Πολιτικό σχόλιο δε θέλατε;

Αλέκα Παπαρήγα, Γ.Γ του Κ.Κ.Ε :

«Το τείχος το επέβαλε ο ιμπεριαλισμός να υψωθεί και έγινε ακριβώς παραμονές, όταν τα ΝΑΤΟϊκά στρατεύματα απειλούσαν να εισβάλουν στο Βερολίνο, ιδιαίτερα βεβαίως στο Ανατολικό Βερολίνο, στο έδαφος της Λαϊκής Δημοκρατίας της Γερμανίας», είπε η γ.γ. του ΚΚΕ.

Και ρωτάμε: Δεν είχε δικαίωμα ένας λαός, μια εξουσία εργατική ή η οποιαδήποτε κυβέρνηση να σεβαστεί τα σύνορά της και να υψώσει το τείχος μέσα στο έδαφός της; Σκεφθείτε αν μέσα στην Αθήνα είχαμε τρεις - τέσσερις δήμους που ανήκαν σε έναν στρατό Κατοχής, θα ήταν ελεύθερα, μπες βγες; Γιατί η Δυτική Γερμανία στην ουσία λειτουργούσε με το ΝΑΤΟ, με τους Αμερικανούς σαν στρατός Κατοχής. Απ’ τη μία μεριά ευθύνεται για τη διαίρεση της Γερμανίας και από την άλλη ήθελε τη βίαιη προσάρτησή της».

Η κα Παπαρήγα επέκρινε όσους συμμετείχαν στους εορτασμούς στο Βερολίνο, για τα 20 χρόνια από την πτώση του τείχους, υποστηρίζοντας:

«Σήμερα στο Βερολίνο η αφρόκρεμα των ιμπεριαλιστών και τα δευτεροκλασάτα στελέχη τους και οι σύμμαχοί τους -ανάμεσα σε αυτούς και ο Έλληνας πρωθυπουργός- πήγαν να γιορτάσουν την πτώση του τείχους. Στην πραγματικότητα πανηγυρίζουν για την καπιταλιστική παλινόρθωση».

Κατέληξε δε, σημειώνοντας πως «η ροή της ιστορίας δεν μπορεί να σταματήσει και αργά ή γρήγορα η επικαιρότητα του σοσιαλισμού θα γίνει πραγματικότητα».

Πολιτικό σχόλιο σε εικόνες :

                                                        
    Προδότες του Σοσιαλισμού και του Κόμματος ετοιμάζονται να περάσουν στη σκοτεινή πλευρά

Και άλλοι προδότες ανυπομονούν να την κάνουν και να το ρίξουν στα french fries και τα McDonalds. Προσοχή, δεν είναι δυτικοί που πάνε στον σοσιαλιστικό παράδεισο, είναι ανατολικοί που φεύγουν όπως όπως (η λευκή πλευρά του τείχους ήταν προς ανατολάς)

 Είχαν και καλλιτεχνικές ανησυχίες οι κρυφοϊμπεριαλιστές αλήτες προδότες ρουφιάνοι. Εδώ απεικονίζεται προφανώς η ζωή στον Σοσιαλιστικό Παράδεισο της D.D.R

Ήθελε να φύγει ο κρυπτοκαπιτάλας. Τάργκετ πράκτις και αουφ βίντερζεεν  ασσλοχ.

Φαντάζομαι ότι για να φτιάχνεις home-made ελικόπτερο για να την κάνεις από κάπου, δεν περνάς και πολύ καλά

..και νόμιζες ότι δε θα σε πιάναμε καπιταλιστικέ σκώληκα ε;

Θέλατε να φύγετε από τέτοιον παράδεισο ρε κοθώνια; Φτου σας

Είμαστε υπέρ της κάμερας, αν τη χειριζόμαστε εμείς

Όταν όμως μετατρέπεσαι από πολιτική ιδεολογία σε θρησκεία και δόγμα (κανονικότατα όμως, με τους "αγίους" σου, με τις "θεότητές" σου, με την ίδια ανοχή σε κριτική, με την ίδια ευελιξία σε αλλαγές, με την ίδια διάθεση συνωμοσιολογίας).. ε τι περιμένεις..

Και όπως λέει και ο Καλτσόβρακος σε αυτή του τη δημιουργία :

Bonus ανεκδοτικό υλικό : Ένα βράδυ ο σύντροφος Χρουτσώφ έχει πάει σε μια εκδήλωση του κόμματος. Στην εκδήλωση αυτή γνωρίζει μια συντρόφισσα, την 20χρονη Οξάνα και παθαίνει ντουβρουτζά. Η σοσιαλιστική του καρδιά χτυπάει δυνατά και το σφυρί από το σφυροδρέπανο του χει γίνει καγκελόπορτα μαντεμένια.. Την πιάνει στο μπιρι μπίρι το συντροφικό και την ξεμοναχιάζει σε ένα δωμάτιο του Κρεμλίνου. Πάνω που την έχει πλακώσει στα μπαλαμου΄τια της λέει : "Μάνα μου, καρδερίνα μου, περιστέρα μου, τι κορμάκι είναι αυτό, τι χέλι είσαι συντρόφισσα; Πες μου, έλα πες μου τι θες να κάνω και θα το κάνω ΤΩΡΑ"..  οπότε με λάγνο υφάκι του απαντά η Οξάνα "Νικητάκο μου θέλω να ανοίξεις τα σύνορα για μια ωρίτσα". Και απαντά ο Νικήτας "Αχ το κατάλαβα εγώ από την αρχή ότι είσαι πονηρούλικο.. Άτιμο, θες να μείνουμε μόνοι ε;;"..