Μπλογκοπαίχνιδο δικής μου εμπνεύσεως

Λοιπόν έχουμε παίξει ένα κάρο παιχνίδια. Τώρα με τα σχόλια του Σπίθα μου ρθε ιδέα! Έχουμε και λέμε :Φτιάξτε το δικό σας καψουροτράγουδο, σκυλολαικοπόπ αριστούργημα.
Άμα τη δημιουργία του, προσκαλέστε τους φίλους σας για καραόκε ναιτ με σαμπάνιες του κώλου, γαρδένιες νεκροταφείου και ουίσκι πετρέλαιο. Απαραίτητη συνοδεία λαικοξέκωλα με κόκκινα μινι λαμέ φορεματάκια, ξανθό σαντρέ μαλλι και IQ<1,23. Θέλω καψούρα, πόνο, κλάμα και δαχτυλιδάκι κοκκινο στο μικρό δαχτυλάκι, που έχει και το μακρύ νυχι με το πένθος. Θέλω αναστεναγμό, απογοήτευση και επίπεδο 3ο χιλιόμετρο εθνικής οδού Άρτης Πρεβέζης. Είστε καλεσμένοι ΟΛΟΙ
Ιδού το πρώτο μελλοντικό αριστούργημα, μη σου πω πάει και Γιουροβίσσιον :

Η άπιστη
Των ματιώνε σου η καταιγίδα
μου σμπαράλιασε τη Ναυαρχίδα
στο πιο αψηλο καμπαναριό
θα σε παντρευόμουνα μωρό

Μα συ τωρα γελάς, άλλον αγαπάς
και με δουλεύει η Ελλας
που από καλόγρια άπιστη μου βγήκες
στις μπουκαπόρτες της καρδιάς μου μπήκες

Ααααααπιστη, άαααααπιστη
με κατεδάφισες αχάααριστη
τα δάκρυα καντάρια χύνω
που δε μου μύρισες τον κρίνο

Στο σπίτι ακόμα και τα κάντρα
γελαν που βρήκες άλλον άντρα
και το ουίσκι μου φτηνό και πιο πικρό
από το δάκρυ που σταλάζει στο λαιμό

Στο αυτοκίνητό μου μπήκα χτες
με 200 έπαιρνα της Βουλιαγμένης τις στροφές
και παρακαλούσα το Θεό να αποθάνω
σε μιας στροφής την κούρμπα πάνω

Άαααπιστη άαααααααααπιστη
με κατεδάφισες αχάααριστη
στου Αουντί μου το στεγνό καρμπυρατέρ
οι στεναγμοί μου αντηχούνε σαν τρακτέρ (τρακτερ τρακτέρ)

Δε θέλω δάκρυ και συμπόνοια
θέλω να μ'αγαπάς αιώνια
δε θέλω λούσα και ταξίδια
τον πόνο μου πνίγω στα ξύδια

Τώρα μονάχος πάλι θα πλαγιάσω
να βάλω και σεντόνι μην πουντιάσω
και το κρεβάτι μου ξανα θα με ρωτά
"που είναι ρε μαλάκα η ξανθιά"

Αααααπιστη,άαααααααααπιστη
με κατεδάφισες αχαααααααααριστη
τώρα τις φλέβες με σαρδελοκούτι θε να σκίσω
που ούτε καν με άφησες να σε..χμ.. ραπίσω