Friday, December 02, 2005

Άντε πάλι με τις Χούντες....

Δεν είμαι ούτε ειδικός στα κινηματογραφικά, ούτε την ιστορία του έχω σπουδάσει ούτε ταινία έχω γυρίσει. Επιπλέον αυτά τα κουλτουριάρικα, δεν τα "έχω". Δεν τα καταλαβαίνω ρε παιδί μου, πως να το κάνουμε. Ναι το Mullholland drive και το Brazil τα κατάλαβα. Πιο κουλτουριάρης δεν μπορώ να γίνω. ΟΚ και; Επίσης δεν τοποθετούμαι πολιτικά παρακάτω, απλά επισημαίνω και παρατηρώ.. Αυτό βασικά είναι ένας μικρός πρόλογος, γιατί προβλέπω να μου χώνουν μπινελίκια τίποτα προσβεβλημένοι σινεφίλ. Και τίποτα προσβεβλημένοι αριστεροί ή ψευτοαριστεροί ή φεμινίστριες (έχετε υπομονή..) Επίσης δεν αναφέρομαι σε όλους, αλλά σε μερικούς.. Έχω μπουχτίσει πια με την μονομανία των ελλήνων σκηνοθετώνε. Χούντα-Εμφύλιος, χούντα-εμφύλιος, χούντα εμφύλιος, πέτρινα χρόνια κλπ. Εντάξει ρε μάγκες καταλαβαίνω ότι μεγαλώσατε τότε ή ότι τότε φάγατε ξύλο ή ότι τότε ήσασταν φοιτητές. Και εγώ ήμουν 12 χρονών το 89 αλλά σας πληροφορώ πως ο Κουτσόγιωργας και το ειδικό δικαστήριο δεν στιγμάτισε τη γενιά μου (ευτυχώς). Εντάξει αλλά σώνει..ΗΜΑΡΤΟΝ πια με τη Χούντα και τον Εμφύλιο. Άντε πάλι ταινία βγήκε για τη χούντα. ΟΧΙ δεν με ενδιαφέρει να τη δώ, δεν με ενδιαφέρει αν είναι το υπέρτατο αριστούργημα των 5 ηπείρων και των 7 θαλασσών. Δεν με ενδιαφέρει ακόμα και αν περιέχει την απάντηση για τη ζωή το σύμπαν και τα πάντα. Δεν με ενδιαφέρει ακόμα και αν στην ταινία περιέχονται καυτές σκηνές με την Μόνικα Μπελούτσι σε περιπτύξεις με την γυναίκα του Φίγκο (την έχετε δεί; χάνετε). Δεν αντέχω άλλη χούντα. Τι πράμα είναι αυτό με τους έλληνες σκηνοθέτες ρε; ΕΝΑΣ που να ΜΗΝ είναι αριστερός υπάρχει; Τι διάολο; Για να γίνεις σκηνοθέτης βγάζεις πιστοποιητικό κοινωνικών φρονημάτων; Και δεν λέω να είναι δεξιός. Όοοοοοχι... ξέρω οτι απαιτώ πολλά. Να μην είναι αριστερός με σύνδρομο χούντας ρε παιδιά... Να είναι ξέρω γω οικολόγος και να κάνει ταινία τις αρκούδες του Αρκτούρου. Να έχει κόλλημα με τα Ζαγόρια και να κάνει μια ταινία εκεί πάνω. Ένα βουκολικό δράμα, ξέρω γω; Να κάνει ένας πούστης μια ταινία που να δείχνει κάποιο κομμάτι της ιστορίας μας πλην της χούντας και του εμφυλίου. Αλλά ναι ξέχασα αυτά είναι μπανάλ.. Δεν είναι ποιοτικό πχ να γυρίσει έλληνας σκηνοθέτης κάτι άλλο. Άσε που παίζει να τον πουν και φασίστα. Για αυτό περιμένουμε από τους άλλους να γυρνάνε τέτοια πράματα όπως θέλουνε, και μετά βγαίνουν οι σκηνοθεταράδες στα παράθυρα και μιλάνε για ξεφτίλα. Και μην ξανακούσω από έλληνα σκηνοθέτη ότι του φταίνε τα λεφτά, γιατί θα πέσει γιαούρτι ξεπέτσωτο. Έχω δει ταινίες και ταινίες με μηδενικό προυπολογισμό, και παρ'όλα αυτά εκτός απο μερικές φλόμπες, υπάρχουν και low-budget διαμάντια. Που μου περιφέρουν όλοι οι αυτόκλητοι σωτήρες του ελληνικού πολιτισμού τον άπλυτο (ξέρω τι λέω... Έχω πετύχει 2 φορές πολύ γνωστό σκηνοθέτη στο δρόμο και βρωμοκόπαγε σαν κολιός που απο τον Αύγουστο, τον θυμηθήκανε Φλεβάρη) εαυτό τους, μυξοκλαίγοντας και γκρινιάζοντας περισσότερο και απο γυναίκα στην εμμηνόπαυση για το οτι το κράτος δεν τους χρηματοδοτεί για να γυρίσουν τη νέα ταινία τους, ή για το ότι η Ελλάδα πολιτιστικά είναι πίσω επειδή το κράτος αδιαφορεί. Όοοοχι Α-ΓΑ-ΠΗ μου, το κράτος δεν αδιαφορεί, αδιαφορεί ΓΙΑ ΣΕΝΑ. Και σε καίει που π.χ ο Παπαθανασίου πήρε έναν σκασμό λεφτά για να κάνει τη Μυθωδία στις στήλες του Ολυμπίου Διός, και εσένα δεν σε κερνάνε ούτε λουκουμάδες στον Κρίνο για να γυρίσεις το νέο υπεραριστούργημά σου με τίτλο "Στην υπόγα της ΕΣΑ με βαράγαν δυνατά". Ναι ναι ξέρουμε για το δυνατό σενάριο, την "τομή" στην ιστορία του ελληνικού κινηματογράφου και την πρωτοτυπία... ναι ναι.. .. και συ και ο γρύλλος σου.. Ο Αγγελόπουλας είναι άλλου τράγου Ευαγγέλιο.. Είναι ο άνθρωπος που με έκανε να κοιμηθώ όταν με είχε πιάσει ακατάσχετη αϋπνία και είχα να κοιμηθώ μια εβδομάδα περίπου.. Αυτόν ναι, να τον σεβαστώ. Έμπρακτα βοηθάει τον κόσμο. Ξέρετε τι είναι να είσαι σαν ζόμπι απο το Dawn of the dead, να σου έχουν βαθουλώσει τα μάτια και οι μαύροι κύκλοι να έχουν φτάσει μεχρι τα @@, να πηγαίνεις στο Βλέμμα του Οδυσσέα, και να κοιμάσαι στο πρώτο 20λεπτο; Αυτά για τους άντρες σκηνοθέτες. Αμ οι γυναίκες; Αυτές στις σαλπιγγές τους για τη Χούντα. Αυτές να κάνουν σεξ θέλουν. Και επειδή μάλλον δεν τους το προσφέρει κανείς, φτιάχνουν ταινίες με πολλές σκηνές σεξ ή χαμουρέματος, μπας και πάρουν κανα μάτι και χαρούν και λίγο. Οι ηρωίδες τους είναι για τον απαυτό ως επί το πλείστον. Είτε τραγικά νευρόσπαστες και συμπλεγματικές, και καθόλου μα καθόλου "της διπλανής πόρτας" όπως κραυγάζουν στις προμοσυνεντεύξεις, είτε απίστευτα βαρετές, τόσο που ο θεατής (και ειδικά ο άντρας) παρακαλάει αργότερα στο σενάριο κάποιος να τους χώνει ένα δίκανο στον κρόταφο και να πυροβολεί. (Εδώ που τα λέμε αυτό ισχύει και για την πρώτη κατηγορία) Βγάλτε κάτι αυθεντικό και πρωτότυπο επιτέλους ρε! Κάντε μια ταινία τσι προκοπής. Άκου εκεί.. Ο άλλος λέει έχει χορωδία επι χούντας και βάζει τα παιδάκια να τραγουδάνε ρώσσικα... Και το θεώρησε ο κλάμπανος φοβερή ιδέα για ταινία...Ευαίσθητη, ρομαντική, μας θυμίζει λέει ακριβώς εκείνη την εποχή, φέρνει ζωντανές αναμνήσεις απο τα παλιά κλπ κλ
ΟΞΩΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑ
*Τα σέβη μου στην "Πολίτικη Κουζίνα"....για πολλούς και διάφορους λόγους...

Tuesday, November 29, 2005

Πάλι θα φάμε...

Έρχονται γιορτές.. Ευτυχία. Αφθονία. Χοληστερίνη και ζάχαρο. Μπρίο και κέφι σε ντο ματζόρε (η δικιά μου φωνή μάλλον είναι κλειδωμένη σε ένα μόνιμο Em οπότε λογω πένθους δεν με αφήνουν ποτέ να τραγουδήσω στις γιορτές. Εδώ που τα λέμε, δεν με αφήνουν ποτέ να τραγουδάω. Βασικά, σταμάτησα να τραγουδάω και στο μπάνιο, γιατί τα πλακάκια μου αποκτούσαν πολύ απειλητικές διαθέσεις όποτε ερμήνευα μεγάλες επιτυχίες του Σταμάτη Γονίδη στο τηλέφωνο του ντους. Και στο καπάκι Celtic Frost) . Έρχονται γιορτές και εκτός από τους συνταξιούχους, τους συμβασιούχους, και εμένα, όλοι οι αλλοι θα φάνε και θα πιούνε με την ψυχάρα τους. Στις γειτονιές θα μοσχομυρίζει το μαχλέπι, το ξύσμα πορτοκάλι και το κανελογαρύφαλλο (αυτά άχρηστες νεοελληνίδες είναι μερικά από τα μυρωδικά που βάζουν στα τσουρέκια, στα μελομακάρονα κλπ κλπ :P) . Μέσα στα σπίτια οργασμός εργατικότητας. Στο δικό μου σπίτι οργασμός ούτε για πλάκα. Εκτός άμα τελικά βάλουμε Filmnet στην πολυκατοικία, οπότε όλο και κάτι θα κάνουμε.. Μανάδες βουτηγμένες μέσα σε λεκάνες με αλεύρια, αυγά, ζάχαρες κλπ. Σαν το φάντασμα του Κάντερβιλ με ποδιά. Πατεράδες που ζυμώνουν τα τσουρέκια (αφού φουσκώσει καλά η ζύμη) γιατί είναι πιο δυνατοί . Παιδάκια να τσακίζουν ο,τιδήποτε έχει μέσα ζάχαρη και να ουρλιάζουν ευτυχισμένα πασαλειμμένα με άχνη. (Ναι και εγώ θέλω να τα πετάξω από το μπαλκόνι, αλλά δεν έχω καμία όρεξη να κάνω πρωτοχρονιά με τον Μπάμπη τον Σουγιά στην υπόγα του αστυνομικού τμήματος). Φέρτε μου μελομακάρονα. Μελομακάρονα όμως. Όχι σκέτα -μακάρονα. Να είναι καλά μελωμένα. Να είναι υγρά, όχι ξερά. Και να έχουν πολύ πορτοκάλι και κανέλα. Νταξ; Και για αυτούς που απορούν γιατί τα λένε μελομακάρονα αφού δεν έχουν σχέση με μακαρόνια, άντε να κάνω την καλή μου πράξη και να απαντήσω πως η κατάληξη δεν έχει σχέση με τα μακαρόνια αλλά με τα γαλλικά macarons, που σε ελεύθερη μετάφραση είναι κάτι σαν τα δικά μας αμυγδαλωτά-ζαχαρωτά, με μορφή όμως κωκ. Σας μπέρδεψα; ε... πηγαίντε εδώ να δείτε μια συνταγή να καταλάβετε για τι πράμα λέμε και γιατί λέμε και τα δικά μας μελομακάρονα. Τέλος πάντων. Και άντε να ξεφύγουμε από τα γλυκά. ΦΑΙ .. πολύ φαϊ. Και κυρίως κρέας. Απο όλα τα είδη, γιατί είμαστε και μερακλήδες και γουστάρουμε ποικιλία. Προσωπικά είμαι αντίθετος στην μόδα της γαλοπούλας, που λόγω χαμηλών λιπαρών και θερμίδων προτιμάται από τις νοικοκυρές που πάντα σκέφτονται και το οτί θα φάνε έναν σκασμό πράγματα τα Χριστούγεννα, οπότε προσπαθούν να βάλουν και ένα μέτρο όσο γίνεται. Δεν μου αρέσει η γαλοπούλα ιδιαίτερα. Όπως και να είναι μαγειρεμένη.. Την έχω φάει με ένα εκατομμύριο τρόπους. Δεν.. Όταν στο τραπέζι σκάει το τρυφερό και ζουμερό γουρουνοπουλάκι, με την πετσούλα του καλά ξεροψημένη, περιχυμένη με τους χυμούς του και λεμονάκι, και από πάνω μπόλικο φρεσκοτριμμένο πιπέρι, εγώ παραδίνομαι. Εκεί χάνονται όλες οι αντιστάσεις και δεν μασάω μία. Πιστεύω πως για ένα τέτοιο θεϊκό γουρουνόπουλο θα άντεχα και ίσα με 2 λεπτά πάλης με τον Κόναν τον βάρβαρο. (Πωπω με έπιασε μια λιγούραααααα... και που να τρέχω στην Καλαμάτα ή στην Δημητσάνα για γουρουνοπούλα. Είναι μακριά..) Στα χριστουγεννιάτικα τραπέζια γενικά γίνεται το έλα να δείς. Έχω ακούσει από παραδοσιακά τραπέζια ανάλογα με την περιοχή, μέχρι "εκκεντρικά" χριστουγεννιάτικα τραπέζια που τους την κάρφωσε με τις γαλοπούλες και τα γουρουνόπουλα και αντί αυτών έφτιαξαν κινέζικο, ταϋλανδέζικο, μέχρι και μεξικάνικο. Το κύριο είναι πως στο 90% των σπιτιών μαζεύεται ένα μέρος του σογιού (το άλλο μέρος του σογιού σε άλλο σπίτι γιατί είναι τσακωμένοι με τους άλλους επειδή τους έφαγαν μια στάνη στα Τζουμέρκα που κανείς ποτέ δεν έχει δεί) και αρχίζουν : "αααααααααααα γεια στα χέρια σου Μαρίκα, αυτό τί είναι;" "Γαλοπούλα με σως από δαμάσκηνα, 3 πιπέρια και κράνμπερρυ" "Είχατε και στον Μελιγαλά σως και κράνμπερρυ;" "Ναι ρε, μας κυνήγαγε η μάνα μας το πρωί με το κράνμπερρυ στο χέρι" "Ναι και εγώ άμα δεν επινα μια Moet et Chanton και δεν κάπνιζα ένα Μontechristo, δεν με άφηναν να πάω στο δημοτικό" "Μήτσο μην τρώς πολύ" "Έτσι λίγο για το καλό".. μετά από λίγο "Ελένη, σοοδεεεεεεεεεες" "Αχ στα λεγα εγώ, μην φας πολύ θα φουσκώσεις" "Δεν έφαγα πολύ, με πειράζει το μοσχοκάρυδο στη μπεσαμέλ" "Το ένα ταψί πατάτες και μισό γουρούνι που εφαγες δεν σε πειράξαν δηλαδή;" Η υπεραττάκα που θέλω να πέσω κάτω κλαίγοντας από τα γέλια όποτε ακούω είναι η Αχ καλή μου εγώ κάνω δίαιτα και δεν θα φάω πολύ, θα δοκιμάσω ίσα-ίσα. Αυτή ακούγεται κυριως σε πάρτυ και όχι οικογενειακές συγκεντρώσεις. Η αττάκα αυτή μεταφράζεται σε "Θα ξεκωλιαστώ στο φαϊ αλλά στα κρυφά για να μην νομίζουν πως δεν προσπαθώ,άλλωστε πρέπει να κρατήσουμε και τα προσχήματα." Μετά γίνεται του Σπίθα το κάγκελο. (Οι της γενιάς μου και πίσω αν έχουν διαβάσει μικρό Ήρωα θα θυμούνται τι κατέβαζε ο Σπίθας). Συμβουλή : Αυτοί που το λένε αυτό, είναι συνήθως αυτοί που θα δείτε να τρώνε με μούρη στον τοίχο και πλάτη στον κόσμο. Και μετά σκάνε και τα γλυκά. Εκτός από τα πατροπαράδοτα, κάτι μελομακάρονα, κάτι κουραμπιέδες, κάτι δίπλες, κάτι ξεροτήγανα κλπ κλπ, έχει φέρει και ο κάθε καλεσμένος και το κατιτίς του. Αυτός που θυμάται να φέρει τούρτα σοκολάτας, γίνεται και ο αγαπημένος συγγενής του έτους για μένα. Αφού ο κόσμος τσακίσει όλη αυτή την απίστευτη ποσότητα (που σέ ένα σχετικά μεγάλο σόι, σίγουρα επαρκεί για να ταϊσει μια χώρα όπως η Μποτσουάνα για έξι μήνες) πάνε και ξεραίνονται σαν τα πτώματα όπου βρουν. Σε καναπέδες, σε κρεβάτια, σε φλοκάτες, όπου έχει χώρο ρε παιδί μου. Λύσιμο ζώνης, ξεκούμπωμα πουκαμίσου κλπ. Και ζωώδεις αναστεναγμοί "ωωωωωωωωωωωωωωωωωωωχ" "αααααααααααααααααααααχχ" "να χαμε ένα καφεδάκι τώρα. ΜΙΜΙΚΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑ ΚΑΦΕΕΕΕΕΕΕΕΕΕΕΕΕ" (σταμάτα ρε θείο, άσε μας να νταγκλιάσουμε).. ααααααααχ... που θα πάει, δεν θα έρθουν οι γιορτές.. Από τώρα δίαιτα κάνω για να έχω χώρο.. (καλά μην ψαρώνετε, που θα κάνει ο κοιλιόδουλος δίαιτα...) Στο επόμενο θα παίξει και περιγραφή της βραδυνής εξόδου μετά τη μάσα..

Friday, November 25, 2005

Βροχή

Αγαπητοί μου φίλοι. Βαρέθηκα τη βροχή. Για την ακρίβεια την σιχάθηκα. Για να γίνω πιό ακριβής, αν πέσει και άλλη μια σταγόνα βροχής, θα φορέσω μαύρο δερμάτινο παντελόνι, μαύρο δερμάτινο μπουφάν, μαύρη δερμάτινη μάσκα, θα πάρω ένα τσεκούρι και ουρλιάζοντας "όχι άλλη βροχή" θα αρχίσω να σφάζω όποιον βλέπω μπροστά μου. Φυσικά πρέπει από τώρα να σκεφτώ τα χρόνια της φυλακής με καναν Καπετανάκη που ..στη γη στερεωμένα τα παιδάκια τα καημένα κλπ κλπ οπότε μάλλον το σενάριο αυτό αντικαθίσταται από το σενάριο "δεν φοράω κανενός είδος δερμάτινο, απλά βγαίνω στο μπαλκόνι και ουρλιάζω σαν αρκούδα με δυσκοιλιότητα". Θέλω να ανέβω Αθήνα σήμερα και δεν μπορώ. Δηλαδή *μάλλον* δεν μπορώ. Άμα βρέχει έτσι, που να οδηγήσεις σε αυτό τον κωλόδρομο με λάστιχα-γυαλί; (Πρέπει να αλλάξω τα λάστιχά μου επειγόντως. Πόδι άμα βάλω κάτω, καλύτερη πρόσφυση θα έχω). θα έρθω πετώντας; γλιστρώντας; με μουσική υπόκρουση Καρυοθράυστη σίγουρα πάντως. Η βροχή είναι χρήσιμη μόνο για να πίνουν νερό τα σαλιγκάρια και να μελαγχολούν οι καψουρεμένοι ποιητές. Α ναι και να χαίρονται οι οικολόγοι. Για τους υπόλοιπους κανονικούς ανθρώπους βροχή σημαίνει πως :
1. Θα λερώσουν τα πάντα. Από τα παπούτσια τους μέχρι το σπίτι τους (γιατί όσο καλά και αν σκουπίσεις πόδια, πατημασιές θα κάνεις). Η λάσπη είναι φίλη μας..
2. Στην Αθήνα θα μποτιλιαριστούνε παντού. Και σε αλάνα να είσαι παρκαρισμένος, όταν βρέξει θα μποτιλιαριστείς. Στη Θεσσαλονίκη θα ακούγονται γαμωσταυρίδια στην Όλγας και στην Εγνατία. Ας βάλω και Τσιμισκή για να μαι μέσα. Στην Πάτρα θα γίνεται της Πατρινής στην Κορίνθου και στην Αγίου Ανδρέου. Γενικά, όταν βρέχει στην Ελλάδα όποιος κρατάει τιμόνι γαμωσταυρίζει.
3. Θα πλημμυρίσει το σύμπαν. Θα βγούνε οι ιδιοκτήτες αυθαιρέτων που από σπίτια έγιναν ενυδρεία , και θα παραπονιούνται πως δεν υπάρχει κράτος, πως ποιός θα τους αποζημιώσει κλπ. Ρε μάγκα, όταν εσύ έβαλες φωτίτσα πριν 10 χρόνια, έκαψες όλο το Λαγονήσι/Ανάβυσσο/Σαρωνίδα/Σούνιο/Καμάριζα/Φώκαια και μετά έχτισες μέσα στο ρέμα καλά ήταν ε; Ναι ξέρω δεν είστε λεφτάδες εσείς και τα χτίσατε με τους κόπους μιας ζωής, αλλά δυστυχώς όποιος χτίζει παράνομα μέσα σε ρέματα είναι τόσο έξυπνος όσο και αυτός που επένδυσε την περιουσία του σε αδιάβροχα σακουλάκια τσαγιού. Κοινώς, λυπάμαι αλλά εγώ ως φορολογούμενος πολίτης δεν δέχομαι τα λεφτάκια τα δικά μου να τα πάρεις εσύ επειδή είσαι και παράνομος και χαζός.
4. Οι δημοσιογράφοι θα οργιάσουν. Θα μιλήσουν για θεομηνίες, λαίλαπες, κατακλυσμούς. Θα πάρουν συνεντεύξεις από πληγέντες, πλημμυροπαθείς, επιπλέοντα μαξιλάρια. Θα έχουμε σε πάνελ τον Νώε και τους γιούς του ως εμπειρογνώμονες. Τον κύριο Δαραβίγκα, την Τιτίκα Τσιμπουκίδου (πρώην παίκτρια ριάλιτυ),την Κικύ Μπούτη (νυν παίκτρια ριάλιτυ), τον Εφράιμ Θυμιατήρη (εκπρόσωπο εκκλησίας, ειδικό σε θέματα δευτέρας παρουσίας και κατακλυσμών), και τον Μήτσο Κλαπανάρα (κλαπανάρα). Θα μας πούν για το ανάλγητο κράτος κουνώντας συμπονετικά τα φρύδια τους. Βλέμμα πύρινο και πυρωμένο (ποιος αρχάγγελος και ποια ρομφαία..) και λέξεις που βγαίνουν από χείλη σφιγμένα, οργισμένα θα επιτεθούν εναντίων αυτών που κλεισμένοι στους πύργους τους, βλέπουν τον κοσμάκη να θαλασσοπνίγεται μέσα στην πλατεία Κολωνακίου στο Central, στο Μικρολίμανο στο Iguana, στον Βάρσο στην Κηφισιά, και στον Αβραάμ στα Ταμπούρια. Θα ιδρώνουν για μας πάλι οι εθνοσωτήρες δημοσιογράφοι. (Μιλάμε πάντα για τα μεγάλα κεφάλια. Εγώ τον κακομοίρη που είχαν στείλει έξω και έκανε ρεπορτάζ βουτηγμένος μέχρι τη γάμπα στη λάσπη τον λυπάμαι). Θα προσπαθούν να μας δώσουν κουράγιο ενώ παράααλληλα θα καθίζουν στο εδώλιο του κατηγορουμένου όλους εκείνους που αδιαφορούν. Μετά θα πάνε στα χαμόσπιτά τους, θα πουν στην φτωχή υπηρέτρια να τους φέρει κάτι ελαφρύ να φάνε, και μετά θα ρευτούν ήσυχοι πως έκαναν το καθήκον τους.
5. Δεν έχει 5
6. Έχει όμως 6. Το μόνο καλό όταν ρίχνει καρέκλες είναι πως έχεις περισσότερη όρεξη για σκηνικά "σπιτάκι-κρασάκι-φαϊ και ταινιούλα". Αλλά έτσι όπως τα έχουμε κάνει σκατά, αυτό κάνουμε έτσι και αλλιώς πολύ συχνά. Οπότε το να σου δίνεται ένας επιπλέον λόγος να το κάνεις και να σου υπενθυμίζεται τόσο οδυνηρά ότι έτσι και αλλιώς αυτό θα κάνεις (μπερδευτήκατε ε; :P), ε σου σπάει λίγο παραπάνω τα νεύρα. Άντε να βγάλει λίγο ήλιο να γελάσει το χειλάκι μας...
Υ.Γ : Μάνα χρόνια πολλά

Friday, November 18, 2005

Παρασκευή και πάλι...

Όσοι έχει τύχει να περάσετε απο δω μέσα, είτε ηθελημένα, είτε ψάχνοντας στους γούγληδες και τις αλταβίστες και τα γιαχά για "μεγάλα βυζιά", "σεξ με οικόσιτα ζώα" και "1000 τρόποι για να την πείσετε να πασαλειφτεί με μαρμελάδα και να.." -όχι δεν λέω τη συνέχεια- θα ξέρετε πως είμαι λάτρης της Παρασκευής. Προλογίζοντας ακόμα θα πω πως τον τελευταίο καιρό λόγω εργασιακών αναταραχών σχεδόν κάθε μέρα είναι για μένα Παρασκευή αλλά έτερον εκάτερον. Σήμερα είναι μια από τις σπάνιες Παρασκευές εδώ και 2 μήνες που ήρθα στη δουλειά. Το αποτέλεσμα είναι να με πιάσει μια γλυκιά νοσταλγία για τις συνηθισμένες Παρασκευές of yore όπως θα έλεγε και ένας αγγλομαθής. Πόσο όμορφα ηχεί αυτή η λέξη στο κεφαλάκι του τυχαίου ταλαιπωρημένου εργαζόμενου... Που μετά από το ελλεεινό πρωινό ξύπνημα, το πρωινό τσιγάρο, το πλύσιμο των δοντιών και τον καφέ των 23 δευτερολέπτων έχει τρέξει πανικόβλητος με το ένα πόδι στο παντελόνι και το άλλο στο μπουφάν, να πάει στο αυτοκινητάκι του, και να διασχίσει μια διαδρομή τύπου (λέω εγώ τωρα την παλιά μου διαδρομή, έτσι για παράδειγμα) Κάτω Πατήσια-όοολη η Πατησίων, Αλεξάνδρας, Μεσογείων, δεξιά στον σταυρό, Παιανία.. (μην τρομάζετε με τους υπολογισμούς, 1 ώρα και 20 λεπτά περίπου, τις μέρες με νορμάλ κίνηση). Ο εργαζόμενος αυτός, -ο τυχαίος επαναλαμβάνω- έχει ρίξει κατά μέσο όρο 18.5 καντήλια στη διαδρομή, έχει κάνει το πουκάμισο που σιδέρωνε 3 ώρες, μούτι από τον ιδρώτα και το τσαλάκωμα, και έχει αναπνεύσει μεταξύ άλλων ιδρωτίλα, ποδαρίλα, υδρόθειο, θειικό κάτι και γενικότερα δεν έχει βρεθεί οξυγόνο σε αυτά που έχει αναπνεύσει.. ΠΟυ να χει πάει δηλαδή και με συγκοινωνία, που είναι πιο γρήγορα μεν (μόνο για αυτούς που παίρνουν μετρά κλπ) αλλά πρέπει να ανέχεσαι τον χ τυχάρπαστο διπλανό που δεν έχει κάνει ποτέ τις απαραίτητες συστάσεις με Rexona, Axe, αφρόλουτρα, σαμπουάν κλπ και που θεωρεί μεγάλη γρουσουζιά το να πλύνει το παντελόνι του. Έχετε κάτσει ποτέ δίπλα σε άνθρωπο που θα ορκιζόσασταν ότι όχι μόνο μύριζε σαν, αλλά και ήταν όντως γάλλος χωρικός περιπου από 1340;
Φτάνει που λέτε στη δουλειά του, πάει και φτιάχνει τον πρώτο ουσιαστικό καφέ της ημέρας (αυτό σε περίπτωση που δουλεύει σε σχετικά ανθρώπινη εταιρία που προσφέρει καφέ στους εργαζόμενους) και κάθεται στο γραφειάκι του (ναι σε εσένα μιλάω που διαβάζεις τώρα και χασκογελάς γιατί βλέπεις τον εαυτό σου εδώ μέσα. Πολύ κωλοβάρα δεν έχεις ρίξει; εεε;ΕΕΕ; καλά, δεν έγινε και τίποτα, και εγώ το ίδιο κάνω.. συνέχισε λοιπόν το διάβασμα. Ωπ ωπ! για κοίτα πίσω σου! ρε τι φοράει η γραμματέας σας σήμερα;... παπαπαπαππα.. ίδρωσα ο άνθρωπας). Και μόλις κάθεται στο γραφειάκι του τσιτωμένος, αγχωμένος, με την τσίμπλα ακόμα στο μάτι και την πίεση γύρω στο 23 απο το ταξίδι μέχρι τη δουλειά, του έρχεται ξαφνικά ότι σήμερα είναι Παρασκευή. Ε εκεί τσουυυυυυυυπ... αααααα.. επέρχεται η χαλάρωση όχι του στήθους αλλά του εργασιακού ήθους. Ώπα λέει μεγάλε, άραξε.. Απλώνει πόδι, σταυρώνει πόδι. Αν επιτρέπεται το κάπνισμα και δεν αναγκάζεται να τρέχει απο δώ και απο κεί σαν αντάρτης του ΕΑΜ , όποτε είναι να καπνίσει, ανάβει και ένα σέρτικο, ρουφά ηδονικά (το "νι" πατρινό παρακαλώ) μια τζούρα και βλέπει τα μαιλ του, όχι τα επαγγελματικά, αλλά τα τσοντίδια που στέλνουν οι συνάδελφοί του. Κάνει τις ατυχείς συγκρίσεις μεταξύ πραγματικότητας και εικόνας, και συνεχίζει την ξάπλα του. Μετά περνάει μια βόλτα και απο τα μπλόγκια, τα σάιτ με πληροφορίες διασκέδασης, τα σάιτ με νέα αλκοολούχα ποτά και τα σάιτ με τα καλύτερα στριπτιζάδικα (και εσύ που νομίζεις οτι κρύφτηκες, καλά ρε, "80 year old grandmas I d like to f***" ; πας καλά; .. γούστα, είπε ο πίθηκος και δάγκωσε το σαπούνι...).. Παρασκευή ρε.. αν μια μέρα ήταν ευλογημένη από τους ανθρώπους, θα ήταν αυτή.. όχι το Σάββατο, όχι η Κυριακή (αυτές τις έχουν προλάβει ο Γιαχβέ και ο Άλλος). Γιατί με το που τελειώσει το ωράριο (για να ζηλέψετε εσείς που δουλεύετε κανονικά ή και υπερκανονικά ωράρια, σας λέω οτι σήμερα λέω να σχολάσω κατά τη 1.. όχι το βράδυ..), γίνεσαι άλλος άνθρωπος ρε παιδί μου.. σκάει χαμογελάκι ,και όχι απο το πλαστικό που φοράς κάθε μέρα για να πείς καλημέρα στον διαχειριστή, στην ενοχλητική σκατόγρια απέναντι, και σε μερικούς συναδέλφους, αλλά ορίτζιναλ 24 καρατίων και με εγγυημένη λάμψη στο δεξί ή αριστερό μάτι (ανάλογα τις πεποιθήσεις, δεν μας νοιάζει). Για πρώτη φορά μέσα στην εβδομάδα φαίνεσαι ότι εσύ φοράς τα ρούχα σου και όχι αυτά εσένα. Μπαίνεις στο αυτοκίνητο με χαρακτηριστική άνεση και χάρη που τύφλα να χει ο Κόννερυ και η Άστον Μάρτιν του και γκαζώνεις επιδεικτικά στην Αττική οδό (που ολοκληρώθηκε όσο εσύ περίμενες στην κίνηση της Μεσογείων το πρωί), κολλώντας πίσω από την κλώσσα με το γδαρμένο Ματίζ που πάει με 50 στην αριστερή λωρίδα. Αφού παίξεις μαζί της κανα δυο λεπτά, κόβεις απότομα δεξιά, την προσπερνάς καραπαράνομα και γελάς με το τρομοκρατημένο ύφος της πάνω από τις τσάντες με μαξιλαράκια ΙΚΕΑ (αυτό ολοκληρώθηκε όσο ήσουν στριμωγμένος στο φανάρι Αλεξάνδρας-Κηφισίας). Φτάνεις σπίτι, πετάς το μπουφανάκι, πετάς τα παπούτσια (όπου να ναι πάντα), πέφτεις στον καναπέ με ένα χαρακτηριστικό και ηχηρό "οοοοοαααααααααα" και το σατανικό σου μυαλό αρχίζει και καταστρώνει σχέδια για το βράδυ και για λίγο πιο πρίν, τώρα δηλαδή που θες να σαβουρώσεις. Εν τω μεταξύ συνειδητοποιείς πως ο καναπές την Παρασκευή έχει άλλη υφή, άλλη αίσθηση, άλλη, άνεση. Τι, τι είπες εσύ κοπελιά δεξιά; εχμ.. ναι .. γκουχ.. η κοπελιά λέει πως έχει και άλλη γεύση..τι να πει κανείς..τεσπα.. Έτσι που λέτε. Προσέχτε το. Αράχτε στον καναπέ την Παρασκευή το απογευματάκι μόλις γυρίσετε και νοιώστε την ξεχωριστή αίσθηση που σας προσφέρει.. το απαλό του χάδι στα κουρασμένα κωλομέρια σας. Ναι εσύ κάνε λίγο πιο δεξιά έχεις κάτσει πάνω στο τηλεκοντρόλ. Εσύ κάνε λίγο πιο αριστερά -ΙΙΙΙΚ Κοίτα που κάθεται ο κόσμος...- . Ο Παρασκευιάτικος Καναπές είναι μια απόλαυση από τις λίγες που μας έχουν μείνει ρε παίδες. Και το παρασκευιάτικο χάζεμα, μα πραγματικά χάζεμα, στην τηλεόραση έτσι για χαλάρωση. Με έχω πιάσει, και ντρέπομαι, ερυθριώ και αισχύνομαι που το λέω, Παρασκευή απόγευμα να κολλήσω για 4 ολόκληρα λεπτά βλέποντας Καλημέρα Ζωή. Και θα καθομουνα παραπάνω, αλλά 4 λεπτά λέγαν τις ίδιες φράσεις : " Αγαπάς τον Μήτσο;" "Ναι αγαπάω το Μήτσο" " Δηλαδή, τι μου λες τώρα, πως αγαπάς το Μήτσο;" "Πραγματικά, τον αγαπώ το Μήτσο" "Δεν είναι δυνατόν να αγαπάς το Μήτσο, πες μου οτι δεν είναι αλήθεια" .. ξέρετε κάπως έτσι.. Αλλά έτσι πρέπει, η Παρασκευή και δει το απόγευμά της έχουν εφευρεθεί για να κάνουμε οικονομία σε εγκεφαλικά κύτταρα. Να χαλαρώνουμε, να αράζουμε. Ποτέ δεν παίρνουμε σημαντικές αποφάσεις Παρασκευή. Ποτέ δεν συζητάμε επαγγελματικά Παρασκευή. Προσέχουμε μην μας την φέρουνε όμως από πίσω. (Οι Ναϊτες δεν το ήξεραν αυτό, και Παρασκευή τους αφαλόκοψε ο Φίλιππος). Η Παρασκευή είναι αυστηρά αφιερωμένη α. στην ξάπλα και β. στην βραδυνή έξοδο, που για τους ελεύθερους σημαίνει πως πρέπει να προσπαθήσουν να την πέσουν κάπου, και για τους δεσμευμένους πως δεν θα πάνε πουθενά, θα κάτσουν σπίτι και θα ζουζουνίσουν με την τζουτζούκα τους βλέποντας απίστευτα ανόητες και βαρετές κομεντί (όχι μωρό μου δεν το λέω για σένα αυτό, πόσες φορές θα στο πω; αμάν πια..μην παρεξηγείσαι. τι; ωχ..μη.. οχι.. τον .. πλα...στη..μα..α... ιχ.. οχ.. μη.. βα .. ρας στη με...ση... ιγχκ..) . Ανακαλώ και λέω πως για τους δεσμευμένους η Παρασκευή το βράδυ είναι η ιερή ώρα που θα ανανεώσουν τον έρωτά τους με το αίσθημα, μαγειρεύοντας κάτι εκλεκτό, ανάβοντας κεριά και απολαμβάνοντας κάποιο διδακτικό και συγκινητικό αριστούργημα της 7ης τέχνης στην τηλεόραση (που εντελώς τυχαία όποτε βλέπουμε κομεντί παθαίνει βλάβες..:P ) (σου χω πάρει μια υπερταινία για σήμερα αγάπη μου άλλο πράμα.. Cannibal Ferrox λέγεται.. ψάχτο.. θα ενθουσιαστείς) Λοιπόν για να μην μακρυγορώ περισσότερο (ξέρω, είμαι πολυλογάς ,αλλά τι να κάνω..) Παρασκευή σήμερα (το παμε μαλάκα, παρακάτω..) χαλαρώστε, βγείτε, φάτε, πιείτε, πιείτε, πιείτε, πιείτε και μετά γυρίστε σπίτι και ξεραθείτε μέχρι τις 3 το μεσημέρι.. Καλά να περάσετε σήμερα και καλά να περάσω και εγώ

Tuesday, November 15, 2005

Απογοήτευση

Ο καιρός γαρ εγγύς από ό,τι μαθαίνω τελευταία. Θα σκάσουνε οι Κένταυροι από τον Σείριο, οι Λάπιθες θα αναστηθούν και θα πιλαλήσουν τους λόγγοι και τις ραχούλε, θα έρθουν οι Ε με τα μυστικά τους όπλα, θα πάρουμε την Τουρκιά, θα περάσουμε την Κόκκινη Μηλιά, θα βγεί και κανάς τρελλαμένος που θα το παίζει Μέγας Αλέξανδρος, θα βγουν και οι τράγοι να ευλογάνε (γιατί ως γνωστόν σε κάτι τέτοιες φάσεις αν κερδίσεις έχει να φάς με την ψυχάρα σου. Ναι δεν το ξέρετε; άμα "σώζεις" πολλές ψυχές σου αφήνουν και ένα κατιτίς για τα γεράματά σου, ένα σπίτι, δύο σπίτι, κανά ψωροεκατομμύριο -ευρώ ε..-) . Γενικά ετοιμαζόμαστε για επαναστάσεις, μεγαλεία στη Γαλλία, να κατακτήσουμε τον κόσμο. Θα φτάσουνε τα φουσάτα μας μέχρι το Σινικό τείχος λέμε. Εκεί θα κάνουμε μια στάση για τσαγάκι και χοιρινό γλυκόξινο, και μετά όπως λέει και ο λαός θα τους πάρουμε τα εσώβρακα. Τώρα τί θα κάνουμε ένα δισεκατομμύριο κινέζικα σώβρακα, δεν ξέρω, αλλά ψιλιάζομαι πως κάποιος επιτήδειος (μάλλον όργανο παπάδων - αυτοί είναι μανούλες σε κάτι τέτοια) , θα τα κάνει παραεισαγωγή και θα τα διοχετεύσει στην ελληνική αγορά. Έτσι νόμιζα μέχρι χτες και εγώ ο αφελής, ο μικρός, ο αδαής, ο απλός έλλην πολίτης που κοιτάει απλά τη δουλειά του απλά το σπίτι του, και καθόλου απλά τα πρωτοετά που κυκλοφορούν πλέον στο πανεπιστήμιο . Σήμερα όμως διάβασα μια έρευνα που μου τα κατέρριψε όλα αυτά. Μου γκρέμισε τον κόσμο γύρω μου. Ισοπεδώθηκαν όλα. Πάνε οι επαναστάσεις, οι εκστρατείες, οι δόξες, οι τιμές, πάει το όνειρό μου να πιώ υδρόμελι στην Αλεξάνδρεια, παρέα με την υπηρέτρια της Κλεοπάτρας (αυτη την δεύτερη απο τα αριστερά), να μπω θριαμβευτής στην Περσέπολη και στα Σούσα, καβάλα σε έναν Κένταυρο (και μπροστά οι παπάδες να ψελνουν και να μαζεύουν λεφτά για την αποπεράτωση του Ιερού Ναού του Οσίου Ποτάπιου του Μπυροβλήτη). Πάνε όλα γκρεμίστηκαν. Γιατί; Γιατί ρε που πάμε οι Καραμήτροι να κατακτήσουμε τον κόσμο έτσι, ξεβράκωτοι; Ρε αντί να κάνουμε εισαγωγή κινέζικα σώβρακα θα μας πάρουν και τα δικά μας. Και τι να τα κάνουν 10 εκατομμύρια σώβρακα οι κινέζοι; Αυτά δεν φτάνουν ούτε για 2 πολυκατοικίες τους. Έκανε η Μέτρον Ανάλυσις μια έρευνα σε άτομα άνω των 18 , να δει ρε παιδί μου τι πουλιά πιάνουμε. Από ό,τι φαίνεται όντως πουλια πιάνουμε. Αλλά από τα άλλα.. Εγώ από αυτά που είδα κατάλαβα ότι οι έλληνες άνω των 18, ως επί το πλείστον νομίζουν οτι τον Παρθενώνα τον έχτισαν οΦειδίαςκαι ο Καλλίνικος (εντάξει οκ, δεν ήταν η απάντηση με την μεγαλύτερη συχνότητα, αλλά τεσπα η σωστή απάντηση βγήκε πρώτη τσίμα τσίμα..) Επίσης δεν μπορούν να ξεχωρίσουν την Ακρόπολη από τον Παρθενώνα. Επίσης οι Έλληνες άνω των 18, στην ερώτηση "πείτε μου ρε ζώα έναν σύγχρονο έλληνα συγγραφέα" απάντησαν κατά 68% "δεν ξέρω". Υπήρχαν 3 που είπαν τον Καζαντζάκη , 2 είπαν τον Ελύτη (?!?!?!?) και μετά απο 1 είχαμε Ξανθούλη, Σαμαράκη, Βασιλικό (καλά υπάρχει άνθρωπος που έχει αντέξει να διαβάσει βιβλίο του Βασιλικού χωρίς να κοιμηθεί απο το εξώφυλλο;). 45% των ερωτηθέντων άνω των 18 δεν θεωρεί κανέναν σύγχρονο έλληνα ως πρέσβη του ελληνικού πολιτισμού, 10 θεωρούν την Παπαρίζου και 8 την Βαρδινογιάννη. (να) ρε ζώα! Με τη μόδα που έχει πέσει όσον αφορά τον κινηματογράφο δεν περίμενα 53% να απαντήσουν οτι δεν γνωρίζουν έλληνα σκηνοθέτη και 69% ξένο. Μετά από αυτά, το να ξέρουν έλληνα σκηνοθέτη θεάτρου φάνταζε εντελώς εξωπραγματικό και ήταν. 77% δεν ήξερε. Ρωτήσαν για χορογράφους (εκεί ξέραν τα ζώα, βλέπαν fame story βλέπετε). Ρώτησαν για μαέστρο ορχήστρας .. σφαγή 87% . Ό,τι και να ρωτάγαν, μάυρη μαυρίλα πλάκωσε, μαύρη σαν καλιακούδα. Τίποτα. Μηδέν. Μεσαίωνας. Μας έχουν φάει οι Βισσοβανδές και οι Λαμπίρηδες. Εκεί. Και μετά οι ίδιοι που είπαν οτι ο Φειδίας και ο Καλλίνικος έριξαν τα μπετά του Παρθενώνα, θα βγουν και θα διαμαρτύρονται γιατί δίνουμε τη σημαία σε "ξένους" στις παρελάσεις; ΓΙΑΤΙ ΡΕ ΖΩΑ, ΘΕΩΡΕΙΤΕ ΕΑΥΤΟΥΣ ΑΞΙΟΥΣ ΝΑ ΤΗΝ ΣΗΚΩΣΕΤΕ; Εδώ δεν ξέρετε που παν τα τέσσερα, οι παράτες και οι φανφάρες σας μάραναν. Για τον απαυτό είστε.. Ειλικρινά απογοητεύτηκα με αυτά που είδα. ΟΚ μπορεί να είναι μικρό το δείγμα (2000 άτομα) και μπορεί να μην έχει γίνει καλή δειγματοληψία, μπορεί να βαριόντουσαν να απαντήσουν, ένα κάρο μπορεί. Αλλά ρε διάολε τσ'απολειμάρες τους, δεν είναι εικόνα αυτή. Να μου πεις, τι περιμένεις, εδώ έχουμε καταντήσει να τσακωνόμαστε γιατί οι μισοί απο μας "δεν βολεύονται" να γράφουν ελληνικά στο δίκτυο... Η γνωστή μου διαφωνία με πολύ κόσμο είναι στο "και γιατί να τα ξέρω όλα αυτά, τι θα κερδίσω;" Εκεί σηκώνω ψηλά τα χέρια. Το μόνο που μπορώ να σκεφτώ να απαντήσω συνήθως είναι οτι "άμα είσαι τόσο μαλάκας που για να παρακινηθείς να μην είσαι ένα ζώο που δεν γνωρίζει τίποτα για τον περίγυρό του, χρειάζεσαι κέρδος, ε μείνε ζώο". Αλλά δεν μπαίνω στον κόπο. Τι να πείς ρε διάολε.. Άκου ο Φειδίας και ο Καλλίνικος... Ο Καλλίνικος να τον ψιλογκρέμιζε για να τον κάνει εκκλησία, παίζει.. (κάποτε τον είχαν κάνει εκκλησία, Παναγία η Αθηνιώτισσα τον βάφτισαν.. και το Θησείο πως το έλεγαν ρε πούστη μου, Αγιος Ήφαιστος ο πυρφόρος;) Τέσπα.. Πάνε οι εκστρατείες, πάνε τα μεγαλεία.. Με τέτοια ζώα ούτε μέχρι τη Λαμια δεν θα φτάσουμε, όχι στο Σινικό τείχος.. Άσε που στο Μαλλιακό οι μισοί θα στουκάρουν.. μεσαίων.. σαπίλα.. οι παπάδες φταίνε για όλα.. (η σημερινή αντιπαπαδική προπαγάνδα οφείλεται στις μαλακίες που ακούμε τόσες μέρες στις τηλεοράσεις. Οχι δεν είμαι Σημιτικός Πασόκος - και να μουν δικαίωμά μου- αλλά με τόσα που του λένε οι παπάδες, θα πειστώ ότι όντως ήταν άξιος. Το είπε και ο Νίτσε ότι το μέτρο της πραγματικότητας είναι τα λόγια του κληρικού: Ό,τι λέει είναι ψέμματα. Ή κάπως έτσι, δεν το θυμάμαι και απ'έξω) Σαπίλα... Ζώα..

Thursday, November 10, 2005

Αλητεία!!

Τους απαυτώνω το απαυτό της απαυτής τους! Το αποτέτοιο της εκείνης τους και μη σας πω οτι και βρίζω και τα θεία τώρα. (όχι πως δεν το κάνω εν γένει, αλλά εδώ μέσα δεν το γράφω γιατί μπορεί να προσβληθεί κόσμος) Δεν μπορώ να γράψω λεπτομέρειες για το τι συμβαίνει, αλλά μου παίχτηκε μεγάλη απατεωνιά, μεγάλη πουστιά και δεν έχω σκοπό να το ανεχτώ. Αλητεία! Το καπιταλιστικό τέρας που εναντιώνεται στην κολχόζνικη ιδιοκτησία και στο κοινωνικό προτσές, λειτουργεί ως τροχοπέδη και δημιουργεί έναν σεχταρισμό που οδηγεί τις μάζες σε μαζική αντίδραση. Ως γνήσιος Τραμπάκουλας θα διαμαρτυτηθώ στο Κόμμα. Τι ποιό Κόμμα ρε; Ένα είναι το Κόμμα. Καλέ κυρία Αλέκα, να σας πώ λίγοοοο..

Thursday, November 03, 2005

Λογοκρισία εδώ και τώρα!

Σταματήστε τους ρε! Στοπ! Λογοκρίνετέ τους επιτέλους! Τι; Δεν είμαι Δημοκράτης; Μπα, σοβαρά; Επειδή είμαι ελαφροβαρέως υπέρ μιας ανώδυνης και περιορισμένης λογοκρισίας στο τι ακούνε τα αυτάκια μας να λένε οι εθνοσωτήρες δημοσιογράφοι στο χαζοκούτι; Ναι να λογοκριθούυυυυν. Και να επιβληθούν ποινές. Ποινές είπα, όχι προστιμάκια της τάξεως του 5χίλιαρου. Μαστίγωμα με το κνούτο στην πλατεία Συντάγματος. Παλούκωμα στο Κολωνάκι (μπα, άκυρο, μεγάλο ποσοστό δεν θα το θεωρήσει τιμωρία αυτό), βγάλσιμο νυχιών, βραστά αυγά στη μασχάλη, ΕΠΙΤΕΛΟΥΣ κάτι προσέφεραν και σε αυτόν τον κόσμο ο Μένγκελε και η dream team της Ge.Sta.Po (για τους ανενημέρωτους Geheime Staatspolizei = Κρατική μυστική αστυνομία) , η Ιερά Εξέταση και η Elisabeth Bathory (μην επεκτεινόμεθα άλλο,σώνει). Είπαμε σκατόψυχοι και στην κόλαση, αλλά οι ιδέες τους για πρόκληση έντονου σωματικού πόνου ήταν υπέροχες, πρωτοποριακές και άφησαν εποχή. Πρίν αρχίσει ο κόσμος να μου πετάει πέτρες (ποτέ δεν μου άρεσαν τα ομαδικά σπόρ στην εκτέλεση. Θέλω το θύμα όλο για μένα, είμαι πολύ κτητικός) θα πάω παρακάτω και θα καταλάβετε τι εννοώ. Οι περισσότεροι απο σας έχετε πάρει χαμπάρι την καινούρια μόδα με τις "αποκαλύψεις" για το τι παίζει με αυτά που τρώμε. Ε; Σαπίλα. Και όχι άντε μία στο τόσο, αλλά παντού. Αυτά που τρώμε έξω, σάπια. Τιιιι; Πήρες σουβλάκια; πιτόγυρα; βάλαμε και... τζατζικάκι; αααααααααααααχαχαχαχαχα ναι ναι ναι, άντε και στο μνημόσυνό σου θα ρίξουμε κάτι χορούς..θα ξεγοφιαστούν οι θείες οι μπουκωμένες με κόλυβο (απο ληγμένο στάρι φυσικά. Και ληγμένη ζάχαρη.) . Εσύ ο δίπλα που είπες θα πας; σε πιτσαρία; και μάλιστα γνωστή και μεγάλη "γιατί έχει κατανάλωση και δεν του μένει τίποτα" . ΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΧΑΧΑΧΑΧΑ, παρήγγειλέ μου μία με απ'ολα (σαλμονέλλα,κωλοβακτηρίδια, ελικοβακτηρίδια, τύφο, τέτανο, ευλογιά, και μπέϊκον). Επίσης να επιμείνεις, να μην είναι μόνο το τυρί χαλασμένο (ξέρεις άμα το τρίβουν και ψήνεται, η πρασινάδα και η γλίτσα δεν φαίνονται. Και όχι, ΑΥΤΟ εκεί ΔΕΝ είναι μαϊντανός.) Ο κύριος δίπλα πολύ καλά θα κάνει και θα μείνει σπίτι, να μαγειρέψει φαγάκι σπιτικό, αγνό και νόστιμο. Ναι αλλά πρέπει να ψωνίσει πρώτα εεε; δηλαδή πουυυ να πάει ; Α γειά σου, στην γνωστή μας υπερ-αγορά, ελληνιστή super-market. Και μάλιστα σε μεγάλο και γνωστό γιατί (έλα πάλι το τροπάρι) "εκεί έχουν κατανάλωση και δεν τους μένουν". Ναι ναι δεν τους μένει τίποτα. Που ούτε τα πλαστικά φρούτα δεν είναι φρέσκα εκεί μέσα. Τυράκι θέλουμε; φετούλα; τώρα άντε να μην πω από που την βγάζουν τη φέτα, και ειδικά την πιπεράτη. Ναι ναι σταματάω γιατί είδα μερικές φάτσες να πρασινιζουν ήδη. Ροκφοράκι; ε αυτό είναι το πιο ασφαλές, έτσι και αλλιώς είναι ήδη μουχλιασμένο οπότε τι παραπάνω θα πάθετε; Παίρνουμε και χυμουδάκια για το αγοράκι μας; να κοιτάξουμε την ημερομηνία λήξης όμως, γιατί παίζει να είναι πρίν την ημερομηνία λήξης του δευτέρου παγκοσμίου. Θέλουμε και σαλτσούλα για τα μακαρονάκια μας; προσέχτε γιατι ο άλλος βρήκε Pummaro με ημερομηνία λήξης 12/11/1934 (ρε αυτό πέθανε τη μέρα που γεννήθηκε ο Manson). TIIII, θέλεις λέει και αλλαντικά; ε τα θέλει ο κώλος σου κοπελιά (που άμα συνεχίσεις να σαβουρώνεις σαλάμια και πάριζες, σε λίγο θα μοιάζει με την πλατεία Συντάγματος - σε full scale,ούτε καν 1:2). Κατ αρχήν το αλλαντικό είναι εξ ορισμού ο,τι χειρότερο μπορούμε να φάμε, άσχετα αν εγώ τσακίζω το σαλάμι Ουγγαρίας. Ειδικά τα "αλεσμένα" αλλαντικά. Οπότε τρώς που τρώς χόνδρους, αυτιά, δέρματα και οπλές, είναι και ληγμένα..Αλλάζουν και τις ετικέττες οι ευσυνείδητοι υπάλληλοι, που μια ζωή "δεν θέλουν να χάσουν το μεροκάματο και δεν μιλάνε" . ΜΠΡΑΒΟ ΡΕ! Να πάω να γίνω και εγώ πρεζέμπορας, και άμα με πιάσουν να πω στο δικαστήριο "ε κύριε δικαστά, τι να κάνω και εγώ ο κακομοίρης, για ένα μεροκάματο ζούμε, το ήξερα ότι ήταν παράνομο, αλλά που να βρεί δουλειά μαθηματικός στην εποχή μας...-έχω φέρει και τον Τσάρλι, θέλετε λίγο για την κορούλα σας, που -παρεπιπτόντως- πουδράρεται καθημερινα;" Μόνο στα ψάρια, έστω και στα αποκατεψυγμένα "φρέσκα", δεν είναι εύκολο να κάνουν πουστιά, γιατί το ψάρι πουπροχτές του κάναμε τα 40 το μυρίζεις τρία τετράγωνα μακριά. Πάνε και σε μαγαζιά ό,τι ναναι. Τώρα τους έπιασε λύσσα με τα τυροπιτάδικα/αρτοσκευάσματα κλπ! Που να σας στουμπώσει ο απαυτός σας ρε και να τουμπανιάσετε. Εντάξει, λίγο πολύ ακούς κάτι αττάκες (όπως η αττάκα "όταν λέει ο κυρ-Τάδε οτι το ψωμί έχει σταφίδες πάλι, εννοεί ότι πέσαν πάλι στη μηχανή κατσαρίδες" από παλικάρι που δουλεύει σε πολύ γνωστό και δημοφιλή φούρνο -ειδικά στους Αθηναίους "τουρίστες" που βρίσκουν "κλασσικό χωριάτικο ψωμί"- στα μέρη μου) περίεργες αλλά λες έλα μωρέ δε βαριέσαι. Οι άλλοι χτες, σε "γνωστή αλυσίδα ντόνατς" (τι κάνει νιάου νιάου) τα φτιάχναν όλα ληγμένα. Ήταν ληγμένο το αλεύρι, η μαγιά, η σοκολάτα, η βανίλια, η μαρμελάδα, τα πάντα. Βέβαια έχω μια απορία γιατί ενώ είχαν μεν πρώτες ύλες -έστω ληγμένες- μετά αναφέρθηκε ότι παίρναν τα προιόντα έτοιμα κατεψυγμένα, οπότε τι τις θέλαν τις πρώτες ύλες -έχασα κανά τέταρτο λόγω ανωτέρας βίας- . Όχι πως δεν τα ξέραμε. Κάτι ξέραμε. Αλλά όχι σε τέτοια έκταση. Πλέον μπαίνω στο σούπερ μάρκετ έτοιμος για καβγά, φασαρία και φονικό. Κοιτάω τη μπριζόλα σα λαγωνικό. Την πιάνω, την μυρίζω, την στριφογυρνάω. Την ανακρίνω (έχω και πολύ έντονο φακό μαζι) "Απο πού είσαι, πότε σε φέραν, που σφάχτηκες ,ΠΩΣ ΛΕΓΑΝ ΤΗ ΜΑΝΑ ΣΟΥ, ΜΙΛΑ ΣΚΡΟΦΑ ΜΙΛΑ". Οι περισσότερες σπάνε και τα ξερνάνε όλα. Μετά πάω στα κοτόπουλα . Πρώτα τους βάζω θερμόμετρο. Μετά τα γαργαλάω για να δώ αν βήχουν ή φτερνίζονται ( αν είσαι άρρωστος και σε γαργαλήσουν έντονα δεν αντέχεις, ή θα βήξεις ή θα φτερνιστείς, ανάλογα τι έχεις). Και μετά αρχίζουν τα βασανιστήρια. Τους ανοίγω τα πόδια, τους στρίβω το λαιμό, τους τεντώνω τις φτερούγες. Κοιτάω τα καρτελάκια, κοιτάω κάτω απο τις ετικέτες αν υπάρχουν άλλες ετικέτες (τις βγάζουν οι πούστηδες πλέον, είναι και αυτοί υποψιασμένοι τώρα). Ευτυχώς που δεν τρώω και ιδιαίτερα τυρί, γιατί αλλιώς θα είχαμε πρόβλημα, εκεί δεν μπορείς να εμπιστευτείς τίποτα. Τα ξέραμε αλλά τώρα θα μας κάνετε παρανοϊκούς. ΣΟΥΒΛΑΚΙ; ΠΙΤΣΑ; ΜΑΚΑΡΟΝΑΔΑ; Πας καλά; Ναι έχω ξαναγράψει για το θέμα, αλλά δεν μπορώ άλλο, κάθε μέρα μου κλείνουν και από έναν κλάδο. ΚΑΙ ΤΙ ΘΑ ΤΡΩΩ ΡΕ ΜΑΛΑΚΑ ΕΓΩ ΜΕΤΑ; ΞΥΛΟΠΡΟΚΕΣ ΚΑΙ ΓΡΑΣΟ ΓΙΑ ΝΑ ΠΑΝΕ ΚΑΤΩ; Και δεν λένε κανα όνομα οι κότες. Μιλάμε για τέλεια τακτική τρομοκράτησης του κόσμου. Που σαι Γκαίμπελς να δείς τα παιδιά σου τι εξαίρετη δουλειά κάνουν. Να βγεί και να πει, άμα έχει παπάρια και όντως νοιάζεται για τον κόσμο : "Στο μαγαζί του Μπάμπη του Σουγιά βρήκαμε ληγμένα ψωμιά, ληγμένα τυριά, ληγμένα λαχανικά, ληγμένη την γυναίκα του και έναν ληγμένο λογαριασμό της ΔΕΗ". Να ξέρω και εγώ να μην πάω εκεί, και να την πατήσει ο Μπάμπης ο Σουγιάς που μας ταϊζει κανταβερίνη και πουτρεσκίνη ( πηγή : Παλιό βιβλίο χημείας πρώτης δέσμης,το μπλε του Ευγενίδειου ιδρύματος. Είναι σχεδόν τα μόνα πράγματα που μου έχουν μείνει απο χημεία). Αλλά όχι τα μ.... . Δε λένε για το φόβο των Ιουδαίων. Ε ναι ρε μλκ, χέστηκα που κάποιος κάπου κάποτε έχει ληγμένα. Το ζήτημα είναι να μου πεις ΠΟΙΟΣ τα έχει για να μην πατήσω στη γιάφκα του. Βέβαια είμαστε και μαλάκες ως καταναλωτές. Εδώ πέρα, στην όμορφη Πάτρα, στους πρόποδες του μεγαλοπρεπούς Παναχαϊκού, σε ένα γνωστό μαγαζί, είχε ανακαλυφθεί από την αγορανομία πως διατηρούσε κρέατα σε φορμόλη. Ναι ναι, σε φορμόλη. Απο αυτό που βάζουν μέσα τα πτώματα στις Ιατρικές και μετά τα βγάζουν και τα μαγειρεύουν στις φοιτητικές λέσχες (-κύριε καθηγητά που το πάτε το πτώμα,δεν έχουμε εργαστήριο σήμερα -δεν είμαι καθηγητής, ο μάγειρας είμαι). Έγινε της Ποπέας, σάλος πανικός χαμός. Μετά ανακοινώθηκε πως βάλαν σύστημα HACCP ή όπως αλλιώς λέγεται αυτό (που απο τεχνολόγο τροφίμων άκουσα πως πρέπει να το εμπιστεύομαι οπου το βλέπω) και πάλι κοσμοπλημμύρα. Ε όχι ρε εγώ δεν ξανατρώω απο κει πέρα...καλά να πάθουμε και εμείς. Και να μας τα πούνε, και να μας τα δείξουνε θα πούμε "έλα μωρε υπερβολές των δημοσιογράφων". Όχι πως δεν υπερβάλλουν και αυτοί , αλλά είμαστε ζαμανφουτίστες και εμείς. Για αυτό λέω, λογοκρισία! Να μην βγαίνει τίποτα έξω... Και στο κάτω κάτω γιατί να τα ξέρουμε; Τόσα χρόνια που "δεν τα ξέραμε" πάθαμε τίποτα;... Η άγνοια είναι ευτυχία όντως απο ό,τι φαίνεται και μάλλον ενισχύει και το ανοσοποιητικό μας. Άντε, πάω να χτυπήσω τυροπιτούλα τώρα..

Friday, October 21, 2005

Πάμε κανά σινεμά ;

Για το κοινό των κινηματογράφων έχω μιλήσει ποτέ; Μάλλον όχι, τους έχω βρίσει ποτέ; Όχι έ.. τώρα που διάβασα κάτι κριτικές στο Αθηνόραμα, έτσι τυχαία, θυμήθηκα τις περιπέτειές μου στον κινηματογράφο και το πόσο κοντά έχω φτάσει σε φόνο εκεί μέσα. Ναι, όταν ήμουν εντός Αττικής πήγαινα κυρίως στα Village στο Μαρούσι γιατί ήταν πιο κοντά. Γενικά προτιμώ τους κινηματογράφους που έχουν καλά ηχοσυστήματα, γιατι έτσι και αλλιώς οι ταινίες που προτιμών να βλέπω, ε έχουν απαιτήσεις όσον αφορά τον ήχο . Οπότε πήγαινα Village. Το χειρότερό μου ήταν το Village στου Ρέντη, που δεν ξαναπατάω ΠΟΤΕ, μα ΠΟΤΕ Κυριακή απόγευμα. Τεσπά..
Μετά από χρόνια ως κινηματογραφόφιλος (καλά, όχι πλέον,δεν είμαι) ( που ναι τα χρόνια της Θεσσαλονίκης, που έβλεπα 3-4 ταινίες κάθε βδομάδα - και θα έβλεπα και άλλες αν δεν ξεπαραδιαζόμουν γενικότερα), έχω ακούσει την άπειρη μαλακία μέσα στις κινηματογραφικές αίθουσες.
Ο κόσμος πάει να δεί ταινία, και δεν ξέρει τι πάει να δεί, ή θέλει να δεί μια ταινία που ΑΥΤΟΣ έχει γυρίσει στο μυαλό του, μεταξύ ποπ κορν και κοκα κολας, την ώρα που χάζευε το πόστερ της πραγματικής ταινίας.
Π.χ χαζές απορίες (κυρίως σε θρίλλερ, τρόμου, φαντασίας) (αυτές ΠΑΝΤΑ απο γυναίκες)
Ερώτηση : Μα καλά, σταμάτησαν να πάρουν αυτήν την γκόμενα στην ερημιά; χαζοί είναι; δεν καταλαβαίνουν πως κάτι τρέχει; ("Σχιζοφρενής με πριόνι")
Απάντηση: Βλαμμένη φίλη μου, έχεις έρθει να δείς ένα b-movie. Μια παντελώς cult ταινία. Δεν το ξέρεις όμως. Και είσαι και στόκος. Ορίστε και η εξέλιξη της ταινίας αν δεν σταματήσουν να την πάρουν : "Το φορτηγάκι με τα παιδιά περνάει από έναν ερημικό δρόμο στη μέση του πουθενά. Τραγουδούν, μαστουρώνουν, πίνουν. Μετά από 2 ώρες έχουν βγει στην εθνική. Κατα τις 8 είναι σπίτια τους και κοιμούνται. THE END" .Ωραία ε; Και γαμώ τις ταινίες ο Σχιζοφρενής με το πριόνι. Μόνο που δεν έμαθαν ποτέ για αυτόν ΕΠΕΙΔΗ ΔΕΝ ΣΤΑΜΑΤΗΣΑΝ ΝΑ ΠΑΡΟΥΝ ΤΗΝ ΑΛΛΗ ΒΛΑΜΜΕΝΗ .
Ερώτηση : Μα καλά γιατί δεν πεθαίνει με τίποτα αυτός ο Σχιζοφρενής :
Απάντηση : Γιατί άμα είχε πεθάνει από γρίπη,στα 4 του, δεν θα είχε ταινία. Επίσης άμα είχε πεθάνει με την πρώτη γονατιά, η ταινία θα ήταν 20 λεπτά μικρότερη. ΤΟΝ ΣΧΙΖΟΦΡΕΝΗ ΜΕ ΤΟ ΠΡΙΟΝΙ ΒΛΕΠΕΙΣ οχι καμιά ταινία αξιώσεων!
Ερώτηση :Πωπω, όλα αυτά ζόμπι είναι; Μα καλά τι μαλακίες είναι αυτές; που βρέθηκαν τόσα ζόμπι; (Στο "Dawn of the dead")
Απάντηση: Τα κάναμε εισαγωγή από διάφορες χώρες. Είχα και μερικά κρυμμένα στη ντουλάπα για ώρα ανάγκης..Επίσης τρισάθλια ξανθιά χαζογκόμενα, έχεις έρθει να δείς ταινία με ζόμπι. ΚΑΙ ΣΕ ΧΑΛΑΕΙ ΠΟΥ ΣΤΗΝ ΤΑΙΝΙΑ ΜΕ ΖΟΜΠΙ ΕΧΕΙ ΜΕΣΑ ΠΟΛΛΑ ΖΟΜΠΙ; γκρουμφ!
Ερώτηση: Μισό λεπτό γιατί δεν έχω καταλάβει καλά (τι περίεργο), ΑΥΤΗ είναι πεθαμένη ; ( Ju-On)
Απάντηση : Ποια, εννοείς αυτή που εμφανίζεται από το πουθενά, είναι άλλοτε μαύρη και άλλοτε μπλε, σκοτώνει κόσμο και εξαφανίζεται ως καπνός; Όχι όχι , άκου πεθαμένη.. τέρας ζωντάνιας είναι..
Ερώτηση-Σχόλιο : Τι μαλακία ταινία με έφερες να δώ ρε Κούλα/Λούλα κλπ, μάγοι, ιππότες, δράκοι, τι ψέμματα είναι αυτά ρε γαμώτο; Σε παιδικό με έφερες;
ΟΡΓΙΣΜΕΝΗ ΑΠΑΝΤΗΣΗ : ΕΙΣΑΙ ΣΤΗΝ ΠΡΕΜΙΕΡΑ ΤΟΥ "RETURN OF THE KING" ΜΩΡΗ ! Στην γαμημένη την πρεμιέρα! Δεν ήρθες τυχαία, είχες κλείσει εισητήρια 2 βδομάδες πριν, τουλάχιστον.ΖΩΟ! ΣΤΟΝ ΚΑΙΑΔΑ! ΣΤΟΝ ΚΑΙΑΔΑ! ΤΩΡΑΑΑ
Ερώτηση: (μασουλώντας) , δηλαδή τώρα, για να καταλάβω, οι μηχανές θέλουν να έχουν τους ανθρώπους σκλάβους; (Matrix Revolutions)
Απάντηση : Μπορεί να έκανες τρείς ταινίες να το καταλάβεις, ενώ το λέμε ξεκάθαρα από την πρώτη, αλλά ναι, περίπου
Ερώτηση : Τώρα, αυτός είναι αυτός που σκοτώσαν στην αρχή; (Στον Μονομάχο, στην τελευταία σκηνή της ταινίας, στην μονομαχία Μάξιμου-Κόμμοδου)
Απάντηση : Ναι, και γύρισε από τους νεκρούς για να εκδικηθεί και να κατακτήσει τον κόσμο μαζί με τον Ντάρθ Βέιντερ
Ερώτηση : Γιατί πετάνε αυτοί; τι ψέμματα βλέπω πάλι; (Τίγρης και δράκος)
Απάντηση: Πετάνε γιατί φοράνε από τις σερβιέτες που σε κάνουν να πετάς. Ζώο τετράποδο και εντελώς κατά σύμπτωση όρθιο.Κοίτα την γαμημένη την οθόνη και σταμάτα να ρωτάς μαλακίες!
Είναι ένα μαρτύριο το multiplex είναι αλήθεια. Και ο καθένας λέει το μακρύ του και το κοντό του. Σεβασμός 0. Έχω μπλεχτεί μέχρι και σε τσακωμό σε forum επειδή οι μισοί υποστήριζαν πως είναι ΔΙΚΑΙΩΜΑ τους να κάνουν μαλακίες σε μια ταινία αν δεν τους αρέσει, και πως εγώ ο τυχαίος βλάκας που μπορεί να μου αρέσει, είμαι υποχρεωμένος να τους ακούω γιατί έχουμε λέει δημοκρατία. Αλλά δεν μπορώ να πηγαίνω σε "αιθουσίτσες". Άμα είναι η οθόνη σαν την οθόνη του πισιού μου και τα ηχεία χειρότερα απο ακουστικά ,ε να το χέσ το πράμα.. Οι νέες γενιές έχουν κάκιστη συμπεριφορά στις κινηματογραφικές αίθουσες. Ελεεινή και παντελώς ασεβή για τον διπλανό τους. Έχω ακούσει για περιστατικό ενός κυρίου που πέταξε έξω απο αίθουσα δυό "πιτσιρικάδες" (20χρονους από τις περιγραφές) και τους πέταξε και 15 ευρώ στη μούρη κιόλας, για να μην παραπονιούνται. Να αγιάσει το χέρι του ανθρώπου που το έκανε! Πάνε κινηματογράφο για οποιονδήποτε άλλο λόγο ΕΚΤΟΣ απο το να δουν κάποια ταινία. Εντάξει τα ζευγαράκια τα καταλαβαίνω, δεν έχουν πουθενά αλλού να πάνε, πάνε να χαμουρευτούν εκεί μέσα. Τουλάχιστον αυτοί δεν κάνουν φασαρία. Αλλά ρε μεγάλε, αυτός είναι ο δικός μου κώλος, της γκόμενάς σου είναι από την άλλη πλευρά Πάνε γενικά και αόριστα μετά το φροντιστήριο. Σε μπουλούκια. Αυτά είναι και τα χειρότερα. Αυτά φωνάζουν και επίτηδες κιόλας για να εκνευρίσουν τον κόσμο. Φωνάζουν "Παιδί μου τι γκόμενος είσαι εσύ,βάλε με κάτω" όταν εμφανίζεται κανάς καλός,μετά χαχανίζουν και πετάνε ποπ κορν τα κοριτσάκια στα αγοράκια και τούμπαλιν.Άμα πίστευα στην ψυχολογία θα έλεγα οτι το κάνουν γιατί κατά βάθος χρειάζονται προσοχή και φροντίδα, αλλά δεν πιστεύω και λέω πως το κάνουν γιατί κατά βάθος χρειάζονται γερό ξύλο και μαθήματα συμπεριφοράς από το κωλόσπιτό τους. Μετά έχουμε και τις γνωστές "φιλενάδες" που πάνε μετά τη δουλειά. Καταλαβαίνω πως είναι κουρασμένες (όπως και εγώ άλλωστε, μετά τη δουλειά πήγαινα μονίμως), και πως δεν έχουν όρεξη για πολλά, αλλά ποιος τους είπε πως εγώ έχω όρεξη να ακούω απορίες όπως αυτές που έγραψα απο πάνω; Μετά έχουμε τους απλούς, κλασσικούς ελληνάρες. Που πάνε για καμάκι. Που λένε "πνευματώδη" αστεία και γυρνάνε κεφάλι γύρω γύρω να δουν αν τους κοιτάει καμία. Συνήθως τους κοιτάμε με μισό μάτι γιατί λένε μαλακίες επιπέδου δημοτικού και βγάλε. Και τέλος οι κλασσικοί μαλάκες, οι χειρότεροι όλων. Οι αρκουδοκουλτουριαρέοι που πάνε ΕΠΙΤΗΔΕΣ σε ταινία που ΞΕΡΟΥΝ οτι ΔΕΝ θα τους αρέσει, για να θάψουν και να πουν τα κουλτουριάρικα σχόλιά τους. Χεστήκαμε ρε! Εγώ έρχομαι σε ταινίες του Κιαροστάμι να χασμουριέμαι επιδεικτικά και να ρωτάω γιατί αυτός ο κύριος περπατάει εδώ και 2 ώρες και πότε θα αρχίσει η ταινία; εσείς γιατί έρχεστε σε b-movies και παραπονιέστε για το οτι δεν έχουν υπόθεση και δεν θέτουν κανένα υπαρξιακό ερώτημα πόσο μάλλον να το απαντούν κιόλας; Εγώ πάντως θέλω να δηλώσω την πεποίθησή μου πως πρίν μπεί κανείς κινηματογράφο πρέπει να του γίνεται τεστ σεβασμού. Δεν ξέρω πως, δεν ξέρω τη βαθμολογία, αλλά από ένα σκορ και κάτω δεν πρέπει να αφήνουν τον κάθε μαλάκα να μπαίνει μέσα. Αλλιώς, να έχω το δικαίωμα να τον πετάξω έξω. Ή να απαιτήσω να πεταχτεί έξω. Ή να πατήσω ένα κουμπί και να τον ρουφήξει η καρέκλα του. Κάτι τέτοιο τέλος πάντων.. Τώρα γιατί τα γράφω όλα αυτά ε; Ε το βράδυ θα πάω κινηματογράφο, και ετοιμάζομαι για μάχη ;)
Υ.Γ : Ένα μεγάλο "ΌΞΩΩΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑ" στην πλειοψηφία των κριτικών κινηματογράφου. Εξαιρείται αυτός ο τύπος που κάνει κριτική στο MAD. Ναι αυτός που σου τα ψιλοσπάει μεν με τον τρόπο που κάνει κριτική, αλλά τουλάχιστον γελάς.Και δεν χαμπαριάζεις κιόλας αν τη θάβει ή αν την εξυμνεί την ταινία. :P Όχι σαν τον άλλον που είχε θάψει τον Άρχοντα ως μεγάλο ψέμα και είχε πεί ότι του άρεσε το "The day after tomorrow" (ρεαλιστικότατη ταινία,βγαλμένη μέσα από τη ζωή. Σε μια σκηνή μάλιστα η πτώση θερμοκρασίας κυνηγάει τους ανθρώπους. Πάλι καλά που δεν πυροβόλαγαν τον αέρα να τον σκοτώσουν κιόλας)
Υ.Γ2 : ΔΕΝ ΕΙΣΤΕ "FUNS" ΕΝΟΣ ΣΚΗΝΟΘΕΤΗ, ΕΙΣΤΕ "FANS" ΕΝΟΣ ΣΚΗΝΟΘΕΤΗ. Αμάν πια. Μάθετε τουλάχιστον να το γράφετε!

Wednesday, October 19, 2005

Το δικό σου πουλί , έχει γρίπη;

Μασουλώντας αργά αργά ένα σνίτσελ κοτόπουλο, που είχα περιλούσει καλά καλά με σάλτσα από κρέμα γάλακτος,λίγο σκόρδο και ψιλοκομμένο μαϊντανό (με λίγο άσπρο κρασί μέσα για τη μυρωδιά), έβλεπα στο χαζοκούτι για την γρίπη των πουλερικών. Αρχικά ο πρώτος και κύριος φόβος είναι μην πάθει καμιά γρίπη το δικό μου το πουλερικό και μου μαραθεί από τον πυρετό. Δεν είναι και κανα χιλιόμετρο, άμα γριπιάσει και μαζέψει κιόλας, την κάτσαμε. Μετά κατάλαβα ο βλάξ ότι εννοούσαν τα άλλα πουλερικά, αυτά που μασουλάμε με κάθε ευκαιρία. Έχω φάει κότες εγώ.. Όπως έλεγε και ο παππούς μου όταν ήμουν μικρός "Έχεις φάει τόσες κότες ρε παιδί μου, που μπαζώνουμε με αυτές απο δω μέχρι τη Μακρόνησο". Επίσης έχω φάει και αρκετές από τις άλλες κότες, αλλά αυτές στη μάπα. Πολλές κότες που λέτε. Με οποιονδήποτε τρόπο. Σούβλα, κάρβουνα, φούρνο, κατσαρόλα, κοκκινιστές, με χυλοπίτες, με κριθαράκι, με πατάτες, κρασάτες, με μανιτάρια, με σως και άλλα τέτοια ευρωπαϊκά (ναι είχα και στο χωριό μου σως...), κότες α λα ιταλικά, α λα γαλλικά, τσίκεν νάγκετς, Τέξας φράϊντ τσίκεν, Ματσατσούτσετς τσίκεν μπρέστ, Φιλαντέλφια τσίκεν, Τσίκεν Κάρρυ, Τσίκεν Γου Σια, Τσίκεν Φουκ Μι και τα λοιπά και τα λοιπά. Κότες να δούν τα μάτια σου. Φαντάζομαι απο την εποχή που μπαζώναμε μέχρι Μακρόνησο, τώρα πρέπει να μπαζώνουμε και μέχρι Τζιά, μην πω και Κύθνο και γίνω υπερβολικός. Ωραίο πράμα το κοτοπουλάκι και πάνε να μας το στερήσουνε οι αλήτες. Γρίπη λέει των πουλερικών. Κωλοϊός! Δεν έχουν αφήσει τίποτα ήσυχο. Δεν έχει μείνει τίποτα αγνό! Σκατά στα μούτρα τους. Δεν μπορούμε να φάμε μοσχάρια, κοτόπουλα, γαλοπούλες, χοιρινά, ψάρια. Τι να τρώμε ρε για κρεατάκι; Σκυλιά και γατιά; (καλά, μεταξύ μας σε ορισμένα μαγαζιά όντως τρώμε σκυλιά και γατιά, αλλά πλέον με τόσες αρρώστιες που σέρνουν τα άλλα αρχίζω να ψιλιάζομαι πως στην τελική δεν είναι και τόσο κακό.). Ναι οι Γερμανοί πχ τρώνε άλογα. Και ναι δεν διστάζω να ομολογήσω πως το άλογο έχει γαμάτο κρέας και οταν το δοκίμασα αντί να πω "το καημένο το αλογάκι πως μπορείτε και το τρώτε" είπα "φέρε άλλο ένα και πιάσε και μια μπύρα". ΧΕΣΤΗΚΑ ΓΙΑ ΤΙΣ ΓΡΙΠΕΣ ΣΑΣ, ΕΓΩ ΤΙ ΜΠΟΡΩ ΝΑ ΤΡΩΩ ΜΕ ΝΟΙΑΖΕΙ Θα μεταλλαχθεί λέει ο ιός, θα κάνει ένα έτσι, ένα γιουβέτσι και ΤΣΟΥΥΥΠ ,α ααααα θα μας τον φορέσει και εμάς. Πάνε και τα κοτόπουλα ας τα ξεχάσουμε. Ζαρζαβατικά δεν μπορούμε να τρώμε, εκτός του οτι είναι άνοστα απο τα πολλά αυξητικά, είναι πλέον και πιο ακριβά απο το κρέας , και έχουν και ένα τονο φυτοφάρμακα μέσα. Ναι μέσα. Φρούτα; Εχετε φάει μήλο τελευταία; Η σακούλα που το κουβάλησε είχε περισσότερη γεύση. Χόρτα. Τζοχούς θα καταντήσουμε να τρώμε ρε. Και βλήτα. Και ραδίκια (αυτά τα καπνίζουμε κιόλας. Τι; Όχι; Μπα! Για δοκίμασε τα Leader και θα σου πω εγώ δεν καπνίζουμε ραδίκια). Το σκατό μας παξιμάδι θα κάνουμε μπας και φάμε υγιεινά. Η μόνη λύση είναι ο προσωπικός κήπος/αγρόκτημα του καθενός. Και το προσωπικό κοτέτσι/χοιροτροφείο/βουστάσιο. Να θέλω εγώ γουρουνάκι; Θα πηγαίνω στον Μήτσο απέναντι, θα του δίνω 3 κοτόπουλα και θα παίρνω μισό γουρούνι. (Ναι είμαι κλέφτης και ξηνταβελόνης και εκμεταλλευτής, τι θέτε τώρα..). Θα θέλω φρούτα και λαχανικά; Θα πηγαίνω στην κυρα-Μαρία, αυτή θα λείπει, θα ρίχνω έναν μπίκο στην κόρη της, και θα κάνω τα ψώνια μου. Έτσι ναι μεν γυρνάμε σε πρωτογενείς κοινωνίες, ναι μεν οι οικονομολόγοι θα τραβάνε τα βυζιά τους, αλλά και υγιεινά θα τρώμε και θα έχουμε καλύτερες σχέσεις με τα γειτόνια μας. Γιατί, στις γιορτές και στα γενέθλια; Που θα είμαστε σαν χωριό; Που θα μαζεύονται στο σπίτι οι καλεσμένοι και θα μου φέρνουν όλοι το κατιτίς τους; Άλλος ένα χοιρομέρι, άλλη 2 κιλά μπανάνες, άλλη δυό μοσχαρίσιες, άλλος ένα τελλάρο ροδάκινα. Και πάει λέγοντας... Ωραία πράματα. Στην πόλη, θα ψοφήσουν όλοι. Θα επέλθει επιτέλους η αποκέντρωση. Γιατί; Γιατί που να τα φυλάξεις τα γουρούνια και τα κοτόπουλα στο δυαράκι στο Παγκράτι;εεεεεε? θα αναγκαστείς να γυρίσεις στο χωριό σου. Και καλά θα κάνεις. Οι πόλεις θα αδειάσουν, θα ρημάξουν. Ορισμένες γειτονιές θα γίνουν μετα-αποκαλυπτικά τοπία. Οι πολυκατοικίες θα χορταριάσουν. Η φύση θα εκδικηθεί και θα καλύψει το τσιμέντο με την πρασινάδα της. Και η Αθήνα θα γίνει ωραία όπως παλιά . ΠΟΛΥ παλιά. Όχι όπως τώρα, που ναι μεν ωραία είναι, αλλά όσο ωραία είναι η Μπαρντό στα 80 της. "Η πάλαι ποτέ καλλονή, νυν παραπαίουσα γκατζ'ογρια". Κο(ί)τα ρε που το έφτασα ξεκινώντας απο τη γρίπη του πουλερικού... Έχει πολύ πλάκα πάντως Νίκο Τσιαμτσίκα. Σε τί κόσμο θα φέρω τα παιδιά μου Νίκο Τσιαμτσίκα ε; Άσε ξέρω. ΑΥΤΟ ΤΟ ΚΟΤΟΠΟΥΛΟ ΕΧΕΙ ΓΡΙΠΗ; (Που να ξέρει ο χασαπάκος, σιγά μην του έβαλε και θερμόμετρο). Και πανικοβλήθηκαν και τα ζαγάρια. Έχουν γρίπη τα κοτόπουλα και πάνε και παίρνουν φάρμακα οι άνθρωποι. Αδειασαν τα αντιγριππικά από τα φαρμακεία. Ναι καλά κάνατε, αλλά αν διάβασα καλά αυτά τα αντιγριππικά που πήρατε είναι για άλλη γρίπη. Σαν να φοράς καπότα για να μην κολλήσεις μαγουλάδες ένα πράμα. :P Τέλος πάντων, θα περάσει η μόδα και της γρίπης. Θα βρουν τίποτα άλλο.. Αλλά έλεος πια. Μην τρώμε, μην πίνουμε, μην καπνίζουμε, μην πηδάμε, για να ζήσουμε περισσότερο. Ε άμα τα κόψουμε όλα αυτά, φυσικά και θα μας φαίνεται οτι ζήσαμε περισσότερο. Αφού δεν θα περνάει με τίποτα η ώρα..

Tuesday, October 18, 2005

O Χριστόφορος επιστρέφει

Η επιστροφή του Χριστόφορου.
Μάστα.
Αυτό κατ αρχήν ακούγεται σαν απειλή έτσι όπως το λένε, μεταξύ μας. Θα επιστρέψει και θα μας κάνει τί; θα μας πεθάνει στη βαρεμάρα; θα μας αναγκάζει Κυριακάτικα να κατεβαίνουμε να ψάχνουμε ανοιχτό βιντεοκλά για να αποφύγουμε την παπαριά του; θα καινοτομήσει στην ελληνική τηλεόραση;
Δεύτερον, άντε και να επιστρέψει, τι καινούριο θα μας πει? ε.. ναι.. ξέρουμε μια πρωτοπορία. Να σας πω εγώ τι θα μας πει και ας μην ειμαι φανατικος θεατής του : Η συνταγή είναι απλή : Ένα "καλό" παιδί, που ερωτεύεται πάντα τις λάθος γυναίκες. Είναι ο κλασσικός άτυχος νέος που η πουτάνα ζωή τον έχει δοκιμάσει αδίστακτα. Ένας νέος, σύγχρονος Ιώβ, που είναι πλούσιος/όμορφος/μορφωμένος/γόητας/ σε οποιονδήποτε συνδυασμό αυτών.
Έχει συνήθως έναν αδερφό, ή έναν απίστευτο κολλητό, ή μια απίστευτη παρέα. Ένεκα οι περιστάσεις, το καλό και αγνό αυτό παιδί, τα κάνει πάντα σκατά. Εντελώς τυχαία πάντα καψουρεύεται αυτές ακριβώς που δεν πρέπει. Έτσι καταλήγει να πηδάει τη γκομενα του αδερφού του, τη θεία της, τη γιαγιά της, τη δική του γιαγιά, την γειτόνισσα, τον άντρα της γειτόνισσας, την περιπτερού, την κουνιάδα της, τη γκομενα του άντρα της πρώτης ξαδέρφης του κολλητού του, τον κολλητό του με τη μάνα του κλπ κλπ κλπ. Όλοι τον φτύνουν, όλοι τον χλευάζουν, είναι πλέον αυτός ένας απόκληρος και αυτή μια κοινή, μια παστρικιά. Απογοητευμένος και έχοντας σιχαθεί τη ζωή, αράζει στο πανάκριβο και με γαμώ τις θέες ,επιπλωμένο απο Νέο Κατοικείν σπίτι του (που συνήθως δεν συνάδει με την υποτιθέμενη οικονομική του κατάσταση, αλλα δεν γαμείς), πίνοντας ένα ακριβό ουίσκι και are you pondering what I am pondering Pinky. . Ένα δάκρυ, ένα μοναχικό δάκρυ κυλά στο παγωμένο πρόσωπό του και πέφτει μέσα στο ποτήρι με το ουίσκι. Στο background παίζει κάποια γλυκαναλατιά του στυλ "Why does my heart feel so bad". Εμ βέβαια ρε μαλάκα, τι γιατί νοιώθει άσχημα η καρδιά σου; Πήδηξες όλες τις γκομενες και συγγενείς των φίλων σου, και έχεις την απαίτηση να σου πουν και μπράβο; Αυτό δεν είναι %$@%@ που έχεις, γαλιάντρα είναι, ξετυλίγεται και όποιαν πάρει ο Χάρος. Μάζεψέ την λίγο. Αλλά όχι ναι ξέρω, σε παρέσυραν. Το χω πάθει και εγώ αυτό. Ειδικά άμα στα πετάξει η άλλη και είναι και -άρα, δύσκολα κρατιέσαι. Αλλά ρε μλκ, εντάξει, σώνει. Είσαι το ζωντανό παράδειγμα του οτί σκεφτόμαστε με το κάτω. Παρ'όλα αυτά, παρ΄ότι είσαι γουρούνι και μαλάκας, σε γουστάρουν όλες. Εμ βέβαια, αφού εσύ γράφεις το σενάριο. Ασε μάγκα, που έτσι και τα κάναμε εμείς αυτά, θα μας είχαν βγάλει παράρτημα στα γυναικεία περιοδικά με την ένδειξη "Shoot to kill" απο κάτω. Θα πηγαίναμε για καφεδάκι στους Διόσκουρους και θα ακούγαμε "ΝΑΤΟΣ ΝΑΤΟΣ ΚΟΡΙΤΣΙΑ, ΟΡΜΑΤΕ". Τέτοια... Αλλά επειδή έχεις διαβάσει και τραγωδία κάποτε, κάτι θυμάσαι για την κάθαρση. Που στο μικρό διαστρεβλωμένο σου μυαλό, δεν σημαίνει την επαναφορά της ισορροπίας στον κόσμο, αλλά το να βγείς κερδισμένος εσύ. Δηλαδή όντως να σε συγχωρήσουν που τους γάμησες τις ζωές επειδή δεν μπορούσες να κρατήσεις το πουλί σου μέσα από το φερμουάρ. Επειδή είσαι άνθρωπος των παθών. Και εμείς έχουμε πάθη ρε, αλλά άμα πάρουμε εσένα παράδειγμα, εκτός του οτι θα μας πέσουν τα νεφρά, δεν θα μας μιλάνε ούτε οι αυτόματοι τηλεφωνητές. Μαλάκα! Έτσι λοιπόν , αφού ο ταλαιπωρημένος ήρωάς μας που άδικα τον βρίζουν όλοι επειδή τα πήδηξε όλα, περάσει τον προσωπικό του γολγοθά, έρχεται η μέρα που ξαφνικά όλοι τον συγχωρούν με μια γελοία πρόφαση του στυλ "ε εντάξει το παιδί, είχε κάβλες" ή "έλα μωρέ ας μην του κουνιόταν και η τσουλάρα" κλπ. Μετά πάνε να βρούνε νέες γκόμενες για να τους τις πηδήξει στην επόμενη σειρά. Και τώρα μας το βάλαν και Κυριακή για να μας τα κάνουν τσουρέκια. "Δυό μέρες μόνο" . Στην αρχή ήλπιζα ότι τόσες μέρες θα κρατήσει , αλλά φευ!απογοητεύτηκα. Φαντάζομαι πως μετά την εμπειρία του στο στρατό, στη νέα αυτή σειρά θα πηδάει ως φαντάρος την γυναίκα και την κόρη του αρχηγού ΓΕΣ, της ΑΣΔΕΝ, των άλλων αρχηγών σωμάτων, και γενικότερα όλου του κοσμου. Αυτοί για να τον τιμωρήσουν θα του στερούν μια έξοδο, αλλά μετά θα του δίνουν τιμητική που οι γυναίκες τους και οι κόρες τους το έκαναν με τέτοιο παλλικάρι..
(κοίτα να δείς που ΟΝΤΩΣ μπορεί να είναι έτσι ... έτσι μου ρχεται να το δω..)

Αρρώστια...

Από την περασμένη Κυριακή είχαν αρχίσει οι ενοχλήσεις, αλλά χαμπάρι εγώ. Έτσι και αλλιώς όποτε καπνίζω σαν φουγάρο την ακούει ελαφρώς ο λαιμός μου. Ναι, έλα ντέ όμως που την Τετάρτη δεν γινόταν έπρεπε να κάνω κάτι γιατί το πράμα είχε γίνει πολύ ενοχλητικό. Σαν να είχα μια πληγή στο λαιμό. Αλλά δεν πήγε το μυαλό μου μια και δεν το είχα ξαναπάθει αυτό. Παίρνω τηλέφωνο στην Αθήνα και τα κεντρικά βγάζουν πόρισμα . "Λογικά πυώδη αμυγδαλίτιδα έχεις." .Φτου, σκατά , σκέφτηκα, αλλά κράτησα μια πισινή μπας και δεν ήταν σωστή η διάγνωση.. τεσπα. Λέω, άντε να πάω στο νοσοκομείο να δω κανάν γιατρό να μου πεί καμιά πιο εμπεριστατωμένη άποψη. Νοσοκομείο. Ελληνικό. Πανεπιστημιακό. 4 το απόγευμα. Το πιάνετε που το πάω ε? :) Οργάνωση, άνεση, τάξη, άμεση εξυπηρέτηση. Μας βάλαν σε ανάκλιντρα, μας κεράσαν πορτοκαλάδες και τσαμπιά σταφύλια, και κάτι ξώβυζες μας κάναν αέρα με πίπουλα απο στρουθοκάμηλο.. Ναι αμέ, παπάρια. Πάω στον πρώτο πρώτο γκισέ (είσοδος) και ρωτάω αρχικά που είναι τα εξωτερικά-επείγοντα να πάω να δώ έναν ΩΡΛ. "Στον πρώτο κύριε, αριστερά θα πάτε". Εκεί εξεπλάγην με την ταχύτητα του υπαλλήλου, λέω, "μπα, τι έγινε, βελτιωθήκαμε". Ναι αμέ, πως.. Πάω στον πρώτο, ψάχνω ψάχνω, ερημιά. Κάνω έναν γύρο και φτάνω σε άλλον γκισέ όπου δύο κυράτσες υπάλληλοι προσπαθούσαν να εξοικειωθούν με τη χρήση των μηχανημάτων του Σατανά. Μπροστά απο μένα ένας κύριος, και στο διπλανό παραθυράκι μια γιαγιά και ένας πιτσιρικάς. Οι τύπισες μέσα, αν είχαν @@ θα τα είχαν απλώσει στο γραφείο, θα είχαν πάρει χρυσές mont blanc και θα έγραφαν μανιωδώς. Αλλά απλώς η μία προσπαθούσε να κλείσει το ρημάδι που είχε κολλήσει.Η άλλη την βοήθαγε. Μετά απο 5 λεπτά το pc ξαναξεκίνησε επιτέλους, και ακούγοντας τον ήχο που κάνουν τα win ανοίγοντας, χαχάνισε το βόδι και είπε στην άλλη πως είναι δυνατά και έπρεπε να το χαμηλώσουν. Άλλα 5 λεπτά για να το χαμηλώσουν. Η υπομονή μου που στις καλύτερες των συνθηκών είναι μικρότερη και από μερίδα σε κυριλλέ fusion εστιατόριο είχε προ πολλού αποδημήσει εις τόπον χλοερόν. Αλλά την γλυτώσανε, γιατί πάνω που άπλωνα το χέρι έτοιμος να αναφωνήσω ΑΝΤΕ ΚΥΡΑ ΜΟΥ ΤΕΛΕΙΩΝΕ, ΤΙ ΘΑ ΓΙΝΕΙ ΤΟ ΦΕΛΕΚΙ ΜΟΥ;, ξαφνικά άρχισαν να εξυπηρετούν τον κόσμο. Ευτυχώς ο παππούς μπροστά μου δεν ήθελε κάτι σοβαρό και ξεμπέρδεψε με τη μία. Η γιαγιά δίπλα όμως έπρεπε κάτι να καταχωρήσει, οποτε έβλεπα την υπάλληλο να αγωνίζεται να πληκτρολογήσει (το αριστερό χέρι πίσω απο την πλάτη, το δεξί στο πληκτρολόγιο, με το ένα δάχτυλο). Μ-Α-Ρ-Ι-Α (χρόνος πληκτρολόγησης, 6.5 αιώνες). Λέω γω στο δικό μου τζιμάνι, "για να δώ εναν ΩΡΛ χρειάζομαι χαρτάκι προτεραιότητας, τίποτα ιδιαίτερο,κάτι τεσπα;" "ΟΧΙ ΚΥΡΙΕ" μου απαντάει με ύφος του στυλ "ασε μας και συ ρε μαλλιά απο δω πέρα να παίξουμε καμιά πασιέντζα". Και μπαίνω στο κύριο μέρος της πίστας , στα ΕΠΕΙΓΟΝΤΑ. Εκεί γινόταν της καριόλας. Συγγνώμη αλλά πιο ευπρεπή χαρακτηρισμό δεν έχω. Μπαίνοντας αριστερά, ράντσο με γιαγιά που είχε πρόβλημα με τα νεφρά και είχε πάθει απόφραξη. Πιο μπροστά, γαμάτος γραφικός παππούς με κόκκινη πιτζαμούλα που δεν φαινόταν σοβαρά, απλά είχε σκαλώσει οτι δεν έπεφτε ο ορός στη φλέβα και ρώταγε ό,τι περνούσε δίπλα του αν πέφτει ο ορός. Άλλος παππούς που μόλις του είχαν χώσει αυτή την υποδοχή του ορού, καθόταν και περίμενε υπομονετικά όρθιος να τον στείλουν κάπου ("Τώρα κύριε Τάδε, φέρτε ρε μια καρέκλα στον άνθρωπο να καθίσει"). Γιατροί και νοσοκόμες. Λοιπόν έχω να πω πως τους πάω τους γιατρούς. Και τις γιατρίνες. Και τις νοσοκόμες. Τα άτομα εκτός του ότι δεν τρελλαίνονται με τέτοιο μπάχαλο δίπλα τους καθημερινά, έχουν την απίστευτη ικανότητα να κάνουν καμάκι ενώ μιλάνε για ουρολοιμώξεις και κολωνοσκοπήσεις(αυτό έτσι γράφεται ή ανάποδα το ω; ). Βλέποντας το μπάχαλο, κάθισα και εγώ εκεί στην είσοδο και περίμενα να μου απευθύνει κάποιος το λόγο, μια και από ό,τι φαινόταν ήμουν μάλλον η πλέον ασόβαρη περίπτωση εκεί μέσα. Επίσης χάζευα μια γιατρό για τον τρόπο που μιλούσε, είχα κλάσει στο γέλιο. Έλεγε κατι απίστευτες αττάκες για τους ασθενείς της :) τεσπα. Ε μετά απο πόση ώρα, μου δώσαν σημασία, με στείλαν στην ΩΡΛ, και την έβγαλε τη διάγνωσηηηη.. "ΟΞΕΙΑ ΠΥΩΔΗΣ ΑΜΥΓΔΑΛΙΤΙΔΑ" . Αντιβίωση λέει για δέκα μέρες και τα λοιπά. Εμένα η αντιβίωση με πηδάει. 3χ625mg τη μέρα μου πέφτει πολύ. Είμαι τώρα στην 6η μέρα και με έχει σκίσει γιατρέ μου. Και με πλακώνει που λέτε η αμυγδαλίτιδα. Ωρέ τι πράμα είναι αυτό? γαμώ το κέρατό μου δηλαδή. Δεν το είχα ξαναπάθει και δεν θέλω. Όταν αρρωσταίνω είμαι σούπερ γκρινιάρης. Τώρα με αυτό ήμουν ο ανυπόφορος. Ήθελα να γκρινιάξω επίτηδες. Να πρήξω τα @@ όλου του κοσμου. Ευτυχώς τις δύο πρώτες μέρες ήμουν μόνος μου και το βαρβάτο βαρβάτο πέρασε ανώδυνα για τους υπόλοιπους. Τις δύο επόμενες πόναγα τόσο που δεν είχα όρεξη να γκρινιάξω, απλά βόγκαγα , καθόμουν οκλαδόν στο κρεβάτι και έκανα πέρα-δώθε σαν αυτιστικό. Δεν μπορούσα να φάω, αλλά έπρεπε. Και τι σκατά να φάω με αυτό το πράμα στο λαιμό που ο,τιδήποτε σκληρότερο του νερού πόναγε; Έπεφτα για ύπνο, ναι αμέ.. με τίποτα. Στούμπωνα στον ιδρώτα και κατά τις 6-7 με έπαιρνε ο ύπνος. Και ροχάλιζα σαν τραίνο σύμφωνα με αξιόπιστες μαρτυρίες. Ένα μαρτύριο, μια ομορφιά. Γαργάρες με betadine ολη μερα. Γαμάτο το Betadine. Προσοχή ακολουθεί αηδιαστική πρόταση => έχω φτύσει όλο τον λαιμό μου μέσα στον νεροχύτη το φελέκι μου<== τέλος αηδιαστικής πρότασης. Και μετά, όλα τα χε η Μαριωρή, ο φερετζές της έλειπε, πλακώσαν και οι παρενέργειες από την αντιβίωση. Κατ αρχήν η αφόρητη, λαβκραφτιανή ΜΠΟΧΑ. Το στόμα μου, ο ιδρώτας μου, τα πρωινά ούρα, όλα αναδίδουν μια απίστευτη, επική, άρρωστη αποφορά σαπίλας. Δεν με αντέχω. Δεν με μπορώ. Μετά τα ούλα μου. Έβγαλα άφτρες στα ούλα και τώρα πάλι πρόσεχε τι σκατά θα φας μην πειράξεις τα ούλα. Και ναι, τρώω και γιαούρτια. Τα έχω τσακίσει για την ακρίβεια. Γαμώ τις αντιβιώσεις σας. Δεν το παίρνω εγώ αυτό το πράμα 10 μέρες με τίποτα. Αφού μου πέρασε ήδη η αμυγδαλίτιδα. Δεν θα σκίσω πάλι τα νεφρά μου. Καλύτερα να ξαναπάθω αμυγδαλίτιδα, παρά να με ξαναπαίρνουν σηκωτό στα νοσοκομεία όπως τότε.  Και τότε έμενα και στο πατρικό μου. Τώρα άμα ταβλιαστώ και δεν μπορώ να μιλήσω και να κουνηθώ από τον πόνο πάλι, χέσε μέσα Πολυχρόνη που εγίναμε ευζώνοι.-OK μαλακίες. Γκρινιάζω. Πρέπει. Αλλιώς θα την ξαναπατήσω με την κωλοαμυγδαλίτιδα. Δε θα πάθω τίποτα με την αντιβίωση, σιγά- Τέλος πάντων πέρασε το πράμα τώρα, μονο όταν χασμουριέμαι με ενοχλεί αλλά οκ. Για αυτό έλειψα αυτές τις μέρες. Δεν είχα πάρει και χαμπάρι οτι είχε ασπρίσει το κωλόπραμα, δεν ξέρω γιατι.. τεσπα.. καλημέρες

Wednesday, October 12, 2005

Βρείτε τσι διαφορέ

Ε κρατήθηκα κρατήθηκα, δεν μπορώ άλλο, θα το ανοίξω το ρημάδι μου. Αποδείχτηκε περίτρανα τις τελευταίες μέρες πως πάει το αρχαίο πνεύμα το αθάνατο, πάνε οι δόξες της πατρίδας, πάνε τα μεγάλα πεφωτισμένα μυαλά, πάνε όλα κατά διαόλου, και μας πήρε και μας σήκωσε και από δω παν και οι άλλοι. Και μετά σου λέει παιδιά του Πλάτωνα και του Αριστοτέλη. Μάλλον του Μπάμπη του Σουγιά και του Κώστα του Ποντικού. Από ό,τι είδα στην τηλεόραση και με μερικούς πρόχειρους υπολογισμούς, ένα σεβαστό ποσοστό των συμπατριωτών μας, ανεξάρτητα της ηλικίας, του φύλου, της μόρφωσης, της κοινωνικής τους θέσης, των σεξουαλικών τους διαστροφών, των διατροφικών συνηθειών και των θρησκευτικών πιστεύω τους, είναι αθεράπευτα, αμετάκλητα και εντελώς, εγκεφαλικά νεκροί. Ναι εγκεφαλικά νεκροί. Ζόμπι, πως το λένε. Λειτουργούν μόνο πρωτογενώς διανοητικά. Μαμ κακά και νάνι. (Το πήδημα άστο, θέλει σκέψη). Δεν μπορώ να εξηγήσω με άλλο τρόπο το πώς τόσοι μαλάκες έπεσαν "θύματα" αυτής της μουτράκλας και μέγιστης βλακόφατσας από τη Θεσσαλονίκη. Αποτελεί ατράνταχτη πεποίθησή μου το ότι για να καταλάβει κάποιος το ότι επρόκειτο περί απάτης χρειαζόταν νοημοσύνη στελέχους μπρόκολου, και μάλιστα μαγειρεμένου. Ήτοι περίπου 2.4 (με αυθαίρετη εκτίμηση). Άντε νοημοσύνη χρυσόψαρου. (αυτό πρέπει να χτυπάει 6αράκι).
Έβλεπε ο άλλος στην εικόνα τον Βέγγο. Ελαφρώς θολωμένο. Και έβλεπε και βραβείο κανά 5χίλιαρο. Και άκουγε τους άλλους πελάτες να απαντάνε με ατάκες του στυλ "ο Νταλάρας είναι" "ο Ρέμος" "ο Αγιατολάχ Χομεϊνί" "Η θεία μου η Νίτσα" "Ο Καράμπελας" "η Χάϊδω". Και δεν του πήγαινε καν το μυαλό πως έπαιζε μαλακία. . Και άιντε, να πιστέψω πως εντάξει, υπάρχουν και ευκολόπιστοι άνθρωποι και είπαν "ε είναι χαζοί οι άλλοι". Ρε ζαγάρια την πρώτη φορά που πήρατε τηλέφωνο και περιμένατε 20 λεπτά, δεν ψυλλιαστήκατε ΠΑΛΙ τίποτα; Μηδέν; Ζίρο? Ζεγό? Νούλλ? Νάδας? Μετά σας φταίει ο άλλος. Μούτρα όμως και αυτά ο τύπος ε; σα λακέρδα πολυκαιρισμένη είναι. Σαν να έχει μόνιμη δυσκοίλια και να μην τον πιάνει το λαξατόλ (=αποφρακτικό ανθρωπίνων πισινών ,για όσους δεν ξέρουν). Καλά σας έκανε ρε! Αφού είστε τόσο ηλίθιοι, λουστείτε τα! Ε ρε ήθελα να ήξερα γιατί δεν ξαναεφαρμόζουμε το σύστημα του Καιάδα. Ναι, ναι σκληρό αλλά αποτελεσματικό. Βγήκε η άλλη "παίκτρια τηλεπαιχνιδιού" και έσκιζε τα ρούχα της ότι εξαπατήθηκε. Κυρία μου, συνήθως σε εξαπατούν μία φορά. Όταν σε εξαπατούν πολλές συνεχόμενες, ε φταις και εσύ. Όταν είδες ότι μία, δύο, άντε τρεις φορές δεν το σήκωνε κανείς, γιατί δεν έκανες τότε μήνυση, παρά συνέχισες να παίρνεις μέχρι να χρεωθείς εσύ, τα παιδιά και τα τρισέγγονά σου? ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΑ τώρα, περίμενες να κερδίσεις κάτι? Από παιχνίδι επιπέδου fotofault? Που άκουγες μωρή μη χέσω, τα άκουγες, είχε δύο φωτογραφίες. Στη μια το ρολόι έδειχνε 9 στην άλλη 7. Και άκουγες ρε ζώο τετράποδο και εντελώς συμπτωματικά όρθιο, άκουγες απαντήσεις του στυλ "στην εικόνα δεξιάααα ο άαασπρος τοίχος δεν είναι τόοοοσο άσπρος όσο αριστερά.." ή "στην εικόνα αριστερααααα το μπουφάν που φοράει δεν είναι δερμάτινο, είναι δερματίνη". ΚΑΙ ΔΕΝ ΨΙΛΙΑΖΟΣΟΥΝ ΤΙΠΟΤΑ;;;!!! Και θες να σε πιστέψω κιόλας; ΚΑΛΑ σας έκανε ρε και σας τα έφαγε. Τέτοια ζώα που είστε! Και αυτός ο Παυλόπουλος, τι αστέρι ... Αληθινός διάλογος : Παυλόπουλος : Κύριε Βελόπουλε, αφού ξέρατε γιατί δεν το καταγγείλατε; Βελόπουλος : Το είχα αναφέρει στην εκπομπή πολλές φορές και είχα καλέσει και εισαγγελέα. Παυλόπουλος : Ναι αλλά γιατί δεν το καταγγείλατε δεν μου λέτε Είχαν λέει πρόβλημα και με τις τσόντες και τα τηλέφωνα 090 που εμφανίζονται σε αυτές. ΠΟΥ? ΣΤΟ ΑΛΤΕΡ! Έλα αποτέτοιο στον τόπο σου δηλαδή. Ρε πάτε να μας κοροϊδέψετε; Αυτά που βγάζετε εσείς δηλαδή, τα "είμαι η Λίτσα και είμαι πολύ μόνη και σε περιμένω, πάρε στο 090 τόσο να τα πούμε", τι ζητάει δηλαδή η Λίτσα από τους καλούντες;Να απλώσουν τραχανά ή να λύσουν ασκήσεις κβαντομηχανικής; Ή μήπως κύριε Παυλόπουλε δεν έχει τύχει να δείς τι δείχνει το κανάλι σου μετά τις 2; (Καλά δεν είναι τσόντα αυτά που δείχνουν αλλά εντάξει, τη λένε στον άλλον και τα κάνουν και αυτοί. 'Ο,τι ναναι..) Σε λίγο θα γίνει και η τραγική αποκάλυψη ότι ο κόσμος έχει χάσει λεφτά ΚΑΙ από τα πορνοτηλέφωνα και θα βγουν ένα εκατομμύριο πέτσακες ξεπετσιασμένοι να ζητάνε τα λεφτά τους πίσω από τις τηλεπουτάνες
"Ναι κύριε Δημοσιογράφε μου, με είχε και τον έπαιζα στο τηλέφωνο 20 λεπτά και δεν το σήκωνε"
"Τον παίζατε 20 λεπτά και δεν ήταν σηκωμένο;"
"Όχι αυτό, το ακουστικό!"
"Με το ακουστικό παίζατε;"
ή...
"Κύριε δημοσιογράφε μου αυτή η υπόθεση βρωμάει! Κάποιος παίζει με τα πουλιά μας και δεν είμαστε εμείς!"
"Και εσείς ποιος είστε;"
"Ο πρόεδρος της Π.Ο.Υ.Τ.Σ.Α"
"Ο πρόεδρος της πούτσας;"
"ΟΧΙ ΚΑΛΕ, της Π.Ο.Υ.Τ.Σ.Α"
"Και τι είναι αυτό;"
"Μα η Πανελλήνια Οργάνωση Υποστήριξης Της Σεξουαλικής Αποχαύνωσης" κλπ κλπ κλπ... Έχω απηυδήσει με αυτή την ιστορία. Ένα εκατομμύριο ηλίθιοι κυκλοφορούν. Θύματα απίστευτα. Ζώα ρε τελείως. Η αφέλειά τους είναι εξοργιστική. Αυτά που λένε, κωμικοτραγικά. Και εκπλήσσονται απίστευτα. Σαν τα πρόβατα που κάθε μέρα εκπλήσσονται με αυτό το κίτρινο στρογγυλό πράμα στον ουρανό Ρε μπας να κάνω καμιά απάτη να βγάλω φράγκα από τους ηλίθιους;...

Tuesday, October 11, 2005

Ελα να σε ξεματιάσω

Αυτός ο Χαρδαβέλλας είναι απίστευτος. Πραγματικά δηλαδή, δεν αντέχω. Την Κυριακή το βράδυ είχε εκπομπή για το μάτιασμα. Από την αρχή λοιπόν ξεκαθαρίζω πως δεν πιστεύω, δεν πίστευα και δεν θα πιστέψω σε αυτή τη φάση αν δεν έχω αδιάσειστες αποδείξεις. ΟΚ? οκ.. Έκανε που λέτε εκπομπή ο Χαρδαβέ και δεν κατάλαβα καλά αν προσπαθούσε να μας πείσει ότι ισχύει ή ότι δεν ισχύει. Γιατί οι "αποδείξεις" του περί υπάρξεως ήταν από αστείες έως ξεκαρδιστικές. Είχε μια κυρία νομίζω κάπου από τη Σπάρτη που δήλωνε επαγγελματίας ξεματιάστρα. Και έριξε δυό σταγόνες λάδι σε ένα ποτήρι νερό. Και αυτές ενώθηκαν. Και λέει "α να παίζει μάτι, αν δεν έπαιζε δεν θα ενωνόντουσαν". Υπάρχει και η παραλλαγή του "διαλύεται το λάδι στο νερό" και του "ρίχνουμε κάρβουνα στο νερό και επιπλέουν". Χμ.. ναι.. είναι πολύ παράξενο το να επιπλεύσει ένα κάρβουνο στο νερό. Αυτή η άνωση αποτελεί μαγικό μυστήριο και παίζει μεγάλο ρόλο στη βασκανία. Επίσης είπε η κυρία για να μας πείσει ότι υπάρχει όντως το ξεμάτιασμα, ότι μια φορά ήταν ματιασμένη, και κοιμήθηκε με ελαφρύ πονοκέφαλο, και ξύπνησε με πονοκέφαλο γάμησέ τα. Α πές το έτσι, ΠΙΣΤΕΨΑ τώρα. Είδα το φώς το αληθινό. Εμ βέβαια, είναι ηλίου φαεινότερον πως επρόκειτο για μαγικό δάχτυλο ή μάλλον για μαγικό μάτι κάποιου γειτόνου. Α ναι και λέει οι γαλανομάτηδες είναι και οι μεγαλύτεροι αλητήριοι και επικίνδυνοι γιατί λέει το μπλε είναι το χρώμα της αποσύνθεσης, της διάλυσης, της καταστροφής. (Από πότε ρε παιδιά? εγώ ήξερα ότι είναι το χρώμα της ηρεμίας κλπ κλπ). Τέλος πάντων, δε γαμείς... Είπαν και την τρομερή ιστορία οτι ένας λέει είχε πάρει ένα κάρο καινούριο. Και πήγαινε λέει στο χωράφι. Και στο δρόμο συνάντησε ένα γείτονα που του είπε "μεγειά το κάρο" . Και μετά λέει το κάρο σκίστηκε στα δύο, χάλασε... ΆΡΑ; Άρα ζώα του μάτιασε το κάρο. Κάπου εκεί αρνήθηκα να συνεχίζω να συμμετέχω σε όλη αυτή την παρωδία και είπα να ρίξω και κανάν ύπνο γιατί έλεος πια. Αλλά μου δημιουργηθήκαν πολλές απορίες σχετικά με το ρημάδι το μάτι.. α. Κατ'αρχήν δεν γίνεται να πιστεύει κανείς μόνο σε αυτό και όχι σε όσα συνεπάγεται. Μαγείες, ξόρκια, δεσίματα, λυσίματα, δαιμόνους, τριβόλους, κρυστάλλινες σφαίρες, μαντεία, κλπ κλπ κλπ. Ή τα πιστεύεις όλα ή τίποτα. Οπότε αν τα πιστεύεις όλα αυτά, εντάξει άστο κατάλαβα.. (μετά το Παλατάκι στο Χαϊδάρι, υπάρχει ένα μέρος που πρέπει να επισκεφτείς να σε εξετάσουν) β. Αυτό το σκηνικό του "μεταδίδεις αρνητική ενέργεια" το οποίο έχει γίνει ψωμοτύρι, αλλά κανείς από αυτούς που το λένε ούτε ξέρει, ούτε μπορεί να εξηγήσει τι ακριβώς είναι η αρνητική ενέργεια . Και όταν πας να το προσεγγίσεις έτσι κάπως ορθολογιστικά και ρίξεις την ιδέα του στύλ "θα μπορούσες να εννοείς ηλεκτρομαγνητικά κύματα χαμηλών συχνοτήτων", ε εκεί σου λένε οτι "όχι, απλά ενέργεια." Ε ΤΙ ΕΝΕΡΓΕΙΑ ΡΕ? "Ε, ενέργεια, ξέρω γω?". Πάντως η πιθανότητα του ηλεκτρομαγνητικού κύματος που φαίνεται και η πιο σοβαρή υποψήφια ως αιτία της "μετάδοσης αρνητικής ενέργειας" , έχει απίστευτα γελοίες συνέπειες, γιατί με αυτή τη λογική μπορούν να μας ματιάσουν και κεραίες ραδιοφώνου, τα τηλεχειριστήρια της τηλεόρασής μας, τα ασύρματα ποντίκια μας, οι οθόνες των πισιών μας, και άλλα τέτοια ωραία. ΚΑΙ μην σας πω οτι ΌΝΤΩΣ έχω ματιαστεί από οθόνη πισιού! ΘΑΥΜΑ ΘΑΥΜΑ! ΝΑΙ, πιστεύω στο μάτι τελικά. Και με μάτιασε μια HP που είχαμε στο παλιό γραφείο! Είχε refresh 50 Hz. Μετά από δύο ώρες που την κοίταγα, είχα έναν πονοκέφαλο καραμπινάτο! Και είχα και γαλάζιο φόντο! ΗΤΑΝ ΚΑΙ ΓΑΛΑΝΟΜΑΤΑ! γ. Γιατί το λάδι "διαλύεται" στο νερό ως αποτέλεσμα του ματιάσματος? Έχει να κάνει με την χαλασμένη αύρα του ματιασμένου? Επηρρεάζει αυτή η αύρα την επιφανειακή τάση των δύο υγρών? Και τι σχέση έχει η προσευχή με αυτή τη διάλυση? Δηλαδή άμα απλά πλησιάσουμε λάδι σε νερό στον ματιασμένο δεν θα διαλυθεί? πρέπει να παίξει και προσευχή? δ. Ποια ακριβώς είναι αυτή η προσευχή επιτέλους? γιατί εγώ απο ο,τι θυμάμαι όταν ήμουν μικρός και με ξεματιάζανε (και προφανώς ποτέ δεν θεραπεύτηκα απο το ξεμάτιασμα, μόνο με τα αντιπυρετικά και τα αναλγητικά), άκουγα ένα πράμα όπως αυτό που έλεγε ο Βουτσάς που χαιρέταγε τις θείες σε μια ταινία αυτό το "ασουσουσου" . Και στο τέλος με φτύνανε κιόλας. Τι φτύνεις ρε θειά? ε. Το σάλιο έχει ιαματικές ιδιότητες εναντίον του ματιάσματος? Και πάλι πιάνει με ή χωρίς προσευχή. Δηλαδή άμα ματιαστώ και βάλω τους γύρω να με πλακώσουν στις ροχάλες, πρέπει την ώρα εκείνη να προσεύχονται, ή αρκεί το φτύσιμο σκέτο? στ. Γιατί η θεραπευτική προσευχή εναντίον του ματιάσματος δεν θεωρείται μαγεία, έστω και λευκή, άρα καταδικαστέα από την εκκλησία? Από ό,τι μας έχουν πληροφορήσει οι άγιοι πατέρες, και σύμφωνα με τον ορισμό της μαγείας , η πράξη αυτή θα έπρεπε να απαγορεύεται δια ροπάλου. Αλλά ξέχασα, τα καλά και συμφέροντα. Αυτό θεωρείται θαύμα-θεία επέμβαση κλπ. Και άμα σε ξεματιάσει και κανάς παπάς, παίρνει και το χαρτζηλίκι του, δια την περάτωση του ιερού ναού. (Μα όλες οι εκκλησίες ατέλειωτες είναι... Έχει μεγάλα οικονομικά προβλήματα η Ελληνική Εκκλησία. Να τσοντάρουμε να σοβαντίσουν κανάν τοίχο γιατί...) ζ. Άμα δεν πιστεύω με πιάνει το μάτι? άμα δεν πιστεύω με πιάνει το ξεμάτιασμα? (απαντάω μόνος μου :) Όχι και όχι. Δοκιμασμένο. Άπειρες φορές.. - Πωπωωωωωω έχεις ένα μάτι άλλο πράμα, απορώ πως στέκεσαι όρθιος - Πονοκέφαλο έχω ρε γιαγιά, άσε με.. - Οχι θα σε ξεματιάσω - Αντε να δούμε τι θα καταλάβεις (μετά απο 1 ώρα, το κεφάλι τούμπανο, οπότε, χτυπάω και ένα παναντόλ έξτρα και γίνομαι περδίκι) - ΕΙΔΕΣ? Ματιασμένος ήσουν.. - χμ... αχεμ ναι οκ.. Λυπάμαι αλλά αρνούμαι να πιστέψω στο μάτι. Γιατί θα πρέπει να πιστέψω και σε πολλά άλλα που αν τα ήξεραν αυτοί που ξεματιάζονται με το καλημέρα, δεν θα τολμούσαν να βγούν απο τα σπίτια τους. Και όχι, με ιστορίες του τύπου "αυτός μια φορά εκεί που καθότανε έπεσε κάτω άρα ήταν ματιασμένος" δεν πείθομαι. Ούτε με το "η θειά μου η Κρουστάλλω απο την Άνω Παναγιά, είχε βγάλει έναν όγκο στο κεφάλι και την ξεματιάσαν και έφυγε". Τεσπά... δικαίωμά τους. Αλλά μην μου τα κάνουν και τσουρέκια κιόλας...

Thursday, October 06, 2005

Κατά ζωδίων

Κάθεστε? Καθίστε.. Ποτέ μου δεν τα πίστεψα τα ζώδια. Και ποτέ μου δεν κατάλαβα γιατί θα έπρεπε να πιστέψω αυτούς τους άθλιους κομπογιαννιτισμούς. Τώρα θα μου πείτε, "έλα ρε μλκ, δεν έχεις διαβάσει καμία φορά το ζώδιό σου σε κάποιο έντυπο?". Φυσικά και το έχω διαβάσει. Αλλά έχω διαβάσει πάρα πολλά πράγματα που δεν πιστεύω γενικότερα. Οπότε.. Εντάξει να δεχτώ για την αρχαία σοφία και τα μυστηριώδη εργαστήρια των Ασσύριων μάγων, των Αζτέκων ιερέων του Κουετζαλκοάτλ, και τους κουρούπες Αιγύπτιους νεκρομάντες που έφτιαχναν αστρολογικούς χάρτες για να προλέγουν το μέλλον των φαραώ τους. Παπάρια κύριοι. Ακούσατε κανέναν από αυτούς να κερδίζει το Λόττο, το Τζόκερ, έστω κάποιον αγώνα γ' εθνικής στο στοίχημα? Την ξέρανε καλά τη δουλειά τα αλάνια, και το ίδιο κάνουν και οι σύγχρονοι επαγελματικοί απόγονοί τους. Όλο στα ίξεις αφίξεις ήταν και ακόμα χειρότερα. Τώρα δε που είπα ίξεις αφίξης και θυμήθηκα Δελφούς, μ' αρέσει που τώρα τα λέμε αυτά δεισιδαιμονίες και μαλακίες και μετά πάμε και διαβάζουμε οτι σήμερα κάτι κακό θα μας συμβεί στα αισθηματικά επειδή ο Ερμής είναι ανάδρομος πάνω απο τον Αχλαδόκαμπο. Όξω ρε.. Ο κόσμος θέλει την παραμύθα του, και οι κύριοι την πουλάνε και μάλιστα πολύ έξυπνα. Όλα και όλα, εγώ τους αναγνωρίζω τρομερή εξυπνάδα και ικανότητα μάρκετινγκ από την εποχή είπαμε των αιγυπτίων νεκρομαντών. Ο κοσμάκης θα πιστέψει ο,τιδήποτε θέλει πολύ να είναι αληθινό ή ο,τιδήποτε φοβάται πως είναι αληθινό. Και ερχόταν ο αστρολόγος της γειτονιάς σας στο σπίτι (τώρα που προοδεύσαμε, τους παίρνουμε τηλέφωνο) και σου έφτιαχνε τον δικό σου ζωδιακό αποτέτοιο "Α κυρία Λέλα μου , για την επόμενη εβδομάδα πρέπει να προσέχετε. Βλέπετε εδώ?" "Βλέπω..τι είναι αυτό?" (τίποτα κυρία Λέλα αλλά άστο, γάματο) "Έρχεται ο Άρης από έξω δεξιά, και ο Δίας παίζει κρυφός κυνηγός. Ο Πλούτωνας τραβιέται πίσω για τεχνικό offside. Ο Άρης επιταχύνει την Τετάρτη το μεσημέρι και μέχρι ο διαιτητής Σκορπιός να σφυρίξει το φάουλ , έχει φτάσει Πέμπτη πρωί, η Αφροδίτη δείχνει βυζί ανάδρομα στον Αιγόκερω, και αυτός της βαράει κατακέφαλη. Αρης στο Δία, Δίας στον Άρη, Άρης-Διας-ΑΡΗΣ-ΔΙΑΣ ΣΟΥΤ ΚΑΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙ ΚΑΙ ΓΙΑ ΑΥΤΟ ΚΥΡΙΑ ΛΕΛΑ ΜΟΥ..(δραματική παύση)...
"Ναι, ναι π΄....π...πείτε μου"
"ΜΕΓΑΛΗ ΠΟΡΤΑ ΘΑ ΔΙΑΒΕΙΣ, αλλα παραπέρα δεν βλέπω, είναι απέναντι ο Παρθένος και προσπαθεί να σταματήσει να είναι παρθένος με τη βοήθεια των διδύμων( παρτουζιάρης ο παρθένος). Παρ όλα αυτά προβλέπω μεγάλα πράματα για σας κυρία Λέλα μου. Βέβαια. Να ορίστε είναι ξεκάθαρο. Ζυγός δεν είστε?ναι είστε, και με ωροσκόπο χμμ ναι κριό. Ε μα κυρία Λέλα μου είναι ξεκάθαρο. Ο άντρας σας σας κερατώνει και θα χωρίσετε και να εδώ στην πέρα γωνία βλέπω τάυρο με λιοντάρι να πηδιούνται, άραθ α του πάρετε τα εσώβρακα στο δικαστήριο"
"Αχ σας ευχαριστώ σας ευχαριστώ, οριστε η πληρωμή σας και πάρτε και κάτι παραπάνω για τα καλά νέα"
Και αποχωρεί η αστρολόγα χασκογελώντας με τις κυρίες Λέλες ... Αμ το άλλο. Γνωρίζεις έναν άνθρωπο. Αμέσως σε ρωτάει, τι ζώδιο είσαι. Προσωπικά με εκνευρίζει η ερώτηση αλλά τι να κάνω, επειδή ήδη με λένε παράξενο και μυστήριο , απαντάω με την ελπίδα να μην ακούσω τη συνέχεια. Αλλά πάντα τα ίδια.
"Διιιιιιδυμος? ΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΚ..."
(Ναι ναι ξέρω τι θα ακολουθήσει. Οτί είμαι καθήκης, διπρόσωπος, αεριτζής, ψεύτης, οτι το πρωί που σηκώνομαι έχω κατουρόκαβλες, οτι μου αρέσουν τα καφτερά, και οτι θέλω αλλά δεν, έχω διαπράξει βιασμό)
"Έεεεχω καεί εγώ απο δίδυμους... είστε καθήκια, διπρόσωποι, ψεύτες"
"Εγώ πάλι μόνο απο φωτιά καίγομαι συνήθως. Κατά τα άλλα ναι μας τα ξανάπαν"
"Ναι εγώ δεν τα πιστεύω αυτά, αλλά βγαίνουν ρε παιδί μου"
(εγώ δεν τα πιστεύω με τίποτα και δεν νομίζω πως βγαίνουν, αλλά είμαι σίγουρος πως έχεις τουλάχιστον 2-3 ιστορίες με ανθρώπους που επιβεβαιώνουν τα χοντρά χαρακτηριστικά του ζωδίου τους. Βέβαια προφανώς, με το κάθε ζώδιο να έχει 20-30 χαρακτηριστικά , δεν μπορεί, όλοι ταιριάζουν με μερικά, αλλά που μυαλά)
"Δεν τα πιστεύεις αλλά..."
"Ε αφού είπαμε βγαίνουν"
"Ε καλά και τότε γιατί μιλάς με τέτοιο καθήκι?"
"Με ποιό καθήκι?"
"Με εμένα"
"Εσύ δεν είσαι καθήκι"
"Αφού τώρα είπες πως οι δίδυμοι είμαστε καθήκια"
"Ναι αλλά δεν τα πιστεύω, έτσι το λέω"
"ΝΑΙ ΑΛΛΑ ΑΦΟΥ ΛΕΣ ΟΤΙ ΒΓΑΙΝΟΥΝ, ΑΠΟΦΑΣΙΣΕ"
"Καλά μην νευριάζεις, καλά το λένε οτι οι δίδυμοι είναι νευρόσπαστοι"
(Και μετά λέει σε δικάζουν για το φόνο αντί να σε παρασημοφορήσουν)
Ό,τι ζώδιο και να πείς, θα σου πουν μια τουλάχιστον τραγική ιστορία που καήκανε από άτομο αυτού του ζωδίου, και άλλες 5-6 περιπτώσεις απο φίλες τους που πάθαν τα ίδια οι καψερές. "Η Μίτση άσε κάηκε απο Λέοντα κάηκε. Ναι χρυσή μου... Ναι Λέων στο κρεβάτι, αλλά πολύ φωνακλάς. Και μπερμπάντης ναι ναι σου λέω, άστα δεν είναι να μπλέκεις με Λέοντες, είναι πολύ δεσποτικοί"
"Αμ η Τζίνι, δεν είδες τι έπαθε με τον Σκορπιό που έμπλεξε; Μαύρη της την έκανε τη ζωή μαύρη. Κακός, ψυχρός και ανάποδος. Και βίαιος αχ βίαιος. -αλλά εδώ που τα λέμε άμα ο άντρας δεν τα δίνει τα χαστούκια του πως θα καταλάβεις την αντρίλα του καλή μου-"
"ΤΙΙΙΙΙΙΙΙΙ ΤΑ ΕΦΤΙΑΞΕΣ ΜΕ ΨΑΡΙ?" ( καλά από όλα τα ζώα με ψάρι? και πως βγαίνετε έξω? τον βάζεις σε γυάλα και τον πηγαινοφαίρνεις στα κλάμπια? Τουλάχιστον ελπίζω να είναι φάλαινα που είναι λέει προικισμένες, και όχι κανάς σπάρος)
"Αααχ καλά και χρυσά τα ψάρια αλλά τα βαριέμαι ρε γαμώτο, δεν έχουν φαντασία" (να τα φτιάξεις με τον Robert Jordan μωρή, στα διάλα)
"Και με τους ζυγούς έχω πρόβλημα" (με τους μονούς τα πας καλά? στόκε..)
"Αμ αυτοί οι Παρθένοι, τι σου λένε;" (ε τι να σου λένε, φαντάζομαι "θέλω σεξ")
"Έχεις μπλέξει ποτέ με τοξότη;"( όχι μόνο με δισκοβόλο, παλιά όταν ήμουν γυμνάσιο)
"Αχ εγώ τα είχα με Ταύρο" (Τάρανδους ξέρω οτι λένε τους κερατάδες, και τώρα τελευταία και τατάνκα, αλλά ταύρο δεν το έχω ξανακούσει)
"Και εγώ με κριάρι" (Μαινάδα μου εσύ.. Που μου τρέχεις γυμνή στον Ελικώνα και απο πίσω οι Σάτυροι και ο Σειληνός σε κυνηγάνε με τους φαλλούς ορθομένους)
Και τώρα επειδή και εγώ δεν τα πιστεύω αλλά βγαίνουν η πρόβλεψή μου για τα ζώδια σήμερα, και είμαι και έγκυρος να ξέρετε, γιατί είχα πάρει και αστρονομία στη σχολή και ξέρω πως κινούνται οι πλανήτες
Δίδυμοι : Σκατά και απόσκατα. Το σπίτι σας θα γεμίσει φτερωτά έντομα. Οι εργοδότες σας δεν θα σας πληρώσουν και δεν μπορείτε να νικήσετε τον Gasguano στο FFX. Στασιμότητα, αφυδάτωση, σκορδαλιά
Κριός : Τον κακό και τον ανάποδό σας. Τα κέρατα που έχετε δεν σας λένε τίποτα? Αλλά εσείς ζώα, αγρόν αγοράζετε, τα κοιτάτε στον καθρέφτη και καμαρώνετε. Σταματήστε να μασάτε χορτάρι και αντιμετωπίστε την πραγματικότητα. Ταξίδι, Μπηθικώτσης, είδη υγιεινής.
Ιχθύες : Δεν ξέρω αν το έχετε πάρει χαμπάρι, αλλά ο όρος "ψάρι" στην ελληνική αργκό απευθύνεται στους ευκολόπιστους. Στα θύματα. Στα κορόιδα. Γκέκε? Για αυτό προσπαθήστε να ξυπνήσετε από τον πνευματικό σας λήθαργο. Και ναι, το αφεντικό σας πηδάει και την απέναντι. Αμάν πια! Μετακίνηση, αντσούγιες, δονητής.
Λέων : Εσείς δεν έχετε ανάγκη. Κανέναν. Σας φοβούνται όλοι. Κλάνουν λέμε. Τρέμουν. Σας βλέπουν και γυρνάνε πλάτη. Είστε το πρότυπο . Μη φοβάστε κανείς δεν ξέρει πως έχετε τάση για παθητικό σοδομισμό, φετιχισμό με τα εσώρουχα της προγιαγιάς σας και γουστάρετε την ώρα που τελειώνετε να σας ρίχνουν λιωμένο μολύβι στο έσω ους. Μαζοχισμός, Τζατζίκι, Μαλάρια
Ταύρος : Εσείς είστε σαν τον απο πάνω. Ο ενεργητικός της παρέας όμως. Τι τα θέτε, είτε τον παίρνεις είτε τον δίνεις, πάλι πούστη θα σε πούνε οπότε.. Πάντως το αφεντικό σας σας έχει μια μεγάλη έκπληξη μέσα στην εβδομάδα. Το ίδιο και η σπιτονοικοκυρά σας. Και ο γιατρός σας. Για καλό και για κακό, πετάτε απο το σπίτι όλα τα αιχμηρά αντικείμενα και τα δηλητήρια. Ελικόπτερο, φραγκόκοτα, σουπερμαντολίνη
Σκορπιός : Πουλάκια μου, ξέρετε πολύ καλά ότι είστε τα καθήκια των καθηκιών. La creme de la creme των αποβρασμάτων. Αλλά να ξέρετε οτι θα την πάθετε σύντομα. Ο σκορπιός αυτοκτονεί άμα δεί γύρω τουφωτιά και θα έπρεπε ήδη να σας μυρίζει έντονα πετρέλαιο. Αλλά όταν θα το ψιλιαστείτε θα είναι ήδη αργά. Επίσης οι επιδόσεις σας στο σέξ τελευταία μάλλον αγγίζουν τα όρια του διασυρμού οπότε κάντε κάτι. Στουπί, Αλεξικέραυνο, Μπαμπουϊνος
Υδροχόος : Εδώ ο κόσμος καίγεται και το μουνί χτενίζεται. Καλά ρε δεν έχετε πάρει χαμπάρι; Δηλαδή όχι, πραγματικά, ΤΙΠΟΤΑ? Αχαχαχαχαχα... Ρε Κώστα έλα δω να γελάσεις.. ακου να δεις, που να στα λέω, θα στα πω.. Αυτοί είναι χειρότεροι απο ψάρια.. Καλά καλά, ετοιμαστείτε για Ταξίδι, Αυτοκτονία, Κρίνος
Αιγόκερως : Μεγάλη μαλακία που έχετε κλειδιά για το σπίτι του γκόμενού σας. Πάρτε ένα τηλέφωνο πρώτα πριν κάνετε "έκπληξη". Φτάνετε απο το ταξίδι με καπαρντίνακ και από μέσα μαύρες ζαρτιέρες, αλλά τον πιάνετε παρέα με 3 ουκρανές που τον έχουν αλείψει σαντιγύ γκαρνί.Η αττάκα "μωρό μου δεν είναι αυτό που νομίζεις, παίρνω μαθήματα ζαχαροπλαστικής" δεν σας πείθει, και τον βάζετε να καταπιεί όλο το εντομοκτόνο Decis που χρησιμοποίησε για να σκοτώσει τις μύγες στην κουζίνα του. Μετά πάτε απαρηγόρητη και πέφτετε στην αγκαλιά του άλλου γκόμενού σας και του κλαίτε για το πόσο άπιστοι είναι οι άντρες. Ταξίδι, Λουκρητία Βοργία, Ρεβύθια
Τοξότης : Λοιπόν θα το πω ξεκάθαρα και απλά : Με αυτή τη γκουμούτσα και τα βέλη τρομάζετε τον κόσμο. Δεν θα βρείτε ποτέ γκόμενα έτσι. Ξυριστείτε, μπανιαριστείτε, παρφουμαριστείτε, βάλτε κανά ωραίο ρουχάκι και βγάλτε την προβιά, και κάτι παίζει να σας κάτσει, εκτός απο πεταλούδα στο μέτωπο. Σαπούνι, Γιαουρτλού, Βασίλης Λεβέντης
Καρκίνος : Στο ήπαρ. Ξυδάκηδες. Καλά κρασά. Απο την πολύ μελαγχολία το φάγατε το κεφάλι σας. Χημειοθεραπεία, Λαχανοντολμάδες, Κώστας Μητσοτάκης
Ζυγός : Ποιος τραγουδάει φέτος εκεί ρε ? Αλλά και στο Ρέξ θέλω να πάω. Ναι και στην Ιερά Οδό. Ναι, τι ,α γράφω τα ζώδια.. καλα οκ. Ζυγοί, ζυγοί.. για να σκεφτώ τι παπαριά θα γράψω.. α ναι, -παύση-χαμόγελο-κλείσιμο ματιού- Οι ζυγοί κυκλοφορούν σήμερα στο κέντρο της Αθήνας. Οι μονοί αν θέλουν να πάνε Σύνταγμα προτείνουμε να ακολουθήσουν την εξής διαδρομή : Αττική οδός, έξοδος για Θήβα,Ελευσίνα. Θήβα, Λιανοκλάδι, στάση για σουβλάκι. Λιανοκλάδι, Δελφοί, Αράχωβα, Άμφισσα, Γαλαξείδι, στάση για ούζο. Γαλαξείδι, Ναύπακτος, στάση για δεύτερο ούζο. Ρίο Αντίρριο μέσω γέφυρας.Σύλληψη απο γοητευτικό αστυνομικό. Θετικό αλκοτέστ και σεξ με θέα την φωτισμένη γέφυρα. Επιστροφή απο Πατρών Αθηνών, Παρσκευή πρωί, που πλέον θα κυκλοφορείτε κιόλας. Οι ζυγοί που κυκλοφορύν σήμερα στην Αθήνα, τον πούλο, ούτε εκδρομούλα ούτε σεξ. Στασιμότητα, Νεύρα, Καζάν ντιπί
Παρθένος : Κυκλοφορούν φήμες πως ο Μάκης ο Βουλκανιζατέρ θα σας κάτσει και θα σας απελευθερώσει από την 28χρονη παρθενία σας. Βέβαια ελπίζουμε ο Μάκης να είναι βουλκανισμένος και όχι κανάς χλεχλές, γιατί 28 χρονών παρθένα, ο υμένας σας θα είναι πιο παχύς και απο το τοίχος του Βερολίνου πριν πέσει. Για καλό και για κακό εκτός απο μπάνιο κάντε και απεντόμωση να φύγουν οι αράχνες. Οικονομική δυσπραγία (η απεντόμωση κοστίζει). Σωμιές, νερατζάκι, φυματίωση

Tuesday, October 04, 2005

Ό,τι να'ναι βέρσιον νούμερο κάτι

Γύρισα απο τους γάμους... Παπαπα τι πράμα είναι αυτό. Δεν τα μπορώ αυτά τα επίσημα. Αφήστε που πηγαίνοντας να πάρω τη νύφη απο το σπίτι, επειδή βιαζόμουν, σε κάτι λακούβες ξεκόλλησε η ανθοδέσμη, και πήγαινε μπρός αυτή πίσω εγώ. Κυνήγι να δείτε. Μετά μου λένε για σουρρεαλισμό. Έχετε δεί αυτοκίνητο να κυνηγάει ανθοδέσμη-καρδούλα, ο οδηγός να έχει βγάλει χέρι απο το αυτοκίνητο και να της φωνάζει "σταμάτα *μπιπ**μπιπ**μπιπ**μπιπ*" και μια γριά άσχετη στο δρόμο να βρίζει τον οδηγό επειδή την τρόμαξε? Πραγματικά ό,τι να ναι όχι αστεία. Μετά αρχίσαν τα "να το ανοίξουμε το αυτοκίνητο ή να μην το ανοίξουμε?" εν τω μεταξύ αέρας του κερατά, και ψιλόβροχο ανα 5 λεπτά. "Ρε παιδιά, τι να ανοίξουμε, που άντε και να μην έβρεχε, αν το ανοίξω, η νύφη μέχρι να φτάσει στην εκκλησία θα έχει κάνει μαλλί σαν τη μάγισσα Φούρκα." "Ε μα πρέπει να το ανοίξουμε" "Νύφη θέλετε ή σφουγγαρίστρα με τούλια? αποφασίστε" . Άσε που σιγά μην το άνοιγα, να ρίξει καμιά αποτομη μπόρα και μέχρι να κλείσει να γίνει στέρνα το αμαξάκι μου...Τεσπά, ωραία έφαγα, ωραία ήπια, ωραία χορέψανε , λκαλά περάσανε, μόνο που κατά τις 2 μου ήρθε ένα κάτι, μια σπαλιόρα απότομη και ανάποδη και όπως θα έλεγε και ο Εμμ. Ροϊδης αν ζούσε και δεν ήτο πτώμα "τα είδα όλα κωλυόμενα". Οπότε λέω παιδιά, για να μην αρρωστήσω και έχω αύριο και υποχρεώσεις, άντε καλό το πάρτυ σας, παίρνω την κυλότα μου και φεύγω. Ε τέλος πάντων καλά περάσαμε μετά και την Κυριακή, και Δευτέρα πουρνό πουρνό άνοιξα το μάτι μου ζήτησα ευγενικά και καθόλου επίμονα "καφέ" και έστριψα τσιγάρο. Μου σκασε ένας καφές (όχι στο κεφάλι), ένα ωραίο τσιγαράκι, και άντε να την κάνουμε. Εν τω μεταξύ είχα και ένα ψιλοάγχος, γιατί στο αυτοκίνητο μέσα ήταν το λαπτόπι, το πλεϊστέϊσιο, και τα μισά μου χειμωνιάτικα ρούχα. Αν ο παρκαδόρος έκανε ένα τσακ και άνοιγε πορτ-μπαγκάζ (με προφορά παρακαλώ, το ζ παχύ), θα έκανε γερή μπάζα. Δεν τον είχα κόψει καθολου αξιόπιστο. Και τι ποιός παρκαδόρος, εγώ δεν αφήνω το αυτοκίνητο σχεδόν ποτέ έξω, θα το άφηνα τώρα που είχε πράμα μέσα? Αφήστε που η υπομονή μου εξαντλείται σε 1 λεπτό όταν ψάχνω να παρκάρω, και Γαλάτσι, Κυριακή, δεν παίζει να βρείς να παρκάρεις ούτε playmobil. Ο δρόμος χτές ήταν βασικά άδειος, και το έκανα κάτι λιγότερο από 2 ώρες, οπότε και είχα μετά όλη τη μέρα να πασπατέψω το λαπτόπι μου. (Ναι ρε είμαι απο αυτούς τους γκίκηδες που όταν παίρνουν καινούριο γκατζέτι κάθονται και τον ξεπετσιάζουν απο πάνω του φορώντας τα μουχλιασμένα εσώρουχα της πεθαμένης τους γιαγιάς που φυλάνε σε αεροστεγή συσκευασία). Μέχρι να περαστούν τα παραθύρια (συγνώμη από την κοινότητα των λινουξάδων και των αντιγουιντοουζάδων γενικότερα, και εγώ δεν είμαι ικανοποιημένος, αλλά δεν έχω χρόνο να μαθαίνω λίνουξ κλπ. 5 πράματα ξέρω, και παραπάνω δεν μπορώ να σχοληθώ, εγώ ένα matlab και ένα word χρειάζομαι για τη δουλειά μου. Τεσπα), έστησα και το πλεϊστέϊσιο και έβαλα το final fantasy x εκεί πο είχα κολλήσει πρίν κανά χρόνο που το παράτησα. Ε ρε διάολε θέλω προπόνηση. Αυτό το τέρας δεν ψοφάει με τίποτα. Το βαράω απο δω, το βαράω απο κει, ολο κάνει cure και όσο και αν το έχω βαρέσει, του αερίζω μια μάνδρα. Αλλά θα του πώ εγώ, θα κατεβάσω το walkthrough και θα δω πως το κερδάνε και θα του δείξω τι εστί βερύκοκο. Πεινάω τώρα και γράφω μαλακίες.. τεσπα.. α, ως συνέχεια του προηγούμενου post διαμαρτυρίας ,να γράψω μια ευχαριστία στην Creative Labs . Δεν το χω ξαναδεί αυτό, και δεν πρόκειται,πιστεύω. Έχω τα ηχεία Creative Inspire 6700 (το 6.1 σύστημά της) . Το σύστημα είναι εκτός εγγύησης εδώ και πάνω απο ένα χρόνο. Τον Ιούλιο κάηκε το subwoofer (που ταυτόχρονα είναι και ο ενισχυτής του συστήματος). Οπότε λέω, κλάφτα μαλάκα. Τους στέλνω ένα mail -α στην αρχή νομιζα οτι είχε καεί το μικρό ποτενσιόμετρο που είχε ξεχωριστά για να ανάβει το σύστημα- μπας και μου στείλουν άλλο. Τους λέω οτι είναι εκτός εγγύησης, στα παπάρια τους, μου στέλνουν άλλο, δωρεάν. Λεω οκ αυτό φτηνιάρικο είναι σιγά. Αλλά παπάρια, τελικά είχε καεί το sub. Εκεί απελπίστηκα, σιγά μην στείλουν το sub. Και όμως, μετά απο συννενόηση, τα παιδιά μου στείλαν το subwoofer χωρίς καμία απολύτως χρέωση. Εκτός εγγύησης, και τσαμπέ αντικατάσταση του ακριβότερου τμήματος του συστήματος. Εγώ μόνο μπράβο έχω να πω στην Creative, και οτι απο δω και ο,τι μπορώ να παίνρω creative, θα το παίρνω (καλά τι λέω έτσι και αλλιώς και η κάρτα ήχου, και η κάρτα γραφικών creative ειναι αλλά τεσπα.. λέμε τώρα) Και πάλι χίλια μπράβο στην Creative για την Α-Ψ-Ο-Γ-Η εξυπηρέτηση υ.γ : Μην αγχώνεστε με τα κινέζικα της Google απο πάνω, απλά έβαλα ως επιλογή στο AdSense τα αγγλικά, αλλά αυτοί θεώρησαν οτι το blog μου ειναι κινέζικο.. Τεσπα..

Tuesday, September 27, 2005

Dell

Πάντα πίστευα στο ρητό "'ο,τι πληρώνεις παίρνεις". Με κάποιες ελάχιστες εξαιρέσεις, (όπως η παλιά "φοιτητική" τηλεόραση μάρκας "Nacassi" που έχει κλείσει τα 10 και ακόμα ζεί), το έχω δεί να επιβεβαιωνεται πανηγυρικά για παντός είδους προϊόντα. (Λάθος, όχι για παντός είδπους προϊόντα. Τα ρούχα, που δεν με ενδιαφέρουν, εξαιρούνται) Έτσι τώρα που ήθελα να πάρω laptop, αφού κοίταξα τις πολύ δελεαστικές τιμές αρκετών ελληνικής κατασκευής προιόντων (και είδα οτι ναι μεν ήταν ψιλοτζαμπέ, αλλά είχα περιορισμένο εύρος επιλογής, και επιπλέον και βασικό, η θήκη ήταν πλαστική κατά κύριο λόγο και όχι μεταλλική) κατέληξα λόγω και επαγγελματικής γνωριμίας, να πάρω απο την Dell. Έφτιαξα λοιπόν το μηχάνημα που μου φτάνει και μου περισσεύει για τη δουλειά μου, και το παράγγειλα. Πολύ καλή κατασκευή, πολύ δυνατό μηχάνημα, μια χαρά. Και σε πολύ καλή τιμή, λαμβάνοντας υπόψη πως είναι και "μάρκα" και βαρβάτο μηχάνημα. Η δουλειά πιεστική και το μηχάνημα απαραίτητο. Και ερχόμαστε στο ζουμί. Έχω παραγγείλει στις 7 Σεπτεμβρίου. Με την ένδειξη και την παράκληση "ΠΑΙΔΙΑ ΕΧΕΙ ΠΑΡΕΙ ΦΩΤΙΑ Ο ΚΩΛΟΣ ΜΟΥ, ΓΡΗΓΟΡΑ". Σήμερα έχουμε 27 Σεπτεμβρίου και το μηχάνημα ακομα δεν έχει έρθει. Δηλώνω πολύ δυσαρεστημένος από την ταχύτητα εξυπηρέτησης μιας τόσο μεγάλης και αξιόπιστης -θεωρητικά- εταιρίας. Αν είναι έτσι και η εγγύηση "1 day collect and return" για την οποία πλήρωσα, θα περάσουμε καλά.. Μίλησα με κόσμο που και καλά ήταν "γνωστοί" εκεί μέσα. "Παιδιά βιάζομαι όσο δεν πάει άλλο, επείγομαι επειγόντως". "Ναι ναι ναι". Όταν δίνω λεφτά για κάτι, γίνομαι μαλάκας. Έχω απαιτήσεις. Ανάλογες των χρημάτων. Οταν δίνω 5 ευρώ για μπλουζάκι (ναι ρε 5 ευρά, χέστηκα για τις μάρκες σας) απαιτώ να μου κρατήσει 2-3 πλυσίματα. Όταν έδωσα τα χ ευρά για τον ενισχυτή, απαιτούσα να πιάσουν τόπο, και όταν ο ενισχυτής στις μεγάλες εντάσεις είχε παρεμβολές μεταξύ των καναλιών, τον πήραν πίσω, σχεδόν κολλάρο. Ετσι λοιπόν αγαπητοί μου κύριοι και κυρίες στην Dell. Αργήσατε και αργείτε απαράδεκτα. 20 μέρες για παράδοση ενός laptop που ΔΕΝ έχει και κάτι ΕΞΩΤΙΚΟ μέσα? Και απο ο,τι φαίνεται την άλλη εβδομάδα θα μου έρθει. Δηλαδή σχεδόν μήνα! Αυτοκίνητο να παράγγελνα πιο γρήγορα θα ερχόταν. Λυπάμαι αλλά από αυτό το κομμάτι της εξυπηρέτησής σας, είμαι εντελώς μα εντελώς δυσαρεστημένος. Ελπίζω το προϊόν αυτό καθεαυτό να ανταποκρίνεται στις απαιτήσεις μου..

Monday, September 26, 2005

Τι διάολο..

Κάτι παίχτηκε με το template και τα λίνκια πήγανε παγανιά σα κάτ.. Ενα ρημαδο "-->" κάνει τη ζημιά. Το σβήνω, πάνε τα πρώτα πρώτα πάνω εκεί που πρέπει και τα άλλα χάνονται. Το αφήνω εκεί που ΠΡΕΠΕΙ να είναι, και πάνε όλα βόλτα κάτω.. Κάτι με τα tags του Creative Commons license παίζει, αλλά γιατί ΤΩΡΑ?

Friday, September 23, 2005

Αντι - Τάντρα

Η δική μου συμμετοχή στα chain-mails :
Εστω μια ηλιόλουστη μέρα που ο Βούδας καθόταν κάτω από ένα δέντρο και λιαζότανε.
Σίγουρα κάποιος πατέρας είχε μια κουβέντα με το γιό του.
Τα γεγονότα αυτά είναι μούφα,και στην πραγματικότητα τίποτα απο αυτά δεν συνέβαινε. Απλα κάποιος κλάμπανος σε ένα γραφείο έξυνε τα @ του και είπε να γράψει ένα και καλούα σοφό κείμενο για να δημιουργήσει chain mail και να γεμίσει το mailbox μας παπαριές.
Ρωτάει που λέτε ο ανύπαρκτος σοφός πατέρας τον ανύπαρκτο γιό:"Ρε μπας και έχεις ζόρια?"
"Ισως" απαντάει ο γιός που εκτός του οτι ήταν κατακόκκινος,έβγαζε καπνούς από τα αυτιά και χτύπαγε τη γροθιά στον τοίχο, φαινόταν ηρεμότατος.
"Αν έχεις ζόρια, πήγαινε κάρφωσε καρφιά στο πεζοδρόμιο" του λέει ο σοφός πατέρας
"Να καρφώσω καρφιά στο πεζοδρόμιο?" ρε πατέρα, έχεις κόψει αλυσίδα?
"Όχι υιέ μου, δεν είμαι τρελλός. Άμα καρφώνεις καρφιά στο πεζοδρόμιο όταν είσαι θυμωμένος, είναι σαν να μετράς πρόβατα όταν δεν σε πιάνει ύπνος. Σε βοηθάει να ηρεμήσεις. Και θα δείς οτι με τον καιρό, κάθε μέρα θα καρφώνεις και λιγότερα καρφιά στο πεζοδρόμιο, και θα ελέγχεις περισσότερο τον θυμό σου. Και τη μέρα που δεν θα καρφώσεις κανένα καρφί, εγώ, ο σεβάσμιος και γέρος πατέρας σου θα σου πω να τα ξεκαρφώσεις, και οι τρύπες που θα μείνουν στο πεζοδρόμιο θα είναι σύμβολο για τις πληγές που θα αφήνες στις ψυχές των ανθρώπων που θα πλήγωνες με τον θυμό σου. Και αυτοί οι άνθρωποι θα γινόντουσαν πρεζόνια, και θα τους μαραίνονταν τα τσουτσούνια απο τη στεναχώρια τους, και θα μέναν στην Ομόνοια και στην Κουμουνδούρου, και θα ζητιάνευαν απο τον κουλουρτζή στην Πανεπιστημίου, και θα πέθαιναν με φριχτούς πόνους επειδή η φασολάδα απο το συσσιτιο του δήμου είχε χαλασμένο καρότο, και τα στομάχια τους θα κάναν κρότο. Και έτσι αγόρι μου καρφώνοντας καρφια στο πεζοδρόμιο θα γίνεις καλός άνθρωπος"
"Πατέρα, κατ αρχήν ξέρεις οτι σε σέβομαι, κατά δεύτερον άμα αρχίσω να καρφώνω καρφιά στο πεζοδρόμιο, θα με περάσουν για τρελλό και θα με μπουζουριάσουν. Τρίτον ξέρεις γιατί είμαι έτσι θυμωμένος και θέλω να τα σπάσω όλα?"
"Οχι αγόρι μου, γιατί?"
"Γιατι ανακάλυψα πως η μαμά έχει γκόμενο?"
"Γκόμενο? Η ΜΑΝΑ ΣΟΥ? Η ΓΥΝΑΙΚΑ ΜΟΥ? ΠΙΑΣΕ ΤΟ ΣΦΥΡΙ, ΠΙΑΣΕ ΤΑ ΚΑΡΦΙΑ, ΚΑΙ ΠΑΜΕ ΝΑ ΤΗΝ ΚΑΡΦΩΣΟΥΜΕ ΣΤΟ ΠΕΖΟΔΡΟΜΙΟ ΚΑΙ ΑΥΤΗΝ ΚΑΙ ΤΟΝ ΓΚΟΜΕΝΟ ΜΑΖΙ"
Είτε είσαι προληπτικός είτε όχι , δεκάρα δεν δίνει κανείς, απλά άμα είσαι προληπτικός, δίνεις χαρά στον κόσμο με τη χαζομάρα σου
Για αυτό σκέψου τα εξής :
να θυμάσαι τα 4 Σ :
- Σεβασμό σε κανέναν εκτός άμα σε πληρώνει καλά
- Σεξ μέχρι να σου πέσουν τα νεφρά
- Στο σκοτάδι είμαστε όλοι ομορφότεροι
- Στα @@ μας για την δόξα, δώστε μας λεφτά
- Μη δίνεις στον κόσμο τίποτα αν δεν πληρώνεσαι καλά
- Όταν λες "σ'αγαπώ" μην σε πιάνουν τα γέλια!
- Το ίδιο όταν λες "ναι, σκέφτομαι και εγώ το γάμο"
- Μην περιγελάς τους άλλους για τα όνειρά τους, γιατι τα δικά σου είναι το ίδιο χαζά
- Μην κρίνεις τους άλλους εκτός αν είναι παντελώς ηλίθιοι, γελοίοι, και δεν μπορούν να σε δείρουν
- Μη μιλάς άμα δεν σε ενδιαφέρει ο άλλος
- Αν κάποιος σου κάνει ερώτηση που δεν θές να απαντήσεις πές του "αει στο διάολο καραγκιόζη"
- Να θυμάσαι πως η πολύ μεγάλη αγάπη θέλει ρίσκα, αλλά όχι κατ ανάγκη απο σένα
- Όταν χάνεις πάντα φταίει κάποιος άλλος
- Μη δίνεις σημασία στις πολλές λεπτομέρειες, είναι ο καλύτερος τρόπος να γίνεις αντιπαθητικός και μαλάκας
- Αυτά με τις παρεξηγήσεις και τις φιλίες είναι μαλακίες. Οι φίλοι δεν γίνεται να παρεξηγηθούν.
- Το να μην έχεις αυτό που θέλεις, θεωρείται τυχερό μόνο από αυτούς που θέλουν να πεθάνουν. Για τους άλλους είναι γκαντεμιά!
Αυτό το τάντρα ξεκίνησε την πορεία του όχι από κάποια σπηλιά του Νεπάλ (ποιός μαλάκας πιστεύει πως οι μοναχοί στις σπηλιές στο Νεπάλ έχουν δίκτυο, δεν μπορώ να καταλάβω), αλλά από ένα γραφείο εταιρίας από έναν βαριεστημένο υπάλληλο.
Μπορείς να το στείλεις στους φίλους σου, αλλά να και αν το στείλεις να και αν δεν το στείλεις, καμία κατάρα δεν πρόκειται να πέσει πάνω σου, ούτε να σου φυτρώσουν δυό βυζιά στα μάγουλα, ούτε να τρακάρεις στο δρόμο με μια υπερμεγέθη μεταλλαγμένη σαρκοβόρα καμηλοπάρδαλη, ούτε να σε βιάσουν 7 αιγύπτιοι με πυροσβεστήρες, ούτε τίποτα..
Αν το στείλεις πάλι , ούτε τύχη θα αποκτήσεις, ούτε λεφτά ,ούτε πλούσιο και γυμνασμένο γκόμενο (αν είσαι γυναίκα)(ή αναποφάσιστος), ούτε κατάξανθη κορμάρα, και εντελώς χαζή γκόμενα (αν είσαι άντρας)(ή θές να γίνεις)..
Και τώρα ρεμάλια κόφτε το διάβασμα και πάλι στις δουλειές σας..

Παρασκευή πρωίιιιι

Αγαπητό μου, σεβαστό και τα λοιπά βλόγ Σήμερα όπως δεν μπορείς να ξέρεις, γιατί είσαι κάτι άψυχο, είναι Παρασκευή. Ωραίουα? Μια χαρά. Σήμερα που λες -όπως παρατηρείς εξακολουθώ να σου μιλάω στο β' ενικό σαν να είσαι υπαρκτό πρόσωπο, δείγμα πρόωρων συμπτωμάτων κάποιας δυσκολοπρόφερτης ασθένειας που έχουν εφεύρει οι ψυχολόγοι για να μας πείθουν ότι σε κάτι χρησιμεύουν και αυτοί- θα φύγω νωρίς από τη δουλειά, θα πάω σπιτάκι μου και θα ετοιμάσω τα πράγματά μου. Πρέπει βασικά να θυμηθώ να βγάλω τα σκουπίδια έξω, γιατί οι προβλέπω οτι μέχρι την Κυριακή που θα γυρίσω, κάτι κρεατικά που βρίσκονται μέσα θα έχουν βγάλει πόδια,χέρια και φτερά και θα σουλατσάρουν μέσα στο σπίτι, μη μου πιούνε και τις μπύρες κιολας.. Που λες αγαπητό μου βλογ -εξακολουθώ..- αν και τα όνειρά μας σήμερα προσπάθησαν να μας χαλάσουν (οχι, διάβασε ένα που θυμάμαι : πάω λέει σε βενζινάδικο να φουσκώσω τα καινούρια λάστιχα, γιατι μου τα βάλαν χωρίς αέρα (???!?!?!?). Αφήνω τον βενζινομπόϊ να τα φουσκώσει και πάω να κάνω τσιγάρο. Και ξαφνικά ακούω ένα μπαααμ και ένα κρααααααακ. Τρέχω και τι να δώ : Το αυτοκίνητο τούμπα. Σαν αναποδογυρισμένη χελώνα. Τ'ανάσκελα. Είχε παραβάλει λέει αέρα στο λάστιχο και αυτό έσκασε και τουμπάρισε το αυτοκίνητο. Και είχε καταστραφεί από τη μέση και πάνω, σαν να το είχαν βάλει στην πρέσα. Πάει λέω ο Legolas,(έτσι το λέω, γιατι συναρμολογείται σαν Lego), άτιμε βενζινά πλέρωνε τώρα, και ο βενζινάς να γελάει και να μην λέει τίποτα για λεφτά και να τον έχω πιάσει λέει και να του έχω χώσει την αντλία στο λαιμό και αυτός ακομα να γελάει.Και μετά δεν θυμάμαι.) Τεσπά δεν μου χαλάσαν τα κέφια. Γιατί το απογευματάκι παίρνω το πουλμανάκι και ανεβαίνω Αθήνα. Θα πάω βραδάκι με τους γονέους για καμιά μάσα (έχω πεθυμήσει κεμπάπ στον Λάκη στου Ψυρρή. Κάνει ένα που το λέει Άδανα Κεμπάπ, και καίει σαν διάολος.Εγγύηση για να καούν τα πάντα από την είσοδο μέχρι την έξοδο.) και μετά με βλέπω Excalibur για ποζεριές (δεν τις αντέχω παραπάνω από 2ωρο αλλα τεσπα), μπύρες και λυτή μαλλούρα να ανεμίζει στην αύρα του αρκουδίσιου. Είναι γαμάτη η στιγμή που κατεβαίνει η γουλια απο την παγωμένη μπυρίτσα, και ξεκινάει επιτέλους το Hallowed be thy name και ταυτόχρονα είσαι στο ΟΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑ και στο πνίγομαι ο μαλάκας !! Πωπω ναι θέλω τέτοια σήμερα. Να γίνω τίρλα. Και να πάω ξημερώματα για βρώμικο. Οχι στη Μιχαλακοπούλου όμως, στη Μαβίλη. Και αμα ειναι ανοιχτό κανένα απο αυτά εκεί πέρα στη Μαβίλη που μαζεύονται κάτι μπιχλίγκουρες καλλιτέχνες/κουλτουριαρέοι/wannabe ηθοποιοί του υπογείου Τέχνης/wannabe δημοσιοκάφροι κλπ, ε να πιούμε και καμια μπυρίτσα εκεί πέρα για τελείωμα. Σήμερα θέλω κραιπάλες. Γιατί αύριο πρέπει να είμαι σοβαρός στο γάμο. (Πωπω έχω να φορέσω κοστούμι...) καλημέρα καλημέρα... αντε να πάει 1 να φυγω.. μην τα πάρω και φύγω σε κανα μισάωρο. Αφιερωμένη Ποζεριά : Quiet Riot- Come on feel the noiz Cum on feel the noiz Girls rock your boys We'll get wild, wild, wild Wild, wild, wild So you think I got an evil mind, I'll tell you honey I don't know why I don't know why So you think my singing's out of time, it makes me money I don't know why I don't know why Anymore Oh no Chorus: So cum on feel the noiz Girls rock your boys We'll get wild, wild, wild Wild, wild, wild Cum on feel the noiz Girls rock your boys We'll get wild, wild, wild And drunk! So you say I've got a funny face, I got no worries And I don't know why I don't know why Lord I've got to say it's no disgrace, I'm in no hurry And I don't know why I don't know why Anymore Oh no Chorus Well you think we have a lazy time, you should know better I don't know why I don't know why So you say I got a dirty mind, I'm a mean go getter I don't know why I don't know why Anymore Oh no Chorus Cum on, feel it Girls, rock it We'll get wild, wild, wild (to fade)

Thursday, September 22, 2005

1854 καφέδες και 7 τόνους καπνό μετά...

Πάει το ένα. Το καταθέσαμε. Ναι ρε, αλήθεια. Καταφέραμε και μισή ώρα πρίν τη λήξη της προθεσμίας να καταθέσουμε την ^%#^$#@πρόταση στους Ευρωπαίους χαρτογιακάδες που θα την διαβάσουν(???) και θα γελάνε(??). Η προσωπική κατανάλωση καφέ και τσιγάρου τις τελευταίες δύο εβδομάδες είναι αντίστοιχη φαντάζομαι αυτής ενός επαρχιακού καφενείου σε κατσικοχώρι την περίοδο των εορτών. Άπειρα πλαστικά κυπελλάκια με το καφέ υγρό βρίσκονταν πεταμένα γύρω απο το γραφείο. Φραπέ, εσπρέσσο, φρέντο, ελληνικός, σκέτοι, γλυκοί, μέτριοι, ό,τι ναναι έπινα. Και κάπνιζα. Φουγαροειδώς. Σε κάθε mail που έσκαγε από τους ξύστες partners, έστριβα ένα μεγάλο και την έκανα στον διάδρομο να ηρεμήσω. Κορυφαίοι ξύστες υπήρξαν 2 : Ένας ελβετός και ένας γερμανός. Σκηνικό, χτές, περίπου στις 2, 3 ώρες πριν τη λήξη της προθεσμίας. Ο προϋπολογισμός είναι ακόμα λειψός μια και οι περισσότεροι δεν μας έχουν στείλει τα οικονομικά τους στοιχεία. Επίσης δεν έχουν συμπληρώσει κάποιες τυπικές φόρμες με τα στοιχεία των οργανισμών τους. Παίρνω τηλέφωνο τον ελβετό Εγώ : Ναι γεια σου ρε μάγκα, τι λέει καλα? Ελβετός : Mia hara Stefanos, you? Εγώ : Μάγκα εγώ δεν είμαι και πολύ καλά, και για την ακρίβεια, τι λέει κανα mail διάβασες? Θέλω manmonth costs, overheads, travel costs, model status και τα @@ του Καράμπελα ,χωρίς το %@%@ της Χάϊδως όμως Ελβετός : A yes Karampelas.. Εγώ : Ρε τα mail τα είδες ρε κλάμπανε? Ελβετός (που εν τω μεταξύ έχει αρχίσει να κιτρινίζει και τα μάτια του να γίνονται σχιστά) : A ta mails, yes yes yes.. ohi den ta eida. aaa nai thelete afta.. Egw den kserw, miliste me th grammatea moy, alla kati tha steiloyme Εγώ : Ναι να τα στείλετε σήμερα γαμώ την Ελβετια σας, και μάλιστα σε καμιά ώρα το πολύ, γιατί αλλιώς θα έρθω στη Ζυρίχη και θα σε σοδομίσω με σοκολάτα Toblerone που ειναι και τριγωνική και καθόλου ανατομική για κώλους! Τελικά προφανώς και δεν έστειλαν τίποτα, οπότε και τα μαγειρέψαμε μονοι μας.. Τηλέφωνο #2 στον Γερμανό : Εγώ : Ναι τον κύριο καθηγητή θέλω Γραμματέύς : Χερ προφεσσόρ νοτ χίαρ. Χερ προφεσσόρ Λόντον. Μπομπαρντίρεν Ένγκλισε σβάϊνε Εγώ : -εγκεφαλικό,καρδιακό,εγκεφαλικό, ριπίτ- ΚΑΙ ΠΟΥ ΘΑ ΒΡΩ ΜΩΡΗ ΣΑΛΟΥΦΑ ΤΑ ΚΟΣΤΗ ΣΑΣ? Γραμματεύς : Ιχ ξέρω νιχτς. Κοψεν ντάϊν λαρύγγεν Εγώ : Deine schlechten Wetter μωρή ! Που να σου κάτσουν τα λουκάνικα και να πνιγείς. Χέλγκα . Γκεσταπίτισσα. Και έχει πάει 3 και στις 6 λήγει η προθεσμία ,και απο ό,τι φαίνεται θα τον πιούμε. Και σκάει ο καθηγητής (υπεύθυνος για το όλο πράμα) τραγουδώντας. "Τι λεει, καλά?το καταθέσαμε?" "!!!!!!!$#@%$#@%^$#@^@ μαλλον το καταχέσαμε αλλα τεσπα.ΔΕΝ ΕΧΩ ΠΡΟΥΠΟΛΟΓΙΣΜΟ!" "α δεν ειναι τίποτα, κάτσε 10 λεπτά δουλειά είναι !!" "!!!!!!" Όντως σε 10 λεπτά είχε ρίξει τρελλό μαγείρεμα. Μύρισε νύχια, μύρισε πόδια, έβγαλε προϋπολογισμό. Μόνο που μου άλλαξε τους μισούς ανθρωπομήνες και έπρεπε να κάθομαι να διορθώνω τη μισή πρόταση. Και εκεί που λες, οκ κάτι πάει να γίνει, τι συμβαίνει? οχι δηλαδή, να δείτε οτι ο άνθρωπος ο γκαντέμης, σωτηρία δεν έχει. Οτι δεν φτάνει να είσαι βουτηγμένος στα σκατά μέχρι το λαιμό, πρέπει να έρθει κάποιος πούστης να σου πατήσει το κεφάλι να μπείς όλος μέσα. ΕΠΕΣΕ ΟΛΟ ΤΟ ΔΙΚΤΥΟ ΤΟΥ ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΟΥ. Ψόφησε. Καπούτ. Τον π.. κλαίγανε.. Εκεί έτσι και είχα μια μπουκάλα ρακή, την κατέβαζα μονορούφι. Ευτυχώς έσκασε μύτη ένα παλλικάρι απο μια εταιρία που συνεργαζόμαστε (απο τους μοναδικούς λογικούς και συνεργάσιμους ανθρώπους σε όλο το πρότζεκτ), με κατέβασε στην εταιρία και τελικά στις 17:34, ή πρόταση κατατέθηκε. Συνολικό κόστος : Τα πνευμόνια μου, το στομάχι μου και τα νεύρα μου.. Και πάμε για άλλα..