Kαι αν δε μπείς στη βουλή;

Άλλο είχα σκοπό να γράψω σήμερα, άλλο θα γράψω.

Να κράξω μια χιπστεράτσα ήθελα (δική μου λέξη: χιπστερ+κυράτσα) αλλά θα το κάνω εν ευθέτω γιατί δεν έχω βρει ακόμα αρκετές προσβολές για την πάρτη της. Έχω γίνει πολύ ευγενικός με τον κόσμο έξω και αναγκάζομαι να τα γράφω όλα εδώ μέσα. Αίσχος. Πρέπει να αλλάξει αυτό το τροπάρι γιατί πολύ καβαλάνε καλάμια και δε μπορώ.

Εκεί λοιπόν που σχεδίαζα το μπινελίκωμα της αρκούδας για την καλοβαλμένη 45αρα με το φουλάρι και το σκισμένο τζιν που έχει σπουδάσει μάρκετινγκ και πάμπλικ ριλέσιονς και τώρα δηλώνει επάγγελμα "μαμά και μπλόγκερ" (μαζί με πώληση πλαστικών ποτηριών) είπα ωπ. Αστην αυτήν τώρα, μετά. 

Γιατί με κάποιο περίεργο τρόπο μου έσκασε ένας συνειρμός και είπα να κάνω λίστα, όπως αυτές που κάνουν αυτά τα βρωμοσάϊτ που πάτε και είναι πολύ δημοφιλή και τους ακούτε και τους κάνετε citations στον καθημερινό σας λόγο και βγάζουν λεφτά και εγώ δε βγάζω και ζηλεύω και θέλετε να ζηλεύω αλήτες; Δε θέλετε, γιατί είμαι και σε ευαίσθητη ηλικία και όπως έχω ξαναπεί περίπου 10000000 φορές παντού όπου βρίσκομαι "έκοψα το κάπνισμα πριν ενα μήνα και προσέχτε γιατί είμαι στα όρια του να σφάξω κάποιον έτσι απλά για να δω τι χρώμα έχουν τα νεφρά του".

Το σημερινό μας θέμα λοιπόν αντί χιπστεράτσας είναι "τι δουλειά θα έκαναν αν δε μπαίναν στη βουλή". Όπου ως γνήσιος συμπεριφοριστής/φυσιογνωμιστής/ξερόλας θα προσπαθήσω να αναθέσω επαγγέλματα σε πολιτικά πρόσωπα, ως εναλλακτικές αν την επόμενη φορά βάλουμε μυαλό ως ψηφοφόροι και δεν τους βάλουμε στη βουλή. Η σειρά είναι κατά σειρά πολιτικής δύναμης και εξουσίας, μια και χτυπάμε πρώτα το δυνατό, όχι αυτόν που ναι πεσμένος κάτω. (Και αυτόν τον χτυπάμε, μη μπερδεύεσαι, δεν κάνουμε διακρίσεις απλά τον χτυπάμε λίγο πιο μετά)

Ο Αλέξης : Ο Αλέξης είναι ο πρώτος πρώτος στη λίστα και αλήθεια, πολύ δυσκολεύτηκα. Γιατί είναι άνθρωπος φαντομάς. Χαμελαίων. Σαν τον Πρωτέα που άλλαζε συνέχεια μορφές (υγράνθηκε βρακάκι τώρα που έδειξα βαθιές μυθολογικές γνώσεις ε;). Αλλά το βρήκα. Βρήκα ένα επάγγελμα που συνδυάζει και σκληρό καπιταλισμό και οικολογική/κοινωνική ευαισθησία. Ιδρυτής/ιδιοκτήτης οικολογικού/βιολογικού/fair practice/vegan/vegetarian σουπερμάρκετ με γεύσεις (και αρώματα) του κόσμου. Πώς είναι αυτή η χιψτερίδα στην Αμερική; Κάτι τέτοιο. Στα ράφια του καινούριου urban bakaliko του Αλέξη, φυσικά στα Πετράλωνα ή πίσω από τη Μαβίλη, ή ακόμα καλύτερα στην πλατεία Αγίας Ειρήνης θα βρίσκατε καφέ ορθής πρακτικής από την επαρχία Τσιάπας (ε μαλάκα, απο το '95 συνέλευση παρά συνέλευση μας έλεγαν για αυτόν το γαμωκαφέ), αβοκάντο από την Πουέμπλα, organic teas of the world απο την Κίνα και τα υψίπεδα του Βόρνεο. Αρωματικά μπαχαρικά που θα σας ταξίδευαν από το Μαρόκο στις στέπες της Μογγολίας και από τα σοκάκια της Βηρυττού στις φαβέλες της Βραζιλίας με μια στάση στην Πορτογαλία για fado και μπακαλιάρο (μη γελάτε ρε μαλάκες, τον τσακάνε το μπακαλιάρο στην Πορτογαλία). Φρέσκα λαχανικά καλλιεργημένα με αγάπη και φροντίδα από γιατρούς και βιολόγους που δεν την πάλεψαν να κάνουν αυτό που σπούδαζαν και γύρισαν στο χωριό να γίνουν αγρότες, ξεκινώντας από το 0, έχοντας μόνο ως βοήθεια τα 400 στρέμματα του πατέρα τους και 4 εκατομμύρια ευρώ. Στο urban bakaliko δεν υπάρχει κρεάς καθότι είμαστε εναντίον της βίας, αλλά μπορείτε να βρείτε σε εξωπραγματικές τιμές εναλλακτικές τροφές όπως τόφου, φασόλια σόγιας και κινόα καθώς και φύκια από την Ιαπωνία μαζί με άλλα δυσκολοπρόφερτα πράγματα που κάνουν κακό στην τσέπη σας αλλά καλό στην υγεία σας. Μπροστά στις προθήκες έχουμε πάντα φρέσκο γκοτζι μπέρι από το Βόλο, αλάτι Ιμαλαϊων από τη Σπάρτη (τα καλλιεργούν η Μαρία και ο Ορέστης που τώρα είναι 60ρηδες αντρεπρενούρς, μαζι με τα παιδιά τους), Σπιρουλίνα και Υγρό κολλαγόνο. Έχει και μια ειδική σειρά από οικολογικές κρέμες με βιταμίνες και βότανα που κάνουν θαύματα για το πρόσωπο και την επιδερμίδα, με μια μόνο εφαρμογή.Το Urban Bakaliko (U.B για τους φανς) έχει τιμές x4 απο ο,τι όλα τα άλλα, αλλά η ορθή πρακτική πληρώνεται ακριβά, όπως και οι ενας σκασμός γραφίστες μαρκετίστες και διαφημιστές που φτιάχνουν την εικόνα του μαγαζιού. Καλώς ήρθατε στο UB. O Αλέξης σας περιμένει. Kαλώς ήρθατε σπίτι. (Ναι είδα το τελευταίο επεισόδιο south park, μη μου τα κάνετε τσουρέκια με πραλίνα)

Ο Βαγγέλης : Έλα οκ αυτό είναι εύκολο. Πολύ εύκολο. Στην οικογενειακή του ταβέρνα "Ο Λέλας"  στη Χασιά (ή στην Περαία για τους εδώ, ή στα Βραχνέϊκα για τους Πατρινοί ή στο Βάμο στα Χανιά για τους κάτω) θα φάτε με την ψυχή σας και δε θα σας πάρουμε τα σώβρακα. Ο πάντα χαμογελαστός και χωρατατζής ταβερνιάρης Βαγγέλης είναι εκεί για να σας καλωσορίσει, να σας φιλέψει και αν δεν έχει δουλειά, να κάτσει στο τραπέζι σας να σας πει ιστορίες από τη Βόλβη. Τα αρνίσια παϊδάκια του είναι λουκούμι. Η μοσχαρίσια του λιώνει στο στόμα -και μια συμβουλή, μην του πείτε ποτέ "σενιάν, μίντιουμ ρέαρ, μπλε" και τέτοια, θα σας κοιτάξει με τα πάντα χαμογελαστά του μάτια και θα σς πει "στη Χασιά είσαι ρε αδερφέ, όχι στα Σανζελυζές". Για τις γαρδούμπες του έπιανε λιγούρα τον Ανδρέα Παπανδρέου κάθε τρεις και λίγο και όποτε πήγαινε στο εξωτερικό έπαιρνε μαζί του ταπεράκι με 2 κιλάκια να τρώει στο αεροπλάνο. Για τα μαγειρευτά του έχουν κλάψει μανούλες και μανούλες καθότι ο όρος "μαμαδίστικο παστίτσιο" πρέπει να αλλάξει σε "μεϊμαράκικο παστίτσιο" και ο πατσάς και η γιδόσουπά του είναι καλύτερα φάρμακα για το κρύο απο το τσαι του βουνού και τις μαλακίες με τα γκοτζι μπέρι και τα αφεψήματα απο γκινκο μπιλόμπα και  ενεργειακούς κρυστάλλους που πουλάνε οι χιψτερ στο κεντρο. Κάθε Κυριακή μεσημέρι στις σούβλες μπαίνει και μια γουρνοπούλα, ενώ τα Κατσαμπάκια γρατζουνάνε γλυκά τις κιθάρες τους, δίπλα από μια κανατούλα κοκκινέλι-κεχριμπάρι από τα Σπάτα. Στην αυλή το παραδοσιακό ψιλό γαρμπίλι, 2 κούνιες και τα υποχρεωτικά φωτιστικά-μανιτάρια που είναι εκεί απο το 1982.

Ο Πάνος : Δύσκολος και αυτός, μια και ο ταβερνιάρης είναι πιασμένος από τον προηγούμενο. Αλλά νομίζω, νομίζω οτι το έχω. Ταρίφας. Μέσα σε ένα τρισάθλιο ασκόνα του 1980, που κάθε γκαζιά του καταστρέφει και 7.6 κυβικά χιλιόμετρα πάγου στην Ανταρκτική. Το ταμπλώ είνια σαν είσοδος σε παλαιοημερολογίτικο μοναστήρι. Εικόνες, θυμιατά, κεριά, μανουάλια, λιβάνια, εικονίτσες πιο μικρές, πιο μεγάλες, τέμπλο σκαλιστό το ταμπλό. Απο τον καθρέφτη κρέμονται κομποσκοίνια, σταυροί , μεγαλόσταυροι, εθνόσημα, ένα αγιαστήρι μαζί με το βασιλικό, δύο δάχτυλα αγίου και μια νεκροκεφαλή των αμερικάνων πεζοναυτών με το σύνθημα "Semper Fidelis". Στο ραδιόφωνο παίζει πάντα ή κλαρίνα ή το σταθμό της εκκλησίας. Μπαίνεις μέσα και σε παίρνει η μπόχα από το  κάθισμα που φιλοξενεί τον ιδρωμένο πισινό του για 30 χρόνια καθώς και από το πουκάμισο που έχει την ιδια ακριβώς χημική σύσταση με το υπέδαφος της Φουκουσίμα. Με το που του πεις που πάτε κατ'αρχήν σε ρωτάει αν μπορεί να καπνίσει, βγάζει τη ζώνη γιατί διάβασε στο ιντερνετ οτι κανει κακό στα νεφρά και ακολούθως παίρνει μια γριά που πάει Πετράλωνα, εναν τύπο που πάει Πειραιά και μια μανούλα που πάει Περιστέρι, ενώ είστε στο Χίλτον και πας Μαρούσι. Σε όλη την τρίωρη διαδρομή το ταξί βογγάει φτύνει θάνατο από την εξάτμιση ενώ αυτός αναλύει κάτι από τα αγαπημένα του θέματα όπως: Θεωρίες συνωμοσίας (ψεκασμοί, πράκτορες, τούρκοι πράκτορες, αλβανοί πράκτορες, άραβες πράκτορες, αμερικάνοι πράκτορες, εβραίοι πράκτορες, παρακολουθήσεις, μυστικοί δορυφόροι, κοίλη γη, υπερόπλα ελλήνων, σείριος και άλφα κενταύρου, τι μας κρύβουν ενώ εγώ τα ξέρω κλπ), έθνικά θέματα και θρησκευτικά (αφού εξηγήσει πώς πάνε να μας αφελληνίσουν αφαιρόντας την πίστη μας και την γλώσσα μας απαντάει στο τηλέφωνο στη γκόμενά του και αφού της κατεβάσει 3 γαμωσταυρίδια της λέει "θα σε πάρω από την οδός Τάδε να πάμε για κανα κινηματόγραφο και μετά στα γρήγορα ξενοδοχείο"). Μετά πιάνει τα ποδοσφαιρικά και όταν μείνετε μόνοι σας σε ρωτάει αν γαμάς κανα καλό τεμάχιο και αν θες να γαμήσεις να σου πει αυτός που να πας γιατί ξέρει τις καλές καβάτζες.

Η Φώφη: Υπάλληλος σε εφορία. Από αυτές που πληκτρολογούν το ΑΦΜ σου με τον ένα δείκτη φορώντας γυαλιά πρεσβυωπίας. Αφού πρώτα έχεις περιμένει 1 1/2 ώρα να σε εξυπηρετήσει καθώς μιλάει σε μια φίλη της στο τηλέφωνο εξηγώντας τη συνταγή της για γίγαντες (προσοχή μην κάψεις το σκόρδο στο τσιγάρισμα). Έχει μονίμως το ύφος κομμένου αυγολέμονου και ως υπάλληλος είναι πιο άχρηστη και από τοίχο σε νεκροταφείο. Παρένθεση. Ελπίζω να καταλάβετε γιατί είναι άχρηστοι οι τοίχοι σε νεκροταφείο*. Φοράει το υποχρεωτικό μωβ ταγιερ με χρυσά παπούτσια (αυτό κάνει και για φιλόλογο. Όχι τυχαία, είχαμε τέτοια φιλόλογο), το μάτι ειναι βαμμένο λες και μετά τη δουλειά θα πάει σε κάστινγκ για το ρόλο του Τζόκερ και η ταχύτητα εξυπηρέτησής της είναι μικρότερη και από τη δικιά μου όταν η σύντροψ μου λέει "έχω να πάω κέντρο για κάτι ψώνια, θα έρθεις;". Μια μέρα ο διευθυντής της της ανακοινώνει οτι μεταφέρεται από πόστο που έχει επαφή με κόσμο (γιατί οι κατάρες των πελατών πια έχουν αρχίσει και πιάνουν και έχουν γεννηθεί ήδη 4 παιδια με 3 κεφάλια ανάμεσα στους συναδέλφους) και τη μετακινεί στο αρχείο στο υπόγειο, όπου γκρινιάζει για την αδικία, αλλά αφού σε 6 μήνες που θα κλείσει τα 40 θα πάρει σύνταξη, δεν την ενοχλεί, έτσι και αλλιώς δεν θα ξαναπάει αφού ποτέ κανείς δεν κατεβαίνει στο αρχείο στο υπόγειο γιατί έχει ποντίκια. Για το γαμώτο όμως κάνει και μια διαμαρτυρία στο συνδικαλιστικό της όργανο που οργανώνει μια εξαιρετική καθιστική διαμαρτυρία έξω από το υπουργείο, συμπαραστεκόμενο στο γολγοθά της συναδέλφου της.

Κουτσούμπας: Αυτός δε θα μπορούσε να είναι τίποτα άλλο. Εκεί. Στο Κόμμα. Τέλος.

Σταύρος: Για το Σταύρο έχω μεγάλα όνειρα. Τον βλέπω με δίσκο. Φρόντμαν στο ασιντ εξπεριμένταλ τζαζ συγκρότημα "The Ungrateful Not-quite-Dead-yet". O Σταύρος παίζει φαγκότο, φλάουτο, όμποε και κλαρινέτο και συνοδεύεται από μια πληθώρα σέσσιον βιρτουόζων που δίνουν σε κάθε συναυλία κάτι το ξεχωριστό, το άπιαστο, το απροσδιόριστο. Οι μουσικές του σε ταξιδεύουν απο τα σοκάκια της Νέας Ορλεάνης στα σοκάκια του Μπρονξ και από τα σοκάκια της Λίμα στα σοκάκια της Κωνσταντινούπολης. Γενικά, σε κεντρικό δρόμο δε βγαίνουν. Ξεκίνησαν τα λαϊβ τους από ένα μπαρ-κουρείο-οπορωπωλείο στο Σόχο και μετά όταν έγιναν γνωστοί από το γιουτιούμπ επειδή όλοι έβγαζαν βιντεάκια τον κουρέα-μπαρμαν-μανάβη και αυτοί παίζαν δίπλα του, υπέγραψαν και το πρώτο τους συμβόλαιο για δίσκο με την "HahahaNotAVirgin" records. Το πρώτο χιτάκι τους "boat on the river" δεν άρεσε ούτε στους ίδιους και απο κει και πέρα  πήραν την Κατιούσα. Της έκαναν μια μπριτ ποπ αλτέρνατιβ τζαζ μιξόλοτζι ούρμπαν διασκευή αλλά ούτε αυτή έπιασε. Τελικά το μόνο που κατάφεραν είναι να προσληφθούν για να γράφουν τζινγκλάκια για τα διαφημιστικά του Ούρμπαν Μπακάλικου του Αλέξη και είμαστε όλοι ευχαριστημένοι.

Βαριέμαι να γράψω άλλα.

ΟΚ το Λεβέντη τον είχα για λυκειάρχη. Βρείτε τα υπόλοιπα μόνοι σας.

Update άσχετο μόνο κ μόνο γιατί τρόμαξα: Πριν λίγο πήγα σουπερμάρκετ. Πλήρωσα με την κάρτα μου, τη χρεωστική. Πιστωτική δεν έχω. Και άκουσα από 2-3 άτομα απο πίσω μουρμούρα. ΑΚΡΙΒΕΙΣ εκφράσεις: "Να έτσι μας κάναν, ο,τι μας λένε το κάνουμε" "δε γίνεται να υπακούμε σε όλα πρέπει να τους ρίξουμε" "θα αντισταθούμε στις κάρτες". Δε γύρισα καν να κοιτάξω προς τα πίσω. Τρόμαξα σου λέω. Τροχάδην και δρόμο.

*Γιατί ο τοίχος σε νεκροταφείο είναι άχρηστος; Γιατί κανείς δε θέλει να μπει με το ζόρι. Και αυτοί που ναι μέσα, δεν πρόκειται να βγουν. Οριστε. Όλα εγώ πια

Εκλογική Δημοσίευση

Καλά, επειδή πήρες φόρα, σε βλέπω, μη νομίζεις ούτε πως θα γράψω τι θα ψηφίσω, ούτε θα σου γράψω τι θα ψηφίσεις εσύ. Έτσι για να ξηγιόμαστε, (Ναι έχω αποφασίσει)
(Για να μην είμαστε τελείως μυστήριοι: Δεν πρόκειται να ψηφίσω κανέναν από αυτούς που μοιράστηκαν το πλιάτσικο των 7.7 εκατομμυρίων για "έρευνα")

Θέλω να ψιλοκράξω αυτά τα τραγελαφικά που γίνονται τριγύρω, αν και όπως πολύ σοφά (μερικές φορές με αυτοεκπλήσσω) είπα πριν λίγες μέρες στον τουήτα  "γίνονται τόσα πολλά που χιουμορραγώ".

Είπα και εγώ που λες έτσι, για να μην είμαι πολύ κακεντρεχής, να σταχυολογήσω (τι λεξιλόγιο ο τρισυπόστατος, μιλάω και μουσκεύουν 2 ηπείρους παραπέρα) μερικά σιβιά υποψήφιων -νέων κυρίως- βουλευτώνε να δω τι παίζει ρε παιδί μου.
Μαλάκα μου, άμα δεν τα δεις, δε μπορείς να φανταστείς πόσοι ευφημισμοί υπάρχουν για το "δεν έχω δουλέψει ποτέ".

"Έχει ασχοληθεί με τα ναυτιλιακά και τη διοίκηση επιχειρήσεων".

Τί έχει ασχοληθεί ρε πόμολο; Ασχολία είναι το πλέξιμο. Το βιτρό. Η κατασκευή "έργων τέχνης" από σάψαλα που βρίσκεις στην παραλία το καλοκαίρι.
Άκου "ασχολήθηκε με τα ναυτιλιακά".  Να έχεις κοχόνες και να πεις "πέρασα 2 φορές από το γραφείο του μπαμπά και σήκωνα τα τηλέφωνα την ώρα που είχε πάει για κατούρημα. Μετά μου κοψε μια επιταγή και την εξαργύρωσα στο λογιστήριο." Έχει και πτυχίο -ΠΡΟΦΑΝΩΣ- σε διοίκηση επιχειρήσεων (Εμ Μπι Έϊ γιδοβοσκοί). Μιλάμε έχω έναν ερεθισμό που θα κανε τον Εμπειρίκο να ξαναγράψει το Μέγα Ανατολικό, να τον κάνει 39 τόμους και να τους αφιερώσει σε μένα.
Άκου "Ασχολήθηκε".

Ο άλλος έχει "ασχοληθεί" με την τοπική αυτοδιοίκηση. Ναι πήρες πτυχίο από το ΑνθυποΤΕΙ Ανωτέρας Απόξεσης Λυμάτων και Αποβλήτων με έμφαση στα Οικιστικά (βοηθός βοθρατζή) στα 22 και ως εκ του θαύματος καπάκι με το πτυχίο βρήκες θέση "συμβούλου" στο δήμο στον οποίο ήταν δήμαρχος ο κολλητός του πατέρα σου. Μετά που βγήκε νομαρχιακός σύμβουλος "ασχολήθηκες" με την τοπική αυτοδιοίκηση σε πιο κεντρικό επίπεδο. High Level που λέμε. Από παράγοντας του κώλου στις ντόπιες καφετέριες, έγινες πιο μεγάλος παράγοντας στις καφετέριες της νομαρχίας.

"Ασχολήθηκα" ενεργά με τα κοινά από τα φοιτητικά μου χρόνια (κόλλαγα αφίσες και το παιζα μούρη στους πρωτοετείς στο τραπεζάκι της σχολής). Αμέσως μετά την αποφοίτησή μου διορίστηκα εντελώς αξιοκρατικά στο δημόσιο χωρίς ΑΣΕΠ και τα τελευταία αυτά 10 χρόνια, "ασχολούμαι" με το να προσποιούμαι πως βάζω βαρυσήμαντες σφραγίδες και υπογραφές σε προκηρύξεις. (Μη γελάς πικρά εσύ ο ψηφοφόρος των "μικρών", καναδυό ήρωες του 97-98 ενάντια στον Αρσένη, τέτοιο βιογραφικό έχουν. Αλλά τους εξαφάνισαν εντελώς τυχαία, μη γίνουμε και ρόμπες)

Δεν έχουν δουλέψει μέρα κανονικά οι ερίφηδες. Εκτός τι να πω, άμα δεν γράφονται τα βιογραφικά έτσι όπως τα γράφω εγώ ρε παιδί μου. Σε εμένα άμα δεις (που δεν είμαι και ο εργατικότερος νέος όλων των εποχών, ο πατέρας μου τεμπέλη με ανεβάζει, μοσχάρι με κατεβάζει) το τσιβί μου, λέει  π.χ
Από τότενες μέχρι τότενες τα ξυνα εκεί. Μετά τα ξυνα εκεί. Παραμετά τα ξυνα δώθε, τώρα τα ξύνω κείθε.
Όχι "ασχολούμαι με τις θετικές επιστήμες από το 1995".
Τώρα που το σκέφτομαι..
ρε μαλάκα μου, έχω μεγαλύτερο βιογραφικό από τουλάχιστον τους μισούς τρακόσους. ΟΚ είναι και μερικοί που έχουν δουλέψει επί 20ετίες.
Συνδικαλιστές.
Μη γελά ρε, ξέρεις τι σκληρή δουλειά είναι; Ανατσουτσούρωσε η επιδερμίς μου τώρα που στο λέω. Τους λυπάται η ψυχή μου. Ξέρεις τι τάλαντο θέλει να "ασχολείσαι" με τα συνδικαλιστικά κοινά και να ουρλιάζεις παπαργιές στις συνελεύσεις του σωματείου; Αν μη τι άλλο θέλει στομάχι.
Θυμάμαι από τότε που δούλευα στη φάμπρικα.
Και η Φώφη π.χ. Στην εθνική τράπεζα. 30 χρόνια.
Ασχολήθηκε και αυτή.
Και η Αννούλα. 'Αλλες περγαμηνές από κει. Επαγγελματικές, δε λέω. Τρελλές περγαμηνές. Τόσες περγαμηνές που άμα ζούσε ο μακαρίτης ο Ραμσής ο Πέμπτος (να τον αναπαύει ο Χόρους; ο Σέθ; Ο Όσιρις; δε θυμάμαι τώρα τι προτιμούσε), θα την είχε διορίσει υπερνομάρχη Θηβών,Λούξορ και Ασσουάν.  Και αυτή "ασχολήθηκε".  Αξιοκρατικά, δε λέω. Όλος ο κόσμος το ξέρει. Εγώ θα βγω να πω κάτι;

Και θα βγει λοιπόν τώρα αυτός ο ανεπάγγελτος (που δεν ήταν μόνο ο πρωταθλητής PS3 Νοτιοανατολικής Ευρώπης, είναι ΠΟΛΛΟΙ - ναι και "δικοί" σου. Όχι μόνο οι γνωστοί άχρηστοι.)

Πάντως να σου πω, αν ήμουν πολιτικός και κατέβαινα τώρα στις εκλογές, θα φρόντιζα το cv μου -οκ ΑΝ υπήρχε- να ήταν όσο πιο λεπτομερές μπορεί να γίνει.
Από πότε μέχρι πότε δούλεψα και που και ως τι. Αυτό να σου πω την αλήθεια δεν το χω δει παρά μόνο σε κανα δυό -και πάλι βράστα.

Και να σου πω υποψήφιε, όχι, το ότι ήσουν ένα κομματικό στέλεχος από 15 χρονών, ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΒΙΟΓΡΑΦΙΚΟ. ΔΕΝ έχεις τις ίδιες εμπειρίες με εμένα, ΔΕΝ έχεις  παρόμοια ζωή με εμένα,ΔΕΝ είχες ΠΟΤΕ σου καν τους ίδιους στόχους με εμένα. Γιατί εσύ από τα 15 ήξερες ότι θα γίνεις "ΠΟΛΙΤΙΚΟΣ" για να μας "σώσεις" -ανεξαρτήτως πολιτικής προελεύσεως-. Το μόνο που ξέρεις να αναμασάς είναι πως θα σώσεις "τα όνειρά μας", αλλά τι να σώσεις ρε ζαβό;
Αφού δεν έχουμε ονειρευτεί ποτέ τα ίδια!

Magic: The Greek Politics

Ναι μου πήρε ώρα. Πολλή.
Αν σου αρέσκει και το κλέψεις, πές και από που το πήρες, πες ένα γεια, κάτι. Μην είσαι καρμοίρης.

Υ.Γ : Για να τη δεις όλη, "Άνοιγμα δεσμού σε νέα καρτέλα", κλπ.. και από κει ζουμάρεις.

Την ιδέα την πήρα από δω

Καλά κρασά

Νέα χρονιά, νέοι στόχοι, νέα όνειρα, νέες επιδιώξεις, οράματα και φιλοδοξίες. 

ΟΚ και τώρα σταματώ να γράφω σαν γκόμενα σε εμμηνόπαυση που προσπαθεί να γράψει Άρλεκιν και η επόμενη φράση της εδώ θα ήταν "η Μάρτζι κοίταξε νωχελικά τις στάλες της βροχής στο τζάμι της και ήπιε μια γουλιά από το υπέροχο γλυκό ισπανικό κρασί που της είχε φέρει ο Ραμόν. Το ραδιόφωνο έπαιζε τζαζ. Όπως τότε που τα επιδέξια δάχτυλά του έστελναν μικρές ηλεκτρικές εκκενώσεις στη σπονδυλική της στήλη" Και ξέρεις πως συνεχίζει τώρα.. "ο παλλόμενος ανδρισμός του", η "ερωτική της σπηλιά", το "αποκορύφωμα της ηδονής"(που πάντα είναι μια έκρηξη πρωτόγνωρη) -γιατί η παλιοπατσαβούρα ήταν ΚΑΙ ανοργασμικιά , μετά η γκόμενα βάζει τα κλάματα και ο Ραμόν το βάζει στα πόδια και λοιπά εμετικά.

Νέα χρονιά που λες και αγέρας στα πανιά μας αδέλφια. Τα πράγματα πάνε από το κακό στο χειρότερο και από ο,τι φαίνεται οι προφητείες των Μάγια είναι ακριβέστατες μόνο που δεν έπιασαν καλά την αιτία της καταστροφής (είχαν πει αν θυμάμαι καλά για φώκο, σεισμό, πλημμύρα και τζάγκουαρ που πέφτουν από τον ουρανό). Ο ΓΑΠ θα είναι (ξανά) η αιτία της καταστροφής και αυτό είναι ξεκάθαρο σε όσους έχουν λίγο μυαλό και μένουν μακριά από ναρκωτικά και κακές συνήθειες (είπα να βάλω ένα μήνυμα θετικής ενέργειας για τα παιδιά που με διαβάζουν - στέϊ αγουέϊ φρομ ντραγκς , μ'κεϊ;).

Θα ήταν ενδεχομένως θεμιτό το να αναλύσω το σκεπτικό μου και να καταλήξω σε ένα συνεπές συμπέρασμα, αλλά έτσι θα προσέβαλλα την υψηλή νοημοσύνη των αναγνωστών μου οπότε τι άλλο να πω; Μετά από πολλά χρόνια θα αποδειχτεί ότι δεν ήταν άνθρωπος, αλλά ένα ανθρωποειδές ρομπότ που στάλθηκε πίσω στο χρόνο για να τα κάνει όλα ρημαδιό. -Και ήταν και χαλασμένο κιόλας. Δε μπορώ να καταλάβω σε ποιους νομίζει ότι λέει αυτά που λέει και για πιο λόγο κάποιος θα τα πίστευε. Θα ήθελα να ήμουν μέλος του ΠΑΣΟΚ (ώπα περίμενε, θα το σώσω στο τέλος, δεν το εννοώ), να ήμουν για την ακρίβεια μεγαλοστέλεχος του ΠΑΣΟΚ(χμμμ, θα χαμε κονομήσει κιόλας) και να έπαιρνα μέρος σε αυτά τα συμβούλια, για να χω την ικανοποίηση να μπορώ να του πω μια φορά (γιατί μετά θα με παραιτούσαν)

"Καλά ρε συ ΤζιΠαπ, είσαι τόσο βλάκας όσο φαίνεσαι, ή έχει και άλλο;" - ή κάτι τέτοιο.

Το παιδί εδώ και 30 χρόνια κακοχρονοναχει δείχνει ηγετικές, διοικητικές, μπλαμπλαμπλαμπλα ιδιότητες  μικρότερες από αυτές 6χρονου που μόλις του κάναν δώρο τη Μονόπολη και δεν ξέρει ακόμα πως παίζεται. Καθηγητή στο σχολείο να τον είχες (κοινωνιολογία κιόλας που ναι και το αντικείμενό του) θα σε έβαζε να του λύνεις απορίες στο μάθημα. Ήταν και υπουργός παιδείας και εξωτερικών τρομάρα του. Αφού δεν έδωσε κανά νησί πεσκέσι στους δίπλα για να μην παρεξηγιούνται, είμαι και ευχαριστημένος. Για την παιδεία δεν το συζητάω, έκανε θαύματα. Όσα ελληνικά ήξερε αυτός, τόσα ελληνικά ξέρουν και καμιά 10ριά φουρνιές μαθητών που πέρασαν από τα σχολεία επί ημερών του. Μετά από αυτόν, απλά μας πήρε ο κατήφορος.

Αλλά από άνθρωπο που φοράει μαγικό βιομαγνητικό βραχιολάκι, ΤΙ ΠΕΡΙΜΕΝΕΙΣ; 

Και θα μου πεις ότι είμαι κακεντρεχής και ότι είμαι κρυφοδεξιός, κρυφοαριστερός, κρυφονεφελίμ, κρυφοο,τιδήποτε. Και ότι χτυπάω το παλλουκάρι που είναι πεσμένο κάτω και δίνει μάχη.

ΠΟΙΟΣ ΕΙΝΑΙ ΠΕΣΜΕΝΟΣ ΚΑΤΩ ρε; Για κοίτα καλά.

Μια χαρά είναι και κάνει και διεθνή καριέρα. Αλλά φαντάσου πόσο κολλημένοι, ανίκανοι,άχρηστοι και κότες είναι εκεί στο ΠΑΣΟΚ, που δε μπορούν να τον ρίξουν. Α ναι είναι το κόμμα του μπαμπά, ξέχασα. Μπα, έτσι είναι η μεγάλη δημοκρατική παράταξη; Το κόμμα του μπαμπά;;Αυτοί δεν είναι που από το 83 που αρχίζω και θυμάμαι καλά τον εαυτό μου, μας πρήζουν τα τσιμπιρδόνια ότι έχουν το (c) της δημοκρατίας; Ακόμα θυμάμαι το Γιαννόπουλο (ευγενέστατος κύριος) να μιλάει για τους υποψηφίους της δημοκρατικής παράταξης -σε αντιδιαστολή με τους υπόλοιπους-.

Πλατειάζω.

Οι υπόλοιποι δε της πολιτικής σκηνής, αρχίζω να πιστεύω ότι είναι φανταστικά πρόσωπα. Τείνω να πιστέψω πως είναι animatronic κούκλες που τις χειρίζονται 5-10 ηθοποιοί (κακοί) και ο σεναριογράφος ήταν σε τροχαίο, έχει πέσει σε κώμα , οπότε απλά οι ηθοποιοί λένε τα ίδια. Ποιον να πιάσεις και ποιον να αφήσεις; 

Τον Αντωνάκη; Διαβασμένο γράμμα δεν θα του δινα να πάει. Λέει που και που μερικά σωστά (όπως, "καλημέρα" στη σωστή ώρα, "καλησπέρα" πάλι στη σωστή ώρα κλπ) αλλά και αυτός νομίζεις ότι διαβάζει σενάριο του οποίου ο σεναριογράφος πρέπει να καταδικαστεί τρεις εις ανασκαλοπισμόν για προσβολή του δημοσίου αισθήματος περί χαζομάρας. Παλιμπαιδίζει μεταξύ σκηνικών που περιγράφονται στα "Μυστικά του Βάλτου" (το γραψε και η γιαγιά/θεία/συγγενής του τέλος πάντων ήταν) με ηρωισμούς κλπ κλπ κλπ και σκηνικών του Τρελαντώνη. Λάδια πολλά και τηγανίτες τίποτα. Γιατί στην κρίσιμη ώρα, ξέρεις, ή όλοι μαζί θα νικήσουμε, ή όλοι μαζί θα πεθάνετε. (Αττάκα στην οποία πιστεύω ακράδαντα και ακολουθώ, αλλά τουλάχιστον έχω την αξιοπρέπεια να μην αυτοπλασάρομαι ως ηγέτης και σωτήρ. Γιατί όταν πας για σωτήρας, μια από τις βασικές προϋποθέσεις είναι να μη φοβάσαι τις μπούφλες)

Τον Αλέξη; Αυτός ακόμα νομίζει ότι είναι πρόεδρος του 15μελούς. Σε λίγο θα κατεβάσει πρόταση για νομιμοποίηση της κοπάνας, γκράφιτι στους τοίχους του Λυκείου και συναυλία συμπαράστασης στους Οποιουσδήποτε με Πυξ-Λαξ (για τρισχιλιοστή τελευταία φορά), Θηβαίο και τον άλλο τον μούσια που δε θυμάμαι πως τον λένε αλλά παίζει πάντα στα φεστιβάλ ΣΥΝ. Α ναι, θα κάνει και κατάληψη γιατί οι καθηγητές αντιτίθενται στην ίδρυση καπνιστηρίου μαθητών στο Λύκειο.Τις απόκριες θα ντυθώ αστυνομικός και θα του κάνω "μπουγκα μπουγκα μπούγκα" για να δω πόσα διαβήματα θα κάνει στην τηλεόραση και πόσοι στο twitter θα το αναμεταδώσουν ως " άλλο ένα "μεμονωμένο" περιστατικό βίας από την ελληνική αστυνομία". Επίσης για κάποιο λόγο έχω την εντύπωση πως είναι ένας από αυτούς τους new age τύπους που πιστεύουν σε τρομακτικές παπαριές αλλά το κρύβουν καλά, οπότε δεν κράζω.

Την Αλέκα; Αυτή ρε μαλάκα μου έστειλε συλληπητήριο τηλεγράφημα στον Κιμ και σιχτιριστίριο στον Χάβελ. Άμα πάρει ποτέ αυτή την εξουσία στα χέρια της, θα καταλήξουμε να δουλεύουμε όλοι σε κολχόζ που παράγει μπαμπακόσπορο, οι γυναίκες στο χωράφι, οι πιο νταβραντισμένοι στο σιδηρουργείο κλπ. Θα πληρωνόμαστε ξυλόπροκες και τις Κυριακές στο οικογενειακό τραπέζι θα τρώμε κοπριά και λειχήνες πεζοδρομίου που θα μας δίνουν με δελτίο.Θα πεθαίνουμε στα 35 από αλκοολισμό, κακά τσιγάρα,βαρεμάρα και άπειρες επαναλήψεις Μπόλεκ και Λόλεκ. Θα καταργηθεί και η αποτρίχωση από τα φρύδια και κάτω στις γυναίκες, οπότε τα γκομενάκια μας θα μοιάζουν με έναν ανθυπασπιστή μου στο στρατό (σαν αρκούδα στην τρίχα αλλά με υπόπτως περίεργη φωνή).
Για Καρατζαφ δε γράφω. Αρνούμαι να ασχοληθώ

Και αυτοί είναι και οι κύριοι παίχτες, που να δεις σαβούρα που χει μαζευτεί στα πιο κατώτερα κλιμάκια της πρόθεσης ψήφου.

Αλλά δεν απογοητεύομαι ποτέ, μην ανησυχείτε,

Έχω απεριόριστη εμπιστοσύνη στην εξυπνάδα και κρίση του ελληνικού λαού.

Εμπιστεύομαι απόλυτα το ~40% που τώρα βρίζει θεούς και δαίμονες και όταν θα πάει στην κάλπη και πέσει το παραβάν πίσω του "δε θα του πάει το χέρι". Ή εναλλακτικά ο ένας "θα ξαναψηφίσω ΠΑΣΟΚ μην τυχόν βγει αυτός ο παλιοΣαμαράς" και ο άλλος "θα ψηφίσω Σαμαρά μην τυχόν και ξαναβγουν οι ΠΑΣΟΚοι" (μετρήστε σε αυτούς το 80% των ψηφοφόρων πάνω από 55 χρονών). Σε αυτό το ~40% υπολογίζω μέσα και τους κλασσικούς ηλίθιους στους οποίους κάποιος θα ξαναϋποσχεθεί διορισμό και θα το φάνε, καθώς και τους κλασσικούς ψηφοφόρους που δεν έβρισαν καν, παρέμειναν ως είχαν -αλλά τι να κάνουμε, δημοκρατία έχουμε, ψήφο έχουν όλοι...

Εμπιστεύομαι επίσης πάρα πολύ το ~25-30% των αγανακτισμένων πολιτών που δε θα πάνε να ψηφίσουν καν, ή θα ρίξουν λευκά και άκυρα, μια και έτσι κάποιο blog τους είπε ότι θα ανατραπεί το πολίτευμα, θα κλείσει η τρύπα του όζοντος και θα επανακτήσουμε όλοι την παλιά πνευματική μας σχέση με το σύμπαν και τα πάντα, χορεύοντας ημίγυμνοι στα λιβάδια. Αυτοί είναι πιο επικίνδυνοι από τους άλλους, γιατί έχουν διαβάσει και Κοέλιο και πιστεύουν ακράδαντα ότι το σύμπαν θα συνωμοτήσει υπέρ τους αρκεί να μην κάνουν τίποτα εκτός από το να στέλνουν ζεστά χαμόγελα στον ουρανό. Δεκτόν, αλλά άμα δε θες να σε κοροϊδεύω, μην πιστεύεις σε παπαριές.

Και στο τέλος μένω ΕΓΩ και ο  Zaphod οι οποίοι προερχόμαστε από εντελώς διαφορετικές ιδεολογικές τοποθετήσεις, αλλά συγκλίνουμε σε πολλά πράγματα ενίοτε (μια και δεν είμαστε μονολιθικοί και αδιάλλακτοι - εεεεεε κολλημένοι μαλάκες ήθελα να πω). Έτσι λοιπόν, σκεφτόμαστε όντως να προωθήσουμε την ίδρυση του κόμματος των Σουβλακιστών, απλα βαριόμαστε να γράψουμε το καταστατικό και την ιδρυτική διακήρυξη, οπότε θα δούμε τι θα γίνει.

Αυτά προς το παρόν

Αριβεντέρτσι, που έλεγε και ο Μπραντ Πιτ στο Inglourious Basterds

Οι Βουρκόλακες τση Πολιτικής

Έχω χρόνια που το λέω, αλλά από μέσα μου κυρίως για να μη με δέρνουν. Μου σπάνε τα γυαλιά και ξέρεις πόσο κάνουν γυαλιά με 6 βαθμούς μυωπία και λεπτά κλπ κλπ; Ας τα.

Τι λέω; Ότι το φοιτητικό κίνημα είναι το πιο ακίνητο, δυσκίνητο και αρτηριοσκληρωτικό πράμα σε αυτό τον τόπο μετά από κάτι-που-είναι-πολύ-αρτηριοσκληρωτικό.

Είναι τόσο ίδιες οι ατάκες που ακούς, τόσο καρμπόν τα λογύδρια (επαναστατικά και μη, όλους τους παίρνει η μπάλα) στις συνελεύσεις που ένα βράδυ που είχα πιεί κάτι ρακές χειροβομβίδες είχα καταλήξει στο εξής συμπέρασμα:

Επειδή δε γίνεται η κασέτα να παίζεται με τόση ακρίβεια σε τόσες σχολές σε τόσες πόλεις της Ελλάδας για τόσα χρόνια, συμπέρανα ότι τελικά οι ινστρούχτορες είναι οι ίδιοι εδώ και 30 χρόνια. Ναι, τα ίδια 100;200;300 άτομα είναι στην Ελλάδα από το 1975 και μετά όταν το να φοράς αμπέχωνο και να είσαι αριστερός ήταν εξίσου της μόδας με το να φοράς ολόσωμο γυαλί ηλίου και κολλάν σήμερα. Αποτελούν μια ράτσα απέθαντων όντων που δεν έχω καταλάβει από που έχουν έρθει, αλλά ή έχουν εξαιρετικές αναγεννητικές ικανότητες (ριτζενερέσιο για τους RPGάδες) ή έχουν την ικανότητα να αλλάζουν σώματα (Invasion of the Body Snatchers κλπ, ψάχτε λίγο IMDB). Αρχικά είχα την εντύπωση πως ήτο βρυκόλακες, επειδή κυκλοφορούν μόνο βράδυ, φοράνε μόνο μαύρα και είναι χλωμοί, αλλά μάλλον έχουν κάποια ειδική λοσιόν προστασίας από UV γιατί οι συνελεύσεις γίνονται απόγιομα συνήθως οπότε τότε ξετσουμίζουν από τα λαγούμια τους. "Ω ρε μαλάκα, 3 πάλι η συνέλευση; με την τσίμπλα στο μάτι θα έρθω"

Που λες είναι οι ίδιοι εδώ και 30 χρόνια, δεξιοί,κεντρώοι,αριστεροί, πιο αριστεροί και οι διάφορες συνιστώσες, φράξιες, αποσχίσεις, αναδιατάξεις, μεταθέσεις, διασπάσεις, ομάδες ανοιχτού διαλόγου, κέντρα ελεύθερης κουβέντας, φιλικοί κύκλοι, στέκια, υποστέκια, υπόγεια κλπ κλπ κλπ. Και είναι στην κορυφή της Αρχιερατικής τους Πολιτικής Πυραμίδας και σε κάθε φουρνιά πρωτοετών βεντουζώνονται πάνω στους πρωτοετείς (οι οποίοι έχουν έρθει εξαιρετικά ερεθισμένοι για πολιτικά δρώμενα και πολυσυμμετοχικότητα στο Πανεπιστήμιο - αν και οι περισσότεροι έχουν πρώτο μέλημα να βρουν γκόμενα και να ανακαλύψουν όλα τα καλά τσιπουράδικα της Θεσσ.. πόλης -αχ τι θυμήθηκα τώρα). Αφού το παρασιτικό δαιμόνιο του "Παλιού" και Έμπειρου Πολιτικού της Σχολής βεντουζάρει καλά στο πρωτοετό, κάθεται και του απομυζά φαιά ουσία και λογική σκέψη με σκοπό να το μετατρέψει σύντομα και μόνιμα σε Μνημείο Εγκεφαλικής Ανεπάρκειας, σε Απαστράπτουσα Διανοητική Ανυπαρκτότητα, ταυτόχρονα μετατρέποντάς σε ένα υβρίδιο ξενιστή και παράσιτου που μπορεί να μολύνει και άλλους (όπως η Kerrigan - το ξέρω, είμαι θησαυρός γνώσεων). Ορισμένα πρωτοετά βέβαια έχουν νιονιό και δεν είναι χαζοβιόλικα χάπατα οπότε αντιστέκονται. Εκεί το παράσιτο προτάσσει βέβαια το ανυπέρβλητο τείχος της κομματικής γραμμής, της σημασίας της ομόνοιας και συλλογικής τακτικής των μελών της παράταξης (όπου αν είσαι "δεξιός" σου μιλάνε μανατζερίστικα και με όρους όπως "η ομάδα", "σωστή διαχείριση των διαθέσιμων πόρων μας", "συνέπεια και υπευθυνότητα λόγων και πράξεων σε ομαδική γραμμή", ενώ αν είσαι αριστερός σου μιλάνε για "συντροφικότητα", "συλλογικότητα στον αγώνα" , "ιδεολογική καθαρότητα στο αμφιθέατρο" καθώς και για "ύψωση της σοσιαλιστικής γροθιάς", ενίοτε σε θερμό κλίμα και για "ρεβιζιονιστές/ρεφορμιστές προδότες" κλπ.). Οπότε το θύμα/ξενιστής ή ψαρώνει και αρχίζει και κατεβαίνει το πρώτο σκαλί προς το τεράστιο Σηπτικό Δοχείο που ονομάζεται Φοιτητική Κομματική Πειθαρχία, είτε την κάνει με ένα μεγαλόπρεπο "ρε α σιχτίρ ρε κνώδαλο που θα μου πεις και προς πια κατεύθυνση θα κλάσω για να μη χαλάσω την κομματική σου γραμμή", είτε αν έχει ακόμα το μικρόβιο και την πετριά της πολιτικής, φτιάχνει μια δική του παράταξη που αρχικά αποτελείται από τους 2 κολλητούς και τον συγκάτοικο. Αρχικά αναλώνεται σε βραδιές πολιτικής συζήτησης στο σπίτι του (γιατί με τον συγκάτοικο έχουν τριάρι, άρα έχουν σαλονέτο φίνο) , δηλαδή μαζεύονται 10 , παραγγέλνουν πίτσες, βλέπουν ειδήσεις και σχολιάζουν πολιτικά, μετά τους έχουν βαρέσει οι ρετσίνες στο κεφάλι και μιλάνε για την Ω.Γ.Τ.Σ (Ωραία Γκόμενα Της Σχολής), της οποίας τα υδραυλικά ως συνήθως τα στολίζει ο Μ.Μ.Τ.Σ (Μεγαλύτερος Μαλάκας Της Σχολής) (ενίοτε είναι και αλήθεια αυτό, αλλά συνήθως απλά ζηλεύουν).

Μετά αποφασίζουν να σκάσουν μύτη στην επόμενη συνέλευση με μια νέα πολιτική πρόταση/πλαίσιο (αυτά τα γαμω πλαίσια στις συνελεύσεις.. 30 χρόνια τα ίδια, η μέρα της πολιτικής μαρμότας). Το "νέο" πλαίσιο βέβαια δεν είναι καθόλου νέο, δεν είναι καν μεσήλικο. Αν θα πρεπε να το παρομοιάσουμε με κάτι, θα ήταν με με ξεδοντιάρα γριά που τρέμει σε συχνότητες που θα προκαλούσαν πονοκέφαλο σε νυχτερίδες και που τα σάλια από τη μασέλα έχουν κεχριμπαριάσει και έχουν μέσα απολιθωμένα κουνούπια από την Ιουράσιο.

Δείγματα Αμαλγαμάτων Πολιτικής Διανόησης και Πνευματικής Φρεσκάδας, (ήγουν πλαίσια. Με Π τα "παλιά", με "Ν" τα φρέσκα, :

Π : Κατάληψη για μια βδομάδα και συμμετοχή στην πορεία. Συνέλευση την άλλη εβδομάδα

Π: Κατάληψη για 4 μέρες και συμμετοχή στην πορεία. Συνέλευση την άλλη εβδομάδα.

Π: Συμμετοχή στην πορεία. Συνέλευση την άλλη εβδομάδα.

Π: Κινητοποίηση του συλλόγου φοιτητών αλλά ανοιχτές σχολές. Συνέλευση την άλλη εβδομάδα.

Ν: Κατάληψη για 5 μέρες και συμμετοχή στην πορεία. Συνέλευση την άλλη εβδομάδα

Ν: Κατάληψη για δυό βδομάδες,χωρίς πορεία. Συνέλευση σε 2 βδομάδες.

Ν: Πορεία και συνέλευση όχι ακριβώς την άλλη βδομάδα, στο τέλος της.

κλπ κλπ κλπ.

Έτσι, τη μοναδική ελπίδα επιβίωσης και αποφυγής της πνευματικής αποχαύνωσης, έχουν τα πρωτοετά που βρίσκουν τον έρωτα (τι ρομαντικός που είμαι) νωρίς στη σχολή, οπότε αντί να κάθονται να μαλακίζονται ιδεολογικά, κάθονται και μετράνε το σεξοσκόρ κάθε πρωί στις 9 πριν πέσουν για ύπνο (αφού έχει παίξει τυρόπιτα και Μίλκο). Άλλοι που είναι πιθανό να γλυτώσουν είναι αυτοί που μπαίνουν στο κόμμα για να βρουν γκόμενα και κάθονται και χαζολογάνε τα ζαβά που την έχουν δει ιδεολογικοί σταυροφόροι και σωτήρες του κόσμου και δεν καταλαβαίνουν πως είναι πιο αστείοι και κλισέ από απαντήσεις μοντέλων σε καλλιστεία.

Για αυτό, αν είσαι πρωτοετής και θες να μπεις κάπου, θα σε εκπλήξω και θα σου πω να μπεις άμα γουστάρεις. Είναι μια εμπειρία. Αλλά να άμα δεις ότι αρχίζεις και χρησιμοποιείς στάνταρ λεξιλόγιο και δε μπορείς να κάνεις παρέα παρά μόνο με "παιδιά από την παράταξη", ξεκίνα να τρέχεις πριν είναι αργά, γιατί θα πας άκλαφτος.

Και για να σας λύσω την απορία, ναι ήμουν και εγώ μέλος φοιτητικής παράταξης.Μετά βρήκα γυναίκα.Ευτυχώς, νομίζω γλύτωσα τα χειρότερα.