Υπάρχει μια χώρα κάπου στην υφήλιό μας, που έχουν μπλέξει μερικά πράγματα. Βασικά έχουν μια πολύ περίεργη αντίληψη του τι συνιστά την ανεξιθρησκεία. Επίσης αυτή την έννοια του κοσμικού κράτους κάπου την έχουν παρεξηγήσει. Εντάξει δε λέω, δεν είναι και Θεοκρατικό ελέω Θεού το καθεστώς, αλλά έχουν μερικά προβλήματα ερμηνείας ορισμένων σύγχρονων εννοιών.
Να δηλαδή, εμένα μου φαίνεται περίεργο που σώνει και καλά πρέπει να ορκίζει τις κυβερνήσεις της χώρας ο Αρχιερέας της επικρατούσας θρησκείας. Και τι σημαίνει επικρατούσα θρησκεία; Απλά λέει η θρησκεία που έχει τους περισσότερους πιστούς εκεί πέρα. Δηλαδή, αν δε δώσει έγκριση ο αρχιερέας της επικρατούσας, κυβέρνηση και πρόεδρο δεν έχει η χώρα αυτή. Αυτό φαίνεται ελαφρώς περίεργο αν και προφανώς εντάσσεται στην "εθιμοτυπία" και όχι σε κάτι ιδιαίτερα ουσιαστικό. Παρ όλα αυτά θεωρητικά, μάλλον θα έπρεπε να ορκίζονται στο Σύνταγμα, στους Νόμους και στην Πατρίδα, ενδεχομένως και στους πολίτες της χώρας. Ή να ορκίζονται σε όλους τους θεούς της χώρας, άσχετα αν κάποιος έχει τους περισσότερους.
Επίσης σε αυτή τη χώρα, είναι αστείο, αλλά λέει αυτή η επικρατούσα, μπλέκεται και στα ληξιαρχικά και στα δημοτολογικά κλπ, και άμα δεν έχεις όνομα εγκεκριμένο από αυτήν, δε δικαιούσαι να υπάρχεις ή κάτι τέτοιο. Ή τέλος πάντων έχεις κάποια νομικά προβλήματα ως πολίτης. Δε μπορείς να λέγεσαι όπως θες ρε παιδί μου. Ούτε να ονομάσεις το παιδί σου όπως θες. Και ακόμα χειρότερα, απαγορεύεται να δώσεις στο παιδί σου αποκλειστικά όνομα που δεν ανήκει στο εορτολόγιο της επικρατούσας. Πλάκα έχει αυτό ε;
Θεωρητικά μιλώντας πάντα, υποτίθεται ότι οι θρησκείες αποτελούν πνευματικούς οργανισμούς που φροντίζουν να απαλύνουν τον πόνο και το φόβο του θανάτου στους ανθρώπους. Θεωρητικά σε παροτρύνουν να είσαι καλός άνθρωπος, να αγαπάς και να αγαπιέσαι, να ανέβεις πνευματικά πάνω από τον "χαμηλό" σου εαυτό, και να φωτισθείς πάλι πνευματικά, υπερβαίνοντας τη θνητότητά σου μέσω της πνευματικής ανύψωσης. Επίσης θεωρητικά έχουν χρέος να σκίζονται για τους ταλαίπωρους, τους φτωχούς, τους αδικημένους και τους μή έχοντες και κατέχοντες. Τώρα τι σχέση έχουν όλα αυτά με την πολιτική και τη διακυβέρνηση, και τις προσπάθειες για έλεγχο και επιρροή αυτών, εγώ με το μικρό μου το μυαλό , συγγνώμη αλλά δεν το χω.
Τι δουλειά έχει ο οποιοσδήποτε αρχιερέας ή ιερέας είτε λέγεται επίσκοπος, είτε χότζας, είτε πάστορας, είτε χαχάμης, είτε φλάρος είτε Θανάσης, να επεμβαίνει στο πολιτικό γίγνεσθαι μιας χώρας; Τι δουλειά έχει ένας ιερέας να σχολιάζει εξωτερικές πολιτικές, οικονομικά σκάνδαλα, σχεδιασμούς ανάπτυξης, νομοσχέδια και κατευθηντήριες γραμμές; Λύσε πρώτα όλα τα πνευματικά προβλήματα του τόπου, σώσε όλους τους πεινώντες και διψώντες, εξασφάλισε την επίγεια ευμάρεια των πιστών σου και ΜΕΤΑ, αν θέλει κανείς να ακούσει τη γνώμη σου για τα επίγεια, ΜΠΟΡΕΙ και να σε ρωτήσουμε. Αλλιώς έχεις μπλέξει το ρόλο σου. Η οποιαδήποτε Θρησκεία ΔΕΝ πρέπει να έχει ΚΑΜΙΑ σχέση με ΟΤΙΔΗΠΟΤΕ έχει να κάνει με τη διακυβέρνηση. Είναι δυνατόν; Ούτε πρέπει η ΟΠΟΙΑΔΗΠΟΤΕ θρησκεία να σπονσονάρεται από το ΟΠΟΙΟΔΗΠΟΤΕ κράτος. Σε αυτό το κράτος που σας λέω, αν και ανεξίθρησκο, απαγορεύτεται ουσιαστικά η δράση κάθε άλλης θρησκείας, μέσω ενός νόμου περί προσηλυτισμού. Δηλαδή εμένα τώρα, μπορεί να με βάλουν μέσα επειδή προωθώ το Σουβλακέα! Αμα έχω ένα βουδιστή γείτονα και κάτσει και μου κάνει καμιά κουβέντα για το τι πιστεύει, μπορεί να του κάνω μήνυση και να τον χώσω μέσα. Φυσικά η επικρατούσα στέλνει ιεραποστόλους σε άλλες χώρες, και καταδικάζει ως βάρβαρη την όποια χώρα τους κατηγορήσει για προσηλυτισμό.
Δεν έχω κανένα πρόβλημα με τον πνευματικό ρόλο οποιασδήποτε θρησκείας, άσχετα με την προσωπική μου ιδεολογία. Όταν όμως αυτός ο ρόλος μπαλαντζάρει επικίνδυνα προς το πολιτικό και κοσμικό και επηρρεάζει άμεσα τη ζωή μου, δυσχεραίνοντας επιλογές που ως πολίτης θα έπρεπε να έχω, τότε ενοχλούμαι..
Wednesday, February 06, 2008
Monday, February 04, 2008
Ποίηση
Εγώ αγενής δεν είμαι, οπότε άμα με προσκαλέσουν απαντώ..
Ιδού λοιπόν δυό από τα αγαπημένα μου ποιήματα :
1. Mary Frye Barry - Do not stand at my grave and weep
Do not stand at my grave and weep
I am not there; I do not sleep.
I am a thousand winds that blow,
I am the diamond glints on snow,
I am the sun on ripened grain,
I am the gentle autumn rain.
When you awaken in the morning's hush
I am the swift uplifting rush
Of quiet birds in circled flight.
I am the soft stars that shine at night.
Do not stand at my grave and cry,
I am not there; I did not die.
και ,
2. Sonnet 141 - Shakespeare
In faith, I do not love thee with mine eyes,
For they in thee a thousand errors note;
But 'tis my heart that loves what they despise,
Who in despite of view is pleased to dote;
Nor are mine ears with thy tongue's tune delighted,
Nor tender feeling, to base touches prone,
Nor taste, nor smell, desire to be invited
To any sensual feast with thee alone:
But my five wits nor my five senses can
Dissuade one foolish heart from serving thee,
Who leaves unsway'd the likeness of a man,
Thy proud hearts slave and vassal wretch to be:
Only my plague thus far I count my gain,
That she that makes me sin awards me pain.
Κάτι τέτοια κάνω και μου βγαίνουν οι βρώμες περί γλυκανάλατου ξεπερασμένου ρομαντικού..
1. Mary Frye Barry - Do not stand at my grave and weep
Do not stand at my grave and weep
I am not there; I do not sleep.
I am a thousand winds that blow,
I am the diamond glints on snow,
I am the sun on ripened grain,
I am the gentle autumn rain.
When you awaken in the morning's hush
I am the swift uplifting rush
Of quiet birds in circled flight.
I am the soft stars that shine at night.
Do not stand at my grave and cry,
I am not there; I did not die.
και ,
2. Sonnet 141 - Shakespeare
In faith, I do not love thee with mine eyes,
For they in thee a thousand errors note;
But 'tis my heart that loves what they despise,
Who in despite of view is pleased to dote;
Nor are mine ears with thy tongue's tune delighted,
Nor tender feeling, to base touches prone,
Nor taste, nor smell, desire to be invited
To any sensual feast with thee alone:
But my five wits nor my five senses can
Dissuade one foolish heart from serving thee,
Who leaves unsway'd the likeness of a man,
Thy proud hearts slave and vassal wretch to be:
Only my plague thus far I count my gain,
That she that makes me sin awards me pain.
Κάτι τέτοια κάνω και μου βγαίνουν οι βρώμες περί γλυκανάλατου ξεπερασμένου ρομαντικού..
Friday, February 01, 2008
Κοινωνικό σχόλιο - Happy people
Happy people have no stories, όπως λένε και οι Therapy, αλλά μερικές φορές ξεφτιλίζεται το ζήτημα ρε διάολε. Μπορεί αυτή η επιτηδευμένη μαυρίλα να είναι ελαφρώς της μόδας και μπορεί και εγώ να έχω πέσει πλειστάκις θύμα της συναισθηματικής μου τσιγκολελέτας και να βγαίνω έξω με φάτσα "θα σας σφάξω σαν τραγιά στο γόνατο άμα με πλησιάσετε", αλλά έλεος!
Και εξηγούμαι ελαφρώς. Βγαίνουμε έξω, έτσι; Άντρες και γυναίκες. Παίρνεις την παρεούλα σου και πας τσάρκα ρε αδερφέ. Οι ελεύθεροι λοιπόν, και οι ελεύθερες, έχουν πάντα στο πίσω μέρος του μυαλού τους μια x υπόννοια ότι μπορεί και να γνωρίσουν τίποτα ενδιαφέρον, έτσι έστω να γίνει παιχνίδι ρε αδερφέ. Ορισμένοι και ορισμένες βέβαια δεν το έχουν στο πίσω μέρος του μυαλού τους, αλλά στο μπροστά. Στο μέτωπο. Με μεγάλα 72αρια fonts. Που αναβοσβήνουν. Και από πάνω έχει και πινακίδα-βέλος από νέον.Τέλος πάντων αυτοί δεν μας ενδιαφέρουν αυτή τη στιγμή.
Αυτό που με ενδιαφέρει είναι αυτή η κοινωνική αποχαύνωση που παρατηρώ, αυτή η ερωτική μουργέλα. Βγαίνεις έξω και βλέπεις αντροπαρέες που είναι τελείως στα παπάρια τους, ενώ είναι προφανώς μπάκουροι όπως εγώ πχ. (αυτό είναι μεγάλη μαλακία σε περίοδο που ΟΛΟΙ οι φίλοι σου είναι απο σιχαμερά δεσμευμένοι, έως σιχαμερά παντρεμένοι)(σπάνια βρίσκεις άνθρωπο διαθέσιμο για μια μπύρα. Για να μή πω για τα κηρύγματα των παντρεμένων - και είναι και νιόπαντροι οι περισσότεροι το κέρατό μου. 2 κρέμασα φέτος). Και είναι που λέτε τα αγοράκια στην κοσμάρα τους. Τελείως αδιάφορα. Μιλάνε για μαλακίες όπως π.χ το ποδόσφαιρο ενώ δίπλα υπάρχει πράμα που σπαρταράει ενίοτε. Ή κάθονται με την απάλευτη τη φάτσα και κοιτάνε το υπερπέραν πιστεύοντας ότι αυτό τους προσδίδει κάποια α γοητεία. Ξυπνάτε ρεεεε!! Αγόρι μου, δε λέω, τα πράγματα δεν είναι και πολύ εύκολα, αλλά άμα δεν τα διευκολύνουμε και μείς, ζήτω που χεστήκαμε! Η μουτρακλιάδα δεν είναι ωραίος τρόπος να γίνεις συμπαθής. Και για όνομα του Σουβλακέα δηλαδή, εσείς που με το που γνωρίζετε γυναίκα αρχίζετε και νιαουρίζετε για τις πρώην σας, τη μαυρίλα σας, το πόσο άδικα σας φερθήκανε, πόσο καριόλες είναι οι γυναίκες κλπ κλπ πραγματικά πιστεύετε ότι τις εντυπωσιάζετε-γοητεύετε κλπ; Με τέτοια κουβέντα είστε λιγότερο συμπαθείς και από το Στραγγαλιστή της Βοστώνης. Η μαλακία είναι ότι προφανώς το χω κάνει και γω αυτό και μέχρι ενός ορισμένου σημείου καταννοώ και τους λόγους, αλλά ΕΙΝΑΙ ΧΑΖΟΜΑΡΑ!!!! Άμα θέλαν να ακούσουν γκρίνια θα έπαιρναν τηλέφωνο τη μάνα τους. Και άμα θέλαν να ακούσουν καντήλια, θα τα ξανάφτιαχναν με το μαλάκ τον πρώην τους που τις γαμωστάυριζε επειδή το φραπόγαλό του είχε 3 παγάκια και όχι 4. Καταλαβαίνω ότι ενίοτε νοιώθουμε μια πολύ ωραία οικειότητα με μια χ που γνωρίσαμε πρίν λίγο αλλά Τζίζουζ, όχι γκρίνια με το καλημέρα!!
Το ίδιο ξενερωτικό αποτέλεσμα έχει και μια και καλούα σοφιστικέ και έξυπνη κουβέντα για κβαντομηχανική (Zaphod αυτή η αττάκα με την αρχή της απροσδιοριστίας ήταν γαμάτη, και ΔΕ θα την χρησιμοποιήσω ποτέ σε γυναίκα), για τεχνητή νοημοσύνη και για το αν ο σκελετός του Homo Erectus ήταν μια φάρσα. Επίσης καλό είναι να αποφευχθούν τα θεολογικά ζητήματα (όσον αφορά εμένα ειδικά), γιατί κάνουμε αμέσως κακή εντύπωση στο 98% του θηλυκού πληθυσμού. Όλα αυτά είναι σχετικά βέβαια. Γίνετε ρε τόφφια πιο ευχάριστοι, πιο αλλέγκροι και πιο χαλαροί... Το χουμε γ.... το θέμα!!
Και τώρα σε εσάς κυρίες μου. Όχι νομίζατε ότι θα ξεφεύγατε!!
Έχετε δει τον Άρχοντα οι περισσότερες. Έχετε δει πως περιμένουν τα Ορκ να κατασπαράξουν το χ αθώο κουνελάκι που θα περάσει παραδίπλα. Ωραία εικόνα ε; ΑΚΡΙΒΩΣ έτσι είναι και μερικές γυναικοπαρέες που σουλατσέρνουν στα μπαράκια. Σου δίνουν την εντύπωση πως είσαι Ο ΕΧΘΡΟΣ. Πως για να πλησιάσεις πρέπει να φοράς πανοπλία, κατσαρόλα και γιλέκο από Κέβλαρ. Το τραπέζι περιβάλλεται από αγκαθωτό συρματόπλεγμα, ηλεκτροφόρο προφανώς και τριγύρω υπάρχει ταμπέλα "Προσοχή οι πάνθηρες δαγκώνουν". Η μουτρακλιάδα είναι και εδώ, όπως και με μας στάνταρ αμφίεση, γιατί και σεις έχετε τραβήξει ένα εκατομμύριο παπαριές από τους χ προηγούμενους μαλάκες, οι οποίοι όμως ΔΕΝ με/μας αφορούν. Και το στυλάκι "καλώς το μαλάκα που ήρθε για να πιούμε τσάμπα και να τον στείλουμε σπιτάκι του" είναι εκτός από κατακριτέο, κατάπτυστο. Όπως επίσης αντιστοίχως με εμάς, η κλαψοαιδοίαση για τους πρώην σας και το πόσο μόνες και απροστατευτες είστε τώρα, είναι παράγων απωθητικός και αντισεξουαλικός όσο και η Ελένη Λουκά με στολή νοσοκόμας ή η Μαντλίν Ολμπράϊτ με στρινγκ. Όσο για το λογύδριο περί γουρουνιών, απιστίας, απροσαρμοστιάς,ανωριμότητας και πόνων της γέννας, πιστεύει ΟΠΟΙΑΔΗΠΟΤΕ ότι πραγματικά έτσι μπορεί και να αισθανθούμε καλύτερα ή να αποκτήσουμε ένα ψήγμα ενοχής; Έλεος. Και μη ρωτάτε για τα ρημάδια τα ζώδια. Ναι είμαι Δίδυμος, το οποίο σύμφωνα με ενάμιση εκατομμύριο διαφορετικές γνώμες που έχω ακούσει, σημαίνει ότι είμαι αεριτζής, μαλάκας, φευγαλέος, μουρλός, αναξιόπιστος, κυκλοθυμικός, γοητευτικός, χιουμορίστας, αεικίνητος και κάνω καλό ορθοκωλομπρούμητο.Θυμάμαι ένα σκηνικό με τον Zaphod, που είχε γνωρίσει κοριτσούδι ωραιότατο, και ένα βράδυ βγήκαμε μαζί της και με κανα δυό άλλες. Η χαζομάρα που έπαιξε εκείνο το βράδυ μου μείωσε το IQ κατά τουλάχιστον 5 μονάδες, και δεν έχουμε και πολύ για να το σπαταλάμε κιόλας. Με το τέλος της βραδιάς, με ρώτησε "τι λες; να σβερκώσω;", εγώ του είπα "τρέχα μακριά". Δε με άκουσε προφανώς, γιατί ο Zaphod έχει τη σεξουαλική ορμή του TGV Παρίσι-Στρασβούργο (ρι μιλίκι βλέπεις πως σε προωθώ ε..). Μετά δυό βδομάδες βέβαια άρχισε να τρέχει γιατί δεν άντεξε άλλη χαζομάρα. Μιλάμε για τραγική κατάσταση. Και ειδικά το χιούμορ τους.... Βέβαια κοιτώντας τι έχω αποκλείσει και για τις δύο πλευρές, δε βλέπω και πολλά θέματα συζήτησης που να μη ξενερώνουν και τους δύο, αλλά ε διάολε, άμα ήξερα τι ΠΡΕΠΕΙ να λέω, δε θα ήμουν μπάκουρος από τότε που αποκεφαλίσαν τον Braveheart!
Βασικά το πρόβλημά μου είναι τα μούτρα πρωτίστως. Η απαλεψιά στο βλέμμα. Όλοι μας θέλουμε να βλέπουμε χαρούμενους ανθρώπους γύρω μας. Με καλή διάθεση αν μη τι άλλο. Ούτε εγώ θα πάω να την πέσω στην τύπισσα με τα μούτρα "Μη με πλησιάσει κανένας, έχω τον αρχιδοθραύστη κρυμμένο στο μπούστο μου", ούτε το γκομενάκι θα γυρίσει να με κοιτάξει αν έχω τα μούτρα "Παλιοσκατοκαριόλες είμαι πληγωμένο παιδί και θέλω να σας σφάξω και να σας βιάσω, αλλά είμαι και θλιμμένος". Όχι 300 παρέες με μουρτζουφλαίους μπάκουρους και γυναίκες με φάτσα που θα τους έδινε εν ριπή οφθαλμού τον τίτλο της "Μις Δυσκοιλιότητα 2008". Νταξ τα παραλέω, επίτηδες κιόλας, αλλά καταλαβαίνετε τι εννοώ. Σωστά; Χαμογελάστε λίγο ρε, τι σας ζητάνε!
Και εξηγούμαι ελαφρώς. Βγαίνουμε έξω, έτσι; Άντρες και γυναίκες. Παίρνεις την παρεούλα σου και πας τσάρκα ρε αδερφέ. Οι ελεύθεροι λοιπόν, και οι ελεύθερες, έχουν πάντα στο πίσω μέρος του μυαλού τους μια x υπόννοια ότι μπορεί και να γνωρίσουν τίποτα ενδιαφέρον, έτσι έστω να γίνει παιχνίδι ρε αδερφέ. Ορισμένοι και ορισμένες βέβαια δεν το έχουν στο πίσω μέρος του μυαλού τους, αλλά στο μπροστά. Στο μέτωπο. Με μεγάλα 72αρια fonts. Που αναβοσβήνουν. Και από πάνω έχει και πινακίδα-βέλος από νέον.Τέλος πάντων αυτοί δεν μας ενδιαφέρουν αυτή τη στιγμή.
Αυτό που με ενδιαφέρει είναι αυτή η κοινωνική αποχαύνωση που παρατηρώ, αυτή η ερωτική μουργέλα. Βγαίνεις έξω και βλέπεις αντροπαρέες που είναι τελείως στα παπάρια τους, ενώ είναι προφανώς μπάκουροι όπως εγώ πχ. (αυτό είναι μεγάλη μαλακία σε περίοδο που ΟΛΟΙ οι φίλοι σου είναι απο σιχαμερά δεσμευμένοι, έως σιχαμερά παντρεμένοι)(σπάνια βρίσκεις άνθρωπο διαθέσιμο για μια μπύρα. Για να μή πω για τα κηρύγματα των παντρεμένων - και είναι και νιόπαντροι οι περισσότεροι το κέρατό μου. 2 κρέμασα φέτος). Και είναι που λέτε τα αγοράκια στην κοσμάρα τους. Τελείως αδιάφορα. Μιλάνε για μαλακίες όπως π.χ το ποδόσφαιρο ενώ δίπλα υπάρχει πράμα που σπαρταράει ενίοτε. Ή κάθονται με την απάλευτη τη φάτσα και κοιτάνε το υπερπέραν πιστεύοντας ότι αυτό τους προσδίδει κάποια α γοητεία. Ξυπνάτε ρεεεε!! Αγόρι μου, δε λέω, τα πράγματα δεν είναι και πολύ εύκολα, αλλά άμα δεν τα διευκολύνουμε και μείς, ζήτω που χεστήκαμε! Η μουτρακλιάδα δεν είναι ωραίος τρόπος να γίνεις συμπαθής. Και για όνομα του Σουβλακέα δηλαδή, εσείς που με το που γνωρίζετε γυναίκα αρχίζετε και νιαουρίζετε για τις πρώην σας, τη μαυρίλα σας, το πόσο άδικα σας φερθήκανε, πόσο καριόλες είναι οι γυναίκες κλπ κλπ πραγματικά πιστεύετε ότι τις εντυπωσιάζετε-γοητεύετε κλπ; Με τέτοια κουβέντα είστε λιγότερο συμπαθείς και από το Στραγγαλιστή της Βοστώνης. Η μαλακία είναι ότι προφανώς το χω κάνει και γω αυτό και μέχρι ενός ορισμένου σημείου καταννοώ και τους λόγους, αλλά ΕΙΝΑΙ ΧΑΖΟΜΑΡΑ!!!! Άμα θέλαν να ακούσουν γκρίνια θα έπαιρναν τηλέφωνο τη μάνα τους. Και άμα θέλαν να ακούσουν καντήλια, θα τα ξανάφτιαχναν με το μαλάκ τον πρώην τους που τις γαμωστάυριζε επειδή το φραπόγαλό του είχε 3 παγάκια και όχι 4. Καταλαβαίνω ότι ενίοτε νοιώθουμε μια πολύ ωραία οικειότητα με μια χ που γνωρίσαμε πρίν λίγο αλλά Τζίζουζ, όχι γκρίνια με το καλημέρα!!
Το ίδιο ξενερωτικό αποτέλεσμα έχει και μια και καλούα σοφιστικέ και έξυπνη κουβέντα για κβαντομηχανική (Zaphod αυτή η αττάκα με την αρχή της απροσδιοριστίας ήταν γαμάτη, και ΔΕ θα την χρησιμοποιήσω ποτέ σε γυναίκα), για τεχνητή νοημοσύνη και για το αν ο σκελετός του Homo Erectus ήταν μια φάρσα. Επίσης καλό είναι να αποφευχθούν τα θεολογικά ζητήματα (όσον αφορά εμένα ειδικά), γιατί κάνουμε αμέσως κακή εντύπωση στο 98% του θηλυκού πληθυσμού. Όλα αυτά είναι σχετικά βέβαια. Γίνετε ρε τόφφια πιο ευχάριστοι, πιο αλλέγκροι και πιο χαλαροί... Το χουμε γ.... το θέμα!!
Και τώρα σε εσάς κυρίες μου. Όχι νομίζατε ότι θα ξεφεύγατε!!
Έχετε δει τον Άρχοντα οι περισσότερες. Έχετε δει πως περιμένουν τα Ορκ να κατασπαράξουν το χ αθώο κουνελάκι που θα περάσει παραδίπλα. Ωραία εικόνα ε; ΑΚΡΙΒΩΣ έτσι είναι και μερικές γυναικοπαρέες που σουλατσέρνουν στα μπαράκια. Σου δίνουν την εντύπωση πως είσαι Ο ΕΧΘΡΟΣ. Πως για να πλησιάσεις πρέπει να φοράς πανοπλία, κατσαρόλα και γιλέκο από Κέβλαρ. Το τραπέζι περιβάλλεται από αγκαθωτό συρματόπλεγμα, ηλεκτροφόρο προφανώς και τριγύρω υπάρχει ταμπέλα "Προσοχή οι πάνθηρες δαγκώνουν". Η μουτρακλιάδα είναι και εδώ, όπως και με μας στάνταρ αμφίεση, γιατί και σεις έχετε τραβήξει ένα εκατομμύριο παπαριές από τους χ προηγούμενους μαλάκες, οι οποίοι όμως ΔΕΝ με/μας αφορούν. Και το στυλάκι "καλώς το μαλάκα που ήρθε για να πιούμε τσάμπα και να τον στείλουμε σπιτάκι του" είναι εκτός από κατακριτέο, κατάπτυστο. Όπως επίσης αντιστοίχως με εμάς, η κλαψοαιδοίαση για τους πρώην σας και το πόσο μόνες και απροστατευτες είστε τώρα, είναι παράγων απωθητικός και αντισεξουαλικός όσο και η Ελένη Λουκά με στολή νοσοκόμας ή η Μαντλίν Ολμπράϊτ με στρινγκ. Όσο για το λογύδριο περί γουρουνιών, απιστίας, απροσαρμοστιάς,ανωριμότητας και πόνων της γέννας, πιστεύει ΟΠΟΙΑΔΗΠΟΤΕ ότι πραγματικά έτσι μπορεί και να αισθανθούμε καλύτερα ή να αποκτήσουμε ένα ψήγμα ενοχής; Έλεος. Και μη ρωτάτε για τα ρημάδια τα ζώδια. Ναι είμαι Δίδυμος, το οποίο σύμφωνα με ενάμιση εκατομμύριο διαφορετικές γνώμες που έχω ακούσει, σημαίνει ότι είμαι αεριτζής, μαλάκας, φευγαλέος, μουρλός, αναξιόπιστος, κυκλοθυμικός, γοητευτικός, χιουμορίστας, αεικίνητος και κάνω καλό ορθοκωλομπρούμητο.Θυμάμαι ένα σκηνικό με τον Zaphod, που είχε γνωρίσει κοριτσούδι ωραιότατο, και ένα βράδυ βγήκαμε μαζί της και με κανα δυό άλλες. Η χαζομάρα που έπαιξε εκείνο το βράδυ μου μείωσε το IQ κατά τουλάχιστον 5 μονάδες, και δεν έχουμε και πολύ για να το σπαταλάμε κιόλας. Με το τέλος της βραδιάς, με ρώτησε "τι λες; να σβερκώσω;", εγώ του είπα "τρέχα μακριά". Δε με άκουσε προφανώς, γιατί ο Zaphod έχει τη σεξουαλική ορμή του TGV Παρίσι-Στρασβούργο (ρι μιλίκι βλέπεις πως σε προωθώ ε..). Μετά δυό βδομάδες βέβαια άρχισε να τρέχει γιατί δεν άντεξε άλλη χαζομάρα. Μιλάμε για τραγική κατάσταση. Και ειδικά το χιούμορ τους.... Βέβαια κοιτώντας τι έχω αποκλείσει και για τις δύο πλευρές, δε βλέπω και πολλά θέματα συζήτησης που να μη ξενερώνουν και τους δύο, αλλά ε διάολε, άμα ήξερα τι ΠΡΕΠΕΙ να λέω, δε θα ήμουν μπάκουρος από τότε που αποκεφαλίσαν τον Braveheart!
Βασικά το πρόβλημά μου είναι τα μούτρα πρωτίστως. Η απαλεψιά στο βλέμμα. Όλοι μας θέλουμε να βλέπουμε χαρούμενους ανθρώπους γύρω μας. Με καλή διάθεση αν μη τι άλλο. Ούτε εγώ θα πάω να την πέσω στην τύπισσα με τα μούτρα "Μη με πλησιάσει κανένας, έχω τον αρχιδοθραύστη κρυμμένο στο μπούστο μου", ούτε το γκομενάκι θα γυρίσει να με κοιτάξει αν έχω τα μούτρα "Παλιοσκατοκαριόλες είμαι πληγωμένο παιδί και θέλω να σας σφάξω και να σας βιάσω, αλλά είμαι και θλιμμένος". Όχι 300 παρέες με μουρτζουφλαίους μπάκουρους και γυναίκες με φάτσα που θα τους έδινε εν ριπή οφθαλμού τον τίτλο της "Μις Δυσκοιλιότητα 2008". Νταξ τα παραλέω, επίτηδες κιόλας, αλλά καταλαβαίνετε τι εννοώ. Σωστά; Χαμογελάστε λίγο ρε, τι σας ζητάνε!
Tuesday, January 29, 2008
Οι 3 συνήθειες
Εκλήθην υπό Πασταφλώρας όπως αναρτήσω στο ιστολόγιόν μου 3 μικρές μου συνήθειες...
Έχουμε και λέμε : Συνήθεια πρώτη: Κοιμάμαι με μαξιλάρι, αλλά δεν το βάζω ποτέ κάτω απο το κεφάλι μου, παρά του κάνω ένα κεφαλοκλείδωμα και το χω "αγκαλιά".
Συνήθεια δεύτερη : Διαβάζω ώωωρα εκεί που και ο βασιλιάς πάει μόνος του. Ο γιατρός μου το απαγόρεψε (μεγάλη ιστορία) αλλά εγώ τον έχω γραμμένο.
Συνήθεια τρίτη : Πάντα πρίν πέσω για ύπνο, πρέπει οπωσδήποτε να διαβάσω κανα βιβλίο, έστω μια σελίδα. (εξαιρούνται καταστάσεις μέθης και γεννετήσιας διαδικασίας)
Καλώ όπως συμμετάσχει όποιος γουστάρει, δε θα σας περιορίσω εγώ
Έχουμε και λέμε : Συνήθεια πρώτη: Κοιμάμαι με μαξιλάρι, αλλά δεν το βάζω ποτέ κάτω απο το κεφάλι μου, παρά του κάνω ένα κεφαλοκλείδωμα και το χω "αγκαλιά".
Συνήθεια δεύτερη : Διαβάζω ώωωρα εκεί που και ο βασιλιάς πάει μόνος του. Ο γιατρός μου το απαγόρεψε (μεγάλη ιστορία) αλλά εγώ τον έχω γραμμένο.
Συνήθεια τρίτη : Πάντα πρίν πέσω για ύπνο, πρέπει οπωσδήποτε να διαβάσω κανα βιβλίο, έστω μια σελίδα. (εξαιρούνται καταστάσεις μέθης και γεννετήσιας διαδικασίας)
Καλώ όπως συμμετάσχει όποιος γουστάρει, δε θα σας περιορίσω εγώ
Saturday, January 19, 2008
Όλοι αλήθεια λένε..
αλλά εγώ την αλήθεια δεν την έχω καταλάβει ακόμα!
Μάλλον, λάθος, όλοι ψέμματα λένε αλλά υψώνουν πολύ πειστικά τους δείκτες τους και έχουν ακόμα πειστικότερες γκριμάτσες στις λιγδιάρικες φάτσες τους. Οπότε και τα πρόβατα από κάτω λένε "ε ρε διάολε, τόση αγανάκτηση, τόση ιερή μήνις, ε δίκιο θα χει ο σωτήρας μας".
Δυστυχώς ο κόσμος τείνει πάντα να πιστεύει αυτό που ελπίζει να είναι αλήθεια, ή αυτό που φοβάται πως είναι αλήθεια. Επίσης, αν ένας χ καραγκιόζης σου έχει πει 5 πραγματάκια που ισχύουν (ο ήλιος είναι σφαιρικός, τα μπρόκολα θέλουν λεμόνι, ο Σημίτης δεν ξέρει να μιλάει, αμα βγεις έξω λουσμένος θα κρυώσεις), είναι υπερβολικά πιθανό να πιστέψεις οποιαδήποτε παπαριά σου πει την χ άσχετη στιγμή.
Και ανοίγουμε στόματα σαν τους χάαανους "παπαπαπα τι γίνεται" , "είδες κυρα Σούλα, οι αλήτες; Ενώ ο Ταδόπουλος, τέρας τιμιότητας και ακεραιότητας." , "άστα Βαγγέλα μου ναι, πάλι καλά που μερικοί δημοσιογράφοι είναι και τίμιοι γιατί βλέπεις τι σαπίλα υπάρχει".
Για άλλη μια φορά οι δημοσιοσωτήρες μας σπεύδουν να μας ενημερώσουν, να μας αποκαλύψουν την αλήθεια χωρίς φόβο και πάθος. Και τι λένε; Συγγνώμη, αλλά λένε παπαριές. Και μεταξύ μας, ποιος χέστηκε κιόλας. Λες και περιμένω εγώ τον εκάστοτε βλάκα, λαμόγιο, ζάμπλουτο δημοσιογράφο να μου πει οτι γίνονται κομπίνες, οτί τρώγονται λεφτά και ότι χέστηκε η Φατμέ στο Γενί Τζαμί. Και φυσικά, Ω! σαπριστί! είναι μπλεγμένοι και δημοσιογράφοι στη φάση. Εμ βέβαια πουλάκια μου, όπου υπάρχει πτώμα υπάρχουν και σκουλήκια τριγύρω. Σιγά το δύσκολο. Και τη μαμά σας να ρωτήσετε αυτό θα σας πει. Και λες και είναι το μοναδικό σκάνδαλο που έχει μπλεχτεί δημοσιογράφος ποτέ. Πφφφφ.. Εντάξει ρε παιδιά δε λέω, δεν ξέρουμε εμείς οι ταπεινοί πληβείοι, τι ακριβώς παίζεται στα σαλόνια των πατρικίων, αλλά ε ακόμα και φαντασιακώς σκεπτόμενοι, γνωρίζουμε 5 πράγματα. Δε χρειάζεται. Άμα έχω ένα κουτί μαύρο και αδιαφανές και κλειστό απο παντού, ναι δεν ξέρω τι έχει μέσα. Αλλά ρε ζώα, άμα βρωμάει σαπίλα και πύον, τριαντάφυλλα αποκλείεται να έχει μέσα. Στανταράκι.
Μην ανησυχείτε, ξέρουμε. Απλά δε γνωρίζουμε. ΟΛΟΙ, μηδενός εξαιρουμένου, τη λαμογιά σας την έχετε κάνει. Και το φακελάκι σας το έχετε πάρει, και τα στραβά μάτια έχετε κάνει, και έχετε θάψει κόσμο που δεν το άξιζε γιατί έτσι έπρεπε και και και.
Και μη βγαίνετε και μερικοί μερικοί σωτήρες και μας το παίζετε και ντερβισόπαιδα και λαϊκοί και ήρωες της εργατικής τάξης. Γιατί όπως και να το κάνουμε, όταν είσαι εκδότης, καναλάρχης, μεγαλο-χ (όπου χ, γιατρός,δικηγόρος,βουλευτής,πολιτικός γενικότερα,παπάς,δημοσιογράφος,ηθοποιός,επιχειρηματιας κλπ κλπ) ε ρε πούστη μου δεν τρώς φακές αλάδωτες 19 φορές το μήνα, ούτε ψωνίζεις χαρτί υγείας απο το Lidl για να βγάλεις τα ψιλά για τσιγάρα. Σε λένε βλάκα κατάμουτρα και συ τους χειροκροτείς και από πάνω. Ε νισάφι πια ρε παιδιά. Και εγώ θέλω να παλέψω για να κάνω τη ζωή μου καλύτερη, να ζήσω άνετα, να έχω και τη βίλα μου και το κάμπριό μου κλπ κλπ. Αλλά άμα πετύχω 5 πράματα βγάλω και 10 φράγκα, δε θα το παίζω και μισοκακόμοιρος μετά.
Φτώχεια καταραμένη λέει. (Χαρούλη επιτρέπεις λίγο πλαγιαρισμό ε;) Ο μπάτλερ φτωχός, ο σωφέρ φτωχός, ο αστακός ψόφιος, το κρασί παλιό, το χαβιάρι μαύρο...
Απορώ γιατί δεν ο κόσμος δεν έχει πάρει τις πέτρες ακόμα. Αλλά τι λέω. Εδώ δεν τις πήραμε με το χρηματιστήριο, θα τις πάρουμε τώρα για 5 ψωρομμύρια και 2 dvd με τον Ron Jeremy του 2007? Δε χεστήκαμε κιόλας κυρία Λέλα μου. Ναι ναι, σε αφήνω τώρα γιατί έχω το χαλβά στη φωτιά και θα μου αρπάξει το σιμιγδάλι. Ποια αλήθεια μωρέ, εδω θα καεί ο χαλβάς..
Δυστυχώς ο κόσμος τείνει πάντα να πιστεύει αυτό που ελπίζει να είναι αλήθεια, ή αυτό που φοβάται πως είναι αλήθεια. Επίσης, αν ένας χ καραγκιόζης σου έχει πει 5 πραγματάκια που ισχύουν (ο ήλιος είναι σφαιρικός, τα μπρόκολα θέλουν λεμόνι, ο Σημίτης δεν ξέρει να μιλάει, αμα βγεις έξω λουσμένος θα κρυώσεις), είναι υπερβολικά πιθανό να πιστέψεις οποιαδήποτε παπαριά σου πει την χ άσχετη στιγμή.
Και ανοίγουμε στόματα σαν τους χάαανους "παπαπαπα τι γίνεται" , "είδες κυρα Σούλα, οι αλήτες; Ενώ ο Ταδόπουλος, τέρας τιμιότητας και ακεραιότητας." , "άστα Βαγγέλα μου ναι, πάλι καλά που μερικοί δημοσιογράφοι είναι και τίμιοι γιατί βλέπεις τι σαπίλα υπάρχει".
Για άλλη μια φορά οι δημοσιοσωτήρες μας σπεύδουν να μας ενημερώσουν, να μας αποκαλύψουν την αλήθεια χωρίς φόβο και πάθος. Και τι λένε; Συγγνώμη, αλλά λένε παπαριές. Και μεταξύ μας, ποιος χέστηκε κιόλας. Λες και περιμένω εγώ τον εκάστοτε βλάκα, λαμόγιο, ζάμπλουτο δημοσιογράφο να μου πει οτι γίνονται κομπίνες, οτί τρώγονται λεφτά και ότι χέστηκε η Φατμέ στο Γενί Τζαμί. Και φυσικά, Ω! σαπριστί! είναι μπλεγμένοι και δημοσιογράφοι στη φάση. Εμ βέβαια πουλάκια μου, όπου υπάρχει πτώμα υπάρχουν και σκουλήκια τριγύρω. Σιγά το δύσκολο. Και τη μαμά σας να ρωτήσετε αυτό θα σας πει. Και λες και είναι το μοναδικό σκάνδαλο που έχει μπλεχτεί δημοσιογράφος ποτέ. Πφφφφ.. Εντάξει ρε παιδιά δε λέω, δεν ξέρουμε εμείς οι ταπεινοί πληβείοι, τι ακριβώς παίζεται στα σαλόνια των πατρικίων, αλλά ε ακόμα και φαντασιακώς σκεπτόμενοι, γνωρίζουμε 5 πράγματα. Δε χρειάζεται. Άμα έχω ένα κουτί μαύρο και αδιαφανές και κλειστό απο παντού, ναι δεν ξέρω τι έχει μέσα. Αλλά ρε ζώα, άμα βρωμάει σαπίλα και πύον, τριαντάφυλλα αποκλείεται να έχει μέσα. Στανταράκι.
Μην ανησυχείτε, ξέρουμε. Απλά δε γνωρίζουμε. ΟΛΟΙ, μηδενός εξαιρουμένου, τη λαμογιά σας την έχετε κάνει. Και το φακελάκι σας το έχετε πάρει, και τα στραβά μάτια έχετε κάνει, και έχετε θάψει κόσμο που δεν το άξιζε γιατί έτσι έπρεπε και και και.
Και μη βγαίνετε και μερικοί μερικοί σωτήρες και μας το παίζετε και ντερβισόπαιδα και λαϊκοί και ήρωες της εργατικής τάξης. Γιατί όπως και να το κάνουμε, όταν είσαι εκδότης, καναλάρχης, μεγαλο-χ (όπου χ, γιατρός,δικηγόρος,βουλευτής,πολιτικός γενικότερα,παπάς,δημοσιογράφος,ηθοποιός,επιχειρηματιας κλπ κλπ) ε ρε πούστη μου δεν τρώς φακές αλάδωτες 19 φορές το μήνα, ούτε ψωνίζεις χαρτί υγείας απο το Lidl για να βγάλεις τα ψιλά για τσιγάρα. Σε λένε βλάκα κατάμουτρα και συ τους χειροκροτείς και από πάνω. Ε νισάφι πια ρε παιδιά. Και εγώ θέλω να παλέψω για να κάνω τη ζωή μου καλύτερη, να ζήσω άνετα, να έχω και τη βίλα μου και το κάμπριό μου κλπ κλπ. Αλλά άμα πετύχω 5 πράματα βγάλω και 10 φράγκα, δε θα το παίζω και μισοκακόμοιρος μετά.
Φτώχεια καταραμένη λέει. (Χαρούλη επιτρέπεις λίγο πλαγιαρισμό ε;) Ο μπάτλερ φτωχός, ο σωφέρ φτωχός, ο αστακός ψόφιος, το κρασί παλιό, το χαβιάρι μαύρο...
Απορώ γιατί δεν ο κόσμος δεν έχει πάρει τις πέτρες ακόμα. Αλλά τι λέω. Εδώ δεν τις πήραμε με το χρηματιστήριο, θα τις πάρουμε τώρα για 5 ψωρομμύρια και 2 dvd με τον Ron Jeremy του 2007? Δε χεστήκαμε κιόλας κυρία Λέλα μου. Ναι ναι, σε αφήνω τώρα γιατί έχω το χαλβά στη φωτιά και θα μου αρπάξει το σιμιγδάλι. Ποια αλήθεια μωρέ, εδω θα καεί ο χαλβάς..
Friday, January 18, 2008
Πολιτικός σημαίνει τρώς
Φώς στη σκηνή, εστιασμένος προβολέας. Η ορχήστρα παίζει. Σότο βότσε..και η μαγεία αρχίζει
Πολιτικός σημαίνει τρώς
Είσαι βαλτός, πολύ χοντρός, και άπληστος όσο και αν τρώς
Έκλεψες, κλαίς; Όχι δε λες. Μήπως γαμάς; Δώσε και μας! Όλα τ'αρπάς, δώσε και μας!
Σ'αναζητώ σε μαύρο έδρανο, γιατι ειμαι εγώ πολύ μικρός, τοσο φτωχός πολιτικός
Θα κλέψεις μια, θα κλέψεις δυό. Θα φας ξανά, θα φάω και γω
Σαν λαμογιά θα σ'αρνηθώ, θα δικαστώ, θα αθωωθώ και παμψηφεί θ'απαλλαχθώ
κλέψε πολύ κλέψε και συ ωσπου και εγώ ν'αποκατασταθώ
Παρηγοριά μες στην κλεψιά, υπομονή! Αχ πως πονεί!
Κι υστερα λες για δυο τρελλές που με μισούν και δε σιωπούν,τα dvd ποτε θα βγουν;
Έλα στο φώς, κλέβω θα δεις. Είμαι καλός, μην απορείς, σκύψε τη σύμβαση να δεις
Πολιτικός, ο,τι και αν πεις ειναι καημός οταν δεν τρώς και δεν υπάρχει λιγη αιδώς
Πολιτικός, είτε μωρός, είτε χοντρός ειμαι και εγώ, καθώς και συ με σύμβαση, που καρτερεί στο δημόσιο να μπει
Κλέψε και συ,λίρα χρυσή απ'τον ντορβά, στην τράπεζα
Συγγνώμη κ.Χατζιδάκι και κ. Χορν.
Πολιτικός σημαίνει τρώς
Είσαι βαλτός, πολύ χοντρός, και άπληστος όσο και αν τρώς
Έκλεψες, κλαίς; Όχι δε λες. Μήπως γαμάς; Δώσε και μας! Όλα τ'αρπάς, δώσε και μας!
Σ'αναζητώ σε μαύρο έδρανο, γιατι ειμαι εγώ πολύ μικρός, τοσο φτωχός πολιτικός
Θα κλέψεις μια, θα κλέψεις δυό. Θα φας ξανά, θα φάω και γω
Σαν λαμογιά θα σ'αρνηθώ, θα δικαστώ, θα αθωωθώ και παμψηφεί θ'απαλλαχθώ
κλέψε πολύ κλέψε και συ ωσπου και εγώ ν'αποκατασταθώ
Παρηγοριά μες στην κλεψιά, υπομονή! Αχ πως πονεί!
Κι υστερα λες για δυο τρελλές που με μισούν και δε σιωπούν,τα dvd ποτε θα βγουν;
Έλα στο φώς, κλέβω θα δεις. Είμαι καλός, μην απορείς, σκύψε τη σύμβαση να δεις
Πολιτικός, ο,τι και αν πεις ειναι καημός οταν δεν τρώς και δεν υπάρχει λιγη αιδώς
Πολιτικός, είτε μωρός, είτε χοντρός ειμαι και εγώ, καθώς και συ με σύμβαση, που καρτερεί στο δημόσιο να μπει
Κλέψε και συ,λίρα χρυσή απ'τον ντορβά, στην τράπεζα
Συγγνώμη κ.Χατζιδάκι και κ. Χορν.
Πίστευε και μή διαιτεύου
http://souvlakimagnus.blogspot.com
Λειτουργίαι σχεδόν καθ εκάστην.
Όσοι πιστοί και μέλλοντες πιστοί, προσελθετε.
Wednesday, January 09, 2008
Θα κάνω οικογένεια!!
Λοιπόν το αποφάσισα. Είμαι έτοιμος να γίνω οικογενειάρχης, σύζυγος, πατέρας και στυλοβάτης του βασικού κυττάρου της κοινωνίας.
Με τα σημερινά πρότυπα όμως για το περί τι αποτελεί την αρχετυπική ελληνική οικογένεια.
Κοινώς, σύμφωνα με τις πρακτικές που ακολουθούνται από γνωστούς και διάσημους έλληνες οικογενειάρχες (ονόματα δε λέμε μην τρέχουμε σε τίποτα δικαστήρια, αν και από υπεράσπιση είμαστε εξασφαλισμένοι -νομίζω δηλαδή..), η σύγχρονη αλλά κλασσική ελληνική οικογένεια αποτελείται από έναν άντρα κουβαλητή, λεφτά, τηλεσελέμπριτι, προβεβλημένο και ωραίο άντρα. Από αυτά μόνο το κουβαλητής διαθέτουμε, αλλά τι να κάνουμε, είμαστε στο στάδιο του "δημιουργούμαι" ακόμα. (Ίσως για αυτό δεν θεωρούμαι ακόμα καλός γαμπρός από την πλειονότητα του γυναικείου πληθυσμού - μπορεί και λόγω σκατόφατσας και κωλοχαρακτήρα, αλλά αυτά ξεπερνιώνται άμα έχεις σαλέ στην Αράχωβα).
Επίσης, πρέπει ανά τακτά χρονικά διαστήματα, την κυρά σου να τη δέρνεις. Το παλιό ρητό "εσύ δεν ξέρεις γιατί, εκείνη όμως ξέρει" ισχύει x1000, οπότε μπορείς να τη βαράς είτε το πρωί που σηκώνεται από το κρεβάτι, είτε το βράδι μόλις γυρνάει από έξοδο με τις φίλες της. Πρακτικές όπως "τη γδύνουμε και την πετάμε έξω από το σπίτι", "την ξυλοφορτώνουμε και ρίχνουμε και καναδυό μπαταριές με εργαλεία του τζακιού", "της χτυπάμε το ξεράδι στον τοίχο", "γροθιά στο στομάχι,χτύπημα στο σβέρκο", επιβραβεύονται,ενθαρρύνονται και χειροκροτούνται. Φυσικά μετά το ξυλοφόρτωμα τη βάζουμε να γδυθεί, να φορέσει δερμάτινες ζαρτιέρες, στολή νοσοκόμας και να μας φέρει τις παντόφλες μας. Αφού μας μαγειρέψει κάτι εκλεκτό, πχ εναν αστακό αμερικαίν, λιγο αυχοτάραχο Μεσολογγίου σε φρυγανισμένο ψωμί, και πιούμε και μια Bollinger, της ρίχνουμε δυο χαστούκια γιατί ο αστακός δεν ήταν στην ιδανικη θερμοκρασία και η σαμπάνια ανάλατη. Όχι, ανάποδα..
Μετά προφανώς της ρίχνουμε και ένα δυό χέρια, αλλά ΠΡΟΣΟΧΗ! Να μην τελειώσει εκείνη! Μην τύχει και το φχαριστηθεί κιόλας η αχάριστη πατσαβούρα (τρόπος του λέγειν, μοντέλο πρέπει να είναι και άνω), που δεν της αξίζει τίποτα από όλα αυτά τα πλουσιοπάροχα που της πλουσιοπαρέχουμε! Αφού λοιπόν ικανοποιηθούμε εμείς και μόνο εμείς (ανέφερα ότι κατά τη διάρκεια της γεννετήσιας πράξης πάλι τη δέρνουμε και της κατεβάζουμε καντήλια;), τη σπρώχνουμε να πέσει κάτω απο το κρεβάτι γιατί πιάνει πολύ χώρο με τα δίμετρα πόδια της και τα πλαστικά στήθη της, τυλιγόμαστε στα σατέν σεντόνια μας και φουσκώνουμε ασκιά μέχρι το πρωί, που θα παμε στην τίμια δουλειά μας
Τα βράδια ενίοτε πάμε σε καμιά εκπομπή ή σε κανα παράθυρο γενικότερα, όπου και διαφημίζουμε την οικογένειά μας, το πόσο στιβαρή και στέρεη είναι, την γιαλαντζί ευτυχία μας και το καινούριο μας Καγιέν. (Ρε όσα λεφτά και να βγάλω, Καγιέν δεν παίρνω που να με βαράνε). Την Κυριακή, πάμε το πρωί στην εκκλησία μετά της συζύγου και των τέκνωνε, προσκυνάμε το δεσπότη, κάνουμε και δωρεά, και μετά πάμε βόλτα στο Κολωνάκι να πιούν τα παιδιά πορτοκαλάδα και εμείς έναν περιποιημένο λάτε στο DaCapo
Το βράδυ, πάμε απαραιτήτως στα μπουζούκια, γιατί εκεί είναι ο ναός όλων των σελέμπριτι, εκεί φαινόμαστε και εκεί δείχνουμε με περηφάνεια τα 500ευρα που βγάλαμε με τον τίμιο ιδρώτα μας.Παίρνουμε και κανα τηλέφωνο τις κάμερες να έρθουν να μας δουν τι γαμάτοι που είμαστε και το επόμενο μεσημέρι κράζουμε στα μεσημεριανάδικα ότι εισβάλλουν στην προσωπική μας ζωή.
Καμιά φορά, στέλνουμε την πατσαβούρα για ύπνο σπίτι και μεις τσιλιμπουρδάμε με πιπινάκια, ξεκωλάκια, κοντοπούτανα, βρωμοτσίμπουκα, Ρουμάνες κλπ κλπ κλπ. Εκεί αποδεικνύουμε τον αρχέγονο αντρισμό μας, κερνώντας ντάνες τα Σίβας, τα Λαγκαβούλιν και τα Νταλγουϊνι (που ειχαμε και στο κωλοχώρι μας αλλα τεσπα..). Λίγο πριν το ξημέρωμα αρπάμε το πλέον εντυπωσιασμένο και τύφλα ξεκωλάκι (και γιατί μόνο ένα; αφού αντέχουμε και παραπάνω) και πάμε σε κανα ΧΧΧ, στον Πρίαμο κλπ κλπ να της δείξουμε πόσα απίδια βάζει ο σάκος. Εκεί όμως προσοχή, δεν είμαστε μονο για πάρτη μας,εκεί πρέπει να εντυπωσιάσουμε. Πρέπει να δώσουμε ρεσιτάλ. Αεροπλανικά, ορθοκωλομπρούμητα, στριφογυριστά βιδωτά, καβουρομάνα, αλουμινόχαρτο, αμερικάνικος ιαγουάρος, λωτός, γαλλικό τιρμπουσόν, βέλγικη αναστροφή, και όλες οι πιθανές και απίθανες στάσεις πρέπει να παίξουν ώστε να καταφχαριστηθεί το ξεκωλάκι.
Βέβαια σε τέτοιες περιστάσεις "επικινδυνες" πρέπει να προσέξουμε μη το γκαστρώσουμε το κρεατικό, αλλά να και αν το γκαστρώσουμε να και αν δε το γκαστρώσουμε. Το πολύ πολύ να μας πετάξει κανα μούλο μετά απο 9 μήνες. Ε εκεί είναι εύκολα τα πράγματα.Αρνούμεθα τα πάντα, δηλώνουμε πίστη στην δικαιοσύνη και το Θεό, προσήλωση στην οικογενειά μας και άμετρη αγάπη στη σύντροφό μας. Το κακο ειναι πως πλέον με τα DNA κλπ κλπ δε μπορείς απλά να πεις "ρε δεν είναι δικό μου αυτό" και να ξεμπερδέψεις επειδή εισαι φέϊμους σαν πέρδικα σκωτσέζικη. Όσο και να βγεις αγκαλιά με τη γυναίκα σου στα κανάλια και να λες πίπες, τα αποτελέσματα ειναι αμείλικτα. Αμα την έκανες τη λαδιά, άμα το λέκιασες το φόρεμα θα αποδειχτεί οτι είναι δικο σου, το ίδιο και το μπαστάρδι.
Βέβαια ως σωστός οικογενειάρχης, θα "αγκαλιάσεις" το νέο αν και παράνομο καρπό των λαγόνων σου, θα βγεις και θα δηλώσεις μετάνοια και επιστροφή στη συζυγική κλίνη, θα ρίξεις και κανα δυο χαστούκια στην πατσαβούρα επειδή δε σε υποστήριξε αρκετά, και πάλι θα σε σέβονται όλοι..
Για αυτό σας λέω, άμα ειναι να γίνω τέτοιος οικογενειάρχης, θέλω και γω ρε παιδί μου. Τα κεφάλαια μας λείπουν μόνο.. Αλλά με τη νέα θρησκεία που είναι στα σκαριά, θα τα χουμε σε λίγο :)
Με τα σημερινά πρότυπα όμως για το περί τι αποτελεί την αρχετυπική ελληνική οικογένεια.
Κοινώς, σύμφωνα με τις πρακτικές που ακολουθούνται από γνωστούς και διάσημους έλληνες οικογενειάρχες (ονόματα δε λέμε μην τρέχουμε σε τίποτα δικαστήρια, αν και από υπεράσπιση είμαστε εξασφαλισμένοι -νομίζω δηλαδή..), η σύγχρονη αλλά κλασσική ελληνική οικογένεια αποτελείται από έναν άντρα κουβαλητή, λεφτά, τηλεσελέμπριτι, προβεβλημένο και ωραίο άντρα. Από αυτά μόνο το κουβαλητής διαθέτουμε, αλλά τι να κάνουμε, είμαστε στο στάδιο του "δημιουργούμαι" ακόμα. (Ίσως για αυτό δεν θεωρούμαι ακόμα καλός γαμπρός από την πλειονότητα του γυναικείου πληθυσμού - μπορεί και λόγω σκατόφατσας και κωλοχαρακτήρα, αλλά αυτά ξεπερνιώνται άμα έχεις σαλέ στην Αράχωβα).
Επίσης, πρέπει ανά τακτά χρονικά διαστήματα, την κυρά σου να τη δέρνεις. Το παλιό ρητό "εσύ δεν ξέρεις γιατί, εκείνη όμως ξέρει" ισχύει x1000, οπότε μπορείς να τη βαράς είτε το πρωί που σηκώνεται από το κρεβάτι, είτε το βράδι μόλις γυρνάει από έξοδο με τις φίλες της. Πρακτικές όπως "τη γδύνουμε και την πετάμε έξω από το σπίτι", "την ξυλοφορτώνουμε και ρίχνουμε και καναδυό μπαταριές με εργαλεία του τζακιού", "της χτυπάμε το ξεράδι στον τοίχο", "γροθιά στο στομάχι,χτύπημα στο σβέρκο", επιβραβεύονται,ενθαρρύνονται και χειροκροτούνται. Φυσικά μετά το ξυλοφόρτωμα τη βάζουμε να γδυθεί, να φορέσει δερμάτινες ζαρτιέρες, στολή νοσοκόμας και να μας φέρει τις παντόφλες μας. Αφού μας μαγειρέψει κάτι εκλεκτό, πχ εναν αστακό αμερικαίν, λιγο αυχοτάραχο Μεσολογγίου σε φρυγανισμένο ψωμί, και πιούμε και μια Bollinger, της ρίχνουμε δυο χαστούκια γιατί ο αστακός δεν ήταν στην ιδανικη θερμοκρασία και η σαμπάνια ανάλατη. Όχι, ανάποδα..
Μετά προφανώς της ρίχνουμε και ένα δυό χέρια, αλλά ΠΡΟΣΟΧΗ! Να μην τελειώσει εκείνη! Μην τύχει και το φχαριστηθεί κιόλας η αχάριστη πατσαβούρα (τρόπος του λέγειν, μοντέλο πρέπει να είναι και άνω), που δεν της αξίζει τίποτα από όλα αυτά τα πλουσιοπάροχα που της πλουσιοπαρέχουμε! Αφού λοιπόν ικανοποιηθούμε εμείς και μόνο εμείς (ανέφερα ότι κατά τη διάρκεια της γεννετήσιας πράξης πάλι τη δέρνουμε και της κατεβάζουμε καντήλια;), τη σπρώχνουμε να πέσει κάτω απο το κρεβάτι γιατί πιάνει πολύ χώρο με τα δίμετρα πόδια της και τα πλαστικά στήθη της, τυλιγόμαστε στα σατέν σεντόνια μας και φουσκώνουμε ασκιά μέχρι το πρωί, που θα παμε στην τίμια δουλειά μας
Τα βράδια ενίοτε πάμε σε καμιά εκπομπή ή σε κανα παράθυρο γενικότερα, όπου και διαφημίζουμε την οικογένειά μας, το πόσο στιβαρή και στέρεη είναι, την γιαλαντζί ευτυχία μας και το καινούριο μας Καγιέν. (Ρε όσα λεφτά και να βγάλω, Καγιέν δεν παίρνω που να με βαράνε). Την Κυριακή, πάμε το πρωί στην εκκλησία μετά της συζύγου και των τέκνωνε, προσκυνάμε το δεσπότη, κάνουμε και δωρεά, και μετά πάμε βόλτα στο Κολωνάκι να πιούν τα παιδιά πορτοκαλάδα και εμείς έναν περιποιημένο λάτε στο DaCapo
Το βράδυ, πάμε απαραιτήτως στα μπουζούκια, γιατί εκεί είναι ο ναός όλων των σελέμπριτι, εκεί φαινόμαστε και εκεί δείχνουμε με περηφάνεια τα 500ευρα που βγάλαμε με τον τίμιο ιδρώτα μας.Παίρνουμε και κανα τηλέφωνο τις κάμερες να έρθουν να μας δουν τι γαμάτοι που είμαστε και το επόμενο μεσημέρι κράζουμε στα μεσημεριανάδικα ότι εισβάλλουν στην προσωπική μας ζωή.
Καμιά φορά, στέλνουμε την πατσαβούρα για ύπνο σπίτι και μεις τσιλιμπουρδάμε με πιπινάκια, ξεκωλάκια, κοντοπούτανα, βρωμοτσίμπουκα, Ρουμάνες κλπ κλπ κλπ. Εκεί αποδεικνύουμε τον αρχέγονο αντρισμό μας, κερνώντας ντάνες τα Σίβας, τα Λαγκαβούλιν και τα Νταλγουϊνι (που ειχαμε και στο κωλοχώρι μας αλλα τεσπα..). Λίγο πριν το ξημέρωμα αρπάμε το πλέον εντυπωσιασμένο και τύφλα ξεκωλάκι (και γιατί μόνο ένα; αφού αντέχουμε και παραπάνω) και πάμε σε κανα ΧΧΧ, στον Πρίαμο κλπ κλπ να της δείξουμε πόσα απίδια βάζει ο σάκος. Εκεί όμως προσοχή, δεν είμαστε μονο για πάρτη μας,εκεί πρέπει να εντυπωσιάσουμε. Πρέπει να δώσουμε ρεσιτάλ. Αεροπλανικά, ορθοκωλομπρούμητα, στριφογυριστά βιδωτά, καβουρομάνα, αλουμινόχαρτο, αμερικάνικος ιαγουάρος, λωτός, γαλλικό τιρμπουσόν, βέλγικη αναστροφή, και όλες οι πιθανές και απίθανες στάσεις πρέπει να παίξουν ώστε να καταφχαριστηθεί το ξεκωλάκι.
Βέβαια σε τέτοιες περιστάσεις "επικινδυνες" πρέπει να προσέξουμε μη το γκαστρώσουμε το κρεατικό, αλλά να και αν το γκαστρώσουμε να και αν δε το γκαστρώσουμε. Το πολύ πολύ να μας πετάξει κανα μούλο μετά απο 9 μήνες. Ε εκεί είναι εύκολα τα πράγματα.Αρνούμεθα τα πάντα, δηλώνουμε πίστη στην δικαιοσύνη και το Θεό, προσήλωση στην οικογενειά μας και άμετρη αγάπη στη σύντροφό μας. Το κακο ειναι πως πλέον με τα DNA κλπ κλπ δε μπορείς απλά να πεις "ρε δεν είναι δικό μου αυτό" και να ξεμπερδέψεις επειδή εισαι φέϊμους σαν πέρδικα σκωτσέζικη. Όσο και να βγεις αγκαλιά με τη γυναίκα σου στα κανάλια και να λες πίπες, τα αποτελέσματα ειναι αμείλικτα. Αμα την έκανες τη λαδιά, άμα το λέκιασες το φόρεμα θα αποδειχτεί οτι είναι δικο σου, το ίδιο και το μπαστάρδι.
Βέβαια ως σωστός οικογενειάρχης, θα "αγκαλιάσεις" το νέο αν και παράνομο καρπό των λαγόνων σου, θα βγεις και θα δηλώσεις μετάνοια και επιστροφή στη συζυγική κλίνη, θα ρίξεις και κανα δυο χαστούκια στην πατσαβούρα επειδή δε σε υποστήριξε αρκετά, και πάλι θα σε σέβονται όλοι..
Για αυτό σας λέω, άμα ειναι να γίνω τέτοιος οικογενειάρχης, θέλω και γω ρε παιδί μου. Τα κεφάλαια μας λείπουν μόνο.. Αλλά με τη νέα θρησκεία που είναι στα σκαριά, θα τα χουμε σε λίγο :)
Monday, January 07, 2008
Φέτος θα μεγαλουργήσουμε
Οι γιορτές τελείωσαν και τα κεφάλια πάλι μέσα αγάπες μου. Προσπαθήστε να συνέλθετε από αυτά που φάγατε και ήπιατε, κάντε και καμιά δίαιτα, κάντε και καμιά εξέταση αίματος, που θα σας έχει πάει η χοληστερίνη 1300 και το ζάχαρο θα μοιάζει με τηλέφωνο στην Καλλιθέα.
Ελπίζω να περάσατε καλά, εγώ του έδωσα και κατάλαβε! Και μέσα σε αυτό το δούναι και καταλαβείν, μου ρθε και μια φώτιση, μια εξ αποκαλύψεως αλήθεια, μίλησα με κάτι ουράνιο, δεν ξέρω. Πάντως αποφάσισα πως φέτος θα γίνω θρήσκος. Και μάλιστα θα φτιάξω δική μου θρησκεία, γιατί οι υπάρχουσες μου πέφτουν λίγο στενές. Πρέπει όμως να σκεπτώ, να οργανωθώ και να το σχεδιάσω καλά.
Γιατί μια σωστή θρησκεία μπορεί και πρέπει να μας δώσει επιρροή, έλεγχο και καθοδήγηση πάνω στις σκέψεις, τα πορτοφόλια και τις καρδιές αντίστοιχα αυτών που θεωρούν ότι η ελεύθερη βούληση και σκέψη παραείναι τολμηρός τρόπος ζωής για αυτούς.
Πρώτα πρώτα χρειαζόμαστε έναν Θεό . Μια σεβάσμια αλλά και απειλητική φιγούρα με πιασάρικο όνομα, όχι κοινό αλλά όχι και πολύ δύσκολο, για να το θυμάται ο κόσμος. Π.χ θα μπορούσαμε να ονομάσουμε το Θεό μας "Ο μέγας Σουβλακεύς". Έχει το αρχαιοελληνικό του μέσα, έχει και μεγαλείο, έχει και το αγαπημένο έδεσμα πολύ κόσμου, ακόμα και εκτός Ελλάδος.
Τώρα όμως πρέπει να τον βάλουμε να είναι υπεύθυνος για κάτι που κάνουν πολλοί άνθρωποι, αλλά το οποίο target group ειναι "ορφανό" από προστάτη. Χαλαρά! Θα τον βάλουμε υπεύθυνο Γυράδικων και Σουβλατζίδικων και προστάτη όλων εκείνων των κακομοιρέων που δεν ξέρουν να μαγειρεύουν και τρώνε σουβλάκια στο γραφείο και σουβλάκια στο σπίτι. Τσούπ! Να τος ο λαός, έτοιμος.
Ακολούθως πρέπει να κάνουμε εύκολη και καθημερινή πράξη τη λατρεία του! Άνετα. Κάθε φορά που θα φαρμακώνουν πιτόγυρα οι άλλοι θα τιμούν έτσι τον Μέγα Σουβλακέα. Κάθε ευρώ στη Σουβλακερί είναι δωρεά στην Εκκλησία του Σουβλακέα.
Για να κινήσουμε σούσουρο, πρέπει να είναι και ελαφρώς αμφιλεγόμενη θεότητα. Θα είναι ο σκοτεινός Θεός της Χοληστερίνης και των Τριγλυκεριδίων, ο Καταστροφέας των Σωμάτων; Ή θα είναι ο ευεργέτης και προστάτης εκείνων που δεν έχουν χρόνο να μαγειρέψουν ένα υγιεινό και καθαρό γεύμα; Γιατί να τον καθορίσουμε ενώ μπορούμε να αφήσουμε τον κόσμο να τσακώνεται μόνος του;
Χρειαζόμαστε επίσης εραλδικό συμβολισμό, τίτλους και μυστικισμό. Βέβαια όχι τίποτα ιδιαίτερα περίπλοκο, για να τα θυμούνται. Απλά κάτι πιασάρικο και καλαίσθητο, σαν το μπουκάλι της Κοκα Κόλα. Νομίζω πως η διπλή απ'όλα με τζατζίκι και πάπρικα είναι ένα καλό σύμβολο μια και συμβολίζει το δυισμό του Σουβλακέα , τη δροσιά και την κάψα ταυτόχρονα. Το καλαμάκι, η σούβλα, η πίτα και το σκόρδο αποκτούν ιερή σημασία. Το ίδιο και ο Πακετάς, ο Τυλιχτής και ο Σουβλατζής, γίνονται ιερατικοί τίτλοι. Επίσης πρέπει τα σημαντικά ονόματα να είναι πάντα με κεφαλαία Γιατί Όπως Και Να το Κάνουμε, Τα Κεφαλαία Προσδίδουν Κύρος. Πχ δε μπορει να είναι ο μέγας Σουβλακέας, αλλα Ο Μέγας Σουβλακεύς. Επίσης οι ιερείς πρέπει οπωσδήποτε να έχουν μεταπτυχιακό στο Μάρκετινγκ γιατί ο ιδρυτής σκαμπάζει λίγα πράγματα..
Τι άλλο τι άλλο, α βέβαια χρειαζόμαστε Τιμωρία και Επιβράβευση στην Επόμενη Ζωή. Γιατί τι σκατά να την κάνουμε τη Θρησκεία αν είναι να μην υποσχόμαστε κάτι για την επόμενη Ζωή. Προφανώς ο Παράδεισός μας θα είναι ένα αρχιπέλαγος από Νησιά. Η θάλασσα θα είναι παγωμένη μπύρα (για αυτούς που θέλουν να κάνουν βουτιές, θα υπάρχουν θερμαινόμενες πισίνες) και θα υπάρχει απεριόριστη ποικιλία απο σουβλάκια σε όλους τους δυνατούς συνδυασμούς. Επίσης προφανώς θα κυκλοφορούν παντού καλογυμνασμένα γκομενάκια, και όσοι ανεβαίνουν στον παράδεισό μας θα αποκτούν την εξιδανικευμένη μορφή του εαυτού τους. Το σεξ δεν απαγορεύεται, επιβάλλεται. Στην κόλασή μας τώρα, πάλι νησιά θα παίζουν αλλά η μπύρα θα είναι ζεστή και αγγλική και αντί για σουβλάκια θα σερβίρουμε μονο λαχανάκια Βρυξελλών και ακρίδες. Για γκόμενες δεν το συζητάω, θα έχουν όλες αφροδίσια.
Φυσικά χρειαζόμαστε και το αντίπαλο Δέος. Νομίζω ότι η Μεγάλη Εξαντλοδίαιτα μας κάνει. Είναι πομπώδες, είναι απειλητικό, περιέχει δίαιτα και εξάντληση. Ποιος δεν τα απεχθάνεται αυτά, και ειδικά μετά από κάτι γιορτές; Οι γυναίκες βέβαια που είναι ανάποδες ενίοτε και διαστροφικές (μην ακούσω κανα μπινελίκι, πλάκα κάνουμε) οι μισές θα πάνε μαζί της, οι μισές εναντίον της. Άντρες πάντως δεν κόβω να παρατάνε το Σουβλακέα για αυτή. Προσέξατε όμως τι κάναμε; Δημιουργήσαμε δύο αντίπαλες δυνάμεις που η καθεμία θα έχει Φανατικό κοινό. Θα γίνει σκοτωμός. Θα φάνε τα μουστάκια τους. Και καμία από τις δύο δυνάμεις δεν είναι το απολυτο καλό ή το απόλυτο κακό. Ποιος έχει δίκιο δεν ξέρουμε αλλά άς τους να κουρεύονται..
Και τώρα, πρέπει πραγματικά να μπλέξουμε άσχημα τα πράγματα ώστε κανείς να μην ξέρει ακριβώς τι πιστεύει, γιατί το πιστεύει, ποιος του είπε να το πιστεύει, να μην μπορεί να ξεχωρίσει την αλήθεια, το ψέμα και τη μαλακία. Π.χ ο Μέγας Σουβλακέυς και η Εξαντλοδίαιτα ήρθαν ταυτόχρονα στον κόσμο, γεννώντας ο ένας την άλλη και τούμπαλιν, είναι αδέρφια, ξαδέρφια, πατέρας και μάνα ο ένας του άλλου. Εδώ και αμέτρητους αιώνες τσακώνονται και αρπάζονται για "προφανείς λόγους" -τους οποίους θα βρούν απο μόνοι τους οι πιστοί- . Ισχυριζόμενοι πως την εξ αποκαλύψεως αλήθεια της Θεότητάς τους τη γνωρίσαμε μέσω θαύματος, αφού είχαμε πιεί 17 καφάσια ιερή μπύρα και είχαμε φαρμακώσει 30 καλαμάκια ο καθένας , και πως επίσης σε μια αρχαία σπηλιά βρήκαμε γραμμένα σε λαδόκολλα τα προστάγματα και τις νουθεσίες του Σουβλακέα. Φυσικά τα αρχαία αυτά κείμενα δε μπορεί να τα δεί κανείς, γιατί είναι ιερότατα ιερά κλπ κλπ
Τέλος, χρειαζόμαστε και ένα θαύμα, αλλά σε συνεργασία με Zaphod και Humma Kavula, πιστέψτε με και το χουμε, και θα γίνει τρελλά πιστευτό...
Βάζουμε μπρος ρε;
Ελπίζω να περάσατε καλά, εγώ του έδωσα και κατάλαβε! Και μέσα σε αυτό το δούναι και καταλαβείν, μου ρθε και μια φώτιση, μια εξ αποκαλύψεως αλήθεια, μίλησα με κάτι ουράνιο, δεν ξέρω. Πάντως αποφάσισα πως φέτος θα γίνω θρήσκος. Και μάλιστα θα φτιάξω δική μου θρησκεία, γιατί οι υπάρχουσες μου πέφτουν λίγο στενές. Πρέπει όμως να σκεπτώ, να οργανωθώ και να το σχεδιάσω καλά.
Γιατί μια σωστή θρησκεία μπορεί και πρέπει να μας δώσει επιρροή, έλεγχο και καθοδήγηση πάνω στις σκέψεις, τα πορτοφόλια και τις καρδιές αντίστοιχα αυτών που θεωρούν ότι η ελεύθερη βούληση και σκέψη παραείναι τολμηρός τρόπος ζωής για αυτούς.
Πρώτα πρώτα χρειαζόμαστε έναν Θεό . Μια σεβάσμια αλλά και απειλητική φιγούρα με πιασάρικο όνομα, όχι κοινό αλλά όχι και πολύ δύσκολο, για να το θυμάται ο κόσμος. Π.χ θα μπορούσαμε να ονομάσουμε το Θεό μας "Ο μέγας Σουβλακεύς". Έχει το αρχαιοελληνικό του μέσα, έχει και μεγαλείο, έχει και το αγαπημένο έδεσμα πολύ κόσμου, ακόμα και εκτός Ελλάδος.
Τώρα όμως πρέπει να τον βάλουμε να είναι υπεύθυνος για κάτι που κάνουν πολλοί άνθρωποι, αλλά το οποίο target group ειναι "ορφανό" από προστάτη. Χαλαρά! Θα τον βάλουμε υπεύθυνο Γυράδικων και Σουβλατζίδικων και προστάτη όλων εκείνων των κακομοιρέων που δεν ξέρουν να μαγειρεύουν και τρώνε σουβλάκια στο γραφείο και σουβλάκια στο σπίτι. Τσούπ! Να τος ο λαός, έτοιμος.
Ακολούθως πρέπει να κάνουμε εύκολη και καθημερινή πράξη τη λατρεία του! Άνετα. Κάθε φορά που θα φαρμακώνουν πιτόγυρα οι άλλοι θα τιμούν έτσι τον Μέγα Σουβλακέα. Κάθε ευρώ στη Σουβλακερί είναι δωρεά στην Εκκλησία του Σουβλακέα.
Για να κινήσουμε σούσουρο, πρέπει να είναι και ελαφρώς αμφιλεγόμενη θεότητα. Θα είναι ο σκοτεινός Θεός της Χοληστερίνης και των Τριγλυκεριδίων, ο Καταστροφέας των Σωμάτων; Ή θα είναι ο ευεργέτης και προστάτης εκείνων που δεν έχουν χρόνο να μαγειρέψουν ένα υγιεινό και καθαρό γεύμα; Γιατί να τον καθορίσουμε ενώ μπορούμε να αφήσουμε τον κόσμο να τσακώνεται μόνος του;
Χρειαζόμαστε επίσης εραλδικό συμβολισμό, τίτλους και μυστικισμό. Βέβαια όχι τίποτα ιδιαίτερα περίπλοκο, για να τα θυμούνται. Απλά κάτι πιασάρικο και καλαίσθητο, σαν το μπουκάλι της Κοκα Κόλα. Νομίζω πως η διπλή απ'όλα με τζατζίκι και πάπρικα είναι ένα καλό σύμβολο μια και συμβολίζει το δυισμό του Σουβλακέα , τη δροσιά και την κάψα ταυτόχρονα. Το καλαμάκι, η σούβλα, η πίτα και το σκόρδο αποκτούν ιερή σημασία. Το ίδιο και ο Πακετάς, ο Τυλιχτής και ο Σουβλατζής, γίνονται ιερατικοί τίτλοι. Επίσης πρέπει τα σημαντικά ονόματα να είναι πάντα με κεφαλαία Γιατί Όπως Και Να το Κάνουμε, Τα Κεφαλαία Προσδίδουν Κύρος. Πχ δε μπορει να είναι ο μέγας Σουβλακέας, αλλα Ο Μέγας Σουβλακεύς. Επίσης οι ιερείς πρέπει οπωσδήποτε να έχουν μεταπτυχιακό στο Μάρκετινγκ γιατί ο ιδρυτής σκαμπάζει λίγα πράγματα..
Τι άλλο τι άλλο, α βέβαια χρειαζόμαστε Τιμωρία και Επιβράβευση στην Επόμενη Ζωή. Γιατί τι σκατά να την κάνουμε τη Θρησκεία αν είναι να μην υποσχόμαστε κάτι για την επόμενη Ζωή. Προφανώς ο Παράδεισός μας θα είναι ένα αρχιπέλαγος από Νησιά. Η θάλασσα θα είναι παγωμένη μπύρα (για αυτούς που θέλουν να κάνουν βουτιές, θα υπάρχουν θερμαινόμενες πισίνες) και θα υπάρχει απεριόριστη ποικιλία απο σουβλάκια σε όλους τους δυνατούς συνδυασμούς. Επίσης προφανώς θα κυκλοφορούν παντού καλογυμνασμένα γκομενάκια, και όσοι ανεβαίνουν στον παράδεισό μας θα αποκτούν την εξιδανικευμένη μορφή του εαυτού τους. Το σεξ δεν απαγορεύεται, επιβάλλεται. Στην κόλασή μας τώρα, πάλι νησιά θα παίζουν αλλά η μπύρα θα είναι ζεστή και αγγλική και αντί για σουβλάκια θα σερβίρουμε μονο λαχανάκια Βρυξελλών και ακρίδες. Για γκόμενες δεν το συζητάω, θα έχουν όλες αφροδίσια.
Φυσικά χρειαζόμαστε και το αντίπαλο Δέος. Νομίζω ότι η Μεγάλη Εξαντλοδίαιτα μας κάνει. Είναι πομπώδες, είναι απειλητικό, περιέχει δίαιτα και εξάντληση. Ποιος δεν τα απεχθάνεται αυτά, και ειδικά μετά από κάτι γιορτές; Οι γυναίκες βέβαια που είναι ανάποδες ενίοτε και διαστροφικές (μην ακούσω κανα μπινελίκι, πλάκα κάνουμε) οι μισές θα πάνε μαζί της, οι μισές εναντίον της. Άντρες πάντως δεν κόβω να παρατάνε το Σουβλακέα για αυτή. Προσέξατε όμως τι κάναμε; Δημιουργήσαμε δύο αντίπαλες δυνάμεις που η καθεμία θα έχει Φανατικό κοινό. Θα γίνει σκοτωμός. Θα φάνε τα μουστάκια τους. Και καμία από τις δύο δυνάμεις δεν είναι το απολυτο καλό ή το απόλυτο κακό. Ποιος έχει δίκιο δεν ξέρουμε αλλά άς τους να κουρεύονται..
Και τώρα, πρέπει πραγματικά να μπλέξουμε άσχημα τα πράγματα ώστε κανείς να μην ξέρει ακριβώς τι πιστεύει, γιατί το πιστεύει, ποιος του είπε να το πιστεύει, να μην μπορεί να ξεχωρίσει την αλήθεια, το ψέμα και τη μαλακία. Π.χ ο Μέγας Σουβλακέυς και η Εξαντλοδίαιτα ήρθαν ταυτόχρονα στον κόσμο, γεννώντας ο ένας την άλλη και τούμπαλιν, είναι αδέρφια, ξαδέρφια, πατέρας και μάνα ο ένας του άλλου. Εδώ και αμέτρητους αιώνες τσακώνονται και αρπάζονται για "προφανείς λόγους" -τους οποίους θα βρούν απο μόνοι τους οι πιστοί- . Ισχυριζόμενοι πως την εξ αποκαλύψεως αλήθεια της Θεότητάς τους τη γνωρίσαμε μέσω θαύματος, αφού είχαμε πιεί 17 καφάσια ιερή μπύρα και είχαμε φαρμακώσει 30 καλαμάκια ο καθένας , και πως επίσης σε μια αρχαία σπηλιά βρήκαμε γραμμένα σε λαδόκολλα τα προστάγματα και τις νουθεσίες του Σουβλακέα. Φυσικά τα αρχαία αυτά κείμενα δε μπορεί να τα δεί κανείς, γιατί είναι ιερότατα ιερά κλπ κλπ
Τέλος, χρειαζόμαστε και ένα θαύμα, αλλά σε συνεργασία με Zaphod και Humma Kavula, πιστέψτε με και το χουμε, και θα γίνει τρελλά πιστευτό...
Βάζουμε μπρος ρε;
Saturday, December 29, 2007
Καλή πρωτοχρονιά
Και ξαναλέω, αγάπη είναι να σε θυμούνται όταν είσαι απών...
Ευτυχώς, αισθάνομαι οτι με αγαπάνε
Λείπω, αφήστε μήνυμα ...
Λείπω, αφήστε μήνυμα ...
Friday, December 21, 2007
Emo,Λαζό και βιασμοί
Είπαμε τα μέσα είναι η τέταρτη εξουσία, αλλά αυτοί πάνε να γίνουν πρώτη. Τι πάνε δηλαδή, το έχουν ξεφτιλίσει το θέμα.
Μας τους κάνατε κλύσμα τους emo ρε. Gothακια light και χωρίς καφεϊνη. Με το στυλιστικό θέμα δεν έχω τραγικές αντιρρήσεις αν και προφανώς το θεωρώ καραγκιοζιλίκι. Και βέβαια δεν έχω αντιρρήσεις γιατί ως 15χρονος, φόραγα ή μαύρα και μπλούζες Metallica, ή φανελένια καρώ πουκάμισα, τζινάκι και Martens. (Οταν είχα πάει να πάρω τις αρβύλες, 20αρες Martens,στο Top Man,ο πατέρας μου πρέπει να έπαθε 37 εγκεφαλικά μέσα σε 10 λεπτά. Μου λεγε πόσο καιρό "ρε κωλόπαιδο, δε θα πας στρατό, αμάν θα κάνεις να τις βγάλεις τις αρβύλες, τώρα πληρώνεις για να τις φοράς; Και τι διάολο το θες το σίδερο μπροστά; αφού δεν πλακώνεσαι. Τελικά είχε άδικο, τις αρβύλες τις βολεύτηκα στο στρατό, γιατί τις πλάκωσα στο πάτημα και μαλακώσαν και τις γούσταρα. Βέβαια όταν τις έβγαζα οι διπλανοί γράφαν λαβκραφτιανά διηγήματα για την κολασμένη αποφορά και εξωγήινη μπόχα που μόνο μια σατανική θεότητα επιπέδου Κθούλου και Τσαθόγκουα θα μπορούσε να διαχέει στην ατμόσφαιρα. Ποιος Ντάγκον και μαλακίες, τις αρβύλες του Εσταρινάκη να μυρίζατε) (κλεινει η τεράστια παρένθεση).
Που λέτε, ναι, ως πρώην μαλλιάς, ακόμα μεταλλάς και γενικότερα ενίοτε δακτυλοδεικτούμενος ως πρεζάκι (?!?!?!? εγω..ο,τι ναναι...) (ενώ τώρα που κουρεύτηκα έγινα ξαφνικά εκλεκτός κύριος), καταλαβαίνω ενίοτε και επικροτώ τις στυλιστικές υπερβολές των 15χρονων. Εξίσταμαι όμως, διαμαρτύρομαι και ξενερώνω, όταν καταλαβαίνω πως αυτές οι στυλιστικές υπερβολές δεν γίνονται γιατί έτσι γουστάρουμε, αλλά γιατί προβατοειδώς ακολουθούμε μια μόδα, επειδή θέλουμε να είμαστε το κέντρο της προσοχής και επειδή ΔΕΝ θέλουμε να διαφέρουμε απο τα άλλα ζαβά στο σχολείο. Γιατί όταν όλη η πρώτη Λυκείου έχει μαλλιά κατσαριδοφωλιά και ντύνεται σαν σχιζοφρενής παπαγάλος, ε δε μπορεί και ο Κωστάκης να διαφέρει. Μην τον πούνε και ξενέρωτο. Φυσικά τυλίγουμε όλη αυτή τη χαζομάρα σε μια ψευτοϊδεολογία αντίστασης εναντίον της κοινωνίας, των μεγάλων και των ισχυρών, ακούμε και ψευτογκόθικ συγκροτήματα που κλαψουράνε σε όλα τα τραγούδια, θρηνωντας για το eye-liner που στέγνωσε, για τη μάσκαρα που ξεβάφει εύκολα και για τον gay φιλο μας που φασώθηκε ο μαλάκας με γυναίκα αντί με εμάς.Επίσης ως γνήσια στυλιστικά θύματα θεωρούμε όλους τους άλλους που δεν ακολουθούν την ίδια κατάντια με εμάς ξενέρωτους, μαλάκες και θύματα. Και αντιστεκόμαστε θρηνώντας στην καταναλωτική κοινωνία που μας πνίγει. Βέβαια το τζιν μας κάνει 200 ευρώ, το κινητό μας 500, και η 32αρα TFT στο δωμάτιό μας δεν είναι HD στα 1080p, και τα ηχεία μας δεν είναι μαγνητοστατικά αλλά απλά αναλογικά B&W Nautilus. Βέβαια δε μπορώ να αρνηθώ σε κάποιον έχοντα τα πάντα την τάση να ανησυχεί για τα τεκταινόμενα στον κόσμο μας, που τον έχουν κάνει σκατά οι προηγούμενοι και θα συνεχίσουμε να τον κάνουμε σκατότερα και εμείς, αλλά ρε φιλαράκι, όταν δε σου λείπει τίποτα, μη μου το παίζεις και στερημένος.Οταν τη μισή σου μέρα την περνάς φτιάχνοντας τη φράντζα σου και βάζοντας eye liner μη μου το παίζεις φιλοσοφημένος επαναστάτης. Τουλάχιστον εμείς, (ναι θα βαυκαλίσω τη γενιά μου), ως "ψαγμένοι" μεταλλάδες, ψαχνόμασταν. Διαβάζαμε και ενα Νίτσε, εναν Αριστοτέλη, εναν Εκο, μέχρι και Κορνήλιο Καστοριάδη και ας μην ήμασταν αριστεροί. Αν θες να λέγεσαι ψαγμένος, και καταλήγω, χέσε τα ρούχα και το image και ψάξου βαθιά, πραγματικά και επισταμένα. Να ΓΝΩΡΙΖΕΙΣ γιατί είσαι διαφορετικός, να ΓΝΩΡΙΖΕΙΣ ΤΙ είναι αυτό που σε χαλάει στον κόσμο και να ψάχνεις πραγματικά τη ζωή σου, μέσα απο τη μουσική που ακούς. Οχι να την ακούς γιατί την παίζει στο ΜΑD και να κάνεις φάση με τον Κωστάκη επειδή δε σου κατσε η Μαιρούλα (πραγματική αττάκα ΕΜΟ στην τηλεόραση).Γινατε πιο trendy και mainstream απο τους mainstream. Τουλαχιστον στην εποχή μου, στο σχολειο μου ακουγαμε metal 3 και ο κουκος. Όταν είστε όλοι διαφορετικοί, δεν ειστε όλοι διαφορετικοί , είστε όλοι ίδιοι :P
Λαζό,άστο,κοψε. Έγινες εξουσία, μπήκες στο απυρόβλητο και πλέον δείχνεις να στερεύεις απο ιδέες. Και οταν κάποιος γίνεται εξουσία, δεν είναι σε θέση να το παίζει αφυπνιστής και εθνοσωτήρας. Άσε που, ξέρουμε, mail με μαλακίες παίρνουμε και εμείς κάθε μέρα 200, αλλά δε μας δίνουν εκπομπή να τα λέμε στον αέρα και να μας δοξάζουν. Η μισή σου εκπομπή είναι εξιστόρηση των mail που παίρνεις κάθε μέρα. Το άλλο 1/4 είναι βιντεάκια απο youtube,και το 1/4 ισως δικές σου αττάκες. Επίσης σύμφωνα με το δικό μου φτωχό μυαλό, από Αριστοφανικά χρόνια, η σάτιρα προοριζόταν για τους ισχυρούς. Για τους επαϊοντες. Ο Αριστοφάνης σατίριζε τον Κλεισθένη, τον Κλέωνα, τον Αλκιβιάδη. Δε σατίριζε τον τελευταίο κακομοίρη-τηλεσούργελο της εποχής. Τηλεσούργελο, ε καταλαβαινετε τι θέλω να πω. Τον κακομοίρη δεν τον σατιρίζεις, τον ξεφτιλίζεις. Ή του δίνεις επιπλέον 10 λεπτά δημοσιότητας που η ξεφτίλα του αποζητεί διακαώς.Και αυτά τα ενίοτε κολλήματα και τηλεαρπάγματα με διάφορους που σου την μπαίνουν κατά καιρούς είναι τουλάχιστον κατάπτυστα. Τα σκαλοπάτια της φτήνιας δεν τα κατεβαίνεις όπως είπες προχτές, αλλά κατά τη γνώμη μου τα έχεις ανεβοκατέβει 17 φορές. Τρέχοντας, με τα γόνατα ψηλά και αναφερόμενος. Σαν εκπαιδευόμενος στην 124 τη μέρα ΣΩ.ΒΕ. (τι μέρα και αυτή, μου είχε φύγει ο κώλος..).
Επίσης ρε Λαζό, είσαι όπως είπα και πριν, στο απυρόβλητο πλέον. Δεν επιτρέπεται σε κανέναν να διαφωνεί μαζί σου. Να μην του αρέσεις. Δε δέχεσαι κριτική και αυτό είναι δείγμα έπαρσης και αλαζονίας. Τον πήρες ψηλά τον αμανέ και δεν κάνει. Ατάλαντος και τυχαίος δεν είσαι, το ξέρουμε όλοι. Αλλά αγαπητέ τους Λάκη, κανείς, ποτέ και για κανένα λόγο δεν πρέπει να είναι υπεράνω κριτικής ακόμα και χωσίματος. Και πεντάρα τσακιστή δε δίνω αν σε βλέπει το 70% του κόσμου κάθε Τρίτη. Δεν πα να σε βλέπει και όλη η ανατολική Μεσόγειος. Έχεις πέσει χαμηλά πλέον και λες ως επί το πλείστον μαλακίες. Εγώ δε σε ξαναβλέπω, ξενέρωσα. Και ναι, η φάση με τον πίθηκο που τον παίζει ήταν χαζομάρα ακόμα και για τον Καρβέλα.
Και τώρα το αγαπημένο μας θέμα. Χριστιανοί-Λιοντάρια (0-666, με φανταιζί γκόλ του Διοκλητιανού στο 90). Τρανή απόδειξη για τη θρησκευτική αποχαύνωση του κόσμου είναι οι διαμαρτυρίες και οι ολονυχτίες των πιστών για τον παπά που κατηγορείται για ασέλγεια σε βάρος ανηλίκων. Μπορεί ο συγκεκριμένος παπάς να είναι αθώος όντως, δε λέω. Μπορεί να είναι ο αγιότερος άγιος άνθρωπος πασών των θρησκευτικών δογμάτων ανά τους αιώνας. Μπορεί να έχει δώσει και τα σώβρακά του στους φτωχούς και τα τελευταία 40 χρόνια να τρέφεται με τζοχούς και ραδικοβλάσταρα για να ταϊζει τους άπορους. ΑΛΛΑ ρε ζώα, ΓΙΑ ΑΥΤΟΝ ΚΑΝΕΤΕ ΟΛΟΝΥΧΤΙΕΣ? Για τα παιδάκια που στα 8 και 11 τους χρόνια ζούσαν αυτό τον αδιανόητο εφιάλτη του βιασμού, για τα παιδάκια που καταστράφηκε η ζωή τους, για τα παιδάκια που ΠΟΤΕ δε θα καταφέρουν να γίνουν ολοκληρωμένοι άνθρωποι, για τα παιδάκια που θα ζουν φοβισμένα και γονατιστά μέχρι τα βαθιά τους γεράματα, για τα παιδάκια που έχουν πληγές χειρότερες απο ο,τι οποιαδήποτε επίγεια ή υπερκόσμια κόλαση θα μπορούσε να τους προξενήσει, ΕΚΑΝΕ ΟΛΟΝΥΧΤΙΑ ΚΑΝΕΝΑΣ? Ετσι είναι οι χριστιανοί ρε; Έτσι είναι αυτοί που αγαπάνε τους αβοήθητους, τους πληγωμένους, τους παρίες; Έτσι φέρεται ο χριστιανός; Αν έτσι σκέφτεστε και αγαπάτε, συγγνώμη αλλά εγώ προτιμώ να αγαπήσω αλλιώς. Τέρατα. Αδιάφοροι. Υποκριτές. Και για να μιλήσω στη γλώσσα σας, φαρισαίοι. Ντροπή σας.
Μας τους κάνατε κλύσμα τους emo ρε. Gothακια light και χωρίς καφεϊνη. Με το στυλιστικό θέμα δεν έχω τραγικές αντιρρήσεις αν και προφανώς το θεωρώ καραγκιοζιλίκι. Και βέβαια δεν έχω αντιρρήσεις γιατί ως 15χρονος, φόραγα ή μαύρα και μπλούζες Metallica, ή φανελένια καρώ πουκάμισα, τζινάκι και Martens. (Οταν είχα πάει να πάρω τις αρβύλες, 20αρες Martens,στο Top Man,ο πατέρας μου πρέπει να έπαθε 37 εγκεφαλικά μέσα σε 10 λεπτά. Μου λεγε πόσο καιρό "ρε κωλόπαιδο, δε θα πας στρατό, αμάν θα κάνεις να τις βγάλεις τις αρβύλες, τώρα πληρώνεις για να τις φοράς; Και τι διάολο το θες το σίδερο μπροστά; αφού δεν πλακώνεσαι. Τελικά είχε άδικο, τις αρβύλες τις βολεύτηκα στο στρατό, γιατί τις πλάκωσα στο πάτημα και μαλακώσαν και τις γούσταρα. Βέβαια όταν τις έβγαζα οι διπλανοί γράφαν λαβκραφτιανά διηγήματα για την κολασμένη αποφορά και εξωγήινη μπόχα που μόνο μια σατανική θεότητα επιπέδου Κθούλου και Τσαθόγκουα θα μπορούσε να διαχέει στην ατμόσφαιρα. Ποιος Ντάγκον και μαλακίες, τις αρβύλες του Εσταρινάκη να μυρίζατε) (κλεινει η τεράστια παρένθεση).
Που λέτε, ναι, ως πρώην μαλλιάς, ακόμα μεταλλάς και γενικότερα ενίοτε δακτυλοδεικτούμενος ως πρεζάκι (?!?!?!? εγω..ο,τι ναναι...) (ενώ τώρα που κουρεύτηκα έγινα ξαφνικά εκλεκτός κύριος), καταλαβαίνω ενίοτε και επικροτώ τις στυλιστικές υπερβολές των 15χρονων. Εξίσταμαι όμως, διαμαρτύρομαι και ξενερώνω, όταν καταλαβαίνω πως αυτές οι στυλιστικές υπερβολές δεν γίνονται γιατί έτσι γουστάρουμε, αλλά γιατί προβατοειδώς ακολουθούμε μια μόδα, επειδή θέλουμε να είμαστε το κέντρο της προσοχής και επειδή ΔΕΝ θέλουμε να διαφέρουμε απο τα άλλα ζαβά στο σχολείο. Γιατί όταν όλη η πρώτη Λυκείου έχει μαλλιά κατσαριδοφωλιά και ντύνεται σαν σχιζοφρενής παπαγάλος, ε δε μπορεί και ο Κωστάκης να διαφέρει. Μην τον πούνε και ξενέρωτο. Φυσικά τυλίγουμε όλη αυτή τη χαζομάρα σε μια ψευτοϊδεολογία αντίστασης εναντίον της κοινωνίας, των μεγάλων και των ισχυρών, ακούμε και ψευτογκόθικ συγκροτήματα που κλαψουράνε σε όλα τα τραγούδια, θρηνωντας για το eye-liner που στέγνωσε, για τη μάσκαρα που ξεβάφει εύκολα και για τον gay φιλο μας που φασώθηκε ο μαλάκας με γυναίκα αντί με εμάς.Επίσης ως γνήσια στυλιστικά θύματα θεωρούμε όλους τους άλλους που δεν ακολουθούν την ίδια κατάντια με εμάς ξενέρωτους, μαλάκες και θύματα. Και αντιστεκόμαστε θρηνώντας στην καταναλωτική κοινωνία που μας πνίγει. Βέβαια το τζιν μας κάνει 200 ευρώ, το κινητό μας 500, και η 32αρα TFT στο δωμάτιό μας δεν είναι HD στα 1080p, και τα ηχεία μας δεν είναι μαγνητοστατικά αλλά απλά αναλογικά B&W Nautilus. Βέβαια δε μπορώ να αρνηθώ σε κάποιον έχοντα τα πάντα την τάση να ανησυχεί για τα τεκταινόμενα στον κόσμο μας, που τον έχουν κάνει σκατά οι προηγούμενοι και θα συνεχίσουμε να τον κάνουμε σκατότερα και εμείς, αλλά ρε φιλαράκι, όταν δε σου λείπει τίποτα, μη μου το παίζεις και στερημένος.Οταν τη μισή σου μέρα την περνάς φτιάχνοντας τη φράντζα σου και βάζοντας eye liner μη μου το παίζεις φιλοσοφημένος επαναστάτης. Τουλάχιστον εμείς, (ναι θα βαυκαλίσω τη γενιά μου), ως "ψαγμένοι" μεταλλάδες, ψαχνόμασταν. Διαβάζαμε και ενα Νίτσε, εναν Αριστοτέλη, εναν Εκο, μέχρι και Κορνήλιο Καστοριάδη και ας μην ήμασταν αριστεροί. Αν θες να λέγεσαι ψαγμένος, και καταλήγω, χέσε τα ρούχα και το image και ψάξου βαθιά, πραγματικά και επισταμένα. Να ΓΝΩΡΙΖΕΙΣ γιατί είσαι διαφορετικός, να ΓΝΩΡΙΖΕΙΣ ΤΙ είναι αυτό που σε χαλάει στον κόσμο και να ψάχνεις πραγματικά τη ζωή σου, μέσα απο τη μουσική που ακούς. Οχι να την ακούς γιατί την παίζει στο ΜΑD και να κάνεις φάση με τον Κωστάκη επειδή δε σου κατσε η Μαιρούλα (πραγματική αττάκα ΕΜΟ στην τηλεόραση).Γινατε πιο trendy και mainstream απο τους mainstream. Τουλαχιστον στην εποχή μου, στο σχολειο μου ακουγαμε metal 3 και ο κουκος. Όταν είστε όλοι διαφορετικοί, δεν ειστε όλοι διαφορετικοί , είστε όλοι ίδιοι :P
Λαζό,άστο,κοψε. Έγινες εξουσία, μπήκες στο απυρόβλητο και πλέον δείχνεις να στερεύεις απο ιδέες. Και οταν κάποιος γίνεται εξουσία, δεν είναι σε θέση να το παίζει αφυπνιστής και εθνοσωτήρας. Άσε που, ξέρουμε, mail με μαλακίες παίρνουμε και εμείς κάθε μέρα 200, αλλά δε μας δίνουν εκπομπή να τα λέμε στον αέρα και να μας δοξάζουν. Η μισή σου εκπομπή είναι εξιστόρηση των mail που παίρνεις κάθε μέρα. Το άλλο 1/4 είναι βιντεάκια απο youtube,και το 1/4 ισως δικές σου αττάκες. Επίσης σύμφωνα με το δικό μου φτωχό μυαλό, από Αριστοφανικά χρόνια, η σάτιρα προοριζόταν για τους ισχυρούς. Για τους επαϊοντες. Ο Αριστοφάνης σατίριζε τον Κλεισθένη, τον Κλέωνα, τον Αλκιβιάδη. Δε σατίριζε τον τελευταίο κακομοίρη-τηλεσούργελο της εποχής. Τηλεσούργελο, ε καταλαβαινετε τι θέλω να πω. Τον κακομοίρη δεν τον σατιρίζεις, τον ξεφτιλίζεις. Ή του δίνεις επιπλέον 10 λεπτά δημοσιότητας που η ξεφτίλα του αποζητεί διακαώς.Και αυτά τα ενίοτε κολλήματα και τηλεαρπάγματα με διάφορους που σου την μπαίνουν κατά καιρούς είναι τουλάχιστον κατάπτυστα. Τα σκαλοπάτια της φτήνιας δεν τα κατεβαίνεις όπως είπες προχτές, αλλά κατά τη γνώμη μου τα έχεις ανεβοκατέβει 17 φορές. Τρέχοντας, με τα γόνατα ψηλά και αναφερόμενος. Σαν εκπαιδευόμενος στην 124 τη μέρα ΣΩ.ΒΕ. (τι μέρα και αυτή, μου είχε φύγει ο κώλος..).
Επίσης ρε Λαζό, είσαι όπως είπα και πριν, στο απυρόβλητο πλέον. Δεν επιτρέπεται σε κανέναν να διαφωνεί μαζί σου. Να μην του αρέσεις. Δε δέχεσαι κριτική και αυτό είναι δείγμα έπαρσης και αλαζονίας. Τον πήρες ψηλά τον αμανέ και δεν κάνει. Ατάλαντος και τυχαίος δεν είσαι, το ξέρουμε όλοι. Αλλά αγαπητέ τους Λάκη, κανείς, ποτέ και για κανένα λόγο δεν πρέπει να είναι υπεράνω κριτικής ακόμα και χωσίματος. Και πεντάρα τσακιστή δε δίνω αν σε βλέπει το 70% του κόσμου κάθε Τρίτη. Δεν πα να σε βλέπει και όλη η ανατολική Μεσόγειος. Έχεις πέσει χαμηλά πλέον και λες ως επί το πλείστον μαλακίες. Εγώ δε σε ξαναβλέπω, ξενέρωσα. Και ναι, η φάση με τον πίθηκο που τον παίζει ήταν χαζομάρα ακόμα και για τον Καρβέλα.
Και τώρα το αγαπημένο μας θέμα. Χριστιανοί-Λιοντάρια (0-666, με φανταιζί γκόλ του Διοκλητιανού στο 90). Τρανή απόδειξη για τη θρησκευτική αποχαύνωση του κόσμου είναι οι διαμαρτυρίες και οι ολονυχτίες των πιστών για τον παπά που κατηγορείται για ασέλγεια σε βάρος ανηλίκων. Μπορεί ο συγκεκριμένος παπάς να είναι αθώος όντως, δε λέω. Μπορεί να είναι ο αγιότερος άγιος άνθρωπος πασών των θρησκευτικών δογμάτων ανά τους αιώνας. Μπορεί να έχει δώσει και τα σώβρακά του στους φτωχούς και τα τελευταία 40 χρόνια να τρέφεται με τζοχούς και ραδικοβλάσταρα για να ταϊζει τους άπορους. ΑΛΛΑ ρε ζώα, ΓΙΑ ΑΥΤΟΝ ΚΑΝΕΤΕ ΟΛΟΝΥΧΤΙΕΣ? Για τα παιδάκια που στα 8 και 11 τους χρόνια ζούσαν αυτό τον αδιανόητο εφιάλτη του βιασμού, για τα παιδάκια που καταστράφηκε η ζωή τους, για τα παιδάκια που ΠΟΤΕ δε θα καταφέρουν να γίνουν ολοκληρωμένοι άνθρωποι, για τα παιδάκια που θα ζουν φοβισμένα και γονατιστά μέχρι τα βαθιά τους γεράματα, για τα παιδάκια που έχουν πληγές χειρότερες απο ο,τι οποιαδήποτε επίγεια ή υπερκόσμια κόλαση θα μπορούσε να τους προξενήσει, ΕΚΑΝΕ ΟΛΟΝΥΧΤΙΑ ΚΑΝΕΝΑΣ? Ετσι είναι οι χριστιανοί ρε; Έτσι είναι αυτοί που αγαπάνε τους αβοήθητους, τους πληγωμένους, τους παρίες; Έτσι φέρεται ο χριστιανός; Αν έτσι σκέφτεστε και αγαπάτε, συγγνώμη αλλά εγώ προτιμώ να αγαπήσω αλλιώς. Τέρατα. Αδιάφοροι. Υποκριτές. Και για να μιλήσω στη γλώσσα σας, φαρισαίοι. Ντροπή σας.
Monday, December 17, 2007
Εορταστικό και σοβαρό ως έμφραγμα
Αγάπη δεν είναι προκάτ χαρά και φτιασιδωμένη ευωχία. Δεν είναι με-το-ετσι-πρέπει χαμόγελα σε αδιάφορους συνδαιτημόνες, ούτε καθώς πρέπει ρεβεράντσες σε εκπληκτικά βαρετές γιορτές.
Αγάπη δεν είναι φωτάκια και μπιχλιμπίδια που καλύπτουν για 15 μέρες τον καθημερινό σας αγώνα να ζήσετε, να επιβιώσετε, να φχαριστηθείτε τη ζωή σας, να αγαπηθείτε και να αγαπήσετε.
Αγάπη δεν είναι ούτε ο αγώνας δρόμου στην Ερμού, ούτε τα αλογάκια στο Σύνταγμα. Αγάπη δεν είναι ούτε τα Χριστουγεννιάτικα ξεφαντώματα σε σπίτια φίλων, με την καλοσιδερωμένη μας μουτράκλα να το παίζει κοινωνική, ούτε τα φλερτ με απελπισμένες ή απελπισμένους (για τις κυρίες) με την ελπίδα να μετριάσουμε τη μοναξιά μας φέτος τα Χριστούγεννα.
Αγάπη δεν είναι τα φανταχτερά ρεβεγιόν, ο σολωμός ποσέ ή καπνιστός, και μια Moet. (Αν και βοηθούν ενίοτε).
Αγάπη δεν είναι ούτε τα μελομακάρονα απο το ζαχαροπλαστείο του Μήτσου, που μπορεί και να βάζει τις τσίμπλες του μέσα.
Πως μπορείς να αγαπήσεις μια περίοδο που ΑΝΑΓΚΑΣΤΙΚΑ πρέπει να αγαπάς και να αγαπιέσαι;
Αγάπη δεν είναι όλα αυτά...
Αγάπη είναι, όταν βλέπεις το δάκρυ της να στραφταλίζει στη ρυτιδούλα στην άκρη του ματιού της και θες να το φιλήσεις με την άκρη των χειλιών σου.
Αγάπη είναι όταν ξυπνάς από ένα χάδι στο μάγουλο, και ενώ είσαι έτοιμος να γκρινιάξεις, βλέπεις το χαμόγελό της και ζαλίζεσαι.
Αγάπη είναι όταν βγαίνει από τη θάλασσα, και χιλιάδες σταγόνες στολίζουν το κορμί της σαν κατάλευκα διαμάντια, και συ το σκέφτεσαι ακριβώς έτσι, τυφλωμένος από τη λάμψη τους.
Αγάπη είναι όταν ο παππούς τρώει ό,τι του πάει η γιαγιά, ακόμα και αν έχει γεύση καστανοχώματος.
Αγάπη είναι όταν καταλαβαίνεις πως όποιο λάθος και αν κάνεις, όσο χοντρό και αν είναι, κάποια άτομα θα είναι πάντα δίπλα σου.
Αγάπη είναι να σε σκέφτονται όταν είσαι απών.
Αγάπη είναι να σε νοιάζονται όταν πέφτεις χαμηλά.
Αγάπη είναι όταν φεύγοντας, δε μπορείς ποτέ να πεις αντίο.
Αγάπη δεν είναι φωτάκια και μπιχλιμπίδια που καλύπτουν για 15 μέρες τον καθημερινό σας αγώνα να ζήσετε, να επιβιώσετε, να φχαριστηθείτε τη ζωή σας, να αγαπηθείτε και να αγαπήσετε.
Αγάπη δεν είναι ούτε ο αγώνας δρόμου στην Ερμού, ούτε τα αλογάκια στο Σύνταγμα. Αγάπη δεν είναι ούτε τα Χριστουγεννιάτικα ξεφαντώματα σε σπίτια φίλων, με την καλοσιδερωμένη μας μουτράκλα να το παίζει κοινωνική, ούτε τα φλερτ με απελπισμένες ή απελπισμένους (για τις κυρίες) με την ελπίδα να μετριάσουμε τη μοναξιά μας φέτος τα Χριστούγεννα.
Αγάπη δεν είναι τα φανταχτερά ρεβεγιόν, ο σολωμός ποσέ ή καπνιστός, και μια Moet. (Αν και βοηθούν ενίοτε).
Αγάπη δεν είναι ούτε τα μελομακάρονα απο το ζαχαροπλαστείο του Μήτσου, που μπορεί και να βάζει τις τσίμπλες του μέσα.
Πως μπορείς να αγαπήσεις μια περίοδο που ΑΝΑΓΚΑΣΤΙΚΑ πρέπει να αγαπάς και να αγαπιέσαι;
Αγάπη δεν είναι όλα αυτά...
Αγάπη είναι, όταν βλέπεις το δάκρυ της να στραφταλίζει στη ρυτιδούλα στην άκρη του ματιού της και θες να το φιλήσεις με την άκρη των χειλιών σου.
Αγάπη είναι όταν ξυπνάς από ένα χάδι στο μάγουλο, και ενώ είσαι έτοιμος να γκρινιάξεις, βλέπεις το χαμόγελό της και ζαλίζεσαι.
Αγάπη είναι όταν βγαίνει από τη θάλασσα, και χιλιάδες σταγόνες στολίζουν το κορμί της σαν κατάλευκα διαμάντια, και συ το σκέφτεσαι ακριβώς έτσι, τυφλωμένος από τη λάμψη τους.
Αγάπη είναι όταν ο παππούς τρώει ό,τι του πάει η γιαγιά, ακόμα και αν έχει γεύση καστανοχώματος.
Αγάπη είναι όταν καταλαβαίνεις πως όποιο λάθος και αν κάνεις, όσο χοντρό και αν είναι, κάποια άτομα θα είναι πάντα δίπλα σου.
Αγάπη είναι να σε σκέφτονται όταν είσαι απών.
Αγάπη είναι να σε νοιάζονται όταν πέφτεις χαμηλά.
Αγάπη είναι όταν φεύγοντας, δε μπορείς ποτέ να πεις αντίο.
Saturday, December 08, 2007
When the going gets tough,
...εγώ ανεβαίνω Θεσσαλονίκη.
ΗΡΘΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑ....
Εδώ είναι η "πατρίδα" και ο ομφαλός της γής. Εδώ μου περνάνε όλα !
Χτες την ώρα που ανέβαινα είχα ένα χαζό χαμόγελο καρφωμένο στη μουτράκλα μου συνεχώς...
Θα έχουμε μεγάλα ξεφτιλίκια...
Καλημέρα...
ΗΡΘΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑ....
Εδώ είναι η "πατρίδα" και ο ομφαλός της γής. Εδώ μου περνάνε όλα !
Χτες την ώρα που ανέβαινα είχα ένα χαζό χαμόγελο καρφωμένο στη μουτράκλα μου συνεχώς...
Θα έχουμε μεγάλα ξεφτιλίκια...
Καλημέρα...
Wednesday, December 05, 2007
Επικαιρότητα
Ασφαληστρικό
Εδώ ο κόσμος καίγεται και εμείς χτενίζουμε τις τρίχες στο στήθος μας. Και είναι και σκληρές σαν να μην πω τι τρίχες.
Δε θα πάρουμε λέει σύνταξη ποτέ, θα δουλεύουμε μέχρι να ψοφήσουμε και τα λοιπά και τα λοιπά. Εγώ έχω τη λύση και νομίζω οτι συμφέρει, αν και η σχέση μου με τα οικονομικά είναι χειρότερη από τη σχέση της αντιλόπης με το λιοντάρι.
Λοιπόν έχουμε και λέμε. Σύμφωνα με εγκυρότατες έρευνες, οι γυναίκες ζουν κατά μέσο όρο 7 χρόνια παραπάνω απο μας και λίγο ακόμα παραπάνω οι παντρεμένες. Είτε ελεύθεροι είτε παντρεμένοι δηλαδή, ψοφάμε γρηγορότερα. Επίσης, πείτε μου ειλικρινά αν υπάρχει έστω και ένας άντρας που δεν έχει ακούσει ποτέ το δημοφιλέστατο γυναικοκήρυγμα με τίτλο «Εμείς αντέχουμε περισσότερο απο σας στα πάντα, μόνο και μόνο που γεννάμε και το αντέχουμε φτάνει, εμείς έπρεπε να είμαστε το ισχυρό φύλο» . Το ξέρετε όλοι αυτό ε; Μπράβο ήμουν σίγουρος. Λοιπόν προτείνω να δουλεύουν 7 χρόνια παραπάνω απο μας οι παντρεμένες και 10 οι ανύπαντρες. Έτσι και αλλιώς άμα είσαι γεροντοκόρη τι σκατά να κάνεις άμα δε δουλεύεις; Το παλιό κόλπο «η γριά κυρία με τις γάτες» είναι πολύ ντεμοντέ.
Οι παντρεμένες αφού θα μας ξεπαστρέψουν πρίν της ώρας μας, ας κάτσουν να δουλεύουν παραπάνω, μπας και χαρούμε και μεις τα τελευταία χρόνια της ζωής μας, μακριά από το άγχος της δουλειάς . Αφήστε που ένας άντρας λίγο πρίν τη σύνταξη έχει 34% παραπάνω πιθανότητες να χουφτώσει το κωλαράκι του 25ρικου κοντοπίθαρου γκομενακίου με το ξανθό σαντρέ και το κόκκινο στρινγκ στο γραφείο. Βέβαια ένας συνταξιούχος 45αρης έχει γύρω στο 60% παραπάνω πιθανότητες να αρπάξει το οποιοδήποτε κωλαράκι που κυκλοφορεί γύρω του, αλλά αυτό είναι άλλο θέμα.
Επίσης, αυτές που έχουν παιδιά, ειδικά πάνω απο 2, μια και έχουν αποδείξει περίτρανα ότι μπορούν να αντέξουν στον πόνο μιας πράξης αντίστοιχης με το να βγάλει κανείς ενα μπουκάλι του ενάμιση λίτρου απο το ρουθούνι του, πρέπει να δουλεύουν παραπάνω, μια και ειναι γερά σκαριά. Ο κακός εαυτός μου μου λέει να βάλουμε και άλλα 2 χρόνια μπόνους, γιατί ένα είδος που αιμορραγεί 7 μερες το μήνα και δεν ψοφάει, πραγματικά μπορεί να αντέξει πολλά.
Εμείς, που είμαστε εκ γεννετής σάψαλα, τεμπέληδες, ρεμπεσκέδες και ανεξέλεγκτοι σάτυροι, προτείνω να παίρνουμε σύνταξη γύρω στα 45, ανεξαρτήτως ενσήμων. Εδώ υφέρπει μια ωραία πουστίτσα, προερχόμενη από την παρατήρηση ότι πολλοί νέοι πλέον μένουν στο σπίτι τους και τους ταϊζουν οι γονέοι μέχρι τα 35. Φαντάσου δηλαδή αδερφέ, να φύγεις απο το σπίτι σου στα 35, ενώ μεχρι τότε τα ξυνες και πληρώναν οι γονείς σου τα δικά σου γαμησιάτικα, να δουλέψεις 10 χρονάκια, ίσα ίσα για να πεις ότι κάτι προσέφερες στην κοινωνία και μετά να αράξεις!
Επίσης προτείνω σοβαρότατα αυτή τη φορά, να καταργηθεί η ιατροφαρμακευτική περίθαλψη. Έτσι και αλλιώς, κάτι σοβαρότερο απο ασπιρίνη και ντεπόν δε το παίρνεις τσάμπα, οπότε γιατί να δίνω πχ στο ΤΕΒΕ εγώ 190 ευρά το μήνα για φάρμακα; Αφού όταν με το κακό μου τύχει κάτι, πρώτον δε θα πάρω τσεντέσιμο για φάρμακα και δεύτερον έτσι και μπω σε κανα δημόσιο νοσοκομείο , όρθιος θα μπω, με 4 θα βγώ. Γιατί να πληρώνω μια ζωή;
Επίσης και κλείνω με το ασφαλιστικό, προτείνω να καταργηθούν οι συντάξεις για ανθρώπους άνω των 70. Αφού οι περισσότεροι τη βγάζουν με 300 ευρώ το μήνα, καταφέρνοντας να πληρώνουν τα κινητά των εγγονιών, τις εξόδους τους, τα φάρμακά τους, τα νοίκια, και τις ΔΕΚΟ, μπορούν άνετα να ζήσουν και χωρίς λεφτά. Τελευταίο και σημαντικότερο, πολιτικοί, γιατροί, δημοσιογράφοι και λοιπά λαμογιοεπαγγέλματα, θα πληρώνουν τριπλές εισφορές και δε θα παίρνουν σύνταξη. Ετσι και αλλιώς έχουν ιδιωτικές ασφαλίσεις οι περισσότεροι.
Υ.γ : Χρήσιμη θα ήταν και η επιδότηση χασισοπαραγωγών περιοχών για αύξηση της παραγωγής, με σκοπό την εκχύλιση χασισέλαιου στα αποθέματα νερού, γιατί οπως βλέπω αμα δεν είμαστε ντάγκλα μια ζωή, δε θα την παλέψουμε καθόλου
Δευτέρα Παρουσία
Δεύτερη επικαιρότητα, η Δευτέρα παρουσία. Είδα πατέρα Μάξιμο το απόγευμα. Εχει λυσσάξει ο μπαρμπα Μάξιμος. Έχει γεννηθεί λέει ο ερίφης ο αντίχριστος το 1983, και θα σκάσει μύτη όταν κλείσει τα 30, ενώ όταν κλείσει τα 33, θα μας πάρει ο διάολος. Επίσης λέει είναι εβραϊκής καταγωγής και θα κάνει πολύ γαμάτα πράγματα όταν βγει στην εξουσία. Θα βοηθήσει πολύ κόσμο, θα σώσει το περιβάλλον, θα ταϊσει τους φτωχούς, θα σταματήσει τους πολέμους, θα δώσει δουλειά σε όλους κλπ κλπ. Μετά λέει θα τα πάρει ο απο πάνω και θα ρίξει θηρία στη γη να μας φάνε, θα χαλάσει το κλίμα, θα έχουμε φουρτούνες και θα μας μαραθούν τα πέη.
Κάτσε ρε μεγάλε,δηλαδή μου λες, οτι κάποια φάση θα βγεί ένα ατομάκι, θα στρώσει όλα τα κακά που έχουν γίνει ποτέ και μετά θα μας πυρπολήσει ο Τζεχώβα ; Για ποιό λόγο; Επειδή θα είναι ο άλλος από το κάτω μαγαζί; Ή επειδή δεν πρόλαβαν να μας σώσουν οι εκπρόσωποί του; Μήπως οι εκπρόσωποί του μας βάλουν τις φυτιλιές επειδή δε θα μπορούν να δεχτούν ότι αυτά που και καλά προσπαθούν να βελτιώσουν τα τελευταία 2000 χρόνια τα κατάφερε ένας που δεν τους αφήνει 10ρικα στο παγκάρι;
Επίσης αλάνι, προέβλεψες κάτι που το προβλέπω και εγώ αμα λάχει και άμα κάνω και λάθος δε θα μου πει κανείς τίποτα. Όχι υπάρχει κανείς που δεν πιστεύει οτι στο εγγύς μέλλον δε θα έχουμε μεγάλα κλιματικά προβλήματα; Καναδυό πολέμους ακόμα; Μερικές επαναστάσεις; Λίγο ξυλίκι; Ζόρια γενικά; Τα υπόλοιπα αρχίζουν και ξεφεύγουν στη σφαίρα της επιστημονικής φαντασίας. Τα είπαν λέει οι πατέρες. Σώπα, σοβαρά; Και οι πατέρες προφανώς είχαν και το αλάθητο. Γιατί ως γνωστόν, άμα γράψει κάτι κανας τύπος που έχει κάτσει 6 μήνες άπλυτος στην έρημο έχει και δίκιο. Ναι ναι, οπως ο ήλιος που σταμάτησε να περιστρέφεται γύρω απο τη Γη επειδή το είπε ο Ναυής..Εγώ δε θυμάμαι πουθενά σε όσα κείμενα έχω διαβάσει να προσδιορίζεται ημερομηνία με τόση ακρίβεια μπαρμπα Μάξιμεεε.. Και να προσδιοριζόταν βέβαια.. Έχουμε χάσει το μέτρημα από το πόσες Δευτέρες Παρουσίες έχουν γίνει μέχρι τώρα και κανείς δε ψιλιάστηκε μία. Με πρόχειρους υπολογισμούς νομίζω πως δεν πρέπει να τη λέμε πλέον Δευτέρα, αλλά Πέμπτη Παρουσία. Βέβαια κανείς δε θα σε γιαουρτώσει αν το 2013 δε συμβεί απολύτως τίποτα. Αλλά απο την άλλη, και ζέστες θα χουμε, και πλημμύρες οποτε θα τη γλυτώσεις έτσι.
Και λίγο δημοσιοκαφρία
Χτες αμα είχα μπροστά μου τον εκπρόσωπο του Star σε μια εκπομπή, νομίζω οτι θα τον κουτούλαγα. Γιατί άλλο να έχεις ένα κανάλι που οι ειδήσεις του είναι κάτι μεταξύ Κουτσομπολοεκπομπής και Τσοντοπεριοδικού και να λες «ελα μωρέ χαβαλέ κάνουμε» και άλλο «αγαπητέ» μου κύριε να υποστηρίζεις αναίσχυντα πως συμβάλλεις στην αφύπνιση του κόσμου και στην αύξηση του πνευματικού επιπέδου του. Προσπάθησε να του πει κάτι του Γκλαμουράτου ένας δημοσιογράφος; Συγγραφέας; Δεν είμαι σίγουρος. Και του είπε το απλούστατο οτι «ε καλα δε μπορώ να θεωρήσω ειδήσεις αυτά που βάζετε στο Star, ενώ οι πραγματικές ειδήσεις περνάνε απο κάτω σε τίτλους». Και άστραψε και βρόντηξε ο τυπάς. Του είπε μάλιστα ειρωνικότατα πως «εσείς οι διαννοούμενοι κάνετε τη μεγάλη ζημιά». Με μια έπαρση, ένα τουπέ, ένα στυλάκι.. Βέβαια έχει δίκιο. Είχαμε κάποτε ένα κείμενο στην Έκθεση που έλεγε για τους πνευματικούς ανθρώπους του τόπου και τι πρέπει να κάνουν όταν υπάρχουν ζόρια. Και προφανώς τώρα δεν κάνουν και πολλά, αν και απο ο,τι βλέπω, και να έκαναν, θα τους φάει η μαρμάγκα και η ειρωνία. Η δικτατορία των ηλιθίων είναι δυστυχώς εδώ, έχει εδραιωθεί και έχει αράξει αυτάρεσκα πάνω στα ανάκλιντρα της χαζομάρας και στα μαξιλάρια της γκλαμουρίλας. Μας βομβαρδίζει καθημερινά με τόνους ψευτιάς, ρετουσαρισμένων κώλων, θεάματα που απαιτούν IQ<40 για να παρακολουθήσεις και καλογυαλισμένη σαπίλα. Το κακό είναι ότι εμείς, ως επί το πλείστον κοιμόμαστε τον ύπνο οχι του δικαίου, αλλά του πειθήνιου. Ακόμα και αυτοί που έχουν όντως IQ>40! Δηλαδή, πραγματικά, ΠΟΥ ΣΚΑΤΑ ΠΑΜΕ; Ευτυχώς η ιστορία έχει δείξει ότι καμία δικτατορία δεν είναι αιώνια. Και ξέρετε τι ωραία πέφτουν οι δικτατορίες ε; Κάποιοι τρώνε πολλά χαστούκια. Και σέρνονται στους δρόμους από αφηνιασμένα πλήθη που ζητωκραυγάζουν αλλαλιασμένα την πτώση αυτών που μέχρι χτες μπορεί και να ζήλευαν. Φυσικά δεν πρόκειται να δούμε αυτή ακριβώς την εικόνα. Αλλά εύχομαι και ελπίζω να δούμε το δημοσιοσχετίστικο αντίστοιχό της. Θα πει κανείς τώρα, γιατί ρε «ποιοτικέ»; Πώς την είδες έτσι; Εσύ θα μας σώσεις; Κοίτα, θα ακολουθήσω επιθετική διαλεκτική στη συγκεκριμένη ερώτηση : Ναι αν είσαι τόσο βλάκας που θεωρείς πως οι ειδήσεις του Star σε αφυπνίζουν, θα σε αρπάξω από τα μαλλιά και θα σου χώσω το κεφάλι σε έναν κουβά με ταινίες του Ταρκόφσκι. Ο οποίος μου προκάλεσε κάποτε χρόνιο πρόβλημα υπνηλίας. Επίσης αν είσαι τόσο βλάκας, πρέπει να σου αφαιρεθεί το δικαίωμα ψήφου και λόγου. Από τη δικτατορία των ηλιθίων προτιμώ τη δικτατορία των πεφωτισμένων διαννοούμενων. Μέχρι να γίνουν και αυτοί ηλιθιότεροι των ηλιθίων βέβαια..
Πωπω σεντόνι.. Α ρε καημένε μικρέ Παχατουρίδη, τι τραβάς και συ..
Save Vrahmaputra Pahatouridis!
Εδώ ο κόσμος καίγεται και εμείς χτενίζουμε τις τρίχες στο στήθος μας. Και είναι και σκληρές σαν να μην πω τι τρίχες.
Δε θα πάρουμε λέει σύνταξη ποτέ, θα δουλεύουμε μέχρι να ψοφήσουμε και τα λοιπά και τα λοιπά. Εγώ έχω τη λύση και νομίζω οτι συμφέρει, αν και η σχέση μου με τα οικονομικά είναι χειρότερη από τη σχέση της αντιλόπης με το λιοντάρι.
Λοιπόν έχουμε και λέμε. Σύμφωνα με εγκυρότατες έρευνες, οι γυναίκες ζουν κατά μέσο όρο 7 χρόνια παραπάνω απο μας και λίγο ακόμα παραπάνω οι παντρεμένες. Είτε ελεύθεροι είτε παντρεμένοι δηλαδή, ψοφάμε γρηγορότερα. Επίσης, πείτε μου ειλικρινά αν υπάρχει έστω και ένας άντρας που δεν έχει ακούσει ποτέ το δημοφιλέστατο γυναικοκήρυγμα με τίτλο «Εμείς αντέχουμε περισσότερο απο σας στα πάντα, μόνο και μόνο που γεννάμε και το αντέχουμε φτάνει, εμείς έπρεπε να είμαστε το ισχυρό φύλο» . Το ξέρετε όλοι αυτό ε; Μπράβο ήμουν σίγουρος. Λοιπόν προτείνω να δουλεύουν 7 χρόνια παραπάνω απο μας οι παντρεμένες και 10 οι ανύπαντρες. Έτσι και αλλιώς άμα είσαι γεροντοκόρη τι σκατά να κάνεις άμα δε δουλεύεις; Το παλιό κόλπο «η γριά κυρία με τις γάτες» είναι πολύ ντεμοντέ.
Οι παντρεμένες αφού θα μας ξεπαστρέψουν πρίν της ώρας μας, ας κάτσουν να δουλεύουν παραπάνω, μπας και χαρούμε και μεις τα τελευταία χρόνια της ζωής μας, μακριά από το άγχος της δουλειάς . Αφήστε που ένας άντρας λίγο πρίν τη σύνταξη έχει 34% παραπάνω πιθανότητες να χουφτώσει το κωλαράκι του 25ρικου κοντοπίθαρου γκομενακίου με το ξανθό σαντρέ και το κόκκινο στρινγκ στο γραφείο. Βέβαια ένας συνταξιούχος 45αρης έχει γύρω στο 60% παραπάνω πιθανότητες να αρπάξει το οποιοδήποτε κωλαράκι που κυκλοφορεί γύρω του, αλλά αυτό είναι άλλο θέμα.
Επίσης, αυτές που έχουν παιδιά, ειδικά πάνω απο 2, μια και έχουν αποδείξει περίτρανα ότι μπορούν να αντέξουν στον πόνο μιας πράξης αντίστοιχης με το να βγάλει κανείς ενα μπουκάλι του ενάμιση λίτρου απο το ρουθούνι του, πρέπει να δουλεύουν παραπάνω, μια και ειναι γερά σκαριά. Ο κακός εαυτός μου μου λέει να βάλουμε και άλλα 2 χρόνια μπόνους, γιατί ένα είδος που αιμορραγεί 7 μερες το μήνα και δεν ψοφάει, πραγματικά μπορεί να αντέξει πολλά.
Εμείς, που είμαστε εκ γεννετής σάψαλα, τεμπέληδες, ρεμπεσκέδες και ανεξέλεγκτοι σάτυροι, προτείνω να παίρνουμε σύνταξη γύρω στα 45, ανεξαρτήτως ενσήμων. Εδώ υφέρπει μια ωραία πουστίτσα, προερχόμενη από την παρατήρηση ότι πολλοί νέοι πλέον μένουν στο σπίτι τους και τους ταϊζουν οι γονέοι μέχρι τα 35. Φαντάσου δηλαδή αδερφέ, να φύγεις απο το σπίτι σου στα 35, ενώ μεχρι τότε τα ξυνες και πληρώναν οι γονείς σου τα δικά σου γαμησιάτικα, να δουλέψεις 10 χρονάκια, ίσα ίσα για να πεις ότι κάτι προσέφερες στην κοινωνία και μετά να αράξεις!
Επίσης προτείνω σοβαρότατα αυτή τη φορά, να καταργηθεί η ιατροφαρμακευτική περίθαλψη. Έτσι και αλλιώς, κάτι σοβαρότερο απο ασπιρίνη και ντεπόν δε το παίρνεις τσάμπα, οπότε γιατί να δίνω πχ στο ΤΕΒΕ εγώ 190 ευρά το μήνα για φάρμακα; Αφού όταν με το κακό μου τύχει κάτι, πρώτον δε θα πάρω τσεντέσιμο για φάρμακα και δεύτερον έτσι και μπω σε κανα δημόσιο νοσοκομείο , όρθιος θα μπω, με 4 θα βγώ. Γιατί να πληρώνω μια ζωή;
Επίσης και κλείνω με το ασφαλιστικό, προτείνω να καταργηθούν οι συντάξεις για ανθρώπους άνω των 70. Αφού οι περισσότεροι τη βγάζουν με 300 ευρώ το μήνα, καταφέρνοντας να πληρώνουν τα κινητά των εγγονιών, τις εξόδους τους, τα φάρμακά τους, τα νοίκια, και τις ΔΕΚΟ, μπορούν άνετα να ζήσουν και χωρίς λεφτά. Τελευταίο και σημαντικότερο, πολιτικοί, γιατροί, δημοσιογράφοι και λοιπά λαμογιοεπαγγέλματα, θα πληρώνουν τριπλές εισφορές και δε θα παίρνουν σύνταξη. Ετσι και αλλιώς έχουν ιδιωτικές ασφαλίσεις οι περισσότεροι.
Υ.γ : Χρήσιμη θα ήταν και η επιδότηση χασισοπαραγωγών περιοχών για αύξηση της παραγωγής, με σκοπό την εκχύλιση χασισέλαιου στα αποθέματα νερού, γιατί οπως βλέπω αμα δεν είμαστε ντάγκλα μια ζωή, δε θα την παλέψουμε καθόλου
Δευτέρα Παρουσία
Δεύτερη επικαιρότητα, η Δευτέρα παρουσία. Είδα πατέρα Μάξιμο το απόγευμα. Εχει λυσσάξει ο μπαρμπα Μάξιμος. Έχει γεννηθεί λέει ο ερίφης ο αντίχριστος το 1983, και θα σκάσει μύτη όταν κλείσει τα 30, ενώ όταν κλείσει τα 33, θα μας πάρει ο διάολος. Επίσης λέει είναι εβραϊκής καταγωγής και θα κάνει πολύ γαμάτα πράγματα όταν βγει στην εξουσία. Θα βοηθήσει πολύ κόσμο, θα σώσει το περιβάλλον, θα ταϊσει τους φτωχούς, θα σταματήσει τους πολέμους, θα δώσει δουλειά σε όλους κλπ κλπ. Μετά λέει θα τα πάρει ο απο πάνω και θα ρίξει θηρία στη γη να μας φάνε, θα χαλάσει το κλίμα, θα έχουμε φουρτούνες και θα μας μαραθούν τα πέη.
Κάτσε ρε μεγάλε,δηλαδή μου λες, οτι κάποια φάση θα βγεί ένα ατομάκι, θα στρώσει όλα τα κακά που έχουν γίνει ποτέ και μετά θα μας πυρπολήσει ο Τζεχώβα ; Για ποιό λόγο; Επειδή θα είναι ο άλλος από το κάτω μαγαζί; Ή επειδή δεν πρόλαβαν να μας σώσουν οι εκπρόσωποί του; Μήπως οι εκπρόσωποί του μας βάλουν τις φυτιλιές επειδή δε θα μπορούν να δεχτούν ότι αυτά που και καλά προσπαθούν να βελτιώσουν τα τελευταία 2000 χρόνια τα κατάφερε ένας που δεν τους αφήνει 10ρικα στο παγκάρι;
Επίσης αλάνι, προέβλεψες κάτι που το προβλέπω και εγώ αμα λάχει και άμα κάνω και λάθος δε θα μου πει κανείς τίποτα. Όχι υπάρχει κανείς που δεν πιστεύει οτι στο εγγύς μέλλον δε θα έχουμε μεγάλα κλιματικά προβλήματα; Καναδυό πολέμους ακόμα; Μερικές επαναστάσεις; Λίγο ξυλίκι; Ζόρια γενικά; Τα υπόλοιπα αρχίζουν και ξεφεύγουν στη σφαίρα της επιστημονικής φαντασίας. Τα είπαν λέει οι πατέρες. Σώπα, σοβαρά; Και οι πατέρες προφανώς είχαν και το αλάθητο. Γιατί ως γνωστόν, άμα γράψει κάτι κανας τύπος που έχει κάτσει 6 μήνες άπλυτος στην έρημο έχει και δίκιο. Ναι ναι, οπως ο ήλιος που σταμάτησε να περιστρέφεται γύρω απο τη Γη επειδή το είπε ο Ναυής..Εγώ δε θυμάμαι πουθενά σε όσα κείμενα έχω διαβάσει να προσδιορίζεται ημερομηνία με τόση ακρίβεια μπαρμπα Μάξιμεεε.. Και να προσδιοριζόταν βέβαια.. Έχουμε χάσει το μέτρημα από το πόσες Δευτέρες Παρουσίες έχουν γίνει μέχρι τώρα και κανείς δε ψιλιάστηκε μία. Με πρόχειρους υπολογισμούς νομίζω πως δεν πρέπει να τη λέμε πλέον Δευτέρα, αλλά Πέμπτη Παρουσία. Βέβαια κανείς δε θα σε γιαουρτώσει αν το 2013 δε συμβεί απολύτως τίποτα. Αλλά απο την άλλη, και ζέστες θα χουμε, και πλημμύρες οποτε θα τη γλυτώσεις έτσι.
Και λίγο δημοσιοκαφρία
Χτες αμα είχα μπροστά μου τον εκπρόσωπο του Star σε μια εκπομπή, νομίζω οτι θα τον κουτούλαγα. Γιατί άλλο να έχεις ένα κανάλι που οι ειδήσεις του είναι κάτι μεταξύ Κουτσομπολοεκπομπής και Τσοντοπεριοδικού και να λες «ελα μωρέ χαβαλέ κάνουμε» και άλλο «αγαπητέ» μου κύριε να υποστηρίζεις αναίσχυντα πως συμβάλλεις στην αφύπνιση του κόσμου και στην αύξηση του πνευματικού επιπέδου του. Προσπάθησε να του πει κάτι του Γκλαμουράτου ένας δημοσιογράφος; Συγγραφέας; Δεν είμαι σίγουρος. Και του είπε το απλούστατο οτι «ε καλα δε μπορώ να θεωρήσω ειδήσεις αυτά που βάζετε στο Star, ενώ οι πραγματικές ειδήσεις περνάνε απο κάτω σε τίτλους». Και άστραψε και βρόντηξε ο τυπάς. Του είπε μάλιστα ειρωνικότατα πως «εσείς οι διαννοούμενοι κάνετε τη μεγάλη ζημιά». Με μια έπαρση, ένα τουπέ, ένα στυλάκι.. Βέβαια έχει δίκιο. Είχαμε κάποτε ένα κείμενο στην Έκθεση που έλεγε για τους πνευματικούς ανθρώπους του τόπου και τι πρέπει να κάνουν όταν υπάρχουν ζόρια. Και προφανώς τώρα δεν κάνουν και πολλά, αν και απο ο,τι βλέπω, και να έκαναν, θα τους φάει η μαρμάγκα και η ειρωνία. Η δικτατορία των ηλιθίων είναι δυστυχώς εδώ, έχει εδραιωθεί και έχει αράξει αυτάρεσκα πάνω στα ανάκλιντρα της χαζομάρας και στα μαξιλάρια της γκλαμουρίλας. Μας βομβαρδίζει καθημερινά με τόνους ψευτιάς, ρετουσαρισμένων κώλων, θεάματα που απαιτούν IQ<40 για να παρακολουθήσεις και καλογυαλισμένη σαπίλα. Το κακό είναι ότι εμείς, ως επί το πλείστον κοιμόμαστε τον ύπνο οχι του δικαίου, αλλά του πειθήνιου. Ακόμα και αυτοί που έχουν όντως IQ>40! Δηλαδή, πραγματικά, ΠΟΥ ΣΚΑΤΑ ΠΑΜΕ; Ευτυχώς η ιστορία έχει δείξει ότι καμία δικτατορία δεν είναι αιώνια. Και ξέρετε τι ωραία πέφτουν οι δικτατορίες ε; Κάποιοι τρώνε πολλά χαστούκια. Και σέρνονται στους δρόμους από αφηνιασμένα πλήθη που ζητωκραυγάζουν αλλαλιασμένα την πτώση αυτών που μέχρι χτες μπορεί και να ζήλευαν. Φυσικά δεν πρόκειται να δούμε αυτή ακριβώς την εικόνα. Αλλά εύχομαι και ελπίζω να δούμε το δημοσιοσχετίστικο αντίστοιχό της. Θα πει κανείς τώρα, γιατί ρε «ποιοτικέ»; Πώς την είδες έτσι; Εσύ θα μας σώσεις; Κοίτα, θα ακολουθήσω επιθετική διαλεκτική στη συγκεκριμένη ερώτηση : Ναι αν είσαι τόσο βλάκας που θεωρείς πως οι ειδήσεις του Star σε αφυπνίζουν, θα σε αρπάξω από τα μαλλιά και θα σου χώσω το κεφάλι σε έναν κουβά με ταινίες του Ταρκόφσκι. Ο οποίος μου προκάλεσε κάποτε χρόνιο πρόβλημα υπνηλίας. Επίσης αν είσαι τόσο βλάκας, πρέπει να σου αφαιρεθεί το δικαίωμα ψήφου και λόγου. Από τη δικτατορία των ηλιθίων προτιμώ τη δικτατορία των πεφωτισμένων διαννοούμενων. Μέχρι να γίνουν και αυτοί ηλιθιότεροι των ηλιθίων βέβαια..
Πωπω σεντόνι.. Α ρε καημένε μικρέ Παχατουρίδη, τι τραβάς και συ..
Save Vrahmaputra Pahatouridis!
Monday, November 26, 2007
Τσέϊν μέϊλ
Γκειά σας. Ονομάζομαι Βραχμαπούτρα Παχατουρίδης και γεννήθηκα στην Καλαμάτα, από πατέρα Σιού και μάνα Πυγμαία. Είμαι 17 χρονών ετών και όταν ήμουν 2 μηνών φύτρωσε ένα βυζί στην αριστερή μου ωμοπλάτη. Στο σκολείο τα παιδιά με κοροϊδεύουσι γκιατί είμαι κοντός, καστανοκίτρινος , με μπορδοροδοκόκκινα ματοτσίνορα. Με λένε νομιστεράκι, σκουληκαντέρα και Τσερνομπιλάκο. Στα 12 μου μου διαγνώσαν καρκίνο των πνευμόνων στο δεύτερο εγκέφαλο που έχω δίπλα στον 8ο όρχη μου. Ευτυχώς με κοροϊδεύουσι μονο τα αγοράκια γκιατί τα κοριτσάκια εντυπωσιάζονται από τρίτο πόντι μου που ντεν είναι πόντι αλλά μπέος.
Όταν πήγα να γραφτώ στην ομάδα μπάσκετ ο προπονητής με άλειψε με πίσσα και πούπουλα και με έκανε 3 γύρους στο σκολείο πάνω στη ράχη μιας γαϊδούρας. Ένοιωσα λίγκο άσχημα αλλά μου αρέσαν τα φτερά, επειδή μου αρέσουν και τα αγκοράκια.
Ο πατέρας μου, Μεγάλος Μπάφος, καλλιεργεί αρωματικά φυτά κοντά στη Μεθώνη και όλη μέρα σπίτι καπνίζει κάτι που βρωμάει, αλλά γκια περίεργκο λόγκο είμαστε ολοι με ένα χαμόγκελο στο στόμα. Εγκώ χαμογκελάω και με ντύο στόματα, αν και το δεύτερο που έχω πίσω απο το γόνατο δε βολεύει για χαμογκελο.
Μπαμπάς ανησυχεί για υγεία μου γιατί στις μασχάλες μου φυτρώνουν ραδίκια και ραπανάκια, και λέει οτι ακόμα και η Μπόχα η ίδια θα αυτοκτονούσε αν με μύριζε.
Πριν δυό εβδομάδες σε εκπομπή καλής κυρίας που μπορεί, βγήκε γκνωστός παπάς με μούσι μεγάλο και προέβλεψε οτι σε 11 χρονια θα μεταμορφωθώ στον αντίχριστο και θα κατακτήσω κοσμο πριν κατέβει Τεός και μου κόψει κέρατα και ουρά. Μπαμπάς λέει αυτά βλακείες γιατί άλλο δε μου έλειπε, τα κέρατα και η ουρά μας φάγαν.
Όμως βγήκε άλλο καλό κύριο που έχει εκπομπή με γκομεναρα γυναίκα του και παλιά έκανε ρεάλητη, και υποσκέθηκε πως σε συνεργκασία με Ντέσμοντ Τούτου, Μητέρα Τεχέζα και Τζέφρι Ντάμμερ, θα δίνει 7 ευρώ γκια κάθε mail που στέλνετε φίλους σας προωθώντας έτσι την ιστορία μου ώστε να κάνω εγχείρηση για κόντυμα μπέους μου που με ενοχλεί στο περπάτημα.
Αν είσαι καλό άνθρωπο παρακαλώ προώθησε σε αργκόσχολους φίλους σου την τραγική ιστορία του καημένου Βραχμαπούτρα Παχατουρίδη, που σε λίγο θα είναι και ορφανό, αρκεί να βρω το τσεκούρι. Αν δεν προωθήσεις, θα κατέβει Όσιος Πατάπιος με δανεικό άρμα Προφήτη Ηλία που είναι και οικολογικό και καίει άχυρο, θα σας καταραστεί να σας μαραθούν τα τσουτσούνια στους άντρε και να βγκάλετε κυταρίττιδα μεχρι τα μάγουλα οι γυναίκε.
Ευχαριστώ καλοί άντρωποι,
Μη ξεχνάτε εμένα, τον καημένο μικρό ορφανό (μα που ειναι τσεκούρι...) Βραχμαπούτρα Παχατουρίδη.
υ.γ : Αμα μου ρθει αυτο με mail κάποια στιγμή θα κόψω την καλημέρα σε οποιον το στείλει :P
Ο πατέρας μου, Μεγάλος Μπάφος, καλλιεργεί αρωματικά φυτά κοντά στη Μεθώνη και όλη μέρα σπίτι καπνίζει κάτι που βρωμάει, αλλά γκια περίεργκο λόγκο είμαστε ολοι με ένα χαμόγκελο στο στόμα. Εγκώ χαμογκελάω και με ντύο στόματα, αν και το δεύτερο που έχω πίσω απο το γόνατο δε βολεύει για χαμογκελο.
Μπαμπάς ανησυχεί για υγεία μου γιατί στις μασχάλες μου φυτρώνουν ραδίκια και ραπανάκια, και λέει οτι ακόμα και η Μπόχα η ίδια θα αυτοκτονούσε αν με μύριζε.
Πριν δυό εβδομάδες σε εκπομπή καλής κυρίας που μπορεί, βγήκε γκνωστός παπάς με μούσι μεγάλο και προέβλεψε οτι σε 11 χρονια θα μεταμορφωθώ στον αντίχριστο και θα κατακτήσω κοσμο πριν κατέβει Τεός και μου κόψει κέρατα και ουρά. Μπαμπάς λέει αυτά βλακείες γιατί άλλο δε μου έλειπε, τα κέρατα και η ουρά μας φάγαν.
Όμως βγήκε άλλο καλό κύριο που έχει εκπομπή με γκομεναρα γυναίκα του και παλιά έκανε ρεάλητη, και υποσκέθηκε πως σε συνεργκασία με Ντέσμοντ Τούτου, Μητέρα Τεχέζα και Τζέφρι Ντάμμερ, θα δίνει 7 ευρώ γκια κάθε mail που στέλνετε φίλους σας προωθώντας έτσι την ιστορία μου ώστε να κάνω εγχείρηση για κόντυμα μπέους μου που με ενοχλεί στο περπάτημα.
Αν είσαι καλό άνθρωπο παρακαλώ προώθησε σε αργκόσχολους φίλους σου την τραγική ιστορία του καημένου Βραχμαπούτρα Παχατουρίδη, που σε λίγο θα είναι και ορφανό, αρκεί να βρω το τσεκούρι. Αν δεν προωθήσεις, θα κατέβει Όσιος Πατάπιος με δανεικό άρμα Προφήτη Ηλία που είναι και οικολογικό και καίει άχυρο, θα σας καταραστεί να σας μαραθούν τα τσουτσούνια στους άντρε και να βγκάλετε κυταρίττιδα μεχρι τα μάγουλα οι γυναίκε.
Ευχαριστώ καλοί άντρωποι,
Μη ξεχνάτε εμένα, τον καημένο μικρό ορφανό (μα που ειναι τσεκούρι...) Βραχμαπούτρα Παχατουρίδη.
υ.γ : Αμα μου ρθει αυτο με mail κάποια στιγμή θα κόψω την καλημέρα σε οποιον το στείλει :P
Sunday, November 18, 2007
Όχι άλλα πιάνα!
Το ξέρω πως έχω γίνει γκρινιάρης. Το αναγνωρίζω. Το ξέρω πως αποπνέω μια αύρα παραίτησης, πνευματικής ραστώνης, σεξουαλικής αποχαύνωσης και Joop summer. Αλλά ρε γαμώτο, όταν ο κόσμος σου συμπεριφέρεται όπως στο Κογιότ, τι να κάνεις δηλαδή; Έχω την αίσθηση, ενίοτε και με αποδείξεις, πως ό,τι και να κάνω, θα σκάσει στο ξεράδι μου ένα πιάνο από το πουθενά. Κάτσε ρε φιλαράκι, μισό λεπτό, ΟΧΙ ΑΛΛΟ ΠΙΑΝΟ! Ναι εντάξει, μπορεί να μη σκάει ακριβώς πάνω μου, αλλά όποιος λογικός αναγνώστης αυτού του blog (χμμ..αρχίσαμε τις μαλακίες), μου πει οτι αντέχει ψυχολογικά το να του πέφτουν πιάνα στα 10 εκατοστά δις καθημερινώς, κερδίζει χρυσούν ωρολόγιον Longines και τον τίτλο του Μίστερ Ψυχραιμία όλων των εποχών.
Θα μου πείτε τώρα τι έγινε πάλι και νιαουρίζω. Ε τι να γίνει, έπρεπε να έρθω απο Πάτρα Αθήνα γιατί αύριο έχω θεραπεία για τη δισκοπάθεια. Ο καιρός δε βοήθαγε, αλλά οκ, περίμενα ένα παράθυρο καλοκαιρίας και την έκανα. Πρώτη κακή ένδειξη : Με το που βάζω το κλειδί στη μίζα και βγαίνω από το πάρκινγκ, τσουφ, σκάει η πρώτη τουφεκιά. Ο σωστός γκαντέμης όμως δεν ανησυχεί. Προχωράει. Μέχρι να φτάσω στο Αίγιο, γινόταν της Ποπέας. Πήγαινα με 60-70 με το ζόρι και δεν έβλεπα την τύφλα μου. Και περνώντας το Αίγιο, εκεί μετά την ανηφορική στροφή, και ευτυχώς ενώ είμαι για λίγο μόνος στο δρόμο, πάει το αυτοκίνητο. Αλλού εγώ, αλλού το μπρός, αλλού το πίσω, για αλλού ξεκινήσαμε αγάπη μου και αλλού ο κόσμος πήγε. Ρε που πας; Τίποτα το Πλουριελάκι. Ντεραπάρισε κανονικότατα και παραλίγο να βρεθώ με τον κώλο να κοιτάει στη λάθος πλευρά. Χαμπάρι δεν πήρα πως, γιατί και εάν. Πήγαινα νομιζω με 65 εκείνη την ώρα αλλά φαίνεται έπεσα σε κάποιο ελαφρό στρωματάκι νερού σε καμιά ψιλογούβα και τσίου. Πρώτο πιάνο για σήμερα. Το δεύτερο πιάνο έσκασε λίγο πρίν το Κιάτο που ένας παππούς περίπου μισόν αιώνα πρίν τη χιλιετηρίδα ήταν αριστερά και αποφάσισε ξαφνικά πως εγώ που ήμουν στη μεσαία λωρίδα ήμουν απειλή για το χριστιανισμό και την ορθοδοξία και αποφάσισε να με εμβολίσει. Ευτυχώς επειδή είμαι υποψιασμένος πέραν του δέοντος πλέον και προσέχω ακομα και τη σκιά μου, τον απέφυγα. Ελπίζω να έφτασε σπίτι του γιατί έτσι όπως οδήγαγε, δεν το κόβω πιθανό. Το κορυφαίο όμως ήταν το τρίτο πιάνο, το οποίο είναι και ελαφρώς σουρρεαλιστικό. Κεραυνός κύριοι. Μάλιστα κεραυνός. Μπαίνω Αττική οδό, και ρίχνει τις κάλτσες του. (Γύρω στις 3:30 το μεσημέρι ήταν αυτό, όχι για να μην πεί και κανείς οτι λέω και πίπες). Ο τόπος τίγκα στα Cb (Cb είναι τα σύννεφα της καταιγίδας, αυτά που φέρνουν και κεραυνούς κλπ..Κάτι σαν το Δία, αλλά με επιστημονικό όνομα), πρέπει να ρίχνει κεραυνιλίκι απο Ελευσίνα μέχρι Αιγάλεω και περιφερειακα της Αττικής οδού. Κατουριέμαι ασύστολα και κάνω πιτ στοπ εκεί στην ΕΚΟ. Βγαίνω απο το αυτοκίνητο ε και σκάει ο κεραυνός παραδίπλα. Για να μη λέω και παραμύθια, δεν έσκασε και στα 5 μέτρα, αλλά πάνω απο 200-300 δεν ήταν. Αισθάνομαι τυχερός που εκείνη τη στιγμή δε λέρωσα το μποξεράκι μου, και τρομοκρατημένος ταυτόχρονα.
Σε προβλήματα μαθηματικών και φυσικής, υπάρχουν οι έννοιες της πηγής και της καταβόθρας. Στην Ελλάδα είναι γνωστή η πηγή της γκαντεμιάς (Μην πεί κανείς το όνομά του! Ας τον λέμε Σόρον, έτσι για αλλαγή). Έχω την πεποίθηση ότι γύρω στις 4-5 Σεπτεμβρίου πέθανε η παλιά καταβόθρα γκαντεμιάς, ή παραιτήθηκε, ή τέλος πάντων έπρεπε να αλλάξει η καταβόθρα και για κάποιο λόγο πήρα εγώ τη δουλειά. Για αυτό ίσως από τις 6 Σεπτέμβρη σκάνε δίπλα μου συνεχώς πιάνα. Καλά, το πρώτο έσκασε πάνω μου, αλλά λέμε τώρα.
Αν συνεχίσουμε έτσι φοβάμαι πως πρωτοχρονιά ή θα δώ απο κανα νοσοκομειακό δωμάτιο ή από το εσωτερικό κανενός ψυγείου. Άκου κεραυνός. ΟΧΙ ΑΛΛΑ ΠΙΑΝΑ ΡΕ!
Θα μου πείτε τώρα τι έγινε πάλι και νιαουρίζω. Ε τι να γίνει, έπρεπε να έρθω απο Πάτρα Αθήνα γιατί αύριο έχω θεραπεία για τη δισκοπάθεια. Ο καιρός δε βοήθαγε, αλλά οκ, περίμενα ένα παράθυρο καλοκαιρίας και την έκανα. Πρώτη κακή ένδειξη : Με το που βάζω το κλειδί στη μίζα και βγαίνω από το πάρκινγκ, τσουφ, σκάει η πρώτη τουφεκιά. Ο σωστός γκαντέμης όμως δεν ανησυχεί. Προχωράει. Μέχρι να φτάσω στο Αίγιο, γινόταν της Ποπέας. Πήγαινα με 60-70 με το ζόρι και δεν έβλεπα την τύφλα μου. Και περνώντας το Αίγιο, εκεί μετά την ανηφορική στροφή, και ευτυχώς ενώ είμαι για λίγο μόνος στο δρόμο, πάει το αυτοκίνητο. Αλλού εγώ, αλλού το μπρός, αλλού το πίσω, για αλλού ξεκινήσαμε αγάπη μου και αλλού ο κόσμος πήγε. Ρε που πας; Τίποτα το Πλουριελάκι. Ντεραπάρισε κανονικότατα και παραλίγο να βρεθώ με τον κώλο να κοιτάει στη λάθος πλευρά. Χαμπάρι δεν πήρα πως, γιατί και εάν. Πήγαινα νομιζω με 65 εκείνη την ώρα αλλά φαίνεται έπεσα σε κάποιο ελαφρό στρωματάκι νερού σε καμιά ψιλογούβα και τσίου. Πρώτο πιάνο για σήμερα. Το δεύτερο πιάνο έσκασε λίγο πρίν το Κιάτο που ένας παππούς περίπου μισόν αιώνα πρίν τη χιλιετηρίδα ήταν αριστερά και αποφάσισε ξαφνικά πως εγώ που ήμουν στη μεσαία λωρίδα ήμουν απειλή για το χριστιανισμό και την ορθοδοξία και αποφάσισε να με εμβολίσει. Ευτυχώς επειδή είμαι υποψιασμένος πέραν του δέοντος πλέον και προσέχω ακομα και τη σκιά μου, τον απέφυγα. Ελπίζω να έφτασε σπίτι του γιατί έτσι όπως οδήγαγε, δεν το κόβω πιθανό. Το κορυφαίο όμως ήταν το τρίτο πιάνο, το οποίο είναι και ελαφρώς σουρρεαλιστικό. Κεραυνός κύριοι. Μάλιστα κεραυνός. Μπαίνω Αττική οδό, και ρίχνει τις κάλτσες του. (Γύρω στις 3:30 το μεσημέρι ήταν αυτό, όχι για να μην πεί και κανείς οτι λέω και πίπες). Ο τόπος τίγκα στα Cb (Cb είναι τα σύννεφα της καταιγίδας, αυτά που φέρνουν και κεραυνούς κλπ..Κάτι σαν το Δία, αλλά με επιστημονικό όνομα), πρέπει να ρίχνει κεραυνιλίκι απο Ελευσίνα μέχρι Αιγάλεω και περιφερειακα της Αττικής οδού. Κατουριέμαι ασύστολα και κάνω πιτ στοπ εκεί στην ΕΚΟ. Βγαίνω απο το αυτοκίνητο ε και σκάει ο κεραυνός παραδίπλα. Για να μη λέω και παραμύθια, δεν έσκασε και στα 5 μέτρα, αλλά πάνω απο 200-300 δεν ήταν. Αισθάνομαι τυχερός που εκείνη τη στιγμή δε λέρωσα το μποξεράκι μου, και τρομοκρατημένος ταυτόχρονα.
Σε προβλήματα μαθηματικών και φυσικής, υπάρχουν οι έννοιες της πηγής και της καταβόθρας. Στην Ελλάδα είναι γνωστή η πηγή της γκαντεμιάς (Μην πεί κανείς το όνομά του! Ας τον λέμε Σόρον, έτσι για αλλαγή). Έχω την πεποίθηση ότι γύρω στις 4-5 Σεπτεμβρίου πέθανε η παλιά καταβόθρα γκαντεμιάς, ή παραιτήθηκε, ή τέλος πάντων έπρεπε να αλλάξει η καταβόθρα και για κάποιο λόγο πήρα εγώ τη δουλειά. Για αυτό ίσως από τις 6 Σεπτέμβρη σκάνε δίπλα μου συνεχώς πιάνα. Καλά, το πρώτο έσκασε πάνω μου, αλλά λέμε τώρα.
Αν συνεχίσουμε έτσι φοβάμαι πως πρωτοχρονιά ή θα δώ απο κανα νοσοκομειακό δωμάτιο ή από το εσωτερικό κανενός ψυγείου. Άκου κεραυνός. ΟΧΙ ΑΛΛΑ ΠΙΑΝΑ ΡΕ!
Friday, November 16, 2007
Είμαστε ακόμα Ζωνιανοί
Τελικά το χουμε κάνει επάγγελμα να ανακαλύπτουμε τον τροχό ανά δύο εβδομάδες σε αυτή τη χώρα. Ρε σείς τι θα γίνει, έχω βαρεθεί αυτές τις ανακαλύψεις. Βρείτε και τίποτα άλλο. Τόσα πράγματα έχουν μείνει : Η φωτιά, η τσακμακόπετρα, τα ταμπόν, η καπνιστή ρέγγα, οι pleasure balls, έχουμε πεδίον δόξης λαμπρόν εμπρός. Πάλι τον τροχό;
Ξεσηκώθηκε το σύμπαν που ανακαλύψαμε τις βιολογικές καλλιέργειες αρωματικών φυτών στο Νομό Ρεθύμνης. Προσέχτε ρε, μην τους πει κανείς ότι έχει πράμα και στον Πύργο και στην Καλαμάτα, γιατί μπορεί να πάθουν κανα καρδιακό στα παράθυρα από την έκπληξή τους.
Πάαααλι όλοι δεν ήξεραν ακριβώς, δεν είχαν ιδία άποψη, εεε δεν ήμουν εκεί, είχα διάβασμα, έπρεπε να μαγειρέψω, έπρεπε να πάω το μικρό στα Γερμανικά, επρεπε να μείνω και λίγο μόνος με τη γυναίκα μου, η πεθερά μου είχε πονόδοντο στο παχύ έντερο κλπ κλπ.
Εδώ κάνουμε εξαγωγές, εισαγωγές, έχουμε ολόκληρη επιχείρηση, διαφημίζουμε στο εξωτερικό το πράμα μας, (όχι αυτό ανάμεσα στα πόδια μας. Καλά, και αυτό αλλά δεν είναι τι θέμα μας τώρα. Το χορταράκι μας εννοώ), έχουμε οικολογικό τουρισμό που έρχεται μονο και μόνο για αυτό. Σκεφτήκατε πως θα τη βγάλει ο τουρίστας που έρχεται από τη Νορβηγία και πάει στη Γαύδο 20 μέρες; Τι να κάνεις ρε φιλαράκι 20 μέρες εκεί πέρα παρέα μονο με τις κατσίκες, την αλμύρα και το ΄Ζέφυρο; Πρέπει κάτι να κάνεις. Οπότε στο λιμάνι πριν φύγεις για κει, παίρνεις μια σακούλα σκουπιδιών, τη στουμπώνεις τίγκα, παίρνεις και 6 χιλιόμετρα χαρτί ΑΑΑ, 8 αναπτήρες και πας. Αράζεις στην παραλία, πετάς και την τσουτσού έξω, στρίβεις, ανάβεις και εκτός απο τις κατσίκες και τα κύματα, έχεις ξαφνικά παρέα τα ξωτικά, τις Νηρηίδες, τον Πρωτέα, τον Αμφιτρύωνα κλπ κλπ κλπ. Ε αυτό είναι διαφήμιση για μας. Live your myth in Greece δε λέγαμε; Ε πως να μπεις στο μύθο ξενέρωτος ρε αδερφέ; έτσι, ξεροσφύρι;
Εξηνέστησαν οι προύχοντες, οι δημογέροντες και οι κοτζαμπάσηδες. Το ξεφτίλισαν και οι δημοσιοκάφροι βέβαια (μεγάλη έκπληξη μου προκάλεσε αυτό, μεγάλη έκπληξη μα τα χίλια τρίφυλλα), αλλά και οι άλλοι αντέδρασαν ωραιότατα. Πήγαν να μας παρουσιάσουν τα Ζωνιανά ως πολιτιστική πρωτεύουσα του Γαλαξία. Ρωτάγαν έναν τύπο στις ειδήσεις προψές (τυπάκι εντωμεταξύ κλασσικός κρητικός ορεσίβιος -με γεια του με χαρά του δε λέω- αλλά λίγο Πατούχας ρε παιδί μου..), για το αν τα παιδιά δεν πάνε σχολείο, αν οι γυναίκες είναι ίσες με τους άντρες και τέτοια.. Πέθανα στο γέλιο... "Ε εδώ πως πως, είναι...πάνε στο σχολείο μερικά παιδια" (αλλά άμα τα πάρουμε χαμπάρι, τα πυροβολάμε αυτά και τις οικογένειές τους για να μη χαλάσει η ράτσα). "Οι γυναίκες, εμα ..είναι πράμα αυτό τώρα; εε ναι δε ζίνεται να είσαι ίιισες με τους άντρες μωρέϊ." (τι λέει ο γρόθος ο δημοσιογράφος διάλε τσ'απολειμάρες του μπλαβομαμούνα!Ετσά τέτοια κάμουν στην Αθήηνα τσε είναι όλοι τζέϊ)
Βγήκε και ο σύντροφος Κακαουνάκης και είπε οτι θα έκανε τα στραβά μάτια και αυτός άμα το σόϊ του ήταν στην εμπορία μπαχαρικών,αρωματικών φυτών,τέϊων και αφροδισιακών αφεψημάτων. Οχι τι θα έλεγε. Ή μάλλον, στάνταρ τα κάνει τα στραβά μάτια. Έτσι είναι ρε, τα χουμε ξαναπεί. Με την πρέζα και τους πρεζέμπορους (και δεν κάνω διακρίσεις μεταξύ μαλακών και σκληρών, χέστηκα. Το λέει και το Κόμμα έτσι και αλλιώς), δεν παίζεις σύντεκνε. Άντε κάνε καμια καταγγελία για κανα αυθαιρετάκι, για καμια μιζούλα, για κανα δικαστή που πήδαγε ρωσσίδες...Μακριά απο τα χορταρικά γιατι εκεί δε μασάνε από αδέκαστους δημοσιογράφους και λευκούς μαχητές-ιππότες της αλήθειας και της δικαιοσύνης. Αυτοί θα σε κατεβάσουν από το άσπρο άτι, θα σου κόψουν το λαρύγγι και θα σε πετάξουν σε χαντάκι. Και θα σου πηδήξουν και το άλογο. Άααστα καλύτερα
Είμαστε ακόμα Ζωνιανοί στην Ελλάδα. Ολοι είμαστε Ζωνιανοί. Όχι από τους πρεζέμπορους Ζωνιανούς, από τους άλλους, που δε μιλάνε ενώ ξέρουν. Γιατί αν είναι κάτι που έχουμε μάθει καλά εδώ πέρα, είναι να σιωπούμε. Σώπα, μη μιλάς, θα μπλέξεις. Σώπα, άστα αυτά, σώπα, δε φοβάσαι; Σώπα, εσύ θα μπεις μπροστά; Σώπα, σώπα, σώπα, σώπα..
Κάποια στιγμή, κάποια φάση, πρέπει να πατήσουμε πόδι. ΟΛΟΙ μας. Να χτυπήσουμε το χέρι στο τραπέζι, και να ΜΙΛΗΣΟΥΜΕ. Ειδικά όσον αφορά την πρέζα... Ακομα και το μαύρο. Ξύλο ρε. Γ.... και πρόστιμο!
Υ.Γ1: Κύριε Λάκη μας, μη λέτε πολλά πολλά όσον αφορά τα ναρκωτικά. Ντροπή...
Υ.Γ2: Κύριοι σωτήρες, αν είστε τόσο μάγκες, ήρωες και σωτήρες, πάρτε και εσείς ένα τουφεκάκι και πηγαίντε μαζί με τα ΕΚΑΜ έτσι αγόγγυστα και άνετα να παίξετε τη ζωή σας κορώνα γράμματα για 1000 ευρουλάκια. Ναι ναι ξέρω, πάμε όλοι μαζί να σκοτωθείτε είναι το σύνθημα. Ψόφα εσύ, και μεις θα σε κάνουμε έναν ήρωα, άλλο πράμα..
Ξεσηκώθηκε το σύμπαν που ανακαλύψαμε τις βιολογικές καλλιέργειες αρωματικών φυτών στο Νομό Ρεθύμνης. Προσέχτε ρε, μην τους πει κανείς ότι έχει πράμα και στον Πύργο και στην Καλαμάτα, γιατί μπορεί να πάθουν κανα καρδιακό στα παράθυρα από την έκπληξή τους.
Πάαααλι όλοι δεν ήξεραν ακριβώς, δεν είχαν ιδία άποψη, εεε δεν ήμουν εκεί, είχα διάβασμα, έπρεπε να μαγειρέψω, έπρεπε να πάω το μικρό στα Γερμανικά, επρεπε να μείνω και λίγο μόνος με τη γυναίκα μου, η πεθερά μου είχε πονόδοντο στο παχύ έντερο κλπ κλπ.
Εδώ κάνουμε εξαγωγές, εισαγωγές, έχουμε ολόκληρη επιχείρηση, διαφημίζουμε στο εξωτερικό το πράμα μας, (όχι αυτό ανάμεσα στα πόδια μας. Καλά, και αυτό αλλά δεν είναι τι θέμα μας τώρα. Το χορταράκι μας εννοώ), έχουμε οικολογικό τουρισμό που έρχεται μονο και μόνο για αυτό. Σκεφτήκατε πως θα τη βγάλει ο τουρίστας που έρχεται από τη Νορβηγία και πάει στη Γαύδο 20 μέρες; Τι να κάνεις ρε φιλαράκι 20 μέρες εκεί πέρα παρέα μονο με τις κατσίκες, την αλμύρα και το ΄Ζέφυρο; Πρέπει κάτι να κάνεις. Οπότε στο λιμάνι πριν φύγεις για κει, παίρνεις μια σακούλα σκουπιδιών, τη στουμπώνεις τίγκα, παίρνεις και 6 χιλιόμετρα χαρτί ΑΑΑ, 8 αναπτήρες και πας. Αράζεις στην παραλία, πετάς και την τσουτσού έξω, στρίβεις, ανάβεις και εκτός απο τις κατσίκες και τα κύματα, έχεις ξαφνικά παρέα τα ξωτικά, τις Νηρηίδες, τον Πρωτέα, τον Αμφιτρύωνα κλπ κλπ κλπ. Ε αυτό είναι διαφήμιση για μας. Live your myth in Greece δε λέγαμε; Ε πως να μπεις στο μύθο ξενέρωτος ρε αδερφέ; έτσι, ξεροσφύρι;
Εξηνέστησαν οι προύχοντες, οι δημογέροντες και οι κοτζαμπάσηδες. Το ξεφτίλισαν και οι δημοσιοκάφροι βέβαια (μεγάλη έκπληξη μου προκάλεσε αυτό, μεγάλη έκπληξη μα τα χίλια τρίφυλλα), αλλά και οι άλλοι αντέδρασαν ωραιότατα. Πήγαν να μας παρουσιάσουν τα Ζωνιανά ως πολιτιστική πρωτεύουσα του Γαλαξία. Ρωτάγαν έναν τύπο στις ειδήσεις προψές (τυπάκι εντωμεταξύ κλασσικός κρητικός ορεσίβιος -με γεια του με χαρά του δε λέω- αλλά λίγο Πατούχας ρε παιδί μου..), για το αν τα παιδιά δεν πάνε σχολείο, αν οι γυναίκες είναι ίσες με τους άντρες και τέτοια.. Πέθανα στο γέλιο... "Ε εδώ πως πως, είναι...πάνε στο σχολείο μερικά παιδια" (αλλά άμα τα πάρουμε χαμπάρι, τα πυροβολάμε αυτά και τις οικογένειές τους για να μη χαλάσει η ράτσα). "Οι γυναίκες, εμα ..είναι πράμα αυτό τώρα; εε ναι δε ζίνεται να είσαι ίιισες με τους άντρες μωρέϊ." (τι λέει ο γρόθος ο δημοσιογράφος διάλε τσ'απολειμάρες του μπλαβομαμούνα!Ετσά τέτοια κάμουν στην Αθήηνα τσε είναι όλοι τζέϊ)
Βγήκε και ο σύντροφος Κακαουνάκης και είπε οτι θα έκανε τα στραβά μάτια και αυτός άμα το σόϊ του ήταν στην εμπορία μπαχαρικών,αρωματικών φυτών,τέϊων και αφροδισιακών αφεψημάτων. Οχι τι θα έλεγε. Ή μάλλον, στάνταρ τα κάνει τα στραβά μάτια. Έτσι είναι ρε, τα χουμε ξαναπεί. Με την πρέζα και τους πρεζέμπορους (και δεν κάνω διακρίσεις μεταξύ μαλακών και σκληρών, χέστηκα. Το λέει και το Κόμμα έτσι και αλλιώς), δεν παίζεις σύντεκνε. Άντε κάνε καμια καταγγελία για κανα αυθαιρετάκι, για καμια μιζούλα, για κανα δικαστή που πήδαγε ρωσσίδες...Μακριά απο τα χορταρικά γιατι εκεί δε μασάνε από αδέκαστους δημοσιογράφους και λευκούς μαχητές-ιππότες της αλήθειας και της δικαιοσύνης. Αυτοί θα σε κατεβάσουν από το άσπρο άτι, θα σου κόψουν το λαρύγγι και θα σε πετάξουν σε χαντάκι. Και θα σου πηδήξουν και το άλογο. Άααστα καλύτερα
Είμαστε ακόμα Ζωνιανοί στην Ελλάδα. Ολοι είμαστε Ζωνιανοί. Όχι από τους πρεζέμπορους Ζωνιανούς, από τους άλλους, που δε μιλάνε ενώ ξέρουν. Γιατί αν είναι κάτι που έχουμε μάθει καλά εδώ πέρα, είναι να σιωπούμε. Σώπα, μη μιλάς, θα μπλέξεις. Σώπα, άστα αυτά, σώπα, δε φοβάσαι; Σώπα, εσύ θα μπεις μπροστά; Σώπα, σώπα, σώπα, σώπα..
Κάποια στιγμή, κάποια φάση, πρέπει να πατήσουμε πόδι. ΟΛΟΙ μας. Να χτυπήσουμε το χέρι στο τραπέζι, και να ΜΙΛΗΣΟΥΜΕ. Ειδικά όσον αφορά την πρέζα... Ακομα και το μαύρο. Ξύλο ρε. Γ.... και πρόστιμο!
Υ.Γ1: Κύριε Λάκη μας, μη λέτε πολλά πολλά όσον αφορά τα ναρκωτικά. Ντροπή...
Υ.Γ2: Κύριοι σωτήρες, αν είστε τόσο μάγκες, ήρωες και σωτήρες, πάρτε και εσείς ένα τουφεκάκι και πηγαίντε μαζί με τα ΕΚΑΜ έτσι αγόγγυστα και άνετα να παίξετε τη ζωή σας κορώνα γράμματα για 1000 ευρουλάκια. Ναι ναι ξέρω, πάμε όλοι μαζί να σκοτωθείτε είναι το σύνθημα. Ψόφα εσύ, και μεις θα σε κάνουμε έναν ήρωα, άλλο πράμα..
Wednesday, November 07, 2007
Monday, November 05, 2007
Γκρίνια
Τελικά έχουμε γίνει τελείως Μπανανία. Η Ουγκάντα μπροστά μας πρέπει να είναι ένας μελλοντικός παράδεισος.
Ζούμε σε μια χώρα που οι ανίκανοι κλαίγονται για μια χιλιοστή ευκαιρία να αποδείξουν την ανικανότητά τους (και τους τη δίνουμε), οι χαζοί γκαρίζουν για το δικαίωμά τους στην άφατη χαζομάρα (και τους αφήνουμε να μας κουμαντάρουν) και οι διεφθαρμένοι έχουν γίνει ελεγκτές και δικαστές της δικής μας τιμιότητας, κρατώντας με το ένα χέρι τους τηλεοπτικούς ζυγούς της Θέμιδας, και με το άλλο ενα μάτσο 500ευρα. Ζούμε σε μια χώρα που ο κόσμος καθημερινά βρωμίζει το μυαλό του με σκουπίδια παντός είδους, αλλά γουστάρει. Ούτε μύγες να ήμασταν, τόση αγάπη για τα σκουπίδια. Σα χάνοι ακούμε τηλεδικαστές, τηλεεκδικητές, τηλεπαπάδες, τηλεσωτήρες και τηλεδικηγόρους να κουνάνε δάχτυλα γεμάτοι έπαρση και ιερή αγανάκτηση. Λαοπλάνοι καθηγητές κοινωνικής ευαισθησίας απο μπρός, απατεώνες, μιζαδόροι, εκβιαστές και ψιλοπρεζάκια απο πίσω.
Σα ζώα βλέπουμε πολιτικάντηδες καριέρας να εκμεταλλεύονται το οικογενειακό τους όνομα για να πάνε μπροστά, ενώ οι περισσότεροι δεν έχουν τα εχέγγυα και την κυβερνητική ικανότητα ούτε για ανθυπομούτσοι σχεδίας με ναυαγούς. Βλέπουμε ψευτοεπαναστάτες να εξαργυρώνουν αισχρά τους τίμιους αγώνες τους στους δρόμους, ψευτοσυνδικαλιστές και ψευτοεργατοπατέρες να κραυγάζουν για να αποζημιωθούν για χρόνια απραγίας και ξυσίματος. Βλέπουμε ψευτοδεξιούς και ψευτοαριστερούς να αρπάζονται σαν τα κοκόρια για το ποιος είναι πιο έλληνας και ποιος αγαπάει τη χώρα του περισσότερο. Βλέπουμε υποψήφιους πρωθυπουργούς να λένε "ε, νταξ κλέψαν και πλούτισαν μερικοι απο μας, αλλά ΚΑΙ ΛΟΙΠΟΝ?" και δεν ρίχνουμε καμιά φάπα. Ούτε καν κανά σάπιο λάχανο.
Σα πρεζάκια αράζουμε στους καναπέδες μας και στα πισιά μας και χαζεύουμε έναν κόσμο που στην τελική όσο και να μας αφυπνίσει, πάλι χαζοί θα παραμείνουμε. Γιατί ο εφησυχασμός είναι πιο εύκολος και λιγότερο επώδυνος απο την πνευματική προσπάθεια. Γιατί ευκολότερα κλείνεις τα ματάκια σου και κοιμάσαι. Είναι πιο άνετο. Και στο κάτω κάτω, είναι πολύ πιο γαμάτο να κοιτάξεις τον εαυτό σου παρά όλους τους γύρω. Δε λέω για καμιά επανάσταση, γιατί δεν είμαστε για τέτοια. Απλα ρε να ξυπνήσουμε λίιιιγο. Να είμαστε λίγο περισσότερο ενεργοί. Δε χρειάζεται να πάρουμε κανα τουφέκι, να ζωστούμε φυσεκλίκια και να το παίξουμε Δημήτρης Παπαμιχαήλ στον Παπαφλέσσα. Λίγο να νοιαστούμε για το περιβάλλον μας, την κοινωνία μας, τον δίπλα.
Το κακό με τη γενιά μας είναι ότι πλέον οι περισσότεροι πιστεύουμε οτι είναι αργά. Οτι δε γίνεται να κάνουμε και τίποτα. Και επιπλέον έχουμε οι περισσότεροι (εκτός από αυτούς τους τυχερούς που δουλεύουν λιγο απο χόμπι επειδή ο μπαμπάς δεν ξέρει τι έχει, και το μεγαλύτερό τους πρόβλημα είναι αν το ψυγείο θα είναι 33 ή 35 κυβικών ποδών) καθημερινά και συνεχή ζόρια, τα οποία μας αποσπούν απο επαναστάσεις. Όχι γιατί δε νοιαζόμαστε, αλλά γιατί δεν προλαβαίνουμε πια. Και γιατί γίναμε όλοι καριερίστες. Βασικά ναι, άμα παίρνω 3 χιλιαρικάκια το μήνα, δε χέστηκα κιόλας για να αλλάξω και πολλά, είναι στάνταρ αυτό. Αλλά ρε γαμώτο μερικές στιγμές σε πιάνουν τύψεις, είτε βγάζεις είτε δε βγάζεις.
Βασικά, βαρέθηκα πια να ζητωκραυγάζουμε τους ανίκανους, τους κομπλεξικούς, τους μέτριους, τους απατεώνες και τους φανφαρόνους. Τουλάχιστον ΑΥΤΟΥΣ πρέπει να βρούμε έναν τρόπο να τους κάνουμε πέρα..
5 Νοεμβρίου ε.....
Ζούμε σε μια χώρα που οι ανίκανοι κλαίγονται για μια χιλιοστή ευκαιρία να αποδείξουν την ανικανότητά τους (και τους τη δίνουμε), οι χαζοί γκαρίζουν για το δικαίωμά τους στην άφατη χαζομάρα (και τους αφήνουμε να μας κουμαντάρουν) και οι διεφθαρμένοι έχουν γίνει ελεγκτές και δικαστές της δικής μας τιμιότητας, κρατώντας με το ένα χέρι τους τηλεοπτικούς ζυγούς της Θέμιδας, και με το άλλο ενα μάτσο 500ευρα. Ζούμε σε μια χώρα που ο κόσμος καθημερινά βρωμίζει το μυαλό του με σκουπίδια παντός είδους, αλλά γουστάρει. Ούτε μύγες να ήμασταν, τόση αγάπη για τα σκουπίδια. Σα χάνοι ακούμε τηλεδικαστές, τηλεεκδικητές, τηλεπαπάδες, τηλεσωτήρες και τηλεδικηγόρους να κουνάνε δάχτυλα γεμάτοι έπαρση και ιερή αγανάκτηση. Λαοπλάνοι καθηγητές κοινωνικής ευαισθησίας απο μπρός, απατεώνες, μιζαδόροι, εκβιαστές και ψιλοπρεζάκια απο πίσω.
Σα ζώα βλέπουμε πολιτικάντηδες καριέρας να εκμεταλλεύονται το οικογενειακό τους όνομα για να πάνε μπροστά, ενώ οι περισσότεροι δεν έχουν τα εχέγγυα και την κυβερνητική ικανότητα ούτε για ανθυπομούτσοι σχεδίας με ναυαγούς. Βλέπουμε ψευτοεπαναστάτες να εξαργυρώνουν αισχρά τους τίμιους αγώνες τους στους δρόμους, ψευτοσυνδικαλιστές και ψευτοεργατοπατέρες να κραυγάζουν για να αποζημιωθούν για χρόνια απραγίας και ξυσίματος. Βλέπουμε ψευτοδεξιούς και ψευτοαριστερούς να αρπάζονται σαν τα κοκόρια για το ποιος είναι πιο έλληνας και ποιος αγαπάει τη χώρα του περισσότερο. Βλέπουμε υποψήφιους πρωθυπουργούς να λένε "ε, νταξ κλέψαν και πλούτισαν μερικοι απο μας, αλλά ΚΑΙ ΛΟΙΠΟΝ?" και δεν ρίχνουμε καμιά φάπα. Ούτε καν κανά σάπιο λάχανο.
Σα πρεζάκια αράζουμε στους καναπέδες μας και στα πισιά μας και χαζεύουμε έναν κόσμο που στην τελική όσο και να μας αφυπνίσει, πάλι χαζοί θα παραμείνουμε. Γιατί ο εφησυχασμός είναι πιο εύκολος και λιγότερο επώδυνος απο την πνευματική προσπάθεια. Γιατί ευκολότερα κλείνεις τα ματάκια σου και κοιμάσαι. Είναι πιο άνετο. Και στο κάτω κάτω, είναι πολύ πιο γαμάτο να κοιτάξεις τον εαυτό σου παρά όλους τους γύρω. Δε λέω για καμιά επανάσταση, γιατί δεν είμαστε για τέτοια. Απλα ρε να ξυπνήσουμε λίιιιγο. Να είμαστε λίγο περισσότερο ενεργοί. Δε χρειάζεται να πάρουμε κανα τουφέκι, να ζωστούμε φυσεκλίκια και να το παίξουμε Δημήτρης Παπαμιχαήλ στον Παπαφλέσσα. Λίγο να νοιαστούμε για το περιβάλλον μας, την κοινωνία μας, τον δίπλα.
Το κακό με τη γενιά μας είναι ότι πλέον οι περισσότεροι πιστεύουμε οτι είναι αργά. Οτι δε γίνεται να κάνουμε και τίποτα. Και επιπλέον έχουμε οι περισσότεροι (εκτός από αυτούς τους τυχερούς που δουλεύουν λιγο απο χόμπι επειδή ο μπαμπάς δεν ξέρει τι έχει, και το μεγαλύτερό τους πρόβλημα είναι αν το ψυγείο θα είναι 33 ή 35 κυβικών ποδών) καθημερινά και συνεχή ζόρια, τα οποία μας αποσπούν απο επαναστάσεις. Όχι γιατί δε νοιαζόμαστε, αλλά γιατί δεν προλαβαίνουμε πια. Και γιατί γίναμε όλοι καριερίστες. Βασικά ναι, άμα παίρνω 3 χιλιαρικάκια το μήνα, δε χέστηκα κιόλας για να αλλάξω και πολλά, είναι στάνταρ αυτό. Αλλά ρε γαμώτο μερικές στιγμές σε πιάνουν τύψεις, είτε βγάζεις είτε δε βγάζεις.
Βασικά, βαρέθηκα πια να ζητωκραυγάζουμε τους ανίκανους, τους κομπλεξικούς, τους μέτριους, τους απατεώνες και τους φανφαρόνους. Τουλάχιστον ΑΥΤΟΥΣ πρέπει να βρούμε έναν τρόπο να τους κάνουμε πέρα..
5 Νοεμβρίου ε.....
Sunday, November 04, 2007
Subscribe to:
Posts (Atom)