Showing posts with label Προπαγανδα. Show all posts
Showing posts with label Προπαγανδα. Show all posts

Sunday, February 24, 2008

Να τες και οι μειονότητες...

Έγινε εκδήλωση με θέμα τους τσάμηδες, απο το ΚΕΜΟ μέσα στην εβδομάδα. Αυτά που είδα στην τηλεόραση προσωπικά μπορώ να τα χαρακτηρίσω μόνο ως κατάπτυστα και γελοία, με τις γνώσεις που έχω. Είναι καιρός να σταματήσουμε να έχουμε ενοχές για την ιστορία μας και να ντρεπόμαστε που γεννηθήκαμε έλληνες. Είναι πολύ απογοητευτικό να βλέπεις νέους ανθρώπους να σε κοιτάνε περίεργα και να σε χαρακτηρίζουν αμέσως φασίστα και "εθνίκι" με το που αναφέρεις ένα τέτοιο θέμα. Και είναι χίλιες φορές περισσότερο φασίστες αυτοί που χωρίζουν τους ανθρώπους σε "δικούς μας" και "φασίστες". Με πιάνεις Hades ε;Και είναι καιρός πλέον να μη χαμογελάμε αδιάφορα στον κάθε πουθενά που ξεκινάει τέτοιες προπαγάνδες. Και με τον Τίτο γελάγαν πριν 60 χρόνια και να που φτάσαμε. Προφανώς δε μιλάω για πολεμικές εκδηλώσεις και κάψιμο,σταύρωμα και παλούκωμα. Εννοώ έντονη αντίδραση. Ένα ΕΕΕΕΠ ΤΙ ΛΕ ΡΕΕΕ..Δε θα πω κάτι άλλο, παρά θα παραθέσω δύο κειμενάκια : Το πρώτο είναι γράμμα του κ. Αχιλλέα Μαρέτα από την Παραμυθιά Θεσπρωτίας, πρός τον εκδότη της Ελευθεροτυπίας :
Κύριε Διευθυντά,
άκουσα πριν από λίγο σε κάποιο κανάλι ότι σε ημερίδα που έκανε το <<Κέντρο Ερευνών Μειονοτικών Ομάδων>> (Αλήθεια τι είδους φρούτο είναι αυτό;) για τσάμηδες που τάχα υπέφεραν από τους κακούς Έλληνες μετά τη Γερμανική κατοχή, ότι σκοτώθηκαν πολλοί, ότι βασανίστηκαν κλπ,κλπ...και μάλιστα από το στόμα καθηγητών Πανεπιστημίου!!!...
Οι άνθρωποι αυτοί ή είναι άσχετοι με την ιστορική πραγματικότητα ή επιλέχθηκαν να παίξουν κάποιο ρόλο ... Και είναι και καθηγητές, τρομάρα τους...
Αλήθεια οι κύριοι αυτοί από που άντλησαν τις πηγές τους; Από τα πρωτοπαλήκαρα του Μαζάρ Ντίνο και του αδελφού του, που σφαγίασαν τόσους και τόσους, ντυμένοι με γερμανικές στολές, σε όλοι τη Θεσπρωτία;
Δεν τους λέει τίποτε των κυρίων αυτών το αίμα των σαράντα εννέα προκρίτων της Παραμυθιάς που εκτελέστηκαν από τους Γερμανοτσάμηδες; Ούτε της φτωχής εκείνης γυναίκας από το Πόποβο (Αγία Κυριακή) Παραμυθιάς, που η κακή της μοίρα την έρριξε μπροστά τους και την έθαψαν ζωντανή;
Άπειρα τα παραδείγματα. Όλη η Θεσπρωτία έχει πληρώσει βαρύτατο φόρο αίματος στους αλβανοτσάμηδες και οι κύριοι αυτοί!!!, εννοώ τους καθηγητές, έχουν το θράσος να πλαστογραφούν την πρόσφατη ιστορία της περιοχής αυτής, όταν ακόμη υπάρχουν στη ζωή άνθρωποι που πλήρωσαν ακριβά, αυτοί και οι οικογενειές τους, τη δράση των Αλβανοτσάμηδων;
Κύριοι Καθηγητές του Κ.Ε.Μ.Ο !!!. Δημοκρατία δε σημαίνει ότι μπορεί ο κάθε ( βάλτε όποιο επίθετο σας ταιριάζει) να επιδιώκει να αλλοιώνει τα γεγονότα κατά το δοκούν, παίζοντας, ίσως, κάποιο ρόλο. Αυτό λέγεται ασυδοσία ή κάπως αλλιώς.
Αχιλλέας Μαρέτας
To δεύτερο κείμενο είναι από το blog ΕΠΑΛ ΑΓΡΙΑΣ και έχει τίτλο Παραμυθιά Θεσπρωτίας
εκτελέστηκαν…49
ημερομηνία…….29 Σεπτεμβρίου 1943
Τα γεγονότα
Στη διάρκεια της τριπλής κατοχής για τη Θεσπρωτία, Ιταλικής, Γερμανικής, Μουσουλμανικής, η Παραμυθιά έζησε τις πιο εφιαλτικές και τραγικές στιγμές στη μακραίωνη ιστορία της. Η πιο αποφράδα ημέρα ήταν εκείνη που ξημέρωσε στις 29-9-1943.Το σχέδιο αποκεφαλισμού του ηγετικού σχολείου είχε καταστρωθεί από καιρό, το είχε καταστρώσει το λεγόμενο «Τοπικό συμβούλιο» που συνήλθε τότε υπό την προεδρία του μουσουλμάνου Νουρί Μπέη Ντίνο. Αρχιτέκτονας της μεγάλης συμφοράς ο Μαζάρ Ντίνο «αδελφός του προηγούμενου και αρχηγός των μουσουλμανικών αποσπασμάτων».Τη νύχτα της 27ης Σεπτεμβρίου 1943 αποσπάσματα ένοπλων μουσουλμάνων με επικεφαλή Γερμανό αξιωματικό συνέλαβαν 53 άνδρες κάθε ηλικίας.Η έναρξη των συλλήψεων δόθηκε με τη ρίψη φωτοβολίδων, ενώ ταυτόχρονα η πόλη θρόιζε από τους θρήνους γυναικών και παιδιών. Οι συλληφθέντες μεταφέρθηκαν στις υπόγειες αίθουσες του δημοτικού σχολείου.Σαν αιτιολογία προβάλλεται το γεγονός του φόνου έξι γερμανών στρατιωτών στη θέση «Σκάλα» της Παραμυθιάς που τη φρουρούσαν αντάρτες του ΕΔΕΣ του λόχου Ποπόβου.Οι δυνάμεις κατοχής είχαν ήδη θυροκολλήσει από τις 17-9-1943 στο οίκημα που στεγάζονταν τα γραφεία της τότε Κοινότητας Παραμυθιάς ανακοίνωση στην οποία αναφερόταν ότι για κάθε δολοφονία ή τραυματισμό Γερμανού στρατιώτη θα εκτελούνται δέκα χριστιανοί Έλληνες από την Παραμυθιά και τα πέριξ χωριά ,μέτρο που οι στυγεροί δολοφόνοι εφάρμοζαν σ’ όλους τους κατακτημένους λαούς. Όμως η διεστραμμένη φιλοσοφία της φασιστικής ιδεολογίας στηρίζεται σε αυστηρά στατιστικά δεδομένα, εξαιρέθηκαν τρεις, γιατί έντεκα άλλοι πατριώτες είχαν δώσει το αίμα τους ως αντίποινο τις προηγούμενες μέρες για τον θάνατο έξι Γερμανών. Ανάμεσα στους 49 ο παπα – Βαγγέλης Τσαμάτος και ο Γυμνασιάρχης Κων. Σιωμόπουλος. Στις 28-9-1943, με την εποπτεία των Γερμανών, 35 πατριώτες κρατούμενοι από τα γύρω χωριά άνοιξαν στο χωράφι ιδιοκτησίας Τσαμάτου, στη θέση Άγιος Γεώργιος (όπου σήμερα το Ηρώο των πεσόντων), τους ομαδικούς τάφους.Στις 29-9-1943, στο χάραμα της μέρας μεταφέρθηκαν στον προκαθορισμένο τόπο της εκτέλεσης οι μελλοθάνατοι φρουρούμενοι από μουσουλμάνους Τσάμηδες και λίγους Γερμανούς. Ακολούθησαν σκηνές φρίκης. Πατέρας παρακαλούσε ν’ αφήσουν ελεύθερο τον 16χρονο γιο του και ο γιος ικέτευε να σκοτώσουν αυτό και ν’ αφήσουν τον πατέρα να αναθρέψει τις μικρότερες αδερφές. Τελικά εκτελέστηκαν πατέρας και γιος. Άλλοι προσπάθησαν με γενναιότητα να δραπετεύσουν αλλά χτυπήθηκαν από τις σφαίρες των μουσουλμάνων Τσάμηδων που είχαν περιζώσει την περιοχή. Ώρα 7 το πρωί το κροτάλισμα των πολυβόλων έσβησε το χαμόγελο των αγέρωχων ανδρών.Η εκτέλεσή τους ανακοινώθηκε αμέσως με έγγραφο του γερμανικού φρουραρχείου Παραμυθιάς που θυροκολλήθηκε στο οίκημα όπου στεγάζονταν τα γραφεία της τότε κοινότητας Παραμυθιάς.Με την ηρωική θυσία των εκτελεσθέντων συμπατριωτών μας η Παραμυθιά αναγορεύτηκε σε ιστορική πόλη.Ένα χρόνο αργότερα η θεία Νέμεση απέδωσε τη δικαιοσύνη, γιατί «Κείνοι που έπραξαν το κακό τους πήρε μαύρο σύγνεφο. Ζωή δεν είχαν πίσω τους με έλατα και κρύα νερά, παππού δεν είχαν από δρυ κι απ’ οργισμένο άνεμο ή μάνα που χορεύοντας να’ χει δοθεί στη λευτεριά του χάρου ( Οδ. Ελύτης)

Φόρος Τιμής Επώνυμο Όνομα Πατρός Έτος/Γεν
Ιερέας Τσιαμάτος Ευάγγελος Παναγιώτης 1879
Αλιγιάννης Δημήτριος Φώτιος ?
Αλιγιάννης Ιωάννης Δημήτριος ?
Αλιγιάννης Κωνσταντίνος Φώτιος 1878
Αλιγιάννης Σωτήριος Κωνσταντίνος 1907
Αποστολίδης Απόστολος Πέτρος 1898
Βαλασκάκης Ελευθέριος Σωτήριος 1913
Γιαννάκης Νικόλαος Ιωάννης 1918
Δρίμτζιας Χαράλαμπος Δημήτριος 1894
Ευαγγέλου Ευθύμιος Ευάγγελος ?
Ζιάγκος Κωνσταντίνος Γεώργιος 1899
Κακούρης Περικλής Απόστολος ?
Κατσούλης Κωνσταντίνος Αθανάσιος ?
Κλήμης Δημήτριος Θεόδωρος 1909
Κοτζιαρέλης Εμμανουήλ Ευάγγελος ?
Κουρσουμής Κωνσταντίνος Θεόδωρος ?
Κωνσταντίνου Κωνσταντίνος Ιωάννης 1909
Κωνσταντίνου Παναγιώτης Ιωάννης 1918
Μάνος Νικόλαος Πέτρος 1890
Μαρέτας Γεώργιος Νικόλαος 1900
Μαρέτης Ανδρέας Γεώργιος 1895
Μητσιώνης Ιωάννης Αναστάσιος 1890
Μουσελίμης Γεώργιος Σπυρίδων 1897
Μουσελίμης Σταύρος Παναγιώτης 1894
Μπαζάκος Ιωάννης Θεόδωρος 1909
Μπάρμπας Νικόλαος Γεώργιος 1900
Μπάρμπας Σπυρίδων Νικόλαος 1927
Νάστος Ευάγγελος Χρήστος 1884
Πάκος Πάκος Γεώργιος 1906
Παπαθανασίου Βασίλειος Χρήστος 1895
Πάσχος Γεώργιος Πάσχος 1897
Πάσχος Λεωνίδας Δημήτριος ?
Ράπτης Αθανάσιος Δημήτριος 1880
Ρίγγας Αθανάσιος Γεώργιος 1878
Σιαμάς Γεώργιος Παναγιώτης 1894
Σιωμόπουλος Κωνσταντίνος Βασίλειος ?
Σπυρομήτσιος Σπυρίδων Παύλος 1892
Στρουγγάρης Ανδρέας Απόστολος 1911
Σωτηρίου Γεώργιος Κωνσταντίνος ?
Σωτηρίου Κωνσταντίνος Χρήστος 1887
Τζώης Κωνσταντίνος Δημήτριος 1898
Τσαμάτος Νικόλαος Ευάγγελος 1903
Τσίλης Κωνσταντίνος Δημήτριος 1911
Τσούλας Γεώργιος Βασίλειος 1898
Τσούλας Θεόδωρος Βασίλειος 1907
Τσούλας Κωνσταντίνος Βασίλειος 1902
Φάτσιος Θωμάς Γεώργιος 1885
Φείδης Αριστοφάνης Θεόδωρος ?
Χρισοχόου Απόστολος Κωνσταντίνος 1882