Monday, December 05, 2011

Το φαϊ στο αεροπλάνο

Είναι μία από αυτές τις μέρες που απλά έχω ζοχάδες για κάτι μικρό που με ενόχλησε και ήταν αρκετά μικρό ώστε να μπορέσω να το μεγαλοποιήσω και να το κάνω τεράστιο, γιατί είμαι πάντα υπερβολικός.
Τον τελευταίο καιρό δε, διακρίνω μια τάση να είμαι ιδιαίτερα πιο ευαίσθητος σε πολλά πράγματα που παλιότερα μπορεί και να τα προσπέρναγα και ως ελάσσονες ενοχλήσεις-αλλά όχι πια. Κοινώς, μάλλον γερνάω και παραξενεύω περισσότερο.
Πάμε όμως να δούμε τι μου έκανε τα νεύρα πριονοκορδέλες τις τελευταίες μέρες : 

Το φαγητό στις αεροπορικές εταιρείες

Ρε παλιομουρχούτηδες, ρε βασιβουζούκοι, ρε καρμπόγυφτες, ρε άτιμοι υποκριτές, τι ανοησίες είναι αυτές που μας ζαλίζετε τον έρωτα κάθε τρείς και λίγο στα περιοδικά σας ή στις τηλεοράσεις. Ποιος "βραβευμένος σεφ" ρε όρνεα δουλεύει σε εσάς; Και ποιος παπάρας του έδωσε βραβείο για αυτά που μας σερβίρετε; Μπαίνεις ο κακομοίρης στο αεροπλάνο. Σε εταιρεία που "έχει ακόμα λεφτά" και δε σου βγάζει μόνο ένα σακουλάκι αλατισμένα μπισκοτάκια (όπως η Αλιτάλια). Και περιμένεις να έρθει το "φαγητό". Όσο περιμένεις, ρίχνεις και μια ματιά στο περιοδικό της εταιρείας. Και βλέπεις φωτογραφία του αρχιμαγείρου της Wings Οf Death Airlines με απαστράπτον χαμόγελο να σου παρουσιάζει το νέο "μενού" της εταιρείας, που σερβίρεται "αποκλειστικά" σε 4-5 δρομολόγια (ένα από τα οποία έχεις πάρει και εσύ). Με κάτι ζουμερά μπουτάκια (όχι αεροσυνοδών) (αλλά κοτόπουλο) σε πρώτο πλάνο, με τα κρασά, με τις σαλάτες με με με με με. Και περιμένεις να σου ρθει το ρημαδοφαγητό ελπίζοντας πως οκ, δε θα ναι σαν τη φωτογραφία προφανώς, αλλά τουλάχιστον θα χουν βελτιωθεί από την προηγούμενη φορά. Και έρχεται η αεροσυνοδός (μανίτσα το φουλάρι σου...) χαμογελαστή, μυρωδάτη, ευγενική και σου προσφέρει το δισκάκι σου με όλα τα απαραίτητα. Βουτυράκι, τυράκι, σαλατούλα, χαλβά σιμιγδάλι και το γνωστό αλουμινένιο σκεύος με το φαϊ. Και το ανοίγεις το ρημάδι. Και οκ, δεν μοιάζει με τη φωτογραφία, αλλά δεν είναι και καν το φαγητό της φωτογραφίας. Και λες, νταξ ρε παιδί μου, σήμερα σερβίρουν άλλο. Κάθε μέρα τα ίδια; Αλλά αφού είδες τον βραβευμένο σεφ στο περιοδικό, περιμένεις τουλάχιστον τα ριγκατόνι-με-κάτι-σαν-κιμά-και-μπεσαμέλ να είναι νόστιμα κλπ κλπ κλπ. Ή έστω αλατισμένα.
ΠΑΠΑΡΙΑ ΚΑΣΤΟΡΑ!
Μέσα στο αλουμινένιο σκεύος είναι χωμένη μια ασπροκαφεκόκκινη γλίτσα ανακατωμένη με μακαρόνια τόσο παραβρασμένα που οι κυρίες στο αεροπλάνο μπορούν να τα κάνουν κρέμα νυκτός. Το αλάτι στα μαγειρεία τους είχε τελειώσει, το ίδιο και το πιπέρι. Και το λάδι/βούτυρο/μαργαρίνη/φυτίνη/παραφινέλαιο/γράσο/Castrol gtx heavy mileage , ΚΑΤΙ ΛΙΠΑΡΟ ΤΕΛΟΣ ΠΑΝΤΩΝ. 
Με τρόμο και δέος, δοκιμάζεις την πρώτη μπουκιά και βλέπεις την επιληπτική κρίση να ρχεται προς το μέρος σου με μεγάλα απειλητικά βήματα και ένα μεγάλο απειλητικό ρόπαλο που πάνω του έχει πινακίδα νεον με τη φράση "ΘΑ ΣΟΥ ΚΑΝΩ ΤΟΝ ΕΓΚΕΦΑΛΟ ΠΟΥΡΕ" με μεγάλα απειλητικά γράμματα. Μαλάκα μου αν το σέρβιρες αυτό στο στρατό, ακόμα και στο κέντρο εκπαίδευσης -(για τις κυρίες της παρέας να υποσημειώσουμε πως συνήθως στο στρατό, στο κέντρο εκπαίδευσης, λόγο αθρόας προσέλευσης ποντικιών και ψαριών -συγγνώμην νεοσυλλέκτων- το φαγητό τείνει να είναι χειρότερο από ο,τι στις μονάδες) - ακόμα και στο κέντρο εκπαίδευσης να το σερβίρεις αυτό λέω, θα έχεις 5 αυτοκτονίες γιατί τους έκανε βαβά η κοιλίτσα, 156 τηλέφωνα σε διάφορα βύσματα για να απολυθεί ή εκτελεστεί κατά προτίμηση ο μάγειρας, και 154657654 blogposts,tweets,mails κλπ κλπ κλπ με κεντρικό θέμα το "πόσο δεν την παλεύω στοστρατογαμωτοσπιτιτουςοιμαλακεςμαςδηλητηριάζουν και δε μας σέβονται εμάς που είμαστε τόσο γαμάτα ντερβισόπαιδα και αλάνια".
Ούτε καν σε νοσοκομείο δε σερβίρεται τέτοιο πράμα. Θα άρχιζαν οι ασθενείς να πηδάνε από τα μπαλκόνια σαν τα ποντίκια από τα πλοία, μαζί με τους καθετήρες και τους ορούς.
Με λίγα λόγια, θα ήθελα να γράψω ένα μακροσκελές mail στον υπεύθυνο σίτισης και αρχισέφ της εταιρείας (της όποιας εταιρείας, ακόμα δεν έχω φάει κάτι το οποίο να μπορούσε να σταθεί σε περίσταση ανώτερη συσσιτίου για ανθρώπους που έχουν απωλέσει την αίσθηση της γεύσης - και είναι άστεγοι).
Θα ήθελα να του εκφράσω την έκπληξή μου που για αυτό το γλιτσερό και άγευστο σίχαμα χρειάστηκε πραγματικά σεφ για την παρασκευή του. Η γενικότερη εντύπωση που σου δίνει το αποτέλεσμα είναι ότι κάποιος εχθρός της εταιρείας είχε πρόσβαση στα μαγειρεία, πήρε μια μεγάλη κατσαρόλα, έριξε μέσα ό,τι βρήκε τριγύρω του (μακαρόνια,γάλα,αυγά,ενα-πράμα-σαν-κρέας,στόκο,ασβεστοκονίαμα,αντιμουχλική σιλικόνη,δυό γεμάτα τασάκια,το νερό της σφουγγαρίστρας και δύο κάλτσες τροχονόμου, έτσι για τη γεύση), το έβαλε να βράζει 46 ώρες σε συνθήκες πίεσης και θερμοκρασίας που θα έλιωναν διαμάντια και μετά το σέρβιρε στην αποσβολωμένη πελατεία της αεροπορικής εταιρείας, έχοντας το έξτρα μπόνους ότι κανένας καριόλης μέσα στο αεροπλάνο δε μπορεί
α. Να αρχίσει να τους βρίζει σκαιότατα για την υπεροψία του να θεωρούν αυτό το πράμα που μοιάζει σα να έχει περάσει πρώτα μέσα από το πεπτικό σύστημα σκύλου, φαγητό.
β. Να τους το πετάξει στη μούρη και να σηκωθεί να φύγει χωρίς να πληρώσει το λογαριασμό.
γ. Να τους κάνει μήνυση για απόπειρα δολοφονίας μέσω ιδιαιτέρως ισχυρής δόσης γευστικού σοκ.

Και τώρα θα βγει ένας έξυπνος να μου πει να πάω στην bussiness class για να φάω κανονικό φαγητό και όχι τα απομεινάρια του συσσιτίου του Αγίου Παστιόλου του Ντασεσσενσμεκτβισαισεχαφεν που δόθηκαν σε άπορους και άστεγους γύρω στο 1340 και ήταν η κύρια αιτία για την βουβωνική πανώλη που θέρισε πολύ κόσμο.
Αγαπητέ έξυπνε, είσαι μεγάλος μάπας.
Γιατί έστω και αν υποθέσουμε ότι δεν τσιγκουνεύομαι τα συνήθως 200-250 ευρώ παραπάνω (αν και βλέπω ΤΩΡΑ ακριβώς, μια πήγαινε-έλα τιμούλα στα 150 ευρώ οικονομική θέση για Παρίσι, και στα 659 στη business class -έτσι έλεγξα για να μη μιλάμε στον αέρα).
Και ερωτώ : 
Πόσο μαλάκας πρέπει να είσαι για να πληρώσεις ένα πιάτο (και πάλι κακό) φαγητό 250 ευρώ παραπάνω;
Ακόμα και πλούσιος να είσαι. Δεν ξέρω κανέναν πλούσιο που να έγινε πλούσιος σκορπώντας 250ευρα σε πράγματα που δεν άξιζαν. Αντιθέτως ξέρω πλούσιο που είναι πιο τσίπης και από μένα, για αυτό έχει και λεφτά στην πάντα.
Δηλαδή τι σου λέει η αεροπορική με λίγα λόγια :
"Φιλαράκι, με το κανονικό εισιτήριο θα φας ο,τι ξύσουμε από τον πάτο της κατάψυξης και το ξαναζεστάνουμε. ΑΝ θες να φας κάτι που να μη μοιάζει με αλεσμένη ζωοτροφή από λάστιχα αυτοκινήτου για την οποία θα έκαναν πορεία διαμαρτυρίας τα γουρούνια του σφαγείου, θα πληρώσεις στην εταιρεία κανα 200άρι έουρος παραπάνω."
ΜΕ 200 ΕΥΡΩ ΣΤΟ ΕΔΑΦΟΣ ξέρετε τι μπορώ να φάω ρε λήσταρχοι; 2 αρνιά, ή 2 γουρούνια ολόκληρα, μαζί με τα κρασά, σαλάτες,τυρόπιτες τυροκαφτερές, λουκάνικα, μπλα μπλα μπλα και μπινελίκια για 20 άτομα τραπέζωμα. Ή ένα δείπνο για 2 άτομα (οκ ίσως χωρίς μπουκάλι κρασί) σε όντως βραβευμένο σεφ σε υπερτιμημένο μισελενάτο εστιατόριο στην Αθήνα- και μετά να έχω και ψιλά να πάω για σουβλάκια να χορτάσω.
Και συ θα μου ζητήσεις να σου δώσω 200 ευρώ παραπάνω για ένα αναιμικό μπουτάκι κοτόπουλο με σάλτσα (ζωμό από κύβο, πηγμένο με corn flour και μια κουταλίτσα βούτυρο για το άρωμα) που χωράει σε ένα πιατάκι 6x13 εκατοστά; Μήπως θέλετε να σας δώσουμε και κανα κομμάτι της ανατομίας μας να βγάλετε γούστα;
Με 200 ευρώ παραπάνω θα περίμενα να μου κάνουν και λαπντανς οι αεροσυνοδές, όχι ένα μπούτι κοτόπουλο. Ακούς εκεί.
Πάτε καλά ρε;

Λέω να το σώσω αυτό το κειμενάκι και να το στείλω κάποια στιγμή ως γράμμα διαμαρτυρίας στους επόμενους δηλητηριαστές μου..


Y.Γ: Δυστυχώς δεν έχω κάνει ακόμα διηπειρωτικό ταξίδι, ακούω ότι εκεί συνήθως πέφτει τρελλή μάσα - σε σοβαρές εταιρείες.
Υ.Γ2 : Το δείγμα δοκιμής μου περιλαμβάνει αρκετές ευρωπαϊκές εταιρείες, σε ένα διάστημα ταξιδιών καμιά 15ιά ετών, με αρκετά μίλια στην πλάτη μου. Γιατομπουτσο είναι σχεδόν όλες. Με φαεινή εξαίρεση μια γαμάτη πτήση της (παλιάς) Ολυμπιακής στην οποία είχα μείνει μαλάκας με το φαϊ.
ΥΓ.3: Αυτή την αηδία με το λασπωμένο μακαρόνι νοσοκομείου την εφαγα το Σάββατο το μεσημέρι σε πτήση της άλλης ελληνικής εταιρείας..Αλλά σε αυτούς ειδικά, κάτι νόστιμο δεν έχω φάει ποτέ. Εκτός από το πρωινό που κάτι γίνεται (αν είσαι αρκετά απελπισμένος) (γιατί οκ, πόσο σκατά μπορείς να κάνεις το βραστό μπρόκολο και το καροτάκι; οκ και εκείνη την κακομοίρα τη σκέτη ομελέτα;)




19 comments:

ka8y said...

Η aegean πρέπει να έχει απόθεμα μακαρονιού για 50 χρόνια. Γενικώς οι ενδοευρωπαικές πτήσεις... δεν έχει σώσιμο το φαΐ (και μετά μου λένε γιατί πηγαίνω με Easy/ryan/Λοιπές ενώ δεν έχει μαμ)

Σε υπερατλαντικό (Μαδρίτη- Λίμα) με Iberia το φαΐ έσκιζε!

Φωτεινή εξαίρεση η egyptair σε πτήση 1:50 ώρα (ath-cairo) έχει ΠΑΝΤΑ τέλειο φαΐ και επιλογές (κοτόπουλο, κρέας, χορτοφαγικό)

Πρόεδρος Α.Π.Ι. said...

Ααααα είναι υπέροχο φαΐ! Το έχω φάει κι εγώ. Και που να σου σερβίρουνε τα καμένα ρεβύθια που μου σέρβιραν την προηγούμενη φορά..... Δηλητηριάζει και δηλητηριασμένες κατσαρίδες!

atreju said...

Άστα. Κι εγώ έφαγα αερο-μακαρόνι δυο βδομάδες πριν. Και μάλιστα εν μέσω αναταράξεων. Και καθήμενος εν μέσω γκρουπ κινεζο-τουριστών που χλαπάκιαζαν.
Το κακό είναι ότι εκείνη τη στιγμή μου άρεσε. Αηδίασα μόλις πιάσαμε έδαφος.

paraxenh giorth said...

δεν θα ασχοληθω ιδιαιτερα με αυτο καθέαυτο το θεμα του φαγητου (της οικονομικης θεσης )στο αεροπλανο. εχω αντιθετη αποψη διοτι δεν μου εχει τυχει απ'οσο θυμαμαι κατι τοσο τραγικο οπως αυτο που περιγραφεται.
το μεγαλυτερο ποσοστο των γευματων που εχω δοκιμασει ειναι πολυ πανω απο το μετριο.
ειμαι της αποψης η αεροπορικη εταιρεια δεν εχει καμια υποχρεωση να σε ταισει ( φερτε μαζι τα τοστακια σας , τα κεφτεδακια σας, τον μουσακα της μαμας , οχι ομως την φασολαδα :P

κατα τη γνωμη μου ηταν λαθος το οτι αναφερθηκε πως η διαφορα στην τιμη του εισιτηριου απο οικομικη σε διακεκριμενη θεση αφορα στο φαγητο.

τα 250 ευρουλακια παραπανω θα τα δωσει καποιος που μπορει (δυστυχως οχι εγω).. για να εχεις στη διαθεση του το ξεχωριστο checkin desk (αντι να περιμενει στην ουρα με τον λαουτζικο) , γιατι θα εχει στη διαθεση του το lounge της εταιρειας οσο θα περιμενει την πτηση του , οπου θα μπορεσει να διαβασεις την εφημεριδα του , ξεκουρασει τα ποδαρακια του σε δερματινο καναπε ,να τσιμπισει κατι ελαφρυ , να πιει κατι να δροσιστει (μερικες εταιρειες εχουν ακομα και facilities για ντουζακι - αλλα οκ..εκει η διαφορα δεν ειναι μονο 200 ευρω) , επισης θα εχει την δυνατοτητα να μπεις πρωτος στο αεροπλανο κι οχι μαζι με τον υπολοιπο λαουτζικο , η χαμογελαστη αεροσυνοδος (με τα αστερακια στο πετο) θα παρει το παλτο του , θα το βαλει στην κρεμαστρα και στη συνεχεια την ντουλαπα (και οχι βαρελακι στο χωρο αποσκευων πανω απο το κεφαλι σου μαζι με τα σιροπια που σταζουν απο τα μπακλαβαδακια του διπλανου σου) . Θα καθησει στην αναπαυτικη , θεση του , θα απλωσει τα ποδαρακια του -αντι να τα κανει φιογγο πισω απο τον σβερκο του οπως οι "πισινοι" , θα ανοιξει την εφημεριδα του που θα διαλεξει , θα του προσφερουν την φρεσκοστιμενο χυμο - για να μην πω σαμπανια το οποιο οκ...ειναι για αλλες εταιρειες.Πριν καν ξεκινησει το αεροπλανο θα του εχουν φερει το μενου να διαλεξει την θα ηθελε να φαει αναμεσα σε 2-3 ακομα και 4 επιλογες. θα του φερουν την ζεστη πετσετουλα για τα χερια του πριν σου σερβιρουν.και οταν θα ερθει ο δισκος ουτε το ποτηρακι θα ειναι πλαστικο , ουτε το πιατακι αλλουμινενιο.η πετσετουλα θα ειναι υφασματινη και τα μαχαιροπιρουνα μεταλλικα - εκτος απο της εταιρειες που εχουν ακομα το θεμα after 9/11 .Τα φρουτακια θα ειναι φρεσκοκομμενα απο την αεροσυνοδο που θα καθετε πανω το ποτηρι του για να το γεμιζει καθε φορα που θα τελειωνει και αφου παρει το δισκο , αν θελησει θα του φερει μια μασκουλα για τα ματια , ενα μαξιλαρακι και μια κουβερτουλα να παρεις τον υπνακο σου.

νομιζω οτι ειναι φανερο πως το φαγητο εχει ενα πολυ μικρο ποσοστο απο τα 250 ευρω τις διαφορας του εισιτηριου , και αρα ειναι ατοπο το ερωτημα :
Πόσο μαλάκας πρέπει να είσαι για να πληρώσεις ένα πιάτο (και πάλι κακό) φαγητό 250 ευρώ παραπάνω;
και η δηλωση :
ΜΕ 200 ΕΥΡΩ ΣΤΟ ΕΔΑΦΟΣ ξέρετε τι μπορώ να φάω ρε λήσταρχοι;


η αιγλη του να πετας σε business class ειναι ανεκτιμητη...

Marina said...

Εμένα στην τελευταία μου πτήση από Σκωτία πριν κανα μήνα μου έτυχε πρώτη φορά να μην έρθει *καν* το γνωστό "ταψάκι" με το ασημί σκέπασμα αλλά πλαστική διάφανη σακουλίτσα με *κρύο* φαγητο! Εντάξει, το φαΐ γενικά δεν είναι καλό όπως λες κι εσύ, αλλά τουλάχιστον έως τώρα ήταν κάτι ζεστό, όχι κάτι παγωμένο...

Καλό (και πολύ) φαγητό έχω φάει μόνο στην Emirates σε μεγάλο ταξίδι (προς Αυστραλία μεριά).

Fri said...

Τι να το κάνεις; Τρως στο αεροδρόμιο ή αρκείσαι σε μπολάκι της μαμάς (ναι, η μαμά παίζει δυνατά παντού, ακόμα και μέσα στο αεροπλάνο!).
Πάντως το γράμμα προς τη διεύθυνση δεν είναι κακή ιδέα, είμαι υπέρ του να εκφράζουμε τη γνώμη μας (είτε καλή είτε κακή), είναι ένας τρόπος να επιβραβεύουμε ή να διορθώνονται...
Την επόμενη φορά Singapore airlines, και θα με θυμηθείς ;)
Καλή εβδομάδα :)

Αόρατη Μελάνη said...

Γι' αυτό κι εγώ δεν πάω Παρίσι.

Hades said...

Αγαπώ Προφέτα...
Μου έλειψες μπαγάσα, τόση μουρμούρα ούτε που θυμάμαι από πότε είχα ν'ακούσω... :):):)

Παρεμπιπτόντως (Ι) η παλιά Ολυμπιακή (η κανονική δηλαδή) είχε ίσως το καλύτερο φαγητό και γενικότερο σέρβις. Γι'αυτό κι έπεσε έξω.
Παρεμπιπτόντως (ΙΙ) εγώ που πέταξα με ξένη προς τα ξένα, ναι μεν δεν έφαγα κανονικό φαγητό αλλά τα πολλά και διάφορα που είχε με χόρτασαν μια φορά και μου άρεσαν κιόλας.

latecomer said...

Λοιπόν, όπως σε διαβάζω και γελάω με τον Άγιο Παστιόλο σκέφτομαι πως ό,τι και να λέμε συνεχίζουμε να το τρώμε γιατί έχουμε πεισμώσει που το πληρώσαμε!

(επίσης ζητάω και δεύτερο καφέ να διορθώσω κάπως την ψυχική οδύνη)

Zaphod said...

...τουλαχιστον να έχουν ποτά ρε παιδί μου!
οχι χυμους και αηδίες!

Stefanos said...

@Καθυ : Ναι οι άτιμοι, πολύ μακαρόνι λέμε.. Και ναι, στην Easy,άσχετα αν το πληρώνεις, το σαντουιτσάκι είναι μια χαρά..

@Προεδρα : Ρεβύθια; και καμμένα; ΟΞΩΑΑΑ

@Atreju : Α. ρε που τον θυμήθηκες τον τύπο..Αγαπημένο βιβλίο στο δημοτικο. Β.Σε καταλαβαίνω, όταν παίζει λόρδα, τρως τα πάντα

@Paraxeni_giorti : Οταν σου λένε ανέκδοτα με τον Σούπερμαν, στο τέλος λες "μα δεν υπάρχει σούπερμαν"; Παιδί μου, πλάκα κάνουμε ,δε γράφουμε δοκίμιο.Ναι τα ξέρω τα παραπάνω κομφόρ της bc.


@Marina : Ναι οι τσίπηδες, άρχισαν τα κρύα σάντουιτς (και αυτό το παγωμένο βουτυροκόμματο στη μέση τους.. γαμώ τη Λουφτχάνσα μου..)

@Fri ναι για τη Singapore ολοι λένε τα καλύτερα..αχ θέλω! :p

@Αόρατη : Κακώς. Να πας. Το κακό φαγητό στο αεροπλάνο δεν είναι αρκετά καλή δικαιολογία για να το χάσεις :p
@Hades : Είδες γκρίνια ε; και όχι για την κρίση, την κυβέρνηση και μαλακίες, αλλά για πραγματικά άχρηστα,γελοία και άνευ σημασίας θέματα
@Latecomer : Προσπάθησε μια φορά να πιείς μπύρα. Αν εξαιρέσεις τη Λουφτχάνσα που σου βγάζει κρύα Erdinger ή Paulaner (δε θυμάμαι) οι άλλοι σου βγάζουν κάτι κατρουλόζουμα ζεστά, άλλο πράμα.
@Zaphod : Εχουν ρε! Απλά τότε ταξιδέψαμε με τους τσίπηδες τους Ιταλούς που δε δίνουν τίποτα. Την άλλη φορά θα σε πάω με καμια σοβαρή εταιρεία, να γίνουμε γκολ στο αεροπλάνο. (Για να λέμε μετά ότι μεθύσαμε ΚΑΙ στα 30000 πόδια..)

atreju said...

Για μένα παραμένει ακόμη ήρωας. Πάντως είσαι ο πρώτος που αναγνώρισε αυτό το nickname.

Stefanos said...

Έχω καλή μνήμη και η Ονειροφαντασία έσπερνε :D

ria said...

το καλύτερο φαγητό, το έφαγα στη ρουμάνικη εταιρεία που πήγαινε βουκουρέστι κισινάου (μολδαβία) και ήταν τέλειο!!!

νόστιμο, φρεσκομαγειρεμένο, χορταστικό. και ηταν αεροπορική της πλάκας. τώρα αν είχαν μαζεψει τους αρουραίους και τους είχαν κάνει φρικασε δεν ξέρω. σημασία έχει ότι ήταν υπέροχο.

και δεν το έβαζε και το μάτι σου!!!

Unknown said...

Βρε γεροπαράξενε, η διαφήμιση ήταν αλληγορική! Στα μπουτάκια της αεροσυνοδού (αυτής με το φουλάρι της ;) ) αναφερόταν!

Stefanos said...

Α δεν ξέρω αν ήταν αλληγορική ή όχι, εγώ μπουτάκι αεροσυνοδού πάντως, ούτε είδα, ούτε έπιασα, ούτε δάγκωσα. :p

Zaphod said...

@estarian
Και αυτο ειναι δεσμευση!!!

Stefanos said...

@Zaphod κανόνισε όμως να μη γίνουμε πολύ χεστά, μη μας συλλάβουν πάλι σε κανα αεροδρόμιο :p

Unknown said...

Είναι που δεν είχες καταλάβει την αλληγορία και επικεντρώθηκες αλλού!