Thursday, May 12, 2011

The taxi driver effect


Ναι! Είμαστε όλοι ταξιτζήδες. Και εγώ. Και εσύ. Και ο Χατζηπετρής (πως έμεινε αυτό το μιμίδιο, πρέπει να το ψάξω..)

Γιατί τα ξέρουμε όλα. Όλοι. Απαξάπαντες. Ενδελεχώς. Και διαμπερώς. Και ευάερο, ευήλιο. Αχμ οχι.
Κάποτε, επί συστήματος δεσμών, γράφαμε κατεβατά εκθέσεις για τα αρνητικά και τα θετικά της εξειδίκευσης. Ξέρεις εσύ, συνομήλικε. Πρόλογος, ιστορική αναδρομή, κυρίως θέμα, άλλες παράγραφοι τα θετικά, άλλες τα αρνητικά και τέτοια.
Τώρα πλέον οι εκθέσεις αυτές σκονίζονται σε κάποια κούτα και τα επιχειρήματά μας είναι πιο αναχρονιστικά και από το "κουνάω παρδαλό φτερό και καίω λιβάνι για να θεραπεύσω τον πονόδοντο".
Γιατί το πρόβλημα της εξειδίκευσης το λύσαμε. Τελειωτικά. Αφού όλοι ξέρουμε τα πάντα. Τιμημένο διαδίκτυο έχουμε γίνει όλοι φωστήρες.
Είμαστε όλοι ταξιτζήδες. Έχουμε (εμπεριστατωμένη εννοείται) γνώμη για τα πάντα, η οποία όχι μόνο δεν επιδέχεται κριτικής, αλλά δεν επιδέχεται καν την ύπαρξη άλλης γνώμης. Ο οποιοσδήποτε διαφωνών πρέπει να αλείφεται με λάδι και να ρίπτεται στα Τάρταρα κατά προτίμηση φλεγόμενος και με ένα παλούκι χωμένο εκεί που ο ήλιος δε θα φέξει ποτέ.
Πότε προλάβαμε ρε παιδιά; Εδώ πέρα στα ιντερνέτια ειδικά, είμαστε όλοι ειδικοί. Και έχω πέσει και εγώ σε αυτό το λάθος ενίοτε, το παραδέχομαι. Αλλά ευτυχώς, δεν έχω πιάσει και πολλές ειδικότητες. Και το αποφεύγω όσο μπορώ.
Το χειρότερο αποπαίδι του "the taxi driver effect" είναι και ο υπερβάλλον ζήλος, ο οποίος πολλές φορές καταλήγει σε έναν άνευ προηγουμένου φανατισμό, πολλές φορές εντελώς από το πουθενά.
Βλέπεις κόσμο να αρπάζεται τόσο εύκολα και γρήγορα και να επιτίθεται -έστω ιντερνετικά- με μια αγριότητα που σε πραγματικές συνθήκες θα μεταφραζόνταν σε "σου χώνω τσεκουριά στο κεφάλι, σου κόβω το συκώτι με τα δόντια και πασαλείβω το μέτωπό μου με το αχνιστό σου αίμα ενώ χορεύω το χορό του Φλεγόμενου Συννέφου, του υπέρτατου πολεμιστή της φυλής"
Quo Vadis Καραμήτρο; (Το κλεψα αυτό το παραδέχομαι και ζηλεύω ιδιαιτέρως τη Δώρα η οποία τόλμησε να το σκεφτεί πρίν από μένα)
Καταννοώ απόλυτα ότι ζούμε σε ιδιαίτερα δύσκολη και περίεργη περίοδο. Υπάρχουν τρομερά αδιέξοδα και ο κόσμος είναι τρομερά πιεσμένος. Εκ των πραγμάτων υπάρχουν διαφορετικές απόψεις και προσεγγίσεις στα πράγματα, ειδικά όταν το αντικείμενο δεν είναι μια επιστημονική χαρντκοριά, που είτε είναι έτσι είτε αλλιώς.
Όταν τα οικονομικά μπλέκονται με την πολιτική και την κοινωνία, το σύστημα επιδέχεται πολλές ερμηνείες.
Δυστυχώς το φαινόμενο του ταξιτζή, δε μπορεί να το λάβει υπόψη αυτό. Βλέπεις ανθρώπους να είναι χωρισμένοι σε χ πλευρές οι οποίες είναι αποκομμένες με ένα τείχος το οποίο αν υπήρχε θα ήταν ορατό από το Α του Κενταύρου.
Ο σκοπός θα έπρεπε να είναι να βγει ένα λογικό συμπέρασμα, μέσω σύνθεσης απόψεων και όχι με τη συνταγή της επιτυχίας "Σκοτάδι+Ημιμάθεια+Ιδεοληψίες+Λίγο από "Εγώ κατέχω την Απόλυτη Αλήθεια καριόλη κι αν έχεις πρόβλημα θα σε γαμήσω" , όπως έγραψε πολύ σωστά και ο Βιολόγος εδώ πέρα.
Και δε μιλάω αναγκαστικά μόνο για τα πολιτικοκοινωνικά, μιλάω γενικά.
Σαφώς και υπάρχει οργή, σαφώς και υπάρχει απόγνωση, απογοήτευση και αγωνία. Τι κερδίζεις όμως όταν είσαι οργισμένος με όλους και με όλα και εκτοξεύοντας διαδικτυακές απειλές προς πάντα διαφωνούντα, επικαλούμενος το Υπέρτατο Δίκιο και το Αλάθητο που προφανώς κάποιος Πάπας σου μεταβίβασε; Σε αυτό το ημερολόγιο χαζομάρας, δυστυχώς δεν υπάρχουν "πλευρές".
Με την ίδια ευκολία που ο Α θα σε χαρακτηρίσει "αναρχικό, παλιοκομμούνι, εθνοπροδότη, ακροαριστερό, κουκουλοφόρο, πληρωμένο καθήκι, κλπ", ο Β θα σε χαρακτηρίσει "πληρωμένο λαμόγιο του ΠΑΣΟΚ και της νέας τάξης πραγμάτων, μίσθαρνο όργανο των συμφερόντων," κλπ, πάντα με το ολ τάϊμ κλάσσικ απαύγασμα απειλών για ξυλοκοπήματα, γρονθοκοπήματα, πίσσα και πούπουλα, εκτελέσεις με κρεμάλες, με ντουφέκια, με σπαθιά, με κανόνια, με ομαδικό βιασμό από νταβραντισμένους παλαιστές, με τηγάνισμα, ψήσιμο, κάψιμο, με μεσαιωνικά βασανιστήρια και τα συναφή.
Βέβαια το "πληρωμένο" παίζει πάντα και σε όλες τις εκδοχές, και εγώ απορώ :
Ρε μαλάκες, άμα οι μισοί είναι πληρωμένοι εθνοπροδότες αριστεροί και οι άλλοι μισοί είναι πληρωμένοι εθνοπροδότες δεξιοί, γιατί σε όλους λείπουν 99 ευρώ για να βάλουν στην άκρη κατοστάρικο;
Τελικά, λεφτά υπάρχουν και όλοι τα παίρνουν.
Άσε που έχουμε πήξει στη θεωρία συνωμοσίας. Τα πάντα συνωμοσία. Τα πάντα όμως. Είναι και η εύκολη εξήγηση, δε λέω, δε χρειάζεται να το ψάξεις και πολύ. 10 λινκξ από δω, 10 λινκξ απο κει, να η 100% ασφαλής και αλάθητη γουικιπήντια, τσουπ, βγαίνει το συμπέρασμα.
Είναι τα μήλα στο μανάβικο σκληρά; Συνωμοσία
Δεν ήταν καλά παγωμένη η μπύρα; Συνωμοσία
Έκλασες δις το πρωί αντί μία; Αυτό και αν είναι συνωμοσία και μάλιστα με περίεργα ανύπαρκτα χημικά που σου μεταφυτεύουν στο κωλάντερο με μυστικές υπεριώδεις ακτίνες ψι, βιομαγνητικούς κρυστάλλους υψηλής κβαντικής στάθμης και το αιδοίο της Χάϊδως. (Πραγματικά όσες φέρουν αυτό το όνομα, πρέπει να περνάνε πολύ δύσκολα ρε αδερφέ- Συγγνώμη ρε Χάϊδω)
Και ειδικά όταν αφορά συνωμοσία, πω ρε διάολε, το τάριφ εφφέκτ, χτυπάει κόκκινο, τιλτάρει το μηχάνημα και φτάνουμε σε αστρονομικά επίπεδα παράνοιας. Αν και βλέποντας το πόσα χρωστάμε, προτείνω πλέον το "αστρονομικά επίπεδα" να μετονομαστεί σε "χρεωστικά επίπεδα".
Κάτσε να σου φτιάξω π.χ ένα παράδειγμα μιας ωραίας συνωμοσίας να δεις το τάριφ εφφέκτ σε δράση :
" Οι αμερικάνοι και οι μεγαλοτραπεζίτες της Κένυας, σε μυστική συνεργασία με τη Λαϊκή Δημοκρατία της Κίνας, στη βάση ενός σχεδίου για κατακρήμνιση της Ευρώπης από τον οικονομικό χάρτη, σχεδίασαν και έθεσαν σε εφαρμογή το εξής σχέδιο : Δημιούργησαν μυστικά υβρίδια ντομάτας, η οποία αρχικά φαίνεται ότι είναι απρόσβλητη από το κρύο και τις αρρώστιες, αλλά από κάτω, προκαλεί αέρια και δυσκοιλιότητα -όχι υπερβολικά όμως, αλλά αρκετά. Έτσι,πλήττεται πρώτα η γεωργία των κυριοτέρων ντοματοπαραγωγικών χωρών μια και ο κόσμος αποκτά αποστροφή για τα προϊόντα τους. Έτσι η Πορτογαλία, η Ισπανία, η Ιταλία και η Ελλάδα, κύριοι ντοματοφάγοι και ντοματοπαραγωγοί της ΕΕ -βάζουμε και λινκ με ντοματοπαραγωγικά στοιχεία- τρώνε μια τρελλή σφαλιάρα στα εξαγώγιμα οπωροκηπευτικά τους, μια και εδώ ισχύει ο κανόνας της γεωργικής αλυσίδας (λινκ στο ανύπαρκτο άρθρο των Quack, Crack και Oldholbornitz στη Wikipedia, όπου αναλύεται το πως αν ο κόσμος δε σε εμπιστεύεται σε ένα προϊόν,θα σταματήσει να εισάγει/καταναλώνει σιγά σιγά και όλα σου τα προϊόντα.) Άρα, όταν ο κόσμος σταματήσει να τρώει ντομάτες από τις παρακάτω χώρες, θα σταματήσει σιγά σιγά να καταναλώνει και τα υπόλοιπα -οποιαδήποτε προϊόντα και να ναι αυτά-. Έτσι οι πωλήσεις ελαιολάδου, αντσούγιας, πίτσας, μακαρονιών, καφέ, χαμόν σερράνο, μπακαλιάρου, ούζου, κρασιού και σαρδέλας πέφτουν κατακόρυφα. Αντιστοίχως, οι τουρίστες που το καλοκαίρι σαπίζουν στα παράλια της Μεσογείου, επειδή κλάνουν και ρεύονται και δε χωνεύουν με τίποτα, το άλλο καλοκαίρι πηγαίνουν σε άλλες ασφαλέστερες χώρες όπου μπορούν να φαν άνετα το κινεζικάκι τους ή το μπεργκεράκι τους (τυχαίο; δε νομίζωωωωω). Συνεπώς αυτό οδηγεί σε ένα chaotic domino effect (δικός μου όρος, ο οποιος όμως άνετα μπορεί να αποδοθεί οπουδήποτε γουστάρω, και αν  η θεωρία αυτή αναδημοσιευτεί 900 φορές, θα έχει εμπλουτιστεί ήδη μέσω του broken telephone effect( όχι δικός μου όρος παλιογιδοβοσκοί) το οποίο και αναγκάζει τις οικονομίες των χωρών σε ένα οικονομικό auto-implosion (γαμήθηκα στους κατασκευασθέντες όρους σήμερα) κλπ κλπ κλπ κλπ."
Ωραία, την έχει αυτή τη θεωρία ο πρώτος φαρσέρ που τη σκέφτεται (και που μου πήρε να τη σκεφτώ, όση ώρα ακριβώς μου πήρε να την πληκτρολογήσω, δηλαδή περίπου 3 λεπτά)και την πετάει σε 10-15 μεριές. Σε 1 μήνα, η θεωρία έχει γιγαντωθεί, έχει εμπλουτιστεί με τρελλό υλικό, το οποίο είναι από εντελώς άσχετο μέχρι οριακά σχετικό (υπό την ένοια ότι περιέχει όρους όπως οικονομία κλπ) και κυκλοφορεί.
Και πας εσύ ο πας εις ένας τυχάρπαστος ανήρ και το διαβάζεις καλοπροαίρετα σε ένα blog. Και λες στον ιδιοκτήτη κάτι του στυλ
"Χμ.. κοίτα να δεις, αυτό ακούγεται πολύ συνωμοσιολογικό και μπάζει από 10 μεριές, νομίζω ότι δεν είναι αλήθεια".
Eκεί τη γάμησες.
Taxi Driver Effect on. Beam us up Scottie
"Γαμημένε πουλημένε προδότη, παλιοτάδε -όπου τάδε, το κόμμα της προτίμησής μας- που τα παίρνεις χοντρά παλιοβολεμμένε λακέ της τάδε - όπου τάδε η κατηγορία της προτίμησής μας- , που όταν θα έρθουμε στα πράγματα οι εμείς -όπου εμείς.. καταλαβαίνεις που το πάω- θα σας αφαλοκόψουμε, θα βιάσουμε τις ξαδέρφες σας και θα σας αλείψουμε με πίσσα και πούπουλα το κωλί να μοιάζετε με κότες, σαν κότες που είστε και κρύβεστε και .. και .. και .. και"

Και εκεί τι να πεις; Παίρνεις τα κουβαδάκια σου, σκας και πας παραπέρα γιατί ο,τι και να απαντήσεις, το ίδιο είναι.

Σαν πολύ δε γαμάμε πλέον στο δίκτυο; Άμα πέσεις σε ιντερνετική διαφωνία η εικονα που σχηματίζεις είναι του τσαντισμένου Γκοτζίλα που έρχεται να σε δείρει επειδή του πήρες τα αυγά και του χούφτωσες τη Μαρίκα τη Γκοτζίλαινα.

Για αυτό, ένα από τα πρώτα πράγματα που πρέπει να κάνουμε, είναι να βάλουμε κάτω τους υποφέροντας από το Taxi driver effect και να τους ρημάξουμε στο ξύλο γιατί είναι πουλημένα τομάρια, μίσθαρνα όργανα των Σαυρόμορφων εξωγήινων και μας χαλάνε τη μπύρα.
Και όποιος διαφωνήσει, αύριο με τον πουλημένο προδότη εργοδότη του που του τα σκάει για να διαφωνεί μαζί μου, άλλη όρεξη δεν είχε ο ερίφης...


Υ.Γ : Για τη συγγραφή του παρόντος πονήματος, δεν πειράχτηκε κανένας ταξιτζής, κάστορας και αμερικανός βίσωνας.

Υ.Γ2 : O συγγραφεύς δεν έχει προβλήματα με τους ταξιτζήδες καθότι μαζί τους έχει κανει μερικές από τις ωραιότερες και σουρρεαλιστικότερες συζητήσεις της ζωής του. Ακόμα θυμάμαι τον ταξιτζή που μου λεγε πόσο μούνος είναι η 24χρονη κόρη του (με αυτή τη λέξη) και πόσο καλή σχέση είχε με τον πατέρα της και πόσο δεν θα του την πηδήξει κανένας μαλάκας λαμόγιος.


8 comments:

Unknown said...

Είναι απλό ρε 'συ, επειδή όλοι είναι πληρωμένοι προδότες, γι' αυτό τα λεφτά μοιράζονται και φτάνουν!

Zaphod said...

Πες τα υπερδιπλασιε!

Η αισθηση μου ειναι πως η ποσοτητα πατατας που κυκλοφορει στο νετ, αυξανεται εκθετικα.

Αν και σημερα ξεκινησα ενα ...αναλογο βιβλιο εκδοσεως 1988 και ομολογω πως ανακουφίστικα. Οι μασόνοι, οι εβραίοι, οι αμερικάνοι, οι ανθελληνες, η χλωρίνη που βαζουν τα κουμμουνια στο νερο, και οι πετρελαιάδες ήταν πάντα sos!!

Θα μου πεις τωρα το εχουμε εξελιξει με τους ελλοχιμ, νεφελιμ, καραπιπεριμ και σια....τι να κανεις, το πραγμα εξελίσεται. Ασε που μπορει να βρεθει καποιος παρεξηγημενος εβραίος και να σου κανει μηνυση και να τρεχεις. Παρεξηγημενος νεφελιμ δυσκολο να βρεθει. Εδω δεν βρίσκεται νεφελιμ σκέτος!


Υ.Γ. Διαμαρτυρομαι για την wikipedia. Μεχρι στιγμης ειμαι ικανοποιημενος απο την χρυση της. Τωρα οποιος ειναι μαλακας και ψαχνει για κανα κουφο αρχειο το οποιο συνηθως τοποθετει ο ιδιος και μετα απο 1-2 μερες οι υπολοιποι χρηστες το έχουν βγάλει οφ, ε τι να κανω;;

Zaphod said...

;

Βαλαμε και μοντερέισιον;

Stefanos said...

Nαι ρε έπαιξε μοντερέσιο γιατί με έπηξαν στο σπαμ

pølsemannen said...

Είσε μήσθαρνω ώργανο τον αιρπετώμορφον εξογήινων από το Ταφ του Κίτους που θέλoυν να καταστρέπσουν την Αιλάδα.

Έξο απώ το τακσή μου άθεε πωρδότη του του Ιχόρ των πρωγώνον!

latecomer said...

Wikipedia? είναι εύκολη λύση να την πετάς σε λινκς γαμώτο, κι εγώ το κάνω. Πάντως όταν την βλέπω σε essay γίνεται το σύστριγγλο! (έχουμε και διπλά στάνταρντ τρομάρα μας)

Κατά τα λοιπά τα ιστολόγια είναι καθρέφτης της καθημερινότητας. Η συμπεριφορά του παντογνώστη και προ ίντερνετ μια χαρά ήτανε, απλά τώρα μας σπαμάρουνε ευκολότερα και με μεγαλύτερο όγκο. Τώρα σχετικά με τα μπινελίκια -αν και δεν έχω τσιμπήσει πολλά επειδή πλέον δεν μπαίνω στον κόπο να σχολιάζω όπου βλέπω μλκιες με τη σέσουλα- λείπει ο αναστολέας επιθετικότητας της προσωπικής επαφής. 'Ξεχνάνε' ότι πίσω από τα πιξελάκια είναι άνθρωπος και πάει το καντήλι σ' άλλον τόπο. 'Αλλωστε το πιθανότερο είναι να μην τον δούνε και ποτέ αυτόν με τον οποίον αρπάζονται.

ΑΙΘΗΡ said...

Με κολακεύεις πολύ! Ευτυχώς που σου άρεσε το Quo Vadis, γιατί εγώ τρελλάθηκα με το Α Κενταύρου! Θεωρώ ότι το broken telephone effect είναι αυτό που μας χαρακτήριζε ανέκαθεν. Είμαστε σαν τα σχολιαρόπαιδα που υστεριάζουν με τους αστικούς μύθους -και φυσικά, ο καλύτερος παραμυθατζής μετατρέπεται αυτόματα στον αρχηγό της παρέας. Στο Ελλαδιστάν για όλα φταίνε οι άλλοι, ποτέ εμείς οι ίδιοι και η τριπλή καμπούρα μας! Όσο για τους πανεπιστήμονες... Νομίζω ότι κατά βάθος όλοι οι 30something Έλληνες που θεωρούσαμε -για κάποιο αδιευκρίνιστο λόγο- ότι προοριζόμασταν για μεγάλα έργα, αλλά καταλήξαμε να ντιλιβεριάζουμε πίτσες και να κάνουμε διανομή φυλλαδίων, νιώθουμε κάπως σαν τον αδικημένο Αλχημιστή: ξέρουμε τα πάντα, αλλά η άτιμη η κοινωνία δε μας επέτρεψε να ξεδιπλώσουμε τα ταλέντα μας, γι' αυτό θα ξαμοληθούμε στον Ιστό να πούμε τον πόνο μας. Ένα ακόμα "Καφενείο η Ελλάς"!

Unknown said...

Είχα γράψει κάτι πολύ ψαγμένο εδώ, είμαι σίγουρος γι' αυτό, άντε τώρα να το ξαναψάχνω... :(

:p