Δώστε μου και μένα φράγκα να διαφημίσω τις μαλακίες σας

ΟΚ.

ΟΧΙ

Μου ανέβηκε η πίεση πάλι πριν λίγο. Ναι ξέρω , "στην ηλικία σου παλιόγερε" και μπλα μπλα μπλα μπλα #βάλτε εδώ γελοίο αστείο που έχω ήδη ακούσει 10^googol φορές και που με εντυπωσιάζει λιγότερο και από τη χιλιοστή γελοία ζωγραφιά του 3χρονου Θανασάκη που πλασάρεται από τη βλαμμένη μάνα του ως ο μεθεπόμενος Βανγκογκ. (Ο επόμενος είναι ήδη πιασμένος).

Γιατί μου ανέβηκε η πίεση;

Γιατί για άλλη μια φορά είδα -στο χαζοκούτι αυτή τη φορά, ούτε καν στο ιντερνέτς- μια κλασσική εκπρόσωπο της κατηγορίας "μανούλα-φουντ-μπλογκερ" να διαφημίζει με χάρη, φινέτσα και αυτάρεσκο χαμόγελο το πρωινό που τρώνε οι κόρες της και είναι πολύ γαμάτο και υγιεινό και κοιτάχτε πόσο έξυπνες είναι οι κόρες μου που τρώνε δαχτυλιδάκια από ζάχαρη, διογκωτικά, βελτιωτικά γεύσης και βενζινόκολλα. 

Ίδια φάση ακριβώς με αυτό που περιέγραφα εδώ πριν καιρό.

Πάμε λοιπόν να ξανακράξουμε λίγο; 

Αγαπητοί φίλοι, θα το πω απλά, ξεκάθαρα και σταράτα, έτσι ώστε και αναγνώστες των ιδίων αυτών ιντερνετοδιασημοτήτων να είναι σε θέση να το καταλάβουν : 

Μην εμπιστεύεστε τις μαμαδομπλόγκερζ. Όχι, σβήστο. Γράψε λάθος. Πιο γενικά: Μην εμπιστεύεστε τους μπλόγκερζ που κάνουν αντβερτόριαλ. Αυτούς που διαφημίζουν κάτι και καλά από την καλή τους την καρδιά. Ξέρω, το ειδυλλιακό σκηνικό με τα λίγο θολά εφέ στις άκρες του κάδρου και τα κοκκινομάγουλα κοριτσάκια στη λιακάδα να τρώνε τις μαλακίες που μια εταιρεία πλήρωσε τη μαμά τους να διαφημίσει είναι πολύ δελεαστικά. Γιατί λες "ε δε μπορεί, η www.μανούλασούλα.gr είναι μία από μας. Μια καθημερινή, απλή γυναίκα-μάνα-εργαζόμενη-σύζυγος, μια από τις χιλιάδες ανώνυμες ηρωίδες (όπως εγώ ας πούμε) που έχει τόσο μεγάλη ψυχάρα που μοιράζεται μαζί μας με παρρησία και αυταπάρνηση το πως μεγαλώνει αυτά τα αγγελούδια τις κόρες της. Και για να είναι τόσο ζηλευτή, δε μπορεί θα ξέρει τι πρωινό να τους δώσει για να συνεχίσουν να είναι τόσο έξυπνα".

Και αχ, κοίτα τη πέτυχε. Άνοιξε μια μέρα ένα μπλογκ έτσι για να περνάει η ώρα της. Και μετά από χρόνια σκληρής δουλειάς, να πέτυχε. Είναι τρεντ σεττερ. Είναι γνωστή. Βγαίνει στην τηλεόραση. Βγαίνει στις ειδήσεις. Βγαίνει στσι ρούγες και τα καλντερίμια. Την ξέρουν. Δε μπορεί, δίκιο θα έχει. Και αχ τι καλά που κατάφερε να κάνει το χόμπι της επάγγελμα και να ζει από αυτό.

Και ΕΔΩ αγαπητέ μου φίλε, είναι η παγίδα.

Πώς ζει; Από διαφημίσεις. Το οποίο σημαίνει, όποιος της δώσει λεφτά, θα πει ο,τι μαλακίες της πει ο πελάτης να πει. (Αυτό σημαίνει η υποσημείωση που βλέπεις σε πολλά ποστ, με τετοια γραμματάκια ότι "το συγκεκριμμένο ποστ έγινε σε συνεργασία με την εταιρεία παραγωγής ντίλντο Μπετόβεργα Α.Ε")

Όταν γράφει ή λέει αυτές τις παπάτζες λοιπόν, δεν είναι μανούλα, δεν είναι η "ιντερνετική σου φίλη" που εμπιστεύεσαι, είναι ένας επαγγελματίας που σκοπό έχει να σε κάνει να αγοράσεις το προϊόν που πουλάει. Το περιτύλιγμά του είναι η μανούλα, η καθημερινή και η απλή σύζυξ. Και συ τρως αμάσητο το παραμύθι επειδή μέχρι προχτές έγραφε τσάμπα για την καβλάντα της.

Θα μου πεις τώρα, "ρε μεγάλε, δουλίτσα κάνουν οι άνθρωποι, να βγει η μεσημεριανή χιψτερομπολονέζ να ανεβάσουν στο ινσταγκραμ, τι ζόρι τραβάς;"

Και θα ξαναπώ εγώ για να μην ξεχνιόμαστε: Δε με χαλάει η δουλειά. Ούτε καν αυτή η συγκεκριμένη δουλειά. Με χαλάει το υποκριτικό περιτύλιγμα. Έχω γνωστούς διαφημιστές και φυσικά δεν τους κράζω ούτε τους κοροϊδεύω τους ανθρώπους. Θεωρώ ότι κάνουν μια δημιουργική δουλειά, μια απαιτητική δουλειά και πάνω απο όλα μια τίμια δουλειά. Ναι και όταν μου πουλάνε φύκια για μεταξωτές κορδέλες. Γιατί το κάνουν "επίσημα" . Χωρίς καμία "κουκούλα". Και επιπλέον γιατί όσο και αν φαίνεται παράδοξο, πλέον σε μια διαφήμιση επίσημη δε μπορείς να ισχυριστείς ο,τι στομπούτσο θες. Δε μπορεί ο αδερφός ο Καλτσόβρακος ας πούμε να βγάλει διαφήμιση που να λέει οτι η βρώμη τάδε θεραπεύει τον καρκίνο. Θα του τη βάλουν εκεί που δεν πιάνει ήλιος και τη βρώμη και τη διαφήμιση.

Ενώ η τάδε μανούλα-μπλόγκερ-σύζυγος-εργαζόμενη-γυναίκα, μπορεί να πει ο,τι μαλακία θέλει γιατί δεν το κάνει ως επίσημη εταιρεία που βγάζει μια διαφήμιση, το κάνει ως, έλα, πάμε όλοι μαζί, το κάνει ως μανούλα-μπλόγκερ-σύζυγος-εργαζόμενη-γυναίκα. Οπότε και μαλακίες να πει, ε τι; Έχει έτοιμη τη δικαιολογία: Εγώ είμαι απλά μια -έλα, παραδέξου το, ξέρεις που θα καταλήξει αυτό- , εγώ είμαι απλά μια μανούλα-μπλόγκερ-σύζυγος-εργαζόμενη-γυναίκα.

ΑΥΤΟ μου τη σπάει. Το ελάτε να κρυφτούμε πίσω από το δάχτυλό μας. Εγώ να πάρω λεφτά για να σας πουλήσω μαματζιλίκι (δική μου έκφραση, την κατοχυρώνω εδώ. Συνδυασμός από τις λέξεις μαμά και παπατζιλίκι) και εσείς επειδή είστε φαν θα με πιστέψετε. Και θα πιστέψετε ότι τα δημητριακά που δίνω στις κόρες μου έχουν 22 γραμμάρια φυτικές ίνες στα 30 γραμμάρια προϊόντος, πράγμα που δε γίνεται με καμία δύναμη, αλλά για να το γράφω εγώ, ε αλήθεια θα ναι ε; 

Και θα μου πεις, καλά ρε φίλε, αυτή πως μπορεί και κάνει παραπλανητική διαφήμιση και δεν τρέχει κάστανο; Ιδεά δεν έχω. Δεν ξέρω αν υπάρχει νομικό πλαίσιο για το αν μπορείς να ισχυρίζεσαι ό,τι γουστάρεις με μοναδική προϋπόθεση κάποτε να έκανες σεξ  στην ωορηξία και μετά από ν χρόνια λογαριασμό στο blogger. Φαντάζομαι ότι κανείς δε μπορεί να ρίξει πρόστιμο στη www.μανούλασούλα.gr όταν ισχυρίζεται ότι τα πατσούριος είναι το πιο υγιεινό πράγμα στο σύμπαν μετά τα ω-3 λιπαρά και η μεγαλύτερη εφεύρεση μετά το αυτοκαθαριζόμενο υδραυλικό μαρκαλευτήρι rabbit.

Και ξανάδα που λές σήμερα και άλλη να διαφημίζει το πόσο υγιεινά είναι τα πατσούριος και πόσες βιταμίνες έχουν και πόσο ευχαριστημένα είναι τα υπεργαμάτα παιδιά της που τρώνε αυτά και τα άλλα τα μπαλάκια με σοκολάτα. 

Και με βουρλίζει αυτό περισσότερο γιατί είναι παγίδα για παιδάκια. Άκου να δεις κυρά μου, άμα διαφήμιζες ως υγιεινό ένα πιτόγυρο με 80% περιεκτικότητα σε καμμένος λίπος, 30 γραμμάρια αλάτι στα 100 και φτιαγμένο από μύτες γουρουνιών που μεγάλωσαν στο Τσερνομπιλ ως υγιεινή τροφή για ενήλικες δε θα χα πρόβλημα. Αλήθεια. Ο ενήλικας είναι είτε το θέλει είτε όχι δέσμιος των συνεπειών των αποφάσεών του σε όλα τα επίπεδα. Οπότε εγώ προσωπικά, αν ο συγκεκριμένος γύρος μου άρεσε, θα του άλλαζα τα πατριαρχεία. Αλλά το γεγονός ότι εκμεταλλεύεσαι την αναγνωρισημότητά σου στο χώρο των βλογς (ξέρασα λίγο από τα αυτιά τώρα με αυτή την πρόταση) για να πουλήσεις μαλακίες σε "φανς" που ψάχνουν να δώσουν κάτι υγιεινό στα παιδιά τους, με κάνει να θέλω να σε κοπανάω με το καινούριο σχαροτήγανο που πήραμε, αφού τηγανίσω πρώτα πάνω του χαλασμένους κολιούς και ασφαλτόστρωση.

Εγώ στο γιό μου δε θα δώσω ούτε γραμμάριο από τέτοιες μαλακίες μέχρι να είναι αρκετά μεγάλος να αποφασίσει να καταστρέψει ο ίδιος τη συκωταριά του. Όσο αποφασίζω εγώ, το παιδί μαλακίες που διαφημίζουν μανουλομπλόγκερζ θα τις βλέπει μόνο από μακριά.

Και συ κυρία μου, οκ καταλαβαίνω. Διαβάζεις τη Μανούλα Σούλα που είναι γλυκύτατη και γαμάτη και πολύ τη συμπαθείς γιατί γράφει όπως θα ήθελες να γράφεις εσύ αν ο άχρηστος ο ρεμπεσκές ο άντρας σου δε σε είχε χωμένη όλη μέρα να φροντίζεις τα παιδιά και πολύ το χαίρεσαι που υπάρχουν άλλες μανούλες που ζουν τη ζωή που θα θελες να ζεις και αχ μια μέρα σκέφτεσαι να τα παρατήσεις όλα να γνωρίσεις έναν ιταλό δάσκαλο ισπανικών (ο,τι να ναι) με θεληματικό πηγούνι, λιοκαμμένο δέρμα και κοιλιακούς φέτες, να σε πάρει να πάτε σε μια χασιέντα μακριά να πουλάτε γλυκιά σανγκρία στο ηλιοβασίλεμα και να κάνετε παθιασμένο έρωτα στις σκάλες της Αλάμπρα αλλά αχ ποτάνα ζωή. Ναι οκ, συμπαθής η Μανούλα Σούλα, αλλά ξέρεις, παίρνει λεφτά για να σου πουλάει. Που είπαμε δεν είναι κακό. Αλλά παίρνει λεφτά για να σου πουλάει πράγματα χωρίς να παραδέχεται ότι δουλειά της είναι να πουλάει πράγματα και στα παρουσιάζει ως προσωπική της επιλογή λέγοντας ταυτόχρονα και απαράδεκτα ψέμματα για το πόσο καλά είναι αυτά τα γαμωπράγματα. Και συ τα χάφτεις αμάσητα. Ε τι να σου πω και σένα, πρόσεχε λίγο το κέρατό μου το τράγιο. Και βάλε και το ρημάδι το μυαλό σου να δουλέψει. Είναι δυνατόν τόσο επεξεργασμένες παπαριές να είναι πιο υγιεινές από ένα γαμωγιαούρτι, ένα γαμωγάλα και μια γαμωπορτοκαλάδα; (ναι ξέρω, φυτοφάρμακα, αντιβιωτικά στο γάλα, συντηρητικά στο γιαούρτι και γάμησέ μας. Ε τότε χέσε μας και δίνε στο παιδί σου αγνό σιρόπι καλαμποκιού, ζάχαρη και βελτιωτικά γεύσης που είπε η Μανούλα Σούλα ότι είναι πιο υγιεινά)

Έχει η άλλη ένα σκασμό ποστ που διαφημίζει πράγματα "από προσωπική της εμπειρία" και καλά. Και δεν σου κόφτει μωρή μπορδόχα, δεν ψιλιάζεσαι τίποτα, ότι δεν είναι γαμωδυνατόν σε όσα έχει "κρίνει ανιδιοτελώς και ειλικρινώς" να μην έχει πετύχει ποτέ κάτι που να μην της άρεσε; Σε ένα να πει "αχ το πήραμε αυτό και μας βγήκε μάπα". Όλα είναι αβυσσαλέα, επικά και συμπαντικώς υπεργαμάτα και ΠΑΡΤΑ ΚΑΙ ΕΣΥ ΤΩΡΑ ΓΙΑΤΙ ΑΛΛΙΩΣ ΔΕΝ ΕΙΣΑΙ ΚΑΛΗ ΜΑΝΟΥΛΑ ΣΑΝ ΚΑΙ ΕΜΕΝΑ.

Οπότε, αν είσαι εκπρόσωπος μιας εταιρείας και θες να διαφημιστείς από το μπλογκ μου, στείλε μου ένα μήνυμα. Ειδικά αν προωθείς μπύρες, τσιγάρα και πιτόγυρα. Το προϊόν σου θα διαφημιστεί καταλλήλως. Αλλά ειλικρινώς. Ε, εσύ εκεί στην Αθηναϊκή ζυθοποιία, μη χαίρεσαι. Μπύρες είπα όχι τις κίτρινες σόδες που πουλάς.

Οπότε να αγαπητέ αναγνώσθα γιατί δεν πρόκειται ποτέ να βγάλω λεφτά από διαφήμιση. Γιατι αν ο χ πάσα εις έκαστος τυχαίος αποφασίσει να διαφημιστεί εδώ μέσα, αν μου στείλει κάτι και δε μου αρέσει, ξέρεις τι θα ακολουθήσει. (Και δε θέλω να βγάλω λεφτά από διαφήμιση, δεν έχω καμία όρεξη να μου υπαγορεύει ένας χαρτογιακάς που σπούδασε σοσιαλ μιντια μαρκετινγκ μανατζερ στο Down Trachanoplagia University of Wolverhamperdinston τι θα λέω. Έχω δουλειά, πληρώνομαι καλά, ευχαρισθώ).

Μανουλομπλόγκερζ κόφτε τα αντβερτόριαλ επιτελους γιατί θα οργανώσω εκστρατεία στα μπλογκ σας να πέφτει κράξιμο αρκουδέϊκο σε κάθε ποστ που διαφημίζετε παπαριές.

(χμμμμ....)

** Αυτό με το γιο το φαγες αμάσητο και ήσουν έτοιμος να γράψεις στο σχόλιο πότε έκανα παιδί ε; Θυματάρα. Έτσι την πατάς στο ιντερνετ ρε. Γιατί πιστεύεις ο,τι μαλακία σου πουν αν ο άλλος είναι "έμπιστος".

Αντβερτόργιαλ #2 - Η επιστροφή

Έχω πολλές φορές εκφράσεις με ιδιαίτερα ήπιους τρόπους (φήμες ότι χρησιμοποίησα λέξεις όπως "αίσχος", "ξερνάω", "τιμαλακίεςειναιαυτές" και "δεντρέπονταιγαμωτιςπαντόφλεςτουσαρπηδόνα" ελέγχονται ως δάκτυλος της αντιπολίτευσης) την αντίθεσή μου σε κάτι αντβερτόριαλ των οπισθίων.
Ντάξει, δε θα αλλάξω και το γκόσμο προφανώς, αλλά μπορώ να ξερνάω ελευθέρως.
Επειδή είμαι καφρογκουρμές όμως (ναι εδώ τον είδατε τον όρο πρώτη φορά) ξερνάω εις την γκούγκολ (όχι τη google αμόρφωτε καβουροβοσκέ) όταν βλέπω κάτι "συνταγές" σε "μαμαδίστικα" ηλεκτρονικά μαγαζιά οι οποίες είναι "απλές και γρήγορες" και "μας λύνουν τα χέρια". Που βασικά σε ειλικρινή απόδοση σημαίνει "πως να προσποιηθείτε ότι μαγειρέψατε πιο εύκολα και από ο,τι προσποιείστε οργασμό". Ή "δεν ξέρω να μαγειρέψω,αλλα πιστεύω ότι πρέπει να κρατάμε τα προσχήματα και το κόλπο παραγγέλνω απέξω και τα βάζω σε πιάτα δεν πιάνει πλέον". Ωπ, βασικά οι συνταγές αυτές είναι ελεεινά κοντά στο δεύτερο.

Οπότε, σας παρουσιάζω και εγώ εδώ τη δική μου γρήγορη, εύκολη και απλή συνταγή στο ύφος που πρέπει.

(Προειδοποίηση: Όποιος νομίσει ότι τα παρακάτω αποτελούν υπερβολή ή κοροϊδία, δεν έχει δει μάλλον τις συνταγές που εννοώ).
(δεν χάνει τίποτα)
(οκ κοροϊδία είναι. Αλλά δεν την ξεκίνησα εγώ)

 Αυθεντικά κινέζικα νουντλς αυγού με κοτόπουλο και αρωματικά, σε έναν υπέροχο μυρωδάτο ζωμό που θα κάνει τους αγαπημένους σας να γλείψουν τα πιάτα.

Κορίτσια μου καλησπέρα. Σας έχει τύχει όπως και σε εμένα, να γυρνάτε πολλές φορές από τη δουλειά, να είστε πτώματα και να μην έχετε κουράγιο για τίποτα; Και στο σπίτι να έχετε να μαγειρέψετε για τα αγγελούδια σας και τον Άνθρωπό σας που και αυτός σκοτώνεται στη δουλειά σαν εσάς άλλωστε; (μόνο που αυτός δεν ξέρει τα μυστικά της κουζίνας σαν εσάς..χιχιχι). Είναι πολλές φορές που μου τυχαίνει, το ομολογώ. Άλλωστε πρέπει να φάω και εγώ. Και στο σπίτι σιχαινόμαστε τα έτοιμα ντιλίβερι που είναι τίγκα σε λάδια, λίπη,γλουτένη,φορμόλη,φορμόζα και κατεψυγμένα. Οπότε τι κάνουμε αν θέλουμε να δώσουμε στο σύζυγο και τα αγγελούδια μας κάτι ελαφρύ και υγιεινό αλλά ταυτόχρονα χορταστικό και γρήγορο; 

Ε λοιπόν σας έχω τη λύση. Από τότε που πήγαμε γαμήλιο ταξίδι στην Ταϋλάνδη, εγώ και ο Ναπολέων-Αλέξανδρος-Τουταγχαμών (ναι καλέ ο άνδρας μου) έχουμε ξετρελλαθεί με τις εξωτικές γεύσεις. Ξέρω τα μικρά δεν τα προτιμάνε συνήθως γιατι είναι καυτερά, αλλά όταν είναι να φάνε και αυτά, δεν προσθέτουμε τέτοια και καθαρίζουμε. Το καλό με τις εξωτικές συνταγές και ειδικά με αυτή που θα σας προτείνω τώρα, είναι ότι δε χρειάζονται πολλά σκεύη (λιγότερο πλύσιμο μετά χιχιχιχ) και γίνονται πραγματικά στο ΠΙ ΚΑΙ ΦΙ.

Ιδού λοιπόν τι κάνω εγώ για το Ναπολέωντα-Αλέξανδρο-Τουταγχαμώντα και τους μικρούς Σεβαστιανό, Σιγισμούνδο και Σιγφρίδο.

Βήμα πρώτο: Πάμε στο κοντινότερο και λατρεμένο Γ.Δ Αυτοκρατορόπουλος και παίρνουμε 4 συσκευασίες  "Snack Noodles" με γεύση "chicken & spring onion"

Snack Noodles Oriental, πάντα από τον Γ.Δ Αυτοκρατορόπουλο

Ακολούθως γεμίζουμε το βραστήρα μας νερό και τον βάζουμε στο "ΟΝ" (<== το κουμπί που τον ανοίγει).

Ο πολύ χρήσιμος βραστήρας μου από την αγαπημένη εταιρεία οικιακών συσκευών Χώσον

Ανοίγουμε τη συσκευασία και βλέπουμε ότι η ΚΑ-ΤΑ-ΠΛΗ-ΚΤΙ-ΚΗ καινοτόμα εταιρεία που φτιάχνει τα νουντλς, έχει σκεφτεί τις κουρασμένες μανούλες και εκτός από τα υπέροχα,μυρωδάτα μπαχαρικά, έχει σκεφτεί να προσθέσει ΚΑΙ πηρουνάκια, για να μην πλένουμε ΑΠΟΛΥΤΩΣ ΤΙΠΟΤΑ κορίτσια χιχιχιχχι.

Μα δεν είναι ΦΑΝΤΑΣΤΙΚΗ ιδέα το πηρουνάκι κορίτσια;

Μετά, απλά ανοίγουμε τα φακελάκια με τα μπαχαρικά, τα ρίχνουμε από πάνω, προσθέτουμε βραστό νερό μέχρι τη γραμμούλα και περιμένουμε 3 μόνο λεπτουδάκια

Εκπληκτικό;

Αυτό ήταν. Παίρνετε τα μπωλάκια με τα πηρουνάκια, τα δίνετε στους λατρεμένους σας και απολαμβάνετε μαζί τους ένα γρήγορο, απολαυστικό, υγιεινό ΚΑΙ φτηνό (αχ όλοι ζοριζόμαστε, ξέρω) γεύμα.

Tips σερβιρίσματος:

1. Ο Ναπολέων-Αλέξανδρος-Τουταγχαμών λατρεύει τα καυτερά, οπότε προσθέτει πάντα λίγο μαλαισιανό τσίλι από πάνω. Μόνο μαλαισιανό όμως, που βρίσκουμε στο εκλεκτό μπακάλικο "Ο νταβραντισμένος Μουτσος" στην Ακτή Νταραβέρη 2 στο Γκστααντ.

2. Ο Σιγισμούνδος ο Σεβαστιανός και ο Σιγφρίδος τρελλαίνονται για τόφου οπότε αν δεν έχω πετάγομαι στα γρήγορα στο περίφημο deli "Πουτάνα κάνατε το Ναγκασάκι" στα Χαυτεία και αρπάω λίγο να τους τρίψω από πάνω. Αχ δε μπορώ να τους αντισταθώ όταν μου το ζητάνε με τα χαριτωμένα μουτράκια τους

3. Εσείς αν έχετε καλεσμένους μπορείτε να το βάλετε σε κανονικά μπολάκια και να το σερβίρετε είτε με κανονικά μαχαιροπίρουνα είτε ακόμα με παραδοσιακά chopsticks, όπως κάναμε στο Λατζόι Ηλείας όταν ήμουν μικρή. Να μην προδοθούμε κιόλας κορίτσια, ε, χιχιχιχιχ.

Άντε, πάλι εγώ σας έσωσα.

Τα φιλάκια μου μέχρι την επόμενη φορά και μην ξεχνάτε, η μαγειρική είναι αγάπη και φαντασία.

Αναζητείται ελαφρότης

Υπάρχει καλό και κακό χιούμορ. Αυτό δεν το αμφισβητεί κανείς. Εκτός από μένα. Εγώ δεν το ορίζω ακριβώς ως "καλό" και "κακό". Το χιούμορ θέμα κυρίως του δέκτη, όχι του πομπού. Αυτό που είναι πολύ πιο εύκολο να καταλάβεις είναι η έλλειψη χιούμορ και όχι η ποιότητά του τόσο πολύ. Γιατί ναι, υπάρχει "χιούμορ" που εγώ προσωπικά μπορεί να το θεωρώ κακό, άκυρο, χαζό κλπ κλπ (όπως για παράδειγμα ένας από τους κλασσικούς μας "εθνικούς" κωμωδιάρχες που επί σειρά ετών είχε εκπομπές στην τηλεόραση και αντέγραφε με μεγάλη αποτυχία το Fawlty Towers), αλλά υπάρχει και κόσμος που βλέπει π.χ Black Adder ή Monty Pythons και δε σκάει ούτε χαμόγελο. Ναι αλλά ο συγκεκριμένος μεγάλος κωμικός τυγχάνει να είναι από τους υπεραγαπημένους του κόσμου. Οπότε; Μπορώ να πω εγώ ότι δεν έχει χιούμορ; Αφού ο κόσμος γελάει. Θα μου πεις τώρα "θα σου λεγα κάτι για τον κόσμο" -και θα σε σταμάταγα γιατί το θέμα μου τώρα δεν είναι το επίπεδο του κόσμου, αν και θα θελα πολύ. Το θέμα μου είναι όλη αυτή η βαβούρα που έγινε με τη διαφήμιση για τις μπάμ...εεε για το Γερμανό. Δηλαδή αυτή :
 

 Ρε τι κακός χαμός έγινε. Επαναστάτησαν όλοι. Γιατί; για μια διαφήμιση. Καλή κακή, δεν το εξετάζω. Εμένα προσωπικά δε μου προξένησε κανένα αίσθημα αποτροπιασμού και αηδίας. Απλά θα την θεωρούσα πιο πετυχημένη αν διαφήμιζε μπάμιες και είχε στο τέλος μηνυματάκι του τύπου "Εμ δε του φτιαξε μπάμιες Τάδε- Σίγουρη επιτυχία κλπ". Δε θεωρώ τη διαφήμιση προσβλητική ή σεξιστική ή οτιδήποτε γιατί δεν περιμένω από τη διαφήμιση να έχει καμία απολύτως προσφορά στην κοινωνία πέραν της διάδοσης ενός μηνύματος που σκοπό έχει να δώσει αέρα-αξία σε κάποιο προϊόν. Ίσα ίσα που το παίξιμο των ηθοποιών σε αυτή τη διαφήμιση ήταν ξεκάθαρα κωμικό και υπερβολικό και δε σου μένει καμία υπόνοια για το ότι μπορεί να προωθεί κακομεταχείριση της γυναίκας και μπλα μπλα μπλα. Μου προκάλεσε τεράστια εντύπωση η έντονη αντίδραση του κόσμου στα γουέμπια. Γιατί φοβάμαι ότι έτσι όπως έχουμε μπλέξει, θα χάσουμε οποιοδήποτε αίσθηση χιούμορ που μπορεί να μας έχει απομείνει. Όταν σφίγγουν οι κώλοι συμβαίνει αυτό άλλωστε. Μας πήζει η καθημερινότητα άσχημα και παραπαίρνουμε σοβαρά τα πάντα. Το βλέπω καθημερινά γύρω μου. Επικρατεί μια συμπεριφορά στο στυλ "οκ, τι θα μας ενοχλήσει σήμερα". Και λυπάμαι που βλέπω ανθρώπους επί καθημερινής βάσεως να γκρινιάζουν για τα ΠΑΝΤΑ. Για τα ΠΑΝΤΑ όμως. Κάθε πρόταση και μια γκρίνια, μια διαμαρτυρία, ένας φόβος, μια μιζέρια, ένα βάρος.. Είπαμε μην καταντήσουμε χαζοχαρούμενοι σαν παρουσιαστές πρωινάδικου, αλλά όχι ρε αδερφέ να σταυρώσουμε χέρια στο στήθος και να ξαπλώσουμε στον τάφο. Ε α σιχτίρ δηλαδή! Και αναρωτιέμαι, πως την παλεύουν αυτοί οι άνθρωποι; Προσωπικά, διαθέτων EQ (αν υπάρχει αυτή η παπαριά) περίπου -26, δε μπορώ να δεχτώ ότι μπορεί να ζει κάποιος φορτωμένος την πίκρα και τα προβλήματα ΟΛΟΥ του κόσμου επί καθημερινής βάσεως. Για μένα, θα φόραγε πουκαμισέτο με έξτρα μακρύ μανίκι εντός εβδομάδος. Κοινώς, φιλαράκι, έλα παραδέξου το, δε νοιάζεσαι αλήθεια για όοοοοολα αυτά που μας πρήζεις το παπάρι, απλά σου αρέσει να γκρινιάζεις. Και το βράδυ που πέφτεις για υπνάκι, μια χαρά νταγκλιάζεις. Προσωπική άποψη. Και πάμε πίσω στη διαφήμιση. Άντε να δεχτώ πως είναι αποτυχημένη και κακό χιούμορ. (Αν και δεν το δέχομαι και όποιος διαφωνεί ας δει το επόμενο βιντεάκι και να μου πει αν το βρει προσβλητικό ή εξαιρετικά συγκινητικά αστείο - και πως θα το έβλεπε πολύς κόσμος που θα σοκαριζόταν για τις "ασχήμιες" που ειπώθηκαν σε μια κηδεία).

   

 Kαι μια και μας προσβάλλει τις γυναίκες και τους ευαισθητοποιημένους άντρες τόοοοσο πολύ η διαφήμιση του Γερμανού, αυτή η διαφήμιση γιατί δεν προσέβαλλε κανέναν;

Και τι εννοείς ότι δεν έχει τίποτα προσβλητικό; "Ναι ,ναι ,ναι, όχι όχι όχι" επιλέγει τα κομμάτια κρέατος ο γαμίκος πιτσιρικάς. Εδώ δεν υποβιβάζεται η γυναίκα; (για μένα όχι, διαφήμιση είναι, αν θες είναι και ένα είδος τέχνης). 

Και τώωωρα που το θυμήθηκα, μια και πολλοί ευαίσθητοι καλλιτεχνικά στα ιντερνέτια, δεν προσβάλλονται ποσώς με κάτι "καλλιτέχνες" που βγάζουν κάτι εικαστικά εκτρώματα με κάτι κομμάτια της γυναικείας ανατομίας γεμιστά με σελινόριζες και μπρόκολα , γιατί δεν αντιμετωπίζουν και τη διαφήμιση ως τέχνη να χαλαρώσουν λίγο; Όχι τίποτα άλλο, γιατί οι ίδιοι την παρουσιάζουν ως τέχνη συνήθως. Δεν ξέρω αν είναι, μπορεί. Αλλά χρησιμοποιώ αττάκες άλλων τώρα. 

 Γιατί είναι εντάξει οι διαφημίσεις που παρουσιάζουν τις γυναίκες ως ηλίθιες νοικοκυρές που δε μπορούν καν να διαβάσουν την επιγραφή του απορρυπαντικού να δουν αν απολυμαίνει ή όχι;; (χλωρίνη) 

Μια και δύο είναι οι διαφημίσεις που προσβάλλουν τον οποιονδήποτε; -ΑΝ αρχίσουμε και τα παίρνουμε όλα σοβαρά; 

Η άλλη που λέει στον ευνουχισμένο μαλάκα άντρα της "τι θα κανες χωρίς εμένα", δίνοντάς του ένα γαμωτόστ με σκέτο τυρί; Αυτή δεν προσβάλλει και τους άντρες; 

 Διαφημίσεις αποσμητικών έχετε δει ποτέ ρε; Που ψεκάζει ο άλλος τη μασκάλη και του σκάει η ...θύελλα στη μάπα; 

 Δε σου λέω πως η συγκεκριμένη ήταν καν αριστούργημα. 

Σου λέω απλά πως η αντίδραση ήταν αμετροεπής. 

Και δε θυμάμαι και πολλές τώρα μια και άνευ κεραίας έχω καιρό να δω τηλεόραση.

 Εδώ δεν είχε ενοχλήσει τον κόσμο τόοοοτε παλιά στο Τέξας η κορυφαία διαφήμιση "Για να μην τον παίρνετε από πίσω, πάρτε του μια πίπα". 

 Έχουμε ζοριστεί τόσο πολύ, που χάνουμε το χιούμορ μας. Αν υπήρχε έλληνας κωμικός με επίπεδο και στυλ Monty Pythons, Black Adder, Yes Minister κλπ κλπ κλπ τι θα του χαμε κάνει δηλαδή; (όχι, μην το πεις ΚΑΝ, μην το πεις το όνομα που ΞΕΡΩ ότι μπορεί να σκέφτεσαι, θα χεστούμε). 

 Πλάκα μπορείς να κάνεις για τα πάντα. Και ΠΡΕΠΕΙ. Ακόμα και για πράγματα που σέβεσαι και αγαπάς και εκτιμάς. Εδώ έχουμε αρχίσει και μπλεκόμαστε και νομίζουμε ότι το να κάνεις πλάκα με κάτι σημαίνει ότι το μειώνεις και δεν το σέβεσαι. Λάθος. 

 Και μην ξεχάσετε να την πείτε στον πατέρα σας, που σίγουρα σε κάποιο οικογενειακό τραπέζι, μεταξύ τύρου και αχλαδιού είπε στη μητέρα σας "Γυναίκα! ΣΗΚΩ! Κρασί! Άντε μη σε στείλω στη μάνα σου!" (πιο συχνό πείραγμα σε ζευγάρια 30ετίας και βάλε, δεν έχω ακούσει). 

* Αυτό δε σημαίνει πως πρέπει αν δικαιολογούμε την οποιαδήποτε παπαριά πει ο καθένας αν στο τέλος προσθέσει "πλάκα κάνω". (Όταν χρειάζεται να το κάνεις αυτό, δεν κάνεις πλάκα, απλά είπες μαλακία και πας να το μαζέψεις) 

 Ψάχνοντας ρήσεις για το χιούμορ τώρα, βρήκα μερικές εξαιρετικές, τις οποίες και βάζω αντί επιλόγου γιατί βαριέμαι να σκέφτομαι κάτι έξυπνο και πιασάρικο ως συνήθως. (Το "ως συνήθως" πάει στο "σκέφτομαι κάτι έξυπνο και πιασάρικο" και όχι στο "βαριέμαι". Κνώδαλα)..

(Μας Γ&^%&*&*%^ το formatting)

Defining and analyzing humor is a pastime of humorless people.


Humor is a rubber sword - it allows you to make a point without drawing blood.


Humor is our way of defending ourselves from life's absurdities by thinking absurdly about them.


What's the point of havin' a rapier wit if I can't use it to stab people?


The world is a tragedy to those who feel, but a comedy to those who think. (ουάου, ο Walpole έδωσε ρέστα εδώ..)


All I need to make a comedy is a park, a policeman and a pretty girl. (ο ασεβής για τις  ωραίες γυναίκες, Chaplin)