Μια και πλησιάζουν οι πανελλήνιες και η νεολαία της Ελλάδος ασφυκτιά κάτω από τόνους βιβλίων, ατελείωτες ώρες φροντιστηρίων και καφέδες στα γνωστά πράσινα καφέ που θα έπρεπε να σιχαίνεσαι άμα δεν έχεις πλέον ακμή, είπα και εγώ να βοηθήσω λίγο στο θέμα του επαγγελματικού προσανατολισμού, που είναι τόσο υποβαθμιζμένο θέμα στα σκολεία.
Αγαπητά μου παιδιά, σας καταλαβαίνω. Ο κόσμος δεν είναι όπως σας τον παρουσιάζει ο Λαζό. Το ψιλιάζεστε και εσείς πως η γνώμη σας ποσώς μας ενδιαφέρει εμάς τους ενήλικες. Και έχετε δίκιο. Όσο αγωνιστές της ζωής και a priori παντογνώστες επί παντός επιστητού σας παρουσιάζουν μερικοί στα μήντια, παραμένετε 17 χρονών, πράγμα που σημαίνει ότι τα καθήκοντά σας περιορίζονται στο να εμφανίσετε ακμή, να βγάλετε τρίχες σιγά σιγά και να έχετε ενοχλητικές φωνές. Ναι, ξέρω εσείς θα αλλάξετε τον κόσμο, η φωνή σας έχει δύναμη, έχετε την αγνή σοφία των 17 σας χρόνων και άλλα τέτοια γλυκανάλατα, αλλά όλοι έτσι ήμασταν στα 17, μόνο που τότε δεν είχαμε το Λαζό να μας καπελώνει, αλλά το Σαμαράκη να μας λέει ιστορικές ατάκες και όχι την προπαγάνδα των 9.
Επειδή λοιπόν είστε μπλεγμένα παιδιά και δεν ξέρετε τι να σπουδάσετε και να δηλώσετε και τα λοιπά, θα σας πω εγώ μερικές προτάσεις. Θέλετε να μείνετε πάντα μετριότητες; Θέλετε να γίνετε απλοί επιστήμονες από αυτούς που φτιάχνουν νέα φάρμακα, αυτούς που εξερευνούν το σύμπαν, αυτούς που εξηγούν πολύπλοκα φαινόμενα, αυτούς που προχωρούν βήμα-βήμα την τεχνολογία για να καλυτερεύσουν οι ζωές των συνανθρώπων; ΟΧΙ ΒΕΒΑΙΑ! Αυτούς δεν τους ξέρει ούτε ο θυρωρός της πολυκατοικίας τους και ήταν μούρες όταν δεν υπήρχε τηλεόραση. Τους έχουμε ξεπεράσει. Άσε που κακοπληρώνονται. Ιδού λοιπόν αγαπητέ 17χρονε και αγαπητή 17χρονη ποια είναι τα επαγγέλματα του κοντινού μέλλοντος :
1. Παίκτης σε απλό ριάλιτι
Ο παίκτης σε απλό ριάλιτι -εννοούμε όχι καλλιτεχνικού προσανατολισμού- είναι ίσως η χαμηλότερη βαθμίδα παίχτη. Απλά δηλώνεις συμμετοχή και αν σε πάρουν, έχει καλώς. Έχεις τη δυνατότητα να δηλώσεις και σε πολλά ριάλιτι αυξάνοντας έτσι την αναγνωρισιμότητά σου, σε περίπτωση που οι εταιρείες παραγωγής σε ανακυκλώνουν.
Θετικά: Από άγνωστος καρμπόγυφτας/άσημη χαζοβάϊολιν της γειτονιάς, εν ριπή οφθαλμού βγαίνεις στην τηλεόραση να σκορπίσεις και συ τη σοφία σου και το τι έχεις μάθει στην μακριά και περιπετειώδη ζωή που ζεις τα τελευταία 22 χρόνια, να αποκαλύψεις τα ψυχικά τραύματα που έχεις από το σχολείο με τις γκόμενες που σε φτύναν και την αρχαιολόγο που σου βαλε 5 στα Αρχαία ενώ σαφώς άξιζες 6. Μπόνους θετικό είναι ότι κατά τη διάρκεια αυτού παίζει να πιάσεις και κανα μπουτάκι άμα σε καλοκυαλάρει το γκομενάκι παραδίπλα. Μπόνους μπόνους, είναι ότι αν είσαι κλασσική περίπτωση βλάβης, θα σε παίξουν και σε άλλες εκπομπές για να σε δούμε και μεις το βράδυ να γελάσουμε με τα χάλια σου και να ευχαριστηθούμε την ανωτερότητά μας. Μπόνους μπόνους μπόνους, άμα είσαι περιπτωσάρα, να σε παίξουν και τα μεσημεριανάδικα, όπου ανάλογα πως το χεις παίξει, σου κάνουν και ανάλογη παρουσίαση. Ή το πικραμένο παιδί του λαού που αγωνίζεται για το ψωμί του, ή το κρυφό διαμάντι-ζεν πρεμιέ-καθημερινός ήρωας κλπ, έχει απο όλα ο μπαξές.
Αρνητικά: Βραχύβια δημοσιότητα. Μάλλον κάτσε, να το πω ελληνικά : Μεθαύριο δε θα σε ξέρει κανείς. Τα 15 λεπτά δημοσιότητας και πολλά σου είναι. Οπότε αρπάς όσο παραδάκι καταφέρεις, αρπάς όποιο μπουτάκι προσφερθεί και ελπίζεις ότι ήσουν αρκετά νούμερο για να σε πάρουν και σε άλλο ριάλιτι.
Αποδοχές : Δυστυχώς ελάχιστες. Το επάγγελμα ενδείκνυται μόνο για άτομα που κυρίως αποζητούν μια δόση αναγνώρισης ( Ρε συ! Τον βλέπεις αυτόν; Αυτός είχε πάει την προηγούμενη βδομάδα στο "Μαγείρεψε μπας και κάνεις σεξ" και έλεγε υπερατάκες")
2. Παίκτης σε καλλιτεχνικό ριάλιτι
Ο παίκτης σε καλλιτεχνικό ριάλιτι είναι μερικές σκάλες παραπάνω από τον απλό ριαλιτά. Έχει κάποιο ταλέντο, έχει κάτι να προσφέρει στην άτιμη και ρημάδα κενωνία. Ή έτσι νομίζει. Ή έτσι του είχε πει η μαμά του όταν ήταν 5 χρονών και τραγούδησε το "Παιδιά της Ελλάδος παιδιά" στη γιορτή του Νηπιαγωγείου του. Ή η μαμά του τον/την θέλει να μοιάζει με κάποιον γνωστό σταρ από τα παλιά κλπ. Ξέρετε "Αχ η Αννούλα μου είναι φτυστή η Αλίκη στα νιάτα της", "Ο Κωστάκης όμως ε, λες και βγάλαν φωτοτυπία τον Μάρλον Μπράντο" (φαντάζομαι στα 50's γιατί στα 80's δεν είχαν κατασκευαστεί ακόμα φωτοτυπικά που θα άντεχαν το βάρος από τα προγούλια του).
Υπάρχουν όμως και άλλοι που έχουν όντως τάλαντο, αλλά επειδή ο Γιαραμπής δε στα δίνει όλα, όταν σου δίνει και βυζιά και κώλο και φωνή, συνήθως τα υλικά δεν περισσεύουν για περιεχόμενο στο κρανίο, οπότε το στεγανοποιεί και το γεμίζει με αέρα, να επιπλέεις και στη θάλασσα καλύτερα.
Θετικά : Αν είσαι όντως ταλαντούχα ατομάρα, κάτι θα κάνεις. Θα κονομήσεις κανα φράγκο, θα έχεις 13χρονα να ουρλιάζουν το όνομά σου στα λάιβ του Ψυχοσάββατου, θα σου βγάζουν πανώ, θα σου πετάνε στρινγκ, ενίοτε και σώβρακα βαμβακερά, αυτά με την πουλοέξοδο, θυμάστε κλπ. Άμα είσαι και από τους πολύ καλούς και νικήσεις δε, θα βγάλεις και δίσκο, θα τραγουδήσεις σε μαγαζά, θα κάνεις καριέρα( όπου καριέρα εννοούμε συνήθως 2-5 χρόνια, όχι τα 30 που εννοοεί ο άλλος κόσμος). Γενικά άμα είσαι καλός, η αναγνωρισιμότητά σου θα διαρκέσει και θα κονομήσεις κιόλας, αρχικά.
Αρνητικά : Αν είσαι ατάλαντος, η καριέρα σου στα μήντια θα διαρκέσει όσο και η οντισιόν σου, πλας το ξεφτιλίκι που θα φας σε όλα τα μεσημεριανάδικα και όσες εκπομπές παίζουν βιντεάκια από ψώνια σαν και σένα που νομίζουν ότι είναι κάτι άλλο από αυτό που είναι. Γιατί βρε αγόρι μου δε σου κανε που ήσουν π.χ τι να πω, οδηγός ταξί; ντροπή είναι; όχι. Κάτσε στο ταξάκι σου, βγάλε το ψωμάκι σου και ζήσε σαν άνθρωπος. Αλλά όχι, σε έπεισε η ξαδέρφη σου η Σώλα που ξέρει από φωνητική επειδή πέταγε λουλούδια ένα φεγγάρι στο Ρέμο, ότι έχεις φωνή καλύτερη. Και συ την πίστεψες. Καλά να πάθεις και κάτσε τώρα να σε κράζει ο σύμπας.
Αν είσαι καλός, τα προβλήματα είναι μεγαλύτερα είναι η αλήθεια. Γιατί πες π.χ ότι είσαι ένας καλός τραγουδιστής με ωραία ροκ φωνή κλπ. Κατ αρχήν ξεχνάμε το ροκ, γιατί δεν πουλάει στους φλωροσταθμούς που κάνουν πρόγραμμα κάτι γκέισσες και κάτι κοριτσάκια με τσιριχτή φωνή, δεν πουλάει στα σκυλάδικα και δεν πουλάει στο κοινό που βλέπει αυτό το ριάλιτι. Πρέπει να ξεχάσεις λοιπόν το ροκ και το δερμάτινο τζάκετ και να το ρίξεις σε ένα και-καλά-έντεχνο-ποιοτικό ρετροσκυλοπόπ με σύγχρονες ντανς επιρροές και τα τσιμπιρδόνια του Καράμπελα. Κοινώς φίλε, πρέπει τη μουσική σου και τη φωνή σου να τη ράψεις στα μέτρα του κόσμου που πάει στα μπουζούκια, τέλος. Οπότε, πάνε τα όνειρά σου για να τζαμμάρεις μπλουζιές σε ροκ σκηνές και να πουλάς δίσκους που θα αναβαθμίσουν την αποδοχή του ρεύματος στην Ελλάδα. Και μεταξύ μας, μια χαρά αποδοχή έχει το ρεύμα στην Ελλάδα, απλά μας φοβούνται, όπως είπε και η γνωστή τύπισσα στο γνωστό γκόμενο στο τηλέφωνο, μετά τη συναυλία των AC/DC (Πραγματικό περιστατικό, γκόμενα βγαίνει από το Mall μετά το τέλος της συναυλίας, βλέπει τον κόσμο να βγαίνει, τηλεφωνεί και λέει στον γκόμενο να της μιλάει μέχρι να πάει στο αυτοκίνητο γιατί είναι πολλοί μεταλλάδες με μαύρες μπλούζες τριγύρω και φοβάται). Αν είσαι δε μπουζουκόβιος από την αρχή, τότε θα κάνεις καργιέρα. Θα κάνεις και φωτογραφίσεις αν έχεις και ωραία μούτρα -ή αν είσαι γυναίκα, ουυυυυ.., θα καβατζώσεις και θέση σε σκυλάδικο πρώτης μούρης και θα πέσεις στην κονόμα. Μετά απο μερικά χρόνια θα χει περάσει η μπογιά σου όμως και θα τον πιείς ψυχολογικά, αλλά θα βρεις ή καμιά 50άρα τηλεπαρουσιάστρια που νομιζει ότι είναι 18, ή καναν επιχειρηματία (έχετε δει ποτε τραγουδιάρα π.χ με έναν απλό δημόσιο υπάλληλο;) να του κάτσεις, να κάνεις παιδιά και να το παίζεις αγία. Και μετά στα χόμπι σου θα είναι οι πλαστικές, το μπότοξ και ο σχολιασμός επικαιρότητας με τις ξανθές.
Αποδοχές : Άμα δεν είσαι ηλίθιος, πρίν περάσει η μόδα σου θα κάνεις καλή καβάτζα. Προσοχή στις κόκες και στο τζόγο, έχουν φάει πιο έξυπνο κόσμο απο σένα. Άμα είσαι ηλίθιος και ατάλαντος, ε τι περιμένεις να βγάλεις; το πολύ κανα cd με την Πάνια.
3. Μπαλαντέρ
Το επάγγελμα του μπαλαντέρ είναι πολύ πρόσφατο και πολύ επικερδές. Ασκείται κυρίως από γυναίκες, αλλά φαντάζομαι πως υπάρχουν και αρκετοί άνδρες, απλά δεν τους έχει πάρει το μάτι μου.
Για να γίνεις μπαλαντέρ, κατ αρχήν πρέπει να είσαι όμορφη. Να έχεις τη στόφα της σταρ ρε παιδί μου, πως το λένε. Η επαγγελματίας μπαλαντέρ, ξεκινάει συνήθως από μοντέλο, κάνοντας μια καριέρα 5-6 χρόνων, στην οποία κάνει φωτογραφίσεις σε λαϊφστάϊλ περιοδικά, γυρνάει στα πάρτυ και στα καιγκαλά και κάνει "δημόσιες σχέσεις" με επιχειρηματίες, μεγαλοτέτοιους και μεγαλοαποκείνους. Γύρω στα 25 δε, όταν πλέον έχει γεράσει για να είναι μοντέλο, το ρίχνει είτε στην υποκριτική, μια και υποκρινόμενη τόσα χρόνια ότι είναι κάτι, το χει το άθλημα, είτε στο τραγούδι μια και είναι σίγουρη ότι το ωραίο βυζί συνεπάγεται και ωραίο φωνή. Μετά τα 30 η μπαλαντέρ γίνεται συνήθως μέλος κάποιας εκπομπής ή αν είναι πολύ ψαγμένη, γίνεται ραδιοφωνική παραγωγός, ενίοτε δε και ραδιοφονική παραγωγός. Μετά τα 35 γίνεται μάνα και σύζυγος και ευτυχώς χάνεται από τα μάτια της δημοσιότητας για να πάρει τη θέση της κάποιο φρέσκο κρεατικό.
Θετικά : Φήμη, αναγνωρισιμότητα, πρώτο τραπέζι στις μπουζουκλερί, "θυελλώδης" ζωή (την οποία αν κάνεις ως μη-διάσημος ή μή-διάσιμη θα σε πούνε πρεζάκι-αλκοολικό-νταβατζή-ζιγκολό-πόρνη κλπ), πρώτη μούρη στις φωτογραφίσεις, πρώτο τραπέζι πίστα και σε αυτά τα υβριδικά κλαμποεστιατοριομπαρ κλπ. Γνωριμίες με την αφρόκρεμα τση κενωνίας και σταθερή παρουσία στα μέσα ενημέρωσης όλων των βαθμίδων, εκτός ίσως από την "Εστία" και την "Ακρόπολη".
Αρνητικά : Μεγάλη πιθανότητα "κακής διαχείρισης" της δημοσιότητας, το οποίο σημαίνει ότι αν παραπάρουν τα μυαλά σου αέρα θα πάρει ο κώλος σου φωτιά. Απο σταρ θα καταντήσεις γραφικότητα αν και αυτό για πολλούς είναι τίμιο αντίτιμο για λίγη δημοσιότητα παραπάνω. Έτερο μεγάλο πρόβλημα είναι τι θα κάνεις όταν έρθει η ημερομηνία λήξης σου και αυτοί που σε προσκυνούσαν χτες μεσημέρι λίγο πριν τις 4, σήμερα πρωί πρωί κάνουν ότι δε σε ξέρουν. Εκεί είτε στην καρφώνει άσκημα και αρχίζεις να ψάχνεις δημοσιότητα με κάθε τίμημα, οπότε γίνεσαι μέγα σπεκτάκολο, είτε το χειρίζεσαι ως άνθρωψ και πας σπιτάκι σου να χαρείς αυτά που έβγαλες μακριά από τους παπάρες που σε τριγυρίζαν τόσα χρόνια.
Αποδοχές : Μεγάλο περιθώριο για πολύ χρήμα και συνήθως εύκολο, ειδικά αν είσαι και "φιλόξενη" κοπελιά ή "ανοιχτός άνθρωπος" όπου γυρνάς και τα τσοντίδια σου, κάνεις τις βίζιτές σου, και επειδή παίρνεις πολλά, δε σε λένε απλή πουτάνα (με τις οποίες το blog δεν έχει καμία διαφορά, καμία κακία και τις θεωρεί απλές εργαζόμενες - οι άλλοι τραβάνε ζόρια), αλλά σε βγάζουν και στα κανάλια να σε χειροκροτάνε τα βλαμμένα. Προσοχή μόνο στις κόκες και τα συναφή, γιατί κοστίζουν, εθίζουν και άντε να ξεμπλέξεις.
4. Μεγαλοσυνδικαλιστής
Για να γίνεις μεγαλοσυνδικαλιστής, πρέπει πρώτα να συνδικαλιστείς και λογικά -δεν έχω εσωτερικές πληροφορίες. μια εικασία κάνω- να είσαι σφουγγοκωλάριος κάποιου αρκούντως ισχυρού ώστε να σε σπρώξει στα ανώτερα κλιμάκια της συνδικαλιστικής ιεραρχίας. Επίσης πρέπει να είσαι δημόσιος υπάλληλος, να έχεις δυνατή φωνή και να μπορείς να κουνάς τα χέρια σου με νόημα, πυγμή και αυτοπεποίθηση. Μπόνους προσόντα αποτελούν το θράσος σε συνδυασμό με την ικανότητα να γλείφεις κατουρημένες ποδιές και να κάνεις τα στραβά μάτια. Απαιτείται επίσης και εγγραφή σε μεγάλη κομματική οργάνωση προφανώς, γιατί ως γνωστόν οι ανένταχτοι και οι ιδεολόγοι καταλήγουν να τους λείπουν 90 λεπτά για να συμπληρώσουν 1 ευρώ. Η ιδεολογία επιτρέπεται αρκεί να ξέρεις να τη χρησιμοποιείς και να την τεντώνεις όποτε βολεύει.
Θετικά : Αν είσαι έξυπνος και λαμόγιος, δε θα χρειαστεί να δουλέψεις ποτέ μετά τα 35 σου. Θα είσαι σε 18 επιτροπές αγώνα, 63 διάφορες γενικού χαρακτήρα επιτροπές από τις οποίες θα πληρώνεσαι. Επίσης πολύς κόσμος θα θεωρεί ότι δε δουλεύεις επειδή αγωνίζεσαι για το συμφέρον του και όχι γιατί βαριέσαι ιδεολογικά. Αν είσαι δε πραγματικό διαμάντι, μπορείς να προβιβασθείς σε πραγματικά μεγάλη συνδικαλιστική θέση, όπου εκτός του ότι θα είσαι καλοπληρωμένος άεργος, θα έχεις και μεγάλη μούρη στην κενωνία, και θα κονομάς x3. Άσε που με σωστές στρατηγικές κινήσεις μπορεί και να καταλήξεις βουλευτής, με τις ψήφους αυτών ακριβώς που σε έβριζαν στις γενικές συνελεύσεις ως πουλημένο τομάρι, αλλά προτιμούν να ψηφίσουν ένα πουλημένο τομάρι που ξέρουν και είναι "παιδί του λαού" παρά ένα άγνωστο πουλημένο τομάρι που μεγάλωσε πιο κυριλλέ. Όλοι τους δε, αγνοούν ότι τα εκ γεννετής πουλημένα τομάρια είναι πολύ πιο τίμια από αυτά που έγιναν στο δρόμο, ακριβώς γιατί έχουν συνηθίσει να μασάνε, ενώ οι άλλοι είναι και πιο πεινασμένοι και πιο αδίστακτοι.
Αρνητικά : Αν εξαιρέσουμε την πιθανότητα να αρπάξεις κανα κουβά σφαλιάρες σε τίποτα διαδηλώσεις, τίποτα γιαούρτια σε καμιά συνέλευση, νομίζω τα αρνητικά περιορίζονται στο τι σκατά θα βρεις να κάνεις όλη μέρα αφού δε δουλεύεις.
Αποδοχές : Ξεκινάς χαμηλά, αλλά οι πιθανότητες για τρελλό χρήμα είναι απίστευτες. Σε 2-3 επιτροπές να μπεις, καθάρισες.
[Θα ακολουθήσουν οι ειδικότητες του Υπαλλήλου Βουλής και Μέλους Κριτικής Επιτροπής Ριάλιτι]
[Το post θα συμπληρωθεί και με άλλα επαγγέλματα οσονούπω, τώρα έσκασε δουλειά]
