Ρωμαίος και Ιουλιέτα των Ταμπουρίων, πράξη πρώτη

Προ αμνημονεύτων, η Κωνσταντίνα είχε διατυπώσει μια πρόταση για διασκευές γνωστών αριστουργημάτων από σύγχρονους καλλιτέχνες. Μεταξύ αυτών ήθελε και μια διασκευή του Ρωμαίου και της Ιουλιέτας. Επειδή είναι γυναίκα φίνα και ντερμπεντέρισα και τον Κάλτσο σαν τα ζάρια τον μπεγλέρισε, είπα να της κάνω το χατήρι και να κάτσω να πονήσω ένα άνευ προηγουμένου πόνημα προς τέρψην κάθε απογοητευμένου ερωτευμένου πιτσουνακίου σε αυτό το μάταιο κόσμο, και για να δουν οι χωρισμένοι που δε γιορτάζουνε ποτές και ειδικά τα παρασκευόβραδα, ότι υπάρχουν και χειρότερα.
Πάσα ομοιότητα με πρόσωπα ή καταστάσεις μπορεί και να είναι τυχαία και δε φέρω ευθύνη για οτιδήποτε συμβεί, ειδικά αν πτύσσετε καφέ, μπύρα, ή άλλο υγρό στην οθόνη σας, άμα σας αρέσουν οι μπαρτζολέτες μου.
Καλή διασκέδαση ελπίζω.

Ρωμαίος και Ιουλιέτα - διασκευή σε λα ματζόρε εβδόμης, εκλαϊκευμένη και μετηφερμένη περίπου εις τη σύγχρονη εποχή.

Πράξη Πρώτη : Μάνα με γέννησες πατίρη

Σκηνικό : Αθήνα, περί τα 1950. Ταμπούρια. Βρώμα και δυσωδία. Δυστυχία, καημός και «μάνα δε μου κολλάν τα ένσημα». Η κάμερα κάνει ζουμ σε ένα –ο Δίας να το κάνει- σπίτι. Στην αυλή, μια χαροκαμένη μάνα πλένει βρώμικα σώβρακα. Στο μπαγκράου ακούγεται παραπονιάρικο ταξίμι από ξεχαρβαλωμένο μπαγλάμι. Η κυρά Μοντέγενα, χήρα του Αβραάμ Μοντέγου, πάλαι ποτέ μεγαλοσουβλατζή των Ταμπουρίων και νυν μεγαλοπτώματος του νεκροταφείου Κερατσινίου, αγκομαχά πάνω από την ξεχαρβαλωμένη σκάφη και μελετά τη μοίρα της.
Μοντέγενα : Το φελέκι μου και σήμερα. Ο άχρηστος. Ο ακαμάτης, ο αχαϊρευτος. Ο τεντυμπόης! Που 10 πήγε και ακόμα δεν άνοιξε το μάτι του να πάει για κανα μεροκάματο μπας και φάμε καμιά φακή. Που έχουμε κλάσει στους τζοχούς απο τα πεζοδρόμια. Που έχω βελάξει απο το πολύ χόρτο. Αλλά αυτός τη βόλεψή του. Όλο γκόμενες, μηχανές, κλαπς και ξύδια. Αλλά δε φταίει αυτός, ο αληταράς ο πατέρας του φταίει που έτρωγε 25 σουβλάκια στην καθησιά του. Μη Αβραμάκη μου, η χοληστερίνη σου, του λεγα. Τίποτα ο Αβραμ. Ε του πήγε η χοληστερίνη 760, η πίεση 28, το ζάχαρο 32, και μου πήρε τ’ανάσκελα ο Αβραμάκης. Και δεν άφησε και τσεντέσιμο κληρονομιά. Που να αφήσει. Καλό κουμάσι ήταν και του λόου του. Εκλεινε το μαγαζί και έτρεχε στην Τρούμπα να μπαλαμουτιάσει τις κοκότες. Που απορώ πως τα βγαζε πέρα με τέτοια περιφέρεια. Ειχε να δει το τσουτσούνι του 18 χρόνια ο Μάκης. Αλλα δε φτ..μπα μπα μπα.. ξύπνησες τζιγέρι μου, ξύπνησες σταυραϊτέ μου;
Από το αυλιδάκι ξεπροβάλλει λαμπρός νέος. Ένα σαμιαμίδι σκάρτο 1.68, αδύνατο, μισερό, μαυροτσούκαλο, περί τα 20 έτη, με ένα ίχνος μάγκικου μύστακος στο αχείλι και μια στραβοκουρεμένη φαβορίτα. Ο σύγχρονος αυτός Άδωνις, είναι ο κεντρικός μας ήρωας, Ρωμαίος Μονδέγος και μέγας καρδιοκατακτητής Ταμπουριών, Κερατσινίου και Περάματος. Ρ.Μ : Γεια σου Μάνα τσίφτισα και καραμπουζουκλού και νταρντανογυναίκα των Ταμπουρίωνε!
(Ο φούσκος του ρχεται στη μάπα τόσο γρήγορα που δεν προλαβαίνει ούτε βοήθεια να πει.)
Μ : Τον κακό σου το φλάρο μαλακισμένο! Αει σιχτίρια πάαινε δούλεψε μπας και φέρεις κανα φράγκο να φάμε καμιά φακή! Κοπρίτη! Τεμπελόσκυλο!
Ρ.Μ : Μάνα είναι η τυχερή σου μέρα. Μου προσέφεραν μια ιδιαιτέρως επικερδής θέσις στο εργοστάσιο Κατεψυγμένων Κρεάτων και Εδωδίμων Προϊοντων του Ισαάκ Καπουλέτου και θα πάω! Αφού τα χρειαζούμεθα τα μπικικίνια!
(Λυπητερή μουσική, κατά προτίμηση Mahler ή το κλασσικό Adagio του Albinoni)
Το χεσμένο σώβρακο πέφτει από τα χέρια της Μοντέγενας. Το τριχωτό πηγούνι της τρεμοπαίζει και ένα δάκρυ προσπαθεί να κυλήσει από το goose-foot στην άκρη του ματιού της, αλλα η ρυτίδα δεν το αφήνει.
Μ : Στον Καπουλέτο είπες; ΣΤΟΝ ΚΑΠΟΥΛΕΤΟ!;!;! Σε αυτό τον αλήτη τον παλιοεβραίο τον παλιολωποδύτη, τον τοκογλύφο, που έγινε η αιτία να χάσουμε τον πατέρα σου!!!
Ρ.Μ : Μα τι λε ρε μανα, εγώ νομιζα οτι έφταιγε η Χοληστερίνη και όχι αυτός! Μ : Ναι αλλά αυτός μας είχε δανείσει κάποτε κάτι λεφτά, για να ανοίξουμε το μαγαζί. Και με 800% τόκο που μας έβαλε, καταλήξαμε να του χρωστάμε μεχρι και τα προϊοντα της πέψης μας. Ο πατέρας σου μασαμπούκωνε τα σουβλάκια και έτρωγε τα λεφτά του στις αρτίστες για να μην τα δώσει σε αυτό τον αλήτη. ΜπουχουΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑ
Ρ.Μ : Μάνα σοκάρομαι, μάνα τι λες, ώστε έτσι;
Μ: Ναι παλλικάρι μου, ναι γιοκα μου, έτσι
ΡΜ : Καλά δε γαμείς, τα λεφτά λεφτά είναι. Έχεις να μου δώσεις τρία εξακό το μήνα + ΙΚΑ;
Μ : Οχι
Ρ.Μ : Έχεις να μου δίνεις λεφτά για ποτά, δίσκους του Αττίκ, μπάφο Προυσαλιό και καπότες "Μπεμπέκα" για να μη γκαστρώνω τις γειτόνισσες; (αυτάρεσκο μύρισμα μασχάλης) Μ: Ποιες γειτόνισσες;
Ρ.Μ : Το Μαράκι του φούρναρη που κάθε Κυριακή πάει εκκλησία το έχεις υπόψη; Μ: Αυτή τη σουρλουλού; ε ,τι ;
Ρ.Μ : Ε μετάνοιες κάνει κάθε Κυριακή, αλλά τον κώλο τον πάει πολύ ψηλά!
Μ: Αυτό το τσουλάκι! Μα αυτή είναι αριστερή!
Ρ.Μ: Δεν πειράζει, έτσι και αλλιώς ούτε οι δεξιές το ξυρίζουν ακόμα. 1950 έχουμε! Τεσπα, που λες , γκαφρά έχεις να μου δώσεις; Ή θα πάω στον κυρ Θανάση που είναι και λίγο τορναδόρος, και μου έχει πει οτι θέλει να με κεράσει τσικουλάτα καμια μέρα;
Μ: ΟΧΙ σε αυτόν! Αυτός είναι ντιγκιντάγκας, τοιούτος!!! οχι αγόρι μου δεν έχω λεφτά. Μπουχααααααααααααααααααααααααααααααααααααα
Ρ.Μ : Ε τότε σκάσε, πλένε σώβρακα και εγώ πάω για δουλειά. Σιγά, στο κυλικείο θα μαι, μαζί μάλιστα με το ξαδερφάκι τον Μερκούτσο, δε θα μας πέσουν και τα νεφρά κιόλας.
Μ. : Με σκοτώνει αυτή η ατιμία, αλλά με σώζουν τα λεφτά. Ποιος το χέζει το κούτελο άν δεν έχεις φράγκα σήμερα. Να πας ρε, και οσο για τον πατέρα σου, σκατά στα κόκκαλά του και αυτούνου! Μη συχιστώ και δε του ξαναβάλω βαρβολίνη στο καντήλι του!
Ρ.Μ : Εφυγα μάνα!

Παρα τρίχα!!

Αν δεν ήμουν -σχετικά- ψύχραιμος και αν δεν είχα αντιδράσει -σχετικά- γρήγορα, αυτή τη στιγμή κατά πάσα πιθανότητα θα ήμουν σε σακουλίτσα, σε ασθενοφόρο, και καθ οδόν για κάποιο ψυγείο.
Βλέπετε, μαλακισμένο με φτιαγμένο Punto αποφάσισε να με προσπεράσει μαρσάροντας τρελλά, τη στιγμή που έκανα προσπέραση και ενώ είχε χώρο μεταξύ εμού και του διαζώματος, περίπου 50 εκατοστά. Έκοψα πανικόβλητος δεξιά για να αποφύγω τον εμβολισμό, και φρέναρα λίγο για να μην πέσω πάνω στον απο δεξιά που ήταν περίπου 1 1/2 χιλιοστό μπροστά μου, ξανάκανα αριστερά στο παρατσάκ (πρέπει να πέρασα τόσο κοντά απο τον παππού με το Jimny, που να είδε τη σκόνη στα γυαλιά μου.). Δυστυχώς ερχόταν και άλλος απο πίσω απο το μαλακισμένο με το Punto, και ευτυχώς πρόκαμα και να τον δω -ισα ίσα- οπότε ξανάκανα δεξιά, και ξαναπέρασα ξυστά από το μπρός μέρος του παππού. Αλλά τι να πρωτοκάνω ο μαύρος, δεν είμαι και ο Σουμάχερ. Ο απο πίσω αριστερά με έξυσε με τον καθρέφτη του. Φρικάραμε και οι δύο. Ευτυχώς κανείς δεν έπαθε τίποτα, και το κωλόπαιδο με το Punto εγινε άφαντο. Φοβήθηκα γαμώτο. Φοβήθηκα πολύ. Ακομα φοβάμαι.

:-(

Κρατάω μούτρα στο σύμπαν.....

Θέλω να γράψω τόσα, μα τόσα πολλά.. αλλά γιατί; γιατί να τα διαβάσετε και γιατί να τα διαβάσεις και συ; Ξύπνησα με τη μυρωδιά σου στα χείλη μου αλλά έλειπες. Αποκοιμήθηκα με την εικόνα σου στα μάτια μου αλλά έλειπες. Από δω και πέρα θα λείπεις συνέχεια. Δε γουστάρω να γράφω τέτοια εδώ μέσα...
δε γράφω τίποτα άλλο
το πολυ πολυ να στα πω

Ψηφίστε με

Άσε ρε!.. ΆΑΑσε ρε σου λέω.. Ο Έλληνας δεν είναι απλά μυστήριο τραίνο, είναι κάτι πολύ παραπάνω από μυστήριο τραίνο ρε παιδί μου. Είναι η σουρρεαλιστική υπέρθεση του μυστήριου τραίνου, η μυσταγωγική του συνουσία με γκρινιάρα πεθερά και φλεγματικό άγγλο στρατηγό στον πόλεμο της Κριμαίας. Βγαίνει νόημα από αυτό;; όχι ε; θα βγεί ίσως. Έχεις τον χ Έλληνα. Οι αντιδράσεις του στο ο,τιδήποτε συμβαίνει στη χώρα είναι αποκλειστικά και μόνο ανάλογες με το τι σκατά ψηφίζει. Π.χ έχουμε το εξής φαινόμενο : Μια μέρα μετά τις πυρκαγιές, δίνονται αμέσως και χωρίς γραφειοκρατία αποζημιώσεις. Φάτε αντιδράσεις : Κυρ Μήτσος (ΝΔ) : Μπράβο τα παιδιά, είδες; κάναν μεν τη μαλακία, αλλά τουλάχιστον έδωσαν αμέσως λεφτά στον κόσμο να πάρει έστω και λίγο μπρός. Κυρ Κώστας (Πασοκάρα) : ΝΤΡΟΠΗ ρε, αίσχος, με τον χοντρό σας, πάει να εξαγοράσει την ψήφο του λαού, αμ δεν τον καταλάβαμε τον ευρωλιγούρη; Άρης (ΚουΚουΕ) : Η παγίδα αυτή της πλουτοκρατίας δε θα περάσει, πρέπει να αντισταθούμε στον δικομματισμό και στα τερτίπια που κάνει ως άλλη σειρήνα για να ευνουχίσει την εργατική τάξη από τα οράματά της Μανίνα (ΣΥΡΙΖΑ) : Πρέπει να γίνει και κάτι με τις αποζημιώσεις των γκέι κοκκινολαίμηδων της Φαρκαδώνας των οποίων η κοινότητα πλήττεται βάναυσα. Ηράκλειτος (ΛΑΟΣ) : Η κυβέρνηση καλά κάνει, αλλά ταυτόχρονα κάνει και άσχημα (;;;) Άνάποδα τώρα, έστω ότι δεν είχαν ξεκινήσει να δίνουν ακόμα τις αποζημιώσεις : Κυρ Μήτσος (ΝΔ) : Ε υπάρχουν βασικά πράγματα που πρέπει να γίνουν πρώτα. Κάτσε ρε, έτσι πάρτε λεφτά όποιος να ναι; Κυρ Κώστας (Πασοκάρα) : ΝΤΡΟΠΗ ρε, αίσχος με το χοντρό σας, ακόμα να δώσει τα λεφτά στο λαουτζίκο ο ευρωλιγούρης; 'Αρης (ΚουΚουΕ): Η άτεγκτη πλουτοκρατία για άλλη μια φορά απομυζά την τελευταία ρανίδα ελπίδας του λαού, και αντιτίθεται στην κολχόζνικη ιδιοκτησία δημιουργώντας σεχταρισμό που λειτουργεί ως τροχοπέδη στο ιστορικό προτσές της ανέλιξης της λαϊκής βάσης. Μανίνα (ΣΥΡΙΖΑ) : ΕΜΕΙΣ πρώτοι όμως κρούσαμε τον κώδωνα του κινδύνου για τον πληθυσμό της καπνιστής πέστροφας που απειλείται τώρα απο καρκίνο των πνευμόνων. Ηράκλειτος (ΛΑΟΣ) : Τι είχαμε, τι χάσαμε , ΨΟΛΕΩ σε ξεχάσαμε, εγώ και η καρδιά μου στο λέμε καθαρά-ααααααααααααα Έτσι που λέτε, παρωπιδισμός και χαζομάρα. Σχεδόν παντού. Και αυτό ισχύει και για μένα. Μερικές φορές πάω να δικαιλογήσω κάτι παπάτζες που κάνουν αυτοί που ψηφίζω εγώ τεσπα, αλλά τι να κάνω, αφού ακούω αντίστοιχες παπάτζες από γύρω. Αντί όλοι μαζί να κάτσουμε να μιλήσουμε με γεγονότα αδιάψευστα, παγιδευόμαστε στο τι ψοφάμε. Ρε ναι, δε σου λέω, να είσαι πολιτικοποιημένος αλλά όχι να βρίζεις τον άλλο ακόμα και όταν λέει "καλημέρα". Βγήκε ο κολλημένος ΠΑΣΟΚΟΣ πχ και προσπαθεί να δικαιολογήσει αυτό που έγινε με τη Φώφη. Άστο ρε φίλε δε μαζεύεται.. αφού έκαναν μαλακία και φάνηκε. Άκου εκεί "παλιά δεξιά". Σιγά ρε, μη της κάνανε και φάλαγγα της Φώφης. Ή βγήκε ο κολλημένος Δεξιός να πει γιατί κάηκε το σύμπαν. Ρε ναι οκ, σε 150 χιλιόμετρα μέτωπο δε γίνεται να κάνεις και πολλά πολλά, αλλά μη μου πείς ότι όλα πήγαν και ρολόι γιατί ε δεν πήγαν όλα ρολόι. Λένε όλοι για επανίδρυση του κράτους και λοιπές αρλούμπες. Εμείς πρέπει να επανιδρυθούμε ρεεεεεε.. να βάλουμε μυαλό και να σταματήσουμε να είμαστε μικροαπατεώνες και ψωλιόγκοι της καθημερινότητας. Γιατί κύριέ μου, δε φταίει ο Καραμανλής ας πούμε που ο τάδε κοινοτάρχης και ο τάδε πάρεδρος και ο τάδες δήμαρχος δήλωσαν ότι τα λεφτά που πήραν για πυροσβεστικά τα πήραν όντως πυροσβεστικά αλλά στην πραγματικότητα τα πήραν χαρτάκια για να στρίβουν τους μπάφους. Φταίει όμως που δεν τους έλεγξε καλύτερα και που δεν τους έχωσε στην ψειρού χωρίς αναστολή. Γιατί μάγκα μου φταίω και εγώ που πηγαίνω με το αυτοκινητάκι μου και κάνω την τσιγαρούμπα μου και το πετάω έξω και φταίω και εγώ ακόμα που κάνω περιπολία πυρασφάλειας και καπνίζω και το πετάω ο μαλάκας μεσα στο δάσος (δεν είναι υπερβολή, έγινε). Γιατί φταίω ακόμα και εγώ και εσύ και ο άλλος που τώρα ε με τη δικαιλογια "οι βουλευτές τα κάνουν όλα", πάνε και γεμίζουν αυθαίρετα παντού τον κόσμο. Και μη μου πείτε καμια χαζομάρα, δε γίνεται 300 βουλευτές να έχουν ΤΟΣΑ σπίτια. ΑΠΟΚΛΕΙΕΤΑΙ. Το κωλοαυθαίρετό σου μπαρμπα-Μυτούση, είναι για γκρέμισμα είτε το χτισες με κόπους μιας ζωής είτε όχι, και επίσης το κωλοαυθαίρετό σου μέσα στο ρέμα κυρα Μαρία, ναι με την πρώτη πλυμμήρα θα γίνει καϊκι, και δε θα φταίει ούτε ο Παπανδρέου, ούτε ο Καραμανλής ούτε ο Τρικούπης, αλλά η χωριάτικη κουτοπονηριά σου που τώρα που κάηκε το σύμπαν θα πας να χτίσεις αλλού για να έχεις θέα. Για τα περισσότερα εμείς φταίμε και να γίνουμε εμείς πρώτα καλύτεροι αν θέλουμε να γίνουν αυτοί. Δε μπορεί ο γείτονάς μου, που κλέβει την εφορία, κλέβει τους πελάτες του, απατάει τη γυναίκα του και παίζει παράνομο τζόγο, να απαιτεί από τους άλλους να είναι τίμιοι!! Είπε και μια μαλακία το μεσημέρι ένας του ΣΥΡΙΖΑ μιλώντας για την παιδεία... "Κοιτάχτε τη Φινλανδία, με το θαύμα της ΝΟΚΙΑ, εκεί έχουν μονο δημόσια πανεπιστήμια". Ναι ρε μαλακάκο, αλλά είναι μια από τις ακριβότερες χώρες της Ευρώπης και έχουν περιπου 30% φορολογία.. ΌΣΑ και να παίρνεις, εσύ είσαι διατεθειμένος να δώσεις 30% στο κράτος ή θα αρχίσεις τις ματσακωνιές; Άσε τις παπαριές λοιπόν και μη λες για Φινλανδίες. Γιατί και εδώ άμα ΟΛΟΙ πληρώναμε 30% φόρο να δεις τι καλύτερα που θα ήταν. Για αυτό λέω, ΌΛΟΙ ΦΤΑΙΜΕ για το μπουρδέλο. Γιατί κυρίως ΕΜΕΙΣ είμαστε και ο λαός, και το κράτος. Και ειδικότερα ΕΜΕΙΣ είμαστε η κρατική μηχανή. Αλλά επίσης ΕΜΕΙΣ είμαστε αυτοί που θα κάνουν επανάσταση αν αρθεί η μονιμότητα στο δημόσιο.. ναι ναι εμείς, που απαιτούμε από αυτούς που κυβερνάνε να ειναι εντάξει ενώ εμείς είμαστε κλέφτες και απατεώνες. Φεύγω τώρα, πάω στη Ζαχάρω να πάρω μερικές αποζημιώσεις, γιατί πήρε φωτιά μια γλάστρα με βασιλικό και καταστραφήκαμε τώρα. Δεν έχουμε να φτιάξουμε πέστο..