Δε γίνεται, θα γράψω. Γιατί, οι άλλοι που γράφουν καλύτεροι είναι;
Το θέμα μας σήμερα, το
γνωστό άρθρο στο
protagon.gr με τον ομορφάντρα και τη λίγδα.
'Εχουν χυθεί τόνοι ηλεκτρονικό μελάνι αλλά τι να κάνω, δε μπορώ να αντισταθώ.
Δεν ξέρω ακόμα αν θα μου βγει σαρκαστικοειρωνικό το ποστ ή σοβαρό. Λέω να το σοβαρέψω λίγο. Καλά ντε, όσο μπορώ και εγώ τέλος πάντων.
Κατ αρχήν να κάνουμε μερικές συστάσεις, αν έρχεσαι πρώτη φορά.
Δε μου αρέσει το ποδόσφαιρο.Για την ακρίβεια δεν παρακολουθώ κανένα άθλημα ούτε πάω στα γήπεδα. Τόσο πολύ που κάποτε σκεφτόμουν αυτό να το κάνω πρώτη ατάκα γνωριμίας σε μπαρ : "Καλησπέρα.."-με ύφος- "δε βλέπω ποδόσφαιρο".
Δεν έχω αυθαίρετο. Δεν ακούω σκυλάδικα και μπουζούκια, ούτε πηγαίνω σε κλάμπ κλπ γιατί δε γουστάρω όχι μόνο τα σκυλάδικα αλλά ούτε και τα "ξένα" που παίζουν εκεί.
Δεν ήμουν,είμαι ούτε πρόκειται ποτέ να είμαι σε οποιαδήποτε εργασιακή σχέση με το δημόσιο.
Δεν είμαι βολεμένος, δεν είμαι αραχτός, δεν έχω φιλήσει κανενός καργιόλη την κατουρημένη ποδιά για να βρω δουλειά. Έχω και κάτι ρημαδοπτυχία κει πέρα να υπάρχουν, καλά είναι.
Με αρέσκουν τα ταξίδια, έχω φίλους διάσπαρτους στις Ευρώπες και τις Αμερικές που προσπαθώ να επισκέφτομαι και κάνω παρέα και με τους βρωμερούς ξένοι. Μάλιστα για την ακρίβεια έχω και φίλους Γερμανούς, και συνεργάτες και απ΄όλα και περνάμε και καλά μαζί.
Ούτε εμένα μου αρέσει το κομμάτι των συμπολιτών μου που είναι βουτηγμένο στη μιζέρια, στη μικρο- ή μεγαλο-ρεμούλα, το βολεματάκι (ε είχαμε μια άκρη,βάλαμε το παιδί στο λιμενικό). Ούτε εμένα μου αρέσει που μερικούς άλλοτε ωραίους τουριστικούς προορισμούς τους έχουμε σκίσει και τους έχουμε βιάσει και την αισθητική και το περιβάλλον γιατί κονομάγαμε ζεστά ευρουλίνια από τους ξένοι.
Ούτε εμένα μου αρέσουν τα κακώς κείμενα γύρω μου και όπως μπορώ, με τη συμπεριφορά μου και τη ζωή μου, κυρίως με την άρνησή μου να συμμετέχω σε αυτά, προσπαθώ να τα διορθώσω. Στους γύρω μου, στους φίλους και γνωστούς, και στους ανθρώπους που μπορώ να επηρρεάσω, προσπαθώ καθημερινά να αντιπαλέψω την κακογουστιά, την αγένεια, το προσπέρασμα από τα δεξιά και το τσιγάρο στην παραλία.
ΜΕΧΡΙ ΕΚΕΙ ΟΜΩΣ.
Μακριά από γενικεύσεις, αφορισμούς και ατάκες που ούτε στα περιοδικά του Κωστόπουλου δε θα γραφόντουσαν ως πολύ δήθεν.
Έμαθα να ξεχωρίζω τη βρωμιά από το "βρώμικο". Η λίδα μου και η τσίκνα μου είναι η ίδια με τη λίγδα και την τσίκνα του Γερμανού, του Άγγλου, του Γάλλου, του Νορβηγού.
Ακόμα και αν το τρικαλινό λουκάνικο μου αρέσει περισσότερο από το bratwurst (χάνει όμως από ένα καλό feuerwurst) αυτό δε με κάνει ούτε εθνικιστή, ούτε βολεμένο στη μιζέρια μου.
Μπύρες και πίνω και φτιάχνω. Με Έλληνες και ξένους.
Μερικές από τις ευτυχέστερες και ωραιότερες στιγμές στη ζωή μου έχουν διαδραματισθεί γύρω από ένα τραπέζι με μπύρες και ψητά, με καλή παρέα. Ίσως αυτό για πολύ κόσμο να είναι λίγο κατάντια αλλά για αυτούς δεν έχω να πω κάτι γιατί δε θα μπορέσουμε να συννενοηθούμε έτσι και αλλιώς.
Η καλή παρέα, η μπύρα και το λουκανικάκι είναι τα ίδια είτε είσαι στο
Interlaken, είτε στο
Zell am See (σου χω και ωραίο οικογενειακό ξενοδοχειάκι κει δίπλα αμα θες Κριστίν, στο Saalfelden), είτε στο
Garmisch Partenkirchen, είτε στο
Canary Wharf, είτε στο βάσκικο στο Barrio Gotico, είτε στον έλληνα με τα φοντύ στην οδό de la montagne st.Genevieve,πίσω από το Πάνθεον. Έχω και άλλα, αλλά φτάνει η φιγούρα με τα μέρη που έχω πιεί μπύρες και έχω φάει τσικνιασμένα λουκάνικα.
Παμ παρακάτω. Πρέπει να ξεκαθαρίσουμε και κάτι άλλο :
Η λίγδα και η τσίκνα, το λουκάνικο, η ασχήμια, η βρωμιά, η απατεωνιά και η λαμογιά ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΠΑΤΕΝΤΑ.
Παραδόξως από ο,τι φαίνεται, καθάρματα, κακόγουστοι, λιμάρηδες, πέφτουλες, κάγκουρες και λαμόγια υπάρχουν και σε άλλες χώρες του κόσμου. Πάλι καλά να λες, γιατί αν με τέτοια ωραία ιστορία που έχουμε ήμασταν αυτοί που είχαν την αποκλειστικότητα σε όλα αυτά, θα φούνταρα.
Ο αντίστροφος ρατσισμός, είναι εξίσου ζαβός με τον "ορθόδοξο" ρατσισμό. Ούτε είμαστε οι ανώτεροι, πιο γυαλιστεροί και με περισσότερα χρόνια εγγύηση από τους άλλους, ούτε είμαστε η τελευταία πλέμπα, το χειρότερο κατασκεύασμα που ξεπήδησε ποτέ από τη γενετική πισίνα του Homo Sapiens, μετά τη συγγραφέα του Twilight και μερικούς άλλους που θα θελα να αναφέρω αλλά φοβάμαι τις μηνύσεις.
Τα καλά μας και τα κακά μας έχουμε όλοι οι λαοί.
Και οι Έλληνες τα χουμε τα κακά μας. Έχουμε και τα καλά μας.
Γιατί εκτός από τα καθήκια,τους κλέφτες, τα βολεμένα κομματόσκυλα και αυτούς που έχουν πειραγμένο 106 με φωτάκια σαν το αστρόπλοιο Galactica, υπάρχουν νέοι άνθρωποι, με μόρφωση και παιδεία, τίμιοι, καλόγουστοι, αξιοπρεπείς και αγωνιστές στη ζωή τους. Και έχω τη χαρά και την τιμή να κάνω παρέα με μπόλικους τέτοιους. (Όλοι τρώνε το λουκανικάκι το λιγδερό όμως)
Α και έχουμε μεθύσει κιόλας μαζί. Σε πλείστες όσες χώρες. Μαζί με ξένους κιόλας . Ω ΝΑΙ! Βρήκαμε ξένους που έπιναν. ΑΜΕ! Θα έβαζα φωτογραφίες από ένα συνέδριο πέρισυ στην Κρήτη που τακίμιασα με 2 γερμανούς και ένα σουηδό, και μετά τις παρουσιάσεις μας προσκυνάγαμε τα πατώματα από τις ρακές και τις μπύρες, αλλά δε θα έβγαζες άκρη. Θα τη σούφρωνες με περιφρόνηση τη μυτούλα σου.
Επίσης, το να είναι κοντός και άσχημος κάποιος, δε σημαίνει οτι είναι κοντός και άσχημος και σαν χαρακτήρας. Δε στο μάθανε αυτό ποτέ;
Πως ΤΟΛΜΑΣ και γράφεις για "κοντούς και άσχημους άντρες"; -σε σοβαρό, δημοσιογραφικό άρθρο κιόλας. ΟΚ υποτίθεται.
Κοίτα δω τι είπε :
"Νιώθω ένα τσίμπημα δυστυχίας όποτε ακούω τη λέξη «ομορφάντρα μου». Μου έρχεται στο νου και η εικόνα: ασπρόμαυρη Ελλάδα, κοντοί κι άσχημοι άντρες, τσίκνα, βρωμιά ιδρώτα στο γήπεδο, λίπη και λίγδες. Όταν ακούω τη φράση «τι βάζω μέσα; Τη μάνα μου και τον πατέρα μου βάζω μέσα!» μου έρχεται στο νου ένα φέρετρο σκεπασμένο με την ελληνική σημαία."
Προσεβλήθην εκ μέρους όλων των κοντών, άσχημων, χοντρών και μικροτσ..-ξέρεις που το πάω- ανδρών εντός και εκτός ελληνικής επικράτειας.
Πέρασε από την εικόνα ενός τυπά που πουλάει λουκάνικα στο γήπεδο στην κατάντια της Ελλάδας μας. Και αλλού πουλάνε λουκάνικα μαναμ, δεν είναι ντροπή. Αλήθεια στο λέω. Την ενόχλησε και ο χαβαλές που έκανε ο τύπος. Α ρε Τσιφόρος που χρειάζεται να διδάσκεται στις Νομικές..
Και αφήστε τις μύγες και τα μυγιάσματα παραδίπλα.
Άμα είχε γράψει "κοντόχοντρες πατσαβούρες" θα είχε ξεσηκωθεί το σύμπαν και θα της είχαν κάνει και μερικές μηνύσεις.
Ναι η λίγδα και οι κοντοί κάναν την Ελλάδα από λίκνο του πολιτισμού βάλτο της ακωλασιας. (όποιος δεν κατάλαβε πως αυτό ΔΕΝ είναι ορθογραφικό λάθος, να φέρει τον έλεγχο να του βάλω 2)
Το θέμα με το άρθρο ήταν πως ξεκίνησε σωστά και αδιάφορα ως ένα παιχνίδι διαπίστωσης του προφανούς. Ξεκίνησε άσχημα, συνεχίστηκε χειρότερα, και ο,τι και να πεις για το τέλος είναι λίγο.
Μυξοπαρθενικός σνομπισμός που μου θύμισε μια τύπισσα (οκ όχι μία) που σύχναζε Bell Air, Αέρα κλπ, έμενε Πανόραμα, είχε τελειώσει Ανατόλια και δε μίλαγε σε κόσμο που δεν είχε BMW. Δική της, πραγματική αττάκα. Όχι σε εμένα, εμένα δε μου μίλαγε. Τώρα είναι μέρος της εγχώριας σοουμπιζ και τη δειχνουν στα κανάλια. Αυτή μου θύμισε το άρθρο σας , Χριστίνα.
Το ακόμα χειρότερο, είναι η δευτερολογία σας, που αρνείστε να πείτε "ωπα ρε παιδιά, οκ μου ξέφυγε, τα παραείπα".
Τι διάτανο,
ΕΝΑΣ ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟΣ ΠΟΤΕ ΝΑ ΠΕΙ "ΣΥΓΓΝΩΜΗ ΤΟ ΠΑΡΑΚΑΝΑ" ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΕΙ;;
(Αν ξέρετε τέτοια περίπτωση, παρακαλώ σχολιάσθε αναλόγως για να κάνω απντέϊτ)
Υ.Γ : Πληροφορούμεθα από φίλο βιολόγο πως οι αψηλοί, γυμνασμένοι και έμορφοι, ιδρώνουν με την ίδια μπόχα που ιδρώνουμε εμείς οι κακομούτσουνοι
Υ.Γ 2 : Στο
DigitalScullery έχω σελίδα που δίνω συνταγές για μπύρες, λουκάνικα, αλλαντικά και κοψίδια. Ο μον ντιε, κελ ντεκαντάνς..
%5B2%5D.jpg)
