Wednesday, February 01, 2012

Τραυματίας πολέμου

Το Σάββατο έκανα μία από αυτές τις άθλιες παρορμητικές χαζομάρες για τις οποίες συνηθίζω να κοροϊδεύω τον κόσμο ασύστολα. Όλα ξεκίνησαν από τα κλειδιά που έμειναν μέσα, πέρασαν μέσα από έναν λάθος υπολογισμό και κατέληξαν σε έναν βλαμμένο τραυματισμό.
Έπαιξα τον Μπάτμαν και έχασα.
Ξέχασα τα κλειδιά μέσα στο σπίτι, πήγα να πηδήξω τη μάντρα για να μπω μέσα. Έπεσα όσο πιο μαλακά μπορούσα (από 2 1/2 περίπου μέτρα). Εκείνη τη στιγμή δεν κατάλαβα πολλά, μετά από 2 ώρες που πήγα να οδηγήσω, πέθανα.
Έτσι κατέληξα να πρέπει να μείνω 10 μέρες στο κρεβάτι, με κρυοθεραπείες, αντιφλεγμονώδη και διάφορα άλλα, γιατί ξεκώλιασα τους συνδέσμους στα πόδια μου (δε λες πάλι καλά που δεν τσάκισα τίποτα αστραγάλους να τρέχουμε;)..

Οπότε αυτή τη στιγμή,

σύμφωνα με τη μάνα μου είμαι κάπως έτσι :


o πατέρας μου νομίζει ότι βασικά είμαι έτσι : 

το έτερον νομίζει ότι γίνεται αυτό : 

εγώ με βλέπω κάπως έτσι


αλλά στην πραγματικότητα είμαι απλά έτσι



9 comments:

mahler76 said...

θα ζήσεις λοιπόν. Άντε τυχερέ 10 μέρες αρντάν :)
Περαστικά σου.

Stefanos said...

κακό σκυλί.. κλπ :D

ευχαριστώ ρεϊ :)

ellinaki said...

Αν ποτέ κλειστώ έξω από το σπίτι, εσένα θα φωνάξω!

Stefanos said...

Αν είναι ΣΚ χρεώνω παραπάνω να ξέρεις :p

Zaphod said...

χαχαχαχααχα!!

Περαστικα!!!!

(Υ.Γ. Δεν ειναι για την ηλικια μας το νιτζ-ειν!)

Khlysty said...

Γεια σου ρε Ζουπερμαν!!! Περαστικά!!!

pølsemannen said...

Εμ, που πήγες ωρέ χωρίς στολή, μπέρτα, κλπ;

Περαστικά!

ria said...

περαστικά.

μου άρεσε ο τρόπος που σε βλέπουν οι άλλοι!

πονάς αλλά το χιούμορ σου δεν το χάνεις!

και μην ξεχνάς, κακό σκυλί ψόφο δεν έχει...

Κωνσταντίνος Καντακουζηνός said...

Μένω στον τέταρτο. Αν ποτέ χρειαστώ βοήθεια, να σας φωνάξω;