Showing posts with label δημοτικές εκλογές. Show all posts
Showing posts with label δημοτικές εκλογές. Show all posts

Friday, May 23, 2014

Εκλογές και άλλες ιστορίες τρόμου

Πριν μπω στο κυρίως θέμα, όπως μας έλεγαν και οι εκθεσάδες στο φροντιστήριο, τότε στις μακρινές πανελλήνιες (btw, πρωτοδεσμίτης και 17.5 έκθεση, γάμησα στο να καταφέρω να τους πω αυτά που ήθελαν να ακούσουν), πρέπει να ξεκινήσω με ένα σχετικό πρόλογο. Ε επειδή δε γράφω πανελλήνιες πάλι, θα κάνω άσχετο πρόλογο με το κυρίως θέμα, έτσι για την αλητείουα.
Όπως θα παρατηρήσατε οι πιο παρατηρητικοί από εσάς αναγνωστάρες μου, άλλαξε το banner και προστέθηκε η στάμπα "Salonika edition". Γιατί ΝΑΙ, μετά από 14 χρόνια απουσίας από τη μικρή προσωπική μου Magrathea (να το στείλω στο Στόκα και τον Πλιάτσικα αυτό, να γίνει πιασάρικη φα-σολ-άδα), ΕΠΕΣΤΡΕΨΑ Ο Π.. Ξαναπατώ στα άγια χώματα της Σαλονικάρας μου, τα ποτισμένα με τσίπουρο, φραπεδιά, ρετσίνα και είμαι φουλ συγκεκινημένος και συγκεκαμμένος από τη χαρά μου.
Τέλος προλόγου, κουφάλες επέστρεψα, θα αναστενάξουν τα τσιπουράδικα, τα γυράδικα και τα φαρμακεία (θα χρειαστούμε συντόμως χάπια για το συκώτι και τη χοληστερίνη). 

Το ποστ όμως δεν έχει να κάνει με αυτό, έχει να κάνει με τις δημοτικές εκλογές και μόνο και την εντύπωση που απεκόμισον ο τρισυπόστατος.
Κατ'αρχήν να πω πως αν και είμεθα στο 2014, στις μικρές, ασήμαντες, αδιάφορες πόλεις από τις οποίες προερχόμεθα ημείς οι μπαστουνόβλαχοι που τώρα θέλουν μεγαλεία στη μεγαλούπολη, μύριζε κάργα 80λα. Μάλλον ως μια χαζοχαρούμενη παράκρουση περί επιστροφής στις ρίζες και την πολιτική που προσπάθησαν να προωθήσουν κάποιοι υποψήφιοι δημαρχίτες και δημαρχέσσες. Έτσι, αν και ομολογουμένως, δεν πήξαμε στην αφίσα και το πλαστικό σημαιάκι, παρ'όλα αυτά πήξαμε στο φυλλάδιο, στις πεταμένες καρτούλες και προφανώς, τη χαζομάρα. Για να μην πω για την προφανή ρετρό-80'ς αισθητική των "επιχειρημάτων", των κοκορομαχιών υποψηφίων και της αντιπαλότητας μεταξύ κατοίκων. Α ναι και πάμπολλων παρασκηνιακών "μηχανορραφιών" επιπέδου β' δημοτικού. Γιατί ο ΑΙΛΛΗΝ, τη λαμογιά και την κουτοπονηριά, δεν την ξεχνά φίλε αναγνώσθα. Να βλέπεις φίλο σου π.χ που δε μπορεί να ξεπεράσει το ότι είσαι υποψήφιος στον "απέναντι" συνδυασμό και να προσπαθεί να βρει τρόπο να σου κάνει πουστιά τη μέρα των εκλογών. (τρου στόρι) 80λα σου λέω. Μόνο η Ρίτα Σακελλαρίου και τα ζιβάγκο έλειπαν.

Παμ'παρακάτω; Παμ. Κάθισα και διάβασα τα βιογραφικά όλων των υποψηφίων, όλων των συνδυασμών και για αυτά θα ήθελα να μιλήσω κυρίως. Τώρα που τελείωσαν και οι αγωνίες με τους υποψήφιους, δε μπορείτε να μου πείτε και οτι επηρρεάζω την κοινή γνώμη και να με κατηγορήσετε.
Ξεχώρισαν οι παρακάτω περιπτώσεις

1. Η (ή Ο)"κατάφερα να κάνω σεξ"
Πραγματικό βιογραφικό τώρα λέμε. "Γεννήθηκα εκεί, μένω εκεί, είμαι παντρεμένος/η και έχω 2 παιδιά".
Τέλος. Ναι. ΟΚ. Ζητάς να στο ρίξω το ψηφαλάκι. Και θεωρητικά στο κουκουρίκουλουμ βίταε που καταθέτεις, πρέπει να με εντυπωσιάσεις και λίγο, να πω "χμμ..αυτός ο άνθρωπος παίζει να ναι χρήσιμος για το δήμο". Ε ωραία ρε αδερφέ, θες να με εντυπωσιάσεις με το γεγονός ότι κατάφερες να ζευγαρώσεις επιτυχώς; Τα ίδια ακριβώς προσόντα έχει και ο σκύλος του διπλανού μου. Γεννήθηκε στην περιοχή, ζει στην περιοχή, έκανε σεξ και μάλιστα έχει 5 υγιέστατα σκυλάκια. Να τον κατεβάσουμε και αυτόν. Ψιλιάζομαι δε ότι τα γαβγίσματά του παίζει να έχουν και μεγαλύτερο αντίκτυπο στο δημοτικό συμβούλιο από τη σιωπή σου. Κατάφερε ο άλλος να κάνει σεξ και το βάζει και στο βιογραφικό του. Και τι να σε κάνουμε στο δήμο ρε φίλε; να ερχόμαστε να μας πηδήξεις;

2. Ο φέρελπις νεανίας του κομματικού σωλήνα
Βλέπεις τον άλλο που είναι δεν είναι 30, και στο βιογραφικό του έχει ότι πήρε πτυχίο και μετά κατευθείαν δούλεψε ως σύμβουλος κάποιου υπουργού/βουλευτή κλπ. Ναι φίλε, καταλάβαμε, είσαι ο πυλώνας της αξιοκρατίας. Πήρες πτυχίο και κατευθείαν χωρίς προϋπηρεσία, πήγες καρφωτός σε υπουργείο. Και θες να σε βάλουμε να διοικήσεις το δήμο κιόλας. Και όχι τίποτα άλλο, αλλά έχεις και την κλασσική φωτογραφία του κλαρινογάμπρεμαν, με γυαλιστερό στενό κοστουμάκι, ξυρισμένο μαλλί και πουκάμισο με μεγάλο γιακά. Άσε καταλάβαμε. Σκυλάδικο, γαρύφαλλο, παραγοντιλίκι και δημόσιες σχέσεις. Ξέρω ξέρω, δε θα χαθείς ρε άνθρωπε. Θα σε βολεύουν πάντα κάπου. Και αν δε βγεις, ε θα μπεις "διοικητής" σε καναν οργανισμό που χρωστάει, θα προσλάβεις και 5-10 να ξεπληρώσεις χάρες (θα τους δηλώσεις βέβαια ως υπάλληλους καθαριότητας, αλλά ως δια μαγείας θα δουλεύουν σε κάποιο γραφείο του οργανισμού ρίχνοντας πασιέντζες). Όξω, γλίτσα.

3. Το μέντιουμ
Δεν κάνω πλάκα. Κατέβηκε ο άλλος με βιογραφικό "μέντιουμ-παραψυχολόγος-αστρολόγος-μελλοντολόγος-παπατζολόγος". Α, και ιδιοκτήτης αυθαιρέτου. ΔΕΝ κάνω πλάκα. Δεν έγραψε βέβαια "ιδιοκτήτης αυθαιρέτου", αλλά όταν δηλώνεις "οικιστής" σε συνοικισμό αυθαιρέτων, ε.. Ομολογώ ότι ο συγκεκριμένος έχει προσόντα. Καταφέρνει να βγάζει λεφτά κοροϊδεύοντας κόσμο, άρα κάνει για πολιτικός ο άνθρωπος. Παρασιτεί στην κοινωνία εκμεταλλευόμενος τους αφελείς και τους απεγνωσμένους, άρα στην πράξη θα έλεγα είναι ιδανικός. Ζω για τη στιγμή που αν βγει θα βγάλει λόγο στο δημοτικό συμβούλιο, λέγοντας ότι τα οικονομικά του δήμου πάνε σκατά και γίνεται της κλεψιάς, επειδή είναι ο Δίας ορθοκωλομπρούμητος με τον Ωρίωνα.

4. Ο "ενεργός πολίτης"
Nαι το είδαμε και αυτό. Όνομα, επώνυμο και δίπλα "ενεργός πολίτης". Αυτό. Τέλος. Ναι φιλαράκι οκ, ενεργός πολίτης, αλλά μεταξύ μας, όλοι ξέρουμε τις ενέργειες που έκανες για τον εαυτό σου και την οικογένειά σου 30 χρόνια "ενεργός πολίτης" στα του δήμου. Και επειδή ήσουν συνδικαλάρας (διορισμένος με τους γνωστούς διαφανείς τρόπους των 80's) και δήλωνες εργαζόμενος στο χ μέρος που δούλευαν και άλλοι, όλοι ξέρουν πως πατούσες μόνο τη μέρα της μισθοδοσίας. Και οι ομοϊδεάτες σου, γιατί αυτοί σε καντηλιάζουν κυρίως. Επειδή και δε σε έβλεπαν ποτέ, αλλά και τους έχωνες και δούλευαν διπλά γιατί εσύ "αγωνιζόσανε". Όταν σε βρίζουν μέχρι και οι δικοί σου, αστα να παν.

5. Ο "τίμιος" γυρολόγος
Πως είναι ο Μπίστης ένα πράμα; Μόνο στο πιο επιτυχημένο. Σε ξέρουμε. Κάθε φορά που πάει να αλλάξει ο δήμος χέρια, εσύ ξαφνικά αποκτάς ιδεολογικές διαφορές, κρίση συνειδήσεως, βγάζεις μια δακρύβρεχτη ανακοίνωση στα μήντια και πας εντελώς τυχαία στο συνδυασμό που χει τις μεγαλύτερες προοπτικές να νικήσει. Έτσι, σε έχουμε δει υποψήφιο σύμβουλο με το ΚΚΕ, το ΠΑΣΟΚ, τη ΝΔ και τώρα πάλι ΠΑΣΟΚ. Και η μαλακία είναι ότι βγαίνεις κάθε φορά. Γιατί "νοιάζεσαι τον τόπο". Βιογραφικό του στυλ "Τάδε Ταδόπουλος, 40 χρόνια δημοτικός σύμβουλος, έχω εμπειρία και άποψη, μπορεί να έκανα λάθη στο παρελθόν, αλλά τώρα ανένηψα και είμαι έτοιμος να υπηρετήσω τον τόπο, από διαφορετικό πόστο, αλλά με την ίδια δυναμικότητα" (έχεις και ισχυρό ένστικτο επιβίωσης και ιδιαίτερη ικανότητα να πείθεις γιαγιάδες ότι θα δώσεις δουλειά στα παιδιά τους). Το "τώρα ανένηψα" μεταφράζεται σε "θα χάσουν οι προηγούμενοι, οπότε κάτσε να πάω με τον άλλο που χει ρεύμα γιατί που να ξανατρέχω να δουλεύω τώρα". 

6. Ο "ψηφίστε με γιατί είμαι νέος"
Κάποια στιγμή διαχύθηκε στην ελληνική κοινωνία το μιμήδιο του ότι επειδή είσαι νέος, έχεις πάντα δίκιο και έχεις πάντα καλές ιδέες. Ναι. Όχι. Το ότι είσαι νέος, εγγυάται αποκλειστικά και μόνο το ότι είσαι νέος. Για τα άλλα, θέλουμε αποδείξεις. Και στο τμήμα αποδείξεων έχεις λιγότερο υλικό από ο,τι έχω εγώ στο τμήμα κοιλιακών, τρικεφάλων και επικίνδυνων σπορ. Βασικά, είσαι ένας μαντράχαλος 30 χρονών που αρνήθηκες να δουλέψεις ακόμα και στη δουλειά του πατέρα σου, επειδή δεν ήθελες αφεντικό πάνω από το κεφάλι σου και μάλλον η φρέσκια ιδέα που έχεις στο μυαλό σου είναι ότι περιμένεις να πάρει σύνταξη για να γίνεις διευθυνταράς. (Να σου πω ένα μυστικό; Ο διευθυνταράς ο καλός, ο σωστός -και υπάρχουν τέτοιοι, έχω δει- τις ικανότητές του τις αποκτά δουλεύοντας και σε χαμηλότερες θέσεις πριν γίνει διευθυντής, και άμα είναι σωστός και τζαμάτος, εκεί μαθαίνει τη δουλειά και το πως να σέβεται τον υφιστάμενό του αργότερα. -Επαναλαμβάνω, υπάρχουν τέτοιοι, έχω δουλέψει με τέτοιον στον ιδιωτικό τομέα και ο άνθρωπος δούλευε σαν το σκυλί, μας σεβόταν, μας βοηθούσε και πραγματικά ήταν παράδειγμα και τιμιότητας και σεβασμού στο συνάδελφο-. Εσύ, θα γίνεις ο κλασσικός αρχοντομαλάκας που θα πηγαίνει στη δουλειά για να δει τι έχει το ταμείο και να χριστοπαναγιάσει τους "τεμπέληδες" που δεν του βγαλαν σήμερα αρκετά για να πάει το βράδυ να τα πιεί στα μπουζούκια. Θες να γίνεις και δημοτικός σύμβουλος. Άχρηστε. Που την είδες και παράγοντας. Γλίτση

7. Ο "ανεξάρτητος"
Ψηφίστε μια ανεξάρτητη, ακομμάτιστη φωνή που ειλικρινά νοιάζεται για τον τόπο και τα προβλήματά του. Βέβαια η ανεξάρτητη και ακομμάτιστη φωνή ήταν επιλεγμένος σύμβουλος υπουργού γνωστού κόμματος, έβγαινε πρώτος πρώτος φωτογραφίες με βουλευτές και πολιτικούς γνωστού κόμματος, ήταν παραλίγο υποψήφιος βουλευτής γνωστού κόμματος, αλλά τώρα που σφίξαν τα ζωνάρια, το παίζει ανεξάρτητος, άσχετα αν εξακολουθεί να υποστηρίζεται με νύχια και με δόντια από γνωστό κόμμα. Η ταμπέλα γράφει ανεξάρτητος, άρα ας τον πιστέψεις, εσύ η αθώα θείτσα. Γιατί νοιάζεται το παιδί για τον τόπο. Οκ και γιατί χρωστάς ένα διορισμό που σου βόλεψε, μέσω του γνωστού κόμματος. Δε βαριέσαι ρε θείτσα, όλοι ανεξάρτητοι είναι. Τι σου λέω τώρα ε;

Έχει και άλλα φυντάνια αλλά βαριέμαι να γράφω. Στείλτε μας τη δική σας ιστορία άκυρων ή λαμογουποψήφιων στα σχόλια και κερδίστε την αμέριστη εκτίμηση του άτιμου του συντάξαντος την ανάρτηση ταύτη.
Και μεθαύριο, να πάτε να το ρίξετε. Γιατί είδατε ποιοι πάνε και ψηφίζουν όταν δεν πάτε εσείς ε; 
Ναι ξέρω,ξέρω, αν οι εκλογές άλλαζαν κάτι θα ήταν παράνομες. Ναι οκ, και αν η αποχή άλλαζε κάτι, παρομοίως.
Τα λέμε
Πάω να στήσω κανα έπιπλο τώρα γιατί πολύ κωλοβάρεσα.

Υγιαίνετε.
Ευοί Ευάν.
Αριβεντέρτσι

Thursday, November 11, 2010

Τι θα γινόταν αν..

Τι θα γινόταν αν... στην Ελλάδα οι χρήστες του διαδικτύου αποτελούσαν αντιπροσωπευτικό εκλογικό δείγμα.

Εισαγωγή :
Στα διάφορα ιντεργουέμπια, απο ο,τι φαίνεται έχουμε πήξει στον προοδευτισμό και την ιδεολογία (η οποία πλειστάκις φλερτάρει τόσο στενά με την ιδεοληψία, που αν εγώ ήμουν η ιδεολογία και γκομενάκι η ιδεοληψία, θα μου κανε μήνυση για σεξουαλική παρενόχληση και προσβολή της δημοσίας αιδούς)
Απο ο,τι φαίνεται μη-αριστεροί ψηφοφόροι μάλλον δεν έχουν γκομπιούτερες στα σπίτια τους, ούτε ιντερνέτια (για μεγάλη μερίδα των πολύ-πολύ δεξιών φαντάζομαι ισχύει, γιατί το ιντερνετ ναι του διαβόλου, όπως και η ραπτομηχανή) κλπ, ή απλά φοβούνται να πουν τη γνώμη τους, γιατί χαρακτηρισμοί όπως "φασίστα", "πουλημένε", "όργανο του συστήματος" "σκουλήκι" κλπ, περισσεύουν.
(Παρένθεση, αυτούς ακριβώς τους χαρακτηρισμούς είχα φάει στη μάπα, όταν σε επαναστατικό βλόγι είπα πως το hoax με τα 20 δις που θα μας δίναν τσάμπα από μια ανύπαρκτη εταιρεία, ήταν.. hoax)
Μια και λοιπόν, η αφρόκρεμα της αγωνιώσας και αγωνιζομένης προοδευτικής νομενκλατούρας έχει πήξει το γουέμπ,αλλά στην πραγματικότητα αποτελεί ένα ποσοστό Αλαβάνου, ας δούμε χαριτολογώντας πως θα ήταν η χώρα αν το γουέμπ αντικατόπτριζε πραγματικό εκλογικό ποσοστό.

1. Κατάταξη κομμάτων :

α. ΣΥΝ-ΣΥΡΙΖΑ-Συνιστώσα #1, Συνιστώσα #2,..... συνιστώσα #ν (ν->+οο) : 49,6% (συμψηφίζεται το ποσοστό των αναρχοαυτονομοανενταχτοανένταχτων γιατί έτσι με βολεύει και δεν περιγράφω και καμιά πραγματικότητα)
β.ΚΚΕ- ΜΛ-ΚΚΕ -ΛΜ-ΚΚΕ- Λ-ΚΚΕ-Μ, Μ-ΚΚΕ-Λ,Ε-μπουλκουμέκουκού, Κουκού-μπουλκουε-με κλπ : 38,3%
γ. ΠΑΣΟΚ : 10,1%
δ. ΝΔ : 2,9%
ε. ΛΑΟΣ και λοιποί 2. Όχι 2%, 2 άτομα.

Οπότε, έχουμε κυβέρνηση Αλέξη Τσίπρα, με αξιωματική αντιπολίτευση Αλέκας Παπαρήγα. Τη θέση που έχει τώρα το ΚΚΕ στη βουλή, την παίρνει ο ΓΑΠ, και τη θέση που έχει το ΛΑΟΣ στη βουλή, την παίρνει ο Antonis (κοίτα συμμετρία...)

Οπότε ως κυβέρνηση ο Αλέξης, πρέπει να μοιράσει την πίτα έτσι ώστε να ικανοποιηθούν όλες οι συνιστώσες. Μια και προφανώς τα υπουργεία δε φτάνουν για όλους, δημιουργούνται 67 νέα υπουργεία μεταξύ των οποίων :
Υπουργείο δικαιωμάτων γκέι σπάρου Αμβρακικού : Είσαι σπάρος; είσαι γκέι; ζεις στον Αμβρακικό; Τα προβλήματά σου λύθηκαν. Οι ψαράδες σε κυνηγάνε περισσότερο από τους στρέιτ σπάρους; τα σκουλήκια στο αγκίστρι είναι προπέρσινα; Σε προτιμούν για τηγάνισμα και όχι για ψήσιμο; Τέλος οι διακρίσεις στην κουζίνα.

Υπουργείο Γκρίνιας και Κραταωμούτρα με σκοπό τον έλεγχο του κυβερνητικού -και όχι μόνο- έργου :
Το υπουργείο στελεχώνεται με έμπειρα και δυναμικά στελέχη, με χρόνια στους αγώνες πόλης και πίστας, ώστε να γκρινιάζουμε συντονισμένα χωρίς οχλαγωγία σε λα μινόρε. Υπεύθυνο και για διοργανώσεις τύπου "Σώστε τους τριχωτούς όρχεις του Σουαζιλανδού κάστορα.Ολοι στο Σύνταγμα να κρατήσουμε μούτρα ανατολικά, φορώντας ροζουλί-σωμόν μπλουζάκια"

Υπουργείο Διοργανώσεως Συναυλιών και Δράσεων με έμφαση στον Πλιάτσικα
Αυτονόητο.

Υπουργείο Διοργανωσεως Διαδηλώσεων και Διαμαρτυριών
Καθόλου αυτονόητο. Γιατί συνήθως οι διαδηλωτές διαδηλώνουν εναντίον της κυβέρνησης. Αν είμαστε εμείς κυβέρνηση, εναντίον ποιού θα διαδηλώνουν οι διαδηλωτές; Εύκολο. Δημιουργείς το αντίστοιχο υπουργείο, ώστε να τροφοδοτεί την εκάστοτε συντεχνία, το εκάστοτε σωματείο κλπ με ικανούς και ωραίους λόγους για να διαδηλώσουν εναντίον της αντιπολίτευσης.

Υπουργείο Διαχείρισης Λούμπεν Καφενείων στα Πετράλωνα Με Τσίπουρο-Biohazard-1 ευρώ ο τόνος
Αυτονόητο. Έχει πήξει το σύμπαν από καφενειοειδή μυκητιώματα που σερβίρουν κεφτέδες με κρέας χειρότερο απο γκοτζίλα και τσίπουρο "έπλυνα τις μασκάλες μου με οινόπνευμα και το σέρβιρα για τσίπουρο", στα οποία ακούς Πλιάτσικα και Διάφανα Κρίνα,και περιτρυγιρίζεσαι από γραφικούς αυτόχθονες συντρόφους που μιλάνε για τη Ρόζα Λούξεμπουργκ, την 4η διεθνή και τις διακοπές τους σε ελεύθερο κάμπινγκ στη βραχονησίδα "Φαλκονέρα".

Υπουργείο Προστασίας και Εγγραφής Μειονοτήτων.
Ωραία ιδέα, αλλα στην υλοποίηση κολλάμε. Μια και ο ορισμός της μειονότητας είναι ελαφρώς ευρύς, καταλήγουμε να έχουμε μια μεινότητα για κάθε πολίτη, η οποία να διεκδικεί διαφορετικά δικαιώματα. Έχουμε πχ την μειονότητα Zaphod που απαιτεί φτηνά καθαρά ποτά και τσάμπα καπνό, τη μειονότητα Estarian που διεκδικεί καλύτερες πλαστικές στήθους, περισσότερο λυκίσκο στη μπυρα, ψητά και καπνό κλπ..
Υπουργείο Ενδυματολογικού κωδίκεως για πραγματικούς επαναστάτες (να ελέγχουμε πως ντυνόμαστε, μη μας πουν και τρέντουλες και χαλάσει η εικόνα του revolution-Friday που έχουμε κάνει νέο τρεντ) και φυσικά

Υπουργείο Διαχείρισης, Καταλογογράφησης και Ονοματοδοσίας Νέων Συνιστωσών
Καίριο υπουργείο, με ενδιαφέρουσες ευθύνες. Γιατί έστω και αν υπάρχουν περί τις χίλιες επτακόσιες τριγιάντα δύο συνιστώσες εν ενεργεία, ακόμα και αν το 50% τους αποτελείται από 1 άτομο, πάλι υπάρχει κίνδυνος διάσπασης. Μην ξεχνάμε πως μια συνιστώσα θεωρείται πολυπληθής αν γεμίζουν ταξί. Οπότε, αν ξαφνικά οι χίλιες επτακόσιες τριγιάντα δύο σπάσουν στη μέση, έχεις μάνι μάνι τρεις χιλιάδες τετρακόσες εξήντα τέσσερεις συνιστώσες. Φαντάσου τι θα γίνει στο συνέδριο. "Εσύ με ποιους είσαι σύντροφε;" "Τι να σου πω, δε θυμάμαι. Ήμουν στην ΟΚΕ,μετα πήγα στην ΕΚΟ, μετά διασπαστήκαμε σε ΚΕΟΚΕ, μετά η ΚΕΟΚΕ μετονομάστηκε σε ΟΕΚΚΟΚΕ και προχτές εγώ και ο Μπάμπης διασπαστήκαμε και δεν έχω βρει ακόμα όνομα". Εύκολο, πας στο ΥΔΚΟΝΣ,καταθέτεις μια αίτηση στην οποία αναγράφεται η συνιστώσα που ανήκες και που διασπάστηκε, αναφέρεις τον αριθμό διασπάσεων, και αυτόματα, γρήγορα και έξυπνα, δημιουργείται η νέα σου συνιστωσιακή ταυτότητα, με νέο λογκο, όνομα και αριθμό μητρώου έτσι ώστε να ξέρεις που βρίσκεσαι ρε αδερφέ! Ίσως να παρουσιαστεί μικρό πρόβλημα με τους διπολικούς συντρόφους που θέλουν να διασπαστούν με τον εαυτό τους, σαν αμοιβάδες, αλλά φαντάζομαι απλά θα σου δίνουν δυό ταυτότητες και καθάρισες.

Κυβερνητικό έργο :
Πρώτο μέλημα να βρούμε γενικότερα λεφτά, και μια και η ιδεολογία μας λέει να τα πάρουμε από τους πλούσιους, πάμε να τα πάρουμε από τους πλούσιους. Έλα όμως που οι μισοί πλούσιοι είναι μέλη στο κόμμα και καλή η ιδεολογία αλλά καλά και τα λεφτά. Δημιουργία αντιδραστικής συνιστώσας με αρχικά ΔΘΜΠΤΛΚΤ (Δε Θα Μας Παρεις Τα Λεφτα Κουφάλα Τσίπρα) με σήμα το ευρωδρέπανο περιστοιχισμένο από τις λέξεις "Liberte,Fraternite,Monetarite" και διοργανωση πορείας εναντίον στο φακέλωμα, τους ψεκασμούς και την οικολογική καταστροφή (για να μην ξεχνάμε και τις άλλες μας προτεραιότητες). Ο Αλαβάνος από την Πεντέλη εξαπολύει μύδρους του στυλ "Αν σηκώσεις το κεφάλι θα δεις μούτζες".
Στο κυβερνητικό έργο αυτό, το ΚΚΕ λέει αρχικά ΟΧΙ από κεκτημένη ταχύτητα, αλλά καταλαβαίνει τη μαλακία του μετά το ψήφισμα. Μοναδική παρασπονδία η Καφαντάρη που ψηφίζει ΝΑΙ και δε μπορει να το αλλάξει σε ΟΧΙ όταν καταλαβαίνει πως το ΚΚΕ είναι το πλουσιότερο κόμμα και θα του πάρουν τα σώβρακα.
Ελάσσων αντιπολίτευση : Κανουν ό,τι κάναν πάντα, δηλαδή απολύτως τίποτα. Γκρινιάζουν που πλέον δεν έχουν το χέρι στην καρδάρα με το μέλι, αλλά δεν τρώνε πλέον πέτρες στο κεφάλι και για αλλαγή έχουν την ευθύνη αυτοι που τη θέλαν περισσότερο, οποτε παιρνουν ποπ κορν και λεμονάδες στη βουλή και χαζεύουν.
Δεύτερο μέλημα είναι η παιδεία. Αρχικά επιτρέπεται το κάπνισμα και το κομπολόι στην τάξη, και ενθαρρύνεται η αντίδραση στον καθηγητή ως μέσο διαφωνίας στο επιστημονικό κατεστημένο. Η κοπάνα θεσμοθετείται ως δικαίωμα, με ανώτατο όριο απουσιών τις εικοσιοκτώ χιλιάδες εξακόσες τρείς. Τα σχολεία αδειάζουν, αλλά όλοι μπαινουν στο πανεπιστήμιο αρκεί κάποτε να γράφτηκαν στην πρώτη δημοτικού.
Τα πανεπιστήμια δεν παίρνουν λεφτά, γιατί ακόμα περιμένουμε από τους πλούσιους να τα δώσουν, αλλά πρέπει να αντιμετωπίσουν την αθρόα εισροή πρωτοετών, πολλοί από τους οποίους είναι 12 χρονών και αναλφάβητοι. Οπότε -υπέροχη ιδέα- ο πρωθυπουργός προτείνει να λειτουργήσουν τα σχολεία ως λούμπεν καφενεία -μια και δεν πατάει κανένας-, οι καθηγητές να γίνουν μάγειροι και σερβιτόροι και τα έσοδα να δίδονται στα πανεπιστήμια για έρευνα. Εν τω μεταξύ δημιουργείται μείζον ηθικό θέμα με τα δικαιώματα του στρέιτ σπάρου του Παγασητικού, που ζητά ίση μεταχείριση με τον γκέι σπάρο του Αμβρακικού.
Η αστυνομία καταργείται ως σώμα και ως έννοια και τη θέση της παίρνουν ομάδες αστικής περιφρούρησης με σήμα το γαρύφαλλο. Η ΓΑΔΑ μετονομάζεται σε Βίλλα Ροζαλία και βάφεται ως παρανοικός παπαγάλος υπό την επίρρεια lsd.
Πρώτο μέλημα το κυνήγι των πρεζεμπόρων, αλλά η πρώτη τους σύγκρουση αποβαίνει ατυχής, μια και κανείς πρεζέμπορος δεν τρομοκρατείται από ένα πλήθος μυστακοφόρων πλιατσικοτραγουδιάρηδων που κραδαίνουν ιδιαιτέρως κοφτερά γαρύφαλλα.
Περνάμε στην κρατική τηλεόραση όπου απολύονται όλοι, αλλά δεν απολύονται ακριβώς παρά στο περιπου. Όλα τα καναλια της ΕΡΤ πλέον μεταδίδουν μόνο Μπόλεκ και Λόλεκ, Ταρκόφσκι, Κισλόφσκι, Κιαροστάμι κλπ . Παράλληλο κλείσιμο των ιδιωτικών σταθμών και μετατροπή τους σε Ανεξάρτητα Αυτοδιαχειριζόμενα Δίκτυα Ενημέρωσης και Ψυχαγωγίας, το οποίο σημαίνει ότι θα πήξουμε στην κλάψα, τη μαυρίλα και (ταραταταααααααααν) το Φίλιππο Πλιάτσικα και την άλλη με το ζαμπόν το λάιτ.
Η εκπρόσωπος τύπου της κυβέρνησης, μια 65άρα πρώην χίπισσα που έχει να πλυθεί από τότε που ο Τιτανικός ήταν στη ναυπηγοεπισκευαστική, ανακοινώνει στην πρώτη δήλωση της νέας κυβέρνησης :
"κμ κμ κμ κμ.. ενα δύο ένα δύο.. Ναι.. Τέσσερα...Η αναλγησία της κυβέρνησης ΠΑΣΟΚ, δε μας αφήνει άλλη επιλογ..ε; τι; πότε ρε;; που; ε; Μαλάκα μου νικήσαμε; Και γω που νόμιζα ότι έφταιγε το προυσαλιό."

Παράλληλα στα ιντεργουέμπια γίνεται χαμός απο blog posts,tweets,twats,fb posts και τα συναφή, αλλά μετά από λίγο το backbone πέφτει, γιατί διασπάστηκε το Σωματείο Διαχείρισης και Ελέγχου Τηλεπικοινωνιακών Πορων στα 8, και δε μπορούν να αποφασίσουν ποιος θα κοιτάει το traffic.
Μια και πέφτει το ιντερνετ, η εκκλησία συγχαίρει τον πρωθυπουργό Αλέξη Τσίπρα για την τόσο έντιμη αντιμετώπιση του σατανικού αυτου πράγματος.
2 ώρες μετά, η Αθήνα καίγεται από μανιασμένα netfreaks και η κυβέρνηση πέφτει..


Wednesday, November 03, 2010

Αγαπητέ υποψήφιε, πρόσεχε

Αγαπητέ υποψήφιε,
πρόσεχε όταν σε καλούν στο ραδιόφωνο. Το ραδιόφωνο δεν είναι τηλεόραση και όταν μιλάς πάνω στον άλλο, ενοχλείς επί 10.
Άκουγα τώρα το πρωί μια ραδιοφωνική συνέντευξη όλων των υποψηφίων για μια περιοχή. Δεν έχει σημασία η περιοχή, δεν έχουν σημασία οι υποψήφιοι, έχουν πολλή σημασία οι συμπεριφορές.
Οι δύο υποψήφιοι ήταν στο στούντιο, οι άλλοι δύο μιλούσαν τηλεφωνικώς. Οι κανόνες ήταν τόσο απλοί που ακόμα και παιδιά της πρώτης δημοτικού θα μπορούσαν να ακολουθήσουν.
Έπρεπε να πει ο καθένας με τη σειρά του μία πρόταση/δέσμευση για το τι θα κάνει.
Οι τρείς υποψήφιοι, ασχέτως κομματικής προελεύσεως ήταν ευγενέστατοι ο ένας προς τον άλλο. Η όποια "διακοπή" που έκαναν προς τον συνυποψήφιό τους ήταν του επιπέδου μία-δυό προτάσεις ως παρατήρηση. Αποδεκτό.
Υπήρχε όμως ΣΥΝΕΧΩΣ από κάτω τους η .. τέταρτη φωνή.
Όταν λέω συνεχώς, εννοώ συνεχώς. Πέτυχα την κουβέντα σε σημείο που δεν ήξερα ποιος μιλάει και ποιος ενοχλεί οπότε προς το παρόν τουλάχιστον δε μπορώ να κατηγορηθώ για κομματική εμπάθεια.
Δυστυχώς όμως καταλαβαίνεις μέσα σε 3 δευτερόλεπτα τουλάχιστον από που προέρχεται αυτός που χαλάει τη διαδικασία και μετατρέπει μια ραδιοφωνική κουβέντα σε ένα ακατάληπτο μπάχαλο.
Φαντάσου να μιλάει κάποιος που δε βλέπεις, και στο 60-70% της έντασης της φωνής του να υπάρχει μια άλλη φωνή που μιλάει χωρίς κόμματα, τελείες, θαυμαστικά, τίποτα. Μια φωνή που μιλάει με μια συνεχή ροή, λέγοντας λέξεις που πιάνεις μία στις τόσες.
Φαντάσου να λέω εγώ "για την πόλη μου η πρώτη προτεραιότητα είναι η καθαριότητα. Σκοπός μας είναι να δημιουργήσουμε χ χώρους ανακύκλωσης, με τον τάδε τρόπο" κλπ κλπ κλπ κλπ. Και από κάτω -ή από πάνω, διάλεξε- να ακούς : "Ναιαλλαεσύθαπάρειςσυνταξητιγίνεταιόμωςμετιςσυντάξειςτωντάδεμελώντουταδεσωματείουπουέδωσαντηζωήτουςστοναγώναγιατηνεπιβίωσηκαιφταίτεόλοιεσείςπουδεναφήνετεμπλαμπλαμπλαμμπλαμπλαμπλα"
ΣΥΝΕΧΕΙΑ.
Για να μην κρυβόμαστε πίσω από το δάχτυλό μας, προφανώς η φωνή που κάλυπτε ήταν υποψηφίου του Κομμουνιστικού Κόμματος που συμπεριφερόταν έτσι καθ'όλη τη διάρκεια που μιλούσαν οι υπόλοιποι τρείς. Φυσικά νόημα δεν έβγαζε καμία φωνή σε κάποια σημεία, απλά γιατί μπλέκονταν οι λέξεις τόσο πολύ, που θυμήθηκα τα περίφημα "γαλόπουλα" στην εκπαίδευση στο στρατό.
(Για τους ανενημέρωτους : Σε κάποια φάση στο στρατό, στην εκπαίδευση, γίνεται μια ωραία άσκηση κατά την οποία τρέχεις γύρω γύρω στο προαύλιο, γόνατα στο στήθος, χέρια στο κεφάλι κλπ και ταυτόχρονα αναφέρεσαι. Όταν το κάνουν αυτό 1600 άτομα, το γενικό ηχητικό αποτέλεσμα είναι ένα ατέλειωτο "γλουγλουγλουγλουγλου", εξ ου και το "καλώς τα γαλόπουλα" όταν θες να απευθυνθείς σε άρτι αφιχθέντες εκ του κέντρου εκπαίδευσης). Πάμε παρακάτω.
Δεν έχω κανένα πρόβλημα με τον οποιονδήποτε θέλει να πει τη γνώμη του για το ο,τιδήποτε. Ακόμα και αν είναι μπαρούφα. Πες ο,τι θες ρε αδερφέ. Αλλά όταν ειδικά στο ραδιόφωνο επιμένεις να μιλάς συνέχεια πάνω από τον άλλο, λέγοντας άσχετα -κυρίως ad hominem- τσιτάτα και λαικιστικές φανφάρες, ε μου σπας τα νεύρα. Προσωπικά, αν ήμουν κομμουνιστής, το συγκεκριμένο ψηφοδέλτιο δεν θα το ψήφιζα με την καμία, εξαιτιας του εκπροσώπου του. Αντιθέτως οι υπόλοιποι υποψήφιοι (ο,τι και αν είπαν, είτε μπούρδα, είτε σωστό, δεν το εξετάζω), σεβάστηκαν την απλή, καθημερινή ευγένεια και άφησαν τους άλλους να πουν τη γνώμη τους. Διαφορές ιδιαίτερες να σου πω, δεν είχαν. ΝΔ-ΠΑΣΟΚ-ΣΥΝ ουσιαστικά συμφωνούσαν στα μείζονα προβλήματα της συγκεκριμένης περιοχής, όπως και στους χονδρικούς τρόπους αντιμετώπισής τους. Η μοναδική παραφωνία, κακοφωνία κλπ εκεί μέσα ήταν ο/η υποψήφιος του ΚΚΕ που φάνηκε αισχρότατα, ότι απλά δεν ήθελε να αφήσει κανέναν άλλον να μιλήσει. Όταν πήρε το λόγο δε για να πει τις προτάσεις που έχει, δεν διεκόπη από κανέναν.
Σε κάποια φάση, που το κακό είχε παραγίνει, οι συντονιστές της κουβέντας είπαν "ακούστε να δείτε, επειδή δεν βγαίνει άκρη, θα κλείσουμε τα μικρόφωνα των υπολοίπων και θα χουμε ανοιχτό μόνο το μικρόφωνο αυτού που έχει το λόγο, μπας και καταλάβουμε τίποτα". Ε φυσικά στο καπάκι υπήρξε η κλασσική καταγγελία για φίμωσηδενεχετετοδικαίωμανααποκοπτετετηφωνήτουλαουετσιαπροκαλυπτακαιαυταειναιτακτικεςπουδενείναιπλέοναποδεκτές κλπ κλπ.
Ρε αλάνι τι διάολο, δεν μπορείς να ΞΕΧΩΡΙΖΕΙΣ τις ρημάδες τις λέξεις;

Λοιπόν άκου να δεις και τελειώνω, αγαπητέ υποψήφιε.
Δε με ενδιαφέρει με ποιον κατεβαίνεις. Εγώ στο δήμο, ψηφίζω πρόσωπα, όχι κόμμα. Γκέγκε; Και αν το ΚΚΕ στο δήμο μου έχει αξιόλογους ανθρώπους, θα τους το ρίξω ευχαρίστως. Το ίδιο ισχύει για όλες τις παρατάξεις στο δήμο μου. Στο δήμο, επειδή αυτούς τους ξέρεις καλύτερα από τους βολευτές, επενδύεις σε προσωπική αξία ξεκάθαρα. Αν λοιπόν ακούσω υποψήφιο στο δήμο μου να συμπεριφέρεται έτσι όπως εσύ το πρωί, μαύρο δαγκωτό. Δεν πα να έχεις χίλια δίκια και όλοι οι άλλοι άδικο. Ξέρεις γιατί; Γιατί άνθρωπος που δεν μπορεί να σκάσει και να ακούσει 5 λεπτά τον "αντίπαλό" του ,να τον ΑΚΟΥΣΕΙ ρε διάολε, δεν είναι ικανός ποτέ και για τίποτα να πεισθεί ότι μπορεί να έχει λάθος σε κάτι, από τους δικούς του ή τους "άλλους".  Η λογική του "δρόμου" και της οχλαγωγίας και της μάζας, είναι καλή μόνο για το δρόμο, όχι όταν πας να λύσεις τα προβλήματα της περιοχής σου μαζί με ένα μάτσο άλλους ανθρώπους που πολλοί από αυτούς, όντως ενδιαφέρονται να λύσουν τα προβλήματα του τόπου -γιατί και αυτοί τα ίδια έχουν-, απλά το βλέπουν από άλλη οπτική γωνία.
Αλάθητους στο δήμο εγώ δε θέλω.