H ζωή που ναι κει έξω #2

Στο πλαίσιο του προηγούμενου ποστ, να πούμε και κάτι σοβαρό. Ναι ρε αλάνια, σοβαρό. Μόνο για κράξιμο με έχετε δηλαδής;
Προειδοποιώ, μια και εμένα προσωπικά μου χρειάστηκε χαρτομαντηλάκι μέχρι να τελειώσει το βίντεο που θα παρατεθεί -και μια και είμαι γνωστό αναίσθητο γομάρι- πάρτε καμια ντάνα δίπλα να χετε γιατί θα κλάψετε περισσότερο και από τότε που σας ήρθε ο τελευταίος λογαριασμός της ΔΕΗ την ίδια μέρα με το ΤΣΜΕΔΕ (το βαλα όχι γιατί είμαι μηχανικός αλλά γιατί ειναι το πιο ακριβό και τσούζει), τα κοινόχρηστα και τον ΕΝΦΙΑ. Και ήταν και τα γενέθλια του έτερου οπότε έπρεπε να τα σκάσετε.
Τέλος πάντων.
Πραγματικά την παρακάτω ιστορία δεν ξέρω πως να την προλογίσω. Το "έχω μείνει κάγκελο" είναι πολύ λίγο, το "πω ρε τι κάνω εγώ με τη ζωή μου" είναι πολύ ηττοπαθές και μεμψίμοιρο, το "πόσα κιλά κοχόνες έχει ο άνθρωπος" είναι υποτιμητικό για αυτόν κλπ.
Αλλά το "πάρτα στα μούτρα μωρή ατυχία που μου σκασες και εγώ δε θα το βάλω κάτω", το "άντε ρε γαμηθείτε που θα κάθομαι να κλαίω τη μοίρα μου", το "εμείς είμαστε επιστήμονες και χρέος μας είναι να κάνουμε τη ζωή καλύτερη και να εξελίσσουμε συνεχώς την τεχνολογία και τη γνώση προς όφελος του ανθρώπου" και η απύθμενη αγάπη και αφοσίωση τόσο στην επιστήμη αλλά όσο και στο συνάνθρωπο που αποπνέει ο λόγος του καθηγητή Herr είναι αρκετά.
Όχι δες και πες.
Και μετά έλα ξαναπές μου αν μήπως αυτή είναι η ζωή που ναι εκεί έξω και όχι αυτή που νομίζεις εσύ κάθε φορά που κοροϊδεύεις αυτούς που τα κάνουν αυτά, επειδή βλέπεις Σέλντον Κούπερ και νομίζεις ότι οι μεγάλοι επιστήμονες είναι βλαμμένοι σαν αυτόν.
Ξαναλέω, χαρτομαντηλάκι. Εμένα μου έφτιαξε τη μέρα πάντως..

"Α δεν έχω πόδια. Ε οκ θα φτιάξω". "Και θα φροντίσω να τα πάρουν και άλλοι. Και να έχουν πρόσβαση όλοι μετά."





(θα έλεγα καμιά κακία για περιφορά παντοφλών τώρα, αλλά άστο. Δε χρειάζεται)

Αναπηρία V

(Φτου μου, είμαι πολύ ωραίο άντρα...)
Ναι ρε εγώ είμαι απο πάνω!!
Καλώς τα δέχτηκα...
Πάω σήμερα στο διαγνωστικό κέντρο να πάρω τα αποτελέσματα.
Μπαίνω στο γραφείο, ήταν μια γιατρίνα,ε πάνω κάτω στην ηλικία μου, ωραία κοπέλα δε μπορώ να πω. Γεια σας λέω, ήρθα. Βγάζει τον εγκέφαλο και τον αυχένα μου, τα κοιτάει,δε λέει τίποτα. Βγάζει μια μπουκάλα Τζακ, και ένα πούρο. Πιές μου λέει. Μετά γδύνεται, μου σκάει ένα τρελλό φιλί, και τα υπόλοιπα είναι προφανή.
"Γιατρέ μου", λέω "καλά όλα αυτά, αλλά μήπως πρέπει να ανησυχήσω;"
"Κοίτα να δείς, έχω να σου δώσω μια συμβουλή : Πούλα ό,τι έχεις και δεν έχεις, κράτα μια βαλίτσα ρούχα μόνο. Αποχαιρέτισε τους γνωστούς, και ξεκίνα να γυρνάς τον κόσμο. Πιές, πάρε κόκα, κάνε σεξ και πέρνα καλά. Και σε κανα χρόνο γύρνα πίσω να χαιρετίσεις τους γνωστούς"
Βασικά οκ, δεν έγινε ακριβώς έτσι, αλλά είδα ένα παρόμοιο όνειρο.
Δισκοπάθεια έχω τελικά. Μεταξύ Α5-Α6 και Α6-Α7 δίσκων;σπονδύλων; είναι το πρόβλημα.Ακόμα δε χρειάζονται εγχειρήσεις κλπ κλπ αλλά θα αρχίσω θεραπείες στο νευρολόγο και βλέπουμε.
Με ψιλοκαθησύχασε ο γιατρός οτι δεν είναι μεγάλο το πρόβλημα, αλλά ξέρετε τώρα. Δεν είναι μεγάλο τώρα. Με βλέπω εγώ, στα 50 με τούρμπο καροτσάκι, γυαλί πατομπούκαλο και νοσοκόμα ξανθιά Χέλγκα ή Οξάνα να είναι στο "Κύριου Εσταρινάκη τέλει μασάζ;" .. Τουλάχιστον τη γλύτωσε ο εγκέφαλος. Θα τον δημοσιεύσω κιόλας, είναι ωραιότατος. Πήρα και σε cd τα αποτελέσματα, γιατι έτσι και αλλιώς χρειαζόμαστε εικόνες απο MRI..
Χίλια ευχαριστώ για τις ευχές και τα σχόλιά σας παίδες, και ακόμα περισσότερο για τα τηλέφωνα που βαράγατε 2 φορές τη μέρα μερικοί μερικοί... ήταν μεγάλη μου χαρά αυτό το πράμα, να το ξέρετε.Και το εκτιμώ αφάνταστα..
Πάω να οργανώσω το κυριακάτικο μπάρμπεκιου τώρα. Γεράσιμε άντε ψήσου. Θα σκάσει και το ζεύγος και ο Τρέμ...
Update : Ιδού και η απόδειξη ότι στο κεφάλι μου δεν έχω ούτε σκ.. ούτε αέρα κοπανιστό ούτε οτιδήποτε άλλο μειωτικό και υποτιμητικό :
(και άμα καμιά μου λέει οτι της αρέσουν οι άντρες με μυαλό, θα της δείχνω αυτά για να με κρίνει.. :P )