Friday, February 24, 2012

Όχι ρε δεν είμαι ελέφαντας

Τώρα που πέφτουν σιγά σιγά όλα τα γκλαμουροϊνδάλματα της ψευτοκαλής κοινωνίας, έχουμε θέματα.
Ξέρετε, όλοι αυτοί που έσερναν τους χορούς της δηθενιάς, του καγιέν, του ντιζαϊνάτου κλαμπ, πρώτο τραπέζι-μπουζούκια-3 χιλιάρικα γαρύφαλλα-τσίβας-μοντελογκόμενες να πίνουν κοκτέηλ κλπ.
Σε δυσ-κωλους καιρούς, ενίοτε αυτοί τον πίνουν. Οι φούσκες βλέπεις σπάνε πιο εύκολα από άλλα πράγματα. Τι να πεις, δεν είναι αυτό το θέμα μου.
Το θέμα μου είναι ο λαός τους. Για την ακρίβεια, το ποιμνίο τους. Γιατί περί προβατοποιημένων πρόκειται. Δε μπορεί κανένας πούστης να δεχθεί ότι ΕΓΩ -ναι προσωπικά μιλάω- ΔΕ συμμετείχα σε αυτά. Και πάνε και από πάνω να μου προάγουνε όλους τους άχρηστους αυτούς ως πρωτοπόρους του πολιτισμού και της κουλτούρας. (επειδή έβγαζαν λεφτά λέει) ΡΕ ΠΑΤΕ ΚΑΛΑ;
Ναι, δεν πηγαίνω σε κλαμπ, πως να το κάνουμε τώρα; Έχω να πάω από την προηγούμενη χιλιετία. Ειδικά δε σε "γνωστά" αθηναϊκά κλαμπ, δεν έχω πατήσει ποτέ. ΤΙ ΝΑ ΚΑΝΟΥΜΕ ΤΩΡΑ;

[Update : Αυτό το τελευταίο ήταν ψέμα. Μου θύμισαν προψές ότι το Σεπτέμβρη του 2007 πήγα  με τον κουμπάρο μου στο Μάο. Μη φοβάστε όμως, φύγαμε σε λιγότερο από ώρα]


Ναι, δε διάβαζα περιοδικά. Όχι ΟΥΤΕ στις διακοπές. (ουάου ε..) ΤΙ ΝΑ ΚΑΝΟΥΜΕ, διάβαζα βιβλία.
Ναι, δεν άκουγα ούτε ραδιόφωνο. Ως μεταλλάς δε γινόταν να ακούσω μουσική που μου άρεσε εύκολα. Και χώρεσε το καλά στο κεφάλι σου : ΟΧΙ ΔΕΝ ΠΕΡΝΑΩ ΚΑΛΑ ΜΕ ΤΟΝ ΤΡΟΠΟ ΠΟΥ ΠΕΡΝΑΣ ΚΑΛΑ ΚΑΙ ΕΣΥ. Υποφέρω με τη μουσική που γουστάρεις -εκτός αν με μπάσεις στο μαγαζί ήδη χεστό στο αλκοόλ-. Και επειδή την έχω φάει στη μάπα παλιά για να μη "χαλάω την παρέα" πλέον που γέρασα και παραξένεψα, δεν κάνω καμία έκπτωση. Δεν το κάνω για μαγκιά, δεν το κάνω από σνομπισμό, ΑΠΛΑ ΔΕΝ ΑΝΤΕΧΩ. Και όταν το λες αυτό σε κανα φαν, σε αντιμετωπίζει με το ηλίθιο χαμόγελο του "οκ πλάκα μου κάνει,αποκλείεται,είναι μια φάση που περνάει και θέλει να το παίξει μαγκας,άμα καψουρευτεί τι θα ακούσει δηλαδή μπλα μπλα μπλα μπλα".
Την πρωτοχρονιά φέτος που δεν ήξερα που θα πήγαινα, σηκώθηκα και παράτησα τον κολλητό μου και μια μεγάλη παρέα σε ένα μαγαζί ΕΠΕΙΔΗ ΔΕ ΜΟΥ ΑΡΕΣΕ. Επειδή ήταν από αυτά τα μαγαζιά που μαζεύονται όλοι οι γκλαμουριάρηδες ψευτογιάπηδες του κώλου που έχουμε πλημμυρίσει τα τελευταία 30 χρόνια. Οι πουθενάδες που νομίζουν ότι μαϊμουδίζοντας "μεγάλη" ζωή, μεγαλώνουν και αυτοί
Και -κρατήσου γιατί αυτό μπορεί να μην το πιστέψεις- δε βλέπω τηλεόραση. Έχω βγάλει την κεραία εδώ και χρόνια. Δεν ξέρω ούτε για σήριαλ, ούτε για τις βλαχοσελέμπριτις που προσκυνάς, ούτε για το ποιος πήδηξε ποια, ούτε για την κυλότα της μοντέλας που φάνηκε στα καλλιστεία ούτε τίποτα. Και ΔΕ ΜΕ ΕΝΔΙΑΦΕΡΕΙ, τι να κάνουμε τώρα.

Είμαι αυτός που σιχαινόσουν, αυτός που με τις υπερχλιδάτες φίλες σου σνομπάριζες,γιατί ποτέ δε φόραγα ακριβά ρούχα, γιατί δεν πήγαινα στα μπουζούκια να πετάω γαρύφαλλα και γιατί δεν ήξερα την εκδιδόμενη/πρεζάκι με την οποία έβγαλες περήφανα φωτογραφία στο FB.

ΥΠΑΡΧΕΙ και άλλος κόσμος εκτός απο σας, επηρμένοι ψευτογκλαμουράτοι, ΤΙ ΝΑ ΚΑΝΟΥΜΕ ΤΩΡΑ.

Ούτε τζιπ είχαμε, ούτε εξοχικά στη Μύκονο, ούτε μοντέλες γκόμενες.
[αν και τζιποειδές παίζει να χρειαστεί, γιατί το τηλεσκόπιο με τη βάση δε χωράει στο σιτροέν οπότε πρέπει να μαζέψω λεφτά για κάτι μεγαλύτερο]
Κυρίως γιατί δε μας γεμίζουν τη ζωή μας αυτά. Και το εννοώ, αλλά ποτέ σου δε θα μπορέσεις να το δεχτείς.
[Αν διαβάζοντας αυτό καταλαβαίνεις ότι το ιδανικό μου είναι να ζω σε μια λασπωμένη σπηλιά και να τρώω ο,τι βλάστηση ξύνω από τις πέτρες, ντυμένος με αρκουδοτόμαρα, αστο, δεν το χεις. Λειτουργείς μόνο με άκρα.]
Στην παπαριασμένη από εγκεφαλικές ακαθαρσίες κεφάλα σου, ευτυχία σημαίνει Μύκονος κάθε τριήμερο, Αράχωβα το χειμώνα, ατσαλάκωτο κοστούμι και πρώτο τραπέζι στις τελευταίες τραγουδιάρες κάθε Σάββατο. Προ πάντων να σε δούνε. Επίσης θεωρείς ότι τόσο καιρό εμείς οι υπόλοιποι σε ζηλεύαμε κιόλας! Ο,τι να ναι..
Ευτυχία για μένα σημαίνει άλλα. Και να στα εξηγήσω, πάλι θα τα σνομπάρεις οπότε δεν έχει νόημα.
Το νόημα ξέρεις ποιο είναι;
Ότι τα γυαλιστερά καθρεφτάκια που σου δώσαν οι άποικοι της γκλαμουριάς αρχίζουν και σπάνε σιγά σιγά, και μέσα σε αυτά βλέπεις τις παραμορφωμένες γλοιώδεις μούρες ξεπεσμένων "αρχόντων", τίγκα στην κόκα, τη λαμογιά και τη ρεμούλα και δε θες να παραδεχτείς ότι ήσουν από τους εύπιστους παπάρες που τους προσκύναγαν. Οπότε πρέπει να είναι όλοι σαν και σένα.
Μπα, λάθος.

Παρακαλώ να εξακολουθήσετε να με σνομπάρετε, μη μου λέτε όμως ότι είμαι σαν και εσάς.

8 comments:

  1. Anonymous5:06 PM

    Σωστός! και τώρα ποιοί θα μας "φτύνουν" για να γελάμε μαζί τους;

    Το τέταρτο θαυμαστικό από μένα :)

    ReplyDelete
  2. Η οριζοντίωσις είναι η ειλικρινέστερη μορφή θαυμαΖμού. Ταυλιάστηκα μιλάμε.

    (Κάνα ψιλό στον Πέτρο Κωστόπουλα ΔΕΝ θα δώσεις άσπλαχνε;)

    ReplyDelete
  3. Είσαι παπάρας ρε! Μα να μην σου αρέσουν άντρες με λευκό λινό κοστούμι και καφέ παντόφλα μέσα σε καλοκαιρινά ελληνοκλαμπάδικα; Ή τα ξεπλυμένα τσόκαρα που έψαχναν άνδρες με λεφτά αισθήματα;;; Δεν έχεις καθόλου γούστο τραγικέ!

    ReplyDelete
  4. Ποιός σε ζοχάδιασε;

    ReplyDelete
  5. έτσι ακριβώς είναι!
    μπράβο ρε κάφρε!

    ReplyDelete
  6. Εψαχνα να βρω κατι με το οποιο θα διαφωνουσα μαζι σου.

    Ακομα ψαχνω.

    stay true

    ReplyDelete
  7. χαχα@ πανισωστος και υπογραφω και γω

    ReplyDelete