Monday, October 27, 2008
Πυρετός το Σαββατοκύριακο
Δεν την παλεύω που λέγαμε και στο στρατό. Από την Τετάρτη χάλια είμαι. Χάλια.. ε οκ δεν ψοφάω κιόλας - δυστυχώς για κάποιους και κάποιες- αλλά οκ, θα μπορούσα να είμαι και πολύ καλύτερα.
Κατ'αρχήν ο λαιμός μου ακόμα αρνείται να συνεργαστεί και να μιλήσει με ανθρώπινη φωνή. Με τη φωνή που έχω τώρα, δυό φίλες μου μου έχουν δηλώσει πως από το τηλέφωνο ρίχνω άνετα και τη Μπελλούτσι (υποννοώντας πως live δε ρίχνω ούτε παραπληγική σεξουαλικά στερημένη ιγκουάνα) αν και λέει είναι λίγο απειλητική ενίοτε -όχι η Μπελλούτσι, η φωνή μου. Προφανώς και είναι απειλητική αγάπη μου, τόσες μέρες με το γρέζι στο λαιμό, νισάφι πια..
Πήγα και την Παρασκευή με τον Λαλάκη (τον Humma Kavula δλδ...) για ρακόμελα στο Τσιτσιμπίρδι στου Ζωγράφου, μπας και μου στρώσει ο λαιμός. Ρωτήστε τον. 3 250αρια ήπια. Και όχι μόνο δεν την άκουσα. Αλλά ούτε ο λαιμός μου έστρωσε. Καλά ήταν και ρακόμελο χάλια εδώ που τα λέμε.. να μην πω τι θύμιζε στο χρώμα γιατί είναι και πρωί και με διαβάζουν και κυρίες.Τίποτα και από κει. Τα πήραμε και ομαδικώς στο Τσιτσιμπίρδι δε, με την χαζομάρα του κόσμου (για τριςχιλιοστή φορά ομολογώ). Εκεί πέρα που λέτε, στο μαγαζί, έχει τη συνήθεια ο κόσμος να γράφει στους τοίχοι. Τίγκα στην αττάκα. Του στυλ "αχ εξεταστική δεν την παλεύουμε", "το πήρα κουφάλες το πτυχίο", "Η Ελενίτσα είναι κούκλα όταν τα χώνει" (δεν έλεγε κούκλα, κάτι άλλο έλεγε αλλά αυτολογοκρίνομαι) και γενικά κάτι τέτοια χαριτωμένα. Και ανάμεσα σε όλα τα μηνυματάκια για γκομενάκια καψουρεμένα ή καψουρεύσιμα, για εξεταστικές άπατες για αγάπες και λουλούδια και ξύδια και ξενύχτια και παρέες κλπ, σκάνε μύτη και οι δύο μαλάκες. Ο ένας "ΠΑΣΟΚ για πάντα", ο άλλος "Ο μονος δρόμος είναι η ανυπακοή - KKE" κλπ κλπ κλπ.. Ρε παιδιά, ρε αλάνια, ρε ζώα, πήγατε με την παρέα σας σε φοιτητομάγαζο να φάτε και να πιείτε και το μοναδικό έξυπνο που κατέβασε η κούτρα σας να γράψετε στον τοίχο ήταν ΠΑΣΟΚ και ΚΚΕ; Πόσο καμμένοι είστε δηλαδή; Κανα κοριτσάκι δεν είχατε στην παρέα να της γράψετε κανα στιχάκι; (πιάνει, ακούστε τον παλιό). Ή έστω και αν δεν είχατε κοριτσάκι στην παρέα και είχατε βγει οι μπάκουροι, δε ΓΟΥΣΤΑΡΕΤΕ κανα κοριτσάκι να της γράψετε έστω και εν απουσία της κανα στιχάκι στον τοίχο; Έστω κανα "Αχ βαχ Αντιγονάκι".. Έστω κανα χυδαιο του στυλ "Βάσω θέλω να στο μπάσσο" (Η ανορθογραφία επίτηδες, μη βγει κανείς και πει οτι δεν ξέρω να κλίνω ρήματα..:p). Τίποτα εκεί οι κολλημένοι. Δε λέω ρε φιλαράκι στα 20 που είσαι, είναι λογικό να έχεις και την ιδεολογία σου, να θες να σώσεις λίγο τον κόσμο και τα λοιπά. Νταξ. Αλλά πραγματικά το πρώτο πράμα που σου ρχεται στο μυαλό να γράψεις στον τοίχο μιας ταβέρνας είναι για ανυπακοή και το ΚΚΕ; Τι διάολο τους ποτίζουν εκεί μέσα ρε διάολε τσ’απολειμάρες τους και γίνονται έτσι;.. παπαππαπα...Σύντροφοι χουφτώστε καμιά συντρόφισσα γιατί χανόμαστε!!!!
Πάει και η Παρασκευή.. Το Σάββατο ξαναβγήκα με Λαλάκη και πήγαμε Γκάζι όπου και ήμουν στο τσακ για ένα διάστημα να τα παρατήσω και να τρέχω να βρω νοσοκομείο καθότι άρχισε να με πονάει αρκετά έντονα το αυτί μου... Για κάποιο περίεργο λόγο στην τρίτη μπύρα μου πέρασε ως δια μαγείας. Καλή φάση. Ξεκινήσαμε απο το Tapas Bar και καταλήξαμε Hoxton. Απογοητεύτηκα από τον εαυτό μου. Είχα όρεξη για γνωριμίες και δε μου βγήκε κουβέντα. Ναι, κιότεψα. Τι να κάνω ρε, συμβαίνει και στους καλύτερους και δεν είμαι καν από τους καλούς! Επίσης αποφάσισα πως αυτή την περίοδο μάλλον μου ταιριάζουν οι ξανθιές -όλως παραδόξως... Ήταν μια στο Hoxton...το κέρατό μου το τράγιο, δεν είχα πιεί αρκετά. Πόναγε και το αυτί, με πιάσαν και οι ντροπές άστα να παν στον Σεϊτάν...δεν πειράζει όμως, είμαι σε καλό δρόμο.
Χτές πάλι το ριξα στο Μοναστηράκι για καφεδιά και κεμπάπ. Καλά περάσαμε πάλι. Πρέπει να κόψω το φαϊ γιατί πως θα κάνω σκι τα Χριστούγεννα άμα έχω γίνει σα μπόγος!Φταίνε όμως και τα φάρμακα που παίρνω για το λαιμό, μου ανοίγουν την όρεξη.. Και απο νοσοκόμα τίποτα. Ντροπή! :P
Thursday, October 16, 2008
Μπλογκοπαίχνιδο - Το υπερΒιογραφικό
B. Πηγαίντε στο blog σας και γράψτε αντίστοιχης μορφής βιογραφικό.
Γ. Καλέστε κατά προτίμηση 5 άτομα να το κάνουν και αυτοί. (το 5 είναι συμβολικό, όσα και τα δάχτυλα της μούτζας)..
Ξεκινάμε :
Όνομα : Εσταρινάκης
Επώνυμο : Ουδείς σταρ που σέβεται τον εαυτό του δεν έχει επώνυμο
Μετά από αυτό το εντυπωσιακό πραγματικά βιογραφικό, καλώ να ακολουθήσουν : Ζάφοντ. Πολσεμάννεν. Πατσιούρι. Hades και Gigi Gaga Kouni Beli ή όπως αλλιώς τον λένε και αυτόν... α φυσικά και η εμπνεύστρια του μπλογκοπαίχνιδου...
Wednesday, October 15, 2008
Ο δικηγόρος του διαβόλου, μέρος 2 : Η επιστροφή του Ντέμιαν
1. Ξύλο με σιδερόβεργες στους οικολόγους εναλλακτικούς συμπολίτες μου που με το που περάσουν τα διόδια στην Αττική οδό πετάνε την απόδειξη στο δρόμο. Οι ίδιοι βέβαια είναι πολύ πιθανό με την πρώτη ευκαιρία να σου κάνουν κήρυγμα επειδή το αλουμινοχαρτάκι από το βούτυρο το πέταξες στα κανονικά σκουπίδια.
2. Ξύλο μετά μουσικής στον τύπο που το πρωί στην Κοκκινοπούλου, πριν τη στροφή για Γουδί, είχε παρκάρει αριστερά με αποτέλεσμα να φρακάρει το λεωφορείο μπροστά μου και να κάτσουμε εκεί πέρα κανα μισάωρο κατεβάζοντας καντήλια. Ο ίδιος τύπος βέβαια θα φωνάξει την αστυνομία να σου πάρει το αυτοκίνητο αν περιμένεις με τα αλάρμ αναμμένα έξω από το πάρκινγ της πολυκατοικίας του για 1 1/2 λεπτό.
3. Σεξ και βία στον ταβερνιάρη που σου σερβίρει τηγανιά από γκοτζίλα (νομίζετε ότι μόνο στο στρατό κυκλοφορούν αυτά ρε ζαγάρια;), τηγανισμένη σε βαρβολίνες και μετά παραπονιέται στα κανάλια ότι φταίει ο χ πολιτικός και η οικονομική του στρατηγική επειδή στο μαγαζί του πλέον δεν πατάνε ούτε οι μύγες που βόσκουν στα ψυγεία του.
4. Κατάρα και μήνυση στους απανταχού απάλευτους και ιδεολόγους άεργους που γκρινιάζουν πως δεν έχουν δουλειά, αλλά παραιτούνται από όλες τις θέσεις που έχουν με τη δικαιολογία ότι δεν αναγνωρίζουν την ταλεντάρα τους, ότι δεν αντέχουν την εξουσία του διευθυντή -γιατί είναι πολύ καλύτεροι από αυτόν βασικά-, και ότι τους βάζουν να κάνουν άλλα από αυτά που γράφει η σύμβασή τους. Όπως πχ σε σύμβαση γραμματέως που δεν έγραφε συγκεκριμένα ότι "θα φέρνεις και καφέ στον διευθυντή", πράγμα που αποτελεί και αιτία για μεγάλης κλίμακος συνδικαλιστικό επεισόδιο, μια και ως γνωστόν είναι τραγικά υποτιμητικό για μια κοτζάμ γραμματέα, ένα ανθρώπινο ον, να φτιάξει έναν καφέ.
5. Τώρα που είπα καφέ, κατάρα και μήνυση και πρόστιμο στις και στους τραγικούς τύπους που η απάντησή τους όταν το ταίρι τους τους πει "ρε μωρό θα μου φτιάξεις έναν καφέ;" είναι "να σηκωθείς να φτιάξεις μόνος/η σου, εγώ δεν είμαι καφετζής". Σιγά ρε πρίγκηπα, σιγά ρε πριγκηπέσσα. Καφέ σου ζήτησαν να φτιάξεις και μάλιστα ευγενικά. Δε σου είπαν να ανέβεις το Έβερεστ πρωτοχρονιά και με αδαμιαία περιβολή.
6. Καφέ συνέχεια. (Μισό λεπτό να πιώ γουλίτσα από τον εξαιρετικό καφέ που φτιάχνουν εδώ πάνω). Ουστ και τσαπρρρρ στους ιδιοκτήτες καφέ μπαρ που την έχουν δει ιδιοκτήτες πολυτελούς εστιατορίου στη Νέα Υόρκη, πως στρίβεις από το Central Park και πιάνεις φανάρια; δεξιά απέναντι. 175000% κέρδος ανά καφέ δεν καλύπτει απλά τα λειτουργικά σου έξοδα και τις πάγιες δαπάνες ρε παλιοκοπρίτη. Και μη μου κλαίγεσαι για την εφορία γιατί είδαμε κάτι δηλώσεις ιδιοκτητών κυριλλέ καφετεριών στην παραλία της Θεσσαλονίκης (κυκλοφόρησε σε mail) και φρίξαμε. Δήλωναν το 1/8 από αυτά που δηλώνω εγώ έτσι, ανερυθρίαστα. Και όχι, ακόμα και ο Escoffie (νομίζω έτσι γράφεται αλλά δεν βάζω και στοίχημα) να μου έφτιαχνε φραπέ, 6 ευρώ δεν θα του δινα.
7. Ένα μεγάλο ΟΞΩΩΩΑΑΑΑΑΑΑΑΑ επίσης σε δύο κατηγορίες μουσικόφιλων, σε μία μάλιστα από τις οποίες ανήκω και εγώ: Πρώτον στους έλληνες χιπ χόππερζ ή όπως αλλιώς λέγονται, που ντύνονται, μιλανε και φέρονται λες και γεννήθηκαν στο Μπρονξ και όταν ήταν μικροί παίζαν στη γειτονιά με magnum 357, uzi και κουβάλαγαν desert eagles στο δημοτικό. Στις Κουκουβάουνες μεγάλωσες και σε βάφτισαν Σπυρίδωνα αγόρι μου, δε μεγάλωσες στο Χαρλεμ με πατέρα νταβατζή, μάνα πρεζάκι και με όνομα M.C Pimp! Δεύτερη κατηγορία οι μεταλλάδες που 18 χρόνια μετά το τέλος των 80's φοράνε ακόμα παπούτσια Pony με κάλτσα πετσετέ (αλήθεια, το χω απορία, ΠΩΛΟΥΝΤΑΙ ΑΚΟΜΑ ΤΑ PONY ΣΕ ΜΑΓΑΖΙΑ;;;), παντελόνι σωλήνα και ραφτό Manowar στο μπράτσο. Για να μη μιλήσω για το ξασμένο μαλλί-αφάνα. Ρε σεις, πάσο. Και γω τέτοια ακούω, περίπου. Αλλά το να κυκλοφορώ σα να άνοιξε το χρονοντούλαπο της ιστορίας και να βγήκαν από το video clip του Crazy Train ο Ozzy και ο Roads είναι λίγο υπερβολή. Και μη μου πείτε και οι δύο κατηγορίες τα περι διαφορετικότητας, γιατί ο σκοπός δεν είναι να είμαστε διαφορετικοί στο ντύσιμο. Άλλα έχουν σημασία.
8. Ουστ και σε αυτούς που επιμένουν να τριγυρνάνε γύρω γύρω απο πλατείες με τα κωλοφτιαγμένα και το ο,τιδήποτε στη διαπασών. Μπράβο, έχεις ωραίο ηχοσύστημα αλλά το κασσετόφωνο του Yugo σου είναι φτιαγμένο το πολύ για Καζαντζίδη. Όχι για τρανς. Τουλάχιστον βγάλε λεφτά και πάρε καλύτερα ηχεία. Ή μην το κάνεις 4 το πρωί. Θα φας γλάστρα με φίκο μπέντζαμιν που θα πάει σύννεφο την άλλη φορά. Και μεις αγαπήσαμε αλλά δεν ενοχλούσμε τους γείτονές της. Απλά κάναμε απειλητικά τηλεφωνήματα σπίτι της και στείλαμε στον πατέρα της βίντεο με τις ερωτικές μας σκηνές. Πολιτισμένα πράγματα.
9. Και τέλος ένα κορυφαίο μου παράπονο και γκρίνια, το χει πει και ο Zaphod νομίζω, τουλάχιστον αν οχι στο blog, σε πριβέ κουβέντα : Ντροπή στο "ροκάδικο" που δεν παίζει Ramones! Ναι, δεν ήταν βιρτουόζοι. Ναι, τις κιθάρες τις περνάγαν για σκερπάνια. Αλλά παρ'όλα αυτά βγάζαν και γαμώ τα κομματάκια, χαρούμενα, γκαγκαγκαγκάδικα, ο,τι πρέπει για χαλάρωση με την παρεούλα με παγωμένες μπυρίτσες και χαζοκουβέντες για ωραία γκομενάκια. Άμα θέλω να προβληματιστώ, κάθομαι σπίτι και βάζω βιρτουόζους. Malmsteen, Paganini και τα λοιπά. ουφ..
πωπω γκρινια σήμερααααααααα... το φχαριστήθηκα όμως :D
Tuesday, October 14, 2008
Θα πιώ, εχτές, το φεγγάρι
Είχε εχτές ένα φεγγάρι (όχι δύο, ένα), άλλο πράμα λέμε.. Μιλάμε για βραδιά τεφαρίκι. Ο Μικρός Κθούλου (εγώ) γούσταρε απίστευτα. Τον έπιασαν οι καλοσύνες του και οι ενδοσκοπήσεις του.
Οπότε, πήρε το ποτάκι του, βγήκε έξω -το δάγκωσε το πλοκάμι ελαφρώς- , άραξε σε κάτι κατσάβραχα σε παραλία και έβαλε μουσικούλα στο μαπατρία κινητό τελευταίας τεχνολογίας (για την ακρίβεια προτελευταίας, γιατί είναι προπέρσινο).. Αυτό θα πει ηρεμία ρε...
Άσε που μου κατέβηκαν κάτι καλές ιδέες..
Πάρτε και μερικά κομμάτια από το χθεσινοβραδινό πλεϊλίστ.
Μιλάμε για κουλτούρα όχι αστεία...
Καλημέρα
Friday, October 10, 2008
Zeitgeist και ξανά Zeitgeist και κάτι άλλα
Λοιπόν,για να τα έχουμε όλα μαζί, συγκεντρωτικά
Zeitgeist Movie site Zeitgeist ελληνικά
Zeitgeist Addendum
Torrent για το πρώτο zeitgeist
EMBEDDED KAI TA ΔΥΟ :
Το πρώτο :
Tο δεύτερο :
Αξίζει να δείτε :
Moore και οπλοχρησία (Bowling for Columbine) torrent
What the BLEEP down the rabbit hole
Αυτά προς το παρόν. Καλημέρα
Thursday, October 09, 2008
O δικηγόρος του διαβόλου
Επίσης μερικές φορές παρεξηγούμαι ως κομματικό στέλεχος του απο δώ, του απο κει, του παραπέρα. Και μερικές φορές με αλλάζουν και παράταξη κατά τη διάρκεια της ίδιας κουβέντας. Ιδεολογικά προφανώς και ανήκω κάπου. Αλλά στις μαλακίες τους τους κατεβάζω Παναγίες, δεν τους δικαιολογώ. Και ρωτήστε και το Zaphod.. τεσπα..Επίσης να πω ότι τα παρακάτω που θα γράψω δεν λαμβάνουν υπόψην τους τίμιους και συνεπείς εργαζόμενους κλπ κλπ κλπ.. μιλάω για τα λαμόγια ανάμεσά μας. - Που ψιλιάζομαι ότι είναι περισσότερα από τους άλλους στατιστικά..-Και τονίζω και το ξανατονίζω. Μην μου πειτε στα σχολια άλλα ντ’άλλων.. Οπότε παίρνω βαθιά ανάσα και αρχίζω και χώνω για :
1. Την Ολυμπιακή Να σας πω ρε αλάνια της Ολυμπιακής. Γιατί ζητάτε τη συμπαράστασή μου τώρα, εμού του απλού έλληνα πολίτη. Ε; E; Μήπως τη ζητάτε επειδή τις 4 φορές που έχω πετάξει στη ζωή μου με την Ολυμπιακή με εξυπηρετήσατε παρά τις αντίξοες συνθήκες; Ή μήπως ζητάτε την υποστήριξή μου επειδή στις 4 φορές είχαμε 2 ματαιώσεις και 2 6ωρες καθυστερήσεις, κατά τις οποίες οι συνδικαλιστάρες σας μας αντιμετώπιζαν με ΑΠΙΣΤΕΥΤΗ ειρωνία και γραψαρχιδισμό; Θυμάμαι χαρακτηριστικά, μια κυρία υπάλληλο, 45αρα, κατάξανθη, πολύ καλοβαλμένη, πολύ έτσι ντίβα στυλ. Εγώ τότε τελείωνα τη σχολή και ήθελα να ανέβω Θεσσαλονίκη γιατί την επόμενη το πρωί έδινα μάθημα. Λοιπόν όταν ρώτησα την κυρία εκεί πέρα, μου είπε με ένα ειρωνικό χαμόγελο "είσαι πολύ μικρός για να βιάζεσαι". Μετά που άρχισα να γίνομαι μικρός μεν, αγενής δε, μου είπαν μέσες άκρες να κάτσω στα αυγά μου για να μην έχουμε άλλα.. Γιατί λοιπόν εγώ, τώρα να υποστηρίξω ένα μάτσο επί 20ετία και βάλε κρατικοδίαιτα κομματικά ημιστελέχη, που έτρωγαν με χρυσά κουτάλια και έκλεβαν τα κρασιά και τους σολωμούς από τις αποθήκες της Olympic Catering και έκαναν τραπεζώματα στα σπιτια τους. Το χουμε δει και αυτο.. Κάποτε λέει, αεροσυνοδός ήταν επάγγελμα με τρελλό πρεστίζ. Παίρναν τρελλά λεφτά (μισθούς καθηγητή πανεπιστημίου λέμε και τέτοια), τα άπειρα μπόνους, κλπ κλπ κλπ κλπ.. Και ο σολωμός σολωμός.. Και η ταλαιπωρία ταλαιπωρία.
Καθίστε ζώα να περιμένετε πότε θα τους σηκωθεί να σηκωθούμε από το έδαφος... Ε όχι κύριε, δε σας υποστηρίζω. Καλά φάγατε τόσα χρόνια. Εσείς τη βάλατε μέσα την εταιρία. Όχι μόνο οι κυβερνήσεις..
2. Για το γενικότερο οικονομικό πρόβλημα. Σε μια χώρα που οι πολίτες της και ειδικά οι νέοι έχουν τόσο μεγάλο οικονομικό πρόβλημα όσο λένε, είναι παράλογο σε καθημερινή βάση να είναι τίγκα οι καφετέριες με τον καφέ των 4 και των 5 ευρώ, και το βράδυ να είναι τίγκα τα ταβερνάκια και τα μπαράκια. Νέκρα δεν έχω δει ποτέ τον τελευταίο καιρό, παρόλο που όλοι από ό,τι λένε σφίγγονται. Όταν δεν έχεις λεφτά και καλά να πληρώσεις το νοικι σου και τους λογαριασμούς σου, 5 ευρώ δεν δίνεις για καφέ. Οπότε ή μου λέτε μαλακίες ή είστε τόσο ηλίθιοι που για να συντηρήσετε τη λάϊφ στάϊλ εικόνα που σας επέβαλλαν τα κωλοπεριοδικά και τα χαζοκάναλα, δανείζεστε από τις τράπεζες. Τίγκα το Μοναστηράκι, τίγκα του Ψυρρή, τίγκα το Γκάζι, τίγκα το Θησείο, τίγκα το Κολωνάκι. Χλιδάνεργοι σου λέει μετά. Εγώ πέρισυ που δεν είχα δουλειά για ένα εξάμηνο ρε μαλάκες και που έπρεπε να πληρώνω σπίτι και λογαριασμούς, ξέρετε για πόσους καφέδες πήγα σε 6 μήνες; ..άσε μη σου πω..
3. Για τη φορολογία Μίλαγα προχτές με άνθρωπο που κάνει φροντιστήρια. Μαύρα. Και βγάζει κανα δυομισάρι το μήνα. Μαύρα. Μπλοκάκι έχει βέβαια. Παίρνει και επίδομα ανεργίας. Και μου βριζε σκαιότατα τον Αλογοσκούφη που τον θεωρεί φοροφυγά. Μάλιστα. Ρε πάτε καλά; Δε λέω ότι το συγκεκριμενο μέτρο είναι καλό. Γιατί με πιάνει και εμένα. Και δεν κλέβω κιόλας ο μαλάκας, γιατί δε μπορώ. Και γιατί δεν κάνω και ιδιαίτερα. Αλλά ρε φίλε, παίρνεις 2.5 το μήνα. Επί 12, 30000 το χρόνο. Και τα επιδόματα ανεργίας -που τα κλέβεις ουσιαστικά-... πόσο πάει δεν ξέρω. Και παραπονιέσαι και βρίζεις που θα σου κόψει ένα χιλιάρικο ; Αφού μόνο από το επίδομα ανεργίας του το κλέβεις επί 3!.. Ρε πάτε καλά;
4. Συνδικαλιστάρες, εργατοπατέρες και τα λοιπά Δε αντέχω να βλέπω ανθρώπους που δεν έχουν δουλέψει ποτέ στη ζωή τους -και άμα ρωτήσετε κανα ΔΕΗτζή, καναν ΟΤΕτζη κλπ κλπ, τα ίδια θα σας πουν, είναι κοινό μυστικό- να αγωνίζονται για το "εργατικό κίνημα" και να μου το παίζουν Ξανθόπουλοι 'μάνα δε μου κολλάν τα ένσημα'. Ρε αλάνι, αφού ούτε ξέρεις που πέφτει το γραφείο σου, τι μαλακίες μου λες για τα δικαιώματά σου. Άαααασε τα ξέρουμε.. Σε πήρε ο Γερμανός και έκλασες μέντες ότι τώρα θα χρειαστεί να δουλέψεις ε; εμ βέβαια, με τις κυβερνησούλες εδώ πέρα, έκανες ό,τι ήθελες. Τώρα που θα μπει το αγγούρι στον απαυτό σου, σου πω εγώ..
5. Τους απεργούς που ζητάνε την κατανόησή μου Δεν έχω παιδιά άλλη κατανόηση. Πραγματικά. 31 χρόνια ζω, 28 χρόνια αναμνήσεις έχω, πάντα κάποιος πούστης ζητάει την κατανόησή μου και κανείς ποτέ δεν κατανοεί εμένα. Κανείς από αυτούς επίσης που έχουν καραμέλα το "αγωνιζόμαστε και για σας που βαριέστε" δεν έχει καταφέρει τίποτα παραπάνω εκτός απο το να με ταλαιπωρήσει και να με εκνευρίσει, να μου στερήσει πράγματα τα οποία ήθελα να κάνω εκείνη τη στιγμή που αυτού του την κάρφωσε να αγωνιστώ εγώ δι’αντιπροσώπου. Δεν καταννοώ κανέναν πλέον. Γιατί στα @@ του του φορτηγατζή με το βυτίο καυσίμων που μου κλείνει το δρόμο, τι ζόρια τραβάω εγώ στη δική μου τη δουλειά. Στην οποία δε μπορώ να απεργήσω ή και να απεργήσω δε θα του φάω το μεροκάματο το δικό του. Η και αν πάω να του το φάω, θα με τσακίσει στο ξύλο. Άσε που ο ίδιος φορτηγατζής που ζητάει την κατανόησή μου στο δρόμο την ώρα που με πήζει, έρχεται μετά στο σπίτι μου να μου βάλει πετρέλαιο και ΜΕ ΚΛΕΒΕΙ ΑΙΣΧΡΟΤΑΤΑ. Δεν καταννοώ κανένα λαμόγιο πλέον ρε, βαρέθηκα!
6- μπονους. Τα χω και με τον Τσίπρα (αν και άσχετο με τα προηγούμενα, απλά τώρα έτσι μου ρθε) Έχει πάντα ύφος και λόγο δευτεροετή φοιτητοπατέρα που ξέρει ότι θα πάρει αξίωμα από το κόμμα όταν μεγαλώσει. Τον βαριέμαι αφόρητα και απορώ γιατί τον χειροκροτάνε. Λάδια πολλά και τηγανίτες τίποτα.
Τελειώνοντας επαναλαμβάνω, πως αυτά πάνε για τα λαμόγια σε όλες αυτές τις περιπτώσεις, όχι για τους σοβαρούς ανθρώπους που εργάζονται κανονικά, που δεν κλέβουν, που δεν λαμογιάρουν με πολιτικούς, παπάδες και δημοσιογράφους και μετά σκούζουν στα κανάλια οτι πεινάνε. Αυτό πήγαινε για τα απανταχού λαμόγια..
Tuesday, October 07, 2008
Θεσσαλονίκη μου μεγάλη φτωχομάνα
Χτες το βράδυ βγήκα με έναν κολλητό από τα φοιτητικά χρόνια της Θεσσαλονίκης. Πήγαμε σε ένα ρακάδικο στο Γουδί έτσι να μεζεδιάσουμε λίγο.
Ξεκινήσαμε με ένα φροντιστήριο οικονομικής φύσεως, καθότι ο Κ είναι αναλογιστής και τα κατέχει αυτά. Καθώς όμως έρρεε το κρασί, και μετά το ρακόμελο, περάσαμε σε πιο ενδιαφέροντα θέματα, όπως τα κοριτσούδια γύρω μας και μετά σκηνικά απείρου κάλλους και κάλου από Θεσσαλονίκη. Το γυρίσαμε στη νοσταλγία, σαν μπαρμπάδια που μιλάνε για τα νιάτα τους. Και όσο κατέβαιναν τα ρακόμελα τόσο θυμόμασταν. Λάθος, θυμόμουν γιατί ο άλλος κοντεύει να ξεχάσει πως τον λένε. Ο γερο μπισμπίκης..
Θυμηθήκαμε τη φάση στο πάρτυ των γενεθλίων του Γιάννη, που η Δ γούσταρε τον Κ και είχε φάει φρίκη. Και είχε αρχίσει και κατέβαζε τις τεκίλες σαν καραμέλες γάλακτος. Βέβαια είχε βοηθήσει και ο Γιάννης που την πότιζε αδειαλείπτως. Σε κάποια φάση λοιπόν και σε ημιλιπόθυμη κατάσταση η Δ γέρνει προς τα μπρός και ο κάφρος της λέει "Μη μου ξεράσεις στο χαλί θα σε κουτουλήσω". Μετά την πήραμε και την πετάξαμε σε ένα κρεβάτι, και αναγκάσαμε το αντικείμενο του πόθου της να πάει να την νταντέψει....δε μάθαμε ποτέ όμως αν έγινε τίποτα εκεί μέσα ή όχι καθώς αυτός ο αλήτης ο Κ είναι πολύ στρείδι και δε μιλάει με τίποτα.
Θυμηθήκαμε τη φάση στους καλοκαιρινούς Υπνοβάτες, τη μέρα που είχαν τελειώσει μάλιστα οι πανελλήνιες και γινόταν ... τεσπα. Είχαμε μαζευτεί ένα κάρο νοματαίοι. Πρέπει να ήμασταν καμιά 30αριά άτομα. Είχαμε πλακώσει τα Σίβας (τρομάρα μας, ψωμί δεν είχαμε να φάμε, Σίβας πίναμε – για αυτό κάθε φορά μόλις βλέπαμε το λογαριασμό μας έφευγε το γέλιο. Μιλάμε τώρα το 97 πχ να σκας 15-20 χιλιαρικα για μια έξοδο φοιτητής άνθρωπος, ήταν καλά λεφτά..- )και είχαμε γίνει πίτα. Σε κάποια φάση, θυμόμαστε αμυδρά τον Χ να χορεύει ζεμπέκικο πάνω στην πλάτη του καναπέ (ζογκλερ λέμε) και να τσακίζεται στα πατώματα μονοκόμματος , σα να φαγε σφαίρα στο δοξα πατρί. Χαμπάρι δεν πήραμε και θυμάμα λίγο μετά τα μούτρα μου και το Μ να έχουμε ανέβει στο μπαρ, μέρα πλέον και να χορεύουμε κάτι τραγικό και άθλιο. Αφού πήγαμε σπίτια μας (μετά από ώωρες καθοτι έπρεπε να πάρουμε το λεωφορείο απο αεροδρόμιο, να πάμε κέντρο, να φάμε τις μπουγάτσες μας και μετά 40 εκκλησιές...άστα) , κοιμηθήκαμε και ξυπνήσαμε, πήραμε χαμπάρι οτι ο άλλος είχε τσακιστεί, και μάλιστα έσπασε και το πόδι του. Ο,τι ναναι...
Θυμηθήκαμε επίσης το σκηνικό μετά από ένα αποκριάτικο πάρτυ στο μαθηματικό που είχα την τύχη να είμαι στο μπαρ –όπως καταλαβαίνετε μιλάμε για πολύ λάθος επιλογή τσεκαδόρου- και την επόμενη είχαμε δεύτερο πάρτυ στο Catanu (το στέκι μας)... Είχε γίνει σε εκείνα τα δύο πάρτυ της απαυτής το κάγκελο. Δεν ξέραμε ποιος είχε φασωθεί με ποια. Αυτός ο καναπές του Catanu ειδικά, άμα είχε στόμα να μιλήσει, δε θα είχαμε μούτρα νακυκλοφορήσουμε..Να με δείτε ντυμένο Πουλί του Παραδείσου με πούλιες, χρωματιστά φτερά και φάτσα μακιγιαρισμένη, να με φτύνετε δυό χρόνια λέμε.. Ήταν τότε ενα σουκού κόλαση. Πάρτυ την Παρασκευή, ούζα το Σάββατο το μεσημέρι –και δε μιλάω για ένα ουζάκι-, πάρτυ και το Σάββατο. Την Κυριακή ψοφήσαμε. Ή μάλλον, πέσαμε σε χειμερία νάρκη.
Θυμηθήκαμε και το κλασσικό σκηνικό στο Πήλιο, με εμένα στο ρόλο του κινηματογραφικού Αρτέμη Μάτσα να ξεπροβάλλω μέσα από τις ομίχλες της Πορταριάς, με μαλλούρα λυμμένη, μούσι και μακρύ παλτό και να παίζω αξέχαστες γερμανοφιλικές σκηνές.. Και φυσικά το μετά όπου στο μπαράκι της Πορταριάς ο κόσμος λιποθυμούσε κατά τόπους και τους κουβαλάγαμε στο ξενοδοχείο γιατί ούτε να περπατήσουν δε μπορούσαν (πως την πάτησα εγώ τότε και ήμουν από τους κουβαλητές και όχι τους κουβαλημενους, ακόμα απορία το χω). Και φυσικά τον Κ πίτα να κρύβεται στη ντουλάπα και να τον ψάχνουμε μήπως τσακίστηκε από κανα παράθυρο....
Ε θυμηθήκαμε και τα γκομενικά μας που πραγματικά τα περισσότερα είναι ιδιαιτέρως εξευτελιστικά και θέλω επειγόντως να τα ξεχάσω. Ειδικά τη φάση με τη Χ και τη Ν, στον τάφο θα την πάρω μαζί μου ο ξεφτίλας!! Και όχι δεν μιλάω για τρίο!
Θυμηθήκαμε και το επικό σκηνικό αντιγραφής στη C++ : Γράφουμε στο μεγάλο αμφιθέατρο του μαθηματικού. Είμαστε καμιά 15αριά άτομα. Ο μοναδικός που έχει επαφή με το αντικείμενο είμαι εγώ, γιατί ο μαλέκος ο Γιάννης που ξέρει και αυτός δεν έχει ξυπνήσει να ρθει να δώσει! Οπότε έχουμε πρόβλημα. Πως θα αντιγράψουν 14 από έναν, αλλά να γράψει και αυτός ο κακομοίρης.. ; Τη λύση τη βρίσκει ο Μανώλης . Κόλλες αναφοράς κομμένες σε όγδοα, συρραμένες με καρμπόν ανάμεσά τους. Οπότε έχουμε 5-6 συστοιχίες από χαρτάκια τα οποία βγαίνουν αμέσως σε 14 αντίγραφα ώστε να μοιράζονται άμεσα στους ενδιαφερόμενους. Τι να κάνω ο κακομοίρης, παίρνουμε τα θέματα, γράφω τα 3 προγράμματα που μας είχαν βάλει και τα μοιράζω. Μου κόβει κιόλας να τους βάλω υποσημείωση "Μαλάκες αλλάχτε τα ονόματα των μεταβλητών, μη δώσουμε 15 γραπτά ίδια. ΚΑΙ ΜΗ ΠΑΜΕ ΝΑ ΔΩΣΟΥΜΕ ΟΛΟΙ ΜΑΖΙ ΤΙΣ ΚΟΛΛΕΣ" . Λες και τους είπα "αλλαξτε τα ονόματα των εντολών και μολις με δείτε να σηκώνομαι, ελάτε και δώστε τα γραπτά σας μαζι μου". Υπήρχαν άνθρωποι που το πάλεψαν δε μπορώ να πω. Αλλά ήταν τόσο άσχετοι που αλλάξαν τις εντολές και αφήσαν ίδιες τις μεταβλητές!! Και ήρθαν και τα ζώα και δώσαν τα γραπτά τους όλοι μαζί! Και η πλάκα είναι ότι οι μισοί περάσαν και εγώ κόπηκα ως ύποπτος αντιγραφής!! Βέβαια από ό,τι έμαθα μετά, το μισό αμφιθέατρο έγραψε από τις λύσεις μου, οπότε σώθηκε πολύς κόσμος. Αλλά εγώ κόπηκα ρε διάολε!!
Θυμηθήκαμε και τη μέρα στο Ούζου Μελαθρο που ο Κ έφευγε για Αγγλία την επόμενη. Βάλαμε στοίχημα με το σερβιτόρο, ότι θα μας κεράσει και άλλα 2 κιλά κρασί άμα καταφέρουμε να φάμε μια έξτρα τυροκαυτερή χωρίς να πιούμε νερό. Φυσικά κερδίσαμε, αλλα 4 κιλά κρασί, 2 άτομα... άστα να παν..Πλάκα πλάκα ο συγκεκριμένος σερβιτόρος δουλεύει πλέον στο Μέλαθρο στο Μοναστηράκι. Τον είδα και συγκινήθηκα λέμε..
Βασικά θυμηθήκαμε και άλλα αλλά είναι ακατάλληλα και δεν τα λέω... άσε που πρέπει να δουλέψω και λίγο..
Υ.Γ : Το σύνθημα της εποχής ήταν το "Ο πιο καλός ο φοιτητής χρωστάει τ'αντερά του, και το πτυχίο του θα πάρει μαζί με τα παιδιά του". Καθώς και το "Πτυχίο, πτυχίο, το 2002...." –ναι τότε ήταν μακριά..
Monday, October 06, 2008
Οι ουφοκουκίδες
Μετά έβγαλε και φωτογραφίες με "διαστημόπλοια". Ξέρετε, τις γνωστές κουκκίδες. Αυτός έδωσε και την αληθινή φωτογραφία και τη "μεγένθυσή" της. Στην οποία μεγένθυση φαινόταν ένα περίεργο σχήμα ξεκάθαρα. Σα ραβδί φωτεινό, με δυό πράσινους δίσκους στις άκρες του.
Και εδώ περνάμε στο μάθημα επεξεργασίας εικόνας. Θα ξεκινήσω από εκεί που θα έπρεπε να καταλήξω, ώστε κάποιος που βαριέται να διαβάσει να μην ασχοληθεί παραπάνω :
ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΑ ΠΟΥ ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΕΙ ΣΤΗΝ ΑΡΧΙΚΗ ΕΙΚΟΝΑ ΔΕ ΦΑΙΝΕΤΑΙ ΜΕ ΜΕΓΕθΥΝΣΗ.
Μιλάμε για φωτογραφίες και όχι για τον πραγματικό κόσμο, που βλέπουμε μια κουκκίδα στο χιλιόμετρο, βάζουμε κυάλι και βλέπουμε άνθρωπο.
Την αποκάλυψη περίεργων λεπτομερειών με ζουμάρισμα σε περιοχή φωτογραφίας, ξεχάστε το. Ένα θολό πρόσωπο σε μια φωτογραφία ανθρώπου από μακριά, δεν καθαρίζει άμα μεγενθύνεις τη φωτογραφία 37 εκατομμύρια φορές.
Για παράδειγμα οι παρακάτω δύο φωτογραφίες : Πρόκειται για το ναό του Ποσειδώνα στο Σούνιο. Η πρώτη είναι η κανονική φωτογραφία, όπως τραβήχτηκε, όπως φαίνεται κιόλας από απόσταση 10 περίπου μέτρων από το αντικείμενο. Προσέχτε, είναι και κοντινή απόσταση. Και η φωτό είναι 4MP, οχι 640x480…Ναι ξέρω, πλέον είναι λίγα, αλλά αυτή τη φωτογραφική είχα πριν 4 χρόνια που την έβγαλα, μη με πρήζετε. Για αυτό που θέλω να δείξω μια χαρά κάνει.
Βλέπετε την πινακίδα αριστερά; Ωραία. Διαβάζετε τι γράφει; Όχι ε; μια χαααρά...
Δείτε τώρα και το συγκεκριμένο σημείο σε αρκετά μεγάλη μεγένθυση...
Για διαβάστε τι λέει. Τι; Μπα, σοβαρά; Δε μπορείτε εεεεεεεεεεεεεε;;;;
Λοιπόν αυτό συμβαίνει ακριβώς γιατί η μεγένθυση μιας φωτογραφίας δεν έχει επ ουδενί να κάνει με το να "φέρουμε το χ σημείο πιο κοντά μας". Για να φανεί κάτι ΠΑΡΑΠΑΝΩ σε μια φωτογραφία με μεγένθυση, πρέπει –αυτο το παραπάνω- να υπάρχει από πριν εκεί πέρα.
Το οποίον σημαίνει πως αν βάλω εγώ πάλι στην αρχική φωτογραφία ένα κάτι θολό πχ έτσι :
Και το μεγενθύνω αρκετές φορές, θα έχω αυτό το αποτέλεσμα :
Όχι ΑΥΤΟ :
Τώρα αν κάποιος διαφωνεί με όλα αυτά, να μου το πει, να του εξηγήσω πως ΑΚΡΙΒΩΣ γίνεται η μεγένθυση μιας φωτογραφίας ψηφιακά –που σημαίνει ακόμα καλύτερα ποιοτικά από ο,τι σε μια αναλογική φωτογραφία- και να μου πει αν απο κει μπορούμε να βγάλουμε ΠΑΡΑΠΑΝΩ πληροφορία από αυτή που αρχικά είχαμε. Όποιος δεν πείθεται με τίποτα των τιπότων, τον προκαλώ να βγάλει μια φωτογραφία ενός αυτοκινήτου πχ από μια α απόσταση, και να τη μεγενθύνει μετά όσο θέλει να δει αν μπορεί να δει λεπτομέρειες που δεν φαίνονται στην αρχική. Π.χ πήγαινε βγάλε ένα αυτοκίνητο από 10 μέτρα απόσταση. Και μετά προσπάθησε όσο θες να δούμε αν θα μπορέσεις να ξεχωρίσεις τις δαχτυλιές στο καπώ, δεν πα να το μεγενθύνεις 17 εκατομμύρια φορές. Α και να είναι αναγνωρίσιμα τα αποτυπώματα ε.. Γιατί σε κάτι τέτοιο αντιστοιχεί το κουκίδα->διαστημόπλοιο, από απόσταση 500 και βάλε μέτρων, που ειναι βγαλμένες οι περισσότερες τέτοιες φωτογραφίες. Ή ο άπιστος και επιστημοφοβικός χ ας ψάξει από μόνος του για παρεμβολή εικόνας (interpolation αγγλιστί) και ειδικά την zero-order hold interpolation, που ειναι μια κλασσική μέθοδος . Άντε να κοιτάξει και για πρώτης τάξης παρεμβολή ή ακόμα και για πολυωνυμική παρεμβολή που αποδίδουν ομαλότερες εικόνες σε μεγαλύτερα μεγέθη.
Και πάλι όμως, κάτι που δεν ήταν εκεί από την αρχή, ΔΕ ΘΑ ΦΑΝΕΙ ΠΟΤΕ. Ή μάλλον καλύτερα, αν φαίνεται μόνο μια θολή κουκκίδα, ή ένα θολό και απροσδιόριστο κάτι τέλος πάντων, ΔΕΝ θα γίνει ΠΟΤΕ ένα συγκεκριμένο κάτι. Η μεγένθυση δεν αποκαλύπτει κρυμμένη πληροφορία.
Ααααα τώρα που θυμήθηκα τι φωτογραφία έχω.Κάνει ΑΚΡΙΒΩΣ για το παράδειγμα. Έχει και κουκίδες και από όλα. Για μισό να τη βρώ..να τηηηηηηη... Λοιπόν πάρτε παράδειγμα να γελάσετε :
Η συγκεκριμένη φωτογραφία είναι τραβηγμένη από μηχανή 10mp. Είναι από το γάμο κολλητού προ δύο εβδομάδων (γίναμε με το Zaphod λέμε, άσε.. καστανόχωμα..).
Το ζευγάρι δε μας ενδιαφέρει για αυτό και το κοψα...Όπως βλέπετε φαίνονται μέχρι και τα σπυριά του ρυζιού που πετάω στο ζεύγος (1.5 κιλό φάγαν στα ξεράδια τους). Ωραία. Το «ουφο» με το βελάκι το βλέπετε και αυτό. Στην αρχική φωτογραφία των 10mp, είχε μέγεθος 133x128.. Από κάτω παρτε το και σε 10x μεγένθυση, δηλαδή σε 1330x1280..
Τι ωραία που ξεχωρίζει το ούφο ε ε;... Τώρα αυτό ή κάποιος προβολέας πιιισω πίσω στο βάθος ήταν, μπορεί και το φεγγάρι αν και δε νομίζω γιατι σε άλλη μεριά το θυμάμαι εκείνο το βράδυ. Βέβαια κρασί,ρακί και Σίβας δεν εγγυώνται και πολλά πολλά όσον αφορά τέτοιες λεπτομέρειες.. (παρεπιπτόντως, το μπλε/μωβ περίγραμμα είναι ένα από τα κλασσικά θέματα των ψηφιακών όταν έρχονται αντιμέτωπες με απευθείας λευκό φως. Στη G3 να δείτε πόσο έντονο ήταν..)
Τώρα που το σκέφτομαι για κάτσε ρε.. Με τέτοια φωτογραφία άνετα πάω να ισχυριστώ ότι είδαμε ούφο στο γάμο του γερο μπισμπίκη...
Προσέχτε : Δεν πάω να εξηγήσω τι είναι όλες οι κουκίδες σε ολες τις ουφοφωτογραφίες. Εξηγώ τι είναι οι κουκίδες που γίνονται άσχετα πράγματα με μεγένθυση. Απάτη είναι, αυτό είναι.
Υ.Γ : Και μην παραμυθιάζεστε και από σειρές τηλεόρασης όπως πχ το "24" που έχουν μια φωτογραφία τύπου παρμένη από το ενάμιση χιλιόμετρο, τη μεγενθύνουν και την καθαρίζουν και τσουπ, βλέπεις και τις τρίχες στη μύτη του.
Υ.Γ 2: Επίσης δεν είμαι από αυτούς που δε δέχονται την πιθανότητα ύπαρξης ζωής αλλού. Μια χαρά τη δέχομαι. Αλλά από κει μέχρι το "προχτές τα είδαμε τα παιδιά παραπέρα, τα κεράσαμε και λουκουμάκι", υπάρχει πολύυυς δρόμος..
Friday, October 03, 2008
Issalos : Oι άνθρωποι των σκουπιδιών
Tuesday, September 30, 2008
Η τέχνη του να είσαι σουρρεαλιστής
Friday, September 26, 2008
Επιτέλους, δικαίωση
Thursday, September 25, 2008
Φοβάμαι την τεχνολογία και μηπως ανατιναχτεί, η καφετιέρα όταν πατήσω το κουμπί
Tuesday, September 23, 2008
Μονή Καπέλο
Μονή καπέλο τα κάναμε. Ρε τι γίνεται εδώ πέρα! Ρε τί οικόπεδο παίζει;
Θέλω και εγώ οικόπεδο! Χαρίστε μου κάτι αλλιώς θα ρθω να τα διεκδικήσω!
Εδώ χάνει η μάνα τη μονή και η μονή τη μάνα! Οι άλλοι λέει διεκδικούν οικόπεδο στην κόκκινη πλατεία. Τους τα φαγε λέει ο Στάλιν. Τι να το κάνεις το οικόπεδο στην κόκκινη πλατεία αγάπη μου; Να φυτέψεις λάχανα; Να χτίσεις στάβλο για τα μουλάρια σου; Να ανοίξεις SanctDonalds που θα σερβίρουν μόνο λαδόπιτες, καλαμάρια κονσέρβα, τουρσί και ταραμοσαλάτα;
Γιατί οι άλλοι που ζητάνε λέει το μισό Περιστέρι; Μέχρι και πλατείες ζητάνε. Είπαμε διακονία και διάκονοι και τα λοιπά και αυτό σημαίνει ζητουλιά, αλλά σε λίγο θα μας ζητήσετε και τα σώβρακά μας. Αφήστε και κανα οικόπεδο για μας καλέ. Όοολα θα τα πάρετε; Βέβαια στην τηλεόραση χτες, την ώρα που μίλαγε ο δήμαρχος Περιστερίου, είχαμε μουσική υπόκρουση απο χριστεπώνυμο πλήθος που φώναζε "Δε ντρέπεστε, με τους παπάδες βρήκατε να τα βάλετε;". Εμείς τα βάλαμε με τους παπάδες καλή μου; Αυτοί ζητάνε ό,τι τους φωτίσει η αφεντιά τους, εμείς πρέπει να τους τα δώσουμε δηλαδή; Και να λεγα ότι ό,τι κερδίζουν το δίνουν πίσω στην κοινωνία, άντε. Αλλά ούτε τους μισθούς τους δεν πληρώνουν από τα κέρδη. Εμείς τους πληρώνουμε. 160 εκ. Έουρος το χρόνο λέει μας κοστίζουν. Και θέλουν να μας πάρουν και τα οικόπεδα. Χαλαρώστε καλέ. Ο έχων δύο χιτώνας δίνει τον έναν έλεγε ο Χριστούλης. Και μη μου πείτε ότι μίλαγε για χιτώνες και όχι για οικόπεδα γιατί θα πιαστούμε μαλλί με μαλλί. Ο έχων δύο δίνει το ένα, όχι ο έχων 100 οικόπεδα ζητάει 1000!!!!
Έτσι μου ρχεται να αφήσω μούσι, να φορέσω ράσο και να πάω σε κανα δικαστήριο να διεκδικήσω ολο το Σούνιο. Ειδικά το φιλετάκι απέναντι απο το Ναό και μέχρι τα Λεγραινά πολύ το λιγουρεύομαι. Και είναι και αναξιοποίητο. Ήταν κάποτε ένα ξενοδοχείο εκεί πέρα και είναι ρημάδι τώρα. Έχει και ενα ξωκλήσι παραδίπλα. Θα το διεκδικήσω ο ερίφης. Θα φτιάξω και όχι χρυσόβουλο, θα φτιάξω μαρμάρινη πλάκα αρχαιοελληνική, σκαλιστή στο χέρι με τίτλους ιδιοκτησίας. Θα ισχυριστώ ότι εκεί πέρα έσκαβε μεταλλωρύχος ο εις-την-ν παππούς μου και ήταν δικά του τα οικόπεδα. Βέβαια θα σκάσει κανας δικηγόρος σαϊνι και θα μου πει αφού ο παππούς σου ήταν μεταλλωρύχος θα πάρεις εσύ το υπέδαφος και μεις το απο πάνω(υπήρχε αντίστοιχη υπόθεση στην περιοχή, με αντίστοιχο επιχείρημα, μη γελάτε καθόλου). Εκεί μπορεί να χουμε πρόβλημα αλλά θα βρώ άκρη.
Αλλά ξέρω τι είναι αυτά. Σκοτεινό σχέδιο είναι για να διεκδικήσουν όλη την Ελλάδα και μετά να κηρυχτούν ανεξάρτητο κράτος λογω χρησικτισίας. Το Άγιο Όρος θα ξεκινάει από τη Χαλκιδική και θα φτάνει μέχρι τη Λιβύη στο νότο και –μην ξεχνάμε- την Κόκκινη Πλατεία στο βορρά. Ευτυχώς οι Ρώσσοι δε μασάνε και τους είπανε "Κομμαν; Θέλετε οικοπεδόφσκι; Ρε αεί πρεννέ λε πουλ ε παρτίρ φρομ ισι ταβάριτς".
Ευτυχώς που ξυπνάει ο κόσμος σιγά σιγά και τα παίρνει με όλα αυτά. Τουλάχιστον έτσι φαίνεται. Βέβαια από μια ηλικία και πάνω, δύσκολα. Έχω δει και κάτι αντιδράσεις του στυλ "δε φταίνε μωρέ οι κακομοίρηδες οι παπάδες, μη χάσουμε την πίστη μας". Αυτό το αφήνω ασχολίαστο. Ειδικά για τους ανθρώπους που εξαρτούν την πίστη τους από τους παπάδες.
Τέλος πάντων.
Εν κατακλείδι, ένα έχω μόνο να πω
EΛΑ ΜΟΝΗ ΣΤΟΝ ΤΟΠΟ ΣΟΥ!
Sunday, September 14, 2008
Gourmet δημοσιότης
Κατ αρχήν ευχαριστώ την κ. Κρεμεζή, όχι για την τσαμπέ διαφήμιση, αλλά για μερικές από τις φοβερές συνταγές της που έχω δοκιμάσει και πραγματικά γλείφαμε και τα νυχοποδαράκια μας. Ειδικά μια ισπανική, ένα κουνελάκι με δαμάσκηνα και κουκουνάρι και μια σάλτσα από αμύγδαλα και σκόρδο, κυρία Αγλαϊα μου, τι να σας πω, να στε καλά.
Επίσης να σας διαβεβαιώσω κυρία Κρεμεζή μου, πως όντως μπορεί να μην είμαι ούτε προφήτης, ούτε διαδικτυακός πολιτευτής, αλλά πραγματικά το σουτζουκάκι το σμυρνέϊκο που φτιάχνω έχει εξυμνηθεί από μια πλειάδα τσαμπατζήδων αχαϊρευτων και χαραμοφάηδων φίλων που ταϊζω συχνά για μια 8ετία. Γενικά το προσπαθώ το πράμα και δοκιμάζω ό,τι προλαβαίνω. Αφήστε που -μεταξύ μας τώρα- για μας τους ασχημομούρηδες κ. Κρεμεζή μου, η μαγειρική είναι ένας πολύ καλός τρόπος για να ..χμμ.. έρθουμε πιο κοντά με τα εκάστοτε αντικείμενα του πόθου μας. -Το μοσχαράκι μπουργκινιόν είναι στατιστικά το πιο επιτυχημένο πιάτο, ακολουθούμενο από το χουνκιάρ μπεγερντί-
Επί των gourmet θεμάτων τώρα. Δυστυχώς τουλάχιστον εδώ μέσα, δεν υπάρχει κανένας "ειδικός" ή επαγγελματίας. Τουλάχιστον εγώ, ναι είμαι απλά ένας ερασιτέχνης της κουζίνας, που όμως το έχει πάρει σοβαρά το χόμπι και προσπαθεί να μαθαίνει συνεχώς πράγματα. Βέβαια ο καθένας έχει τις δικές του προσωπικές προτιμήσεις και τη δική του "κουλτούρα" της γεύσης. Π.χ η αφεντιά μου δεν είναι ιδιαίτερα ενθουσιασμένη με την λεγόμενη fusion κουζίνα και απεχθάνεται τα αποτελέσματα της μοριακής γαστρονομίας. Το ομολογώ, είμαι πιο ρουστίκ τύπος. Πιο χωριάτης. Ο ουρανίσκος μου δεν είναι εκπαιδευμένος να τρώει πιάτα όπως "πούδρα ούζου με σάλτσα κοκορετσιού και μυαλά αρνιού κονφί". Να μιλήσουμε για πάπια κονφί, να φάω ένα κοπάδι πάπιες, ναι. Που λέτε κυρία Κρεμεζή μου, και εγώ και οι γνωστοί και φίλοι μου όταν βγαίνουμε να φάμε, βγαίνουμε για να ικανοποιήσουμε τους ουρανίσκους μας, τα στομάχια μας, και να διασκεδάσουμε καθισμένοι γύρω από ένα τραπέζι, με τα ωραία τα κρασάκια μας, καλαμπουρίζοντας συνεχώς. Έχουμε παρατηρήσει όμως, πως αρκετός κόσμος όταν βγαίνει για να φάει, έχει μια διαφορετική αντίληψη, η οποία μπορεί και να ναι σωστή μπορεί και λάθος, δε θέλω να κρίνω επί του παρόντος (αν και τρώγομαι). Υπάρχει κόσμος που βγαίνει για να φάει, ώστε την άλλη μέρα να μπορεί να πει "Πήγαμε στο Χ εστιατόριο, καλά ε... 500 ευρώ χαλάσαμε". Εμείς από την άλλη λέμε "Πήγαμε στο Χ εστιατόριο, φάγαμε ένα χουνκιάρ, άλλο πράμα. Αφρός ο πουρές μελιτζάνας, έλιωνε το μοσχαράκι, και το μπαχάρι με την κανέλα μύριζε 3 τετράγωνα μακριά. Και είχε και ένα κοκκινο κρασί, διαμάντι."
Δυστυχώς όμως, ΓΝΩΣΕΙΣ επί του θέματος δεν έχουμε. Ούτε και εγώ. Έχω ένα κάρο βιβλία μαγειρικής σπίτι, παίρνω κάααθε Κυριακή τα 2 πιο αξιοπρεπή -κατ εμέ- περιοδικά μαγειρικής, και όποτε βλέπω κανα περίεργο στην τηλεόραση, βουρ στυλό και χαρτί. Αλλά ελπίζω να μη φρίξετε τώρα, ακόμα και Kobe beef να μου έφερναν, εγώ δε μπορώ να το φάω σενιάν. Δε θέλω το αιματάκι του μέσα, πως να το κάνουμε. Ο ουρανίσκος και το στομαχάκι μου επαναστατούν. Τι να κάνουμε τώρα. Ναι, παραβιάζω αρκετούς γαστρονομικούς "κανόνες". Αλλά αφού δε μπορώ να τα φάω, δε μου πάει η γεύση, τι να κάνω;
Και να σας πω και μια άλλη σκέψη κ. Κρεμεζή μου; Δεν είμαι σίγουρος κατά πόσο μπορούμε να οριοθετήσουμε στενά το θέμα γεύση. Όπως λέει και η γνωστή παροιμία, "περί ορέξεως, κολοκυθόπιτα". Αφού η μαγειρική είναι τέχνη, είναι δημιουργία, είναι φαντασία και μεράκι. Είναι δυνατόν να πούμε "αυτό είναι σωστή τέχνη, αυτό λάθος;". Δε μιλάω βέβαια για κάτι γαστρονομικά εγκλήματα που κυκλοφορούν, προφανώς. Τα υλικά πρέπει να είναι αλφάδι πάντα. Αλλά, από κει και πέρα, ο καθένας τον ουρανίσκο του. Είχα εκνευριστεί απίστευτα κάποτε, σε ένα τραπέζι, που δύο "connoisseurs" συνδαιτημόνες, πραγματικά με είχαν εξοργίσει επιμένοντας να μου υποδείξουν τι ΠΡΕΠΕΙ να μου αρέσει για να θεωρηθώ και εγώ άνθρωπος και άξιος να κάτσω στο τραπέζι τους. ΟΧΙ ρε παιδιά, δε μου αρέσει η ρόκα. ΕΛΕΟΣ με τη ρόκα. ΟΥΤΕ μπορώ να φάω φιλέτο με αίμα. Πείτε με βλάχο, πείτε με αδαή, πείτε με αμόρφωτο, αλλά νισάφι πια. Εσείς θα κάνετε κουμάντο στο τι θα σαβουρώσει ο καταπιώνας μου; Ε μα πια. Αφήστε που οι μισοί από αυτούς που λυσσάνε για ρόκα και φιλέτο αιματηρό, πρίν μερικά χρόνια τρώγανε χαρούπια και μπομποτάλευρο και δεν είχανε που την κεφαλή όχι κλίναι, αλλά πλύναι. Και τώρα ξαφνικά μου την είδαν πρωτευουσιάνοι και γευσιγνώστες.
Μακρυγορώ και θα έλεγα και άλλα, αλλά τώρα πρέπει να πάω για το ουζάκι μου, το οποίο θα συνοδευτεί από -ελπίζω να έχει σήμερα- σαρδελίτσα στα κάρβουνα, γαριδούλα σκορδάτη και γαυράκι. Τρέχει ήδη το σαλάκι.
Κυρία Κρεμεζή μου την καλημέρα μου και συνεχίστε να μας δίνετε τέτοιες ωραίες συνταγές.
Υ.Γ : Ενδεχομένως και να μη σας ενδιαφέρει, αλλά ανακάλυψα μερικά site τα οποία έχουν συνταγές μεσαιωνικής ευρωπαϊκής κουζίνας και ετοιμάζομαι για την πρώτη δοκιμή :
http://www.godecookery.com/goderec/grec46.htm
A Boke of Gode Cookery Presents
Tartes de Chare .iij. A-nother manere
PERIOD: England, 15th century | SOURCE: Harleian MS. 279 | CLASS: Authentic
DESCRIPTION: Pork pie with eggs, honey, & spices.
ORIGINAL RECEIPT:
.iij. A-nother manere. Tak fayre porke y-broylid, & grynd it smal with yolkys of Eyroun; þan take Pepir, Gyngere, & grynd it smal, & melle it with-al, & a lytel hony, & floryssche þin cofyns with-ynne & with-owte, & hele hem with þin ledys, & late hem bake, & serue forth.
- Austin, Thomas. Two Fifteenth-Century Cookery-Books. Harleian MS. 279 & Harl. MS. 4016, with extracts from Ashmole MS. 1429, Laud MS. 553, & Douce MS 55. London: for The Early English Text Society by N. Trübner & Co., 1888.
GODE COOKERY TRANSLATION:
Pies of Baked Meat - 3rd variation. Take broiled pork, & grind it into small pieces and add egg yolks; then add pepper, ginger, and a little honey, & place in pie shells, & add lids, & bake, and serve.
MODERN RECIPE:
* one 9" pie shell with lid
* 1 1/2 # broiled pork, either minced, ground, or cut into small pieces
* 1/2 t. salt
* 6 egg yolks
* 2 t. ginger
* 1/4 t. pepper
* 1/3 c. honey
Mix together all ingredients, making sure the mixture is slightly runny. (If not, add more egg yolks.) Place mixture in pie shell, add lid, add some decorative steam holes or slashes to the lid, then bake at 375° F for 30 - 45 minutes, or until a golden brown. Serves 8.
Option: Add 1/2 cup of either currants, chopped dates, raisins, or pine nuts, or any combination of these ingredients.
This recipe is a variation, or "a-nother manere" of a pie called Tartes de chare, which appears on the same page as a-nother manere. The original Tartes de chare is a more complex recipe, and contains, among other ingredients, currants, dates, raisins, & pine nuts, which is why I have included them as an option in the redacted recipe. The addition of any or all of these items will dramatically improve the taste of the pie, so feel free to play with these ingredients in any combination that you find the tastiest. Personally, I find that the juice released by the currants as they bake greatly accentuates the flavor of the pork, and so almost always include them when I make this dish.
Wednesday, September 10, 2008
Το πείραμα του αιώνα
Αδρόνια : Ένα αδρόνιο είναι ένα σωματίδιο αποτελούμενο από quarks και/ή gluons-αυτή την πρόταση την έχω αλλάξει 1897 φορές σήμερα-. Τώρα μη μπούμε σε μεγάλη ανάλυση γιατί δεν έχω και τις κβαντομηχανικές πρόχειρες στο γραφείο. Τα αδρόνια οκ, συγκρατούνται μαζί από πυρηνικές δυνάμεις.Κατηγορίες τους είναι τα μεσόνια και τα βαρυόνια, και εδώ σταματάω γιατί α. ε μην το παραβαρύνουμε το πράγμα και β. μην το παίζω και μάγκας, πρέπει να τα ξανακοιτάξω αυτά. Βασικά πιο απλά, παραδείγματα αδρονίων είναι τα πρωτόνια και τα νετρόνια. Τέλος πάντων.
Αυτό που θα γίνει τώρα εκεί μέσα είναι κατά βάση απλό : Θα τρακάρουν κάτι τέτοια πραγματάκια μεταξύ τους και να δούμε τι θα γίνει. Βασικός στόχος είναι η πειραματική απόδειξη ή μή θεωρητικών αποτελεσμάτων. Θέλουμε να δούμε αν υπάρχει κυρίως το σωματίδιο του Χιγκς που -θεωρητικά μέχρι τώρα- δίνει μάζα στην ύλη. Αυτό αν υπάρχει τώρα, θα αποδείξει και την ύπαρξη της σκοτεινής ύλης και σκοτεινής ενέργειας. Αν αυτά μας κάτσουν έχει καλώς, τα κοσμολογικά μας μοντέλα είναι μια χαρά. Αν δε μας κάτσουν ΑΚΟΜΑ ΚΑΛΥΤΕΡΑ, έχουμε κάνει λάθος και πρέπει να κάτσουμε να τα ξανασκεφτούμε από την αρχή! Κοινώς, πολλοί επιστημοναραίοι επικού μεγέθους, ουσιαστικά παρακαλάν το πείραμα να αποτύχει για να κάτσουν να βάλουν τις επικές μυαλάρες τους να δουλέψουν να κατεβάσουν καμιά καινούρια ιδέα. Αυτό βασικά είπε και ο Χοκινγκ. Οτι μάλλον δε θα μας κάτσει το πράμα και "γουστάρω, άμα είναι όλα λάθος θα γ... στη δουλειά μετα".
Τώρα, τι ΔΕΝ θα γίνει στο πείραμα :
1. ΔΕΝ θα δημιουργηθεί καμία μαύρη τρύπα ΙΚΑΝΗ να μας ρουφήξει όλους πατίκορφα. Φυσικά όλοι ΕΛΠΙΖΟΥΝ πως θα δημιουργηθούν μερικές τριγύρω και μάλιστα το επιθυμούν διακαώς. Αυτές οι μαύρες τρύπες όμως δεν θα έχουν καμία σχέση με τις γνωστές μέχρι τώρα, όσον αφορά το μέγεθος και παλι ΑΝ δημιουργηθούν θα ψοφήσουν σε τρισεκατομμυριοστά του δευτερολέπτου λόγω έλλειψης ικανής ενέργειας. Κοινώς, από μαύρη τρύπα δε θα πάμε. Εκτός αν λέμε αυτή της οικονομίας.
2. ΔΕΝ θα ανατραπεί η κβαντική ισορροπία του σύμπαντος μετά από παραγωγή "μυστηριωδών" σωματιδίων τα οποία θα διαρρήξουν το χωροχρονικό συνεχές και θα καταστρέψουν -κυριολεκτικά- το σύμπαν.
3. ΔΕΝ θα ξεπεταχτούν μαύροι δράκοι, behemoths, tanar'ri, η Lloth και λοιποί φανταστικοί χαρακτήρες μέσα από τον επιταχυντή. Αν αυτό γίνει να είστε σίγουροι πως θα ξεπεταχτούν και τίποτα ξωτικά, μάγοι, νάνοι, halflings και γενικά όλος αυτός ο συρφετός. Σε αυτή την περίπτωση δε, κοντά τα χέρια από τις silver elves, είναι ολες δικές μου! Βέβαια ανάλογα τον κόσμο που θα σκάσει μύτη. Αν έχουμε επισκέπτες απο Toril ή απο Krynn, κάτι κάνουμε. Άμα σκάσουν τίποτα απάλευτες Aes Sedai, άστα να παν, την πατήσαμε μάγκες.
4. Δε θα ανοιξουν οι πύλες της κολάσεως. Ούτε καν οι πίσω πόρτες.
5. Το ίδιο ισχύει και για τις πύλες του παραδείσου. Φερμέ.
ΦΥΣΙΚΑ, πάντα, μα πάντα μα πάντα, υπάρχει και η πιθανότητα λάθους στους υπολογισμούς. Η πιθανότητα αυτή όσο κοντά και αν είναι στο 0, δεν είναι ποτε ακριβώς 0. Το οποίον και σημαίνει αγαπητοί φίλοι, πως στην απειροελάχιστη περίπτωση που κάτι πάει στραβά (και δεν εννοώ απλά να σκάσει κανα μηχάνημα ή να καεί κανα κύκλωμα), χαρήκατε που με γνωρίσατε, και θα τα πούμε σε κάποιο άλλο σημείο του χωροχρονικού συνεχούς. Αν παραμείνει συνεχές και δε γίνει μπάτε σκύλοι αλέστε. Αλλά μην ανησυχείτε. Δεν πρόκειται.
Θα προτιμούσα βέβαια να ψοφήσω έτσι θεαματικά παρά να πάθω κανα Αλτσχάϊμερ και να με υπομένουν οι συγγενείς μου αλλάζοντας τα "λερωμένα" μου σεντόνια για καμιά 20ετία.. Για πιο αναλυτικές πληροφορίες
http://public.web.cern.ch/public/
Update 1 : Ξέχασα να αναφέρω πως τέτοιες συγκρούσεις συμβαίνουν αρκετά συχνά στη φύση και δε μας έχει καταπιεί κανα πηγάδι ακόμα
Update 2 : Δεν ξέρω αν το παρατήρησε κανείς, αλλά εξακολουθούμε να υπάρχουμε ε..
Υ.Γ : Από αύριο μέχρι Κυριακή θα είμαι σε κατάσταση μέθης. Έχωμεν δυό γάμους. Παρασκευή και Σάββατο. Έχει να γίνει...
Ζαφοντάκο και λοιποί κοπριταρέοι τα λέμε αύριο το βράδυ στο Ξυλόκαστρο. ΓΙΟΥΡΓΙΑΑΑ
Tuesday, September 09, 2008
Φέρτε πίσω τα κτήματα ρε!!
Λοιπόν, έχω μεγάλα και σημαντικά νέα. Ψάχνοντας στη βιβλιοθήκη μου προψές, ανακάλυψα σε ένα σκονισμένο ράφι πίσω από τις τσόντες του προπάππου μου (καλά πρέπει να σας δείξω σέξυ περιοδικό του 1905..θα γελάνε μέχρι και τα κάδρα). Τέλος πάντων, ψάχνοντας που λέτε σε κάτι οικογενειακά κειμήλια, βρήκα ένα έγγραφο μισοκαμμένο και καρασκονισμένο και ξεσκισμένο. Το έγγραφο ήταν γραμμένο στα αραβικά και φαινόταν παμπάλαιο. Το πήγα σε ένα φίλο που ξέρει αραβικά και έμεινα κατάπληκτος από τα περιεχόμενά του. Ναι πλέον έχω και εγώ δικαιώματα σε γή από μεσαιωνικό φιρμάνι κάποιου σουλτάνου. ΔΩΣΤΕ ΜΟΥ ΠΙΣΩ ΤΑ ΚΤΗΜΑΤΑ ΤΟΥ ΠΡΟΠΡΟΠΡΟΠΡΟΠΡΟΠΡΟΠΡΟΠΑΠΠΟΥ ΜΟΥ!!!!
Παραθέτω στο αναγνωστικό κοινό μετάφραση του κειμένου καθώς και σκανναρισμένο το πρωτότυπο το οποίο φυλασσεται σε χρηματοκιβώτιο στο 7ο υπόγειο πίσω απο μια ταμπέλα που λέει “Προσοχή οι Τίγρεις δαγκώνουν”.
Ακολoυθεί σκαν του πρωτότυπου και μετάφραση εις την ελληνικήν :
Βεζύρ Φιρμάν
Ημείς, η Αυτού Μεγαλειότης Σουλτάνος Σουλεϊμάν Σελίμ Γιαβούζ Κανουνί,τέταρτος παντισάχ της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας, τρισέγγονος του Μεχμέτ Β’ του Πορθητού, το Ξίφος της Οργισμένης Ειρήνης, ο επονομαζόμενος και Αμείλικτος Δικαστής και Νομοθέτης, αποφασίζω σήμερον την 4η Ιουλίου 1564 μετά γεννέσεως του γιού του Θεού των Γκιαούρηδων, και εις το όνομα του Αλλάχ και του Ενός Προφήτου του ότι :
Εξαιτίας των εξαιρετικών υπηρεσιών που προσέφερε στην αχανή Αυτοκρατορία μας, των αμέτρητων μπαξισιών που μας έχωσε στας τσέπας, των εκατοντάδων χανουμακίων που εισήγαγε εις το πεφιλημένον μας χαρέμιον –τα οποία και χαίρομαι καθημερινώς εν νυκτί αφού μασαμβουκώσω το ιτς πιλάφ και τα κεμπάπ μου- και εξαιτίας γενικότερα της εξαιρετικής παρουσίας του ως πολίτου μας,
ΑΠΟΝΕΜΟΥΜΕ ΕΙΣ ΤΟΝ ΡΑΓΙΑ ΣΤΕΦΑΝΟΝ ΕΣΤΑΡΙΝΑΚΗΝ ΤΟΝ 1ον ΤΟΥ ΟΝΟΜΑΤΟΣ ΤΟΥ ΤΑ ΚΑΤΩΘΙ :
1. Τον τίτλον του Βεζύρη με δύο ουράς και αυτόν του Βοεβόδα του βιλαετίου της Μακεδονίας
2. Μετά του τίτλου ταύτου του μεταβιβάζονται και τα κάτωθι οικοπεδάκια ίνα κάμνει τας βόλτας του, να φυτεύει ζαρζαβατικά και εσπεριδοειδή και ελεάς, ίνα αποφεύγει τα σύγχρονα λαχανικά που είναι τίγκα εις τας ορμόνας και τα φυτοφάρμακα :
a. Τον πρώτο και δεύτερο πόδα της Χαλκιδικής. Ενταύθα προτείνομεν όπως αναπτύξει τουριστικώς τας περιοχάς ταύτας καθοτι προβλέπομεν εις τους επόμενους αιώνας να γίνεται της πουτάν χανούμ το κιγκλίδωμα τα καλοκαίρια. Ιδιαιτέρα προσοχή εφιστούμε στας περιοχάς της Φούρκας, της Καλλιθέας, του Ποσειδίου και του Αρμενιστή διότι προβλέπομεν εκεί πέρα να συναθροίζονται τα ωραιότερα χανουμάκια της Μακεδονίας.
b. Άπασα την πόλην της Θεσσαλονίκης, από Ωραιόκαστρον έως και Καραμβουρνάκιον και από παραλίαν έως Πανόραμα, ίνα κτίσει τινά βιλίτσαν. Προφανώς θα πρέπει το κτίσμα να είναι αρκούντως μεγάλο –θα προτιμούσαμεν ινα κτισθεί αψηλά εις το Σεϊχ Σου και πλησίον του Γεντί Κουλέ, όπου όταν το επισκέπτεται ο πολυχρονεμένος Παντισάχ, να έχει και ωραία θέα και να ευφραίνεται η πολυχρονεμένη καρδία του εκ των κλαυθμών και οδυρμών των βασανιζόμενων ραγιάδων-
c. Τας περιοχάς της Επανωμής και Μηχανιώνος ίνα πηγαίνει το καλοκαίριον να κάνει τα μπάνια του εις περίπτωση που βαριέται να εκδράμει έως τους πόδας της Χαλκιδικής.
d. Άπαν το τσιφλίκιον του κάμπου της Λαρίσης ίνα το χρησιμοποιήσει για να σπείρει τα χρειώδη ινα ταίζει το σπιτικόν του. Και εις περίπτωση που οι ραγιάδες αγρόται κατέβουσι εις την δημοσιάν και την αποκλείσουσι μετά των κάρων τους, θα σκάσουσι μύτην τα ΜΑΤ των γενίτσαρων και θα τους δείξουσι τι εστί οθωμανικόν δίκαιον.
e. Επίσης, ως τελευταία παραχώρηση επειδή σήμερα το ατζέμ πιλάφ ήτο εξαιρετικό και ο Παντισάχ αισθάνεται γενναιόδωρος, παραχωρεί στον προαναφερθέντα, την περιοχή του κέντρου των Αθηνών, από Λόφο Φιλοπάππου έως Εξάρχεια, με όρια τας οδούς Διονυσίου Αρεοπαγίτου, Πειραιώς και Λεωφόρου Αλεξάνδρας, μέχρι βορείως την Αμερικάνικην πρεσβείαν, πιάνομεν Βασιλίσσης Σοφίας και κλείνουμε εις Καλλιμάρμαρον.Μια μικρά παρατήρησις μόνον, να κτίσει καφετέριας εις πλατεία Κολωνακίου και πλατεία Μοναστηρακίου. Είμεθα βέβαιοι πως οι εν λόγω επιχειρήσεις θα αποδειχθούν σωστά χρυσορυχεία εις το μέλλον, καθώς θα βρίθουσι από ιτς ογλάν τα οποία θα ρουφώσι τον καϊβέ των βαρύ γλυκύν και όχι με δυο φουσκάλας την μεσημβρίαν, και τα ξύδια των υπό των ήχο τσιφτετελίων τας εσπέρας.
f. Τέλος, η μεγαλειότης του ο Πολυχρονεμένος Παντισάχ δωρίζει στο νέο του Βεζύρη χαρέμιον απαρτιζόμενον από 120 χανούμ, 18-21 ετών από όλας τας δημοφιλάς χώρας της αυτοκρατορίας του, ίνα του ζεσταίνουσι τους πόδας τας κρύας νύκτας του χειμώνα, και να του κάνουσι πιο καυτάς τας ζεστάς νύχτας του θέρους
Υπό το άγρυπνον βλέμμα του Αλλάχ, εις την σκιάν των ιερών μιναρέδων της Μπουγιούκ Αγιάς Σοφιάς, εν Ισταμπούλ
Βασιλικαί σφραγίδαι και υπογραφαί αξιωματούχων
Παντισάχ
Σουλεϊμαν Σελίμ Γιαβούζ
Μέγας Θησαυροφύλαξ - Παρά Μπαξέ Βεζύρ
Μέγας Δραγουμάνος - Μήτσος
Μέγας Φύλαξ Αξεσουάρ Χαρεμίου -Τσουτσου Φερετζέ Βεζύρ
Μέγας Υπουργός Τεθωρακισμένων - Σαματά Ντουλάπ Βεζύρ
Μέγας Ευνούχος - Γιόκ Τσουτσού Βεζύρ
Μέγας Μάγειρος - Μασαμπούκ Πρεπαρασιόν Τσογλάν
Μέγας Δικαστής - Γκισδάν Βεζύρ
Κλπ κλπ κλπ..