Απολελέ!!

Από χτές πουρνό πουρνό είμαι και πάλι πολίτης και μάλιστα απίστευτα αξύριστος. Μαμά πατρίδα, με περηφάνεια σου ανακοινώνω ότι την έβγαλα και αυτή την υποχρέωση απέναντί σου, και να μην έχεις και παράπονο γιατί στον Άραξο ξεκωλιάστηκα στην υπηρεσία και οι άλλοι το ξύνανε. Προσέχτε απολογισμό στην πτέρυγα μάχης : 13/11-30/3 , ΔΥΟ Σαββατοκύριακα έξω, το ένα με χρέωση κανονικής άδειας. 520 ώρες σκοπέτου, 1000+ ώρες μετεωρολογίας. (Ήταν 18ωρες ή 24ωρες οι υπηρεσίες για αυτό βγήκαν πολλές οι ώρες.). Μετά από 24ωρες υπηρεσίες σκάγανε σκοπέτα αβέρτα. Έτυχε 2 φορές το εξής : Σάββατο να έχω μετεωρολογία (24ωρο φυσικά), να έχει και άσχημο καιρό, πράγμα που σημαινε ότι δεν κοιμόσουν ούτε λεπτό, και την Κυριακή να πηγαίνω στο φυλάκιο της 33, όπου και είχα 3 4ωρα σκοπέτο μέχρι το μεσημέρι της Δευτέρας. Φυσικά αυτό ήταν ψιλοχοντροπαράνομο σύμφωνα με μια πάγια διαταγή, αλλά ο προσωπάρχης της πτέρυγας στα παπάρια του , γιατί έπρεπε να καλύψει το καθήκι τον 19χρονο ΕΠΟΠ που ΠΟΤΕ δεν έκανε υπηρεσίες. (Γενικά η πτέρυγα είχε αβέρτα κόσμο και ΕΠΟΠ αλλά σκοπιά κάνανε καμιά 40ρια μαλάκες, μεταξύ των οποίων και εγώ φυσικά). Φιλιππακόπουλε παλιοπαπάρα ποιος θα στραβώσει μαζί σου και θα σου κάνει τη μούρη μπλε μαρέν, δεν ξέρω, αλλά το αξίζεις σπυριάρικε μούλε. Αυτά ήταν τα άσχημα, να πω και τα καλά για να μην είμαι απάλευτος και τσάμπα γκρινιάρης : Δε συνάντησα πολλούς στρατόκαβλους με την ευρεία ή τη στενή ένοια. Οι περισσότεροι ήταν συνεργάσιμοι και ευγενικοί, εκτός άμα ήσουν κωλοπαίδι, πράγμα πολύ λογικό. (Βέβαια και εγώ άμα ήμουν 22 χρονών αξιωματικός, θα ψιλοντρεπόμουν να την "πω" στον φαντάρο Εσταρινάκη που είναι 30 και μπορεί να του μίλαγα στον πληθυντικό έξω.) Γενικά πολλοί ήταν μια χαρά άνθρωποι. Οι προφανείς μαλάκες υπάρχουν παντού και θα υπάρχουν πάντα, και δεν τους συνάντησα σε μεγαλύτερο ποσοστό από ό,τι στην έξω ζωή για να πώ την αλήθεια. Κορυφαίες στιγμές : ήταν η αλλαγή χρόνου στη Σ29 στον Άραξο, με ψοφόκρυο, τζάκετ,χλαίνη,κασκόλ,φουλ φέις, γάντια κλπ.. κονιακάκι και κουραμπιέ από το περίπολο. Η άλλη φορά που εκ παραδρομής πήρα σωστή πίεση στο βαρόμετρο αλλά αντί να δώσω στο δελτίο 764.5, έδωσα 765.4, και ευτυχώς δεν είχαμε πτήσεις γιατί ε πόσα χρόνια θα έκανα να ξεπληρώσω ένα αεροσκάφος; Η φάση που γυναίκα στην έφοδο έπιασε συμφαντάρο να ικανοποιεί τις σεξουαλικές του ανάγκες στη σκοπιά μέρα μεσημέρι και με την παραλλαγή κατεβασμένη μέχρι τους αστραγάλους (η αττάκα "Μήτσο, πρόσεχε οχι μαλακίες στη σκοπιά" έγινε σλόγκαν), το σκηνικό που με το που λένε στον Άραξο οτι κόβονται οι άδειες πάσχα (α ναι δεν το είχα πει αυτό ε; ε "Δεν ειχαμε κόσμο" και τις κόψανε), μετά από 5 λεπτά μου ήρθε η μετάθεση. Το σκοπέτο στην ΕΜΥ που πήραμε πούρα και μπύρες με το Βαγγέλη και αράξαμε στη σκοπιά από τις 5 το απόγευμα μέχρι τις 03:30 το βράδυ και δε λέγαμε να φύγουμε, οι ιπτάμενες κατσαρίδες-καμικάζι σε μέγεθος μεγάλου δαχτύλου που κυκλοφορούσαν κατά σμήνη στην ΕΜΥ στην υπόγα (οπότε που να κοιμηθείς στο κρεβάτι το βράδυ, θα έκανες παρτούζα με τη Μικρή Τερέζα και το σόι της), κλπ κλπ κλπ.. Καλά περάσαμε δε λέω αν και προφανώς οι στιγμές απαλεψιάς και μεγάλης γκρίνιας υπήρξαν και είναι λογικό. Ειδικά όταν βλέπεις μερικούς να φεύγουν στάνταρ απο Παρασκευή πρωί στις 9 και να γυρνάνε Δευτέρα, ενώ εσύ έχει βγει ΜΙΣΟ Σάββατο και στο κοπανάνε οτι σου κάνανε και μεγάλη χάρη...τεσπα Στην ΕΜΥ που ήμουν από τις 30/3 πέρασα ζωή χαρισάμενη. Ήμασταν όλοι σχεδόν από τη σειρά μου μετεωρολόγοι και γνωριζόμασταν ήδη οπότε δε χρειάστηκε καμιά "περίοδος γνωριμίας". Μπήκα γραφείο προσωπικού αν και δεν είχα τα ωφέλη κανενός άλλου "προσωπάρχη" γιατί όταν μείναμε για ένα μήνα 7 άτομα για σκοπιές, ε τι να κλέψεις τη σειρά σου; είναι μεγάλη καθηκιά.. οπότε κάναμε και μερικά σκοπετάκια στην ΕΜΥ αλλά καμία σχέση με το σκηνικό Αράξου "-2 βαθμούς, 100% υγρασία, άϋπνος 36 ώρες και άλλο ένα νούμερο πύλη". Μία παρασπονδία μόνο έγινε στην ΕΜΥ, όταν ήρθε αρχές Ιουλίου καινούριος μοίραρχος ο οποίος, ε τι να πω.. αν σας πω οτι στον εναρκτήριο λόγο του είπε σε 40 ανθρώπους (με 3 πτυχία ο καθένας) να μη βάζουν ζελέ στα μαλλιά και να μην ακούνε δυνατά μουσική, καταλαβαίνετε ότι ε...η επικοινωνία μαζί του ήτο ελαφρώς προβληματική. Βέβαια αν εξαιρέσω τη φορά που με έβαλε να γράψω 12 φορές ένα σήμα (και κάθε φορά διόρθωνε αυτά που είχε διορθώσει την προηγούμενη), δεν μας πολυενόχλησε, αν και μου έφαγε 5 μέρες κανονική άδεια ενώ μου είχεπ ει να φύγω με άγραφη. Πάλι καλα, θα μπορούσε να το είχε ξεχάσει και να στείλει την αστυνομία να με ψάχνει για να με μπουζουριάσει ως λιποτάκτη. Πάχυνα πάντως πολύ στο στρατό. Έφτασα 83 κιλά και αυτό είναι το απόλυτο μεγιστο όλων των εποχών για μένα. Βέβαια εδώ και 2 εβδομάδες έκοψα και το τσιγάρο οπότε με βλέπω να γίνομαι 283 μαζί με τα παπούτσια, αλλά θα το παλέψω. Λέω να αρχίσω λίγο τρέξιμο. Να ευχηθώ καλοί πολίτες σε όλα τα παιδιά της Γ 2006 , απάλευτους και μη, και επίσης τις ευχές μου σε μερικούς γαμάτους αξιωματικούς που γνώρισα και που κάναν τη θητεία μου λιγότερο βαρετή. (Γιατί όπως και να το κάνουμε, κάποια στιγμή σκυλοβαριέσαι που ζεις. Και νυστάζεις πολύ. Αυτά είναι τα χειρότερα όλων.). Όσο για τους νέους... ε τα γνωστά .. ποντικαρά ποντικαρά, μάζεψέ τη την ουρά, σκόνη πολύ σηκώνει και τον παλιό λερώνει :) :) :) υ.γ : Για τις φωτιές θα γράψω οσονούπω. Απλά ήθελα να εκφράσω τα συγχαρητήριά μου σε αυτούς που πήγανε την Τετάρτη στο Σύνταγμα αν και διαφωνώ με την όλη κίνηση...

Απαλεψιά

Η ποσότητα απαλεψιάς στον οργανισμό του φαντάρου είναι αντιστρόφως ανάλογη με τις μέρες που του μένουν μέχρι να απολυθεί. Για αυτό και εγώ δεν την παλεύω καθόλου πλέον. Αφήστε που ο καινούριος μοίραρχος μας τα μασάει αμάσητα και παίζει να μην πάρουμε και καμιά μερούλα παραπάνω να πάμε για κανα μπάνιο. Ψιλιάζομαι εντόνως πως 4-5 μέρες πρίν απολυθώ θα φυλάω σκοπέτο και για αυτό το λόγο, προκαταβολικά έχω αποφασίσει να μην την παλέψω καθολου. Με έχει πιάσει μια γκρίνια, ένα κλάμα, ένα ωχρεμαλάκατιμουζηταςνακανωτωρα, ενα πουναπηγαινωτωραδιπλαναβγαλωμιαφωτοτυπία. Γενικά από τις 6 που ξυπνάω μέχρι τις 2 το μεσημέρι γκρινιάζω ασύστολα και αδιαλλείπτως. Λεπτομέρειες για τον καινούριο μοίραρχο θα πω αφού πάρω την ταυτότητα γιατί φυλάμε τον κώλο μας για να έχουμε την άδεια μας. Πάντως υπόσχομαι επικές αττάκες απείρου κάλους. Διακοπές θα πάω όμως. Δε λέω που για να μην πλακώσει συρφετός και φουρφούκι και για να μη με βρίσκει η αερονομία αφού θα έχω το κινητό κλειστό. Μια βδομάδα θα λιαστώ σα λιαστή ντομάτα, θα πιώ σα νεροχύτης και θα κολυμπήσω σαν παπαγάλος, δηλαδή σχεδόν καθόλου. Γιατί όπως έχω πει άπειρες φορές, εγώ δεν είμαι σπορτίφ τύπος. Μπαίνω στη θάλασσα περπατώντας, συνήθως με τα χέρια στις τσέπες του μαγιό. Περπατάω μέχρι να φτάσει το νερό στο λαιμό. Εκεί βουτάω και το κεφάλι, κάνω μεταβολή και βγαίνω παραλία. Οπότε άμα δείτε έναν τύπο να τα κάνει αυτά, με το μπόνους ότι ψάχνει λόγω γκαβομάρας που είναι η παρέα του, ε κατά πάσα πιθανότητα είμαι εγώ, οπότε ελάτε να με κεράσετε και καμιά μπύρα γιατί με τα 8.70 του στρατού πως να βγάλεις τα έξοδά σου; Ο άλλος ο κλάμπανος ο Ζαφοντ είναι στην Ίο και κάνει καμάκι στα Ιρλανδά. Με πήρε και με κορόιδευε προψές που ήμουν μέσα και έπηζα στη χαρτούρα με τα κωλοσήματα, τις κωλοαναφορές και τα κωλοφύλλα πορείας. Πάει να το παίξει τζόβενο ο παππούκας στην Ίο. Πάει να ξανανιώσει. Καλά θα περάσει αλλά το βλέπω εγώ πως θα μου γκρινιάζει όλο το χειμώνα για το συκώτι του, τη μέση του, τα νεφρά του και του κώλου του τα εννιάμερα. Και για άλλη μια φορά το ξαναλέω : Δεν την παλέω δεν την παλέω. Αλλά παρόλα αυτά, απολύομαι ρεεεεεεεεεεεεεεεεεεεεε!!!