Που πα μωρή με το ριχτό;

ΚΑΡΑΜΠΑ!!!

Είμαι αδύναμος χαρακτήρ. Το ξέρω, το γνωρίζω, το παραδέχομαι. Είναι ένα από τα βασικά ελαττώματά μου μαζί με την ευγένεια και τη χουβαρδοσύνη -όταν έχω-.

Ντρέπομαι πραγματικά για αυτό που έκανα χτες το βράδυ και ξέρω ότι θα εξαπολυθούν προς το μέρος μου μύδροι, ζαρζαβατικά και δυό κιλά γίγαντες που τώρα διαπραγματεύονται την έξοδό τους από το πεπτικό σύστημα κάποιου μυρηκαστικού. Και καλά θα κάνεις φίλτατέ μου αναγνώστη. Αλλά θα προσπαθήσω να δικαιολογηθώ, γιατί θέλω να σχολιάσω.

Είδα χτες, ναι εγώ, αλήθεια, είδα χτες λέω την εκπομπή με τα μοντέλα. Τεχνηέντως δε άφησα να φανεί ότι υπέκυψα στις πιέσεις του ετέρου ημίσεως -που γνωρίζει πληθώρα μοντέλων αλλά φοβάται να με ξαμολύσει ανάμεσά τους μην έχουμε σκηνές από τον Εφιάλτη στο Δρόμο με τις Λεύκες σε συνδυασμό με το Braindead και το 1 man, 1000 chicks, 10000 viagras- που ήθελε να δει τι σκατά θα είναι η εκπομπή. Εγώ φυσικά ήθελα να δω κωλαράκια και προσπάθησα διπλωματικά να την πείσω να μουγκάνουμε το χαζοκούτι για να μη φρίξω με τις παπαριές που ήμουν σίγουρος πως θα ακουγόντουσαν. Δυστυχώς απέτυχα διατί το έτερον είχε επαγγελματικόν ενδιαφέρον για την εκπομπή -όχι δεν είναι μοντέλο- (ναι ναι στα μάτια μου γλυκιά μου είσαι κλπ κλπ κλπ κλπ κλπ κλπ, φαντάσου τη συνέχεια μόνη σου και θεώρησε ότι τα είπα όλα αυτά τα γλυκανάλατα, μη σου πω φαντάσου ότι είμαι και φωσφοριζέ χορτοφάγος βρυκόλακας αν αυτό σε βοηθήσει να μη μου γκρινιάξεις για αυτά που θα δεις εδώ πέρα). Είχαμε που λέτε ανοιχτό και τον ήχο δυστυχώς και τα άκουσα όλα.

Να πάρουμε την εκπομπή, με τα μάτια του άντρα :

Είχε 200 γκόμενες που φοράγαν μαγιώ και από τις 200 αυτές, μου αρέσαν περίπου οι 150. Όπως καταλαβαίνετε όταν έχεις 200 υποψήφιες μοντέλες να κουνάνε τα κωλαράκια τους, το να θυμάσαι φάτσες και να καταφέρεις να τις αντιστοιχείς σε κώλους, σε καθιστά ιδιοφυϊα. Θα ήθελα να πω ότι είμαι τόσο έξυπνος ώστε κατάφερα να θυμάμαι και τα ονόματα, αλλά φευ! Παπάρια θυμάμαι ονόματα. Άσε ρε που οι απάλευτες όλες οι ψωνάρες δεν έχουν και κανα σοβαρό όνομα. Έχουν αλλάξει τα "Κατινίτσα" , "Μαιρούλα" , "Παναγιώτα" και τέτοια σε ονόματα που θυμίζουν εξωτικά ανταλλακτικά για αστρόπλοια και ονόματα κοραλλιογενών υφάλων της Αυστραλίας. Οι ξένες δικαιολογούνται ελαφρώς, αλλά που πήγαν τα "Τζούντι" "Τζούλι" "Μολι" "Χολι" και τα λοιπά τουριστικά; Το μόνο όνομα που μπορώ να ανακαλέσω και τελειώνει σε "ιντα" είναι το "Λουσίντα" και άμα πατήσετε το λινκ θα καταλάβετε γιατί το ξέρω. (Τραγουδάρα παρεπιπτόντως).

Για τις μοντέλες αυτές καθαυτές, τι να πεις..ε για μοντέλα πάνε τα κουρίτσα, όχι για, ας πούμεεεε...εεε...όχι και για..άσε μην παρεξηγηθεί κανάς σοβαρός κλάδος εργασίας.

Ημιανήλικα και προσφάτως ενήλικα κοριτσάκια "κυνηγάνε το όνειρό τους". Το κλασσικό κλισέ όνειρο δηλαδή, να φωτογραφίζονται φορώντας πράγματα που άμα τα φορέσει κανείς στο δρόμο θα φοράει και πουκαμισάκι με ΜΑΚΡΙΑ μανίκια εντός δεκαλέπτου, να τις θαυμάζει όλο το σύμπαν και να τις προσκυνά, να αγοράσουν και ένα άθλιο βρωμόσκυλο που θα χρησιμοποιούν σαν αξεσουάρ, να γίνουν πλούσιες και να παντρευτούν μεγαλοεπιχειρηματίες.Αυτά για τις σοβαρές. Για τις ασόβαρες τα είδαμε, τα βλέπουμε και θα τα βλέπουμε όσο και αν κάθε φορά που τις πιάνουν, βγαίνουν να κουκουλώσουν τα πάντα οι υπόλοιπες... ρίχτε μέσα στα προηγούμενα και κόκες, βίζιτες κλπ. Γιατί η μεγάλη ζωή που τους υπόσχονται αγάπη μου δεν είναι για όλες, ούτε είναι και ακριβώς αληθινή.

Παμ παρακάτω.

Αυτός ο θλιβερός λοιπόν τραγέλαφος, είχε όλη την απαραίτητη επικάλυψη σοβαρότητας και επαγγελματισμού, πράγμα που το κάνει ακόμα πιο αστείο, καθότι είναι σα να προσπαθείς να πείσεις να δώσουν Νόμπελ Φυσικής στην Ελένη Λουκά. Όλες αυτές τις στομφώδεις φούσκες και παπάτζες περί πίστεως στον εαυτό μας, εσωτερικής δύναμης και προσωπικού δυναμικού και ένα κάρο τέτοια μνημεία λεκτικής αυτοϊκανοποίησης με μπαταριάτο εξάρτημα. Πόση δύναμη Σουβλακέα μου άραγε πρέπει να έχει ένας άνθρωπος για να κουνήσει τον κώλο του σωστά; Πες μου δηλαδή!

Επαναλαμβάνω, τα κωλαράκια χάρμα. Για να μην ξεχνιόμαστε.

Αφού λοιπόν έπεισαν το φιλόκωλον κοινό περί της ιερότητας του σκοπού και της, και της.. και της (κάτσε να βρώ κάτι καλό) και της απαράμιλλης και αδιαμφισβήτητης (τι σκατά να βάλω εδώ- -α ναι το βρήκα ) ΑΞΙΑΣ (ίδρωσα να το βρω αλλά σας έσκισα ε) του διαγωνισμού, τις έβαλαν άλλες να στηθούν στα 4 (εκεί κατέβασα μισό μπουκάλι ουϊσκι και 200 γραμμάρια κάσιους σε 2 δευτερόλεπτα, ακολουθούμενα από 453 τσιγάρα. Ταυτόχρονα) , άλλες να σκύψουν, άλλες να ανοίξουν τους πόδας και να χαμογελάσουν και τα λοιπά.

Το έτερον χαμπάρι εν τω μεταξύ, γέλαγε με τη διαδικασία, έλεγε τα δικά της σχόλια και σημασία δε μου δινε που βόγκαγα σα μοτέρ απο γκαζοζέν (οι παλιότεροι θα τα θυμάστε στην Κατοχή στην Αθήνα).

Σκάει που λέτε μύτη μια να μην πω τι... κομματος. Θεά. Μιλάμε για γυναίκα του στυλ "μετά τον κόβω και τον βάζω πάνω από το τζάκι σε φορμόλη δίπλα στο καραβάκι" (νομίζω δηλαδή, όχι τίποτα άλλο αλλά γιατί ήταν και ένα τούμπι γκόμενες εκεί πέρα). Και της λένε να χάσει κιλά! Ρε σεις! Το γκομενάκι ήταν βία 45 κιλά! Μαζί με τα παπούτσια και το μεικαπ!

Εκεί τα πήρα για 2 δευτερόλεπτα γιατί η ξανθοαπαυτή παρουσιάστρια να μη μου βγαίνει να μου κάνει κηρύγματα για νευρικές ανορεξίες και παπαριές και μετά να λέει σε 45 κιλά να αδυνατίσουν. Μετά πήρα μάτι πάλι κορμάκι και δεν έδινα σημασία στον ήχο.

Βαριέμαι..

Τις βουτήξαν μετά τσούρμο και τις πήγαν σε μια βιλλάρα του κερατά που σου φευγε λέμε το τσερβέλο .. Μη ξεχάσουμε ότι το επάγγελμα έχει και γκλαμουριά και χλίδα και άλλα πολλά.

Γιατί αν δε τις μάθεις από το καλημέρα να ψωνιστούν, που πας; Αν δεν αφιονίσεις το 16χρονο με μεγαλεία και παράτες και χλιδές και τζακούζια και λιμουζίνες (που δεν τις λέμε στα ελληνικά λιμουζίνες πλέον, όπως άκουσα από μια τσομπανολούγκρα , αλλά λίμο γιατί είμαστε ευρωπαίοι), αν δε του υποσχεθείς τα πάντα, τον ουρανό με τα άστρα και το σύμπαν στα πόδια του, πως θα κάνει τα ξεφτιλίκια που θα του ζητήσεις μετά; Άμα το καρότο είναι χρυσό, το μαστίγιο δεν πα να ναι και σιβηρικό κνούτο; Άμα το καρότο είναι ένδοξο, δε πα να σου βάζουν ποτιστήρια στον κώλο; Άμα το καρότο σου καρφωθεί βαθιά στον εγκέφαλο δε θα πουλήσεις και κόκα άμα λάχει; Άμα το καρότο είναι τόσο ύπουλο δε θα κάνεις και καμιά βίζιτα για δημόσιες σχέσεις;

Και στην τελική, πάνε και κουράζονται και καταστρέφονται κοριτσάκια και κοριτσάκια, για ποιο λόγο; Πουλάνε ακριβά - ή για την ακρίβεια ΟΝΕΙΡΕΥΟΝΤΑΙ να πουλήσουν ακριβά το κρέας τους γιατί; Για να τις βλέπουν στις πασαρέλλες με γελοία ρούχα -του στυλ ροδοκοκκινη μπανάνα για καπέλο, καθρέφτες μηχανής για σουτιέν, ινδιάνικο στρινγκ και μπότες SS- άλλες γυναίκες και αδερφές..

(μη με πιάσετε οι gay τώρα ως ομοφοβικό, καταλαβαίνετε πως το λέω).

Και μην αρχίσω ΚΑΝ για την καταφανή επιβράβευση (ή έστω διάθεση για .. ) της κατινιάς, της παλιανθρωπιάς και της πουτανιάς ως απαραίτητα προσόντα για να γίνουν καλύτερες επαγγελματίες.

"Μπράβο κοπελιά, είσαι αρκετά αρχίδω και αρκετά καθήκι. Έχεις και κωλάρα και πρόστυχο βλέμμα και εξαιρετικό στήσιμο στα 4.. Σε θέλουμε" .

Όχι πείτε μου, από τις 30 - 40 που μείναν, το άθροισμα του IQ τους ήταν μεγαλύτερο από τον ίδιο τον αριθμό τους για να δεχτούν;

Ναι ξέρω, τα μοντέλα δεν είναι χαζά, τσουβαλιάζω, υπάρχουν μοντέλα με πτυχία (ναι, βοηθού χειριστού χλοοκοπτικού ψαλιδιού και καμιάς Παντείου ) (οι της Παντείου άμα δε θέλατε να σας κοροϊδεύω να μη μου λέγατε πόσο άχρηστα πτυχία πήρατε και ΠΩΣ τα πήρατε :p ) Απλά δε χρειάζεται να είναι έξυπνα. Γιατί έχουν ωραίο κώλο. Συμφωνώ και επαυξάνω.

Έκαστος στο είδος του και η κωλάρες στ'ανακούρκουδα!

10, όχι 6.. απλά βήματα για να γίνουμε Δανία

Είπαμε, εγώ πολιτική δε συζητάω εδώ μέσα, το αποφεύγω. Υπάρχουν καλύτεροι σχολιαστές από μένα. Άσε που είμαι και ψιλοχαζός και βολεμένος οπότε δε με παίρνει να μιλήσω, τόσες κατουρημένες ποδιές φίλησα, μέχρι και στα γραφεία του "Χαρίζω χρέη" πήγα να ζητήσω ρουσφέτια.

Όμως, επειδή αντιδραστικό στοιχείο δεν είμαι και δεν υπήρξα ποτέ (βλ. βολεμένος) θα συγχαρώ τη νέα κυβέρνηση, θα ευχηθώ καλό κουράγιο και θα παρακαλέσω να μην ακούσω σε ένα μήνα "δε μπορούμε να κάνουμε τίποτα, παραλάβαμε καμμένη γη, δεν έχουμε λεφτά, θα δούμε, θα σου βάλουμε ΦΠΑ στην εκσπερμάτωση κλπ" γιατί θα στεναχωρηθώ πουλιέ..

Έχω όμως 10 6 προτάσεις να κάνω, ώστε να διευκολύνω το δρόμο προς τη Δανία... :

1. Το εθνικό φαγητόν στη Δανία είναι απο ο,τι βλέπω στο βιβλίο που έχω με ευρωπαϊκάς συνταγάς, ο σολωμός (λαχς) ,η ρέγγα (σιλντ) και το σκουμπρί (μακρέλ). Οπότε λογικό είναι στο δρόμο προς τον εκ-δανιμαρκισμόν μας, να μειώσουμε τας τιμάς στα συγκεκριμένα αγαθά, ώστε ο λαός να μπορεί να τρώει άνετα kogt laks , sildekroketter και stegte makrel.

2. Οι θηλυκές στη Δανία είναι ψηλές, ξανθές, ασπρουλιάρες, με εντυπωσιακά στήθη και πίνουν σα νεροχύτες. Οπότε να επιδοτήσουμε τας ελληνίδας για αγορά ψηλοτάκουνων ( >10 πόντους), αγορά ξανθών βαφών (κατά προτίμηση χρώματα όπως ξανθό-σκυλέ, ξανθό-άσπρο, ξανθό-πιο ξανθό και από το ξανθό), αγορά γαλάζιων και πράσινων φακών επαφής, προσθετική στήθους σε όσες το χουν μικρότερο από τριάρι, καθώς και εντατικά σεμινάρια πόσης μπύρας και βότκας.

3. Οι θηλυκές στη Δανία έχουν το γάμο γραμμένο στα παλαιότερα των υποδημάτων τους και αντιμετωπίζουν το σεξ όπως του αξίζει : Μια βιολογική ανάγκη όπως το φαγητό και κάτι άλλα που δε μπορώ να αναφέρω γιατί είμαι μοσχοαναθρεμμένος. Δηλαδή όπως δε χρειάζεται να είσαι συναισθηματικά δεμένος με τη μπριζόλα πριν τη φας, όπως δε χρειάζεται η μπριζόλα να σε διαβεβαιώσει πως έχει τις καλύτερες προθέσεις για σένα πριν την πετάξεις στα κάρβουνα, έτσι και η Δανή υποψήφια γκόμενα, απλά σου ζητάει μια αμοιβαία και βραχυπρόθεσμη συγκατάθεση για εξοντωτικό σεξ μετά από ακόμα πιο εξοντωτική αλκοολοποσία. Με απλά λόγια, για να κάνεις σεξ με μια Δανή, πρέπει απλά να πιείτε πολύ, να καταφέρεις να στέκεσαι στα πόδια σου -και είναι δύσκολο, όπως είπα οι άτιμες πίνουν σα νεροχύτες- και να σε ψιλογουστάρει για τις επόμενες 3 ώρες. Αυτά. Άρα, στο δρόμο προς τη Δανία πρέπει να πείσουμε και τις ελληνίδες να γίνουν πιο εύκολες, πιο προσιτές και να χαμηλώσουν τα πολύ υψηλά στάνταρντ τους, κύριος λόγος για τον οποίο άτομα τεφαρίκια και εξαιρετικά σαν και εμένα, ενίοτε μένουν χωρίς σεξ τόσο πολύ που ένα πρωί ξυπνούν και το μόριό τους έχει κρεμάσει ταμπέλα "Άμα δεν πηδήξω σύντομα, θα πάρω το καπελάκι μου και θα φύγω απο δω μέσα".

4. Στη Δανία όλοι πληρώνουν φόρο και ο φόρος είναι περίπου 50% για όλους. Οι μισθοί τους είναι 3πλάσιοι από τους δικούς μας, αλλά ακόμα και αν στον έλληνα του πας το μισθό 3 χιλιάρικα και του πεις φέρε μου τα 1500, θα βγάλει ρόπαλο και θα βρει τρόπο να κλέψει. Ακόμα και αν -πολλά αν μαζεύονται- είναι με κάποιο μαγικό τρόπο προφανές, ότι τα λεφτά που δίνει στη φορολογία του γίνονται στο 100% τους κρατικές παροχές, υπηρεσίες, υγεία, παιδεία, δρόμοι, αεροδρόμια, λιμάνια μπουρουμπουρουμπουρου. Οπότε για να γίνουμε σαν αυτούς πρέπει να τριπλασιάσουμε τους μισθούς, αλλά και να υπερτετραπλασιάσουμε τη φορολογία. Μαι άςς.. Ο Έλλην ποτέ δε θα σκύψει σε φορολογικό ζυγό.

Και αυτό γιατί ο Έλληνας επιθυμεί να αλλάξει όλος ο κόσμος πλην αυτού. Ο Δανός όμως είναι και λίγο "κουτόφραγκος" και λίγο πρόβατο. Δεν τον πειράζει να τα σκάσει γιατί δεν του περνάει από το μυαλό ότι κάποιος μπορεί να τα αρπάει και επίσης γιατί πάει στο νοσοκομείο και είναι νοσοκομείο όχι πιτ στοπ για το νεκροταφείο. Επίσης στέλνει το παιδί του σχολείο και είναι σχολείο, όχι πάρκινγκ για παιδιά. Βέβαια από έγκυρες πηγές -έχω άκρες στη Δανία- μαθαίνω ότι η εκπαίδευσή τους έχει γίνει τόσο φιλελεύθερη που πλέον τα Δανάκια στα 14 τους δεν ξέρουν όλη την προπαίδεια -για να μην παρακουράζονται- και νομίζουν ότι η γοργόνα στο λιμάνι ήταν υπαρκτό πρόσωπο. Τρώνε όμως λακς στο ολοήμερο σχολείο και οι δασκάλες τους έχουν ωραίο στήθος.

5. Στη Δανία έχουν τρελλή παραγωγή από ανεμογεννήτριες και οι κάτοικοι των περιοχών που είναι εγκατεστημένες υποστηρίζουν (το άκουγα ο ίδιος σε ραδιοφωνική εκπομπή, που μιλαγαν με έλληνα κάτοικο Δανίας) ότι δεν τους ενοχλούν και ότι μάλιστα είναι πολύ ντιζαϊνάτες. Εδώ για να βάλουμε ανεμογεννήτριες κάπου, θα έχουμε διαμαρτυρίες κατοίκων και ειδικά κυνηγών ότι τους χαλάει το περιβάλλον, δεν τους αρέσει το σχήμα και τους διώχνουν τα γουρούνια από το δάσος. Έγινε πρόσφατα τέτοια διαμαρτυρία σε μια περιοχή -δε θυμάμαι ποια, νομίζω Μεγαλόπολη ή Πτολεμαϊδα- που ο κόσμος ψοφάει από το λιγνίτη αλλά ΕΚΕΙ, ΟΧΙ, δε θέλουν ανεμογεννήτριες για να μη σκιαχτούν τα αγριογούρουνα, τα λιοντάρια, οι λύγκες και οι πήγασοι. Οπότε άλλο ένα βήμα πιο κοντά στον εκδανιμαρκισμό θα μας φέρει η εγκατάσταση ανεμογεννητριών (ε ρε και που να πάρουν χαμπάρι ότι είναι siemens) όπου μας υποδείξει η κατάλληλη μελέτη από ανθρώπους του χώρου και όχι από τον περιπτερά και τον υδραυλικό (που τους σέβομαι ως επαγγελματίες και ως ανθρώπους αλλά όπως και να το κάνουμε, δεν είναι οι καταλληλότεροι για να αποφασίσουν - θυμήθηκα τώρα λάιβ αναμετάδοση δημοτικού συμβουλίου από ραδιόφωνο, κατά τη διάρκεια του οποίου, έκανε μακροοικονομικές και μικροοικονομικές παρατηρήσεις σε οικονομολόγο με διδακτορικό ένας άνθρωπος που δεν είχε τελειώσει το δημοτικό. Σεβαστή η γνώμη του μεν.... )

6. Έχω δουλειά τώρα, οπότε ένας ακόμα τρόπος να εκδανιμαρκιστούμε είναι να μην κωλοβαράμε πια στη δουλειά γράφοντας blog, όπως κάνουν και οι Δανοί που σεβονται τον εργοδότη που τους σέβεται. Χαιρετώ γιατί τον πίνουμε

Ασκωθείτε χουριανιέεεεεε

Ρε τι εκλογές και κουραφέξαλα μου λέτε ωρέ κοθώνια; Ρε ποιος Γιωργάκης και Κωστάκης βρε απαστράπτουσες διανοητικές μηδενικότητες;

Εδώ ρε επιστρέφει το αγόρι μας, ο Χρηστάκης μας, ναι ο Παπακαλιάτης μας καλές και εσείς μου ασχολείστε με εκλογές και το μέλλον του τόπου;

Αφού ΑΥΤΟΣ είναι το μέλλον του τόπου και το λέω και το υπογράφω φαρδιά πλατια, με τζίφρα βασιλική με τρούλο.

Είδα χτες τρέϊλερ στο χαζοκούτι και κάηκαν τα εγκεφαλικά τσίπουρα κύτταρα που είχαν μείνει όρθια από 5 ώρες με κλαρίνο και 3 κιλά κύτταρο τσίπουρο σε γάμο στα Γιάννενα το Σάββατο. (Είχε όμως ένα ζυγούρι στο τραπέζι, έγλειφα τις πατούσες του κλαρινιτζή άμα λάχει).

Ο Χριστοφοράκης μας επιστρέφει, bigger than life and with twice the frantza.

Ούρρα! Ούρρα!! Ούρρα!!

Χιπ χιπ!! Χαζάααα! ΧΙΠ ΧΙΠ! ΧΑΖΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑ

(όσοι αμόρφωτοι καρμπόγυφτες,τυχαίοι και χωρίς φέισμπουκ όπως η γνωστή Κωνσταντίνα που την έβαλε στη θέση της η δωδεκάποντη, νομίζετε ότι γράφω παπαριές, έχετε άδικο και ψάχτε να δείτε πως λένε ζήτω οι αγγλοσάξωνες)

Και για να μην παρατείνω την αγωνία των φανατικών φανς του καμαριού των στούντιο, της ελπίδας πιδας πίδας της νεοελληνικής τελεβιζιόνε Χριστόφορου, θα κάνω μια ενδελεχή αλλά σύντομη και περιεκτική ανάλυση του τρέϊλερ όπως εγώ το κατάλαβα :

1. Για άλλη μια φορά ο Χριστόφορος έχει πρωταγωνιστικό ρόλο (σιγά τα δύσκολα μάγκα, και εγώ άμα έγραφα δική μου σειρά, εμένα θα έπαιρνα πρωταγωνιστή!) και μάλιστα απο ο,τι μου φάνηκε είναι ο γαμών και δέρνων πρωταγωνιστής, πολύ χιπ και ιν και νεογιάπης με γραβατιά και γραφείο-Καλατράβα με Aero καρέκλα και iΧας υπολογιστή, τίγκα στο σπρεντσιτ και τα χρηματιστήρια. Προφανώς κάποιος του σφύριξε ότι η εικόνα του στα προηγούμενα σήριάλ του, ως φτωχομπινέ κακομοίρη χωρίς προφανές εισόδημα που έμενε σε λοφτ στο Λυκαβηττό με 42άρα πλάσμα (πριν 10 χρόνια), καφετιέρα 2000 ευρώ και αυθεντικούς Βαν Γκογκ στους τοίχους, ήταν εγκεφαλική μαλακία,διαχρονικό μνημείο πνευματικής στέρησης και αποτελούσε τη μεγαλύτερη σεναριακή τρύπα από τότε που ξεκίνησαν να ανασταίνονται ηθοποιοί σε σαπουνόπερες με το εύρημα του "evil twin".

2. Ο Χριστόφορος για άλλη μια φορά θα έχει την ίδια φράντζα και το ίδιο μπακαλιαροβλέμμα όπως τότε στην αρχή, στο σήριαλ που πήδαγε κόρη-μάνα-γιαγιά-καντηλανάφτισσα της εκκλησίας απέναντι-περιπτερού παρακάτω και γιό αυτής. Δηλαδή μπριγιαντινέ τσουληθροειδή κλαπέτα πάνω από το μέτωπο και βλέμμα "πω ρε πούστη μου με θέρισε ο αρακάς, μαλάκα θέλω να κλάσω αλλά συγκεντρώνομαι γιατί δεν κάνει εδώ". Αλλά τι να πεις, αν αυτό είναι που γουστάρουν τα κοριτσόπουλα και οι απογοητευμένες 40άρες νοικοκυρές που έχουν να δουν χαρά στα σκέλια τους από τότε που ο Ζάχος Χατζηφωτίου χαρακτηριζόταν ως "αυτός ο ευειδής νεαρός", αυτό θα τους δώκομεν. (Θυμήθηκα και το Βόιδι του Πατσουρίου τώρα, που μάλλον θα έκανε πάρτυ χτες βράδυ με το τρέϊλερ)

3. O Χριστόφορος για άλλη μια φορά θα έχει ωραία γκόμενα. Αυτή τη φορά η ωραία γκόμενα θα είναι η Ζέτα "Πλέον παίζω ακόμα και σε διαφημιστικά για φάρμακα προστάτη" Μακρυπούλια. Όχι μη με παρεξηγείτε, η Ζέτα με αρέσκει (ως γυναίκα) και εκτιμώ πολύ το γεγονός ότι σε μια αξέχαστη παράσταση του "Σεσουάρ για δολοφόνους" είχε κάτσει στα πόδια μου για 13 δευτερόλεπτα - για αυτό έχω να τα πλύνω απο τότε. ΑΛΛΑ πλέον είναι παντού. Παντού όμως. Όπου και αν γυρίσεις βλέπεις Ζέτα. Ταινίες; Ζέτα. Σειρές; Ζέτα. Περιοδικά;Ζέτα. Διαφημίσεις; Ζέτα. Σε λίγο θα κυκλοφορήσει και σε γλυφιτζούρι και υπόθετα.

Το παράκανα με τη Ζέτα όμως. Το θέμα είναι ο Χριστόφορος και οι γκόμενές του. Που λέτε , πάααλι ο Χριστόφορος τα χει με τρελλό γκομενάκι και στάνταρ θα της τα φορέσει με το σύμπαν. Πιθανότατα μια αλτερνατιβ-ροκ-τρέντι-πάω στην Αβραμιώτου-φοράω κασκώλ με γάτες-έχω και πράσινες λουλουδωτές γαλότσες-γκόμενα η οποία όμως μένει στη Νέα Υόρκη όπου και η δουλειά της είναι να μπαίνει στο Φεισμπουκ καθήμενη σε παγκάκια του Σεντραλ Παρκ με τεράστιους "Δεν είμαι καφές αλλά μοιάζω Πολύ" απο τα Σταροδολλάρια. Η γκόμενα αυτή αν και ντύνεται σαν τον Τζιμ Κάρεϊ στο Grinch και από δουλειά παπάρια, μένει (ή είναι του Χριστόφορου το διαμέρισμα, δεν κατάλαβα) σε τεράστιο σπίτι με θέα Σέντραλ Πάρκ, πράγμα που σημαίνει ότι κάποιος έχει τόσα ευρώ που συνήθως τα χρησιμοποιεί ως πορτοσφήνες(door stops στα ελληνικά). (κελ σουπριζ.. είναι τόσο ΒΠ ο τύπος και τόσο κακός ηθοποιός που μόνο το ΒΠ κακομαθημένο πλουσιόπαιδο μπορεί να παίξει - και αυτό άσχημα!)

4. Ο Χριστόφορος έχει ανθρώπους που αγαπάει και τον αγαπάνε. Βασικά έτσι τους λέει και αυτοί είναι τέτοιες τεράστιες πνευματικές ανυπαρξίες, τέτοια διανοητικά αποβράσματα που τον πιστεύουν. Φυσικά όλοι θα περάσουν καλά μαζί του, μέχρι να καταλάβουν πως ο Χριστόφορος κρυφά και ύπουλα τους πηδάει τις γυναίκες, τις μάνες, τις θειάδες, τους τρώει λεφτά, τους καρφώνει στην εφορία, στην αστυνομία, τους δίνει νοθευμένη κόκα, τους κάνει κακό ρε αδερφέ. ΑΛΛΑ να είστε σίγουροι πως μέχρι το τέλος θα τα έχει βρει μαζί τους γιατί είναι τελικά ΤΟΣΟ καλό παιδί, παρ'όλο που παραστράτησε και όχι γιατί αυτοί είναι τέτοια κνώδαλα που θα συγχωρήσουν ένα παλιοκαθήκι που τους κατέστρεψε τη ζωή.

5. Κάποια στιγμή όλα θα "αποκαλυφθούν" και ο Χριστόφορος δε θα προλαβαίνει να μετρήσει τα πέη που θα είναι στραμμένα προς τον πρωκτό του. Οι ζωές τους θα καταρρεύσουν. Η σύγκρουση θα είναι τελειωτική, αμείλικτη, σκληρή. Οι καρδιές θα τσακιστούν σε χίλια κομμάτια και κανείς δε θα είναι ποτέ ξανά ο ίδιος. Μια μεγάλη και απρόσμενη ανατροπή θα συμβεί στο τέλος. Κάποιος θα ψοφήσει και κάποιοι θα αλλάξουν πορεία, κατευθυνόμενοι σε έναν ατέλειωτο συναισθηματικό γκρεμό. Βασικά όλοι θα τον πιούν.Εκτός από το Χριστόφορο που θα τη βγάλει λάδι ακόμα και αν ο χαρακτήρας αυτοκτονήσει.

6. Κάπου είδα και μια μάνα να κλαίει αν θυμάμαι καλά. Εμ καλή μου, δεν έχεις δει παλιές σειρές του Παπακαλιάτη; Οι μάνες στις σειρές του Χριστόφορου είναι σαν τους μαύρους στα αστυνομικά και τις τσιρλιντερς στα θρίλλερ. They get screwed first.

Με τις υγείες σας

Πολιτική κουζίνα

Κάτι μου είπε η Ροδιά στο twitter για πολιτική, μουσακά και γαστριμαργία γενικότερα.

Δίκιο είχε. Η πολιτική είναι σαν το μουσακά και οι πολιτικοί σαν τους μάγειρες.

Τι εννοούμε; Η πολιτική είναι ένα πολυεπίπεδο πράγμα. Σαν το μουσακά. Έχεις μια βάση με ένα αγαπητό υλικό (μελιτζάνα), του βάζεις από πάνω άλλο ένα αγαπητό υλικό (πατατούλα), μετά φτιάχνεις έναν κιμά μπερεκέτ, πλούσιο και πικάντικο και από πάνω τελειώνεις με μια ωραία μπεσαμελίτσα - με κανονικό βούτυρο και ολόπαχο γάλα φτιαγμένη, και μια τζούρα μοσχοκάρυδο-πασπαλισμένη με μπόλικο τυράκι και τσουυπ σερβίρεις. Φυσικά μπορεί ανάλογα το μάγειρα, τα υλικά να είναι από βιολογικά, μέχρι βιολογικά απόβλητα. Το θέμα είναι να είναι ωραίο στο μάτι και στον ουρανίσκο. Άμα πέσει στο στομάχι, βοήθειά σας και να παρακαλάτε να μη βγει μουλάρι ο Αστραχάν. Επίσης ανάλογα το μάγειρα ή σέφ ποικίλλει και το μέγεθος της μερίδας. Από μερίδα-μαμάς μέχρι μερίδα-εστιατόριο με αστέρι Μισελέν-χωράει σε κουταλάκι του γλυκού-αλλά το πιάτο είναι ένα στρέμα.

Σε αυτό λοιπόν το ποστάκι αποφάσισα να χωρίσω τις συνταγές για πολιτικούς μουσακάδες ανάλογα με το κόμμα-μάγειρα.

1. Μουσακάς Νέα Δημοκρατία - Ο ταβερνιάρικος

Ο μουσακάς Νέα Δημοκρατία είναι πληθωρικός και μερακλίδικος. Είναι μαγκιόρικος και σε μεγάλη μερίδα, με γύψινο πιάτο φιφτις. Σου δίνει την αίσθηση παραδοσιακού μαγειρίου με μπόνους τον Φιλικό και Χαμογελαστό Χοντρούλη Ταβερνιάρη με την κλασσική λιγδωμένη ποδιά, το καρώ πουκάμισο και το "τι θα πάρουν τα παιδιά μας". Ο κιμάς είναι σαλτσερός και τίγκα στο μπαχάρι και την κανέλα. Η μπεσαμέλ έχει 2 κουταλιές παραπάνω βούτυρο από όσο πρέπει -για να πάρει άρωμα-και μπόλικο μοσχοκάρυδο. Η μελιτζάνα είναι καλοτηγανισμένη σε ελαιόλαδο, και η πατάτα χοντροκομμένη και παπαριασμένη στη σάλτσα του άνωθεν κιμά. Το πρόβλημα είναι ότι ο κιμάς παίζει να είναι τρελλή σαπίλα και το γάλα ξυνισμένο, αλλά με τα μπαχαρικά που χώνει ο μάγειρας, όλοι τρώνε και λένε μπιραλλάχ. Το κακό είναι ότι τα κομμάτια είναι λίγα και οι πεινασμένοι πολλοί.

2. Μουσακάς Πασόκ - Ο μετα-μουσακάς

Ο μουσακάς ΠΑΣΟΚ είναι μουσακάς του 21ου αιώνα. Είναι πιο λάϊτ, με τη μελιτζάνα ψητή χωρίς λάδι και την πατάτα βραστή αντί τηγανιτή. Ο κιμάς δεν είναι τσιγαρισμένος αλλά βράζει στη σάλτσα του, και το κρεμμύδι είναι βιολογικό. Η μπεσαμέλ, την πρώτη φορά που τη φτιάξανε επίσης δε τσιγάρισαν το βούτυρο με το αλεύρι -για να είναι υγιεινή- και τους βγήκε αλευρόκολλα, αλλά στην επόμενη έκδοση το έμαθαν καλύτερα και βγήκε μπεσαμέλ. Ο μουσακάς παρασκευάζεται μόνο από ανθρώπους μορφωμένους, με πτυχία και οπωσδήποτε προφίλ στο facebook και όχι από τυχάρπαστες ψιλικατζούδες και καλτσόβρακα. Ο μάγειρας πήρε τη συνταγή από το μπαμπά, και την παράλλαξε για να ταιριάζει περισσότερο στο αθλητικό και τεχνολογικό προφίλ του. Ο κιμάς είναι λεπτοκομμένος σε υπερσύγχρονο μίξερ/κρεατομηχανή που συνδέεται με usb για να παίρνει data κοπής, η μελιτζάνα προέρχεται από υδροπονική φάρμα, και το αλάτι είναι κόσερ fleur du sel. Επειδή είναι μια νεωτεριστική άποψη περί μουσακά, δεν τον λένε πλέον "μουσακά" αλλά "κονφί μελιτζάνας με γκανας μοσχαριού και αφρό βουτυρογάλακτος". Σερβίρεται σε πιάτο 3x3 τετραγωνικά και η μερίδα χωράει σε αντικειμενοφόρο πλάκα μικροσκοπίου. Το κακό είναι ότι έχει φτιαχτεί με τις καλύτερες προθέσεις, αλλά δε φτάνει ούτε για να χορτάσει 2 πεινασμένα κωλοβακτηρίδια.

3. Μουσακάς ΣΥΝ-ΣΥΡΙΖΑ-Συνιστώσες-κλπ - Ο αντισυστημικός μουσακάς

Κατ'αρχήν αυτός είναι επαναστατικός μουσακάς που πάει κόντρα στο ρεύμα και στις αρτηριοσκληρωτικές παραδόσεις. Για αυτό φτιάχνεται με μπακαλιάρο αντί για κιμά, κολοκύθι αντί μελιτζάνα, πατάτα αντί για κανονική πατάτα (θα εξηγήσω) και σκορδαλιά αντί για μπεσαμέλ. Η πατάτα του ΣΥΡΙΖΑ είναι άλλη πατάτα. Συντροφική. Αγωνιστική. Αγορασμένη από οικολογικές φάρμες ορθής πρακτικής στη Βενεζουέλα του Τσάβες. Στο ΣΥΡΙΖΑ έχουν αλλάξει την πολιτική παρασκευής του μουσακά. Έχουμε έναν υπεύθυνο ξαλμυρίσματος του μπακαλιάρου. Έναν υπεύθυνο κοπής και μαγειρέματός του. Έναν υπεύθυνο μεταφοράς ελαιολάδου. Έναν υπεύθυνο αποφλοίωσης πατάτας και έναν τηγανίσματός της. Έναν υπεύθυνο μεταφοράς σκόρδου, έναν υπεύθυνο αγοράς ψωμιού και έναν υπεύθυνο ψιλοκοπής κολοκυθιού. Ο υπεύθυνος που κόβει και μαγειρεύει το μπακαλιάρο όμως έχει απαίτηση να έχει άποψη για την αποφλοίωση της πατάτας και αυτός που μεταφέρει το σκόρδο θέλει τη θέση αυτού που ψιλοκόβει τα κολοκύθια, ενώ ο κολοκυθοκόφτης πριονίζει την καρέκλα του πατατοαποφλοιωτή. Ο εν αποστρατεία μάγειρας προσπαθεί να υποστηρίξει αυτόν που μαγειρεύει το μπακαλιάρο ως κύριο ενορχηστρωτή της παρασκευής του αγωνιστικού μουσακά ενώ υπομάγειρας του εν αποστρατεία μάγειρα τσουρνεύει σκορδαλιά και βάζει λόγια σε αυτόν με τα σκόρδα. Τελικά μουσακάς δε φτιάχνεται, ούτε καν αγωνιστικός και όλοι καταλήγουν να τρώνε σουβλάκια στον Κάβουρα.

4. Μουσακάς ΛΑΟΣ - Ο πατριωτικός

Βγαλμένος μέσα από την παραδοσιακή συνταγή της σμυρνιας γιαγιάς και του αϊβαλιώτη παππού, κουβαλάει πάνω του τα αρώματα της προσφυγιάς και των χαμένων πατρίδων. Όταν τον τρως νομίζεις ότι κάπου από πίσω σου τραγουδάει ένα παραπονιάρικο ρεμπέτικο η Ρόζα Εσκενάζι και μυρίζεις τη θαλασσινή αύρα από το Κιαί της Σμύρνης. Θυμάσαι το Βενέζη και του "Χατζηφράγκου". Μαγειρεμένος σε μπακιρένιο ταψί πάνω από χόβολη, με ξύλινη κουτάλα και τη δροσιά της λεμονιάς στον κήπο, και σταυρωμένος από το ροζιασμένο χέρι της γιαγιάς, τη στιγμή που μπαίνει στο φούρνο (ψέλνοντας παράλληλα και το Άμωμοι εν οδώ). Την ώρα που πας να φας, έρχεται ένας τύπος με λεπτή παραπονιάρικη ένρινη φωνή και αρχίζει να σου σκούζει στο αυτί ότι δεν αξίζεις να τον φας γιατί δεν αγαπάς αρκετά τη γιαγιά από τη Σμύρνη, γιατί δεν πολέμησες στο β παγκόσμιο, άσχετα αν γεννήθηκες 30 χρόνια μετά, και ότι είναι σπατάλη των ιερών πατροπαράδοτων ορθόδοξων κιμάδων να χαραμίζονται σε ρεμπεσκέδες σαν εσένα που δεν κάνουν την προσευχή τους πριν το φαγητό.Ξενερώνεις και του φέρνεις το μουσακά καπέλο.

5. Μουσακάς ΚΚΕ - Ο πονοκέφαλος του δικομματισμού

Ανακοίνωση της ΓΓ της ΚΕ του ΚΣ του ΚΚΕ περί μουσακά :

Ο μουσακάς είναι το έδεσμα σύμβολο της μεταπολεμικής αστικής τάξης. Όταν οι σύντροφοι τρώγαν κορδόνια και λειχήνες στα βουνά, οι καλοζωισμένοι μεγαλοαστοί των μεγάλων κέντρων στοίβαζαν στις κοιλιές τους ταψιά ολόκληρα, μασουλώντας με διπλοσάγωνα μεγαλύτερα από τον Πάγκαλο. Τα πληθωρικά βούτυρα που πούλαγαν οι λαδέμπορες φίλοι των ταγματασφαλιτών δηλητηρίαζαν το προδοτικό αυτό φαγητό που συνέβαλλε με τον τρόπο του ως τροχοπέδη στην κολχόζνικη ιδιοκτησία και στο κοινωνικοιδεολογικό προτσές για μια αστική πάλη ενάντια στους μεγαλοκαρχαρίες. Για αυτό όποιος τρώει μουσακά είναι προδότης του κινήματος, ρεφορμιστής, ρεβιζιονιστής και πράκτορας των Αμερικάνων και θα εκτελεστεί όταν έρθουμε στην εξουσία. Ακολουθεί συνταγή για μπορς.

6. Μουσακάς Οικολόγοι Πράσινοι - Ο χορτοφαγικός

Υπερασπιζόμενοι τη φύση και τα ζωντανά, ακολουθώντας ένα vegan τρόπο ζωής, το κρέας αντικαθίσταται με τοφου και το γάλα στη μπεσαμέλ με γάλα σόγιας. Επίσης δε χρησιμοποιείται λάδι ή βούτυρο. Το αποτέλεσμα δεν τρώγεται, αλλά το τοφου είναι ιδανικό για να βουλώνεις χαραμάδες, έρχεται και χειμώνας.

Επιτέλους! Το πήρα

Προ αρκετών μηνώνε είχα δημοσιεύσει ανακοίνωση πως ενδιαφερόμην όπως γίνω ερασιτέχνης μπυροκόμος-μπυροπαρασκευαστής.

Ηγγικεν η ώρα λοιπόν!

Το Σάββατο το μεσημέρι παρέλαβα το Deluxe beer brewing kit

και τα κατάλληλα υλικά

για να φτιάξω την πρώτη φουρνιά lager, με προοπτική να την καθαρίσουμε με Zaphod, Humma και λοιπά αρχιστελέχη σε κάποιο σαββατοκυριακάτικο λουκούλλειο όργιο με ένα γουρουνάκι στη σούβλα.

Αλλά επειδή είμεθα και μερακλήδες και σοβαροί παραγωγοί, πρέπει να βγάλουμε και τη δική μας ετικέτα, μην είναι τα μπουκάλια σκέτα και χωρίς μια κάποια διακόσμηση..

Μια πρώτη ιδέα είναι αυτή :

Αλλά θα εξετασθώσι και έτερα σχέδια, πιο περίπλοκα και πιο συμβολικώς κονδά στο μεγαλείο μιας μπυρός παρασκευασθείσης υπό εμού. Του ιδίου.

Χικ

Y.Γ : 24 Οκτώβρη, Beer drinkers and Hell raisers στο κλειστό του Τάε Κβον Ντο.. Ω ναι, έρχονται οι ZZ TOP!!!

Περιμένοντας τους Βαρβάρους

Ξέρετε όσοι ψιλομπαίνετε εδώ μέσα, κωλοβαρώντας στο γραφείο, ότι για πολιτική γράφω σπάνια. Όχι γιατί δεν έχω πολιτική άποψη, αλλά γιατί δεν είναι σοβαρή. Όπως και οι περισσότερες απόψεις μου. Αλλά δε μπορώ με τρώει ο αποτέτοιος μου να κοροϊδέψω σήμερα.

Το πρόβλημά μου είναι πως δεν είναι σωστό να κοροϊδεύεις κάποιον που βρίσκεται σε πτώση, σε θέση αδυναμίας ρε αδερφέ, οπότε δεν ειν σωστό να κοροϊδέψω ΝΔ και ΣΦΥΡΙΖΑ. Γαμώτο, και είχα μερικές καλές αττάκες στο μυαλό. Το ΚΚΕ δεν κάνει να το κοροϊδεύεις γιατί παίρνουν τον εαυτό τους τόσο στα σοβαρά που θα με καταγγείλουν ως πράκτορα των αμερικάνων, θα σκάσουν οι απολογητές εδώ μέσα και θα μιλούν για τους ιερούς αγώνες, το Μπελογιάννη, το Λαμπράκη κλπ κλπ κλπ και βαριέμαι. Για τους Οικολόγους τι να πεις, το ΛΑΟΣ ειναι σαν το ΚΚΕ από την ανάποδη, (τόσο ανάποδη που αν κάνει ο ένας ένα βήμα δεξιά και ο άλλος ένα βήμα αριστερά θα κουντρήξουν οι κώλοι τους) άρα δεν το ακουμπάς μη πλακώσουν οι άλλοι απολογητές οπότε τι μας μένει; Αυτός που είναι σε τροχιά εξουσίας, σε τροχιά ανόδου, σε θέση ισχύος κλπ κλπ κλπ.

Ναι όλο αυτό ήταν ένας απολογητικός πρόλογος, του γιατί θα κοροϊδέψω τους Πανελλήνιους ΣΟΚους, με την ελάχιστη δυνατή πλημμύρα hatemail στο ινμπόξι μου. Σιγά μην τους νοιάζει τι θα γράψει ένα μουρλό στη βρωμοσελίδα του..

Πάμε..

ΓΑΠ ή Τζέφρι : Καλό παιδί ο ΓΑΠ. Δε λέω. Φαίνεται τίγκα στις καλές προθέσεις. Θέλει να μας κάνει όλους αγκαλίτσα, γουτσου γούτσου, να μας γλυτώσει από την οικονομική κρίση, να γλυτώσει το περιβάλλον, να επενδύσει στις νέες τεχνολογίες και τα social media, να δώσει λεφτά στην έρευνα και την ανάπτυξη, να αναβαθμίσει τα πανεπιστήμια και να μας μάθει να τρώμε σωστά με ξυλάκια στα κινέζικα εστιατόρια. Επίσης θέλει παγκόσμια ειρήνη και να μην πεινάνε τα παιδάκια στην Αφρική. Είναι παιδί μεταναστών (πόντος), έζησε μαύρα χρόνια στην ξανθή Σουηδία όπου τον κατηγορούσαν ως μαυροκέφαλο. Εκεί ως ένδειξη διαμαρτυρίας, έχασε μέγα μέρος της μαύρης κώμης του, οπότε έχει μείνει ένα γυαλιστερό μπιφτεκοειδές σχήμα στο συμμετρικό κρανίο του, στο κέντρο φως και γύρω γύρω μαύρο. Έτσι ο χαρακτηρισμός "μαυροκέφαλος" σταμάτησε και τώρα το πολύ πολύ να μπορεις να τον πεις "αποτυχημένο αδερφό καπουτσίνο" αλλά είναι πολλές οι λέξεις και ποιος ασχολείται. Επίσης είναι παιδί του λαού, επειδή δούλευε από φούρναρης ως καπνοδοχοκαθαριστής και τα πλεμόνια του γέμισαν μαύρη σκόνη στα ανθρακωρυχεία που δούλευε ως παραγιός, κουβαλώντας σάντουιτς με λαχς και ξυνολάχανο στους ανθρακωρύχοι. Πόντος και μεγάλο εκλογικό ατού καθώς έχει αποδειχθεί ότι τέτοιο παρελθόν μετράει πολύ στο πληθυσμιακό κομμάτι που ακούει Μπηθικώτση και Καζαντζίδη, έχει ονόματα όπως Γιακουμής και Γιάκωβος και λέει το κρεμμύδι "κρομμύδ".

Ο ΓΑΠ γεννήθηκε στο Αμέρικα και όταν ήταν μικρός τον φώναζαν Τζέφρι (γιατί ως γνωστόν το αγγλοσαξωνικό αντίστοιχο του Γιώργος δεν είναι το Τζωρτζ όπως πολλοί καούνοι νομίζουν). Στο σπίτι του δε μιλάγαν και πολύ ελληνικά για αυτό και άργησε να τα μάθει. Μερικοί κακεντρεχείς υποστηρίζουν πως ακόμα τα μαθαίνει. Για τους φανατικούς ψηφοφόρους του αυτό έχει τη γοητεία που ασκεί και το φαινόμενο "Καλομοίρα" στους θαυμαστές της. Δυστυχώς όμως όταν βγάζεις λόγους σε κοινό και μπερδεύεις τις κάλτσες με τις κάλπες, οι αντίπαλοι καγχάζουν.

Καλό παιδί ο ΓΑΠ και αυτό τον βοήθησε πολύ και στην πολιτική του καριέρα, καθώς με την καλοσύνη και την πραότητά του ανέπτυξε ως υπουργός εξωτερικώνε εξαιρετικά καλές σχέσεις με τους γειτόνους. Έχει όμως και την ελληνική μαγκιά και αντριλίκι, πράγμα που ήταν προφανές από τις βαριές του ζεμπεκιές μπροστά στα έκπληκτα μάτια των Τούρκων ομολόγωνέ του οι οποίοι ήξεραν πως είναι καλό παλλικάρι, αλλά ξέραν πως απέναντί τους είχαν και έναν αμείλικτο διαπραγματευτή και σκληρό αντίπαλο που δε θα δίσταζε καθόλου να τους τρίξει απειλητικά τα καλογυαλισμένα δόντια του αν κάναν καμιά καλπουζανιά.

Ως υπουργός παιδείας πραγματικά έλαμψε με το έργο του, που κανείς δε θυμάται ποιο ακριβώς ήταν πέραν μιας ιδέας για μετονομασία του απολυτηρίου λυκείου σε "Εθνικό απολυτήριο", τρέχα γύρευε.

Ο ΓΑΠ είναι κοντά στον απλό έλληνα πολίτη γιατί του θυμίζει το καλό παιδί της γειτονιάς. Τον ευγενικό παραγιό του μαστροΧρήστου από το συνεργείο. Τον καλοκάγαθο παραγιό του ζαχαροπλάστη. Τον ήρεμο παραγιό του υδραυλικού. Το κακό σε όλο αυτό είναι πως πάντα θυμίζει τον καλό παραγιό και ποτέ τον καλό αρχιμάστορα.

Πολλοί τον συγκρίνουν και με την Αθηνά Ωνάση και λένε πως αν ζούσε ο Πλούταρχος θα τους έχωνε και τους δύο στο "Βίοι Παράλληλοι". Αυτό γιατί άλλοι πρόσεχαν την πατρική τους περιουσία μέχρι να ενηλικιωθούν και οι δύο.

Βαγγέλης Βενιζέλος : Ο Βαγγέλης ήταν και είναι κρυφός εχθρός του ΓΑΠ, αλλά τώρα έχουμε εκλογές και δεν πολυσκούζει. Πληθωρική παρουσία που γεμίζει το μάτι και παγώνει τους αντιπάλους του όταν κατσουφιάζει. Ιστορική έχει μείνει η προεκλογική του αφίσα -προ 10ετίας περίπου- στη Θεσσαλονίκη, όπου το πρόσωπό του ήταν υποφωτισμένο δεξιά, και το χαμόγελό του σαρδόνιο και πονηρό. H κοντινότερη σε ατμόσφαιρα αφίσα που μπόρεσα να βρώ είναι η παρακάτω. Παρακαλώ φέρτε στο μυαλό σας ακριβώς την ίδια τεχνοτροπία αφίσας, με τη φάτσα του Βενιζέλου και απορήστε μαζί μου περί του γιατί τον ψήφισαν.

Η κεντρική ιδέα πίσω από παλιά προεκλογική αφίσα του κ.Βενιζέλου

Ο κ. Βενιζέλος είναι αγαπημένος των τηλεπαραθύρων και πραγματικά λάμπει όταν έχει απέναντί του την κ.Μπακογιάννη για την οποία είμαι σίγουρος πως τρέφει μια παλιά και άδολη προ- ή και μετά- φοιτητική αγάπη. Θα ήταν το τέλειο ζεύγος, μια και αν τους βάλεις δίπλα δίπλα, σχηματίζουν χωρίς προσπάθεια το 01, ή το 10. Θα ήταν ένα ζωντανό έργο τέχνης. Ο κ.Βενιζέλος έχει διακριθεί ως συνταγματολόγος και υπουργός στις κυβερνήσεις του Πανελλήνιου ΣΟΚ και είναι γνωστός για το νόμο του περί λειτουργίας των ΜΜΕ που μερικοί κακοήθεις λένε ότι ... χμμ.. δεν είναι καλός.

Θόδωρας Πάγκαλος : Πολύτεκνος, οινοποιός, μπον βιβέρ, αττακαδόρος, επιθετικός, αμετροεπής και ισοπεδωτικός. Είναι ο άνθρωπος για όλες τις δουλειές, ειδικά όταν κάποιος πρέπει να βγάλει φίδια από τρύπες και οι υπόλοιποι σφυράνε αδιάφορα. Με μεγάλες επιτυχίες στο ενεργητικό του, όπως η φάση με τον Οτσαλάν, έχει την αυτοπεποίθηση και τη μαγκιά του Τζέιμς Ντην στον Επαναστάτη χωρίς αιτία. Είναι συμπαθής στο εκλογικό σώμα καθώς "τα λέει έξω από τα δόντια", "δε μασάει μία" (μασάει μασάει..) και κατεβάζει μπινελίκια, καντήλια και πολυελαίους με την παραμικρή ευκαιρία.

Έχει κάνει διάφορα χουνέρια σε τούρκους φιλοξενούμενους ως υπουργός εξωτερικών, με ποιο γνωστό αυτό με το τραπέζι που είχε μονο χοιρινό στα κρεατικά (αν και μάλλον πρόκειται για αστικό μύθο) ενώ εξίσου ως αστικός μύθος προβάλλεται το γεγονός ότι έκραξε το ΓΑΠ όταν έκρυψε τους πίνακες του Λύτρα στην Εθνική Πινακοθήκη για να μην προσβληθεί ο Τζεμ.

Θέλω να γράψω και για 5-6 ακόμα αλλά βαριέμαι οπότε θα τα πάρω με μια πρόταση τον καθένα...

Βάσω Παπανδρέου : Σιδηρά κιουρία του κόμματος και κόμματος η ίδια.

Άννα Διαμαντοπούλου : Evropaikos aeras sto greek parlament. Ο γιες.

Γιάννης Ραγκούσης : Από δήμαρχος, κυριλλέ κλητήρας

Μαρία Δαμανάκη : Αν δεν πάρει υπουργείο τώρα, ποιο θα είναι το επόμενο κόμμα με το οποίο θα πολιτευτεί; Μαντέψτε και κερδίστε.

Μαριλίζα Ξενογιαννακοπούλου : Όχι πραγματικά, δεν έχω να πω τίποτα.

Εύα Καϊλή : Ο καλύτερος λόγος για να ψηφίσει κανείς ΠΑΣΟΚ. Την είχα γνωρίσει σε ένα πάρτυ το 95-96 στο ΑΠΘ. ΟΚ δεν την είχα γνωρίσει, είχαμε πει 2 κουβέντες γιατί ήξερα μια γνωστή της κλπ κλπ κλπ.Την ξεχώριζες εύκολα στο πλήθος, όπου υπήρχε ένας κύκλος μπάκουροι, αυτή ήταν στο κέντρο του. Συμπαθέστατη κοπέλα και δεν το λέω καθόλου ειρωνικά. Είχε καταδεχτεί να μου μιλήσει. Αυτό δεν το κάναν οι ωραίες γυναίκες τότε. (ούτε και τώρα)

Κώστας Αθανασάκης : Φάτσα που σε προκαλεί να του κάνεις ένα από τα περίφημα αμερικανοεισηγμένα "wedgies". Πραγματικά.. ή για πιο ελληνικές καταστάσεις, "φατούρο συ συ σύννεφο"

Κίμων Κουλούρης : Φέρτε πίσω τον Κουλούρη ρεεεεεεεεεεεεεεεεεε... Φέρτε πίσω τον άνθρωπο που είναι από μόνος του οι 3 σωματοφύλακες των τιμών στη λαϊκή. Φέρτε πίσω τον Υπερασπιστή των Γιαγιάδων, τον Υπέρμαχο των Αντιστασιακών, τον Προστάτη των Πτωχών, φέρτε πίσω τον Κίμωναααα..

Αλήθεια, ο Σημίτης τι κάνει;

Μαργαριτα Τσαντ Papandreos : Μανούλα ΓΑΠ. Η επόμενη πωρθυπουργός

Update μετά από σχόλιο Antonis_X :

Μιλένα "Μανούλα" Αποστολάκη : Το ξανθό σαντρέ ποτέ δεν πεθαίνει. Γυναίκες είστε δυνατές. Διεκδικήστε 7000000000 διατροφή από το γουρούνι άντρα σας και κάντε τα στάχτη και Burberry

Ανδρέας "ο επόμενος Άκης" Λοβέρδος : Η Γοητεία στη Βουλή. Ο Αβραμόπουλος του ΠΑΣΟΚ. Είναι και συνταγματολόγος.

Πέτρος "Ξυνόφατσας" Ευθυμίου : Πως ένας αμερόληπτος δημοσιογράφος για debate γίνεται βουλευτής κόμματος. Το λευκότερο λευκό κοστούμι. Ο υπουργός παιδείας που πραγματικά έκανε τη διαφορά. Είχε τις καλύτερες γραβάτες. Φήμες αναφέρουν πως αδυνατεί να χαμογελάσει.

Υ.Γ : Μακάρι όλοι να είχαν την ευθιξία του Ζαχόπουλου. Ιφ γιου νόου γουατ αϊ μην..

Τα νέα του Σαββατοκέριακου

Ταινιοκριτική

ΜΗΝ ΠΑΤΕ ΝΑ ΔΕΙΤΕ ΤΟ ΧΑΡΗ. ΝΑΙ ΤΟΝ ΠΟΤΧΕΝΤ.

Ξέρω. άγιε μου Λάβκραφτ και άγιε μου Μάρτιν και Τζόρνταν και όσιε Μάχεν, έσφαλλα.

Αλλά έχω ένα κρίμα, μου αρέσουν τα εφφέ. Μου αρέσουν οι ταινίες που το σενάριό τους χωράει σε μια χαρτοπετσέτα (από τη μία πλευρά) αλλά είναι τίγκα στο εφφέ και στο μπαμ μπουμ και στον πανικό. Μέχρι και το Τρανσφόρμερς μου άρεσε και ας μη θυμάμαι καν τι γίνεται στην ταινία. Αϊ μην, είχε τεράστια ρομπότ που μεταμορφωνόντουσαν και παίζαν χαστούκια! Ε τι άλλο να θες από μια ταινία; OK ίσως και τη Jenna να τρέχει πέρα δώθε με βρεγμένο τισερτ και τίποτα άλλο, ουρλιάζοντας "Will somebody please do me?!??!?" .. Γιεα μπέιμπι..

Ναι που λες μου αρέσουν οι κενές ταινίες με ωραία εφφέ. Καλά, φυσικά άμα έχει και εφφέ και υπόθεση εκεί οκ παραδινόμαστε άνευ όρων.

Ο Χάρης όμως δεν είχε τίποτα από τα δύο. Εννοώ εφφέ. Και υπόθεση.

Το πρωτότυπο σενάριο (για μια ταινία 2 1/2 ωρών) είχε κάπως έτσι φαντάζομαι : 

Χάρης : Είμαι ο Εκλεκτός. Αλλά είμαι 16 και θέλω πλέον να πηδήξω.

Κοκκινομάλλης : Ναι ρε μαλάκα, και εγώ θέλω να σπρώξω. Τι λες να κάνουμε;

Χάρης : Πα να παίξουμε κανα σκουπόσφαιρο; Το γουστάρουν οι γκόμενες.

Σπασαρχίδω : Εδώ που τα λέμε έχω και εγώ κάτι κάβλες. Ίσως και όχι. Ίσως και ναι. Αλλά έχω διάβασμα

Χάρης : Να σας πω, αυτός ο παπάρας που θέλει να με σκοτώσει τι κάνει;

Γεροξούρας : Χάρη...Χάρη; 

Χάρης : Ναι μάστορα

Γεροξούρας : Κάνε μου μια χάρη

Χάρης : Ο,τι πεις μάστορα αλλά γρήγορα γιατί έχω ραντεβού και σηκωμάρες

Γεροξούρας : Επειδή θα ψοφήσω στο τέλος του έργου, άσε με να ψοφήσω

Χάρης : Μέσα είσαι δικέ μου. Θες τίποτα άλλο τώρα; Όχι γιατί θέλω να πάω να μπαλαμουτιαστώ με όποια ξεκωλιάρα συμμαθήτριά μου πετύχω

Γερξούρας : Οκ Χάρη, αλλά να θυμάσαι,masturbatio salvatio est

Κοκκινομάλλης : Ρε μαλάκα, μου κατσε η πατσαβούρα της τάξης. Με έχει ρουφήξει.

Χάρης : Πήδηξες;

Κοκκινομάλλης : Εεε, δεν ξέρω, ίσως όχι ακόμα. Αλλά όπου να ναι

Σπασαρχίδω : Γιατί δε χουφτώνει εμένα; ε; ε; ε; ε; γιατί είναι ένας απολίτιστος αγροίκος, ενας παλιοπαπάρας, ένας ηλίθιος, ένας παλιομαλάκας. Για αυτό θέλω να με βάλει κάτω και να δω την ανατολή στα τέσσερα.

Γλίτσας :Είμαι κακός. Ψόφα Γεροξούρα.

Γεροξούρας - ντεντ

Χάρης : Σνιφ κλαψ μπουχουχουοχαααααααααααα

Γλίτσας : Μπαϊ δε γουέη Χάρη, εγώ είμαι ο μούλος του τίτλου

Τέλος.

Η ταινία ήταν ένα επικού μήκους επεισόδιο του Beverly Hills 90210 που απλά εκτυλισσόταν σε ένα κάστρο και είχε πολλά σκοτεινά πλάνα. Υπόθεση δεν υπήρχε. Με κανένα ορισμό της έννοιας. Τουλάχιστον ρε παιδί μου στο προηγούμενο, ΚΑΝΑΝ ΚΑΤΙ.. Τους κυνήγαγε ο Χ, κυνηγάγαν τον Ψ, πλακώθηκαν στα χαστούκια κανα δυο φορές, και έγινε και μια ψιλομάχη στο τέλος.

Εδώ τίποτα. Πότε θα πηδήξει ο Χάρης και πότε θα πηδήξει ο Χαζοβιόλης φίλος του. Και εντελώς τυχαία στο τέλος βγαίνουν από μια πόρτα οι κακοί και καθαρίζουν το γεροξούρα. 3 λεπτά δράσης σε μια ταινία 156 λεπτών.

Παραμυθιαστήκατε από το trailer ε; εεε πουλάκια μου;; εεε;; ναι αυτή στο trailer είναι ΟΛΗ, άκοπη, η δράση της ταινίας. Και όταν λέω ΟΛΗ εννοώ ΟΛΗ, όχι κομμάτια από τις σκηνές δράσης, ΑΥΤΕΣ είναι οι σκηνές δράσης. Το trailer. Η υπόλοιπη ταινία είναι τα γκομενιλίκια των κωλοπαίδων. Σιχτίρια.

Ναι το ξέρω ότι είμαι μαλάκας που πάω στο Χάρη και περιμένω να δω ταινία. Αλλά τι να κάνω, η προηγούμενη σου λέω ήταν μια χαρά. Κρίμα που δεν την είχα δει στο σινεμά δηλαδής!Αυτό ήταν ρομαντική κομεντί εποχής, και ούτε καν, μια και δεν έπεσε ούτε ένας πήδουλος! Ούτε καν να ξυπνήσουν το πρωί και να τους δείξει ο "σκηνοθέτης" τρομάρα του, με τα κλασσικά σεντόνια τυλιγμένα τριγύρω τους σα σάβανο. Τίποτα ρε σου λέω. Όλο φιλολογίες. Τις ξέρουμε αυτές τις κουβέντες με τους φίλους όταν είσαι 16 αγάπη μου, τις κάναμε και εμείς.Πήγαινε στο ψητό! Οχι, δεν ξέρεις εσύ, ΑΥΤΟ είναι το ψητό. Μα είναι ταινία με μάγους και τέτοια! Οοοοχι, είναι μια ταινία για τη ρομαντική αναζήτηση του ρομαντισμού από 16χρονα πιτσιρίκια που έχουν βαρεθεί να πήζουν στην αυτοϊκανοποίηση και θέλουν να ανακαλύψουν τον έρωτα.

Που να ανακαλύψεις το σοδομισμό και την κτηνοβασία με τον κώλο στη λάθος πλευρά άχρηστε..

Αστροβραδιά

Το Σάββατο το βράδυ όοοομως, είχε μια εκδήλωση στο Αστεροσκοπείο.... Άνοιξαν το 16ιντσο τηλεσκόπιο "Δωρίδη" του 1902 για το κοινό, και τριγύρω στο λόφο των Νυμφών, είχαν στήσει και καμιά 10αριά τηλεσκόπια από την Ελληνική Αστρονομική Ένωση.                                                          Το τηλεσκόπιο "Δωρίδη"                                     Φυσικά το κέντρο της Αθήνας έχει τρελλή φωτορύπανση οπότε δεν είναι για πολλά πολλά , αλλά τουλάχιστον ένα Δία με την Ηώ, τα είδαμε. Για τη Σελήνη δε συζητάω, εφημερίδα διάβαζες πάνω στην επιφάνειά της. 

Υπάρχει ελπίδα όμως. Ήταν πόσοι γονείς με τα παιδάκια τους. Μασκώτ της βραδιάς ο Γιαννης, ένας 7χρονος ο οποίος είχε περισσότερες γνώσεις και περισσότερη λογική σκέψη από μερικούς μερικούς 30αρηδες τριγύρα. Εξαιρετικός ο πιτσιρικάς, δεν κρατιόταν να βάλει το ματι του στο προσοφθάλμιο και να τσεκάρει το Δία. Και ο πατέρας του, ένας εξαιρετικός κύριος, που είχε τόσο κέφι και όρεξη να μάθει στο παιδί του πράγματα . Ήξερε το παιδάκι για τροχιές, για πλανήτες, για το τι ξεχωρίζει έναν έμβιο οργανισμό από τη βιόσφαιρα, ήξερε ένα κάρο πράγματα. Και ήταν και παιδάκι, είχε και το νεύρο του, το νάζι του, τη γκρίνια του. Αλλά ο μπαμπάς ήρεμος και χιουμορίστας. Όχι "μη εδώ, μη εκεί ,ΜΗΗΗΗΗ ΓΙΑΝΝΑΚΗΗΗΗ" ..Είναι από τις μετρημένες στα δάχτυλα φορές που δεν ενοχληθήκαμε από παιδάκι δίπλα μας. Μπράβο και πάλι μπράβο. Δεν καταλήγουν όλοι στα σκυλάδικα να πετάνε λουλούδια νεκροταφείου σε πρεζωμένες βιζιτούδες, ούτε να βλέπουν αποχαυνωμένοι , αποχαυνωτικά ψευτοδελτία ειδήσεων για τα βρακιά των βιζιτούδων, ούτε για το πως κλάσανε οι εθνικοί μας τηλεστάρ.

Όπως είχε πει και ο θείος Όσκαρ,

We all live in the gutter, but some of us look at the stars.

Y.Γ : Το στέκι του χειμώνα θα είναι το James Joyce. 

Διαμαρτύρομαι

Προσοχή, θα σας κοροϊδεύσω. Μη μου τσανδισθείτε γιατί δεν το κάνω επειδή είμαι κακόζ, αλλά επειδή βαργιέμαι σήμερα και θα ξεκινήσω το πειπερ αργότερα, αφού τελειώσω το φραπέ με τις 67 ζάχαρες.

Για άλλη μια φορά τα οργισμένα πλήθη των εξαγριωμένων, εξανεστισμένων (πάλι καινούρια λέξη βρήκα ο Ελύτης), εξαθλιωμένων και εξωλεστατωμένων (δεύτερη καινούρια λέξη σε μία πρόταση, έχω ρέντα σήμερα) συμπολιτώνε μας θα σκάσουν μύτη στην Πλας ντε Λα Κονστιτουσιόν - Πλάγια Κονθτιτουθιόνες - Κονστιτουτσιόνσπλατζ - Συν Ταν Γμαν Πλα-τι κλπ κλπ κλπ για να μουτρώσουν βορειοδυτικά προς Παρλαμέντο μεργιά ίνα πείσουν τους ιθύνοντες, τους έχοντες και κατέχοντες , τους εαυτούς τους και το σύμπαν, πως νοιάζονται, πως χύνουσι κροκοδείλια δάκρυα και πως λέρωσαν τα βρακιά τους με την οικολογική καταστροφή της οποίας έγιναν τηλεμάρτυρες τις τελευταίες μέρες. Μια καταστροφή που ίσως μόνο το 7-2 του Γαύρου πριν μερικά χρόνια μπορεί να ξεπεράσει (από κάτι Ιταλούς νομιζω, δεν ξέρω, δεν παρακολουθώ ποδόσφαιρο και ο,τιδήποτε περιέχει πολλούς ντοπαρισμένους τύπους να τρέχουν πέρα δώθε με ένα ακριβό τόπι ή και χωρίς τόπι εδώ που τα λέμε. Το κέρλινγκ εξαιρείται), ίσως και η εμφανιση της Βίκυς Καγιάς στην τηλεόραση.

Πυκνοίιιι καπνοίιιι σηκώθηκαν από τσι πυρκαγιέ και θα πνίξουν στη μαυρίλα της ιεράς αγανάκτησης τους φταίχτες, τους εμπρηστές, τους οικοδομικούς συνεταιρισμούς Ντραφίου και περιχώρων καθώς και αυτούς που θα πάνε να βάλουν τα αμπέλια τους σε λίγο εκεί πέρα. Ίσως και ελιές, ανάλογα την οικονομική κατάσταση. Πόμολα θα κλάσουσι οι επίδοξοι καταπατητές άμα δουν 10000 κόζμο με μαύρα μπλουζάκια στην Πλάγια Κονθτιτουθιόνας (γαμώ τα ισπανικά μου και το ψεύδισμά τους) και θα αναβάλλουν τα σατανικά τους σκέδια για βίλλας και μεζονέτας και παράγκας και κτηνοβατικάς κτηνοτροφικάς (μαι αςς) εγκαταστάσεις, αναψυκτήρια, εκδοτήρια, σοδομιστήρια, κατοικίες επωνύμων, λιγότερο επωνύμων, τραγουδιστέων, δικηγορέων, ιατρέων, εφοριακώνε,παραθεριστικάς εξοχικάς βιλλίτσας και το λουρί της μάνας των.

Για αυτό, επειδή κάτι τέτοιες κινήσουεις έχουσι παταγώδη αποτυχία αντίκτυπο στας ευαίσθητας συνειδήσεις των οικοπεδοφάγωνε, όλοι μαζί, την Παρασκευή στο James Joyce Irish Pub Σύνταγμα να μουτρώσουμε ομαδικά.

Τα κατσουφιασμένα μούτρα μας ιερά οργή να κατακαύσουν τα λίπη από τα διπλοσάγωνά των.

Μη φάουλ; ΓΙΟΥ Φάουλ!

Υ.Γ : Σε περίπτωση που θέτε να χρησιμοποιήσετε το παρόν αριστούργημα της ανθρώπινης διανόησης για να γράψετε βουκολικό σενάριο, σκριπτ για τσόνδα, άρθρο σε εφημερίδα, άρθρο στο καινούριο βιβλίο γραμματικής , άρθρο στην Διάπλαση των Παίδων, άρθρο σε νομικό κώδιξ, ή έστω τη λίστα με τα ψώνια του Σαββατοκύριακου, παρακαλώ όπως επικοινωνήσετε μαζί μου, ή έστω να μου δώσετε σεβαστό ποσό από τα κέρδη σας. Οι παραβάται θα εκτελούνται με νέες και βελτιωμένες εκδόσεις δημοφιλών μεσαιωνικών βασανιστηρίων ή με 48ωρη συνεχή θέαση ταινιών του Αγγελόπουλα.

Επιστρέψαμεεεε

Καλημέρα! Τι μου κάνουν τα καλά τα παιδάκια; Πώς περάσαμε όσο ο καλός κύριος Προφητούλης έλειπε στις διακοπούλες του και έζεχνε ρακή από την κορφή μέχρι τα νύχια; ε; Καλά περάσατε ατιμούλικα το ξέρω. Εντάξει εντάξει, μερικοί δεν περάσατε καλά, αλλά δε φταίω εγώ, τι να κάνω;

Πήγαμε που λέτε στα Χανιά με την παρέα, καλά περάσαμε, καλά ήπιαμε, εξαιρετικά φάγαμε, εξαιρετικά ξαναφάγαμε, φάγαμε κιόλας, μετά φάγαμε και στο τέλος σαβουρώσαμε και ένα μεζεδάκι έτσι για το καλό. Θα έγραφα αναλυτικότατη τέτοια για τις διακοπές μου αλλά με προλάβαν τα γεγονότα που είναι καυτά και στο κάτω κάτω δε νομίζω να ενδιαφέρει κανέναν το πως είδα τον Αρχιμήδη φαντάρο όταν ήπια τη μαύρη ρακή στον "Αντάρτη" στο Θέρισσο.

Καλά, θα γράψω μια μικρή παραγραφούλα για το φαϊ και μετά οι φωτιές.

Έχουμε και λέμε, στα γρήγορα : Το "Ταμάμ" είναι παλιά και γνωστή αξία στα Χανιά.Καινούριες ανακαλύψεις ηντουσοσαντόσαντε (αχαϊκή διάλεκτος) : ο "Αντάρτης" στο Θέρισσο, εξαιρετικός για τελετές στο Μέγα Σουβλακέα, με διαολεμένη σφακιανή πίτα και μια ρακή καστανοκόκκινη -μαλλον κανελόρακη ήταν- που είμαι σίγουρος ότι θεραπεύει και τον καρκίνο -με κόστος το μισό σου εγκέφαλο, αλλά δε βαριέσαι-. Δεύτερη ανακάλυψη, για τον οποίο μάλλον κάπου είχα διαβάσει πρόσφατα αλλά δεν είμαι σίγουρος γαμώτο, απλά μου θύμιζε κάτι το όνομα, ήταν η "Στέρνα του Μπλουμοσήφη" στο Βάμο. Ωραίος ο Μπλουμοσήφης. Τη στάκα την έτρωγα σκέτη με το κουτάλι λέμε.. Αυτά περί διακοπών όμως. Α ναι, έφαγα επιτέλους και αντικριστό. Στα Ανώγεια, πήγα στο πανηγύρι στις 14 του μηνού. Έπαιζε και ο Ψαρογιώργης με Πατεράκη και το Λάμπη (καλά, Λάμπης μεγάλη μορφή, νεκρός ήταν και κοίταγε το άπειρο). Ήταν λουκούμι το αντικριστό, ήταν λουκούμι και η κόρη του ταβερνιάρη, αλλά που να κοιτάξεις εκεί πέρα. Δε σε παίρνει.. ΟΚ ΟΚ ΟΚ τέλος.

Επικαιρότης

Κατ'αρχήν να πω ότι καθαρά ειδησεογραφικά, οι φωτιές ήταν ένα ευχάριστο διάλειμμα από τη γρίπη η οποία είναι ο προάγγελος του τέλους του κόσμου και τα λοιπά και τα λοιπά. Φαντάζομαι έγιναν τρελλά πάρτυ με σαμπάνιες σε αρκετά δημοσιογραφικά επιτελεία. Βέβαια φαντάζομαι πως αρκετοί από αυτούς έκλασαν πόμολα όταν οι φλόγες κοντοζυγώνανε σε κάτι σπιταρώνες μέσα στα πευκάκια που όλως τυχαίως είχαν χτιστεί χωρίς άδειες και τέτοια.

Και σε κάτι τέτοια θα εστιάσω. Όχι στους κακόμοιρους, όχι στους αδιάφορους, όχι στους ήρωες, όχι στους ανοργάνωτους, όχι στις ευθύνες και τα λοιπά και τα λοιπά. Αυτά είναι τα σοβαρά και θα τα πουν άλλοι. Εγώ σοβαρός δεν είμαι και θα πω για...

τους

ΑΥΘΑΙΡΕΤΟΥΣ

Φωτό πηγή : ΣΚΑΙ - μέσω Ελληνακίου . Καλά ρε φιλαράκι, όταν έχτιζες μέσα στο πευκοδάσος, κανένας πούστης δε σου είπε ότι τα δέντρα είναι εύφλεκτα; - Η αλλιώς, η φύση εκδικείται τους καταπατητές.

Ήταν λοιπόν που λέτε μια φορά ένα σκέδιο πόλης ή κάτι τέτοιο. Το σκέδιο αυτό που λέτε είναι ένα.. σχέδιο που παίρνουν κάποιοι σοφοί και προύχοντες σε ένα υπουργείο και τραβάνε μια γραμμή και λένε σε εμάς το πόπολο "οοοοπ, μέχρι εδώ θα χτισετε καρντάσια, παραπέρα είναι δασάκι και πρέπει να μείνει έτσι. Γιατί αλλιώς που διάολο θα πηγαίνουν τα παιδιά σας να πηδήξουν, να κάνουν τους μπάφους τους και εσείς να κάνετε πικνικ με κεφτεδάκια και ταραμά και να κυνηγάτε τις σφίγγες;" Το δάσος βέβαια είναι χρήσιμο για πολλά πράγματα, μη το βλέπετε έτσι που απλά κάθεται εκεί πέρα και είναι πράσινο. Όοοοχι, έχει μπόλικη χρησιμότητα, κυρίως για να μας κρύβει τα απέναντι μπαλκόνια, και επειδή το πράσινο πάει περισσότερο με το γκρι τριγύρω και το μπορδοκόκκινο των κεραμιδιώνε καθώς και με τη γούνα των ασβώνε.

Ο μπαμπάς μου μου είπε όμως ότι είναι κάτι λέει κακοί κύριοι που τους λένε οικοπεδοφάγους λέει. Αυτοί λέει άκου τι κάναν λέει. Πήγαιναν στην αρχή, όταν νόμιζαν ότι υπάρχει ακόμα κρατικός μηχανισμός, και έπαιρναν οικόπεδα στην άκρη του σκεδίου λέει. Μετά άρχιζαν σιγά σιγά να επεκτείνουν τα όρια του οικοπέδου τους παραπέρα μέσα στο δάσος λέει. Και μετά από μερικά χρονάκια, ΤΣΟΥΥΠ-ΑΑΑΑΑ είχαν έτοιμο το οικοπεδάκι x2 και μέσα σε δασική έκταση.Βάζαν λέει και καμιά ψιλοφωτίιιιτσα, τίποτα καλαμιές, τέτοια. Και άμα έπιανε παραπέρα, ε έπιανε παραπέρα. Αλλά λέει το καλύτερο κόλπο παλιά ήταν αυτό με τα αμπέλια που τα βάζανε όπου να ναι και σκάγανε λέει με κάτι φιρμάνια των Τούρκων -ναι και τώρα το κάνουν αυτό αλλά δε μπορούν να φυτέψουν αμπέλια στις λίμνες οπότε και φέρνουν μόνο τα φιρμάνια- . Ή βάζαν λέει ελιές ή αγοράζαν ένα κατσίκι και το βάζαν να βοσκάει δηλώνοντας το πευκοδάσος για βοσκότοπο του παππού τους, τέτοια. Ήταν αυτοί λέει οι καταπατητές. Οι καταπατητές που λέτε βάζαν δυό τούβλα στην αρχή, στο "οικόπεδό τους". Μετά από 5 χρόνια τα 2 τούβλα είχαν γίνει βίλλα με πισίνα, μπάτλερ, σωφέρ, μασσέρ, παρτεναίρ, καλοριφέρ, ντισριμπυτέρ και όλα τα σημερινά κομφόρ που πρέπει να έχει μια βίλλα που σέβεται τον εαυτό της και μπορεί να σταθεί σε ένα κοσμικό πάρτυ που τουλάχιστον έχει στο γκεστ λιστ δύο μοντέλα και δυό δικηγόρους της προκοπής.

Αυτά παλιά. Γιατί παλιά είχαν υπομονή. Τώρα δεν έχουν υπομονή αυτοί και τα καίνε. Γιατί ούτε οι πελάτες έχουν υπομονή, ούτε οι εργολάβοι - έχουμε και κρίση ρε αδερφέ, πρέπει να κινηθεί η αγορά. Άσε που ψήνεται και το κτηματολόγιο και μπορεί να μας δημιουργήσει και τίποτα ψιλοκαθυστερήσεις.. Η πλάκα είναι, μου είπε ο μπαμπάς μου, πως τώρα που καίγονται τα δάση, όπου και αν είναι αυτό, πέφτει λέει μπουρλότο και στα σπίτια των προηγούμενων καταπατητών, και των προ-προηγούμενων καταπατητών, που πλέον έχουν ξεχάσει ότι και αυτοί το έκαψαν το δάσος για να χτίσουν τα σπίτια τους - ή πήγαν και έχτισαν μέσα στο κέντρο μιας πευκόφυτης ρεματιάς- και έχουν κάνει συλλόγους εξωρραϊστικούς και "Σύλλογος Φίλων Του Πεύκου Ανω Εμπρηστάδων" . Έχουν γίνει πλέον τίμιοι - στο μυαλό τους και στο μυαλό των δημοσιογράφων- και έχει παραγραφεί το δικό τους το έγκλημα γιατί "και εγώ δικαιούμαι ένα κεραμίδι πάνω από το κεφάλι μου" και "να πιάσουν πρώτα τους υπουργούς και τους βουλευτάδες". Ο μπαμπάς μου λέει ότι όλο μαζί το συνάφι των υπουργών και των βουλευτάδων και τα λοιπά, είναι δεν είναι κανα διχίλιαρο άτομα, αλλά αυθαίρετα πάνω σε πρώην καμμένα ή σουν-του-μπη-καμμένα θα ναι κανα εκατομμύριο μόνο στην Αττική. Πάνε και σκούζουσι μπροστά στσι καμερες και στους δημοσιογράφοι και τους βλέπει ο μπαμπάς μου να κλαίνε και ψιλογελάει όταν βλέπει το "σπιτάκι" που είναι σκαρφαλωμένο στην ερημιά, μέσα στις ρεματιές και στα λαγκάδια να μπουρλοτιάζει.

Οι χτεσινοί ασυνείδητοι καταπατητές και εμπρηστές γίνονται οι σημερινοί νοικοκυραίοι και τίμιοι έλληνες φορολογούμενοι που σιχτιρίζουν ένα κράτος που δεν τους προστατεύει. Αυτοί που άναβαν σπίρτα πριν 10 χρόνια και έστελναν τις μπετονιέρες μεσάνυχτα να τους ρίχνουν τις πλάκες, αυτοί αξιώνουν τώρα αποζημιώσεις και σωτηρίες. Αυτοί που έκλειναν πάντα το μάτι στον "περίεργο" ρήαλ εστέϊτ που τους πούλαγε οικοπεδάκι σένιο στο Βουτζά και στην Πάντειο Πολιτεία (έχετε πάει απο κει πέρα καθόλου; Τι Μαϊάμι και τι Μανχάτταν και παπαριές.. Μιλάμε για τη βίλλα του κερατά) αυτοί που εν γνώσει τους κάψαν τις προηγούμενες γενιές δέντρων, τώρα σκούζουν για να προστατευτούν τα δέντρα.

Σε 10 χρονάκια, αυτοί που θα χτίσουν τώρα εκεί πέρα (κάποιοι από τη γενιά μου και μικρότερες γενιές ήδη..), στην επόμενη φωτιά, πάλι θα μαλλιοτραβιούνται και θα κλαίνε.

Σε 10 χρονάκια θα ετοιμάζονται οι επόμενοι αγοραστές , γιατί η γενια μου θα είναι 40αρηδες και κάτι θα χουν κονομήσει, οπότε θα χρειάζεται άλλο ένα φώκο γιατι θα έχουν πετάξει πολύ φυντάνι τα πευκάκια.

Σε 10 χρονάκια η γενιά μου που θα δουλεύει στην πολεοδομία, πάλι θα απλώνει το χέρι και θα αναρωτιέμαι γιατί πάντα μια γενιά την ορίζουν τα καθίκια της..

Σε 10 χρονιά θα τα παίρνει ακόμα και η γενιά μου στο δασαρχείο.

Και στην εφορία.

Σε 10 χρονάκια μπορεί να έχει καεί και το δικό μου το σπίτι, γιατί το χωριό τελείωσε εδώ πέρα (ρε μη βιαστείτε, εντός σχεδίου πόλης είμαι. Με άδεια κανονικότατα. ) και δίπλα έχει δάσος..

Αλλά άμα πιάσει ξανά καμιά φωτιά εδώ πέρα, όταν αφήσω τα λάστιχα, θα πάρω ντουφέκι.Και άμα δω καινούρια αμπέλια στην πλαγιά απέναντι..

Που να πεθάνετε με φριχτούς πόνους βασανισμένοι χρόνια από τους χειρότερους καρκίνους ρε αλήτες. Που να παρακαλάτε τους γιατρούς να σας βάλουν λίγη μορφίνη παραπάνω.

Καθάρματα, ε καθάρματα.

Ειδοποίησε πρώτα καλή μου, πες κάτι!

Βρήκα αυτό το κείμενο, για το έργο της κ.Χαρούλας Αποστολίδου "Που είναι ο Τάσος που ερωτεύτηκα". Στην τελευταία σελίδα του κειμενακίου, αναφέρομαι ως "πηγή" για το έργο της. Κυρία Αποστολίδου μου, συγχαρητήρια για το έργο σας που βραβεύτηκε κιόλας αν δεν κάνω λάθος αλλά έχω 2 απορίες και ενα bonus :
1. Ψάχνοντας στο blog μου για Τάσο και Γκόλφω, βρήκα μόνο μια πρόταση -ίσως δεν έψαξα και καλά βέβαια- οπότε το χω μεγάλη απορία, ΤΙ ΑΚΡΙΒΩΣ ΒΡΗΚΑΤΕ ΑΞΙΟ ΛΟΓΟΥ;Ίσως γενικά κομμάτια απο διάφορα post..
2. Δε στείλατε ένα κομμεντάκι, μια καλημέρα, κάτι να μου πείτε "ρε συ φιλαράκι, θα σε χρησιμοποιήσω, σε πειράζει" ; έτσι γιατι έχουμε και Creative Commons. Βέβαια αν όλο και όλο που βρήκατε είναι αυτή η συγκεκριμένη πρόταση, ε τι άδεια να ζητήσεις; αλλά ε πες κάτι.. Ένα "ωραία αττάκα, θα τη γράψω στο έργο μου" ή "ευχαριστώ, μου δωσες ιδέα!" .
3. Θα ζητούσα πολύ χαλαρά να δω το κείμενό σας. Δε θα μου ήταν καθόλου ευχάριστο να δω πχ όχι μια έκφραση αλλά κανα ατόφιο κομμάτι, ξέρετε.. Θα το βρώ όμως λογικά..Γιατί η Creative Commons άδεια που έχω, δεν είναι μόνο για μόστρα ξέρετε. Και η αναφορά στο τέλος του φυλλαδίου δεν σας καλύπτει και απόλυτα σε περίπτωση που υπάρχει αυτούσιο κομμάτι -έστω και παραλλαγμένο, πράγμα που απαγορεύεται δια ροπάλου- . Από την άλλη, ας μην εκνευριστώ από τώρα, χωρίς να δω τι έχει γίνει..

Νεόπτωχοι Χλιδοκράτορες

Ναι αγάπη μου σου λέω, μια εβδομάδα έμεινε και μετά ρέχλα. Θα πάμε και στα μέρη του Ζάφοντα να κάνουμε ένα τριημεράκι ελεύθερο κάμπινγκ (τι να κάνω, δεν τους χαλάω χατήρι) και μετά θα πάμε στα Χανιά να δούμε πόση ρακή βγάλαν φέτος.Ναι σου λέω απολίθωμα θα γίνω στον Πλατανιά. Και στην Ελαφόνησο. Και στα Φαλάσαρνα. Ναι βρήκαμε και καλό ξενοδοχειάκι πάνω στην παραλία. Τι λε ρε; 55 ευρώ μας το αφήνει. Θα μπορούσε και καλύτερα αλλά μην είμαστε και τελείως τσίπηδες. Που θα πας εσύ; Α ωραία. Και πόσο βρήκες; ΠΟΣΟ; ΠΑΣ ΚΑΛΑ;
Κάπως έτσι ξεκινούν πολλές συζητήσεις τριγύρα τώρα τελευταία που το θέμα των διακοπών καίει και τσουρουφλάει τον κόσμο. Ευτυχώς φέτος, και αυτό είναι πολύ ελπιδοφόρο μήνυμα, δεν ακούω ιδιαιτέρως χαζομάρες του στυλ που περιγράφει ο Ελληνάκης στο τελευταίο του πόστι "Το τζακούζι του λαού".
Δηλαδή χαζομάρες του στυλ "α φέτος πέρασα δύσκολη χρονιά, θα πάω να χλιδιάσω". Το οποίον συνήθως σημαίνει ότι θα πας κάπου στην Ελλάδα, σε ένα μέτριο γενικά ξενοδοχείο, αλλά σε "καυτό" προορισμό και θα πληρώσεις ένα σκασμό ευρώπουλα τη μέρα για να πουλήσεις μούρη και για να έχει το μπάνιο σου κυριλλέ πλακάκι. Ενώ φυσικά με τα μισά λεφτά θα μπορούσες να πας κάπου έξω και μάλιστα με υπηρεσίες κλάσεις καλύτερες. Για παράδειγμα -ναι ξέρω ότι τώρα έχουν θέματα εκεί πέρα, αλλά οι τιμές ίδιες είναι πάντα- για τσεκάρετε οι χλιδοκράτορες αυτή την ωραία βίλλα στην Ταϊλάνδη στην Πατάγια, για 8 άτομα, με 860 ευρώ την εβδομάδα -high season-, τώρα έχει 780 ΚΑΙ για τους 8.
Για τσεκάρετε και αυτήν εδώ πέρα, στο Κο Σαμούι«"From 11/07/2009 to 02/08/2009 for the promotional offer price of 238 euros per night for 8 persons". Δεν προλαβαίνετε τώρα, αλλά είναι ενδεικτικό..
Σου πέφτει μακριά μήπως η Ταϊλαν; Επ πήγαινε Κυανή Ακτή..Βίλλα για 8 άτομα με 2000 την εβδομάδα. 70 ευρώ το ζευγάρι την ημέρα... Και αυτά με 4 λεπτά αναζήτηση στο γούγλη.
Θέλετε χλιδάτα Χριστούγεννα αλλά όχι στα ψηλομύτικα σαλέ των τρεντοτέτοιων με τα Καγιέν;Για πηγαίνετεΕΔΩνα σας φύγει η μαγκιά.. (Εξαιρετικός ταξιδιωτικός προορισμός :Αναζητείστε gites στην περιοχή της Carcassone, Langedoc-Rousillon , Aude. Όχι μην αναζητήσετε, θέλω να πάω εγώ τα Χριστούγεννα.)
Άλλος εξαιρετικός προορισμός για τα Χριστούγεννα είναι ένα ωραίο Ξενοδοχείο-Κάστρο (65 το δίκλινο), και ένα άλλο ωραίο Ξενοδοχείο-Κάστρο(ακριβό,72 τη μέρα) , και ένα άλλο ακόμα Ξενοδοχείο-Κάστρο, το οποίο ΟΚ, το χει το δίκλινο απο 170 τη μέρα. ΑΛΛΑ αυτό είναι value for money φιλαράκι..Δες τις φωτογραφίες και θα καταλάβεις. Πραγματικά, δες το το τελευταίο, αξίζει.. Και είναι και άλλα, πραγματικά για όλα τα πορτοφόλια. Όχι όπως εδώ..
Τώρα θα μου πεις, "έχεις κάτι με την Ελλάδα ρε φιλαράκι που μας το παίζεις και πατριώτης;"
Η απάντηση είναι απλή : Με την Ελλάδα δεν έχω τίποτα. Απλά για κάποιο περίεργο λόγο, τα τελευταία χρόνια έχω μάθει τι σημαίνει "value for money". Έχω μάθει να τα σκάω -ή και να μην τα σκάω τόσο πολύ- σε πράγματα τα οποία αξίζουν. Γιατί δεν είναι δυνατόν το καπουτσινάκι να έχει 2,20 στην παραλία του St. Tropez με τον Αμπράμοβιτς, τον Σιράκ και ένα κάρο πραγματικά διάσημους (όχι πως χεστήκαμε κιόλας για τους διάσημους, αλλά έτσι για μέτρο σύγκρισης για μερικούς που τους νοιάζει ) δίπλα να πίνουν το καφεδάκι τους, και 1200 ευρώστην χ τρεντοπαραλία της Ελλάδας με τις μοντέλες που ψάχνουν για επιχειρηματία γαμπρό;
Έχω κρατήσει απόδειξη απο πέρισυ απο το St.Tropez, που για γεύμα 3 πιάτων (αν θυμάμαι καλά ήταν μια σούπα,μια πάπια με πιπέρια και ένα ille flotante ή όπως αλλιώς το λένε) μαζί με 2 μπύρες, πλήρωσα 22 ευρώ.Άντε στη Μύκονο τώρα και πλήρωσε για τα ίδια κάτω απο 50 και τα λέμε.Αλλά μας έχει φάει η μούρη εδώ πέρα και το κακώς εννοούμενο χουβαρδαλίκι. Όπου ως "χουβαρδαλίκι" ορίζουμε το "πάρε 100 ευρώ για μια χωριάτικη με μίζερες ντομάτες και χωρίς λάδι και 2 μπύρες. Έτσι γιατί γουστάρω και γιατί μου περισσεύουν". Και αν σου περισσεύουν πραγματικά, δε λέω, κάφτα τα ρημάδια. Αλλά στους περισσότερουςαπό εμάς, δυστυχώς δεν περισσεύουν τόσο ώστε να τα χαλάμε σε άθλια -αλλά μουράτα- ξενοδοχεία,σε άθλια και άδεια -αλλά μουράτα- πιάτα, ούτε σε παραλίες με ένα εκατομμύριο κόσμο με την ξαπλώστρα να κοστίζει 25 και 30 ευρώ και τους σερβιτόρους να σου συμπεριφέρονται λες και ήσουν το γιουσουφάκι τους στη φυλακή.
Α ναι το έχουμε και αυτό. Όσο πιο πολύ το χει παίξει ένα μέρος το Star, τόσο χυδαιότεροι είναι οι σερβιτόροι.Αυτό φυσικά ισχύει αν δεν σε έχει παίξει και εσένα το Star. Αν σε έχει παίξει, ο σερβιτόρος θα σου κάνει κωλοτούμπες-ίσως με την κρυφή ελπίδα πως θα τον βάλεις και αυτό στη σοοοοοουμπιζ και θα σταματήσει να σερβίρειφρεντοτσίνους και φυσικούς χυμούς στους κοκάκηδες φίλους σου-. Αν όμως είσαι άγνωστος, μόνο που δεσου χύνει τον καφέ στη μούρη. Ξέρω από προσωπική εμπειρία ότι ενίοτε σου ρίχνουν και μια δόση σωματικών υγρών τους μέσα στον καφέ, έτσι γιατί τους σπαν τα νεύρα.
Ουυυυυ ουυυυ πάρτυ πάρτυ πάρτυ... γιέα..
Άσε που η λέξη "απόδειξη" είναι άγνωστη στο λεξιλόγιο πάντων των καλοκαιρινών επιχειρηματιών στην Ψωροκώσταινα. Γιατί να πληρώσουν φόρους; για τα εκατομμύρια που θα βγάλουν μέσα σε ένα καλοκαίρι από τα θύματα που θα πάνε να τους τα ακουμπήσουν γιατί πρέπει να τους δουν και να δουν άλλα θύματα στην κωλοπαραλία τους; Είσαι καλά ρε; Να πληρώσουν πρώτα όλοι οι άλλοι και μετά αυτοί.Βγάλαν 3 εκατομμύρια ευρώ σε ένα καλοκαίρι και θες και φόρο; αφού δε βγαίνουν οι κακομοιρέοι.
Αφού δε η Κίτσα και ο Κούλης πάνε και χαλάσουν κανα 3χίλιαρο για να κάνουν επιτέλους τις -μούφααα-"χλιδάτες" διακοπές που "τους αξίζουν γιατί κουράστηκαν όλο το χρόνο" (αυτό συμβαίνει κάθε χρόνο), μετά τους έχεις όλους τους υπόλοιπους 11 μήνες και 10 μέρες του χρόνου να σου κλαψομουνιάζουν ολημερίς και ολονυκτίς ότι κάναν μαλακία που πήραν διακοποδάνειο για να πάνε -αλλά το φχαριστήθηκαν, ααα όλα και όλα, ήταν γαμάτηη Μύκονος/Σκιάθος/Σαντορίνη- να σου γκρινιάζουν ότι δε βγαίνουν και ότι δεν πάνε ούτε ένα σινεμά, και το χειρότερο,να σου τα κάνουν ΤΣΟΥΡΕΚΙΑ με τους απατεώνες που τους τα μάσησαν χοντρά και τους έφαγαν 3000 για μια εβδομάδα διακοπές -κατά τη διάρκεια της οποίας τσάκισαν τους γύρους και τις μακαρονάδες στα Φηρά στην πλατεία,γιατί αλλιώς θα τους πήγαινε 4χιλαρο-.Του χρόνου όμως θα ξαναπάνε. Και θα σε κοιτάξουν και ψιλοϋποτιμητικά ως τσίπη και χλιμίτζουρα που γκρινιάζεις για τις ληστρικές τιμές στην πανέμορφη Ελλάδα . Γιατί αυτοί είναι χουβαρντάδες. Κιμπάρηδες. Άαανετοι.Όσο είναι διακοπές.
Γιατί το Σεπτέμβρη που θα έρθουν και θα τους πεις να πάτε για καμιά μπύρα, θα σε ρωτήσουν "κερνάς;"..

Περί αντρίλας

Την αρχή την έκανε η Σοφία. Και ενώ ήμουν σπιτάκι μου, είχα πιεί τις μπυρίτσες μου και άραζα, μπήκα για 5 λεπτά στο ιντερνέτι να κοιτάξω κάτι για το έτερον. Τσέκαρα και τα μέλια μου και είδα ένα μηνυματάκι από θεία Σοφία με τον πολλά υποσχόμενο τίτλοα "ΠΟΥ ΕΙΣΑΙ". Κατ αρχήν να πω ότι ο υπολογιστής μου είναι στη χειρότερη θέση του σπιτιού, ήγουν στο μπαροπάταρο πάνω από το σαλόνι. Και επειδή ο ζεστός αήρ πάει πάνω, όταν έχει 68 βαθμούς έξω, στο πατάρι έχει περίπου τη θερμοκρασία του κέντρου του ήλιου. Η υπομονή μου ήτο λίγη, αλλά το θέμα περί αντρίλας πιο καυτό και από τα λαδωμένα οπίσθια της Megan Fox.

Για κάποιο περίεργο λόγο δε, αντιμετωπίσθηκα ως ειδήμων και ημιδιασημότητα στο θέμα, πράγμα που με κολακεύει μεν, είναι και αλήθεια δε. ( Τι περιμένατε δηλαδή; μετριοφροσύνες και άλλα τέτοια; με τίποτούα! Για μετριοφροσύνες να πάτε παρακάτω. Τόσα και τόσα ψώνια υπάρχουν, εγώ θα σας φταίξω;)

Η ζέστη δεν αντέχεται όμως οπότε πήρα το λαπιτόπι και βγήκα βεράντα, αφήνοντας το δεσκτόπι να σιγοψήνεται ως γιουβέτσι.

Αντρίλα λοιπόν το θέμα μας. Δύσκολο να το πιάσεις, εύκολο να χαθείς. Και ως τι μιλάω εγώ τώρα; Ως μέγιστος άνδρας; Ε είπαμε όχι και έτσι. Αλλά τι να κάνω που η θεία Σοφία πίνει νερό στο όνομά μου και μου ζητά να σχολιάσω σε βάθος πλάτος και ύψος το θέμα. Να βρίσετε αυτή για τις επιλογές της όχι εμένα για τις απόψεις μου.

Η αντρίλα που λέτε, είναι παρεξηγημένο πράμα. Ειδικά από μεγάλο πλήθος γυναικώνε, που πιστεύουν πως αντρίλα σημαίνει " ο γκόμενός μου θα κάτσει να φάει ξύλο από 10 ΟΥΚάδες για πάρτη μου, αλλά όταν του πω "Μήτσο σταμάτα" θα με κοιτάξει με ύφος λατρείας και θα πει "γιες μίστρεςς" ". Συγγνώμη αλλά αυτό είναι ιδρυματισμός και όχι αντρίλα και αν έχετε τέτοιο γκόμενο πριν τον παρατήσετε -γιατί θα τον παρατήσετε επειδή είναι υπερβολικά καλός- κοιτάχτε να του πάρετε παντοφλίτσες κουνελάκια για να τις αγκαλιάζει το βράδυ που θα κλαίει ακούγοντας Πλούταρχο.

Η αντρίλα έχει να κάνει -κατ εμέ και δεν υποχρεώνουμε κανέναν να το ασπαστεί- κυρίως με δύο πράγματα : Με την ισχυρή αίσθηση ανεξαρτησίας και με την καλή διαχείριση του φόβου.

Θα ξεκαθαρίσω κάτι, που το κανα και στης Σοφίας : Αυτός που θα πει ότι δε φοβάται τίποτα, είναι ή μεγάλος ψεύτης, ή κρετίνος ή συνδυασμός αυτών των δύο. Όλοι φοβούνται κάτι και αυτό δεν αποτελεί και ντροπή κιόλας. Το ζήτημα είναι τι κάνεις όταν κλάνεις μπάμιες. Και εκεί έγκειται η αντρίλα. Όταν περάσει η κρίση μπορεί να χρειαστείς 12 μπουκάλες ουισκάκι για να στανιάρεις, η καρδιά σου να έχει αντλήσει 17 φορές το βάρος του έβερεστ σε αίμα πέρα δώθε και τα χέρια σου να τρέμουν πιο πολύ και από κρουστικό δράπανο. Συνήθως δε αυτό συμβαίνει όταν πρόκειται ο αντρίλας να υπερασπιστεί κάποιον άλλο. Όχι δεν εννοώ κατ ανάγκη εσάς. Υπάρχει ιστορία πχ -που εγώ δε θυμάμαι- κατά την οποία ο 6χρονος Estarinakis βούτηξε σε πισίνα με τα ρούχα για να σώσει 2 χρονο που σαβουριάστηκε. Αυτό είναι αντρίλα. Η μαλακία είναι ότι δεν ήμουν 15 και άνω γιατί αν ήμουν, εκείνο το βράδυ θα είχα ρίξει γυναικάκι στάνταρ. Η δεύτερη μαλακία ήταν ότι από κολύμπι δεν ήμουν και Ταρζάν αλλά για κάποιο περίεργο λόγο τα κατάφερα. Μεγαλώνοντας αυτό μου φυγε. Ή δε μου χει σκάσει ακόμα κανά τέτοιο τυχερό με δίχρονο.

Ένα άλλο μέγιστο κομμάτι της αντρίλας είναι το ισχυρότατο αίσθημα της ανεξαρτησίας, πολλάκις συνδυαζόμενο με αυτοκαταστροφικές τάσεις. Είναι αυτό που αποπνέει ο αντρίλας, το "μη μου τα φουσκώνετε και πολύ, γιατί ένα τσακ κάνω και γίνομαι μπουχός και στα τσιμπιρδόνια μου τι θα γίνω εγώ, εσείς και το σύμπαν όλο.". Αυτό πάλι έχει παρεξηγηθεί από διάφορες τύπισσες που όταν μπλέκουν με τέτοιους τύπους, αράζουν σε μια κατάσταση "τον έχω δέσει το γάϊδαρο και δε φεύγει με τίποτα. Τον έχω". Αυτή ακριβώς τη σκέψη την οσμίζεται ο σωστός ο τυπάς και του βαράει κάτι καμπάνες ΝΑ στα μηνίγγια. Μπορεί να είναι ο υπερψύχραιμος τύπος. Να ανέχεται πολλά -που ΝΟΜΙΖΕΙΣ οτι τον ενοχλούν- . Να είναι βράχος υπομονής. Αλλά να πεις μια φράση και να τα πηδήξει όλα. Χωρίς να νοιαστεί για συνέπειες, υποσχέσεις, αγάπες, υποχρεώσεις, ο,τιδήποτε. Κλασσικό παράδειγμα αυτό ενός τύπου που είχε νυμφευθεί μια κοπελιά που το φύσαγε το 500ευρω. Κάποια φάση έκανε το λάθος να του πει ένα υποννοούμενο του στυλ "ναι αλλά εγώ βγάζω περισσότερα από σένα, σε μένα τα χρωστάς". Ε ο τύπος πήρε το καπελάκι του και έφυγε, πηγαίνοντας από τη βίλλα σε κάποια κυριλλέ περιοχή σε ημιυπόγειο. Αντί να καταπιεί την άδικη προσβολή, αντί να κάνει γαργάρες, πέταξε στα σκουπίδια μια άνετη και φτιαγμένη ζωούλα γιατί δε σήκωνε μύγα στο σπαθί του. Και ναι, δεν ήταν ο τύπος ο "παντρεύτηκα την πλούσια και ξύνομαι" ούτε ο προικοθήρας. Ήταν και μορφωμένος και δουλευταράς και και και. Αλλά είπαμε, τι; εσύ με έκανες; Καλά, κάτσε να κάνεις μόνη σου τώρα. Βασικό στοιχείο δε αυτών των κινήσεων ανεξαρτησίας και ημιαυτοκαταστροφής είναι ότι μετά δεν πας να κλαίς στο κρεβατάκι σου και να ζητάς τη μανούλα να σε παρηγορήσει. Τρως το σκατό στη μάπα, αλλά το γουστάρεις, γιατί είσαι Κύριος του εαυτού σου και κανείς δε μπορεί να σου πει τίπουτσι.

Έτερο μέγιστο κομμάτι της αντρίλας -όχι της ψευτομαγκιάς- είναι αυτή η υπεργαμάτη αίσθηση που δίνει στους γύρω του ότι δεν τον ακουμπάει τίποτα. Και το εννοεί. Και το χει. Είναι αυτό που κάποιοι θα έλεγαν uber-cool αλλά δεν είναι αυτό. Δεν είναι "cool" να είσαι "cool". Δεν είναι το τρέντι μπλουζάκι ούτε το ακριβό γυαλί. Δεν είναι το tribal τατουάζ που θα σου βγάλει αντρίλα. Είναι ο αέρας που έχουν μερικοί άνθρωποι από φυσικού τους. Αυτό που στις ταινίες εκφράζεται ως σκηνή με τύπο που πίνει καφέ και όλα γύρω του είναι θολά. Είναι όχι ο κακώς εννοούμενος αντικομφορμισμός, αλλά η απόλυτη αίσθηση πραγματικής αυτάρκειας που εμπνέεουν μερικοί. Αυτό το, πως να το πω , αυτό το "εγώ είμαι εδώ όχι για να σας δώ, ούτε για να με δείτε. Ειμαι εδώ γιατί αυτό θέλω τώρα. Αν δεν ήθελα θα ήμουν κάπου αλλού. Στο Νεπάλ. Στην Κυψέλη. Στη γη του Πυρός. Στο στριπτιζάδικο. Στην όπερα. Στο μπακάλικο. Στο σπίτι να μαγειρεύω κάτι με πολύ ταμπάσκο."

Δυστυχώς, από ό,τι παρατηρώ, η πραγματική αντρίλα εμπνέει αντιπάθεια στας γυναίκας. Ή τουλάχιστον σε ένα αρκετά ικανό ποσοστό ώστε να το αναφέρω. Γιατί τελευταία έχουν μπλέξει την αντρίλα με την ψευτομαγκιά, τις τρέντυ βερμούδες και τους γυμνασμένους κοιλιακούς. Δε λέω πως είναι κακοί οι γυμνασμένοι κοιλιακοί, απλά δεν είναι και η πεμπτουσία της αντρίλας. Επίσης δεν τους διαθέτω και βαριέμαι να τους αποκτήσω. Προτιμώ την καλοπέραση και τις ρακές με το Zaphod, με μουσική υπόκρουση από γυναικείους κώλους, παρά να κοπανιέμαι μέρα νύχτα μπροστά σε έναν καθρέφτη βλέποντας λαδωμένους τύπους να σφίγγουν τα μούσκλα τους και να μουγκρίζουν.

Που λέτε, τα κοριτσάκια τα χουν μπλέξει τα πράγματα τώρα τελευταία ελαφρώς.Φταίνε και κάτι παλιοπεριοδικά που τους φουσκώνουν τα μυαλά, φταίνε και οι γονείς που τις μεγαλώνουν με τη νοοτροπία της Πριγκηπέσσας Ιζαμπώ, άντε βγάλε άκρη. Γιουχου.

Τελευταίο και σημαντικότερο : Αντρίλα δεν υφίσταται αν ο άλλος δεν είναι αυθύπαρκτος και δεν τα χει καλά με τον εαυτό του. Αν δε την παλεύεις 2 ώρες μόνος σου, άσε τις μαγκιές για αλλού...Αν δε μπορείς να τα βγάλεις πέρα με τον εαυτό σου πως περιμένεις να τα βγάλεις πέρα απ όξω; ε;

Και αυτό είναι το μειονέκτημα του ψευτόμαγκα. Λάδια πολλά και τηγανίτες τίποτα. Ενώ ο άντρας ο αντρίλας, βρέξει χιονίσει, με κότερο στις Μαλδίβες ή με 2ευρο για τσιγάρα και βρώμικο, με Χίλτον στη Νέα Υόρκη ή με Hostel στην Κωλοπετινίτσα, μια χαρά θα περάσει. Γιατί κατά βάση, στο μέσα μέσα, ο άντρας ο αντρίλας ξεκάθαρα και ξάστερα μπορεί να προσαρμοστεί παντού και να γουστάρει οπουδήποτε, είτε στην Ίμπιζα με 3000 κόσμο γύρω του και 17 εκατομμύρια ευρώ στην τσέπη, είτε στην κωλοσκοπιά στην Άνω Παναγιά με τσιγάρο Leader και μολόχες για κωλόχαρτο και μια απέραντη θάλασσα από αστέρια για παρέα. Μη σου πω δε ότι το δεύτερο το γουστάρει και περισσότερο γιατι προτιμά για παρέα τη Μεγάλη Άρκτο και τη ζώνη του Ωρίωνα παρά τον Τιέστο και κάτι λαδωμένες πατσαβούρες. Όχι γιατί δεν γουστάρει τους λαδωμένους κώλους που κοπανιούνται, αλλά γιατί δεν ορίζει τον εαυτό του μέσω αυτών.

Ταύτα και πάω να την πέσω γιατί έχω πιεί 2 καραφάκια τσίπουρο σκοτώστρα και 6 μπύρες.(Ξεκίνησα να το γράφω στις 7 το απόγευμα, πήγα για το σουαρέ, και τώρα που τελείωσα κοντεύει 2...). Καληνύχτα

Μαθήματα πανικού

Εισαγωγή - Περί Πανός και Πανικού [πηγή Βικιπαίδεια, σχόλια moi]
Η εμφάνιση του Πάνα στην Ελληνική Μυθολογία φαίνεται ν΄ ανάγεται στον 7ο αιώνα π.Χ.. Σύμφωνα με τις επικρατέστερες παραδόσεις γεννήθηκε στο όρος Λύκαιον της Αρκαδίας. Μόλις όμως τον αντίκρυσε η μητέρα του τον εγκατέλειψε τρομαγμένη από τη μορφή που είχε, με δύο κέρατα κατσικιού στο κεφάλι, μυτερά αυτιά, γενειοφόρος και τραγοπόδαρος. ( εδώ που τα λέμε δεν είχε και άδικο η γυναίκα. Φαντάζεσαι να ονειρεύεσαι έναν αγόραρο 3 μέτρα, ξανθό, γαλανομάτη με κοιλιακούς φέτες και να σου σκάσει μύτη το τραϊ; σου ρχεται ένας ταμπλάς πως να το κάνουμε..)

Ο Ερμής που αντελήφθηκε τη σκηνή έσπευσε και προστάτευσε τον έκθετο Πάνα τον οποίο και μετέφερε στον Όλυμπο όπου και τον παρουσίασε στον Δία και τους άλλους θεούς οι οποίοι και τον καλοδέχθηκαν. Στη συνέχεια επέστρεψε και ανατράφηκε από τις αρκαδικές Νύμφες, οπότε και έγινε φίλος του Διονύσου και εμφανίσθηκε πλέον ως προστάτης των γεωργών και κτηνοτρόφων και των προϊόντων τους, φίλος του κρασιού και του γλεντιού. ( Αυτή είναι δουλειά σου λέω, να τριγυρνάς με μια παρέα μεθύστακες και πρόθυμες γυμνές γκόμενες με χαμηλά στάνταρντς στα δάση.. Έχω μάθει ότι έχει αδειάσει η θέση, που στέλνω βιογραφικάουα;) Ο Πάνας ήταν ο σύντροφος των Νυμφών και ακούραστος εραστής κάθε νέας ή νέου που πλησίαζε το χώρο του δηλαδή την Φύση. ( Δεν υπήρχαν πινακίδες "Νο tresspassing τοτε".. Αλλά ήξερες.. Άμα μπεις στο δάσος, σε πηδάγαν. Αχ και τι δε θα διναν μερικές και μερικοί να μπορούν ανά πάσα στιγμή να επιδίδονται σε ακωλασίες με νταβραντισμένους βουκόλους τίγκα στην τραγίλα και τη βαρβατίλα της πικάντικης φέτας. Διαβάστε Ρόμπινς, το Άρωμα του ονείρου. Αν και για να πω την αλήθεια, για γκέϊ σχέσεις του Πάνα πρώτη φορά στη Βικιπαίδεια διάβασα..Μια ζωή τον ήξερα ως θεό αναπαραγωγής κλπ.. τέσπα, δεν τα χαλάμε εκεί )Προστάτης του πολλαπλασιασμού των αιγοπροβάτων δεν άργησε να θεωρείται και ο ίδιος επιβήτορας ακόμη και αυτών ( Πανίκο εδώ τα χαλάμε, τα πρόβατα είναι για να τα τρώμε, αλλά θεός ήσουν, ό,τι γούσταρες έκανες) . Αγαπούσε τη φυσική υπαίθρια ζωή όπου περνούσε ώρες ατέλειωτες παίζοντας με το ποιμενικό του αυλό, τη σύριγγα. Λέγεται μάλιστα ότι η Σύρριγγα (αρχαία: Σύριγξ) ήταν και αυτή Νύμφη η οποία προκειμένου να τον αποφύγει μεταμορφώθηκε σε καλαμιά (Καλά να πάθει η παλιοπατόζα. Άλλες ουρά κάναν έξω από τα δάση περιμένοντας τη σειρά τους). Τότε ο Πάνας έκοψε απ΄ αυτή ανόμια τεμάχια καλαμιού τα οποία και ενωσε σε σειρά και δημιούργησε τον αυλό του. Οι ερωτικές του περιπέτειες που είχε με τις διάφορες Νύμφες είναι πολλές σημαντικότερη των οποίων φέρεται εκείνη της αποπλάνησης της Σελήνης, (ιδεατή ερμηνεία της Νέας Σελήνης) Χαρακτηρίστικός επίσης, σχετικά με το πρόσωπό του, είναι και ο θρύλος ότι στη Μάχη του Μαραθώνα βοήθησε τους Έλληνες εναντίον των Περσών με δυνατές και τρομακτικές φωνές επαναλαμβάνοντας ρυθμικά το όνομά του "παν - παν - παν.... με συνέπεια οι Πέρσες, ακούγοντάς τον, καταλήφθηκαν από πανικό (λέξη που προέρχεται από το όνομα Παν) όπου και υποχώρησαν. (και εδώ τελειώνει ο σχεδόν άσχετος πρόλογας. Με τον Πανικό...)

Και ξεκινάμε. Είδαμε πως ο μύθος λέει , αλλά για κάτσε, γιατί "μύθος".. εδώ άλλοι πιστεύουν κάτι εντελώς αδύνατα. Το ότι φώναξαν 10000 νοματαίοι "Παν Παν Παν Παν" και οι άλλοι ζορίστηκαν είναι πολύ πιθανό. Οπότε, η ΙΣΤΟΡΙΑ λέει ότι άμα φωνάζουν πολλοί κάτι τρομαχτικό, ο κόσμος κλάνει μπάμιες. Ένα άλλο σοφό ρητό, που μπορείτε να βρείτε στην εξαιρετική βιβλιάρα Wizard's First Rule του Τerry Goodkind, αλλά και τη γιαγιά σας να ρωτήσετε θα το ξέρει, είναι πως "Οι άνθρωποι θα πιστέψουν αμάσητο αυτό που φοβούνται πως είναι αλήθεια, ή αυτό που θέλουν πολύ να είναι αλήθεια" .

Στην όχι και τελείως κατεστραμμένη προς το παρόν μνήμη μου, έχω 3 περιπτώσεις Πανικού τα τελευταία 10-12 χρόνια.

1.Σπογγώδης εγγεφαλοπάθεια (γύρω στο 97 αν θυμάμαι καλά)

2.SARS (2000;2002;)

3.Γρίππη Πτηνών (2005;)

Η γρίππη των Χοίρων είναι η τελευταία προσθήκη στην καταστροφολογία.

Τι έγινε στις τρείς πρώτες περιπτώσεις; Σεισμός, λιμός, καταποντισμός; Κατέβηκαν οι Νεφελίμ και οι Βριλ και η Λευκή αδελφότητα; Μπα... Κανείς δεν αμφισβητεί ότι οι τρείς αυτές περιπτώσεις είχαν πιθανότητες να εξελιχθούν σε μεγάλα πανηγύρια με πολύ κόσμο να ράβει ξύλινα κοστούμια άμα τα πράγματα πήγαιναν στραβά. Η διαχείριση όμως των ειδήσεων είναι άλλου ιεροφάντη δαφνόφυλλο. Γιατί πλέον δε χρησιμοποιώ τη λέξη "δημοσιογράφος" για πολύ κόσμο, προτιμώ το "διαχειριστής ειδήσεων". Δημοσιογράφοι είναι λίγοι. (Πχ ο φιλαράκος μου ο Παναγιώτης Λιάκος του ANT1 - Να πάμε για καμιά μπυρίτσα ρεεεε).

Λέει λοιπόν ένας επιστήμων, γιατρός, μικροβιολόγος, επιδημιολόγος κλπ κλπ "Στην περίπτωσή μας, μπορεί να υπάρχει μια πανδημία και αν ο ιός βγάλει κέρατα και οπλές μπορεί και να έχουμε θέμα". Ή όπως έχει πει και ο λατρεμένος House , "We breed these superbugs, now they're all grown up and they got body piercings and a lot of anger".

To παίρνει λοιπόν αυτό ένας διαχειριστής ειδήσεων -και έχω έναν πολύ συγκεκριμένο τώρα στο μυαλό μου, ξέρετε εσείς- και το κάνει λάστιχο.

"Θα πεθάνετε όλοιιιιιιιιιιιιιιιιι, ήρθε το τέλοοοοος, χαμόοοοος, εκατόμβες νεκρών στη Σουαζιλάνδη από τη γρίππη των πεταλούδων. Αν δεν προσέξουμε θα κοιτάμε όλοι τα ραπανάκια ανάποδα σε δύο τέρμηνα. Κρα κρα κρα κραααααααααααααααα"

Και ανοίγει κάτι στόματα νααααααααααα ο κοσμάκης και "Βρε Μιστόκλα τι θα πάθουμε τώρα που συναχώθηκαν τα κοτόπουλα και τα γουρούνια στο Μέχικο.. Αχ και καλά κάνει η Λίτσα και τρώει μόνο βρύα και λειχήνες και γαϊδουράγκαθα, θα γίνω και εγώ βίγκαν" . "Ασταδιάλα μωρή, πέτα δυό κιλά παϊδια στη σκάρα και πιάσε μια μπύρα.."

Ευτυχώς Σουβλακέα μου που δεν έχουν συναχωθεί και οι μπύρες ακόμα, τι θα παθαίναμε.

Και ναααα κάτι εκφράσεις τίγκα στο στόμφο και στη σοβαρότητα και ναααααααααα κάτι "ειδικοί" (δημοσιογράφοι σχεδόν πάντα, όχι γιατροί) που προλέγουν Αρμαγεδδώνες ή καλύτερα Αρμεγογελαδώνες αν κάτι δεν πάει καλά. Και νααααααααα να φοβάται ο κοσμάκης. Και ναααααααα να πουλάνε σα ζεστά ψωμάκια τα φαρμακάκια τους οι εταιρίες.

Να προσπαθούνε οι γιατροί να διασκεδάσουν λίγο τις εντυπώσεις και να μην τους αφήνουν. Να προσπαθούν να τους πείσουν ότι το "μπορεί" το "αν" και το "ίσως" δεν σημαίνουν τίποτα παραπάνω από αυτά που λένε και ότι αυτά είναι το "worst case scenario" το οποίο ναι μεν είναι πιθανό, αλλά όχι σίγουρο. ΟΧΙ, δεν ξέρουν αυτοί. Πάντα υπάρχει από πίσω μια συνωμοσία, μια μυστική συμφωνία της γνωστής οργάνωσης των κακών επιστημόνων και ερευνητών που θέλουν να μας ψοφήσουν όλους μας, απλα δε μας το λένε για να μη χεστούμε πάνω μας και τους χαλάσουμε τη ραστώνη τους. Για αυτό φροντίζουν να μας φοβίσουν οι διαχειριστές. Θυμάμαι τότε με τα γελάδια τη γιαγιά μου πόσο φοβόταν το κρέας. Και μετά με τα κοτόπουλα. Και με το SARS. Να προσέχουμε να κάνουμε να δείχνουμε να μην τρώμε τίποτα γιατί το είπε αυτός ο Τρίχας. Βρε γιαγιά ναι οκ, υπάρχει ένα θέμα αλλά προς το παρόν δεν είναι τόσο σοβαρό και ίσως να μην προλάβει να γίνει σοβαρό, δεν ακούς τους γιατρούς; Όχι η γιαγιά, το πε ο Τρίχας, είναι αλήθεια. Θα πεθάνουμε όλοι.

Τώρα με τη γρίππη των γουρουνιών εδώ και πόσο καιρό μας ζαλίζουν τον έρωτα. Τόσα κρούσματα στην Ελλάδα, ΦΤΑΣΑΜΕ ΤΑ 320.. ΤΙ ΚΑΝΕΙ ΤΟ ΥΠΟΥΡΓΕΙΟ ΥΓΕΙΑΣ, Η ΚΥΒΕΡΝΗΣΗ, Η ΑΝΤΙΠΟΛΙΤΕΥΣΗ, Η ΚΟΙΝΟΒΟΥΛΕΥΤΙΚΗ ΑΡΙΣΤΕΡΑ, ΤΟ ΚΟΔΗΣΟ, ΤΟ ΜΛ ΚΚΕ, ΤΟ Μ ΚΚΕ Λ, ΤΟ Λ ΚΚΕ Μ, Η ΕΔΑ, Η ΕΔΗΚ, Ο ΖΙΓΔΗΣ, ο πρώην πρόεδρος της Μαδαγκασκάρης Φιλιμπερ Τσιρανανά, ο σύλλογος βετεράνων ποδοσφαιριστών, ο σύλλογος βετεράνων της Μάχης της Κρήτης, ο εξωρραϊστικός σύλλογος Χλεμουτσίου;

Δεν έχω δει κανέναν να λέει στον κοσμάκη ότι "κοιτάχτε να δείτε, προς το παρόν η γρίπη είναι ένα συναχάκι που το περνάς χαλλλλλαρά και δεν τρέχει μία" . Μάλλον λάθος, το χω δει αλλά δεν επικεντρώνεται εκεί η ενημέρωση. Επικεντρώνεται στο τι θα γίνει ΑΝ πάνε τα πράγματα στραβά. Όπως και με την εγγεφαλοπάθεια και με τη γριπη των κοτόπουλων.

Πάλι καλά που έφαγε το χωμάτινο το σάντουϊτς και ο Τζάκο και μερικοί μερικοί χαλάρωσαν λίγο από τις γρίπες (ειδικά το Μοσκάρ τσάννελ θα το παίζει το θέμα μέχρι να πεθάνει κανα άλλο εγχειρίδιο αισθητικής χειρουργικής).

Η ψυχραιμία και η λογική είναι έννοιες ασύμβατες βέβαια με τις πωλήσεις και τις ακροαματικότητες γιατί το πόπολο διψά για αίμα, σπέρμα και τρομολαγνεία. Είναι μεγάλη ηδονή να δίνεις στον κόσμο κάτι να φοβάται. Γιατί αν δεν έχεις τίποτα να φοβάσαι μπορεί και να αρχίσεις να σκέφτεσαι - θου Διαφημιστά μου φύλαξε το σπονσονάρισμά σου..

Και τί πιο τρομαχτικό από μια αόρατη, άοσμη, ύπουλη απειλή από την οποία δε μπορεί να ξεφύγει κανείς και καμία αν γίνει καμιά στραβή; Ευτυχώς ακόμα δεν έχουν αρχίσει οι θεωρίες συνωμοσίας περί μυστικών εργαστηρίων κλπ (ή τουλάχιστον δεν το χει πάρει το μάτι μου) αλλά ψιλιάζομαι ότι όλο και κάποιος θα σκάσει μύτη με καυτά ερωτήματα.

Βλέπει ο κοσμάκης σκηνικά που αν βγουν αληθινά θα είναι αντίστοιχα του "The Stand" και του "Night surf" του Stephen King, όπου τρελλές γρίπες θερίζουν τον κοσμάκη. Αλλά μέχρι τώρα τίποτα. Μόνο μύτες που τρέχουν και λίγος πυρετός. Και κάποιοι θάνατοι εξασθενημένων και ταλαιπωρημένων ανθρώπων.

"ΜΙΑ 98ΧΡΟΝΗ ΥΓΙΕΣΤΑΤΗ ΕΧΑΣΕ ΤΗ ΖΩΗ ΤΗΣ ΑΠΟ ΤΗ ΓΡΙΠΗ ΤΩΝ ΑΜΝΟΕΡΙΦΙΩΝ ΣΤΗΝ ΑΓΓΛΙΑ"

JESUS NO! (Που θα λεγε και ο Maddox)

Και να σπαραξικάρδια θέματα με ανατριχιαστική μουσική (το soundtrack του Δράκουλα είναι μεγάλο χιτάκι) και να οιμωγές και κλαυθμοί και οδυρμοί.

Και να 320 κρούσματα στην Ελλάδα, από τα οποία τα 200 δεν πάθαν τιποτα και τα υπόλοιπα 120 δεν πάθαν τίποτα.

Και κανείς δε βγαίνει να πει να τρέξουμε να την κολλήσουμε όλοι τώρα για να έχουμε αντισώματα σε περίπτωση που όντως αγριέψει.

Όταν δε τελειώσει όλο αυτό το πανηγύρι κανείς δε θα μπορεί να ζητήσει -ως συνήθως- ευθύνες από τους παπάρες που κράζουν, γιατί βέβαια αν αποδειχτεί ότι λέγαν παπαριές -ως συνήθως- θα το χουμε ξεχάσει μια και θα μαστε πολύ ανακουφισμένοι που γλυτώσαμε

Επίσης εύχομαι όντως να είναι λίγες οι πιθανότητες να αγριέψει το πράμα, γιατί αν αγριέψει και έχουμε πρόβλημα, όλο αυτό το σεντόνι θα είναι ένα μάτσο χαζομάρες.

Δε φταίω εγώ όμως, εμένα δε με ακούει κανείς έτσι και αλλιώς.

Και στο κάτω κάτω δεν είπα ότι δε μπορεί να γίνει, είπα ότι προς το παρόν παπάρια μάντολες(όπως και τις τρεις προηγούμενες φορές).

Παν Παν Παν Παν Παν Παν Παν Παν Παν

Έρχεται!

Αυτή τη στιγμή που μιλάμε, ο Zaphod είναι στο δρόμο και μου ρχεται για σουκού. Το βράδυ θα γίνει τελετουργική τελετουργία και εσπερινός του Μέγα Σουβλακέα (θα έχουμε και φωτογραφικό υλικό) και τη σεπτή ακολουθία θα ακολουθήσουν μοχίτα με δυόσμο από τον κήπο και βουτιές στα γάργαρα νερά της στέρνας που χαϊδευτικά αποκαλώ πισίνα.
Αύριο επειδή το σπίτι μου το χουν κλείσει οι γονέοι για δικό τους πάρτυ, λέω να τους πάω στην Ανάβυσσο στο πιτς μπαρ να λιώσουμε απο το μεσημέρι. Ή Σούνιο θα δούμε. Αλλά εκεί πιτς μπαρ δεν έχει γαμώτο...
Προβλέπεται μεγάλο φαγοπότι και τρελλά γέλια καθότι έχω να τον δώ απο την Καθαρά Δευτέρα που ήμασταν Σαλόνικα και μου χει λείψει το σκαζμένο.
Επίσης εκπέμπω έκκληση και κραυγή αγωνίας :
ΟΠΟΙΟΣ ΕΧΕΙ ΚΑΝΑ ΓΝΩΣΤΟ ΣΤΗΝ ΑΜΟΡΓΟ ΜΕ ΔΩΜΑΤΙΑ ΝΑ ΣΦΥΡΙΞΕΙ ΓΙΑΤΙ ΔΕ ΒΡΙΣΚΩ ΤΙΠΟΤΑ ΠΡΟΣ ΤΟ ΠΑΡΟΝ!!
Νεότερα τη Δευτέρα που θα έχω ξεμεθύσει -οριακά-

Μπολιντιζμόζ, Τσιβιλιζατσιόν, Σιβιλιζασιόν, Θιβιλιδαθιόν

Ωσαννά και Ζήτωσαν οι Εθνικοί μας αστέρες της μούζικας!

Συγκεκινημένο το πανελλήνιο από τον τρομακτικό αγώνα της Απ(ο)λυτης να τραγουδήσει στο Ωδείο του Ηρώδου του Αττικού.

Με βαθειά χαρά και έναν συλλογικό αναστεναγμό ανακούφισης μάθαμε ότι τελικά η Απ(ο)λυτη θα ξετυλίξει το διαγαλαξιακό και υπερμεγέθες τάλαντό της υπό το Ήχως και Φώς και το άγρυπνα ειρωνικό βλέμμα των Καρυάτιδων από απέναντι. Το Κεντρικό Αρχαιολογικό Συμβούλιο και το Υπουργείο Πολιτιζμού είπαν ότι ταιριάζει τσιφ το νέο μουσείο της Ακρόπολης με μια συναυλία μιας καλλιτέχνιδος διαγαλαξιακής εμβελείας και πανγκοζμίου αποδοχής. Τι Μάκης Τζάκσον και παπάρια. Ε λογικό ήταν, είχαν αρνηθεί στην αρχή αλλά μετά κατάλαβαν το σφάλμα τους και μετανόησαν κάνοντας μετάνοιες και μάλιστα με τον κώλο αψηλά.

Αυτός είναι πολιτιζμός ρε τσόλια! Μάστα! Σε μια εποχή που έχει πήξει το κωλί μας από την κρίση, σε μια εποχή που τα Μαγικά Μέσα Ενημέρωσης (κάνουμε και προφητείες για το τι λέχθηκε σε συζητήσεις που θα γίνουν..μάλλον) μας βομβαρδίζουν όλο με εκπαιδευτική τηλεόραση, σε μια εποχή που έχουμε πήξει ρε αδερφέ από όπερα και κλασσική μουσική, από αρχαία τραγωδία και Αριστοφάνη, που έχουμε πήξει να βλέπουμε κάθε μέρα χοντρές υψίφωνους να τσιρικοπάνε άριες από Άϊντες και Τραβιάτες και Τροβατόρε και Λουτσίες Λαμερμούρ και Ντον Τζιοβάννηδες, σε μια εποχή που ό,τι ραδιόφωνο και να ανοίξεις κάτι μελαγχολικά βιολιά θα ακούσεις και κάτι απάλευτες τζαζιές με υπερμεγέθεις αφροαμερικάνους (sic) να τρομπάρουν τις τρομπέτες τους, σε μια εποχή (3 σελίδες πρόταση θα γράψω, έχε υπομονή) που φτάνει πια με την κουλτούρα ρε αδερφέ δε θέλω να βλέπω άλλους πίνακες του Ντεγκά, να διαβάζω άλλους Δαρβίνους και Πλάτωνες και Φεϋνμάννηδες και να μαθαίνω αστρονομίες και φιλοσοφίες και υπαρξισμούς και τέτοια, σε μια τέτοια εποχή λοιπόν Ε ΧΡΕΙΑΖΟΜΑΙ ΡΕ ΑΔΕΡΦΕ ΛΙΓΟ ΚΑΡΒΕΛΑ ΣΤΟ ΗΡΩΔΕΙΟ!

Μάστα.
Γιατί είμαι νεοελληναράς/νεοελληναρού και θέλω να είμαι και μέσα στα πράγματα, να πω αύριο το πρωί κατά τις 11 (πριν πάω στο γραφείο μου στην εφορία ή στο κωλομάγαζο που πουλάω σεντόνια με λάστιχο για κατούρημα) στο κολλητάρι μου που θα πίνουμε φρεντοτσίνο (όπως τότε στις ευρωεκλογάς που αντί να ψηφίσω τα χρέπια πήγα παραλία και γνώρισα και κάτι γκόμενες/ους μούρλια) μαζί, ότι ΠΗΓΑ ΚΑΙ ΕΝΑ ΗΡΩΔΕΙΟ ΓΑΜΩ ΤΗΝ ΤΡΕΛΛΑ ΜΟΥ.
Ναι ο πούστης, ότι έβαλα το καλό το λευκό το σινιέ κοστούμι που το πλέρωκα σε 62 δόσεις, σχεδόν όσες και το Πόρσικό το Καγιέν που γαμεί και δέρνει όταν καβαλάω πεζοδρόμια και το αφήνω οπου να ναι. Να πω οτι έβαλα το καλό το λευκό το κοστούμι το σινιέ, το ροζ το λαφρύ το πουκαμισέττο μου, πήρα και τις κοχιμπιές μου και πήγα ο ζάβαλος να δω την Απ(ο)λυτη να δίνει ρέστα στο Ηρώδειο λέμε ρε Τανάση!!

(ακολουθεί φανταστική περιγραφή της συναυλίας σε αποσβωλομένους και πιθανότατα αποβλακωμένους συναδέλφους).

Είναι 5 το απόγευμα σου λέω. Έχω γυρίσει από το γραφείο πριν 4 ώρες, έχω φάει δυό ντάνες γίγαντες που έφτιαξε η μάνα και παλεύει το φυλλοκάρδι μου λέμε ε. Η Σούλα έχει αράξει και έχει πάρει από αυτά τα εργαλεία που ξύνονται οι γυναίκες. Ξέρεις. Ξύνουν νύχια, μασχάλες, πόδια, φτέρνες, βυζιά, τα πάντα. Σιγά μωρή θα λιώσεις. Εγώ που λες έχω λιώσει στην καναπεδιά, έχω βάλει το αρκουδίσιο στο -23 και αισθάνομαι σαν τσιπούρα σε σουπερμάρκετ. Έχουν αφιέρωμα και κάτι πιπινάκια στην τηλεόραση (μούρλια σου λέω Τανάση μου, μου ρθε να φτύσω τη Σούλα και τις ξύστρες της πατίκορφα λέμε) στην Απ(ο)λυτη ελληνίδα σταρ.
Μαλάκα μου αυτή έχει κάνει καργιέρα λέμε στο εξωτερικό όχι ψέμματα. Έχουμε αρχίσει και αργούμε όμως, η Σούλα θέλει και 3 ώρες να μπανιαριστεί και να βγάλει τα νυχοποδαράκια της να τα βάψει τυρκουάζ και ζαζαφράζ και τέτοια και άλλη μία ώρα να ξυρίσει τα πάντα, γιατί δε λέει να πάμε στο Ηρώδειο και να ναι το απαυτό μεσα στην τρίχα σα γαλλική τσόντα..

Αφού μπανιαρίστηκα και παρφουμαρίστηκα με Πέτρο Γαρδένια και τέτοια σου λέω Τανάση μου (πσιτ και 10ευρω σου λεω το κολωνικό) κατέβασα και δυό Αγίους στη Σούλα που αργούσε να βάλει το τσίτι το ξέκωλο και ξεκινήσαμε. Είχε και ζέστη, θα λιώναμε στο Καγιέν σου λέω αν δεν είχα υπερτουρμπάτο εξαερισμό. Πήρα και μια φρεντοτσινιά στο δρόμο για να στανιάρουν οι γίγαντες στον καταπιώνα να μη ρεύομαι σκορδοκρεμμύδι και λερώσω τον ιερό τον τόπο.
Και φτάνουμε που λες Τανάση στο Ηρώδειο. Τι ν τούτο το πράμα ρε Τανάση; Μας δουλεύουνε; Ένα ερείπιο είναι ρε Τανάση, κάτι πέτρες η μία πάνω στην άλλη με κάτι καμάρες και τέτοια. Σώπα ρε , για αυτό το γιαπί κάναμε τέτοια φασαρία; Ρε στα Αστέρια και στη Νεράϊδα και στην Αρένα δεν έχουν πάει ρε τα τόφφια να δούνε μαγαζί της προκοπής. Και δεν είχε και τραπέζα ρε Τανάση, ναι ρε μα τον προφήτη τον Κωστίκα σου λέω. Κάτι πάγκους πέτρινους είχε μόνο., θα μου πιανόταν ο κώλος μου λέμε.
Κάνω έτσι ρωτάω την ταξιθέτρια

"να σου πω μωρή χαμούρα, πόσο πάει το μπουκάλι και το καλαθάκι με το γαρούφαλλο εδώ πέρα;" .

Και τι μου λέει ρε Τανάση; "Δεν έχουμε κύριε τέτοια πράγματα εδώ, εδώ έρχεστε μόνο για να ακούσετε".

Μου ανέβηκε το αίμα στα μηνίγγια Τανάση μου.

"Τι να ακούσω μωρή τσόντα χωρίς 12άρι Τσίβας να μου γαργαλάει τον ουρανίσκο και χωρίς γαρυφαλλέτο να πετάξω 64 καλάθια στην πίστα να βγει ο καημός μου και ο αναστεναγμός μου; Ξεροσφύρι θα την ακούσω την απόλυτη μωρή πατσαβούρα;"

"Μάλιστα κύριε" μου είπε και την έκανε Τανάση μου.

Με είχε ψιλοπάρει από κάτω και άναψα μια κοχιμπιά να στανιάρω. Και έρχεται ρε συ η παλιοπατόζα και μου λέει οτι απαγορεύεται και το κάπνισμα! Ρε ναι σου λέω. Τι χούντα είναι αυτή ρε μέσα στο ερείπιο.

"Μωρή είναι ανοιχτό το μέρος, θα καπνίσω" της λέω

"Ναι κύριε αλλά είναι αρχαίο , δεν κάνει"

"Σε εμένα ήρθες μωρή να το πεις αυτό και τις απαγορεύσεις σου; Να πιάσετε πρώτα όλους τους πολιτικούς που χτίζουν αυθαίρετα, που παίρνουν μίζες, που σβήνουν κλήσεις στους φίλους τους και ΜΕΤΑ εμένα"

"ναι κύριε ξέρετε όμως απαγορεύεται και έχει πρόστ.."

(... μισή τουλάχιστον ώρα απάλευτης κουβέντας περί απαγορεύσεων και προσωπικών ελευθεριών και συνταγματικού δικαιώματος και τέτοια - βαριέμαι)

Και ξαφνικά Τανάση μου, εκεί που τσακώνομαι ακόμα με το χρέπι, σβήνουν τα φώτα και ξανανάβουν και σκάει σου λέω στη σκηνή η Χαννούλα..

ΈΠΟΣ λέμε δικέ μου, έπος σου λέω. Βγήκε η Χαννούλα σου λέω στη σκηνή και έκλασε μπάμιες η στάχτη της Κάλλας λέμε. Κορόμηλο το δάκρυ μου φυγε με το που την είδα σου λέω. Ξέχασα τις έγνοιες μου, τα προβλήματά μου, τα ζόρια μου, τη Σούλα, τη μάνα μου, τα δάνεια, όλα. Άνοιξε το στόμα της ρε σύ και τραγούδησε τις Τσούλες ρε συ και να ρε Τανάση, να μη σώσω να βάλω καινούριες ζάντες στο Καγιέν, κουνήθηκαν οι πέτρες του Ηρωδείου ρε Τανάση. Ήταν και ο Νικόλας παραπέρα και την κοίταγε και χαμογέλαγε ρε συ Τανάση, σπάραξε το σπλάχνο μου ρε συ. Έπαιξε το 12 μετά ρε συ σου λέω και υγράνθηκα εγώ, η Σούλα, μιας γιαγιάς δίπλα της ξανάρθε περίοδος μετά απο 23 χρόνια, ένας παππούς που είχε κάνει αφαίρεση προστάτη είχε κάβλες και 12 τυφλοί βρήκαν το φως τους ρε. Παίξανε τραγουδάρες όμως σου λέω, ε Τανάση, ταιριάζανε στο μέρος, το σεβαστήκανε. Τώρα γιατί δεν παίξανε και λίγο από τα παλιά τα μπουζουκόβια δεν ξέρω, μάλλον σεβαστήκανε Τανάση μου την Κάλλας και τον Μωρίς Μπεζάρ και τα Μπολσόι αν και αυτοί μπροστά τους δεν πιάναν μία. Τι να σου πει τώρα η Κάλλας να τραγουδάει τα Λα μάμμα μόρτα και αηδίες όταν είναι πάνω στο σκηνικό η Απ(ο)λυτη και σου τραγουδάει "και δε χτυπάει το τηλέεεεεεεεφωνο.". Σπάραξα σου λέω ο ερίφης, σπάραξα. Να χαμε και κανα ξηροκάρπι με κανα Σίβας, έστω καναν Γιαννάκη ρε αδερφέ..

Μεγάλη συναυλία που λες Τανάση μου. Στην επόμενη φορά λέει θα έχει και σαππόρτ τον Κάτμαν να τραγουδάει Ντώμου Ντώμου Ντώμου και το Νικόλα ντυμένο Τσε . Αλλά να βάλουν κανα τραπεζάκι στο μαγαζί, καμιά λουλουδού, ποτάκια, κόκα και τέτοια. Πολύ ξενέρωτα ήταν αν εξαιρέσεις την απ(ο)λυτη Τανάση μου. Ρε συ, πάμε το βράδυ στο Πεγκάκι;