Showing posts with label σεξ. Show all posts
Showing posts with label σεξ. Show all posts

Thursday, May 05, 2011

Γ... γιατί χανόμαστε

Αντιγράφω από skai.gr :

Ένας υπήκοος των Ηνωμένων Αραβικών Εμιράτων μηνύθηκε από τη σύζυγό του, η οποία ζητεί αποζημίωση ύψους 12 εκατομμυρίων δολαρίων για ηθική βλάβη, κατηγορώντας τον ότι δεν μπόρεσε να ασκήσει τα συζυγικά του καθήκοντα, γράφει την Τετάρτη η εφημερίδα Gulf News. 
Η γυναίκα, της οποίας η εθνικότητα δεν έχει διευκρινιστεί, εξήγησε σε δικαστήριο του Ντουμπάι ότι το ζευγάρι δεν είχε έρθει σε σεξουαλική επαφή κατά τους τέσσερις πρώτους μήνες του γάμου του το 2008, προσθέτοντας ότι αργότερα ανακάλυψε ότι ο σύζυγός της έπασχε από στυτική δυσλειτουργία, σύμφωνα με την εφημερίδα. 
Η σύζυγος, εγκαταλελειμμένη, δήλωσε ότι ο σύζυγός της δεν είχε ικανοποιήσει τις ανάγκες της. Αλλά "λόγω των συντηρητικών αξιών και της κατάστασης της γυναίκας στην κοινωνία, παρέμεινα σιωπηλή και προσπάθησα να προσαρμοστώ προσευχόμενη να βελτιωθεί η κατάσταση", πρόσθεσε. 
Η μηνύτρια ζητεί 45 εκατομμύρια ντίρχαμ (12,25 εκατ. δολάρια) ως αποζημίωση, υποστηρίζοντας ότι ο σύζυγός της την είχε αναγκάσει να εγκαταλείψει την εργασία της και της είχε στερήσει τα κοσμήματά της. 


Σύντροφοι, γ...πηδ... κάντε σεξ γιατί χανόμαστε. Αν έρθει εδώ πέρα αυτή η μόδα, την γ.. και μάλιστα από τη λάθος πλευρά. Γυρνάς σπίτι μετά από 18 ώρες δουλειά και η Πέγκυ Μπάντυ που έχεις παντρευτεί και που πριν 20 χρόνια ήταν σαν την Άργουεν, ενώ τώρα είναι σαν τροχαίο με 20 νεκρούς θέλει παιχνιδάκια; Βουρ. Κούραση, άγχος, προβλήματα, στηθάγχη, νεφρά, ζάχαρο, Ζαχάρω και λοιπές δικαιολογίες δεν υπάρχουν.
Προβλέπω 85χρονους να καταπίνουν τα βιάγκρα στα καφενεία σαν ηλιόσπορους (μαύρα σπόρια για τους βόρειοι ρε) από το φόβο μη γυρίσουν σπίτι και δε μπορούν να ανταπεξέλθουν στις άγριες 30χρονια-μετακλιμακτιριακές ορέξεις της αειθαλούς βάβως τους.
Γιατί μπορεί η σεβάσμια υπερήλιξ να είναι με το μπαρμπα-Θανάση από τότε που έβγαλαν τη φωτογραφία της αποφοίτησής τους (η οποία και βρίσκεται σε περίοπτη θέση στο σπήλαιο του Λασκό ) αλλά ως γνωστόν οι γυναίκαι είναι ο μεγαλύτερος χρηματοαπορροφητικός παράγων στο γνωστό (και σε καναδυό άγνωστα) σύμπαν.
Οπότε αν η τύπισα εκεί κάτω, με όλους τους περιορισμούς που επιβάλλει η Σαρία, μπορεί να το κάνει αυτό, φαντάσου εδώ, που είμαστε μπροστά και μπολιτιζμένοι και τα λοιπά, τι έχουμε να πάθουμε. Θα ξυπνήσουν οι οργιαστικές τελετές της Αφροδίτης στο κορμί της γιαγιάς (σε μερικές ήταν και παρούσα) και άντε να τη μαζέψεις. Και συ γαμπρέ βασανισμένε, που χεις να δεις φρέσκο απαυτό από τότε που ήταν στη μόδα οι κορινθιακοί χιτώνες, θα πρέπει να ανασύρεις τον εναπομείναντα ανδρισμό σου από το χρονοντούλαπο της ιστορίας και να σταθείς κυριολεκτικά στο ύψος των περιστάσεων, αλλιώς η βάβω μπορεί να σου φάει τα χωράφια στο νησί και να το σκάσει με το δάσκαλο του Λάτιν, έναν δίμετρο σοκολατί τζαμαϊκανοβραζιλιάνο που λέγεται -και προφέρεται- Ρρρρραμόν.
Και πάμε τώρα στις ηλικίες τις δικές μας, τις όχι-ακόμα-γερομπισμπίκης-αλλά-όπου-ναναι.

Εμείς σύντροφοι, έχουμε πρόβλημα. Ή ΘΑ έχουμε.
Γιατί οι δικές μας, δεν είναι σαν τις γιαγιάδες μας, που μεγάλωσαν με Μεταξά (όχι κονιάκ εσύ, εσένα η γιαγιά σου είναι αλκοόλα το ξέρουμε), φάγαν και μια κατοχή στο γκρόβερ και ξέρουν από καλό λάδι και φύλο πίτας. Οι δικές μας είναι η γενιά των άφτερ-σεβεντις, που μεγάλωσαν με τις ευλογίες της καταπιεσμένης (αλλά ενημερωμένης περί τα απελευθερωτικοφεμινιστικά) μητέρας που θέλει να τις δει βασίλισσες στο πλάϊ ενος μεγαλο-γιατρού, ενός μεγαλο-δικηγόρου, ενός μεγαλο-ο,τιδήποτε ρε αδερφέ, αρκεί να χει λεφτά και να είναι μεγαλό- (έστω και μεγαλοπρεζέμπορας, αλλά να χει κούτελο).
Στο μύθο περί πριγκήπισσας και μελλοντα πρίγκηπα υποβοηθούσε βέβαια και ο πατήρ, αλλά σε λιγότερο βαθμό καθότι έπρεπε να "κρατάμε και λίγο τα μπόσικα".
Οπότε, έχεις ένα ικανοποιητικά μεγάλο ποσοστό υποψήφιων εγχώριων εστεμμένων που όπως δηλώνουν ακόμα και σήμερα (δεν κάνω πλάκα) "περιμένουν τον πρίγκηπα". (Το ότι οι πρίγκηπες ιστορικώς ήταν αμόρφωτοι, άπλυτοι, βρωμιάρηδες έκφυλοι που τους θέριζε η μαλαφράντζα και δεν είχαν πλύνει ποτέ τα δόντια τους -και μερικοί και τίποτα απολύτως-, τους διαφεύγει παντελώς. Αλλά άμα υπάρχει χρυσάφι...). Αυτές λοιπόν, για να τελειώνω με αυτό το συλλογισμό μου επιτέλους - ξέρω τι σκέφτεσαι αναγνώστριά μου "αυτός άμα κρατάει τόση ώρα στο οριζόντιο όση ώρα παρεκτρέπεται από το κυρίως θέμα του, μου κάνει". Άνθρακες ο θησαυρός όμως καθότι είμαι χοντρός,καραφλός, άσκημος, και κρατάω 3 δευτερόλεπτα, εκτός αν μετρήσεις και τα τσιγάρα πριν και μετά οπότε φτάνουμε στο ηρωικό 5λεπτο - καπνίζω γρήγορα-.
Και μετά από άλλη μια τεράστια παρένθεση προχωρώ με τον ρημάδη το συλλογισμό μου : 
Αυτές λοιπόν, άμα έχουν μάθει ότι ο κόζμος τους χρωστάει τα πάντα απλά και μόνο επειδή υπάρχουν μέσα του, άμα δουν ευκαιρία για κοκό, θα χυμήσουν σα 15χρονα στο Ρουβά. Φαντάζεσαι τώρα να μπορούν να βγάζουν φράγκα άμα εσένα δε σου σηκωθεί κανα δυό φορές; Την κάτσαμε τη βάρκα και τη λεν και Μαριγώ.
Αλλά σε όλα αυτά υπάρχει ένας λάκκος, όπως και στη διάσημη φάβα. Υπάρχει κάτι σάπιο στο βασίλειο της Δανιμαρκίας - και δε μιλώ για τις ρέγγες τους.
Πρέπει να είσαι παντρεμένος.
Χεχ..
Κοινώς, ανακαλύφθηκε άλλος ένας τρόπος για να κάνεις παντρεμένος δημόσιο σεξ.
Τί; δεν ξέρετε πως κάνει ο παντρεμένος σεξ δημοσια;
Εύκολο.
Είναι αυτό το σεξ που η γυναίκα σου σε γαμεί ορθοκωλομπρούμητα στο δικαστήριο και σου παίρνει τα πάντα.

Για αυτό αδέρφια, η λύση όπως σε όλα, είναι η πρόληψη !!



Thursday, March 04, 2010

Tweets επικαιρότητος

Καλημερίζω το πόπολο, που μετά τη χτεσινή καταιγίδα ( (c) Αντύπας) εξελίξεων έχει μείνει με το τηλεκοντρόλ στο χέρι και μια ύποπτη υποψία ότι κάτι κακό θα συμβεί στο μυαλό.
Είναι προφανές ότι το σεξ είναι κεντρικό θέμα τις τελευταίες μέρες. Όλοι για αυτό μιλάνε, όλοι για αυτό συζητούν, όλοι για αυτό νοιάζονται.
Έχει Τζούλια, Τζούλια σαμπάνια, σε χότελς, σουίτες και μπάαανια (Ναι).
Ναι αλλά η Τζούλια το κάνει σωστά, ενώ εμείς προβλέπεται να το κάνουμε μεν, με τον κώλο στη λάθος πλευρά δε..
Επειδή χρόνο δεν έχω δυστυχώς, θα αναδημοσιεύσω μερικά χτεσινά tweets, έτσι χάριν συντομίας, τα οποία και βγαίναν στη φόρα την ώρα που ψάχναμε όλοι να βρούμε το περίφημο βίντεο της εθνικής μας πλέον σταρ, και που ο Πεταλωτής, πετάλωνε ψύλλους ανακοινώνοντας τα μέτρα.. Θα ήθελα να δημοσιεύσω και tweets άλλων, γιατί έπαιξαν υπεραττάκες, αλλά επειδή δεν έχω άδεια, θα φάτε στη μάπα αναγκαστικά τις δικές μου μπαρτζολέτες.. (λέξη κλεμμένη από το βιβλίο Σέργιος και Βάκχος, του Καραγάτση.. απο τα αγαπημένα μου - έχω και καιρό να το ξαναδιαβάσω.. πρέπει να δω σε ποιο σπίτι το χω..)
Πάμε λοιπόν.. ΣΚΙΣΤΕΕΕΕΕΕΕΕ (γεια σου ρε μόδιστρε Κόναν.. χαχαχαχαχα)

Θα έκανα το σκ$#@$@! μου παξιμάδι, μετά τα χτεσινά μέτρα, αλλά φοβάμαι μη με φορολογήσουν ως φοροδιαφεύγοντα αρτοποιό



  1. Ποιο 2012; πάλι έξω πέσανε οι άχρηστοι.. :p
  2. Τσιγάρο, τσεκ, ποτό, τσεκ, φαϊ, τσεκ... Τι δε φορολογήσαμε;χμμ Α! ΤΟ ΠΗΔΗΜΑ!
  3. Τα νέα μέτρα ευνοούν το σεξ των ζευγαριών, αλλά κάνουν απαγορευτική την απόκτηση νέου γκομενακίου! (θα εξηγηθώ)
  4. 1.Τα ζευγάρια άφραγκα, θα μένουν μέσα και θα ξεπουπουλιάζονται στο σεξ, 2.Οι μπάκουροι, χωρίς τσιγάρο, ποτό, τουτού, ΠΩΣ ΘΑ ΒΡΟΥΝ γκομενακι;
  5. @asteris και με κομμένο επίδομα αδείας; 30%; ξεχάστε τις ελληνίδες. Μόνο Ιρλανδές στην Ίο!! ( Not bad βέβαια)
  6. Όλο δίνουμε απο το περίσσευμα να σώσουμε την πατρίδα. Σε λίγο μονο χοληστερίνη θα μας περισσεύει - και θα τη φορολογήσουν και αυτή!
  7. Ευτυχώς πάντως που σε αυτή την κρίσιμη στιγμή για το Έθνος, ήρθε η Εκκλησία και έδωσε φράγκα να ξελασπώσουμε :p
  8. Έπρεπε να σκεφτούν να φορολογήσουν τη μ%$%@κία.. Σε 2 μέρες θα τρώγαμε με χρυσά κουτάλια πάλι..  
  9. Ρε σεις πραγματικά, είστε ανάλγητοι όλοι. Έβγαλε η Τζούλια τσοντίδι και ΚΑΝΕΙΣ δεν έχει πει τίποτα;; ΑΙΣΧΟΣ αδέρφια!
  10. Εγώ θα το κόψω το τσιγάρο και ας με πείτε Νενέκο. Εφιάλτη. Πήλιο Γούση. Θα το κόψω για να ζω περισσότερο, να δουλεύω στα 99
  11. "μειώνεται 7% σε όλα τα επιδόματα όλων των διοικητών ή μελών ΔΣ που λαμβάνουν χρήματα από τον Κρατικό Προϋπολογισμό" ΤΟΥΣ ΤΣΑΚΙΣΕΣ ΛΕΜΕ..:P                                                              Και ενώ ο Asteris βρίσκει λύση στο πρόβλημα, με την αποποινικοποίηση και την βαριά φορολόγηση αρωματικών φυτών, του δινω αποστομωτική απάντηση :
  12. @asteris το κακό είναι ότι αν το αποποινικο και το φορολογήσουν, μετά πάλι.. μαύρο θα το πουλάνε :p :p (και γαμώ τα puns σου λέω)
  13. Τα επόμενα μέτρα που θα παρθούν θα είναι μέτρα για ξύλινα κοστούμια, τη βλέπω εγώ τη δουλειά :p
  14. Αλλά ξέρω, άμα ζητήσεις απο τα μεγαλολαμόγια αυτά που χρωστάνε, θα σου βγάλουν στη φόρα τι χρωστάς εσύ.. οπότε άστο, γαπα το..
  15. Εγώ δε μεταναστεύω πάντως. Θα βάλω βύσμα να διοριστώ στη βουλή. 16 μισθουλάκια, 0 περικοπές, χλίδα σε λέω. ΖΗΤΕΙΤΑΙ ΒΥΣΜΑ, ΠΩΛΩ ΨΗΦΟΝ.
  16. @asteris Η συμμετοχή στη Γιουροβύζιον φέτος είναι σα να βλέπεις το ζητιάνο του χωριού με Καγιέν, όχι τον παπά..
  17. Περικοπές παντού, αλλά η Γιουροβύζιον καλά κρατεί (ναι ξέρω, έχω τα κολλήματά μου και εγώ)
  18. Προβλεπόμενες επιπτώσεις από τα νέα μέτρα : Θα κόψω το κάπνισμα, θα φτιάχνω περισσότερη μπύρα και θα πάρω υβριδικό αυτοκίνητο. Not bad..
  19. Σχετικά με την οικονομία ένα έχω να πω: Απο τότε που σταματήσαν οι μίζες του Κρίστοφερ, πάμε κατά διαόλου...

Wednesday, March 04, 2009

Καθημερινότητα...

Απογευματάκι. Από τις λίγες μέρες που καταφέρνεις να φεύγεις από το γραφείο πριν νυχτώσει και γουστάρεις πολύ. Το γραφείο δεν είναι γραφείο με την ευρεία ένοια που χρησιμοποιεί ο κόσμος που δουλεύει σε πραγματικά γραφεία και εννοεί άλλα πράγματα -καταλαβαίνεις τι λέω ε-, είναι ένα γραφείο ξύλινο με ένα pc πάνω σε ένα χώρο με άλλους πιειτσντάδες που γράφουν αδιαλλείπτως κώδικα, κάνουν διαλείμματα με facebook και blogs και πάνε έξω για τσιγάρο και φτηνό φραπέ στο κυλικείο. Φεύγεις νωρίς που λες, αλλά έχεις δρόμο να κάνεις. Πάντα έχεις δρόμο να κάνεις βασικά, ακόμα και αν δεν το ξέρεις. Και πάντα θα έχεις δρόμο να κάνεις. Γιατί όπως είπε και κάποιος χαζός, όταν τελειώσει ο δρόμος, τι σκατά σου μένει; Όταν φεύγεις νωρίς όμως πάντα έχεις κέφια. Γιατί έχεις περισσότερο χρόνο για σένα, εκεί που συνήθως απλά πας σπίτι και ψοφάς αν δεν έχεις κέφια να βγείς, ή βγαίνεις ψόφιος για να βγείς και να μη γκρινιάζεις μετά στο ήμισυ οτι δεν βγαίνεις και δε σου αρέσει, και τα λοιπά. Ωπα ρε, σαν πολλή μιζέρια δεν έπεσε; Ναι οκ απλά αισθάνομαι ελαφρώς αδικαιολογήτως κουρασμένος τώρα αλλά οκ, θα μου περάσει. Φεύγεις επιτέλους που λες, και η ώρα είναι μόνο 5 και γουστάρεις. Και κάνεις σχέδια. Γιατί όταν έχεις χρόνο θες να κάνεις πράγματα. Τι θα κάνουμε σήμερα; Βόλτα; Σινεμά; Μήπως να πάμε για φαγητό; Όχι,όχι και όχι. Σήμερα έχεις και κέφια και χρόνο. Θα τα συνδυάσεις όλα σπίτι σου. Ναι και τη βόλτα. (Δεν κατάλαβα, 40 κάτι χιλιόμετρα δρόμος, δε μετράνε για βόλτα;). Ναι αλλά τι μαγειρεύουμε μωρέ; Στο γνωστό σουπερμάρκετ επικρατεί ένας αναβρασμός και μια αναμπουμπούλα, καθότι και άλλοι έχουν φύγει κατά τις 5 απο ο,τι φαίνεται και έχουν ακριβώς την ίδια ή σχεδόν παρόμοιες αλλά εντελώς διαφορετικές, ιδέες με σένα. Στέκεσαι σκεφτικός μπροστά στον πάγκο των αλλαντοτυριών και υπολογίζεις γκουρμεδίστικες ιδέες. Σκέφτεσαι συνδυασμούς και λιγουριάζεις. Το καταλαβαίνεις από το γουργουρητό στο στομάχι και την πλημμύρα ξαφνικά στο στόμα. Να φτιάξεις κάτι ιταλικίζον; Φρυγανισμένο ψωμάκι με προσούτο, λίγο ντοματούλα και φετούλα παρμεζάνα; χμμ.. ναι αυτά για ορεκτικό, αλλά.. χμμ, μήπως να τα κάνεις όλα αυτά μια ωραία πίτσα, προσθέτοντας και μανιταράκια φρέσκα και μια ωραία μοτσαρέλλα; χμ.. μπα, καλύτερα να το γυρίσεις σε κάτι ελαφρύ σήμερα, μην το ξαναξεφτιλίσεις πάνω που έχασες τις μπύρες των χριστουγέννων.. Να φτιάξεις κάτι σχιστομάτικο; Να μπουρδάρεις στο περίπου-γουοκ σου κοτοπουλάκι, κρεμμυδάκια, πιπεριές, λίγο τζίντζερ, ζωμό και να ρίξεις κανα δυό κουταλιές σάλτσα σόγιας και μετά νουντλς; μμμμμ.. και δυό κουταλίτσες καυτερή πιπεριά ίσως. Μπα, θα πεινάς πάλι σε μια ώρα μετά και μάλιστα θα έχεις τρελλή λιγούρα για γλυκό. Ο γαστριμαργικός διάβολος στο μυαλό σου ξυπνάει την ώρα που το βλέμμα σου περνάει σχεδόν αδιάφορα πάνω από τα βιολογικά κρέατα στο ψυγείο. Και ξυπνάει και ελαφρά οργισμένος, δύστροπος και λιμασμένος ως συνήθως. Σου ψυθιρίζει αργά, ανατριχιαστικά, σα γκομενάκι που έχεις μεθύσει στο μπαρ και αποφάσισε φορ φακς σέϊκ να σου κάτσει ρε κακομούτσουνε. Σου λέει "παϊδάκια"... "έχεις και κάρβουνα σπίτι, θα ανάψεις τη μικρή ψησταριά, σε 20 λεπτάκια θα είναι έτοιμη η φωτιά. Μέχρι να γίνει, θα φτιάξεις λίγη τυροκαυτερή με τη γαμάτη φέτα που σου φερε η μανούλα. Ή μπουγιουρντί καλύτερα. Δώσε τη φετούλα στο πήλινο, ψιλόκοψε μέσα και λίγη γραβιέρα, μπούρδαρε μια κουταλιά ντοματούλα, καυτερή πιπεριά, ρίγανη και βουρ στο φούρνο. Ε φανταστικέ μου λιγούρη; Και μολις μπει στο φούρνο, πλάκωσε τα παϊδάκια στο αλατοπίπερο, χώσε ρίγανη μπόλικη και βάλτα φώκο. Και κόψε και λίγο ψωμί να λαδώσεις να βάλεις πάνω στη σχάρα μετά. Και δες τη λεμονιά αν έχει κανα λεμόνι να τα πνίξεις όλα. Θα κοπανήσεις και μια μπύρα και θα σαι άρχοντας..".. Η αλήθεια είναι ότι καμία γυναίκα δε σου χει μιλήσει ποτέ τόσο ρομαντικά. Χαλυβδώνοντας τη θέλησή σου στέλνεις το γαστριμαργικό δαίμονα να παίξει στα τυριά (έχει μεγάλο κόλλημα με την κρητική και ναξιώτικη γραβιέρα και το λαδοτύρι, αλλά τον βλέπεις να σαλιαρίζει και κάτι τσένταρ και στίλτον). Όχι, σήμερα δε θα φας παϊδάκια, γιατί άμα συνεχίσεις έτσι, όταν θα πας για εξετάσεις, θα εμφιαλώσουν το αίμα σου και θα το πουλάνε ως άλειμμα για πρωινό σε γκέτο βρυκολάκων. Κόβωντας βόλτες στο σουπερμάρκετ περνάς αδιάφορα μπροστά από τις γκοφρέτες και τα πάμπερς, αλλά πισωγυρνάς για να τσιμπήσεις τρείς σοκολατίτσες 72% με αμύγδαλα. Εξαιρετικό πράμα. Τσιμπάς και ένα σαπούνι και ένα απορρυπαντικό για το πλυντήριο πιάτων (ΠΟΣΟ ΚΑΝΕΙ; Τι λέτε ρε παιδιά.. δεν πάτε καλά..) και μετά χτυπάς και κωλοπέϊπερ έτσι γιατί ψιλιάζεσαι ότι τελειώνει. Χαρτοπετσέτες, ως συνήθως, δεν παίρνεις. Δεν ξέρεις γιατί αλλά ένα από τα πράγματα που πάντα ξεχνάς είναι οι χαρτοπετσέτες. Πάντα όμως. Ευτυχώς που το ξεχνάς βέβαια. Χρησιμοποιείς τις κλασσικές πετσέτες της κουζίνας και κάνεις και οικολογική οικονομία στο χαρτί. Ή τουλάχιστον έτσι έχεις αποφασίσει να δικαιολογείς τη γυφτιά σου. Ήρθε η ώρα όμως να συγκεντρωθείς στο στόχο σου. Το λόγο που ήρθες. Ο γαστριμαργικός δαίμονας κολυμπάει στις παρμεζάνες και τα γκούντα και ήρθε η ώρα να ψωνίσεις πριν σε δει και σε βάλει να πάρεις 4 κιλά προβατίνα να τα τσακίσεις με πατάτες τηγανητές. Με γοργές κινήσεις τσιμπάς ένα διχτάκι πατάτες και ένα διχτάκι κρεμμύδια (βιολογικά, τώρα που μας παίρνει ακόμα). Για κάποιο περίεργο λόγο στο μυαλό σου αναβοσβήνει η λέξη "φοντύ, φοντύ ,φοντύ, φοντύ" . Με τιτάνια προσπάθεια αποφασίζεις να την ξεκολλήσεις απο κει, ειδικά βλέποντας ότι μάλλον θα σκεφτείς και τη λέξη "σοκολάτα" δίπλα. Ασθμαίνοντας και ιδρώνοντας το ξεχνάς. Σχεδόν τρέχοντας πας, πλησιάζεις τον πάγκο του χασάπη και λες όσο πιο γρήγορα μπορείς "ένα κιλό νουά". Βασικά βγαίνει σαν κινέζικα του στυλ "ενακίλο νούα" γιατι ο στομαχοδαίμονας σε πήρε χαμπάρι και γυρνάει προς τα σενα γρυλλίζοντας. Τσιμπάς το κρέας και τρέχεις γρήγορα προς τα ταμεία, αρπάζοντας στο δρόμο και ένα μπουκάλι κόκκινο κρασί. Ναι λεμονάτο κατσαρόλας θα το κάνεις, με πουρέ (έχεις γάλα σπίτι; εχεις έχεις, να τρίψεις μέσα και λίγη γραβιέρα να γίνει μαστιχωτός), αλλά δε σου αρέσουν ιδιαίτερα τα λευκά κρασιά και εκείνη τη στιγμή να πάνε να κοψουν τα λαρύγγια τους οι ειδήμονες. Μέχρι να πληρώσεις και να βγεις έξω, ο δρόμος έχει πήξει πλέον. Ορδές λιμασμένων οικογενειαρχών με τα πάμπερς και τα βρακολάστιχα στις τσάντες τους κορνάρουν ανηλεώς στη Highway to hell που έχεις πάρει και οδηγεί στο δικό της γραφείο. Ανάβεις τσιγάρο και βάζεις το σιντάκι με τους AC/DC , ανοίγεις τα παράθυρα και σκας στα μούτρα των τριγύρω σου τις τσιρίδες "I'm on a Hiiiiiiiiiiigwaay to heeell.." γκαα γκα "Ι m on a hiiiiiighway to heeell". Ρουφάς τζούρα χολμπορνάκο και τραγουδάς, αποφασισμένος πως θα αργήσεις, αλλά πλέον δε σε νοιάζει.O διπλανός οδηγός σου σε κοιτάει και χαμογελάει πονηρά. Παρ'όλη την κοστουμιά του, καταλαβαίνεις πως είναι δικός σου άνθρωπος. Πράγμα που επιβεβαιώνεται όταν για λίγο δυναμώνει το δικό του και ακούς από μέσα τον DiAnno να τραγουδάει το Wrathchild. Τελικά δεν αργείς και τόσο. Φτάνεις στο γραφείο της σε κανα 20λεπτο.(Ενώ θα έπρεπε να κάνεις γύρω στα 5 1/2 , 6 παρα 25 το πολύ, λεπτά). Τη βλέπεις να κατεβαίνει τις σκάλες και σκέφτεσαι.. Όχι ρε βόδια, δε σκέφτεσαι τι ωραία που είναι και πώς λάμπουν οι πράσινες γαλότσες με τα λουλουδάκια, σκέφτεσαι πόσο αργά πάει και "¨αντε παιδάκι μου, προχώρα, δε χρειάζεται να σαι κομψή τέτοιες ώρες, πεινάω!!!" . Φυσικά δεν πάει αργά, απλά εσύ πεινάς. Τόσο πολύ που στο μυαλό σου βλέπεις το νουά να τσιτσιρίζει στην κατσαρόλα (σκέτο, ούτε βούτυρα ούτε λάδια, τίποτα) και ετοιμάζεσαι να το σβήσεις με λίγο κονιάκ, ή ουϊσκι. Τα κρεμμύδια είναι ψιλοκομμένα ήδη και θα τα φουντάρεις μετά. Να καραμελώσουν με τους χυμούς του κρέατος, να μπουρδάρεις και το λεμονάκι με το κρασί μέσα, να το αφήσεις να γίνει λουκούμι.. Όλα αυτά έχουν γίνει μέχρι εκείνη να κατέβει τις σκάλες. Της δίνεις ένα πεταχτό φιλί και ξεκινάς το αυτοκίνητο φεύγοντας λες και μόλις λήστεψες την κεντρική τράπεζα της Ζυρίχης και σε κυνηγάει η αστυνομία, ο στρατός, τα ΛΟΚ και ο σύλλογος Σοδομιστών-Καννιβάλων Άνω Τρούμπας. Σου λέει τι έγινε στη δουλειά σήμερα και εσύ παραδόξως, ακούς. Για να ξεγελάσεις τον τυραννόσαυρο που μουγκρίζει μέσα σου, μπορείς ακόμα και να πας σε συναυλία της Στέλλας Πετσετάκου και να δείς μη σου πω και κομεντί με θέμα το γάμο.(ο υποφαινόμενος δε γνωρίζει βέβαια αν υπάρχουν και κομεντί με άλλο θέμα). Στη δουλειά της τα γνωστά, μην τα βγάλουμε παραέξω, κυκλοφορούν και απολύσεις. Σιγοτραγουδάει το "Are we human or are we dancer?" , στίχο που βρίσκεις εξαιρετικά κακόγουστο στιχουργικά και αποδεικτικό της απέραντης αταλαντοσύνης του συντάξαντα αυτόν. Ευτυχώς αποδεικνύει για άλλη μια φορά την ευφυία της και το μετατρέπει σε "are we human or are we cancer?" πραγμα που σου αρέσκει. Φτάνετε σπίτι. Δέσιμο ο σκύλος, γιατί ως συνήθως αντιμετωπίζει τους ανθρώπους ως υποψήφιο φαγητό. Τη βάζεις μέσα, ρίχνεις στη σόμπα μερικά καδρόνια, φώκο, ξαναλύνεις το σκύλο μην συφιλιάσει δεμένος όλο το απόγευμα και πας στην κουζίνα. Εσύ, το νουά και οι κατσαρόλες. Επιτέλους μόνοι. Χαμογελάς. Are we human or are we cancer καλε; Ξαναχαμογελάς, και πιάνεις το μεγάλο μαχαίρι. Την κοιτάς κρατώντας το μαχαίρι και χαμογελώντας ..περίεργα.. δυστυχώς δεν τρομάζει ιδιαίτερα επειδή είναι κουρασμένη και αυτή. Mental note άλλη φορά να χαμογελάς τρομαχτικά κρατώντας το ταϋλανδέζικο μαχαίρι. Είναι πιο τρομακτικό από του κουζινομάχαιρο του Μάκρο. Σηκώνεται, ανοίγει το μπουκάλι και βάζει δυό ποτηράκια κρασί. Σκέφτεσαι να τη χουφτώσεις λίγο, αλλά είπαμε. ΠΕΙΝΑΣ. Τη στέλνεις στο σαλόνι. Κοιτάς το νουά. Το μαχαίρι σηκώνεται, και αρχίζουμε...

Friday, November 28, 2008

Σουρρεάλ Μαντρίντ

Αλιβάνιστοι και αλειτούργητοι φίλοι μου. Μερικοί είστε και αλητούργητοι κιόλας αλλά ας μην προβώ σε αναλύσεις γιατί θα χεσθώμεν πατίκορφα.
Ξύπνησα το πρωί και μου ρθε μια σφοδρή επιθυμία να δαγκώσω την ... πάσα πατρότητος ελπίδα που έλεγε και ο Ροϊδης στην Πάπισσα. Ρε τι κρύο ήταν αυτό πουρνό πουρνό; Ωραία η εξοχή, δε λέω, αλλά τα πευκάκια και τα θυμάρια δε ρίχνουν τη θερμοκρασία μόνο το καλοκαίρι. Δυστυχώς τη ρίχνουν και το χειμώνα. Άνοιξα τη μπαλκονόπορτα και ωραία που φύσηξε ο μπάτηηηηηηηηηης. Κόντρα ξύρισμα μου κανε. Μου πέσαν τα αυτιά λέμε. Βέβαια ξυπνάς, δε λέω. Σου γίνονται διάφορα μέλη του σώματός σου κασάτα προφανώς, αλλά τσιτώνει το μάτι, σφίγγουν οι κώλοι (κάνει καλό και στην κυταρίττιδα αγάπη μου, βέβαια, άσε έχω βρει την υγειά μου, τι μασαζοκαλσόν και @@:.. άνοιξε τη μπαλκονόπορτα το πρωί στο δάσος και βγες έξω με το μποξεράκι να σου πω εγώ..)
Τέλος πάντων. Ξύπνησα κρυώνων και πεινών μεν, με μεγάλα κέφια δε. Και αυτό δεν είναι καλό γιατί όταν έχω κέφια εγώ, μετά πονάει. Αφού τσάκισα δυό φρυγανιές σικάλεως με βουτυράκι και μελάκι (έχωμεν αρχίσει να προσέχωμεν τη διατροφή μας καθότι γερνάμε και έχωμεν αποφασίσει να μη σαπίσουμε τελείως πριν κλείσουμε τα 35. Μετά θα νυμφευθώμεν και θα σαπίσουμε ούτως ή αλλέως), τσάκισα και μια περτικαλάδα και έφυγα με κέφια για τη φάμπρικα.
(γράφω χωρίς ειρμό αλλά κάτι θα βγει.. και βλέπω να έρπει υποχθονίως μια τάση προς καθαρεύουσα τώρα οποτε θα γελάσωμεν)
Στο δρόμο για τη φάμπρικα ήκουγον μετά θαυμασμού τα νεότερα περί εξεταστικής επιτροπής και παπάδων και εξεπλάγην. Έπεσον εκ των συννέφων (stratus στα 1800 πόδια και αρκετά Cumulus 1 στα 3000) όταν ήκουσον πως οι άγιοι παππούληδες διέθετον και δεπτέραν οφφ σορ εταιρία ίνα διαμοιράζονται τα κέρδη τους μετά του ποιμνίου (πρόβατα). ΕΥΓΕ των! Φράφο! Αυτό είναι θεάρεστον έργον βρε αλειτούργητοι (δικό σας) ρεμπεσκέδες. Σκοπός ήτο να μαζέψουσι αρκετόν κασέριον (cash εις την φραγκολεβαντίνικην) ίνα βοηθήσουσι τους απανταχού αναξιοπαθούντας, πληγέντας, μωρούς, χωλούς, τυφλούς, κουφούς, μουγκούς, αεκτζήδες, ανάπηρους πολέμου, ανάπηρους ιδεολογικά και τα ελοιπά και τα ελοιπά. Αλλά σου λέει, τι να μαζεύωμεν τώρα αγαπητοί αδελφοί και να τα δίδωμεν ολίγα ολίγα... ΟΥΧΙ! Θα τα μαζέψωμεν πρώτα ΌΛΑ, και μετά θα τα δώκωμεν ΟΛΑ εις τους ταπεινούς υμών προαναφερθέντας αδελφούς, ίνα κάνουμε και δυνατό καμπ μπακ εις την κενωνίαν και να μαζέψωμεν και τους αλειτούργητους και αλιβάνιστους νέους.Έτσι, προχωρήσαμεν εις την τεχνικήν "φασίολον τον φασίολον γεμίζει ο ντορβάς" και μαζέψαμεν ταπεινά και με κόπο 67 εκατομμύρια ευρώ. Μόνο που τώρα που τα μαζέψαμεν, τα άτιμα είναι σαν το δαχτυλίδι του Φρόντο. Αουαρ πρέσιους. Που να τα δίδωμεν στους αγράμματους χαχόλους που τα έχουν ανάγκη. Αφού θα τα φάνε σε ακόλαστας πράξεις, σε ξύδια, σαρκικάς απολαύσεις και σε iPod. Άσε, θα τα κρατήσωμεν εις το +θησαυροφυλάκιόν+ μας για να τα φάμε σε Mercedes (cabrio πάντα, ίνα μας βλέπει ο Θεός ακόμα και όταν οδηγώμεν), σε μαιζονέτας και σε λίμνας τας οποίας θα διαθέσωμεν στους απανταχού ξεπλένηδες ινα ψαρεύουσι πέστροφας να φάνε λίγο να λιγδώσει το ορθόν τους που έχουν καταντήσει σαν τον Αγιον Ιωάννην τον Στυλίτη. Επίσης πλησίον των λιμνών ως γνωστόν φύωσι και βρύα και οι λειμώνας βρίθουσι λειχηνών, οπότε οι ταπεινοί μπουρτζόβλαχοι θα ημπορώσει όπως συνοδεύσουν τας πέστροφας μετά βρύων και λειχηνών, ώστε να έχουν ένα πλήρες γεύμα βρίθων πρωτεϊνών, υδατανθρακών, καλών λιπαρών ω3 και φυτικών ινών.
Και μετά μας αποκαλούσι απατεώνας οι αλιβάνιστοι!
Απατεώνες δεν είμαστε! Μοναχοφάηδες είμαστε μόνο!

UPDATE UPDATE : Δεν ηναφέραμεν ότι πλέον παράσχωμεν και εξαιρετικάς ιατρικάς συμβουλάς (μπέχο) (τουτέστην τζαμπέ εις γιαννιώτικην αργκό). Με την υπερντούπερ χολι βίζιον μας (προσέχτε τσόλια, βίζιον, όχι βύζιον) βλέπουμε εντός στηθών, εγκεφάλων κλπ. Διαγνώσεις για κάπνισμα, αξονικές εγκεφάλου, μαγνητικές αγιογραφίες, τρανσαμινάσες, χολή, πέτρα στα νεφρά, ουρολοιμώξεις, μαλαφράντζα, μαλάρια, Πάρκινσον, Αλτζάϊμερ, δυσπεψία, δυσκοιλιότητα, χαζομάρα, κωλοπετούρα. Εξετάσεις και διαγνώσεις δια πάσαν νόσον και μαλακίαν, ειδικά το δεύτερον. Εσύ καπνίζεις, το βλέπω στο στήθος σου. Ωραίο στήθος.
Έχω και λίμνη, πάμε μια βόλτα;
Το αποφάσισα, δεν ξαναπίνω ούζο Πέμπτη βράδυ, ξυπνάω άσχημα την Παρασκευή.
Που να πάμε το βράδυ.. μουμπλε μουμπλε...

Update στο update : Αποφασίστηκε.. Ρακές
ΑΣΧΕΤΗ ΑΦΙΕΡΩΣΗ

Friday, September 26, 2008

Επιτέλους, δικαίωση

Διάβασα προ ολίγου το αρθράκι αυτό και ενεθουσιάσθην ο πολυγαμικός.. (Ναι καλά, πρόσεχε μη σχίσεις κανα καλεσόν ωρέ..) ΕΠΙΤΕΛΟΥΣ μετά από γενιές επί γενεών, οι βιολόγοι απέδειξαν την πραγματική τους αξία, δικαιώνοντας τους απανταχού επί γης αρσενικούς που..χμμ... πετούσι από λουλουδάκιον εις λουλουδάκιον, αφήνοντας τον σπόρον τους εδώ και εκεί. Περιττό να σας πω ότι αυτή η ανακάλυψη αποτελεί τη μεγαλύτερη συμβολή της βιολογίας στη σύγχρονη επιστήμη αλλα ΚΑΙ κοινωνιολογία, μια και μέχρι τώρα ήτο μόνο χρήσιμοι για να ανατέμνουν ποντίκια, σαύρες και τσιπούρες, και να δίνουν περίεργα ονόματα όπως balaenoptera musculus και canis lupus lupus (πως φαίνεται ότι κάποτε παραέκανα παρέα με τέτοιους) σε συνηθισμένα ζώα όπως η φάλαινα και ο λύκος. Συγχαρητήρια λοιπόν στους βιολόγοι που αποκάλυψαν ότι πρέπει να ...χμμ.. έχομεν στενάς σχέσεις και να τεκνοποιούμε με πολλάς γυναίκας, δια να έχομεν -and I quote- "diversity in the X chromosome". Μπορεί από βιολογία να μην είμαι και πολύ εξπέρ, αλλά τα βασικά τα κατάλαβα. Το νόημα είναι "παίδες, για να έχουμε ποικιλία στο εμπόρευμα είστε υποχρεωμένοι να συνουσιάζεσθε και να τεκνοποιείτε με όσες περισσότερες μπορείτε". Βέβαια προς το παρόν ας φροντίσουμε το πρώτο μισό της πρότασης, και για το δεύτερο βλέπουμε!! Βιολόγε ελπίζω να δεχτείς τα συγχαρητήριά μου ως άξιος εκπρόσωπος του επιστημονικού σου πεδίου! ΕΥΓΕ ΝΕΕ ΜΟΥ! Υ.Γ : Διαβάστε το άρθρο, λέει. Και κάντε και bookmark το site. Επίσης λέει..

Wednesday, May 21, 2008

Η παράδοση, η Καλομοίρα και οι ρακές

Είδατε το θέμα των πανελληνίωνε στην έκθεση; Για όσους δεν πήρατε χαμπάρι ενημερώνω ότι ήταν στα πλαίσια του "Ως μαθητής καλείστε σε μια εκδήλωση του δήμου σας, να εκφωνήσετε ένα λόγο για την παράδοση. Σε αυτό το λόγο αναφέρετε τις αιτίες για τις οποίες έχουν απομακρυνθεί οι νέοι από την παράδοση και μεθόδους αντιμετώπισης κλπ κλπ".
Έχω την εντύπωση πως αυτοί που έβγαλαν το θέμα ζουν στον Μπετελγέζ 7. Όχι πως έχω κάτι εναντίον του Μπετελγέζ 7 (και να με συγχωρήσουν οι κάτοικοι του Μπετελγέζ 3, αλλά στον 7 φτιάχνουν εξαιρετική Pangalactic Gargleblaster και έχει πιο ωραία κουρίτσα), αλλά αγαπητοί κύριοι εξεταστές, δεν έχετε πάρει χαμπάρι; Αντιρρησεις που έχω επί του θέματος, το οποίο ανήκει ως διατύπωση στη σφαίρα της επιστημονικής εφαντασίας :
Καλείται μαθητής, να γράψει λόγο για την παράδοση; Σε εκδήλωση Δήμου; Ορίστε; Κατ'αρχήν δεν νομίζω ότι υπάρχει δήμαρχος αρκούντως βλαξ (αν και έχω μερικές περιπτώσεις στο μυαλό μου) που να καλέσει μαθητή για τέτοιο πράμα. Θα προτιμήσει την κλασσική και δοκιμασμένη περίπτωση της 85αρας χήρας με μαλλί γαλάζιο, πίεση 45 και καταρράκτη καραμπινάτο, να ομιλήσει για τότε που ήταν νέα, το γρασίδι πιο πράσινο, οι Πυραμίδες στα μπετά, οι άνθρωποι πιο αυθόρμητοι και ειλικρινείς (άσχετα αν πηδιόσαντε στους αχυρώνες όλοι με όλους), ο ουρανός πιο γαλάζιος (έχεις καταρράκτη μωρή, ο ουρανός μια χαρά είναι), το αγέρι μυρωδάτο (η φορμόλη από τις μασχάλες σου), και ο κόσμος πιο κοντά στις παραδόσεις του. Το μαθητή για ποιά παράδοση θα τον καλέσεις να σου πει; Για το fame story, το big brother, τη Βανδή, τη Δρούζα και την Καλομοίρα στη Eurovision; Αφού για αυτόν αυτά είναι πια παράδοση. Ξέρετε πολλά άλλα γεγονότα πλην της ανάστασης και του πάσχατος (προσέχτε γενική εδώ πέρα, μιλάμε για μόρφωση το αλάνι όχι μαλακίες..), στα οποία το 80% των ελλήνων να κάθονται να χαζεύουν; Μέχρι και εγώ είδα Γιουροβίζιο χτες -δε ντρέπομαι που το λέω, είχα λόγο. Και ΕΛΙΩΣΑ στο γέλιο κιόλας. Το ποσο κράξιμο έριξα...Πρέπει κάπου εκεί ψηλά στον ουρανό ο Edmund Blackadder να με κοιτάει και να μου χαμογελάει επιδοκιμαστικα-. Αυτό είναι για το μαθητή παράδοση. Παράδοση είναι αυτά με τα οποία μεγάλωσε αυτός, όχι αυτά με τα οποία μεγάλωσε ο προπάππος Τάκης που έχει έναν προστάτη σα μπάλα του μπασκετ. Δεύτερη αντίρρηση : Καλά άντε και ο δήμαρχος είναι γιούχου και καλεί μαθητή να βγάλει λόγο για την παράδοση. Ποιος μαθητής θα πάει μου λέτε; και όχι μόνο αυτό, πως θα πάει την άλλη μέρα σχολείο που θα του πετάνε οι τρέντυ τις Louis Vitton, οι κάγκουρες τα πράσινα "φλαϊ" με τη γούνα ,οι μεταλλάδες τις Martens (ή τα Pony, ναι υπάρχουν ακομα αυτά, το χω δει!!) και οι Emo τις λακ και τα μολύβια τους. Ίσως και τα ξυραφάκια τους. Ρε πάτε καλά ρε; Στη σημερινή κοινωνία ο μαθητής άντε να πάει να εκφωνήσει κανα λόγο υπέρ Αννούλας Βίσση, Σάκεως Ρουβά και τα λοιπά. Εκτός αν μιλάμε για τίποτα ειδικές περιπτώσεις, ξέρετε από αυτές με την πλισέ φούστα, τον κώτσο, το μουστάκι (για γυναίκα μιλάω) και το κοκκάλινο γυαλί με φακό που θα κανε και για ραδιοτηλεσκόπιο.
Τρίτη αντίρρηση : Ποια παράδοση κύριοι εξεταστές; Μας έχει φάει η τάξις και ηθική. Ναι ξέρω κύριοι εξεταστές, εσείς το πρωί με το που ξυπνάτε βάζετε το κλαρινάκι στην τσίτα να βαράει τα παιδιά της Σαμαρίνας και στα Τρίκαλα στα δυο στενά σκοτώσανε το Σακαφλιά, το ρόιδο το βαμμένο, το παπάκι που πάει στην ποταμιά, τα παπάκια του Καράμπελα και το γατί της Χάιδως. Μετά ως συνεχιστές των παραδόσεων, χτυπάτε και έναν κυκεώνα έτσι για να στανιάρετε πριν πάτε στη δουλειά. Εκεί στο διάλειμμά σας παίζετε κανα ματσάκι παγκράτιο για να πέφτουν οι πατσές και να κυκλοφοράει το αίμα. Ως γνήσιοι συνεχιστές της παράδοσης, φοράτε ανελιππώς την καλοσιδερωμένη φουστανέλα σας και τα τσαρούχια σας και κάθε Κυριακή της Ορθοδοξίας πηγαίνετε στην Εκκλησία σας να ψάλλετε ύμνους εναντίων του ελληνικού πνεύματος, το οποίο μετά εξυμνείτε στους μαθητές σας. Από το σπίτι σας τα Χριστούγεννα δε λείπει το ΠΑΡΑΔΟΣΙΑΚΟ χριστουγεννιάτικο δέντρο που το φερε μεν γερμανός (Herren, der Koenig! Otto!) αλλά το θεωρούμε παραδοσιακό πλέον. Η παράδοσή σας ούτε και ξέρετε τι συνιστά. Και στο κάτω κάτω στις πόλεις που ζούμε οι περισσότεροι τι σκατά παράδοση να ακολουθήσουμε; Αφού τα περισσότερα έθιμά μας θέλουν πλαγιά, λιβάδι, ακροθαλασσιά. Όταν ήμουν μικρός τις πηδάγαμε τις φωτιές το καλοκαίρι σε κάποια γιορτή που δε θυμάμαι ποιου αγίου ήταν. Τώρα άντε άναψε φωτιά να πηδήξεις στα Ιλίσια. Θα σου βάλουν τα δαυλιά εκεί που δεν πιάνει ήλιος και θα φωνάζεις φέρτε μου ένα μαντολίνο να σας δείξω πως πονώ. Ποια παράδοση; τα κλαρίνα; και οι στίχοι που εκφράζουν τις αγωνίες και τις πίκρες ενός ΑΛΛΟΥ λαού, 200 χρονια πρίν; Αγωνίες και πίκρες που ΚΑΝΕΝΑΣ σημερινός 17χρονος δε νομίζω ότι καταλαβαίνει, κατανοεί ή πολύ περισσότερο ασχολείται να καταλάβει και να κατανοήσει. Ποια παράδοση; Την 31 την Πρωτοχρονιά;; Ή τα παραδοσιακά πιώματα παραμονή Χριστουγέννων, ανήμερα Χριστούγεννα, παραμονή Πρωτοχρονιάς, ανήμερα Πρωτοχρονιάς, των Φώτων, τη Μεγάλη Παρασκευή, το Μεγάλο Σάββατο, και το Πάσκα ; (αρε γιαγιούλα, να σαι καλά εκεί που είσαι, δεν το ξαναλέω Πάσχα. Πάσκα θα το λέω πάντα.. μεγάλη μορφή η γιαγιά, θα πω άλλη φορά). Ποια παράδοση ρε; μου εξηγείτε και μενα; Μήπως εννοείτε αυτές τις ψευτοπολιτιστικές εκδηλώσεις κάτι άκυρων συλλόγων "Εξωρραίστικός σύλλογος των εν Παγκρατίω διαμένοντων απανταχού κατοίκων Έξω Δεξιά Περαραχούλας Ευρυτανίας"; Που εφευρίσκουν κάτι ανύπαρκτα έθιμα για να τσεπώνουσι και καμιά επιδότηση; Ποιες παραδόσεις στην πόλη ΡΕΕΕΕΕΕΕΕΕΕΕΕΕΕΕΕΕΕΕΕΕΕΕΕΕ; Τι να σου γράψει το παιδί ΡΕΕΕΕΕΕΕΕΕΕΕΕΕ; Που και αυτό μεν έχει ευθύνη που είναι ζαβό και θεωρεί την Καλομοίρα μεγάλο αστέρι, ή το να σχίζει τις φλέβες του αντίσταση στην κοινωνία, ή το να έχει εξωπραγματικά μεγάλη φράντζα τρόπο να πηδήξει, αλλα φταίμε και εμείς. Σανίδι βρεγμένο στους γονείς που τα καίνε με την τηλεόραση και το playstation και την έλλειψη προσοχής. Σανίδι βρεγμένο στους δασκάλους και καθηγητές που ξέρω πολλούς, και από τη δική μου φουρνιά, με τη νοοτροπία "στα τσιμπιρδόνια μου, εγώ διορίστηκα και γαία πυρρί μιχθείτω, να παν να κοψουν τα λαρύγγια τους τα μαλακισμένα, εγώ δε σκάω". Σανίδι βρεγμένο και με καρφιά κιόλας σε όλον αυτόν τον τρέντυ/εναλλακτικό/δήθεν και τα λοιπά συρφετό που κάνει τα παιδιά πρόβατα μιας μαλακισμένης και κενής αισθητικής και τα στερεί από ουσιαστικούς στόχους και όνειρα. Και όχι, το να πάω στο Fame Story δεν το θεωρώ στόχο και όνειρο και πείτε με συντηρητικό του κερατά. Σανίδι βρεγμένο και σε σένα και σε μένα (ειδικά σε σένα, εγώ δεν αντέχω τον πόνο) έτσι για λόγους αρχής γιατί και μεις φταίμε γιατι οταν κάνουμε παιδιά να μας δώ. Έτσι και δε μου βγει ο γιος ή η κόρη έξυπνα, μεταλλάδες, μπυροκρασοκανάτες και αλάνια θα κόψω τις φλέβες της γυναίκας μου! Αμα δω δε κανα αγοράκι να μου ακούει Βίσση, θα τη χωρίσω γιατί αποκλείεται να το χει κάνει με μένα!
Τέλος πάντων. Σεντονιάδα ε; Ε καιρό είχα να γράψω κάτι μεγάλο, διαβάστε και σεις και μη γκρινιάζετε.
Πόσο γέλασα χτες βράδυ λέμε.. Αυτοί με τη γαλοπούλα ρε οι Ιρλανδοί, ΤΙ ΚΟΜΜΑΤΙΑ ΗΤΑΝ ΡΕ; Στεναχωρήθηκα που δεν πέρασαν γαμώτο, ήταν αρκούντως γελοίοι. Να πω τα συγχαρητήριά μου στους αδερφούς Φινλανδούς που για άλλη μια φορά κάναν τη διαφορά και έστειλαν κάφρους-για τα δεδομένα της Γιουροβύζιον- (που θέλαν να γίνουν Running Wild όταν μεγαλώσουν). Εγώ πάντως κατάλαβα ότι οι περισσότερες χώρες, αν κρίνω απο τις συμμετοχές τους, αντιμετωπίζουν το πράμα ως ένα γελοίο καραγκιοζιλίκι , κάτι μεταξύ χαβαλέ και ξεφτίλας. Μόνο εμείς το χουμε κάνει εθνικό θέμα, πάλι νομίζω.. Και στέλνουμε "σοβαρούς" καλλιτέχνες. Πιάστηκε το νεφρί μου από το γέλιο ρε γαμώτο.. Μετά από όλο αυτό, κοπάνησα κάτι επικές ρακές, και το ξενύχτησα μεχρι τις 4 όπου και σταμάτησα την πάρλα και το δίδαγμα (δεν ήθελα αλλά έπρεπε, τι να κάνουμε που δουλεύουμε), και πήγα και ξεράθηκα στον ύπνο. Που σαι Zaphod να με καμαρώσεις χτες. Ήμουν επικός, αβυσσαλέος και εντυπωσιακός. Δεν ξέρω μόνο κατά πόσο την τρόμαξα ! Θα δείξει!
Σεντόνι τέλος, οβερ εντ αουτ

Friday, June 22, 2007

Η ιδανική γυναίκα

Η Αουρίτα με κάλεσε και εγώ δε μπορώ παρά να απαντήσω.. Όσον αφορά την ιδανική γυναίκα θα είμαι σύντομος και περιεκτικός : Μουγκή, κουφή, νυμφομανής, κορμάρα και ιδιοκτήτρια κάβας.