Friday, April 27, 2007

Ενα βράδυ με μια μεταλλαγμένη καβουρομάνα


Έχω δεί άπειρες φλόμπες. Μιλάμε για σαβούρες άνευ προηγουμένου. Μέχρι και το Plan 9 from outer space ή κάπως έτσι (Ed Wood) (στάνταρ η χειρότερη ταινία στην ιστορία του γνωστού –ίσως και άγνωστου- σύμπαντος) . Δυστυχώς μερικές τις έχω δει και στο σινεμά.Ψες λοιπόν είχα φαεινή ιδέα να πάω να δω καμιά ταινιούλα... Ε πάμε στον κινηματογράφο, με το κεντρικό σύνθημα «Πάμε και βλέπουμε». Με τον περιορισμό «μην το πάμε και πολύ αργά» . Πάμε κατά τις 9. Το μοναδικό που μας βόλευε ήταν το «Ο επισκέπτης». Το σκεφτήκαμε απο δώ, το σκεφτήκαμε από κει, ε αποφασίσαμε να πάμε. Καλή φήμη στη φρίκη και στο αίμα έχουν οι ανατολίτες τελευταία –σκεφτήκαμε-, μπορεί και να λέει η ταινία. Αν και δεν είχαμε και τις τεράστιες ελπίδες για ελεγειακό αριστούργημα (όπως π.χ «Το κακό», που είδαμε τσι προάλλες με τον Zaphod και ΠΕΘΑΝΑΜΕ στο γέλιο). Και μπαίνουμε στην αίθουσα. Και ξεκινάει. Η υπόθεση πρωτότυπη όσο και ο τελευταίος δίσκος της Δέσποινας Βανδής (by Fivos) : Βλάκας σχιστομάτης ρίχνει φορμόλη και άλλα χημικά μέσα στον υπόνομο –μετά από διαταγή αμερικάνου προϊσταμένου (είχε και μήνυμα η ταινία : ήρθε η Δύση και μας βρωμίζει τα ποτάμια)- . Ο υπόνομος χύνεται στο ποτάμι. Στο ποτάμι ζουν διάφορα αθώα και σχιστομάτικα ζωάκια. Ένα από αυτά μάλλον τρώει τη σαπίλα στη μούρη και από απλός γυρίνος-καλαμάρι-συναγρίδα-καβουρομάνα, μετατρέπεται σε μια μεταλλαγμένη σκουσκούρα άνευ προηγουμένου. Η σκουσκούρα αυτή έχει μεγάλο στομάχι και πρέπει με κάτι να το γεμίσει. Αποφασίζει λοιπόν πως τα κίτρινα σχιστομάτικα ανθρωπάκια που κάνουν πικνικ με καλαμάρια στα κάρβουνα στην όχθη του ποταμού, είναι ιδιαζόντως γευστικοί μεζέδες και ακολούθως τους ορμάει να τους μαζέψει. Αλλά η σκουσκούρα-καλαμαροχταποδοκαβουροβατράχι είναι τακτική και καθαρή. Δε μπορεί να τρώει με τα χέρια στο δρόμο, οπότε μαζεύει τους κιτρινιαραίους και τους καταχωνιάζει σε ένα λαγούμι που χαιδευτικά αποκαλεί «σπιτι». Η σκουσκούρα μάλιστα έχει και σύστημα μηρυκασμού, μια και αρχικά τους καταπίνει, τους μεταφέρει, και μετά τους ξαναξερνάει ζωντανούς στο «σπίτι».
Η ιστορία επικεντρώνεται σε μια οικογένεια καμμένων κιτρινιαρέων, της οποίας και η σκουσκούρα απαγάγει την μικρή κόρη, μια και η γνωστή ρήση «φρέσκο κρέας 12χρονο», αιώνες σύνθημα τώρα των απανταχού παιδεραστών, έχει περάσει πλέον στα γονίδια των απανταχού τεράτων της υφηλίου.
Και πάμε να περιγράψουμε τώρα τους κεντρικούς ήρωες. Ονόματα δεν πιστεύω να θέτε, τα κορεάτικα δεν ειναι το φόρτε μου. (αν και αποκόμισα μια έκφραση που μπορει να χρειαστεί : Στα κορεάτικα προφανώς «τσου τσούν» σημαίνει «πολλά λεφτά») (η συνοδός μου μάλλον δεν ενθουσιάστηκε με τις γλωσσολογικές μου ανησυχίες :P) Ο παππούς : Ο παππούς είναι ένας κλασσικός Κορεάτης. Δηλαδή κίτρινος, κοντός και χαζόφατσα. Μιλάει επίσης με πολύ γελοίο τρόπο (όταν ακούς άνθρωπο σε σκηνή πανικου να ουρλιάζει «Οτοταχούυυυυντα τσι γι κουαι σι ταν σονκγ τσου μπορνταμάντα» και η μετάφραση είναι «Φυγε», ε σου ρχεται κάπως.. Ο παππούς έχει μια καντίνα με βρώμικα στην παραλία που βαστάει αυτός και ο

Ο μπαμπάς και ο γιός. Μιστερ Χαζομάρα 2006 και μίστερ Γηραιά Χαζομάρα 2006

Ένας γιός : Άλλος πιο κλασσικός κορεάτης μια και έχει ακόμα μεγαλύτερη χαζόφατσα, είναι χοντρός και με ξανθές ανταύγειες. Χόμπι του ο ύπνος και το φαϊ, ειδικά αυτό που πρέπει να σερβίρει στους πελάτες. (καλαμάρι ξερό στα κάρβουνα) (αρε σουβλακάρα αθάνατη)
Είναι τοσο ηλίθιος που προσπαθώντας να σώσει την κόρη του (το 12χρονο) από το ξώγαμο του γκοτζίλα, σώζει τελικά άλλο κοριτσάκι, ενώ τη μικρή την σαβουρώνει το εν λόγω ξώγαμο.
Η κόρη : Πρωταθλήτρια τοξοβολίας με βασικό της πρόβλημα ότι μέχρι να στοχεύσει και να ρίξει έχουν τελειώσει 3 πρωταθλήματα. Δε συμμετέχει και πολύ στην ταινία μπορώ να πω Ο άλλος γιός : ούτε αυτός είναι σημαντικός χαρακτήρας αν και γνωρίζουμε ότι είναι άνεργος συνδικαλιστής πτυχιούχος (είδατε που γκρινιάζετε εδώ πέρα; Και αλλού έχουμε προβλήματα)
Το έργο είναι βαρετό, ανούσιο , χαζομάρα και ανέμπνευστο. Δεν είναι καν βίαιο. Αίμα βλέπουμε ελάχιστο, μονο τη στιγμή που η σκουσκούρα παίρνει τον παππού και τον παραγουλιάζει στα τσιμέντα της προκυμαίας. Άλλη βίαιαη σκηνή είναι όταν το γκοτζιλάκι ξερνάει κάτι κόκκαλα στη φωλιά του. Μάλλον ξέχασε ότι τους έπαιρνε για αποθήκευση και τους χώνεψε στο δρόμο.
Ο σκηνοθέτης είναι επικά σουρρεαλιστής και η ταινία βρίθει ηλίθιας αττάκας. Αλλά αυτό δεν τη σώζει ποσώς. Κορυφαία σκηνή οι κορεάτες που θρηνούν μπροστά από τις φωτογραφίες των πεσόντων (τέτοιο τσιροκόπημα...άλλο πράμα), και μετά πλακώνονται στις σφαλιάρες γιατί ο ηλίθιος δεν κατάφερε να σώσει το πιπίνι από τα πλοκάμια της σκουσκούρας.



Η οικογένεια Χωραφά σε ευτυχισμένες στιγμές πρωτού η μικρή γίνει ορντέβρ
*******************************************************************************
Spoilers ακολουθούν , αλλά σιγά μην το δείτε το έργο, οπότε διαβάστε άνετα..

Στο τέλος τη σκουσκούρα την ψεκάζουν με ένα ενισχυμένο φλί τ που το λένε “agent yellow” (ήξερε φαίνεται το agent orange του Βιετναμ ο πολιτικοποιημένος σκηνοθέτης) αλλά αυτό δεν πολυμασάει, αντίθετα μασάνε άσχημα οι άνθρωποι τριγύρω. Τελικά το λουζουν με βενζίνη και του πετάνε μολότωφ. Δυστυχώς δεν το πετυχαίνει καμία, και ο μαλάκας ο δεύτερος γιός εκεί που τις πετάει με γαμάτη άνεση, εντελώς τυχαία καταφέρει να του πέσει η τελευταία του οπότε και παίρνει από τα τρία ξέρετε ποιο. Ευτυχώς η κόρη-τοξοβόλος βουτάει το βέλος της στη φωτιά, στοχεύει (για πρώτη φορά γρήγορα) και του καρφώνει μία στο μάτι. Η σκουσκούρα παίρνει φωτιά και γίνεται μπριζολάκι σχετικά γρήγορα, πρίν προλάβει να ξαναπηδήξει στα πεντακάθαρα νερά του ποταμού Χαν (που από την όψη του είμαι σίγουρος πως όποιος περάσει από δίπλα μεταλάσσεται σε χελωνονιντζάκι αυτομάτως και με συνοπτικές διαδικασίες). Και η ταινία τελειώνει. Το 12χρονο έχει γίνει τελικά μεζές. Ο ηλίθιος υιοθετεί ένα ορφανό και το κάνει σαν τα μούτρα του. Η τοξοβόλος δεν ξέρουμε τι κάνει, ο άνεργος επίσης. Ο παππούς έχει γίνει χαλκομανία και έστω και αν έφερε αντιρρήσεις είναι εντελώς νεκρός.
Εντ οφ σπόιλερζζζ
*******************************************************************************


ΜΗΝ ΤΗ ΔΕΙΤΕ ΤΗ ΦΛΟΜΠΑ. Στο τέλος γελάγαμε με τη χαζομάρα τους και τη χαζομάρα μας.. Ευτυχώς η συνοδός μου είναι άνετη και παρ’όλο που την πήγα σε επικών διαστάσεων μαλακία, δείχνει πρόθυμη να ξαναβγεί μαζί μου. (Αν και ψιλιάζομαι πως το σινεμά ψιλοαποκλείεται την επόμενη φορά) :P
Ξανά μανά : ΜΗΝ ΤΟΛΜΗΣΕΤΕ ΝΑ ΤΟ ΔΕΙΤΕ!!!
ΝΑ ΔΕΙΤΕ ΟΜΩΣ «ΤΟ ΚΑΚΟ». ΕΛΕΓΕΙΑ!

10 comments:

Sousou Delatroba said...

'Στα κορεάτικα προφανώς «τσου τσούν» σημαίνει «πολλά λεφτά»'

Ευχαριστούμε για την διαφωτιστική διευκρίνιση. Τώρα αντιλαμβάνομαι τον λόγο για τον οποίο ένας πτωχός σχιστομάτης εις τον Χρυσό Φοινικα με αποκάλεσε Madame Tsou tsou(n) - βέρα Κολωνακώτισσα γαρ και δη πλουσία. Και τον παρεξήγησα τον ελεινό.

Σε συνέχεια της γλωσσολογικής σας φιλομάθειας σας πληροφορώ ότι εις την Κινεζικήν "(μ)πού τσουο" σημαίνει "καλούτσικα". Ο δίφθογγος "μπ" προφέρεται όπως το πρώτο "p" στην λέξη "pope". Δια να μη νοζίζετε ότι απλώς χειριζόμαστε επιδεξίως το ζεύγος βεργοειδών κοψιδο-χειριστηρίων.

Εύχομαι η επόμενη σινεταινία που θα παρακολουθήσετε να μην είναι τοιουτοτρόπως φλομποειδής και σκουρσκουρο-περιλαμβάνουσα ως προς το θέ(α)μα.

Εκ Κολωνακίου ορμωμένη,
Madame Sousou

Σίσσυ said...

Μια αναζήτηση (που έκανα καθαρά από θέμα περιέργειας) στο IMDB δίνει στην ταινία 7,3/10 από ένα σύνολο 5.615 ψήφων...Ή που είναι όλοι κινέζοι (καθόλου απίθανο) ή που τους άρεσε όλο αυτό που από την περιγραφή σου μοιάζει totally χάλια...:)
By the way...τι είναι η κουσκούρα;

Pastaflora said...

μετά από αυτή την υπερβατική κινηματογραφική κριτική που μόλις διάβασα, δεσμεύομαι ότι θα βγω στους δρόμοι να πουλήσω κεριά για να χρηματοδοτήσω τις επόμενες 10-15 ταινίες - φλόμπες που θα δεις.
α, και μια συμβουλή: πάρε μαζί σου τον zaphod, τον mujahedin, τις γριές από τις διαφημισεις του Jose Cuervo. Mη διανοηθείς όμως να πάρεις μαζί σου άλλη αιθέρια ύπαρξη! άκου και τη θεία!

Stefanos said...

Σίσσυ το ειδα και εγώ αυτό και του βαλα άσσο κατευθείαν. Κοίτα,περί ορέξεως κολοκυθόπιτα, αλλά δε νομίζω να αρέσει σε κανέναν φαν του είδους αυτή η επική παπαριά :)
Και η σκουσκούρα είναι έκφραση πυργιώτικη (από το Zaphod την πήρα) και αν έχω καταλάβει καλά εννοούν τη σαύρα. Ή κάτι τέτοιο..
Madame Sousou χαιρετίσματα στο Κολωνάκιον και μην ανησυχείτε, θα φροντίσω η επόμενη επιλογή να είναι πιο αξιόλογη.
Pastaflora δεν έχεις άδικο, αλλά ρε γαμώτο αφού ήθελε να το δει η αιθέρια, τι να κάνω, να χάσω ευκαιρία; Εδώ κάνουμε κρα να πάμε με θηλυκό σε κανα θριλλεράκι. Άρπαξα την ευκαιρία :) (την επόμενη φορά θα την πάω να δει το Cannibal Ferrox) :) :) :) :) :)

Zaphod said...

Σκουσκούρα= η μεγάλη σαύρα, συνήθως πράσινη. Εναλλακτικά (κοροϊδευτικά) το ιγκουάνα

Ρε συ λίγο μόνο σου σε αφήνω και πας και βλέπεις τις μλκιες του αιώνα!!!

ΤΟ ΚΑΚΟ rulessss. Αυτή ναι ήταν ταινία!
Μήπως πρέπει να κάνουμε καθυστερημένη πλην τίμια και ελεγειακή κριτική;;;;

stellini said...

Μπράβο όμως που καθήσατε να το δείτε.. εγώ θα έφευγα στο μισάωρο :P

ONOMATODOSIA said...

πεθανα στο γελιο ρε.και με το ποστ και με τα σχολια.
καλα τι μαλακιες πας και βλεπεις;
δε ρωτησες πριν;

φλομπα.δε την ηξερα.απο που βγαινει αυτη η λεξη;

Nemertes said...

Άσε, αν δεν έχεις δει το "Οι δυό ατσίδες και το πονηρό ποντίκι" δεν ξέρεις τι θα πει φλόμπα! :p

Σίσσυ said...

Ευχαριστώ για την ενημέρωση περί σκουσκούρας...Μπορεί να χρησιμοποιηθεί και ως "κοίτα μια γκόμενα σκουσκούρα;" :P (εκ του σαύρα γκόμενα; - Τι ανυσηχίες έχω μεσημεριάτικα!)

Sousou Delatroba said...

Προς Σίσσυ:
Το σύνηθες είναι να χρησιμοποιείται η λέξις σαύρα. Ομού και η λέξις σαλούφα. Αμα βεβαίως θέλεις να κάνεις εντύπωση αναγνώστριας Μπαμπινιώτη κάνε χρήση του λήμματος σκουρσκούρα. Ας με διορθώσει ο γλωσσομαθής Zaphod, αλλά αν ενθυμούμαι ορθώς από παλαιότερες διακοπές μου σε εξοχή αι σκουρσκούραι είναι είδος ανεπιθύμητο (εκτός κιαν αποτελεί τσιπουρομεζέ), πετούν τους δε αμμοχάλικον ως αποτρεπτικόν από τις αυλές και τις λαχανοκαλλιέργειες.

Για άνδρες προτίμησε τη λέξη 'γκόσταρος'. Πρόκειται για άλλο είδος σαύρας που λιάζεται με τη γλώσσα έξω περιμένοντας ο μυγομεζές να πα να κάτσει πάνω στη γλώσσα του. Λαϊκιστί ο κηφήνας.

Προς Estarian: Θα φροντίσω προσωπικώς το Κολωνάκιον να λάβει τους χαιρετισμούς σας.

Καταπολεμήστε τη Σαββατιάτικη μαυρίλα με απλούς τρόπους, ήτοι ανοίχτε και κανά παράθυρο να μπει λίγο φως και καθαρός αέρας.

Αν αυτό δεν αρκεί εκδράματε εις παραλιακήν ψαροταβέρνα με καλούς φίλους. Ένδυμα δείπνου ας επιβληθεί το ηπιοπαρδαλόν που θα φορεθεί πολύ φέτος το καλοκαίρι.

Πάω να αλλάξω χρώμα καπέλου μπας και σας ανεβάσω ψυχολογικώς μετά του ενδυματολογικού μου παραληρήματος.

Έκτακτον περιστατικόν:
Σαύρες τινές διέσχισαν τη Σκουφά. Στέλνω τη Μαρούσκα να εξεύρει αμμοχάλικον εις το κοντινό ντελικατέσεν.

Ο πλούτος γνώσεων πού να κρυφτεί,
Madame Sousou