Thursday, September 08, 2005

Ησαϊα χόοοορευεεεε

Και τώρα θα ξαναπιάσω στο στόμα μου ένα από τα αγαπημένα μου θέματα. Το γάμο. Αυτή την ιερή ένωση ,όχι απαραίτητα άντρα και γυναίκας τους οποίους η πότνια Εκκλησία μας ευλογεί και συγχωνεύει εις σάρκαν μία, και τους συμβουλεύει να τους χωρίσει μόνο ο Θάνατος (αλλά ενίοτε τους χωρίζει κανάς Τανάσης). Η δε γυνή να φοβείται τον άντρα ( ναι ναι εμένα μου λες..), τα αγαθά του Αβραάμ και της Σάρας, του Ηωσήα και της Μελχεμώθ , του Αβεσσαλώμ και της Ιουδήθ,(τα εβραιοονόματα είναι σχεδόν τυχαία, σιγά μην θυμάμαι) Κουκουε Μου Λου, Μου Κουκουέ Λου, Λου Κουκουέ Μού, Κουκουέ Μπουλκουμέ, Ε Μπουλκουμέ Κουκού, Κουκού Μπουλκουέ Μέ, του τέως προέδρου της Μαδαγκασκάρης Φιλιμπέρ Τσιρανανά (ΧΑΡΡΥ ΘΕΕ ,σε αντιγράφουμε όλοι), κλπ κλπ . Έχω 2 γάμους σε λίγες μέρες. Στον ένα μάλιστα θα πάω και τη νύφη στην εκκλησία, γιατί ήθελε το δικό μου αυτοκίνητο. Αντε πάλι να βγάλουμε το καλό κοστούμι (pin stripe, άσπρο πουκάμισο, γαμάτη γραβάτα), να κάνουμε και κανά μπάνιο γιατί τώρα που τα οικονομικά μας δεν είναι ανθηρά πλενόμεθα όποτε βρέχει. Μεγάλη η μέρα του μυστηρίου. Βασικά ποτέ δεν κατάφερα να καταλάβω γιατί είναι τόσο σημαντικό αυτό το πανηγύρι, αν δύο άνθρωποι είναι ερωτευμένοι κλπ κλπ κλπ κλπ και όλα καλά. Γιατί γράφουν στις προσκλήσεις «η σημαντικότερη μέρα της ζωής μας» ? ε? Εγώ θα θεωρούσα πιο σημαντική μέρα τη μέρα που γνωρίστηκαν πχ. Ή τη μέρα που ο Μελεούτσος εξελέγη δήμαρχος πρώτη φορά και συνειδητοποίησαν και οι δύο οτι «εδώ είμαστε, δεν πάμε πουθενά». Γιατί είναι τοοοοσο σημαντικό πλέον το να κάτσεις μία ώρα μέσα σε αφόρητη ζέστη, με την καλή σου ντυμένη σαν μπουμπουνιέρα, έναν μουσάτο να σου μιλάει ακαταλαβίστικα, τον κολλητό σου από πίσω να σου χασκογελάει και να σου ψιθυρίζει «φύγε τώρα που προλαβαίνουμε» (εγώ αυτά έκανα στον κουμπάρο μου πάντως), και ένα εκατομμύριο υπερήλικες μασελοφορούσες γιαγιάδες να φυσάνε μύξες σε παλιομοδίτικα μαντηλάκια? Γιατί είναι σημαντικό να κάνεις τρείς γύρους με το κεφάλι σκυμμένο ενώ πέφτουν βροχή τα κουφέτα στο ξεράδι σου? Και για να μην πιάσουμε κανα περίεργο έθιμο που τρώς και ξύλο. Και εξηγούμαι : Η κουμπάρα μου κατάγεται απο τη Σάμο, και εκεί έχουν το έθιμο, στο χορό του Ησαία να βαράνε γαμπρό και κουμπάρο. Ευτυχώς που από Σάμο είχε κατέβει μονο ένας ξάδερφος, και έτσι εγώ και ο κουμπάρος μου φάγαμε ξύλο μόνο απο 4 άτομα (πατέρα, δύο αδέρφια και ξάδερφο), οι οποίοι ήταν και ντουλάπες τρίφυλλες. Η πλάτη μου πόναγε μια εβδομάδα (ρε μπαρμπα Γιάννη, έχεις και συ ένα χέρι, σαν κουπί από τριήρη). Έτσι που λέτε. Για να μην πω για τις χαιρετούρες μετά. «Να ζήσετε» (x100000), «άξιος» (τα ίδια), «ο κουμπάρος σας?», «όχι ο γαλατάς» , «ελεύθερος?» , «ναι απαγορεύεται η προσωποκράτηση» . Να πω για το γλέντι μετά τους γάμους, ναι. Εκεί μάλιστα. Όλοι γίνονται χεστοί στο ποτό, και επέρχεται μια ωραιότατη ευθυμία και ανάβει το κέφι. Να ο γαμπρός κομμάτια να προσπαθεί να χορέψει ζεϊμπέκικο, ενώ μέχρι τώρα ο μόνος χορός που ήξερε ήταν ο χορός στις τραγωδίες. Να και η νύφη που έχει βγεί πλέον από τα τούλια και προσπαθεί και αυτή να χαρεί με τους καλεσμένους της, αλλά που να χαρεί η κακομοίρα, με αυτό το κορσοειδές που φοράνε, με μια κακούκα στο κεφάλι και ένα τόνο μακιγιάζ. Όχι είναι βολικό αυτό για τις γυναίκες δηλαδή, για να ξέρω? (μωρό μου αν τα διαβάζεις αυτά, να ξέρεις, εμείς θα κάνουμε αλτέρνατιβ γάμο, ξέρεις εκεί που σου είπα..). Νταγκλιάζουνε και τα συμπεθέρια και οι θείοι-θείες κλπ και έχουν πολύ πλάκα «Γεια σου ρε συμπέθερε μερακλή» «Γεια σου συμπεθέρα , σας δώσαμε το καλύτερο παιδί» «Ναι αλλά και εμείς τι δώσαμε ε? Διαμάντι.Λουλούδι.Μπουμπούκι»(φυτό) Και μπήκε το Φθινόπωρο και λυσσάνε όλες να παντρευτούν. Ναι όλες! Εμείς ως γνωστόν έχουμε μια πιο αποστασιοποιημένη στάση όσον αφορά το γάμο. Δεν μας κάνει τίποτα ιδιαίτερο το όλο αυτό πατιρντί, οπότε και αφήνουμε εσάς να αγχωθείτε περισσότερο. Έτσι και αλλιώς, μεταξύ μας, για σας γίνεται όλο αυτό το σκηνικό.Οπότε... Πάλι θα τρέχω στις εκκλησίες στην άλλη άκρη του κόσμου (καλά ρε παιδιά, στη Νίκαια? ... πιο πολύ με βόλευε να το κάνατε στη Νίκαια της Γαλλίας). Αλλά έχετε χάρη που άμα δεν έρθω η κουμπάρα σας θα με κυνηγάει για ν μήνες με κανάν πλάστη. Ευτυχώς ο άλλος γάμος είναι κοντά στο σπίτι μου. Αλλά και πάλι, κάθε Σαββατοκύριακο θα μεταφέρομαι Πάτρα-Αθήνα? Ε τι το κάναμε, Κολιάτσου-Αμερικής? Τέλος πάντων, ελπίζω τουλάχιστον να φάμε καλά. Γιατί σας προειδοποιώ, η ζέστη και το λιβάνι (πως θα το αντέξω αυτό και άλλη φορά, αυτό το λιβάνι, είναι ο εφιάλτης μου..)μου ανοίγουν την όρεξη. Και μην περιμένετε να χορέψω ε. Με ξέρετε. Για να χορέψω πρέπει ή α. Να είμαι εντελώς ντίρλα ή β. Να είμαι με κόσμο που ξέρω ΠΟΛΥ καλά ή και τα δύο ταυτόχρονα. Και μια προειδοποίηση ρε, στον ένα γάμο δεν θα έρθω μόνος μου. Δεν θέλω υποννούμενα του στύλ «άντε άντε έρχεται και η σειρά σου», γιατί θα σας φέρω τις μπομπονιέρες κολλάρο, θα πιώ όλη τη μαυροδάφνη από το ιερόν σκεύος, και θα τσουρομαδήσω τα γένια του παπά.. Στον άλλο γάμο θα έρθω μόνος μου οποτε μην αγχώνεστε..δεν θα κάνω φασαρία :P Ουφ... πολλοί γάμοι .. άντε παιδιά, και στο γάμο μου θα δείτε τι σημαίνει «του Κουτρούλι ο γάμος» (και ναι, για να σας προλάβω Κουτρούλι ήταν και όχι Κουτρούλης)

33 comments:

Chrisa said...

Άντε και στα δικά σας!!!! ;)
Πάντως συμφωνώ πως ένα τέτοιο γεγονός δεν πρέπει να είναι στημένο και η νύφη δεν πρέπει να μοιάζει σαν πριγκίπποπούλα! Το καλύτερο απ'ολα είναι παρεό και μαγιό και μετά μπάνιο στην θάλασσα με όλους τους καλεσμένους (που φυσικά δεν θα είναι ηλικίας πάνω από 40, αφού δεν θα μπορούν να σας βρούν στο ερημικό ξωκλήσσι με την "prive" παραλία που έχεις κλείσει για τον γάμο!!!!

Depsorama said...

Καλά. Στον γάμο σου θα φέρω μερικά βρακάκια (να σαν κι’αυτά τα κόκκινα που φοράς στις φώτο) για να χορέψεις. That should do the trick! In the meantime, κόψε τις κακίες, τα παιδιά τα κάνουν για να χαρούν οι γονείς και όλη η μέτρια Ελληνική μπουρζουαζία (Γιατί νομίζεις ζω στα εξωτερικά 9 χρόνια ;)

Μαρκησία του Ο. said...

Παντρέψου εσύ, κι εγώ στο γάμο σου νερό με το κόσκινο! (που λένε)

εγώ πάντως που θα γίνω κουμπάρα, στην τελετή θα είμαστε ελάχιστοι (ελαχιστότατοι) χωρίς μασελοφορούσες και άλλα τερπνά. Εμείς κι εμείς ένα πράγμα....

Δηλαδή αν δεν έχει γάμο δεν έρχεσαι Αθήνα;

Marina said...

Σου έρχεται, σου έρχεται, κύττα να προπονηθείς...

Χωρίς αστεία τώρα, η τελετή του γάμου γίνεται για να κάνει η νύφη και η μαμά της νύφης το κομμάτι τους (προσκλήσεις, νυφικά -άχρηστα καθότι ουδέποτε θα ξαναφορεθούν, τα έχουν δεί όλοι-κουφέτα,) να δείξει τον γκόμενο που θα γίνει επίσημος γκόμενος=γαμπρός, να δείξει η πεθερά σε όλες τις γνωστές της ότι "ορίστε παντρεύεται επιτέλους η κόρη μου"
να δείξουνε και τον κουμπάρο, γιατί δεν ξέρεις ποτέ τι γίνεται..
και βέβαια για να φάνε όλοι και να πιούνε στο μετά, γλέντι...

Ημερομηνία έχει ορίσει η μαμά σου για σένα?

DanaiShips said...

Είστε άρρωστος. Δεν νιώθετε καλά. Πρέπει να πάρέτε ένα maalox, ένα ponstan, έλα lexotanil κι ένα astanapan και να ξαπλώσετε. Υποφέρετε απο παραισθήσεις. Πολύ θα το ονόμαζαν και "έρωτα". Η κατάσταση είναι κρίσιμη...

Loucretia said...

Αγαπητε estarian,
τωρα καταλαβαινεις γιατι ο πολιτικος γαμος στην Ελλαδα, αν και ισχυει απο το 1981 αν δε κανω λαθος, ειναι παντα σε δευτερη μοιρα.
Οσο κυβερνα το ισχυρο διδυμο "ΟΙ ΣΥΜΠΕΘΕΡΕΣ" αυτα κι αλλα τοσα θα γινονται (κατα βαθος ομως εχουν τη πλακα τους, δε νομιζεις;;)
Αλλωστε ειναι ωραιο να μοιραζεσαι τη χαρα σου με κοσμο και με ενα τρικουβερτο γλεντι (ακομα κι αν πρεπει να τραπεζωσεις και τις θειες)

Και στα δικα σας γιατι βλεπω οτι ηδη βαδιζετε κατα κει ;-)))

Phantasmak said...

Από τις φίλτατες δεσποινίδες παραπάνω πήραμε μια-δυο εξηγήσεις ως προς το για ποιο λόγο συντηρείται η όλη ιδέα του γάμου. Διαφορετικά δε μπορώ να το εξηγήσω. Εφόσον δύο άνθρωποι (που δεν είναι απαραίτητα άντρας-γυναίκα) συζούν χρόνια, ποιός ο λόγος να προσυπογραφεί η σχέση μ' αυτό το μυστηριώδες μυστήριο;

Έχω χρόνια να παω σε γάμο. Την τελευταία φορά που πήγα και μου εύχήθηκαν "και στα δικά σου" απαντούσα "αυτό δε θα γίνει ποτέ". Μου ανταπαντούσαν "ναι, καλά. θα δεις!"
Ε, εκεί είναι που τα πήρα.

Τραγικό είναι το ότι χρόνια πριν, ο γαμπρός ήταν φανατικά κατά του γάμου και δεν έχανε την ευκαιρία να το πει όπου βρεθεί κι όπου σταθεί. Εστάριαν, κάτι πρέπει να γίνει να τη σκαπουλάρουμε μου φαίνεται.

i-fallos (Καπεταν Ηρεμος) said...

Καλά! έχεις αμάξι που το ζητάνε νύφες για να πάνε στην εκκλησία και πιστεύεις ότι θα την "γλυτώσεις" τελικά!

ΑΠΑΤΑΣΑΙ!

Πούλα το...

Και για να καταλάβεις σε πόσο επικίνδυνη ηλικία είσαι, σε πληροφορώ ότι κάτι 17-ρηδες πιτσιρικάδες στις προπερσινες εκλογές, όταν είδαν τα ψηφοδέλτια του ΚΚΕ Μ-Λ με ρώτησαν:

Τι είναι αυτό το ΚΚΕ από Μ έως Λ;

Και ξέρεις και τον Χάρυ Κλύν!


Το νυφικό πού θα το φτιάξει η δικιά σου;

i-fallos (Καπεταν Ηρεμος) said...

A! και ο τίτλος συνεχίζει

"η παρθέενοος..........!!!!!!!!"

Anonymous said...

«Εφόσον δύο άνθρωποι (που δεν είναι απαραίτητα άντρας-γυναίκα) συζούν χρόνια, ποιός ο λόγος να προσυπογραφεί η σχέση μ' αυτό το μυστηριώδες μυστήριο;»

Μικρέ μου Phantasmak απατάσαι οικτρά αν νομίζεις ότι όλο αυτό το μυστήριο έχει να κάνει με την αγάπη και συγκατοίκηση ΑΠΛΑ. Είναι

Depsorama said...

«Εφόσον δύο άνθρωποι (που δεν είναι απαραίτητα άντρας-γυναίκα) συζούν χρόνια, ποιός ο λόγος να προσυπογραφεί η σχέση μ' αυτό το μυστηριώδες μυστήριο;»

Μικρέ μου Phantasmak απατάσαι οικτρά αν νομίζεις ότι όλο αυτό το μυστήριο έχει να κάνει με την αγάπη και συγκατοίκηση ΑΠΛΑ. Είναι οικονομικό και κοινωνικό συμβόλαιο, λουσμένο στο ρύζι και στο κρασάκι του παπά βεβαίως βεβαιώς, και σ΄ ένα απρόσβλητο προγαμιαίο συμβόλαιο ενός καλού δικηγόρου. Γιατί πέρα από αγάπες και πράσινα άλογα, όταν επενδύσεις κάποιο χρόνο, χρήμα, το σώμα σου, την καρδιά σου, το μυαλό σου και την ψυχή σου όλη, καλό είναι να υπάρχει μια οικονομική αποζημίωση αν κόψει η μαγιονέζα. Η φανφάρα τώρα που περιγράφει ο Estarian, είναι θέμα κοινωνικών πιέσεων. Ξέρεις που χου, ότι η Εκκλησία μπορεί να αρνηθεί να βαφτίσει το παιδί σου, αν δεν έχεις κάνει θρησκευτικό γάμο (συνέβη σε γνωστή μου); Και εσένα μπορεί να μην σε νοιάζει, αλλά όσο υπάρχουν «Θρησκευτικά» στο σχολείο και το παιδί θα πρέπει να δηλώνει θρήσκευμα μπροστά σε όλη την τάξη, θα υπάρχει πρόβλημα. Εκτός αν προγραμματίζεις να μείνεις στην Αγγλία-οπότε αυτό είναι αλλού παπά ευαγγέλιο.
Γιατί νομίζεις οι ομοφυλόφιλοι κόπτονται για να επιτραπεί το μυστήριο του γάμου αναμεταξύ των;; Συζούν χρόνια, αγαπιούνται, έχουν και πιθανώς παιδιά.
Αλλά, και αυτό συμβαίνει στις περισσότερες χώρες του κόσμου, δεν έχουν καμία αναγνώριση, καταξίωση δικαιώματα και κάλυψη από το κράτος, σε περίπτωση χωρισμού, ή θανάτου του ενός από τους δύο συντρόφους.

Giorgos Keramidas said...

Η Δέσποινα έγραψε:
Και εσένα μπορεί να μην σε νοιάζει, αλλά όσο υπάρχουν «Θρησκευτικά» στο σχολείο και το παιδί θα πρέπει να δηλώνει θρήσκευμα μπροστά σε όλη την τάξη, θα υπάρχει πρόβλημα. Εκτός αν προγραμματίζεις να μείνεις στην Αγγλία-οπότε αυτό είναι αλλού παπά ευαγγέλιο.

Σαν καλός και πιστός (στην απιστία μου) άθεος το έχω κι εγώ σκεφτεί αυτό πολλές φορές. Αλλά τότε τι στον κόρακα είναι ο πολιτικός γάμος;

Stefanos said...

Εγώ θα τελέσω το μυστήριο την πανσέληνο του Αυγούστου στο Ναό του Ποσειδώνα στο Σούνιο, και ας τραβάνε τα μούσια τους οι τράγοι! :)
Αλλά μην ανησυχείτε, πλάκα κάνω ακομα.
Πάρτε και μια Άντζελα
"δεν παντρεύομαιιιιι,δεν παντρεύομαιιιιι,εγώ δε σοβαρεύομαιιιι" δικο σας!

Unknown said...

Άντε βρε!
Και στα δικά σου :p

Κάνε προπόνηση... έτσι έτσι έτσι...

Λοιπόν θα συμφωνήσω απόλυτα στο πρώτο που είπες. Η σημαντικότερη μέρα της ζωής μου είναι αυτή που την γνώρισα.

Όσο για τον γάμο.. ναι τα καραγκιοζιλίκια των φωτογράφων και των στημένων τα σιχαίνομαι αυτό όμως δεν σημαίνει ότι εφόσον σου αρέσει να τηρείς τα έθιμα του τόπου σου (ας μην μπω στα υπόλοιπα θρησκευτικοπολιτικά, τα έθιμα αρκούν) δεν θα "τελέσεις το τελετουργικό"

Κατά τα άλλα όσο για το τραπέζι.. να σου πω... άμα παίρνεις την γυναίκα που γουστάρεις και αισθάνεσαι πραγματικά το "να την κάνεις κορώνα στο κεφάλι σου" (καλά θ' αρχίσεις να βρίζεις, αλλά σκέψου ότι το λέω με τον noble cavalier-paladin τρόπο....:p) δεν καταλαβαίνω γιατί δεν θα το κάψεις με όλο τον συρφετό που θεωρείς φίλους....

Λοιπόν, εγώ στον δικό σου πάντως για να γουστάρεις θα έρθω με cloak και staff... (να την κάνουν όλοι από τον φόβο και να μείνετε μόνοι εσύ και η νύφη :p)

Stefanos said...

Εντάξει εντάξει, κόφτε την πλάκα με το "δικό μου" γάμο, γιατί έχω αρχίσει και πνίγομαι.. :S

Unknown said...

Γιατί βρε κουτό;
Επειδή θα είμαι εκεί , να κερνάω ρακί;

:p

Stefanos said...

Δεν γίνεται να τσακίσουμε ρακή χωρίς να προηγηθεί γάμος?
(και ρακόμελα αμα λάχει..)

Unknown said...

Γίνεται γίνεται... προπόνηση για την μεγάλη μέρα :p

Είπες θα είσαι εδώ το ΣΚ;
Ε άμα δεν είσαι τούρνα όταν δεν θα είσαι στους γάμους....

Μπορούμε να κάνουμε μια προπόνηση με ρακόμελα...

Αν και μάλλον θα είμαι πολύ βαθειά χωμένος στην δουλειά αυτό το ΣΚ....

ΦΤΟΥ.....

Stefanos said...

Ναι απο κει θα είμαι αλλα δεν με βλέπω να προλαβαίνω.. θα σφυρίξω κλέφτικα αν είναι

Μαρκησία του Ο. said...

@estarian: πως δεν γίνεται!
αρκεί να έρθεις κατά δώθε.

πριν παντρευτείς και σε χάσουμε....
(τώρα πότε έφτασες εσύ να παντρευτείς, άλλο και τούτο..)

Stefanos said...

για να ξεκαθαρίσουμε κάτι..
ΔΕΝ - ΕΠΑΝΑΛΑΜΒΑΝΩ ΔΕΝ παντρεύομαι Αυτά είναι αυθαίρετα συμπεράσματα :P
:)

Μαρκησία του Ο. said...

Πες το ντε και κοψοχολιάστηκα πρωί πρωί! ;-)

vasvoe said...

Despoina

xesthkaman ki an den vaftisoun to paidi glykeia mou!
To onoma mporeis na to dwseis katef8eian sto maiefthrio ekei pou sou vgazoune to pistopihtiko gennhshs...

Phantasmak said...

Τι μαλακίες... το παιδί θα έχει πρόβλημα αν θα έρθει η ώρα να δηλώσει θρήσκευμα... δυστυχώς έτσι είναι.

Οπότε Estarian καλύτερα να έρθεις στο "κωλονήσι". Δε θα στα πρήζει κανείς για αυτό το θέμα.

Ή γάμα και το νησί... πάμε Τορόντο που είναι πιο μακριά :P

antonis_x said...

Παρέμβαση σε δύο μέρη, χωρίς πρελούδιο:

Μέρος Α': Προ 2 εβδομάδων είχα πάει σε γάμο μίας συναδέλφου στα Χανιά. Το γλέντι έγινε σε ένα μαγαζί, στο δρόμο για Ρέθυμνο. Ξεκίνησε μεν Κρητικά (ξέρετε, σούστες, Μαλεβιζιώτικους κλπ.), συνεχίστηκε όμως πολύ ροκ, με Ramones, Cramps, Cure, Τρύπες κ.α. Εγώ θρηνώ τα κουμπιά του πουκαμίσου μου, ο γαμπρός θρηνεί το πουκάμισό του (μιλάμε, φύλλο & φτερό) από τον πανικό που έγινε πάνω στην πίστα.

Και ερχομαι κολλητά στο Μέρος Β':
Δεν είναι απαραίτητα κακό να παντρευτείς παραδοσιακά, με παπά, κουμπάρο και ρύζια. Αν το δεις ως "το μεγαλύτερο πάρτυ της ζωής σου" (λέμε τώρα), μπορεί και γαμάτα να περάσεις, και να' χουν οι κολλητοί σου να θυμούνται, και ταυτόχρονα να ψιλοσοκάρεις τα πεθερικά, έτσι για την πλάκα.
Πέραν λοιπόν των "συνηθειών της μπουρζουαζίας και λοιπών οικονομικο- κοινωνικών συμβολαίων", ο γάμος ως τελετή αλλά και ως κοινή ζωή αποκτάει την ομορφιά, τη σπουδαιότητα και την περιπέτεια (ή αντίστοιχα την ασχήμια, το τελμάτωμα και τη βαρεμάρα) που ΕΣΥ θα του δώσεις. Αν έχεις όρεξη για χαβαλέ και γλέντια, τότε θα περάσεις καλά. Αν είσαι μίζερος και αγχωμένος... ας πρόσεχες.
Εγώ πάντως παντρεύομαι του χρόνου. Με παπά. Και κουμπάρους. Σε εκκλησία. Και ανυπομονώ (Μη σου πω ότι θα έχω μοιράσει δίκιλα Agrino Καρολίνα στους κολλητούς να' χουν να ρίχνουν). Και δε νιώθω ούτε μικροαστός, ούτε ότι πρέπει να υπογράψω κανα προγαμιαίο ή τρέχα-γύρευε-τί-άλλο συμβόλαιο.

Σύντροφε Estarian, όταν με το καλό παντρευτείς στο Σούνιο, θα σου στείλω 16 παρθένες να σου χορέψουν τον Υμέναιο!! (έχω άκρες, τί νόμιζες;)

Stefanos said...

Αντώνη είσαι ο άνθρωπός μου!!! :) :)
Phantasmak δεν ανεβαίνω εγώ εκεί πάνω. Δε μου πάει το στυλάκι τους.
Γερμανία έμενα άνετα. Στο κωλονήσι, με τίποτα.. :)

Giramondo said...

Γειά σας!

Λοιπόν εγώ πιστεύω ότι είναι θέμα επιλογών. Αν ο γάμος γίνεται για τον κόσμο, τις πεθερές, τη γειτονιά και δεν ξέρω τι άλλο...τότε είναι μια χαρά χάλια και πάμε παρακάτω.
Αν ο γάμος γίνεται για τους δύο ανθρώπους που θέλουν και με αυτόν τον τρόπο (δηλ. το γάμο!)να δείξουν την αγάπη τους τότε όλα είναι μια χαρά. Μένει μόνο να επιλέξει κανείς τις λεπτομέριες που θα κάνουν τη γιορτή αξέχαστη(για το ζευγάρι και όχι για τους άλλους!!!).
Για παράδειγμα στο γάμο της κουμπάρας μου το περασμένο καλοκαίρι ο ιερέας που τέλεσε το γάμο ήταν "όλα τα λέφτά"!!(χαλάλι του αυτά που τσέπωσε!!). Είπε τα βασικά-δαχτυλίδια, στέφανα, χόρος- ξέχναγε το όνομα της νύφης και έλεγε της κουμπάρας-οπότε είμαι και λίγο παντρεμένη με τον κουμπάρο...άσε που όταν τον διορθώσαμε γυρνάει και μου λέει "θα σε παντρέψω και σένα γρήγορα"- ρώταγε και ξαναρώταγε τη νύφη "θα τον πάρεις ή θα φύγεις;;αν πω το επόμενο δεν γίνεται να φύγεις πια"- και στο τέλος της τελετής είπε το φοβερό:" και τώρα τα παιδιά είναι μαζί και ανάμεσά τους δεν έχει δουλειά κανείς και κυρίως δεν έχουν δουλειά οι μαμάδες!" !!!

Και η γιορτή μετά στο ίδιο ύφος(σούργελο) ήτανε...και περάσαμε μια χαρά.!

Πολλά φιλιά

Depsorama said...

Αντώνη (και με την ευκαιρία με το καλό), μην τα παίρνεις όλα κατά γράμμα-αυτά τα περί μπουρζουαζίας, κλπ, είναι για πλάκα. Και εγώ μια αστή είμαι!

Για μένα, το θέμα είναι ότι δεν υπάρχει θέμα επιλογής στην Ελλάδα. Θέλεις να κάνεις τρελό χαβαλέ με 2 κιλά ρύζι Καρολίνα, και παπά μόρτη, κάνε. Αλλά λίγο στραβά θα σε κοιτάξουν αν ζητήσεις προγαμιαίο συμβόλαιο, αλτέρνατιβ γάμο με σαμάνους στο Σούνιο, και skinny dipping στην παραλία μετά. Ή αν δεν βαφτίσεις το παιδί σου μετά Χριστιανό Ορθόδοξο. Ή απλά αν επιλέξεις να μη κάνεις τίποτα από τα παραπάνω γιατί δεν πιστεύεις σε καθεστώτα και θεσμούς, και θες απλά να συζήσεις με τον άνθρωπο σου. Με το να επιλέγω να γιορτάσω τη σύζευξη μου με τον άνθρωπο μου με τον μη καθιερωμένο και παραδοσιακό τρόπο, δεν σημαίνει ότι χλευάζω την δικιά σου επιλογή να παντρευτείς με παπά και με κουμπάρο. Αντίθετα, κινδυνεύω εγώ η ίδια από χλευασμό. Με φτύνει και η Εκκλησία, και η Κοινωνία και η Πολιτεία. Ακόμα χειρότερα, οι ίδιοι μου οι συμπολίτες!
Μπορεί η Αγγλία και ο Καναδάς να μην έχουν πολλά που απολαμβάνουμε στην Ελλάδα, αλλά σου δίνουν το δικαίωμα της ΕΠΙΛΟΓΗΣ (το ύψιστο αγαθό κατά την γνώμη μου). Και γι’αυτό ακόμα, εμμένω και επιμένω να ζω στο εξωτερικό.
Δεν είναι θέμα ανάγκης, αλλά επιλογής!!

antonis_x said...

Δέσποινα, I stand corrected, που λένε και στο Γουίνιπεγκ. Κι αν "βγήκα" λίγο άγριος πριν, ζμπάθα με, που λένε και στον πλανήτη μου.
Όντως, το σημαντικότερο είναι να μη σε πιέζει κανένας και τίποτα. Να κάνεις ό,τι κάνεις από αγάπη για τον άνθρωπό σου (το αίσθημά σου, το αμόρε σου, τον/την έτσι σου, το βάσανό σου, το πρόσωπο - ΣΚΑΣΕΕΕΕ) και από σεβασμό στον εαυτό σου (βεβαίως βεβαίως). Όλα τα άλλα είτε έπονται, ή είναι εντελώς περιττά.
(Άν σου πω τί είδους σόγια και ιδεολογίες θα μπλέξουνε στο γάμο μου, θα'ρθεις πετώντας για να δεις το χαβαλέ!)

Depsorama said...

Αντώνη, με τις καλύτερες ευχές μου για μια υπέροχη ζωή! Και τα σόγια είναι που’χουν τον τρελό χαβαλέ! Enjoy!

Νίνα said...

Καταρχάς Δέσποινα ελευθερία είναι να επιλέγεις τα δεσμά σου. Εσύ τα επιλέγεις και όχι η κοινωνία. Και δηλαδή αν καποιος θέλει να παντρευτεί στο Σούνιο τι τον νοιαζει τι θα πει ο καθε Καραμητρος? Τον νοιαζει τι θα πουν οι ανθρωποι που ο ιδιος εχει επιλεξει να υπαρχουν στη ζωη του.

Το θέμα είναι ότι οι περισσότερες, επηρεασμένοι και απο το ψευτο γκλαμουρ των περιοδικών, ονειρεύονται ένα παραμυθένιο γάμο για τα μάτια του κόσμου και μόνο. Νυφικο γεματο σβαροφσκι κι ετσι, λες και ειναι πολυελαιοι!Ελεος..!

Υπάρχει πια εστω η παραμικρη πνευματική επαφή?

Εγώ θα επιλέξω τα δεσμά μου και το στεφανάκι του γάμου δεν συμπεριελαμβάνεται σ'αυτα. Στην εποχή μας νομίζω ότι ο κάθε γάμος γίνεται για να διαλυθεί, όπως ο Γορδιος δεσμός δημιουργήθηκε για να κοπεί. Η γυναίκα πια είναι χειραφετημένη, δεν κάθεται στο σπίτι να φροντίζει τα πιτσιρίκια και να ετοιμάζει τις παντοφλες του Μακη! Δεν εχει αναγκη τη προστασια ενος αντρα. Οπότε ο γαμος χτίζεται πάνω σε σαθρά θεμέλια. Ο γάμος πια είναι σαν να φυλακιζεις ενα όμορφο παγώνι και να καθεσαι να το βλεπεις να καταρρέει.

Για να ειμαι ειλικρινης, μονο αν τα φτιαξω με καναν παμπλουτο και κωλοπετσωμενο θα κανω μπουγουμια και θα παω σε μαγισσες και χαρτοριχτρες για να τον παντρευτω! και μετα θα κανουμε ενα παιδακι που μολις χωρισουμε θα το πληρωσει χρυσο!(βλεπε μιλενα αποστολακη-και γαμω τα βρωμοθηλυκα!) ναι μ'αυτη τη λογικη αξιζει μονο να το κανεις. Ετσι ειναι οι καιροι...αμα λυπηθεις το ξενο κρεας, ο σκυλος θα φαει το δικο σου!

Τεσπα, βιον ανθοσπαρτον σε οσους το σκεφτονται, αλλα ενα ποτηρακι υδροκυανιο δρα γρηγοροτερα!

Depsorama said...

@Αγγελική: «Έχει δηλαδή κανείς κοινωνική κατακραυγή αν συζεί και δεν είναι παντρεμένος (?), για να καταλάβω..». Πλέον, όλο και λιγότερο, εξαρτάται βέβαια που ζεις. Στο χωρίο της μάνας μου, και στο νησί του πατέρα μου, εν έτη 2005 είναι ακόμα αδιανόητο. Στην Αθήνα, πολύ εφικτό. Συμφωνώ μ’αυτά που λες, αυτό που θέλω να τονίσω είναι η απουσία νομικής, οικονομικής και κοινωνικής κάλυψης και αναγνώρισης των ζευγαριών που συζούν, ή που διαλέγουν να ενωθούν με τα μη συμβατικά δεσμά ενός μη θρησκευτικού γάμου.
Και για να σε ρωτήσω κάτι: Αν συζεί ένα ζευγάρι και κάνουν παιδί, χωρίς να είναι παντρεμένοι, πιστεύεις ότι θα υπάρξει κατακραυγή; Ναι, όχι; Και από ποιους; Και πότε; Όταν είναι μωρό; Όταν πάει στο σχολείο; Και ο ένας από τους δυο γονείς την κάνει, όποτε θελήσει, γιατί δεν υπάρχουν συνέπειες, τότε τι γίνεται;;

@Νίνα: Για το πως ορίζονται οι έννοιες ΕΠΙΛΟΓΗ και ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ έχουν γραφτεί βιβλιοθήκες ολόκληρες, και δεν πρόκειται τώρα να σου το αναλύσω αυτό. Το θέμα όμως είναι ότι κάποιες επιλογές σου μπορεί να μην είναι αποδεκτές από το κοινωνικό πλαίσιο στο οποίο εσύ ανήκεις. Αυτό συζητάμε με τα παιδιά πάνω-δεν ξέρω αν το έπιασες. Με άλλα λόγια, αν θες να συμπεριλαμβάνεσαι στο κοινωνικό πλαίσιο στο οποίο είσαι μέλος, πρέπει να δεχτείς τους κανόνες του. Κάποιοι ίσως να μην σε βρίσκουν σύμφωνη. Τότε (για μένα πάντα), παλεύεις με όλες σου τις δυνάμεις να τους αλλάξεις. Ή την κάνεις για άλλες κοινωνίες που τα αρχέτυπα τους σου ταιριάζουν περισσότερο. Ή απλά αδιαφορείς και κάνεις του κεφαλιού σου. Όλα αυτά και άλλα περισσότερα είναι (συνειδητή ελπίζω) επιλογή σου.

Νίνα said...

"Οποιος με κράξει θα φαει πόδι με την απλή λογική οτι δεν με σέβεται, γιατι δεν συμφωνεί με τις δικές μου επιλογές οι οποίες δεν επηρεάζουν την δική του ζωη."

Εν ολιγοις, αυτο ηθελα να πω!

Ρε που χάθηκε ο Εστάριαν?

Λετε να τον "κρεμάσανε" τελικά..?

:DDDDDDDDDD!!!