Γύρισε ο τουρίστας!

Λοιπόν που σαστε; Γύρισα ο τουρίστας. 15 μέρες, 3 πόλεις, πολλά κρασιά, πολύ φαϊ, πολύ περπάτημα (μιλάμε για τρελλό χιλιόμετρο) και μια αξέχαστη εμπειρία.

Από που να αρχίσω και που να τελειώσω..

Ε ας το πάρω από την αρχή..

St Tropez

Λίγο πολύ το χουμε όλοι ξαναδεί το μέρος. Ίσως όχι το ίδιο αλλά παρόμοια, παραπλήσια και άλλα συνώνυμα του “περίπου ίδιος”. Κόσμος, κότερα (ΚΟΤΕΡΑ όχι η ψαρόβαρκα του καπετάν Αντρέα Ζέπου), χλίδα, σολωμοί και μύδια και σαμπάνιες και τρελλή περαντζάδα.

Ωραίο μέρος. Περιποιημένο. Ένα πρώην ψαροχώρι που έγινε το πιο κοσμοπολίτικο θέρετρο της Γαλλίας. Μια πανέμορφη παλιά πόλη, μικρά εστιατοριάκια στους πεζόδρομους, μικρές και ωραίες παραλίες μπροστά στις βιλλάρες (που σε αντίθεση με εδώ, δε σου απαγόρευαν την πρόσβαση στη θάλασσα, μια και γνωρίζουν ότι δεν τους ανήκει ούτε η άμμος ούτε το νερό..).

Βέβαια το ταξίδι ξεκίνησε με μια μικρή γκαντεμιά, καθότι οι βαλίτσες μου δεν ήρθαν μαζί μου στη Νίκαια από τις Βρυξέλλες και για δυό μέρες φόραγα ξένα ρούχα. Ευτυχώς εκεί που έμενα το ζευγάρι που είχε την πανσιόν ήταν και οι δύο μουρλά και τρελλά φιλόξενοι και μου δωσαν τα πάντα. Ευτυχώς που φόραγα περίπου το ίδιο μέγεθος με τον Chico, αν και το ροζ μπλουζάκι δε μπορώ να πω ότι με ενθουσίασε. Τέσπα, δεν παραπονιέμαι κιόλας.

Κάναμε και ένα τρελλό μπάρμπεκιου ένα βράδυ όπου οι ξένοι ήπιαν για πρώτη φορά ούζο και δεν άκουσαν τις προειδοποιήσεις μου (τώρα, να μπλέξεις σαμπάνια με κρασί και ούζο...αυτοκτονία) και αποχαιρέτησαν τα εγκόσμια συντόμως και χωρίς πολλά πολλά. Ούτε βοήθεια δεν πρόλαβαν να πουν.

Το μέρος αξίζει πάντως, το προτείνω.

Bordeaux

5 μέρες μετά , μάζεψα τα μπογαλάκια μου που ευτυχώς είχαν έρθει και ξεκίνησα για το Bordeaux. Είχα ακούσει ότι ήταν ωραία πόλη. Ε αυτό που είδα δεν το περίμενα. Ένα από τα πιο όμορφα μέρη που έχω δει ποτέ. Τύφλα να χει η Κυψέλη, το Παγκράτι και τα κάτω Πατήσια λέμε. Όχι , εντάξει, όντως είναι μια πανεμορφη πόλη, μεσαιωνικότατη, με όοοολα τα παλιά κτίρια διατηρημένα και περιποιημένα, τίγκα στον πεζόδρομο και στην τσάρκα. Είχα την τύχη να μείνω σε ένα ωραιότατο ξενοδοχειάκι, πίσω ακριβώς από την κεντρική πλατεία , την απίστευτη Place de la Bourse που μπορείτε να δείτε σε ναιτ φότο καθρεφτιζόμενη στον Miroire de l’eau ή όπως αλλιώς γράφεται αυτό το πράμα, καταλάβατε τέλος πάντων.

Place de la Bourse

To Bordeaux απο τ'αψηλά

Έλιωσα στη βόλτα δίπλα στο ποτάμι, στο κρασί (πολύ κρασί ρε παιδί μου. Αλλά πολύ κρασί..), πλακώθηκα στα confit de canard και γενικά στα παπιοπροϊόντα, έφαγα και τις φιλετιές μου με τα φουα γκρα μου και τα συναφή ο βλάχος και ήρθα και ένιωσα αριστοκράτης ρε παιδί μου. Είχα και στο χωριό μου φουα γκρά ο μπουρτζόβλαχος. Ναι ναι, αφου θυμάμαι στο δημοτικό το πρωί με κυνήγαγε η μάνα μου απο πίσω με το πλαστικό ταπεράκι του κολατσιού, που είχε φουα γκρα και χαβιάρι μπελούγκα. Ενίοτε είχε και margrete de canard, αλλα κυρίως στις εθνικές εορτές, όχι κάθε μέρα. Τέλος πάντωνε.

Ρε συ Νικόλα, κρίμα δεν είδα το comment σου εκείνη τη μέρα, θα σε είχα πάρει τηλεφωνάκι να πάμε για κρασί. Αλλά δυστυχώς το είδα όταν ήμουν πλέον Παρίσι..

Από παρέα πάντως στο Bordeaux καλά τα πήγα μη νομίζεις....Είμαι πολύ ωραίος στο εξωτερικό ρε :P Εντός FIR Αθηνών ασχημαίνω, δεν ξέρω γιατί!!!

Και πάμε στο Παρίσι τώρααα..

Ε καλά για το Παρίσι τι να πω, λίγο πολύ γνωστά είναι. Πολύ όμορφο, πολύ το ένα πολύ το άλλο, η πόλη του φωτός, μπλα μπλα μπλα μπλα και τα λοιπά.

Ile de la Cite κλπ

3 πράγματα μου κάναν εντύπωση, τουλάχιστον από την τελευταία φορά που είχα πάει, προ αμνημονεύτων..

Πρώτον, ανακάλυψα την Αγία Τσαπέλλα (βασικά Sainte Chapelle το λένε, αλλά μου αρέσει να εξελληνίζω τα πράγματα). Η Αγία Τσαπέλλα είναι στην Cite, στο νησάκι, πίσω από το μέγαρο της Δικαιοσύνης. Εκεί λοιπόν, πάω το μεσημέρι να μπω μέσα και βλέπω ότι το βράδυ έχει κονσέρτο εκεί. Ώπα δικέ μου λέω, εδώ είμαστε, θα το παίξουμε κουλτούρα, θα πάω το βράδυ να παρακολουθήσω μούζικα να εξημερωθεί το ζώο μέσα μου και έξω μου.

Πάω το βράδυ, μπαίνουμε στο ξωκλήσι, τίγκα στο βιτρό δικέ μου. Με κάτι φάτσες απάλευτες, κάτι βασανισμένους κάτι ταλαιπωρημένους κάτι σφαγμένου σε έπιανε η ψυχή σου αδερφέ. Καθόμαστε στις καρέκλες, κάτι δε μου πήγαινε καλά ρε μάγκα. Πιάνω την ταξιθέτρια

“έλα δω μωρή τσόντα” της λέω ,

“που είναι τα ξηροκάρπια και η μπουκάλα το Τσίβας, γιατί ο Estarinakis μόνο Τσίβας πίνει στα μαγαζιά το βράδυ”.

΄΄Οχι κύριε μου λέει, δε σερβίρουμε ποτά εδώ” .

“Και τι σκατά θα πιω μωρή να βραχεί ο λάρυγξ να πάνε τα φαρμάκια κάτω; ε; τι θα πιώ; “.

“όχι κύριε δυστυχώς δεν έχουμε ποτά”.

“Ωραία, τουλάχιστον φώναξέ μου τη λουλουδού να πάρω καμιά 15αριά πανέρια γαρύφαλλο να πετάξω στους οργανοπαίχτες να έρθουμε στ οκέφι “.

Ε ούτε λουλούδια είχαν οι άθλιοι..

H Αγία Τσαπέλλα

Και συνεχίζω να ψιλιάζομαι οτι δε θα ακούσω μουσική. Σκάνε κάτι τύποι με κάτι βιολιά, και αρχίζουν και παίζουν κάτι κλαψες, κάτι μοιρολόγια, κάτι ανατριχιαστικά, που ήρθε η τρίχα μου και καγκέλωσε και σκιάχτηκα ο ερίφης. Ξαναπιάνω την ταξιθέτρια.

“Τι είναι αυτά τα φρικουλιάρικα μωρή πατόζα; Τι πρόγραμμα είναι αυτό; που είναι η τραγουδιάρα, ποιος τα γραψε αυτά;΅

Kαι αρχίζει και μου λέει κάτι για Μπακ και Φούγκ. Εγώ αυτόν τον μπακ τον Φούγκ δεν τον ξέρω λέω. Που παιζει μπακ; Στην Παρι σεν ζερμέν; Και τι δουλειά έχει μωρή λέω ο μπακ να γράφει μουσική; Και μάλιστα με τέτοιο όνομα. Φουγκ! Κανας Αλγερινός θα είναι που τον φέραν να παίξει μπάλα και το είδε καλλιτέχνης.. τι να πεις..Ούτε ένα σουξεδάκι ρε.

Θες να κάνεις συναυλία; βγάλε δυό μπουζούκια και ένα μπαγλαμά, να ρίξουν μια πονεμένη πενιά να κλάσουν λιβάνι τα βιτρά εκεί μέσα! Φλώροι.. τι να πεις..

Παίξαν και ένα πένθιμο ενός Ιταλού σουξεδιάρη λέει του Albinoni, μου φυγε η μαγκιά δικέ μου λέμε.. .. Ιδού

Το δεύτερο που μου κανε εντύπωση ήταν η Cite des Sciences που την προτείνω ανεπιφύλακτα σε όποιον πάει, όπως και την Geode που είναι εκεί δίπλα. Είδα 3d ντοκιμανταίρ με δεινόσαυρους και έπαθα... (για όποιον ενδιαφέρεται, στάση μετρό Port de Lavilette ή κάτι που ακούγεται ακριβώς έτσι αλλά γράφεται εντελώς αλλέως)

H Geode (ξέρω, ωραίο καιρό μου κανε..)

Τα μουσούδια μου, φωτό από θερμική κάμερα

Το τρίτο που μου κανε εντύπωση ήταν το φαγητό στο Nos Ancetres les Gaulois...

Το ότι κατάφερα και βγήκα από κει μέσα περπατώντας, ήταν μεγάλο κατόρθωμα.

Στο βάθος η "σαλάτα". Έμπροσθεν το τρίτο πιάτο με ορεκτικά. Και κράσος..

Πλήρωνες ενα “μενου”, και απο κει και πέρα έτρωγες και έπινες όσο ήθελες. Είχαν τα ορεκτικά όλα σε μπουφέ, το κυρίως πιάτο μόνο ήταν συγκεκριμένη ποσότητα. Κρασί, όσο αντέχεις. Εκεί θέλω να πάω με τον Zaphod και τους υπόλοιπους. Με ασθενοφόρο θα φύγουμε στάνταρ. Το περιβάλλον εξαιρετικό επίσης. Αντί για σαλάτα σου φερναν μια καλαθούνα τίγκα στο λαχανικό.. καλή φάση.

Γενικά ήταν από τις ωραιότερες διακοπές έβερ. Θα μπορούσα να γράψω τεράστιο σεντόνι.. Αν και άμα είχε λείψει και η φάση με την τράπεζά μου, θα ήμουν πιο ευχαριστημένος . Ανακάλυψα κάποια φάση ότι δε μπορώ να τραβήξω λεφτά από το ATM. Το οτι η κάρτα μου πάνω έγραφε VISA βέβαια ήταν εντελώς τυχαίο. Μέχρι να συννεονηθώ με την τράπεζα, να μεταφέρω λεφτά στην προπληρωμένη που έχω, να εγκριθεί ο κωδικός για το phone banking κλπ κλπ, σφίχτηκα λίγο..Ειδικά ένα πρωί, που ΕΚΑΝΑ τη μεταφορά μέσω internet,παω στο ATM μετά, και μου λέει ότι “your bank refuses the transaction”. Εκεί λέω μάγκα, θα ξεμείνω..Πήρα ένα κάρο τηλέφωνα στην εξυπηρέτηση πελατών, και μόνο μετά από ένα τετράωρο ένας άγιος άνθρωπος που ήξερε τη δουλειά του μου εξήγησε ότι απο ATM θα μπορούσα να πάρω λεφτά την ΕΠΟΜΕΝΗ μέρα, ενώ μπορούσα κανονικά την ίδια να χρησιμοποιήσω την κάρτα για απευθείας χρέωση. Οι άλλοι μου λέγαν “ε συγνώμη δεν ξέρουμε τι πρόβλημα υπάρχει”.. ήμουν στο παρατσάκ να σκάσω μύτη στο ελληνικό προξενείο και να πω παιδιά αγιούτο, έχω 10 ευρώ πάνω μου και δε μπορώ να τραβήξω λεφτά να πληρώσω το ξενοδοχείο και να φύγω απο το Bordeaux.. τεσπα, ευτυχώς τη γλυτώσαμε και απο αυτό..

Ααααχ ωραία ήταν.. τα κεφάλια πάλι μέσα τώρα.. αλλά έχω τέτοια κέφια που θα αντέξω μεγάλο σκίσιμο μέχρι τα Χριστούγεννα. Και που θα πάει, κάποιον θα πείσω για πρωτοχρονιά στο Παρίσι. Ή στο Βερολίνο...

Me efage h ksenitia

Zei o poustis o touristas. Grafo apo to YPEROXO Bordeaux -an kai apo kairo tha mporouse na itan kalitera- . Eidika meta to St. Tropez opoy eliwsa sti zesti. Otan gurisw exw mpoliko prama na grapsw. Eftixws pantws poy exw erthei monos mou giati eixame diafores kriseis gkantemias kai ama imoun me parea tha eixa akousei megali gkrinia. Pantos telika oi diakopes solo lene apistefta.... Sas afino twra, afenos giati SIXAINOMAI ta greeklish, defteron dioti to pliktrologio einai AZERTY kai oxi QWERTY kai kanw 7 ores na grapsw mia leksi, triton giati exw rantevoy me kati trella krouasan, tetarto giati ektos apo ta krouasan exw rantevou kai me mia gallida poy gnwrisa xtes... parepiptontos efharisto gia ta kala comments sto proigoumeno, iliaxtida kai biologe alla ela re mi me kolakeyete toso -giati arxizei na mou aresei- :) a bientot re katharmata!!!!

Το είδαμε και αυτό..

..και ενώ σκέφτομαι να βάλω κανα πλυντήριο μπας και καθαρίσω κανα ρούχο και μαζέψω και καμιά βαλίτσα (δεν παίζει με τίποτα, πάλι Κυριακή βράδυ θα τα φτιάχνω τα πράματα, μην πω Δευτέρα πρωί...) έχω ένα θεματάκι που πρέπει να κοροιδέψω λίγο γιατί δε μπορώ..

Παρεπιπτόντως 40 μέρες άδεια είναι υπέραρκετές, δε ζηλεύω καθόλου πλέον τους φίλους καθηγητές που μου το παίζουν μάγκες επειδή έχουν δυό μήνες. Θα βαριόμουν ασυστόλως, άσε που όταν δεν έχεις τι να κάνεις, είχαν δίκιο οι αρχαίοι μας πρόγονοι. Αργία μήτηρ πάσης κακίας. Εγώ θα έλεγα αργία μήτηρ πάσης αφραγκίας, γιατί τώρα τις μέρες που κάθομαι, παρατηρώ ότι τρώω τα ευρά σαν πασατέμπο. Κοντεύω να γίνω θύμα του σόππινγκ. Βέβαια δεν ψωνίζω ρούχα, δεν έφτασα ακόμα σε αυτό το σημείο, αλλά χαλάω σε ένα κάρο να μην πω τι. Μέχρι σαρκοφάγα φυτά πήγα και αγόρασα, για να τρώνε τις μύγες στο πρώην εξοχικό και γω να τα χαζεύω. Και δεν κάνω πλάκα, όντως πήρα σαρκοφάγα φυτά. Από ό,τι τα βλέπω πάντως μάλλον αργούν έναν ψιλάκο να φυτρώσουνε. Τέσπα..

Στο θέμα μας λοιπόν...

Καταρχήν δεν το είπαν στις ειδήσεις, αλλά θα έπρεπε. Χτες που κατέβαινα λιμάνι για καφεδάκι, πέρασα μπροστά από την εκκλησία της γειτονιάς. Απέξω ήταν τύπος σε στάση ημιανάπαυσης, με ένα καινούριο αυτοκίνητο, γερμανικής μάρκας και μπροστά στο αυτοκίνητο παπάς με αγιαστούρα και... ευλογούσε το αυτοκίνητο.. Η πρώτη μου αντίδραση ήταν να γελάσω, η δεύτερη να τρομάξω και η ερχόμενη σκέψη ήταν μια σχεδόν ακατανίκητη παρόρμηση –η οποία ευτυχώς κατενικήθη- να γκαζώσω και να πέσω πάνω στο γυαλιστερό τζιτζάτο αυτοκίνητο, μετά να βγώ έξω και να πώ "Αυτά τα γερμανικά, αθάνατα είναι. Ειδικά άμα έχει σκάσει και ευχέλαιο στους υαλοκαθαριστήρες, δεν παθαίνουν τίποτα. Μπράβο μπράβο. Να σου πω, πρίν πηδήξεις πρώτη φορά τον έβαλες να σου ευλογήσει και τα τσιμπιρδόνια σου;"

Πας το βραδάκι βόλτα με το αίστημα και γυρνάς από το κοσμικό κέντρο "Κώλαση", όπου έχεις ακούσει λαϊκά άζματα και έχεις κοπανήσει τα Τζόννυ σου (Ακρίβυνε το ρημάδι το Τσίβας στα σκυλάδικα τώρα. Αυτό το πετρέλαιο, όλα τα επηρρεάζει. Ειδικά άμα συμμετέχει ενεργά στην Παρασκευή.) με το κατουρημένο ξηροκάρπι –θυμάστε γνωστές εκπομπές, μη τα ξαναλέμε τώρα- και τα 17 παγάκια, έχεις ρίξει γύρω στα 200 κεσέδια γαρδένια νεκροταφείου (φρέσκες είναι ,προχτές τους κάναμε τα 40) και έχεις κάνει μεγάλο σαματά ρε δικέ μου. Όλοι εκεί μέσα τον σέβονται ναουμ το Μήτσο το αλάνι τον άντρα τον ντερμπεντέρη με το λαδί Άουντι με τα λεντάκια και τη γεννήτρια ομίχλης από κάτω. Και είναι και ευλογημένο. Και ιδού ποια τα προτερήματα μιας τέτοιας ευλογίας.

Πρώτον, αποφεύγεις εντελώς τα τρακαρίσματα. Πας με 200; είσαι πίτα; Έχει σκύψει και το γκομενάκι και σου κάνει τεχνητή αναπνοή στην τσουτσού και συ κοιτάς τα άστρα (από την συρόμενη ηλιοροφή – έχει και σεμεδάκι δώρο απο μαμά-); Κανένα πρόβλημα. Μαζί με το ABS, EBD, ESP, GPS, τους 28 αερόσακους (όχι μαμίσιους, μην ξενερώσω, έχεις βάλει καινούριους, πάνω σου έχει ράψει η μάνα την Οσία Περπέτουα να σε φυλάει perpetually), έχεις και EU-LO-GY. Εκτός του ότι η ιερά ευλογία σου βελτιώνει την ιπποδύναμη, καθαρίζει τη βενζίνη, δίνει καλύτερο κράτημα στις απότομες στροφές, ξεβουλώνει τα μπεκ και πραγματικά κάνει το σασμάν πιο απαλό και από κλάσιμο γάτας σε πάρτυ μαστουρωμένων ρινόκερων, σε περίπτωση ατυχήματος, το αστρόπλοιό σου περιβάλλεται από μια ιερά αχλύ που ενισχύει τις λαμαρίνες και κάνει τους αερόσακους 23.4% πιο αποτελεσματικούς. Άσε που ενισχύει το ανοσοποιητικό σου και σου ρίχνει τη χοληστερίνη –όσο είσαι μέσα στο ευλογοκίνητο προφανώς- .ΜΗ ΣΟΥ ΠΩ ΔΕ, ότι άμα σου κάνουν και αλκοτέστ, σου ρίχνει και το ποσοστό του αίματος στο αλκοόλ σου. Όχι ανάποδα. Το πιάσατε τεσπα..

Το φοβερό μπόνους δε αυτής της φαεινής ιδέας να ευλογούμε το αυτοκίνητο –ενώ θα έλεγα ότι διάβασμα θέλουν μάλλον κυρίως οι οδηγοί- είναι το εξής :

Κατάφερες με τα χίλια ζόρια να γυρίσεις στον προορισμό σου. Αλλά, ενώ έχεις καινούρια αμαξάρα και χάλασες ένα κάρο φράγκα στη μπουζουκλερί, κατά βάση είσα μπατίρης και ούτε σπίτι να πας να πηδήξεις έχεις (γιατί μπορεί να είσαι 35 αλλά είσαι κατά του να μένεις μόνος σου πριν παντρευτείς <= αυτό είναι φαινομενικά και νοηματικά σχεδόν λάθος, αλλά ξέρω γω τι λέω...), ούτε σου χουν ξεμεινει φράγκα να πας σε κανα ξενοδοχείο να βγάλεις τα μάτια σου με την ησυχία σου. (Κρίμα, το δωμάτιο-κελλί σε γνωστό ξενοδοχείο, λέει πολύυυυυυυυυ). Οπότε τί να κάνεις ο μαύρος, πάς να κουνήσεις την αχλαδιά μέσα στο αυτοκίνητο, σε κανα ερημικό παρκάκι κουλουπού. Το ευλογημένο αυτοκίνητο, υπενθυμίζω. Και όταν ευλογούμε το αυτοκίνητο ευλογούνται όλα τα μέρη του. Από ζαντολάστιχα, μέχρι τους μεντεσέδες του πορτμπαγκάζ.

Που λες, είσαι στο παρκάκι, έχεις βάλει απαλή μουσική φίλε μου Μήτσο παιχνιδιάρη, τσίφτη και καραμπουζουκλή και γλεντζέ και λαρτζ, και πάνω που ξεκουμπώνεις το Βερσάτσε από Σάντα Μπάρμπαρα και ετοιμάζεις να πετάξεις έξω το φιλαράκι σου, ΤΣΟΥΠ, σου σκάει στο παρμπρίζ εξαγριωμένος και φανερά ψωμόλυσσασμένος βρυκόλακας. Τιιιιι κάνεις μάγκα; Αν δεν έχεις ευλογημένο αυτοκίνητο, την πάτησες. Αν το έχεις όμως, σαν κύριος με μία μόνο κίνηση του χεριού σου βάζεις σε λειτουργία υαλοκαθαριστήρες, και το αγιασμένο ύδωρ του ντεπόζιτού σου, που πλέον είναι αγιασμός, λούζει πατίκορφα και ενδεχομένως ακριβώς κατάμουτρα τον μέχρι πρίν λίγο σίγουρο για ένα εύκολο γεύμα, βρυκόλακα. Ο βρυκόλακας με ένα σπαραξικάρδιο "κάι κάι κάι" γίνεται μπουχός και συ πλέον φίλε μου Μήτσο, με 1000 κιλά παραπάνω αντρίλα, πετάς επιτέλους έξω το επίσης υπό την επήρεια ευλογίας όργανό σου και προστάζεις την ευλογημένη δίπλα σου να σκύψει.

Μπράβο Μήτσο. Θα πάω να το ευλογήσω και γω το αυτοκινητάκι. Μπορεί να φέρω και παπά να ευλογήσει το αεροπλάνο τη Δευτέρα το μεσημέρι, να έχω το κεφάλι μου ήσυχο..