Πάει και η Πάρνηθα

Με μεγάλη λύπη έβλεπα χτές στις ειδήσεις την Πάρνηθα να καίγεται. Σε λίγο θα θεωρούμε δάσος το πεδίο του Άρεως όπως πάμε. Ή τις ζαρντινιέρες στην Ερμού. Ή την εκάστοτε γλάστρα στο μπαλκόνι. Ρε αφήστε τίποτα όρθιο ρε. Αφήστε κανά δεντράκι! Τι θα αναπνέουμε ρε αλήτες; Τα παιδιά σας ρε τι θα αναπνεύσουν; Που καλά να πάθετε και να σκάτε στη ζέστη κάθε καλοκαίρι. Που δεν αφήσατε φύλλο χλωρό να σταθεί πουθενά παλιοκαθήκια. Είμαι εξοργισμένος αυτή τη στιγμή. Εύχομαι στα καθήκια που βάλαν τη φωτιά, στα καθήκια που τους έδωσαν εντολή και στα καθήκια που θα χτίσουν τα κωλόσπιτά τους πάνω από τα καμμένα να μη σώσουν ποτέ να χαρούν τίποτα από δω και πέρα στη ζωή τους. Χρυσάφι να πιάνουν, σκατά να γίνεται. Το φαϊ τους να έχει γεύση στάχτης και το νερό τους να μυρίζει σαπίλα. Να τα φάνε όλα στους γιατρούς και στους δικηγόρους. Να τους γκρεμίζονται οι βρωμοβίλλες τους με την πρώτη βροχή. Να πέφτουν τα παλιοαυθαίρετά τους σαν τραπουλόχαρτα, είτε είναι βίλλες είτε παράγκες. Να πάθουν ανίατες ασθένειες και να πονάνε αλλά να μην ψοφάνε. Να παρακαλάνε για ευθανασία τα καθίκια και να μην τους λυπάται ούτε Θεός ούτε Δαίμονας να τους πάρει. Και αν γίνομαι κακός τώρα, δε δίνω δεκάρα. Να πα να κόψουν τα λαρύγγια τους. Γιατί εγώ κάθε δυό χρόνια περνάω τουλάχιστον 2-3 μέρες στο καρανόμιμο εξοχικό μου -που σα μαλάκες τίμιοι πληρώσαμε κανονικά άδεια, φόρους κλπ- περιμένοντας με τα λάστιχα να έρθει η φωτιά που βάζουν τα μουνιά στο απέναντι βουνό για να χτίσουν καινούρια αυθαίρετα. Να ψοφήσουν φτωχοί, πονεμένοι, ψειριάρηδες και με μαραμένα τσουτσούνια τα παλιολαμόγια!

Τα μπάνια του λαού

Ένα από τα πιό εκνευριστικά πράγματα στον κόσμο είναι και οι παραλίες. Οι παραλίες με ΠΟΛΥ κόσμο δηλαδή.
Έχουμε εδώ στην περιοχή μια παραλία, που κάποτε ήταν ωραιότατη. Ήταν πεντακάθαρη, ήμασταν εμείς και εμείς (ως επί το πλείστον ντόπιοι) και γενικότερα επικρατούσε μια ειδυλλιακή ατμόσφαιρα.
Τώρα εγώ προσωπικά δεν πατάω εκεί πέρα. Έχουν χτιστεί γύρω ένα κάρο συγκροτήματα. Καλό αυτό θα μου πείτε για την ανάπτυξη της περιοχής. ΟΚ πάσο. Αλλά έχω μια ισχυρή υποψία πως τα λύμματα των συκροτημάτων δεν τα συλλέγουν ειδικά βυτία. Μάλλον πέφτουν κατευθείαν μέσα στον κόλπο της παραλίας. Και συγγνώμη κιόλας αλλά το βρίσκω φοβερά διαστροφικό να κάνουν μπάνιο μέσα στα απόβλητά τους. Και άντε να πεις οτι ειναι δικά σου, δικά σου είναι ρε αδερφέ, δεν τα σιχαίνεσαι. ΕΓΩ δεν πάω να κάνω μπάνιο στα προϊόντα της πέψης της κυρίας Κουτσομπούρδογλου που χτες τσάκισε κάτι κεμπάπ και την έπιασε κωλοπετούρα.
Και επίσης έχει γίνει το αδιαχώρητο εκεί στην πλάζ.
Έχεις τους αθλητές με τις ρακέτες. Που νομίζουν ότι αύριο θα παίξουν στο Ρολάν Γκαρός. Που έρχονται ακριβώς πάνω απο το κεφάλι σου με αυτό το ενοχλητικό τακα τακα τακα της ρακέτας. Που κάνουν "καρφιά" με μανία και πάθος. Και μετά αρχίζουν τα "πάρτα", "ναααα, τσίμπα ένα @" κλπ κλπ. Σου έρχεται μια φορά το μπαλάκι στα μούτρα, νταξ.. σου έρχεται δεύτερη, σου έρχεται τρίτη.. Ε οχι ρε αλάνια δε θα περιμένω εγώ να μου τα κόψετε τα μουσούδια με τις μπάλες σας.. Αναπτήρας+μπαλάκι=ησυχία..
Έχεις τους κλασσικούς σφίχτες που λαδώνονται. Όλο το χειμώνα λιώνουν στο γυμναστήριο και κουμπώνονται κάργα για να βγουν το καλοκαίρι στην παραλία. Ο άλλος έχει να περηφανεύεται ακόμα και για τα αναβολικά που παίρνει ρε. Έχει λέει και πρόβλημα στην καρδιά πλέον, αλλά το κόρδωμα κόρδωμα. Άσε φίλε, εγώ μπορεί να μην έχω κοιλιακούς, αλλά δεν έχω και πρόβλημα στην καρδιά. Και αν το αποκτήσω θα το αποκτήσω σαβουρώνοντας παϊδια και μπέϊκον. Όχι τρώγοντας ρύζι και τόνο και περνώντας ώρες στο γυμναστήριο. Όχι ρε και να κουραστώ για να γίνω καρδιακός! Και κορδώωωνονται σαν τα παγώνια. Δεν κλεινουν τα χέρια από τα φτερά. Δεν κλείνουν ούτε τα πόδια. Για να μπουν μέσα στη θάλασσα κάνουν κανα μισάωρο. Να καταβρέξουν αργά αργά τον αριστερό δικέφαλο, να ρίξουν ηδονικά σταγόνες στο φουσκωμένο βυζί, να τεντωθούν καλά καλά να δούμε όοολοι τους κοιλιακούς.. Ευτυχώς που έχουν και την κορμάρα αλλιώς.. Παιδιά έχω πετύχει τέτοιον τύπο να κάνει καμάκι δίπλα μου. Πέθανα στο γέλιο. Προσέχτε διάλογο:
Σφίχτης (βλέμμα λάγνο με τίγκα υποννοούμενο): Γεια..
Γκομενάκι (βλέμμα χαράς-υποβόσκουσας κάβλας) : Γειά σου..
Σφίχτης : εεεε...
Γκομενάκι : βλέμμα απορίας
Σφίχτης : κοκκίνισμα...
Γκομενάκι : αρχίζει να ξενερώνει
Σφίχτης : εεε.. πως σε λένε;
Γκομενάκι : (αρχίζει να ξενερώνει άσχημα) Μίνα
Σφίχτης : Εεεε..χμ.. εεεεμένα Δημή- Δημήτρη
Γκομενάκι : Χάρηκα Δημήτρη, γεια σου τώρα.
Σφίχτης : Χαζεμα-κοιτάω τα ταβάνια.
Μετά μάζεψε τους κοιλιακούς του και πήγε να την πει στους φίλους του οτι χτες σήκωσε 4.5 τόνους πάγκο..
Μετά έχουμε και μπόνους τον παπά με τον γκόμενο. Και ΔΕΝ κάνω πλάκα. Βλέπαμε συχνά πυκνά τον παπά μιας εκκλησίας εδώ, στην παραλία, με μαγιουδάκι, και πάντα παρέα με έναν άγνωστο γυμνασμένο, λαδωμένο νεαρό με χαβανέζικο άσπρο-κόκκινο μαγιό. Ο παπάς μάλιστα είχε και το σωστό τόνο ομιλίας για να παρεξηγηθεί κάργα. Μάλιστα τον είχαμε ακούσει στο τηλέφωνο μια μέρα που τον πήρε κάποιος φίλος του και τον απεκάλεσε "έλα μωρή Τάνα τι κάνεις;". Και μετά λέει θα πρέπει εγώ να πάω να κοινωνήσω σε αυτόν; Και που ξέρω γω που είχε το δισκοπότηρο και το κουτάλι πριν; (όχι πως πρόκειται να κοινωνήσω γενικότερα, λέμε τώρα)
Μετά έχεις τις οικογένειες. Με τα γνωστά πιτσιρίκια, τα γνωστά ροδακινάκια, καρπουζάκια, νεκταρινάκια, μπανανούλες κλπ. Τα γνωστά ταπεράκια με τα κεφτεδάκια, τις σπανακόπιτες, τις τυρόπιτες, τα γεμιστά. Τον πατέρα που βαριέται που ζει, έχει μια εφημερίδα και λιώνει σα μεξικάνος στον ήλιο. Και τη μάνα που ενίοτε είναι της κατηγορίας "τι σου κάνω μάνα μου" και κυνηγάει απο δω και απο κεί τα κουτσούβελα που πρίν μερικά χρόνια τόσο πολύ ποθούσε με βλέμμα απόγνωσης και αυτολύπησης. Γιωργάκη μη βγάζεις το μάτι του κυρίου, δεν κάνει. Ελενίτσα μη δείχνεις το κωλαράκι σου στον κόσμο (κάτσε να πας 15 πρώτα). Και σου ρχεται ο Γιωργάκης, ένας μπούλης περί τα 5, και σου δείχνει το Τζι Αι Τζο του, το καραβάκι του, το φτυαράκι του κλπ κλπ κλπ. Εσύ όμως μερικές φορές επιθυμείς κυρίως να σου δείξει λίγο τη μάνα του γιατι ειναι και πολύ μωρό αμά λάχει ναούμ.
Πας και στην καντίνα της παραλίας που την έχουν κάτι καραμπιχλέοι του κιαρατά, που ξαφνικά την έχουν δει λες και είναι οι υπεύθυνοι μεγάλου ξενοδοχείου στην Κοπα Καμπάνα και χρεώνουν 2.5 ευρώ το κουτάκι το αναψυκτικό και στο σερβίρουν και με μια έκφραση "ίσα ρε τελευταίε που κάθομαι και εγώ και σε σερβίρω, που εγώ ήμουν για τα μεγάλα σαλόνια, ήμουν εγώ για σερβιτόρος μόνο στην Κότ'ντ Αζύρ, στο Γουαϊκίκι, στην Βένις Πίτς, στις Μαλδίβες κλπ και τώρα σερβίρω κάτι καρμπογυφταίους σαν εσένα στην παραλία της πλωτής κουράδας. ΣΚΑ-ΤΑ"
Και κει που έχεις βρεί ίσα μια ακρούλα που δεν γίνεται της ποπέας, σκάει για μπάνιο και η κατασκήνωση και γίνεται το χάνει η μάνα το παιδί. Σκάει το φουρφούκι με τα πιτσιρίκια και δεν ξέρεις απο που να φύγεις. Τσιροκοπάνε όλα μαζί, ουρλιάζουνε όλα μαζί, αχός βαρύς ακούγεται κλάνει μέντες ο Ιμπραήμ κλπ. Κατουράνε όλα μαζί κιόλας έτσι για να αποκτήσει κουλέρ λοκάλ η θάλασσα, την ανεβάζουν και 4-5 βαθμούς σε θερμοκρασία και τα νεύρα σου τσατάλια.
Οπότε και τα παρατάς, σιχτιριάζεις όλη την παραλία, τους σφίχτες, τις χαζογκόμενες, τους ρακετάδες, τον καντινιέρη, τον παπά με τον πούστη, τους Αθηναίους που έρχονται και στη βρωμίζουνε, τη ζέστη, το καλοκαίρι και το σύμπαν, τα μαζεύεις και πας να αράξεις στην άλλη την καλή παραλία που το πολύ να έχει 5 άτομα και κανείς δε θα σε στοχεύει με τα μπαλάκια του.
Δεν έχει κωλαράκια εκεί βέβαια αλλά τι να κάνουμε, μην τα θέλουμε και όλα δικά μας..

Μή τούριστ!

Νομίζω πως πρέπει να μιλήσουμε σοβαρά μια φορά εδώ μέσα. Το χω παρακάνει δηλαδή με αυτή την ατελείωτη έκθεση χαζομάρας που επικρατεί στο ιστολόγιό μου. Πρέπει επιτέλους να πω και κάτι αν μη τι άλλο, όχι "ελαφρύ". Αλλά βρε δεν πάτε να απαυτωθείτε με καλλικάντζαρους; Σιγά και μη δέ. Έχει τόση ζέστη που βαριέμαι να γράψω σοβαρά. Βαριέμαι τόσο πολύ που αν και είμαι λιγότερο απο 2 χλμ από τη θάλασσα δε σούρνω να βάλω το σέξυ και κολλητό μαγιό μου και να πάω να βουτήξω. Παρ' όλα αυτά ονειρεύομαι παραλίες, ξαπλώστρες, παγωμένες μπύρες, θάλασσα και γυμνές λαδωμένες τουρίστριες.

Κάθε χρονιά τα ίδια. Τα ίδια Παντελάκη μου τα ίδια Παντελή μου. Γύρω στα τέλη Ιουνίου σταματάνε τα άγχη για τη δουλειά και μας πιάνει το άγχος για τις διακοπές. Είμαστε λίγο ζώα είναι η αλήθεια. Αγχωνόμαστε όλο το χειμώνα για χαζομάρες, αγχωνόμαστε και το καλοκαίρι για τις διακοπές. Που θα πάμε, πότε θα πάμε, πότε να οργανωθούμε η παρέα, που θα μείνουμε, πόσο κάνει το δωμάτιο, ρε μαλάκα όχι και 100 ευρά το μονόκλινο βρες κατι φτηνότερο, ρε μαλάκα 40 ευρώ το τρίκλινο ακριβό είναι (αυτός είναι ο Zaphod. Έχει μια περίεργη εμμονή ότι οτιδήποτε ακριβότερο από 1.5 ευρώ τη βδομάδα είναι ληστρικά ακριβό.).

Και κάθεσαι να ψάχνεις. Κατ'αρχήν τον προορισμό. Φέτος έχω διάφορες προτάσεις να κάνω στην παρέα αλλά ο Zaphod στάνταρ θα μου τσινήσει. Κυρίως απλά γιατί θα θέλει να εκφέρει μια αντίρρηση, δεν ανέχεται να έχει άλλος καλύτερη ιδέα από αυτόν. Για την ακρίβεια αν υπάρχει κάτι σημαντικότερο από το εγώ του σε μια ιδέα, απαιτεί αυτό να εκτελεστεί πάραυτα. Τέσπα. Εγώ θα τους τα πω.. Έχω στο μυαλό μου Αμοργό, Φολέγανδρο, Σίφνο, Σαντορίνη (δε τη χορταίνω με τίποτα), Κρήτη και κανά δυό άγονα-έρημα στυλ Σέριφο, Κίμωλο. Η Ίος παίζει επίσης σοβαρά ως περίπτωση αλλά δεν το χω πολύ σίγουρο. Ψήνομαι πάρα πολύ, αλλά οι παντρεμένοι μάλλον θα αντιδράσουν. Ευτυχώς για αυτό θα έχω μαζί μου το Zaphod, θερμό υποστηρικτή. Και άντε να αποφασίσουμε μέρος. Αντε κλείσε και άντε οργανώσου με τόσα άτομα παρέα. Ο αγώνας για να βρείς στο ιντερνετ ένα φτηνό και πολυτελές ξενοδοχείο (στις φωτογραφίες), που όταν φτάσεις αποδεικνύεται ότι πρόκειται για έναν κακώς συντηρημένο σταύλο, με στρώματα που μυρίζουν σβουνιές και "σουϊτες" που έχουν ονόματα "Ψαρρής", "Ντορής" , "Κυρ-Μέντιος", "Μπαρμπα Γιάννης Κανατάς", είναι μάταιος. Ασε που για να πας σε κανά νησί της προκοπής πρέπει να υποστείς καμιά Ρομίλντα, καμιά Νταλιάνα και καμιά Δημητρούλα. Και όχι δεν πρόκειται για μπαλλέτο απο κοκότες αρτίστες, πρόκειται για τα σούπερ σλόου πλοία των ελληνικών ακτοπλοϊκών εταιρειών. Πειραιάς-Σούνιο σε 38 1/2 αιώνες μόνο. Και πάνε μόνο άμα η θάλασσα είναι λάδι. Άμα ρίξει κανείς κανα βότσαλο στη θάλασσα την ώρα που περνάει η Ρομίλντα, μπορεί και να τουμπάρει το σαπιοκάραβο. Η παλιοσκούνα. Η παλιομαούνα του κερατά. Ρε με πιρόγες να μας πήγαιναν πιο ασφαλής θα ένοιωθα. Που ούτε να τα βάψουνε δεν αξιώνονται οι παλιοεβραίοι οι πλοιοκτήτες. Αλλά βέβαια κύριε Αγούδημέ μου, άμα ήσασταν χουβαρντάς δεν θα είχατε φράγκα. Αλλά έλεος. Δώστε μερικά ευρουλίνια, έστω να τους ανακαινίσετε λίγο τους σκυλοπνίχτες σας. Τι λέω. Εχέσθη πατίκορφα ο Αγούδημος και ο κάθε εφοπλιστής για το αν εμείς στοιβαζόμαστε σα γελάδια σε εντελώς ακατάλληλα και στερούμενα ασφάλειας πλοία για να πάμε στα νησάκια μας. Αφου σου λέει, αυτοί είναι καμμένοι για διακοπές. Και απο πίσω από τα πλοία να τους σέρναμε, πάλι θα ερχόντουσαν τα βόδια.Και άντε, έστω ότι καταφέρνουμε να επιβιώσουμε της διαδικασίας του ταξιδιού. (Ο καλυτερος ταξιδιώτης της παρέας είναι ο Γιώργος. Τον πειράζει τόσο πολύ η θάλασσα, που η μόνη λύση να μην αρρωστήσει είναι με το που μπεί στο καράβι να ξεραθεί στον ύπνο. Δεν κάνω πλάκα, ο άνθρωπος ζαλίζεται ακόμα και με το καράβι δεμένο στο λιμάνι..Οπότε, μπαίνουμε στο καράβι, βρίσκει μέρος, και λιώνει.) Άντε λοιπόν έστω και φτάσαμε στο νησάκι. Αντε να κουβαλήσετε ζώα τον ενάμιση τόνο βαλίτσες που έχετε.. (βασικά οι βαλίτσες των αντρών ζυγίζουν όλες μαζί περίπου 20 κιλά. Τα υπόλοιπα 1480 κιλά είναι οι βαλίτσες των γυναικών. 3 γυναικών - γιατί έχουν πάρει ρούχα ακόμα και για ρεβεγιόν χριστουγέννων. Ρε καλή μου, δε θα κάτσουμε μεχρι τα χριστούγεννα στην παραλία. Σκάσε δεν ξέρεις, μπορεί να χρειαστεί το φόρεμα...). Και πας στο υπερλούξ ξενοδοχείο που σου υποσχέθηκαν ταλαίπωρε ταξιδιώτη παύλα τουρίστα και παθαίνεις πατατράκ. Ρε που είναι η παραδοσιακή νησιώτικη αρχιτεκτονική, που είναι οι άνετες και δροσερές σουϊτες, πού είναι η μεγάλη πισίνα, που είναι η ρεσεψιονίστ που μοιάζει στη Τζέννα Τζέιμσον; Αααακριβώς.. Ατύχησες φίλτατε τουριστάκο. Πάρε τώρα το χωριατόσπιτο του μπαρμπα Μυτούση, με το ημιυπόγειο δωμάτιο δίπλα στην κατουρήθρα, με τη στέρνα που πίνουν νερό οι κότες και για ρεσεψιονίστ την κόρη του τη Σουβλίτσα που μοιάζει με διασταύρωση κουτσομούρας με αυστραλοπίθηκο. Δηλαδή γαμώ την τύχη σου τουριστάκο.. Αντε να πάμε να φάμε ρε παιδιά σε καμιά ταβέρνα. Και πας στο εξοχικό κένδρον "Η ωραία Μύκονος". Όπου παραγγέλνεις μια χωριάτικη, ένα τζατζίκι, τρείς χοιρινές, δυό φιλέτα κοτόπουλα, μια μελιτζανοσαλάτα και 4 μπύρες. Και έρχεται το φαγητό. Από μερίδες; άστο.. όλα αυτά χώραγαν άνετα σε ένα πιατάκι του γλυκού. Από ποιότητα; το γουρούνι πρέπει να το παίρνουν στάνταρ από στρατόπεδο, το φιλέτο κοτόπουλο δεν τέιστ λάικ τσίκεν με τιποτα, και η μελιτζανοσαλάτα μυρίζει ύποπτα ψαρίλα. Το ίδιο και οι μασχάλες του ιδιοκτήτη. Και στο τέλος σκάει και ο γκαρσόνης και σου πετάει καμιά καφρίλα του στύλ "για σας παιδιά μόνο 99 ευρώ". Εκεί συνήθως ο Ζaphod παθαίνει το εγκεφαλικό. Αλλά μετά τον κερνάμε καμια τεκίλα και στρώνει. Για τα βραδινα ξεφτιλίκια δε μπορώ να πω τίποτα, κωλύομαι. Αφήστε που δε τα θυμάμαι κιόλας τις περισσότερες φορές ρε διάολε. Γενικότερα τα ποτά στα νησιά μάλλον παρασκευάζονται με την παραδοσιακή κυκλαδίτικη συνταγή : Πλένουμε τις μασχάλες μας με οινόπνευμα και μετά το βαφτίζουμε "τεκίλα". Κα-φροίιιιιιιιι Όσο και να γκρινιάζω πάντως, όση απαλεψιά και αν φαίνεται πως με έχει πιάσει, μη μασάτε. Εγώ και διακοπές θα πάω, και τα μισά από αυτά θα μου συμβούν, και θα περάσω και απίστευτα. Οποτε... Νομίζω όμως ότι τώρα είναι η κατάλληλη ώρα για να πάω να ρίξω καμιά βούτα στο "Αιγαίο".. ή να πάω στου Λέγγερη; ..χμμμμ... πωπω θέλω και μπυρίτσα τώρα.. έφυγααα

Η ιδανική γυναίκα

Η Αουρίτα με κάλεσε και εγώ δε μπορώ παρά να απαντήσω.. Όσον αφορά την ιδανική γυναίκα θα είμαι σύντομος και περιεκτικός : Μουγκή, κουφή, νυμφομανής, κορμάρα και ιδιοκτήτρια κάβας.

Απορίες

α. Εμένα που δε με ενδιαφέρει τι περιέχει το έντερο κανενός, μπορείτε να με ενημερώσετε για τα πλήρη περιουσιακά στοιχεία της Εκκλησίας (έστω μόνο στην Αττική), και για τα περιουσιακά στοιχεία των ιερωμένων της Ιεράς Συνόδου; (επιθυμώ κινητά και ακίνητα καθώς και γενική σούμα σε ευρώ παρακαλώ)
β. Κοντά σε ποιό ακριβώς αστυνομικό τμήμα με συμφέρει να συλληφθώ; Γιατί αν με πιάσουν στο κέντρο και πάω στην Ομόνοια, ή σφαλιάρες στον απέναντι θα βαράω ή θα με βάλουν να κάνω στριπτίζ. Προτιμώ το δεύτερο βέβαια, αλλά η αλήθεια είναι πως από χορό δεν τα πάω καλά και το διχτυωτό δε δένει καλά με την τρίχα.
γ. Ποια είναι η Μαριλένα Κάτι-δε-θυμάμαι-ακριβώς και για ποιό λόγο πρέπει να ξέρω πόσο κόστισε ο γάμος της;
δ. Η Λιάνα Κανέλλη πήρε αμοιβή για την εμφάνισή της στο Παρά Πέντε; Και αν πήρε, αυτό δεν αντιβαίνει στο ασυμβίβαστο των βουλευτών; Ο Καπουτζίδης είναι Κνίτης; Η Καρύδη έχει ταγάρι και αξύριστα πόδια; Η Θεοπούλα κόρταρε το Στάλιν;
ε. Γιατί είμαι τόσο κωλόφαρδος που βρίσκω στάνταρ θέση για πάρκινγκ στην Κυψέλη;
στ. Τελικά η Λάϊτ με τη Ζίροου γιατί διάολο έχουν εντελώς διαφορετική γεύση ενώ ουσιαστικά πρόκειται για σχεδόν το ίδιο πράμα;
ζ. Πού θα πάω διακοπές;
η. Την άδεια απολύσεως θα την πάρω ολόκληρη ή σπαστά;
θ. Δεν έχει θ
ι. Έχει όμως ια
ια. Τι σκατά προεκλογική περίοδο θα κάνουμε με 43 βαθμούς; Θα πηγαίνουμε στις συγκεντρώσεις με μαγιώ και σανδαλάκι; Θα τις κάνουμε φέτος στα νησιά; Ή στις παραλίες της Αττικής;
ιβ. Ρε ο Πάγκαλος τι ακριβώς είπε για το Ριζοσπάστη; Και ο Τσακνής όταν είπε ότι "πρέπει να πλένουμε το στόμα μας όταν μιλάμε για το Ριζοσπάστη" εννοούσε πρίν ή μετά;

Πάλι ειδήσεις είδα..

Αναγκαστικά όταν κάνεις υπηρεσία, ανάμεσα στα σκοπέτα βλέπεις τηλεόραση. Εκτός αν είσαι από τους κλασσικούς απάλευτους-καμμένους-μαναδεμπορώ οπότε πας και κοιτάς τον ουρανό με βλέμμα απορίας ή μιλάς με τις λεύκες στο στρατόπεδο. Στην τηλεόραση που λετε παιζουν κατι πράγματα που τα λένε ειδήσεις αλλά δεν είναι. Εγώ που κάτι ψιλοθυμάμαι ακόμα από τα έϊτις, θυμάμαι λίγο διαφορετικές τις ειδήσεις πρό ιδιωτικής χαζοκουτίασης. Πάρτε π.χ ένα κλασσικό παράδειγμα δελτίου περί το 1986, με Εύη Δεμίρη : Εξωτερικές ειδήσεις

• Ο πρόεδρος Ρεϊγκαν επισκέφτηκε την ανατολική Μαδαγκασκάρη όπου και έτυχε λαπρής υποδοχής από σκλάβους ιθαγενείς που σκάβουν στα αδαμαντορυχεία και πληρώνονται με κόκα.
• Η σιδηρά κυρίας της Αγγλίας, Μάργκαρετ Θάτσερ τσάκισε στη φυλακή τους χουλιγκάνους και τώρα στα γήπεδα της Αγγλίας η πιό βίαιαη εκδήλωση οπαδισμού είναι το αγανακτισμένο πέταγμα ποπ-κορν στο μπροστινό μας, ή το επιδεικτικό κλάσιμο στη γενικότερη κατεύθυνσή του.

Εσωτερικές ειδήσεις

• Ο πωρθυπουργός Ανδρέας Παπανδρέου δήλωσε για την οικονομική πολιτική : "Τσοβόλα πάρτα όλα". Μετά έκανε ένα πούρο, είπε στη Μάργκαρετ πως πάει για τσιγάρα και πετάχτηκε στο Λονδίνο με μια νέα και μορφωμένη αεροσυνοδό
• Ο πρόεδρας της αξιωματικής αντιπολίτευσης κύριος Κώστας "Δρακουμέλ" Μητσοτάκης δήλωσε στο νεαρό ρεπόρτερ μας Γιώργο Παπαδάκη : "Θα σας θάψω όλους, γιατί να το κρύψω άλλωστε. Έχω κάνει συμφωνία με το διάολο. Το 2007 εσείς θα κοιτάτε τα ραπανάκια ανάποδα και εγώ θα κάνα λαμπαδηφορίες στους προσκόπους. Τώρα σας αφήνω, πάω διακοπές στην πανέμορφη Καλαμάτα"
• Μεγάλος σεισμός στην Καλαμάτα. Πολλοί νεκροί, ανυπολόγιστες ζημιές, δεκάδες αγνοούμενοι.

Αθλητικά

• Ο Ολυμπιακός κέρδισε τον ΠΑΟ 1-0

Και τώρα ο καιρός με τη μετεωρολόγο μας Ευρυδίκη Καραμανή

Αυτό ήταν. Είκοσι λεπτά, μισή ώρα; πάπαλα...

Ενώ τώρα ξεκινάμε

• Σκάνδαλο με προκλητικό έργο τέχνης που έδειχνε ένα αιδοίο καπέλο να αυνανίζεται ακούγοντας Άννα Βίσση. Μεγάλη προσβολή για την εθνική μας στάρ. Καλεσμένοι για να μιλήσουν ο κΑριστερός ο κ.Δεξιός, ο κ.Ακροαριστερός, ο κ.Παπάς, ο κ.Ακροδεξιός και ο κ. Ξερόλας . Ολοι μιλουν ταυτοχρονα:

- Δεξιός : Ντροπή, είναι αίσχος, είναι ντροπή είναι αίσχος ειναι ντροπή είναι αίσχος

- Αριστερός : Είστε φασίστας και πουλάγατε μαλλί της γριάς στον Παπαδόπουλο. Εμποδίζετε την κολχόζνικη ιδιοκτησία και ο δηγείτε το λαό σε σεχταρισμό καο φυλορροϊκή μεταφροϋδική απαλλοττρίωση

-Ακροδεξιός : Κουμμούνια γουρούνια θα γίνετε σαπούνια

-Ακροαριστερός : Φασίστε κλάστε μας τα @@ κομμανταντε Τσε Γκουεβάρα

-Παπάς : ΟΥΥΥΥΥΥΥΥΥΥΥΥΥΥΥΥΥ 666 ΟΥΥΥΥΥΥΥΥΥΥΥΥΥ 666 ΑΝΤΙΧΡΙΣΤΟΙ!!!(Περάστε από την ωραιότατη εκκλησία μας, έχουμε και φρεσκότατο άγιο και το παγκάρι μας ειναι άδειο)

-Ξερόλας : Εγώ δηλαδή νομιζω οτι πραγματικα δηλαδή ενίοτε προφανώς και εξ αδιαιρέτου

-ΟΛΟΙ : Σκάσε συ μαλακα...

• Σφίξαν οι ζέστες, κάψωσαν οι κώλοι, όλα τα μωρά στις παραλίες

Ακολουθεί πύρκαυλο πεντάλεπτο όπου πέτσακας καμεραμάνος παίρνει μάτι τροφαντά κωλαράκια στον Αστέρα.

• Ο γάμος της χρονιάς -Παντρεύτηκε η Παρτόλα Σαλιωνωτηνπουτσίδου το γνωστό επιχειρηματία Φισφιρίκο Παλιατονέπαιρνα. Κουμπάρος τους ο γνωστός, πασίγνωστος μποέμ, μπον βιβέρ, μπον μαμάν, ίσως και μπον φιλέ Μαρκομπαλένος Γλυφοτσουτσούνογλου. Πόσο κόστισε ο γάμος, πόσα θα πρέπει ΕΣΕΙΣ να πληρώσετε για να κάνετε γάμο στο γνωστό κτήμα "Παλιά ήταν στάνη και τώρα το χρεώνουμε 100000000 ευρώ το λεπτό" για να ταϊσετε 7.500.000 καλεσμένους που θα έρθουν με τα ιδιωτικά τους αστρόπλοια και το εντερπραϊζ. Πόσο θα σας κοστίσει να σας τραγουδήσει στο γάμο λάιβ ο Φράνκ Σινάτρα και ο Γιώργος Ζαμπέτας
• Οι διακοπές των αστέρων στη Μύκονο. Ποιός πήγε, που πήγε, τι έφαγε, από ποιον τον έφαγε, που τον έδωσε και ποσα χάλασε για να πιεί αριστοκρατικά ξύδια και να ζηλέψεις εσύ Μαρίκα κομμώτρια από το Ίλιον.
• Το βρακί της γνωστής αηδού Κανωκαιπίπα Τζαμπαμαλάχει. Φόραγε ή όχι το κορδόνι; Το ξυρίζει σε σχεδιάκι ή απλή φουντίτσα; Παρακωλουθήστε ζωντανά τη μεγάλη της επιτυχία "Σβήνω σαν στα καταπίνω"
• Χαμός σε γνωστό ριάλητη. Μύωψ διαγωνιζόμενος σε στιγμή ερωτικού παροξυσμού μπέρδεψε το μουνί με την τοστιέρα και έκανε το φισφιρίκι του κοτλέ.
• Η "μεγάλη τηλεστάρ" Μυξοπαρθένα Τακαταπίνη μας το παίζει μούρη και δε μας κάνει δηλώσεις. Ίσα μωρή που έπαιξες ενάμιση δευτερόλεπτο και το είδες Παξινού στην Επίδαυρο. Ασε που μας το παίζεις και θεούσα με μετάνοιες κλπ αλλά ξέρουμε δα τι μετάνοιες κάνεις στο Μπάμπη το μανάβη, και μάλιστα μετάνοιες με τον κώλο στη λάθος πλευρά.
• Αγωνία για την εθνική μας στάρ. Έχει να ενεργηθεί 4 μέρες. Τι λένε οι γείτονες, ο περιπτεράς, η καθαρίστριά της και το σιφώνι της τουαλέτας. Συμμέτοχος στο δράμα ο σκύλος τς που αρνείται και αυτός να κάνει κακάκια του.
• Αθλητικά : Θριάμβευσε ο Τσουκαλεϊκός εναντίον του Αναλγησιακού Παπαροτσάνης, χάνοντας με 8-0. Μετά το τέλος του ματς ο προπονητής δήλωσε : Τα παιδιά έχασαν με την αξία τους. Μπορεί να χάσαμε βαθμούς αλλά κερδίσαμε εμπειρία. Του χρονου θα πάρουμε το πανευρωπαϊκο και το διηπειρωτικό, ίσως και το Κοπα Αμέρικα. Μόνο όμως αν παίξουμε ενάντια σε ομάδες που αποτελούνται από τυφλούς πιγκουϊνους ή ναρκωμένους μυρμηγκοφάγους. Αλλά δεν εχει σημασία, είμαστε αισιόδοξοι.
• Και τώρα ο καιρός με την Απελπισιτκά Μουνάρα. Απελπισιτκά, δείξε μας το νίνί σου!

Ε, μέσες άκρες αυτά. Χρόνος δελτίου 1:30 ώρα. Χρήσιμες πληροφορίες, 0. Καντήλια, μπινελίκια, μεροληψία, κώλοι, κοροϊδία, σελέμπριτις του κώλοτ, λαϊφ στάϊλ του ξεράσματος και το λουρί της μάνας.

Αλλά είπαμε, έχουμε την τιβι που μας αξιζει. Τα σκουλήκια δε θα είχαν να φαν αν δεν υπήρχαν τοσοι νεκροί εγκέφαλοι τριγύρω..

Τα θέματα ήταν για καλά προετοιμασμένους

Ειναι λίγο ετεροχρονισμένο το ποστ, αλλά είχε καταχωνιαστεί σε ένα γιου-ες-μπι και το είχα ξεχάσει.. Νταξ, νέα 2 εβδομάδων είναι σχετικά φρέσκα. Σίγουρα καλύτερα από ψάρια στον Αλφαβητίξ..
«Τα θέματα ήταν για καλά προετοιμασμένους» - Ανώνυμου του μαθητή
Είναι ίσως μία από τις πλέον ηλίθιες αττάκες στην ιστορία μετά τα
«Φέτος χτυπάμε Τσάμπιονς Λιγκ» -Σωκράτης Κόκκαλης
«Αυτό πικρίζει λίγο» - Σωκράτης σκέτο
«Μη μασάτε, το πλοίο είναι αβύθιστο» - Κυβερνήτης Τιτανικού
«Ο Γεράσιμος θέλει να με παντρευτεί στάνταρ» - Πρώην γκόμενα Zaphod
Τι σημαίνει ρε καραγκιόζη «τα θέματα ήταν για καλά προετοιμασμένους»; Βασικά εγώ ψιλιάζομαι ότι η μόνη σχέση σου με τις εξετάσεις ήταν το «ρε τι μπούγιο γίνεται εδώ, ας μπώ και εγώ μέσα». Δηλαδή εσύ θές να σου βάλουν «θέματα για παπάρια προετοιμασμένους» ; Θέματα για άσχετους; Θέματα για «είδα φως και μπήκα» ; Θέματα για «ρε πούστη μου πως γράφεται το όνομά μου»; Θέματα για «μαλάκα μου πολύ βρωμοτσίμπουκο η Λόλα, πάω να γράψω και εγώ για να κάθομαι από πίσω της» ; Μου την έχουν δεί όλοι και θέλουν να μπαίνουν τσάμπα και βερεσέ στα πανεπιστήμια. Βέβαια δεν είναι φρέσκο το φαινόμενο. Χρόνια πολλά το λένε, κάθε χρόνο. Από το ’95 που έδωσα εγώ πανελλήνιες έπαιζε αυτή η παπαριά στάνταρ. Τι λέω, και πιο πρίν. Ειδικά στα μαθηματικά έπεφτε τρελλό γέλιο
«Τα κάψανε τα παιδιά». «Καλά δε ντρέπονται; Δεν τα λυπούνται;» Κυρά μου δεν είμαστε ορφανοτροφείο να τα λυπούμαστε τα παιδιά. Σκοπός είναι αυτός ο κακομοίρης που θα μπει στο ρημαδοπανεπιστήμιο να ρημαδομάθει πέντε ρημαδογράμματα μπας και ρημαδογίνει ρημαδοχρήσιμος στη ρημαδοκοινωνία, να ξέρει και πέντε ρημαδομαλακίες πρίν μπεί. Να ξέρει κάποια στοιχειώδη. Και στοιχειώδη δεν εννοώ να ξέρει ότι το «Κώστας» είναι αρσενικό (χμ καλά όχι πάντα) και το «Τζένη» θηλυκό. Ή ότι τον λένε «Μητσο Χλεμπονιάρη της Χαρίκλειας και πιθανώς του Αναστασίου». Να κατέχει 5 βασικά ρε αδερφέ, έτσι για το γαμώτο. Να ξέρει ότι το τετράγωνο έχει τέσσερεις πλευρές και όχι δώδεκα. (Μη γελάτε μου το χει πεί μαθητής μου, πρώτη γυμνασίου. Μετά παράτησα τα ιδιαίτερα γιατί θα έκανα φόνο)
«Καλά προετοιμασμένοι» και παπαριές. Εννοούν τα χλεμπονιάρικα ότι έπρεπε να έχουν στρώσει και λίγο κώλο να διαβάσουν κάποια στιγμή στη χρονιά, να πάρουν μια μυρωδιά τι παίζει. Αλλά είναι πολύ απασχολημένα τα καημένα με το να πηγαίνουν στην Πάνια να βλέπουν τον Βας Βας Βας, να έχουν κινητό 650 ευρώ (που τα βρίσκουν τα λεφτά οι γονείς και τους τα αγοράζουν δε μπορώ να καταλάβω), να τραβάνε βίντεο με το απαυτό της Καιτούλας στο διπλανό θρανίο και να ξύνουν τη βουβωνική τους χώρα μπας και κατεβάσουν ιδέες. Αμ μάγκα, συγγνώμη που στο λέω αλλά όσο και να τα ξύσεις, ρε που να τα ξεπετσιάσεις στο ξύσιμο, ιδέα δεν κατεβάζεις άμα δεν έχεις διαβάσει. Εγώ προτιμούσα από την άλλη να ξύνω το πηγούνι μου, αλλά ιδέες κατέβαζα ρε αδερφέ. Ναι ναι ήμουν τυχερός, σωστά. Και είχαμε και λίγα μαθήματα όταν έδινα εγώ, ξέρω. Και η πουτάνα η κοινωνία, η αλλοτρίωση (συγγνώμη, δύσκολη λέξη..) , η αποξένωση, η μαλαφράντσα, οι αναταραχές στο ανατολικό Τιμόρ, τα ναρκωτικά στα σχολεία, οι μπάτσοι που σας βαράνε στις διαδηλώσεις, ο Κρόνος που πέρασε στραβά πάνω από τη διασταύρωση Γάμα Σεπτεμβρίου με Χαλκοκονδύλη, το τέτοιο του Καράμπελα και το απαυτό της Χάϊδως, ε ξέρω δε μπορείτε να διαβάσετε πολύ.
Αλλά μην ανησυχείτε, σας έχω εγώ ένα ερωτηματολόγιο, το οποίο θα κάνει θραύση και θα το καταθέσω στο υπουργείο για του χρόνου. Είναι για μαθηματικά κατεύθυνσης και δεν είναι επ ‘ουδενί για «καλά προετοιμασμένους». Ιδού :
1. Πόσα γράμματα έχει η λέξη «Αδιάβαστος» ;
Α. 43
Β. 3π/4 Γ. 10
Δ. Γαλαζοπράσινο
2. Ένα τετράγωνο πόσες πλευρές έχει;
Α. 25
Β. 12
Γ.4
Δ. Βας βας βας ο Παρασκευάς
3. Μια σαρδέλα έχει 1 ευρώ. Δύο σαρδέλες πόσα;
Α.2
Β. 6.500.000
Γ. 2κπ+π/2, κ={0, 1, 2, 3, 4, 5}
(Η ερώτηση κρίνεται ως παγίδα, οπότε δεν παίζει ‘Δ’)
4. Προχτές στο σπίτι είχατε :
Α. Ρεβύθια
Β. Παστίτσιο
Γ. Μπριζόλες
Δ. Πάλι δε μαγείρεψε η παλιοαχαϊρευτη η μάνα σας
(Προχτές ήταν Παρασκευή. Αν φάγατε κρέας στην κόλαση να καείτε αντίχριστοι που
θέλατε και πανεπιστήμιο) (Σκάσε παπά) (Συγγνώμη τέκνο μου παρεσύρθην)
Και περνάμε στα προβλήματα.
Θέμα 1.
Ο κύριος Βαγγέλης απέναντι είναι παιδεραστής. Επίσης του αρέσει το παθητικό σεξ με αιγύπτιους μούτσους πιρόγας. Αν ο κύριος Βαγγέλης έχει 10 ευρώ στην αριστερή τσέπη και 10 καραμέλες στη δεξιά, υπολογίστε πόσα ευρώ έχει στην αριστερή τσέπη. Αν του πάρουμε ένα ευρώ, πόσες καραμέλες θα του μείνουν στη δεξιά;
Θέμα 2.
Η μαμά σας σας έκανε με το γαλατά. Αν το γάλα σήμερα έχει 1.5 ευρώ το μισό λίτρο, και ο μπαμπάς σας το πληρώνει 2 στο γαλατά α.Πόσο σας κλέβει ο γαλατάς β. Πόσο κερατάς είναι ο πατέρας σας γ. Γράψτε και το τηλέφωνο της μάνας σας, μπορεί να θέλετε κανά αδερφάκι
Θέμα 3.
(Για δυνατούς λύτες) Γράφτε τη σημερινή ημερομηνία. Γράφτε την και ανάποδα. Γράφτε και την αυριανή ημερομηνία. Από σήμερα μέχρι αύριο πόσες μέρες διαφορά είναι;
Θέμα 4.
(Για όσους πραγματικά θέλουν να περάσουν στο πανεπιστήμιο) (εσύ στο δεύτερο θρανίο κόβεσαι εξ ορισμού. Φαίνεσαι τόσο ηλίθιος που κάνεις μόνο για πολιτικός ή δημοσιογράφος.)
Προσέχτε, το θέμα απαιτεί προσεκτικό διάβασμα.
Σκάει το μπρός αριστερά λάστιχο σε ένα τετράτροχο αυτοκίνητο. Πόσα λάστιχα του έμειναν; Αν ήταν μηχανή και είχε σκάσει το μπρός, πόσα λάστιχα θα είχαν μείνει; Αν σκάσουν όλα τα λάστιχα πόσα λάστιχα πρέπει να αγοράσετε; Αν δε σκάσει κανένα λάστιχο ούτε στο αυτοκίνητο ούτε στη μηχανή, πόσα καλά λάστιχα έχουμε συνολικά;
Νομίζω ότι τα παραπάνω θέματα είναι εξαιρετικά για το επίπεδο της πλειονότητος των μαθητών του χρόνου. Ελπίζω το υπουργείο να τα δεχτεί. Να μην τα κάψουνε και του χρόνου τα παιδιά... έλεος πια.
Τα σκίσαν φέτος τα κακομοιρα.

Ψύξη

Ξύπνησα σήμερα σα στραβωμένος σουγιάς. Η αριστερή ωμοπλάτη αρνείται να συνεργαστεί και θα έχουμε άλλα. Πονώ. Αλλά τουλάχιστον βγήκα ελεύθερος υπηρεσίας. Πάω να πάρω τα χάπια μου και να βάλω έμπλαστρο. Ωραία ξεκίνησαν τα 30. Θα παραγγείλω αναπηρικό καροτσάκι. Μπορεί να χρειαστεί οσονούπω. Ξαναπονώ.

Η γειτονιά με τους αριστοκράτες

Αν και μεγάλωσα σε ταπεινή συνοικία ταπεινής πόλης, αν και δεν είχαμε παπούτσια και τρεφόμασταν με χαρούπια και τζοχούς από τα πεζοδρόμια, πάντα είχα την εντύπωση πως είμαι πλασμένος για τα μεγάλα σαλόνια. Η περιήγησή μου στους σκοτεινούς δρόμους των μεγαλουπόλεων με έφερε κοντά με ανθρώπους της καλής κοινωνίας αλλά ποτέ δεν κατάφερα να μπω στους κύκλους τους. Κυρίως γιατί οι περισσότεροι απαιτούσαν ως τελετή μύησης να εξερευνήσουν το παχύ μου έντερο, πράγμα που τους απαγόρευα ρητώς. Τώρα όμως έχω την ευκαιρία μου. Εχω μια ελπίδα για κοινωνική ανόρθωση. Έχω μια ελπίδα και γω για μια ζωή με φρουφρού και αρώματα. Με υπηρέτες και πυργόσπιτα. Και ίσως μια ευκαιρία να μπω στα πανάκριβα μεταξωτά φουστάνια κάποιας κυρίας της καλής κοινωνίας. Γνώρισα το Μαρκήσιο και την αρραβωνιαστικιά του τη Σουσού. Είναι ευγενείς αλλά προσιτοι και ευπροσήγοροι. Και επιπλέον, ο μαρκήσιος είναι μεγάλος εργάτης του έρωτα και είπε θα με διδάξει. Πέρασα από τις οικίες τους και με καλοδέχτηκαν, με κέρασαν φοντάν, τσάι με μια περίεργη γεύση, μου έβαλαν να ακούσω Μπραμς και Πουτσίνι και έριξα κρυφά και έναν μπίκο στη Ρουσλάνα. Είναι πραγματικά απολαυστικοί, το σαλόνι τους και οι σάλες τους ανοιχτές, το φαϊ πάντα γκουρμέ και το κρασί παμπάλαιο και γλυκόπιοτο. Και η Σουσού, αχ αυτή η Σουσού. Μια θεά, ένα όνειρο καλοκαιρινής νυκτός. Ένα αερικό, ένα ξωτικό. Μια σταρ του σινεμά των 50'ς. Μια Τζίλντα. Μια αιώνια, άσπιλη και αιθέρια ομορφιά. Και έχει και έναν κώλο αριστούργημα! Μιλάμε για κελεπούρι! Κουφάλα μαρκήσιε, τίτς ας! Σας τους προτείνω ανεπιφύλακτα.

Τέρτι γήαρ

Να πω την αλήθεια, δεν αισθάνομαι και ιδιαίτερα διαφορετικά. Χειρότερα τα περίμενα πρίν κάποια χρόνια. Βασικά, στα 30 με είχα σκεφτεί περίπου σε αναπηρική καρέκλα, με κουβερτούλα μάλλινη στα πόδια, τρεμάμενο σαγώνι με σαλάκι και σούπερ σέξυ νοσοκόμα να σκύβει για ΄να βάλει τον καθετήρα.
Αλλά τελικά ζεί ο πούστης ο τουρίστας. (Ρωτήστε το Ζάφοντ για αυτό το σκηνικό). Είμαι υγιής (σχεδόν), ολόκληρος, αρτιμελής, επιμελής και ευθυτενής. Και κυρίως, καρδιά-πνευμόνια-τσουτσού, δουλεύουν ακόμα μια χαρά, οπότε και δεν έχουμε κανένα πρόβλημα. Χοληστερίνη έχω 170, αιματοκρίτη 52 και το ουρικό οξύ είναι φυσιολογικότατο. Επίσης έχουν πέσει τρελλά και οι τρανσαμινάσες. Οπότε πάει και η κίρρωση, τη γλυτώσαμε. Η τεστοστερόνη είναι ελαφρώς ανεβασμένη αλλά δε φταίω εγώ για αυτό. Είναι που.. τέλος πάντων.
Το κακό με τα 30, είναι ότι κάθεσαι μερικές φάσεις και αναπολείς τραγικές στυλιστικά εποχές όπως τα 80ς που ήσουν παιδί. Είναι ελαφρώς γελοίο να κάθεσαι και να σκέφτεσαι με χαζό χαμόγελο μια εποχή που ήταν της μόδας η βάτα-τριώροφο στο σακάκι, το ξασμένο μαλλί αφάνα, η φράντζα, η Πίτσα Παπαδοπούλου και η Ρόδα τσάντα και κοπάνα που πρωταγωνιστούσε ο ξάδερφος ο Ντούζος. Επίσης αναπολείς άλλες τραγικές εποχές που φόραγες αρβύλα Μάρτενς ή Βέρμαχτ, φανελλένιο καρώ πουκάμισο και είχες ακμή από το πρόσωπο μέχρι τις πατούσες. Αυτές τις αρβύλες ρε διάολε ήθελα να ήξερα ποιός τις έκανε μόδα, ποιος τις προώθησε και για ποιόν ακριβώς λόγο τις φοράγαμε σα μουρλά. Και δεν μπορούσαμε να περπατήσουμε καλά καλά. Σα μπαταρισμένα καϊκια πηγαίναμε. Αλλά η μαγκιά μαγκιά. Για να μην πω για τα "φλαϊ" μπουφάν με τη γούνα γύρω γύρω (Σήμα κατατεθέν του έλληνα κάγκουρα το 1992. Παπί άστρεα φτιαγμένο, πράσινο μπουφάν με γούνα και μαλλί με τσουλούφια.)
Τώρα μεγαλώσαμε και ωριμάσαμε (σιγά ρε πρόσεχε μη μουχλιάσεις κιόλας) και ντυνομαστε σαν κύριοι, φερόμαστε σαν κύριοι και να μην πω τι άλλο κάνουμε σαν κύριοι, γιατί θα είναι ψέμματα.
Το Σάββατο δε έγινε ένας μικρός σεισμός. Χεστήκαμε στο γέλιο, φάγαμε ένα επικών διαστάσεων μπούτι γουρουνιού (ήταν τόσο μεγάλο που αναρωτιόμασταν αν ήταν όντως γουρούνι και όχι κάποιο από τα ξώγαμα του Γκοτζίλα), ήπιαμε κάτι απίστευτα κρασιά και ως έξτρα μπόνους είχαμε και ένα μπουκάλι ρακί σπιτικό, κατευθείαν από Ηράκλειο. Οι καλεσμένοι έδωσαν ρέστα ευθυμίας και ένας συγκεκριμένος έκανε και την νύμφη μου ρόμπα. Προσέξτε, νύμφη, όχι νύφη. Ο πούστης είχε πάρει την κιθάρα και τραγούδαγε στιχάκια που απευθυνόντουσαν στους γονέους μου και καλά εκ μέρους της. Του στυλ "Κοιτάχτε πατερούλη σας έφτιαξα καφέ/ με περισσό το γάλα κάνω εγω φραπέ", "κοιτάχτε μητερούλα τα έπλυνα τα πιάτα/πότισα και το φίκο στη πήλινη τη γλάστρα". Μετά μου χωσε και εμένα τα εξ αμάξης γιατί για κάποιο λόγο έχω αρχίσει και μιλάω σαν άνθρωπος στην κακομοίρα που με ανέχεται, με είχαν πιάσει οι γλύκες. Μέχρι που αντί κάποια φάση να πω "πατέρα", είπα "μμπαμπά". Τι το θελα.. "Αντί για πάρτα μωρή άρρωστη λέει τώρα λάβε ταύτα μωρή νοσούσα, 'μμπαμπά' και 'μητερούλα'" κλπ κλπ..
Ο Ζάφοντ επίσης έδωσε ένα μικρό ρεσιτάλ χαζομάρας αλλά λόγω κούρασης ευτυχώς δε δούλεψε πολύ τη νοσούσα που γέλαγε ευγενικά και ασυστόλως. Πραγματικός διάλογος μεταξύ Ζάφοντ και πατέρα μου:
"Γεράσιμε τί πίνεις;"
"Ό,τι προλαβαίνω κύριε Γιάννη"
Και έλεγε την πάσα αλήθεια.
Επίσης υπάρχει ένα γελοίο σκηνικό με πρωταγωνιστή το Ζάφοντ, ένα γκρί μποξεράκι, ένα κιγκλίδωμα και ένα αντίτυπο του Τζουράσσικ Πάρκ, αλλά δε θα το αποκαλύψω. (Η φωτογραφία είναι τραγική αλλά δεν μπορώ να τη δημοσιεύσω γιατί μου απαγορεύει να δημοσιοποιήσω τη φάτσα του)
Καλά φάγαμε, καλά ήπιαμε, καλά περάσαμε, καλά τραγουδήσαμε, άντε και καλή ψυχή. Να σας ζήσω. Ο Θεός να σας κόβει μέρες και να μου δίνει χρόνια.
Και ευχαριστώ για τις ευχές σας ρε. Με συγκινήσατε
Υ.Γ : Μαιλ και μπλογκ δεν τα τσεκάρω και πολύ συχνά τώρα τελευταία. Αγάπησα. :Ρ Κάνω και κάτι σκοπιές...

Για την Αμαλία

Βρωμολαμόγια του κερατά, ελεεινοί και τρισάθλιοι απατεώνες, παλιοαλήτες, στους γιατρούς να τα φάτε τα φακελλάκια. Και στους δικηγόρους.
Η Αμαλία έφυγε. Αλλά είμαστε εμείς εδώ.
Και να είστε σίγουροι πως όποιος από μας σκάσει μύτη σε νοσοκομείο και κανένας χαμένος έστω και υποννοήσει φακελλάκι, θα τον μαζεύουν με κουταλάκια. Αλήτες.
Αμαλίτσα, καλό ταξίδι. Κατάφερες να ξεσηκώσεις πολύ κόσμο.
Ελπίζω να βγει κάτι από αυτό, αν και στη χώρα που ζούμε, δεν διατηρώ πολλές ελπίδες. Τουλάχιστον, πολλοί από μας, θα κάνουν την προσωπικη τους αντίσταση σε κάθε παπάρα που επειδή κρατάει ένα νυστέρι και φοράει μια ρόμπα θεωρεί δικαίωμά του να βασανίζει και να εκμεταλλεύεται άρρωστους ανθρώπους.
Σιχτίρια.
Υ.Γ : Ευτυχώς υπάρχουν και αξιόλογοι επιστήμονες, γεμάτοι ήθος και αίσθηση του καθήκοντος και σεβασμό για το λειτούργημά τους. Αυτούς πρέπει να τους υποστηρίξουμε, να τους αναδείξουμε, να τους επιβραβεύσουμε.
Και εις άλλα με υγεία