Εγώ αγενής δεν είμαι, οπότε άμα με προσκαλέσουν απαντώ..
Ιδού λοιπόν δυό από τα αγαπημένα μου ποιήματα :
1. Mary Frye Barry - Do not stand at my grave and weep
Do not stand at my grave and weep
I am not there; I do not sleep.
I am a thousand winds that blow,
I am the diamond glints on snow,
I am the sun on ripened grain,
I am the gentle autumn rain.
When you awaken in the morning's hush
I am the swift uplifting rush
Of quiet birds in circled flight.
I am the soft stars that shine at night.
Do not stand at my grave and cry,
I am not there; I did not die.
και ,
2. Sonnet 141 - Shakespeare
In faith, I do not love thee with mine eyes,
For they in thee a thousand errors note;
But 'tis my heart that loves what they despise,
Who in despite of view is pleased to dote;
Nor are mine ears with thy tongue's tune delighted,
Nor tender feeling, to base touches prone,
Nor taste, nor smell, desire to be invited
To any sensual feast with thee alone:
But my five wits nor my five senses can
Dissuade one foolish heart from serving thee,
Who leaves unsway'd the likeness of a man,
Thy proud hearts slave and vassal wretch to be:
Only my plague thus far I count my gain,
That she that makes me sin awards me pain.
Κάτι τέτοια κάνω και μου βγαίνουν οι βρώμες περί γλυκανάλατου ξεπερασμένου ρομαντικού..
Χειροκρότημα και σφύριγμα εξαιτίας Shakespear:-)
ReplyDeleteΥποκλινομαι:-)
So all their praises are but prophecies............................................................
ReplyDeletehad eyes to wonder, but lack tongues to praise.
Sonnet 106
Aβε!!
Ο Shakspeare μπορεί μερικές φορές να καταντάει εξοργιστικά βαρετός, αλλά ρε διάολε, το χε το παλλικάρι..
ReplyDeleteΓια την Barry δεν ειδα σχόλιο :P δε σας άρεσε ε; :P
Αν ήξερα ότι κάποιος θα μού έγραφε τέτοιο επικήδειο όπως έγραψε η mary frye γιά τον Barry θα ήμουν ευτυχής.
ReplyDelete