Eπικαιρότης # καμποσο

Της ποτάνας γίνεται στα ελληνικά ιντερνέτια τις τελευταίες μέρες.

Εννοείται με τη γνωστή δόση σοβαρότητας, ψυχραιμίας και μακριά από αγκυλώσεις, αλλοφροσύνες και άναρθρες κραυγές ένθεν κακείθεν.

Μάθαμε να λειτουργούμε με το θυμικό και το συναίσθημα μόνο και η παραμικρή παρότρυνση για ψυχραιμία, επανεξέταση, επαναπροσδιορισμό και κριτική αντιμετώπιση βρίσκεται αντιμέτωπη με αλαλάζουσες χορωδίες αγανακτισμένων πολεμιστών της δικαιοσύνης (όλων των αποχρώσεων και εκφάνσεων) οι οποίες σε κατηγορούν χρησιμοποιώντας τα πατενταρισμένα και τυποποιημένα εκφραστικά μέσα της ιδεολογικής τους προέλευσης.

Μαντίλες κλπ

Είτε θα σαι φασίστας, είτε φιλελές, είτε "επιστήμονας" (έτσι με τα εισαγωγικά), είτε προδότης, είτε ανθέλληνας, είτε αιληνούτζος, είτε πολλά πολλά άλλα, καθότι οι κατηγορίες ιδεολογικής προέλευσης είναι πολλές και όχι ακριβώς αλληλοαναιρούμενες. Μια και σε έναν ιδεολογικό και συναισθηματικό κυκεώνα, μπορεί να είσαι ταυτόχρονα άθεος ξερωγω αλλά να θεωρείς ιερό το δικαίωμα του πιστού της μεγάλης Συμπαντικής Τσαγιέρας να κοπανάει το γιό του στις 8 το πρωί κάθε Τετάρτη και ακόμα πιο ιερό το δικαίωμα του γιου του να παρακαλάει τον πατέρα του να τον κοπανήσει κάθε Τετάρτη το πρωί στις 8. Παιδιά δεν ξέρω, για σας, αλλά εγώ ως άθεος , είμαι άθεος για όλους. Δεν είμαι "ορθόδοξος άθεος" (<== αυτό έχει ειπωθεί στα σοβαρά από άνθρωπο), ούτε "καθολικός άθεος" ούτε "βουδάθεος". Δεν πιστεύω εξίσου στο Δία, στο Γιαχβέ, στον Αλλάχ, στο Γκανέσα  κλπ. Και όπως θα έλεγε και ο Χίτσενς, φοβάμαι εξίσου όλους τους πιστούς. Ναι στις δυτικές κοινωνίες έχουμε ξεπεράσει μέσες άκρες τις εφηβικές ασθένειες της κύριας θρησκείας μια και δε εμάς που δεν πιστεύουμε δε μας καίνε πια στην πυρά. Ναι το ότι θα θέλανε μερικοί μερικοί είναι άλλο ζήτημα. Το θέμα μου είναι ότι δε μπορούνε και είμαι πολύ ευχαριστημένος για αυτό. Εδώ έχουμε μείνει μονο στο επίπεδο της κοινωνικής πίεσης και στίγματος αλλά και αυτό σιγά σιγά..τεσπα ξεφεύγω.

Είδα π.χ διαμαρτυρία για το δικαίωμα στη μαντήλα από εκπροσώπους φεμινιστικών blog/ειδησεογραφικών site κλπ. Κατανοώντας την πηγή της σύγκρουσης "μα δηλαδή θες να απαγορέψεις στην άλλη να φοράει μαντήλα άμα γουστάρει; πας καλά; ο,τι θέλει θα βάλει στο κεφάλι της" θεωρώ ότι πήγε αλλού για αλλού το θέμα. Φυσικά και η άλλη να φοράει ο,τι θέλει στο κεφάλι της, στα χέρια της, στα μπούτια της, ας βγαίνει έξω ντυμένη από Darth Vader μέχρι Ελένη Λουκά και από Βασίλισσα Ελισσάβετ μέχρι Εσπρεσσιέρα. ΔΕ ΜΕ ΑΦΟΡΑ. 

Στο θέμα όμως της θρησκείας και ειδικά της νοοτροπίας των θρησκειών της ερήμου εναντι στις γυναίκες (όσο την καταλαβαίνω δηλαδή) το θέμα πάει λίγο παραπέρα από το "ο,τι γουστάρω θα φοράω". Νομίζω οτι οι απανταχού ανθρωπιστές, τα άτομα με μεγαλύτερη ευαισθησία στα γυναικεία ζητήματα κλπ θα θεωρούσαν αρνητικό το να φοράει μια γυναίκα ένα σύμβολο της υποταγής της στην πατριαρχική κοινωνία (οκ μπορεί να μου ξεφεύγει η ανάλυση εδώ λίγο, δε λέω οτι έτσι είναι λέω ότι έτσι το αντιλαμβάνομαι. Και σε αντίθεση με το 99,99% του διαδικτύου, εγώ μπορεί να κάνω και λάθος). Ναι ακόμα και όταν το επιλέγει. Βέβαια το "επιλέγω" επάγει την ύπουλη προϋπόθεση οτι μπορείς να κάνεις και αλλιώς. Και ρωτώ, εντός της δικής της θρησκευτικής κοινότητας, η κοπέλα που το επιλέγει, μπορεί να κάνει και αλλιώς χωρίς έστω κοινωνικές επιπτώσεις; Πραγματικά ρωτάω. Είμαι της άποψης ότι οι θρησκείες δεν είναι αλα κάρτ. Αυτή είναι και η ένοια του δόγματος άλλωστε. Και δεν το καταλαβαίνουν πολλοί πιστοί που έχω συζητήσει κατά καιρούς μαζί τους. Δε μπορεί ο Χ που μου πρηζε τα παπάρια επειδή δε νήστευα (με επιχειρήματα κυμαινόμενα από το "Θα σε κάψει ο Θεός" μέχρι το "Έλα ρε μαλάκα, για αποτοξίνωση καντο", και από το "Ακολούθα και κανα έθιμο ρε ανθέλληνα" μέχρι το "καλά ρε δε ντρέπεσαι, μεγάλη Παρασκευή;") και να είχε προγαμιαίες σχέσεις ΚΑΙ πηγαινε στις πουτανίτσες μεγάλη βδομάδα(παντρεμένος πια) (όχι μεγάλη Παρασκευή όμως). Ε ρε μαν, νισάφι. Τεσπα, δεν είναι αλα καρτ το θέμα. Και δεν επιδέχεται αμφισβήτησης. Αυτά είναι, αμα επιλέγεις να ανήκεις εκεί πρέπει να ακολουθείς αυτούς τους κανόνες. Τελεία. Άμα δε γουστάρεις, στις πιο χαλαρές κοινωνίες οκ δεν έχουμε πρόβλημα, πήγαινε αλλού, στις λιγότερο χαλαρές κοινωνίες, σουγαμησωτοκερατο. Το ίδιο ισχύει και για τους ομοφυλόφιλους. Ειμαι υπερ του πολιτικού τους γάμου, είμαι υπερ του να υιοθετούν παιδιά, θεωρώ γελοίο το να ζητούν μερικοί (τώρα δεν έχω το λινκ καπου το χα δει) να παντρευτούν στην εκκλησία. Πας να ζητήσεις την ευλογία αυτών που σε θεωρούν μίασμα και abomination και δενξερωκαιεγω τι; Γνωστική ασυμφωνία φορ δη γουίν.

Και γυρνάμε στο χιτζαμπ, νικαμπ κλπ. Σύμφωνα με το Κοράνι, με ένα πρόχειρο ψάξιμο (βοηθείστε αν κάνω λάθος ε;) (η πηγή είναι αυτή:  Encyclopedia of Islam & the Muslim World, Macmillan Reference,)Τhe Qur'an admonishes Muslim women to dress modestly and cover their breasts and genitals, but it doesn't require covering the head. Ετσι υποψιάζομαι ότι το χιτζαμπ είναι κομμάτι της όλης "να ντύνεσαι σεμνά για να μην προκαλείς τους άντρες, που ειναι σεξιστικά γουρούνια αλλά έχουν και εξτρα δικαιώματα και δε μπορούν να αντισταθούν στα μπούτια"  νοοτροπίας που υπάρχει με διαφορετικές διατυπώσεις σε αρκετές θρησκείες. Έχω την εντύπωση πάλι οτι οι πρώτες που θα έπρεπε να κοπανιούνται για ένα τέτοιο σύμβολο καταπίεσης (ουάου, μέχρι και εγώ, ενα cis-scum μπορώ να καταλάβω ότι μια θρησκεία φτιαγμένη από άντρες, που δίνει δικαιώματα κυρίως στους άντρες και θέλει τις γυναίκες να σκάνε υποταγμένες στους αρσενικούς και να κλείνονται στην κουζίνα τους, καλύπτοντας τη μορφή τους για να μην τις βιάσουν ορθιες στο δρόμο, μάλλον είναι καταπιεστική προς τις γυναίκες.) Αλλά από την άλλη εγώ είμαι ενα cis-scum οπότε δε νογάω.

Και πάμε στο ζητούμενο: Είναι δικαίωμα αυτής που θέλει να καταπιεστεί, να θέλει να καταπιεστεί, γιατί έτσι νομίζει οτι ξεχωρίζει; Σαφέστετα. Αμα θες να σε δέρνει ο άντρας σου, εγώ μαζί σου. Είναι δικαίωμά της να νομίζει οτι δεν καταπιέζεται; Ακόμα πιο σαφέστατα. Οι πιστότεροι σκλάβοι είναι αυτοι που ο αφέντης έχει "σπάσει" ώστε να τον λατρεύουν. Δεν ξέραν τι έκαναν οι Mord-Sith νομίζεις; Και ναι, όπως και να το κάνεις 1400 χρονια καταπίεσης, αφήνουν κάτι.

Παραφράστε αυτό που έλεγε ο Russel , ώστε να εφαρμόζεται για την καταπίεση της γυναίκας: 

Many orthodox people speak as though it were the business of sceptics to disprove received dogmas rather than of dogmatists to prove them. This is, of course, a mistake. If I were to suggest that between the Earth and Mars there is a china teapot revolving about the sun in an elliptical orbit, nobody would be able to disprove my assertion provided I were careful to add that the teapot is too small to be revealed even by our most powerful telescopes. But if I were to go on to say that, since my assertion cannot be disproved, it is intolerable presumption on the part of human reason to doubt it, I should rightly be thought to be talking nonsense. If, however, the existence of such a teapot were affirmed in ancient books, taught as the sacred truth every Sunday, and instilled into the minds of children at school, hesitation to believe in its existence would become a mark of eccentricity and entitle the doubter to the attentions of the psychiatrist in an enlightened age or of the Inquisitor in an earlier time.

Ήθελα να βρω επίσης ένα παράδειγμα αντιδράσεων σε κάποια χ ανώνυμη κοπέλα που ήθελε να σταματήσει να τη φοράει. Παραθέτω το πρώτο πρώτο που βρήκα. Το τι γράφεται εκεί, δεν το χρησιμοποιώ ως απόδειξη, αλλά ως επιχείρημα, να καταλαβαινόμαστε .Kαι η άλλη άποψη, που λέει οτι ειναι φεμινιστική πράξη. Με την οποία δε συμφωνώ. Αλλά δείτε τη και πειτε μου

Και δεν προσποιούμαι ότι όλα είναι ρόδινα στην απο δω μεριά. Αλλα αν καταγγέλουμε εδώ την κουλτούρα βιασμού που λέει οτι "μίνι φορούσε, καλά να πάθει" τι να που΄με στην κουλτούρα που ευθέως ή πλαγίως λέει "καλύψου συ για να σαι ασφαλής". Τι διαφορά έχει ο ελελχρ κάφρος που γράφει εμετικά σχόλια κάτω απο ειδήσεις για βιασμό με αυτό; 

Πολύ δύσκολο το θέμα δε λέω και έχουμε ξεφύγει, καθότι κομμάτι του κόσμου, για να επιβεβαιώσει τον ανθρωπισμό του μπερδεύει το γεγονός της βοήθειας προς τον πληγέντα συνάνθρωπό μας με την υιοθέτηση όλης της κουλτούρας και της πολιτιστικής του ταυτότητας, πράγμα που ναι λάθος.

Και για να μην αρχίσουμε τις μαλακίες, έχω ταϊσει και συμπατριώτες μου και πρόσφυγες, ναι προσωπικά, έχω δώσει τα ρου΄χα μου, έχω δώσει τα τρόφιμα μου, κάνω οποτε και όσο μπορώ το καθήκον μου σε όποιον μπορώ, αλλά ούτε χριστιανός είμαι, ούτε μουσουλμάνος, ούτε θαυμάζω καμία από τις 2 κουλτούρες ως νοοτροπία .(το αρχιτεκτονικό τους στίγμα ναι, το θαυμάζω. Και την τέχνη τους. Και την μουσική τους ενίοτε. Την ιδεολογία και την κουλτούρα της υποταγής ή θάνατος,  ή έστω αφομοίωση ή κοινωνικό στίγμα ποτέ).Ούτε θα δικαιολογήσω καμία παράνομη πρακτική επειδή προέρχεται από πολιτισμική, θρησκευτική διαφορά. Ζω σε -σχεδόν- κοσμικό κράτος. Αν πιστεύεις στον Μεγάλο Μανιτού, η λατρεία του είναι προσωπική σου υπόθεση και σεβαστότατη, αλλά εντος των κοσμικότατων νομικών πλαισίων. Μέχρι εκεί. Μετά έχουμε πρόβλημα. Ειδικα αν ο Μανιτού σου πει να με δείρεις επειδή απαγορεύονται τα μούσια στους άντρες άνω των 30 αλλιώς σου κοβουν την τσουτσού. Στο ναό σου λάτρεψε όποιον θες. Και θα ρθω να παρακολουθήσω και τη λειτουργία απο ανθρωπολογικό ενδιαφέρον. Αλλα κανονισε η πίστη σου να ναι σαν την τσουτσού σου. Καλώς το έχεις αλλά μη μου το κουνάς στη μούρη σαν όπλο.

Μεγάλο θέμα ..και μαλλον θα μετανοιώσω που τα γραψα αυτά και δεν κάθισα να τα κοροϊδέψω με το Zaph..

Οδήγηση ντίρλα

Άλλο σημείο πίεσης και ελέγχου της ευαισθησίας του φιλοθεάμονος κοινού της ελληνικής επικράτειας ήταν και το δυστύχημα του λαϊκού βάρδου και οι ατελείωτες οιμωγές και σπαραχτικές κορώνες. Τρομάζω με αυτά που βλέπω στο φμπ πραγματικά. Αν δεν τον θαύμαζες είσαι παρείσακτος. Ήσουν υποχρεωμένος να σου αρέσει (και ψεύτης αν δεν παραδέχεσαι οτι χορεύεις σκυλάδικα νυχθημερόν απο ο,τι φαίνεται). (Μισό λεπτό, να βάλω λίγο Φωτιά στα σαββατόβραδα που μεράκλωσα, να ρίξω μια γυροβολιά στο λαμπ να στανιάρω). Μετά μπλέκαμε το "δε σου αρέσουν τα σκυλάδικα" με το "ΧΑΡΗΚΕΣ ΠΟΥ ΣΚΟΤΩΘΗΚΕ ΕΝΑΣ ΝΕΟΣ ΑΝΘΡΩΠΑΣ;" και μετά μπλέκαμε ακόμα περισσότερο τα μπούτια μας με το να πάμε να βγάλουμε απο τη μύγα ξύγκι για να μη σπιλωθεί η μνήμη του ειδώλου, που αποκλείεται 8 το πρωί μετα απο ξενύχτι στα μπουζούκια να ήταν ντίρλα και να στούκαρε, έπρεπε να τον φαγαν οι Μασώνοι, η Μοσαντ, οι ΚΥΠ-ρος κλπ. Όταν λέω γω οτι λειτουργούμε μόνο με το θυμικό και το συναίσθημα με λέτε κυνικό , ψυχρό και House ( χίλια ευχαριστώ).

Τα γεγονότα ήταν τα εξής όμως: 

Ενας νέος άνθρωπος, καλός απο ο,τι φαίνεται στη δουλειά του, ένα βράδυ ήπιε τον κώλο του και μια και "το χε" ως συνήθως, έχασε τη ζωή του. Και αντί αυτό να γίνει παράδειγμα προς αποφυγή, αντί να αποτελέσει έναυσμα ΜΠΑΣ και φοβηθεί κανας πιτσιρικάς και κόψει τις μαλακίες του, παίζει ηρωοποίηση και αγιοποίηση. Διαχωρίστε τις καταστάσεις: ΄

1. ΦΥΣΙΚΑ και κρίμα που έχασε τη ζωή του ένας νέος άνθρωπος

2. ΟΧΙ ο νεκρός ΔΕ δεδικαίωται. Ο νεκρός έφαγε το κεφάλι του (και ευτυχώς μόνο το δικό του) από ΔΙΚΟ του ΕΓΚΛΗΜΑΤΙΚΟ λάθος. 

3. ΝΑΙ πλήρωσε για αυτό που έκανε με το μέγιστο τίμημα. ΔΕΝ είναι ήρωας για αυτό. Ήρωας είσαι όταν χάνεις τη ζωή σου  για να προστατέψεις τις ζωές άλλων.

4. Αυτό που είναι είναι παράδειγμα για αποφυγή. ΜΗΝ ΠΙΝΕΤΕ ΚΑΙ ΟΔΗΓΑΤΕ. ΟΧΙ ΟΥΤΕ ΕΣΥ ΠΟΥ ΤΟ ΧΕΙΣ ΞΑΝΑΚΑΝΕΙ ΚΑΙ ΤΟ ΧΕΙΣ. ΜΗΝ . ΜΗΝ. Τέλος. Δεν έχει αλλά. Δεν έχει μα. Τέλος. Μην. Στα αρχιδια μου αν μένεις μακριά. Έμενα 50 χλμ απο την Αθήνα, όλοι οι φίλοι μου ηταν Αθήνα, οι σχέσεις μου μονίμως ήταν Αθήνα, δούλευα Αθήνα, έβγαινα συνέχεια Αθήνα, ΔΕΝ ΟΔΗΓΟΥΣΑ ΠΟΤΕ για να γυρισω. Κάθε ΣΚ ήμουν λιαρδά. Δεν έχω πάρει το αυτοκίνητο ΜΙΑ φορά να γυρίσω πίσω. Τουλάχιστον μειώνω τις πιθανότητες να φάω εγώ το κεφάλι μου. Οι πιθανότητες να με σκοτώσει κάποιος τριμάλακας ελληναράς που τον έμαθε ο πατέρας του οτι "ο γιος μου εμένα το τιμόνι το χει" είναι σταθερές. Και μειώνω και τις πιθανότητες να στείλω στον άλλο κόσμο το παιδί καμιας κακομοίρας μάνας. Που στα δικά της τα μάτια είναι πιο σημαντικό από τα δικά μου τα μούτρα και καλά κάνει.

5. Μπορώ ταυτόχρονα να λυπάμαι που έχασε ενας άνθρωπος τη ζωή του, να καταννοώ ότι την έχασε με δική του υπαιτιότητα ΚΑΙ ΝΑ ΜΗ ΜΟΥ ΑΡΕΣΕΙ Η ΜΟΥΣΙΚΗ ΤΟΥ. Έλεος πια.

Βέλγικο Φεστιβάλ Αθηνών ή κάπως έτσι

Εδώ μπαίνω σε επικίνδυνα χωράφια μια και από τέχνη εγώ νογάω μέχρι Lemmy, Ozzy, λίγο από Villa Lobos, λίγο το Rach 3, κάτι κουταλιές του γλυκού από ολλανδούς 17ου αιώνα, τουριστικά πράγματα. Ειδικά στις εικαστικές τέχνες.

Ψιλιάζομαι επίσης πως οι μισές κραυγές περί του Φαμπρ υποκρύπτουν χαμένες χορηγίες και πεινασμένες μασέλες. Οπότε κάποιοι λογικά γκρινιάζουν λόγω διαφυγόντων κερδών.

Επίσης κάποιοι γκρινιάζουν λόγω σεμνοτυφίας καθότι κατηγορούμε μεν τους μουσουλμάνοι για οπισθοδρόμηση και μεσαίωνα αλλά μη δούμε μια τσουτσού αμέσως να σοκαριστούμε.

(Κακές γλώσσες αναφέρουν πως έχω δηλώσει πως δε με αφορούν αυτές που δεν τις σοκάρει η τσουτσού μου, αλλά μια και είμαι γνωστός νάρκισσος και μου αρέσουν οι γλώσσες, θα τις πίστευα τις φήμες.)

Από την άλλη, οι γάτες που χοροπηδάνε όπως είπε και ο Ζαφ, θυμίζουν πολύ τους Jumping Jews

Aν κατάλαβα καλά το φεστιβάλ μέχρι τώρα παρουσιάστηκε περίπου ως λαική βραδιά με την Έφη Θώδη σε πανηγύρι να τραγουδάει πάνω σε καρότσα αγροτικού, ενώ ο Φαμπρ ως περίπου ο Μαξ Πλανκ της τέχνης, ο Γιούρι Γκαγκάριν της περφόρμανς και ο Ρον Τζέρεμι της μετα-καλτσουρ ξερωγω οτιναναι. Τώρα εγώ δε μπορώ να πω πολλά πολλά γιατί είπαμε απο Τέχνη υψηλή ναουμ και νοήματα, λιγο μαύρα μεσάνυχτα αλλά ρε μαν οκ, δεν ηταν και του πεταματου το φεστιβαλάκι. Θυμάμαι και μια Καμπαγιέ και εναν Μπαρίσνικοφ και κάτι μεγαλοονοματα τεραστια, δεν παιζαμε μονο Κρατική Χορηγία Κραουνάκη και Καλομοίρα γκεστ, χαλαρώστε ρε Μπαλτά.
Η αντίρρησή μου εμένα ειναι που ειδα ενα πρόγραμμα να το πω ελαφρώς αυτοαναφορικό;
Μου θύμισε λιγο το σκετσάκι με το spam.
Πρώτη μέρα :
Βέλγικη Παράσταση του Φαμπρ
Δεύτερη μέρα:
Ο Φαμπρ παρουσιάζει Βέλγους
Τρίτη μέρα
Το Βέλγιο μέσα από τα μάτια ενός Βέλγου - Φαμπρ
Τέταρτη Μερα
Βέλγικες ματιές στο βέλγικο προβλημα της τέχνης - Φαμπρ
Πέμπτη Μέρα
Βέλγοι καλλιτέχνες κοουτσάρουν έλληνες καλλιτέχνες
Έκτη μέρα
Ο Φαμπρ παρουσιάζει : Το Βέλγιο όπως το δα μόνο εγώ.
Εβδομη μέρα
Πολύ σκληρός για να χορέψει


Ε υπάρχει ενα πατερν που ειναι λίγο γελοίο για μας τους αδαείς.
Δεν ξέρω το Φαμπρέ, ξαναλέω. Δεν με χαλάει ξένος διευθυντής φεστιβάλ. Δε με χαλάνε ούτε τα τσουτσούνια του Ζορμπά κλπ. Έχω χειροκροτήσει την τσουτσού του Iggy 2 φορές άλλωστε. (Δύσκολος ο διαφωτισμος μαναμ, και εύκολη η σεμνοτυφία).
Update: Mια και λέμε για σεμνοτυφία, άρχισαν τα πρώτα κρούσματα στον τοίχο μου στο φουμπου. Εννοείται πως πρώτο πρώτο κρούσμα αηδίας και αποστροφής για τα περιστρεφόμενα τσουτσούνια ήταν από μια πρόσφατη μανούλα. Το κακό είναι οτι την 37χρονη μανούλα τη γνωρίζω από τότε που ήταν 19.  Μια και η προσωπική ζωή του καθενός είναι ιερή δε θέλω να εκθέσω καταστάσεις, αλλά το να αποστρέφεται η ΧΨΖ τα περιστρεφόμενα τσουτσούνια είναι σα να αποστρέφεται τα σφυροδρέπανα ο Στάλιν*
Τέλος Update.
Βέβαια αν ανακοίνωνε πως πρωταγωνιστές στην επόμενη παράσταση με τους ιπτάμενους παργαλάτσους θα ταν ο Ρουβάς, ο Σπαλιάρας και δεν ξέρω και εγώ ποιος άλλος προκαλεί απανωτα σκουιρτινγκ στη μέση ελληνίδα νοικοκυρά αυτή τη στιγμή, φαντάζομαι η παράσταση θα τανε σολνταουτ για 3 χρόνια. Και θα απαιτούσαμε να δώσουν όσκαρ στις πουτσότριχες του Σάκη.
Mακριά από εμένα το "αυτό δεν είναι τέχνη". Το μόνο που σκαμπάζω απο τέχνη είναι, οκ, 2 πράγματα:
1) Αν κάποιος πει "αυτό είναι τέχνη" τότε αυτό είναι τέχνη τουλάχιστον για κάποιους και τέλος
2) Το τι εγώ θεωρώ ως τέχνη δεν επηρρεάζει καθόλου την τέχνη ως ένοια και τους καλλιτέχνες ως ύπαρξη. Εγώ είμαι κλασσικούρας. Ξερναώ με νταντά, ποστμοντερν κλπ. Αλλά τι να κάνουμε, τέχνη ειν και αυτά. Μπορεί να μη μου λέει εμένα κάτι, σε κάποιον λέει. Και μέχρι εκεί.
Bέβαια το οτι κάτι είναι σώνει και καλά τέχνη εμένα δε μου αφαιρεί το δικαίωμα -και υποχρέωση μη σου πω- να το θεωρήσω ατάλαντη μαλακία κάποιου Μαέβιους Παχατουρίδη , μην τρελλαινόμαστε.
Απλά το όλο στήσιμο μου κάνει σε "θέλαμε να την πούμε στους ντόπιους κερχελέδες που μασούσαν επιδοτήσεις και πουλούσαν κουλτούρα, αλλά φέραμε το βέλγο κερχελέ να μασήσει επιδοτήσεις και να πουλήσει κουλτούρα. Μπικοζ Μπέλτζιουμ".
Φυσικά το αποτέλεσμα μετράει και μπορει ο Φαμπρ να κανει ενα φεστιβαλόνι τσίλικο, να αναστενάξουν τα μάρμαρα της Επιδαύρου. Αλλά άλλαξε τους τίτλους τουλάχιστον μαν,..
Τώρα θα μου πεις και ποιον να βάλει. Ε ρε φιλος, να σου πω ποιον θα έλεγα εγώ; Αυτόν. 1-0.
ΟΚ οχι, τον Παπαιωάννου θα λεγα, αλλά μέχρι εκεί ξέρω, τι να σου πω. Και για τέχνη στο κάτω κάτω, περι ορέξεως και τα λοιπά.

*Όποιος νομίζει ότι παίζει να κατηγορήσω επί ηθικής βάσεως οποιονδήποτε ή οποιανδήποτε επειδή είχε έντονη σεξουαλική ζωή, να σταματήσει να το νομίζει. Αυτό που κατηγορώ και θα κατηγορώ είναι το σεμνότυφο μισοκακομοίρικο ηθικοπλαστικό υφάκι της ΚυραΜπόγραινας που πριν 4 λεπτά παρτουζωνόταν στο στάβλο με την εθνική πόλο της Ουγγαρίας, και μολις γύρισε σπίτι άρχισε να κάνει κήρυγμα για την αξία της παρθενίας και την αποχή απο το σεξ γιατί διαφθείρει και δεν κάνει. Είμεθα υπερ της παρτούζας, κατά της σεμνοτυφίας