Θα ήθελα να κάνω μια παράκληση και μιλάω σοβαρά.
Δουλεύεις σε εφημερίδα, οκ; Καλά κάνεις, δε θα αρχίσουμε τώρα να χώνουμε.
Σου αρέσει κάτι που γράφω. Κάνεις ακόμα πιο καλά καθότι τείνω να συμπαθώ τους ανθρώπους που γουστάρουν αυτά που λέω.
Θέλεις να πάρεις αυτό που γράφω και να το βάλεις στην εφημερίδα σου. Εξαιρετικά καλά, μου ενισχύεις την ψωνάρα μου και με "διαφημίζεις". Αν και δεν κερδίζω τίποτα από όλο αυτό το χούϊ με τα μπλογκ, δε γαμείς, κάνεις κόσμο να ενδιαφερθεί για το αν λέω κάτι σωστό ενίοτε και όχι μόνο χαζομάρες.
ΟΚ χρησιμοποιείς αυτά που γράφω για εμπορικό σκοπό αν και στο creative commons μου θεωρητικά το έχω κόψει και το απαγορεύω. Πάλι, δε βαριέσαι, μπαμπούλας θα γίνω;
ΑΛΛΑ ρε αδερφέ, ρε κοπελιά, ΤΟΣΟ δύσκολο σου είναι να γράψεις ένα ρημαδοmail δυό γραμμές να μου πεις
"Ξέρεις φίλε, μου άρεσε αυτό που έγραψες και θα το πάρω για την εφημερίδα μου αν δε σε πειράζει. Αγόρασέ την και την Κυριακή αν είσαι ψωνάρα να δεις τα μούτρα σου δημοσιευμένα"
Θα σου πω ποτέ όχι; ε όχι.
Θα κουραστείς; ε όχι
Θα σε συμπαθήσω περισσότερο; ε ναι. Λίγη ευγένεια δε μας χάλασε ποτέ.
Η κυρία Μαρία Μυστακίδου από την Ελευθεροτυπία π.χ γουστάρει αυτά που γράφω. Συγχαρητήρια. Με έχει κοπυπαστάρει (πάντα με αναφορές κλπ κλπ όλα κανονικότατα) 3-4 φορές. ΕΝΑ mail δε μου στείλατε όμως κυρία Μυστακίδου όπως αναφέρω παραπάνω.
Τώρα γιατί το γράφω αυτό; πριν λίγο μου είπαν "έλα ρε φίρμα έγινες, πάλι σε είδα σε ένθετο εφημερίδας" (δεν ξέρω ποια, δε ρώτησα καν).
Νταξ ρε παιδιά, ρίχτε ένα mail.. ΑΣΕ ένα σχόλιο στο κάτω κάτω! Δεν είμαι κανας γίγας του πνεύματος και της διανόησης, αλλά ενίοτε κάποιους, έστω και 0.1%, τους βοηθάω στη δουλειά τους.
Δε σου είπα να με κεράσεις και μπύρες (δε συμφέρω), ένα "γεια σου ρε μάγκα" να πεις, θα πάθεις κάτι;
Όχι, είμαι παράλογος;