Monday, September 28, 2015

Τώρα που πα Μπαλτάς

...θυμήθηκα γιατί έκραζα στο προηγούμενο πόστιο το Μπαλτά και του λεγα οτι μπορεί να είναι εντός χώρου, αλλά είναι εκτός χρόνου.
Θυμάστε την αττάκα του για τους προτζέκτορες και τα επιδιασκόπια (=μοντέρνα πράγματα, λειτουργούν με ρεύμα, ίβιλ),  που αποστειρώνουν τη διδακτική σχέση ενώ η κιμωλία και ο πίνακας τη βοηθούν;

Σημείωση του μεταφραστή:
Επιδιασκόπιο είναι αυτό:
..και εφευρέθηκε στις αρχές του 20ου αιώνα.
Ο Κλίβερ λοιπόν αυτό το θεωρούσε μοντέρνα συσκευή που αποστειρώνει τη διδακτική σχέση σε αντίθεση με 8 κιλά κιμωλία σε ένα μαυροπίνακα.
Ε και έβλεπα αυτό προχτές και τον θυμήθηκα. Μη του το δείξετε όμως, μην αρχίσει να σταυροκοπιέται και να πετάει αγιασμό στην οθόνη.



Προς αποφυγήν παρεξηγήσεων: Η ύπαρξη εξελιγμένων εποπτικών μέσων δε θεωρείται πανάκεια για την απόκτηση γνώσης. Αν ο πομπός είναι ντουβάρι και ο δέκτης μοσχάρι, κανείς δεν τα βάζει στο κεφάλι κανενός. Υπάρχουν  καθηγητές που δε χρειάζονται καν κιμωλία και πίνακα για να σε κάνουν να κρέμεσαι από τα χείλη τους, υπάρχουν καθηγητές που τα πάντα να χουν στη διάθεσή τους, παπάρια θα σε μάθουν. Αυτή όμως η προσκόλληση στην "παράδοση" και η τεχνοφοβία αριστερών δασκάλων μου σπάει τα νεύρα*.
Δεν κάνει τζιζ ρε φιλαράκι το γκομπγιούτερες άμα ξέρεις πως να το δουλέψεις. Δε θα σε χαζέψει. Θα σου κάνει και τη δουλειά πιο εύκολη.
Και εδώ ακούγεται φωνή από το πρωτόγονο δάσος: "Ναιιιι αλλά δεν είναι σωστό η γνώση να είναι εύκολη, πρέπει να σου βγαίνει η ζμπαναγία, να σε πονάει η μέση, ο λαιμός, να ιδρώνεις, να υποφέρεις για τα πάνταααα". Και αφού πούμε στη φωνή από το δάσος να βάλει την προτεσταντική αυτή αντίληψη περί μάθησης και γνώσης στον κώλο της,  συνεχίζουμε.
Η γνώση στην εποχή που βρισκόμαστε ή μάλλον η πρόσβαση σε αυτή καθώς και η "παρουσίασή" της πρέπει να συμβαδίζουν με τα μέσα που έχουμε στη διάθεσή μας. Έτσι και αλλιώς η κατανόηση και το χώνεμά της, η μεταμόρφωση της πληροφορίας σε γνώση είναι υπόθεση αυστηρά προσωπική και -για μένα τουλάχιστον- φοβερά εσωτερική εμπειρία.
Κοινώς, κάντε ρε ζωάδια το μάθημα εντυπωσιακό ΚΑΙ στο μάτι και θα σου πω εγώ πως θα κερδίσεις κόσμο πιο εύκολα.
Κάποτε το βλέπω να λένε "πω μαλάκα, όταν εμείς είχαμε ολογράμματα αυτοί ζωγράφιζαν με κιμωλία"


* Aπό την άλλη είναι εξίσου γελοίο το θέαμα νεόκοπων techfreaks πολιτικών ξερωγώ που νομίζουν οτι επαφή με την τεχνολογία σημαίνει "έχω λογαριασμό στα σοσιαλ μίντια"



5 comments:

Thomas the Barbarian said...

Μαλάκα μου, το'χω δει αυτό το απομεινάρι του Α' Παγκοσμίου. Το κουβαλούσε σε κάθε μάθημα ο τυπάς που μας έκανε Στατική στο 2ο Εξάμηνο.
Απ'την αντίπερα όχθη, βέβαια, είχαμε τον άλλον υπέρτατο στην Μηχανική Ρευστών, που μόνο η φραπεδιέρα που χτυπάει τον καφέ του δεν ήταν προϊόν Apple.
Υποπτεύομαι ότι υπάρχουν κι ενδιάμεσες περιφτώσεις, αλλά βαριέμαι να το διασταυρώσω τώρα.

Πρόεδρος Α.Π.Ι. said...

Ο μαυροπίνακας και η κιμωλία είναι παράδοση δεκαετιώνε ανίδεε προφέτα. Δε θα έρθεις εσύ με τα τέτοια σου τα ματζαφλάρια να μας αλλάξεις τον παραδοσιακό τρόπο μετάδοσης της γνώσης. Μόνο ο δικός μας ο παλιός είναι σωστός και αυτές οι καινούριες τεχνολογίες απομακρύνουν τους ανθρώπους και δε θα μπορείς να βγαίνεις στους δρόμους να παίζεις μήλα!

Πέρα απ' την πλάκα, αυτό θα εξελιχθεί κι άλλο και βλέπω να δημιουργούνται βίρτσουαλ γκόμενες για όλους τους αυνάνες και άντε μετά να βγούνε να χουφτώσουνε κανονικό κωλαράκι :P

Zaphod said...

Ολοι γκρινιάζουνε για το μόνο σωστο μετρο του Μπαλτά (αυτό με τα πειραματικά και τα πρότυπα σχολεία) ενώ σε όλους τους άλλους τομείς τα έχει κάνει μαντάρα. Go figure

Prophet Estarian said...

@Thomas : Ευτυχώς που υπάρχει εξέλιξη σιγά σιγά. Ακόμα και ατσούμπαλη μερικές φορές. Ειδικά εσείς π.χ που είστε γαμωμηχανικοί, πως θα γαμωκαταλάβετε μερικές τεχνολογίες αμα στα γαμωδείξουν σα σκιτσάκι με 2 κιμωλίες; Θέλει 3δ εκεί πέρα :p
Έπρεπε να έβλεπες σε εμάς στο μαθηματικό π.χ όταν ήθελε κανας καθηγητής να σχεδιάσει κανα περίπλοκο σχήμα με επίπεδα που τέμνουν άλλα επίπεδα και αυτά μέσα σε σφαίρες, κάτω από μονόχωνα, δίπλα σε ένα περίπτερο και μια πιτσαρία .. δεν έβγαζες άκρη με την καμία. Ενώ με το πισάκι σου, τσουπ το κάνεις και ακριβώς, το στριβεις απο δω, το στρίβεις απο κει, άνεση.

Πρόεδρε είναι γνωστό. Ό,τι λειτουργεί με ρεύμα είναι του Σατανά και οδηγεί με μαθηματική ακρίβεια στη χαζομάρα. Κάθε καινούρια εφεύρεση λειτουργεί απλά για να διευκολύνεται ο κόσμος να βλέπει τσόντες. (Βλέπε βίντεο στα 80ς, ιντερνετ στα 90ς, σμαρτφοουνς με ιντερνετ τώρα). Οπότε πρέπει να τα απαγορέψουμε απο την εκπαίδευση τα τεχνοτέτοια μη μας χαλάσουν το επίπεδό μας :p

Ζαφ: Ο Μπαλτάς μπορεί για φιλόσοφος να ναι καλός, για υπουργός πολιτισμού ακόμα καλύτερος, για παιδείας ακόμα και ο Αλέξανδρος Δελμου΄ζος ήταν πιο προοδευτικος

santa maura said...

Καλημέρα . Ενα μικρό άπόσπασμα από ένα βιβλίο σχετικά μέ τό θέμα τής ανάρτησής

"Η άμηχανία τού μεταπολεμικού καπιταλισμού μέ τίς ίδέες είναι ίσως ή μεγαλύτερή του . Καί λέγοντας "ίδέες" δέν έννοούμε προφανώς αύτές πού συντελούν στήν βελτίωση τών αύτοκινήτων (περί τών όποίων θά άσχοληθούμε κατωτέρω) , άλλά έκείνες πού θά έχρειάζοταν ό άνθρωπος όταν δέν σκέφτεται τά αύτοκίνητα καί τήν Disko. Από τήν μία μεριά ό καπιταλισμός χρειάζεται τίς ίδέες αύτές ,διότι άπεδείχθη ότι τόν βελτιώνουν σάν σύστημα , άπό τήν άλλη όμως οί ίδιες ίδέες ώθούμενες πρός τά κάτω δημιουργούν κοινωνικά αίτήματα καί άπαιτήσεις . Τό ίδεώδες γιά τόν καπιταλισμό θά ήταν νά έγεννιώνταν μαθηματικοί καί φυσικοί άνευ ψυχής καί σώματος , μόνο μέ κόκκαλα καί μυαλό . Ελα όμως πού ή φύση άλλοιώς θάλησε τόν άνθρωπο ! Γιά νά βγάλη ό μαθηματικός τίς νέες ίδέες , πρέπει ν' άνατραφή παιδιόθεν σέ ένα κοινωνικό περιβάλλον πλούσιο ίδεών καί ψυχικής προσφοράς . Εδώ όμως βρίσκεται καί τό...λεπτό σημείο...Τό πρόβλημα τών ίδεών είναι τό μεγαλύτερο πού έχει νά άντιμετωπίση ό καπιταλισμός στό μέλλον . Eπί τού παρόντος μέ τά πανεπιστήμια , τίς βιβλιοθήκες καί τά μουσεία καταφέρνει ό καπιταλισμός νά κρατάη τό κοινωνικό σταγονομέτρο σχετικά μέ τίς ίδέες.
Τά μουσεία καί οί βιβλιοθήκες , ίδιαίτερα δέ οί λεγόμενες δανειστικές , όπου παίρνει κανείς τό βιβλίο άπό τόν ύπάλληλο άφού πρώτα τό έψαξε στίς καρτέλες καί χωρίς νά τό πιάση πρίν στό χέρι του , σκοπούν όχι στήν διάδοση άλλά στόν περιορισμό καί τόν έλεγχο τής γνώσης.
Αλλά ζούμε σέ μιά έποχή πού τό σχολείο θά καταργηθή ώς θεσμός γνώσης . Τό πολύ νά μείνη τό Δημοτικό σάν χώρος μιάς πρώτης κοινωνικότητος τού άνθρώπου . Aπό έκεί καί πέρα ό όποιος άλλος μορφωτικός ρόλος τού σχολείου θά άντικατασταθή άπό τήν αύτομόρφωση λόγω τής άνάπτυξης τών ήλεκτρονικών μέσω σπουδής . Τά βιβλία θά ύπάρχουν σέ μικροφίλμ καί μέ ένα σύστημα αύτοματισμού όπως στά τηλέφωνα θά μπορή κανείς νά διαβάζη τό τυχόν βιβλίο στήν ίδιωτική του όθόνη .
Ο μελλοντικός ρόλος τού καθηγητή Παν/μίου θά είναι πρώτα έκείνος τού σκηνοθέτη τηλεόρασης .Καί έννοείται ότι μέσα σέ μιά τέτοια κατάσταση πραγμάτων , καί ό ρόλος τής "κοινής γνώμης" θά λάβη άλλα περιεχόμενα άπό τά σημερινά .
Η μελλοντική διαίρεση τού κόσμου δέν θά είναι μεταξύ "έκμεταλλευτών καί "έκμεταλλευομένων" , άλλά μεταξύ έπαιόντων καί άναλφαβήτων .
Η αύτομόρφωση θά γίνη προσωπική εύθύνη τού καθενός . Ηδη ή τάξη τών άναλφαβήτων πτυχιούχων Πανεπιστημίου σήμερα διεθνώς πυκνώνει...
Αύτά δέν είναι θέματα τού άπώτέρου άλλά τού πολύ κοντινού μέλλοντος . "