Η ομάς φθίνει

Όλο θέλω να γράψω και όλο το αναβάλλω.

Αι υποχρεώσεις με σκίζουσι και τις μέρες που έχω χρόνο προτιμώ να τον περνώ αλλιώς από το να γράφω στο βλόγι. Όχι πως χέστηκε και κανείς, άλλα λόγια ν'αγαπιόμαστε.

Παρατηρώ όμως τι γίνεται τριγύρω και προφανώς τα σχολιάζω εσωτερικώς ή εξωτερικώς με τη γνωστή μου υπομονή, ευγένεια και απλοχεριά συναισθημάτων. Ξέρετε όσοι διαβάζετε καιρό (μιλάμε 12 χρόνια blog πλέον..) πόσο χαρίζομαι στους πάντες και τα πάντα. Και πόσο δε γκρινιάζω. #Not.

Παρ'όσο γκρινιάζω και χώνω εδώ μέσα, πραγματικά θα εξέπληττα ακόμα και τους πολύ κολλητούς μου, με το πόσο υπομονετικός και χαριστικός έχω γίνει αυτό το ακαδημαϊκό εξάμηνο. ΟΚ τηρουμένων των αναλογιών πάντα, μην είμαστε και πλεονέκτες.

Αλλά έχω καιρό να γκρινιάξω οπότε, να: 

Α) Κανά βιβλίο ΡΕΕΕ

Ένα από τα πράγματα που έχω παρατηρήσει και μου τη σπάνε, τώρα που ξεφεύγω λίγο από το μικρόκοσμο των γνωστών μου είναι ότι ο κόσμος φαίνεται ότι δε διαβάζει. Γενικά λέω. Λογοτεχνία. Νουβέλες. Τριλογίες. Κόμικς. Πορνογραφία. Συνταγές. Ο,τιδήποτε. Έπαθα σοκ  (καλός μαλάκας είμαι και εγώ) που 20χρονα παιδιά δεν ήξεραν τον Τσιφόρο (ΕΚΤΟΣ από αυτά των οποίων οι γονείς διαβάζουν - αρκετά ήταν) και που δεν ήξεραν πόσο γαμάτη πηγή για να διαβάσεις μη-βαρετή ιστορία είναι.

Έχουμε που έχουμε μια παιδεία γιατομπούτσο, που βασίζεται εν πολλοίς στην παπαγαλία και που αντιδρά σε ο,τιδήποτε ουσιαστικό και χρήσιμο - και δε μιλάω γενικά και αφαιρετικά. Το σώμα της ελληνικής παιδείας είναι ο δάσκαλος και ο καθηγητής και τα "δε μπορώ να δημιουργήσω-με καταπιέζει το σύστημα", όποιος τα λέει να τα πει αλλού, εμείς δε μασάμε από μαλακίες. Κοινώς, πάσχουμε από όρεξη μαλάκες μου και αφήστε τις κοελικές δικαιολογίες και το Βασιλάκη τον Καϊλα της εκπαίδευσης. Είναι στραβό το κλίμα, και απο ο,τι φαίνεται ελάχιστοι θυμούνται να πουν στα παιδιά"διάβασε κανα γαμωβιβλίο, να σου ανοίξει το μυαλό, μπορεί και να μάθεις περισσότερα πράγματα από ο,τι στο σχολείο το φελέκι μου". Και έτσι φτάνει ο άλλος στο πανεπιστήμιο και η βιβλιοθήκη του δεν έχει καν Τζέην Ώστεν -που όπως ξέρουμε, η αφαίρεση των βιβλίων της από μια βιβλιοθήκη θα έκανε αυτόματα τη βιβλιοθήκη καλύτερη, ακόμα και αν δεν έμενε κανένα άλλο βιβλίο-.. Δεν έχει διαβάσει την Ιστορία της Αθήνας του Τσιφόρου. Χελλ, νομίζει οτι ο Άρχοντας είναι "παραμυθάκι". Ναι άσε αυτή τη μανία με τη ρεαλιστική πεζογραφία. ΟΚ ναι μανα μου, καλός ο Ταχτσής (προσωπικά σκυλοβαρέθηκα), καλός ο Philip Roth (Ούτε 20 σελίδες δεν άντεξα - γούστα ειν τούτα), ΑΛΛΑ ΠΟΙΟΣ ΜΑΛΑΚΑΣ ΒΓΗΚΕ ΚΑΙ ΕΙΠΕ ΟΤΙ ΛΟΓΟΤΕΧΝΙΑ ΕΙΝΑΙ ΜΟΝΟ "ΤΟΥ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΟΥ";;

Διαβάστε κανα βιβλίο γαμώ τον Κριστομπάλ ντε Κολόν. Να μάθετε και ποιος είναι ο Κριστομπάλ ντε Κολόν και ο πατέρας του ο Δομίνγκος ο Περιστέρης.

"Και γιατί να μάθουμε ντε και κα"

*ΣΛΑΠ* *ΣΛΑΠ* *ΧΡΑΤΣ* *ΓΚΑΡΓΚΛ*

Α σιχτίρ δηλαδή..

Β) Μα πώς μπορεί μόνος του;

Βρισκόμανε τις προάλλες σε μια επαρχιακή ωραία πόλη και έπινα την καφεδάρα μου αραχτός δίπλα σε γάργαρα νερά.  Και δίπλα κολλητά μια παρέα με νεανίες και νεανίδες (νεολαίους υπό το αριστερότερον -δεν ξέρω για σας αλλά εγώ τη λέξη "νεολαίος" την είδα πρώτη φορά σε αφισάκι ΠΚΣ-ΑΡΡΕΝ-ΕΑΑΚ, κάτι τέτοιο τεσπα οπότε μου μεινε ως ιδιόκτητη ορολογία). Οι νεολαίοι κατ'αρχήν σχολίασαν -μεταξύ τους- πόσο μίζερο τους φαινόταν που καθόμουν μόνος μου και έπινα καφέ -επαναλαμβάνω, ΚΟΛΛΗΤΑ μου- και πώς δε θα μπορούσαν ποτέ να το κάνουν αυτό, ΕΙΔΙΚΑ χωρίς κινητό να βλέπουν κώλους στο ινσταγκραμ οι μεν, κοιλιακούς οι δε.

Α και δεν ήταν αυτό που με πείραξε, ας με πουν κακομοίρη και μίζερο όσο θένε. Είναι που κανείς τους δε σκέφτηκε να ρωτήσει "ρε μπάρμπα να σε πω, πώς και έτσι μόνος εδώ πέρα, έχεις κάνει κανά τάμα, είσαι κανας ανώμαλος, είσαι ζαβός ή μήπως δεν είσαι αποδώ και έχεις δουλειά εδώ και δε θες να μείνεις μέσα και γουστάρεις λιακάδα και καφεδιά;". Βέβαια τώρα που θα πω τι λέγαν μετά θα κατανοήσετε πως δεν ήταν και τίποτα μνημεία εγκεφαλικής λειτουργίας, ούτε καν πλαστικά βραχιολάκια για motivation εγκεφαλικής λειτουργίας δεν ήταν.

Μετά πιάσαν κουβέντα για ταξίδια. Εκεί μεγαλούργησαν. Ήταν 2 σχολές: Οι πιο νορμάλ "ναι γουστάρω να κάνω ταξίδια, να πάω και μακριά να δούμε τον κόσμο, να γνωρίσουμε τον εαυτό μας"-κοελιά οκ, αλλά δεκτόν.

Και η ανησυχητική μερίδα κόσμου : "Δε με αφορά καθόλου, τον εαυτό μου τον μαθαίνω και εδώ" (στα Μικέλ απέναντι απο το σπίτι μου), "δε με νοιάζει να πάω ούτε μέχρι τη Θεσσαλονίκη, έχω και τηλεόραση, κλάιν".

Εντάξει περιττό να πω τί είπαν όλοι όσον αφορά την υπόθεση "πάω ταξίδι μόνος μου στο εξωτερικό 20 μέρες". Πάλι εκεί κρατήθηκα να τους κάνω φροντιστήριο για το πόσο γαμάτα μπορούν να περάσουν μόνοι τους έξω, αλλά εδώ οι μισοί δε θέλαν να πάνε ούτε καν μέχρι την Έδεσσα..

Πραγματικά η αττάκα "δε με αφορά καθολου [το ταξιδι], δε με νοιάζει να πάω πουθενά, καλά είμαι εδώ" από στόμα 20χρονου κοριτσιού, είναι σοκαριστική πέραν του δέοντος. Έχεις ένα πλάσμα παραιτημένο στα 20. Χωρίς καμία περιέργεια. Καμία όρεξη. Καμία ένταση για ζωή, τίποτα. Έτσι. "Εγώ εδώ θα μείνω και θα πίνω καφέδες και ειμαι και κουλ, γιατι εχω κινητό". Από ποια κρεατομηχανή μυαλών πέρασε αυτό το παιδί και έγινε έτσι, μου λέτε; Γιατί δε γίνεσαι έτσι μόνος σου. Σε κάνουν. Η φυσική ροπή σου στα 20 ειναι η φυγή, το σεξ, τα ξύδια και να δεις τον κόσμο. Πότε σκατά την κάναν έτσι αυτή τη γυναίκα; Δε θα βαρεθεί ποτέ να πίνει καφέδες και να βλέπει βίντεο με κραγιόν από το γιουτιουμπ; Για τι μπορείς να μιλήσεις μαζί της; Καλά είμαι και εγώ μαλάκας ρομαντικός ξέρω. Λες και δεν έχω γνωρίσει κόσμο που το μόνο που μπορείς να πεις μαζί τους είναι για σκυλάδικα, ομάδα, κόμμα και ποτά. Αλλά και πάλι ρε διάολε, ΕΛΕΟΣ.

Γ) Κλάμα με τη ΣΥΡΙΖΑΡΑ

ΟΚ έχουμε παραιτηθεί πλέον ακόμα και αυτοί που ήμασταν "ηλίθιοι" και δεν τους πιστέψαμε τότε, το 15, από το να περιμένουμε κάτι, μικρό. Γιατί όσο και αν ήσουν κατά και το βλεπες να ρχεται, έλεγες "δε μπορεί, ΚΑΤΙ παίζει να κάνει".

Ρε και μνημόνιο έσφιξε (όχι που δε θα υπόγραφε, κάπου το χα γράψει προ 2015 και με έβριζαν, αλλά τρέχα βρες το τώρα. Παραδόξως τα ιντερνετ τρολλζ και επαγγελματίες μετακλητοί κλπ ψάχνουν και βρίσκουν μόνο πράγματα που τους συμφέρουν, τα "δεν πρόκειται να βγει το πρόγραμμα θεσσαλονικης, μας δουλεύετε χοντρα και το ξερετε" μαζί με τις απαντήσεις τους σε αυτά, ως δια μαγείας εξαφανισμένα) ρε και παρελάσεις έκανε ρε και τον άγιο αναπτήρα θα φέρει με τιμές αρχηγού κράτους ρε και υπουργό έστειλε ασυζητητί με το που γκρίνιαξε το παπαδαριό.. Όχι δε λέω, ακόμα και αυτοί είναι λίγο καλύτεροι απο το Σαμαρά. Κυρίως γιατί δεν είχαν ακόμα ευκαιρία να κοπανήσουν πολύ κόσμο, γιατί ο κόσμος πλέον παραιτήθηκε και δεν έχει ελπίδα οποτε δε βγαίνει στους δρόμους κάθε που υπογράφεται μαλακία οπότε δε χρειάζεται να τους κοπανάνε. Κάτι ψιλά δε μετράνε, οκ είμαστε, τους παραδέχομαι σε αυτό, κρατάνε χαρακτήρα όσο μπορούνε στο ξύλο.

Αλλά κλαίω με τις κωλοτούμπες, τα ασύστολα ψέμματα και τις δικαιολογίες. Μαλάκα μου μερικές φορές συμπεριφέρονται λες και δεν υπάρχει ιντερνετ, λες και δε μπορεις να δεις ακριβώς τι έλεγε ο Χ πριν 2 μέρες. Αν ήμασταν στις αρχές 90ς θα μας είχαν βγάλει το πρόγραμμα Θεσσαλονίκης, το παράλληλο πρόγραμμα κλπ οτι δεν είχαμε ακούσει καλά και οτι ήταν αστικοί μύθοι και διαδώσεις. 

Επίσης κλαίω και με τις προσπάθειες για μετακίνηση του ενδιαφέροντος αλλού. Παλιά ήταν "ε μην τους κοροϊδεύετε δεν είναι κυβέρνηση", τώρα είναι "ε μην τους κοροϊδεύετε, είναι κυβέρνηση μεν αλλά προσπαθούνε και ζορίζονται, μην είστε τέτχιοι, οι άλλοι ειναι χειρότεροι". Αυτή την παράγραφο τη γράφω μόνο και μόνο για να μείνει γιατί προβλέπω το 2019, τα αλάνια που υπογράψαν τα πάντα τώρα, οι ίδιοι σκιτζήδες,οι ίδιοι που είναι ανίκανοι να σπάσουν κριτσίνια, να έρθουν ως αντιπολίτευση (κατά πάσα πιθανότητα μάλλον) και να μας καλούν να κατέβουμε στους δρόμους να τα κάνουμε όλα λίμπα και "δεν πληρώνω" επειδή τότε θα απαιτείται να τα εφαρμόσουν άλλοι. Nα μου το θυμηθείτε, κάτι Κυρίτσηδες που πονάνε αλλά ψηφίζουν (όπως το πάλαι ποτέ κραταιό ΠΑΣΟΚ) θα μας κουνάνε επιδεικτικά τα σκουλαρίκια τους και το δάχτυλό τους για να μας υπερασπιστούν από τους (άλλους) κακούς φιλελεύθερους.

Δ) Κλάμα με ΝΔ

Αυτές οι αριστείες μας φάγανε. Βγαίνει και μιλάει σε ανθρώπους με διδακτορικά και μεταπτυχιακά τύπος που έκανε 12 χρόνια να πάρει πτυχίο και μιλάει για αριστείες. Που αμα μας ερχόταν σε συνέντευξη για να μπει σε μεταπτυχιακό θα του λέγαμε "πόσα χρόνια κάνατε; 12; α ευχαριστούμε πολύ, έχουμε μια θέση ομως στο καφενείο, γιατί μάλλον είναι το φυσικό σου περιβάλλον". Βλέπεις και κάτι "ανερχόμενους" κλασσικούς τύπους που βάλαν βύσμα μέχρι και για να πάνε για κατούρημα να σου μιλάνε για αξιοκρατίες (έχω τρανά παραδείγματα, ο ένας όμως μου χάλασε τη σούπα γιατί λάκισε και πήγε στο Σύριζα, αλλά η θεσάρα στο δημόσιο χρώμα δεν έχει, μόνο αποτύπωμα κώλου στην καρέκλα). Και γενικά πάνε να στήσουν το γνωστό πανηγύρι των "χρήσιμων" και "άριστων" άνθρωποι που εξίσου δε μπορούν να σπάσουν κριτσίνια με αυτούς του ΣΥΡΙΖΑ, μόνο που οι συριζαίοι κάνουν την αχρηστία τους γενική συνέλευση αμφιθέατρου με τσίπουρα και στριφτά, ενώ οι νδιτες την αχρηστία τους τη στήνουν σε μανατζεριλίκι, σε αίθουσα με προτζεκτορα και λαπτοπ, brainstorming και mindmaps. Γενικά στο στυλ διαφέρουμε. Στα άλλα, λάδια πολλά και τηγανίτες τίποτα. Ασε που τους έχει αφήσει λάσκα ο Κυριάκος και οι Σαμαρικοί κάνουν πάρτυ και εχουν κάνει τεικοβερ. Οι φιλελεύθεροι του κωλου. Που είμαστε φιλελεύθεροι όσο είναι να πέσουν φράγκα, αλλά άμα σου απαιτήσουν αλλαγές στη δικαιοσύνη, διαχωρισμό κράτους εκκλησίας, ισότητα και ισονομία, κόψιμο των μαλάκηδων πυο θέλουν να πεθάνουν οσοι δεν είναι στρειτ λευκοί, αρχίζεις την κλαούνα για την κουλτούρα και παράδοση αιώνων. Πάλι καλά που αποφύγαμε το κάψιμο μαγισσών το 1700, γιατί ο Καμμένος ξερωγώ μπορεί να ζήταγε να επανέλθει η πυρά για τις γκόμενες με ελιές στο μάτι, ως παραδοσιακή πρακτική που άμα αφαιρεθεί πλήττεται η αιώνια παράδοσή μας.

Update
Tίποτα δεν αλλάζει, ούτε νοοτροπίες, ούτε συμπεριφορές, ούτε παθογένειες. Δε βελτιώνεται τίποτα, παρά μόνο από μικρά, ελάχιστα κύτταρα που τα καταπνίγει η θάλασσα της επιπλέουσας και περιρέουσας κουράδας. Ούτε μια γαμωταμπέλα σε ένα γαμωαρχαιολογικό χώρο δεν παίζει να κάνουμε σωστά

Word

Δεν έχει σημασία ποιος το κανε, ποιος το έλεγξε και ποιος το γραψε στα τσιμπιρδόνια του. Έχει σημασία ότι κανείς, μα ΚΑΝΕΙΣ δε θα χαλάσει τη ζαχαρένια του. Γιατί ΠΟΤΕ δεν υπάρχουν συνέπειες για κανέναν. Το γραψες λάθος πασάκα μου; στα παπαροντσίνι σου. Σιγά, δε θα πάρουμε και κεφάλια για αυτό. Εδώ δεν πήρανε το κεφάλι άλλων και άλλων που ξερωγω παραδώσαν και παρέλαβαν δρόμους που σε 1 μήνα πάθαν καθίζηση, για ένα ορθογραφικό; Εδώ ΔΕ ΧΕΣΤΗΚΕ ΚΑΝΕΝΑΣ που έχει 1 ασθενοφόρο στη Χαλκιδική και ο άλλος πέθανε 38 χρονών επειδή έκανε 2 ώρες να έρθει, για μια διαδρομή max 30 λεπτών (ευτυχώς που δεν έγινε επί ΝΔΣΟΚ αυτό να βγάλουμε τα ευαισθητόμετρα να κοπανιόμαστε μυξοκλαίγοντας). Και άμα πείτε και τίποτα στον Ξανθό, στον Πολλάκη και στους προηγούμενους 20 υπουργούς υγείας, θα βρείτε και το μπελά σας. Γιατί και αυτοί ΣΤΑ ΠΑΠΑΡΙΑ ΤΟΥΣ.
Ξέρω υπερβολικός είμαι αλλά κάτι τέτοια είναι τρελλό confirmation bias για μένα και μου γυρνάνε τα άντερα ανάποδα.

Γκρινιαξα και τα πα.

Ουφ.

Μετά το Πάσχα πάλι

Να πώ και εγώ τη χαζομάρα μου;

Όποιος διαβάζει αυτά που γράφω εδώ μέσα, ξέρει ότι με πολιτική δε μπλέκω συχνά, ειδικότερα με οικονομικά,εργασιακά και τα λοιπά. Αφ'ενός μεν δεν είμαι σοβαρός πολιτικός σχολιαστής, αφ'ετέρου δε δεν είμαι σοβαρός γενικότερα. Τώρα όμως δε μπορώ, θα γράψω και εγώ τη χαζομάρα μου γιατί πολλή ανάλυση έχει πέσει και θέλω και εγώ μια θέση στον ήλιο ως έγκριτος οικονομικοκοινωνικός αναλυτής. Γιατί, οι άλλοι είναι πιο ομορφόπαιδα δηλαδής;

Το θέμα μας σήμερα είναι όλος αυτός ο ντόρος με το νομοσχέδιο κλπ κλπ, απλά μην περιμένετε και καμιά αξιόπιστη ανάλυση, πηγαίνετε αλλού.
Περί δημοσίου, δεν πιάνω κουβέντα, δεν έχω ιδία άποψη.
Έχω όμως περί ιδιωτικού :
Απορία #1 : Τι θα γίνει με τις υπερωρίες μπλα μπλα μπλα μπλα θα μας τις φάνε κλπ.
Απάντηση Προφήτου : Ποιες υπερωρίες; Εννοείτε μουσιού ότι υπήρχαν ιδιωτικοί υπάλληλοι σε τόσο γαμάτες εταιρείες που έπαιρναν και υπερωρίες; ε; Από το 2001 που δουλεύω δηλαδή, τέτοιο φρούτο δεν έχω δει. ΠΟΙΟΣ Π... ΕΔΙΝΕ ΥΠΕΡΩΡΙΕΣ ΚΑΙ ΔΕ ΜΟΥ ΤΟ ΠΑΤΕ ΝΑ ΣΤΕΙΛΩ 100000 ΒΙΟΓΡΑΦΙΚΑ;
Βonus : Δούλευε πολύς κόσμος στον ιδιωτικό με κανονική πρόσληψη και χωρίς μπλοκάκι τα τελευταία 10 χρόνια;;Ίσως, δεν ξέρω, αλλά εγώ μια ζωή μπλοκάκιας είμαι όπως και όλοι οι συνάδελφοι στο τμήμα της εταιρείας που δούλευα όταν δούλευα σε εταιρεία. ΟΚ σχεδόν όλοι. Οι πολύ παλιοί είχαν κανονική πρόσληψη.
Bonus 2 : Άμα πληρωνόντουσαν οι υπερωρίες στον ιδιωτικό τομέα τα τελευταία 10 χρόνια, η Ελλάδα δε θα είχε ιδιωτικούς υπαλλήλους καθότι θα είχαμε αγοράσει όλοι από μια βιλλάρα στα Μπαρμπέιντος και θα ψαρεύαμε..

Απορία #2 : Τι θα γίνει με τα μιστά, θα μας τα κόψουν όπως και όποτε θέλουν;
Απάντηση Προφήτου : Ναι, πέφτω από τα σύννεφα. Μεγάλο νέο. Βυθίστηκε και ο Τιτανικός αν δεν σας το είπαν. Τον τελευταίο μου χρόνο στην εταιρεία, περίμενα για 8 μήνες να βγει η καινούρια μου σύμβαση. Με ένα προσυμφωνημένο μισθό Χ.. Έμεινα 8 μήνες απλήρωτος, και στο τέλος (που χρώσταγα πλέον τα κέρατά μου παντού) βγήκε επιτέλους η σύμβαση και μου παν να πάω να την πάρω και να κόψω απόδειξη. Χέστηκα από τη χαρά μου γιατί θα παιρνα πολύ φράγκο. Ναι αμέ. "Ε επειδή τους τελευταίους μήνες δεν είχαμε και πολλή δουλειά τελικά σου βγάλαμε τη σύμβαση με X/2. Εντάξει;".. Αφού δε μου πε ο διευθυντής να σκύψω και λίγο, ευχαριστημένος έμεινα.

Απορία #3: Θα γυρίσουμε σε εργασιακό μεσαίωνα;
Απάντηση Προφήτου : Φιλαράκι, η Αναγέννηση ήταν κάτι που συνέβη στους άλλους. Το ίδιο και ο Διαφωτισμός. Το πιο λάσκα που μπορώ να σε αφήσω για να μη χαλάσουμε τις καρδιές μας είναι να σου πω ότι άντε, ήμασταν στον εργασιακό ύστερο μεσαίωνα και τώρα μπορεί να γυρίσουμε στον πρώιμο μεσαίωνα. Μέχρι εκεί καλά είμαστε;

Απορία #4 : Το μισθό του ΓΑΠ θα του τον μειώσει ο προϊστάμενός του;
Απάντηση Προφήτου : Δεν ξέρω αν το νομοσχέδιο μπορεί να περιλάβει και οργανισμούς που εδρεύουν εκτός Ελλάδος. Επίσης δεν ξέρω και τι περικοπές έχει ήδη κάνει το ΔΝΤ στο μισθό των υπαλλήλων του. Κοινώς, δεν ξέρω δεν απαντώ.

Απορία #5 : Οι μισθοί των βουλευτών θα μειωθούν γενικότερα;
Απάντηση Προφήτου : Φυσικά και θα μειωθούν, τι περίμενες; Να είμαστε όλοι εμείς στον τορβά και οι βουλευτές μας χαλαροί; Οι Εθνοπατέρες μας; Η αφρόκρεμα τση Ελλάδος; (μισό λεπτό να συγκρατήσω ένα λυγμό συγκίνησης). Σύμφωνα με εσωτερικές πληροφορίες, υπάρχει ολόκληρη παράγραφος στο νομοσχέδιο για τους μισθούς των βουλευτών. Σύμφωνα με αυτήν "οι μισθοί των εκλεγμένων αντιπροσώπων στην Ελληνική Βουλή καθώς και οποιουδήποτε κατέχει δημόσιον πόστον,υπουργικό θώκο,υφυπουργικό θώκο κλπ, θα μειωθούν κατά 59,42% άμεσα και όχι σταδιακά, άμα τη μετατροπεί της Κολάσεως εις χειμερινόν θέρετρον-σπα-σκι-σνοουμπορντ". Το λέει ξεκάθαρα δε μπορείς να πεις...

Απορία #5 : Ο ΓΑΠ πως βγαίνει και τα λέει αυτά , δε ντρέπεται;
Απάντηση Προφήτου : Ρε φιλλλαράκι, πλάκα με κάνεις; Εκπρόσωπος τύπου της κυβέρνησης είναι ο άνθρωπος. Ό,τι του πουν, λέει και αυτός.

Απορία #6 : Αυτή η Σοσιαλιστική Διεθνής έχει πάρει χαμπάρι ότι έχει νεοφιλελεύθερο πρόεδρο;
Απάντηση Προφήτου : Ρε φιλλλαράκι, στο ξαναλέω, πλάκα με κάνεις; Πότε θα καταλάβεις πλέον ότι οι πιο σκληροί δεξιοί είναι οι σοσιαλιστοαριστεροί; Έχεις δουλέψει ποτέ για σοσιαλιστή αφεντικό; Και μη τη λες πλέον Σοσιαλιστική Διεθνή. Ο ΓΑΠ σε πλαίσιο ανανέωσης και πράσινης πολιτικής θα τη μετονομάσει σε "The socialist Network"

Απορία #7 : Η Αριστερά τι σκατά κάνει στην Ελλάδα;
Απάντηση Προφήτου : Περνάει παιδικές αρρώστιες τώρα, άστην. 80 χρονώ γυναίκα, τώρα θυμήθηκε να περάσει μαγουλάδες.

Απορία #8 : Ο Σαμαράς, μπας και έχει δίκιο;
Απάντηση Προφήτου : Μέχρι της δηλώσεως του προφανούς ("Σήμερα είναι Τρίτη", "Ο μήνας είναι Δεκέμβρης", "Φοράω άσχημα γυαλιά") είναι 100% μέσα. Και εγώ μαζί του. Από κει και πέρα δε θα τον εμπιστευόμουνα ούτε για να μου ανάψει το θερμοσίφωνα.

Απορία #9 : εεε.. η Ντόρα;
Απάντηση Προφήτου : Ξέρω τι σκέφτεσαι. Έχεις ακούσει αρκετές φορές και τη Ντόρα και το Μπαμπά της να λένε πράγματα λογικά, που πονάνε αλλά είναι 100% αληθή. Και τρομάζεις γιατί σκέφτεσαι "ρε πούστη μου, δε γίνεται να συμφωνώ με το Μητσ.....κο, αποκλείεται, δεν είναι δυνατό να είναι οι μόνοι που λένε και δυό λογικές παπάρες". Το ίδιο παθαίνω και εγώ. Αλλά μέχρι εκεί. Έχουν τόσα πολλά κουσούρια, που η απλή δήλωση μιας σκληρής αλήθειας δε με πείθει για τις καλές προθέσεις τους. Και μην τρέξετε όλοι οι ρομαντικοί να με κατηγορήσετε για διάφορες παπάτζες. Αν έχεις μπροστά σου ένα διαμελισμένο πτώμα και ο ένας στο περιγράφει ως τριανταφυλλιά, ο άλλος στο περιγράφει ως τσιπούρα και ο τρίτος που είναι και ο χειρότερος στο περιγράφει ως διαμελισμένο πτώμα, ε ο τρίτος έχει δίκιο -για το πτώμα και μόνο- και ας είναι ο χειρότερος. (κλασσικό λογικό σφάλμα, τα χουμε ξαναπεί. Ad hominem. "Λέει μαλακίες επειδή είναι ο Χ.." OXI. ΠΟΤΕ! "Λέει μαλακίες γιατί λέει μαλακίες" ΟΠΟΙΟΣ και αν είναι)

Απορία #10 : Και τι κάνουμε ρε τώρα;
Απάντηση Προφήτου : Τι με πέρασες, κανα Μεσσία; Ιδέα δεν έχω. Δεν είμαι ούτε με αυτούς που ονειρεύονται γκιλοτίνες (και όποιον πάρει ο χάρος και μεταξύ μας άμα λάχει) ούτε με αυτούς που λένε "νταξ, θα περάσει" και απλά ονειρεύονται, τελεία. Είμαστε σε κρίσιμο σημείο και μπορεί να τον πιούμε, μπορεί να επιβιώσουμε.
Αν θα γίνει κάτι χοντρό; Δεν ξέρω. Μετά από αυτό το νομοσχέδιο και τον τρόπο που έρχεται στη βουλή, το μικρό μου μυαλό εκτιμά ότι αν δεν γίνει τίποτα χοντρό τώρα, χλωμό να γίνει γενικότερα. Και να σου πω κάτι, όπως το κόβω, μου φαίνεται ότι ΔΕ θα γίνει κάτι χοντρό. Είπα μου φαίνεται, δεν είπα βάζω χέρι στη φωτιά. Ο κόσμος που βλέπω γύρω μου είναι μουδιασμένος. Όλοι είναι ανήσυχοι και όλοι φοβούνται. Και ταυτόχρονα είναι όλοι υπέρμετρα τσαντισμένοι. Και δεν ξέρουν ποιον να εμπιστευτούν. Κανείς. Γιατί; Γιατί δεν υπάρχει ΕΝΑΣ ηγέτης, δε με ενδιαφέρει από ποια παράταξη, δε με ενδιαφέρει αν είναι αριστερός, δεξιός, κεντρώος, δε με ενδιαφέρει τίποτα. Δεν υπάρχει ΕΝΑΣ πούστης που να βγει και να εμπνεύσει τον κοσμάκη να τον ακολουθήσει. Κάπου. Πού; Δεν ξέρω. Το ξαναλέω, ΔΕΝ ΞΕΡΩ.  Αλλά και να υπήρχε, θα δούλευε το χαζοκούτι ολημερίς για να τον ξεφτιλίσει και θα άρχιζαν όλοι τα "ρε και αυτός υποκινούμενος είναι, τα ξέρουμε τώρα".
Έχεις τους ΠΑΣΟΚους, που πάνε να σε πείσουν πως η γη είναι επίπεδη.
Έχεις τους ΝΔιτες που πάνε να σε πείσουν πως η γή δεν είναι ακριβώς επίπεδη αλλά άμα πας στην άκρη θα πέσεις.
Έχεις τους Αριστερούς που έχουν γίνει 1000 φράξιες προσπαθώντας να ορίσουν το "επίπεδο" και το "όχι επίπεδο".
Έχεις και το ΚΚΕ που σου λέει ΟΧΙ ακόμα και αν του πεις καλημέρα...
Έχεις και bonus τον Καρατζαφέρη που την Τρίτη το πρωί κατά τις 9 είναι ΠΑΣΟΚος, γύρω στις 10 και αφού πιεί τον πρώτο καφέ είναι ΝΔ, μετά την επίσκεψη στο θρόνο είναι Ντορικός, και το απόγευμα είναι Παοκτζης. Ενίοτε είναι και ΚΟΔΗΣΟ και ενίοτε ΕΔΑ. Μερικές φορές είναι όλα μαζί ταυτόχρονα.
Ποιον θα βάλεις μπροστά; Πλάκα μου κάνεις; Αυτοί το δρόμο να τους πεις να περάσουν θα χαθούν.
Έχεις και τον Πάγκαλο ως αυτόφωτο ξεχωριστό πλανητ... εεε.. πολιτικό που σε βρίζει όλη μέρα.
Και άντε να πεις, έχει σε μερικά δίκιο. Γιατί ΕΧΕΙ σε μερικά δίκιο και μην κρύβεται πίσω από το δάχτυλό του ο ΔΕΗτζής απέναντι με απολυτήριο γυμνασίου που έπαιρνε 5500 καθαρά με τις υπερωρίες πέρισυ. (Όταν λέμε υπερωρίες εννοούμε και το κούρεμα στις 10 και τα τσίπουρα στις 12 και το γήπεδο την Κυριακή) (Όταν υπήρξα για μερικούς μήνες άνεργος, στάμπαρα πολύ δημόσιο υπάλληλο έξω κάθε μέρα. ΚΑΘΕ μέρα). Ναι έχει δίκιο σε μερικά, αλλά ρε φιλαράκι κοψε κάτι γιατί φάγατε μερικοί και οι υπόλοιποι πήραμε ακέραιο αριθμό μεταξύ 2 και 4. Πάρτα από αυτούς που φάγανε, δε λέω. ΠΑΡΤΑ. Αλλά κάνε και μια προσπάθεια να ξεχωρίσεις αυτούς που δε φάγαν,γιατί αυτοί που δε φάγαν είναι περισσότεροι. Πάρτα από κάτι φιλαράκια σου που χρωστάνε 5 μύρια στην Εφορία και το γυρνάνε στην τρελλή..Πάρτα από κάτι άλλους που ξύπνησαν μια μέρα και καλέ βρήκαν 250 χιλιάρικα στο λογαριασμό τους τυχαία καλέ. Πάρτα από κάτι άλλους που γυρόφερναν κάτι εκατομμύρια μάρκα και δεν ξέρουμε που τα πήγαν; Έλα που δεν ξέρουμε, ξέρουμε..Αλλά εκεί κάνουμε την τρελλή και επικαλούμαστε δημοκρατίες και ποινικοποίηση της πολιτικής ζωής και τέτοια. Όταν είναι να βάλουμε τους εργαζόμενους να πληρώνουν τον εργοδότη για να δουλεύουν, πάνε περίπατο οι δημοκρατίες και τα συντάγματα και τα λοιπά όμως. Η χοντροκωλάρα μας να ναι καλά και έχει ο Γιαραμπής για την πλέμπα.
Πάντως ένα έχω να παραδεχτώ στους πολιτικούς μας : Τα κότσια. Αν εγώ ήμουν σε ένα πόστο εταιρείας 10 χρόνια, είχα κλέψει, είχα μαδήσει τους τοίχους, είχα πηδήξει τις γραμματείς, είχα πάρει ασύμφορα δάνεια, είχα πάρει προμήθειες στις δεκαπλάσιες τιμές από το κανονικό, με καλούσε ο διευθυντής μου μέσα να του πω γιατί τα κανα πουτάνα, και τον κατάφερνα όχι μόνο να μη με απολύσει,αλλά να με βάλει και υπεύθυνο εξυγίανσης, ε θα μουν μεγάλος μάγκας.

Και ένα σοβαρό..

Αναδημοσιεύω από τον Ανεμο-ναυτίλο , χωρίς κανένα σχόλιο δικό μου. Τι να πεις δηλαδή...

Προς τον κ. Υπουργό Δικαιοσύνης, διαφάνειας και ανθρωπίνων δικαιωμάτων

Φέρες 10 Ιουνίου 2010

Κύριε Υπουργέ,
Ονομάζομαι Γιώργος Αποστολόπουλος και ζω, σήμερα, στον Έβρο.

Μέχρι πριν από επτά χρόνια ζούσα στην Κομοτηνή, όπου διατηρούσα και εργαζόμουν σκληρά σ΄αυτή, μια μικρή επιχείρηση παροχής υπηρεσιών ασφαλείας (security) η οποία βούλιαξε το 2003, κάτω από το βάρος μιας άσχημης συγκυρίας προσωπικών λαθών και λανθασμένων επιλογών, μιας άσχημης περιπέτειας με την υγεία μου, ψεύτικων υποσχέσεων εκ μέρους της πολιτείας και νόμων φτιαγμένων έτσι που να μη μ΄αφήσουν ν΄αναπτυχθώ παραπάνω από όσο χρειαζόταν για να μπορώ να πληρώνω τις υποχρεώσεις μου προς το δημόσιο.

Το δημόσιο, που ήθελα δεν ήθελα, το είχα συνεταίρο στην, κατά τα άλλα «ατομική» επιχείρησή μου. Ένας συνεταίρος που μόνο έπαιρνε απ΄το ταμείο, χωρίς ποτέ να δώσει τίποτα, χωρίς ποτέ να δουλέψει δίπλα μου στα ατέλειωτα ξενύχτια των φυλάξεων, χωρίς ποτέ να τρέξει μαζί μου στον ψυχοφάγο αγώνα για την είσπραξη των οφειλόμενων. Δεν επιδοτήθηκα ποτέ, Υπουργέ μου. Ούτε το βοήθημα που δινότανε στους νέους επαγγελματίες πήρα, γιατί, λέει, το επάγγελμά μου δεν ήταν στη λίστα. Όποιος άνοιγε ένα ψιλικατζίδικο για να απασχοληθεί αυτός και η γυναίκα του, το έπαιρνε αυτό το βοήθημα. Εγώ που φύλαξα μια πόλη και τη βιομηχανική της περιοχή δεν πήρα ποτέ τίποτα!

Ήρθατε τότε, οι πολιτικοί, και μου μιλήσατε για ανάπτυξη της Θράκης. Υποσχεθήκατε νόμους που θα φέρνανε επενδύσεις και δουλειά στον τόπο. Και με γελάσατε, κύριε. Δώσατε άπειρα χρήματα σε ψευτοεπενδυτές για να επιχειρήσουν στον τόπο μου. Ήρθανε οι απατεώνες – φίλοι της εκάστοτε κυβέρνησης- και στήσανε εργοστάσια – φαντάσματα για να αναπτύξουνε τάχα την παραμεθόριο περιοχή. Υποσχεθήκανε εκατοντάδες θέσεις εργασίας, συμφωνήσανε μαζί σας να απασχολήσουν ντόπιους άνεργους και στην συνέχεια λειτουργούσανε με έξι – εφτά άτομα προσωπικό κι αυτούς ξένους.

Δεν ελέγξατε ποτέ αν τήρησαν τη συμφωνία οι φίλοι σας. Αντίθετα συνεχίσατε να τους χρηματοδοτείτε. Κι όταν αυτοί τα μάζεψαν κι έφυγαν αφήνοντας πίσω τους κι άλλους άνεργους, εσείς πάλι δεν κάνατε τίποτα. Δώσατε στους ανθρώπους αυτούς χρήματα, που δεν ήταν δικά σας, για να αναπτυχθεί η Θράκη. Κι εκείνοι πήγαν και επένδυσαν τα χρήματα αυτά στις γειτονικές χώρες και βοήθησαν την ανάπτυξή στη Βουλγαρία και τα Σκόπια, αφήνοντας στη Θράκη μόνο χρέη και ακάλυπτες επιταγές, βυθίζοντας μικρομάγαζα σαν το δικό μου. Κάντε μια βόλτα στη ΒΙ.ΠΕ. Κομοτηνής, δείτε τα κουφάρια των ανεκπλήρωτων υποσχέσεων, δικών σας και δικών τους και θα καταλάβετε τι λέω.

Σε μια κίνηση απελπισίας, τότε, πήρα μια στίβα ακάλυπτες επιταγές που με είχανε φορτώσει αυτοί τους οποίους είχατε χρυσοπληρώσει για να με «αναπτύξουν» και πήγα στον Εισαγγελέα της έδρας ζητώντας του βοήθεια. Μου απάντησε πως δεν μπορεί να κάνει τίποτα, επειδή οι οφειλέτες μου ήταν ανώνυμες εταιρείες και πως θα πετούσα τα λεφτά μου αν προσπαθούσα να τους πιέσω να με πληρώσουν. Είχε δίκιο ο άνθρωπος και είναι ο μόνος που μου είπε την αλήθεια. Δεν τον άκουσα. Ξόδεψα εκατομμύρια σε δικηγόρους και κλητήρες, χωρίς ποτέ να πάρω κάτι απ΄τα χρωστούμενα. Σήμερα δεν έχω χρήματα να πληρώσω ένα δικηγόρο να μου παρασταθεί στη δύσκολη στιγμή μου. Το καλύτερο απ΄όλα; Το κράτος – συνεταίρος ήθελε το μερτικό του κι απ΄τα λεφτά που δεν εισπράχτηκαν ποτέ!

Με αδικήσατε Υπουργέ μου της δικαιοσύνης. Δεν φροντίσατε όταν τους δίνατε τα χρήματα, να φτιάξετε και τους κατάλληλους νόμους ώστε με τα χρήματα αυτά να κάνουν πράξεις τις υποσχέσεις. Μου τάξανε ανάπτυξη και μου δώσανε «πέτσινες» επιταγές. Μου τάξατε επιτυχία και μου φέρατε καταστροφή.

Τον καιρό της «δόξας» μου ήμουν απ΄τους αγαπημένους σας. Ένας πετυχημένος ντόπιος επιχειρηματίας, που έδινα δουλειά σε περισσότερο κόσμο απ΄όσο οι Χρυσοεπιχορηγούμενες Α.Ε.- πελάτες μου, πρόεδρος σε τρείς συλλόγους και μέλος του Δ.Σ. άλλων έξι, αγαπητός στην τοπική κοινωνία, απ΄τους πρώτους καλεσμένους στις διάφορες εκδηλώσεις και δεξιώσεις σας. Μέχρι που μου προτείνατε να γίνω δημοτικός σύμβουλος. Πιστεύατε, τότε, πως η παρουσία μου δίπλα σας θα τόνιζε τη λάμψη σας, νομίζατε πως θα μπορούσα να επηρεάσω ψηφοφόρους προς όφελός σας. Εκεί σας γέλασα, μια φορά κι εγώ. Ποτέ δεν είπα σε κανέναν, ούτε στη γυναίκα και τα παιδιά μου, ποιόν να ψηφίσει.

Με χειροκροτούσατε όταν, για χρόνια, με δικά μου έξοδα, επάνδρωνα το πυροφυλάκιο της Νυμφαίας, τη νύχτα, αφού η Πυροσβεστική Υπηρεσία δεν είχε το απαιτούμενο προσωπικό για να το κάνει. Με βραβεύσατε, γιατί ήμουν απ΄τους πρωτεργάτες που έστησαν το παράρτημα της Ελληνικής Ομάδας Διάσωσης στη Ροδόπη Με αποκαλούσατε ραχοκοκαλιά της οικονομίας τότε. Σήμερα, που δεν έχω να πληρώσω φυσικοθεραπευτή για τον διαλυμένο μου αυχένα, δε με θυμάται κανείς σας.
Ήμουν η καλύτερη παρέα, τότε, όπου βρισκόμουν γινόταν γλέντι.

Σήμερα, οι λίγοι φίλοι που μου απομείνανε, τις λίγες φορές που με επισκέπτονται, μου φέρνουν για δώρο τα αντικαταθλιπτικά μου, που ξέρουν πως δεν έχω τη δυνατότητα να αγοράσω. Το σπίτι μου ήταν πάντοτε γεμάτο κόσμο, τότε. Σήμερα ζω σ΄ένα καλύβι στο Δέλτα του Έβρου, ξεχορταριάζοντας αυλές, σκάβοντας μπαξέδες και ξεναγώντας τους επισκέπτες στο βάλτο για να επιβιώσω. Δεν παραπονιέμαι, πληρώνω τα λάθη μου. Πληρώνω όμως και τα δικά σας λάθη κι αυτό είναι αδικία κύριε Υπουργέ της δικαιοσύνης.

Κι εδώ ήρθατε και με βρήκατε κι εδώ με χειροκροτήσατε, γιατί ήμουν , λέει, ο ακρίτας και ο φύλακας των συνόρων. Και πάλι με γελάσατε. Λίγα χρόνια μετά, θελήσατε –στο όνομα κάποιας τάχα πράσινης ανάπτυξης και για λογαριασμό των συμφερόντων που θέλουνε να φτιάξουν bungalows στο Δέλτα- να με διώξετε κι από δω. Από ακρίτας έγινα καταπατητής απ΄τη μια μέρα στην άλλη!
Έτσι πήγε η ζωή μου, αυτή ήταν η επαφή μου με την πολιτεία και τους πολιτικούς της. Όπου ανταμώσαμε με πιάσατε κορόιδο, όποτε με ζυγώσατε ήταν για να με εκμεταλλευτείτε.

Με κοροϊδέψατε για χρόνια όταν οι δάσκαλοί μου στο σχολειό μου μαθαίνανε πως ο Τούρκος είναι ο εχθρός μου, όταν οι αξιωματικοί μου στο στρατό μου μιλάγανε για τη γενοκτονία των Ελλήνων της Μικρασίας ή με κοροϊδέψατε όταν είπατε πρόπερσι πως οι πρόγονοί μου πέθαναν λόγω συνωστισμού; Ποιο απ΄τα δύο είναι αλήθεια και ποιο ψέμα; Η γιαγιά μου πάντως που πέθανε δείχνοντας προς την Αίνο, μίλαγε για σφαγή.

Με κοροϊδέψατε όταν με κάνατε έφεδρο αξιωματικό, γιατί τάχα ήμουν καλύτερους απ΄τους άλλους. Μου πήρε χρόνια για να καταλάβω ότι απλά μου κλέψατε έξι επί πλέον μήνες απ΄τη ζωή μου και πως με θέλατε μόνο για να κάνω το άχαρο κομμάτι της δουλειάς και για να πληρώσω στο τέλος τα υλικά που είχανε χάσει οι επαγγελματίες του στρατού σας. Κανείς δε θα θυμάται σήμερα εκείνο το τρελό παιδί που το ΄87, χωρίς να του το ζητήσει κανείς, πέρασε νύχτα το ποτάμι, με το κουπί, για να δει αν οι Τούρκοι είχαν φέρει άρματα απέναντι. Κανείς, εκτός ίσως από κείνον τον συνταγματάρχη που με κοίταγε με γουρλωμένα μάτια, όταν του ΄λεγα πως στην άλλη όχθη δεν υπάρχει ψυχή.

Μα την έκφραση του προσώπου του, εγώ δε θα την ξεχάσω ποτέ. Ήταν το παράσημό μου εκείνο το βλέμμα. Κι ήταν καλύτερο απ΄οποιοδήποτε παράσημο θα μπορούσε να μου δώσει κάποιος από σας. Με κοροϊδέψατε όταν κάνατε πως δε βλέπατε τα 4 ένσημα που μου κόλλαγε ο εργοδότης μου, ενώ δούλευα 7 μέρες τη βδομάδα, 12 ώρες τη μέρα, για να μη χάσω τη δουλειά, να θρέψω τα παιδιά μου, να τα μεγαλώσω με αξιοπρέπεια, χωρίς να ζητώ ενίσχυση από γονείς και πεθερικά.

Με κοροϊδέψατε όταν μου τάξατε προκοπή κι ένα καλύτερο μέλλον αν έστηνα τη δική μου επιχείρηση και με εξαπατήσατε λέγοντάς μου πως είναι υποχρεωτικό να ασφαλιστώ, για να μου φυλάξετε τα χρήματα που πιθανόν δεν θα μπορούσα να αποταμιεύσω μόνος μου για την περίθαλψη και τα γεράματά μου. Με ξεγελάσατε όταν μου είπατε πως δεν μ΄αφήνετε να διαλέξω μόνος τον ασφαλιστικό μου φορέα, γιατί ο μόνος αξιόπιστος ήταν αυτός που διαλέξατε εσείς για λογαριασμό μου. Κι ύστερα πήρατε τα χρήματα αυτά και τα παίξατε, τα χάσατε στο τζόγο, στο χρηματιστήριο, στα δομημένα ομόλογα. Και συνεχίζετε να με κοροϊδεύετε κυνηγώντας τους απατεώνες με άσφαιρες επιτροπές και εξεταστικές του τύπου: «όσα κόμματα, τόσα πορίσματα», που δε θα στείλουν ποτέ κανένα κλέφτη στη φυλακή και το ξέρουμε όλοι.

Εγώ όμως θα πάω στη φυλακή Υπουργέ μου. Το δικαστήριο εξέδωσε απόφαση εξάμηνης φυλάκισης μου, επειδή δεν πλήρωσα τις εισφορές μου στο ΤΕΒΕ από το 2006 μέχρι το 2009. Μα η επιχείρησή μου βούλιαξε το 2003. Από τότε είμαι ανασφάλιστος. Τι μου προσέφερε όλα αυτά τα χρόνια το ΤΕΒΕ; (μπορεί εσείς να το λέτε ΟΑΕΕ, αλλά ο λαός σας το λέει ΤΕΒΕ, κύριε, και είναι η πιο σφιχτή θηλιά στο λαιμό του κάθε επαγγελματία).

Τι τους χρωστάω; Γιατί να τους πληρώσω; Τι θα μου προσφέρουν; Το ταμείο το βουλιάξατε εσείς, όχι εγώ. Όλοι πια ξέρουν πως ο μεγαλύτερος οφειλέτης προς τα ταμεία, ο χειρότερος κακοπληρωτής είναι το κράτος. Πήγε κάποιος από σας φυλακή για να πάω κι εγώ;

Γιατί να φυλακιστώ; Μήπως εγώ δεν ήθελα να είμαι ασφαλισμένος; Τα λεφτά μου έχασα. Δεν έκλεψα, δεν εξαπάτησα κανέναν. Μαζί με την επένδυσή μου έχασα και τα καλύτερα χρόνια της ζωής μου. Τόσος κόπος, τόσα όνειρα και τόσο μεράκι πήγαν χαμένα. Έχασα και την αξιοπρέπειά μου. Έγινα «αυτός που φαλίρισε», «αυτός που βάρεσε κανόνι». Επειδή είμαι φτωχός θα με φυλακίσετε; Τι θα κερδίσει το κράτος μ΄εμένα στη φυλακή; Τίποτα, αντίθετα θα επιβαρυνθεί με την διατροφή και την ιατροφαρμακευτική μου περίθαλψη.

Ποιο έγκλημα διέπραξα ώστε να χρειάζομαι σωφρονισμό; Κανένα και το ξέρετε. Ποιος κινδυνεύει από μένα και μου πρέπει εγκλεισμός; Κανείς και το γνωρίζετε. Με κλείνετε μέσα, για να εκβιάσετε εμένα και μέσα από μένα τους δικούς μου ανθρώπους, να σφιχτούν, να βρουν λεφτά, να πληρώσουν για να με βγάλουν. Για να μπορέσετε να συντηρήσετε την απάτη που εσείς λέτε ΟΑΕΕ κι εγώ ΤΕΒΕ, με τους εκατονταπλάσιους απ΄όσους χρειάζεται υπαλλήλους και τις μισές παροχές σε σχέση με τις εισφορές, από οποιαδήποτε ιδιωτική ασφαλιστική εταιρεία. Για να΄χετε κάπου να διορίζετε τους δικούς σας ανθρώπους, να μαζεύετε τους ψήφους.

Όμως όχι κύριε. Τούτη τη φορά δεν πιάνομαι κορόιδο. Ούτε εγώ ούτε οι δικοί μου έχουμε τα χρήματα, αλλά και να τα΄χα δεν τα΄δινα. Χίλιες φορές κρατούμενος, παρά ξανά κορόιδο. Το χρέος προς την πατρίδα μου το΄καμα. Το χρέος προς το κράτος, την πολιτεία σας –που καμιά σχέση δεν έχει με την πατρίδα μου έτσι πως την καταντήσατε- θα το πληρώσω στο κελί. Δεκάρα δε σας δίνω, γιατί δεν την αξίζετε, γιατί δε δουλέψατε για να την δικαιούστε.

Αλλάξατε πολλοί Υπουργοί δικαιοσύνης όλα αυτά τα χρόνια. Κανείς δεν είχε την τιμιότητα να πει: «αυτός ο νόμος που φυλακίζει νοικοκύρηδες γιατί φτωχύνανε, είναι άδικος, τον καταργώ». Μα αυτή η ανοησία πρέπει επιτέλους να σταματήσει. Ξέρετε Υπουργέ μου ότι σήμερα στη χώρα μας χρειάζεται κανείς περισσότερα χρήματα για να κλείσει μια επιχείρηση από όσα για να την ανοίξει; Ξέρετε άραγε πόσες εκατοντάδες χιλιάδων πολιτών είναι επιχειρηματίες μόνο στα χαρτιά και ψάχνουν μεροκάματο για να΄χουνε να φάνε; Επιχειρηματίες φαντάσματα, φορτωμένοι με νεκρές επιχειρήσεις που το μόνο που προσφέρουν πια είναι ποσοστιαίες μονάδες σε κάποιες κάλπικες στατιστικές. Σας βολεύει να λέτε πως είμαστε χώρα αυτοαπασχολούμενων;

Άνθρωποι σαν και μένα, σήμερα, δεν προσφέρουν τίποτα στην κοινωνία. Όχι γιατί δε θέλουν, αλλά γιατί δεν τους αφήνει το πτώμα που κουβαλούν στη ράχη τους. Γιατί δεν απλοποιείτε τα πράματα; Ίσως αν απαλλαγούμε απ΄το νεκρό βάρος να μπορέσουμε να προσφέρουμε κάτι στο σύνολο. Χρεοκοπημένοι είμαστε, όχι πεθαμένοι. Γιατί μας στερείτε το δικαίωμα της δεύτερης προσπάθειας; Εσείς αν δεν εκλεγείτε με την πρώτη, δε θα ξαναβάλετε υποψηφιότητα την επόμενη τετραετία; Αν δεν πάει καλά το εκλογικό σας ποσοστό, θα πάτε στη φυλακή;

Όλα αυτά βέβαια ισχύουν για μας τους μικρούς. Οι άλλοι οι μεγάλοι, οι φίλοι και σπόνσορες, όσες φορές χρεοκοπούν, άλλες τόσες επιδοτούνται. Κι αυτοί που πήραν τις επιδοτήσεις κι έφυγαν συνεχίζουν τη ζωή τους στη βίλλα τους στην Κούβα ή πάνε και ρίχνουν τη θαλαμηγό τους πάνω στις ξέρες του Αιγαίου. Εγώ ο εχθρός της έννομης τάξης πάω στη φυλακή, επειδή δεν είχα να πληρώσω για την ασφάλειά μου, για το γιατρό του παιδιού μου. Δικαιοσύνη Υπουργέ μου!

Αλλάξανε πολλοί λειτουργοί της Δικαιοσύνης όλον αυτόν τον καιρό. Κανείς δεν είχε τα κότσια να πει: «αυτός ο νόμος που κλείνει σπίτια είναι άτιμος. Δεν τον εφαρμόζω». Και πώς να το κάνετε; Κάτι τέτοιοι νόμοι είναι που γεμίζουν τα δικαστήρια με κατηγορούμενους, που δίνουν δουλειά στους συναδέλφους σας δικηγόρους. Κι αυτής της κυρίας με την παλάντζα, που χετε πάνω απ΄τα κεφάλια σας, δεν της βάλατε το πανί για να μη βλέπει ποιόν δικάζει, το βάλατε για να μη βλέπει ο κόσμος πως της τα΄χετε βγάλει τα μάτια από τη ρίζα. Και μάλλον την κουφάνατε κι όλας. Αλλιώς, δεν μπορεί, κάτι θ΄άκουγε απ΄το κλάμα ενός ολόκληρου λαού.

Ερήμην με δικάσανε, Υπουργέ μου. Δεν με ειδοποιήσανε να πάω στο δικαστήριο. Ίσως για να μην ακούσουνε αυτά που σου γράφω σήμερα. Δεν είναι που δε με βρήκανε, ξέρανε που μένω όταν ήταν να μου κοινοποιήσουν την απόφαση. Αυτή είναι η δικαιοσύνη, αυτή η διαφάνεια κι αυτά τα ανθρώπινα δικαιώματα που υπηρετείτε. Με κοροϊδέψατε όταν μου μιλήσατε για αλλαγή, με εξαπατήσατε όταν μου υποσχεθήκατε επανίδρυση του κράτους. Τίποτα δεν αλλάξατε, τίποτα δεν επανιδρύσατε. Ψέματα μου είπατε. Εκτός τόπου και χρόνου είσαστε όλοι σας. Έχετε χάσει κάθε επαφή με την πραγματικότητα και το λαό σας.

Μετατρέψατε το κοινοβούλιο σε μια εισπρακτική Α.Ε. που το μόνο που κάνει είναι να ψάχνει τρόπους και να ψηφίζει νόμους για να πάρει όσο γίνεται περισσότερα χρήματα απ΄τον πολίτη. Οι πολίτες σας αποκαλούν κλέφτες εκεί έξω αλλά μάλλον δεν το ακούτε ή αν το ακούτε δεν φαίνεται να σας απασχολεί. Οι πολίτες δε νοιάζονται αν τα χρήματα που πήρατε ήταν μίζα ή προεκλογική χορηγία. Πως θα διαπραγματευτεί μετεκλογικά ο Υπουργός με τον επιχειρηματία που του ΄δωσε χρήματα προεκλογικά για να γίνει Υπουργός; Ίσως στη δικαιοσύνη να περνούν τέτοια τερτίπια και η διαφορετική ονοματοδότηση του «δώρου» να αθωώνει. Η κοινή γνώμη όμως δεν γελιέται πια. Για τον απλό πολίτη τα πράματα είναι απλά: ή πήρες χρήματα ή δεν πήρες.

Ο κόσμος εδώ έξω έχει σχεδόν πειστεί ότι η μεγαλύτερη περιπέτεια της δημοκρατίας στην Ελλάδα δεν ήταν η χούντα αλλά η μεταπολίτευση. Το δίλλημα πλέον δεν είναι αν θα κυβερνήσει το ένα κόμμα ή το άλλο αλλά αν αυτός που θα μας απαλλάξει από σας θα είναι λοχίας, λόγιος ή επιχειρηματίας. Κι αυτό είναι ντροπή για κάθε δημοκράτη και για κάθε Έλληνα. Ξεφτιλίσατε τη δημοκρατία μέσα στο ναό της, το κοινοβούλιο. Ποιος μπορεί να μου εξηγήσει πως γίνεται σ΄ένα κοινοβούλιο που θέλει να λέγεται δημοκρατικό, να υπάρχουν κομματικές γραμμές; Γιατί ο δημοκρατικά εκλεγμένος βουλευτής πρέπει να ψηφίσει ενάντια στη θέληση των ψηφοφόρων του και της περιοχής που τον εξέλεξε για να προασπίσει τα συμφέροντά της και γιατί αν δεν το κάνει ο αρχηγός τον διώχνει από το κόμμα; Δεν αντιπροσωπεύει εμένα εκεί; Για να στηρίζει τον αρχηγό του τον έστειλα;

Είναι δημοκρατικό να διορίζει ο αρχηγός υπουργούς που δεν έχουν εκλεγεί απ΄το λαό; Αν είναι τι τους θέλουμε τους βουλευτές; Μόνο για να τους πληρώνουμε; Ας ψηφίζουμε έναν αρχηγό, να διαλέγει ποιους θέλει για υπουργούς, να κάνει τα κουμάντα του όπως καταλαβαίνει. Βλέπετε; Μόνοι σας απαξιωθήκατε. Εσείς κάνατε τον κόσμο να πιστέψει πως δεν σας χρειαζόμαστε, πως ο βουλευτής το μόνο που κάνει είναι θεατρινίστικα ξεσπάσματα, άσκοποι λόγοι γεμάτοι βερμπαλισμούς και επίδειξη ρητορικής δεινότητας και στο πηλίκον ουδέν!

Γιατί η υπουργός παιδείας στέλνει το παιδί της σ ένα σχολειό (ΙΒ θαρρώ το λένε) από το οποίο δεν μπορεί να μπεί παρά μόνο σε πανεπιστήμια του εξωτερικού; Δεν της κάνουν τα Ελληνικά; Υπουργός παιδείας είναι, ας τα κάνει καλύτερα. Εμένα όταν οι κόρες μου παίρνανε το πτυχίο τους από τα ΙΕΚ καμάρωνα Και συγχρόνως έκλαιγα που δεν είχα τα λεφτά να τις στείλω κάπου ψηλότερα.

Έτσι όπως κλαίω και σήμερα, στη σκέψη πως το 3,5 χρονών παληκαράκι μου (ένα δώρο που μου΄στειλε ο Θεός στα 47 μου, τότε, να γλυκάνει τη δυστυχία μου, να διώξει απ΄το χέρι μου το όπλο που μέρα με τη μέρα ζύγωνα πιο κοντά στο κεφάλι μου, να μου ξαναδώσει δύναμη και θέληση για ζωή) που είναι κολλημένο πάνω μου σα βδέλλα, θα πρέπει να ζήσει μακρυά μου όσο καιρό θα είμαι κρατούμενος. Για μένα, βλέπετε, δεν είναι τίτλος τιμής να μεγαλώνει το παιδί μου χωρίς πατέρα.
Σήμερα θα τις έστελνα κι εγώ έξω γιατί θα θεωρούσα ντροπή να μάθουν τα παιδιά μου γράμματα στο εκπαιδευτικό σύστημα που έδιωξε τη Χαρά Νικοπούλου απ΄το Μεγάλο Δέρειο.

Αυτά κι άλλα πολλά τέτοια κουβεντιάζει ο λαός σας σήμερα, Υπουργέ μου. Αυτά ρωτάει κι απαντήσεις δεν παίρνει. Δεν ήταν αναρχικοί, ούτε αντιεξουσιαστές που φωνάζανε τις προάλλες να καεί η βουλή. Άνθρωποι σαν εμένα ήτανε και σαν το συχωρεμένο τον πατέρα μου. Άνθρωποι που πιθανόν να μην έχουν ξαναπάει σε συλλαλητήριο ποτέ τους. Και το «να καεί» δεν ήταν μίσος ούτε κακία. Η τελευταία, η απελπισμένη λύση είναι. Όταν δεν αποδίδει κανένα άλλο μέσο, βάζεις φωτιά στο χωράφι για να ξεφορτωθείς τα ζιζάνια. Αυτό σας φώναξε ο κόσμος. Μα ούτε κι αυτό τ΄ακούσατε. Τίποτα δεν ακούτε πια.

Αμπαρωμένοι σ΄ένα δικό σας κόσμο, πολύ μακριά απ΄το δικό μου κι ακόμη μακρύτερα απ΄τον πραγματικό, θωρακισμένοι, κυκλωμένοι από σωματοφύλακες μη σας πειράξει κανείς, από μυαλοφύλακες μη τυχόν κι αλλάξει η σκέψη σας, από ψυχοφύλακες, μήπως αγγίξει κανείς την ψυχή σας και ξεφύγει κάποιο ίχνος ανθρωπιάς, από διορισμένους κόλακες που σας γλύφουν λέγοντας πως ότι κάνετε είναι σωστό και φροντίζουν να μη δείτε ποτέ την πραγματικότητα, απόμακροι κι απρόσιτοι, άτολμοι και άβουλοι εκτελεστές των εντολών που σας δίνουν ξένοι, πειθήνια όργανα μιας θολής παγκόσμιας διακυβέρνησης, στην οποία κάποιοι λίγοι από σας θα είναι κάτι λίγο κι υπόλοιποι, μαζί με μας, απολύτως τίποτα.

Τέλειωσε η εποχή σας κύριε. Μόνοι σας την τελειώσατε. Δεν θα΄χει πιά λαοθάλασσες στις συγκεντρώσεις σας. Ούτε οι «βολεμένοι» θα΄ρχονται πια από φόβο μη τους πάρει κι αυτούς η μπάλα. Ήδη άρχισαν να σας «κράζουν» στο δρόμο. Ο λαός ψάχνει να βρει αλλού τη σωτηρία. Δεν πιστεύουμε πως θα δώσουν τη λύση οι ξενόφερτοι σωτήρες, όσα δανεικά κι αν φέρουν, ούτε οι ξενοσπουδαγμένοι μας πολιτικοί που τά ΄μαθαν όλα εκεί έξω, εκτός απ΄το πώς σκέφτεται και αντιδρά ο λαός που ήρθανε να κυβερνήσουν. Ούτε και στους παλιότερους έχουμε εμπιστοσύνη. Επί 36 χρόνια οι ίδιοι άνθρωποι μας πήγαν απ΄το κακό στο χειρότερο, εξαφάνισαν τον όποιο πλούτο παρήγαγε η χώρα. Τι άλλαξε σήμερα και θα μας πάνε στο καλύτερο;

Και ούτε το: «δεν είμαστε όλοι ίδιοι» περνάει πιά. Αν υπάρχουν καλοί και κακοί στο κοινοβούλιο, τότε τα πράματα είναι απλά. Αν οι καλοί είστε περισσότεροι διώξτε τους κακούς. Αν πάλι είναι οι κακοί περισσότεροι ας σηκωθούν να φύγουν οι καλοί, να ξέρουμε τι μας γίνεται. Μα ούτε το ΄να θα γίνει ούτε τ΄άλλο. Η καρέκλα έχει κόλλα, έτσι δεν είναι; Ή μήπως είναι μέλι;
Έτσι είναι και το ξέρω, κύριε. Και, αντίθετα από σας, τις αποφάσεις μου τις έχω πάρει. Την ερχόμενη βδομάδα θα πάω στον κ. εισαγγελέα της Κομοτηνής για να εκτελέσει την ποινή που μου επέβαλε. Με το κεφάλι ψηλά θα πάω, να πληρώσω για τα λάθη μου, το μεγαλύτερο απ΄τα οποία είναι που πίστεψα σε σας και το νόμο σας και σας άφησα να με ξεγελάσετε τόσες φορές.

Κι αφού ξεχρεώσω ότι χρωστώ στην πολιτεία σας, θα περάσω στην απέναντι πλευρά του ποταμιού, να ζητήσω απ΄τους γειτόνους να με αφήσουν να στήσω εκεί το καλύβι μου. Είναι φιλόξενοι άνθρωποι, δε φαντάζομαι να μου αρνηθούν. Από κει και πέρα, όταν η χώρα που ζώ με πληγώνει, θα πονάει λιγότερο γιατί δεν θα είναι η πατρίδα μου. Δεν φεύγω χωρίς να πληρώσω το λογαριασμό, δεν με λένε Χριστοφοράκο και θέλω τα παιδιά μου να συνεχίσουν να φέρουν το όνομά μου με περηφάνια.
Θα φύγω για να ζήσει ο γιός μου μακριά από σας, μη μάθει πως φερθήκατε στον πατέρα του και γίνει αντιεξουσιαστής για να σας χτυπήσει. Γιατί εξουσία εξασκείτε όχι διακυβέρνηση. Γιατί εξουσιάζετε, δεν διοικείτε. Γιατί η εξουσία είναι βία και βία θα φέρει.

Δεν έγραψα για να ζητήσω χάρη, δε σας την κάνω τέτοια χάρη. Δε θέλω κάποιο ρουσφέτι, θέλησα να μιλήσω στον υπουργό της δικαιοσύνης, για τις αδικίες που, χρόνια τώρα, βασανίζουν τον τόπο μου και τους ανθρώπους του. Δεν έγραψα την ιστορία της ζωής μου, την ιστορία του Θρακιώτη μικρομεσαίου της γενιάς μου σας αφηγήθηκα και την ιστορία του πολιτικού της γενιάς σας έτσι όπως την είδαμε εμείς.Θέλησα να μοιραστώ την πίκρα μου με τον Υπουργό, γιατί είμαι σίγουρος πια πως τα βογγητά του λαού δεν φτάνουν στα υπουργεία και αυτό είναι αδικία κύριε Υπουργέ της δικαιοσύνης.

Γιώργος Κ. Αποστολόπουλος

Πολιτική κουζίνα

Κάτι μου είπε η Ροδιά στο twitter για πολιτική, μουσακά και γαστριμαργία γενικότερα.

Δίκιο είχε. Η πολιτική είναι σαν το μουσακά και οι πολιτικοί σαν τους μάγειρες.

Τι εννοούμε; Η πολιτική είναι ένα πολυεπίπεδο πράγμα. Σαν το μουσακά. Έχεις μια βάση με ένα αγαπητό υλικό (μελιτζάνα), του βάζεις από πάνω άλλο ένα αγαπητό υλικό (πατατούλα), μετά φτιάχνεις έναν κιμά μπερεκέτ, πλούσιο και πικάντικο και από πάνω τελειώνεις με μια ωραία μπεσαμελίτσα - με κανονικό βούτυρο και ολόπαχο γάλα φτιαγμένη, και μια τζούρα μοσχοκάρυδο-πασπαλισμένη με μπόλικο τυράκι και τσουυπ σερβίρεις. Φυσικά μπορεί ανάλογα το μάγειρα, τα υλικά να είναι από βιολογικά, μέχρι βιολογικά απόβλητα. Το θέμα είναι να είναι ωραίο στο μάτι και στον ουρανίσκο. Άμα πέσει στο στομάχι, βοήθειά σας και να παρακαλάτε να μη βγει μουλάρι ο Αστραχάν. Επίσης ανάλογα το μάγειρα ή σέφ ποικίλλει και το μέγεθος της μερίδας. Από μερίδα-μαμάς μέχρι μερίδα-εστιατόριο με αστέρι Μισελέν-χωράει σε κουταλάκι του γλυκού-αλλά το πιάτο είναι ένα στρέμα.

Σε αυτό λοιπόν το ποστάκι αποφάσισα να χωρίσω τις συνταγές για πολιτικούς μουσακάδες ανάλογα με το κόμμα-μάγειρα.

1. Μουσακάς Νέα Δημοκρατία - Ο ταβερνιάρικος

Ο μουσακάς Νέα Δημοκρατία είναι πληθωρικός και μερακλίδικος. Είναι μαγκιόρικος και σε μεγάλη μερίδα, με γύψινο πιάτο φιφτις. Σου δίνει την αίσθηση παραδοσιακού μαγειρίου με μπόνους τον Φιλικό και Χαμογελαστό Χοντρούλη Ταβερνιάρη με την κλασσική λιγδωμένη ποδιά, το καρώ πουκάμισο και το "τι θα πάρουν τα παιδιά μας". Ο κιμάς είναι σαλτσερός και τίγκα στο μπαχάρι και την κανέλα. Η μπεσαμέλ έχει 2 κουταλιές παραπάνω βούτυρο από όσο πρέπει -για να πάρει άρωμα-και μπόλικο μοσχοκάρυδο. Η μελιτζάνα είναι καλοτηγανισμένη σε ελαιόλαδο, και η πατάτα χοντροκομμένη και παπαριασμένη στη σάλτσα του άνωθεν κιμά. Το πρόβλημα είναι ότι ο κιμάς παίζει να είναι τρελλή σαπίλα και το γάλα ξυνισμένο, αλλά με τα μπαχαρικά που χώνει ο μάγειρας, όλοι τρώνε και λένε μπιραλλάχ. Το κακό είναι ότι τα κομμάτια είναι λίγα και οι πεινασμένοι πολλοί.

2. Μουσακάς Πασόκ - Ο μετα-μουσακάς

Ο μουσακάς ΠΑΣΟΚ είναι μουσακάς του 21ου αιώνα. Είναι πιο λάϊτ, με τη μελιτζάνα ψητή χωρίς λάδι και την πατάτα βραστή αντί τηγανιτή. Ο κιμάς δεν είναι τσιγαρισμένος αλλά βράζει στη σάλτσα του, και το κρεμμύδι είναι βιολογικό. Η μπεσαμέλ, την πρώτη φορά που τη φτιάξανε επίσης δε τσιγάρισαν το βούτυρο με το αλεύρι -για να είναι υγιεινή- και τους βγήκε αλευρόκολλα, αλλά στην επόμενη έκδοση το έμαθαν καλύτερα και βγήκε μπεσαμέλ. Ο μουσακάς παρασκευάζεται μόνο από ανθρώπους μορφωμένους, με πτυχία και οπωσδήποτε προφίλ στο facebook και όχι από τυχάρπαστες ψιλικατζούδες και καλτσόβρακα. Ο μάγειρας πήρε τη συνταγή από το μπαμπά, και την παράλλαξε για να ταιριάζει περισσότερο στο αθλητικό και τεχνολογικό προφίλ του. Ο κιμάς είναι λεπτοκομμένος σε υπερσύγχρονο μίξερ/κρεατομηχανή που συνδέεται με usb για να παίρνει data κοπής, η μελιτζάνα προέρχεται από υδροπονική φάρμα, και το αλάτι είναι κόσερ fleur du sel. Επειδή είναι μια νεωτεριστική άποψη περί μουσακά, δεν τον λένε πλέον "μουσακά" αλλά "κονφί μελιτζάνας με γκανας μοσχαριού και αφρό βουτυρογάλακτος". Σερβίρεται σε πιάτο 3x3 τετραγωνικά και η μερίδα χωράει σε αντικειμενοφόρο πλάκα μικροσκοπίου. Το κακό είναι ότι έχει φτιαχτεί με τις καλύτερες προθέσεις, αλλά δε φτάνει ούτε για να χορτάσει 2 πεινασμένα κωλοβακτηρίδια.

3. Μουσακάς ΣΥΝ-ΣΥΡΙΖΑ-Συνιστώσες-κλπ - Ο αντισυστημικός μουσακάς

Κατ'αρχήν αυτός είναι επαναστατικός μουσακάς που πάει κόντρα στο ρεύμα και στις αρτηριοσκληρωτικές παραδόσεις. Για αυτό φτιάχνεται με μπακαλιάρο αντί για κιμά, κολοκύθι αντί μελιτζάνα, πατάτα αντί για κανονική πατάτα (θα εξηγήσω) και σκορδαλιά αντί για μπεσαμέλ. Η πατάτα του ΣΥΡΙΖΑ είναι άλλη πατάτα. Συντροφική. Αγωνιστική. Αγορασμένη από οικολογικές φάρμες ορθής πρακτικής στη Βενεζουέλα του Τσάβες. Στο ΣΥΡΙΖΑ έχουν αλλάξει την πολιτική παρασκευής του μουσακά. Έχουμε έναν υπεύθυνο ξαλμυρίσματος του μπακαλιάρου. Έναν υπεύθυνο κοπής και μαγειρέματός του. Έναν υπεύθυνο μεταφοράς ελαιολάδου. Έναν υπεύθυνο αποφλοίωσης πατάτας και έναν τηγανίσματός της. Έναν υπεύθυνο μεταφοράς σκόρδου, έναν υπεύθυνο αγοράς ψωμιού και έναν υπεύθυνο ψιλοκοπής κολοκυθιού. Ο υπεύθυνος που κόβει και μαγειρεύει το μπακαλιάρο όμως έχει απαίτηση να έχει άποψη για την αποφλοίωση της πατάτας και αυτός που μεταφέρει το σκόρδο θέλει τη θέση αυτού που ψιλοκόβει τα κολοκύθια, ενώ ο κολοκυθοκόφτης πριονίζει την καρέκλα του πατατοαποφλοιωτή. Ο εν αποστρατεία μάγειρας προσπαθεί να υποστηρίξει αυτόν που μαγειρεύει το μπακαλιάρο ως κύριο ενορχηστρωτή της παρασκευής του αγωνιστικού μουσακά ενώ υπομάγειρας του εν αποστρατεία μάγειρα τσουρνεύει σκορδαλιά και βάζει λόγια σε αυτόν με τα σκόρδα. Τελικά μουσακάς δε φτιάχνεται, ούτε καν αγωνιστικός και όλοι καταλήγουν να τρώνε σουβλάκια στον Κάβουρα.

4. Μουσακάς ΛΑΟΣ - Ο πατριωτικός

Βγαλμένος μέσα από την παραδοσιακή συνταγή της σμυρνιας γιαγιάς και του αϊβαλιώτη παππού, κουβαλάει πάνω του τα αρώματα της προσφυγιάς και των χαμένων πατρίδων. Όταν τον τρως νομίζεις ότι κάπου από πίσω σου τραγουδάει ένα παραπονιάρικο ρεμπέτικο η Ρόζα Εσκενάζι και μυρίζεις τη θαλασσινή αύρα από το Κιαί της Σμύρνης. Θυμάσαι το Βενέζη και του "Χατζηφράγκου". Μαγειρεμένος σε μπακιρένιο ταψί πάνω από χόβολη, με ξύλινη κουτάλα και τη δροσιά της λεμονιάς στον κήπο, και σταυρωμένος από το ροζιασμένο χέρι της γιαγιάς, τη στιγμή που μπαίνει στο φούρνο (ψέλνοντας παράλληλα και το Άμωμοι εν οδώ). Την ώρα που πας να φας, έρχεται ένας τύπος με λεπτή παραπονιάρικη ένρινη φωνή και αρχίζει να σου σκούζει στο αυτί ότι δεν αξίζεις να τον φας γιατί δεν αγαπάς αρκετά τη γιαγιά από τη Σμύρνη, γιατί δεν πολέμησες στο β παγκόσμιο, άσχετα αν γεννήθηκες 30 χρόνια μετά, και ότι είναι σπατάλη των ιερών πατροπαράδοτων ορθόδοξων κιμάδων να χαραμίζονται σε ρεμπεσκέδες σαν εσένα που δεν κάνουν την προσευχή τους πριν το φαγητό.Ξενερώνεις και του φέρνεις το μουσακά καπέλο.

5. Μουσακάς ΚΚΕ - Ο πονοκέφαλος του δικομματισμού

Ανακοίνωση της ΓΓ της ΚΕ του ΚΣ του ΚΚΕ περί μουσακά :

Ο μουσακάς είναι το έδεσμα σύμβολο της μεταπολεμικής αστικής τάξης. Όταν οι σύντροφοι τρώγαν κορδόνια και λειχήνες στα βουνά, οι καλοζωισμένοι μεγαλοαστοί των μεγάλων κέντρων στοίβαζαν στις κοιλιές τους ταψιά ολόκληρα, μασουλώντας με διπλοσάγωνα μεγαλύτερα από τον Πάγκαλο. Τα πληθωρικά βούτυρα που πούλαγαν οι λαδέμπορες φίλοι των ταγματασφαλιτών δηλητηρίαζαν το προδοτικό αυτό φαγητό που συνέβαλλε με τον τρόπο του ως τροχοπέδη στην κολχόζνικη ιδιοκτησία και στο κοινωνικοιδεολογικό προτσές για μια αστική πάλη ενάντια στους μεγαλοκαρχαρίες. Για αυτό όποιος τρώει μουσακά είναι προδότης του κινήματος, ρεφορμιστής, ρεβιζιονιστής και πράκτορας των Αμερικάνων και θα εκτελεστεί όταν έρθουμε στην εξουσία. Ακολουθεί συνταγή για μπορς.

6. Μουσακάς Οικολόγοι Πράσινοι - Ο χορτοφαγικός

Υπερασπιζόμενοι τη φύση και τα ζωντανά, ακολουθώντας ένα vegan τρόπο ζωής, το κρέας αντικαθίσταται με τοφου και το γάλα στη μπεσαμέλ με γάλα σόγιας. Επίσης δε χρησιμοποιείται λάδι ή βούτυρο. Το αποτέλεσμα δεν τρώγεται, αλλά το τοφου είναι ιδανικό για να βουλώνεις χαραμάδες, έρχεται και χειμώνας.

Όλοι αλήθεια λένε..

αλλά εγώ την αλήθεια δεν την έχω καταλάβει ακόμα! Μάλλον, λάθος, όλοι ψέμματα λένε αλλά υψώνουν πολύ πειστικά τους δείκτες τους και έχουν ακόμα πειστικότερες γκριμάτσες στις λιγδιάρικες φάτσες τους. Οπότε και τα πρόβατα από κάτω λένε "ε ρε διάολε, τόση αγανάκτηση, τόση ιερή μήνις, ε δίκιο θα χει ο σωτήρας μας".
Δυστυχώς ο κόσμος τείνει πάντα να πιστεύει αυτό που ελπίζει να είναι αλήθεια, ή αυτό που φοβάται πως είναι αλήθεια. Επίσης, αν ένας χ καραγκιόζης σου έχει πει 5 πραγματάκια που ισχύουν (ο ήλιος είναι σφαιρικός, τα μπρόκολα θέλουν λεμόνι, ο Σημίτης δεν ξέρει να μιλάει, αμα βγεις έξω λουσμένος θα κρυώσεις), είναι υπερβολικά πιθανό να πιστέψεις οποιαδήποτε παπαριά σου πει την χ άσχετη στιγμή.
Και ανοίγουμε στόματα σαν τους χάαανους "παπαπαπα τι γίνεται" , "είδες κυρα Σούλα, οι αλήτες; Ενώ ο Ταδόπουλος, τέρας τιμιότητας και ακεραιότητας." , "άστα Βαγγέλα μου ναι, πάλι καλά που μερικοί δημοσιογράφοι είναι και τίμιοι γιατί βλέπεις τι σαπίλα υπάρχει".
Για άλλη μια φορά οι δημοσιοσωτήρες μας σπεύδουν να μας ενημερώσουν, να μας αποκαλύψουν την αλήθεια χωρίς φόβο και πάθος. Και τι λένε; Συγγνώμη, αλλά λένε παπαριές. Και μεταξύ μας, ποιος χέστηκε κιόλας. Λες και περιμένω εγώ τον εκάστοτε βλάκα, λαμόγιο, ζάμπλουτο δημοσιογράφο να μου πει οτι γίνονται κομπίνες, οτί τρώγονται λεφτά και ότι χέστηκε η Φατμέ στο Γενί Τζαμί. Και φυσικά, Ω! σαπριστί! είναι μπλεγμένοι και δημοσιογράφοι στη φάση. Εμ βέβαια πουλάκια μου, όπου υπάρχει πτώμα υπάρχουν και σκουλήκια τριγύρω. Σιγά το δύσκολο. Και τη μαμά σας να ρωτήσετε αυτό θα σας πει. Και λες και είναι το μοναδικό σκάνδαλο που έχει μπλεχτεί δημοσιογράφος ποτέ. Πφφφφ.. Εντάξει ρε παιδιά δε λέω, δεν ξέρουμε εμείς οι ταπεινοί πληβείοι, τι ακριβώς παίζεται στα σαλόνια των πατρικίων, αλλά ε ακόμα και φαντασιακώς σκεπτόμενοι, γνωρίζουμε 5 πράγματα. Δε χρειάζεται. Άμα έχω ένα κουτί μαύρο και αδιαφανές και κλειστό απο παντού, ναι δεν ξέρω τι έχει μέσα. Αλλά ρε ζώα, άμα βρωμάει σαπίλα και πύον, τριαντάφυλλα αποκλείεται να έχει μέσα. Στανταράκι.
Μην ανησυχείτε, ξέρουμε. Απλά δε γνωρίζουμε. ΟΛΟΙ, μηδενός εξαιρουμένου, τη λαμογιά σας την έχετε κάνει. Και το φακελάκι σας το έχετε πάρει, και τα στραβά μάτια έχετε κάνει, και έχετε θάψει κόσμο που δεν το άξιζε γιατί έτσι έπρεπε και και και.
Και μη βγαίνετε και μερικοί μερικοί σωτήρες και μας το παίζετε και ντερβισόπαιδα και λαϊκοί και ήρωες της εργατικής τάξης. Γιατί όπως και να το κάνουμε, όταν είσαι εκδότης, καναλάρχης, μεγαλο-χ (όπου χ, γιατρός,δικηγόρος,βουλευτής,πολιτικός γενικότερα,παπάς,δημοσιογράφος,ηθοποιός,επιχειρηματιας κλπ κλπ) ε ρε πούστη μου δεν τρώς φακές αλάδωτες 19 φορές το μήνα, ούτε ψωνίζεις χαρτί υγείας απο το Lidl για να βγάλεις τα ψιλά για τσιγάρα. Σε λένε βλάκα κατάμουτρα και συ τους χειροκροτείς και από πάνω. Ε νισάφι πια ρε παιδιά. Και εγώ θέλω να παλέψω για να κάνω τη ζωή μου καλύτερη, να ζήσω άνετα, να έχω και τη βίλα μου και το κάμπριό μου κλπ κλπ. Αλλά άμα πετύχω 5 πράματα βγάλω και 10 φράγκα, δε θα το παίζω και μισοκακόμοιρος μετά.
Φτώχεια καταραμένη λέει. (Χαρούλη επιτρέπεις λίγο πλαγιαρισμό ε;) Ο μπάτλερ φτωχός, ο σωφέρ φτωχός, ο αστακός ψόφιος, το κρασί παλιό, το χαβιάρι μαύρο...
Απορώ γιατί δεν ο κόσμος δεν έχει πάρει τις πέτρες ακόμα. Αλλά τι λέω. Εδώ δεν τις πήραμε με το χρηματιστήριο, θα τις πάρουμε τώρα για 5 ψωρομμύρια και 2 dvd με τον Ron Jeremy του 2007? Δε χεστήκαμε κιόλας κυρία Λέλα μου. Ναι ναι, σε αφήνω τώρα γιατί έχω το χαλβά στη φωτιά και θα μου αρπάξει το σιμιγδάλι. Ποια αλήθεια μωρέ, εδω θα καεί ο χαλβάς..