Showing posts with label Διακοπες 2008. Show all posts
Showing posts with label Διακοπες 2008. Show all posts

Tuesday, July 01, 2008

Διακοπές 2008

Λοιπόν θυμάστε που σας έλεγα κάτι για διακοπές με τους παντρεμένους και τέτοια; Ε να πα να χεστούνε! Θα φύγω μόνος μου, το αποφάσισα!

Το πρόγραμμα είναι ελεύθερο και άναρχο. Βασικά θα πάρω το αγεροπλάνο και θα κατέβω στη Νίκαια. Σκοπός είναι κινούμενος κυκλικά να καταλήξω στο Παρίσι μετά από 15 μέρες.

Θα γίνω ο σύγχρονος Ροβινσώνας Κρούσος, μη σου πω και Παρασκευάς μαζί. Θα βάλω το σακιδιάκι μου στον ώμο (αυτό πρέπει να το μοντάρω γιατί ο ώμος είναι λίγο κουλός με την παλιοδισκοπάθεια και δεν είναι για πολλά βάρη, ούτε καν για Βάρη-Κορωπί) και λέω έτσι με μια πρώτη ματιά που έριξα να το κάνω ενα St.Tropez, Perigord, Bordeaux, λιιιγο από Saint Malo και βουρ για Παρισίους να πετύχω και τους θείους μου γύρω στις 25 του Αout.

Τα προβλήματα είναι πολλά μεν, τα αντιπαρέρχομαι μετά παρρησίας δε. Το πρώτο είναι οτι δεν γνωρίζω και πολλά γαλλικά. Μπορεί να έκανα 6 χρόνια στο σχολείο μεν, αλλά τώρα όχι πείτε μου δηλαδή, έμαθε κανείς απο σας γαλλικά από το σχολείο; Άσε που ως γνήσιος αρσενικός Ελλην (βλέπε πιστοποίηση ISO στο προηγούμενο θέμα) τρέφω μια εγγενή απέχθεια σε γλώσσες που κάνουν το στόμα σου να κουνιέται ως κώλος αρτίστας χορεύτριας στα Μουλενρουζια κλπ. Όλα αυτά τα τσιμπλιμπλιμπλι ζενεπεπα κομανταλεβου δεν τα πολυεχω, αν και μια γαλλικού μου με είχε πει κάποτε πως "εσύ αγόρι μου τα παίρνεις, αλλά δε θες. Έχεις εκπληκτική προφορά αλλά δε γουστάρεις να μιλήσεις". Μετά από χρόνια κατάλαβα πως μου την έπεφτε αλλά αυτή είναι άλλη ιστορία και δε θα της καθομουν κιόλας γιατί έμοιαζε με την αγελάδα της La vache qui rit, μονο λιγότερο κόκκινη και με μικρότερα κέρατα. Και μεγαλύτερο μουστάκι.

Τα γαλλικά που λέτε δεν τα έχω ως ομιλία αν και κάτι καταλαβαίνω όταν μιλάνε. Τουλάχιστον θα μπορώ να ρωτήσω το δρόμο για την παραλία "Ε ΤΟΥΑ, ΟΥ Ε ΛΕ ΜΠΙΤΣ, ΠΛΑΤΣ ΠΛΑΤΣ; ΠΛΑΤΣ ΠΛΑΤΣ ΡΕ ΜΑΛΑΚΑ! ΛΑ ΜΕΡ! ΤΙ ΚΟΙΤΑ ΡΕ ΓΑΛΑΤΙΚΟ ΧΑΙΒΑΝΙ, ΤΗ ΘΑΛΑΣΣΑ ΛΕΜΕ!", θα μπορώ να ζητήσω ενα ποτάκι "ΤΕΚΙΛΑ ΑΒΕΚ ΛΕΜΟΝ. ΑΝ. ΛΕΜΟΝ ΤΖΟΥΣ , ΠΑ ΝΤΕ ΛΕΜΟΝ ΚΟΜΜΑΤΙ. ΑΒΕΚ ΝΤΕ ΠΑΓΟ. ΠΑΓΟ ΜΩΡΗ ΧΑΖΟΒΙΟΛΑ. ΑΪΣ."

Ναι τέτοια. Το πρόβλημα τώρα είναι ένα : λε καμάκ γκρεκ. Αντε και τη γνωρίζεις τη γαλλιδούλα. Άντε και αρχίζετε να κοπανάτε τίποτα ωραία κόκκινα κρασάκια στο Bordeaux (λιώμα θα είμαι ολη μερα εκει πέρα...). Τι σκατά της λες; "Τυ ε τρε ζολί, βιεν αμπρασε μα γκρεκ πουλί;". Θα πει η άλλη μπλέξαμε. Αυτός είναι λε σαρ λε μαρ ε λε μοβέ ρανκόντρ.

Καλά, το χω, θα σου πω εγώ. Θα μιλήσουν τα σώματα .. ας αρχίσει να πίνει κρασί η άλλη και δε θα χρειαστεί να πω λέξη. Έτσι και αλλιώς οι ξένες έχουν μερικές κατά το ήμισυ καλές κατά το ήμισυ κακές διαφορές από τις δικές μας όσον αφορά το διακοποκαμάκι. Για παράδειγμα ξένη δε με έχει ρωτήσει ποτε πόσα παίρνω και τι αυτοκίνητο έχω. Ούτε έχει "τρομάξει" ποτέ όταν της έσκασα μύτη με ποτάκι στο χέρι και διάθεση χαλλοου λετς παρτυ. Οι δικές μας είναι ενίοτε πιο "σφιχτές". Όχι πως τις κακολογώ, τουλάχιστον όχι τώρα, αλλά να, υπάρχει μια διαφορά στην καμακοκουλτούρα. Η ξένη ας πούμε, κυρίως δε θα στραβώσει άμα θες να της δείξεις την ανατολή στα τέσσερα. Η ελληνίδα μπορεί και να παρεξηγηθεί. Βέβαια αυτό έχει να κάνει και με το οτι οι ελληνίδες ξέρουν τι μαλάκες είμαστε οι έλληνες, οπότε και σου λέει "και άαααλλος ήρθε να μας χουφτώσει, αμαν πια."

Τέλος πάντων, δε συνεχίζω με αυτό.

Έτερο πρόβλημα εκεί πέρα θα ναι το φαι. Είμαι καλοφαγάς, γουστάρω το μεζεκλίκι, γουστάρω τα περίεργα, γουστάρω να δοκιμάζω, αλλά εναν απαράβατο κανονα-απαίτηση :

To κρέας πρέπει να ναι ΚΑΛΟΨΗΜΕΝΟ. Δε θέλω κάτι να αιμορραγεί στο πιάτο μου. Δε με ενδιαφέρουν τα επιχειρήματα περί υγείας, ζουμεράδας και τα λοιπά. Με ενδιαφέρει μόνο τι σκάει στο ουρανίσκο μου. Και αυτή η απαίσια μεταλλική γεύση του ημιψημένου ή εντελωσάψητου αίματος ΜΕ ΧΑΛΑΕΙ. Τέλος. Με είχανε βάλει μια φορά κάτω σε ένα τραπέζωμα ένα ζευγάρι πρώην φτωχομπινεδιάριδων και νυν σχεδοννεόπλουτων και μου κάνανε κήρυγμα για το φιλέτο που μου χανε σερβίρει και φρίκαρα. Και " δεν ξέρεις να τρώς" και "μας το παιζες και μάγειρας" και "έτσι τρώει ο κόσμος" και "κοίτα τι τρυφερό που είναι", και να μου ανεβαίνει εμένα η πίεση στο 958,3.. Το τι τους είχα κατεβάσει από μέσα μου δε φαντάζεστε. Είχανε ακούσει τα χειρότερα. Μάνες, πατέρες, σπίτια, αγίους, αγίες, καντήλια, μανουάλια, δισκοπότηρα, τα πάντα. ΡΕ ΔΕ ΜΟΥ ΑΡΕΣΕΙ ΤΟ ΓΑΜΗΔΙ ΤΙ ΣΚΑΤΑ ΣΕ ΕΝΟΧΛΕΙ ΕΣΕΝΑ!! Α σιχτίρ που μου μάθατε και οι μπαστουνόβλαχοι απο τις Κουκουβάουνες το σενιάν φιλέτο, που μέχρι πριν δυό χρόνια φοράγατε λάστιχα φορτηγών αντί για σαγιονάρες και τρώγατε κοπριά και λειχήνες για βραδυνό...

Στο θέμα μας, το καλοψημένο κρέας θα ναι θέμα στη Γαλλία αλλά έχω ενημέρωση περί πουστιάς που μπορώ να κάνω οπότε θα την εφαρμόσω. Γιατί την επόμενη φορά που θα δω εγώ αίμα να στάζει στο πιάτο μου θα δαγκώσω το λαιμό της σερβιτόρας..

Άσε που μου χουν υποσχεθεί τρελλό φαί στο γαλατικό εστιατόριο του Παρισιού, που είναι μ ικρογραφία του γνωστού χωριού και πας και τρώς γουρουνόπουλα και τέτοια.. Θα λιώσω εκεί.

Επίσης να προσθέσω τελειώνοντας ότι από άποψη διαμονής και εισητηρίων, με μια πρώτη ματιά προς το παρόν, 20 μέρες στη Γαλλία θα μου κοστίσουν εξευτελιστικά λιγότερο από 10 μέρες οπουδήποτε στην Ελλάδα...Πχ άντε βρες ξενοδοχείο στην Ελλάδα, Αύγουστο με 43 ευρώ σε τουριστική περιοχή, όχι στους Κάτω Μαχαλάδες Γορτυνίας, και έλα πες μου..

Τεσπα... έχω ψηθεί χονδροειδέστατα. Θα γίνει μεγάλο σόου φέτος. Θα το παίξω ταξιδιώτης..

Γουστάρωωωωω...