιας. Έξτρα μπινελίκια στις γκόμενες που πάνε σε συναυλία ροκ συγκροτήματος, στην αρένα , με σαγιονάρες. Και μετά γκρινιάζουν ότι τις πατάνε. 

ΟΞΩ ΡΕ!

Ε, γύρισα κεφάτος και με την ηλιόλουστη προσωπικότητά μου να χαρίζει φως και χαρά.

Μουφόλοτζι κόντεστ - Η επιστροφή

Τα λέγαμε και στο προηγούμενο, αλλά η χαζομάρα στο Ίντερνετ είναι χειρότερη από Λερναία Ύδρα, και δεν έχουμε και τίποτα Ηρακλήδες πρόχειρους να της κόβουν κεφάλια, ούτε καν Ιόλαους.
Σημερινός νικητής στο διαγωνισμό μούφας, η "είδηση" με τις "δηλώσεις" της Γερμανίδας σημαιοφόρου και μιας "αγγλίδας αθλητριας".
Σύμφωνα με τα "έγκυρα" ειδησεογραφικά site -μεταξύ των οποίων και site εφημερίδων (δεν τους κάνω χάρη να βάλω λινκ, η "είδηση" έχει προκαλέσει πάταγο, όλοι την άκουσαν)
(έχω και μερικά screenshots όμως, σε περίπτωση που κάποιοι κάποτε ισχυριστούν "εμείς; ΠΟΤΕ τέτοιο πράγμα, μόνο διασταυρωμένα).
Σύμφωνα με ο,τι δημοσιεύουν λοιπόν τα ακούραστα τσακάλια της δημοσιογραφίας, η Γερμανίδα σημαιοφόρος δήλωσε στο τουίτερ της (είπαμε ΨΕΜΑ). ΔΕΝ ΦΑΙΝΕΤΑΙ ΝΑ ΕΧΕΙ ΓΙΝΕΙ ΚΑΤΙ ΤΕΤΟΙΟ.
"το Ολυμπιακό χωριό έχει γεμίσει με ξυπόλητους Έλληνες αθλητές. Τους βλέπουμε και κάνουμε τους μαλάκες για να μη μας ζητήσουν δανεικά"
επίσης ΛΕΝΕ οι "έγκυροι" ότι μια αγνώστων στοιχείων αγγλίδα αθλήτρια "δήλωσε" πάλι στο τουίτερ της
"Ελπίζω οι πεινασμένοι Έλληνες, να μη φάνε όλο το φαί στο Ολυμπιακό χωριό"


(σε κόκκινο γιατί θα το ξαναδούμε παρακάτω)


Αντιμουφόλοτζι :
Ξεκινάμε με υποψίες : 
α. Το "κάνουμε το μαλάκα" αρχικά μας χτυπάει στο μάτι καθότι δεν το λες και "κλασσική γερμανική έκφραση" οπότε ψιλιάζεσαι ότι άντε κάτι μπορεί να μην πηγαίνει καλά, έστω και αν είναι ελεύθερη απόδοση.
β.Δύο μέρες μετά το σκηνικό με την Παπαχρήστου, βγήκαν και κάναν τέτοιες δηλώσεις; χμμ για να δούμε.
Ας το ψάξουμε λοιπόν στα ξένα ειδησεογραφικά site.
ΓΟΥΠΣ! Τίποτα.
Για να δούμε και το τουίτερ της Κέλλερ .. Επ! Πάλι τίποτα!!!
Για να προσπαθήσουμε να μεταφράσουμε τις δηλώσεις τους στα γερμανικά και στα αγγλικά και να τις γκουγκλάρουμε! ΤΙ ΛΕΣ ΤΩΡΑ! ΤΙΠΟΤΑ!


Τελικά καταλήγουμε στα εξής ΓΕΓΟΝΟΤΑ : 
α. Οι δηλώσεις αυτές υπάρχουν ΑΠΟΚΛΕΙΣΤΙΚΑ και μόνο σε ελληνικά site
β. Δεν παρέχεται ΚΑΜΙΑ απόδειξη (πχ screenshot του τουήτ, βίντεο με κάποια δήλωση, ηχητικό από κάποιο ράδιο κλπ)
γ. Στο λογαριασμό της συγκεκριμένης κυρίας δεν φαίνεται τίποτα - και μια και έχει μονο 35 τουήτια, κανένα από τα οποία δεν ασχολείται με κανέναν.. ε.. βρώμα.


Δεδομένων των α,β,γ συμπεραίνω χωρίς πολλά πολλά ότι οι δηλώσεις αυτές είναι ψευδείς, δεν έγιναν ποτέ και ήταν προϊόν "υπερβολικού ζήλου" και "πατριωτισμού" από κάποιους που ήθελαν να δείξουν ότι για άλλη μια φορά εμείς αδικούμεθα ενώ άλλοι είναι στο απυρόβλητο.


Και μετά ήρθαν και αποδείξεις ότι όλα αυτά είναι αέρας κοπανιστός : 

Προφανώς δεν υποννοώ ότι η συγκεκριμένη κυρία οργάνωσε όλο αυτό το όργιο ψευτιάς. Μπορώ άνετα να υποθέσω όμως ότι κάποιος το είδε και το μετέτρεψε σε "είδηση".

Update Update , έλα πάρε πάρε και το δεύτερο seed of chaos : 

(είπαμε, δεν φταίει ο εν λόγω κύριος, αυτοί που το εκμεταλλεύτηκαν φταίνε. Για αυτό αφήνω και το όνομά του, ο άνθρωπος μια απλή άποψη είπε δεν διέσπειρε ψευδείς ειδήσεις) 

και φυσικά  ο τρολλιάς το πήρε και το σκισε. ΑΥΤΟΝ είδαν οι "δημοσιογράφοι" και το δημοσίευσαν  : 

Και τώρα περνάμε στην παράνοια : 

Είδα σχόλια του τύπου "ναι αλλά ΜΠΟΡΕΙ να το είχε πει!" και κοπανάω το κεφάλι μου στον τοίχο.

Ναι αλλά δεν το είπε, ούτε έδειξε προθεση να το πει ούτε ούτε ούτε. Μπορεί να το λέει από μέσα της, που να ξέρω εγώ. Το ζήτημα είναι ότι η εν λόγω είδηση είναι τόσο αληθινή όσο το αλήστου μνήμης ρεπορτάζ του Βήματος για τη συνάντηση Ερντογάν-Καραμανλή. Τι να κάνουμε τώρα, δεν έγινε!

Και πριν με κατηγορήσεις φίλε αναγνώστη ότι είμαι "αριστερός" κλπ κλπ κλπ και ότι αυτά μόνο κοιτάω κλπ, δες την προηγούμενή μου δημοσίευση με τις "επαναστατικές" μούφες.

Το ζήτημα είναι η αλήθεια. 

Και αλήθεια δεν είναι ό,τι μας βολεύει ανάλογα με την ιδεολογία μας να είναι. Τέλος. Ή γεγονότα ή παραμύθια.

Αλλιώς να διαμαρτυρηθώ και εγώ για το ρατσισμό της Μόνικας Μπελλούτσης (sic) που μετά από μια κολασμένη νύχτα σεξ με εμένα και 4 φίλες της δήλωσε: έχω να πω ότι οι έλληνες δεν το χουν και είναι κακοί εραστές.Άσε που βρωμάν τα πόδια τους."ΔΙΑΔΩΣΤΕ ΤΟ! ΑΥΤΗ Η ΚΥΡΙΑ ΘΑ ΜΕΙΝΕΙ ΑΤΙΜΩΡΗΤΗ;

Λίγο μετά βέβαια,

 Για άλλη μια φορά δε, συγχαρητήρια στους "δημοσιογράφους" που τα διαδίδουν. Εύγε σας, είστε άξιοι επαγγελματίες.
Αλλά τι να σου κάνω που είστε στο απυρόβλητο.


υ.γ : Αν ο Orson Welles είχε τουήτερ (οκ και ζωή), πολύς κόσμος θα ταν τώρα σε καταφύγια περιμένοντας εξωγήινους (σοφά,μεστά λόγια, τα πα και αλλού)


υ.γ2 : ο @ppetoumenos με έδωκε και αυτό το εγκσαιρετικόν αρθρίδιον από το @sport24gr το οποίο και προφανώς δεν είχα δει μια και δεν έχω σκέση με sport και άλλα τέτοια τουδιαβολου και εξηγεί τα πάντααααα...

Μουφόλοτζι κόντεστ 2012

Ξέρετε πως η στάση του συγγραφέος έναντι στην μουφολογία παντός είδους, κατεύθυνσης και χρώματος είναι αμείλικτη.
Η μούφα πρέπει να αναδεικνύεται, να ανταποδεικνύεται και να γίνεται ρόμπα. Ειδικά δε η μούφα που "μας συμφέρει", τουτέστην
αν είμαστε 2 φορές καχύποπτοι και σκεπτικιστές με αυτά που γενικότερα θα κοροϊδεύαμε έτσι και αλλιώς, πρέπει να είμαστε 1000 φορές καχύποπτοι
με αυτά που "μας συμφέρει" ή γουστάρουμε να πιστέψουμε ή βολεύουν το ιδεολογικό μας υπόβαθρο, τοποθέτηση, κοσμοθεωρία κλπ.
Με άλλα λόγια
όχι "δεν πιστεύω τις θεωρίες συνωμοσίας τις δικές σου επειδή είναι μαλακίες και προφανή παραμύθια" και μετά 10 λεπτά,
"ελα ρε μαλάκα, ανακαλύφθηκε κρυφό δάνειο των αρχαίων Ελλήνων προς τους Κάρες και τους Λέλεγες, που ήταν 10 ασημένια τάλαντα και δεν το χουν ξεπληρώσει ακόμα, σήμερα με τους τόκους μας χρωστάνε 45 δεκαεξακις εκατομμύρια ευρώ. Έτσι καθαρίζουμε με το χρέος, αγοράζουμε τη Γερμανία , τη γκρεμίζουμε όλη και τη γαμάμε στα αυθαίρετα. Απίστευτο ε;"

ΝΑΙ ΡΕ ΚΝΩΔΑΛΟ, ΑΠΙΣΤΕΥΤΟ!

Έτσι λοιπόν μου σκασε η μούφα της ημέρας, μέσω φατσοβιβλίου. Το κακό με το ιντερνετ είναι ότι η χαζομάρα μεταδίδεται με την ταχύτητα του φωτός, αλλά δε μαζεύεται με τίποτα. Έτσι είτε γράψω εγώ εδώ πέρα ότι αυτό είναι μαλακία, είτε όχι, το ίδιο είναι. Αλλά τουλάχιστον αυτοί οι 2 άνθρωποι που θα το δουν και θα το διαβάσουν, ε θα το πουν και κάπου.
Βέβαια επειδή ο ζαβός είναι ανίκητος, άμα τον βολεύει να το πιστέψει, τέλος. Είναι αλήθεια. Δεν πα να του φέρεις 8 εκατομμύρια αποδείξεις. Σου αρχίζει τα "υπάρχουν και άλλα πράγματα στη ζωή πέραν των αποδείξεων", οπότε get in the fucking sack και συ .
Υπάρχει βέβαια και η αψεγάδιαστος λογική "και τι με νοιάζει που είναι ψέμμα, δεν μας πειράζει, είναι ένα συγκινητικό μήνυμα ανθρωπιάς και μπλα μπλα μπλα μπλα.."

Ξεκινάμε με την περιγραφή της μούφας :
Παρτην :

                                                 Εικόνα 1 - Λεζάντα απο φατσοβιβλίο: 
"Ενώ οι G20 συνεδριάζανε στο Μεξικό, ακριβώς απ' έξω γινόταν μία από τις μεγαλύτερες διαδηλώσεις παγκοσμίως με μηδενική τηλεοπτική και δημοσιογραφική κάλυψη!
Οι κυβερνήσεις έκαναν αίτημα στην google η όποια... είναι ιδιοκτήτρια του Youtube και έτσι όλα τα βίντεο κατεβαίνουνε από το yοutube αμέσως μόλις ανέβουνε.... Τα κανάλια ασφαλώς έχουν συμφωνήσει να μην καλύψουν αυτή την διαδήλωση...."


Εδώ ο Ανιχνευτής Μουφολογίας βαράει κόκκινο. Οπότε πάμε στο εκπληκτικό εργαλειάκι που ονομάζεται www.tineye.com και αναζητούμε αντίστροφα τις εικόνες που την απαρτίζουν :

Και τίιιι βλέπουμε :



Εικόνα 2 : Ούτε καν Μεξικό. Πλατεία Ταχρίρ
Πηγή εδώ !


Και το κορυφαίο :


Εικόνα 3 : El fan fest de la FIFA (με λινκάκι όχι αστεία)

Τα ισπανικά μου είναι λίγο σκουριασμένα αλλά οι λέξεις "fan" "fiesta" και "FIFA" καθώς και η ημερομηνία 2009 με κάνουν να πιστεύω οτι η φωτο ειναι απο μια εκδήλωση/γιορτή που είχε να κάνει με τη FIFA και οχι με τους G20.



Ξαναλέμε :

Ο νόμος προσωπικής ωφέλειας, δεν είναι πειστήριο ούτε απόδειξη. Κοινώς "ο,τι με βολεύει" δεν είναι κατ'ανάγκη αληθινό.

ΚΑΤΑΛΑΒΕ ΤΟ ΕΠΙΤΕΛΟΥΣ!

Τα μαγαζά του καλοκαιριού

Όλοι γνωρίζουμε πως ο Τύπος τραβάει τεράστια κρίση και μεγάλα ζόρια γιατί κυνηγάνε τη διαφήμιση με το ντουφέκι. Ναι, εντάξει, όχι όλοι, αλλά αρκετοί μη μου κολλάς τώρα.

Μια φαντάζομαι ιδιαίτερα επικερδής μπίζνα διαφήμισης πρέπει να ναι η ψιλογκρι/ψιλοέμμεση διαφήμιση μαγαζών, ειδικά τώρα που σφίγγουν οι ζέστες. Ξέρεις αυτό που σου το παρουσιάζει σαν αυτός που το γράφει να έχει όντως πάει (που παίζει και να έχει πάει καμια φορά με τους κολλητούς του, το παραδέχομαι) και σου δίνει τον παράδεισο τον ίδιο ρε παιδί μου.

Έτσι λοιπόν ξεκινάμε από το κλασσικό

"Το ColoBarIsta ένα κουκλίστικο μαγαζάκι χωμένο στο στενό της Διονυσίου Παπαρομούρη του β', στο οποίο συχνάζουν τα πιο συμπαθητικά μουτράκια της πόλης"

περνάμε στο

"δροσερά ποτά, πρωτότυπο φινγκερ φουντ και νοσταλγικές μουσικές από τον Dj. Thanassakis"

κάνουμε μια στάση στο 

"ήπιαμε πραγματικά το καλύτερο μοχίτο της πόλης"

δεν ξεχνάμε το

"απέριττη απόλαυση της ξαπλώστρας στην έξυπνα διαμορφωμένη ταράτσα του lounge bar"

και καταλήγουμε θριαμβευτικά στην άφτερ πρόταση για 

"το καλύτερο ΑΥΘΕΝΤΙΚΟ αμερικάνικο χοτ ντογκ με καραμελωμένα κρεμμύδια, τσιμπιρδόνια κάστορα, τηγανιτά μύδια και πραγματική σπιτική σως εσπανιόλ με βιολογικά υλικά".

Για να τα πάρουμε τα πράγματα από την αρχή :

1. Το μαγαζί δεν είναι κουκλίστικο, είναι μια τρύπα σε πρώην αποθήκη σεντονιών με λάστιχο για κατούρημα. Δε μας χαλάει που το μαγαζί είναι τρύπα, μας χαλάει που το λες κουκλίστικο ενώ είναι τρύπα. Νταξ, το λες και μινιατούρα, μινιόν, γλυκούλι, συμπαθητικούλι, και διάφορα άλλα λήγοντα σε -ούλι και ναι η δουλειά σου είναι να μας κάνεις να θέλουμε να πάμε και όχι να μη θέλουμε, αλλά βρες άλλες λέξεις. Επίσης καλό θα ήταν να προειδοποιήσεις τους χαζούς που θα το διαβάσουν πως όταν λες "κουκλίστικο" εννοείς ότι χωράνε 3 άτομα, ο dj και το αφεντικό απόξω. Όχι ότι έχει διακόσμηση σαν κουκλόσπιτο παιδίσκης της βικτωριανής εποχής, από αυτές που γνώριζαν αβέρτα τον έρωτα στο Μέγα Ανατολικό

2. Η Διονυσίου Παπαρομούρη μέχρι χτες χρησιμοποιούνταν ως δημόσιο ουρητήριο γιατί είναι στενό και απόμερο και δεν έχει ούτε μια κολώνα φως. Για αυτό το νοίκι της πρώην αποθήκης είναι 200 ευρώ τον αιώνα και για αυτό πίνεις το ποτό σου και νομίζεις ότι βρίσκεσαι στο τρίτο συνέδριο ουρολογίας/γαστρεντερολογίας με θέμα "Ουρία, ουρικό οξύ, αμμωνία- αυτοί οι άγνωστοι"

3. Τα πιο συμπαθητικά μουτράκια ήταν αρχικά οι φίλοι σου που πήγατε την πρώτη φορά, επειδή ο dj ήξερε έναν τύπο που ήξερε μια τύπισσα που γούσταρε τον Γιώργο που τα χε με τη Σοφία από το γραφείο σας και σας παρακάλεσε να πάτε μια βολτα απο το μαγαζί τώρα που άνοιξε και να τον βοηθήσετε. Από τη στιγμή που θα γράψεις τη διαφήμιση, θα τρέξουν όλα τα ζαβά να πάνε εκεί πέρα για να γίνουν και αυτά συμπαθητικά μουτράκια της πόλης.

4. Δροσερά ποτά. Ναι γιατί στα άλλα μαγαζιά στα σερβίρουν καυτά. Μάλιστα μια φορά είχα κάψει τη γλώσσα μου με ένα βραστό Τζιν Τόνικ. Αη Κουήτ.

5. Πρωτότυπο φινγκερ φουντ εννοούμε βασικά φαγητό επιπέδου "Ο Γιωργάκης κλείνει τα 4, ελάτε όλοι στο  πάρτυ στον παιδότοπο Φωφώκα να γιορτάσουμε" αλλά κομμένο σε περίεργα σχήματα. Όοοοχι, το ψωμι/ζαμπον/τυρι δεν είναι ΑΠΛΟ ψωμί του τοστ. Είναι χωρίς κόρα,βιολογικό,πολύσπορο και τυλιγμένο σε ρολάκι όχι απλά έτσι επίπεδο. Το ζαμπόν δεν είναι απλό ζαμπόν, είναι γουρούνι με περγαμηνές.Γαλλικά.Πιάνο.Μπαλλέτο.Είχε κάνει και καστινγκ για τα "3 γουρουνάκια" της Ντίσνεϋ αλλά το έφαγαν τα συμφέροντα.Και το τυρί... λιώνει στο στόμα με μια βουτυράτη επίγευση που θυμίζει χωριό -αλλά κυριλλέ χωριό, όχι τίποτα μπαστουνοβλαχιές με γριές με φακιόλια, γαϊδούρια και καβαλίνες. Επίσης διαθέτουμε "σπιτικές" φανταιζί σως (γιατί σάλτσες απαγορεύεται να τις λέμε, τι μας περάσατε, χωριάτες;) (από το μάκρο οι σάλτσες.Το σπιτικό τους έγκειται ότι π.χ έχουν αραιώσει τη μουστάρδα με κάτι ή έχουν ρίξει μεσα στην κέτσαπ κόκκους πιπεριού). Διαθέτουμε και άλλα σπιτικά, όπως πεντανόστιμες φλογέρες αλλαντικών (Μάκρο), τραγανές μπουκίτσες κοτόπουλο (Μάκρο), καυτερές μπάλες μοτσαρέλλας (Μάκρο) και βέβαια το απόλυτο χιτ του αθηναϊκού καλοκαιριού, τα επικά δαχτυλάκια με φέτα και σουσάμι (ξέρεις τι μπαίνει σε αυτή την παρένθεση. Μάκρο)

6. Οι ταξιδιάρικες μουσικές του dj Thanassakis : Βασικά ο τύπος όντως είναι ο Θανασάκης από το Λατζόι του νομού Ηλείας που τέλειωσε το λύκειο με άχρηστα, ήρθε στην Αθήνα να βρει καμιαά δουλειά και έμπλεξε με τη μουσική (μια φορά που έκοψε λάδια το winamp, ξανάβαλε τη λίστα να παίζει). Μετά μια φορά είχε πάει Πορτοραφτη για μπάνιο με το παπι και άκουσε να παίζει Καφε ντελ Μαρ (η παγκόσμια πρωτότυπη ιδέα, μνημειώδους εγκεφαλοπάθειας, να βάζεις ήχους θάλασσας να παίζουν σε μαγαζί δίπλα στη θάλασσα) και αγάπησε τη μουσική. Έτσι επειδή ήταν ανήσυχο πνεύμα, άρχισε να "ψάχνεται" και κατέληξε να παίζει μουσική-ψαγμένη μαιηνστριμ όμως, όχι ξεφτίλα μαιηνστριμ-στο "Κωλομπαρίστα" το μαγαζί με τα μουτράκια, τα δροσερά ποτά και τα κατεψυγμένα από το Μάκρο.

7. Ήπιαμε πραγματικά το καλύτερο μοχίτο της πόλης :Τον προηγούμενο μήνα δεν ήταν πραγματικά μας δούλευαν. Λάθος, ο φίλος μου ο Λευτέρης φτιάχνει το καλύτερο μοχίτο της πόλης όταν έρχεται στο σπίτι μου, γιατί βάζει μέσα μισό μπουκάλι ρούμι στην κάθε κανάτα (δεν τα πίνουμε σε ποτήρι) και δεν το κάνει να μοιάζει σαν μια μαρουλοσαλάτα που έχασε το δρόμο της, ούτε με ελαφρύ λικέρ μέντας που μέσα ρίξαμε κατά λάθος σόδα. Επίσης, πως γίνεται κάθε μήνα το καλύτερο μοχίτο της πόλης να το φτιάχνει άλλος, έχω μόνο μια λύση : Υπάρχει ένας μόνο μπάρμαν στην Αθήνα που φτιάχνει το καλύτερο μοχίτο και κάθε μήνα πραγματικά δουλεύει σε άλλο μαγαζί.

8. Απέρριτη απόλαυση της ξαπλώστρας κλπ κλπ.  Δεδομένου ότι η αμμωνία είναι πτητικό αέριο και οτι η Παπαρομούρη αποχωρητήριο, ο χώρος με τις ξαπλώστρες βραδιές του Ιουλίου δε θα μυρίζει σαν συνέδριο ουρολογίας. Θα μυρίζει σαν εργαστήριο ουρολογίας.

Ααα έχουμε και το άφτερ...τη μάσα μετά το φινγκερ φουντ γιατι για να χορτάσεις με τις κουτσουλιές που σου σερβίρουν, πρέπει το στομάχι σου να ναι μικρότερο και από ανορεξικής Τινκερμπελ (είπα τώρα Τινκερμπελ και θυμήθηκα τον βρυκόλακα στο Τουάϊλαϊτ.)

9. Μας έχουν ζαλίσει τα παπάρια με τα αυθεντικά χοτ ντογκ, τα αυθεντικά μπέργκερ κλπ. Σχετικά πρόσφατα μάλιστα, έφαγα και "αυθεντικό" χοτ ντογκ από μαγαζί που στο πίσω μέρος του φυλλαδίου του είχαν γράψει διθυράμβους οι μισοί ξεφτιλοσελέμπριτις της Αθήνας. Όχι δεν το πήρα για αυτό, αλλά ήθελα χοτ ντογκ και δεν είχα άλλη επιλογή. Πήρα μάλιστα 2. Ένα "μεξικαν" και ένα "νιου γιορκ" κάτι τέτοιο. Ε ένα έχω να πω, χίλιες φορές Μαβίλη και Μιχαλακοπούλου. Τα χοτ ντογκ που μου ήρθαν ήταν επιπέδου "5 το πρωί,Κεραμεικός, όλα κλειστά,τσιμπάω τον πρώτο πλανόδιο και ελπίζω να ζήσω". ΟΚ το ψωμάκι ήταν καλύτερο από τις καντίνες. Τέλος. Το λουκάνικο βρωμούσε πλαστικίλα, τα έξτρα ήταν του κώλου. Και δεν είμαι και σιχασιάρης. Όταν εγώ τσάκιζα το φαγητό του στρατού, οι δίπλα παίρναν τηλέφωνο τη μαμά τους. Τεσπα. Επίσης δεν είχα κοιτάξει τις τιμές πριν παραγγείλω. 11.5 ευρά για 2 χοτ ντόγκια, θα έπρεπε κανονικά να σέρβιραν και λαπντανς μαζί.

Ασε που άκου αγάπη μου, το "αυθεντικό" αμερικάνικο χοτντογκ είναι σε καντίνα στο δρόμο (ή άντε στον Papaya King). Όπως το αυθεντικό ελληνικό σουβλάκι είναι σε αυθεντικό ελληνικό σουβλατζίδικο στυλ "μπαρμπα Μήτσος". Όχι σε γκλαμουριάρικο φαστφουντάδικο που χει στήσει ο Γκόρντον Ράμσεϊ.

Αλλά αντε να πείσεις τώρα το τρεντοπλήθος ότι δε φτάνει να τρώνε πανάκριβο χοτντογκ για να γίνουν βέροι νεοϋορκέζοι

 Προσοχή στα μαγαζά του καλοκαιριού και τα τρέντι μουτράκια της πόλης. Και Cheesus!  όχι άλλο Γκάζι!

Γιατί δεν πρόκειται

να γίνεις άνθρωπος ποτέ;

Για αυτό :

Δίπλα πρέπει να μπει πινακίδα "Σε ευχαριστούμε που μας γράφεις στα παπάρια σου"

Απογευματάκι φέτος το Πάσχα νομίζω πέρασα από το γνωστό κατάστημα να πάρω κάτι χώματα για το γκήπο.
Το πάρκινγκ με κατηλειμμένες τις μισές και λιγότερες ενδεχομένως θέσεις.
Πηγαίνοντας προς την είσοδο, σκάει ο άντρας ο πολλά βαρύς ο πρόστυχος ο φραγκάτος και παρκάρει τη μπέμπα στην πρώτη θέση για ανάπηρους που βρήκε. Τον κοιτάω το μάγκα έκπληκτος. Και με βλέπει που τον κοιτάω. Είναι νέος, άντε 40ρης. Με κοιτάει και αυτός και καταλαβαίνει , δε χρειάζεται.
Και μου σκάει το γνωστό υπομειδίαμα περιφρόνησης που μεταφράζεται σε
"Στα αρχίδια μου σας γράφω, είμαι φραγκάτος"
ή σε "Ασε μας ρε φιλαρακι, εγώ σου φταίω; Ας πιάσουν πρώτα τους κλέφτες"
Το ξέρουμε ότι ούτε τα λεφτά σε κάνουν άνθρωπο αν είσαι καρμπόγυφτας, ούτε τα πτυχία σε κάνουν άνθρωπο αν είσαι ηλίθιος γιδοβοσκός (έχω συμφοιτητές που χαζεύω στο fb να λένε ο,τι μαλακίες μπορείς να φανταστείς αποδεικνύοντας ότι βόδια μπήκαν, μοσχάρια βγήκαν)

Πάγωσα σου λέω. Γιατί ξέρεις τι; Ακόμα και αν πάρω ένα λοστάρι και του κάνω την 535i (που μόλις είδα οτι ξεκινάει από 84 χιλιάρικα) να μοιάζει με καλοκαιρινή ξελότζα σε κάμπινγκ χίπιδων στα Κουφονήσια, εκτός του οτι θα μπω φυλακή, αυτός δεν πρόκειται να αλλάξει. Όχι εξαιτίας μου.
Θα με βάλει φυλακή, θα πάρει καινούρια BMW και επειδή θα ναι και τσαντισμένος, την επόμενη φορά μπορεί και να περάσει πάνω από καναν ανάπηρο για να παρκάρει. ΓΙΑΤΙ ΜΠΟΡΕΙ.

Για αυτό μερικές φορές λέμε που είναι το κράτος;
Και στα μικρά. Χρειάζεται ΚΑΙ εκεί για να μην παίρνουν θάρρος ξεφτίλες σαν και αυτόν τον τύπο.
Και χέσε μας με τις δικαιολογίες του στυλ "να πιάσουν πρώτα τους κλέφτες και μετά αυτά", "εδώ είναι έξω ο Τάδε, αυτός σε πείραξε".

ΝΑΙ

ΑΥΤΟΣ με πείραξε

Αυτός είναι ο τύπος που θα παρκάρει σε πάρκινγκ αναπήρων και στα παπάρια του.

Είναι ο τύπος που θα πάει να χτίσει εξοχικό στα καμμένα και στα παπάρια του.

Είναι ο τύπος που θα πετάξει τα σκουπίδια του μακριά από τον κάδο και στα παπάρια του.

Είναι ο τύπος που θα οδηγήσει ντίρλα και στα παπάρια του.

Είναι ο τύπος που ΓΕΝΙΚΑ στα παπάρια του γιατί ξέρει ότι τον γράφει και η κοινωνία και το κράτος στα παπάρια της με τη δικαιολογία ότι δεν είναι μόνο αυτός που τα κάνει και "ε έχουμε σημαντικότερα πράγματα να κάνουμε τώρα".

Αυτοί οι σιχαμένοι δε, όταν βρεθεί κανας κακομοίρης κρατικός υπάλληλος που χει και λίγη τσίπα πάνω του και τους τσιμπήσει έχουν 2 πιθανές συμπεριφορές : 

1. Το κλασσικό "ξερειςποιοσειμαιγωρε, στονεβροθασεστειλω"  - και φυσικά άμα είσαι 28ος ανθυπουπουπουποαστυνόμος, παίρνεις 700 καθαρά και έχεις και παιδί,κάνεις την πάπια γιατί αυτός αν έχει αυτοκίνητο με 100 χιλιάρικα, όλο και κάποιον θα ξέρει

2. Το άλλο κλασσικό "εμέναβρηκεσναπιασεις". Αυτό είναι και της μόδας βέβαια τώρα που χουμε επανάσταση. Και είναι και δια-ταξικό, δε χρειάζεται να σαι φραγκάτος. Αφού σκέφτομαι να πάρω ένα ματσούκι και να αρχίσω να βαράω κόσμο ντυμένος με στολή Μπάτμαν -χωρίς το κολάν, με speedo από κάτω- και όταν με τσιμπήσουν να αλαλάξω "ΕΜΕΝΑ ΒΡΗΚΑΤΕ ΝΑ ΠΙΑΣΕΤΕ ΒΑΛΤΕ ΤΟΥΣ ΚΛΕΦΤΕΣ ΠΡΩΤΑ ΦΥΛΑΚΗ ΚΑΙ ΜΕΤΑ ΕΜΕΝΑ". Θα έχω και τεράστια υποστήριξη κιολας όχι τίποτα άλλο..

Το γιατί ο κόσμος συνήθως νομίζει ότι ο κοινωνικός ιστός ΔΕΝ εξαρτάται και από τη συμπεριφορά των ξεχωριστών ατόμων, δε μπορώ να το καταλάβω.

Αλλά από την άλλη, ζούμε σε μια χώρα που απαιτούμε πρώτα να αλλάξουν όλοι οι άλλοι και μετά εμείς.

Περίμενε μαλάκα από τον άλλο να μην παρκάρει όπου γουστάρει.

Αφελή.

Σιχτίρια

Για αυτό γουστάρω τους streetpanthers.gr . Κάνουν κάτι ρε παιδί μου (οκ βέβαια πριν 3 χρόνια μου χε σκάσει και μένα αυτοκολλητάκι για το οποίο είχα ένσταση - ρε παιδιά , ήμουν Αύγουστο σε άδειο πάρκινγκ πανεπιστημιούπολης και η μία ρόδα πέρασε στη διπλανή θέση- οκ λάθος αλλά και λίγο να κοιτάμε τα συμφραζόμενα :p)

Χοξ μπάστερζ

Ναι ρε έχω να γράψω καιρό γιατί με βαράνε από 10 μεριές και όχι με την καλή ένοια φίλε μου μαζοχιστή (μη νομίζεις ότι δε σε έχω καταλάβει. Δε νομίζεις ότι το φίμωτρο που φοράς συνέχεια σε καρφώνει λίγο;)

Σε ημισυνέχεια του προηγούμενου θέματος, ερχόμαστε στις διάφορες παπαριές που μας ζαλίζουν τα τσιμπιρδόνια μέσω mail ή της αθάνατης προφορικής παράδοσης που τόσο αγαπάμε.

Τελευταίο τεμάχιο στον κουβά με τις ανοησίες είναι το παρακάτω ανοσιούργημα : 

Και από πίσω περιμένουν και 3 δράκοι με υπερμεγέθη αποτέτοια και σου τραβάνε και 2 μανίκια και στις διακοπές φέτος έπιασα ένα σπάρο 25 κιλά και μετά τράβηξα και μια ντουφεκιά και παρτον κάτω τον Balrog στο Παγκράτι κλπ.

Υπό Κ.Σ δε θα ασχολιόμουν με αυτή τη φλόμπα περισσότερο από όσο ασχολήθηκα με τα εξίσου ανύπαρκτα "άρωμα στο πάρκινγκ", "αυτοκίνητα που σου αναβοσβήνουν τα φώτα" , το κλασσικό "H Μicrosoft παρακολουθεί το mail σου και θα σου δώσει λεφτά αν κάνεις forward" και το "η καριέρα του χ έλληνα διάσημου στην Αμερική".

Αλλά αναγκάζομαι πάνω που γράφω πιο σημαντικά πράγματα (δύο δημοσιεύσεις, μούρλια σου λέω) να ασχοληθώ με αυτές τις  γελοιότητες 

α. Γιατί το άκουσα και από φίλο που με εξέπληξε οτι το κατάπιε -έστω και προσωρινά-

β. Γιατί έχει περίπου 3000 βαθμούς τώρα και που να γράφεις paper. 

Θα επικεντρωθούμε στο προφορικό του πράγματος τώρα, οκ; Και στο γιατί ο κλάμπανος ο κολλητός το χαψε αμάσητο : 

Γιατί του παρουσιάστηκε έτσι ώστε αν δεν έτρεχε αμέσως να γουγλάρει, δεν είχε τη δυνατότητα (επειδή είναι ευγενικός και ευπροσήγορος σχεδοννέος και μόλις έγινε και πατέρας οπότε ) να πει στην τύπισα που του το πε "ΤΙΛΕΣΜΩΡΗΓΑΜΩΤΗΜΠΟΥΤΑΝΑΜΟΥΜΕΣΑΓΑΜΩ". ΟΚ την είχε, αλλά δεν το κανε.

Πήγε και του πε λοιπόν η τύπισα "απήγαγαν το παιδί μιας συναδέλφου της αδερφής μου και το βρήκαν στην εθνική οδό χωρίς όργανα μεχρι και τα μάτια του πήρανε. Κυκλοφορεί αυτοκίνητο και μπλα μπλα μπλα μπλα".

Γιατί δε μπορείς να τη βρίσεις εδώ, εκτός του ότι είναι συνάδελφός σου και δε γίνεται να τσακωνόμαστε με όλους για μαλακίες; 

Γιατί ισχύει ο νόμος του 3 που ανακάλυψα μόλις σήμερα . (ΟΚ λογικά το έχει πει και άλλος κόσμος πρίν από μένα, σιγά την παρατήρηση, απλά τώρα δεν κάθισα να το ψάξω κιόλας αν έχει κανα πιο επίσημο όνομα -καισιγατοπραμαδηλαδή) 

Τι λέει ο νόμος του 3; Ότι συνήθως όταν μεταφέρεται ένα τέτοιο παπατζιλίκι προφορικά, αυτός που του "ΣΥΝΕΒΗ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΑ" είναι συνήθως ο τρίτος από σένα .

Δηλαδή στην περίπτωση του φίλου μου ήταν : 

Φιλος -> Συνάδελφος φίλου -> Αδελφή της ->Συνάδελφος αδελφής της

                        1                                 2                           3

Έτσι τί επιτυγχάνεται; Ότι είναι αρκετά κοντά για να σοκαριστείς περισσότερο μια και ε, 3 άτομα παραπέρα και κυριότερο : δύσκολα θα της πεις ότι λέει  μαλακίες γιατί έτσι προσβάλλεις και αυτήν και την αδερφή της κλπ κλπ κλπ. (που όπως θα δούμε μετά, όντως είναι τόσο ηλίθιες όσο φαίνονται)

Επίσης ρόλο παίζει και το γεγονός ότι καλό να τα διαβάζεις στο νετ και να κοροϊδεύεις τους άσχετους που τα πιστεύουν, αλλά τους ανθρώπους με τους οποίους έρχεσαι σε άμεση επαφή καθημερινά και δεν τους βλέπεις να μη μπορούν να χειριστούν αιχμηρά αντικείμενα χωρίς να βγάλουν τα μάτια τους, τους εμπιστεύεσαι λίγο παραπάνω.

Και μεταξύ μας, του πούστη, η αλυσίδα από σένα μέχρι το θύμα είναι πολύ μικρή.

ΠΑΠΑΡΙΑ ΜΗΓΑΜΗΣΟΣΑΥΡΟΥ!

Η αλυσίδα που σου είπανε εσένα είναι πολύ μικρή. Γιατί όχι δε συνέβη στην συνάδελφο της αδελφής της, συνέβη σε συνάδελφο του πρώην άντρα της συναδέλφου της αδερφής της (δεν κάνω καθόλου πλάκα, αυτό βγήκε μετά από ερώτηση) και η πρώτη πρώτη συνάδελφος (του φίλου μου δηλαδή) "δεν κατάλαβε καλά"

Τι είπαμε πριν λίγο με έντονα γράμματα;

ΠΑΠΑΡΙΑ ΜΗΓΑΜΗΣΟΣΑΥΡΟΥ!

Μια χαρά είχε καταλάβει η πατόζα, απλά ντράπηκε να παραδεχθεί ότι είπε μαλακίες. Για να μην την περάσουν για χαζή. Γιατί δεν είναι.Ούτε αυτή ούτε η αδερφή της

Και σε αυτόν το συνάδελφο του πρώ... ξέρεις τώρα, δε συνέβη ακριβώς, αλλά σε κάποιον συνάδελφο κάποιου γνωστού του κλπ κλπ.  

Στην αλυσίδα της χαζομάρας δεν υπάρχουν περιττοί, υπάρχουν μόνο πρόθυμοι. Όλοι οι καλοί χωράτε 

Εν τω μεταξύ, λεπτομέρεια που την ώρα που μου το είπε δεν την έπιασα γιατί ήμασταν στο 2ο καφάσι μπύρες,

"βρήκαν το παιδάκι χωρίς μάτια"

Δε μπορώ να πω, η έξτρα προσθήκη ανατριχιαστικών λεπτομερειών δίνει ένα πιο γκραν γκινιόλ εφέ στην ιστορία ώστε να ανοίξεις και διάπλατα το στόμα, να σοκαριστείς και να φοβηθείς λίγο παραπάνω. Βέβαια μεταμοσχεύσεις ματιών δε γίνονται ακόμα (μόνο κερατοειδούς) και λογικά αυτό οι 5 γιατροί στο πίσω αυτοκίνητο θα το είχαν διαβάσει κάποια στιγμή στην φοιτητική τους ζωή, εκτός αν ήταν "γιατροί" όπως κάτι ινδοί που λέγαμε πριν, οπότε μπορεί και να έπαιρναν και τον εγκέφαλο του παιδιού, για να τον μεταμοσχεύσουν σε κανα άλλο σώμα, μην πάει τζάμπα το παιδάκι το καημένο.

Έσω έτοιμος να αντιμετωπίσεις όλες τις μαλακίες.  Πάντα σε εγρήγορση.

Και ο δε χρειάζεται καν ο Γούγλης στις περισσότερες των χωξεων. Βρωμάνε από 321 έτη φωτός παραπέρα.

Άμα πια..

- μου ρθε και πρόσφατα το mail με τις κολώνιες. ΟΧ ΓΑΜΩΤΗ ΜΟΥ ΟΧΙ...


Υ.Γ : Το ότι αν όντως είχε γίνει κάτι τέτοιο, θα είχε προκληθεί τέτοιος πανικός σε ο,τι μέσο ενημέρωσης υπάρχει και δεν υπάρχει, δε φαίνεται να επηρρεάζει κανέναν από αυτούς που σου λένε οτι "ΣΥΝΕΒΗ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΑ"

..και τί πειράζει;

Να σοβαρέψουμε λίγο;

Ο άνθρωπος θα πιστέψει με μεγάλη θέρμη ο,τιδήποτε φοβάται πολύ πως είναι αλήθεια και ο,τιδήποτε ελπίζει πολύ να είναι αλήθεια. Συνήθως αυτό μένει εντός λογικών ορίων.

Ένας άλλος κανόνας σαβουάρ-βιβρ, αλλά βιβρ με την κυριολεκτική έννοια, λέει ότι 

"όταν η μαλακία σου κοντράρεται με την πραγματικότητα, η πραγματικότητα ΠΑΝΤΑ κερδίζει".

Π.χ, είσαι επαναστάτης, ψαγμένος κλπ και δεν πιστεύεις στις μπαρούφες που λέει η επιστήμη περί βαρύτητας. Πιστεύεις ότι είναι μια σκοτεινή συνωμοσία αιώνων για να βγάζουν λεφτά οι φυσικοί κλπ κλπ, ότι μας έχουν επιβάλλει ψυχαναγκαστικά και εγκεφαλοπλυστικά το "γεγονός" ότι άμα πηδήξεις από το μπαλκόνι θα πέσεις και οτι αν ΘΕΛΟΥΜΕ, μπορούμε να πετάξουμε. Από αυτή τη σκευωρία λοιπόν βγάζουν τρελλά λεφτά οι αεροπορικές εταιρίες επειδή αν ΞΕΡΑΜΕ οτι μπορούμε να πετάξουμε, θα πηγαίναμε μόνοι μας παντού και δε θα κάναμε δισεκατομμύρια τζίρο σε αυτούς κλπ. 

Έτσι λοιπόν, αφού έχεις εμφανιστεί σε όλα τα μέσα ενημέρωσης, σε έχουν κάνει ήρωα, το τουίτερ βουήζει για το θάρρος και την παρρησία σου και τις κοχόνες που έχεις να τα βάζεις κόντρα με το κατεστημένο και τα συμφέροντα, μια μέρα πηδάς από τον τελευταίο όροφο ουρανοξύστη στη Νέα Υόρκη...

και γίνεσαι χαλκομανία στο πεζοδρόμιο, 200 μέτρα παρακάτω. Λυπηρό, αλλά αναπόφευκτο.

Το φαγες μόνος σου το κεφάλι σου, επειδή.. ήσουν μαλάκας αγόρι μου. Θανατηφόρα,ανεπανάληπτα και αμετάκλητα μαλάκας. Το ξερό σου δε μπορούσε να χωρέσει την πραγματικότητα γιατί ήσουν από αυτούς με τα ροζ συννεφάκια σε συνδυασμό με ψευδαισθήσεις μεγαλείου. Ήθελες να πας κόντρα σε κατεστημένα, δημιούργησες πολύ ωραία τις συνωμοσίες σου, βρήκες και 10 συμπαθούντες χειροκροτητές από κάτω, τέλος. Κόντρα σε ό,τι πίστευες, κατέληξες όπως ήταν προφανές από την αρχη ο,τι θα καταλήξεις.

Κόντρα στο κοινό περί δικαίου αίσθημα, η φύση γράφει στα παπάρια της το κοινό περί δικαίου αίσθημα. Οι νόμοι της και ο τρόπος που λειτουργεί, δεν υπόκεινται σε διάλογο και διαπραγμάτευση. Είτε τους αποδέχεσαι, τους κατανοείς και κοιτάς πως να τους εκμεταλλευτείς ώστε να ζήσεις καλά και πολύ εντός τους, είτε σηκώνεις μπαϊράκι επανάστασης και τρως στο κασίδι σου όλη την κοτρώνα των συνεπειών.

Ναι καταλαβαίνω όλα αυτά τα σενάρια για απάτες,συνομωσίες,σκευωρίες και μπλα μπλα μπλα όλων 

των σατανικών επιστημόνων που καθημερινά σηκώνονται από το κρεβάτι τους για να καταστρέψουν τον κόσμο και να βγάλουν δισεκατομμύρια στην πορεία, είναι ιδιαίτερα ελκυστικά. 
Ακόμα πιο ελκυστικοί δε είναι και οι καλοί φιλάνθρωποι σωτήρες στον αντίποδα αυτών, που πουλάνε αφιλοκερδώς και σε λογικές τιμές, ελπίδα, φάρμακα και συμβουλές γεμάτες ηλιαχτίδες, γάργαρο νερό και ιαματικές ιδιότητες. Οι ακοίμητοι αυτοί  μοναχικοί επαναστάτες που η Κακιά Επίσημη Επιστήμη τους πέταξε στα Τάρταρα και αναγκάζονται να χαρίζουν ευτυχία στον κόσμο από ύποπτες κρυψώνες σε χώρες με αμφίβολα μέτρα προστασίας του πόπολου από Μάγους-Γιατρούς, Σαμάνους και Γκουρού.
Τους ακολουθείς και γουστάρεις, γιατί η επίσημη οδός σε απογοήτευσε μια και ενίοτε, σε πολλές περιπτώσεις, δεν υπάρχει ελπίδα. Και αυτό στο λένε οι κάφροι, οι αλήτες, οι ουτιδανοί. "Δε μπορούμε να κάνουμε τίποτα. Θα πεθάνεις". Και εσύ δε μπορείς να το δεχτείς αυτό, γιατί δεν είναι δυνατόν να μην υπάρχει λύση. Δε μπορεί να συμβαίνει αυτό σε σένα.

Και γιατί οι άλλοι έχουν μια λύση για τα πάντα. Όχι άλλος πόνος, όχι άλλες αποκαρδιωτικές απαντήσεις. Μόνο μαγικές θεραπείες που θα σε θεραπεύσουν από ο,τι και αν έχεις, πολλές φορές πριν καν σε εξετάσει ο "γιατρός"

"Εξέτασε κάθε είδος ψευδοεπιστήμης και θα βρεις ένα διχτυ ασφαλείας,έναν αντίχειρα να βυζάξεις,μια φούστα να κρυφτείς από πίσω. Και μεις τι προσφέρουμε αντ'αυτού; Αβεβαιότητα! Ανασφάλεια" (Μεγάλη ατάκα του Ασίμοφ)"

Μερικές φορές δε και αυτό είναι πιο λυπηρό, έχεις κάτι το οποίο θεραπεύεται. Ή θα θεραπευόταν αν δεν έτρεχες από την αρχή να κουνήσει πάνω από το κεφάλι σου στο θερινό ηλιοστάσιο τα μαγικά του ραβδιά ο Γκαν-Σάγκι-Γκάγκα, ο θαυματουργός ημίγυμνος γκουρού. 
Ή αν δεν επισκεπτόσουν με αλφαβητική σειρά όλα τα είδη "θεραπευτών" που μπορούσαν να σου υποσχεθούν μαγικές θεραπείες.

Έτσι, σιγά αλλά σταθερά θα το φάς το κεφάλι σου, με την ίδια ακρίβεια που θα το φάει ο τύπος που πήδηξε από το μπαλκόνι. Αλλά το κακό με σένα είναι ότι θα το φας πιο αργά και πιο επώδυνα.

Ο δρόμος προς την καταστροφή σου είναι σπαρμένος με ελπίδα, χαρά και τις χαρούμενες κραυγούλες υποστήριξης και ανθρωπιάς αυτών που "στηρίζουν το δύσκολο αγώνα σου".

Βέβαια όλο αυτό είναι δικαίωμά σου. Είναι αναφαίρετο δικαίωμά σου να ξυπνήσεις ένα πρωί και να αρχίσεις να κοπανάς το κεφάλι σου στα μάρμαρα με τη βέβαιη πεποίθηση ότι άμα το θέλεις πολύ και σου στέλνουν χαρούμενες σκέψεις οι υπόλοιποι, θα σπάσουν τα μάρμαρα και όχι το κεφάλι. 

Είσαι υπεύθυνος του εαυτού σου και η αυτοκαταστροφή σου άμα δεν έχεις μυαλό, δεν είναι ευθύνη κανενός άλλου. Είναι περίπου όπως ο πιτσιρικάς που του λες "γιατί αγόρι μου πίνεις τον άμπακο και μετά παίρνεις τη μηχανή και πας με 160 στην Α.Ο χωρίς κράνος;"  και σου απαντά "Γιατί μου αρέσει να ζω επικίνδυνα, γρήγορα κλπ". ΞΕΡΕΙΣ ότι οι πιθανότητές του να ζήσει και πάρα πολύ είναι ιδιαίτερα χαμηλές. Αλλά ΑΥΤΟΝ δε μπορείς να τον σώσεις.

Ξέρεις που τα παίρνω εγώ;

Επειδή αυτός θα πάρει και άλλους μαζί του κατά πάσα πιθανότητα. 

10 να ακούσουν το χαρμόσυνο μήνυμα της μαγικής απαλλαγής από την κακιά επιστήμη κλπ κλπ και να το πιστέψουν, 2 από αυτούς όταν πάθουν κάτι, πάνε καρφί στον Γκαν-Σάγκι-Γκάγκα αντί στο γιατρό τους, έχουμε 2 ακόμα πεζοδρόμια, 2 ακόμα πιτσιρικάδες χωρίς κράνος.

Και με νοιάζει πολύ περισσότερο η ζωή του μελλοντος θύματος, παρά η ζωή του αρχικού. Γιατί ο άλλος την έχει πάρει την απόφασή του, δεν τον γυρνάς πίσω με καμία δύναμη. 

Είναι εκεί, στο περβάζι του τελευταίου ορόφου και ετοιμάζεται για το άλμα που θα τον κάνει να πετάξει πέρα και πάνω από τους υπόλοιπους ανθρώπους, τα θύματα, τους μικρούς.

Αυτό που θέλω εγώ είναι να μην τον ακούσουν και ανέβουν και άλλοι εκεί πάνω.

Παράδειγμα : Πιάνουν 5-10 νέους φορείς HIV από αυτούς που πηγαίναν χωρίς προφυλακτικό με τις πόρνες. Και τους λένε στα κανάλια, στο τουήτερ, στο fb όλοι οι ψαγμένοι : 

"Γιατί αγόρι μου πήγαινες με πουτάνες χωρίς προφυλακτικό;"

και απαντάει το "κτήνος" : 

"Ρε μαλάκες με δουλεύετε; Εσείς δε λέγατε πριν λίγο καιρό ότι δεν κολλάει από γυναίκα σε άντρα, ότι δεν υπάρχει ως ασθένεια και οτι είναι απάτη των φαρμακευτικών; Εσείς δε βραβεύατε γυναίκα της χρονιάς κλπ την τύπισσα που τα έλεγε; Πλάκα μου κάνετε; Αφού ΔΕΝ ΚΟΛΛΑΕΙ, γιατί να μην πάω χύμα;"

Μετά τι του λες; "Είσαι μαλάκας που μας πίστεψες;"
ή "καλέ δεν τα εννοούσαμε εννοώντας τα. Τα υποστηρίζαμε γιατί είναι της μόδας. Ψάρωσες;"

Το 2ο αντι-παράδειγμα, περιμένετε θα σκάσει άσχημα σύντομα.Ήταν και μεγάλο χιτ στον αγώνα ενάντια στην πραγματικότητα φέτος. Βουηξαν τα σοσιαλ μήντια από ανθρωπιά. Το ξέρετε όλοι αλλά όσο και αν θέλω, δε θέλω να γίνω τελείως κάφρος. Είναι σημεία των καιρών αυτά.

Κρίση έχει πέσει και όπου μυρίσει ανθρωπιά και πόνος, η λογική και η ψυχραιμία πάνε γερό περίπατο.

Και θησαυρίζει ο Γκαν-Σάγκι-Γκάγκα..

υ.γ : Ευχαριστώ τον Αντιδρασεξ που με έφτιαξε πρωί πρωί

Οι καρικατούρες των ψηφοφόρων

Δισκλέϊμερ

Όποιος νομίσει ότι αυτά που θα ακολουθήσουν είναι σοβαρά και εκδηλώνουν συγκεκριμένη πολιτική άποψη ή μέμφονται συγκεκριμένες ομάδες ανθρώπων, τί να πω, παραιτούμαι..

Δισκλέϊμερ εντ

Καλημέρα Αναγνώστη, τι λέει καλα; Νταξ; Ψηφίσαμε;ε; πες μου πόσο περήφανος αισθάνεσαι! Όχι μη μου λες, η κουότα από παπάτζες μου για σήμερα έχει ξεπεραστεί.

Ακου να δεις τι μου ρθε να γράψω σήμερα. Να κοροϊδέψω λέει όλους τους ψηφοφόρους όλων των κομμάτων. Ε; πως σου φαίνεται;

Να πάρω τα εκνευριστικά χαρακτηριστικά του καθενός, να απομονώσω και να αποκρύψω τα οποιαδήποτε θετικά και να γελάσουμε λίγο. Ελπίζω.

Αλλά δε θα το πάω κομματικά καθαρά, θα το πάω πιο ανθρωποκεντρικά. Γουστάρς; ε; Αντε να δούμε

1. Ο "μάνατζερ"

Άμα πετάξεις μια πέτρα σε αυτή τη χώρα,θα πετύχεις δύο τρεις προέδρους και 17 ατομάκια που έχουν τουλάχιστον ένα MBA.Ειδικά όταν έπαιρνα εγώ το βασικό μου πτυχίο, 8 στους 10 πηγαίναν είτε για χρηματοοικονομικά είτε για ΜΒΑ. Ξέρεις, είναι αυτοί οι ενοχλητικοί τύποι που φοράγαν κοστούμια για να πάνε στη σχολή (οκ, εννοώ το οικονομικό της νομικής, τους βλέπαμε από μακριά), το Σάββατο το βράδυ μπουζουκλωνόντουσαν αβέρτα σε όποιο βρωμόσκυλο κυκλοφορούσε στην πόλη και όνειρο της ζωής τους ήταν να φοράνε κοστούμια στη δουλειά και να πηγαίνουν σε μπουζούκια πιο συχνά από μόνο Σάββατο βράδυ. Μην ξεχάσω και τη Μύκονο, που από ο,τι φαίνεται είναι το μοναδικό μέρος στον κόσμο που η θάλασσα είναι αρκετά γαλάζια για τους γαλαζοαίματους.Τώρα μεγάλωσαν που λες, έχουν το MBA τους και την έχουν δει μανατζαραίοι. Βέβαια σε μια εταιρεία πες έστω software, που στο οργανόγραμμά της έχεις 37 μανατζερ, 4 προγραμματιστές και 1 καντινιέρη, όπως καταλαβαίνεις δεν παράγεται απολύτως τίποτα, εκτός από παρουσιάσεις Powerpoint με ηλίθιες αναλύσεις SWAT, πολύς εσπρέσσο και που και που κανα app που μπορεί και τρέχει καναδυο web services αξιοπρεπώς. Αυτός ο άνθρωπος λοιπόν είναι ταυτόχρονα υπέρ του κρατισμού αλλά και της ελεύθερης αγοράς. Χωρίς επιδότηση από το κράτος (σε μορφή "προτζεκτ") η εταιρεία του δεν έχει να πληρώσει ούτε κρεμοσάπουνο για τις τουαλέτες, αλλά ταυτόχρονα διαβάζει Επενδυτή και ΝΥ Τimes και βλέπει φανατικα Bloomberg γιατί αυτοθεωρείται (Αυτός και οι υπόλοιποι 36 μανατζερ στην εταιρεία) ως μεγάλη μούρη στην πιάτσα και μεγάλο τζιμάνι που φέρνει λεφτά. Βέβαια αν τον πετάξεις στην ελεύθερη αγορά χωρίς κρατική επιδότηση, δε μπορεί να διοικήσει ούτε περίπτερο και σε ένα μήνα θα φωνάζει πως τον φάγαν οι μεγαλοκαρχαρίες.Αυτός φυσικά δε νοιάζεται για το πόπολο και τους πληβείους (έστω και αν χρωστάει ακόμα και το γυμναστήριό του - εμπρός στο δρόμο του Κωστόπουλου-καλύτερα-να-έχεις-χρέη-παρά-να-μην-έχεις-μούρη), χέστηκε για τα συνταξιοδοτικά, το δημόσιο κλπ αφού ονειρεύεται σύνταξη σε κάποιο αγρόκτημα στην Κουρσεβέλ ή στο Κολμάρ κλπ.Τα λεφτά από την Ευρώπη πρέπει να συνεχίσουν να έρχονται, δεν πα να πεινάσει ο σύμπας, ας είναι καλά ο τύπος που γνωρίζουμε στη γραμματεία του Υπουργείου και μας περνάει πρότζεκτ. Θεωρεί το ΣΥΡΙΖΑ κομμουνιστές που θα τον σφάξουν με κονσερβοκούτια και ψηφίζει και ΝΔ και ΠΑΣΟΚ ανάλογα ποιον ξέρει στο υπουργείο τώρα.

2.Ο "Επανάστα"

Είδος που φύεται σε όλα τα αλτέρνατιβ νησιά του Αιγαίου το καλοκαίρι (αυτά που σνομπάρουν τη Μύκονο,αλλά καταλήγουν να ναι πιο ακριβά) με σαγιονάρα δίχαλη, μπαντάνα- Τζακ Σπάρροου και στριφτό (ω ρε πούστη μου μολις με περιέγραψα) και το χειμώνα στις αλτέρνατιβ πιάτσες των πόλεων. Στο πανεπιστήμιο ήταν ενάντια σε όλα, ακόμα και όταν του λεγες καλημέρα (μην πω ΕΙΔΙΚΑ οταν του λεγες καλημέρα, εσύ ο αλλοτριωμένος μπουρζουαστος φοιτητής που θα γίνει ο λακές των αφεντικών μετά) και ειδικότερα ενάντια στην καθαριότητα. Προσωπική και γύρω. Ο τύπος μοσχοβόλαγε σαν πατικωμένο σκατζόχοιρο που έχει φάει ψάρια στην εθνική οδό Αύγουστο μήνα (έχω έναν συγκεκριμένο στο μυαλό μου, τι να κάνω) και έκανε κηρύγματα για ο,τιδήποτε ήταν της μόδας εκείνη την εβδομάδα. Οι αγρότες καφέ στο Μεξικό, ο γκέϊ σπάρος του Αμβρακικού, ο άκρατος Ιμπεριαλισμός του Ιουλίου Καίσαρα και η κατάπτυστη εισβολή στη Γαλατία, τα δικαιώματα των μάλλινων παραδοσιακών καλτσών της φυλής Ουγκουντούγκου στο Κάτω δεξιά Κογκό, οι θλιμμένες πουτάνες της ζωής του, το στρουχτουραλιστικό πατερναλιστικό σύστημα που του έκοβε τα φτερά και δεν αναγνωριζόταν το ταλέντο του (στο να ξύνει τα αρχίδια του πίνοντας φραπέ 8 ώρες τη μέρα και μπάφους άλλες 8 - ο επάρατος καπιταλισμός δεν είχε ανακαλύψει τον τρόπο να εκμεταλλευτείς οικονομικά τον κνησμό της βουβωνικής χώρας, μέχρι που ανακαλύφθηκαν οι θέσεις υπαλλήλου εφορίας. - παρεπιπτόντως ο συγκεκριμένος στο δημοσιο κατέληξε). Δεν του ήταν αρκετό μόνο να παίζει τον μεταμοντέρνο εναλλακτικό ιεροκήρυκα, έπρεπε να αφήνει και παντού την υπογραφή του. Έτσι γέμιζε το περιβάλλον γύρω του με μαλακισμένα συνθήματα που προκαλούσαν εγκεφαλική αιμορραγία, εξέμεση και διάθεση για αυτοπυρπόληση και που κυμαίνονταν σε βαθμό αηδίας από "Λέο Μπουσκάλια" σε "Πάολο Κοέλιο" (ή όπως αλλιώς τον προφέρουν αυτό το μπούστη). Κλασσικό παράδειγμα το "είμαστε αυτό που κάνουμε για να αλλάξουμε αυτό που είμαστε" - σύνθημα το οποίο πρέπει να προκαλούσε κάποτε ένοχους οργασμούς στους μουσκεμένους λαγώνες των συντροφισσών του, τώρα έχει ξεπέσει σε επίπεδο "πράγματα που βρίσκουμε σε φορτσουν κούκις ή σε σαιτ που χαζεύουμε στο ipad οταν αφοδεύουμε"-οχι δεν εχω Ipad. Παίζει πολύ quote από Μπακούνιν μπας και σταματήσεις να ναι Μπακούριν.Ο Επανάστας συνήθως είχε λεφτά μπαμπά από πίσω (άλλο συγκεκριμένο άτομο στο μυαλό μου, κομπλέ με βίλα ΒΠ, 520, Ζ3 και εξοχικό στην Αράχωβα) αλλά παραδόξως ήταν ενάντια στα λεφτά όλων πλην αυτά του πατέρα του. Τώρα μένει στην Αμερική και έχει προφορά West Coast γιατί 5 χρόνια στο LA ksexase na milaei kala ellinika. Ήρθε όμως στις εκλογές για να ψηφίζει τον μεγάλο ηγέτη και ελπίδα της χώρας Αλέξη Τσίπρα που θα νικήσει τον καπιταλισμό, τη Μαντάμ Μέρκελ, τη Μανταμ Μποβαρί και τη Μαντάμ Μπάτερφλαϊ (φημολογείται δε ότι δε θα του γλυτώσει ούτε η Δέσπω Διαμαντίδου στο ρόλο της Μαντάμ στα Κόκκινα Φανάρια)τον καρκίνο και τα προβλήματα στύσης και θα κάνει την Ελλάδα στρατηγικό σύμμαχο του Τσάβες για να έχουμε τσάμπα πετρέλαιο και του Φιντέλ για να έχουμε τσάμπα λείψανο αγίου να προσκυνάμε. Τους τα είχε πει άλλωστε όλα στις συνελεύσεις της "Κάτω Πλατείας" (που μαζευόσασταν οι ψαγμένοι, γιατί στην πάνω κρατάγαν ελληνικές σημαίες άρα ήταν χρυσαυγίτες) και είχαν συμφωνήσει όλοι οι σύντροφοι.

3.Ο "απογοητευμένος Νοικοκύρης"

Είναι ο γνωστός μεσομικροαστός. Αυτόν δεν τον είχαμε στα πανεπιστήμια ποτέ (όπως βλέπετε έχω ως πισίνα δειγματοληψίας την εξέλιξη συμφοιτητών και τριγύρω, τι να κάνω). Είναι βασικά κατά Μ.Ο ο τύπος που στο σχολείο είχε παπί στα 13, πράσινο "φλάϊ" με τη γούνινη κουκούλα ανοιχτή στα 2 να φτάνει μέχρι την πλάτη, δημιουργώντας μια ψευδαίσθηση άρχοντα Βίκινγκ (αν και άρχοντες Βίκινγκ περίπου 1.55 δεν υπήρχαν- τουλάχιστον όχι στην ταινιάρα τον 13ο πολεμιστή - κουλτούρα ρε! Ρε τι μοσχάρι ήταν αυτό). Είναι ο τύπος που ήταν μπροστά σε όλες τις καταλήψεις (μην τον μπερδεύεις με τον επαναστάτη από πάνω, αυτός απλά φοβόταν ότι με το καινούριο σύστημα θα είναι πιο εύκολο να μείνει για 28η φορά στη β γυμνασίου επειδή δε μπορεί να δεχτεί ότι τα ρήματα τελειώνουν σε -ω - ρε πούστη μου τι συμμαθητές είχα..).Τώρα λοιπόν είναι πετυχημένος υδραυλικός ή ψυκτικός ή ανθυπομούτσος πιρόγας ή βοηθός χειριστού ζαμπονοκόφτη στο σουπερ μάρκετ ή κάτι τέτοιο. Ενώ δουλεύει σα το μπούστη (στην περίπτωση του ελ.επ) ως δια μαγείας έχει τα τελευταία 20 χρόνια μηδενικό εισόδημα στην εφορία, 2 σπίτια (το ένα μέσα σε καμμένο δάσος), 1 τζιπ,2 μηχανές, 1 μικρό καϊκάκι (να πηγαίνουμε για κανα ψαράκι το καλοκαίρι) και κάτι ψιλές καταθέσεις. Θεωρεί ότι το σύστημα τον έχει αδικήσει κατάφορα και παράφορα γιατί μια φορά που έκοψε μια απόδειξη και πλήρωσε 100 ευρώ ΦΠΑ του ρθε ένα μικρό εγκεφαλικό καθως κατάλαβε ότι για κάθε πολυκατοικία που βάζει τα υδραυλικά και κονομάει 20 χιλιάρικα (λέμε, δεν ξέρω), θα κονόμαγε 15 άμα ήταν νόμιμος.

Έτσι λοιπόν τώρα που τον βάζουν να κόβει με το στανιό αποδείξεις οι κλέφτες που τόσα χρόνια έκλεβαν τον αθώο ελληνικό λαό (ακόμα δεν κόβει, αλλά τον πιέζουν. ΜΗ ΜΠΕΡΔΕΥΕΣΑΙ) απαιτεί ΠΡΩΤΑ να προεκτείνουμε τα σύνορά μας μέχρι την Καμπότζη, να βγάλουμε τα πετρέλαιά μας στην ΑΟΖ, να μπουν φυλακή ΟΛΟΙ οι πολιτικοί (που ψήφιζε και αυτός και ο πατέρας του και η οικογένειά του γιατί είχαν βάλει την αδερφή του στο λιμενικο και αυτουνου του διναν ολες τις δουλειές στο δήμο) της τελευταίας 30ετιας, να τους κατασχεθούν οι περιουσίες, να γίνει τίμια όλη η Ελλάδα, να του αποδώσουν ΑΥΤΑ ΠΟΥ ΔΙΚΑΙΟΥΤΑΙ ως πολίτης (δηλαδή τα πάντα) ΚΑΙ ΜΕΤΑ θα σκεφτεί ΑΝ θα στρώσει. Φυσικά του φταίνε και αυτοί οι βρώμικοι οι λαθρομετανάστες που έχουν πάρει όλες τις δουλειές των ελλήνων και έχουμε μείνει εμείς άνεργοι. Και έχει και δίκιο. Καθηγητές στα σχολεία;Πακιστανοί. Γιατροί; Ινδοί . Δικηγόροι; Αιγύπτιοι. Δημόσιοι Υπάλληλοι; Νιγηριανοί. Ζητιάνοι στα φανάρια; Πάλι πακιστανοι. Έλεος πια. Για αυτό, ψηφίζει αυτό το παλλικάρι το Δημαρά και τον Καμμένο που θα διώξουν τους μασώνους και τους κλέφτες και τους ξένους και θα μείνουμε μόνοι μας να κλέβουμε την εφορία σαν άνθρωποι.

4.Ο "ΔΕ ΝΟΙΑΖΕΣΑΙ ΓΙΑ"

Αυτόν δεν ήξερα που να τον κατατάξω, γιατί πιανει πολλές ιδεολογικές τοποθετήσεις. Τον βρίσκεις και ως συριζαίο και ως κκε και ως αναρχοαυτόνομο/εξωκοινοβουλευτικό ανένταχτο κλπ. Προβληματίζομαι δηλαδή. Είναι ο κλασσικός τύπος που σε ο,τι επιχείρημα του πεις που διαφωνεί, η μόνιμη επωδός του είναι ότι "ΜΑ ΚΑΛΑ ΔΕ ΝΟΙΑΖΕΣΑΙ ΓΙΑ *"

Όπου * έχουμε :

α. άνεργους

β. συνταξιούχους

γ. ανάπηρους

δ. άστεγους

ε. ναρκομανείς

στ. πουτάνες

ζ. ημιεπαγγελματίες πουτάνες (Αυτές που για να σου κάτσουν πρέπει να χαλάσεις ολες τις καταθέσεις σου)

η. το σύλλογο πολυτέκνων αυτοκινητιστών Ζαρούχλας

θ. Το σύλλογο Ντεμέκ Δικαιούχων Επιδόματος Αναπηρίας Ζακύνθου

κλπ κλπ κλπ

Βρέχει π.χ και λες "αχ ωραία η βροχούλα"

Σου σκάει φτυάρι στα μούτρα "ΑΝΑΙΣΘΗΤΕ ΔΕ ΝΟΙΑΖΕΣΑΙ ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΑΣΤΕΓΟΥΣ ΠΟΥ ΒΡΕΧΟΝΤΑΙ".

Δε βρέχει και λες "αχ ωραίος ηλιάκος σήμερα"

Σου σκάει ξανάστροφη με φτυάρι στα μουτρα "ΑΝΑΙΣΘΗΤΕ ΔΕ ΝΟΙΑΖΕΣΑΙ ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΑΣΤΕΓΟΥΣ ΠΟΥ ΖΕΣΤΑΙΝΟΝΤΑΙ"

Έχει τελείως γαμώ τους καιρούς, 23 βαθμούς , ένα ελαφρό αεράκι και λιακάδα και συ το παρατηρείς

Σου σκάει το σφυρί του Θώρ στο ξεράδι "ΑΝΑΙΣΘΗΤΕ ΥΠΑΡΧΟΥΝ ΣΕ ΧΩΡΕΣ ΑΣΤΕΓΟΙ ΠΟΥ ΤΩΡΑ ΚΡΥΩΝΟΥΝ"

Βασικά η μόνη του ενασχόληση είναι η μιζέρια, η κακομοιριά και το να κολυμπάει ολημερίς σε ένα νοητό συναισθηματικό βούρκο ανθρώπινης δυστυχίας, την οποία άμα τον πιστέψεις την κουβαλάει όλη πάνω του. Απαγορεύεται να χαίρεσαι, να περνάς καλά, να χαμογελάς και να έχεις καλή διάθεση γιατί αυτό δείχνει τρομερή αναισθησία και έλλειψη σεβασμού σε όλους τους αναξιοπαθούντες αυτού του σύμπαντος και ενδεχομένως των πιθανών συμπάντων γιατί μην ξεχνάμε ότι πρέπει να προβλέπουμε και την πιθανότητα δυστυχίας. Δεν ξέρω τι ψηφίζουν όλοι αυτοί (Στο τουίτερ ειδικά που ευδοκιμεί το είδος) αλλά ψιλιάζομαι πιο μικρά κόμματα αριστερόστροφης νοοτροπίας. Ή απέχουν. Δεν ξέρω.

5. Ο "Ιδρυματοποιημένος"

Οταν από 4 χρονών πηγαίνεις στην κατασκήνωση της ΚΝΕ και αντί για αυτοκινητάκια Ματσμποξ έπαιζες με ξύλινα ομοιώματα του Μπόλεκ και του Λόλεκ, όταν μεγαλώσεις πως να ξεκολλήσεις; Μία είναι η κασέτα και πολλά τα κασσετόφωνα που την παίζουν. Η νοοτροπία σου βασίζεται τόσο πολύ στο "ΟΧΙ" που πρόσφατα μάλιστα, σε μικρή πόλη με πολλούς ανέργους, είπες ένα βροντερό "ΟΧΙ" στο άνοιγμα πολυκαταστήματος με καμια 40ριά θέσεις εργασίας, γιατί... είναι πολυκατάστημα και εκμεταλλεύεται τους εργαζόμενους. Το οτι 40 άτομα που πριν είχαν εισόδημα 0 εχουν την ευκαιρία να χουν εισόδημα χ μπας και πάρουν κανά κουτί γάλα στα παιδιά τους, ενώ πριν δεν είχαν καμία ελπίδα να βρουν δουλειά εδώ, δε σε νοιάζει, αρκεί να αντισταθείς στο αδηφάγο τέρας του καπιταλισμού. Την άλλη μέρα κάνεις πορεία ενάντια στην τρομερή ανεργία που μαστίζει την πόλη και την παράλλη μέρα οργανώνεις ομιλία για να ενημερώσεις τους ανέργους για το πόσο μαζί τους είσαι και πόσο τους συμπαραστέκεσαι στον δίκαιο αγώνα τους και πόσο θα νικήσουν αν είναι μαζί σου. Εσύ βέβαια δε δουλεύεις γιατί δεν προλαβαίνεις αφού τρέχεις να αντιμετωπίσεις τα προβλήματα του λαού. Ο Δήμος σε πληρώνει κανονικά βέβαια άσχετα αν πατάς μόνο για να τους πεις πόσο σε εκμεταλλεύονται. Καλημέρα Μήτσο . "ΟΧΙ"..  "Μα.." "ΟΧΙ ΡΕ!".

6.Ο "ΝΑ ΚΑΕΙ ΝΑ ΚΑΕΙ ΤΟ ΜΠΟΥΡΔΕΛΟ Η ΒΟΥΛΗ"

Έλα παραδέξου το. Ψήφισες Χρυσή Αυγή επειδή θες να μπούνε εκεί μέσα να "τους πλακώσουν όλους στο ξύλο". Δε σε σχολιάζω γιατί δικαίωμά σου να τους ψήφισες, δημοκρατία έχουμε, αλλά να σου πω την αλήθεια, δε θεωρώ ότι το χεις το χιούμορ και φοβάμαι μην αρχίσεις και ψάχνεις να βρεις ποιος είμαι.

7. Ο κουλτουριάρης μεγαλοαστός

Αν ήμασταν στα 50's θα οργάνωνες βεγγέρες με τσάϊ και βουτήματα, πουά φορέματα, κομμώσεις-κράνος και φιλολογικές βραδιές. Στα 60'ς θα άκουγες ακόμα φοξ τροτ από γραμμόφωνο και θα θαύμαζες το Σεφέρη και το Ρίτσο, ενώ δε θα πολυγούσταρες το Βενέζη λόγω του οτι εμπνέει ακροδεξιά πάθη. Στη χούντα δε σου κατσε καλά και δεν πρόλαβες να εκμεταλλευτείς το ρεύμα των επαναστατών ώστε να τα κονομήσεις και συ από τη μεταπολίτευση και να γίνεις μούρη και κατέληξες να οραματίζεται Ανανεώσεις της Αριστεράς πιο συχνά και από τις γκόμενες που ανανεώνουν τα μπότοξ τους. Πρέπει μέχρι τώρα να χεις Ανανεώσει την Αριστερά καμιά 45αριά φορές, κάθε φορά διασπώντας τη σε μικρότερα κομμάτια. Έχεις στο ιδεολογικό σου οπλοστάσιο από Πουλαντζά μεχρι Καστοριάδη και από Πλουμπίδη μέχρι #βάλε_εδώ_το_δικό_σου_ήρωα. Είσαι λίγο ευρωπαϊστής, λίγο φιλελεύθερος, λίγο ρομαντικός, κρατάς και μια ιδεολογική εσάνς από τα χρόνια που προσπαθούσες να χουφτώσεις τριχωτά μπουτάκια συντροφισσών στις μπουάτ που τραγούδαγε ο Βιολάρης και ο Καλογιάννης, ενώ τους ψυθίριζες τρυφερά τραγούδια της Φαραντούρη στο αυτί. (Τώρα ποιος κατάφερε ποτέ να πηδήξει ψιθυρίζοντας σε αυτί "Ανάθεμα την ώρα, κατάρα τη στιγμή"... τι να πω..μακάρι.). (Εκτός αν τραγούδαγε στο γκομενάκι "Σώπα όπου να ναι θα σημάνουν οι καμπάνες" - του οργασμού) (αλλά αυτά ήταν για πασόκες).

Αυτός λοιπόν που έχει μορφωθεί, έχει ένα α επίπεδο ζωής και έχει ξεφύγει από το ιδεολογικό πλαίσιο που απαιτεί αιματηρή επανάσταση ή σουρρεαλιστική επανάσταση, ψήφισε σταθερά Κυρ-Φώτη, ελπίζοντας ότι δε θα γίνει και αυτός δεκανίκι της ΠΑΣΟΚάρας.

8. Ο "Φιλελεύθερος"

Άμα μπείτε στη Βουλή, θα σας πιάσω και εσάς

Ασχετο Υ.Γ : Ρε Αλέξη αγόρι μου.. 2 πτυχία έχεις. Είσαι 38 χρονών, όχι 70. Μεγάλωσες στην Αθήνα. Αγγλικά ρε πούστη μου πως κατάφερες να ΜΗ μάθεις; Μιλάς πραγματικά χειρότερα από εισπράκτορα σε ΚΤΕΛ σε νησί. Σε έφαγαν οι κοπάνες και οι καταλήψεις στο Λύκειο, οκ, αλλά ρε μαλάκα πώς κατάφερες να μιλάς σα να έχεις κάνει με το ζόρι ένα εξάμηνο αγγλικά στη ζωή σου; Ο Zaphod με τις Νορβηγίδες στην Ίο καλύτερα μιλούσε από σενα. "Madam Merkel". Κλάμπανε! Πες τουλάχιστον "φέρτε μεταφραστή, δε μιλάω, να πα να γαμηθείτε" να σε πουν και μάγκα οι εθνικόφρονες. Μη ρομπιάζεσαι από μόνος σου. (Και για να σε προλάβω πικρόχολε εξυπνάκια αναγνώστη, όχι δεν είδαμε χαϊρι με το Γιωργάκη που ήταν μητρική του γλώσσα αλλά τι σχέση έχει αυτό ρε παπάρα; Μήπως να απαγορέψουμε τη διδασκαλία αγγλικών επειδή τα μίλαγε καλά ο ΓΑΠ;)

Η θεωρία της μη-εξέλιξης των δημοσιογράφων

Δεν έχω λόγια.
Τίτλος :  "Ολοκληρώνεται το πιο ανατριχιαστικό πείραμα του Δαρβίνου"
Διαβάζεις. Και λες "κοίτα να δεις που πάλι μαλακία έχουν κάνει"

Ναι είναι πραγματικά ανατριχιαστικό ένα πείραμα στο οποίο τα πειραματόζωα απαντούν σε ερωτηματολόγια.

Θα μπορούσα να πω πολλά, αλλά είναι "δημοσιογράφοι".
Είναι στο απυρόβλητο.
Έχουν πάντα μια καλή δικαιολογία.
Έχουμε και κρίση τώρα και "τι θες, να χάσουν τη δουλειά τους"; κλπ.
Τι να σου πω πάντως, εγώ αν έκανα έτσι τη δουλειά μου, θα μουν τώρα με χαρτομαντηλάκια σε φανάρι.

Δεν έχω όρεξη ούτε να τους κοροϊδέψω.

Ένα έχω να πω

Εκλογική Δημοσίευση

Καλά, επειδή πήρες φόρα, σε βλέπω, μη νομίζεις ούτε πως θα γράψω τι θα ψηφίσω, ούτε θα σου γράψω τι θα ψηφίσεις εσύ. Έτσι για να ξηγιόμαστε, (Ναι έχω αποφασίσει)
(Για να μην είμαστε τελείως μυστήριοι: Δεν πρόκειται να ψηφίσω κανέναν από αυτούς που μοιράστηκαν το πλιάτσικο των 7.7 εκατομμυρίων για "έρευνα")

Θέλω να ψιλοκράξω αυτά τα τραγελαφικά που γίνονται τριγύρω, αν και όπως πολύ σοφά (μερικές φορές με αυτοεκπλήσσω) είπα πριν λίγες μέρες στον τουήτα  "γίνονται τόσα πολλά που χιουμορραγώ".

Είπα και εγώ που λες έτσι, για να μην είμαι πολύ κακεντρεχής, να σταχυολογήσω (τι λεξιλόγιο ο τρισυπόστατος, μιλάω και μουσκεύουν 2 ηπείρους παραπέρα) μερικά σιβιά υποψήφιων -νέων κυρίως- βουλευτώνε να δω τι παίζει ρε παιδί μου.
Μαλάκα μου, άμα δεν τα δεις, δε μπορείς να φανταστείς πόσοι ευφημισμοί υπάρχουν για το "δεν έχω δουλέψει ποτέ".

"Έχει ασχοληθεί με τα ναυτιλιακά και τη διοίκηση επιχειρήσεων".

Τί έχει ασχοληθεί ρε πόμολο; Ασχολία είναι το πλέξιμο. Το βιτρό. Η κατασκευή "έργων τέχνης" από σάψαλα που βρίσκεις στην παραλία το καλοκαίρι.
Άκου "ασχολήθηκε με τα ναυτιλιακά".  Να έχεις κοχόνες και να πεις "πέρασα 2 φορές από το γραφείο του μπαμπά και σήκωνα τα τηλέφωνα την ώρα που είχε πάει για κατούρημα. Μετά μου κοψε μια επιταγή και την εξαργύρωσα στο λογιστήριο." Έχει και πτυχίο -ΠΡΟΦΑΝΩΣ- σε διοίκηση επιχειρήσεων (Εμ Μπι Έϊ γιδοβοσκοί). Μιλάμε έχω έναν ερεθισμό που θα κανε τον Εμπειρίκο να ξαναγράψει το Μέγα Ανατολικό, να τον κάνει 39 τόμους και να τους αφιερώσει σε μένα.
Άκου "Ασχολήθηκε".

Ο άλλος έχει "ασχοληθεί" με την τοπική αυτοδιοίκηση. Ναι πήρες πτυχίο από το ΑνθυποΤΕΙ Ανωτέρας Απόξεσης Λυμάτων και Αποβλήτων με έμφαση στα Οικιστικά (βοηθός βοθρατζή) στα 22 και ως εκ του θαύματος καπάκι με το πτυχίο βρήκες θέση "συμβούλου" στο δήμο στον οποίο ήταν δήμαρχος ο κολλητός του πατέρα σου. Μετά που βγήκε νομαρχιακός σύμβουλος "ασχολήθηκες" με την τοπική αυτοδιοίκηση σε πιο κεντρικό επίπεδο. High Level που λέμε. Από παράγοντας του κώλου στις ντόπιες καφετέριες, έγινες πιο μεγάλος παράγοντας στις καφετέριες της νομαρχίας.

"Ασχολήθηκα" ενεργά με τα κοινά από τα φοιτητικά μου χρόνια (κόλλαγα αφίσες και το παιζα μούρη στους πρωτοετείς στο τραπεζάκι της σχολής). Αμέσως μετά την αποφοίτησή μου διορίστηκα εντελώς αξιοκρατικά στο δημόσιο χωρίς ΑΣΕΠ και τα τελευταία αυτά 10 χρόνια, "ασχολούμαι" με το να προσποιούμαι πως βάζω βαρυσήμαντες σφραγίδες και υπογραφές σε προκηρύξεις. (Μη γελάς πικρά εσύ ο ψηφοφόρος των "μικρών", καναδυό ήρωες του 97-98 ενάντια στον Αρσένη, τέτοιο βιογραφικό έχουν. Αλλά τους εξαφάνισαν εντελώς τυχαία, μη γίνουμε και ρόμπες)

Δεν έχουν δουλέψει μέρα κανονικά οι ερίφηδες. Εκτός τι να πω, άμα δεν γράφονται τα βιογραφικά έτσι όπως τα γράφω εγώ ρε παιδί μου. Σε εμένα άμα δεις (που δεν είμαι και ο εργατικότερος νέος όλων των εποχών, ο πατέρας μου τεμπέλη με ανεβάζει, μοσχάρι με κατεβάζει) το τσιβί μου, λέει  π.χ
Από τότενες μέχρι τότενες τα ξυνα εκεί. Μετά τα ξυνα εκεί. Παραμετά τα ξυνα δώθε, τώρα τα ξύνω κείθε.
Όχι "ασχολούμαι με τις θετικές επιστήμες από το 1995".
Τώρα που το σκέφτομαι..
ρε μαλάκα μου, έχω μεγαλύτερο βιογραφικό από τουλάχιστον τους μισούς τρακόσους. ΟΚ είναι και μερικοί που έχουν δουλέψει επί 20ετίες.
Συνδικαλιστές.
Μη γελά ρε, ξέρεις τι σκληρή δουλειά είναι; Ανατσουτσούρωσε η επιδερμίς μου τώρα που στο λέω. Τους λυπάται η ψυχή μου. Ξέρεις τι τάλαντο θέλει να "ασχολείσαι" με τα συνδικαλιστικά κοινά και να ουρλιάζεις παπαργιές στις συνελεύσεις του σωματείου; Αν μη τι άλλο θέλει στομάχι.
Θυμάμαι από τότε που δούλευα στη φάμπρικα.
Και η Φώφη π.χ. Στην εθνική τράπεζα. 30 χρόνια.
Ασχολήθηκε και αυτή.
Και η Αννούλα. 'Αλλες περγαμηνές από κει. Επαγγελματικές, δε λέω. Τρελλές περγαμηνές. Τόσες περγαμηνές που άμα ζούσε ο μακαρίτης ο Ραμσής ο Πέμπτος (να τον αναπαύει ο Χόρους; ο Σέθ; Ο Όσιρις; δε θυμάμαι τώρα τι προτιμούσε), θα την είχε διορίσει υπερνομάρχη Θηβών,Λούξορ και Ασσουάν.  Και αυτή "ασχολήθηκε".  Αξιοκρατικά, δε λέω. Όλος ο κόσμος το ξέρει. Εγώ θα βγω να πω κάτι;

Και θα βγει λοιπόν τώρα αυτός ο ανεπάγγελτος (που δεν ήταν μόνο ο πρωταθλητής PS3 Νοτιοανατολικής Ευρώπης, είναι ΠΟΛΛΟΙ - ναι και "δικοί" σου. Όχι μόνο οι γνωστοί άχρηστοι.)

Πάντως να σου πω, αν ήμουν πολιτικός και κατέβαινα τώρα στις εκλογές, θα φρόντιζα το cv μου -οκ ΑΝ υπήρχε- να ήταν όσο πιο λεπτομερές μπορεί να γίνει.
Από πότε μέχρι πότε δούλεψα και που και ως τι. Αυτό να σου πω την αλήθεια δεν το χω δει παρά μόνο σε κανα δυό -και πάλι βράστα.

Και να σου πω υποψήφιε, όχι, το ότι ήσουν ένα κομματικό στέλεχος από 15 χρονών, ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΒΙΟΓΡΑΦΙΚΟ. ΔΕΝ έχεις τις ίδιες εμπειρίες με εμένα, ΔΕΝ έχεις  παρόμοια ζωή με εμένα,ΔΕΝ είχες ΠΟΤΕ σου καν τους ίδιους στόχους με εμένα. Γιατί εσύ από τα 15 ήξερες ότι θα γίνεις "ΠΟΛΙΤΙΚΟΣ" για να μας "σώσεις" -ανεξαρτήτως πολιτικής προελεύσεως-. Το μόνο που ξέρεις να αναμασάς είναι πως θα σώσεις "τα όνειρά μας", αλλά τι να σώσεις ρε ζαβό;
Αφού δεν έχουμε ονειρευτεί ποτέ τα ίδια!

Δημοσιογραφία : Fail #32131234124

Είπαμε βιάζεσαι να το δημοσιεύσεις πρώτος. Έχει ξαναγίνει, πάρε το κλασσικό με τη γυναίκα νάνο που αυτοπυρπολήθηκε, το οποίο οκ είναι και κορυφαίο και προσκυνώ..


Είσαι νέος,ωραίος και φέρελπις δημοσιογράφος.
ΟΚ δουλεύεις σε site 4321 ώρες την ημέρα, 24/7 και πληρώνεσαι 110 ευρώ και 20 ξυλόπροκες. Όπερ σημαίνει ότι η πρεμούρα σου να βγει η είδηση σωστά δεν είναι και στο τοπ-10 των προτεραιοτήτων της ζωής σου. Σωστά; Σωστά. Και εγώ μαζί σου.

Επιπλέον από όλα αυτά, δεν ήσουν και ο απόλυτος σταρ στο φροντιστήριο στα Αγγλικά, δεν έτυχε να πας ποτέ προς Λονδίνο, δεν έτυχε να έχεις κανέναν από κει, δεν δεν δεν - πράγματα όλα πολύ αποδεκτά και λογικά κιόλας. Δεν είσαι υποχρεωμένος ούτε να ξέρεις αγγλικά, ούτε να χεις κάνει το Κολιάτσου-Russel square, Κολιάτσου-Παγκράτι, ούτε τίποτα.

Παρ'ολα αυτά αν είσαι δημοσιογράφος, πρέπει να έχεις -φαντάζομαι- και απόλυτη γνώση του τι γράφεις και του πώς το γράφεις και του πως θα αναμεταδώσεις/αποδώσεις μια είδηση από τα ξένα.
Σε κάθε περίπτωση, -και αυτό το πόστι μαζί με το άλλο με τη θιβετιανή, θα πρεπε να διδάσκεται σε όλα τα καλά εργαστήρια δημοσιογραφίας -
 (στα οποία από ο,τι φαίνεται τους μαθαίνουν το εξής ένα μάθημα : Βγάλτο πρώτος στο αέρα και δενπαναναι και τελείως ο,τι να ναι. Η έλλειψη αξιοπιστίας δε μας πειράζει, η ταχύτης είναι το σύνθημά μας.)

σε κάθε περίπτωση πάντως ΑΥΤΟ είναι ΑΝΤΙΠΑΡΑΔΕΙΓΜΑ σωστής μετάφρασης/απόδοσης :

Αυτό :

Μεταφράστηκε ως : 

Ρε φιλαράκι, ξέρεις γιατί διαβάζω ελληνικά ειδησεογραφικά site σπάνια;

Γιατί ξέρω ότι υπάρχει μεγάλη πιθανότητα να μου γράφεις μαλακίες, είτε ανώδυνες όπως αυτή (η είδηση εδώ δεν είναι το που έγινε αυτό, αλλά το τί έγινε ακριβώς) είτε ο,τι να ναι. Και πίστεψέ με,
ΒΑΡΙΕΜΑΙ ρε να κάθομαι να ψάχνω ΤΑ ΠΑΝΤΑ που διαβάζω αν είναι αλήθεια ή όχι. Βασικά, ΔΕΝ ΕΧΩ ΤΟ ΧΡΟΝΟ να το κάνω. Θα μας κάνετε να ψάχνουμε και το "καλημέρα" σε λίγο.

Α μα πια...

Υ.Γ : Άμα μου κάνεις λάθος στα τόσο απλά....ξέρεις, πάει κωλοφεράντζα μετά.
Υ.Γ2: Και δεν το λες και "μια φορά έγινε, σόρι φιλαράκι"... ε νισάφι