Wednesday, April 08, 2009

A haw haw haw haw


Διάθεση : Γνησίως Αύξουσα
Υποβόσκουσα διάθεση : Αύξουσα
Μουσική : ZZ TOP - La grange
Υποβόσκουσα μουσική : AC/DC - T.N.T
Βλέπουμε : Μανιωδώς House M.D . Και Black Adder.Ξανάξανα.
Φαϊ : Ρεβύθια. Και ένα τεράστιο σαγανάκι κασέρι-σουτζούκι (ναι ρε, έβαλα και μπούκοβο)
Ποτό : Μπύρα. Και κρασί. Έχω και κάτι μπουκάλια τσίπουρο αλλά αυτά με παρέα
Φεϊμστορίτες και φεϊμστορίτισσες!
Τα είδατε με το σεισμό στην Ιταλία ε; Τση ποπέας έγινε. Κολυμπηθρόξυλο δεν έμεινε. Παρατηρήσατε όμως κάτι ρε παιδιά; Είδατε πουθενά συνεργείο με δημοσιογράφους να είναι μέσα στα χαλάσματα, δίπλα στους διασώστες και να τους κολλάνε τα μικρόφωνα στο πηγούνι; Είδατε πουθενά δημοσιογράφους να είναι μέσα στα χαλάσματα και να παίρνουν ζωντανές συνεντεύξεις από τα πεθαμένα πτώματα; Είδατε πουθενά κλαίοντες ιταλούς να λένε πόσο πονάνε σε παιδάκια που κουνάνε τα κεφάλια τους συγκαταβατικά με προσποιητή έκφραση λύπης στο πρόσωπό τους -ενώ σκέφτονται τι ταλαιπωρία είναι και αυτή να τρέχουν να ρωτάνε κόσμο χαζομάρες ενώ θα έπρεπε αυτοί να είναι κεντρικοί εκφωνητές και να χώνουν άλλους- .
Και είναι και Ιταλοί μιλάμε, που θεωρητικά είναι ούνα φάτσα ούνα ράτσα με εμάς σε αυτά. Θυμάστε τι είχε γίνει το 99. Που είχαν πέσει πάνω στα χαλάσματα σαν τους γύπες στις γαζέλες. Που κάναν κάτι ερωτήσεις, μα κάτι ερωτήσεις..
Εσείς πως αισθάνεστε τώρα; (σε άνθρωπο που του είχε γκρεμιστεί το σπίτι και του είχε σκοτωθεί η οικογένεια)
Πως να αισθάνομαι μωρή σαλούφα, μια χαρά, θα πάω και για τσίπουρα μετά και ίσως για κανα μπίκο στη Θεάτρου το βράδυ.
Έτσι γίνεται διάσωση. Με τα συνεργεία τριγύρω και μακριά από την αγωνία, τον πόνο, την προσπάθεια. Όχι με τα κοράκια πάνω στα μούτρα σου να ρωτάνε πως αισθάνεσαι και τι βλέπεις στο μέλλον σου.
Στην Ελλάδα βέβαια δε χάσαμε, πέσαμε να καννιβαλίσουμε κατευθείαν. Βγάλαν το πρωί τα όρνια τους συγγενείς του παλλικαριού που έχασε τη ζωή του. Και άντε πως αισθάνονται. Μια χαρά ρε, τι ρωτάτε; Μου αρέσει που "σέβεστε τον βουβό πόνο". Μοσχάρια. Σαπρόφυτα. Ο άλλος ο έξυπνος -δε θυμάμαι ποιος, ούτε που- είπε κορυφαία αττάκα. Θεωρητικά, το παλλικάρι είχε μείνει παραπάνω στην Ιταλία για να γυρίσει μαζί με την αδερφή του. Και κάποιος φωστήρας είπε "πόσο ένοχη θα αισθάνεται και αυτή η κοπέλα που τον κράτησε παραπάνω". Τί να πω. Δε μπορείς να μιλήσεις κιόλας γιατί οι επαγγελματίες επαναστάτες της ελευθερίας του λόγου τείνουν να παρεξηγούνται βαθύτατα άμα τους πεις και κανα καντήλι και σε σέρνουν και σε δικαστήρια. Και τα λεφτά μου τα θέλω για διακοπές το καλοκαίρι και για το βαφτιστήρι που σκάει σε λιγότερο από μήνα.
Στην Ιταλία πάντως δε νομίζω κανένας δημοσιογράφος να παραπονέθηκε ότι δεν τον αφήνουν να ασκήσει το λειτούργημά του επειδή δεν του επιτρέπουν να μπλεχτεί στα πόδια των διασωστών. Εδώ θα είχε γίνει της χούντας το κάγκελο.
Πάρτε κανά παράδειγμα από αυτούς παιδιά. Όχι μόνο τα σόου, τα ριάλιτι, τα μπιγκμπράδερ και τα κουτσομπολίστικα..

5 comments:

Αστερόεσσα said...

Aμέ! Πως!

Τι χρώμα το θέλεις το παράδειγμα και τι γεύση να ΄χει;

Σε χαίρομαι πάντως γιατί εξακολουθείς να το προσπαθείς. (Κι εγώ δηλαδή). Άντε, καλή επιτυχία στο δύσκολο έργο σου!

Αν σ' ακούσουν οι δημοσιογράφοι πέστο μου, για να αντιγράψω τη συνταγή σου. :)

Stefanos said...

Όταν θα γίνω δισεκατομμυριούχος θα αγοράσω τα πάντα και θα τους απολύσω όλους :p

Anonymous said...

Δεν θέλω να κάνω σχόλιο σε αυτό το κείμενο, γιατί θα γράψω ολόκληρη εγκυκλοπαίδεια! Ξέρεις υποθέτω, πολύ καλά, πόσο πολύ μισώ αυτά τα εμετικά ανθρωπάρια, που χωρίς ίχνος -Ευαισθησίας να το πω; Ηθικής να το πω; Επαγγελματικής δεοντολογίας να το ριψοκινδυνέψω; -Δεν σέβονται ούτε την ίδια τους τη μάνα και ξεπουλάνε σε τιμή ευκαιρίας τον ανθρώπινο πόνο.
Χαμένα κοπρόσκυλα!

Sophia said...

Να σου πω, δεν γίνεσαι ζάμπλουτος άμεσα, γιατί το κακό έχει παραγίνει!! (Πσιτ, και ΠΟΙΑ περίοδος του Black Adder είναι η αγαπημένη σου??? Τα λατρεύω, μαζί με το Firefly, και διάφορα άλλα που δεν τα λέμε για να μην μας ζουλεύει ο κόσμος που είμαστε απλά καταπληκτικοί!!)
;-P

Unknown said...

Πάντως, ευτυχώς, δεν βγήκε και κανένας να μας προτρέπει για πικνικ!

Αυτή η εκμετάλλευση του ανθρώπινου πόνου στην τηλεόραση είναι τραγική (ειδικά όταν ακούς τον διευθυντή ειδήσεων να αναφωνεί: "Κλάψε μωρή κάργια, ένα λεπτό σε έχουμε στον αέρα και δεν κλαίς"). Αλλά για να πω την αμαρτία μου, δεν ξέρω τί προβαλλόταν στα ιταλικά μέσα τις προηγούμενες μέρες...

Ερώτηση κρίσεως που μου δημιουργήθηκε τις τελευταίες μέρες: Αν όλα αυτά συνέβαιναν στην Ελλάδα, τα ΜΜΕ δεν θα αναφωνούσαν όλα μαζί: "Αυτά μόνο στην Ελλάδα συμβαίνουν" και από κάτω μερικά εκατομμύρια χειροκροτητές θα επευφημούσαν;